F. P. Mammen,
H. DOGGENAAR,
E F. van
Alex iepr's Koffie
SANATORIUM
8TLIFI4ALR.
P. 11 SS KR,
W t F. STOEL
LONGLIJDERS
SPANBROEK.
te Putten, o.d. Veluwe.
De Stuifkilkfabriek
Zondag 19 April 1903.
47ste Jaargang No. 3828
DERDE BLAD.
NIETS.
Uit en voor de Pers.
Bipnenlandsch Nieuws.
ADVEBTENTIEN.
Wagenmaker,
HEER IIUG0 WAARD,
Teekeningen eo Prijscoaraot gratis verkrijgbaar-
BlOBIISIttU, a. d. Geest, BlMlIUGtZIJN.
ALKMAAR.
Houthandel en Stoomzagerij,
C. VAN EIJSDEN,
beginnende Tuberculose
zeer fijne en witte
SGHAGER
Alieieei Niciws-,
COURANT.
AiuricoliB- Luflmllii
DOOR
MAX G R A D.
O— OO
Eigenlijk was het alles, v o o r tien jaren,
na moeders dood, al net precies zoo geweest.
Lisbeth had de middagtafel opgeruimd, voor
haren vader een kopje koffie gezet, en zich
dan tot uitgaan klaargemaakt en geduldig
gewacht tot vader riep „Kom nu, Lisbeth!"
Een uur, of op zijn hoogst anderhalf,
ging men dan wandelen. Achter het station
om, langs do Oeverstraat, tot aan het gewe
zen tolhuisje. Soms ook wel eens door de
poort naar het zoogenaamde Rondeel, en dan
weer langs den benedenweg naar huis.
Altoos en eeuwig hetzelfde. Alleen mop
perde vader in den laatsten tijd dag aan dag
over den omweg dien hij maken moest, sedert
de overgang over den spoorweg was verlegd
geworden. Aan de Oeverstraat stonden knappe
nieuwe villaatjes, met popperige voortuintjes.
Voor het laatste van die moderne dingen
had het gewezen tolhuis moeten wijken
tot groot.- ergernis van den heer secretaris
in ruste. Glimlachend keken de menschen om,
naar het kromgebogen mannetje met de luide
stem en do levendige gebaren.
Aan den hoek bij den winkelier, wiens
uitstalling reeds „klein Lisbethje" in verruk
king gebracht had, stond nog altijd de oude
Betz, een eenoogige man met een houten
been, in ceue gelapte jas, die het eeuwige
leven scheen te hebben. Hij verkocht nog
altijd loterijloten en verdachte sigaren van
een onnaspeurbaar merk. Dit bad hij al ge
daan zoolang Lisbeth terugdenken kon en
zeker ook al jaren en jaren te voren. Op een
gebarsten bord had hij eenige bosjes verlepte
viooltjes.
Lisbeth bleef even achter haren vader
terug, stak den ouden Betz snel een nikkel-
stuk toe en liet een der armzalige ruikertjes
in haar zak glijden. Zij had een zoo onbe
dwingbaar verlangen naar een weinigje
„Lente."
Want die lente wou maar niet komen
van 't jaar. De Maartsche zon kwam uit de
grauwe luchten niet te voorschijn en had
uit de verstijfde aarde nog geen groen grasje
voor den dag gelokt.
Zoo was de wandeling weer geweest
en nu waren zij weer thuis.
Vader zat in zijn leuningstoel met een
boek, Lisbeth bij het venster met een haak
werkje. Zij haakte met dien doffen ijver, dien
men ontwikkelt wanneer men bij eene mecha
nische bezigheid levendig aan iets anders
denkt. Zou doodsch en eentonig was het van
daag alles weer en zoo doodsch en een
tonig lag het gansche leven voor haar.
Wanneer zij zich zoo in het verledene ver
plaatste, dan was baar schooltijd eigenlijk de
levendigste en interessantste geweest. Na
hare bevestigiug had zij nog wat les in
pianospel, Fransch en Engelsch gekregen
en toen was het Ieeren uit geweest. Eens
had zij een winterbal in het Casino bezocht.
Reeds weken tevoren was hare moeder bij
die gelegenheid zoo opgewonden en zenuw
achtig geweest, dat haar vader bij voorbaat
het gansche bal naar den drommel wenachte.
Ontelbare malen moest Lisbeth de witte
mousselinen japon aanpassen en zoo veel
daaraan 'naaien en veranderen, tot zij einde
lijk den krans van rozen in heur haar als
een doornenkroon beschouwen ging. Hoe zij
in de zaal gekomen was, dat herinnerde zij
zich niet meer. Wèl echter, dat er eene vree-
selijke vijandschap ontstaan was tusschen
hare moeder en de apothekers vrouw, omdat
zij beiden in hare opwinding die dame niet
terstond gezien en gegroet hadden. Vele
dansers waren er om haar gekomen méér
zelfs dan om de twee dochters van den
dokter, hoewel die toch „iets meê kregen."
Na het souper gaf een jeugdige assistent bij
de posterij al blozend aan Lisbeth de ver
zekering, dat zij „eene klassieke schoonheid"
was. Na den eindeloozen cotillon met de
„nieuwste toeren", ging men toen naar huis.
Dit was en bleef Lisbeth's eerste en
éénige bal.
Kort daarop had vader eene beroerte ge
kregen, die hem voor zijn w;erk verder on
geschikt maakte. Hij moest zich laten pen-
sionneeren, en zij leefden maar heel zuinigjes.
In April begroeven zij de moeder, die aan
eene longontsteking gestorven was. Vader
en dochter behielden de kleine woning en
verhuurden daarvan ééne kamer, die op den
tuin uitkwam. Een oude juffrouw leefde stil
en bescheiden negen jaar lang bij hen in.
Slechts door haar kwain er af en toe een
weinigje afwisseling in het sleurige leven.
Die stierf toen ook en nu stond de
kamer ledig.
Dag aan dag was 't hetzelfde. Als een uur
werk gingen de dagen voorbij. Vader werd
voortdurend al knorriger en ongemakkelijker
De oude man scheen niet te beseffen, niét te
voelen, dat daar naast hem een frlsch, jong
leven langzaam verwelkte.
Het was weder namiddag geworden.
Lisbeth zat over haar haakwerk, de oude
man over zijn krantje.
„Hm De Italianen zijn alweer gezakt. En
de vurprocents rijksleening wordt nu ook
geconverteerdWaar moet 'ttoch heen?
Het ryn mooie tijden tegenwoordig!"
Daaiop een zekere gedachtengang voort
zettend
„Lisbeth, staat het papier nog boven de
d.u-
„Ja vader. Ik heb het pas weder nieuw
geschreven."
„Hm," bromde hij bij zichzelf „er komt
toch geen huurder, bij die mas6a kamers die
tegenwoordig leeg staan 1"
Lisbeth zuchtte en haakte nerveus voort,
jjw Maartsche wind loeide ■fvm den Boek e&
huilde in den schoorsteen. Hij schudde wild
aan deuren en vensters, en deed de boomea
kreunen en zich buigen, alsof hij ze breken,
wilde.
Zoo ging het nog eenige dagen en toen
kwam de lente.
In den tuin bloeiden de amandel- en abrl-
kozenboomen. Een merel zong dicht bij het
venster in den knoppenden seringenstruik.
Lisbeth trad in de ledige kamer, die, hoe
netjes ook in orde, altijd nog geen bewoner
had. Zij opende het venster en ademde de
zuivere lucht in, alsof zij op de obligate
wandeling, van welke zij zooeven thuisgeko
men was, daarvan niets had genoten. Twee
witte vlinders fladderden langzuam, als aarze
lend, van den eenen bloesem naar den anderen.
Moede liet Lisbeth haar donkere kopje met
het fijne profiel tegen het kozijn leunen. Van
onder de gesloten oogleden drongen tranen
te voorschijn. Waarom dat wist zij zelf
eigenlijk niet.
„Pardon.Ik ben maar zoo vrij geweest.
Verschrikt van den klank der vreemde
stem, wendde het meisje zich om.
„U zult mij wel willen excuseerer, hoop
ik. De huisdeur stond open en toen ik
niemand zag, ben ik naar binnen gegaan
„Mag ik vragen
Verlegen zweeg zij bij den zonderlingen
blik van den vreemden man. Met merkbare
belangstelling beschouwde hij het mooie meis
je, wier bleeke beschreide gelaat eensklaps
met een gloeiend rood overgoten werden.
„Mijnheer Letschke zeide mij dat hier een
kamer aan den tuinkant te huren was.
Ik zou wel.... Maar laat ik beginnen met
mijzelf aan u voor te stellenMijn naam is
Brauer, ingenieur Brauer. Het is hier dicht bij
het station, waar ik mijne bezigheid heb. Zou
ik die kamer wel eens mogen zien
„O ja. Het is deze kamer hier."
De vreemdeling liet voortdurend ziju®
schrandere, vriendelijke oogen op het meisje
rusten. Vluchtig keek hij eens in de kamer
rond, die hem wel scheen te bevallen. Maar
terstond weder zag hij naar haar, die bij het
venster stond.
„Allerliefst!" prevelde hijen het stond, te
raden, of dit de kamer gold, of het meisje-.
De avondzon scheen vol op Lisbeth's gol
vende haar. Een zacht koeltje woei naar
binnen, en de merel zong onvermoeibaar....
En een wonderlijk gevoel bekroop het meisje.
Zij streek met hare hand over haar voorhoofd.
Zoo iets vreemds en nieuws scheen er te zijn
in die milde lentelucht.
„Wanneer zou ik kunnen intrekken?
Liefst zoo spoedig mogelijk."
Hij stond reeds in de deur en wendde
Lisbeth zijn eerlijke gezicht toe.
„Zoo spoedig mogelijk," herhaalde hij.
„Wanneer u wilt. U knnt al dadelijk
„Dus, morgen dan En vroolijk liet hij
er op volgen „En morgen is 't juist de eerste
Mei
Weg was hjj. De huisdeur was reeds in\
het slot gevallen maar het meisje luisterde?
nog steeds.
Toevallig zag zij haar spiegelbeeld Wat)
was dat?.... Wat schitterden hare oogen
wat gloeiden hare wangen hoe jong;
zag zij er uit
Eensklaps meende zij den dwazen assistent
bij het postkantoor weder tot haar te hooren
zeggen „U is eene klassieke schoonheid,,
juffrouw."
Zij moest hardop lachen.
Een tweede merel kwam en wedijverde ik
zangkunst met den eersten. De geur van het
hyacinthenbed dreef op het koeltje door het
venster binnen. In de toppen der berken
suizelde de westenwind, en zij klemden zi<ch
rozig in den gloed der ondergaande zon.
En Lisbeth zag en hoorde dingen, die zij
tevoren nooit gezien en gehoord had.
Wat was er dan eigenlijk gebeurd
Niets
Maar in de rozige wolkjes boven de daken
en in het jonge groen der boomen scheen
iets te lachen, te lichten iets n Is een
blijde hoop iets schoons, iets heerty ks
Een Lisbeth voelde, dat die hoop z ich ver
wezenlijken zou dat er een mo rgenroodi
kwam dagen over haar grauw® keven van
sleur en plicht.
De sloffende schreden van dem -ouden vader
kwamen door de gang.
„Lisbeth, breng mij mijne pijp
Zij bracht ze hem, stopte ze voor hem,
reikte hem den brandenden lucifer.
Verbaasd keek hij zijne d.ochter aan.
„Wat is er gebeurd?" vroeg blij.
„Och, niets. Alleen maar. dat de kamer
verhuurd is."
„Anders niets
Zij glimlachte stralend.
„Wel neen, vader! Niets, niets!"
Het opkomen eerier legende.
De N. Arnh. Ct. zegt, dat De Standaard, het
anti-rev. blad, reeds is begonnen politieke
munt te slaan uit de jonaste gebeurtenissen,
en het treurig fiasco der strwkers om te zetten
in eene overwinning van deze „christelijke"
regeering, van de „christelijke", werklieden
en van de „christelijke" partijen.
Tegen deze legende nu, &\s zou de geluk
kige afloop van de crisis ai tsluitend te dan-
.zi.!n aan regeerintr er, -rechterzijde, dient
bij tijds opgekomen. Wij hebben er natuurlijk
niets op tegen, dat de vei -afgoding van dr.
Kuyper door zijne partjjger ooten nog eenige
graden stijgt en men hem thans gaat voor
stellen als den „redder de r orde". Ook wy
hebben aan de regoering gaarne de hulde
gegeven, welke haar toeki nat, n.1. van dit
maal met kracht en vast bi -raden beid te zijn
opgetreden, waardoor de vroeger begane
fouten en hare eerste zwakl e ld in de schaduw
worden gesteld. Doch de historische waar
heid eischt, dat men tijdig; w tarschuwt tegen
het opkomen der legenêyv rals zon het alleen
aan de regecring en de: „dj rit telyke*' el cm en--
ten, waaruit zij is voortgekomen, te danken
zijn, dat de revolutionnaire beweging niet
zou zijn geslaagd,
i De historische waarheid, maar ook de
eoede trouw. Deze eischt, dat hun, die, met
ter-zijde-stelling van alle partijoverwegiDgen,
I terwille van het landsbelang zich schaarden,
aan de zijde der regeering en den zwaarsten
strijd hebben gestreden, thans Diet de eer
wordt onthouden, welke hun toekomt en dat
I zij niet nog worden beleedigd bovendien.
Na te hebben betoogd, dat de maatregelen
der regeering aanvankelijk niet rust en orde
verzekerd, maar onrust gewekt en onderhou
den hebben, gaat het blad voort
De Standaard „dankt God dat het minis
terie-Goeman Borgesius niet meer achter de
groene tafel zat."
Wij voor ons betwijfelen of God heeft
deelgenomen aan den stembusstrijd van 1901
j en er b.v. toe heeft meegewerkt om de
„christelijke" kiezers te doen stemmen op
1 socialisten, teneinde liberale candidaten te
weren, zooals het geval is geweest in
Schoterland, Weststellingwerf, Leeuwarden,
Lochem en elders. Hieruit blijkt weder,
hoe door „De Standaard" c. s. de naam van
God ijdellijk gebruikt wordt 1
Ware intusschen het ministerie-Goeman
Borgesius achter de groene tafel gezeten
i geweest, dsn zon de tweede staking waar-
.tchijnlijk achterwege zijn gebleven; een libe
raal ministerie loch zou den bestuursmaat-
I "regel niet het laatst, maar het eerst, en de
wetsontwerpen niet op dat tijdstip ingediend
hebben en de lichtingen niet opgeroepen
'voor beslist noodig was.
De waarheid is, dat de regeering onder
den invloed is geraakt van de paniek, welke
na 31 Jan. zich van een deel der pers heeft
meester gemaakt en daardoor niet met dat
beleid en die kalmte is opgetreden, welke
de omstandigheden vereischten.
J En de uitslag ware een geheel andere ge-
i weest, indien de regeering ten slotte alleen
steun gevonden had bij de „christelijke werk-
j lieden" en de „christelijke partijen." Bij het
spoorwegpersoneel althans ware die steun
i' geheel onvoldoende gebleken. De overgroote
j meerderheid der niet-stakers bestond uit niet-
christeiijken in tegenstelling van „christe-
lijken", die, voorgelicht door een deel der
liberale pers, niet meê wilden doen aan het
onzin mg bedrijf der revolutionnairen. De
i kracht der regeering lag voorts voor een
j niet gering deel in de grenzenlooze onhe
il kwaamheid van de leiders der beweging.
Zoo waren velen van het personeel totaal
onkundig omtrent het beweerde doel der
staking. De woordvoerder van een groep, die
op het punt stond zich bij de stakers aan
te sluiten, noemde b.v. als motief„dat men
God van de scholen had verwijderd(Hist.)
De „Standaard" handelt dus niet verstan
dig, door de legende ingang te willen doen
vinden van een door God verkoren modernen
St. George dr. Kuyper die alleen met
zijne „christelijke" mannen den draak der
revolutie den kop heeft verpletterd. Anderen
hebben, daaraan ein niet minder werkzaam
aandeel genomen.
Het antirevol. orgaan handelt daarin niet
verstandig, omdat het dus f.oende, voedsel
geeft aan eene andere legende, welke ook
reeds gefluisterd wordt, n. 1. deze, dat de
regeering alles op haren en snaren had
gezet, teneinde de gelegenheid te bekomen om
aan de socialisten, en bij name aan mr. Troel-
fstra en de zijnen, eene doodelijke wonde toe
:te kunnen brengen dat zij opzettelijk tot de
tweede werkstaking had gedreven, om de
n.eutrale organisaties te knakken ten bate
vj m de christelijke.
Ook dat, wij zijn er van overtuigd, is eene
lej -ende geene Nederlandsche regeering zal
zo o roekeloos handelen. De Standaard zou
levenwei goed doeD, de argumenten voor wat
j eei ie legende moet blijven, niet te vermeer-
dei en.
]le Standaard stelle zich daarentegen de
vraag, zegt de Nieuwe Arnhemsche Courant
verder, hoe het komt, dat de liberale partij,
die bij haar optreden in 1891 het land even-
een» in groote beroering vond, na een
tienj arig regeeringsbeleid in vrijzinnigen geest
i het land in volslagen rust mocht achterlaten,
terwijl thans, na nog niet twee jaar van
„christelijk" bestuur, gebeurtenissen hebben
plaats gegrepen, welke door organen der
rechterzijde worden aangeduid als „opstand".
Een bijzondere Narcis.
Men meldt uit LEIDEN
Als een bijzonderheid kan worden mede
gedeeld, dat door een bollenkweekersfirma
bier een narcis is gekweekt, een zoogenaamde
„Loveliness", waarop 6 bloemen. Eén exem-
plaar van dit bolgewas is in iüage-
j land, waarheen men drie van deze bloemen
l had verzonden, verkocht voor de kapitale
j som van f 1800.
Omtrent den biand te BLARI
CUM wordt aan de N. C. gemeld
In de eetzaal van het gebouw Drukkerij
Vrede zat Maandagavond Lod. van Mierop
rustig te werken. Het was ongeveer 10 uur.
E okêle kolonisten waren reeds naar bed ge-
j gs an. Opeens schrikt Van Mierop van zijn
arl >eid op, doordat een groote steen door de
rui ten werd gegooid. Die steen weid door
and ere gevolgd en, toen de voorraad op
scht len, begon men met harde boomstronken
te -w erpen.
Tt>en men daarna met geweld trachtte
binmm te dringen, vluchtte Van Mierop, die
alleen thuis was, eerst in de bibliotheek,
daarna naar boven. Inmiddels groeide de
menigte aan. Een gooide een boomstronk
naar binnen, met het gevolg dat de petro-
leumhanglamp geraakt werd, van den zolder
•viel en den boel deed ontvlammen. Op het
brandgeroep kwamen de burgemeester van
Blaricum aan en een veldwachter. Inmiddels
-was ook de heer Lindeyer, die in het tim-
jmerhuis lag te slapen, wakker geworden en
ter hulp gesneld. Met een paar emmers
water was de brand gebluscht. De burge
meester loste nog een schot, om schrik onder
de massa te brengen, die daarop ook spoedig
uiteenging.
Terwijl dit zich bij de Drukkerij Vrede
afspeelde, was een ander deel der bende naar j
de woning van den heer De Vries gegaan,
gelegen aan een zywegje, op eenigen alstand
van de drukkerij. De heer De Vries was
afwezig. Men heeft toen eerst den boel kort i
en klein geslagen en daarna een bezoek ge-
bracht aan het huis van den heer Rueten,
die zelf afwezig was. In diens huis bevonden
zich de heer Hekkenberg. met vrouw en kind,
i alsook de heer Willem Kooyman. Met ladders,
banken, steenen, stronken, met al wat men
maar vond, heeft men toen bet huis gebom
bardeerd. De verschrikte bewoners vluchtten
naar boven. Met brandende lonten gewapend,
toog de massa naar het huis van De Vries,
dat toen in brand werd gestoken en tot
den grond toe afbrandde. Van deze gelegen
heid maakten de heer Hekkenberg en de
zijnen gebruik om te ontvluchten. Joelend
en zingend, met een harmonica voorop,
keerde het volk dorpwaarts, na nog even
bij den heer Wassington en mej. Dutihl een
paar ruiten ingeworpen te hebben.
Een veldwachter was inmiddels per fiets
de cavalerie uit Hilversum gaan halen,
waarna de rust in de kolonie terugkeerde.
Uit verschillende dreigementen was op te
maken, dat het voornemen bestaat het sloo-
pingswerk te vervolgen. Het uitbreken dezer
woelingen zal zeker wel moeten toegeschre
ven worden aan het feit, dat enkele kolonis
ten in de laatste dagen als propagandisten
zijn opgetreden voor de algeineene werksta
king.
In verband met de plaats gehad hebbende
ongeregeldheden, zijn ook te Laren infante
risten uit Naarden aangekomen. Verschillende
woningen, o a. van prof. Van Rees, mevrouw
Roland Holst en van den boekhandelaar
Harttorf, worden bewaakt. De stemming
jegens deze en andere ingezetenen is niet
gunstig. Vele kolonisten hebben zich, naar
men zegt, gewapend. Dinsdag werden te
Hilversum twee kolonisten wegens het dragen
van verboden wapens bekeurd.
Hevige wind.
Woensdagmiddag werd in de Groote Kat-
tenburgerstraat te AMSTERDAM door den
sterken wind een bouwschntting omgeworpen.
Een oude vrouw, die juist daar langs kwam,
werd door het neerstortende gevaarte zoo
danig getroffen, dat zij naar het Binnen
gasthuis moest worden vervoerd. Na onder
zoek bleek, dat een harer beenen gebroken
was.
Ook is aan de Da Costakade een twaalf
jarige jongen door den hevigen wind te
water geworpen. Nadat men er in geslaagd
was, hem weder op het droge te brengen,
bleek ook hij een been gebroken te hebben.
HARENKARSPEL, 17 A p r i 1 1903.
Dezer dagen werd aan de verschillende
polders en gemeentebesturen in Geestmeram-
bacht het ontwerp toegezonden van een
nieuw reglement op de bemaling van het
Waterschap. In dit ontwerp wordt tegemoet
gekomen aan de bezwaren, ten vorigen jare
door de Besturen der Noordelijk gelegen
polders in request aan het Bestuur van Geest-
merambacht medegedeeld en waarop toen
afwijzend werd beschikt. Wij twijfelen dan
ook "niet, of vooral in deze gemeente, met haar
groot aantal polders, zal dit ontwerp met
ingenomenheid worden ontvangen.
Volgens Ket Volk zonden de
spoorwegdirecties van de Regeering toestem
ming hebben verkregen, om tot 10 Mei met
beperkten dienst te volstaan.
Eigenmachtig.
Men schrijft uit ASSENOngeveer 50
miliciens van het garnizoen te Assen
hadden Paaschverlof gevraagd, doch dit was
geweigerd, terwijl hun Israëlietische collega's
wel verlof hadden. Zij hebben een eigen
machtig verlof genomen. In den loop van
Dinsdag keerden zij in hun garnizoen terug,
om de straf in ontvangst te nemen, welke
hun daarvoor wacht.
Men meldt uit DELFT
Do trein, die 's middags te 4.28 het station
alhier binnenliep, had eene bijzondere lengte,
waardoor enkele wagons boven den tunnel ble
ven staan, zoodat de daar inzittende passagiers
niet konden uitstappen. Een der hoogere
stationsambtenaren gaf het sein tot het ophalen
van den trein. De voor Delft bestemde passa
giers meenden toen, dat de trein doorging en
begonnen uit den in beweging zijnden trein
te stappen. Een conducteur, die hen dat
belette, geraakte daarbij tusschen de treeplank
en don trein, waarbij hij zich ernstig aan de
beenen kneusde. Aldus verwondisdecondncteur
mede naar Rotterdam genomen.
Vaccinatie.
Men schrijft nit ST. NICOLAASGA (Fr.)
aan de „Standaard":
Zaterdag 11 April werd onze gemeente
bezocht door den inspectenr der Volksgezond
heid. De heer Oosterbaan en de arts J.
Schouten van Bolnes, die op verzoek van
Z.Exc. den Minister van Binnenl. Zaken, den
inspecteur vergezelden, stelden een onderzoek
in naar een gemeend schadelijk gevolg van
vaccinatie. Een 6-jarig meisje, kind van den
arbeider v. d. M., is kort na de inenting half-
zijdig verlamd. Was 't v o o r de vaccinatie
gezond, kort daarna deden zich ziektever
schijnselen voor. De kleine kan thans staan
noch zitten, de handen zelfs niet aan den
mond brengen.
Het verwisselde kind.
De Eerste Kamer der Rechtbank te AM
STERDAM deed Woensdag uitspraak in
zake F. G. Vermej' (den vader, die beweert
op 4 Februari van het vorige jaar in het
Wilhelmina-Gasthuis alhier ter verpleging te
hebben gebracht zijn pasgeboren zoon, en
die daarna weigerde in ontvangst te nemen
een kind van het vrouwelijk geslacht, dat
volgens het Gasthuis-personeel het zijne
zou zijD) contra den burgemeester van
Amsterdam.
Overeenkomstig de conclusie van den
subst.-officier van justitie mr. Wentholt, werd
de eischer nict-ontvankelijk verklaard in zijn
vordering tot betaling vau f 3000 of zooveel
minder als de Rechtbank zou goedvinden te
betalen, en veroordeelde den eischer in de
kosten van f 160.32.
Het vonnis gaf een overzicht van de ge
schiedenis der gasthuizen, zich geheel aan
sluitende aan de bekende brochure van mr.
Kappeijne van de Coppello. Waar ook het
Wilhelmina-Gasthuis is een geheel zelfstan
dig lichaam met een eigen beheer, had
eischer niet moeten aanspreken de gemeente,
maar het bestuur van dat gasthuis. Om die
reden werd hij niet-ontvankelijk verklaard
in zijn eisch.
houdt zich beleefd aanbevolen tot hst
maken en repareeren
van alle soorten Rijtuigen.
Doet uwe bestellingen van Bouquets,
losse Bloemen, Fantasiestukken,Kamer
planten, Tafeldecoratiën, enzaan
bovenstaand adres Speciaal ingericht
voor de Bouquetterie
Bovds-Rijwielhersteller te
WIERIHGER WAARD,
blijft zich steeds aanbevelen voor de
levering van
en andere merken R IJ WIELEN..
Eiken-, Dennen-, Amerikaansch
Grenen-, Grenen- en Vuren Bestek
hout. Buitenlandsch gezaagd en ge
schaafd Hout, Sneedelen voor Kisthout,
Paalbalken, Ellens, Kolders, Juffers,
Sparren, enz.
AN N A 3? AULOWN A-
De bekende
fsysleem-Prof. Liebiq),
is steeds versch verkrijgbaar bij
Krommetocht:.
voor
Behandeling van lijders aan
P a v i 1 j o e n-s ysteem.
Geheesheeren
Arts Haentjens.
Med. Docts. Arts Middelburgs
te Alkmaar,
levert tegen zeer concurreerenden prijs
