Donderdag 2 April 1903.
41 oi* JA+£gaMg £io. 3823
F E IJ I L L E T O N.
Dit blad verschijnt tweemaal per week Woensdag- en
Zaterdagavond. Bij inzending tot 's morgens 9 ure, worden
ADV ERTENTI1N in het eerstuitkomend nummer geplaatst.
INGEZONDEN STUKKEN één dag vroeger
BureauGCH. AÖKJSf, JLaan, 51 4.
UitgeverP. TRAPMAN.
Sledewerker s J. I K E L.
Prijs per jaar f 3.Franco per post f 3.60.
Afzonderliike nummers 6 Cent.
ADVERTÏ5NTIEN van 1 tot 5 regels f 0.25 iedere regel meer 5 ct
Groote letters worden naar plaatsruimte berekend.
Uit en voor de Pers.
DE VROUW VAN
DEN BOEKHOUDER.
Biiineofandsch Nieuws.
HAËER
1
f
ROT
ASicriEiiif- LmflboiibM
Bij dit nummer behoort een bijvoegsel.
Wie kweekt het militarisme?
„De Standaard" heeft een artikel om aan
te toonen, dat de „meerdere lasten en groo-
tere uitgaven", die ons land zich op den hals
heeft gehaald, veroorzaakt zijn door anarchis
ten en sociaal-democraten. Dezen willen „de
arbeiders zoo sterk maken", dat zij ten slotte
in staat ziin „onverhoeds den Staat te over
vallen en het bestuur van het land tot over
gave te dwingen".
Hiertegen moet de Staat zich wapenen.
„Na is tegenweer plicht. Nu moet door den
Staat zulk een macht ontwikkeld worden,
dat hij, als de aanval komt, volkomen bij
machte is, om dien terug te slaan.
Zoo zijn het derhalve de anarchisten en
sociaal-democraten, die ons volk dwingen, het
militaire element weer te gaan versterken en
de tucht in het leger te verscherpen, en wordt
de schoone gedachte van het volksleger weer
opzij gedrongen.
Nog kort geleden riep de heer Van Kol in
de Kamer uit, dat hij daarom o.a. voor een
volksleger was, omdat het volk dan geweren
in handen kreeg.
Geen poging wordt onbeproefd gelaten, om
de soldaten tot opzeggen van de gehoorzaam
heid te verleiden.
Men wil het leger klein, machteloos en op
zettelijk onbetrouwbaar maken, omdat men
eerst als dit leger machteloos is gemaakt,
kans ziet om zijn geweldige onderstbovenkee-
ring van de geordende samenleving door te
zetten.
Maar gevoelt men dan niet, hoe men juist
daardoor den Staat dwingt en noodzaakt, om
al zulk pogen te verijdelen, en zoodanige
maatregelen te nemen, dat hij, als de opstand
uitbreekt, meester van het terrein kan blijven
Ons volk doordringe er zich dus wei van,
dat het de schuld der anarchisten en sociaal
democraten is, zoo het zich mét nieuwe mili
taire lasten bezwaard zal zien."
De Memorie van Antwoord.
Nog slechts betrekkelijk weinig bladen
hebben artikelen over de Memode van Ant
woord op het afdeelingsverslag der stakings-
wetten.
De Arnhemsche Courant is van oordeel, dat,
waar in het bijzonder op het voorstel tot
aanvulling en wijziging van het Strafwetboek,
de ontsierende stempel eener gelegenheids wet
gedrukt blijft, aan den anderen kant daarvan
voor een groot deel het hatelijk karakter ont
nomen wordt door den toegezegden algemee-
nen maatregel van bestuur. Ook het voorstel
zelf is in niet onbelangrijke mate verbeterd.
Al blijft het blad ook de handhaving der
strafrechterlijke voorstellen thans betreuren
en al is het ook overtuigd, dat uitstel op het
oogenblik aan alle beroering in het land terstond
een einde maken zou, toch zoo schrijft b.et
eischt de vraag ernstige overweging, of niet,
in verband ook met de veranderde omstan
digheden, reeds de tegemoetkomende houding
der regeering voldoende geacht zou mogen
worden om elk gevaar voor eene herhaling
der gebeurtenissen van einde Januari voor
't oogenblik als geweken te kunnen beschou
wen en om dus de buitengewoon opgeroepen
lichtingen niet, zooals de regeering voorstelt,
langer onder de wapenen te houden.
Het lijdt voor het blad geen twijfel al
had het ook gaarne gezien, dat de regeering
nog iets verder gegaan ware of hare tege
moetkomende houding ten aanzien der sta-
kingsontwerpen zal van verschillende zijden
buiten hare Kamermeerderheid waardeering
Roman van
A. O. KLAUSZMANN.
5 o-o-o
De groote accuratesse, die Gerard Winter
altijd aan den dag legde en de
ijver, dien hij ontwikkelde, hadden hem de
volle' achting doen verwerven van den
gestrengen directeur-generaal. En li\j wist
heel goed, dat hij geen weigering had te
verwachten op zijn verzoek om verlot.
Trots dat, voelde hij zich nu toch eenigs-
zins beschroomd, toen hij tegenover den
directeur-generaal stond en diens groote,
strenge oogen op zich gericht voelde.
Bescheiden en meermalen aarzelend
bracht hij zijn verzoek uit om een
spoedig verlot, en hij stelde zich daarbij
eenigszins voor als het offer van vrouw en
dokter.
Maar de directeur, die geen vriend was
van lang praten, liet hem niet uitspreken
„Zonder verderen uitleg toegestaan.
Wanneer je ziek bent, moet je er
op bedacht zijn, zoo spoedig moge >j weer
gezond te worden. Want zieke menschen
kunnen we hier beslist niet gebruiken.
Wanneer wil je dan weg
„Ik dacht, dat het misschien in de eerste
dagen van Augustus zijn kon. Want de
maandstaten, die ditmaal zeer gewichtig
zijn, wil ik bepaald zelf nog afmaken
„Nu, dat zou mij ook zeer aangenaam
zjjn. En hoe denkt ge over uw plaatsver-
vinden, maar zij zou daarop eerst de kroon
zetten en de overgroote meerderheid in den
lande met hare wettelijke maatregelen geheel
verzoenen, als zij na ook blijk gaf van ver
trouwen in de ordelievendheid der natie en
in haren eerbied voor het gezag, en de buiten
gewoon opgeroepen lichtingen naar huis liet
gaan.
De Nieuwe Courant heeft een hoogst
gnnstigen indruk van de Memorie van Ant
woord der Regeering en van de in het
regeerings voorstel gebrachte wijzigingen.
Overtuigend blijkt daaruit, wat in do Mem.
v. Antwoord gezegd wordt„dat het de
ernstige wil der Regeericg is geweest, naar
een behoorlijke oplossing te streven in overlég
met de Kamer, wier daartoe strekkende wen
ken zijmet erkentelijkheid heeft overwogen
en zich. ten nutte gemaakt."
Die ernstige wil openbaart zich ten aanzien
van het „hinder'-artikel en wat nog van
meer belaug is ten aanzien van de staf
baarstelling van het spoorwegpersoneel.
Vooral juicht het blad toe den toegezegden
maatregel van bestuur, waardoor iedere grond
verdwijnt voor de bewering, dat het spoor
wegpersoneel, in afwachting van de ènqnête
en strafbaar volgens de vet, weerloos zou
zijn blootgesteld aan willekeur, henadeeling
en rechtsverkorting van de zijde zijner werk
gevers.
Er behoeft nu geen vrees meer over te
blijven, dat bij stemming over deze voorstel
len sprake zou zijn van een scheiding der
Kamer in links tegen rechts.
Ten slotte vraagt het blad, of het nu
gansch onmogelijk zon zijn, dat de Kamer a. s.
Dinsdag de ontwerpen tegen Woensdag aan
de orde stelde. Een deel der lichtingen kon
dan wellicht vóór of omstreeks Paschen
naar huis. Maar het blad vreest, dat het wel
na Paschen zal worden.
Vogelmoor d.
In het jongste nummer van „Avicultura"
komt de volgende advertentie voor:
Gevraagd: Vinken, putters, keepen, barm-
sijsjes, goudvinken, van ieder duizend per week.
Brieven met, offerte koopmansprijs, adres
Pluralia, Assen.
Naar aanleiding hiervan schrijft het „Utr.
Dbld."
Duizend goudvinken, duizend barmsiisjes,
duizend keepen, duizend putters, duizend vin
ken iedere .week, dat is het, wat men zich
niet ontziet openlijk in een Nederlandsch
blad te vragen.
Met welk doel Verspreiding levend, om
in kooitjes in 't klein te worden verkocht
Duizend van ieder pèr week
01' dood, vijfduizend nuttige vogels iedere
week, voor een oogenblik gebruik aan de tafels
van domme en wreedaardige lekkerbekken
Misschien naar Rusland, waar tegenwoor
dig het eten van mnsschen en andere
fringillae mode schijnt te zijn
Weet gij, wat dat zeggen wil, waarde lezer,
iédere week vijfduizend vogeltjes, die met hun
sierlijke kleuren en hun vroolijk gezang onze
velden en luin en bevolken, onttrokken aan hun
natuurlijke bestemming?
Dat wil zeggen, dat over eenigen tijd geen
zangvogel meer in ons land te bekennen is!
Terwijl vroeger het gekweel en het ge
kwetter in de natuür een lust was om te
hooren thans op menige plek in ons land
al reeds doodsche stilte kwikstaartjes,
meezen, is het geen zeldzaamheid, als men
ze nog te zien krijgt? Thans wacht ditzelfde
lot ook onzen sierlijken vinken met hun def
tig kopje en hun roode borst.
En terwijl insecten ongehinderd,kaalvreten
wat zij kunnen vinden, heerscht alom onver
schillig zwijgen in de natuur, wier vogelen
wereld is uitgemoord.
De „Ned. Speet." schrijft
Een millioen colibri's, paradijs- en andere
uitheemsche siervogels vallen jaarlijks, alleen
voor Frankrijk, der vrouwelijke ijdelheid ten
offerdertig millioeu gaan er in diezelfde
tijdruimte naar Engeland, en de overige lan
den van Europa schijnen er bovendien nog
honderdvijftig millioen noodig te hebben.
Een Londensch koopman ontving in één
enkele zending 32.000 colibri's, 80.000 water
vogels en 80.000 paar vleugels, en in een
Frar.sch provinciaal blad kwam onlangs eeno
advertentie voor, waarin een huis in fourni-
j turen voor dameshoeden 20 000 goudvinken
vroeg en anderó in kleur met goudvinken
gelijkstaande vogeltjes.
Op de markten van Brescia weiden in een
enkele maand 473.000 trekvogels verkocht, en
te Hambn'rg leverde een koopman, kort gele
den, 10.000 lijkjes van kleine papegaaien
tegelijk af.
Het walgelijke van dit alles is nog, dat
men, om de frischheid van kleur zooveel
mogelijk te behouden, de colibri's bijvoorbeeld
levend vilt en men don witten reiger uit
No.ord-Amerika, eveneens lovend, het door de
dames uit de groote wereld zoo hooggeschatte
witte kuifje met huid en al van den kop
afscheurt.
Bij Kon. Besl. is de heer
J.Spaans Dz. met ingang van 1 Mei benoemd
tot burgemeester der gemeente BARSIN-
GERHORN.
Toen jongstleden Zondag van
nit Schagen te BARSINGERHORN de tijding-
werd vernomen, dat de heer J. Spaaös Dz.
tot Burgemeester dezer gemeente was benoemd
geworden, werden in allerijl aanstalten ge
maakt door de leden van „Caecilia" en
„T. O. N. I. D. O.", om den heer Spaans eene
serenade te brengen, hetgeen in den avond
natuurlijk eene prettige beweging over den
weg heeft gebracht. De nieuwbenoemde
ontving dien namiddag ten zijnen huize tal
van gelukwenschen.
Een ooievaarsnest.
Men meldt:
Te OOSTERMEER (Fr.) werd een dak te
zwak voor het ooievaarsnest, dat langer dan
40 jaren elk voorjaar door een eiberpaar be
trokken wordt.
Men ging het verwijderen, doch terwijl
men daarmee bezig was, kwam het paar de
woning weer opzoeken.
Men had reeds 20 kruiwagens vol tak
ken verwijderd en toch. bleef er toen nog
genoeg bouwstof over voor de zomerwoning
van het pas gearriveerde paar, dat nu na
tuurlijk niet verstooten werd.
Van de „Volksbibliotheek
BARSINGERHORN" is in de afgeloopen
wintermaanden een. zeer goed gebruik ge
maakt 88 personen waren op de lijst van
lezers en lezeressen aangegeven.
Met den aanvang van 1893 begon de biblio
theek met ruim 200 boekwerken, die door
verschillende personen daartoe waren geschon
ken en thans, na 10 jaren, bedraagt het aan
tal boekwerken bijna 400.
De inrichting, voortgekomen uit de vereeni-
j ging D. O. G. en steeds bij die vereeniging
in beheer staande, geniet bij voortduring den
stenn der burgerij van BarsiDgerhorn en aan-
J gelegen wijken. Vooral in het jaar 1902 is dit
ten duidelijkste gebleken, toen een twintig
tal boekwerken, waaronder zeer gezochte,
zijn geschonken en het aantal contribneerende
begunstigers sterk is toegenomen.
Een ernstig feit.
Men schrijft nit MIDDELBURG:
Vrijdag zijn op de onderofficierskamer van
de le compagnie van het 2e bat. Se reg.
inf. alhier van de zes daar staande geweren
van de sergeanten dier compagnie de gren
dels weggenomen. Onmiddellijk toen dit be
kend was, werd een nauwkeurig onderzoek
ingesteld, dat echter tot geen resultaat leidde.
Z vterdagmiddag heeft do geheele compagnie
strafdienst gehad en des avonds velddienst, ver-
moedelijk in verband staand met het gebeurde,
S teneinde misschien daardoor te trachten dat de
1 onschuldigen de schuldigen of den schuldige
zullen bekend maken.
Het geval wordt natuurlijk in de kazerne
druk besproken, temeer daar zich reeds in
den loop van de week meerdere baldadig
heden hadden voorgedaan, alle een gevolg van
de ontevredenheid over het langdurig onder
de wapenen blijven. Ook wordt door velen
geklaagd over de voeding.
De opzichter van den ANNA-
PAULOWNA-POLDER zal zich onder genot
van subsidie van het Polderbestuur een motor
fiets aanschaffen.
i Voordracht voor heemraad
van den ANNA-PAULOWNAPOLDER de
i heeren D. C. Rezelman, J. Stammes en
j J. Groot.
J.l. Maandag is in de vergade
ring van het bestuur van den Polder en de
Banne VALKKOOG benoemd tot secretaris
de heer F. S. van de Velde te Valkoog en
rot penningmeester do heer A. Klerk te
j St. Maarten.
Gevaarlijke schutters.
Zaterdagmiddag is in 'tz. g. Achterberg,
onder RHENEN, op een trein geschoten. Juist
nadat de trein, die circa half drie Rhenen
verlaat, in de richting naar Amersfoort, de
tunnel (de doorgraving) bij Rhenen doorge-
i stoomd was, schrikte eene dame, die alleen
in een damesconpé 3« kl. zat, op door het
i verbrijzeld worden van een ruit, aan denzelf-
den (west-) kant waar ze zat. Had zij, ach
teruit willende rijden, in den tegenoverge-
stelden hoek van den coupé gezeten, werke
lijk zou zij dan getroffen zijn geweest, want
de kogel is juist binnengedrongen ter hoogte
van 't hoofd, en maakte maar niet een gaatje,
doch vernielde 't geheele glas. Door ontstel
tenis vergat zjj de noodrem over te haleD,
en kon zij eerst te Veenendaal van 'tonge
val kennis geven, waar juist een paar dagen
geleden de politiepost aan 't station is opge
heven. Wel had zij na het vallen van het
I schot uitgekeken en een paar mannen zien
loopen, doch zonder te kunnen zeggen dat
i zij dezen de schuldigen achtte. (N. R. C
Mollenhandel!
Werd er vroeger nooit aan gedacht, thans
worden door den koopman B. in den ZUID-
VLASPOLDER de mollen voor 3 a 4 cent
per stuk opgekocht. De beest jes worden dan
I gevild, de huidjes gedroogd en voor 6 a 7
cent aan de bonthandelaars verkocht.
We zullen nu misschien wel spoedig ver
nemen, dat er een „Bond tot bevordering
der Hollenfokkerij" is opgericht.
vanger Zal men dat aan dien zigeuner,
Bartel, zonder meer kunnen toevertrouwen
„Beslist. Voor dien man sta ik in. Hij
is zeer accuraat, vlijtig en in alle opzichten
daarvoor berekend."
„Hé hé zeg maar niet te veel.
Wanneer je mijne ervaringen hadt, zou je
met je uitdrukkingen wel wat voorzichtiger
zijn. Maar wanneer je in dit geval gelijk
heb1-, zal mij dat zooveel te aangenamer
zijn. Ei bovendien ben ik er ook nog, om
in je afwezigheid de oogen opsn te hou
den. Anders nog wat?"
Bemoedigd door zoovee! vriendelijkheid
van den ouden heer, kwam Winter ook
met zijn tweede verzoek voorden dag. Ge
durende de uitvoerige vertelling bladerde
de directeur in een bundel acten Maar hij
luisterdo desniettemin ?ear aandachtig toe.
„Een zwager dus uit Amerika Ik hoop
van een, die een paar millioen heeft meê-
gebracht. Wat heeft hij daarginds uitge
voerd
„Daarover kan ik, jammer genoeg, geen
inlichting geven. Mijn vrouw heett nu, na
verloop van vijitien jaar, voor 't eerst weer
iets van hem gehoord."
„Zoo zoo Zeg eens, Winter, is je
vrouw geen geboren Müllervan die
firma Paul Godlieb Mü'ler?"
„Paul Godlieb Müller was haar vader."
j,ünn heb ik jaren geleden ook al het
een eo aDder van je zwager gehoord. Het
moet toen een zeer groen jongmeDsch ge
weest zijn. 't Is al lang geleden, dus ik
berinn-r bet me niet goed meer Maar iets
j moois is het niet geweest, dat herinner ik
mij mg wel."
De boekhouder kreeg een kleur, alsof
men iets leelijks van hem had ge-
W oensdagochtend j.l. ten circa
9 nur passeerde luitenant v. d. W., te ARN
HEM, [officier bij het militaire wielrijders
corps] op zijn fiets >le gemeente Velp.
Nabij de Ommershofsche laan gekomen,
speelden daar twee honden op den weg,
waarvan één een jonge Schotsche herdershond.
Deze laatste liep uit louter speelsehheid met
de fiets van genoemden luitenant mede,
hetgeen dezen officier zóó zeer scheen te ver
toornen, dat hij zijn sabel trok en het arme
dier een houw gaf, die een doodelijke
wonde veroorzaaktede inwendige deelen
kwamen bloot te liggen en de ingewanden
van het beest sleepten over den grond. De
inmiddels ontboden veearts, de heer Kok, con
stateerde dat onmiddelijk afmaken noodzake
lijk was. De zaak is door den eigenaar in
handen gegeven van de marechaussée te
Arnhem.
Door den gemeenteraad van
ZUID-SCHARWOUDE is besloten, eene 4%
geldleening aan te gaan groot f 8000. Deze
ieeniug wordt gesloten teneinde de sedert
1819 bestaande kerktoren tot den nok der
kerk af te breken en vervolgens dicht te
maken. Ook zal het raadhuis in deze gemeente
worden vervangen door een nieuw gemeente
huis, waar uurwerk en klok in zullen wor
den aangebracht. Van de afbraak van het
Raadhuis zal een nieuw armhuis met twee
woningen worden gebouwd.
I D e g e h e e l-o n t h o n d e r s v e reeni-
ging te NIEUWE NIEDORP hield Zondag
avond in het lokaal van den heer C. Kooiman
aldaar haar zesde jaarfeest. Van het recht
tot introductie hadden de leden een ruim
gebruik gemaakt, zoodat de zaal dicht bezet
was. De avond werd geleid door den Voorz.,
den heer J. Zwagerman, en in vroolijke ge-
j zelligheid doorgebracht met muziek, zang,
voordrachten en tooneelstukjes en tenslotte
een dansje.
Door een 6 0-t al kinderen van
Schagen, onder leiding van den heer Th.
Roep, werd Zondagnamiddag 1. 1. in het
lokaal van den heer P. Haringbuizen te
NIEUWE NIEDORP opgevoerd de operette:
„De I.Tsjonkvronw" en de cantate: „Vacantie".
De tooneeltjes van de operette, waar koning
Oscar voor de IJsjonkvrouw gebracht is en
dat, waar hij door deze weer aan zijn bruid
wordt teruggegeven, maken een aardig effect
en. zouden bij goed kunstlicht stellig nog
meer tot hun lecht komen.
De costumes waren mooi.
De cantate voldeed minder, ofschoon de
uitspraak viel te roemen.
Aan het slot sprak de heer W. C. Visser
de executanten een opwekkend woord toe,
waarvoor hij met een „leve lang" bedankt werd.
Er was heel weinig publiek.
-Te OUDE NIEDORP i s o p i n i t i a-
tief van den nieuwen predikant Ds. Kanis
een gemengde zangvereeniging opgericht,
aanvankelijk met pl. m. 30 leden. Directeur
is de heer C. de Jong, hoofd der school. Er
zal in hoofdzaak gewijde muziek gezongen
worden. De repetitiën worden gehouden in
de consistoriekamer der Ned. Herv. Kerk.
Loonen H. IJ. S. M.
Naar wij vernemen, heeft het hoofdbestuur
van den Bond van Orde, van personeel in
dienst der H. S. M., voor personeel te Am
sterdam C. S. en Rietlanden loonsverhoo-
ging gevraagd en verkregen.
Pokken. Men meldt nit VLIS-
SINGEN
Werd op 12 dezer alhier een geval van
pokken geconstateerd bij een vronw, die naar
Ostende was geweest, waar pokken heerschen,
gisteren is eene winkelierster, die onder eerst
genoemde vrou w woonde, ook door die ziekte
aangetast. Alles is gedesinfecteerd en de lijde-
res overgebracht naar het huis voor besmet
telijke ziekten, waar ook de eerstgenoemde
vrouw verpleegd wordt.
Voor de miliciens.
Naar wij vernemen hebben alle gehuwde
miliciens, werkzaam bij de Staatsspoor en
Hollandsche Spoor, Zaterdagavond f 25 gra
tificatie van hunne directiën gekregen.
(„N. v. N.")
zegd. „Zeker een jeugdige dwaasheid,
directeur. Na zulk een langen tijd mag
men hem daarvan geen verwijt meer maken."
„Dat valt me ook niet in, ik wil in
tegendeel hopen, dat er een verstandig
mensch uit hem gegroeid is en dat zijn
einde beter zal zijn dan van je schoon-1
raderDus een van de kamers wil je I
voor hem hebben? 't Moest eigenljjk niet,
want als een paar heeren het eens in hun
hoofd mochten krijgen, naar Breslau te
kom*n om zich wat te amuseeren, dan zou
mij misschien een beste uitbrander ton
deel vallen. Maar omdat het jouw zwager
is, zal ik er maar ja op zeggen eigen
lijk ter wille van je vrouw. Een zoo net i
jong vrouwtje slaat een jonggezel geen
verzoek af."
Winter wilde bedanken, maar de direc
teur weerde kortweg af
„Mooimooi. 't Is de moeite niet
waard. En ik zet natuurlijk voorop, dat
mijnheer je zwager uit Amerika xn dit
eerbaar huis geen lichtzinnige streken uit
haalt. Ik zou hem anders heel gauw het
vierkante gat van de deur moeten wijzen, j
Zijn we nu klaar
„Jawel mijnheer. En ik zal u niet langer
storen."
„Wacht nog een oogenblik. 't Is m9 nu,
of ik nog iets voor je had, maar het wil
mij maar niet te binnen schieten."
Hij trad op de tatel toe, die geheel met
papieren was bedekt en begon te zoeken.
„Akten, altijd meer akten", mompelde
hij op grimmigen toon. „Ze voeren je stop-
vol met die diagen ea vermorsen daarbij
een zee van inkt aan dingen, die zelfs
niet een enkelen druppel waard zijn. Die
eeuwige ruzie maakt een mensch nog dol."
Daarbij wierp hij de papieren zoo driftig
door elkaar, dat Winter's bureaucratische
ziel smartelijk werd aangedaan.
„Wanneer u mij toestaat u te helpen
„Oazin. Hoe zal jij in dien rommel wat
kunnen vinden, als ik zelt er geen eind
meer aan weetMaar het is ook niet de
moeite waard, want nu valt het mij in,
waarover er sprake was. Het is de toe
stemming, die we gekregen hebben om de
oude brandkasten te verkoopsn, die bene
den in den gang staan, 't Is zeker niet
veel waard
„Bijna niemendal, denk ik. Men moet er
zijn mannetje voor vinden. Want u moet
niet vergeten, dat, wat er in verborgen is,
niet meer veilig genoemd kan worden."
„Natuurlijk. Die vervloekte dieven blijven
steeds op de hoogte van allen vooruitgang
der techniek. Hoe lang zal het nog duren,
dat ook onze bewaarplaatsen voor oud jjzer
zullen kunnen worden verkocht? Maar we j
zullen er dan maar een begin mede maken
om die oude dingen kwijt te worden."
„Wij kunnen ze misschien wel in de
courant te koop aanbieden."
„Neen neen, laat ons dat liever niet doen.
Maar voorloopig hebben we een aantal
gewichtiger dingen te doen, dan ons met
dergelijk oud ijzer te bemoeien. Houd de
zaak in gedachten en herinner er mij eens
aan, als ge met verlof terugkomt."
Daarmede was de audiëntie rindelijk
afgeloopen en de boekhouder kon met
verlicht hart naar zjjn woning terugkeeren
en de dames den gunstigen uitslag mee-
deelen. Daarbij kon hij het niet nalaten
zijn vrouw een weinig te plagen met de
verovering, die zij zonder zijn toestemming
op den directeur-generaal gemaakt had.
„Hij zeide uitdrukkelijk, dat hij alleen
ter wille van jou verlof gaf. En
zijn oogen schitterden bepaald, toen hij
over je sprak. Zooals het schijnt, gebeuren
er gevaarlijke dirgen achter mijn rug."
„Niet voor zoover mijn persoon daarbij in
aanmerking komt", zeide Hermine, met een
blik op haar schoonzuster, die opvallend
ernstig en zwijgend aan tatel zat. „Ove
rigens zou ik bet niet voor een groot onge
luk hebben gehouden, wanneer hjj zijn toe
stemming had geweigerd."
Gerard Winter verwonderde zich in
stilte over de onverschilligheid, waarmede
zijn vrouw de aanstaande groote gebeurte
nis epnam. Maar het was niet de eerste
maal, dat hjj zich over het een of ander
in het wezen van zijn vrouw verwonderde,
maar hij verontschuldigde haar steeds
daarmede, dat zij er niet van hield, haar
gevoelens te uiten
De boekhouder zat reeds lang weer te
midden van zijn emstigen arbeid en Martha
was in haar kamertje met het corrigeeren
van het schoolwerk bezig, toen mevrouw
Hermine naar bet station ging, om haar
broeder te ontvangen. Zij had zich niet
gehaast en kwam juist op het perron aan,
toen het teeken van het naderen van den
trein reeds gegeven was. Opmerkzaam
gleden haar oogen langs de vensters van
de lange rij van wagens, die een minuut
later aan haar voorbijrolde. En nog eer de
portieren geopend werden, had ze, ondanks
de lange scheiding, haar broeder herkend.
WORDT VERVOLGD.
