INGEZONDEN.
Illinlifnd |Jletaal.
Donderdag 7 Augustus 1UU2.
46ste Jaargang No. 3755.
FEUILLETON.
Binnenlandsch Nieuws.
SCHAGER
ilicicei Biuii-,
ÜRARIT.
AlnrttitK- LniliiTllai
Dit blad verschijnt tweemaal per week Woensdag- en
Zaterdagavond. Bij imending tot 's morgens 9 ure, worden
ADVERTENTIEN in het eerstuitkomend nummer geplaatst.
INGEZONDEN STUKKEN één dag vroeger.
ftureau iCftHOKH, liaan, D 4.
Uitgever s P. TRAPMAN.
MedewerkerJ. ff 1 K E L.
Prijs per jaar f 3.Franco per post f 3.60.
Afzonderliike nummers 5 Cent.
ADVERTENTIEN van 1 tot 5 regels f 0.25 iedere regel meer 5 ct
Groote letters worden naar plaatsruimte berekend.
Uemeente Schapen.
BEKENDMAKINGEN.
o-o
POLITIE.
Ter Secretarie dezer gemeente zgn inlichtingen te
bekomen omtrent een p o r t e m o n n i e, inhoudende
eenig geld.
.7 A CJ H rr.
De Burgemeester a. i. »an Schagen, brengt ter
kennis «in belanghebbenden bet narolgende:
De Commissaris der Koningin in de provincie
Noord bolland,
Gezien het bealnit van Gedepnteeide Staten dier
provincie van 23 Juli 1902, no. 29
Gelet op artikel 11 der .Jagtwel"
Brengt ter kennis van belanghebbenden, dat in
Noordbollacd
a. de jacht op klein wild, met uitzondering van
die op hazen en fazanten, zal worden geofend op
Zaterdag 80 Aoguatu» 1902 met zonsopgang
b. de jacht op bazen en fazanten zal worden ge
opend op Zaterdag 27 September 1902 met zonaop-
gang;
c. de korte jacht dagelgka, met uitzondering van
den Zondag, en de lange jacht alleen op Woensdag en
Zaterdag zal mogen worden uitgeoefend.
En zal dit besluit in bet Provinciaal Blad
worden geplaatst en voorta in elke gemeente van
Noordholland worden aangeplakt.
Haarlem, 29 Juli 1902.
De Commissaris der Koningin voornoemd,
VAN TIENHOVEN.
Scbagen. 4 Anguatns 1902.
De Burgemeester a.i. voornoemd,
P. BUIS Jz.
Geachte Heer Redacteur.'
In Uw veelgelezen blad van j.1. Zondag hebt U
een ontboezeming geuit naar aanleiding van bet vallen
der Schager Kaasmarkt. Permitteer mg, die jiren
gewerkt beeft om het zoover te brengen, dat er te
Schagen een kaasmarkt zou worden gesticht, bij het
vallen der kaasmarkt ook een ontboezeming ia Uw
veelgelezen bUd, waarvoor tij voorbaat nujn dank.
Na vele onderzoekingen wiat ik het zoover te bren
gen, dat er een commissie tot onderzoek van afzet van
kaas bniten hooge wik- en weegloonen werd gevormd
Dank zij de uitstekende leiding van haren Voor
zitter en den ijver der overige leden> werden bij het
verzoek aan den Raad der GemeeDte Schagen, om tot
stichting van een kaaamarkt over te gaan, zulke
overtuigende bewijzen geleverd, dat de kaasmarkt bier
moest slagen, dat men wel moest besluiten, tot stich
ting van een kaasmarkt over te gaan. Maar, om
welke redenen dan ook, niet met de volle sympathie
van B. en W. Immers, waarom moest men zeggen
in de openbare Raadszitting, dat men niet veel hoop
op de kaasmarkt had, omdat de kaasmarkt te Edam
ioo achteruitging? zonder er bij te voegen: maar in
Edam en omgeving is ook geen kaas meer Waarom
hebben B. en W. bjj de opgave der onkosten voor
de Waag, niet gezegd, dat eenige van deze kosten
ook zonder de kaasmarkt aan de Waag hadden ge
maakt moeten woidet, omdat die voor het dsgelgksch
gebruik toeh reeds ongeschikt '8
Waarom hebben B. en W. de weegloonen zoo hoog
genomen, en daarvoor een van allen grond ontbloote
berekening gemaakt? Immers, men heeft berekend,
dat 10.01)0 kilo kaas een onkosten van 30 gld. met
zich zouden sleepen, en wel op grond, dat B. en W.
voor het vervoer naar de waag van deze 10.000 kilo
kaas 8 kaasdragers noodig hebben,terwijl in Alkmaar 2
kaasdragers 13.500K G kaas np een marktdag verdragen,
en dan nog wel eerst laar en ian van de waag
terwiji mei in Scbagen alleen naar de waag moet
dragen, want er zgn weder andere menschen, die de kaas
naar het spoor zullen rjjden. En waarom nu ook
hiervoor voor 10000 kilo kaas 19 gld. te berekenen,
terwjjl men in Schagen voor 10000 kilo steenkolen
van het spoor tot veel verder dan de markt aan 2
ijjdert, die dat in 6 uur doen, f 2.50 betaalt
Maar dit alles mag niet baten de Burgers van Scha.
gen. het voordeel van een markt kennende, protes
teeren niet tegen de kostende kassmakers om
Schagen gevoelen zóóveel voor de Scbager kaasmarkt,
dat zg voor het te hoige weegloon niet terugschrikken,
en de markt is verzekerd. Misl B. en W bezigen
een lengen en weten de kaasmarkt te doen vallen. Ik
was persoonlijk op de beide laatste vergaderingen van
den Bond van Kaufabrieken, de eerste in 1901, de
laatste in Jannsri 1902. Daar nn na laatstgenoemde
vergaderingen er geen vergadering is geweest en op
deze vergsderingen niet over prolesteeren tegen de
bestaande wik- en weegloonen is gesproken, kan het
niet wsar zgn. wat men san den Raad hieromtrent
heeft gezegd, zelfs niet offic ëus. En dan nog.
B. en Vr'. hebben alle gegevens voor de kaasmarkt
offieiësl willen hebben - waarom laat men haar op
eeD ofRciëns bericht vallen
De voorzitter van den Bond van Kaasfabrieken
heeft beweerd, dat een protest tegen de hooge wik-
en weegloonen en een steanen van de Schager Kaas
markt zeer goed samen konden gtan.
En waarom is nu de markt niet nit gesteld,
maar gevallen? Omdat vsn September tot Maart de
aanvoer van kaas steeds kleiner en de vraag steeds
grooter wordt; omdat van Sept. tot Maart de Duit-
sche kaaskoop.ers lromen, die hebben geteekena om de
Schager markt te bezoeken. In September komen nog
vele boeren (kleine) stapels aan de markt brengen,
zoodzt de kle ne koopman onze markt kan steunen
in Maart niet. Dan heeft dit jaar van September
tot December nog dit voordeel, dat de Duit-che koopera
vermoedelijk veel meer zullen koopen dan vroeger,
om de in Januari beginnende hoogere invoerrechten
te ontloopen. En het zgn ook de hoogere invoer
rechten, die de Duilsche kaaskoopers misschien dit
jaar voor het laatst hier doen zgn. Immers, de
hoogere invoerrechten doen hun misschien goedkooper
van wgd en zijd melk toevoeren voor hun kaasmake-
tgen, waardoor zij in den winter evenals in den zomer
voldoende kaas kunnen proluceeren. Merkt men nu
waarom ds Schager kaasmarkt ia gevallen merkt
U nn, EdelAehtb. heeren I die op de laatste Raads
vergadering niet aanwezig waart, dat het Uw plicht
is, een spoed-vergadering aan te vragen, om zoo
mogelijk nog* te redden, wat te redden is? Merkt U
nu, medeburgers van Schagen, hoe men een voor
Schagen zoo hoogst gewichtige zaak behandelt, en
dat het Uw plicht ia, door protesten nog alles te
doen wat tot een kaasmsikt in dit jaar kan leiden?
En mocht men hiervoor te laksch zijn, prent dan
dit feit met nog andere in Uw geheugen, om hier
van te gelegener tgd te profiteeren.
MERZ.
Mijnheer de Eedacteur
Naar aanleiding van het rapport der Raads
vergadering, te Schagen gehouden den 29
Juli j 1., meen ik, dat het wenschelijk is, de
handelingen van den Bond van Kaasfabrieken
openbaar te maken, voor zooveel betreft de
oprichting van een kaasmarkt te Schagen.
Daarom verzoek ik U beleefd, het onder
staande te willen opnemen.
Wat heeft de Bond van Kaasfabrieken
gedaan
De Bond van Kaasfabrieken heeft eene
Commissie benoemd om in vereeniging met
eene Commissie van Algemeen Belang, een
onderzoek in te stellen, of er met kans van
slagen mogelijkheid zou bestaan, te Schagen
een kaasmarkt op te richten, zonder hooge
wik- en weegloonen.
Naar aanleiding van het rapport dier com
missie, uitgebracht in eene vergadering van
Leden van den Bond, gehouden den 22 Jan.
1902, waar vertegenwoordigd waren 14 fabrie
ken, is in die vergadering de volgende motie
met algemeene stemmen aangenomen
„De vergadering, gehoord het uitvoerig
rapport der Commissie tot onderzoek voor
afzet Kaas buiten hooge wik- en weegloonen,
spreekt als hare meening uit, dat er levens
vatbaarheid kan zijn in het stichten van een
Kaasmarkt te Schagen."
Onder meer is er ook besloten, de Commissie
te verzoeken te willen aanblijven, om zich
met de verdere werkzaamheden te belasten,
nadat de Heer Zijdewind in het midden had
gebracht, of het niet beter zou zijn, de verdere
werkzaamheden aan de Vereeniging van
Kaasfabrieken over te dragen. De Voorzitter
was hieromtrent van gevoelen, dat de Com
missie j n i s t was samengesteld, 3 leden
van Algemeen Belang en 3 leden van den
Bond.
Aan deze Commissie wordt door de verga
dering voor eventuëel te maken kosten alsnog
een bedrag van f 50 toegestaan uit de kas
der vereeniging.
Door de Heeren Oudenhoven c.s. is onder
meer een verzoekschrift aan den Raad van
Schagen ingediend, om tot het stichten van
een kaasmarkt over te gaan, waarop door
dien Raad destijds gnnstig is beschikt.
Daarna, begin Juni, is aan den Voorzitter
van den Bond van Kaasfabrieken medegedeeld
door den Secretaris van de Vereeniging van
Bestuurders van afdeelingen der Holl. Maat
schappij van Landbouw, gevestigd te Hoorn,
dat de uitzonderingswet voor de hooge wik-
en weegloonen op 31 December 1902 zou
vervallen. Tevens deelde hij mede, dat ge
noemde vereeniging reeds bezig was, middelen
te beramen om te voorkomen, dat deze uit
zonderingswet opnieuw zon worden vast
gesteld en van meening was, dat verschil
lende corporatiën daartoe moesten samen
werken.
Dat dit punt d i t j a a r aan de orde moest
komen, was bij de Leden der vergadering
van den Bond vun Kaasfabrieken, gehouden
te Schagen 22 Januari 1902, niet bekend.
Men meende, dat die wet gemaakt was voor
4 jaar en liep tot 1 Januari 1904.
Naar aanleiding van die mededeeling, dat
eene andere vereeniging alreeds een begin
maakte met de bestrijding der hooge wik-
en weegloonen, was de weg voor den Bond
van Kaasfabrieken, vooral met het oog op
de vele leden, die fabrieken vertegenwoor
digen in de nabijheid van Alkmaar, Hoorn
en Pnrmerend, beslist aangewezen. Tenge
volge hiervan zijn twee bijeenkomsten gehou
den, met het doel die zaak voor te bereiden,
om daarna een ontwerp-adres aan de verga
dering van de verschillende corporatiën aan
te bieden, ten einde te zien, of het de goed
keuring der leden weg zon kunnen dragen,
te requestreeren, en of ze zich met de redac
tie van dat ontwerp zonden kunnen vereenigen.
Bij het Bestuur van den Bond is nog
besproken, of het wenschelijk zou zijn, aan
Algemeen Belang, of aan den Raad van
Schagen van het één en ander kennis te
geven, aan hen overlatende, of ze de markt
aldaar zouden willen verdagen, of doen begin
nen met September e.k.
Dit is niet ten uitvoer gebracht, omdat ik
persoonlijk zéér begon te twijfelen, of het
voorloopig althans veel nadeel aan het slagen
der kaasmarkt te Schagen zon doen en het
ook zéér onzeker is, of de verlaging van de
wik- en weegloonen te Alkmaar, Hoorn,
Pnrmerend en Edam zal plaats vinden.
Wel heb ik mondeling den heer Ouden
hoven, voorzitter van „Algemeen Belang",
gevraagd, mij schriftelijk zijn gedachten over
het al of niet kennis geven van het bespro
kene in bovengenoemde bijeenkomsten, aan
Raad of Algemeen Belang even te willen
meêdeelen, doch ik veronderstel, dat deze,
evenals ik, omtrent dit punt in twijfel heeft
gestaan, althans ik heb er geen bericht op
gekregen.
Wat nu betreft het gewichtigste punt, dat
bij de behandeling in den Raad misschien
den doorslag heeft gegeven, namelijk, dat de
Bond zijn steun aan de Schager markt heeft
onttrokken, dit is beslist onjuist. Mijne ver
onderstelling is, dat zij, die toezegging gedaan
hebben, de markt te Schagen te willen stea
nen, dit zonder twijfel ook znllen doen
althans, wat onze fabriek hier betreft, geloof
ik, dat de deelhebbers hun besluit in deze
zeker znllen handhaven.
Hiermede, mijnheer de Redacteur, meen ik
voor ieder de handelingen van den Bond
van Kaasfabrieken geheel te hebben bloot
gelegd en verwacht ik een ander oordeel,
dan nit het rapport der Raadsvergadering
blijkt.
P. S. Voor de woorden Bond van Kaas
fabrieken, moet worden gelezenVereeniging
tot bevordering en verbetering der zuivelbe
reiding.
Bij voorbaat mijn dank voor de opname,
J. KOOMEN Hz.,
Voorzitter van de Vereeniging tot
bevordering en verbetering der
Znivel bereiding.
Winkel, 4 Aug. 1902.
Mijnheer de Redacteur!
Zondt ge zoo vriendelijk willen zijn, voor
het volgende een plaatsje in te ruimen in
uw geacht blad
J.1. Vrijdag geraakte er bij mij achter
het hnis een boerenwagen, waarop onder meer
ook eenige dekken lagen, van den hoogen wal
af te water. Ofschoon het 4 uur (melktijd)
was, was ik gedwongen, gedachtig aan de
komst van de „motor", dadelijk de handen
uit de mouw te steken. Niet zonder veel
moeite werd de zware wagen op het
droge gebracht, de verschillende dingen die
er op lagen, opgevischt. Toch bleek het later,
dat iets onze aandacht was ontgaan, en onge
merkt in de diepte was verdwenen: een bijna
nog nieuw paardedek (landdek), werd later
door de vin van de motor omhoog gewerkt
en met een weinig moeite door het perso
neel der boot daaruit verwijderd en binnen
boord geloodst, waarop de „Volharding" zijn
reis ongestoord vervolgde. Dit alles te zamen
genomen, was wat men noemt een ongelukje.
Toen ik nu den daaropvolgenden morgen
aan den bootsknecht vroeg, of hij zoo goed
wilde zijn, het dek bij mij op den wal te
gooien, was ik zeer verwonderd tot antwoord
te ontvangen, dat het stuk was, dat hij er
de riemen had afgesneden en er kleedjes van
gemaakt had. Hiermede niet tevreden, begaf
ik mij naar de aanlegplaats bij den spoorweg
en richtte mij met mijn verzoek tot den
schipper, maar deze gaf mij in woorden te
kennen, dat hij hiermede niets te maken had,
en in houding, dat hij er niet aan dacht,
om op mijn verzoek in te gaan. Toen ik
hem in eenigszins scherpe bewoordingen het
onbillijke en mijn inziens wederrechtelijke
van zijn handelwijze onder het oog trachtte
te brengen, werd ik zeer onbeschoft bejegend
en kon onverrichter zake huiswaarts gaan.
Is het niet meer dan ergerlijk, dat wij, die
reeds de schade aan onze bruggen, schoeiïngen
en landerijen hebben te dragen, ook nog op
die manier worden benadeeld, en wanneer
wij in billijkheid daartegen opkomen, op der
gelijke wijze worden behandeld
Een en ander scheen mij belangrijk genoeg,
om onder de oogen van superieuren en
publiek te brengen.
Met dank voor uw welwillende opname
aan n, Mijnheer de Redacteur,
Uw Dnr.,
A. SCHENK Jz.
Schagen, 6 Aug. 1902.
—Dat de groentemarkt te BROEK
OP LANGENDIJK op Maandag den 28sten
Juli j.1. een meer dan gewone belangstelling
genoot, en dat de bouwers te St. Pankras
genoodzaakt waren hnn groenten voor eigen
rekening de wereld in te zenden, hebben wij
reeds vermeld. Wij kunnen hieraan nog toe
voegen, dat een wagen bloemkool verzonden
werd naar Brussel en een wagen roode kool
naar Engeland. Wat de roode kool betreft,
was dit bijna de geheele aanvoer, althans
het marktbericht van dien dag vermeldde er
2400, waarvan er ruim 2000 werden ver
zonden.
Men kent de reden van het conflict. De
Vereeniging van Kooplieden en Schippers
verzond aan de bouwers een circulaire,
waarin zij verklaarde, geen groenten te
znllen koopen van bouwers, die hnn waar
niet wilden leveren ter plaatse, waar de
kooper dit verkoos. Die vereeniging schijnt
geen bestuur te hebben, althans de circulaire
was niet onderteekend.
Dit was Vrijdagmorgen en des avonds
vergaderde de afd. St. Pankras, waar met
algemeene stemmen besloten werd, de circu
laire te beantwoorden met een door het
bestuur onderteekende circulaire, waarin de
bouwers verklaarden, hun groenten, aan de
markt te Broek op Langendijk verkocht, niet
te zullen leveren buiten de kom van het dorp.
Doch de afdeeling deed meerOnderling
verbonden de leden zich, het besluit flink te
handhaven en de schade, die er voor sommige
bouwers van mocht komen, voor gezamen
lijke rekening te nemen.
Toen dan ook Maandagmorgen de markt
was afgeloopen, hadden ruim 80 van de 100
leden der afdeeling zich verbonden. Na de
markt werden reeds spoedig door de koop
lieden pogingen aangewend, om tot overeen
stemming te komenbesprekingen met den
voorzitter van de afd. hadden geen ander
gevolg, dan de belofte, dat de afd. dienzelf
den avond ten 6 ure zon vergaderende
kooplieden zonden dan ten 7 ure vergaderen.
Het resultaat hiervan was, dat de afd. deze
concessie deed, dat zij zou willen leveren
tot aan de bekende Mosselenbrug, doch zij
behielden zich de vrijheid voor, om ook daar
van af te wijken, mits zij zich dan zouden
verklaren vóór hun groenten geveild waren.
Dit werd den kooplieden ongeveer 8 ure per
fiets meegedeeld, die daarop te rnim 10 ure
aan de afd. hnn besluit meêdeelden, dat zij
het voorstel aannamen. Inmiddels waren de
voorzitter met een lid der afdeeling reeds
vertrokken naar Amsterdam en Rotterdam,
in het belang van hun 2 wagons groenten.
Dat er bij de bouwers te St. Pankras een
uitmuntende en belangstellende geest werk
zaam was, blijkt wel hieruit, dat de ruim 60
vergaderden geduldig den uitslag van de
kooplieden-vergadering afwachtten tot onge
veer halfelf; menschen, die vooral in den
bloemkooltijd gaarne op tijd ter ruste gaan.
Zoo is dan het dreigend conflict spoedig
opgelostmoge het zijn ten nutte van beide
partijen.
EMMEN, 2 Augustus.
In de raadsvergadering deelde de voorzitter
meê, dat er over de afgeloopen maanden geen
proces-verbaal van de kas kon opgemaakt
worden, omdat bij de kasopname bleek, dat
vroeger nooit een eigenlijke kasopname is ge
houden en het kasboek over de laatste jaren
nooit is afgesloten, noch per maand, noch
per kwartaal. Er was derhalve geen punt
van uitgang te vinden voor het vaststellen
van het kassaldo.
Door
OTTO ELSNER.
0-0-0
19.
Eenige minuten later trad haar vader
de kamer binnen.
„Je bent zoo mooi vroeg hij.
„Ik heb Itezoek gehad".
„Wat, was mevrouw Bertram dan hier
„Hoe weet ge dat Ja, zeker."
„Ik ontmoette haar. Wanneer ik goed
heb gekeken, zag ze er zeer boos uit."
Hilde lachte luid.
„Dat geloof ik welzij heelt er alle
reden voor."
„Ah, ik begrijp het al. Zij wilde jou
verwijten maken, dat je haar zoon aan den
haak hebt gepikt. Op dezelfde aangename
manier, waarop ge met mij pleegt om te
gaan, hebt ge nu zeker ook haar bejegend.
Het zal een zeer schoon duet zijn ge-
Veest, dat schoonmoeder en schoondochter
samen hebben gezongen, 't Is jammer, dat
ik er niet bjj ben geweest, om het dadelijk
op muziek te zetten."
Hilde wierp hem een verachtelijken blik
toe
„Uw gedachten, hoe scherpzinnig ge
ook moogt zijn, zijn toch abuis. Het bezoek
Van Asel's moeder had een heel ander
doel. Zij kwam hier om mij meê te deelen,
dat ze haar toestemming tot het huwelijk
van haar zoon met mg gaf. Zij zelve bood
ani) de hand ter verzoening. Als voor haar
eigen kind wilde ze voor mij zorgen. Zij
sloeg-mij voor, dat ik naar Fordingen zou
komen bjj haar, en u, als schoonvader van
haar zoon, zoudt alle voordeeien genieten,
welke uit de bloedverwantschap behooren
voort te vloeien."
De muziekleeraar zette groote oogen op.
„Je wilt je zeker vroolijk met mij ma
ken."
„Neen. Het waren haar eigen woorden."
„En je bent op dat aanbod niet inge
gaan
„Neen."
Hjj greep den voor hem staanden stoel
en stampte daarmede op den grond dat
de stoel kraakte.
„Uit eigenzinnigheidniet waar
Omdat je vreest, dat er eenige onaange
name gevolgen aan verbonden zouden kun
nen zijn O, ik ken je karakter te goed en
weet heel best, dat ge alleen hebt bedankt,
omdat je niet van mij af kunt komen."
Hilde's lippen krolden zich verachteljjk.
„Ik zou u een antwoord kunnen geven
zooals ge verdient, maar ik zal zwijgen."
„Ach watIk wil weten, waarom ge
twist gemaakt hebt met mevrouw Ber
tram
„Omdat ik betere vooruitzichten heb
voor de toekomst", antwoordde Hilde rustig.
„Hahaha Betere vooruitzichten
„Jawel. Graaf Everest heeft aanzoek om
mijn hand gedaan."
Hilde had pleizier in de starre verbazing
van den ouden man.
Hjj zag haar met groote oogen aan. en
het duurde een heelen tijd voor hij slechts
een enkel woord kon uitbrengen.
Zijn adem ging zwaarop het voor
hoofd parelde hem het zweet in groote
droppels.
Dan wrong het zich langzaam uit zjjn
keel
„Je hebt hem toch het jawoord ge
geven
„Voorloopig verzocht ik bedenktijd."
„Dat hadt gjj niet moeten doen", zeide
de vader snel. „Wanneer hjj er nu eens
spjyt van krijgt?"
Zij lachte fijntjes.
„Wees onbezorgd. Hjj komt bepaald
terug
„En dan
Dan, ja, welhaar oog schitterde,
„ik denk dat het nog zoo slecht niet
is, met een gravenkroon op 't hoofd door
het leven te gaan."
Hij was als verdoofd onder deze gedachte.
„Meisje 1" riep bjj„laat ik je om
helzen
Zij hief haar rechterhand op, zich ver
werend tegen de haar toegedachte lief-
koozing, en zeide op den strengsten toon
„Laat die dwaasheden, vader 1 Waartoe
znlk een komedie? Wjj weten toch heel
goed, welke gevoelens wij in den grond
van ons hart voor elkaar koesteren."
HOOFDSTUK XV.
De musschen op de daken sjilpten het
elkaar toedie kleine overmoedige
schaar van praatziekte, nieuwsgierige
luidjes, die alles bespieden en overal luis
teren. waar slechts maar een gefluisterd
woord gesproken wordt. Eenigen van hen,
die in Fordingen bloedverwanten hadden,
wisten natuurlijk niets beters te doen dan
in allerijl daarheen te vliegen en het
groote nienws over te brengen. Dat gaf
een gebabbel en een gelach en een gekonkel,
evenals bjj de menschen, van wie de kleine
beestjes het afgekeken hebben, hoe ze een
nieuwtje eens recht snel onder de men
schen pardon 1 musschen brengen moeten.
Van Fordingen vloog dadeljjk weer zulk
een kleine babbelkous over de zee, naar
Wallin, om het de familie daar mede te
deelen, en dezen hadden hun woning op
geslagen boven een venster van het slot
van graaf Everest. Een ander had het
plan, het schip van Axel na te vliegen, het
in te halen. Zjj zag er evenwel van af, om
dat dat toch wel wat ver was. Anders had
de kleine in alle snelheid het groote nieuws
ook daarheen gebracht.
„Hilde Sohwarz zou gravin Everest wor
den."
Het was inderdaad zoo.
Men had geen kaarten laten drukken, om
die aan de bekenden en vrienden te zenden
Maar het nieuws was daarom niet minder
snel doorgedrongen. Alle dagen zag men
het rijtuig van graaf Tassilo voor het
kleine huis van den muziekleeraar stilhou
den. Niet meer op eenigen afstand, zooals
de eerste maal, toen graaf Everest om de
hand van Hilde kwam, maar nu vlak voor
de poort, die naar het kleine tuintje voerde.
Bjj mooi weer reed de grijsaard met
zijn ionge verloofde rond. Dan zat ze
naast hem in de zachte kussens. Kóhnemann
had eerbiedig het met het grafelijk wapen
versierde portier geopend en Glosen mende
de volbloedpaarden, die dan in vlie
gende vaart naar het jachtslot Huberts-
burcht draaiden.
De huishoudster Wastrowitz keek uit
het venster naar het rijtuig.
Haar kleine groene oogen spuwden gift
en de beide handen balden zich tot vuisten.
Zjj had steeds nog gehoopt, dat de oude
gek weer tot bezinning zou komen
en van zijn liefdesgrillen zou genezen.
Maar na alles wat hjj deed en als zjj er
op lette, hoe hij zich gedroeg, dan was
daaraan niet meer te denken. Veel meer
scheen zijn liefde van dag tot dag, van
uur tot uur grooter te worden. Aan op
geven van zjjn plannen was dus niet meer
te denken.
\Y aarover een elk zich verwonderde,
dat was over de manier, waarop
Hilde zich in haar nieuwe positie ge
droeg. De huishoudster had hoonend
gezegd, dat ze er toch zeer nieuwsgierig
naar was, hoe die kale prinses zich
aan de zjjde van den graaf zou gedragen.
Wanneer men tot op dit oogenblik
aan de waschtobbe heeft gestaan en op
de knieën den grond heeft gedweild,
dan kan men maar niet zoo opeens
de gravin spelen. Zelfs graaf Tassilo
dacht in de oogenblikken, dat hij nuchter
denken kon en het vrjje gebruik van zjjn
verstand had, niet zonder zorg er aan,
of zijn toekomstige gemalin toch wel in
staat zou zijn, aan de eischen, die
men aan een gravin kan stellen, te
voldoen. Maar elke dergelijke gedachte
moest verdwijnen voor de zekerheid, waar
mede het jonge meisje optrad. Graaf
Tassilo had er zelfs aan gedacht, Hilde
eenigen tijd naar een pension te zenden,
maar reeds na korte overweging daarvan,
gaf hij dat idéé op. Zij droeg den sleep
als een geboren vorstin en zjj gedroeg
zich op een manier, alsof het adellijk
wapen reeds haar wieg had gedekt.
WOEDT VERVOLGD.