47ste Jaargang No. 3875.
Donderdag I October 1905
SCHAKER
liSsi
COURANT.
AtraltiliB- k Lsiiliiillii
Dit blad verschijnt tweemaal per week: Woensdag- en
Zaterdagavond. Bij inzending tot 's morgens 9 ure, worden
ADVERTENTIEN in het eerstuitkomend nummer geplaatst.
INGEZONDEN STUKKEN één dag vroeger.
iSureaus8CHAOKJH, JLaan, II 4.
Uitgever: P. 'TRAPMAN.
MedewerkerJ. AA 1NKE L.
Prijs per jaar f S.Franco per post f 8.60.
Afzonderliike nummers B Cent.
ADVERTENTIEN van 1 tot 5 regels f 0.25 iedere regel meer 5c.
Groote letters worden naar plaatsruimte berekend.
Biimenlaiulsch Nieuws.
De looper eener firma opde
Prins Hendrikkade te AMSTERDAM had
Maandagmorgen aan de Nodorlandsche Bank
een bedrag van f 8350 aan bankpapier en
een cheque van f 2600 gehaald. Met dat be
drag op zak, was hij naar het postkantoor
gegaan om de post te halen. In de box der
firma vond hij tussohen de brieven een briefje
aan zijn adres, geteekend door zijn patroon,
waarin hem gezegd werd, dadelijk naar huis
te gaan, daar zijn vrouw plotseling erg ziek
was geworden. Hij moest nu maar het geld,
dat hij gehaald had, in een enveloppe doen,
deze in de postbox leggen en het sleutelje
te bewaren geven aan den postbeambte ach
ter de boxes, dan zou de patroon wel iemand
sturen om de box te ledigen.
De knecht schrok eerst geweldig over de
slechte tijding, maar heel spoedig kreeg hij
achterdocht. Do handteekening vertrouwde
hij niet, die ziekto was wel wat heel plotse
ling opgekomen, kortom, hij deei niet wat
hem in hot briefje was gezegd, doch spoedde
zich naar zijn patroon. Deze begreep eerst
niets van zijn mededeelingen, hij had geen
briefje geschreven en wist ook niets van de
vrouw van den looper af. Tenslotte echter
werd het hem duidelijk, dat zij hier te doen
hadden met een sluwe poging tot oplichting,
gepleegd door iemand, die blijkbaar wist,
dat de knecht een aardig bedrag aan geld
bij zich had en vermoedelijk eenigszins op
de hoogte was van de huiselijke toestanden
van den knecht en de zaken der firma.
De politie werd met de geschiedenis in kennis
gesteld. De dader is reeds in handen der
politie. Het is een vroegere bediende van
de firma, een zekere Janssen.
In het Vondelpark te AMSTER
DAM op het z.g. heuveltje nabij den Amstel-
veenschenwog zaten Vrijdagmiddag eenige
kinderen te spelen. Plotseling komt een zwerm
wespen aangezet en valt de spelende kinderen
aan, waarbij de venijnige dieren het vooral ge
munt hebben op een meisje van l'/i jaar.
De kinderen natuurlijk aan het schreeuwen,
wandelaars schieten toe, waaronder een
werkman van het Vondelpark, die het meisje
uit haar zeer benarden toestand verlost. Door
tal van wespen is het kind echter in het ge
zicht gestoken, zoodat. het er schier onken
baar uitzag. In allerijl werd het door de
moeder naar het Wilhelminagasthnis gebracht
en de dokter van de wacht achtte het noodig,
dat het wichtje in de inrichting zou worden
opgenomen. Daar wilde de moeder echter
niets van weten, zij wilde haar lieveling
weder mede naar huis nemen. Nadat daarop
de dokter het kindje had behandeld, is het
door de moeder naar huis gebracht. De werk-
rnaD, die het meisje het eerst had opgenomen,
werd ook nog door een paar wespen, o. a.
aan de lip, gestoken.
Het wespennest is nu door het parkperso-
neel opgespoord en uitgebrand.
Ongeluk electrische tram.
Te HAARLEM heeft Zondag een ongeluk
plaats gehad op het Spaarne, alwaar de
Eerste Ned. Electr. Tram dubbel spoor heeft.
De heer Wopkepen uit Kampen, een oud
man, die zoo doof is dat hij steeds een leitje
bij zich draagt om zich met anderen in ge
sprek te kunnen begeven, kwam de Helm-
brekersteeg uit en liep op het wagenspoor.
De wagenvoerder van de aankomende tram
belde en schreeuwde, tevergeefsterwijl hij
de rem aanzette, werd W. gegrepen en
tegen den grond geworpen. Ernstig gewond
werd hij naar het St. Elizabethsgasthuis ver
voerd. Men vreest dat de man hersenschudding
heeft bekomen. Hoewel hij den nacht vrij
FEUILLETON.
Jt 1 u i s 11 r s.
Roman van
IDA BOY-ED.
00000
19.
Zenuwachtig en van het juiste harer levens
opvatting overtuigd,zeide jufïrouwLindsfadt
hoofdschuddend „Neen maar, die mannen
Nog nooit heeft hjj je iets cadeau gegeven,
en in de courant is je verloving met
hem nog niet eens afgekondigd. En nu doet
hij reeds of hij maar heeft te bevelen. Hjj
schijnt zich bepaald in te beelden, alsof ge
alleen op hem wacht. Zoo'n geheime ver
loving is bloot iets voorloopigs."
„Ach moeder," zeide Siddy met een
eerlijken zucht, „jammer dat de aardigste
mannen niet ook steeds het meeste geld
hebben. Want ik houd zooveel van Wigus."
„Ja, ja, de wereld is nu eenmaal onvol
komen," bevestigde de moeder filosophisch.
„Als hij eens wist, dat ik met die rozen
ook nog dien mooien ring heb gekregen 1
O, hemelEn dat wjj reeds tweemaal door
den geheimraad uitgonoodigd zijn op een
souper,"
„Iemand van ons eet ook graag wel
eens wat goeds. Ik was al bang, dat je
daarmee voor den dag zou komen. Gedraag
je vooral zooals 't behoort, Siddy. Ik ge
loof altijd, dat de geheimraad erg op je
verliefd is De mannen zijn nu zoo
Zij doen zoo wonderlijk als zij niets berei
ken die laat zich nog scheiden en
neemt jou."
rustig doorbracht, fs zijn toestand niet gunstig.
36000Gnlden gestolen en toch
terug.
Den 4en Juni werd ten nadeele van een
der groote bankinstellingen te AMSTERDAM,
een bedrag in effecten van ongeveer f 36.000
waarde gestolen. De politie werd met het
geval in kennis gesteld, maar de dief had
zijn aftocht weten te dekken. Evenwel, niet
lang daarna werd een deel der gestolen
effecten bij de Twentsche Bankvereeniging
aangebodeneen dar bedienden herkende
dadelijk de stukken, liet den man, die ze
aanbood, een Engelschman, aanhouden
maar de man kon bewijzen, dat zijn firma in
Londen te goeder trouw was. De justitie
moest den man in vrijheid laten, doch de
bestolen bank had inmiddels civiel beslag op
de stukkeu laten leggen. Men onderhandelde
met de Engelsche firma en om een geding te
voorkomen, werd men het eens over een
bedrag van 100 pd. st., waarvoor onze bank
tenminste een deel der gestolen effecten terug
kreeg.
Tot zoover levert het verhaal weinig ro
mantisch.
Doch eenigen tijd daarna ontvangt de
instelling bericht, dat ook de overige gestolen
stukken zich in Engeland bevinden en dat ze
kunnen worden gehaalden payantEen
der bedienden ging dadelijk over en confereerde
een week lang, zonder tot een resultaat te
kunnen komenhjj seinde toen, of een der
directeuren zelf wilde overkomen. En deze
had een niet-oninteressant samenzijn met den
vertegenwoordiger van den dief of van de
dievenbende, die in Amsterdam in weder
rechtelijk bezit der effecten was weten te
komen. Het was een sollicitor, een Engelsch
jurist, een advocaat, maar van heel kwade
zaken, die den Nederlandschen bankdirecteur
eens aan den tand wilde voelen en den buit
van zjjn lastgevers wel wilde teruggeven,
indien men het over het bedrag eens kon
worden.
In een salon van een der groote Engelsche
hotels had het eigenaardige onderhoud plaats
aan den eenen kant de bestolen bankdirecteur,
aan den anderen kant de vertegenwoordiger
der dieven, die vrijmoedig, vormelijk zelfs,
en vóór alles zéér zakelijk, de onderhandelingen
voerde
In het onderhoud met den sollicitor wist deze
den bankdirecteur spoedig aan te toonen wat
het terugbekomen der effecten zijn instelling
waard moest zijn, en na een gesprek, dat
wellicht een uur duurde, was men het weldra
over-en-weer over een som van ongeveer
f4000 (315 pd. st) een*. Er werd nu een
boodschap naar de dieven gezonden en men
had slechts te wachten tot dezen de stukken
kwamen afleveren. Dit wachten nu duurde
wat lang, want een dief is als de wantrou
wende waard uit het spreekwoordwaar
schijnlijk vertrouwde de bende haar rechts
geleerden zaakgelastigde niet en dit was nog
in zeker opzicht een hulde, die dezen overigens
niet ondoordachten tusschenpersoon werd
gebracht.
Laat in den namiddag werden eindelijk de
gestolen stukken op de een of andere manier
aan den sollicitor ter hand gesteld en deze
stak ze, in rail voor het bedongen bedrag,
onmiddellijk aan den bankdirecteur over.
En beide partijen achtten zich gelukkig:
de diovenbent met de verzilvering (in goud
van de gestolen stukken, de hier niet-ge-
noemde bank met de niet te duur terugge
kregen effecten.
Men meldt uit DEN HAAG:
Sedert eenigen tijd leed de vice-presidont
van den Raad van State, jhr. mr. Schorer,
aan een lichte ongesteldheid, welke echter,
„Neen, dat kan hij niet. Zjjn vrouw
heeft de duiten. Maar men geniet toch
maar veel moois door zijne goedheid. Hij
is werkelijk een fameuze heer."
Wigus Hennegall ging naar zijne woning
terug.
Hij was van plan, om nu eens alle
schetsen en artikelen door te loopen, die
hij de laatste jaren zoo nu en dan eens, als
hij daartoe den drang gevoelde, had ge
schreven. Bepaald was daar veel onder, dat
hij slechts zorgvuldig door te zien en te
corrigeoren had, om het drukklaar te maken.
Onder in de kleerenkast lag een heele
bundel kleine geschriften, opgevouwen,
stoffig, voor zooveel de randen der in de
kast hangende rokken en broeken ze niet
schoongeveegd had.
Juist was Wigus van plan, zjjn grijze
pak, dat vooral gespaard moest worden, als
ware het zijde of goud, uit te trekken en
wat anders aan te doen, toen juffrouw
Madler hem een brief bracht.
Hjj was van mevrouw Wallraven.
„Boste jonge vriend, uwe treffende mede-
deelingen kunnen wij het best mondeling be
spreken. Ik begrijp echter volkomen, dat
juist voor u het eerste jonge vrouwelijke
wezen, dat uw leven kruiste, zonneschijn
moest worden. Ge hebt me niet geschreven,
wanneer ge naar Berlijn terugkeert. Zoodra
ge hier aankomt en dus deze regelen zult
hebben ontvangen, reken ik erop, dat ge
me komt bezoeken. Ik heb iets gewichtigs
met u te hespreken.
Carolyne Wallraven
geb. Arnheim."
Zoodoende stak Wigus zich opnieuw in
zijn grijze pak en ging op weg.
De opwindiDg van het wederzien met
hoewel hij zijn kamer moest houden, tot
geene ongerustheid aanleiding gaf. Intnsschen
dedon'zich gaandeweg ve: ergerende verschijn
selen voor, en thans ia bekend geworden, dat
jhr. Schorer lijdende is aan pleuris.
Met het oog op den hoogen leeftijd van
den lijder wekt zijn toestand thans wel be
zorgdheid, vooral omdat zich hevige hart
kloppingen openbaren.
- HARINGCARSPEL.
7 October e. k. zal een verkiezing plaats
moeten hebben voorHoofdingeland van het am
bacht van West-Friesland, genaamd Geestmer-
ambacht, ter voorziening in de vacature, die
met primo Januari 1904 ontstaat door het perio
diek aftreden van don heer J. Swan (Voorz.1
- HARINGCARSPEL.
Bleef de typhus tot heden toe bij één ge
zin beperkt, thans doet zich aan het Verlaat
onder deze gemeente weer een nieuw geval
voor. Door de gezondheidscommissie zijn
overal biljetten aangeplakt, met de waar
schuwing, zich vooi het gebruik van sloot
water tot reiniging van kloerea, vaatwerk,
enz. te wachten.
- HARINGCARSPEL.
J. 1. Zaterdagmorgen ontlastte zich over het
Oostelijk deel onzer gemeente zulk een
hevige regenbui, dat de oudste menschen
verklaarden het nooit zoo gezien te hebben.
Het water viel bij stroomen uit de lucht
en het Lelijkste was, dat na do bui de regen
bakken met vuil water bleken gevuld te zijn.
Waarschijnlijk heeft een hoos dit uit het
Waardje opgezogen. Na de bui waren de
wegen ware rivieren, waarin de eenden
rondzwommen.
Snel recht.
In de zitting van het Gerechtshof te
AMSTERDAM, civiele Kamer, van Donder
dag 24 September j.1., werden de pleidooien
in eenige zaken bepaald in September.
1904!
Op deze wijze worden de belangen der
rechtzoekenden toch zeker slecht gediend.
De Raad der gemeente PUR-
MEREND heeft besloten, do heffing van
wik- en weegloonen, naar een tarief van 60
cents per 100 kilogram, ook na 1 Januari
a. s. te bestendigen.
Kort onder elkander staan
de volgende berichten in de Limburger
Koerier
Blitterswijck. Dezer dagen is het klooster
der eerw. zusters Trappistinnen door Z. D.
H. mgr. Drechmans ingezegend.
Hulsberg. Do eerw. zusters blijven voor
goed hier. Men is reeds bezig een geschikt
terrein aan te koopeu voor een te bouwen
klooster.
Heerlerheide. Eenige Franscho klooster
zusters hebben haar intrek genomen in 't
achterhuis van den heer Ubachs, achter de
kerk. Zij zullen een bewaarschool openen.
Voerendaal. Het huis, dat vroeger be
woond werd door den zadelmaker Boosten
en eigendom is van den heer Bonman* te
Ubachgberg, brengt men in gereedheid voor
Fransche zusters, die hier minstens één be
waarschool zullen openen.
t— Afpersing.
Men meldt uit ZWOLLE
Een allesbehalve aangename ontmoeting
had gisteren een dame, wonende aan den
Middelweg in Assendorp alhier. Met het oog
merk betaling of althans eenige aflossing te
verzoeken van een som, die iemand van haar
geleend had, begaf ze zich gisteren naar
diens woning aan den Molenweg. Ze trof de
vrouw des huizes aau en werd al spoedig
uitgenoodigd binnen te komen. De dame, te
goeder trouw veronderstellende, dat aan deze
uitnoodiging de gewone beleefdheid ten grond
slag lag, voldeed hieraan gaarne, doch be
speurde alras tot haar groote ontsteltenis, dat I
do voordeur onmiddellijk achter haar rug werd
dichtgegrendeld en dat men iets ieelijks met
haar voorhad. In de gang werd ze nu door
do vrouw en den zoon des huizes aangegre
pen en zóódanig bedreigd, dat haar de schrik
om het hart sloeg. Hopende zoodoende de
aandacht van voorbijgangers te treffen, wilde
ze nog trachten een buitenraampje te ver
brijzelen, doch dit gelukte haar niet, daar
haar belagers haar verder het huis introkken.
Men legde haar onder allesbehalve aangename
bewoordingen en verwenschingen hierop een
stuk papier voor, waarop ze haar handteeke
ning zou moeten zetten, ten bewjjze dat de
bewuste schuld geheel voldaan was. Hoewel
ze tegenstreefde, wist men haar blijkbaar toch
zoo in het nauw te jagen, dat ze ten slotte
haar handteekening plaatste.
Hiermede was natuurlijk aan den wensch
der gastvrouw voldaan en kon de lastige be
zoekster weer vertrekken. Met verwarde haren
en ontredderde kleeren vluchtte zij op straat,
waar het geval nu spoedig ruchtbaar werd
en de ronde deed. De politie stelde een onder
zoek in, dat geleid heeft tot arrestatie van
de hoofdschuldige.
Wintersport-tentoonstelling
te ALKMAAR.
Door den Ijsbond Hollands Noorderkwar
tier, opgericht in 1895, omvattende ongeveer
60 afdeelingen met 12000 leden, zal t-e Alk
maar een tentoonstelling georganiseerd wor
den op het gebied van ijs- en wintersport en
wel van Vrijdag 20 tot en met Dinsdag 24
Nov. a.8., in het gebouw „De Harmonie".
De tentoonstelling zal uit de navolgende
vijf groepen bestaan
Afd. 1. Werktuigen ten dienste van ver
richtingen op het ijs of bij sneeuw2e.
schaatsen, ijsschuiton, prik-, hand- en arre-
sleden3e. reddings- en verbandmiddelen
4a. winterkleeding en voeding op sportge
bied 6e. opluistering.
Deze expositie valt samen mot de alg. verg.
van den ijsbond op Zondag 22 November.
Drankgebrnik.
Het bericht in ons blad, dat een cijferop-
gave behelsde omtrent den drankverkoop
gedurende een der kermisdagen in één enkele
„vergunning" te LEEUWARDEN, is door
tal van bladen overgenomen en heeft
tot in de uiterste hoeken van ons land een
soort van storm verwekt onder de vergun
ninghouders.
Wij ontvingen ingezondon stukken en zelfs
het „Weekblad voor den handel in gedistil
leerd enz." bemoeide zich met de zaak.
Het is niet noodig, in te gaan op allerlai
pogingen der schrijvers, om de waarheid van
het bericht zelf in twijfel te stellen. We
verzekeren, dat onze mededeeling niet uit de
lucht gegrepen is. Alleen maakt hot feit,
dat de rekenlust van onzen berichtgever hem
een becijfering deed maken ran het aantal
borrels, dat wel door anderhalf okshoofd
vertegenwoordigd wordt, de verklaring noo
dig, dat daarmee niet bedoeld was, dat de
gebeole hoeveelheid in glaasje* werd uitge
schonken op dien eenen dag. We voegen
er tevens aan toe, dat wij toch ook geen
grossinrderij op het oog hadden en dat van
de periode van 24 uur, waarover wij spraken,
de drankgelegenheid 20 uren geopend was.
j Vooral komen we intusschen op de zaak
i terug, omdat eenige schrijvers het oirbaar
geacht hebben, uit de vermeende onjuistheid
van ons bericht af te leiden, dat men hier
met „een tastbaren leugen van een of andoren
drankbestrijder of geheel-onthouder" te doen
Siddy en de smart der snel opgevlamde
en met alle beslistheid onderdrukte ^ver
zucht trilden nog na in hem.
En dat vrijwaarde hem voor eene herin
nering en eene bekentenis.
Hoeveel had hij van zjjn ongeluk en
van zijne gevoelens meegedeeld aan Carolyne
eu aan die andere, die vreemdelinge
Zijne hartstochtelijke natuur, die het hem
deed voorkomen als een hoerljjk doel, om
op een dag aan de massa zijne gedachten,
zg'no meeningen, zijne hoop te mogen medo-
deelen, ja, ze door de massa to doen dee-
len, deze natuur had hom meegesleept, om
onverholen van zijn intieme leven te spreken.
Maar door de nawerking van de opge
wondenheid van zooeven werd hij zich
daarvan niet bewust.
Anders zou hjj zich geschaamd hebben.
Want wie zijn geestesarbeid voor het
publiek en in het publiek aanwendt, die
zoekt eene schadeloosstelling voor dit geven
van een deel van zijn natuur in eene groote
mate vau fijngevoeligheid, waarmee hij zjjn
zieleleven omgeeft en het voor aller oogen
tracht te verbergen.
Anders zeide hem, dat mejuffrouw
Soniakow bij mevrouw was en dat de
dames boven waren. Maar intusschen liet
hij hem in de woonkamer.
Deze zag er uit als altijdordelijk, 1
ongebruikt, als was dit niet de plaats,
waar eene vrouw zich dagelijks urenlang
ophield, maar een pronkvertrek, waar men j
naar den vorm de bezoekers kort ontving.
Wigus Hennegall liep onrustig heen en j
weer. Hjj mocht het willen ot niet, telkens
keerden zijne gedachten terug tot dien
rozenbouquet. En het kwam hem voor, dat
het de bedoeling had, den bouquet voor
hem te verbergen, toon Siddy hem in de
keuken gebracht had, nadat zjj hem eerst
op de vensterbank had neergezet.
Hjj hoorde stemmen. E-ne klankvolle,
diepe stem, en dan Carolyne's.
De dames kwamen binnen.
En onwillekeurig, toen Wigus de vrouw,
die hij zoo zeer vereerde, zoo zag aan
komen, met haar mooi, zoo regelmatig
hoofd en de zachte teint, dacht hij: „Wat
een washoofd Hoe jammer
Olga Soniakow was één en al leven. In
een eenvoudig wit kleed en mot een hoed
van wit stroo, waarop eenige witte veeren,
scheen zjj vrjjer en minder trotsch dan
laatst op dien avond.
Hare donkere oogen schitterden en zagen
hem met onverholen belangstelling aan.
Maar hjj bemerkte het nauwelijks. Vluch
tig gÏDg zjjn blik over haar heen. Hjj had
zooveel met zichzelf te doen. Hij moest trach
ten, Carolyne die volkomen attentie te
toonen, waarop zij aanspraak had, als zjj
hem tot zich riep voor eene gewichtige
zaak.
Carolyne droeg een morgenkleed van
blauwachtige zijde, en zeer rijk versierd
met kanten. Zij ging naar haar gewone
plaats.
Zjj had den jongen man slechts krachtig
de hand gedrukt, zonder iets te zeggen.
Woorden van deelnoming, na alles wat hij
beleefd had, waren nu niet op hun plaats.
Tegenover haar, met het tafeltje er tus-
scheo, nam Olga plaats
„Haalt u zich nu een stoel, mijnheer
Hennegall, want onze beschermvrouwe zal
u een voorstel doeD."
Er lag een zekere onderdrukte, bijna
niet te beteugelen vreugde in Olga's stem.
had. Wij moeten een groep van menschen,
op wie hier, geheel ten onrechte, een zeer
onverdiende blaam geworpen wordt, van die
blaam zuiveren.
Het bericht kwam tot ons zonder bemid
deling van iemand, die er propaganda-bedoe-
lingen mee op het oog had. Dat het feit, dat
we mededeelden, bruikbaar daarvoor is, zullen
we niet ontkennen, maar het feit zelf bljjft
daar evengoed een feit om. Leeuw. Conrt.
Een der laatste ou d-s t r ij d e r s
van 1830 is op treurige wijze om het leven
gekomen. Toen de 93-jarige G. S., te HEETEN
gem. Raalte, het vuur wilde aanmaken,
vatten zijn kleeren vlam, waarna hjj
naar buiten vluchtte. Zijn zoon wilde met
een emmer water nog het vuur biusschen,
doch te laat. De ongelukkige is aan de
bekomen brandwonden overleden.
Mr. Troelstra heeft ontslag
gevraagd als hoofdredacteur van Het Volk,
tegen 1 November, omdat hem is gebleken,
dat zijne bijna voortdurende afwezigheid van
het bureau van dat blad werkelijk eene vol
doende waarneming zijner functie onmogeljjk
maakt.
Aan deze mededeeling voegt hij toe, dat
hjj meent gerust te kunnen aftreden, daar
hij weet, dat er onder de partjjgenooten wel
een opvolger gevonden zal worden, die
meer tijd en minstens zooveel bekwaamheid
bezit om een dagblad te redigeeren als hij.
Men herinnert zich, dat Mr. Troelstra op
het jongste Partij-congres reeds van aftreden
sprak, maar zich de herkiezing liet welgeval
len omdat tegen hem een campagne werd
gevoerd.
Handig.
Men schrijft aan de „Asser Ct."
Een onzer kennissen, die veel met spraak-
gobrekkigen heeft omgegaan, deelde ons het
volgende niet onvermakelijke voorval mee.
Een jongen, die erg stotterde, maar zeer
vlot kon zingen, kwam buiten adem de huis
kamer binnen. Zijn ouders zagen aan zijne
houding, dat er iets buitengewoons aan de
hand was. Tevergeefs beproefde hij telkens,
te spreken. Zjjne moeder, beangst wordende,
riep„Zing het dan Aanstonds begon hij
nu te zingen „Oom Jan zien huus steit in
de brand, hoezeeop de bekende wijze van
„Wie in Januari geboren is." Gelukkig was
het slechts een binnenbrandje, 't welk spoedig
gobluscht werd.
De b o u w m a n s w o n i n g met
bouw- en weiland, groot 2.05.00 H.A., staande
en gelegen in den Leijerpolder, onder NIEUWE
NIEDORP [nabij 't Veld] en eigendom van
C. Ursem, Maandagavond 1.1. in het lokaal
van den heer H. Schiebroek in 't Veld ten
overstaan van den Notaris A. Sloos verkocht,
heeft f2940 opgebracht. Kooper was J. Zutt
voor As. Pater.
-Te NIEUWE NIEDORP h e e r s c h t
in ettelijke gezinnen mazelen. Dikwijls zijn
meerdere kinderen in een gezin tegelijk aan
getast. De school is voor een niet onbelang
rijk deel ontvolkt.
Marktbericht van WINKEL
van 29 September 1903.
Appelen f2 a f3, peren f 2.05 a f 6 50
per mand; Slaboonen fü.75 a f 0.80 per 1000
uien f 1, nep f 150 per baal; bieten f0 56,
witte kool f 3, roode kool f 3.50 per 100.
WIERLNGERWAARD, 27 S e p t.
Begunstigd door mooi Septemberweer,
had heden alhier plaats eene harddraverij
van paarden, welke dit jaar nog geen prjjs
of premie van f 100 of daarboven hadden
gewonnen, bespannen voor tweewielige rij
tuigen. De volgende 10 paarden namen deel
Zij genoot reeds van te voren van het
oogenblik, waarop deze man zjjn geluk zou
vernemen, want het was natuurljjk een
geluk, naar Florence te kunnen gaan. Voor
hèm. voor een ieder. En buitendien betee-
kende dit voor hem ook nog, zijn voet een
trede hooger te kunnen zetten op de
ladder.
Wigus had plaats genomen en Carolyne
begon te spreken. En Olga wendde geen
blik van hem af.
Er w83 ook nog iets anders, dat ha.ir
boeide
Zoo vurig, met zoo onbeperkten harts
tocht beminde deze man
Hartstocht biedt harten, welke ernaar
verlangen en hem toch fier kunnen weer
staan, een schouwspol van oneindige aan
trekkelijkheid.
Dat gelukkige, kleine, blonde ding 1
Wist die kleine Siddy, wat het was zóó
bemind te worden? Was zjj dezeD manen
zijne innige liefde waard?
Moest hjj niet onweerstaanbaar zijn. als
in zijn grijze, schitterende oogen liefdes
verlangen fonkelde
Misschien was wel het eind en het resul
taat van al zjjn krachtig streven naar
hooger, dat hjj de verworven «erekransen op
een dag aan de voeten legde van zjjn blond
vrouwtje.
Had Carolyne haar niet gezegd, dat
juist mannen die wat beteekenen, zich
vaak de onbeduidendste vrouwen kiezen
dat wijzen, voor wier scherpen blik niets ver
borgen blijft en de meest verwikkelde din
gen met onverbiddelijke logica weten bloot te
leggen, zich zonder meer door kleine leu
gens van de geliefde vrouw laten bedriegen
WORDT VERVOLGD.