Donderdag 3 April 11)02.
I
li
46ste Jaargang No. 3719.
11
Binnenlandsch Nieuws.
Het A
VAN HET
B C
LEVEN.
Nitiu-
DRAAIT.
Alm» Lnfliiv
Dif blad verschijnt tweemaal per week Woensdag- en
Zaterdagavond. Bij inzending tot 's morgens 9 ure, worden
ADVERTENTIEN in bet eersfuitkomerd nummer geplaatst.
INGEZONDEN STUKKEN één dag vroeger.
Riireau: &03 Laan, D 4.
UitgeverP. TRAPMAN.
Medewerker J. W1\K R L.
Prijs per jaar f 3.Franco per post f 3.60.
AfzonderliiVe nummers 5 Cent.
ADVERTENTIEN van 1 tot 5 regels f 0.25 iedere regel meer 5 cf
Groote letters worden naar plaatsruimte berekend.
(jJemeente Schaden.
BEKENDMAKINGEN.
o
POLITIE.
Ter Secretarie dezer gemeente worden inlichtingen
verzocht omtrent een verloren portemouDaie, inhoudende
5 a 6 gulden.
—o
KENNISGEVING,
liet Hoofd van bel Plaatselijk Bestuur der gemeente
Schngen, brengt bij doze ter kennis van de ingeze'enen
dier gemeente, dat het kohier No. I der persoucele
belasting, dienst 1902, op den 27 Maart 1902 door
don Heer Directeur der Directe Belasting n te Am^te -
dam is executoir verkUatd en op heden aan den lieer
Ontvanger der directe belastingen binnen deze gemeente
ter invordering is overgegeven.
leder ingezeten, welke daarby belang heeft, wordt
plzoo vermaand op de voldoening van zijnen aan^Dg
behoorlijk acht te geven, teneinde alle gerech'elyke
vervolgingen, welke uit nalatigheid zouden voortvloeien,
te ontgaan.
Schngen, den 29 M iart 1902.
Het Hoofd van het Plaatselijk Be^tnur voorno md
H. J. POT.
Raadsvergadering te ZIJPE,
Dinsdag j.1., v.m. 10 ure.
Afwezig wegens ongesteldheid de heer
Francis.
Na opening, volgt de lezing en goedkeu
ring der notulen.
Hierna is aan de orde het rapport van de
Commissie, in de vorige vergadering aange
wezen, omtrent de subsidie-aanvraag van de
Noorderstoomtram-vereeuiging, n.1. nog f 5000
renteloos voorschot. Deze commissie bestond
uit de heeren J. van Beusekom, Gr. Nieuwland
en Jb. de Moor.
Eenstemmig was de commissie van oordeel,
dat het zeer gewensebt was, dat de tram
van Alkmaar door de Zijpe naar Schagen,
zoo spoedig mogelijk tot stand kwam, wegens
haar groot belang, niet alleen voor de Zijpe,
doch voor de gelieele streek. Vooral ook
voor de eindpunten Alkmaar en Schagen,
waarom de commissie het betreurde, dat door
deze gemeenten geen genoegzamen steun was
verleend.
Ondanks dit, en de geheele weigering van
de Gemeente en Banne St. Maarten en den
Polder Schagen, had de commissie toch ge
meend, de gevraagde subsidie niet te moeten
onthouden,in de verwachting,dat ook de overige
corporatiën het hunne zouden doen. Eén lid
meende, dat van de Gemeente f3000 gevraagd
had moeten worden, evenals van den Polder;
de landeigenaren toch hebben ook veel profij t
van de tram, terwijl een deel der lasten nog
door de uitwonende eigenaren gedragen
wordt; doch het meerendeel was er voor, te
geven wat werd gevraagd. De gemeente
Zijpe geeft dus nu: f15000 renteloos voor
schot en neemt voor f 10.000 deel in 't aan-
deelen-kapitaal, waarvoor 3% rente wordt
vergoed. De jaarlijksche annuïteit van f950
is voorzeker een belangrijk cijfer, doch alle
ingezetenen zullen profiteeren van de tram.
Dit was het oordeel der commissie in
hare vergadering van 17 Maart. Tot haar
leedwezen vernam zij echter daarna nit de
couranten, dat door den Polder Schagen
geweigerd was f5000R. V. en f5000 aandeden
te verleenen. Onder deze omstandigheden
had de C. geen vrijheid gevonden tot het
bovenstaande te adviseeren. Het schijnt wel,
dat men het te Schagen er op toelegt, de
lasten te schuiven op anderen, terwijl men
zelf de meeste baten heeft. De C. wilde wel
de f 5000 verleenen, indien Polder en Ge
meente Schagen geven wat van hen gevraagd
FEUILLETON.
wordt, maar zij meende tevens, dat, als Schagen
halsstarrig bleef weigeren genoegzamen steun
te verleenen, het dan beter was, het geopper
de plan van een tr.im aansluitende op de
Holl. Spoor te Oudesluis, te nemen. Dan
zouden nog meer ingezeten en profiteeren,terwijl
we eene verbinding kregen met Den Helder
een stad met 26000 zielon, die een goede af-
zetpiaats zon worden voor onze landbouw
producten. Ook do kosten van aanleg zouden
minder zijnZijpe kon door grooter belang
meer bijdragen, terwijl ook de tram van
Winringerwaard kon aansluiten.
Voorz. zegt de heeren dank Spr. is er voor,
te geven wat gevraagd wordt. Zijpe is eene
gemeente, die mede 't grootste belang beeft bij
de tram. Dat de Polder Schagen van de tram
niets wil weten, daar moeten wij ons niet aan
storen. Misschien is de Polder S. wèi genegen,
alleen f 6000 R. V. te geven. Het comité is
van plan dat te vragen. Terwijl aan de Ge
meente Schagen nog geen hoogcre bijdrage is
gevraagd ook aan Alkmaar nog niet.
De heer De Moor wijst er op, dat het rap
port niet afwijzend wil beschikken op 't
adres van de N. S. V., doch een afwachtende
houding aannemen. Want als Schagen blijft
weigeren, aan eene eventueele aanvrage te
voldoen, wat is het gevolg De commissie
zal willen doorgaan om haar plan gereed te
krijgen zij klopt dus weer aan om het tekort
bij andere besturen de C. meendedat gaat
niet. Spr. gelooft dat Schagen meer belang
bij de tram nog heeft dan Zijpeals Schagen
zoo goedkoop eraan weet te komen, dan
vindt Spr. dat heel aardig, maar voor ande
ren is het dat niet.
Voorz. wijst er op, dat door het bestuur
van den Polder Schagen het verzoek der
Tram is afgewezen met 5 tegen 6 stemmen
dit bewijst, dat, waar vroeger niets voor de
tram werd gevoeld, er nu belangstelling voor
is. Wellicht dat de Polder wèl f 6000 R. V.
wil gevendie f 6000 aandeelen heeft het
comité niet noodig.
De heer Van Beusekom verklaart zich vóór
aanhouding.
Den heer Mann stemde het le gedeelte
van het rapport zeer prettig. Het laatste
gedeelte heeft hem echter teleurgesteld. En
wel om de eenvoudige reden, dat de 0. de
subsidie-verleening wil afhankelijk stellen van
wat de Polder Schagen doet. Spr. gelooft,
dat uitstel voor het tramcomité eene groote
teleurstelling zou zijn. Het gevolg n.1. is, dat
het tot werkeloosheid wordt gedoemd. Want
het is afwachten, en het b 1 ij f t afwachten.
6 Jaar is men al bezig aan de zaak, het
comité beeft een Jobsgeduld moeien hebben
met dat afwachten. Thans zou hét uitstel
hier veroorzaken, dat het comité er niet mede
kon doorzetten om zich weder te wenden tot
die besturen, die afwijzend beschikten. Het is
voor het comité zoo gewenscht te weten,
waarop het kan rekenen,en Spr. is er tevens van
overtuigd, dat, wanneer de Zijpe nu dit ver
zoek, evenals de eerste aanvrage, zoo royaal
inwilligt, het comité later niet meer zal
komen en zeggen Jullie bent zoo goed, wij
nemen de vrijheid nog eens te komen. Het
comité zal graag nn met het werk doorgaan
en langs anderen weg tot het doel trachten
te komen. Want de Provincie heeft nu juist
niet als beginsel aangenomen, om voor elke
onderneming een zóó groot deel te geven.
Voor de lijnen Alkmaar-Bergen en Alkmaar
Egraond is er wel genoemd een zooveelste
deel, maar er is bij Ged. Staten geen defini
tieve regeling aangenomen om aan elke
latere onderneming evenvéél te geven. Zjj
wilden daaromtrent geen vaste regeling,
doch integendeel elke nieuwe aanvrage onder
de oogen zien en dan erop besluiten naar gelang
der bestaande belangen en behoefte. Zoo zon
het dus kunnen wezen, dat de Provincie
bereid was meer tef geven dan waarop nn
gebouwd is. Echter, óók wel het tegendeel,
1 als het Prov. best*®» overtuigd ervan is, dat
de belanghebbende best aren meer kunnen doen.
Spr. is er ook nog voor, dat Zijpe thans
de f5000 verleent, omdat hij meent, dat hot
indruk zal maken, als de Zijpe zooveel goe
den wil toont, eu dat eene nieuwe aanvrage
aan het Polderbestuur van Schagen daardoor
meer succes zal hebben, door 't goede voor
beeld.
De heer De Moor spreekt graag een woord
van waardeering uit voor den ijver van het
comité, niettegenstaande de kolossale tegen
werking van enkele corporatiën. Hij is het
niet met don heer Mann eens echter, dat
onze inwilliging een spoorslag zal zijn voor
den Polder Schagen; juist het tegendeel.
Neen, hier stelt hij zich niets van voor; een
afwachtende houding wil hij aannemen.
De heer Nobel wil eerlijk bekennen, dat
hem na lezing van het rapport het idéé van
aanbonden aanlachte. Maar na het ge
sprokene door den heer Mann is hij er van
teruggekomen. Ik beaam het geheel, dut
het te betreuren is, dat lust comité zoo in
onzekerheid zou moeten blijveneen op
onthoud van enkele maanden kan een jaar
vertraging geven, en aangezien men al reeds
6 jaar bezig is, wordt het toch wel tijd,
eindelijk tot resultaat te komen. Ook mij
komt het voor, dat het niet te verwachten
is, dat het comité alwéér tot die goeie ge
meente Zijpe zich zal wenden. Spr. wil in
deze vergadering beslissen.
De heer Scbuijt ook is niet voor aanhou
ding. Wel had hij graag gezien, dat f3000
was gevraagd. Toch zal hij er voor stemmen,
om door te zetten. De zaak is zoo veel be
sproken, er moet een eind aan komen. Wat
een ander doet, moet die weten.
De heer Mann wil nog een kleine zaak
er aan toevoegen; dit: Wij hebben gehoord,
dat men zelfs het plan oppert, bij onwillig
heid van Schagen, dan te trachten een wijzi
ging te brengen in de richting. Laten we
aansluiting zoeken te Oudesluis, we krijgen
verbinding met Den Helder, eene belangrijke
gemeente. Dat is een wapen, maar daarom
niet uitstellen de subsidie-toekenning. Stel
't geval, dat we weinig medewerking blijven
ondervinden van Schagen, en men het comité
in overweging geeft, aan te sluiten te Oude
sluis. Het comité moet dan daarvoor weten
waarop het heeft te rekenen, om te kannen
beoordeelen, wat het kan tot stand brengen.
Voorz. vindt, dat er eenmaal een eind moet
komen.
De lieer Nienwland zegt, dat, als Mann
meent, dat 't comité er voor te vinden zon
zijn, do richting der lijn te veranderen, de
commissie haar voorstel wel wil wijzigen.
Voorz. wijst er op, dat daar hier natuur
lijk niet op kan worden beslist.
De heer De Moor antwoordt Mann, dat het
rapport duidelijk genoeg uitdrukt, waarop
het comité kon rekenen als de richting Ou
desluis werd genomen.
De heer Mann vervolgt zyn pleidooi. De
commissie gaf in haar rapport blijk, dat zij
niet alleen niet afkeerig is van de tram, maar
de tot-stand-koming van groot belang acht.
Hier is dan ook niet de kwestieis men
vóór of tegen subsidie Maar alleen een
groote mate van ontevredenheid uit te druk
ken over het Polderbestuur van Schagen
ontevreden is niet alleen de Commissie, ook
't groote publiek.
Spr. herhaalt echter zijn meening, dat het
goede voorbeeld van Zijpe eene goede uit
werking zal hebben op Schagen, ook met
't oog op deze besprekingen, en deze Polder
toch ten slotte niet zijn steun zal onthouden.
Doos
IDA BOY-ED.
0-0-0
28.
Spoedig daarop kwam Mike Drews binnen
en zeide duisterend, dat allen in de kamer
moesten blijven niet in de gaDg komen ot
de trap opgaan, de kist kwam en mijnheer
wilde alles zelf
Lang zaten ze zwijgend, onder het pijn
lijke oogenblik bevend en luisterend naar
wat zjj liever niet hooren wilden.
Dan echter begon Ludwig Mammling te
spreken. Ook de moeder mengde zich
daarin. Het scheen hen wel gewenscht, Sylvia
eens alleen te spreken.
Ludwig MammliDg had het zich vroeger
al eens voorgesteld, dat Makarie eens on
gelukkig aan haar eind zou komen. Zij
was steeds zulk een waaghals en was
aar bepaald trotsch op geweest. Het was
precies, of ze met Willy cequetteerde.
De oude vrouw gedacht dankbaar de
groote lieide der doode en voegde er voor
zichtig verontschuldigend aan toe, dat het
zoo jammer was, dat zij Willy zoo ver-
M 'D z^ne liefhebberijen.
«Maar ik heb nooit twee menschen ge-
gelukkig waren en zóó bij
zehf® Sylvia met harts-
Ïrft «ver. Zij wilde Makarie niet
Hoer Wilt >Cn<f°or niemand, ook niet
Y8 verwanten....
„Mijn kind", zeide de oude vrouw zacht
en treurig, „het schéén zoo Makarie ge
loofde ook bepaald en zeker dat het zoo
was. Maar zij bevredigde mijn zoon niet.
Zij voegde zich slechts naar hem. Of Willy
dat ook zoo erkende, dat weet ik niet. Ik
geloof het echter wel. Zijn eerlijkheid,
zijn meer dan gewone fijngevoeligheid heb
ben hem echter verhinderd, haar ook
slechts maar met een oogopslag te ver
raden. Godlof, dat baar alle strijd be
spaard is gebleven. Want eenmaal waren
die dagen gekomen, moeeten ze komen.
Nu is ze heengegaan in het vroolijke ge
loof aan haar geluk en dat van haar man.
Hoe kostelijk, dat te deDken 1 Een leven
zonder bitterheid, wien valt dat altijd ten
deel En het is hiar deel geworden."
Sylvia zweeg.
Had zij niet eens iets dergelijks gedacht
Maar dat wilde zij nu voor zichzelf niet
meer waar hebben.
Scheen het niet, als prees de oude vrouw
Makarie's lot Dat was de rijpe wijsheid
der grijze haren.
Haar, het joDge mensch, scheen het beter,
te leven eu te strijden, al was het dan
ook in bitterheid, dan star en koud daar
neêr te liggen. Ach, wanneer Makarie toch
nog leetde!
Ludwig Mammling echter knikte slechts,
wanneer zijn moeder het een ot ander
zeide.
En dan wierp hij een plan op, dat hij
reeds te voren had bedachtzijn broeder
meest in Hamburg bij hem blijven en dat
ding hier, dat leelijke Süderfood, moest hij
verkoopen. Natuurlijk zou dat niet gaan
zonder verlies.
Maar daar kwam zyn moeder tegen op;
Willy had haar reeds gezegd, dat hij na
de begrafenis dadelijk weer naar Süder
food zou terugkeeren en daar den eersten
tijd wilde blijven.
Die jammervolle eenzaamheid van zijn
leven, zoo nabij die verschrikkelijke
plaats des ongeluksdat waagde geen
van drieën zich voor te stellen.
De moeder verklaarde, dat zij dan bij
haar zoon wilde inwonen, totdat het hem
beliefde een ander doel aan zijn leven te
geven.
Maar toen word Ludwig MammliDg be
paald boos. Zij^ de beide andere zoons, zou
den het niet veroorloven, dat zij, de moeder,
zich zoo opofferde.
De moeder keek hem aan, met een die
pen blik, lachend en toch weemoedig.
„Opofferen Ach, mijn zoon, wat praat
ge Denkt ge, dat ik één uur rust zou
hebben, wanneer ik een mijner kinderen
eenzaam in het ongeluk weet Denkt ge
dan niet, dat het een moeder lichter en
beter is, wanneer zij het ongeluk mag hel
pen dragen
„Wanneer moeder zoo eigenzinnig is en
wanneer Willy het aanneemt, belooft gij
mij bij voorbaat iets, juffrouw", zeide Lud
wig op zijne gewone besliste manier.
„Wat?"
„Dan blijft gij bij moeder. Ge hebt
uit vrijen wil hier een woonplaats ge
kozen
„Makarie was mijn beste vriendin", riep
Sylvia snel en met een donkeren blos op de
wangen.
„Maar in o'k geval was u noch Süder
food, noch mijn broeder een hinderpaal
daarvoor. Dus ik neem aan, dat ge hier
heel gaarne waart en dat ge het leven
Spr. heeft nog meer. Hij acht het noodig, dat
de zaak in al haar omvang besproken worde.
Hij heeft nagedacht over het feit, dat men
vanuit Alkmaar drnk bezig is, allerlei tram-
verbindingen aan te leggen, en toen is bij
hem de vraag gerezen, of dit streven was
mot een bepaald doel. We zien tramwegen
uitloopen van kleine plaatsen op 't groote
centrum Alkmaar; zie trammen van Egmond
en Bergen. Thans is het plan in wording,
om Haringcarspel en Langedijk met A. te ver
binden. De gemeente en polder Warmenhnizen
geven eene zeer belangrijke subsidie voor onze
tram; nu weet Spr. beslist, dat men in Warmen-
huizen al sinds jaren bezig is, deze plaats
mot A. te verbinden. Spr. is zoo bang, dat,
als er voor de Noordertram geen medewer
king genoeg is, Warmenhuizen misschien in
de gelegenheid zal komen een eigen lokaal-
spoortje aan te leggen naar Alkmaar, met de
belangrijke subsidiëu die zijn toegezegd.
En dau zal 't nooit gebeuren, dat wy hier
krijgen aansluiting met de markten. Spr. wil
waarschuwen: laten we alle zeilen bijzetten,
om aansluiting te krijgen op de groote spoor
wegen van ons land. Er is een gevaar, dat
niet denkbeeldig is, en waaraan ook Schagen
wel eens denken mag. Want op grond van
alle waarnemingen lijkt het streven wel, om
van Alkmaar een groot centrum te maken,
het marktwezen daar te coneentreeron.
Spr. beweert vervolgens dat Zijpe evenveel
belang heeft bij eene verbinding met Schagen
als met Alkmaar. De belangrijke marktplaats
Schagen is thans zoo slecht te bereiken ook
do Wintcrschool, dio nu zoo moeilijk uit de
Zi jpe te bezoeken is, is voor Zijpe een belang.
Spr. acht het daarom niet goed, al te sterk
aan te dringen op Oudesluiseene directe
verbinding met Schagen geniet bij hem de
voorkeur.
Voorz. zegt, dat nu de zaak genoeg be
sproken is eu tot stemming zal worden overge
gaan, of we de aanvraag zullen toestaan of niet.
Op eene opmerking van den heer Van
Beusekom wordt echter eerst behandeld het
advies van het Rapport, tot aanhouding.
Dit wordt verworpen met 7 stemmen tegen 3.
Voor de heeren De Moor, Van Beusekom
en De Wit.Vervolgens wordt de gevraag
de f 6000 renteloos voorschot toegestaan met
7 tegen 3 stemmen. Tegen de heeren De W it,
i Bakker en Van Beusekom.
Voorz. begroet dit besluit met den wensch,
dat Schagen zijn belang zoo goed moge be-
grijpen als Zijpe.
Vervolgens wordt na eenige discussie en
eene kleine wijziging met algemeene stemmen
vastgesteld de opgemaakte Regeling, betref
fende het herhalingsonder wijs. Deze regeling
zal aanvangen 1 Mei 1902. Onderwijs zal
gegeven worden aan jongens en meisjes af
zonderlijk; het onderwys zal 2 jaar dnren,
gedurende 96 uren per jaar; deze 96 uren
verdeeld over 4 maanden en wel: de jongens
vanlNov.1 Maart, 3 dagen per week, 's av.
van 6—8 nur; de meisjes van X Mei tot 1
I 1 Sept., 2 dagen per week, van 4—7 uur.
Minstens 4 leerlingen moeten er aan deel
nemen. De leerlingen, die de herhalings
school verlaten, en do lessen vljjtig en met
viucht hebben gevolgd, zullen van gemeente
wege een getuigschrift ontvangen.
Goedgevonden wordt, het jaarverslag van
den toestand der gemeente by de leden rond
te zenden. Voorz. zal er dan bij inleggen
de verslagen van de verschillende schoolcom-
missiën.
Tot onderwijzeres te Ondeslnis wordt, met
algemeene stemmen benoemd Mejuffrouw
G. van der Meulen te Sneek, no. 2 van de
voordrachtop de voordracht kwamen nog
voor de dames: 1, A. M. Veldbergen te
Hoorn, en 3, J. J. Albada te Hoorn.
Ingekomen is van Ged. Staten de mede-
deeling, dat vrijstelling van gymnastiekonder
wijs aan de scholen was verleend voor 3 jaar
het was gevraagd voor 6 jaar.
Voorz. deelt mede, dat bij de jongste Kas
opname in kas was f 4831.07.
Ingekomen is een adres van 62 In- en omwo
ners van 't Zand waarbij nogmaals wordt
verzocht een telefoonkantoor te stichten.
Voorz. zou er sterk voor zijn, 't verzoek in
te willigen, maar hij heeft gelezen, dat er
een wetsvoorstel zal komen, om ieder hulp
kantoor der posterijen tevens van rijkswege
tot telefoonkantoor in te richten. Hoe lang
dat nog kan dnren, weten we niet, maar hij
acht 't verstandig te wachten.
De heer Mann (door den heer Nobel inge
licht dat er een ontwerp is opgemaakt en
bij den Raad van State in behandeling, of-
i schoon nog niet bekend is, hoe dat ontwerp
er uit ziet) is er voor, niet te wachten tot
de wet aangenomen is. De bestaande tele
foonkantoren zullen dan wel worden over
genomen door 't Rijk, en daarom, als er te
't Zand, werkelijk behoefte bestaat, kan er
1 zonder bezwaar een telefoonkantoor ge
sticht worden. Laten we het adres nog tot
de volgende vergadering aanhouden, dan kan
er een persoonlijk onderzoek plaats hebben.
De heeren Nobel en Schuijt vreezen, dat
dan ook St. Maartensbrug en Burgerbrug
komen: dan is 't moeilijk te weigeren
en zou het kostbaar wordeu.
Na nog eenige deliberatie wordt besloten,
het adres aan te honden.
Bij de rondvraag licht Voorz. den heer
Van Beusekom op diens vraag, of er in plaats
van de gerooide boomen bij de school te
't Zand nog nieuwe worden geplant, in, dat
dit zal afhaugen van het oordeel van het
Hoofd der school. Ondervindt deze te veel
last van de zon, enz., dan zullen we weer
plauten.
Daarna sluiting. De raad gaat in comité.
Vergadering van de Tain-
bouw-Vereeniging „ANNA PAULOWNA," op
29 Maart.
Tegenwoordig 10 leden.
Na opening door den Voorzitter, den hoer
Brands, en lezing der notulen door den secre
taris, den heer Smit, waarop goedkeuring
volgt, stelt de Voorz. namens het Bestuur
voor, eene uitnoodiging aan te nemen van
de hier gevestigde aideeling der Hollandsche
Maatschappij van Landbouw, om een collec
tieve inzending op het gebied van land- en
tninbouw te doen naar de tentoonstelling
te Alkmaar in September a.s. Voorts, om
daartoe te kiezen eene commissie van uit
voering namens deze vereeniging van 3 leden,
rerwijl reeds 4 zijn aangewezen voor die van
de Laudbouw-afdeeling.
Het voorstel vindt bijval in de vergadering
en wordt na eenige inlichtingen, welke door
de heeren C. Geerligs en Van den Borg ge
vraagd worden, unaniem aangenomen.
Tot leden der commissie worden benoemd
de heeren C. den Engelse, C. Smit, (secretaris
der vereeniging) en C. Geerligs. De beide
1 aatstgenoemden nemen de benoeming aan
aan den eerste zal van de zijne worden ken
nis gegeven.
Nog vraagt het bestuur machtiging der
vergadering, om f 10.— uit de kas te bestem
men voor bijdrage in de kosten, hetgeen
wordt goedgekeurd.
Daarna heeft de rekening en verantwoor
ding plaats van den peuningmeestor, den
lieer Van Wijk. De desbetreffende beschei
den worden in handen gesteld van de heeren
C. Geerligs en Raap, die alles in orde be
vinden en tot goedkeuring adviseeren. Aldus
besloten. Alleen informeert de heer P. Kaan,
hier de voorkeur gaaft boven ergens elders.
Ik bid u, blijf by mijn moeder. Ik weet, dat
mijn moeder juffrouw Aschroth heel gaarne
mag. Ik moet indiscreet zijn toen wij een
poos geleden hier waren, sprak moeder zoo
warm over u, zooals zy maar zelden doet."
„Maar myn jongen
„Nu ja, moeder, een andere gezelschaps
dame krijgt ge hier niet. Wij kunnen
het toeval slechts prijzen. Ge hoort,
juffrouw, ik spreek ronduifT Eu de rest,
die vindt zich wel. Wilt u salaris Spreek
ronduit."
„Neen", zeide Sylvia.
„Geldt het neen het salaris, of het hier-
blijven
De weirig teera manier, waarop de man
de zaak behandelde, gaf Sylvia haar inner
lijke vrijheid weer. Wat een geluk, dat
Willy dit niet hoordehij met zijn fijn
gevoelhij had bepaald er onder ge
leden.
„Dat neen geldt het salaris", sprak ze.
„Dus ge blijft bij mijn moeder, zoolang
moeder hier zal zijn
„Ja, wanneer uw broer hier ten minste
niets op tegen heeft", zeide Syivia zeer vor
melijk.
Voor niets ter wereld had ze op dit
oogenblik Willy kunnen zeggen.
„Wel, wat zou die er tegen kunnen heb
ben
Op den volgenden morgen moesten moe
der en broeder wel alles met Willy hebben
besproken. Hij liet Sylvia door Mike VTa-
gon,in zijn kamer te komen.
„Vergeef me, dat ik je hier laat roepen,
alsof ik over je heb te beschikken. Maar
ik wil gaarne eens ongestoord met je pra
ten", begon hjj.
Hij stond tegen zyn schrijftafel aange
leund en had zijn armen over de borat ge
slagen. Fiink keek hij haar in de oogen,
flink en ferm, zoodat het haar onmogelijk
zou geweest zijn, hem uit beleefdheid of uit
medelijden iets voor te jokken wan
neer ze dat had gewild.
„Mijne moeder staat er op, dat ze bij my
blyven wil. Ea jij wilt werkelijk bij myne
moeder blyven
„Wanneer hetu goed is. En zoolang het
u bevalt."
„Lteve Sylvia, in zulke dagen wil men
veel en gelooft men veel te kunnen. Smart
neemt de nuchterheid van het oordeel weg."
„Ik ben dankbaar, dat ik eindelijk eon
plicht hebben zal. Ik zal ze met liefde vol
brengen, want ik vereer mevrouw Mamm
ling. -
„De moeilijke tijd op Süderfood komt
echter nogik meen, wat de natuur
betreft."
„Dan zal ik trachten het uw lieve moe
der in huis zoo behaaglijk mogelijk te
meken."
„Ik zie, dat ge werkelyk wilt."
„Ja, ik wil het."
ast en helder beantwoordde zjj zijn
blik.
„Nu", zeide hy dan, „dan heb ik slechts één
verzoek."
Hij zette haar uiteen, dat het beter
was, dat ze dien middag niet mede naar
Hamburg ging, maar hier bleef, om iatus-
schen alles in orde te brengen, zoodat zyn
moeder, als ze van de treurige eu inspan
ning eischende reis terugkwam, een vrien
delijke ontvangst zou genieten. Vier of vyf
dagen zou het duren eer zij terugkwamen.
WORDT VERVOLGD.
