Donderdag 18 December 1902.
46ste Jaargang No. 3193.
Binnenlandsch Nieuws.
FEUILLETON.
JUna
SCHAGE
AllCDUID NiBBWS-
DRAAIT.
Alicntiticr k LulkiiikUL
pit blad verschijnt tweemaal per weekWoensdag- en
Zaterdagavond. Bij insending tot 's morgens 9 ure, worden
iDVERTENTlEN in het eerstuitkomend nummer geplaatst.
INGEZONDEN STUKKEN één dag vroeger.
Kurean M'H Anü.V, Laan, D 4.
Uitgever: P. TRAPMAN.
MedewerkerJ. I K E L.
Prijs per jaar f 8.Franco per post f 8.60.
Afzonderliike nummers 5 Cent.
ADVERTENTIEN vr.n 1 tot 5 regels f 0.26 iedere regel meer 5ct
Groote letters worden naar plaatsruimte berekend.
gemeente Schagen.
BEKENDMAKINGEN.
o-o
POLITIE.
Ter secretarie dezer gemeente
dichtingen verzocht omtrent een
jopen zwarten gladharigen
worden
wegge-
h o n d.
ANNA PAULOWNA.
Vergadering van de IJsclub in „Veerburg",
op Zaterdag 13 Dec.
De heer R. Dekker, waarnemend Voor
zitter, opent de vergadering. De notnlen
worden gelezen en goedgekeurd, waarna aan
de orde is het verkiezen van een bestuurslid.
zoodanig wordt gekozen de heer J.
Blaaaboer, die zijn benoeming aanneemt.
Het bestuur doet vervolgens het voorstel,
om te gelegener tijd een ijsfeestje te organi-
geeren en vraagt daarvoor een bijdrage nit
de kas van f60.—.
De beer K. A. Kaan vindt die som, met
het oog op den vroegen winter, wel wat
groot. Er kan nog zoovéél van de kas ge
vraagd worden. Hij zon daarom een kinder
feestje willen geven, waarvoor kleine prijsjes
voldoende waren.
De heer Blaauboer wenschte liever een
feest ten voordeele van arme monscben.
De heer P. Kaan vindt het bedrag vol-
gtrekt niet hoog. Men moest de baan afzetten
en entrée heffen, waardoor het geld ruim
schoots in de kas zou terugkomen. Dan
behoefde men niet maar zoo dadelijk weer
bij de menschen aan te kloppen, doordat de
kas leeg was. ^B
De heer Jelles meent, (lat men een entrée
van f0.60 moet heffen. Daardoor zal men de
menschen dwingen, lid van de IJsclub te
worden. Er zijn er nog veel te veel, die
best een grilden contributie konden betalen,
maar er liever, ibij zoo'n gelegenheid, met
een dubbeltje entree afkomen.
De Voorz. deelt mede, dat het bestuur nog
volstrekt geen bepaald plan voor een te
honden feest heeft ontworpen, maar eerst
wenschte te weten, of zijn voorstel in zake
de 60 gulden zou worden toegestaan. Dit
voorstel wordt nu in omvraag gebracht en
aangenomen met algemeene stemmen.
De Voorz. deelt mede, dat, nu de IJsclub
zich heeft aangesloten bij den Bond, ook
zoo spoedig mogelijk de noodige borden
zul'en geplaatst worden.
toorts stelt het bestuur voor, om huis-
ge oten van leden lid te laten worden
een kwartje. In andere plaatsen wordt
„ök gedaan. Dit voorstel wordt aange
nomen bij acclamatie.
Bij de rondvraag stelt de heer K. A. Kaan
voor, om een gemengden wedstrijd te houden.
De heer De Graaf informeert, of de spoor
brug is afgezet vanwege de IJsclub, en vraagt,
of de IJsclub niet de verplichting kan op
leggen, om het ijs onder de spoorbrug heel
te laten. Het bestuur belooft onderzoek.
De heer P. Kaan vraagt, of het Zwin en
het groote Oude Veer niet afgezet kunnen,
in verband waarmeê een ander het voorstel
doet, bordjes te plaatsen met het woord
„Gevaarlijk".
Het bestuur zal zijn best doen om zooveel
mogelijk aan aller wenschen te voldoen en
verwacht van de commissarissen wat meer
werkzaamheid in zake het afzetten der
wakken. Zoo licht toch wordt een wak over
De heer Bakker acht het gelukkig, dat er
drie persmannen tegenwoordig zijn. Dat be
weegt hem, om op deze vergadering den
wensch nit te spreken, dat ook het publiek
wat moge meewerken in zake het afzetten
der gevaarlijke plaatsen. Het is zoo'n kleine
moeite, wanneer er zich vlak bij nw huis
een wak bevindt, dit even af te bakenen in
het belang van nw evenmensch.
Hiermee was de rondvraag ten einde en
sloot de Voorz., onder dankzegging voor de
flinke opkomst, deze vergadering.
Raadsvergadering te CAL-
LANTSOOG, Zaterdag j.1., te 10 ure.
Tegenwoordig alle leden.
Nadat de notnlen zijn gelezen en goedge
keurd, volgt beëediging van het nieuwgekozen
Raadslid, den heer Jb. den Das. Algemeene
felicitatie volgt hierop.
Tot Wethouder wordt gekozen de heer Jb.
Krnisveld. Bij le stemming verkreeg de heer
Kruisveld 3 stemmen, de heer Zipp 2 en de
heer Bnik 2 stemmen. 2e stemmingKruis
veld 4, Buik 2 en Zipp 1 stem.
De heer Kruisveld nam na eenige beden
kingen en omdat hij spoedig weer periodiek
moet aftreden, de benoeming aan.
De heer W. Govers, aftredende als Arm
voogd, wordt met algemeene (.6) stemmen als
zoodanig herkozen.
Ingekomen is een schrijven van Ged. Staten,
aandringende op verhooging van de Jaar
wedden van den Burgemeester en den Se
cretaris. Met algemeene stemmen is de Raad
daar tegen.
Een voorstel van den heer Krnisveld, om
bij verordening te bepalen, dat de zwanen
zullen vastgehouden moeten worden gedu-
I rende de maanden Juli en Augustus, wordt
Gelezen wordt nu het ontwerp overeenkomst verworpen met 3 stemmen voor en 4 tegen,
tusschen de verschillende landeigenaren, be- Voor ae heeren Kruisveld, Buik en Kaan.
laughebbenden bij de nieuwe kluft 'aan do Tegen de hoeren Jb. den Das, Govers, Zipp
Langereis. Niemand bad bezwaar tegen de 1 en Boontjes.
redactie, zoodat deze aan de mede-contracten Ook brengt de heer Krnisveld een klacht
zal worden voorgelegd. ter sprake, hierin gevolgd door den heer
Verder is ingekomen een gedrukte missive Boontjes, dat de schoolkinderen in het mid-
van Gedeputeerde Staten, betreffende het daguur niet in de school mogen blijven om
vervallen van de Provinciale voorschriften hun boterham op te eten B
ten opzichte van het rijden van trammen over
openbare wegen naar aanleiding van de op
1 November 11. in werking, getreden wet van
9 Juli 1900 (St. 118), krachtens welke wet
thans de gemeentebesturen de bevoegdheid
tot het geven van
erlangen.
De Gymnastiekvereeniging Uitde..OverijselscheVertel-
De Westfries" hield hare uitvoering op Beitjes" in de Zw. Ct.
i-iijiI nt- keuterboertje op een dorp
Vergadering van den Raad
der gemeente NIEUWE NIEDORP, op Zater
dag 13 December 1902, 's uamiddags 7 uur.
Afwezig de heeren Halfi' (die bedankt
beeft), De Moor wegens verhindering en Visser
wegens ongesteldheid.
Na opening der vergadering worden de
notnlen der voorgaande gelezen en goedge
keurd.
De geloofsbrieven van het nieuwbenoemde
raadslid, den heer K. Wit Cz., worden onder
zocht door de heeren Kuilman en Koopman
en op hun advies door de vergadering goed
gekeurd en in orde bevonden.
Zondagavond j.L in het lokaal van den heer
A. Slotemaker te BARSINGERHORN, onder
opluistering der muziek van het fanfarecorps
T. O. N. I. D. O.
De gymnasten hadden op hnn programma
de gewone staafoefeningen en oefeningen
aan de brng en het hoogrek, die, als altijd,
zeer de aandacht trokken om de verrassende
uitkomsten, hier door voortgezette oefening
verkregen. Iets bijzonders was onder den
naam „pyramiden met staven" aan de gewone
nummers toegevoegdeen aardig nummertje.
Behalve door muziek, zouden de werkzaam
heden der gymnasten afgewisseld worden
door voordrachten van den heer J. de Jongh
van Texel. Dit nn kon geen plaats hebben
door omstandigheden, geheel buiten schuld
van „De Westfries", die evenwel zoo kloek
was geweest, daarvoor bijtijds een remplacant
aan te nemen, n.1. den heer Kronenburg van
Schagerbrug. Daar op het pnnt van voor
drachten men hier in den omtrek langzamer
hand ietwat kieskeurig is geworden, moest
het wel wat gewaagd zijn, om bij voorkeur
voordrachten van Abr. de Winter weer te
geven, vooral daar de auteur zolven zoogoed
bekend is. Toch heeft de heer Kronenburg
op niet onverdienstelijke wijze voorzien in de
vereischte afwisseling bij de gymnastiek-
uitvoering.
Tot slot werden een paar tableaux bij Ben-
gaalsch licht gegeven, voorstellende basreliëfs
van het standbeeld van Van der Werff'
te Leiden.
Tot slotte wordt het Landbonwverslag
aangeboden, en wordt de openbare vergade
ring gesloten.
Naar aanleiding hiervan wordt het Hoofd
der school, de heer Vis, ontboden, die verklaar
de, met 't oog op de gevaren bij de kachel als
anderszins, den maatregel te hebben genomen.
Op do vraag van den heer Den Das, of er
dergelijke voorschriften 1 dan geen kachelscherm in de school is, wat
toch wel zeer noodig is, wordt geantwoord,
De Voorzitter meeut, en de andere heeren dat dat niet bestaat. Men zal op dit punt
zijn het hiermee eens, dat voor deze gemeente nader terugkomen,
geen aanleiding zal bestaan tot het maken
van voorschriften op het rijden van de Tram.
Verder wordt voor kennisgeving aangeno
men de mededeeling, dat aan de school No.
1 in de kom door 10 jongens en 9 meisjes Up een stuk weil a n d, gelegen
aan het herhalings-onderwijs wordt deelge- 'n den Kaagpolder, aau het bool, op grooten
nomen en dat in de Moerbeek geen herha- afstand van het dorp BARSINGERHORN,
lings-onder wijs plaats vindt tengevolge van toebehoorendo aan don heer K. Lossen Wz.
^^^^^B^B^B^B^B aldaar, zijn van den grond
gevonden twee oude muntstukken, beiden
iets grooter dan een gulden en dun, doch
zoo, dat do stempels nog duidelijk zichtbaar
zijn.
Bij onderzoek is gebleken, dat bet zyn
een gouden leeuw van Brabant van Pilips
BBBB der
geen of te weinig deelname.
Bij de brandassurantie-maatschappij te
Barsingerhorn zijn tegen 1 Januari opgezegd
de dokterswoning en de naai- en breiscbooi.
Premie-opgave is gevraagd en ingezonden
door den heer D. Pool (voor de Nederlanden)
en door den heer W. Kuilman (voor de
Utrechtsche Algemeene Brandassurantie-Mij.) van Bourgondië (omstreeks bet midden
Wijl de vergadering zoo klein is, en voor ver- ,r'feeuw) en een zilveren snaphaan
schillende doeleinden toch voor Nieuwjaar
nog opnieuw vergaderd moet worden, vindt
men goed de beslissing daaromtrent uit te
stellen. Beide heeren zullen dan nog opgeven,
welke gemeentegebouwen bij hnn agentschap
zijn ingeschreven, opdat kan worden nagegaan
of een van beiden misschien belangrijk bevoor
deeld zou worden.
Andere werkzaamheden zal men maar uit
stellen tot de volgende vergadering, die, naar
men hoopt, voltall'ger zal wezen.
Everard v .n der Marck, Bisschop van Lnik,
(nit de eerste helft der 16e eeuw).
Hoe die oude geldstukken daar toch wel
gekomen mogen zijn
In den nacht van Zaterdag
op Zondag is te 't ZAND het dak van het
huis van den heer Van Bensekom ingestort.
Groote schade is er aangericht.
De Kiesgerechtigden te KOL-
HORN zijn tegen heden 18 December per
- WIERINGEN. J.1. V r ij dag mi ddag
had alhier vanwege onze IJsclub een hard
rijder» plaats op schaatsen. Voor dezen keer
zou de wedstrijd plaats hebben voor paren,
doch hiervoor meldden zich slechts 2 paren
aan. Men vroeg zichzelf af, hoe dit getal zoo
klein kon zyn, daar er anders toch zooveel
lust voor een wedstrijd bestond. De reden
was dan als volgtDe dames en heeren hal
den bezwaar tegen de mededinging van een
der medestrijders, den heer T. W., den prjjs-
winnor van voorbeen gehouden wedstrijden,
want als T. W. medereed, dan kon men gerust
zeggen: hij wint het ook. Na eenigegedach-
tenwisseliDg werd besloten dan maar alleen
door mannen te laten rijden, en dan kon ook
de heer T. W. meedoen. Alsnu gaven zich
16 deelnemers aan. Het pnbliek op de bijbanen,
alhoewel deze moeilijk te bereiken waren,
werd steeds grooter, zoodat er veel belang
stelling was.
De uitslag was als volgt
le prijs, Barometer, de heer T. Wigbout.
2e prijs, paar schaatsen met toebehooren, de
heer D. J. Lont. 3e prijs, nikkelen sigarenstel,
de heer W. Poel. 4e prijs, scheerdoos, de heer
P. Halfweeg. 6e prijs, kistje sigaren, de heer
M. Gorter.
De prijzen werden 's avonds in 't lokaal van
den heer C. C. Koorn door den voorzitter der
IJsclab met eenige toepasselijke woorden
uitgereikt.
De Vereeniging „D enk en
Doe" te KOLHORN wil pogingen aanwenden
om aldaar een telephoonkantoor gevestigd te
Gert Jan, een
in OVERLJSEL, had bij gelegenheid der
deeling van den geringen ouderlijken boedel,
hevig verschil gekregen met zien brour Tijs
van woorden kwam het tot daden en't einde
was, dat GertJau zien bruur drie kwart dood
sloeg en daarvoor crimineel werd vervolgd.
Toen op de terechtzitting de president van
het Hof hem vroeg, hoe hij er toe gekomen
was zijn eigen vloeschelijken broeder zoo
verregaande te mishandelen, antwoordde Gert
Jan met het grootste flegma„Och meneer,
met een goeije wille vermag ie zoo venlle!"
Hem was toegevoegd een jong, bekwaam
advocaat, die trachtte aan te toonen, dat Tijs
de meeste schnld had, daar hij Gert Jan te
kort had willen doen, en die het,dan ook
zoover wist te brengen, dat de beschuldigde
er met een lichte straf, een maand of wat
zitten, afkwam. Nadat hij zyn tijd had uitge
zeten, kwam hij op een goeden morgen met
zijn vrouw bij den advocaat op het kantoor
en zeide. dat ie den avekaot zoo dankbaor
was en dat ie niet rieke was, maor toch een
bewies van dank aan den avekaot wilde geven.
Hierop haalde hij twee broodmagere eenden
uit zijn zak en legde die voor den advocaat
op tafel. Deze, die niet weinig schik in het
geval had, zeide 't is overtollig te zeggen
met een ironische bedoeling
„Gert Jan, 't is veel te veel, man," waarop
Gert Jan zich tot zijn vronw wendde, zeg
gende „He'k 't oe gnsteren niet ezegd vrouwe,
dat et veuls te veulle was en meteen
steekt hij een dor eenden, en nog wel de
minst magere, weer bedaard in zijn zak en
verlaat met zijn vronw het kantoor.
In de Langestraat te M. woonde jaren
geleden zekere D., een eerzaam burger, die
ongelooflijk mager was. Hy had de gewoonte
zomers des avonds bij goed weer op zijn stoep
een Goudsche pyp te rooken. Naast hem
woonde een timmerman, die een zoon had
van een jaar of twaalf, een aardigen, wilden
jongeD, die dikwijls een praatje hield met
onzen mageren vriend. Op zekeren avond
stond deze nu&r gewoonte op de stoep zijn
pijp te rookénde jongen van den bnurman
komt het huis uit hollen en vliegt voorbij D.
zonder hem te groeten. D. roept hem aan en
zegt„hr e is 't jonge, groet je me niet meer?"
waarop de jongen antwoordde: „Gans meneer,
nêm mie niet kwaolik, ik zag oew niet
achter oew piepe
Gestikt.
In de Molensteeg te HAARLEM, op een
heel nauw en klein bovenachterkamertje,
huisde het echtpaar B., geen van beiden nog
30 jaar oud.
De man had vast werk bij den kruidenier
S., ging 's ochtends aan den arbeid, kwam
's middags schaften en ging dan weder aan
het werk.
Zoo was het ook dezer dagen gegaan,
toen man aan zijn dagtaak begon, zijn
vrouw, die ziek was, achterlatende op het
kamertje waar geen stookgelegenheid te vin
den is.
Onder dankzegging sluit de Voorz. de ver- j ^nv^üe^opg^p^^ten^elnde ^beproe- krijgen. Het naaste' telephoonkantoor is&Bar- j hsï^V^^^oi'en .^n ha'dïyWijf
gadering.
ven een Kiesvereeniging op te richten. De
byeenkomst zal plaats hebben in de Kolfbaan
WIERINGEN, 14 Dec.' 1902. van den heer Kist-
Hedenmorgen deed de Weleerwaarde Op den 2en Kerstdag zal des
heer Ds. D. Haars, nieuwbenoemd predikant avonds in de Kerk te KOLHORN een Kerst-
alhier, zijn boom aanwezig zijn. Zoowel voor de Gemeente,
singerborn (Westeinde), bijna een uur gaans
van hier verwyderd.
baar het eten voor haar man warm gemaakt
op een test niet doove kolen, en was toen
mm I weder te bed gegaan. Even twaalf uur was
-,nonrI gemeenteraad van OLD- c(e man thuisgekomen. Op zijn weder heen-
KARSPEL heeft besloten tot oprichting van gaan hadden de beneden bewoners geen acht
een telefoonkantoor en aansluiting te verzoe- geslagen, doch toen te 6 nur boven niet»
- De
by de doopsgezinde gemeente alhier, zyn
het hoofd "gezien", of" niet "goed afgezet door intree.De kerk was stampvol belangstellenden als voor een 50-tal kinderen leveren de stralende ken bij de rijkstelegraaf. gehoord werd en het tijd werd voor de kof
den man, dien men er heen zendt. Voorz. onder hen zagen wij ook Ds. Bax van Hip- lichtjes met wat daarbij behoort, steeds een Alsdan zullen alle Langodijker dorpen in fle van den bovenbuurman ging men eens
illustreert dit met een bepaald geval. polytushoef en Ds. De Jongh van Oo&terland. verrassend gezicht op. 't bezit zijn van een telefoonkantoor. kijken, en vond toen de vrouw dood te bed
Roman van
WILHELM MEIJER-FÖRSTER.
o-o-o
Lena liep de weide over, als zinne
loos. Dit veld hield weldra op, en een hoog
hek versperde den weg, en nergens was
een uitgang. Dus ging zjj terug, in een
angst, die haar de keel dichtsnoerde, heel
dicht de staldeur voorbij, zonder die
te zien, als blind.
Steeds Szatek naast haar.
Zyn stem was toonloos geworden
«Vergeet mij, Lena. Ik was waanzinnig,
ik,er is een noodlot, dat elk
rienseh regeert."
Hoog boven de weide jubelde een
leeuwerik; anders was het stil rondom.
Toen zij voor de tweede maal de deur
Voorbijkwamen, zag Lena de lage opening
stapte daar haastig op toe.
Hu stapte zij den tuin door; een poosje
leP Szatek nog naast haar.
*Zeg me 8iechts dat ééne woord, Lena:
Ua-ge mij vergeeft."
toen ze steeds zweeg, het gelaat
Verteerd van angst dat ze den rechten
*eg zou kunnen missen en nog langer
a*ast hem zou moeteD gaan, namen zijn
^kken weder de hartstochtelijke, wilde
"'•'drukking aan:
»Er mag gebeuren wat wil, Lena, ik laat
:e aan geen ander. Ik kan zonder je niet
V6°- Ik wist niet wat ik deed."
Dan bleef hy langzaam achter. Zijn
schreden stierven achter haar weg.
Zjj streek met de handen over haar
oogen en gelaat, en keek rondom zich
„Ja, dat was Harzburgja, juist.
Daar stonden nog de wagens met ladders
in den tuinmisschien nog wel dezelfde
van vroeger... waarop zij ais klein meisje
had rondgeklauterd, terwijl de heeren bin
nen in de stallen de paarden bezichtigden.
Van de steenen stoep was ze steeds weer
afgesprongen, alleen, altjjd weer, misschien
wel een uur lang,eerst van twee
treden, dan van drie,totdat ze opge
wonden, trotsch, heel gelukkig, haar vader
erbij had gehaald
„Papa, ik kaa al vijf treden naar be
neden springen
Zij verwonderde zich niet over deze
onverschillige, nietszeggende herinnerin
gen haar blik dwaalde van het eene
voorwerp naar het andere
HOOFDSTUK IX.
De reis naar Harzburg bleef Schwerin s
laatste tocht. Het duurde nog een flink
aantal jaren, vóórdat hij de grootste en
allerlaatste reis aanvaardde,in dit
aardsche tranendal gaf de majoor koetsiers,
spoorwegen en alle luidj es, die zich met
het vervoer van passagiers belasten, geen
rooien cant meer te verdienen.
Toen hy in den loop van den herfst in
de club niet meer verscheen, en toen de
winter in het land kwam en Schwerin nog
maar steeds onzichtbaar bleef, kwam op een
goeden dag de hertog Von Sohrau zelf,met de
in 't groen gekleede jagers op dea bok, naar
het Nollendorfer plein gereden. Hy was
bedroefd, zijn vriend in een toestand te
vinden, die Schwerin's club-lidmaatschap-
kaart voor alle tjjden tot eeu leeg formulier
zou maken hij verzuimde het niet, in den
loop van den winter en het voorjaar nog
eens persoonljjk naar de gezondheid van
den majoor te komen inlormeeren maar
dergeljjke bezoeken worden, zooals de
ervaring leert, steeds spaarzamer, totdat
ze op een goeden dag geheel ophouden
de menschen beginnen den man op den
achtergrond te vergeten.
Wanneer zjj dan ca verloop van eenige
jaren in de couranten lezen, dat de oude
vriend gestorven is, dan maken zij zich
verwijten, dat zjj hem zoo lang hebben
verwaarloosd en praten zichzelf voor, dat
ze reeds lang hadden gedacht, dat hy
dood was.
De eenige, die in deze lange jaren
Schwerin's eenzaamheid deelde, dat was
George. Hij kwam natuurlijk in de eerste
plaats om Lena, maar de majoor had toch
een aandeel daarvan, en toen het in den
loop der jaren om den ouden heer eenzamer
werd, zat Schwerin 's middags ongeduldig
met het horloge in de hand te wachten tot
George kwam.
Op een mooien zomerdag, waarop Lena S.
wegens haar tweejarigen leeftyd in Hoppe-
garten haar eersten, door Lena met
koortsachtige spanning tegemoetgezienen
wedren loopen moest, kwam George reeds
tijdig 's morgens, om Lena en mevrouw
Von Pauly te halen.
Maar hy' trof de dames niet meer thuis.
„En al was je een uur eerder gekomen",
zeide Schwerin, „dan zou je ze ook niet
meer hebben aangetroffen. Die beide vrouwen
waren in huis niet meer te houden Je moet
ze buiten maar zoeken, op de renbaan. Ga
zitten, mjjn jongen, je hebt nog tjjd ge
noeg."
Hij noemde hem „jij", en wanneer er
tusschen twee menschen van zulk een ver
schillenden leettyd van vriendschap sprake
kan zijn, dan waren deze twee op hun
manier werkelijke vrienden geworden.
„Neem een sigaar, mjjn jongen, niet
die,die,neen, die ook niet, neem
er een van deze."
Hjj had om zoo te zeggen een berg siga
renkistjes rondom zijn leunstoel opgestapeld.
Dat was nog zyn eenige luxe. Men had hem
zoo ongeveer alles verboden, wat de majoor
veertig jaar lang als het mooiste en aan
genaamste had beschouwd, en misschien
was het een toeval, dat de.dokter op de
lijst van al het verbodene ook nog niet
de sigaren had geplaatst. Die donkere,
zware wolken tabak konden onmogelijk
goed voor hem zijn, maar angstvallig ver
meed Schwerin het, hier de aandacht van den
dokter op te vestigen. Het was hoogst
waarschijnlijk, dat, als de dokter al het
rookgerei had gezien, hij wel dadelijk alles
had verboden daarom werd hij steeds in
de frisch geluchte woonkamer gelaten,
waar niets aan tabak of sigaren herinnerde.
„Rook die sigaar niet op, mjn jongen",
zeide hij, „da eerste helft is steeds de
beste. Neem nu deze", en Genrge die wist,
dat hij met tegenspreken den majoor zou
ergeren, liet zich alles welgevallen.
Zij spraken een paar woorden, dan
zaten ze naast eikaar en rookten. Zoo
ging het steeds. Een poosje trachtten beiden
het gesprek aan den gang te houden, dan
sliep het in, zonder dat zij zich bjjzondere
moeite gaven, het opnieuw te beginnen.
Er lag een zeker welbehagen over deze
rookend doorgebrachte uren, tenminste
voor Schwerin.
Hjj keek heimelijk naar de klok en
dacht„het is nu tjjd, dat de jongen
opbreekt, hjj komt anders nog te laat voor
de rennen, en Lena zou buiten zichzelf
zijn",maar in zijn egoïsme gaf hy
aan deze gedi chte zelfs na een uur en nog
langer geen uitdrukking. Totdat hjj ten
slotte toch zeide„Het wordt tijd, mijn
zoon, je moet gaan".
Maar George ging niet Hy had steedr»
in zijn wazen iets besluiteloos gehad,
dat trad nu sterker naar voren dan ayit.'
De groote stad en het leven, dat fc»
sinds een jaar leidde, had zijn bloed niet
vlugger doen stroomen en het kwam nooit
zoo duidelijk uit als in deze twee lange
uren b j Schwerin, terwijl hij achterover in
zijn stoel geleund zat, af en toe een paar
woorden zeggende, nu eens een nieuwe
sigaar nemend en dan weer voor zich heen
kijkend.
Twee- ol driemaal was hij met Lena
naar de rennen geweesthij had zich de
moeite gegeven, haar vertellingen en aan
duidingen te volgen, maar in den grond
van de zaak liet alles hem zoo koód. In
dat bontgekleurde leven, waarin Lena een
maal was opgegroeid, ging hij alles onver
schillig voorbj.
Tenslotte werd Schwerin bezorgd „Het
is mtier dao tyd, mijn jongen, het gaat
niet langer, je moet weg".
Hij nam een hacdvol sigaren en gaf ze
George „Daar, neem meê", alsof sigaren
voor George het beste troostmiddel waren.
WORDT VERVOLGD.
