te ALKMAAR, |n(liüdtf |§fniirassfn. advëktëntTën. iilampnetteo, Hokkeiitouw, Kaï'wijbalen Zandzakken. J. Breet a7tN»REEK> GrafiMM!i ïu op a*p. schiedammer NI GH T_C AP. Bessensap KLOOSTERBALSEH, Grueieuse. OTTÖ DE IY te Wieringerwaard, ÏT De ïtaeÉaapclie Bptk lIM S. RKfiGÜIAN, „de tijdgeest." C. KOSSEM PANDBRIEVEN h. J. PE JOltlGH. Kassier en Makelaar, Ilulnr keuze en Touwslager, Schagen Stoomsteen bouwerij W. F. Stoel Zoon, C. «Ie VHH5», te Schaden. Inlichtingen hij f). de Boer. Doodoraver. >n de Hfwp.f* 8CHAGRN Boode en Witte Bessenwijn P. TRAPMAN, Boekhandel, Schagen. geldbelegging. 't getuigenverhoor dan eindelijk was in, kreeg de bekl. Stuifb., die het bij Toen gehouden, de E. A. heeren wel wat had verbruid, nog een lesje toe. De Praesus verklaarde, dat, zoo deze bekl. den dans mocht ontspringen, het een buitengewoon meevallertje voor hem geacht kon worden te zijnhij zou werkelijk gelukkig moeten zijn, al6 de zaak dien keer nam, want bekl.'s verschillende mededeelingen, aan 't EA. college gedaan, waren tamelijk met elkaar in strijd en leden aan groote on waarschijnlijkheid, en St. had, naar Mr. Mul- der's meening, niet gesproken, zooals een onschuldige zou spreken. Wat den bekl. Altenkirch betreft, van dezen is nog niet gebleken, in hoeverre hij de hand in deze ingewikkelde zaak heeft gehad hij kreeg dan ook lang niet zoo'n uitbrander als zijn mede beschuldigde, maar kwam er wat zachter af. Ten slotte hield de O. v. J. zijn requisitoir. Z.Ed.Gestr. gaf als zijne meening t9 ken nen, dat de beklaagden geen van beiden eer lijke, geloofwaardige verklaringen hadden af gelegd, maar alles bijeengenomen, bepaald zeker en positief was niet als bewezen aangetoond het aan elk hunner ten laste ge legde feit, zoodat Z.E.G. aan 't einde van zijn requisitoir naar aanleiding van art. 216 en 286 van 't Wetb. van Strafvordering voor beide bekl. vrijspraak meende te moeten vragen. Als verded. trad op Mr. Schaaps, die deze zaak eene zeer verwarde zaak noemdehoe meer men zich in haar ver diepte, des te verwarder werd ze. 't Requisi toir van den O. v. J. maakte de verdediging gemakkelijk voor pleiter, zooals deze erkende. St. is volgens spr. huisvader en gehuwd, (zéér waarschijnlijk, want als men 't eerste is, dient men 't tweede ook wel te zijn Verder zei deze jeugdige jurist, dat, zóó als Stuifbergen 't lot [met potlood] uit scherts had veranderd, zoo 't lot bij den heer D. den Otter niet zal zijn aangeboden, want dan had deze er hoogstwaarschijnlijk wel niet op uitbe taald maar wie inkt gebezigd heeft op 't lot, dat is hoegenaamd niet vastgesteld en niet beslist uitgemaakt, zoodat Mr. Schaaps de vervalsching in geschrifte, die Stuifb. ten laste is gelegd, niet wettig en overtuigend bewe zen achtte. Wat de opzettelijke oplichting, die Altenkirch is ten laste gelegd, betreft, deze zou moeten blijken uit 't feit, dat Alten kirch wist dat 't lot valsch was. Dit is niet bewezen, dus is opzettelijke oplichting van Altenkirch ook niet bewezen, terwijl de af spraak tusschen de beide beklaagden, om elk de helft van de f 350.— te hebben, dubieus is bewezen. Betreffende Stuifb. had Mr. Schaaps ook nog een heele verzameling verkla ringen [die hij den Pres. na afloop van zijn pleidooi voor inzage ter hand stelde] van menschen, die den boekhandelaar beschreven als een oppassend huisvader, een eerlijk, accuraat man. Om te beginnen a. De Directeur van 't Nieuwe Ochtend blad, waarvan St., zooals gezegd is, hoofd agent is, noemde St. een zeer accuraat man. b. De Levensverz.-Bank te A'dam, waar van bekl. een flink, accuraat agent is, prees hem. c. de Red.-Uitg. van „De Alkmaarder", die ook zijne tevredenheid te kennen heeft gegeven over den als agent van dit blad werkzaam zijnden bekl., beschreef hem als een eerlijk man. d. de Pastoor van Castricum en de Bur gemeester, de Weth., de Raadsl. en de Gem.- Ontv. van Castricum, die allen beschreven den bekl. als een flink, eerlijk man en heb ben met spijt kennis genomen van deze ver denking. Mr. Schaaps besloot zijn pleidooi met vrijspraak te vragen. Uitspraakheden over 8 dagen. Auteursrecht uitdrukkelijk voorbehouden. XXVHÏ. Hadden wij het in de vorige Penkras over de School tot Opleiding van Inlandsche artsen, thans moeten wij u een en ander mededeelen over de positie van den dokter- djawa en over de openbare zorg voor de ge zondheid onzer Inlandsche bevolking. Tot mijn leedwezen zal ik hier en daar wéér bitter moeten worden, want helaas, er is maar weinig stof tot prijzen. In de eerste plaats dan moet ik wel de aandacht vestigen op de zeer geringe 1 bezoldiging dezer goed geschoolde landsdie naren. Hun maandelijksch traktement bedraagt slechts 70 gulden, terwijl een adjunct-djaksa toch reeds 120 tot 150, een assistent-wedono 150, een djaksa 150 tot 200, een wedono en een hoofdd'jaksa zelfs 300 gulden in de maand verdienen. Op enkele gunstige uitzonderingen na, zijn genoemde bestuurs- en rechterlijke ambtena ren minder algemeen ontwikkeld, dan de tegenwoordige inlandsche arts. Met die uitzonderingen bedoel ik natuurlijk heeren, welke eene studie aan een Hoogere Burgerschool achter zich hebben. Gelukkig beginnen steeds meer en meer Inlandsche grooten te begrijpen, dat hun kinderen dien weg op moeten. De Inlandsche arts nu, die, zooals we uit veel. Groote menschen had hij zien vallen en kleine groot zien worden. Voorzichtig slechts. Natuurlijk wilde hij er zijn zwager toe bepraten, bij Schradin in de fabriek te gaan. Maar fijn wilde hij dat zaakje eens afhandelenzooals hij alles fijn deed 1 De kunst om te nemen en te geven ver staan maar weinig menschen, maar hij Frits Machin hij verstond die kunst, j Het gejammer der vrouwen kon Wigus maar boos maken. Hij knipte met zijn oogen in de richting van Sophie. Deze beweging was haar be kend en beteekendezwijgen. En Sophie zweeg dadelijk en stootte onder tafel eerst moeder en daarna Lena aan. Wigus echter zag alles en begreep alles. Dit oogenblik had voor hem bijna iets grootsch. Hij zou het nooit vergeten. Daar zaten ze dus allen om de sofa tafel, de vrouwen gebogen over het zwarte rouwkleed op haar schoot, en eentonig ging de naald op en neer. En in hunne naïeve aanmatiging, krachtens hun familierecht meenden dezen over hem te mogen rich ten, over zijn lot te kunnen beschikken. Was dat om te lachen, of om te weenen Nu streek Frits zich plechtig met de hand langs het groote voorhoofd. Wigus keek hem aan, wachtend, met vlammende oogen. De blikken der beide mannen ontmoetten elkaar. „Wat zal hjj beginnen?" dacht Wigus. Hij wist nog niet, dat deze man te ver standig was, om bot met de deur in huis te vallen. „Ja, beste zwagerdat is een groote de vorige Penkrassen zagen, een groote dosis werkkracht en energie heeft moeten ontwik kelen om het zóóver te brengen, wordt met slechts 70 gulden gesalariëerd, waarvan aan huishuur alleeD reeds ongeveer 30 gulden 's maands betaald moet worden. Hij moet ook zijn stand ophouden, behoorlijk gekleed gaan, heeft als ontwikkeld man behoefte aan conversatie met beschaafde Nederlanders, aan nuttige lectuur enz., enz., en lijdt dus feitelijk bittere armoede ofwordt een gevaarlijk concurrent voor zijn Europeeschen vakbroeder; met verwaarloozing natuurlijk van zijn eigen lijke bestemming: een geneesheer te zijn voor het arme Inlandsche volk. Eenmaal zich afgevende met particuliere practijk onder Europeanen, worden vanzelf de belangen van de kampongmenschen ge schaad, want och, ook een dokter-djawa is ten slotte maar een mensch, lezer Sommige inlandsche artsen, verbonden aan de Stadsverbanden te Batavia, Semarang en Soerabaja, hebben voor particuliere practijk geen tijd, omdat ze eenvoudigweg met werk overladen worden. Verder zijn deze misdeelde gouvernements ambtenaren ook al, evenals de officieren, het slachtoffer van onbestendigheid der bureaux en worden ze dikwijls overgeplaatst, vooral als hun particuliere practijk schadelijk wordt voor hun Europeesche collega's, i Die overplaatsingen zijn oorzaak van schul den, niet te vermijden schulden, ontstaan door verlies bij den verkoop van meubels en den inkoop van nieuwe. Evenals de gehuwde subalterne officier, heeft de dokter-djawa weinig kans om zijn vendutie te zien opjagen. Er zijn ook wel betrekkingen hier in Indië, waarbij eene over plaatsing een zeer voordeelige zaak is, doch daarover later. Verder gaat de inlandsche arts nog gebukt onder eene zeer onbillijke regeling der daggelden bij z. g. dienstreizen. Deze bedragen voor afstanden boven de zes paal (een paal is twintig minuten gaans) slechts één gulden, en wanneer hij binnen 't etmaal terugkeert op zijn standplaats twee kwartjes. Een Europeesche klerk ontvangt daaren tegen reeds vijf gulden per dag. Een aardig verschil, vindt u niet Zoo'n dienstreis nu is dus telkens een leelijke schadepost, want de inlandsche arts moet in zijn hotel minstens drie gulden betalen, en karretjes hier in de de Oost zijn verbazend duur. Mag ik op deze treurige toestanden eens de aandacht vestigen van heeren volksver tegenwoordigers en mag ik hopen, dat men er in de Kamers een enkel woordje over spreekt Er zijn tóch al veel te weinig inlandsche artsen en 't is zeer goed te begrijpen, dat het verloop groot blijft, waar particuliere ondernemingen die kundige inlanders op den waren prijs weten te schatten en hun trakte menten van 300 tot 500 gulden 's maands uitbetalen En nu iets over de stiefmoederlijke zorg voor de openbare gezondheid Op het gebied der genees-, heel- en verlos kundige hulp is in Indië nog ontzaglijk veel te doen. Zoo sterven er volgens dokter H. B. van Buuren. alleen op Java jaarlijks gemiddeld 20000 kraamvouwen en 30000 pas geboren kinderen, Hoort ge, moeders in Nederland In tijden van epidemie, van koortsen en buikziekten, zijn duizenden van hulp verstoken en sterven de Inlanders, zooals men 't hier plat weg noemt, als ratten.De gelaten Muzelman be schouwt dit alles als den wil van Allah en mort niet, doch wij Hollanders mogen toch niet dulden, dat zoovele kostbare menschen- levens onnoodig verloren gaan. Er zijn 220 inlandsche artsen in gouverne mentsdienst en dat op eene bevolking van meer dan 30 millioen zielen Aanzienlijke uitbreiding van het korps Inlandsche doctoren zou ernstig moeten worden nagestreefd. Het getal blinden neemt ook onrustbarend toe en is aan de publieke liefdadigheid over- gelevord. Melaatschen zjjn een voortdurend gevaar voor hunne omgeving, worden niet afgezon derd en kunnen dus ook ons Nederlanders, uw vrienden, uw familieleden, die verschrik kelijkste aller ziekten bezorgen. Wanneer de zwarte dood, de pest, hier' eens van uit Engelsch-Indië overslaat, dan hebben we geen behoorlijk ingerichte quarantaine-stations en kunnen we allemaal ons testament maken. Goddank is nog steeds die pestziekte ons voorbij gegaan. Ik moet niet aan de gevol gen denken, wanneer ook eenmaal ons eilan denrijk er door bezocht wordt, 't Is of het fatalisme van den Inlander epidemisch werkt en de verantwoordelijke mannen in dezen maar in 't onvermijdelijke berusten De z. g. stadsverbanden zijn een soort zie- keninrichtingen voor de Inlanders der groote steden. Hier op Batavia is de toestand van het stadsverband in één woord treurig. Voor voeding van de zieken wordt 8 centen per man en per dag te goed ge daan 1 De soms stervende ongelukkigen krijgen niet eens een stroozak, doch liggen op een verrassing. Maar hoe zouden we uw han delwijze kunnen beoordeelen Ons schijnt het toe, dat ge water wilt weggieten voor ge wijn hebt. Maar dat is misschien maar schijn. Dus redacteur wilt ge worden „Wanneer het toeval mij dientja. Ik wil carrière maken in de politiek. Ik wil mijzelf op een goeden dag in den Rqtsdag zien", zeide Wigus ongeduldig, want naar zijn idéé gingen dezen Frits zijn toekomstdroomen evenmin aan als zijn buurman Wegener, die daar juist met een emmer het venster voorbijstapte. „Je zult natuurlijk uitstekende connec ties hebben. Zulk een post van redacteur aan een groote courant", zoo wendde hij zich tot de vrouwen, „is niet zoo kwaad. Dat geeft een tractement van vjjf tot twin tigduizend mark." „Ah riepen alle drie de vrouwen als uit één mond. Wigus zag hetzjj waren bekeerd, en geloofden schoonzoon, man en zwager oogenblikkelijk. Lena'shoonend ongeloof van dienzelfden morgen kwam hem weder in de gedachten. Dus die vreemde was meer autoriteit voor haar. Hoe bitter en. hoe belachelijk. „Maar," ging Frits voort, zich steeds tot de vrouwen wendend, „zoo zijn er, dooh dat is bjjna het grootste lot. Geen vak heeft zoo veel beoefenaars als dat van journalist. Maar Wigus moet het zelf weten." Dan direct zich tot dezen wendend „Wanneer je dergelijke arbeid zoo aanlokt, dan kan dat evengoed van hieruit geschie den. Je hebt dan evengoed je andere in komen, een nette betrekking, en als je pennevruchten mislukken, loop je toch niet de risico." harde plank met een matje. Klamboes tegen malariagif verspreidende muskieten worden aan hen evenmin verstrekt, als aan de sol daten van het Indische leger ende leer lingen der Dokter-djawaschool. Theorie en practijk Buiklijders krijgen geen deken Er is gebrek aan instrumenten voor de noodige operaties(In Semarang schijnt 't iets beter te zijn, daar heeft men tenminste kribben, die volgens Mr. P. Brooshooft, Hoofd redacteur van de Locomotief, dikwijls met twee zieken belegd worden, „het hoofd van den eenen bij de voeten van den anderen Bij gebrek ran inlandsche artsen moeten twee dokter-dj awa's den dienst doen van acht, zooals de formatie op papier voorschrijft. Die twee heeren hebben om den anderen nacht de wacht. Iedereen, die soldaat geweest is, begrijpt, hoe goed dat op de energie werkt. Ze moeten overdag met hun beidjes ongeveer 300 lijders behandelen. Er zijn hier ook nog twee stadsgenoesheereu aan dat ziekenhuis verbonden, doch die heb- ben het te druk met particuliere practijk. j Is het wonder, dat Kroino bang is voor het stadsverband, dat hij liever thuis sterft zonder dokter Getuigt het ten slotte wel van fijn gevoel, om in dat stadsverband den gewonen Inlan der te leggen tusschen dwangarbeiders en prostituees De militaire hospitalen zijn heel wat beter ingericht. I Daar is ook wel een en ander te verbete ren, doch volmaaktheid wordt nu eenmaal nergens op deze onvolmaakte aarde aange troffen. We zullen later wel eens zoo'n militair hospitaal bezoeken, en u zult dan met me eens zijn, dat de zieke soldaat het hier veel beter heeft, dan in Holland. Voor de bevolking wordt echter, ik her haal het, onvoldoende gezorgd! 't Is niet zoozeer de directe schuld der tegenwoordige Regeering, dan wel van het in alle bestuurstakken zoo hinderlijke gebrek aan geld en personeelIk zou dus wel veel kunnen schrijven over verbetering van zieken huizen, over aanstelling van geschikte be taalde verplegers [nu zijn de kranken aan dwangarbeiders overgeleverdover liefde zusters uit Holland, over oprichting van nog eenige dokter-dj awascholen en ook van zieken huizen in de binnenlanden, op militaire wijze ingericht, enz., enz., doch alles stuit helaas af op gebrek aan geld. Lt. Clockeneb Brousson b. d. Batavia, 20 Juni 1903. Aanbevelend, ALKMAAR. uike o ti <1 c GEIVEVER, MERK: Verkrijgbaar bij SCHIEDAM. P. S. Als bewijs van echtheid is cachet en kurk steeds voorzien van den naam der firma P. HOPPE. a 20 ct. per flesch, 1ste kwaliteit. Tevens verkrijgbaar a 30 cent per flesch. üeiwijll a 40 cent per flesch. UstbORtbon* a 12 cent per ons. Schagen. I Hebt g ij p i j n door rheumatiek, jicht, kneuzingen, spierverrek- k i n g e n, brand-, eng-, oude en nieuwe wonden, dul- delooze pijnen waaraan men geen naam kan ge ven, neem overwijld het onschatbare geneesmiddel, waar door ieder verlost wordt van de ondraaglijkste pijnen. Prijs per pot 35 ct., 75 ct., i 1.20, i 2.50. Generaal-AgentL. 1. AKKER, v. Alkemadestraat 11, Rotterdam. Iedere pot moet voor zien zij n van een rooden band, waarop de handteekening van den Generaal-Agent L.I. AKKER voorkomt. Verkrijgbaar te SchagenJ. ROTGANSAnna PaulownaWed. P. NEUVEL Van Ewyeksluis K. DE GRAAF Kleine Sluis H. JES en Gebr. DE JONG St. Maartensbrug A. DE LEEUW Wieringen J. P. WIG BOUT KolhornW. POOL Wieringerwaard J. VOS; Kalver- dijkWed. J.BOEKELTuitjehom H. STROOPER Warm en huizen Wed. K. ZON en C. BACKUM- Pastoors SchoorlJ. LOUTER Bergen: Wed. J PRINS; Zuid- Scharwoude: VAN REE Wmkel J. BREEKERHoogwoudP. BOS; f BurgerbrugBREGMANSt. Maar- ten: R. ZWAAN; 't Zand: K. TE8SELAARWieringen (Den rnj Oever): ADR. EGEMANHeer 151 Hugowaard J. VELDAnna Pau lowna P KREIJGER, Molen vaart, P DE JONG, Westdeel, H. DEN ENGELSE, Stoomweg. 5]rgG^Ei?gEï?giffTgimgEirain^ f^i^CnfginTgiïmongiïïrggïiqPïfïaPifa) „Ik heb de groote wereld noodig," zeide Wigus kortaf. Machin haalde de schouders op. „Dat moet jij weten. Ieder draagt zijn eigen verantwoording." Hij keek met zijn bleeke oogen Wigus vast aan. „Maar je hebt ook een weinig rekening te houden met je plicht als zoon tegenover onze oude moeder." Wigus verbleekte. De vrouwen barstten opnieuw in gejam mer uit. „Nu moeder," zeide de man, in het genot van eigen voortreffelijkheid zwelgend, „je hebt Sophie en mij. Ik heb een vreugde boodschap en hield die geheim tot nu toe. De betrekking in Berljjn, bij de firma Mol ling en Leidler, met zesduizend mark in komen, heb ik gekregen. Daar Wigus nu hier niet wil blijven, denk ik, is de beste oplossing zóó u gaat met Lena ook naar Berlijn. Lena zal daar zeer gemakkelijk een goede betrekking krijgen. De firma, waar ze nu is, heeft daar de beste connecties en Lena heeft zich tien jaar uitstekend gedragen. Uzelf kunt daar ook een kleinig heid verdienenkamers verhuren of kanten wasschen kortom, iets dat weinig ver moeit. Ook kunt u en Wigus u het leven vergemakkelijken en veraangenamen, als ge samen woont en eet. Zondags vindt ge natuurlijk uw plaats aan tafel bij ons. En ook wanneer er eens iets anders is, ik ken mjjn plicht, U zult in rnjj steeds een trouwen zoon vinden." Gedurende deze lange toespraak had hjj steeds Wigus aangekeken. Hjj rekende er bepaald op, dat het Wigus zeer onaangenaam zou zjjn, moeder Voor het aanstaande nieuwe Kwartaal worden wederom abon nementen aangenomen door en zuster in zulke bescheiden omstandig heden zoo dicht bij zich te krijgen. Hjj hnopte, dat Wigus zou zeggen „Wanneer moeder en Lena bjj mij in Berlijn moeten wonen, blijf ik liever hier, dan kan ik ze tenminste fatsoenlijk onderhouden, en boven dien mag ik aan Machin niet alles over laten." De vrouwen lieten haar werk in den steek en omhelsden den edelen man. Vreemd, als een verstootene, stond Wigus alleen. Hij was doodsbleek. Iedere zenuw in zijn lichaam beefde en schoktegroot was zjjn i toorn jegens dien man, met zjjn kalm gelaat en oneindige voortreffelijkheid. Wigus begreep heel goed de bedoeling j van zijn zwager. En hjj zeide „Wanneer moeder en Leua naar Berljjn komen, zal ik toch niet met haar kunnen samenwonen. Zoodra het mij mogeljjk is, trouw ik." Allen zwegen. De manier, waarop Wigus dat zeide, het oogenblik dat hij voor deze mededeeling had gekozen, had niets vrien delijks. „En dat zegt ge nü, zóó maar" 1 sprak eindelijk de moeder schuchter. „Wanneer ik niet zoo geprikkeld was...." „Maar geen mensch prikkelt je I" riep Lena boos. „Is het een r jjke vrouw?" vroeg Sophie snel. „Neen. Arm als wij. Siddy is tooneel- speelster. Beginnelinge nog." „Moet ge die trouwen vroeg Frits met eigenaardigen nadruk. Toen vergat de jongeling moeder en den doode, en met fonkelende oogen en gebalden vuist stond hjj voor den spot lachenden vrager. „Voor die vraag zult ge Siddy op je Jf, belast zich met het opmaken van alle onderhandsche acten, w. o. Koopacten tegen ten hoogste 3% der koopsom (onverschillig welk bedrag), Inventarissen Scheidingen, Successiememoriën, Vennoot schappen, Huurcontracten etc,, en verder met het regelen van benoeming van voogden en toeziende voogden, alles tegen een uiterst billijk salaris en beveelt zich beleefd aan voor het koopen, verkoopen en waar- deeren van roerende en onroerende goederen, het bezorgen en plaatsen van kapitalen tot elk bedrag, onder verband van le en 2e hypotheek, op zeer billijke voorwaarden, van losgeld en obligatie onder borgstelling en inpandgeving van levensverzekeringspolis, het sluiten van verzekering tegen brandschade, (benrs- polis, vaste premie f3.k f4.—- per f 1000.voor boerderijen, en f 1 p6r f 1000.voor burgerwoonhuizen) en op het leven, het koopen en verkoopen van effecten, het inwisselen van coupons en het opzenden van renten naar schuld- eischers en hypotheekbanken, het laatste tegen vergoeding van slechts de kostende porto's. Gaarne worden alle mogelijke inlich tingen omtrent de kosten, verschotten, enz., vóór het in behandeling nemen der zaken, verstrekt. Dagelijks, uitgezonderd des Zondags,ten zijnen kantore te Wieringerwaard te spreken, zoomede des Donderdags te Schagen van 10-11 uur in de „Cérfes". verstrekt gglei@H tgP 10811 tegen MATIGE RENTEN en AAN NEMELIJKE VOORWAARDEN, op Buizen en Landerijen, en geeft uit van IOOO,/ 50©,/ ÏOO en uitstekend geschikt voor solide Inlichtingen te bekomen te Bellier, bij den [leer belast zich met het bezorgen van gelden onder hypotheek, het verleenen van crediet op korten termijn, neemt gelden in deposito, sluit verzekeringen op het leven en tegen bratidschade, en verder met alles wat tot het Kassiers- Sf Makelaarsvak behoort. Kantoor: MieuwefelOOl 41», tegenover het Postkantoor. Donderdags te spreken in het Noord- Holiandsch Koffiehuis te SCHAGEN van 'r morgens 9 tot 12 uur. Leveren en malen tegen on navolgbaar concurreerende prijzen alle soorten Graan. Eenig en nieuwste machines in Neder land op dit gebied; behaalde de hoogste bekroning te Grahamstown. Zuid-Af riks knieën vergiffenis vragen riep hij. „God, o God jammerde Lena, die een grooten twist vreesde. Wigus echter draaide zich om en liep de kamer uit. Hij hoorde nog, hoe Sophie achter hem zeide ,,Hjj is nog steeds zoo leelijk heftig, net zooals vroeger." In de bovenkamer viel hij op een stoel voor de tafel neer en met de ellebogen onder het hoofd, dacht hij na. Een groote toorn vervulde hem. Maar die toorn richtte zich op dit oogenblik geheel tegen zichzelf. Hjj had zich laten meêslepen. Door dien man, die eigenlqk beneden hem stond. Wat schaamde hij zich daarvoor, En zijn oude moeder, die arme sloof, had hij in zijn heftigheid gekrenkt. Dezen man, die hem zoo vreemd was, dat hij in hem geen familielid kon zien, dien had hij willen ergeren, en zjjn moeder trof hij daarmede. Zeker wilde hij met haar samenwonen. Zeker, ze konden elkaar de armoede ver lichten. En aan een huwelijk me' Siddy was de eerste twee jaar nog Met te denken. Wanneer hij dat maar weer kon terugnemen. Wat moest dat een leeljjken indruk op het hart van die goede oude vrouw hebben gemaakt. Die vreemde man had een pijl afge schoten, die haar en hem diep in het hart had verwond. „Je hebt het met jezelf uit te maken of alles wat je besloot, overeenkomt met je plicht tegenover je moeder." Dat was de vergiftigde pjjl. En hjj trof Wigus juist op de plaats, die, daarvan was hjj zichzelf bewust, het zwakst was. WORDT VERVOLGD.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1903 | | pagina 8