Donderdag 17 December 51)03.
47iSte Jaargang No. 3&98
FEUILLETON.
1
7
SGHAGER
A
COURANT.
Aüerieiile- Liilliiillil.
Dit blad verschijnt tweemaal per weekWoensdag- en
Zaterdagavond. Bij inzending tot 's morgens 9 ure, worden
ADV KRTKNT1EN in het eerstuitkomend nummer gsplaatst.
INGEZONDEN STUKKEN één dag vroeger.
IBisreau L»a», O 4.
Uitgever: P. TRAPMAN.
SiedewerkerJ. I Ai li E L.
Prijs per jaar f 3.Franco per post i 3.60.
Afzonderliike nummers 5 Cent.
ADVERTENTIEN van 1 tot 5 regels f 0.25 iedere regel meer 5ct
Groote letters worden naar plaatsruimte berekend.
Bij (hl nummer behoort een bijvoegsel.
Binnenlandscli N ienws.
HOOG WATER.
Uit 's-HERTOGENBOSCH wordt gemeld
Als 't water blijft wassen, zuilen binnen
kort óók de wegen van Ronk naar Vlijmen
en Pettelaar, evenals die naar Kromvoirte en
Engelen, die reeds enkele dagen onder water
staan, onbegaanbaar zijn. Tal van akkers, met
knollen, kool en andere naiaars-producten
bezet, kunnen in den omtrek van 's-Hertogen-
bosch waardeloos worden geacht.
De watertoegangen tot 's-Hertogenbosch
zijn afgesloten. Hot stoomgemaal werkt.
Het boezemwater in de provincie Friesland
heeft thans een gemiddelde hoogte van
p. m. 75 c M. boven zomerpeil verkregen,
gelijk aan 33 c. M. boven Amst.poil .In jaren
werd deze hoogte niet bereikt. Landen, die
anders steeds ook in December droog staan,
vertooneu eon geheel vlak water. Do stand
is p. m. meter hooger dan in December
1902.
WINKEL. In het afgeloopen
jaar zijn door verscheidene personen in deze
gemeente proeven genomen met kunstmest,
daartoe in de gelegenheid gesteld door de
bekende vereeniging te Antwerpen. Ter ver
gelijking had elke proefnemer drie veldjes
van 1 A., waarvan het eerste onbemest bleef,
het tweede chloorkalium en superphosphaat
ontving en het derde chloorkalium, super
phosphaat en chilisalpeter.
In het algemeen was het afgeloopen jaar
niet erg gelukkig voor proefnemingen in
deze omgeving, door de velo regens. Wel
bleek het vele water een spoedige oplossing
en werking der kunstmeststoffen in de hand
te werken. In den voorzomer staken de kunst-
mestveldjes over het algemeen gunstig af bij
hun omgeving. Vooral deed de chilisalpeter
hier en daar wonderen. Evenals vroeger op
particuliere en Rtjksproefvelden, is het nu
weer duidelijk gebleken, dat onze klei- en
zavelgronden lijden aan stikstofarmoede. 't Is
jammer, dat de aanhoudende regens ten slotte
zoo nadeelig werkten, dat de oogst van
late aardappelen en groenten vrijwel mis
lukte, zoodat het niet de moeite waard
was, do opbrengsten te vergelijken en te
wegen. Ook hebben ziekten en schadelijke
dieren hiertoe meegewerkt. Zoo stond de met
chilisalpeter bemeste kool van den heer P.
Zwagerman te Winkel eerst uitstekend, maar
later trad de made van de koolvlieg in zoo
hevige mate op, dat het geheele gewas van
't veld verwijderd moest worden.
Verder hield het aanhoudend ongunstige
weder de werkzaamheden zoo tegen, dat de
meesten zich den tijd niet gunden, de opbreng
sten bij den oogst afzonderlijk te wegen en te
vergelijken.
Toch zijn we in staat, van sommigen
de uitkomsten mede te deolen. De heer D.
Dekker had in 't Winkelerzand (zavelgrond)
een aardappelproefveld. Het onbemeste perceel
bracht op 123 K.G. groote en 28 K G. kleine.
Perceel 2 [chloorkalium en superphosphaat!
166 K G. groote en 35 K.G. kleine, en perceel 3,
dat bovendien chilisalpeter ontvangen had,
172 K.G. groote en 32 K G. kleine.
De heer P. Schoorl te Lutjewinkel [klei
grond] had een proefveld aangelegd op
weiland. Het onbemeste perceel en dat, het
welk met chloorkalium en superphosphaat
was bemest, leverden gelijke uitkomsten,
n.1. 57 K.G. hooi.
Het perceel, dat bovendien chilisalpeter
ontvangen had, stak den geheelen zomer
l u i s 11 r 8.
Roman van
IDA BOY-ED.
ooooo—
41.
„Nu, is het geen onzin," zeide Olga, „dat
ik mij als lager van geboorte moet laten
behandelen Ik, minder. Naast dien goeden
lummel. Dat is toch bijna al te gek. Wie
zal het in zijn hersens krijgen, mij als
minderwaardig te beschouwen als hem
Ach mama, houd my niet voor verwaand,
maar het komt mij voor, dat ik het ventje
wel in mijn zak kan steken 1"
„OnzinWat een burgerlijke uit
drukking. Er zijn toch verschillende stan
den
„Neen..Er zijn verschillende graden van
welopgevoedheid ontwikkeling en kennis."
„Dat is hetzelfde."
„Dat is nietwaar."
„Olga 1" riep Carolyne vermanend daar-
tusschen, want zij hoorde wel, dat 0'ga
ook op het punt stond heftig te worden.
Het hielp dadelyk. Het jonge meisje knikte
haar toe vriendelijk en dankbaar.
„Genoegriep mevrouw Soniakow. „Ik
beveel je, den prins te trouwen. Je bent
mijc kind. Je hebt te gehoorzamen."
Olga boog zich over haar moeder heen
en gaf haai een kus op het voorhoofd.
„Gunst, mama," zeide zij, „over dergelijke
ouderwetsche begrippen willen we geen
strijd me^r voeren. Ik geloof, dat daarover
reeds verschil van meening zai hebben
bijzonder gunstig bij het overige af, en j
leverde 112'/i K.G. hooi. Een aardappelproef-
veld, bij denzelfden persoon aangelegd, zou
naar het uiterlijk te oordeelen, dezelfde
resultaten opleveren, maar de opbrengsten
zijn niet gewogeD.
Bij den heer G. Vis te Lïmmerschouw
leverden de veldjes respectievelijk 50, 75 en
100 K.G. hooi.
Van enkele andere proefnemers hopen we
binnenkort de resultaten te kunnen mede-
deelen.
Oorzaken van het beleenen.
Dat in vele werkliedengezinnen overleg
ontbreekt en dat men in de arbeiderskringen
veelal bereid is, voor tijdelijk genot kleeding
en huisraad ten offer te brengen, is een zoo
algemeen verbreide meening, dat ook wel
eens het oor geleend mag worden aan stem
men, niet die daarvoor verzachtende omstan
digheden pleiten, maar die verklaren, dat hier
overdrijving aan het woord is. Daarom geven
wij hier gaarne het oordeel weder van den
chef-controleur van eene stadsbank van leening
iu een onzer groote steden, die een langen
tijd ernstige studie maakte van de oorzaken
van het beleenen. Zijn op jarenlange erva
ring steunend oordeel was, dat het in het
algemeen niet waar is, dat onder do arbei
dersklasse kleeding6tukken en huisraad worden
verpand voor een feest, een uitstapje, of iets
van dien aard. Het mag een enkele maal
gebeuren, dat eea werkman een overjas be
leent en de werkmansvrouw een slot of
oorbellen, om daarvoor uit te gaan, doch dit
zijn uitzonderingen. Men stelt iu de volks
klasse veel te veel prijs op het bezit van
meubels en kleeding, dan dat men ze maar
roekeloos zou wegbrengenHet is de
vaste overtuiging van dezen man, dat de
banken van leening een groot deel van hun
recht op bestaan zouden hebben verloren,
indien de werklieden waren verzekerd tegen
werkloosheid, ziekte, invaliditeit en ouderdom.
Hoofdoorzaak van het beleenen der panden
door werklieden toch, is gemis aan geregelde
verdienste, door werkloosheid, ziekte of
den ouden dag. Daardoor gaan de uit den
aard der zaak reeds povere inboedeltjes soms
stuk voor stuk de deur uit naar den lommerd.
En menig stuk, dat is verhuisd uit het
kleine kamertje van den werkman naar hot
groote gebouw van de bank, om gewoonlijk
nooit weder in handen van den ouden eige
naar terug te keeren, is vooraf getuige ge
weest van bittere nooddruft, omdat de
huisgenooten het noode zagen heengaan en
daartoe niet overgingen vóór de nood hen
dwong. (Soc. Weekbl.)
Jenever aan boord!
De Minister van Marine heeft in beginsel
besloten, de verstrekkingen van jenever,
zoowel de dagelijksche verstrekkingen bui
tengaats als de c-xtra-verstrekkingen binnen-
en buitengaats, in den loop van 1904 te doen
ophouden, terwjjl dan tevens zal worden
vastgesteld, wat voor die extra-verstrekkingen
in de plaats zal worden gesteld. Een zekere
hoeveelheid jenever zal echter aan boord be
schikbaar moeten blijven om in zeer bijzon
dere gevallen te kunnen worden verstrekt.
De afschaffing van den jenever dient tege
lijkertijd ook op de schepen in O.-Indië te
worden toegepast," zal zij doel treffen. Daar
toe is overleg noodig met het departement
van Koloniën, dat nog niet is afgeloopen.
Door den speelduivel mee
gesleept
De Haagsche Konter der Prov. Gron. Crt.
schrijft
Deftige Hagenaars, opgegroeid en groot
gebracht in eerbiedig opzien naar zekere
bestaan tusschen Eva en hare dochters. En
toch is het zoo vreeselijk eenvoudig ouders
hebben over volwassen kinderen niets te
zeggen."
„Olga 1" riep haar moeder verschrikt.
„Ja mama," meende deze, schouder
ophalend, „dat is nu eenmaal zoo Vol
wassen kinderen doen vanzelf hun plicht.
Als wij bijvoorbeeld arm werden, zou ik
graag myn rug voor u krom werkeD. Dat
was myn plicht. Maar een man, van wien
ik niet houd, te trouwen en dat alleen ter
wille vaD u, dat is niet mijn plicht."
Zij ging op de leuning van den stoel
van baar moeder zitten, sloeg haar arm
om haar moeders hals en zeide: „Dus be
grepen, mamaatje? En geef mynudadelyk
een kus. Mama, ik vergeef u."
Carolyne dachtkon hij haar zóó zien
Zoo natuurlijk en steeds als in zonneglans
gedoopt.
Ook Olga's moeder was ontwapend. Zij
dacht er nog niet aan, haar plan op te
geven. Maar haar moederhart bewonderde,
half tegen haar zin in, den overwinnenden
aard harer dochter.
„Ach... jij," zeide ze met een half lachje,
„maar denk niet, dat ge mij in deze kwestie
evenals met al het andere klein krijgt. We
komen daarop terug."
„Neen moeder, wij komen daar niet op
terug," antwoordde Olga beslist. „Ik wil
u ook zeggen waarom nietomdat ik een
anderen man liefheb."
Sedert jaren had mevrouw Soniakow dit
woord eenmaal verwacht en er voor gevreesd.
Want zij wist het welals het gesproken
werd, beteekende het een groote verandering
in haar leven.
Nu hoorde ze het zonder het eigenlijk te
hooge geslachten, raken tegenwoordig de
kluts geheel kwijt
Verontwaardigd schudden zij het hoofd,
nu zij in onze couranten lezen, hoe de in-
boedel van een onzer ongenaakbaarste Pa
triciërs, schatrijk en alom geacht, uit een
geslacht, dat van onder tot onder de hoog
ste ambten aan het Hof bekleedde, in
het. openbaar verkocht wordt wegens
Sc hilden
Er loopen vreemdsoortige geruchten om
trent de wijze, waarop deze familie sinds
jaren van het taaie crediet harer leveranciers
misbruik heeft gemaakt.
Men vertelt, dat de slager in geen 16
jaren eenige betaling ontvangen heeft!
En terwijl de familie op vorstelijken voet
leefde en de heer des huizes, door den speel
duivel meegesleept, zich aan gewaagde specu-
latiën overgaf? verbrokkelde het reusachtige
kapitaal al meer en meer.
De talrijke vereenigingen en genootschap
pen, waarvan de schatrijke on vrijgevige
failliet lid was, ontvangen nu van zijn ge
machtigde Je zonderlinge kennisgeving, dat
het lidmaatschap „wegens ongesteldheid"
wordt opgezegd. Verontschuldigingen zjjn in
de wereld om er gebruik van te maken,
maar in dit geval is toch wel een heel
vreemdsoortig motief gekozen. Of moet men
„ongesteldheid" opvatten in de beteekenis
van het tegenovergestelde van „wèlgesteld-
heid"
Hoe het zij, de Hagenaars slaan de handen
in elkaar over zulk een ontploffiug in de
groote wereld.
Zal het prachtige landgoed aan den Was-
senaerschen Weg, waar de architect Muijsken
destijds het verregaande klassieke kasteel
bouwde, ook onder den hamer komen Des
tijds, toen men dat pronkjuweel bouwde, was
niets te kostbaar, om van dat buitenverblijf
eeu toonbeeld van fijnen smaak en comfort
te maken. De bouwmeester toog met den
eigenaar naar Engeland, om zich daar aan
de grootste buitenverblijven der Engelsche
edelen te spiegelen en die weelderige inrich
tingen tot voorbeeld te kiezen. En nog is die
pittoreske bezitting met haar statig slot, haar
dreven en boompartijen, na het Huis de
Pauw, het schoonste en rijkste landgoed aan
den Leidschen weg.
Zal dit uitgestrekte torrein ook onder den
hamer kotnen Niemand weet het, maar er
wordt bewoerd, dat de gedeeltelijke verkoop
van eigendommen vermoedelijk voldoende zal
zijn om het deficit te dekken. De familie
verschuilt zich dan eenige jaren in het bui
tenland in eon of ander aanzienlijk pension,
totdat de „ongesteldheid" geweken is en
men het lieve leventje weer opnieuw be
proeven kan.
De een komt niet zoo gemak
kelijk waar hij wezen wil, als de ander.
Die waarheid is Maandagmorgen 1.1. den heer
C. Batter van NIEUWE NIEDORP driemaal
achter elkaar op een zoo weinig heusche
wijze ingeprent, dat hij ze nu wel niet spoe
dig vergeten zal. Hjj reed met een beste
vette zeug op den bakwagen in den midden
weg van de Heer Hugowaard, toen een voor
wiel van het rijtuig afliep. De wagen kan
telde vóór; de voerman er af, op den grond,
en de zeug, die meende dat ze nu de nieuwe
dansen nog leeren moest, schreeuwen als
eenvarken. Gelukkig bleef het paard
staan en dus was heel spoedig het gevaar j
geweken. Met vereende krachten van de
inmiddels toegesnelde ingezetenen werd de
boel in orde gebracht en voort ging
het weer. Maar je bent „de Waard" zoo
dadelijk niet nit en de Huigendijk was dan
ook nog lang niet in 't gezicht, toen het
begrijpen. Want haar vlug zoekende ge
dachten vonden niemand, die daarvoor ook
maar eenigszins in aanmerking kon komen.
Was het dan slechts misschien een
voorwendsel om het huwelijk met den prins
te ontgaan Waarschijnlijk
En inplaats van in groote ontroering te
geraken, wat ze steeds van zichzelf verwacht
had wanneer Olga hare bekentenis zou
doen, schudde zij nu geërgerd het
hoofd.
Olga zag, dat haar moeder haar niet
geloofde.
Een korte aarzeling. Zou ze nu dadelijk
alles zeggen
Wat had ze eigenlijk te bekennen
Zy kon toch niet zeggen ik heb hem lief,
maar hij wil mij in 't geheel niet hebben
Ik doe mijn best hem to krijgen, maar h|j
ontwijkt mij steeds?
Neen, dat kon niet, dat zou haar moeder
nooit begrijpen,
Deze strijd om zijne liefde en zijn geloof
moest haar heilig geheim b'ijven.
Het was reeds bijna te veel, dat zij in
Carolyne een wetende getuige had.
Maar toch brandde in haar het verlaDgen,
haar liefde te bekennen. Dadelijk het
haar moeder trotsch in het gelaat te werpen
„hy is het."
Hare hartstochtelijke opwelling zege
vierde
„Moeder," sprak zij, „hoor het nu dade
lijk ik bemin Wigus Hennegall."
Nu had zy het gezegd. En Olga had er
geen berouw van, ofschoon haar moeder
buiten zichzelf was.
Handenwringen, tranen, minachtend
lachen, toornige uitroepen alles door
elkaaren tot slot een zenuwtoeval
andere voorwiel een uitstapje ging maken.
De zeug trok weer met kracht aan de nood
rem de man lag op den gronddaar stond
het zaakje weer, of lieverdaar lag het. En
het paard wachtte geduldig, tot de wan
hopige pogingen om Alkmaar te bereiken
weder een aanvang zouden nemen. Gelukkig
was de rjjtuigfabriek van den heer Met in de
buurt en het personeel zette zich dadelijk
aan 't werk om de voorwielen nu onvergan
kelijk aan het rijtuig te bevestigen, wat spoe
dig klaar was. Er kon nu geen sprake van
afrijden meer zijn en daarom kon dan ook
aan een vrouw, die verzocht den tocht te
mogen meemaken, de verzekering gegeven
worden, dat ze gernst instappen kon.
Maar! de mensch wikt enen na
eenige oogenblikken van voorzichtig voort
zetten der reis gingen die zoo gevreesde
voorwielen op hetzelfde oogenblik elk een
kant heen. Bonsdaar lag de familie voor
de derde maal. De man in 't gras, de vrouw
in 't gras, de zeug in 't gras, het rijtuig
stukje moet maar fortuiDig wezenHet
paard begon er aan te twijfelen, of ze de
stad nog halen zouën vandaag. Maar hij
dacht maar weer niet beter te kunnen doen,
dan af te wachten tot er opnieuw „vort" ge
commandeerd zou worden. De baas had er
evenwel voorloopig genoeg van. De vrouw
raapte zich zoo goed mogelijk op en ging
haars weegs. Je weet op zoo'n tijd natuurlijk
niet meer, wien je de schuld moet geven.
Daarom werd de zeng, zooals vanzelf spreekt
onder hevig protest harerzijds, geladen op den
bakwagen van een anderen man, die ook op
weg naar de markt was. Toch lag het zeker
niet aan het varken, want die andere man
is er zonder ongemakken mtê in de stad ge
komen. De heer B. gevoelde nu meer be
hoefte om eens te loopen. Na zijn paard van
den bakwagen losgemaakt te hebben, gingeD
beiden „staptevoets" het overig deel van den
weg afleggen en zoo kwamen zij behouden
en wel bij Oldenbnrg aan.
Zondagavond 13 Dec. had er
in de zaal van den heer P. Haringhuizen te
NIEUWE NIEDORP eene uitvoering plaats
van een meisjeskoor met medewerking van
het strijkorkest „De kleine Kapel", alles onder
leiding van den heer A. Olie. De kolfbaan
was vrij goed bezet en het aanwezige publiek
volgde de verschillende nummers met
belangstelling, zoodat de stilte tijdens de
uitvoering weinig of niets to wenschen over
liet. Wat 't meisjeskoor betreft: er zijn
wel aardige stemmetjes bij, hoewel 't ons
toch wil voorkomen, dat over 't geheel de
stemmen nog ietwat zwak zijn. De nummers
1 en 3 [zang] werden aardig ten gehoore
gebracht, alsmede no. 5 „Het Graf onderden
Meidoorn". Jammer dat in dit laatste num
mer de beide sopraan-solisten een oogenblikje
haddon, waarin ze „het niet konden halen".
De alt-soliste echter komt o. i. een woord van
lof toe, voor de verdienstelijke wijze, waarop
zij hare taak vervulde.
Wat de slotnummers van den zang betreft,
(vooral no. 7 4 volksliedjes van Worp, 2-stem-
mig, met klavierbegeleiding), scheen ons do
zang wat „enkel" toe, terwijl het intoneeren
somtijds ietwat schuchter ging. Toch heeft
dit koor over 't algemeen goed gezongen.
De kleino Kapel liet zich tusschenbeide op
kranige wijze hooren.
No. 2 b. en no. 6 a. en b. werden zeer
mooi ten gehoore gebracht en ook voor het
overige heeft de „Kapel" zich goed van hare
taak gekweten, terwjjl de j ingdige pianist,
die zoowel bij de vocale- als bij de instru
mentale muziek als accompagnateur dienst
deed, wel 'n pluimpje heeft verdiend voor de
wijze, waarop hij zijne, niet altijd gemakke
met den uitroep „Nooitnooitik
onterf je."
„Doe dat, mama, maar laat my slechts
uw liefde."
„Zulk een menschDie niets heeft, die
niets is
„Maar veel, alles worden kan en worden
zal," riep Olga.
„Zegt u tegen uw beschermeling, dat ik
Olga onterfmisschien trekt hij zich dan
terug o, bepaald."
„Ik bid u," zeide Carolyne, „u wat te
matigen. Doctor Wigus Hennegall heeft er
tot dusver niet aan gedacht, uw dochter tot
vrouw te vragen. En ik weet ook niet, of
hij wel plan heeft, het ooit te doen.
„Watje bentje bentje
benthet nog niet heimelyk met elkaar
eens
„Neen mama. Ik zeide u alleen maar, wat
ik gevoelde. Iets anders heb ik u niet ge
zegdmeer heb ik u ook niet te zeggen."
„AhahMevrouw Soniakow
zonk in haar stoel terug. Verlicht, bijna
gelukkig.
Nadat zij in haar toorn geloofd had, dat
die twee heimelijk verloofd waren, schoen
het haar nu een genade-geschenk, dat er
alleen maar gevaar bestond, en geen vol
dongen feit. Tegen gevaren kan men strijden,
bij feiten kan men zich enkel neêrleggen.
Sedert dat uur echter ontstond er een
zekere verkoeling tusschen moeder en doch
ter. Olga deed haar best dezelfde onbe
vangen hartelijkheid te tonnen zooals
steeds. Maar zy vond de oude echo niet
meer.
„Caiolyno," verzocht Olga. „laat mij met
je meê gaan naar Berlijn. Noodig mij uit.
Het gaat anders niet. Ik ken mama. Wan
lijke partij vervulde. Een geanimeerd bal
besloot zeer gezellig dezen avond.
Uitslag van de openbare land-
verburingeu te NIEUWE NIEDORP, in het
lokaal „de Prins Maurits", op Dinsdag 15
December 1903.
Vooi de Algemeene Arm en-administratie.
Het Winkelderweidje, weiland aan den
Winke erweg, 1.31.70 H.A., vroeger verhuurd
aan J. L. van Herwerden Bz. voor f 110, thans
verhuurd aan Tj. Koelemeij voor f 120. De
Dieuwer Muldersweid, weiland in den Ooster
polder, 2.17.60 H.A., vroeger verhuurd aan
Dieuwertje Schermer, echtg. van J. L. T. van
Herwerden Lz. voor f194, thans verhuurd aan
Dieuweitje Schermer, echtg. van J. T. L. van
Herwerden Lz. voor f170. Ie Voorste Schout,
weiland in den Kostverloi enpolder, 1.86.10
H.A.vroeger verhuurd aan F. Brouwer voor
f 180, de Achterste Schout, weiland in den
Kostverlorenpolder, 1.01.40 H.A. vroeger ver
huurd aan F. Brouwer voor f70, thans beiden
verhuurd aan P. Brouwer tez. voor f220. Ro-
zendaal, bouwland in den Oosterpolder, 1.04.40
II.A., vroeger verhuurd aan C. Butter voor
f 114, thans verhuurd aan A. Kapitein voor
f 125. Vroeger totaal f 668, thans f 635.
Voor de Ned. Herv. Weezenadministratie.
De Weezenweid, weiland in den Kostver
lorenpolder, 2 33.60 H.A, vrooger verhuurd
aan C. van Herwerden voor f145, thaDS ver
huurd aan C. van Herwdrden voor f 150.
De Moeder Wondersweid, weilardaan 'tPaaöje,
2 09.60 H. A., vroeger verhuurd aan J. Schagcn
voor f 135, thans verhuurd aan K. Zeeman
voor f 150. De RoozenweideD, weiland aan
den Schulpweg, 4.69.10 H A., vroeger ver
huurd aan A. Strijbis, Leyen, Oude Niedorp
voor f 445, thans verhuurd aan A. Strijbis,
Leijen, Oude Niedorp voor f 385. Noord
oostelijke helft van de Zoutpan, weiland achter
't Paadje, 0 62.00 H.A vroeger verhuurd aan
K. Zeeman voor f 20, thans verhuurd aan
K. Zeeman voor f30. De Molenweiden, weiland
aan den Oosterweg, 4 14 00 H A., vroeger ver
huurd aan J. Strijbis voor f 290, thans ver
huurd aan J. Strijbis voor f326. De Dressen,
weiland aan de Langereis, 2.12.00 II.A., vroo
ger veihuurd aan de Wed. P. Vel voor f 85,
thans verhuurd aan K. Vel Pz. voor f 130.
Vroeger totaal f' 1120, thans f 1170.
Voor de gemeente Nieuwe Niedorp
Dullisland, bouwland aan de Langereis,
groot 15190 H. A., vroeger verhuurd aan
K. de Boer te Langereis voor f 201, thans
veihuurd aan K. de Boer voor f 180. Het
Butter weid je, weiland te Terdiek, groot
I.70 30 H.A., vroegor verhuurd aan Jb. Warnar
voor f 150, thans verhuurd aan Jb. Warnar
voor f 160. Voorste Peereweid, weiland te
Terdiek, groot 2.42.90 H.A., vroeger verhuurd
aan Jb. Schrieken, Langereis, Hoogwoud,
voor f 140, thans verhuurd aan Jb. Kooij Kz.
voor f 174. Achterste Peereweid, weiland te
Terdiek, groot 1.25.60 H.A., vroeger ver
huurd aan G. Blom voor f 61, thans verhuurd
aan G. Blom voor f 65. Voorte helft v. d.
Groote Vies, weiland te Terdiek, groot
1 84 00 II.A vroeger verhuurd aan J. Pluister
voor f 120, thans verhuurd aan P. Saai voor
f 161. Achterste helft v.d. Groote Vlos, wei
land te Terdiek, groot 1.62 80 H.A., vroeger
verhuurd aan J. Pluister voor f 87, thans
verhuurd aan P. Saai voor f 139. De Weste
lijke Vlos, weiiand te Terdiek, groot 1.73 00
H A., vroeger verhuurd aan Joh. Barten voor
f 121, thans verhuurd aan Joh. Barten voor
f 120. De Oude Bulleweid, weiland in den
Kostverlorenpolder, groot 2.21.60 H.A., vroeger
verhuurd aan J. Rezelman voor f 200, thans
verhuurd aan J. Rezelman voor f 200. Voorste
Zaagmolenweidje, weilaifd ld., in 't dorp,
groot 0.47.90 H.A., vroeger verhuurd aan
N
neer ik drie weken van haar weg ben, is
haar hevigste toorn in een vurig verlangen
veranderd. Zij houdt het eenvoudig niet
uit. Men moet haar zóó behandelen."
„Zy zal het niet toestaan met het oog op
Hennegall."
„Zij gelooft, dat die in Florence blyft.
Laten we haar in dat geloof."
„Hoe kan zy dat gelooven Er is toch
voldoende over gezegd, dat Wigus hier met
een beurs is."
„Dat kan mama niet zoo uit elkaar
houden. Zij verwisselt professor Manning's
zaken met die van Wigus. Ja, wanneer er
maar sprake was van den familiegraad
tusschen barones X en gravin Y, ja, dan
was het wat anders. Maar slechts twee go-
leerden 1"
En mevrouw Soniakow zeide boos, dut
het haar uitstekend was dat Olga met'haar
vriendin op reis ging. Deze stond haar toch
veel nader dan haar moeder
Wigus begreep niet, wat er toch wel
mocht gebeurd zyn.
Hij vertelde Carolyne, dat hij vóór de
beide laatste voordrachten een briefje van
den prins had gehad, waarin hij deze lessen
afzegde en van mijnheer Von Mandock de
verklaring, dat de prins naar Rome ging.
Ook zyn salaris, volstrekt niet vorstel, k
had hij d&delyk gekregen.
Zij zaten den laatsten avond bij elkai r
aan de tafel onder de lamp. En toon ver
telde Carolyne hem, wat er gebeurd was.
Ten opzichte van den prins maakte zij zich
niet schuldig aan indiscretie, want op Wigus'
zwygen kon ze rekenen.
WORDT VERVOLGD.