Donderdag 22 Mei 1902. 46ste Jaargang No. 3733. Prijs per jaar f 3.Franco per post f 3.60. Afzonderlijke nummers 5 Cent. ADVERTÏNTIEN van 1 tot 5 regels f 0.25 iedere regel meer 5 ct. Groote letters worden naar plaatsruimte berekend. FEUILLETON. Het A B C VAN HET LEVEN. ik aan ,e fL .°ver jezelf beslissen alsof W vastgeknoopt.001' verwachtingen NBitiE- is bal Dit blad verschijnt tweemaal per week Woensdag- en Zaterdagavond. Bij inzending tot 's morgens 9 ure, worden ADVERTENTIEN in het eerstuitkomend nummer geplaatst. INGEZONDEN STUKKEN één dag vroeger. llureauSUIIAGKIT, Laa», D 4. Uitgever s P. TRAPMAN. Jfedewerker t J. W H K E L. Binnenlandsch Nieuws. De Mei-vergadering van de afdeeling NIEUWE NIEDORP van „Het Witte Kruis", Zaterdagavond l.L in het lo kaal van den heer P. Haringhuizen gehouden, was al heel slecht bezocht. Bij de opening door den Voorz. den heer J. v. d. Stok, waren slechts 11 leden tegen woordig, die met een hartelijk woord ver welkomd werden. De notulen werden zonder aanmerking goedgekeurd. Naar aanleiding dier notulen deelde de heer Dr. Maats mede, dat mej. Jannetje Rijkes van het aanbod om naar Heidehenvel te gaan, wegens huiselijke omstandigheden geen ge bruik had gemaakt. Verder deelde Voorz. mede, dat de ijskelder met ijs uit de omgeving daarvan was kunnen worden gevuld (dns niet met Noorsch blokijs), doch dat het gewone bedrag daarvoor te kort was gebleken, zoodat dit jaar de vullingskos- ten iets hooger waren geweest. Het toestel Trillat had éénmaal buiten de gemeente, n.1. te Noordscharwoude, dienst gedaan tot ontsmetting van schoollokalen. Het toestel werkte uitstekend en gaf geen moeilijkheden bij de behandeling. Omtrent de benoeming van hoofdbestuurs leden waren2 brieven ingekomen, n.1.1 van As- sendelit,aanbevelende den hr. G.Bouvé en 1 van Broek in Waterland, ter aanbeveling van den hr. C. Bakker. De vacature was echter door het Hoofdbestuur nog niet opengesteld. Tot afgevaardigden naar de algemeene ver gadering, op Dinsdag 20 Mei te Amsterdam te houden, werden benoemd de heeren P. Maats en J. van der Stok, die beiden de benoeming aanvaardden. Tot plaatsvervangers werden benoemdle de heer J. Kuilman; 2e de heer W. C. Visser. Aan de orde was vervolgens de beschrij vingsbrief voor de algemeene vergadering. Het voorstel van het Hoofdbestuur onder punt VIdat de Vereeniging zich tot de regeering wende om aan te dringen op con trole van staatswege op den melkverkoop, naar aanleiding van het rapport in zake melk- onderzoek van de door bet Hoofdbestuur aangezochte commissie, gaf tot eenige bespre king aanleiding. Vrij algemeen hechtte meu weinig waarde aan de uitkomst van het medegedeelde rapport en ook voorzag men van Rijkscontrole op den melkverkoop niet alle heil zoodat besloten werd, dat de afgevaar digden tegen het voorstel zouden stemmen, zooals het nu luidt. Het bestuur kreeg vergunning voor het schilderen van den ijskelder. De rondvraag leverde weinig of niets op, waarna de Voorz. met dank voor de aanwe zigheid de vergadering sloot. Vergadering van de afdee- ling SINT MAARTEN van „Het Witte Kruis," op 16 Mei 1902, 's avonds 7 ure. Aanwezig 11 leden. Na voorlezing der notulen volgt' lezing van het verslag, door de afgevaardigden uit gebracht omtrent de Novembervergadering der Hoofdvereeniging, en van het verslag van ded toestand der afdeeling over 1901. Besloten wordt, in verband met een schrij ven van het Hoofdbestuur, een kist aan te schallen voor het verzenden van goederen naar den ontsmettingsoven te Alkmaar. Twee circulaires van ai'deelingen om hunne candidaten voor lid van het Hoofdbestuur te willen steunen, worden voor kennisgeving aangenomen. Een mondeling verzoek, betreffende het Door IDA BOY-ED. 0-0-0 42. Over dezen brief had Willy acht dagen lang nagedacht. Hij luidde „Lieve Sylvia, ik ben vanavond in Hamburg aangekomen en ontvang Hollern. W ij stappen in 't hotel De vier Jaarge tijden" af. Ik zal Hollern niet meêdeelen, "at jij mijn verloofde bent. ,S(j'jeen m'j tegenover hem niet goed ge andeld, maar na lange overpeinzingen 18 J?6 lelijk geworden, dat dat maar zoo schijnt. Ik ben bereid, hem, zou hij dat eenmaal r^gen, daarvan rekecschap te geven, die e eene man van eer van den ander kan verlangen. zelfde voor een candidaat uit de Afd. Zijpe, wordt aangehouden tot een volgende ver gadering. De heer P. Peetoom brengt namens de com missie, belast met het onderzoek der rekening dienst 1901, verslag nit en adviseert tot goed- keuriug daarvan, wat met algemeene stem men plaats heeft. De rekening slnit met een nadeelig saldo van f9.86. Tot Bestuurslid voor de wijk Valkoog wordt gekozen de heer Ds. J. E. Tinholt, voor de Rijp de heer G. Jonker en voor Siut Maarten herkozen de heer A. Klerk. Tot afgevaardigden naar de algemeene vergaderingen der Hoofdvereeniging voor 1902, worden benoemd de heeren J. Akkerman en A. Klerk. De agenda voor de Mei-vergadering wordt voor kennisgeving aangenomen. Voorts wordt nog besloten, een dreg san te schaffen voor Dijkstaalaan betrokken personen of bestaren te verzoeken putten en slooten, welke in een vervuilden toestand verkeeren, te willen doen reinigeneen kast te laten maken voor berging van materiaal; nog geeue lezing te laten houden; den doctoren een lijstje te geven van goederen in het magazijn aanwezig, en een boekje aan te schaffen omtrent de voeding te verstrekken aan zuigelingen. Niets meer aan de orde zijnde, sluiting dor vergadering. Uit VELSEN meldt men aan de O. H. C. Van Anna Panlowna naar hier is komen loopen, zonder de reis te onderbreken, een 14-jarige knaap, die volgens zijn zeggen zeer slecht behandeld werd door zijn vader. De menschen, bij wie hij zich vervoegde en die zijn vader kennen, bevestigen de bewe ringen van den knaap, die in wanhoop het ouderlijke huis ontvluchtte, waar hij, zijn 18-jarig zusje, dat ongeveer gelijktijdig met hem wegliep, en nog twee jongere kinderen, vooral sinds moeders dood, die mede veel verdriet had, weinig anders dan ellende on dervonden. Als men de verhalen hoort van menschen, die zijn vader kennen, dan gruwt men er van en rijst de wensch, dat de onge lukkige stumpers spoedig een betere verzorging mochten vinden. De dierenwereld toont vaak heel wat juister begrip te hebben van ouder liefde en onderplicht, dan de mensch, die zooveel hooger meent te staan. Bloedvergiftiging. Te ZEIST is een vrouw, die bezig was de aardappelen in haar kelder een weinig om te zetten, door een insect in den arm gebeten. Hand en arm zwollen plotseling zóó sterk op, dat geneeskundige liuip moest worden in geroepen. Do geneesheer verklaarde, dat het een ge val van bloedvergiftiging was door een ope ratie aan den arm werd de voortgang van het gift gelukkig nog intijds gestuit. Een netelige positie. Een jongmensch, dat Zondagmiddag in een roeibootje den Rijn bij ARNHEM afdreef, had do onvoorzichtigheid, zich bij het passeeren der schipbrug vast te honden aan de gebinten dier brug. Zijn roeibootje schoot onder hem weg en dreef af, den roeier achterlatende, hangende aan de bint met het benedenge deelte van zijn lichaam in het water. Een brugknecht, die zijn hulpgeroep hoorde, was in staat, hem vrij spoedig uit zijn netelige positie te bevrijden. De heer J. Stammes te NIEUWE NIEDORP heeft den Raad dier gemeente ontslag verzocht nit de betrekking van Armvoogd. Het ia voor ons alle drie het beste zoo. Tp.. - luie urie ne V "f*-i een moeilijk geval. brenjL aUeen kan ona in een toestand ook de°'waarhehl leed' maar En v Pvinden zal zijn. lhbi,A.-j °°r er' zi0 ik maar één moge- nieta t °f m vrijheid te verschaffen staat 6 Weten van wat er tusschen ons be- vefbipni W'8t ky aües, zijn eer zou hem macht' Q' u !e uiten, wat hem wellicht Jii wanneer hij je weêrziet. Ik geef je nu je woord terug Dat be- doel ik zóódat neem ik niet terug, maar gij geelt het mij. Voelt ge nu, hoe vrij ge zijt Kom morgen vroeg, ongeveer om tien uur, per rijtuig naar het bötel. Wij gaan dan naar Neumühlen, waar Peter met het jacht wacht. Moeder zeilt nooit, zoodoende is zij als vanzelf van het tochtje uitge sloten. Zij kan dus nooit op de gedachte komeD, dat wij haar gezelschap mijden. En, nietwaar, ge voelt het met mij dat wankelen en draaien van mijn geluk moet moeder niet zien. Gaat het verloren ze zal het moeten dragen. Maar dat angstig beven vóór het ongeluk is geschied, dat willen we haar besparen. Zeg haar, dat Hollern overmorgen komt eten. Tot overmorgen is lang Maar moeder heeft dan een program en dat mag zy zoo gaarne. Ik zeg nu niets meer. Niets van mijn liefde. Ik kan het nu niet. Het zou er uitzien als een smeekbede, en dat mag niet. Zonder ergens aan te deuken, zonder met iets rekening te houden, als een egoïste meet ge handelenwant slechts zóó kunnen we tot waarheid komen I Je Willy." Nu, terwijl hjj op het perron heen en weer liep, zou ze don brief wel hebben gekregen. Z j zou er zeer van ontstellen, dat be greep hij wel, maar dat moest gedragen wordon. Het ging eenmaal niet anders. Nu floot de trein. Heel ia de verte nog, en de wind dreef het gegil van de fluit i nog verder weg. Het klonk zoo zwakjes. Men schrijft uit den Gelder- sehen Achterhoek aan de Arnh. Ct. Aan de vele bruiloften, die thans gevierd worden, kan men zien dat de maand Mei in het land is. Naar het weer te oordeelen, zon men er anders aan twijfelen. Die bruiloften brengen hier nog al drukte te weeg door de oude gebruiken, die er bij in eere worden gehouden. Vooral het inhalen van de bruid of den bruigom en het noodigen der gasten wekken de aandacht. Gaat de bruid of de bruidegom het ouderlijke huis verlaten, dan worden zij een dag vóór de bruiloft door de jongelieden, die in de bnnrt van de nieuwe woning wonen, met versierden wagen afge haald, onder begeleiding van zang. Deze wagen is voorzien van een flinke hoeveelheid bier of sterkedrank. Komt er op den weg iemand, die het paard belemmert voort te gaan, dan moet deze worden onthaald, wat op gulle wijze geschiedt. Met het noodigen der gasten wordt de naaste buurman belast, die op zijn tocht een langen stok medeneemt. Overal waar hij de invitatie brengt, wordt een lint aan zijn stok gedaan, terwijl hem zelf een inwendige versterking wordt toege diend. Des avonds als de man met den stok geheel met linten omhang» n, huiswaarts keert, kan het huweljjkspaar daaruit zien op hoeveel gasten kan worden gerekend. Moordaanslag te Laren (N.H.) Zondagavond had te Laren (N.-H.) een moordaanslag plaats, waarvan de oorzaak de volgende is. Eenige maanden geleden werd op den Naarderweg bij Laren een meisje aangerand door den ongeveer 20-jarigen G. Majoor, arbeider. Dit meisje vertelde haren vader, wat haar was overkomen en deze, de bejaarde D. Donker, koster der Prot. Kerk, maakte werk van deze geschiedenis door de justitie met het gebeurde in kennis te stellen, met hot gevolg dat G. Majoor veroordeeld werd tot een maand hechtenis. Dit beviel dezen niet bijzonder, en in plaats van zichzelven de schuld te geven, weet hij alies aan D. Donker. Deze was, volgens hem, de oorzaak van zijn veroordeeling. Hij zou hem wel krijgen. Zondagavond te ongeveer half twaalf begaf de dader zieb naar de woning van D. Donker. Hij klopte aan en Donker opende de deur. Plotseling werd de oude man met een mes in den buik gestoken. Na deze laffe daad verwijderde de dader zich oogenblikkelijk, na echter herkend te zijn. De gestokono begaf zich toen met zijne dochter naar den burgemeester, bij wien de gemeentedokter woont, doch deze laatste was niet thuis. Daarna naar dr. Tenkinck gegaan zijnde, werd Donker aldaar verbonden, waarbij bleek, dat de wonde zeer ernstig was. Onbegrijpelijk is, dat de burgemeester bij de aangifte verwees naar den veldwachter, die natuurlijk zonder machtiging van den burgemeester, hulp-officier van justitie, den dader niet kon arresteeren. Het gevolg was, dat particulieren den officier van justitie te Amsterdam moesten waarschuwen en dat de dader eerst Maandag middag werd gearresteerd, na eerst nog kalm een uurtje te hebben muziek gemaakt, alsof hij van den prins geen kwaad wist Ruim 200 inwoners van het eiland MARKEN gaan dit jaar op loggers naar de Noordzee. Er is voor hen geen brood op de Zuiderzee te verdienen. Zondagnamiddag liepen te SCHIEDAM een heer uit Rotterdam en een 10-jarig meisje tegen elkander aan, waardoor beiden vielen. Het meisje is ten gevolge van dien val in den afgeloopen nacht overleden. Daar zag men tusschen al die roode en groene lichtjes op den donkeren achter grond zich iets bewegentwee oranjekleu rige lichtkogels, die als over den grond schenen te rollen en immer grooter en helderder werden. Nu klopte Willy het hart toch wat vlugger. Dat viel hem zelf op. Hij verbeeldde zich, dat hij voor de eerste maal van zijn leven zjjn hart voelde kloppen. „Den dood trotseert men", dacht hij, „en wanneer men zijn beetje geluk ver liezen zal, siddert men." Maar hij vergat, dat dit beetje geluk hem meer waard was dan dood of leven. Voor een van de vensters van den eerst binnenstormenden coupé stond Robert von Hollern. De mannen herkenden elkaar en wenkten 6lkaar groetend toe. Dan wachte Willy, naast de deur van het D-rijtuig en moest allerlei menschen met hun pakkage langs zich laten gaan eer de kapitein naar buiten stapte. Zij echuddeu elkaar de hand en Willy vroeg dadelijk naar het bewijs van de bagage. Maar Hollern had slechts twee groote handkoffers. Hij wilde maar een paar dagen büjven, zijn andere zaken had hij recht streeks naar zijn moeder gezonden. Willy dacht plotselinghij komt niet alleen om mij te condoleerenhij komt vooral om Sylviaik ben maar het voor wendsel. Door de drukte aan het station en later door het geraas van het rijtuig, kwam het niet tot een geregeld gesprek. Willy vroeg naar de reis en Hollern zeide, dat het op Brutale aanranding. Uit AZEWIJN (gem. Berg) verneemt de „Post" het volgende, over een brutale aan randing op J. F., die vroeger aldaar een boterfabriek bestuurde, en sedert de ophef fing der fabriek het huis aldaar is blijven bewonen. Toen hij j.1. Donderdag was thnisgekomen van een bezoek in de buurt, werd hij in zijne woning aangerand door een zekeren t. H., die een gedeelte van zijn huis bewoont en daarin een soort logement houdt, met 2 logeergasten dier inrichting. Met z'n drieën bonden ze J. F. aan handen en voeten, met nog een doek over den mond bovendien. Zoo gekneveld, werd J. F. op een kruiwagen ge laden en weggevoerd. Onderweg werd hij bedreigd door de vraag, wat hem liever was, zijn leven, of een zekere som gelds, die de drie individuen eischten. Natuurlijk verkoos J. F. zijn leven boven het geld, dat hij boven dien niet eens rijk was. Maar geen nood, als hij maar eene schuldbekentenis wilde afgeven voor het gevorderde bedrag, dan zou hij weer thuisgebracht en in vrijheid gesteld worden. J. F. beloofde dit en gaf ook werkelijk de schuldbekentenis af, doch naderhand kwam hij aangifte van het voorgevallene doen bij de politie, die spoedig een onderzoek in stelde met het gevolg, dat de drie aanran ders werden gearresteerd en gevankelijk naar Arnhem gebracht, waar ze ter beschikking van de justitie gesteld zijn en zich nog in hechtenis bevinden. De verdachten, of tenminste één van hen, moeten reeds bekend hebben. Ongevallenwet 1901. De minister van binnenlandsche zaken, Gelet op de mededeeling van het bestuur der Rijksverzekeringsbank, dat vele werkge vers nog geen aangifte hebben gedaan van de door hen uitgeoefende verzekeringplich- tige bedrijven Brengt dien werkgevers het navolgende in herinnering Ten aanzien van de verzekeringsplichtige ondernemingen, waarin het bedrijf vóór ot op den 16den Mei 1902 is aangevangen, ein digt de termijn, waarbinnen de aangifte moet geschieden, den 31sten Mei 1902. Ten aanzien van de verzekeringsplichtige ondernemingen, waarin het bedrijf na den 16en Mei is aangevangen, moet de aangifte geschieden binnen 14 dagen, te rekenen van den dag, waarop hot bedrijf is aange vangen. Ingevolge de artikelen 32 en 34 der Onge vallenwet 1901, moet de aangifte in duplo geschieden ten kantore der posterijen, binnen welks kriDg do werkgever zijne woonplaats heeft, of indien deze hier te lande geene woonplaats heeft, ten kantore der posterijen te Amsterdam. De aangifte geschiedt door de inlevering van door den werkgever ingevulde formulieren. Deze formulieren zijn ten kantore der pos terijen kosteloos verkrijgbaar. Bij elk dubbel formulier wordt eene lijst afgegeven, waarop de verzekeringsplichtige bedrijven zijn ver meld. Ook de werkgevers, die hunne werklieden reeds verzekerd heb ben of die wensclien zeiven het risico te dragen der verzekering of dit risico over te dragen aan eene verzekeringsmaatschappij of vereeniging, zijn tot aangifte verplicht. Zij die hunne verplichting tot aangifte niet of niet tijdig nakomen, zullen strafbaar zijn volgens do wet. Sts.Crt. Bij Kon. besluit is benoemd tot burgemeester van WIER1NGEN; F. C. A. H. L. Cavalje. de Roode Zee op de terugreis warm ge weest was. De Middellandsche Zee was zeer kalm geweestalles en alles ver velend, en er waren weinig aardige men schen aan boord. Later zaten zy in het elegante eetzaaltje van het hötel tegenover elkaar. Een elec- j trisch lampje met een rood schermpje I stond op het witte damast, het zilver blonk, en alles was zóó stil, dat men er zich byna voor geneerde, zijn mond open te doen. Hollern was in levendige stemmiag. Hij voelde dat Mammling het onderhoud leiden moest. Hij was er nieuwsgierig naar, hoe veel er nog over was van het overwonnen leed en hoeveel Willy van zijn nieuwe hoop vertellen zou. Elke vraag, ook de teerste, daarnaar kon onbescheiden en indringerig schijnen. Hollern, die zeer angstvallig was in liefdeszaken, en zich toch weer naar echten zeemansaard door allerlei oppervlak kige avontuurtjes had heengeslagen, wist in 't geheel niet, hoe het er in het hart van Matnmling uitzag. Hij hield Willy's en Makaria's huwelijk voor volkomen gelukkig en toen hij het doodsbericht kreeg, was zijn eerste ge dachte die zal zich nooit troosten. Maar een goede kameraad van hem had hem plechtig verzekerd, dat juist diegenen, die zeer gelukkig waren, weer spoedig naar geluk zochten. Hij voor zich gevoelde, dat hij niet tot oordeelen in staat was over dergelijke vragen en dat hij niet met ernst er over kon spreken, of een weduwnaar te troosten was ot niet. Hij had alleen het bestemde gevoel, dat Onmenschelijk. De arbeider L. K. te HAVELTERBERG werd om eenige achterstallige guldens erf pacht, door het gerecht met zijn gezin nit zijn woning gezet. Nadat het huisraad er uit was gebracht, werd het hnisje, dat nog pas in het najaar door K. geheel was ver nieuwd, tot den grond afgebroken. Vrouw K., die ziek te bed had gelegen, stond met haar eveneens zieke, jongste kind onder den bloo- ten hemel, ten prooi aan het gare weer. Mislukte verdediging. Een landbouwer te OTTERLOO was in den avond van 17 Februari- in het veld voor zijn woning aangetroffen met een geladen geweer. Twee veldwachters, die al geruimen tijd ver moedden dat daar gestroopt werd, hadden proces-verhaal opgemaakt. Voor het Wageningsche Kantongerecht, waar bekl. zich had te verantwoorden, werd hem gevraagd, waarom hij zich nog zoo laat met een geladen geweer buiten de deur had bevonden. „Ja, meneer", antwoordde ons slim boertje, „ik ben nogal bang voor kwaad volk en kijk daarom wel eens of er ook landloopers in de buurt zijn! Je weet nooit waar die lui toe in staat zijn en daarom Het getuigenverhoor maakte dit verhaaltje evenwel niet bijzonder geloofwaardig. „Toen we den beklaagde het geweer afna men", vertelde een der veldwachters, „schoten we het, om te constateeren dat het scherp geladen was, op een boom af. Onmiddellijk nadat het schot gevallen was, kwam de vrouw van bekl. naar buiten en vroeg „Hei j'em, Derk „Nou'had hij, getuige, geantwoord, „en leelijk ook!" Men begrijpt, dat deze verklaring bij de aan wezigen nogal vroolijkheid verwekte. Slechts één in de zaal was er die niet lachte, n.1. de echtgenoot van het nieuwsgierige vrouwtje. Tegen hem werd f10 boete, subs. 4 dagen, geëisebt. ANNA PAULOWNA. In de plaats van den heer Van den Berg, die wegens vertrek zijn functie had moeten neerleggen, werd tot secretaris der afdeeling „Oudesluis van het N. O. G. gekozen de heer N. Raap. NIEUWE NIEDORP. Vol, eigenlijk te vol was het Maandag avond in de kolfbaan van den heer P. Haring buizen. Het optreden van den heer Abr. de Winter van Breda heeft dan ook altijd veel aantrek kelijks en niettegenstaande bet zeer ongun stige weder, was bet publiek in grooten getale opgekomen. Afgewisseld door de uitstekende muziek van de familie Polak van Den Helder, hadden de voordrachten van den beerDeWinter ook nu weder veel succes. Hij gaf vijf stukkon ten beste en zooals steeds vielen zijn snaakscbe, soms allerdwaaste uitvallen bijzonder in den smaak. De Winter gaat met zijn tijd meèenMinis- ter Chamberlain, en de Engelsehen in bet algemeen, kwamen er dikwijls niet zonder kleerscheuren af. Ook bet ingetreden herstel van onze geliefde Koningin werd zeer passend in zijn laatste voordracht herdacht. Gaarne roepen wij dan ook den heer De Winter een tot weerziens toe. De Hoofdprijs en do 2e prijs in de KOEDIJKER verloting, eene complete Boerderij-Inventaris en een Utrechtsche wagen met 2 paarden, zijn aan de Directie ten deel gevallen. In den op Pinkstermaandag ge houden Zangwedstrijd te AMSTERDAM van gemengde koren is de le prijs gouden medaille hij' totaal op mededeelingen wachten moest en niet nieuwsgierigheid mocht toonen. Eigenlijk dacht hij, dat Willy wel wat ver legen zou zijn met zijn figuur juist tegenover hem verlegen als den bloedver want van Makarie. Maar toch was het eerste gesprek dat Willy begon, over Makarie. Hollern was getroffen door de waardig heid, die deze man daarby' toonde. Hij vertelde nog eenmaal van het onge luk, dat Makarie van haar jong leven had beroofd. En hij was bij het vertellen daar van zeer ontroerd. „Hoe merkwaardig", dacht Hollern, „wat er toch al in een menechenbart bij eikaar kan wonen. Dat ligt alles zoo dicht bij eikander en behoort te zamen en in den grond van de zaak moest het een het ander Pch uitsluiten oud leed en nieuw hopen.'' Willy MammliDg was niet in 't minst ver legen, geeD spoor daarvan „Hij gevoelt zich ai-of zijn toestand een gewone was", zeide Hollern tot zichzelf. „Langzamerhand wendt men zich weer naar het leven toe. Men treedt daarvan een ander deel binten. Dit bij zichzelf te moeten opmerken, is zeer wonderbaar. In dat nieuwe deel ia alles anders, maar ook alles echt. Doch het aandenken aan haar, die mij het eerste geluk gaf, blijft zeer levendig. Ik ervaar iets onuitsprekelijk schoons ik behoef mijn lieve docde niet ontrouw te worden en roof toch degene die mij wellicht weder geluk geeft, niets", eindigde Willy. Het klonk zeer eenvoudig, maar Hollern kon zich er nog maar niet in denken. 1 WORDT VERVOLGD.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1902 | | pagina 1