INGEZONDEN. Illinlifnd |Jletaal. Donderdag 7 Augustus 1UU2. 46ste Jaargang No. 3755. FEUILLETON. Binnenlandsch Nieuws. SCHAGER ilicicei Biuii-, ÜRARIT. AlnrttitK- LniliiTllai Dit blad verschijnt tweemaal per week Woensdag- en Zaterdagavond. Bij imending tot 's morgens 9 ure, worden ADVERTENTIEN in het eerstuitkomend nummer geplaatst. INGEZONDEN STUKKEN één dag vroeger. ftureau iCftHOKH, liaan, D 4. Uitgever s P. TRAPMAN. MedewerkerJ. ff 1 K E L. Prijs per jaar f 3.Franco per post f 3.60. Afzonderliike nummers 5 Cent. ADVERTENTIEN van 1 tot 5 regels f 0.25 iedere regel meer 5 ct Groote letters worden naar plaatsruimte berekend. Uemeente Schapen. BEKENDMAKINGEN. o-o POLITIE. Ter Secretarie dezer gemeente zgn inlichtingen te bekomen omtrent een p o r t e m o n n i e, inhoudende eenig geld. .7 A CJ H rr. De Burgemeester a. i. »an Schagen, brengt ter kennis «in belanghebbenden bet narolgende: De Commissaris der Koningin in de provincie Noord bolland, Gezien het bealnit van Gedepnteeide Staten dier provincie van 23 Juli 1902, no. 29 Gelet op artikel 11 der .Jagtwel" Brengt ter kennis van belanghebbenden, dat in Noordbollacd a. de jacht op klein wild, met uitzondering van die op hazen en fazanten, zal worden geofend op Zaterdag 80 Aoguatu» 1902 met zonsopgang b. de jacht op bazen en fazanten zal worden ge opend op Zaterdag 27 September 1902 met zonaop- gang; c. de korte jacht dagelgka, met uitzondering van den Zondag, en de lange jacht alleen op Woensdag en Zaterdag zal mogen worden uitgeoefend. En zal dit besluit in bet Provinciaal Blad worden geplaatst en voorta in elke gemeente van Noordholland worden aangeplakt. Haarlem, 29 Juli 1902. De Commissaris der Koningin voornoemd, VAN TIENHOVEN. Scbagen. 4 Anguatns 1902. De Burgemeester a.i. voornoemd, P. BUIS Jz. Geachte Heer Redacteur.' In Uw veelgelezen blad van j.1. Zondag hebt U een ontboezeming geuit naar aanleiding van bet vallen der Schager Kaasmarkt. Permitteer mg, die jiren gewerkt beeft om het zoover te brengen, dat er te Schagen een kaasmarkt zou worden gesticht, bij het vallen der kaasmarkt ook een ontboezeming ia Uw veelgelezen bUd, waarvoor tij voorbaat nujn dank. Na vele onderzoekingen wiat ik het zoover te bren gen, dat er een commissie tot onderzoek van afzet van kaas bniten hooge wik- en weegloonen werd gevormd Dank zij de uitstekende leiding van haren Voor zitter en den ijver der overige leden> werden bij het verzoek aan den Raad der GemeeDte Schagen, om tot stichting van een kaaamarkt over te gaan, zulke overtuigende bewijzen geleverd, dat de kaasmarkt bier moest slagen, dat men wel moest besluiten, tot stich ting van een kaasmarkt over te gaan. Maar, om welke redenen dan ook, niet met de volle sympathie van B. en W. Immers, waarom moest men zeggen in de openbare Raadszitting, dat men niet veel hoop op de kaasmarkt had, omdat de kaasmarkt te Edam ioo achteruitging? zonder er bij te voegen: maar in Edam en omgeving is ook geen kaas meer Waarom hebben B. en W. bjj de opgave der onkosten voor de Waag, niet gezegd, dat eenige van deze kosten ook zonder de kaasmarkt aan de Waag hadden ge maakt moeten woidet, omdat die voor het dsgelgksch gebruik toeh reeds ongeschikt '8 Waarom hebben B. en W. de weegloonen zoo hoog genomen, en daarvoor een van allen grond ontbloote berekening gemaakt? Immers, men heeft berekend, dat 10.01)0 kilo kaas een onkosten van 30 gld. met zich zouden sleepen, en wel op grond, dat B. en W. voor het vervoer naar de waag van deze 10.000 kilo kaas 8 kaasdragers noodig hebben,terwijl in Alkmaar 2 kaasdragers 13.500K G kaas np een marktdag verdragen, en dan nog wel eerst laar en ian van de waag terwiji mei in Scbagen alleen naar de waag moet dragen, want er zgn weder andere menschen, die de kaas naar het spoor zullen rjjden. En waarom nu ook hiervoor voor 10000 kilo kaas 19 gld. te berekenen, terwjjl men in Schagen voor 10000 kilo steenkolen van het spoor tot veel verder dan de markt aan 2 ijjdert, die dat in 6 uur doen, f 2.50 betaalt Maar dit alles mag niet baten de Burgers van Scha. gen. het voordeel van een markt kennende, protes teeren niet tegen de kostende kassmakers om Schagen gevoelen zóóveel voor de Scbager kaasmarkt, dat zg voor het te hoige weegloon niet terugschrikken, en de markt is verzekerd. Misl B. en W bezigen een lengen en weten de kaasmarkt te doen vallen. Ik was persoonlijk op de beide laatste vergaderingen van den Bond van Kaufabrieken, de eerste in 1901, de laatste in Jannsri 1902. Daar nn na laatstgenoemde vergaderingen er geen vergadering is geweest en op deze vergsderingen niet over prolesteeren tegen de bestaande wik- en weegloonen is gesproken, kan het niet wsar zgn. wat men san den Raad hieromtrent heeft gezegd, zelfs niet offic ëus. En dan nog. B. en Vr'. hebben alle gegevens voor de kaasmarkt offieiësl willen hebben - waarom laat men haar op eeD ofRciëns bericht vallen De voorzitter van den Bond van Kaasfabrieken heeft beweerd, dat een protest tegen de hooge wik- en weegloonen en een steanen van de Schager Kaas markt zeer goed samen konden gtan. En waarom is nu de markt niet nit gesteld, maar gevallen? Omdat vsn September tot Maart de aanvoer van kaas steeds kleiner en de vraag steeds grooter wordt; omdat van Sept. tot Maart de Duit- sche kaaskoop.ers lromen, die hebben geteekena om de Schager markt te bezoeken. In September komen nog vele boeren (kleine) stapels aan de markt brengen, zoodzt de kle ne koopman onze markt kan steunen in Maart niet. Dan heeft dit jaar van September tot December nog dit voordeel, dat de Duit-che koopera vermoedelijk veel meer zullen koopen dan vroeger, om de in Januari beginnende hoogere invoerrechten te ontloopen. En het zgn ook de hoogere invoer rechten, die de Duilsche kaaskoopers misschien dit jaar voor het laatst hier doen zgn. Immers, de hoogere invoerrechten doen hun misschien goedkooper van wgd en zijd melk toevoeren voor hun kaasmake- tgen, waardoor zij in den winter evenals in den zomer voldoende kaas kunnen proluceeren. Merkt men nu waarom ds Schager kaasmarkt ia gevallen merkt U nn, EdelAehtb. heeren I die op de laatste Raads vergadering niet aanwezig waart, dat het Uw plicht is, een spoed-vergadering aan te vragen, om zoo mogelijk nog* te redden, wat te redden is? Merkt U nu, medeburgers van Schagen, hoe men een voor Schagen zoo hoogst gewichtige zaak behandelt, en dat het Uw plicht ia, door protesten nog alles te doen wat tot een kaasmsikt in dit jaar kan leiden? En mocht men hiervoor te laksch zijn, prent dan dit feit met nog andere in Uw geheugen, om hier van te gelegener tgd te profiteeren. MERZ. Mijnheer de Eedacteur Naar aanleiding van het rapport der Raads vergadering, te Schagen gehouden den 29 Juli j 1., meen ik, dat het wenschelijk is, de handelingen van den Bond van Kaasfabrieken openbaar te maken, voor zooveel betreft de oprichting van een kaasmarkt te Schagen. Daarom verzoek ik U beleefd, het onder staande te willen opnemen. Wat heeft de Bond van Kaasfabrieken gedaan De Bond van Kaasfabrieken heeft eene Commissie benoemd om in vereeniging met eene Commissie van Algemeen Belang, een onderzoek in te stellen, of er met kans van slagen mogelijkheid zou bestaan, te Schagen een kaasmarkt op te richten, zonder hooge wik- en weegloonen. Naar aanleiding van het rapport dier com missie, uitgebracht in eene vergadering van Leden van den Bond, gehouden den 22 Jan. 1902, waar vertegenwoordigd waren 14 fabrie ken, is in die vergadering de volgende motie met algemeene stemmen aangenomen „De vergadering, gehoord het uitvoerig rapport der Commissie tot onderzoek voor afzet Kaas buiten hooge wik- en weegloonen, spreekt als hare meening uit, dat er levens vatbaarheid kan zijn in het stichten van een Kaasmarkt te Schagen." Onder meer is er ook besloten, de Commissie te verzoeken te willen aanblijven, om zich met de verdere werkzaamheden te belasten, nadat de Heer Zijdewind in het midden had gebracht, of het niet beter zou zijn, de verdere werkzaamheden aan de Vereeniging van Kaasfabrieken over te dragen. De Voorzitter was hieromtrent van gevoelen, dat de Com missie j n i s t was samengesteld, 3 leden van Algemeen Belang en 3 leden van den Bond. Aan deze Commissie wordt door de verga dering voor eventuëel te maken kosten alsnog een bedrag van f 50 toegestaan uit de kas der vereeniging. Door de Heeren Oudenhoven c.s. is onder meer een verzoekschrift aan den Raad van Schagen ingediend, om tot het stichten van een kaasmarkt over te gaan, waarop door dien Raad destijds gnnstig is beschikt. Daarna, begin Juni, is aan den Voorzitter van den Bond van Kaasfabrieken medegedeeld door den Secretaris van de Vereeniging van Bestuurders van afdeelingen der Holl. Maat schappij van Landbouw, gevestigd te Hoorn, dat de uitzonderingswet voor de hooge wik- en weegloonen op 31 December 1902 zou vervallen. Tevens deelde hij mede, dat ge noemde vereeniging reeds bezig was, middelen te beramen om te voorkomen, dat deze uit zonderingswet opnieuw zon worden vast gesteld en van meening was, dat verschil lende corporatiën daartoe moesten samen werken. Dat dit punt d i t j a a r aan de orde moest komen, was bij de Leden der vergadering van den Bond vun Kaasfabrieken, gehouden te Schagen 22 Januari 1902, niet bekend. Men meende, dat die wet gemaakt was voor 4 jaar en liep tot 1 Januari 1904. Naar aanleiding van die mededeeling, dat eene andere vereeniging alreeds een begin maakte met de bestrijding der hooge wik- en weegloonen, was de weg voor den Bond van Kaasfabrieken, vooral met het oog op de vele leden, die fabrieken vertegenwoor digen in de nabijheid van Alkmaar, Hoorn en Pnrmerend, beslist aangewezen. Tenge volge hiervan zijn twee bijeenkomsten gehou den, met het doel die zaak voor te bereiden, om daarna een ontwerp-adres aan de verga dering van de verschillende corporatiën aan te bieden, ten einde te zien, of het de goed keuring der leden weg zon kunnen dragen, te requestreeren, en of ze zich met de redac tie van dat ontwerp zonden kunnen vereenigen. Bij het Bestuur van den Bond is nog besproken, of het wenschelijk zou zijn, aan Algemeen Belang, of aan den Raad van Schagen van het één en ander kennis te geven, aan hen overlatende, of ze de markt aldaar zouden willen verdagen, of doen begin nen met September e.k. Dit is niet ten uitvoer gebracht, omdat ik persoonlijk zéér begon te twijfelen, of het voorloopig althans veel nadeel aan het slagen der kaasmarkt te Schagen zon doen en het ook zéér onzeker is, of de verlaging van de wik- en weegloonen te Alkmaar, Hoorn, Pnrmerend en Edam zal plaats vinden. Wel heb ik mondeling den heer Ouden hoven, voorzitter van „Algemeen Belang", gevraagd, mij schriftelijk zijn gedachten over het al of niet kennis geven van het bespro kene in bovengenoemde bijeenkomsten, aan Raad of Algemeen Belang even te willen meêdeelen, doch ik veronderstel, dat deze, evenals ik, omtrent dit punt in twijfel heeft gestaan, althans ik heb er geen bericht op gekregen. Wat nu betreft het gewichtigste punt, dat bij de behandeling in den Raad misschien den doorslag heeft gegeven, namelijk, dat de Bond zijn steun aan de Schager markt heeft onttrokken, dit is beslist onjuist. Mijne ver onderstelling is, dat zij, die toezegging gedaan hebben, de markt te Schagen te willen stea nen, dit zonder twijfel ook znllen doen althans, wat onze fabriek hier betreft, geloof ik, dat de deelhebbers hun besluit in deze zeker znllen handhaven. Hiermede, mijnheer de Redacteur, meen ik voor ieder de handelingen van den Bond van Kaasfabrieken geheel te hebben bloot gelegd en verwacht ik een ander oordeel, dan nit het rapport der Raadsvergadering blijkt. P. S. Voor de woorden Bond van Kaas fabrieken, moet worden gelezenVereeniging tot bevordering en verbetering der zuivelbe reiding. Bij voorbaat mijn dank voor de opname, J. KOOMEN Hz., Voorzitter van de Vereeniging tot bevordering en verbetering der Znivel bereiding. Winkel, 4 Aug. 1902. Mijnheer de Redacteur! Zondt ge zoo vriendelijk willen zijn, voor het volgende een plaatsje in te ruimen in uw geacht blad J.1. Vrijdag geraakte er bij mij achter het hnis een boerenwagen, waarop onder meer ook eenige dekken lagen, van den hoogen wal af te water. Ofschoon het 4 uur (melktijd) was, was ik gedwongen, gedachtig aan de komst van de „motor", dadelijk de handen uit de mouw te steken. Niet zonder veel moeite werd de zware wagen op het droge gebracht, de verschillende dingen die er op lagen, opgevischt. Toch bleek het later, dat iets onze aandacht was ontgaan, en onge merkt in de diepte was verdwenen: een bijna nog nieuw paardedek (landdek), werd later door de vin van de motor omhoog gewerkt en met een weinig moeite door het perso neel der boot daaruit verwijderd en binnen boord geloodst, waarop de „Volharding" zijn reis ongestoord vervolgde. Dit alles te zamen genomen, was wat men noemt een ongelukje. Toen ik nu den daaropvolgenden morgen aan den bootsknecht vroeg, of hij zoo goed wilde zijn, het dek bij mij op den wal te gooien, was ik zeer verwonderd tot antwoord te ontvangen, dat het stuk was, dat hij er de riemen had afgesneden en er kleedjes van gemaakt had. Hiermede niet tevreden, begaf ik mij naar de aanlegplaats bij den spoorweg en richtte mij met mijn verzoek tot den schipper, maar deze gaf mij in woorden te kennen, dat hij hiermede niets te maken had, en in houding, dat hij er niet aan dacht, om op mijn verzoek in te gaan. Toen ik hem in eenigszins scherpe bewoordingen het onbillijke en mijn inziens wederrechtelijke van zijn handelwijze onder het oog trachtte te brengen, werd ik zeer onbeschoft bejegend en kon onverrichter zake huiswaarts gaan. Is het niet meer dan ergerlijk, dat wij, die reeds de schade aan onze bruggen, schoeiïngen en landerijen hebben te dragen, ook nog op die manier worden benadeeld, en wanneer wij in billijkheid daartegen opkomen, op der gelijke wijze worden behandeld Een en ander scheen mij belangrijk genoeg, om onder de oogen van superieuren en publiek te brengen. Met dank voor uw welwillende opname aan n, Mijnheer de Redacteur, Uw Dnr., A. SCHENK Jz. Schagen, 6 Aug. 1902. —Dat de groentemarkt te BROEK OP LANGENDIJK op Maandag den 28sten Juli j.1. een meer dan gewone belangstelling genoot, en dat de bouwers te St. Pankras genoodzaakt waren hnn groenten voor eigen rekening de wereld in te zenden, hebben wij reeds vermeld. Wij kunnen hieraan nog toe voegen, dat een wagen bloemkool verzonden werd naar Brussel en een wagen roode kool naar Engeland. Wat de roode kool betreft, was dit bijna de geheele aanvoer, althans het marktbericht van dien dag vermeldde er 2400, waarvan er ruim 2000 werden ver zonden. Men kent de reden van het conflict. De Vereeniging van Kooplieden en Schippers verzond aan de bouwers een circulaire, waarin zij verklaarde, geen groenten te znllen koopen van bouwers, die hnn waar niet wilden leveren ter plaatse, waar de kooper dit verkoos. Die vereeniging schijnt geen bestuur te hebben, althans de circulaire was niet onderteekend. Dit was Vrijdagmorgen en des avonds vergaderde de afd. St. Pankras, waar met algemeene stemmen besloten werd, de circu laire te beantwoorden met een door het bestuur onderteekende circulaire, waarin de bouwers verklaarden, hun groenten, aan de markt te Broek op Langendijk verkocht, niet te zullen leveren buiten de kom van het dorp. Doch de afdeeling deed meerOnderling verbonden de leden zich, het besluit flink te handhaven en de schade, die er voor sommige bouwers van mocht komen, voor gezamen lijke rekening te nemen. Toen dan ook Maandagmorgen de markt was afgeloopen, hadden ruim 80 van de 100 leden der afdeeling zich verbonden. Na de markt werden reeds spoedig door de koop lieden pogingen aangewend, om tot overeen stemming te komenbesprekingen met den voorzitter van de afd. hadden geen ander gevolg, dan de belofte, dat de afd. dienzelf den avond ten 6 ure zon vergaderende kooplieden zonden dan ten 7 ure vergaderen. Het resultaat hiervan was, dat de afd. deze concessie deed, dat zij zou willen leveren tot aan de bekende Mosselenbrug, doch zij behielden zich de vrijheid voor, om ook daar van af te wijken, mits zij zich dan zouden verklaren vóór hun groenten geveild waren. Dit werd den kooplieden ongeveer 8 ure per fiets meegedeeld, die daarop te rnim 10 ure aan de afd. hnn besluit meêdeelden, dat zij het voorstel aannamen. Inmiddels waren de voorzitter met een lid der afdeeling reeds vertrokken naar Amsterdam en Rotterdam, in het belang van hun 2 wagons groenten. Dat er bij de bouwers te St. Pankras een uitmuntende en belangstellende geest werk zaam was, blijkt wel hieruit, dat de ruim 60 vergaderden geduldig den uitslag van de kooplieden-vergadering afwachtten tot onge veer halfelf; menschen, die vooral in den bloemkooltijd gaarne op tijd ter ruste gaan. Zoo is dan het dreigend conflict spoedig opgelostmoge het zijn ten nutte van beide partijen. EMMEN, 2 Augustus. In de raadsvergadering deelde de voorzitter meê, dat er over de afgeloopen maanden geen proces-verbaal van de kas kon opgemaakt worden, omdat bij de kasopname bleek, dat vroeger nooit een eigenlijke kasopname is ge houden en het kasboek over de laatste jaren nooit is afgesloten, noch per maand, noch per kwartaal. Er was derhalve geen punt van uitgang te vinden voor het vaststellen van het kassaldo. Door OTTO ELSNER. 0-0-0 19. Eenige minuten later trad haar vader de kamer binnen. „Je bent zoo mooi vroeg hij. „Ik heb Itezoek gehad". „Wat, was mevrouw Bertram dan hier „Hoe weet ge dat Ja, zeker." „Ik ontmoette haar. Wanneer ik goed heb gekeken, zag ze er zeer boos uit." Hilde lachte luid. „Dat geloof ik welzij heelt er alle reden voor." „Ah, ik begrijp het al. Zij wilde jou verwijten maken, dat je haar zoon aan den haak hebt gepikt. Op dezelfde aangename manier, waarop ge met mij pleegt om te gaan, hebt ge nu zeker ook haar bejegend. Het zal een zeer schoon duet zijn ge- Veest, dat schoonmoeder en schoondochter samen hebben gezongen, 't Is jammer, dat ik er niet bjj ben geweest, om het dadelijk op muziek te zetten." Hilde wierp hem een verachtelijken blik toe „Uw gedachten, hoe scherpzinnig ge ook moogt zijn, zijn toch abuis. Het bezoek Van Asel's moeder had een heel ander doel. Zij kwam hier om mij meê te deelen, dat ze haar toestemming tot het huwelijk van haar zoon met mg gaf. Zij zelve bood ani) de hand ter verzoening. Als voor haar eigen kind wilde ze voor mij zorgen. Zij sloeg-mij voor, dat ik naar Fordingen zou komen bjj haar, en u, als schoonvader van haar zoon, zoudt alle voordeeien genieten, welke uit de bloedverwantschap behooren voort te vloeien." De muziekleeraar zette groote oogen op. „Je wilt je zeker vroolijk met mij ma ken." „Neen. Het waren haar eigen woorden." „En je bent op dat aanbod niet inge gaan „Neen." Hjj greep den voor hem staanden stoel en stampte daarmede op den grond dat de stoel kraakte. „Uit eigenzinnigheidniet waar Omdat je vreest, dat er eenige onaange name gevolgen aan verbonden zouden kun nen zijn O, ik ken je karakter te goed en weet heel best, dat ge alleen hebt bedankt, omdat je niet van mij af kunt komen." Hilde's lippen krolden zich verachteljjk. „Ik zou u een antwoord kunnen geven zooals ge verdient, maar ik zal zwijgen." „Ach watIk wil weten, waarom ge twist gemaakt hebt met mevrouw Ber tram „Omdat ik betere vooruitzichten heb voor de toekomst", antwoordde Hilde rustig. „Hahaha Betere vooruitzichten „Jawel. Graaf Everest heeft aanzoek om mijn hand gedaan." Hilde had pleizier in de starre verbazing van den ouden man. Hjj zag haar met groote oogen aan. en het duurde een heelen tijd voor hij slechts een enkel woord kon uitbrengen. Zijn adem ging zwaarop het voor hoofd parelde hem het zweet in groote droppels. Dan wrong het zich langzaam uit zjjn keel „Je hebt hem toch het jawoord ge geven „Voorloopig verzocht ik bedenktijd." „Dat hadt gjj niet moeten doen", zeide de vader snel. „Wanneer hjj er nu eens spjyt van krijgt?" Zij lachte fijntjes. „Wees onbezorgd. Hjj komt bepaald terug „En dan Dan, ja, welhaar oog schitterde, „ik denk dat het nog zoo slecht niet is, met een gravenkroon op 't hoofd door het leven te gaan." Hij was als verdoofd onder deze gedachte. „Meisje 1" riep bjj„laat ik je om helzen Zij hief haar rechterhand op, zich ver werend tegen de haar toegedachte lief- koozing, en zeide op den strengsten toon „Laat die dwaasheden, vader 1 Waartoe znlk een komedie? Wjj weten toch heel goed, welke gevoelens wij in den grond van ons hart voor elkaar koesteren." HOOFDSTUK XV. De musschen op de daken sjilpten het elkaar toedie kleine overmoedige schaar van praatziekte, nieuwsgierige luidjes, die alles bespieden en overal luis teren. waar slechts maar een gefluisterd woord gesproken wordt. Eenigen van hen, die in Fordingen bloedverwanten hadden, wisten natuurlijk niets beters te doen dan in allerijl daarheen te vliegen en het groote nienws over te brengen. Dat gaf een gebabbel en een gelach en een gekonkel, evenals bjj de menschen, van wie de kleine beestjes het afgekeken hebben, hoe ze een nieuwtje eens recht snel onder de men schen pardon 1 musschen brengen moeten. Van Fordingen vloog dadeljjk weer zulk een kleine babbelkous over de zee, naar Wallin, om het de familie daar mede te deelen, en dezen hadden hun woning op geslagen boven een venster van het slot van graaf Everest. Een ander had het plan, het schip van Axel na te vliegen, het in te halen. Zjj zag er evenwel van af, om dat dat toch wel wat ver was. Anders had de kleine in alle snelheid het groote nieuws ook daarheen gebracht. „Hilde Sohwarz zou gravin Everest wor den." Het was inderdaad zoo. Men had geen kaarten laten drukken, om die aan de bekenden en vrienden te zenden Maar het nieuws was daarom niet minder snel doorgedrongen. Alle dagen zag men het rijtuig van graaf Tassilo voor het kleine huis van den muziekleeraar stilhou den. Niet meer op eenigen afstand, zooals de eerste maal, toen graaf Everest om de hand van Hilde kwam, maar nu vlak voor de poort, die naar het kleine tuintje voerde. Bjj mooi weer reed de grijsaard met zijn ionge verloofde rond. Dan zat ze naast hem in de zachte kussens. Kóhnemann had eerbiedig het met het grafelijk wapen versierde portier geopend en Glosen mende de volbloedpaarden, die dan in vlie gende vaart naar het jachtslot Huberts- burcht draaiden. De huishoudster Wastrowitz keek uit het venster naar het rijtuig. Haar kleine groene oogen spuwden gift en de beide handen balden zich tot vuisten. Zjj had steeds nog gehoopt, dat de oude gek weer tot bezinning zou komen en van zijn liefdesgrillen zou genezen. Maar na alles wat hjj deed en als zjj er op lette, hoe hij zich gedroeg, dan was daaraan niet meer te denken. Veel meer scheen zijn liefde van dag tot dag, van uur tot uur grooter te worden. Aan op geven van zjjn plannen was dus niet meer te denken. \Y aarover een elk zich verwonderde, dat was over de manier, waarop Hilde zich in haar nieuwe positie ge droeg. De huishoudster had hoonend gezegd, dat ze er toch zeer nieuwsgierig naar was, hoe die kale prinses zich aan de zjjde van den graaf zou gedragen. Wanneer men tot op dit oogenblik aan de waschtobbe heeft gestaan en op de knieën den grond heeft gedweild, dan kan men maar niet zoo opeens de gravin spelen. Zelfs graaf Tassilo dacht in de oogenblikken, dat hij nuchter denken kon en het vrjje gebruik van zjjn verstand had, niet zonder zorg er aan, of zijn toekomstige gemalin toch wel in staat zou zijn, aan de eischen, die men aan een gravin kan stellen, te voldoen. Maar elke dergelijke gedachte moest verdwijnen voor de zekerheid, waar mede het jonge meisje optrad. Graaf Tassilo had er zelfs aan gedacht, Hilde eenigen tijd naar een pension te zenden, maar reeds na korte overweging daarvan, gaf hij dat idéé op. Zij droeg den sleep als een geboren vorstin en zjj gedroeg zich op een manier, alsof het adellijk wapen reeds haar wieg had gedekt. WOEDT VERVOLGD.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1902 | | pagina 1