Donderdag 17 December 51)03. 47iSte Jaargang No. 3&98 FEUILLETON. 1 7 SGHAGER A COURANT. Aüerieiile- Liilliiillil. Dit blad verschijnt tweemaal per weekWoensdag- en Zaterdagavond. Bij inzending tot 's morgens 9 ure, worden ADV KRTKNT1EN in het eerstuitkomend nummer gsplaatst. INGEZONDEN STUKKEN één dag vroeger. IBisreau L»a», O 4. Uitgever: P. TRAPMAN. SiedewerkerJ. I Ai li E L. Prijs per jaar f 3.Franco per post i 3.60. Afzonderliike nummers 5 Cent. ADVERTENTIEN van 1 tot 5 regels f 0.25 iedere regel meer 5ct Groote letters worden naar plaatsruimte berekend. Bij (hl nummer behoort een bijvoegsel. Binnenlandscli N ienws. HOOG WATER. Uit 's-HERTOGENBOSCH wordt gemeld Als 't water blijft wassen, zuilen binnen kort óók de wegen van Ronk naar Vlijmen en Pettelaar, evenals die naar Kromvoirte en Engelen, die reeds enkele dagen onder water staan, onbegaanbaar zijn. Tal van akkers, met knollen, kool en andere naiaars-producten bezet, kunnen in den omtrek van 's-Hertogen- bosch waardeloos worden geacht. De watertoegangen tot 's-Hertogenbosch zijn afgesloten. Hot stoomgemaal werkt. Het boezemwater in de provincie Friesland heeft thans een gemiddelde hoogte van p. m. 75 c M. boven zomerpeil verkregen, gelijk aan 33 c. M. boven Amst.poil .In jaren werd deze hoogte niet bereikt. Landen, die anders steeds ook in December droog staan, vertooneu eon geheel vlak water. Do stand is p. m. meter hooger dan in December 1902. WINKEL. In het afgeloopen jaar zijn door verscheidene personen in deze gemeente proeven genomen met kunstmest, daartoe in de gelegenheid gesteld door de bekende vereeniging te Antwerpen. Ter ver gelijking had elke proefnemer drie veldjes van 1 A., waarvan het eerste onbemest bleef, het tweede chloorkalium en superphosphaat ontving en het derde chloorkalium, super phosphaat en chilisalpeter. In het algemeen was het afgeloopen jaar niet erg gelukkig voor proefnemingen in deze omgeving, door de velo regens. Wel bleek het vele water een spoedige oplossing en werking der kunstmeststoffen in de hand te werken. In den voorzomer staken de kunst- mestveldjes over het algemeen gunstig af bij hun omgeving. Vooral deed de chilisalpeter hier en daar wonderen. Evenals vroeger op particuliere en Rtjksproefvelden, is het nu weer duidelijk gebleken, dat onze klei- en zavelgronden lijden aan stikstofarmoede. 't Is jammer, dat de aanhoudende regens ten slotte zoo nadeelig werkten, dat de oogst van late aardappelen en groenten vrijwel mis lukte, zoodat het niet de moeite waard was, do opbrengsten te vergelijken en te wegen. Ook hebben ziekten en schadelijke dieren hiertoe meegewerkt. Zoo stond de met chilisalpeter bemeste kool van den heer P. Zwagerman te Winkel eerst uitstekend, maar later trad de made van de koolvlieg in zoo hevige mate op, dat het geheele gewas van 't veld verwijderd moest worden. Verder hield het aanhoudend ongunstige weder de werkzaamheden zoo tegen, dat de meesten zich den tijd niet gunden, de opbreng sten bij den oogst afzonderlijk te wegen en te vergelijken. Toch zijn we in staat, van sommigen de uitkomsten mede te deolen. De heer D. Dekker had in 't Winkelerzand (zavelgrond) een aardappelproefveld. Het onbemeste perceel bracht op 123 K.G. groote en 28 K G. kleine. Perceel 2 [chloorkalium en superphosphaat! 166 K G. groote en 35 K.G. kleine, en perceel 3, dat bovendien chilisalpeter ontvangen had, 172 K.G. groote en 32 K G. kleine. De heer P. Schoorl te Lutjewinkel [klei grond] had een proefveld aangelegd op weiland. Het onbemeste perceel en dat, het welk met chloorkalium en superphosphaat was bemest, leverden gelijke uitkomsten, n.1. 57 K.G. hooi. Het perceel, dat bovendien chilisalpeter ontvangen had, stak den geheelen zomer l u i s 11 r 8. Roman van IDA BOY-ED. ooooo— 41. „Nu, is het geen onzin," zeide Olga, „dat ik mij als lager van geboorte moet laten behandelen Ik, minder. Naast dien goeden lummel. Dat is toch bijna al te gek. Wie zal het in zijn hersens krijgen, mij als minderwaardig te beschouwen als hem Ach mama, houd my niet voor verwaand, maar het komt mij voor, dat ik het ventje wel in mijn zak kan steken 1" „OnzinWat een burgerlijke uit drukking. Er zijn toch verschillende stan den „Neen..Er zijn verschillende graden van welopgevoedheid ontwikkeling en kennis." „Dat is hetzelfde." „Dat is nietwaar." „Olga 1" riep Carolyne vermanend daar- tusschen, want zij hoorde wel, dat 0'ga ook op het punt stond heftig te worden. Het hielp dadelyk. Het jonge meisje knikte haar toe vriendelijk en dankbaar. „Genoegriep mevrouw Soniakow. „Ik beveel je, den prins te trouwen. Je bent mijc kind. Je hebt te gehoorzamen." Olga boog zich over haar moeder heen en gaf haai een kus op het voorhoofd. „Gunst, mama," zeide zij, „over dergelijke ouderwetsche begrippen willen we geen strijd me^r voeren. Ik geloof, dat daarover reeds verschil van meening zai hebben bijzonder gunstig bij het overige af, en j leverde 112'/i K.G. hooi. Een aardappelproef- veld, bij denzelfden persoon aangelegd, zou naar het uiterlijk te oordeelen, dezelfde resultaten opleveren, maar de opbrengsten zijn niet gewogeD. Bij den heer G. Vis te Lïmmerschouw leverden de veldjes respectievelijk 50, 75 en 100 K.G. hooi. Van enkele andere proefnemers hopen we binnenkort de resultaten te kunnen mede- deelen. Oorzaken van het beleenen. Dat in vele werkliedengezinnen overleg ontbreekt en dat men in de arbeiderskringen veelal bereid is, voor tijdelijk genot kleeding en huisraad ten offer te brengen, is een zoo algemeen verbreide meening, dat ook wel eens het oor geleend mag worden aan stem men, niet die daarvoor verzachtende omstan digheden pleiten, maar die verklaren, dat hier overdrijving aan het woord is. Daarom geven wij hier gaarne het oordeel weder van den chef-controleur van eene stadsbank van leening iu een onzer groote steden, die een langen tijd ernstige studie maakte van de oorzaken van het beleenen. Zijn op jarenlange erva ring steunend oordeel was, dat het in het algemeen niet waar is, dat onder do arbei dersklasse kleeding6tukken en huisraad worden verpand voor een feest, een uitstapje, of iets van dien aard. Het mag een enkele maal gebeuren, dat eea werkman een overjas be leent en de werkmansvrouw een slot of oorbellen, om daarvoor uit te gaan, doch dit zijn uitzonderingen. Men stelt iu de volks klasse veel te veel prijs op het bezit van meubels en kleeding, dan dat men ze maar roekeloos zou wegbrengenHet is de vaste overtuiging van dezen man, dat de banken van leening een groot deel van hun recht op bestaan zouden hebben verloren, indien de werklieden waren verzekerd tegen werkloosheid, ziekte, invaliditeit en ouderdom. Hoofdoorzaak van het beleenen der panden door werklieden toch, is gemis aan geregelde verdienste, door werkloosheid, ziekte of den ouden dag. Daardoor gaan de uit den aard der zaak reeds povere inboedeltjes soms stuk voor stuk de deur uit naar den lommerd. En menig stuk, dat is verhuisd uit het kleine kamertje van den werkman naar hot groote gebouw van de bank, om gewoonlijk nooit weder in handen van den ouden eige naar terug te keeren, is vooraf getuige ge weest van bittere nooddruft, omdat de huisgenooten het noode zagen heengaan en daartoe niet overgingen vóór de nood hen dwong. (Soc. Weekbl.) Jenever aan boord! De Minister van Marine heeft in beginsel besloten, de verstrekkingen van jenever, zoowel de dagelijksche verstrekkingen bui tengaats als de c-xtra-verstrekkingen binnen- en buitengaats, in den loop van 1904 te doen ophouden, terwjjl dan tevens zal worden vastgesteld, wat voor die extra-verstrekkingen in de plaats zal worden gesteld. Een zekere hoeveelheid jenever zal echter aan boord be schikbaar moeten blijven om in zeer bijzon dere gevallen te kunnen worden verstrekt. De afschaffing van den jenever dient tege lijkertijd ook op de schepen in O.-Indië te worden toegepast," zal zij doel treffen. Daar toe is overleg noodig met het departement van Koloniën, dat nog niet is afgeloopen. Door den speelduivel mee gesleept De Haagsche Konter der Prov. Gron. Crt. schrijft Deftige Hagenaars, opgegroeid en groot gebracht in eerbiedig opzien naar zekere bestaan tusschen Eva en hare dochters. En toch is het zoo vreeselijk eenvoudig ouders hebben over volwassen kinderen niets te zeggen." „Olga 1" riep haar moeder verschrikt. „Ja mama," meende deze, schouder ophalend, „dat is nu eenmaal zoo Vol wassen kinderen doen vanzelf hun plicht. Als wij bijvoorbeeld arm werden, zou ik graag myn rug voor u krom werkeD. Dat was myn plicht. Maar een man, van wien ik niet houd, te trouwen en dat alleen ter wille vaD u, dat is niet mijn plicht." Zij ging op de leuning van den stoel van baar moeder zitten, sloeg haar arm om haar moeders hals en zeide: „Dus be grepen, mamaatje? En geef mynudadelyk een kus. Mama, ik vergeef u." Carolyne dachtkon hij haar zóó zien Zoo natuurlijk en steeds als in zonneglans gedoopt. Ook Olga's moeder was ontwapend. Zij dacht er nog niet aan, haar plan op te geven. Maar haar moederhart bewonderde, half tegen haar zin in, den overwinnenden aard harer dochter. „Ach... jij," zeide ze met een half lachje, „maar denk niet, dat ge mij in deze kwestie evenals met al het andere klein krijgt. We komen daarop terug." „Neen moeder, wij komen daar niet op terug," antwoordde Olga beslist. „Ik wil u ook zeggen waarom nietomdat ik een anderen man liefheb." Sedert jaren had mevrouw Soniakow dit woord eenmaal verwacht en er voor gevreesd. Want zij wist het welals het gesproken werd, beteekende het een groote verandering in haar leven. Nu hoorde ze het zonder het eigenlijk te hooge geslachten, raken tegenwoordig de kluts geheel kwijt Verontwaardigd schudden zij het hoofd, nu zij in onze couranten lezen, hoe de in- boedel van een onzer ongenaakbaarste Pa triciërs, schatrijk en alom geacht, uit een geslacht, dat van onder tot onder de hoog ste ambten aan het Hof bekleedde, in het. openbaar verkocht wordt wegens Sc hilden Er loopen vreemdsoortige geruchten om trent de wijze, waarop deze familie sinds jaren van het taaie crediet harer leveranciers misbruik heeft gemaakt. Men vertelt, dat de slager in geen 16 jaren eenige betaling ontvangen heeft! En terwijl de familie op vorstelijken voet leefde en de heer des huizes, door den speel duivel meegesleept, zich aan gewaagde specu- latiën overgaf? verbrokkelde het reusachtige kapitaal al meer en meer. De talrijke vereenigingen en genootschap pen, waarvan de schatrijke on vrijgevige failliet lid was, ontvangen nu van zijn ge machtigde Je zonderlinge kennisgeving, dat het lidmaatschap „wegens ongesteldheid" wordt opgezegd. Verontschuldigingen zjjn in de wereld om er gebruik van te maken, maar in dit geval is toch wel een heel vreemdsoortig motief gekozen. Of moet men „ongesteldheid" opvatten in de beteekenis van het tegenovergestelde van „wèlgesteld- heid" Hoe het zij, de Hagenaars slaan de handen in elkaar over zulk een ontploffiug in de groote wereld. Zal het prachtige landgoed aan den Was- senaerschen Weg, waar de architect Muijsken destijds het verregaande klassieke kasteel bouwde, ook onder den hamer komen Des tijds, toen men dat pronkjuweel bouwde, was niets te kostbaar, om van dat buitenverblijf eeu toonbeeld van fijnen smaak en comfort te maken. De bouwmeester toog met den eigenaar naar Engeland, om zich daar aan de grootste buitenverblijven der Engelsche edelen te spiegelen en die weelderige inrich tingen tot voorbeeld te kiezen. En nog is die pittoreske bezitting met haar statig slot, haar dreven en boompartijen, na het Huis de Pauw, het schoonste en rijkste landgoed aan den Leidschen weg. Zal dit uitgestrekte torrein ook onder den hamer kotnen Niemand weet het, maar er wordt bewoerd, dat de gedeeltelijke verkoop van eigendommen vermoedelijk voldoende zal zijn om het deficit te dekken. De familie verschuilt zich dan eenige jaren in het bui tenland in eon of ander aanzienlijk pension, totdat de „ongesteldheid" geweken is en men het lieve leventje weer opnieuw be proeven kan. De een komt niet zoo gemak kelijk waar hij wezen wil, als de ander. Die waarheid is Maandagmorgen 1.1. den heer C. Batter van NIEUWE NIEDORP driemaal achter elkaar op een zoo weinig heusche wijze ingeprent, dat hij ze nu wel niet spoe dig vergeten zal. Hjj reed met een beste vette zeug op den bakwagen in den midden weg van de Heer Hugowaard, toen een voor wiel van het rijtuig afliep. De wagen kan telde vóór; de voerman er af, op den grond, en de zeug, die meende dat ze nu de nieuwe dansen nog leeren moest, schreeuwen als eenvarken. Gelukkig bleef het paard staan en dus was heel spoedig het gevaar j geweken. Met vereende krachten van de inmiddels toegesnelde ingezetenen werd de boel in orde gebracht en voort ging het weer. Maar je bent „de Waard" zoo dadelijk niet nit en de Huigendijk was dan ook nog lang niet in 't gezicht, toen het begrijpen. Want haar vlug zoekende ge dachten vonden niemand, die daarvoor ook maar eenigszins in aanmerking kon komen. Was het dan slechts misschien een voorwendsel om het huwelijk met den prins te ontgaan Waarschijnlijk En inplaats van in groote ontroering te geraken, wat ze steeds van zichzelf verwacht had wanneer Olga hare bekentenis zou doen, schudde zij nu geërgerd het hoofd. Olga zag, dat haar moeder haar niet geloofde. Een korte aarzeling. Zou ze nu dadelijk alles zeggen Wat had ze eigenlijk te bekennen Zy kon toch niet zeggen ik heb hem lief, maar hij wil mij in 't geheel niet hebben Ik doe mijn best hem to krijgen, maar h|j ontwijkt mij steeds? Neen, dat kon niet, dat zou haar moeder nooit begrijpen, Deze strijd om zijne liefde en zijn geloof moest haar heilig geheim b'ijven. Het was reeds bijna te veel, dat zij in Carolyne een wetende getuige had. Maar toch brandde in haar het verlaDgen, haar liefde te bekennen. Dadelijk het haar moeder trotsch in het gelaat te werpen „hy is het." Hare hartstochtelijke opwelling zege vierde „Moeder," sprak zij, „hoor het nu dade lijk ik bemin Wigus Hennegall." Nu had zy het gezegd. En Olga had er geen berouw van, ofschoon haar moeder buiten zichzelf was. Handenwringen, tranen, minachtend lachen, toornige uitroepen alles door elkaaren tot slot een zenuwtoeval andere voorwiel een uitstapje ging maken. De zeug trok weer met kracht aan de nood rem de man lag op den gronddaar stond het zaakje weer, of lieverdaar lag het. En het paard wachtte geduldig, tot de wan hopige pogingen om Alkmaar te bereiken weder een aanvang zouden nemen. Gelukkig was de rjjtuigfabriek van den heer Met in de buurt en het personeel zette zich dadelijk aan 't werk om de voorwielen nu onvergan kelijk aan het rijtuig te bevestigen, wat spoe dig klaar was. Er kon nu geen sprake van afrijden meer zijn en daarom kon dan ook aan een vrouw, die verzocht den tocht te mogen meemaken, de verzekering gegeven worden, dat ze gernst instappen kon. Maar! de mensch wikt enen na eenige oogenblikken van voorzichtig voort zetten der reis gingen die zoo gevreesde voorwielen op hetzelfde oogenblik elk een kant heen. Bonsdaar lag de familie voor de derde maal. De man in 't gras, de vrouw in 't gras, de zeug in 't gras, het rijtuig stukje moet maar fortuiDig wezenHet paard begon er aan te twijfelen, of ze de stad nog halen zouën vandaag. Maar hij dacht maar weer niet beter te kunnen doen, dan af te wachten tot er opnieuw „vort" ge commandeerd zou worden. De baas had er evenwel voorloopig genoeg van. De vrouw raapte zich zoo goed mogelijk op en ging haars weegs. Je weet op zoo'n tijd natuurlijk niet meer, wien je de schuld moet geven. Daarom werd de zeng, zooals vanzelf spreekt onder hevig protest harerzijds, geladen op den bakwagen van een anderen man, die ook op weg naar de markt was. Toch lag het zeker niet aan het varken, want die andere man is er zonder ongemakken mtê in de stad ge komen. De heer B. gevoelde nu meer be hoefte om eens te loopen. Na zijn paard van den bakwagen losgemaakt te hebben, gingeD beiden „staptevoets" het overig deel van den weg afleggen en zoo kwamen zij behouden en wel bij Oldenbnrg aan. Zondagavond 13 Dec. had er in de zaal van den heer P. Haringhuizen te NIEUWE NIEDORP eene uitvoering plaats van een meisjeskoor met medewerking van het strijkorkest „De kleine Kapel", alles onder leiding van den heer A. Olie. De kolfbaan was vrij goed bezet en het aanwezige publiek volgde de verschillende nummers met belangstelling, zoodat de stilte tijdens de uitvoering weinig of niets to wenschen over liet. Wat 't meisjeskoor betreft: er zijn wel aardige stemmetjes bij, hoewel 't ons toch wil voorkomen, dat over 't geheel de stemmen nog ietwat zwak zijn. De nummers 1 en 3 [zang] werden aardig ten gehoore gebracht, alsmede no. 5 „Het Graf onderden Meidoorn". Jammer dat in dit laatste num mer de beide sopraan-solisten een oogenblikje haddon, waarin ze „het niet konden halen". De alt-soliste echter komt o. i. een woord van lof toe, voor de verdienstelijke wijze, waarop zij hare taak vervulde. Wat de slotnummers van den zang betreft, (vooral no. 7 4 volksliedjes van Worp, 2-stem- mig, met klavierbegeleiding), scheen ons do zang wat „enkel" toe, terwijl het intoneeren somtijds ietwat schuchter ging. Toch heeft dit koor over 't algemeen goed gezongen. De kleino Kapel liet zich tusschenbeide op kranige wijze hooren. No. 2 b. en no. 6 a. en b. werden zeer mooi ten gehoore gebracht en ook voor het overige heeft de „Kapel" zich goed van hare taak gekweten, terwjjl de j ingdige pianist, die zoowel bij de vocale- als bij de instru mentale muziek als accompagnateur dienst deed, wel 'n pluimpje heeft verdiend voor de wijze, waarop hij zijne, niet altijd gemakke met den uitroep „Nooitnooitik onterf je." „Doe dat, mama, maar laat my slechts uw liefde." „Zulk een menschDie niets heeft, die niets is „Maar veel, alles worden kan en worden zal," riep Olga. „Zegt u tegen uw beschermeling, dat ik Olga onterfmisschien trekt hij zich dan terug o, bepaald." „Ik bid u," zeide Carolyne, „u wat te matigen. Doctor Wigus Hennegall heeft er tot dusver niet aan gedacht, uw dochter tot vrouw te vragen. En ik weet ook niet, of hij wel plan heeft, het ooit te doen. „Watje bentje bentje benthet nog niet heimelyk met elkaar eens „Neen mama. Ik zeide u alleen maar, wat ik gevoelde. Iets anders heb ik u niet ge zegdmeer heb ik u ook niet te zeggen." „AhahMevrouw Soniakow zonk in haar stoel terug. Verlicht, bijna gelukkig. Nadat zij in haar toorn geloofd had, dat die twee heimelijk verloofd waren, schoen het haar nu een genade-geschenk, dat er alleen maar gevaar bestond, en geen vol dongen feit. Tegen gevaren kan men strijden, bij feiten kan men zich enkel neêrleggen. Sedert dat uur echter ontstond er een zekere verkoeling tusschen moeder en doch ter. Olga deed haar best dezelfde onbe vangen hartelijkheid te tonnen zooals steeds. Maar zy vond de oude echo niet meer. „Caiolyno," verzocht Olga. „laat mij met je meê gaan naar Berlijn. Noodig mij uit. Het gaat anders niet. Ik ken mama. Wan lijke partij vervulde. Een geanimeerd bal besloot zeer gezellig dezen avond. Uitslag van de openbare land- verburingeu te NIEUWE NIEDORP, in het lokaal „de Prins Maurits", op Dinsdag 15 December 1903. Vooi de Algemeene Arm en-administratie. Het Winkelderweidje, weiland aan den Winke erweg, 1.31.70 H.A., vroeger verhuurd aan J. L. van Herwerden Bz. voor f 110, thans verhuurd aan Tj. Koelemeij voor f 120. De Dieuwer Muldersweid, weiland in den Ooster polder, 2.17.60 H.A., vroeger verhuurd aan Dieuwertje Schermer, echtg. van J. L. T. van Herwerden Lz. voor f194, thans verhuurd aan Dieuweitje Schermer, echtg. van J. T. L. van Herwerden Lz. voor f170. Ie Voorste Schout, weiland in den Kostverloi enpolder, 1.86.10 H.A.vroeger verhuurd aan F. Brouwer voor f 180, de Achterste Schout, weiland in den Kostverlorenpolder, 1.01.40 H.A. vroeger ver huurd aan F. Brouwer voor f70, thans beiden verhuurd aan P. Brouwer tez. voor f220. Ro- zendaal, bouwland in den Oosterpolder, 1.04.40 II.A., vroeger verhuurd aan C. Butter voor f 114, thans verhuurd aan A. Kapitein voor f 125. Vroeger totaal f 668, thans f 635. Voor de Ned. Herv. Weezenadministratie. De Weezenweid, weiland in den Kostver lorenpolder, 2 33.60 H.A, vrooger verhuurd aan C. van Herwerden voor f145, thaDS ver huurd aan C. van Herwdrden voor f 150. De Moeder Wondersweid, weilardaan 'tPaaöje, 2 09.60 H. A., vroeger verhuurd aan J. Schagcn voor f 135, thans verhuurd aan K. Zeeman voor f 150. De RoozenweideD, weiland aan den Schulpweg, 4.69.10 H A., vroeger ver huurd aan A. Strijbis, Leyen, Oude Niedorp voor f 445, thans verhuurd aan A. Strijbis, Leijen, Oude Niedorp voor f 385. Noord oostelijke helft van de Zoutpan, weiland achter 't Paadje, 0 62.00 H.A vroeger verhuurd aan K. Zeeman voor f 20, thans verhuurd aan K. Zeeman voor f30. De Molenweiden, weiland aan den Oosterweg, 4 14 00 H A., vroeger ver huurd aan J. Strijbis voor f 290, thans ver huurd aan J. Strijbis voor f326. De Dressen, weiland aan de Langereis, 2.12.00 II.A., vroo ger veihuurd aan de Wed. P. Vel voor f 85, thans verhuurd aan K. Vel Pz. voor f 130. Vroeger totaal f' 1120, thans f 1170. Voor de gemeente Nieuwe Niedorp Dullisland, bouwland aan de Langereis, groot 15190 H. A., vroeger verhuurd aan K. de Boer te Langereis voor f 201, thans veihuurd aan K. de Boer voor f 180. Het Butter weid je, weiland te Terdiek, groot I.70 30 H.A., vroegor verhuurd aan Jb. Warnar voor f 150, thans verhuurd aan Jb. Warnar voor f 160. Voorste Peereweid, weiland te Terdiek, groot 2.42.90 H.A., vroeger verhuurd aan Jb. Schrieken, Langereis, Hoogwoud, voor f 140, thans verhuurd aan Jb. Kooij Kz. voor f 174. Achterste Peereweid, weiland te Terdiek, groot 1.25.60 H.A., vroeger ver huurd aan G. Blom voor f 61, thans verhuurd aan G. Blom voor f 65. Voorte helft v. d. Groote Vies, weiland te Terdiek, groot 1 84 00 II.A vroeger verhuurd aan J. Pluister voor f 120, thans verhuurd aan P. Saai voor f 161. Achterste helft v.d. Groote Vlos, wei land te Terdiek, groot 1.62 80 H.A., vroeger verhuurd aan J. Pluister voor f 87, thans verhuurd aan P. Saai voor f 139. De Weste lijke Vlos, weiiand te Terdiek, groot 1.73 00 H A., vroeger verhuurd aan Joh. Barten voor f 121, thans verhuurd aan Joh. Barten voor f 120. De Oude Bulleweid, weiland in den Kostverlorenpolder, groot 2.21.60 H.A., vroeger verhuurd aan J. Rezelman voor f 200, thans verhuurd aan J. Rezelman voor f 200. Voorste Zaagmolenweidje, weilaifd ld., in 't dorp, groot 0.47.90 H.A., vroeger verhuurd aan N neer ik drie weken van haar weg ben, is haar hevigste toorn in een vurig verlangen veranderd. Zij houdt het eenvoudig niet uit. Men moet haar zóó behandelen." „Zy zal het niet toestaan met het oog op Hennegall." „Zij gelooft, dat die in Florence blyft. Laten we haar in dat geloof." „Hoe kan zy dat gelooven Er is toch voldoende over gezegd, dat Wigus hier met een beurs is." „Dat kan mama niet zoo uit elkaar houden. Zij verwisselt professor Manning's zaken met die van Wigus. Ja, wanneer er maar sprake was van den familiegraad tusschen barones X en gravin Y, ja, dan was het wat anders. Maar slechts twee go- leerden 1" En mevrouw Soniakow zeide boos, dut het haar uitstekend was dat Olga met'haar vriendin op reis ging. Deze stond haar toch veel nader dan haar moeder Wigus begreep niet, wat er toch wel mocht gebeurd zyn. Hij vertelde Carolyne, dat hij vóór de beide laatste voordrachten een briefje van den prins had gehad, waarin hij deze lessen afzegde en van mijnheer Von Mandock de verklaring, dat de prins naar Rome ging. Ook zyn salaris, volstrekt niet vorstel, k had hij d&delyk gekregen. Zij zaten den laatsten avond bij elkai r aan de tafel onder de lamp. En toon ver telde Carolyne hem, wat er gebeurd was. Ten opzichte van den prins maakte zij zich niet schuldig aan indiscretie, want op Wigus' zwygen kon ze rekenen. WORDT VERVOLGD.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1903 | | pagina 1