47ste Jaargang No. 3875. Donderdag I October 1905 SCHAKER liSsi COURANT. AtraltiliB- k Lsiiliiillii Dit blad verschijnt tweemaal per week: Woensdag- en Zaterdagavond. Bij inzending tot 's morgens 9 ure, worden ADVERTENTIEN in het eerstuitkomend nummer geplaatst. INGEZONDEN STUKKEN één dag vroeger. iSureaus8CHAOKJH, JLaan, II 4. Uitgever: P. 'TRAPMAN. MedewerkerJ. AA 1NKE L. Prijs per jaar f S.Franco per post f 8.60. Afzonderliike nummers B Cent. ADVERTENTIEN van 1 tot 5 regels f 0.25 iedere regel meer 5c. Groote letters worden naar plaatsruimte berekend. Biimenlaiulsch Nieuws. De looper eener firma opde Prins Hendrikkade te AMSTERDAM had Maandagmorgen aan de Nodorlandsche Bank een bedrag van f 8350 aan bankpapier en een cheque van f 2600 gehaald. Met dat be drag op zak, was hij naar het postkantoor gegaan om de post te halen. In de box der firma vond hij tussohen de brieven een briefje aan zijn adres, geteekend door zijn patroon, waarin hem gezegd werd, dadelijk naar huis te gaan, daar zijn vrouw plotseling erg ziek was geworden. Hij moest nu maar het geld, dat hij gehaald had, in een enveloppe doen, deze in de postbox leggen en het sleutelje te bewaren geven aan den postbeambte ach ter de boxes, dan zou de patroon wel iemand sturen om de box te ledigen. De knecht schrok eerst geweldig over de slechte tijding, maar heel spoedig kreeg hij achterdocht. Do handteekening vertrouwde hij niet, die ziekto was wel wat heel plotse ling opgekomen, kortom, hij deei niet wat hem in hot briefje was gezegd, doch spoedde zich naar zijn patroon. Deze begreep eerst niets van zijn mededeelingen, hij had geen briefje geschreven en wist ook niets van de vrouw van den looper af. Tenslotte echter werd het hem duidelijk, dat zij hier te doen hadden met een sluwe poging tot oplichting, gepleegd door iemand, die blijkbaar wist, dat de knecht een aardig bedrag aan geld bij zich had en vermoedelijk eenigszins op de hoogte was van de huiselijke toestanden van den knecht en de zaken der firma. De politie werd met de geschiedenis in kennis gesteld. De dader is reeds in handen der politie. Het is een vroegere bediende van de firma, een zekere Janssen. In het Vondelpark te AMSTER DAM op het z.g. heuveltje nabij den Amstel- veenschenwog zaten Vrijdagmiddag eenige kinderen te spelen. Plotseling komt een zwerm wespen aangezet en valt de spelende kinderen aan, waarbij de venijnige dieren het vooral ge munt hebben op een meisje van l'/i jaar. De kinderen natuurlijk aan het schreeuwen, wandelaars schieten toe, waaronder een werkman van het Vondelpark, die het meisje uit haar zeer benarden toestand verlost. Door tal van wespen is het kind echter in het ge zicht gestoken, zoodat. het er schier onken baar uitzag. In allerijl werd het door de moeder naar het Wilhelminagasthnis gebracht en de dokter van de wacht achtte het noodig, dat het wichtje in de inrichting zou worden opgenomen. Daar wilde de moeder echter niets van weten, zij wilde haar lieveling weder mede naar huis nemen. Nadat daarop de dokter het kindje had behandeld, is het door de moeder naar huis gebracht. De werk- rnaD, die het meisje het eerst had opgenomen, werd ook nog door een paar wespen, o. a. aan de lip, gestoken. Het wespennest is nu door het parkperso- neel opgespoord en uitgebrand. Ongeluk electrische tram. Te HAARLEM heeft Zondag een ongeluk plaats gehad op het Spaarne, alwaar de Eerste Ned. Electr. Tram dubbel spoor heeft. De heer Wopkepen uit Kampen, een oud man, die zoo doof is dat hij steeds een leitje bij zich draagt om zich met anderen in ge sprek te kunnen begeven, kwam de Helm- brekersteeg uit en liep op het wagenspoor. De wagenvoerder van de aankomende tram belde en schreeuwde, tevergeefsterwijl hij de rem aanzette, werd W. gegrepen en tegen den grond geworpen. Ernstig gewond werd hij naar het St. Elizabethsgasthuis ver voerd. Men vreest dat de man hersenschudding heeft bekomen. Hoewel hij den nacht vrij FEUILLETON. Jt 1 u i s 11 r s. Roman van IDA BOY-ED. 00000 19. Zenuwachtig en van het juiste harer levens opvatting overtuigd,zeide jufïrouwLindsfadt hoofdschuddend „Neen maar, die mannen Nog nooit heeft hjj je iets cadeau gegeven, en in de courant is je verloving met hem nog niet eens afgekondigd. En nu doet hij reeds of hij maar heeft te bevelen. Hjj schijnt zich bepaald in te beelden, alsof ge alleen op hem wacht. Zoo'n geheime ver loving is bloot iets voorloopigs." „Ach moeder," zeide Siddy met een eerlijken zucht, „jammer dat de aardigste mannen niet ook steeds het meeste geld hebben. Want ik houd zooveel van Wigus." „Ja, ja, de wereld is nu eenmaal onvol komen," bevestigde de moeder filosophisch. „Als hij eens wist, dat ik met die rozen ook nog dien mooien ring heb gekregen 1 O, hemelEn dat wjj reeds tweemaal door den geheimraad uitgonoodigd zijn op een souper," „Iemand van ons eet ook graag wel eens wat goeds. Ik was al bang, dat je daarmee voor den dag zou komen. Gedraag je vooral zooals 't behoort, Siddy. Ik ge loof altijd, dat de geheimraad erg op je verliefd is De mannen zijn nu zoo Zij doen zoo wonderlijk als zij niets berei ken die laat zich nog scheiden en neemt jou." rustig doorbracht, fs zijn toestand niet gunstig. 36000Gnlden gestolen en toch terug. Den 4en Juni werd ten nadeele van een der groote bankinstellingen te AMSTERDAM, een bedrag in effecten van ongeveer f 36.000 waarde gestolen. De politie werd met het geval in kennis gesteld, maar de dief had zijn aftocht weten te dekken. Evenwel, niet lang daarna werd een deel der gestolen effecten bij de Twentsche Bankvereeniging aangebodeneen dar bedienden herkende dadelijk de stukken, liet den man, die ze aanbood, een Engelschman, aanhouden maar de man kon bewijzen, dat zijn firma in Londen te goeder trouw was. De justitie moest den man in vrijheid laten, doch de bestolen bank had inmiddels civiel beslag op de stukkeu laten leggen. Men onderhandelde met de Engelsche firma en om een geding te voorkomen, werd men het eens over een bedrag van 100 pd. st., waarvoor onze bank tenminste een deel der gestolen effecten terug kreeg. Tot zoover levert het verhaal weinig ro mantisch. Doch eenigen tijd daarna ontvangt de instelling bericht, dat ook de overige gestolen stukken zich in Engeland bevinden en dat ze kunnen worden gehaalden payantEen der bedienden ging dadelijk over en confereerde een week lang, zonder tot een resultaat te kunnen komenhjj seinde toen, of een der directeuren zelf wilde overkomen. En deze had een niet-oninteressant samenzijn met den vertegenwoordiger van den dief of van de dievenbende, die in Amsterdam in weder rechtelijk bezit der effecten was weten te komen. Het was een sollicitor, een Engelsch jurist, een advocaat, maar van heel kwade zaken, die den Nederlandschen bankdirecteur eens aan den tand wilde voelen en den buit van zjjn lastgevers wel wilde teruggeven, indien men het over het bedrag eens kon worden. In een salon van een der groote Engelsche hotels had het eigenaardige onderhoud plaats aan den eenen kant de bestolen bankdirecteur, aan den anderen kant de vertegenwoordiger der dieven, die vrijmoedig, vormelijk zelfs, en vóór alles zéér zakelijk, de onderhandelingen voerde In het onderhoud met den sollicitor wist deze den bankdirecteur spoedig aan te toonen wat het terugbekomen der effecten zijn instelling waard moest zijn, en na een gesprek, dat wellicht een uur duurde, was men het weldra over-en-weer over een som van ongeveer f4000 (315 pd. st) een*. Er werd nu een boodschap naar de dieven gezonden en men had slechts te wachten tot dezen de stukken kwamen afleveren. Dit wachten nu duurde wat lang, want een dief is als de wantrou wende waard uit het spreekwoordwaar schijnlijk vertrouwde de bende haar rechts geleerden zaakgelastigde niet en dit was nog in zeker opzicht een hulde, die dezen overigens niet ondoordachten tusschenpersoon werd gebracht. Laat in den namiddag werden eindelijk de gestolen stukken op de een of andere manier aan den sollicitor ter hand gesteld en deze stak ze, in rail voor het bedongen bedrag, onmiddellijk aan den bankdirecteur over. En beide partijen achtten zich gelukkig: de diovenbent met de verzilvering (in goud van de gestolen stukken, de hier niet-ge- noemde bank met de niet te duur terugge kregen effecten. Men meldt uit DEN HAAG: Sedert eenigen tijd leed de vice-presidont van den Raad van State, jhr. mr. Schorer, aan een lichte ongesteldheid, welke echter, „Neen, dat kan hij niet. Zjjn vrouw heeft de duiten. Maar men geniet toch maar veel moois door zijne goedheid. Hij is werkelijk een fameuze heer." Wigus Hennegall ging naar zijne woning terug. Hij was van plan, om nu eens alle schetsen en artikelen door te loopen, die hij de laatste jaren zoo nu en dan eens, als hij daartoe den drang gevoelde, had ge schreven. Bepaald was daar veel onder, dat hij slechts zorgvuldig door te zien en te corrigeoren had, om het drukklaar te maken. Onder in de kleerenkast lag een heele bundel kleine geschriften, opgevouwen, stoffig, voor zooveel de randen der in de kast hangende rokken en broeken ze niet schoongeveegd had. Juist was Wigus van plan, zjjn grijze pak, dat vooral gespaard moest worden, als ware het zijde of goud, uit te trekken en wat anders aan te doen, toen juffrouw Madler hem een brief bracht. Hjj was van mevrouw Wallraven. „Boste jonge vriend, uwe treffende mede- deelingen kunnen wij het best mondeling be spreken. Ik begrijp echter volkomen, dat juist voor u het eerste jonge vrouwelijke wezen, dat uw leven kruiste, zonneschijn moest worden. Ge hebt me niet geschreven, wanneer ge naar Berlijn terugkeert. Zoodra ge hier aankomt en dus deze regelen zult hebben ontvangen, reken ik erop, dat ge me komt bezoeken. Ik heb iets gewichtigs met u te hespreken. Carolyne Wallraven geb. Arnheim." Zoodoende stak Wigus zich opnieuw in zijn grijze pak en ging op weg. De opwindiDg van het wederzien met hoewel hij zijn kamer moest houden, tot geene ongerustheid aanleiding gaf. Intnsschen dedon'zich gaandeweg ve: ergerende verschijn selen voor, en thans ia bekend geworden, dat jhr. Schorer lijdende is aan pleuris. Met het oog op den hoogen leeftijd van den lijder wekt zijn toestand thans wel be zorgdheid, vooral omdat zich hevige hart kloppingen openbaren. - HARINGCARSPEL. 7 October e. k. zal een verkiezing plaats moeten hebben voorHoofdingeland van het am bacht van West-Friesland, genaamd Geestmer- ambacht, ter voorziening in de vacature, die met primo Januari 1904 ontstaat door het perio diek aftreden van don heer J. Swan (Voorz.1 - HARINGCARSPEL. Bleef de typhus tot heden toe bij één ge zin beperkt, thans doet zich aan het Verlaat onder deze gemeente weer een nieuw geval voor. Door de gezondheidscommissie zijn overal biljetten aangeplakt, met de waar schuwing, zich vooi het gebruik van sloot water tot reiniging van kloerea, vaatwerk, enz. te wachten. - HARINGCARSPEL. J. 1. Zaterdagmorgen ontlastte zich over het Oostelijk deel onzer gemeente zulk een hevige regenbui, dat de oudste menschen verklaarden het nooit zoo gezien te hebben. Het water viel bij stroomen uit de lucht en het Lelijkste was, dat na do bui de regen bakken met vuil water bleken gevuld te zijn. Waarschijnlijk heeft een hoos dit uit het Waardje opgezogen. Na de bui waren de wegen ware rivieren, waarin de eenden rondzwommen. Snel recht. In de zitting van het Gerechtshof te AMSTERDAM, civiele Kamer, van Donder dag 24 September j.1., werden de pleidooien in eenige zaken bepaald in September. 1904! Op deze wijze worden de belangen der rechtzoekenden toch zeker slecht gediend. De Raad der gemeente PUR- MEREND heeft besloten, do heffing van wik- en weegloonen, naar een tarief van 60 cents per 100 kilogram, ook na 1 Januari a. s. te bestendigen. Kort onder elkander staan de volgende berichten in de Limburger Koerier Blitterswijck. Dezer dagen is het klooster der eerw. zusters Trappistinnen door Z. D. H. mgr. Drechmans ingezegend. Hulsberg. Do eerw. zusters blijven voor goed hier. Men is reeds bezig een geschikt terrein aan te koopeu voor een te bouwen klooster. Heerlerheide. Eenige Franscho klooster zusters hebben haar intrek genomen in 't achterhuis van den heer Ubachs, achter de kerk. Zij zullen een bewaarschool openen. Voerendaal. Het huis, dat vroeger be woond werd door den zadelmaker Boosten en eigendom is van den heer Bonman* te Ubachgberg, brengt men in gereedheid voor Fransche zusters, die hier minstens één be waarschool zullen openen. t— Afpersing. Men meldt uit ZWOLLE Een allesbehalve aangename ontmoeting had gisteren een dame, wonende aan den Middelweg in Assendorp alhier. Met het oog merk betaling of althans eenige aflossing te verzoeken van een som, die iemand van haar geleend had, begaf ze zich gisteren naar diens woning aan den Molenweg. Ze trof de vrouw des huizes aau en werd al spoedig uitgenoodigd binnen te komen. De dame, te goeder trouw veronderstellende, dat aan deze uitnoodiging de gewone beleefdheid ten grond slag lag, voldeed hieraan gaarne, doch be speurde alras tot haar groote ontsteltenis, dat I do voordeur onmiddellijk achter haar rug werd dichtgegrendeld en dat men iets ieelijks met haar voorhad. In de gang werd ze nu door do vrouw en den zoon des huizes aangegre pen en zóódanig bedreigd, dat haar de schrik om het hart sloeg. Hopende zoodoende de aandacht van voorbijgangers te treffen, wilde ze nog trachten een buitenraampje te ver brijzelen, doch dit gelukte haar niet, daar haar belagers haar verder het huis introkken. Men legde haar onder allesbehalve aangename bewoordingen en verwenschingen hierop een stuk papier voor, waarop ze haar handteeke ning zou moeten zetten, ten bewjjze dat de bewuste schuld geheel voldaan was. Hoewel ze tegenstreefde, wist men haar blijkbaar toch zoo in het nauw te jagen, dat ze ten slotte haar handteekening plaatste. Hiermede was natuurlijk aan den wensch der gastvrouw voldaan en kon de lastige be zoekster weer vertrekken. Met verwarde haren en ontredderde kleeren vluchtte zij op straat, waar het geval nu spoedig ruchtbaar werd en de ronde deed. De politie stelde een onder zoek in, dat geleid heeft tot arrestatie van de hoofdschuldige. Wintersport-tentoonstelling te ALKMAAR. Door den Ijsbond Hollands Noorderkwar tier, opgericht in 1895, omvattende ongeveer 60 afdeelingen met 12000 leden, zal t-e Alk maar een tentoonstelling georganiseerd wor den op het gebied van ijs- en wintersport en wel van Vrijdag 20 tot en met Dinsdag 24 Nov. a.8., in het gebouw „De Harmonie". De tentoonstelling zal uit de navolgende vijf groepen bestaan Afd. 1. Werktuigen ten dienste van ver richtingen op het ijs of bij sneeuw2e. schaatsen, ijsschuiton, prik-, hand- en arre- sleden3e. reddings- en verbandmiddelen 4a. winterkleeding en voeding op sportge bied 6e. opluistering. Deze expositie valt samen mot de alg. verg. van den ijsbond op Zondag 22 November. Drankgebrnik. Het bericht in ons blad, dat een cijferop- gave behelsde omtrent den drankverkoop gedurende een der kermisdagen in één enkele „vergunning" te LEEUWARDEN, is door tal van bladen overgenomen en heeft tot in de uiterste hoeken van ons land een soort van storm verwekt onder de vergun ninghouders. Wij ontvingen ingezondon stukken en zelfs het „Weekblad voor den handel in gedistil leerd enz." bemoeide zich met de zaak. Het is niet noodig, in te gaan op allerlai pogingen der schrijvers, om de waarheid van het bericht zelf in twijfel te stellen. We verzekeren, dat onze mededeeling niet uit de lucht gegrepen is. Alleen maakt hot feit, dat de rekenlust van onzen berichtgever hem een becijfering deed maken ran het aantal borrels, dat wel door anderhalf okshoofd vertegenwoordigd wordt, de verklaring noo dig, dat daarmee niet bedoeld was, dat de gebeole hoeveelheid in glaasje* werd uitge schonken op dien eenen dag. We voegen er tevens aan toe, dat wij toch ook geen grossinrderij op het oog hadden en dat van de periode van 24 uur, waarover wij spraken, de drankgelegenheid 20 uren geopend was. j Vooral komen we intusschen op de zaak i terug, omdat eenige schrijvers het oirbaar geacht hebben, uit de vermeende onjuistheid van ons bericht af te leiden, dat men hier met „een tastbaren leugen van een of andoren drankbestrijder of geheel-onthouder" te doen Siddy en de smart der snel opgevlamde en met alle beslistheid onderdrukte ^ver zucht trilden nog na in hem. En dat vrijwaarde hem voor eene herin nering en eene bekentenis. Hoeveel had hij van zjjn ongeluk en van zijne gevoelens meegedeeld aan Carolyne eu aan die andere, die vreemdelinge Zijne hartstochtelijke natuur, die het hem deed voorkomen als een hoerljjk doel, om op een dag aan de massa zijne gedachten, zg'no meeningen, zijne hoop te mogen medo- deelen, ja, ze door de massa to doen dee- len, deze natuur had hom meegesleept, om onverholen van zijn intieme leven te spreken. Maar door de nawerking van de opge wondenheid van zooeven werd hij zich daarvan niet bewust. Anders zou hjj zich geschaamd hebben. Want wie zijn geestesarbeid voor het publiek en in het publiek aanwendt, die zoekt eene schadeloosstelling voor dit geven van een deel van zijn natuur in eene groote mate vau fijngevoeligheid, waarmee hij zjjn zieleleven omgeeft en het voor aller oogen tracht te verbergen. Anders zeide hem, dat mejuffrouw Soniakow bij mevrouw was en dat de dames boven waren. Maar intusschen liet hij hem in de woonkamer. Deze zag er uit als altijdordelijk, 1 ongebruikt, als was dit niet de plaats, waar eene vrouw zich dagelijks urenlang ophield, maar een pronkvertrek, waar men j naar den vorm de bezoekers kort ontving. Wigus Hennegall liep onrustig heen en j weer. Hjj mocht het willen ot niet, telkens keerden zijne gedachten terug tot dien rozenbouquet. En het kwam hem voor, dat het de bedoeling had, den bouquet voor hem te verbergen, toon Siddy hem in de keuken gebracht had, nadat zjj hem eerst op de vensterbank had neergezet. Hjj hoorde stemmen. E-ne klankvolle, diepe stem, en dan Carolyne's. De dames kwamen binnen. En onwillekeurig, toen Wigus de vrouw, die hij zoo zeer vereerde, zoo zag aan komen, met haar mooi, zoo regelmatig hoofd en de zachte teint, dacht hij: „Wat een washoofd Hoe jammer Olga Soniakow was één en al leven. In een eenvoudig wit kleed en mot een hoed van wit stroo, waarop eenige witte veeren, scheen zjj vrjjer en minder trotsch dan laatst op dien avond. Hare donkere oogen schitterden en zagen hem met onverholen belangstelling aan. Maar hjj bemerkte het nauwelijks. Vluch tig gÏDg zjjn blik over haar heen. Hjj had zooveel met zichzelf te doen. Hij moest trach ten, Carolyne die volkomen attentie te toonen, waarop zij aanspraak had, als zjj hem tot zich riep voor eene gewichtige zaak. Carolyne droeg een morgenkleed van blauwachtige zijde, en zeer rijk versierd met kanten. Zij ging naar haar gewone plaats. Zjj had den jongen man slechts krachtig de hand gedrukt, zonder iets te zeggen. Woorden van deelnoming, na alles wat hij beleefd had, waren nu niet op hun plaats. Tegenover haar, met het tafeltje er tus- scheo, nam Olga plaats „Haalt u zich nu een stoel, mijnheer Hennegall, want onze beschermvrouwe zal u een voorstel doeD." Er lag een zekere onderdrukte, bijna niet te beteugelen vreugde in Olga's stem. had. Wij moeten een groep van menschen, op wie hier, geheel ten onrechte, een zeer onverdiende blaam geworpen wordt, van die blaam zuiveren. Het bericht kwam tot ons zonder bemid deling van iemand, die er propaganda-bedoe- lingen mee op het oog had. Dat het feit, dat we mededeelden, bruikbaar daarvoor is, zullen we niet ontkennen, maar het feit zelf bljjft daar evengoed een feit om. Leeuw. Conrt. Een der laatste ou d-s t r ij d e r s van 1830 is op treurige wijze om het leven gekomen. Toen de 93-jarige G. S., te HEETEN gem. Raalte, het vuur wilde aanmaken, vatten zijn kleeren vlam, waarna hjj naar buiten vluchtte. Zijn zoon wilde met een emmer water nog het vuur biusschen, doch te laat. De ongelukkige is aan de bekomen brandwonden overleden. Mr. Troelstra heeft ontslag gevraagd als hoofdredacteur van Het Volk, tegen 1 November, omdat hem is gebleken, dat zijne bijna voortdurende afwezigheid van het bureau van dat blad werkelijk eene vol doende waarneming zijner functie onmogeljjk maakt. Aan deze mededeeling voegt hij toe, dat hjj meent gerust te kunnen aftreden, daar hij weet, dat er onder de partjjgenooten wel een opvolger gevonden zal worden, die meer tijd en minstens zooveel bekwaamheid bezit om een dagblad te redigeeren als hij. Men herinnert zich, dat Mr. Troelstra op het jongste Partij-congres reeds van aftreden sprak, maar zich de herkiezing liet welgeval len omdat tegen hem een campagne werd gevoerd. Handig. Men schrijft aan de „Asser Ct." Een onzer kennissen, die veel met spraak- gobrekkigen heeft omgegaan, deelde ons het volgende niet onvermakelijke voorval mee. Een jongen, die erg stotterde, maar zeer vlot kon zingen, kwam buiten adem de huis kamer binnen. Zijn ouders zagen aan zijne houding, dat er iets buitengewoons aan de hand was. Tevergeefs beproefde hij telkens, te spreken. Zjjne moeder, beangst wordende, riep„Zing het dan Aanstonds begon hij nu te zingen „Oom Jan zien huus steit in de brand, hoezeeop de bekende wijze van „Wie in Januari geboren is." Gelukkig was het slechts een binnenbrandje, 't welk spoedig gobluscht werd. De b o u w m a n s w o n i n g met bouw- en weiland, groot 2.05.00 H.A., staande en gelegen in den Leijerpolder, onder NIEUWE NIEDORP [nabij 't Veld] en eigendom van C. Ursem, Maandagavond 1.1. in het lokaal van den heer H. Schiebroek in 't Veld ten overstaan van den Notaris A. Sloos verkocht, heeft f2940 opgebracht. Kooper was J. Zutt voor As. Pater. -Te NIEUWE NIEDORP h e e r s c h t in ettelijke gezinnen mazelen. Dikwijls zijn meerdere kinderen in een gezin tegelijk aan getast. De school is voor een niet onbelang rijk deel ontvolkt. Marktbericht van WINKEL van 29 September 1903. Appelen f2 a f3, peren f 2.05 a f 6 50 per mand; Slaboonen fü.75 a f 0.80 per 1000 uien f 1, nep f 150 per baal; bieten f0 56, witte kool f 3, roode kool f 3.50 per 100. WIERLNGERWAARD, 27 S e p t. Begunstigd door mooi Septemberweer, had heden alhier plaats eene harddraverij van paarden, welke dit jaar nog geen prjjs of premie van f 100 of daarboven hadden gewonnen, bespannen voor tweewielige rij tuigen. De volgende 10 paarden namen deel Zij genoot reeds van te voren van het oogenblik, waarop deze man zjjn geluk zou vernemen, want het was natuurljjk een geluk, naar Florence te kunnen gaan. Voor hèm. voor een ieder. En buitendien betee- kende dit voor hem ook nog, zijn voet een trede hooger te kunnen zetten op de ladder. Wigus had plaats genomen en Carolyne begon te spreken. En Olga wendde geen blik van hem af. Er w83 ook nog iets anders, dat ha.ir boeide Zoo vurig, met zoo onbeperkten harts tocht beminde deze man Hartstocht biedt harten, welke ernaar verlangen en hem toch fier kunnen weer staan, een schouwspol van oneindige aan trekkelijkheid. Dat gelukkige, kleine, blonde ding 1 Wist die kleine Siddy, wat het was zóó bemind te worden? Was zjj dezeD manen zijne innige liefde waard? Moest hjj niet onweerstaanbaar zijn. als in zijn grijze, schitterende oogen liefdes verlangen fonkelde Misschien was wel het eind en het resul taat van al zjjn krachtig streven naar hooger, dat hjj de verworven «erekransen op een dag aan de voeten legde van zjjn blond vrouwtje. Had Carolyne haar niet gezegd, dat juist mannen die wat beteekenen, zich vaak de onbeduidendste vrouwen kiezen dat wijzen, voor wier scherpen blik niets ver borgen blijft en de meest verwikkelde din gen met onverbiddelijke logica weten bloot te leggen, zich zonder meer door kleine leu gens van de geliefde vrouw laten bedriegen WORDT VERVOLGD.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1903 | | pagina 1