Itlinknd Uitlaai.
Donderdag 18 September lbM)2.
46ste Jaargang No. 3767.
Binnenlandsch Nieuws,
FEUILLETON.
AliEltCl Ifiim-,
ANT,
AinrtBniiE- LmiliulW.
en
Dit blad verschijnt tweemaal per week Woensdag-
Zaterdagavond. Bij inzending tot 's morgens 9 ure, worden
iDVERTKNTlEN in het eerstuitkomend nummer geplaatst.
INGEZONDEN STUKKEN één dag vroeger.
Bureau 8CH AGES, Laan, D 4.
UitgeverP. TRAPMAN.
Medewerker J. W I Ui fi L.
Prijs per jaar f 3.Franco per post f 3.60.
Afzonderlijke nummers 5 Cent.
ADVERTENTIEN van 1 tot 5 regels f 0.25 iedere regel moer 5 ct
Groote letters worden naar plaatsruimte berekend.
rjeixseento Schagen
BEKENDMAKINGEN.
o-o
POLITIE.
Ter Secretarie dezer gemeente zijn in
lichtingen te bekomen omtrent een gevon
den Rozenkrans.
De tentoonstelling met de
daaraan verbonden paardenmarkt, die jaar
lijks door de afdeeliug ZIJPE van de Hol-
landsche Maatschappij van Landbouw wordt
gehouden, heeft Maandag 15 September j.1.
weer plaats gehad.
Hoewel er o. i. niet zooveel opgewektheid
heerschte als vorig jaar, was er toch leven
en beweging het weer, dat zich 's morgens
minder mooi liet aanzien, zal op het aantal be
zoekers bepaald wel invloed hebben gehad.
De zon is er wel niet bij geweest, maar het
bleef droog en dat was bij het dreigen der
vele luchten al heel mooi.
De tentoonstelling kan, om den geijkten term
maar eens voer de zooveelste maal te gebrui
ken, als uitstekend geslaagd beschouwd
worden.
De verschillende rubrieken maakten allen
een flink figuurer waren mooie inzen
dingen, die het bekijken waard waren. De
keuringscommissies hadden wat te doen.
Niet het minst zeker wel de heeren keur
meesters van de paardenrubrieken. De heeren
H. v. d. Sluijs, J. Brak en C. Hoedjes had
den niet minder dan 41 nummers te keuren,
zoodat het dan ook een gedachten tijd duurde,
eer de uitslag bekend werd; paarden keuren is
geen gemakkelijk werkje.
De uitslag was
Paarden van 4 jaar en ouder, 7 inz. Ie
pr. f 10.'bles-ruin van C. Prancis, Het
Zand2e pr. f 5.schimmel-merrie van K.
Bos, Burgerbrug eervolle vermelding, zwarte
merrie, H. de Graaf, Schagerbrug.
3-jarige paarden, 14 inz. Ie pr.. f 10.—
bruine merrie, H. Jimmink, Het Zand2e
•yjT,, f5.bruine merrie, P. Delver, Oudesluis;
eervolle vermelding, bruine merrie, C. Zomer
dijk, Burgerbrug.
2-jarige paarden, 20 inz. Ie pr., f10.
vos-paard, A. Brak, Schagen 2e pr., f 5.—
zwart paard, G. Grin, Wieringerwaardeer
volle vermelding, Lruine ruin, A. K. Kaan,
Oudesluis.
De heeren H. de Graaf, P. Hooij en W.
de Wit keurden de Veulen-merries en Veulens.
Merries met veulens, 8 inz., Ie pr., f10.
zwarte merrie met hengst-veulen, K. Francis,
Burgerbrug; 2e pr., f5.—, donkerbr. merrie
met hengst-veulen, K. A. van Gijtenbeek,
Anna Paulowna eervolle vermelding, zwarte
merrie met bruin merrie-veulen, W. Jimmink
Schagerbrug.
Veulens, 14 inz., Ie pr., f7.60 bruin hengst
veulen, J. Bademaker, Bui ten veld 2e pr
f5.— bruin merrie-veulen, W. Jimmink Dz.,
Schagerbrugeervolle vermelding, bruin
merrie-veulen, H. Jimmink, Het Zand.
De Herfst-kalvers, Schotten en Vaarzen
keurden de heoren Jb. Kater, J. Schuijt Gz.
en IJ. Best.
Herfst-kalvers, 4 inz., Ie pr., f10.A. J.
Peeck, Schoorl2e pr., f7.50 Joh. v. d. Oord,
Ondesluis3e pr., 5.Th. E. J. Odendaal,
Schagerbrug.
Schotten geb.l900,inl903moeten kalven,7inz.,
Ie pr., f 10.-r- W. D. Kaan, Callantsoog2e
Pr., f 7.50 Gebr. Strijker, Winkel3e pr.,
Ï6.— A. J. Peeck, Schoorl.
Kalfvaarzen geb. in 1901, 19 inz., Ie pr.,
f 10.-K. v. d.'Oord, Barsingerhom 2e pr.,
f 7.50 W. v. d. Oord, Barsingerhorn 3e pr.,
f6.— A. Sleutel, Schagen.
De stieren werden gekeurd door do heeren
W. Govers, H. Jimmink en A. Koster.
Stieren, geb. 1901, 11 inz., Ie pr. f 10.—,
Jb. Zijp Hz., Wieringerwaard 2e pr. f 7 50,
L. Jonker, Schagen 3e pr. f 5.J. L. T. Gro-
neman, Wieringerwaard.
De schapen en lammeren keurden de heeren
Jb. Hagen, S. Brommer en A. Watertor.
Zes fokschapen, Texelsch ras, 1 inz., 2e pr.
f 2 50, A. de Graaf, Anna Paulowna.
Zes fokschapen, gekruist ras, 5 inz., Ie pr.
f 6.—, J. G. Schujjt, St. Maartensbrug2e pr.
f 2.60, dezelfde.
Zes lammeren, 13 inz., Ie pr. f 5.J. G.
Schuijt, St. Maartensbrug2e pr. f 2.50,
P. Schenk Dz., Wieringerwaard.
Beste ramlam, in Nederland gefokt, 15 inz.,
Ie pr. f 5.W. Kaan, Callantsoog 2e pr.
f 2.50, P. Schenk Dz Wieriugerwaard.
De heeren H. Bakker, P. Kraakman en
J. Marees keurden het klein-vce en pluimge
dierte.
Inlandsche kippen, 11 inz., Ie pr. f 2.50,
J. Vader, Schagen2e pr. f 1.60; W. Kuiper,
Schagen.
Leghorns, 4 inz., Ie pr. f 2.50, P. Klerk,
St. Maartensbrug; 2e pr. f 1.50, Jac. Geel,
Wieringerwaard.
Zilver-wyandotten, 1 inz., Ie pr., f 2.50,
H. G. W. Stöve, Schagerbrug.
Grootste paar konijnen, 5 inz., Ie pr. f2.50,
Jb. Brands, Alkmaar; 2e pr. f 1.50, A. v. d.
Werf, Schagerbrug.
De heeren G. Nobel, K. Kant en C. Gz. Smit
fungeerden als de commissie, die diploma's
uitreikte aan het ter opluistering ingezondene.
De diploma's verwierven H. Berkhouwer,
Schagen, Kaapsche eendenK. Del ver, Anna
Paulowna, een inlandsche ramW. Prins,
Schagerbrug, Italiaausche kippen. W. Kooij,
Schagen, jachthonden. VerderF. v. Dijk,
BurgerbrugG. Ranke, SchagenH. Oort-
meijer, Alkmaar F. Keet, Schagen Hd. Smit,
Schagen S. de Leeuw, Keinsmerbrug Koster
en Wiglama. SchagenC. Roggeveen Cz.,
Schngeu G. Tates, Schagen; 11. Peereboom,
N. Niedorp H. Blok, Schagen W. Bossen,
Schagerbrug; V. S. Ohmstede J.Gz., Alkmaar.
Over den handel werd algemeen niet ge
roemd dat kon veel beter.
Woensdag had de verloting plaats, waarvoor
weder flinke prijzen op de tentoonstelling
waren aangekocht.
Haarlemsche inbrekers.
Wederom hebben Haarlemsche inbrekers
van hun brataliteit blijk gegeven door een
paar inbraken, doch ditmaal waarschijnlijk
met het gevolg, dat zij zelf de dupe van de
historie worden. In de eerste plaats werd
Zondag bij de politie aaDgifte gedaan van
een inbraak bij den heer Carel Phlippeau,
den bekenden zanger, wonende Bilderdijk-
straat 15, HAARLEM. Deze was tijdens een
zang wedstrijd te Amsterdam, terwijl mevr.
P. ziek te bed lag. Te ongeveer half 10
hoorde zij gedruis en het geluid van stem
men, doch zij maakte zich niet ongerust,
meenende dat haar echtgenoot was thuisge
komen. Toen die echter niet kwam, is mevr.
P. opgestaan en naar beneden gegaan. Dit
heeft vermoedelijk de inbrekers op de vlucht
gejaagd zij bespeurde althans niets verdachts
meer, en ontdekte ook nog niets van de aan
gerichte schade. Dat bleef voor den heer
Phlippeau bewaard, die, hoewel Zaterdags
avonds thuis gekomen, eerst Zondagsmor
gens bespeurde, dat een lade uit een der
buffetten op den grond stond, en dat al
het tafelzilver, w. o. vleeschvorkjes, vlalepel,
bowllepel, messenleggers, taartenscheppers,
voorsnijmes enz., verdwenen was, benevens
Door
OTTO ELSNER.
o-o-o
een verguld zilveren medaille, indertijd door
den heer Ph. te Wormerveer behaald. Gelnk-
lik heeft de heer P. zijn contant geld boven
geborgen gehad, en hoewel nit de op de trap
pen gevonden lucifers blijkt, dat de dieven
op weg naar boven zijn geweest, hebben ze
blijkbaar dat toch niet aangedurfd. Het huis
schijnt aan de achterzijde door overklimming
van een muur, door hen te zijn verlaten. Met
een valschen sleutel ziju zo binnengekomen.
Zondag is de recherche, aanvankelijk zon
der resultaat, aan 't opsporen gegaan, doch
in den volgenden nacht is een spoor gevon
den.
Een politie-agent zag in het Kenan-park
drie mannen uit een boschje te voorschijn
komen. Dit niet vertrouwende, volgde hij hen
op een afstand, zag dat zo op een bank gin
gen zitten en knoopte toen een praatje met
hen aan, waarbij ze ontwijkende antwoorden
gaven. Intusschen herkende hij in hen
drie bekenden der jnstitie. Hij onderzocht
toen het boschje eu vond daar in een
zakdoek een paar worsten, die hij medenam
naar het bureau, alwaar Maandag aan
gifte gedaan werd van een inbraak bij den
slager Graaf in de Zijlstiaat.
Daar waren enkel eenige worsten ontvreemd
't geld hebben ze niet gevonden en
was achtergeluten een slentel, die bij nader
ingesteld onderzoek bleek te passen op het
slot der buffetten bij den heer Phlippeau,
zoodat het vermoeden voor de hand ligt, dat
deze beide inbraken het werk zijn der drie
worstverstoppende nachtwandelaars.
Men schrijft:
Op de kermis te ROZENDAAL (N.-B.),
loofde de directeur eener menagerie Zondag
avond tien ffesschen champagne uit aan hem,
die met zijne dochter Flora, de leeuwentem-
ster, in het leeuwenhok durfde gaan.
Een bekend ingezetene, de heer Fabrie, nam
de uitnoodiging aan en trad voor de oogeu
vun een groot nieuwsgierig publiek met de
leeuweutemstor het hok biunen. Hoewel de
dieren door de aanwezigheid van den onge-
wonen bezoeker onrustig werden en vreeselijk
brulden, verloor hij den moed niet, nam
plaats op een stoel aan tafel, ontkurkte een
flesck champagne, dronk een paar glazen en
stak zelfs een sigaar op, terwijl juffrouw
Flora met hare gevaarlijke viervoeters de
gewone werkzaamheden verrichtte.
De gewaagde vertooning liep goed af en
de directeur was ziju tien flessclien cham
pagne kwijt.
Wik- en Weegloonen.
Door eene commissie van vier personen,
benoemd door de Vereeniging van besturen
van afdeelingen der Hollandsche Maatschappij
van Landbouw in Noord-Holland, was eene
conferentie aangevraagd met de besturen der
gemeenten Hoorn, Edam, Alkmaar en Pur-
merend, teneinde door gemeenschappelijk
overleg te komen tot een voor beide partijen
bevredigende oplossing wat betreft de kwestie
der wik- en weegloonen in bedoelde steden.
Genoemde commissie achtte eene langzame,
maar geleidelijke vermindering der heffing
gewenscht, totdat de gemeenten niet meer
heffen dan art. 254 der Gemeentewet toelaat,
dus dat de uitzonderingswetten langzamer
hand werden afgeschaft.
Het bleek, dat Alkmaar bereid was de
commissie te ontvangen, Hoorn en Pnrme-
rend meenden eene conferentie overbodig of
bezwaarlijk, Edam had reeds aan de regeering
de besluiten der heffing verzonden.
De commissie bestaat uit de heerenN.
Sluis, lid der 2e Kamer, Enkhuizen; J. Zijp,
lid der Provinciale Staten, Venhuizen; Van
Balen Blanken, Spanbroek en Avis, Burge
meester van Midwoud.
Naar Het Volk mededeelt, is
de heer Van Kol, lid der Tweede Kamer, van
zijn Indische reis in het land teruggekeerd.
W LERINGEN.
In de j.1. Zaterdag gehouden vergadering
onzer afd. der Holl. Mij. van Landbouw
werd, wegens bedanken van den heer L. C.
Kolff, als Voorz. gekozen de heer F. C. H.
A. L. Cavatjé, Burgem. Tot afgevaardigde
naar de algemeene vergadering te Alkmaar
werd benoemd de heer S. Groeneveld. Beide
heeren namen hun benoeming aan.
WIERINGEN.
Tot leden van 't Kiescollege der Herv. Kerk
te Hippolytushoef c. a. zijn herbenoemd de
heeren Jb. Landman, C. Rijkeboer, A. Russel-
>man en S. S. Mulder Jz.
WIERINGEN.
Beroepen bij de Doopsgezinde Gemeente
alhier, de heer Ds. Reijnders te Berlikum.
Met betrekking tot de voor-
genomen grensregeling tnsschen de gemeenten
OUDKARSPEL en KOEDIJK kan worden
medegedeeld, dat op Maandag 29 September
a.s. eene verkiezing zal plaats hebben voor
eene commissie, als, bedoeld in art. 131 der
Gemeentewet.
Het ontwerp der grensregeling zal daarna
in elk der betrokken gemeenten worden
voorgelegd aan het oordeel van den Raad en
van de commissie, hiervoren bedoeld.
De begrooting der gemeente
ZIJPE, dienst 1903, aan den Gemeenteraad
aangeboden, sluit in ontvaDg en uitgaaf op
een som van f 34301.23*dis van het Alge
meen Armbestuur op f 10826.225die van
het Weeshuis op f 3487.02.
De boeren hebben overwonnen.
De heeren, die Woensdag de feestelijke
opening van den tramweg medemaakten, zul
len, toen zij in het kermisvierende Hummeloo
uitstapten, zeker niet vermoed hebben, dat er
daar, d. w. z. te HUMMELOO, en wel op de
kermis, een staking heerschte.
Toch is dit zoo.
Er was nl. een staking uitgebroken onder
1 de... dansers en danseressen, die zouden
deelnemen aan het bal in de danstent.
Het jonge volk had nl. reeds vroeger eenparig
besloten, niet anders te dansen dan voor 5 cent.
De ondernemers der danstent evenwel eischten
een dubbeltje. De staking duurde den geheelen
dag; en eerst tegen den avond eindigde zij, door
dat de ondernemers toegaven.
Het dansen zou dus slechts 5 cent kosten en
onder een daverend „de boeren hebben het ge
wonnen1' werd direct met dansen begonnen, tot
groote voldoening van beide partijen.
(„Zutph. Ct.")
Maandag is onze Koningin
in DEN HAAG teruggekeerd. Zooals bekend
was, zou deze gelegenheid te baat worden
genomen, om Hare Majesteit te huldigen.
Die huldiging is dan ook grootsch geweest.
Op Haar weg vanaf het station naar het
rijtuig kreeg Hare Majesteit bloemen van
i kinderen, daarna werd door een kinderkoor
een lied gezongen, en vervolgens zette het
rijtuig zich in beweging, maar toen barstte
ook het gejubel los.
Het gelaat van H. M. teekende een aange
name verrassing. En zoo nam H. M. langs
den geheelen weg, die zwart van de menschen
was, de hulde van het volk in ontvangst.
Zelden was er meer publiek langs den weg
van het station naar het paleis, dan ditmaal.
En zelden ook grooter enthousiasme. Levendig
do aanblik der straten, niet 't minst door de
vele vereenigingen met de ontplooide banieren,
en de tallooze kinderen, getooid met de natio
nale kleuren, 't Was overal de oranjekleur.
Met beide handen wuivend en vriendelijk
buigende, beantwoordde Koningin Wilhelmina
de juichkreten van de ontzaglijke menigte.
Ongeveer 6 nnr begon het défilé der ver
eenigingen voorbij het Koninklijk Paleis.
Op het voorplein van het paleis trad het
comité uit den stoet en plaatste zich met
ontbloot hoofd en na een eerbiedigen groet
aan het Vorstelijk Echtpaar, in een halven
cirkel voor het paleis.
In de meest uitstekende orde defileerden de
vereenigingen. De leden van elke vereeniging
zwaaiden mei; de hoeden, terwijl de vaandel
drager met de banier salueerde. De meesten
der mannen nit het volk lieten hnn groet
vergezeld gaan van hartelijke hoerakreten.
Een kranig figuur maakten de turnver-
eenigingen met hun in scherm- of gymnas-
tiekkostuum gestoken leden, die kranig
voorbijmarcheerden, en voor het paleis op
commando „hoofd rechts" draaiden. Bij elk
saluut met een vaandel neeg H. M. vriendelijk,
terwijl de Prins het militair salnut bracht.
Het voorbijtrekken, ten aanschouwe van
eene opgepakte menigte, duurde ongeveer een
kwartier.
Na afloop werd hèt comité van regeling
namens H. M. door een ordonnance-officier
nitgenoodigd, binnen het paleis te komen.
Hare Majesteit vertolkte h3t comité, welks
leden Zij ieder afzonderlijk de hand drukte,
hartelijk voor deze schoone hulde van het
volk, dat op Hare Majesteit, naar Zij getuigde,
een diepen indruk had gemaakt, terwijl Zij
het verzoek deed, dien dank over te brengen
aan allen, die tot het welslagen hadden
medegewerkt.
Naar men ons meldt, hebben
de generaals Botha, De Wet en De la Rey,
mejuffrouw Thérèse Sehwartze te AMSTER
DAM beloofd, voor haar te zullen poseeren.
Als deze portretten gereed zijn, wil de schil
deres ze, samen met haar portretten van
president Kruger, generaal Joubert en den
heer Wolmarans, in verschillende steden ten
toonstellen. De opbrengst zal dan strekken
voor de Boeren.
V e e-u itvoer naar Dnitschland.
De medewerker „Nelis nit de Purmer"
schrijft in 't Handelsblad
Mijnheer de Redacteur
In een vorig schrijven wees ik er op, dat
in Dnitschland een sterke beweging gaande
is, die wil, dat de Regeering de grenzen
openstelt voor den invoer van vleesch.
De bladen daar hebben het nog altijd druk
over de „vleeschramp", en verzamelen overal
bewijzen, om de grootte van den nood duide
lijk te maken.
Zou het nu niet de wél-aangename tijd
zijn voor belanghebbenden en autoriteiten
hier te lande, om aan te dringen, bij
de Duitsche Regeering, op openstelling der
grenzen voor den invoer Mij komt het voor
van wel. De Rijkskanselier Von Bülow wilde
vóór eenige dagen niets daarvan weten,
omdat de anti-agrarische beweging der steden
nog niet krachtig was. (En dit is begrijpe
lijk, omdat de Regeering zoo lang mogelijk
vrede houdt met de agrariërs.
Maar sedert is de beweging toege
nomen. In Berljju zijn zeventien volksverga
deringen gehouden om te protesteeren tegen
de verdere sluiting. De slagers te Breslau
adresseerden om opening der grenzen, en tal
van dames in de hoofdstad hebben het
plan opgevat een vrouwen-beweging op touw
te zetten, en een monster-petitie der Keizerin
aan te bieden. De Gemeenteraad van Mainz
deed het verzoek om de grenzen voor vee-
invoer open te stellen.
IJ# „Germania" stelde nu weer een onder
zoek in naar den vleesch-nood, en kwam ook
De kiem van den waanzin heeft zich al
reeds lang bij hem vertoond. Het mag
zijn, dat de dood van den graaf, aan wien
hij met de grootste liefde hing, de catas-
trophe verhaast heeftWellicht is het
een geluk, dat hij het verlies, dat hij heeft
geleden, niet meer zoo zwaar voelt
Notaris Gelzinger had geen rust meer.
Onder het voorwendsel, dat hem gewichtige
zaken wachtten, nam hij afscheid van den
lord. Daarna liep bij zoo snel als hij maar
31.
„Hoe draagt Hildeik wilde zeg |p|
gen, gravin Everestdezen slag kon naar zij hotel, om van de eerste de beste
vroeg de notaris eindelijk. gelegenheid gebruik te kunnen uit ken om
„Dat kan ik u niet zeggen", antwoordde naar Duitse b and terug te keeren.
lord Balmoral. „Maar ik denk het zal haar Zijne gedachten verweiden niet bij zijn
wel niet zwaar vallen Verstandig als zij arme vrouw, die hij steeds met de diepste
is, zal zy de wereld den rouw tooneD, welke minachting had behandeld en die nu op
io zulke gevallen wordt geëischtZwart het kleine kerkhof naast de kerk een laat-
**1 haar overigens voortreffelijk kleeden." ate rustplaats gevonden bad niet bij
De notaris kon zijn opgewondenheid nog
steeds rauwelijks meester blijveD.
„En Ludwig von Everest?... de ge
heimraadHoe ellendig moet die man
er aan toe zijn
Notaris Gelzinger zou nog grooter nieuws
oooren.
„Ludwig vonEverest Maar weet
11 dan beelemaal niets
„Heeft die dan ook
„Ge bedoelt, ot die dan ook is gestor-
Dat is nu juist niet het geval,
alaar er heeft zich met hem toch iets voor
gedaan, dat bijna op hetzelfde neêrkomt
P? nog treuriger is. De geheimraad Von
verest is in een gekkenhuis."
„^ïet mogelijkriep do Dotaris.
geb '8 een waarvan het spoedig
t ,euren eveneens was te voorzien
von Everest was bjj al zijn geieerd-
geestelijk niet normaal mensck.
den ongelukkigen kreupelen knaap, die
met zijn moeder boven de wolken als
zijn aanklsger optrad gewetenswroeging
kende notaris Gelzinger nietwat achter
hem lag, och, dat was dood, ditmaal geheel
dood, en vóór hem lag de toekomst, een
in louter goud schitterende toekomst. Daar
bij de mooiste vrcuw ter wereld, de erf
gename van rijkdommen, welke het oude
geslacht der Everest jaren en jaren lang
had bijeengezameld.... rijkdommen, die
hij de schoone vrouw had verschaft en die
hij nu als dank voor zijn hulp, uit die
mooie haud zou terugontvangen.
De reis van Dover naar Calais duurde
den notaris oneindig lang. Parijs kon hem
geen uur vasthouden De trein droeg
hem door het heerlijke Frankrijk. laDgs
den lachenden Rijn, door het mooie Thüria-
gen en ten siotte door het wijde, vlakke
Noord-Duitschland tot aan de oevers
van de zee.
Zijn huis lag stil en treurig. Daarbinnen
was ook alles als uitgestorven.
Zijn chef-de-bureau Ravelius sproog van
zijn stoel op, als had hij zijn meester nog
niet verwacht.
De notaris gund9 zich niet zóóveel tijd,
om zijn hoed af te zetten. Nog kuchend
en hijgend van het snelle loopen en met
het zweet nog op zijn gelaat, vroeg hij
„Hoe ter wereld is dat gebeurd
Eer de aangesprokene nog een woord had
kunnen zeggen, ging hij voort
„Ik bedoel den dood van graaf Tassilo
Je hadt het mij toch wel even kunnen
melden Ik ben er zeer verwonderd
over, dat ik van andere menschen daar
het eerct van moet hoeren."
Mijnheer Ravelius beweerde bij kris en
kras, dat het bedoelde bericht aan Gelzinger
was afgezonden. Eerst was er over gesJod
en later een uitvoerige brief. Hém mocht
daarover geen verwijt worden gemaakt,
dit konden de andere heeren getuigen.
Het sprak toch immers vanzelf, dat hij
zijn patroon daarvan in kennis stelde,
wanneer er zooiets gewichtigs gebeurde als
de dood van graat Tassilo
De notaris moest zichzelf erkennen, dat
hier een verwijt al zeer misplaatst was. Bij
het steeds heen en weer trekken in een
vreemd land en dan nog wel in een streek
waar de vervoermiddelen zeer primitief
waren, was het toch immers zeer goed
mogelijk, dat de tijding hem niet had
bereikt. Waarschijnlijk was het, dat men
daar nóg naar hem zocht, want zijn ver
trek was zoo haastig gegaan, dat men
daar nog niet wist, dat hjj naar huis was
teruggekeerd.
„Vertel alles eens", zeide hij, terwjjl hij
op een stoel ging zitten.
„Het gebeurde alles zeer vlug", begon
Ravelius „De graaf was ziek, maar
dat wist iedereen. Het viel dag aan dsg
meer op, dat hij slechts eea schaduw
was van hetgeen hij vroeger was geweest.
En op een goeden morgen hoorde men,
dat hg gestorven wasEr zijn zoo
ongeveer acht dagen verloopen, sinds hij
in het familiegraf is bijgezet."
„Zoo zoo antwoordde de notaris.
„Bijna terzelfder tijd, waarop met den
graaf het ergste voorviel, gebeurde ook
het andere met mijnheer Ludwig
„Is die nog in het slot Everest vroeg
de notaris belangstellend.
„Wel neen Maar men kan de gravin
er toch ook geen verwijt van maken, dat
zij zich hem van den hals heeft geschoven.
Wie wil zoo'n gek steeds in zijn nabijheid
hebben Men moet Diet vergeten, dat het
slot zeer eenzaam ligt en dat er weken kun
nen verloopen, dat er een mensch een bezoek
brengt. En ook moest ze het doen voor
eigen zekerheid en veiligheid. Want de
waanzin van den geheimraad openbaarde zich
als zeer gevaarlijk, soms was hij zelfs als
razend. De gravin moet al het mogelijke
hebben gedaan om haar zwager wat rus
tiger te stemmen. To#n het ten slotte niet
meer ging, moest zij er wel toe besluiten,
hem in een krankzinnigengesticht te plaat
sen. Hij is nu in Zweden
„In Zweden herhaalde de notaris,
ten zeerste verwonderd.
„Jawel... De gravin heeft na lang aarzelen
en zoeken, haar keus op die inrichting geves
tigd. Zij vertelde mij zelf de redenen, welke
haar daartoe hebben geleid. Het geschiedde
toen ik bij haar was, om haar het afschrift
van het testament te brengen."
„Het is dus reeds geopend
„Zeker, mijnheer. U moet toch den inhoud
kennen zoowel als alle bepalingen, die
de graaf bij zijn leven heeft gemaakt. Het
was immers uitdrukkelijk bepaald, dat de
opening van het testament zou plaats heb
ben op deD dag van zijn begrafenis?"
De notaris antwoordde niets.
Nadat hij de kamer eenige malen gejaagd
op en neer had geloopen, bleef hjj staan.
Nu dacht hij eenige oogenblikken na, met
de waterige oogen steeds op één punt
gericht. Daarna ging hij heen, om vluchtig
de kamers vaa zijn woning door te stappen.
Een erven, waar een groot ledikant
stond met eea kleire ernaast, vermeed hij
met opzet. Daarna ging hij naar zijn eigen
slaapkamer, om zich vlug te verkleeden.
Weder in zijn kantoor teruggekeerd, keek
bij vluchtig verschillende acten door, waar
bij hij notities maakte, om ze dan in een
map te leggen. Nog onderwijl hij dat deed,
at hij een paar stukjes brood, die de dienst
bode hem had gebracht. Vervolgens nog
e#n glas wijn naar binnen gespoeld, en
voort ging hij
„Jawel, daar gaat hg... maar naar het
graf van ziju arme vrouw en kind, daar
heen is de weg bepaald nietmeende de
chel Ravelius grijnzend.
De andere klerken grinnikten achter hun
acten.
Ravelius had gelijk. Hjj kende zyn chef
heel goed. Notaris Gelzinger had een ander
doel, toen hij zoo haastig zijn huis uit
stormde.
WORDT vüttVOLGD.