Itlinknd Uitlaai. Donderdag 18 September lbM)2. 46ste Jaargang No. 3767. Binnenlandsch Nieuws, FEUILLETON. AliEltCl Ifiim-, ANT, AinrtBniiE- LmiliulW. en Dit blad verschijnt tweemaal per week Woensdag- Zaterdagavond. Bij inzending tot 's morgens 9 ure, worden iDVERTKNTlEN in het eerstuitkomend nummer geplaatst. INGEZONDEN STUKKEN één dag vroeger. Bureau 8CH AGES, Laan, D 4. UitgeverP. TRAPMAN. Medewerker J. W I Ui fi L. Prijs per jaar f 3.Franco per post f 3.60. Afzonderlijke nummers 5 Cent. ADVERTENTIEN van 1 tot 5 regels f 0.25 iedere regel moer 5 ct Groote letters worden naar plaatsruimte berekend. rjeixseento Schagen BEKENDMAKINGEN. o-o POLITIE. Ter Secretarie dezer gemeente zijn in lichtingen te bekomen omtrent een gevon den Rozenkrans. De tentoonstelling met de daaraan verbonden paardenmarkt, die jaar lijks door de afdeeliug ZIJPE van de Hol- landsche Maatschappij van Landbouw wordt gehouden, heeft Maandag 15 September j.1. weer plaats gehad. Hoewel er o. i. niet zooveel opgewektheid heerschte als vorig jaar, was er toch leven en beweging het weer, dat zich 's morgens minder mooi liet aanzien, zal op het aantal be zoekers bepaald wel invloed hebben gehad. De zon is er wel niet bij geweest, maar het bleef droog en dat was bij het dreigen der vele luchten al heel mooi. De tentoonstelling kan, om den geijkten term maar eens voer de zooveelste maal te gebrui ken, als uitstekend geslaagd beschouwd worden. De verschillende rubrieken maakten allen een flink figuurer waren mooie inzen dingen, die het bekijken waard waren. De keuringscommissies hadden wat te doen. Niet het minst zeker wel de heeren keur meesters van de paardenrubrieken. De heeren H. v. d. Sluijs, J. Brak en C. Hoedjes had den niet minder dan 41 nummers te keuren, zoodat het dan ook een gedachten tijd duurde, eer de uitslag bekend werd; paarden keuren is geen gemakkelijk werkje. De uitslag was Paarden van 4 jaar en ouder, 7 inz. Ie pr. f 10.'bles-ruin van C. Prancis, Het Zand2e pr. f 5.schimmel-merrie van K. Bos, Burgerbrug eervolle vermelding, zwarte merrie, H. de Graaf, Schagerbrug. 3-jarige paarden, 14 inz. Ie pr.. f 10.— bruine merrie, H. Jimmink, Het Zand2e •yjT,, f5.bruine merrie, P. Delver, Oudesluis; eervolle vermelding, bruine merrie, C. Zomer dijk, Burgerbrug. 2-jarige paarden, 20 inz. Ie pr., f10. vos-paard, A. Brak, Schagen 2e pr., f 5.— zwart paard, G. Grin, Wieringerwaardeer volle vermelding, Lruine ruin, A. K. Kaan, Oudesluis. De heeren H. de Graaf, P. Hooij en W. de Wit keurden de Veulen-merries en Veulens. Merries met veulens, 8 inz., Ie pr., f10. zwarte merrie met hengst-veulen, K. Francis, Burgerbrug; 2e pr., f5.—, donkerbr. merrie met hengst-veulen, K. A. van Gijtenbeek, Anna Paulowna eervolle vermelding, zwarte merrie met bruin merrie-veulen, W. Jimmink Schagerbrug. Veulens, 14 inz., Ie pr., f7.60 bruin hengst veulen, J. Bademaker, Bui ten veld 2e pr f5.— bruin merrie-veulen, W. Jimmink Dz., Schagerbrugeervolle vermelding, bruin merrie-veulen, H. Jimmink, Het Zand. De Herfst-kalvers, Schotten en Vaarzen keurden de heoren Jb. Kater, J. Schuijt Gz. en IJ. Best. Herfst-kalvers, 4 inz., Ie pr., f10.A. J. Peeck, Schoorl2e pr., f7.50 Joh. v. d. Oord, Ondesluis3e pr., 5.Th. E. J. Odendaal, Schagerbrug. Schotten geb.l900,inl903moeten kalven,7inz., Ie pr., f 10.-r- W. D. Kaan, Callantsoog2e Pr., f 7.50 Gebr. Strijker, Winkel3e pr., Ï6.— A. J. Peeck, Schoorl. Kalfvaarzen geb. in 1901, 19 inz., Ie pr., f 10.-K. v. d.'Oord, Barsingerhom 2e pr., f 7.50 W. v. d. Oord, Barsingerhorn 3e pr., f6.— A. Sleutel, Schagen. De stieren werden gekeurd door do heeren W. Govers, H. Jimmink en A. Koster. Stieren, geb. 1901, 11 inz., Ie pr. f 10.—, Jb. Zijp Hz., Wieringerwaard 2e pr. f 7 50, L. Jonker, Schagen 3e pr. f 5.J. L. T. Gro- neman, Wieringerwaard. De schapen en lammeren keurden de heeren Jb. Hagen, S. Brommer en A. Watertor. Zes fokschapen, Texelsch ras, 1 inz., 2e pr. f 2 50, A. de Graaf, Anna Paulowna. Zes fokschapen, gekruist ras, 5 inz., Ie pr. f 6.—, J. G. Schujjt, St. Maartensbrug2e pr. f 2.60, dezelfde. Zes lammeren, 13 inz., Ie pr. f 5.J. G. Schuijt, St. Maartensbrug2e pr. f 2.50, P. Schenk Dz., Wieringerwaard. Beste ramlam, in Nederland gefokt, 15 inz., Ie pr. f 5.W. Kaan, Callantsoog 2e pr. f 2.50, P. Schenk Dz Wieriugerwaard. De heeren H. Bakker, P. Kraakman en J. Marees keurden het klein-vce en pluimge dierte. Inlandsche kippen, 11 inz., Ie pr. f 2.50, J. Vader, Schagen2e pr. f 1.60; W. Kuiper, Schagen. Leghorns, 4 inz., Ie pr. f 2.50, P. Klerk, St. Maartensbrug; 2e pr. f 1.50, Jac. Geel, Wieringerwaard. Zilver-wyandotten, 1 inz., Ie pr., f 2.50, H. G. W. Stöve, Schagerbrug. Grootste paar konijnen, 5 inz., Ie pr. f2.50, Jb. Brands, Alkmaar; 2e pr. f 1.50, A. v. d. Werf, Schagerbrug. De heeren G. Nobel, K. Kant en C. Gz. Smit fungeerden als de commissie, die diploma's uitreikte aan het ter opluistering ingezondene. De diploma's verwierven H. Berkhouwer, Schagen, Kaapsche eendenK. Del ver, Anna Paulowna, een inlandsche ramW. Prins, Schagerbrug, Italiaausche kippen. W. Kooij, Schagen, jachthonden. VerderF. v. Dijk, BurgerbrugG. Ranke, SchagenH. Oort- meijer, Alkmaar F. Keet, Schagen Hd. Smit, Schagen S. de Leeuw, Keinsmerbrug Koster en Wiglama. SchagenC. Roggeveen Cz., Schngeu G. Tates, Schagen; 11. Peereboom, N. Niedorp H. Blok, Schagen W. Bossen, Schagerbrug; V. S. Ohmstede J.Gz., Alkmaar. Over den handel werd algemeen niet ge roemd dat kon veel beter. Woensdag had de verloting plaats, waarvoor weder flinke prijzen op de tentoonstelling waren aangekocht. Haarlemsche inbrekers. Wederom hebben Haarlemsche inbrekers van hun brataliteit blijk gegeven door een paar inbraken, doch ditmaal waarschijnlijk met het gevolg, dat zij zelf de dupe van de historie worden. In de eerste plaats werd Zondag bij de politie aaDgifte gedaan van een inbraak bij den heer Carel Phlippeau, den bekenden zanger, wonende Bilderdijk- straat 15, HAARLEM. Deze was tijdens een zang wedstrijd te Amsterdam, terwijl mevr. P. ziek te bed lag. Te ongeveer half 10 hoorde zij gedruis en het geluid van stem men, doch zij maakte zich niet ongerust, meenende dat haar echtgenoot was thuisge komen. Toen die echter niet kwam, is mevr. P. opgestaan en naar beneden gegaan. Dit heeft vermoedelijk de inbrekers op de vlucht gejaagd zij bespeurde althans niets verdachts meer, en ontdekte ook nog niets van de aan gerichte schade. Dat bleef voor den heer Phlippeau bewaard, die, hoewel Zaterdags avonds thuis gekomen, eerst Zondagsmor gens bespeurde, dat een lade uit een der buffetten op den grond stond, en dat al het tafelzilver, w. o. vleeschvorkjes, vlalepel, bowllepel, messenleggers, taartenscheppers, voorsnijmes enz., verdwenen was, benevens Door OTTO ELSNER. o-o-o een verguld zilveren medaille, indertijd door den heer Ph. te Wormerveer behaald. Gelnk- lik heeft de heer P. zijn contant geld boven geborgen gehad, en hoewel nit de op de trap pen gevonden lucifers blijkt, dat de dieven op weg naar boven zijn geweest, hebben ze blijkbaar dat toch niet aangedurfd. Het huis schijnt aan de achterzijde door overklimming van een muur, door hen te zijn verlaten. Met een valschen sleutel ziju zo binnengekomen. Zondag is de recherche, aanvankelijk zon der resultaat, aan 't opsporen gegaan, doch in den volgenden nacht is een spoor gevon den. Een politie-agent zag in het Kenan-park drie mannen uit een boschje te voorschijn komen. Dit niet vertrouwende, volgde hij hen op een afstand, zag dat zo op een bank gin gen zitten en knoopte toen een praatje met hen aan, waarbij ze ontwijkende antwoorden gaven. Intusschen herkende hij in hen drie bekenden der jnstitie. Hij onderzocht toen het boschje eu vond daar in een zakdoek een paar worsten, die hij medenam naar het bureau, alwaar Maandag aan gifte gedaan werd van een inbraak bij den slager Graaf in de Zijlstiaat. Daar waren enkel eenige worsten ontvreemd 't geld hebben ze niet gevonden en was achtergeluten een slentel, die bij nader ingesteld onderzoek bleek te passen op het slot der buffetten bij den heer Phlippeau, zoodat het vermoeden voor de hand ligt, dat deze beide inbraken het werk zijn der drie worstverstoppende nachtwandelaars. Men schrijft: Op de kermis te ROZENDAAL (N.-B.), loofde de directeur eener menagerie Zondag avond tien ffesschen champagne uit aan hem, die met zijne dochter Flora, de leeuwentem- ster, in het leeuwenhok durfde gaan. Een bekend ingezetene, de heer Fabrie, nam de uitnoodiging aan en trad voor de oogeu vun een groot nieuwsgierig publiek met de leeuweutemstor het hok biunen. Hoewel de dieren door de aanwezigheid van den onge- wonen bezoeker onrustig werden en vreeselijk brulden, verloor hij den moed niet, nam plaats op een stoel aan tafel, ontkurkte een flesck champagne, dronk een paar glazen en stak zelfs een sigaar op, terwijl juffrouw Flora met hare gevaarlijke viervoeters de gewone werkzaamheden verrichtte. De gewaagde vertooning liep goed af en de directeur was ziju tien flessclien cham pagne kwijt. Wik- en Weegloonen. Door eene commissie van vier personen, benoemd door de Vereeniging van besturen van afdeelingen der Hollandsche Maatschappij van Landbouw in Noord-Holland, was eene conferentie aangevraagd met de besturen der gemeenten Hoorn, Edam, Alkmaar en Pur- merend, teneinde door gemeenschappelijk overleg te komen tot een voor beide partijen bevredigende oplossing wat betreft de kwestie der wik- en weegloonen in bedoelde steden. Genoemde commissie achtte eene langzame, maar geleidelijke vermindering der heffing gewenscht, totdat de gemeenten niet meer heffen dan art. 254 der Gemeentewet toelaat, dus dat de uitzonderingswetten langzamer hand werden afgeschaft. Het bleek, dat Alkmaar bereid was de commissie te ontvangen, Hoorn en Pnrme- rend meenden eene conferentie overbodig of bezwaarlijk, Edam had reeds aan de regeering de besluiten der heffing verzonden. De commissie bestaat uit de heerenN. Sluis, lid der 2e Kamer, Enkhuizen; J. Zijp, lid der Provinciale Staten, Venhuizen; Van Balen Blanken, Spanbroek en Avis, Burge meester van Midwoud. Naar Het Volk mededeelt, is de heer Van Kol, lid der Tweede Kamer, van zijn Indische reis in het land teruggekeerd. W LERINGEN. In de j.1. Zaterdag gehouden vergadering onzer afd. der Holl. Mij. van Landbouw werd, wegens bedanken van den heer L. C. Kolff, als Voorz. gekozen de heer F. C. H. A. L. Cavatjé, Burgem. Tot afgevaardigde naar de algemeene vergadering te Alkmaar werd benoemd de heer S. Groeneveld. Beide heeren namen hun benoeming aan. WIERINGEN. Tot leden van 't Kiescollege der Herv. Kerk te Hippolytushoef c. a. zijn herbenoemd de heeren Jb. Landman, C. Rijkeboer, A. Russel- >man en S. S. Mulder Jz. WIERINGEN. Beroepen bij de Doopsgezinde Gemeente alhier, de heer Ds. Reijnders te Berlikum. Met betrekking tot de voor- genomen grensregeling tnsschen de gemeenten OUDKARSPEL en KOEDIJK kan worden medegedeeld, dat op Maandag 29 September a.s. eene verkiezing zal plaats hebben voor eene commissie, als, bedoeld in art. 131 der Gemeentewet. Het ontwerp der grensregeling zal daarna in elk der betrokken gemeenten worden voorgelegd aan het oordeel van den Raad en van de commissie, hiervoren bedoeld. De begrooting der gemeente ZIJPE, dienst 1903, aan den Gemeenteraad aangeboden, sluit in ontvaDg en uitgaaf op een som van f 34301.23*dis van het Alge meen Armbestuur op f 10826.225die van het Weeshuis op f 3487.02. De boeren hebben overwonnen. De heeren, die Woensdag de feestelijke opening van den tramweg medemaakten, zul len, toen zij in het kermisvierende Hummeloo uitstapten, zeker niet vermoed hebben, dat er daar, d. w. z. te HUMMELOO, en wel op de kermis, een staking heerschte. Toch is dit zoo. Er was nl. een staking uitgebroken onder 1 de... dansers en danseressen, die zouden deelnemen aan het bal in de danstent. Het jonge volk had nl. reeds vroeger eenparig besloten, niet anders te dansen dan voor 5 cent. De ondernemers der danstent evenwel eischten een dubbeltje. De staking duurde den geheelen dag; en eerst tegen den avond eindigde zij, door dat de ondernemers toegaven. Het dansen zou dus slechts 5 cent kosten en onder een daverend „de boeren hebben het ge wonnen1' werd direct met dansen begonnen, tot groote voldoening van beide partijen. („Zutph. Ct.") Maandag is onze Koningin in DEN HAAG teruggekeerd. Zooals bekend was, zou deze gelegenheid te baat worden genomen, om Hare Majesteit te huldigen. Die huldiging is dan ook grootsch geweest. Op Haar weg vanaf het station naar het rijtuig kreeg Hare Majesteit bloemen van i kinderen, daarna werd door een kinderkoor een lied gezongen, en vervolgens zette het rijtuig zich in beweging, maar toen barstte ook het gejubel los. Het gelaat van H. M. teekende een aange name verrassing. En zoo nam H. M. langs den geheelen weg, die zwart van de menschen was, de hulde van het volk in ontvangst. Zelden was er meer publiek langs den weg van het station naar het paleis, dan ditmaal. En zelden ook grooter enthousiasme. Levendig do aanblik der straten, niet 't minst door de vele vereenigingen met de ontplooide banieren, en de tallooze kinderen, getooid met de natio nale kleuren, 't Was overal de oranjekleur. Met beide handen wuivend en vriendelijk buigende, beantwoordde Koningin Wilhelmina de juichkreten van de ontzaglijke menigte. Ongeveer 6 nnr begon het défilé der ver eenigingen voorbij het Koninklijk Paleis. Op het voorplein van het paleis trad het comité uit den stoet en plaatste zich met ontbloot hoofd en na een eerbiedigen groet aan het Vorstelijk Echtpaar, in een halven cirkel voor het paleis. In de meest uitstekende orde defileerden de vereenigingen. De leden van elke vereeniging zwaaiden mei; de hoeden, terwijl de vaandel drager met de banier salueerde. De meesten der mannen nit het volk lieten hnn groet vergezeld gaan van hartelijke hoerakreten. Een kranig figuur maakten de turnver- eenigingen met hun in scherm- of gymnas- tiekkostuum gestoken leden, die kranig voorbijmarcheerden, en voor het paleis op commando „hoofd rechts" draaiden. Bij elk saluut met een vaandel neeg H. M. vriendelijk, terwijl de Prins het militair salnut bracht. Het voorbijtrekken, ten aanschouwe van eene opgepakte menigte, duurde ongeveer een kwartier. Na afloop werd hèt comité van regeling namens H. M. door een ordonnance-officier nitgenoodigd, binnen het paleis te komen. Hare Majesteit vertolkte h3t comité, welks leden Zij ieder afzonderlijk de hand drukte, hartelijk voor deze schoone hulde van het volk, dat op Hare Majesteit, naar Zij getuigde, een diepen indruk had gemaakt, terwijl Zij het verzoek deed, dien dank over te brengen aan allen, die tot het welslagen hadden medegewerkt. Naar men ons meldt, hebben de generaals Botha, De Wet en De la Rey, mejuffrouw Thérèse Sehwartze te AMSTER DAM beloofd, voor haar te zullen poseeren. Als deze portretten gereed zijn, wil de schil deres ze, samen met haar portretten van president Kruger, generaal Joubert en den heer Wolmarans, in verschillende steden ten toonstellen. De opbrengst zal dan strekken voor de Boeren. V e e-u itvoer naar Dnitschland. De medewerker „Nelis nit de Purmer" schrijft in 't Handelsblad Mijnheer de Redacteur In een vorig schrijven wees ik er op, dat in Dnitschland een sterke beweging gaande is, die wil, dat de Regeering de grenzen openstelt voor den invoer van vleesch. De bladen daar hebben het nog altijd druk over de „vleeschramp", en verzamelen overal bewijzen, om de grootte van den nood duide lijk te maken. Zou het nu niet de wél-aangename tijd zijn voor belanghebbenden en autoriteiten hier te lande, om aan te dringen, bij de Duitsche Regeering, op openstelling der grenzen voor den invoer Mij komt het voor van wel. De Rijkskanselier Von Bülow wilde vóór eenige dagen niets daarvan weten, omdat de anti-agrarische beweging der steden nog niet krachtig was. (En dit is begrijpe lijk, omdat de Regeering zoo lang mogelijk vrede houdt met de agrariërs. Maar sedert is de beweging toege nomen. In Berljju zijn zeventien volksverga deringen gehouden om te protesteeren tegen de verdere sluiting. De slagers te Breslau adresseerden om opening der grenzen, en tal van dames in de hoofdstad hebben het plan opgevat een vrouwen-beweging op touw te zetten, en een monster-petitie der Keizerin aan te bieden. De Gemeenteraad van Mainz deed het verzoek om de grenzen voor vee- invoer open te stellen. IJ# „Germania" stelde nu weer een onder zoek in naar den vleesch-nood, en kwam ook De kiem van den waanzin heeft zich al reeds lang bij hem vertoond. Het mag zijn, dat de dood van den graaf, aan wien hij met de grootste liefde hing, de catas- trophe verhaast heeftWellicht is het een geluk, dat hij het verlies, dat hij heeft geleden, niet meer zoo zwaar voelt Notaris Gelzinger had geen rust meer. Onder het voorwendsel, dat hem gewichtige zaken wachtten, nam hij afscheid van den lord. Daarna liep bij zoo snel als hij maar 31. „Hoe draagt Hildeik wilde zeg |p| gen, gravin Everestdezen slag kon naar zij hotel, om van de eerste de beste vroeg de notaris eindelijk. gelegenheid gebruik te kunnen uit ken om „Dat kan ik u niet zeggen", antwoordde naar Duitse b and terug te keeren. lord Balmoral. „Maar ik denk het zal haar Zijne gedachten verweiden niet bij zijn wel niet zwaar vallen Verstandig als zij arme vrouw, die hij steeds met de diepste is, zal zy de wereld den rouw tooneD, welke minachting had behandeld en die nu op io zulke gevallen wordt geëischtZwart het kleine kerkhof naast de kerk een laat- **1 haar overigens voortreffelijk kleeden." ate rustplaats gevonden bad niet bij De notaris kon zijn opgewondenheid nog steeds rauwelijks meester blijveD. „En Ludwig von Everest?... de ge heimraadHoe ellendig moet die man er aan toe zijn Notaris Gelzinger zou nog grooter nieuws oooren. „Ludwig vonEverest Maar weet 11 dan beelemaal niets „Heeft die dan ook „Ge bedoelt, ot die dan ook is gestor- Dat is nu juist niet het geval, alaar er heeft zich met hem toch iets voor gedaan, dat bijna op hetzelfde neêrkomt P? nog treuriger is. De geheimraad Von verest is in een gekkenhuis." „^ïet mogelijkriep do Dotaris. geb '8 een waarvan het spoedig t ,euren eveneens was te voorzien von Everest was bjj al zijn geieerd- geestelijk niet normaal mensck. den ongelukkigen kreupelen knaap, die met zijn moeder boven de wolken als zijn aanklsger optrad gewetenswroeging kende notaris Gelzinger nietwat achter hem lag, och, dat was dood, ditmaal geheel dood, en vóór hem lag de toekomst, een in louter goud schitterende toekomst. Daar bij de mooiste vrcuw ter wereld, de erf gename van rijkdommen, welke het oude geslacht der Everest jaren en jaren lang had bijeengezameld.... rijkdommen, die hij de schoone vrouw had verschaft en die hij nu als dank voor zijn hulp, uit die mooie haud zou terugontvangen. De reis van Dover naar Calais duurde den notaris oneindig lang. Parijs kon hem geen uur vasthouden De trein droeg hem door het heerlijke Frankrijk. laDgs den lachenden Rijn, door het mooie Thüria- gen en ten siotte door het wijde, vlakke Noord-Duitschland tot aan de oevers van de zee. Zijn huis lag stil en treurig. Daarbinnen was ook alles als uitgestorven. Zijn chef-de-bureau Ravelius sproog van zijn stoel op, als had hij zijn meester nog niet verwacht. De notaris gund9 zich niet zóóveel tijd, om zijn hoed af te zetten. Nog kuchend en hijgend van het snelle loopen en met het zweet nog op zijn gelaat, vroeg hij „Hoe ter wereld is dat gebeurd Eer de aangesprokene nog een woord had kunnen zeggen, ging hij voort „Ik bedoel den dood van graaf Tassilo Je hadt het mij toch wel even kunnen melden Ik ben er zeer verwonderd over, dat ik van andere menschen daar het eerct van moet hoeren." Mijnheer Ravelius beweerde bij kris en kras, dat het bedoelde bericht aan Gelzinger was afgezonden. Eerst was er over gesJod en later een uitvoerige brief. Hém mocht daarover geen verwijt worden gemaakt, dit konden de andere heeren getuigen. Het sprak toch immers vanzelf, dat hij zijn patroon daarvan in kennis stelde, wanneer er zooiets gewichtigs gebeurde als de dood van graat Tassilo De notaris moest zichzelf erkennen, dat hier een verwijt al zeer misplaatst was. Bij het steeds heen en weer trekken in een vreemd land en dan nog wel in een streek waar de vervoermiddelen zeer primitief waren, was het toch immers zeer goed mogelijk, dat de tijding hem niet had bereikt. Waarschijnlijk was het, dat men daar nóg naar hem zocht, want zijn ver trek was zoo haastig gegaan, dat men daar nog niet wist, dat hjj naar huis was teruggekeerd. „Vertel alles eens", zeide hij, terwjjl hij op een stoel ging zitten. „Het gebeurde alles zeer vlug", begon Ravelius „De graaf was ziek, maar dat wist iedereen. Het viel dag aan dsg meer op, dat hij slechts eea schaduw was van hetgeen hij vroeger was geweest. En op een goeden morgen hoorde men, dat hg gestorven wasEr zijn zoo ongeveer acht dagen verloopen, sinds hij in het familiegraf is bijgezet." „Zoo zoo antwoordde de notaris. „Bijna terzelfder tijd, waarop met den graaf het ergste voorviel, gebeurde ook het andere met mijnheer Ludwig „Is die nog in het slot Everest vroeg de notaris belangstellend. „Wel neen Maar men kan de gravin er toch ook geen verwijt van maken, dat zij zich hem van den hals heeft geschoven. Wie wil zoo'n gek steeds in zijn nabijheid hebben Men moet Diet vergeten, dat het slot zeer eenzaam ligt en dat er weken kun nen verloopen, dat er een mensch een bezoek brengt. En ook moest ze het doen voor eigen zekerheid en veiligheid. Want de waanzin van den geheimraad openbaarde zich als zeer gevaarlijk, soms was hij zelfs als razend. De gravin moet al het mogelijke hebben gedaan om haar zwager wat rus tiger te stemmen. To#n het ten slotte niet meer ging, moest zij er wel toe besluiten, hem in een krankzinnigengesticht te plaat sen. Hij is nu in Zweden „In Zweden herhaalde de notaris, ten zeerste verwonderd. „Jawel... De gravin heeft na lang aarzelen en zoeken, haar keus op die inrichting geves tigd. Zij vertelde mij zelf de redenen, welke haar daartoe hebben geleid. Het geschiedde toen ik bij haar was, om haar het afschrift van het testament te brengen." „Het is dus reeds geopend „Zeker, mijnheer. U moet toch den inhoud kennen zoowel als alle bepalingen, die de graaf bij zijn leven heeft gemaakt. Het was immers uitdrukkelijk bepaald, dat de opening van het testament zou plaats heb ben op deD dag van zijn begrafenis?" De notaris antwoordde niets. Nadat hij de kamer eenige malen gejaagd op en neer had geloopen, bleef hjj staan. Nu dacht hij eenige oogenblikken na, met de waterige oogen steeds op één punt gericht. Daarna ging hij heen, om vluchtig de kamers vaa zijn woning door te stappen. Een erven, waar een groot ledikant stond met eea kleire ernaast, vermeed hij met opzet. Daarna ging hij naar zijn eigen slaapkamer, om zich vlug te verkleeden. Weder in zijn kantoor teruggekeerd, keek bij vluchtig verschillende acten door, waar bij hij notities maakte, om ze dan in een map te leggen. Nog onderwijl hij dat deed, at hij een paar stukjes brood, die de dienst bode hem had gebracht. Vervolgens nog e#n glas wijn naar binnen gespoeld, en voort ging hij „Jawel, daar gaat hg... maar naar het graf van ziju arme vrouw en kind, daar heen is de weg bepaald nietmeende de chel Ravelius grijnzend. De andere klerken grinnikten achter hun acten. Ravelius had gelijk. Hjj kende zyn chef heel goed. Notaris Gelzinger had een ander doel, toen hij zoo haastig zijn huis uit stormde. WORDT vüttVOLGD.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1902 | | pagina 1