AllGIGEl
AlTGrtGitic- k LaiiiiiTlld
MM OTenicIt der weel.
Zondag 10 Mei 190o
5
47ste Jaargang No. 3834.
Dit blad verschijnt tweemaal per week Woensdag- en
Zaterdagavond. Bij ingending tot 's morgens 9 ure, worden
ADVERTENTIEN in het eerstuitkomend nummer geplaatst
INGEZONDEN STUKKEN één dag vroeger.
Bureau•CHACJISIÏt JLaan, D 4.
Uitgever 5 P. TRAPMAN.
Medewerker s J. W H R E L.
Prijs per jaar f S.Franco per post f 3.60.
Afzonderlijk© nummers 5 Cent.
ADVERTSNTIEN van 1 tot 5 regels f 0.25 iedere regel meer 5ct
Groote letters worden naar plaatsruimte berekend.
EERSTE BLAD.
Wik- en Weegloonen.
Buitenlandsch Nieuws.
5ÏK3 tD bFï de vijand van de
TO",™ki
ROT.
Dit nummer bestaat uit drie bladen
O—O
(Vervolg)
Telkens weer stuit men in het rapport
der Alkmaarsche Raadscommissie op het
vele goeds, dat men in die stad voor den
boer doet, of op de in-herinnering-bren-
ging daarvan.
Zoo ook, waar de heeren het hebben
over de Tasloonen op de kaasmarkt, moet
men herinnerd worden aan die goede hoe
danigheid der Victorie-stad. Die tasloonen
bedragen 20 cents per 100 Kilo, en bren
gen de wik- en weegloonen feitelijk op
80 cent per Kilo.
Een paar woorden, zegt de Commissie,
over de tasloonen. Wel is waar verzoekt
Z.Exc. de Minister dienaangaande geen
inlichtingen, maar tot juist begrip van
hetgeen de boer, die te Alkmaar markt,
betaalt en tevens tot nadere verkla
ring van de diensten, die de
gemeente hem bewijst, is het
noodzakelijk, ook dat deel der heffings
kwestie onder de oogen te zien.
Zooals we ziendus niet alleen om te
doen uitkomen wat de boer betaalt, maar
ook, wat diensten hem weer worden
bewezen.
Nu, èn het betalen, èn het bewijzen
van de diensten komen hier in dit zoo
genaamde onderdeel van het rapport dag
helder aan het licht.
Laten we maar eens verder zien en
daarvoor weer het woord geven aan de
Commissie.
„Gelijk w(j vroeger schreven, bepaalt
de" taak der gemeente ten opzichte der
markt zich tot het verschaffen van de ge
legenheid, de kaas ten verkoop neder te
leggen en het constateeren van het gewicht,
waarvan zij bewijs geeftvoor het eerste
wordt niets in rekening gebracht, voor het
laatste worden de wik- en weegloonen
8 Dus goed begrepen: de boer betaalt
voor het gebruik van waag en weegschaal,
voor het plaatsen der gewichten op de
schaal en het constateeren van het gewicht,
60 ct. per 100 K.G. Voor de res* van het
werkhet dragen van de kaas naar en
van de waag, daarvoor wordt extra 2U c..
tasloon betaald, (en hieraan verdienen een
28-tal Alkmaarsche ingezetenen wederom
het kapitale sommetje van fl3(L7.60 per
jaar, of per man f465.-, dat is gemid
deld per markt f9 p«r man,
wel te verstaan nog zónder de
Waarlijk, de Commissie had gelijk met
te spreken, dat de tasloonen-kwestie onder
da oogen moest worden gezien, tot duide
lijk begrip van hetgeen de boer aan
Alkmaar betaalt, 't Is nooit duidelijker
aan 't licht getreden, het geheelei rapport
door, dan in dit ondergeschikte deel, hoe
immoreel de zoo hooge, exorbitant hooge
heffing van de wik- en weegloonen is voor
zulk een luttel werk
En nu de dienst, dien Alkmaar aan den
boer hier bewijst en waarop straks is gedoeld?
Ja, oprecht gesproken, we kunnen de oom
missie de verzekering geven, dat we gaarne
zelfs den minsten schijn voor waarheid zou
den willen aannemen, maar met den besten
wil van de wereld kunnen we de genoemde
goedheid van Alkmaar in deze niet
vinden. Integendeel vinden we bier een
gelegenheid, waarbij Alkmaar diensten had
kunnen bewijzen, maar dat niet heeft ge
daan Dat vervoer der kaas naar en van
de waag, dat nu door den boer ex ra aan
de kaasdragers moet worden betaald, dat
is dunkt ons, wel iets, dat Alkmaar voor
eigen rekening had kunnen nemen. Het
bedrag der wik- en weegloonen is hoog
genoeg om het daarvan te kunnen bekos-
tl8wè lezen wel, dat de commissie het
tasloon hoog vindt, maar over eenig voor
stel tot verandering, geen woordroyaler
ware het geweest, dat de Commissie h
léZe Jt dan toch in haar oog geen
genade kon vinden, had voorgedragen tot
^Zooaïs^gezegd, wat voor dienst hier door
Alkmaar bewezen wordt, is ons dmd®"
luk. Of het moest 'm daarin zitten, dat
,J tasloonen niets pro-
de gemeente .Xns de gemeentekas niet;
titeert, (althans ae gom f .onnn
Alkmaar's burgerij verdient w f 1800U
per iaar aan' dit feit verdient erken
ning door de Commissie), ja zelfs daarvan
geea stuiver ziet, zooals decommis
zoo met zelfverheffing uitdrukt. De gem
tekas vaD Alkmaar is zóó gewoon gewor
om steeds te ontvangen en nog eens te on -
vangen van de kaasmarkt, dat de commissi
het zeker der gemeente als een verdiens
aanrekent, als een ander dan zij eens ae
directe baten van de boeren trekt.
Een zeer eigenaardig deel van het rap
port is dat, waarin de Commissie tot de
verrassende conclusie komt, dat niet
de boer, maar de consument, de ge
bruiker, de wik- en weegloonen betaalt,
met andere woordenals we de wik- en
weegloonen verlagen, ja zelfs geheel afschaf
fen, dan zal de boer daar op den duur geen
cent voordeel van hebben, want de prijs der
kaas zal lager worden.
Op deze uitspraak hebben we al heel
gek afgekeken. We redeneerden zóó bij
ons zeltjongen, dót zou een uit
komst wezen, als dat waar was. De boer
behoefde niet meer ontevreden te zijn, en
Alkmaar kon met het innen van zijn ge-
lietde penningen ongestoord doorgaan.
Boer en Alkmaar beiden tevreden is er
mooier, heerlijker oplossing van den Wik-
en Weegloonen-strijd denkbaar?
Maar, de commissie boude ons déze vraag
ten goedewaarom u zooveel moeite gege
ven om den boer aan 't verstand te bren
gen, dat hij door Alkmaar zoo hoogst
billijk wordt behandeld dat Alkmaar hem
zooveel biedt, zóóveel zorg voor hem heelt,
dat zelfs het geestelijk welzijn der boeren
kinderen door de stad niet uit het oog
wordt verloren Wat drommel, als de boer
feitelijk niets betaalt, waarvoor dient dan
die verantwoording aan den boer .van pagina
aan pagina Als Alkmaar consequent rede
neerde, had dat achterwege kunnen blijven.
Ja, het heele rapport was zelfs
overbodig geweest. Hadt u bepaald tot
deze eene zaak en alles was klaar geweest.
De meeat pakkende argumenten had de
Commissie bijeen kunnen zamelen, om deze
haar meening ingang te doen vinden.
Maar laten we nu eens zien, wit
de heeren tot deze Columbus-ontdekking
brengt.
Maar dan zoeken we tevergeefs naar
eenig argument. Nergens vindas we aan
gegeven, waarop de heeren de uitspraak
van deze conclusie gronden, als alleen op
het verschijnsel dat zich voordoet op de
Schager marktdaar zegt, volgens de
Commissie, de kooper tegen den verkooper
„gjj hebt thans slechts 30 ets. te batalen,
zijt dichter hij huis en hebt minder tijd
verlies, gij kunt dus goedkoaper leveren
en moet dat doen Of dat wel eens tot
aen kaasproducent op onze markt is ge
zegd, dat weten we niet, maar dit weten
we wèl, dat de redeneering van de Com
missie, als zou over 't algemeen de boer
te Schagen lager prijs voor zijn kaas
krijgen, omdat de wik- en weegloonen
er lager zijn, zeer mank gaat.
Wat toch is het geval Op de Schager
markt krijgt de boer niet geregeld minder
voor zijn kaas. 't Zijn alleen enkelen, die
lager prijs krijgen voor hun waar en de
oorzaak, de éénige oorzaak daarvan is, dat
de zoozeer gewenschte, onontbeerlijke con
currentie op onze markt wordt gemist
door den boycot van Alkmaarsche, Hoorn-
sche en andere kaaskoopers. Hef dien
boycot op en de prijzen der Schager
markt zullen de Commissie aantoonen. dat
hun meening abuis is. Waarom de Com
missie het beweren, als zou de consument
de wik- en weegloonen betalen, als de
groote waarheid omhelst, dat begrijpen
we heel goed, maar omdat het Alkmaar,
om het eens plat te zeggen, in zijn kraam
te pas komt, daarom is het nog niet waar.
We geven den heeren dezen raadmaakt
nog eens een rapport, verzamelt alle argu
menten voor deze conclusie alleen, bewijst
het glashelder,zóó dat er hij uw tegenstanders
geen twijfel zelfs meer mogelijk zij, tracht
ook den minister van uw goed inzicht te over
tuigen, en klaar is Kees
De Commissie wijdt ook nog eenige be
schouwingen aan de financiëele kracht
van de stad Alkmaarzij komt tot de
slotsom, dat die financiëele toestand niet
zoo rooskleurig is, en wil daar dan meê
zeggen, dat de stad die Wik- en Weeg
loonen niet kan missen. Dat is nu eens
eerlijk erkend, waarvoor die Wik- en
Weegloonen eigenlijk dienen moeten, n.1.
om de financiën van de stad Alkmaar te
versterken.
Toegegeven wordt, dat de Gemeentelijke
belasting te Alkmaar niet hoog is. maar
de Commissie heeft vrees voor de toe
komst, veronderstelt eenige ongunstige
mogelijkheden, die kunnen gebeuren. Daar
komt bij, dat, wil Alkmaar blijven het
aantrekkingspont voor hen, die er zich
vestigen, dus voor menschen die gaan ren
tenieren etc., oen eerste voorwaarde
daarvoor is een niet hooge belastingOp
dat dus de stad de voordeelen kan genie
ten van de vestiging van renteniers, moet
de belasting niet te hoog worden, en dus
de Wik- en Weegloonen hoog blijven.
Worden die verlaagd, de belasting moet
verhoogden de stroom van van hunne
renten levende, gezeten familiën houdt op
de voordeelen, die die tamiliën medebren
gen, zullen wegblijven.
Dlt bovenstaande betoogt de Commissie
rar£ynl^k, V°°r hare mede-raad8leden
naar mede-ingezetenen en hun zal die
muziek wel heel melodieus in de ooren
klinken. Maar och, wij begrijpen eruit, dat
e gemeente die gelden der Wik- en
Weegloonen noode kan missen De begroo
ting is er al jaren en jaren gehéél of ge-
aiTnd eV2 gaat het moeilijk, daim
afstand van te doen. Alkmaar gaat het als
een huismoeder, die, als onpractische vrouw
steunend op zekere inkomsten, de luxe Tè
m opgevoerd en die op een zeker
dofr n /*n -e lnkomstea atstand moet
Dat is met aangenaam, maar dat
maakt wat krom is, niet recht1 De bur
gerij van Alkmaar mag het voor haar por-
temonnaie gewenscht vinden dat een ander
haar de zorgen helpt dragen, de boer even
wel komt in verzet daartegen. Tegen het
immoreel® van dezen toestand is de ge-
heele beweging gekeerd.
,.L6nttte S,ch6nkt de Commissie hare
aandacht aan de öchager markt, „het f e i-
telyke gevaar, dat naast het i u r i-
dieke onze markt bedreigt."
De Schager markt",zoo zegt de Commissie
dankt haar aanzijn aan de beweging^
Wik- en Weegloon en en aan de zucht der
Schager ingezetenen, om ook de vruchten
van een kaasmarkt te plukken."
De Schagers zijn royaal genoeg, het
ronduit te erkennen, dat het voordeel, voor
Schagen aan een kaasmarkt verbonden,
n r/fer aanlokt, en wie zou hun dat als
menschen van zaken kwalijk kunnen nemen
Maar wat anders is 't, of de kaas
markt mede geboren is geworden uit de zucht
1 h\ ag6r )UrgeriJ' om b*0r een kaasmarkt
te hebben - en dat is beslist o n-
ZL* Dö Scha«er Gasmarkt is
wf Uit do ^weging
der Wik- en Weegloonen. Alléén.
Zonder hooge wik- en weegloonen te Alk
maar, zou er geen markt te Schagen gesticht
d en zou er by de boeren nooit de
drang hebben best«an, om hier met hun
kaas te markten. De drang, om een kaas
markt hier te stichten, is gekomen vanuit
den boerenstand zelf. Uit dien boerenstand
is een verzoek tot onzen Raad gekomen
©en markt te stichten, en de Vereeniging
Noorderkwartier, die landbouwvereeniginf
bij uitnemendheid, heeft adhaesie aan dat
verzoek betuigd. Waarom? Alleen om te
komen zoodoende tot lagere wik- en
weegloonen. Dat de Raad onzer gemeente
zich in haar vergaderingen heeft geplaatst
op het standpunt van het voordeel, dat
Schagen yan een kaasmarkt kon hebben, dat
is toch zeker met óuders mogelijk. Een raad
van een gemeente zal toch hebben te vra-
gen in een dergelijke kwestie als deze
p?aarts gefueectebelaog in de allereerste
De Commissie weet niet, zegt ze, wat er
eerder is geweest, de kip ot het ei. Welnu
het is hier gegaan als steeds in de natuur!
zonder kip, geen ei. Zonder hooge wik-
en weegloonen, geen Schager markt.
De verlaging der wik- en weegloonen is
steeds de hootdzaak geweest, en zal dat
blyven, ook voor ons. Was het belang der
Schager markt alleen het doel, waarnaar
gestreefd werd, heusch, we waren politiek
genoeg zoo min mogelijk tegen de wik- en
weegloonen te ageeren en we zouden het
bestendigen daarvan van harte wenschen.
Want dit weten we dat de hooge wik- en
weegloonen voor het bestaan en den bloei
onaer kaasmarkt do kracht en de drang zijn
Uit de geschiedenis der huidige beweging
tegen de wik- en weegloonen en van
de Schager Markt, zouden we de krachtigste
bewyzen kunnen aanvoeren, dat de Schager
Markt is aangegrepen door de Kaasprodu-
centen als het middel om te komen tot
verlaging der wik- en weegloonen. Wij
achten releveering der geschiedenis echter
°DTJg\^eg6D, teter weten
geeit de Alkmaarsche Raadscommissie eene
scheeve voorstelling aan dit belangrijke en
veelzeggende punt.
De Weerstandskas is volgens de Com
missie een instelling, die Schógen ten goede
komtWij willen de heeren alleen hierop
wijzen, dat de Weerstandskas geboren is
geworden niet dadelijk bjj de stichting der
Schager markt, maar alleen als maatregel
tegen den boycot der kaaskoopers, een
klein halt jaar na de stichting. Die heeren
bemoeilijkten het bestaan der Schager markt
het protestmiddel tegen de hooge wik- en
weegloonen, door hun boycot. Het was dus
noodig, dat daarvoor iets geschapen werd
om dat euvel teniet te doen. En daarom is tot
den ganschen boerenstand van N.-Holland
da oproep gedaan, de boeren, die markten
to Schagen, ten goede te komen in hun
schade, te helpen dragen dus het verlies'
dat zij leden voor het algemeen b o e-
r en belang: de verlaging der te hooge
wik- en weegloonen
't Spijt ons, dat de Alkmaarsche heeren
't niet kunnen laten, onze kaasmarkt of
liever de heffing der wik- en weegloonen
hier, verdacht te maken. De heeren noemen,
aan de hand van de berekening van den
heer Avis, die de wik- en weegloonen vol
gens art. 254 der Gemeentewet, voor Hoorn
op 24 ets., voor Alkmaar op 26 ets., voor
Purmerend op 25 ets. en voor Edam op
42 ets. berekent per 100 K.G., de wik- en
weegloonen voor Schagen ad 30 ets. hoog
en roepen dan zeer theatraal uitO Schagen,
Schagennog zóó jong en reeds zoo
verdorven
We zouden wel eens vragen willenals
Alkmaar 26 ct., Purmerend 25 ct., Hoorn
24 ct. en Edam 42 ct. mag heffen, waarom
of Schagen dan zoo verdorven is. Want:
waarmede zal Schagen beter kunnen worden
vergeleken, met Alkmaar, Hoorn of Pur
merend, of met Edam Ons dunkt, met
deze laatste plaats. En als dan een man
als de heer Avis aan Edam 42 ct. wil
toekennen, Schagen is dan met 30 ct.
zeer en zeer billijk en van verdorven
heid iD dit opzicht is geen sprake. Maar,zooals
in vele gevallen, nietwaar, zoo ook hier zoo
de waard is, vertrouwt hij zijn gasten.
't Zal een elk nu zeker wel duidelijk
zyn, hoe het bij de Alkmaarsche heeren
steeds is geweest het belang van Alkmaar
alléén, en dat het belaDg van den boer,
het onrecht dat den boer wordt aange
daan, van nul en geener waarde wordt
geacht. De conclusies, waartoe de 5 Rap
porteurs-Raadsleden zijn gekomen, (door
ons medegedeeld), zijn met algemeene stem
men goedgekeurd. Dit in aanmerking
nemende, verwachten we van den gehee-
len Gemeenteraad niets gunstigers. Van
de zyde van Alkmaar zelf is niet de
geringste tegemoetkoming te bemerken
worden de bezwaren der Kaasproducenten
totaal genegeerd.
De Alkmaarsche Raad heeft reeds in zyn
jongste zitting als 't ware zijn goedkeuring
gehecht aan het Rapport, door te besluiten,
volgens de conclusie der Commissie, tot
uitstel der behandeling van de zaak der
wik- en weegloonen tot de Minister een
beslissing zal hebben genomen.
't Is dus nu aan de Regeering, den
boer te bevrijden van het onrecht, hem
zoovele jaren en jaren aangedaan. En
mocht Alkmaar zich in vroegere periodes
zoo gelukkig rekenen, in Mr. Van der Kaay
een afgevaardigde te bezitten, die, op dit
punt althans, de belangen van de stód
alléén voorstond, en waarvoor dan ook in
't rapport hulde en dank wordt gebracht,
NU is het platteland van het distriet
Alkmaar zoo gelukkig, in Mr. P. van Foreest
een 1 a n d b o u w-a fgevaardigde te
hebben, die verklaard heeft te zijn tegen
de hooge wik- en weegloonen en die dus
als eerlijk man al zijn best zal doen, de
verlaging van deze onbillijke belasting
bij de aanstaande behandeling in de Tweede
Kamer voor te staan en t© bevorderen.
Met goed vertrouwen dus, boeren, de
toekomst tegemoet, geen veiflauwing van
belangstelling, maar blyven toonen, door
daden, dat de strijd tegen de Wik- en
Weegloonen u ernst is en dat ge met al
de kracht, waarover ge kunt beschikken,
wilt aansturen op het groote doelverla
ging der wik- en weegloonen.
P. TRAPMAN,
Uitg. Sch. Crt.
In Frankrijk wordt da strijd tegen de gees
telijke orden onverpoosd en onverzwakt voort
gezet. Het zon geheel tegen den geest van
het Fransche volk indruischen, zoo do uit
zetting van monniken en nonnen op zoo
groote schaal, overal kalm werd aangezien.
Vooral in de clericale districten verzet het
landvolk zich in massa tegen de uitvoering
der „wet op de vereenigingen."
Daardoor moet meermalen van de militaire
macht gebruik worden gemaakt.
De officieren, van wie velen eene clericale
opvoeding hebben genoten, zien zich on
gaarne met die taak belast, zoodat reeds
velen ontslag aanvroegen, zoodra zij het be
vel ontvingen, het eene of andere klooster
te ontruimen. Aangenaam is dit stil verzet
voor de regeering niet.
De clericale pers en de financiëele leiders
van die richting pogen het der regeering op
eene andere wijze lastig te maken. Zoo is
deze pers een ware lastercampagne tegen het
Kabinet begonnen. Een verhaal van omkooperij
wordt door haar opgedischt, waarbij Minis
ters. Senaatsleden en Kamerleden betrokken
zouden zijn. Het betreft het recht van ver
blijf der Karthuizers, die daarvoor op hunne
beurt een bedrag van twee millioen francs
zouden afstaan.
Men begrijpt dat dit verbaal den op schan
daal belasten Fracscben hoogst welkom is.
Het belooft immers weer een tjjdperk van
emotie, zoo noodig bij de eentonigheid van
het dagelijksch leven. Het financiëele leger
beeft onder de bekwame leiding der geld
aristocratie een hevigen aanval op 'slands
finantien gedaan. Het is begonnen met groote
bedragen Iransche Schuld aan de markt te
brengen. De koers is daardoor aanmerkelijk
gedrukt, waardoor die Schuld tot een onge
kend lagen prijs is gedaald.
Langzamerhand poogt men zóó den indruk
On r r' f 1 la2ds crediet &eschokt is.
Lk6 btjden beeft deze manoeuvre
reeds haren invloed doen gelden. De inleggers
'npfa^ staatsspaarbanken vragen in grooten
honderd -in °5' 8 is dit bedra£ tot
honderd millioen francs gestegen. Daar de
regeering deze gelden in Fransche Schuld
Wegd, 18 z'j op hare beurt tevens
gedwongen, deze papieren aan de markt te
brengen, zoodat bet wapen dubbel treft.
Het Vaticaan komt bij dien strijd in eene
lastige positie.
Van nature is zij geroepen, om het verzet
tegen de regeering aan te moedigen en te
steunen, terwijl weer de kerkelijke belangen
voorschrijven, de Fransche geestelijkheid tot
gehoorzaamheid aan de wetten aan te manen.
^6et Z,eer goed> dat de meerderheid
in de Fransche Kamer slechts op eene
gelegenheid wacht, om het Concordaat op te
niftf6n' 611 JUi8t WÜ kardlliaal Rampolla
Toch beginnen er in den clericalen beker
te VaIlen' In verschillende
opzichten kan men waarnemen, dat de smaak
van den iranschen wijn te bitter wordt.
De „Voce delia Verita," een bij uitstek
Franschgezind blad, heeft Keizer Wilhelm
bij zijn bezoek aan Rome geducht in de
hoogte gestoken. Door het Pauselijk orgaan
is Duitschland s Keizer tot Paladijn van het
Christendom verheven. Ook de Pans heeft
zich tegen den vertegenwoordiger van „het
eenige land waar godsdienst en orde heer-
scüen zeer minzaam getoond. De Paus
kwam den Keizer op den drempel zijner
vertrekken tegemoet en zeide lachend Je
vons vois avec plaisir pour la troisième fo'is."
[ik zie U met genoegen voor den derden keer 1
Hoewel de couranten allerlei verhalen over
het gesprek tusschen den Keizer en den Paus
weten te geven, zal men wèl doen, deze
kolommen als journalistieke fantasieën te
beschouwen Zeker is het, dat de ontvangst
i trlffp s J tet afscheid niet minder
treffend was. Bij het vertrek keek de Paus
Ke'zer een geruimen tijd na. 's Keizers
herhaalde bezoeken aan het Vaticaan hebben
zijne populariteit bij het Italiaansche volk
volstrekt met geschaad. Met groote geestdrift
blad'iA k7ege ?ntvanSen- Alle invloedrijke
bladen hebben vleiende gelegenheidsartikelen
aa" p J.nend en, bondgenoot gewijd. Zoo
zegt 1 atria: „In den handdruk der beide
monarchen drukken ook de beide volken
elkaar ij hand de Capitan Fracaxa begroet
den Keizer als den heerscher over het land
PorAraCv ffeD' arbeidzi,men en geleerden;
Popolo Pomano begint met een „Leve de
Ke^er, Tribuna, Avanti, Esercito, spreken
in denzelfden trant. Allen zijn bet er tevens
over eens dat het bezoek van Koning Eduard
de betrekkingen tusschen Duitschland en
italie volstrekt niet heeft geschaad.
Omtrent de politieke beteekenis van het
Thfra o "i?1 f6n, K^eLchen Koning aan
Italië en Frankrijk, komt men tot vrij gelijk
luidende conclusies. Niemand voorziet eene
Franke™kannaitins tussch<m Engeland en
ij8 Z0lj e0"© verwijdering tus
schen Frankrijk en Rusland tengevolge heb-
ben waarmee een toenadering tusschen Rus-
land en Duitschland gepaard zon gaan, en
komen Ste Wl1 men in Frankrijk voor-
ïn Duitschland vreest men volstrekt een
DnfKok s 711 verbond niet. Een bekend
aïïvffe iu' ffeZegd' dat K^anci
nooit Iranknjk zal bystaan in de herovering
van Elzas-Lothanngen. Wanneer de Duitsche
I°° ge("e®d !'om Engeland de heerschappij ter
zee te betwisten, bieden wij Frankrijk Metz
in ruil voor een bondgenootschap aan.
fijroote struikelblok tusschen Frankrijk
en Engeland is thans Rusland. Men moge
m Engeland tegen Duitschland te keer gaan,
toekomst. In diplomatieke kringen steekt
Lord Lansdowne, de minister van buiten-
andsche zaken, heeft het nog deze week
in het Lagerhuis gezegd. Sprekende over de
E.igolsche belangen in de Perzische Golf, zeide
v»l' n, r Z0Ui Ei. et a's 6611 erDSt)gen aan
val op Engeland's positie beschouwen, zoo
eenig land aldaar in het bezit eener ver-
sterkte havenstad kwam." Deze woorden, of
leriri dreigement, waarin eene oorlogs
verklaring ligt, zijn regelrecht aan het ad-es
gericht. Het is bekend, dat
Rusland zijn spoorweglijnen reeds tot diep in
m doorgetrokken. Natuurlijk moe-
5i'de r,™i,cl"
De Amerikaansche pers brengt Lord Lans
downe eenstemmig hulde voor die kloeke
woorden. Zij hoopt daarbij, dat Engeland en
de ereenigde Staten gezamenlijk zullen
optreden, om aan de onbeschaamde Ooster-
sche diplomatie van Rnsland paal en perk
te stellen. Deze onbeschaamdheid ligt voor
de Unie voornamelijk in Rnsland's bezet tirc
Iiuff.inrtdirerÏe eD daartmê K<Taard gaandfe
sluiting der havens voor andere volken
™*VrotTó de, mukermingen van Rusland'
PMnaKI'W 8flnJDbare welwillendheid van
.liina, blijkt het meer en meer, dat Msnts-
joerije of nan Siberië zal worden gehecht
Haan protectoraat zal komen tè
