BriBYBD lil dB Maasstad. W. F. STOEL hi rrceel weiland, samen 2.43.10 H.A. Kooper Zondag 9 November 1902. 4öste Jaargaag No. 3782. DERDE BLAD. ccLxxn. Binnenlandsch Nieuws. ADVKRTKNTIEN. FABRIEK VAN Landbouwkalk enz. Alkmaar. SCHAGER ilKltfl Nisiws-, COURANT. AflieruitiE- k LaiAbuwbla Rotterdam, 6 November 1902. Ods gemeentebestuur heeft een nieuwe regeling van het herhalingsonder wys ter hand genomener is van zijnentwege één dier belangwekkende, aangenaam leesbare en wel boeiende stukken verschenen, die ik zoo gaarne geniet kort voor 'k te bed ga, wanneer dus mijn hoofd het helderst, mijn behoefte aan slaap 't geringst is. Ik heb ook dit stuk, volgnummer 85 lett. a, blz. 571 tot 583 van het uitermate span nend boekwerk dat „Verzameling 1902" heet, met alle mogelijke belangstelling gelezen en vervolgens met evenveel belangstelling de amendementen, die door een aantal raadsleden voor eigen rekening en risico of gezamenlijk zijn ingediend. Hel is onnoodig die belang stelling te constateeren, dewijl het vanzelf behoort te spreken, dat ik alle Rotterdam- gche staatsstukken met passende interesse lees. maar 't kan toch geen kwaad, omdat ik me genoodzaakt zie te verklaren, dat dit stuk me al zeer weinig heeft kunnen boeien. Er is een feitelijke formaliteitskwestie nog al erg droog in behandeld. De tweede alinea begon zoo frisch „Het is ons aangenaam een mededeeliDg die B. en W. maar uiterst zelden plegen te doen, en ik wachtte mitsdien een genoe- gelijk, in opgewekte stemming bereid stuk. Maar 't liep al op den tweeden regel van die tweede alinea mis en 't stuk werd zoo sappig als een zomerland, dat drie achtereenvolgende maanden regenloos ligt. Toen ik Maandagnacht van den brand op Feijenoord thuis kwam, en behoefte gevoelde aan een opwekking, heb ik het stuk, dat voor de hand lag, opgenomen, ik heb gebla derd en ook wel gelezen, maar eerlijk gezegd, niets er van gesnapt. Ik weet wel, dat ik moe en verslagen was, maar het komt me voor, dat een officieel stuk in elke stemming moet kunnen boeien en interesseeren. En ik vraag u, als men moe is en nat en koud en hongerig en slaperig, als men den morgen gaat zitten afwachten omdat de nacht reeds te ver gepasseerd is om er als nog wat van te profiteeren, hoe men dan wel opgewekt zou kunnen worden door een zin als deze „Doorslag daartoe heeft gegeven de over tuiging dat men alleen op die wijze, wat be treft de keuze van de voor de nieuwe rege ling vereischte krachten, op een zuiver stand punt komt te staan, terwijl die toekenning door de commissie voor het openbaar onder wijs ons inziens terecht als een vanzelf sprekend gevolg der betrekkelijke bepalingen van de pensioenverordening was beschouwd, welke juist bij hare laatste wijziging (ge- meonteblad no. 24 j.1.) omtrent de vermin dering van het wachtgeld bij herplaatsing in den dienst meer rationeele regelen heeft ge steld en met het oog waarop wij het onbillijk oordeelden, dat aan de titularissen, zij het ook dat zij worden herplaatst, over de een of meer maanden, welke tusschen het ophouden van de oude en het in werking treden der nieuwe regeling verstrijken, de voor dergelijk geval b(j die verordening voorziene tegemoet koming zou worden onthouden" (pag. 571). Ik vraag u, hoe men, zélfs volkomen frisch en uitgeslapen, zoo'n zin zal kunnen begrij pen. Ik wil wel bekennen, dat ik hem las en dan even perplex zat, dat ik hem overlas en nog meer van de wijs was, dat ik den volgen den morgen mijn hoofd in mjjn waschkom stak en zonder mij zelfs af te drogen, nég eens dezen zin las en er alweer niets van begreep. Eerst langzamerhand, in den loop van den dag, ben ik tot de waarschijnlijke beteekenis van dezen zin doorgedrongen. En ik vond dat die zin bewaard moet blijven voor één of anderen judas van een examina tor, die zijn candidaten eens op extra-ordi naire wijze wil tempteeren. Die zin is een ambtenaars zin met al zijn ap- en dependen ties een zin waarin een uitvoerig betoog wordt saamgeknepen als een sponseen zin alleen voor ingewijden toegankelijk en ook voor die slechts na veel moeite een zin als een orakelspreuk van wijlen Delphi, voor allerlei uitleggingen, ook voor geen uitleg ging, vatbaareen zin waarop een raadslid gewichtig neerkijkt en dien hij in een zéér belangrijken speech woordelijk „invlecht", een zin die vijftigmaal gecorrigeerd en ge- gerevideerd moet zijn en nog niet foutloos gebleveneen zin waarbij alle grondbegin selen van onze Nederlandsche-taal-in-school- boefejes werden toegepasteen zin als een sprinkhaan of een duizendpoot; een zin, die een dubbeltje aan inkt kost voor komma's en streepjes; een zin, waarbij een ambtenaar Ach op zijn gemak gevoelteen zin als een t&ndbak in de fregattenvloot van onze Nedwlandsche taaleen zin die een bureau- 2in is. Er wordt op onze secretarie werkelijk zeer kalm en verstandig gesteld. Onze stukken zijn bijna alle goed leesbaar en begrijpelijk. Maar bier is een exceptie. Het stuk over de herha lingsscholen is een officiéél stuk, dat uit een Haagseh ministerieel bureau gekomen schijnt. Waarom moeten dergelijke officiëele stuk- en steeds in gewrongen, duister en ganse h aPart Hollandsch worden gesteld Om de ^'"gemeente op een afstand te houden Om .^Itteesters plezier te doen Om ons te her deren dat wij het volk van Van der Palm Wie heeft toch deze tale Kanaans in ons etuzalem geïntroduceerd Ik stel voor, een ^eging 0p touw te zetten tegen ambtenaars- i, andsch, onderneming die aan het getneen Nederlandsch Verbond gevoegelijk moet TeTertrouwd. Het bureau-Hollandseh les en °P de bureaux moetstijl- uen gegeven door een vrooljjk gestemd (liefst min of meer humoristisch aangelegd) auteur. Als bijvoorbeeld onze stadgenoot Speenhof! een week of wat ter secretarie stijloefeningen leidde, hadden we kans op vriendelijk leesbare, lichtelijk verrassende, steeds onderhoudende officiëele stukken Mijns erachtens zou zoo'n stuk over de Herhalingsscholen behooreu te worden gesteld ongeveer in dezen geest „Wij zijn bovenst best geslaagd. We hebben lange avonden, halve nachten zelfs, zitten confereeren met de commissie en tenslotte hebben we samen een voorstel vervaardigd, dat U, als ge niet al te veeleischend zijt, stellig zal voldoen. Het heeft wat lang ge duurd, maar we hebben ook zoo loeljjk in den knel gezeten met wat we moesten gaan doen met de lui, die vroeger herhalingsonder- wijs gaven. Die kunnen we niet zoo maar op straat zetten, dat gaat niet. Die moeten wachtgeld hebben Kijk, dit is zeer onvoldoend Hollandsch, maar 't is leesbaar, 't Loopt. Ge kauwt niet op stopverf. Er zit een stemming achter van eeu niet sikkeneurig mensch. 0, die deftigheid, die fatale bureau-deftigheid Ze is zoo aanstekelijk. Op een behoor lijk bureau wordt niet anders gesproken dan plechtig, met lange tanden en droge monden. Een goed bureauman heeft zijn eigen argot, argot dat men, uitgeplozen in nog langwij- liger deftigheid, in officiëele stukken terug vindt. Ja, heusch, we moeten er tegen betogen gaan. Nu ik tóch het voorstel over 't herhalings- onderwijs vóór me heb, mag ik nog wel even opmerken, hoe fraai methodisch de indeeling der leervakken is. In een breede tabel vol cijfertjes worden do plannen van onderwijs uiteengezet. Voor elk type van leerlingen, en er zijn er vijfambachtslui, kantoorbedienden, land- en tuinbouwers meisjes en „algemeen", is een eigen leergang, stiptelijk naar hunne behoeften berekend. Zoo wordt „schoonschrijven" voor kantoor- en winkelbedienden niet noodig geacht, ook niet voor ambachtslui, wél voor meisjes en voor „algemeen". Sloyd is alleen voor am bachtslui en voor „algemeen". Met de Neder- landsche taal hebben ambachtslui en land- en tuinbouwers niets van doen. „Algemeen" (dus ook bureauambtenaren in den dop) krijgt l'/t 2 uren per week. Aardrijkskunde is ook weer niets voor kan toorbedienden, wél voor ambachtslui. De lantsten genieten ook van handelsaardrijks- kunde, een vak dat b.v.b. een schoenmaker zeker noodig heeft. Scheikunde is alleen en uitsluitend voor ambachtslui. By warenken nis blijken ambachtslieden voor een uur, kantoor- en winkelbedienden slechts voor een half uur geïnteresseerd. Zingen mogen alleen „algemeen" en meisjes. Kantoorbedienden mogen niet zingen, te recht, want wat werd er van een expeditie kantoor, waar de jongelui den heelen dag luidkeels zaten te jubelen 1 Maar waarom landbouwers niet zingen mogen en ambachts lui niet, is mij duister. Gymnastiek is voor kantoorbedienden en voor „algemeen". Koken en huishoudkunst, doch zeer matig, alleen voor meisjes. Natuurlijk is ook dit leerplan door een bevoegd man samengesteld, wat echter niet zeggen wil, dat de keuze en de verdeeling der vakken steeds even rationeel lijkt. Dit leerplan heeft iets van een receptenboek voor elke kwaal een middeltje, maar er loopt wel eens een koud bad voor een rheumathiek- lijder en een eetkuur voor een vetzuchtige onder door. Althans, dat lijkt me zóó. Moge lijk blijkt het, natuurlijk, dat de deskundige elk recept volkomen verantwoorden kan, en dat ik leek me vergis. In dat geval mijn eerbiedige verontschuldi ging, die ik desverlaugd gaarne zal aanbie den met een beleefd b: ieveke in ambtenaars- stjjl. De groote Paardenmarkt te ALKMAAR zal worden gehouden op Woens dag 12 November a.s., de groote schei-vee markt aldaar op 19 November. Vanwege heeren Weesmees- teren der gemeente BARSINGERHORN, had Dinsdag j.1. in het lokaal van den heer T. de Jong te Oude Niedorp de openbare verhuring plaats van1. Eeu huis en erf en een perceel bouwland te Oude Niedorp. sectie C, nos. 488, 489 en 370, groot 1.52 42 H.A. HuurderK. de Boer te N. Niedorp, voor f 191.—. Vorige huurder de heer D. Kaag voor f 142.2. Een perceel bouwland te N. Niedorp, sectie C, no. 388, groot 0.56.45 H.A, thans in huur bij den heer C. Dekker, voor f 35.die nu opnieuw huurder werd voor f26.—. Uitslag veiling, gehouden op 5 November 1902, door mr. A. P. H. de Lange, van perceelen te St. MAARTENSBRUG gem. Zijpe, eigendom van P. Heddes: 1. Huismanswoning, schuur en erf en een de Groot, voor f 4390.—. 2. Een perceel weiland, groot 2.37.10 H.A. Kooper G. Bos Wz. q.q., voor f 2860.—. 3. Twee perceelen wei land, groot 4.86.90 H.A. Kooper W. v. Stam, voor f 5810.—. 4. Twee perceelen weiland en een perceel bouwland, groot 3.88.90 H.A Kooper P. Wit Dz.. voor f 3670.—. Samen f16630.-. Men schrjjft uit FRIESLAND. Men kent de prijsraadsels, waarbij de op lossingen moeten vergezeld gaan van een bedrag in postzegels, om aan den ondernemer flinke winst te bezorgen. In één onzer dorpen kan men van zulk een ondernemer de vijf cents postzegels voor 4'/j cent koopen, wel een bewijs, dat de man er veel ontving en de zaak zóó goed ging, dat 10 pet. kan ver speeld worden. De minister van waterstaat heeft thans in eene prijsraadselgeschiedenis uitspraak moeten doen. Een inwoner van een dorp bij Drachten annonceerde een prijsraad sel de oplossingen en het bedrag moesten worden ingezonden bij de fii ma v. d. Meer Co. De ondernemer heet Hoeksma, en de directeur van het (K)8tkantoor te Drachten, de firma v. d. Meer Co. niet kennende, wilde de brieven niet aan Hoeksma afstaan, die beweerde het hoofd dier firma te zijn. Hoeksma ging naar een advocaat en som meerde per deurwaarder tot afgiftede d'rec- teur weigerde. De inspecteur der posterijen deelde het gevoelen van den postdirec'enr besloten werd toen het advies van den minis ter van waterstaat in te winnen. Deze raadde, de brieven aan Hoeksma af te geven, mits deze vooraf schrifte^jk verklaarde het hoofd der firma v. d Meer Co. te zijn. Hoe het soms met de prijzen van dergelijke prijsraadsels of andere loterijen gaat, kan hieruit blijken, dat sommige personen tegen vergoeding van een gulden een bewijs af geven, dat zij den hoofdprijs gewonnen en ontvangen hebben, waarvan natuurlijk niets aan is. Treurig. De 27-jarige huisvader, die in de Neder- landsche gemeente KOEWACHT een paar kistjes sigaren gekocht had en die frauduleus in België wilde voeren, werd door een 8-tal ambtenaren achtervolgd. Zeer bezweet sprong hjj, om aan hun vervolging te ontkomen, in een vaart. Hjj had echter de kracht niet meer om de overzijde te bereiken en zonk in de diepte. Eenige ongenblikken later werd zijn lijk opgehaald. HEER HUGOWAARD. Door het aanstaand vertrek van den stoker C. Keppel, is door het polderbestunr als zoo danig benoemdC. Andringa te Schoorldam. Naar de Prov. Gron. Ct. meldt, is er te GRONINGEN in den nacht van Zondag op Maandag een brutaal stukje begaan, waarvan de daders tot dusver onbekend zijn. In het perceel, bewoond door den heer B. Bonus, koek- en banketbakker buiten de voormalige Apoort, is men na twee uur, (op dat uur is een der bedienden thuis gekomen en vond alles gesloten) door den kelder inge broken, door van een deur waarvan een ruit was gebroken deu hefboom, waarmee zij gesloten was, op te lichten de weg ging vervolgens door keuken en bakkerij naar de slaapkamer van den heer B. Daar stond als gewoonlijk de geldlade op tafel de heer B. is gewoon, die 's avonds meê naar boven te nemen zij werd door de dieven meege nomen. In de Zwaantjesgang, naast het per ceel, heeft men 's morgens de lade terugge vonden, waarin nog f 12.54 aanwezig was, terwijl f 30.vermist werd. Er lagen afge brande lucifers, waardoor het vermoeden voor de hand ligt, dat de dieven in de gang een onderzoek hebben ingesteld, waarbij ze ver moedelijk verrast zijn geworden, anders hadden ze de overige contanten zeker niet laten liggen. Vreemd mag het heeten, dat niemand der huisgenooten onraad bespeurd heeft. De inbrekers moesten het bed van de dienstbode passeeren, terwijl er bovendien 6 bedienden in huis zijn Alleen de zoon van den heer B., die in een vertrek slaapt 17 meter boven den beganen groud, heeft eenig gestommel ge hoord, maar hjj dacht, dat er een van de bedienden thuis kwam. De politie doet onder zoek. Het h e r h a 1 i n g s o n d e r w ij e aan de school no. 1 in de kom te NIEUWE NIEDORP is deze week aan gevangen met 19 leerlingen, n.1. 10 jon gens en 9 meisjes. Donderdag 1.1. zijn te NIEUWE NIEDORP candidaat gesteld voor het lidmaatschap van den gemeen teraad (vacature-G. Halfi) de heeren J. Keuken en K. Wit Cz. Voor eerst genoemde waren 2, voor den laatste was 1 candidaatstelling ingeleverd. HARIN GCAR9PEL. Den 4 dezer vergaderde het bestuur van het onderling veefonds alhier, tot het opmaken der rekening over de maanden Aug., Sept. en Ootober. Verzekerd waren in dat tijdvak 175 runderen, de schade bedroeg voor zeven gestorven dieren i 493.225, de omslag werd bepaald op 43 cent per rund. De heer C. G. de W i 1 d, v e r- kozen Raadslid in het le district te ALKMAAR, heeft verklaard de benoe ming niet aan te nemen, zoodat een nieuwe verkiezing zal volgen. Dwang. In zekere Friesche gemeente zoo schrijft men moest een burgemeester benoemd worden Ten gunste van een der sollicitanten werd door de ingezetenen eene adresbeweging op touw gezet Velen onderteekenden dit verzoekschrift, anderen niet. Door de eigenares van boerderijen in de bedoelde gemeente is nu aan 3 harer huurboeren te kennen gegeven, dat zij met Mei a.s. hunne boerenplaatsen moeten verlaten. Deze drie huurboeren wilden het adres Diet teekenenhare andere huurboeren wèl, en dezen hebben ook geen opzegging van de eigenares ontvangen. Inmiddels is de sollicitant, voor wien geadresseerd werd, niet benoemd. Ter waarschuwing werd het volgende aan de Ned- gezonden: Dezer dagen verliet een logée, een meisje van ruim 20 jaar, onze woning, om over AMSTERDAM te reizen naar haar woonplaats, die ik hier X. zal noe men. Haar bedoeling was, te Amsterdam eerst nog eens eenigen tijd bij familie te blijven logeeren. Het juiste uur van haar komst had ze niet opgegeven, zoo dat zij niet werd afgehaald. Tot haar verbazing werd zij op het perron te Am sterdam evenwel toch opgewachteen juffrouw kwam op haar toe, die haar vroeg, of ze van X. kwam (zij noemde haar geboorteplaats) en toen daarop be vestigend werd geantwoord, zei zij „Dan ben ik gezonden, om u af te halen En meteen deed zij een poging om de reis- tasch over te nemen. Onze logée was zoo verstandig, niet meê te gaan, ondanks al haar vriende lijkheden, en evenmin liet zij zich ver schalken, toen de andere zei: „Ik weet zeker, dat u de rechte persoon zijt, want zoo en zoo moest u er uitzien". Op de vraag„Kunt u, die mij moet afhalen, mijn naam noemen", werd een ontwijkend, onverstaanbaar antwoord ge geven. Het eind van de zaak was, dat de „juffrouw", na nog een eindje te zijn gevolgd, haar pogingen opgaf. Hoe deze aan den naam van de geboorte plaats kwam, is een raadselof ze in den trein is geweest, of een zijdeling- schon blik in het kilometerboekje heeft kunnen werpen, is onbekend, maar dit is zeker, dat dit geval een der prak tijken is van de huizen van slecht allooi. Hekserij annol902 1 Onder de gemeente Hoogeveen, te NOORD heeft zich een geval van hekserij naar men aldaar gelooft voorge daan bij een kind van K. Het werd ziek, men geloofde alleen, dat het behekst was. De „krans" van stroo, welke in het hoofd kussen gebonden werd, strekte daarvoor tot bewijsdeze werd in een pot gedaan, daarop een weinig water en zoo goed mogelijk, sluitend in steen, met leem daarin vastgehecht. De pot met alles wat er in was, werd op het vuur gezet en aan den kook gebracht. De stoom wil zich een uitweg banen en daardoor barst de pot uit elkaar. Gelukkig nu is de booze geest verbannen en het kind her steld I Voorbereidend militair onderricht. De oefeningen v in het voorbereidend militair onderricht zullen aanvangen des avonds 7 uur, te Broek op Langendijk, Zaterdag 15 Nov., Heer Hugowaard, Maandag 17 Warmenhuizen, Woensdag 19 Nieuwe Niedorp, Zaterdag 15 Winkel, Maandag 17 Barsingerhorn, Dinsdag 18 Anna Paulowna Maandag 17 Geen paleis. Ouder behoor van het dorp KOLLU- MERZWAAG werd onlangs een hut gebouwd, die, volgens verzekering van een buurman, den eigenaar nog geen gulden kostte. De wanden zijn geheel van plaggen opgezet, alleen aan den gevel zitten enkele dunne plankjes. In den gevel zitten twee raampjes, elk met vier ruitjes van 2 bij l1/i dM. Geen dier ruitjes bestaat uit éen enkel stuk glas, dat zou te duur komen. Het dak, gemaakt van groene boomtakken, is ge dekt met los stroo en heideplaggen. Een deur van dunne plankjes verleent toegang naar binnen. Midden in het vertrek staat een dikke paal om het dak te stutten. Geen vloer, geen zolder, geen bedsteden, geen kasten vindt ge er. In een hoek van het vertrek ligt het bed, dat er niet onzindelijk uitziet. Overigens ziet ge slechts een oude tafel, een paar stoelen en een ouden kinderwagen, waar uit een kindje, nog onbewust van de armoede zijner ouders, u vrijmoedig tegenblikt. Reislustige n. Drie ZAANSCHE jongens, onder scheidenlijk 13 en 14 jaar oud, die in den loop van den zomer zooveel van de heerlijkheden van Dusseldorf hadden vernomen, besloten, daarheen ook eens een reisje te maken. Zondagavond gingen zij op weg, den polder door, naar Amsterdam, waar twee van hen overnachtten in een der vele karren nabij de viaduct, terwijl de derde een familielid opzocht, welk tamilie- lid echter, toen deze bemerkte dat „ze er thuis niets van wisten", hem weder naar Zaandam terugbracht. De twee kameraden echter zetten den volgenden dag de reis voort. Na een paar horloges te hebben beleend (een der jongens had er zes van zijn vader weggenomen), kochten zij een spoorkaartje naar Arnhem. In Utrecht werden zij door een recherchenr opgemerkt, die met hen de reis naar Arnhem medemaakte en zoo met de plannen van de jongens bekend geraakte. Onze avon turiers keken, te Arnhem aangekomen, raar op hun neus, toen ze door den heer, met wien ze zoo gezellig hadden gepraat, en wien ze nog een horloge te koop geboden hadden, werden üitgenoo- digd, om nu maar weer naar hun ouders terug te keeren. Men meldt uit VEL8EN Donderdagmiddag om half drie had de wachter aan den overweg van de spoor lijn IJmuidenVelsen een der boomen gesloten, toen bjj den anderen aankwam de 70-jarige doove D. uit Beverwijk, die, niettegenstaande het geroep, door ging en door den trein werd gegrepen. Hem werden een arm en een been afge reden en verder werd hij inwendig gekwetst, zoodat de dood eenige oogen- blikken later reeds intrad. Wij lezen in het N. v. d. D: Aan de hier en daar vernomen voor spellingen van een bijzonder strengen winter, wordt op het platteland weinig waarde gehecht. Wat men daar in de natuur waarneemt, zou ook eerder doen vermoeden, dat de aanstaande winter zacht zal zijn. De wilde ganzen (sneeuw- ganzen) zijn nog niet eens naar het Zuiden getrokken, doch bewonen nog steeds hare gewone Noordelijke kwar tieren. De bijen, welke tegen strenge winters instinctmatig het vlieggat in den korf vernauwen, oin minder last te heb ben van de koude, hebben tot dusver die opening gelaten zooals zij was. Am- phibieën en insectenlarven, welke bij verwachting van strenge koude diep in den grond gaan om hun winterslaap te houden, worden niet dieper aange troffen dan bij zachte winters. Al deze verschijnselen doen eerder denken aan een zachten, dan aan een strengen winter. Maar het is nog vroeg in den tjjd, en het kan dus nog wol veranderen. Intusschen zijn het niet alleen buiton- lieden, die zich aan weervoorspellingen wagen. Ook stedelingen, ja, zelfs Am sterdammers, doen dit wel eens. Een Amsterdammer heeft reeds sinds jaren aanteekening gehouden van de weers gesteldheid op „de vier Vrijdagen van Februari", welke, volgens eene zeer oude traditie, het type der vier achter eenvolgende jaargetijden aangeven. Vol gens zijne aanteekeningen van dit jaar sinds half April in ons bezit zouden het zijnlo. rene lente met weinig gure dagen2o. een afwisselende zomer, waarin men niet over te warme dagen zou te klagen hebben3o een vrij wel zachte herfst, maar toch ook koude dagen. Al deze voorspellingen zijn tot dusver uitgekomen, inzonderheid de tweede. Wanneer dit ook het geval zal zijn met de vierde, dan hebben wij te verwach ten „een zachten of kwakkel-winter een droevig uitzicht voor schaatsenrijders". E e n o u d e r w e t s c h 6 s oh e- del. De knecht van den landbouwer T. J. B., te BATHMEN, moest Dinsdag kunstmest van het station halen. Daar de goederen trein in aantocht was, spande hij zijn nogal vurige paarden af Het jongste der twee steigerde echter zoo hoog op, dat de knecht een klap met den voorpoot op de hersenpan kreeg, waarin de kalkoenen van het hoefijzer een paar vierkante indrukkea maakten, zoodat hem het bloed langs de wangen gutste. Hoewel hij, na door den dokter verbonden te zijn, eenigszins soezerig was, is zijn toestand tot heden nog niet bedenkelijk.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1902 | | pagina 9