rijwiel, Werkman, Jiaasmafcerslmftht. Boerenmeid, Boerenknecht, een Werkman, Werkman, Werkman, Werkman, Arbeider, Kaasmaker, eeo partijtje Haver, Kaasmakers Café it ferginii! WINTERM! Yronwenwereid. een Dienstbode Rammaker annex Kruidenierswaren, Plaatselijk Nieuws. Ons „Witte Kruis". I Mei gevraagd die goed kan melken,bij T VETHM AN, Kreil, gem. Wieringerwaard Te koop een goed onderhouden een jaar bereden, voor spotprijs. Adres; J. MOEJES, Kaasfabnek Stompetoren Aan hetzelfde adres biedt zich aan: een bekwaam Wordt gevraagd die goed kan melken, loon f 2.50 per week, Br. onder lett. W, bureau van dit blad. Gevraagd, een goed kunnende melken, om terstond in dienst te treden, en met 1 Maart liefst met oen Zoon, melken vereischte, ploegen wordt niet verlangd. Adres: J. VAN DER VEER, Anna- hoeve, Koegras, gem. Helder. Gematf met 1 Mei as. goed kunnende melken. Zich in persoon te vervoegen bij C A. WAl- BOER te Wieringerwaard. ADVERTENTIËN. Gevraagd, tegen 1 Maart a.s., goed kunnende ploegen en melken. AdresC. KOMEN, Veerweg, Anna Paulowna. Tep 1 Maart piraat T die goed kan melken,bij Jn. KANT Dz te Wieringerwaard, Mt met 1 Maait piraatt i goed kunnende melken, bij Wed K. BRUIN, Koegras, Callantsoog. Gevraagd, tegen I Mei, P.G., die goed kan melkenwoning en tuin beschikbaar, bij C. WON DER Pz., Veenhuizen, bij Oude Niedorp Gevraagd, tegen Mei a. s., in de Kaasfabriek //De Eersteling4 te Koegras Het hebben van zooveel mogelijk eigen personeel strekt tot aanbeveling. Sollicitatiën in te zenden voor den 15 Februari bij den Heer C. BLANK MAN, Koegras. gem. Helder. Er wordt met Maart ot eerder gevraagd, bij Jb. W AI BOER Hz. te Rarsin- gerhorn. Te koop zeer geschikt voor den zaai, tegen f 3.50 per 50 Kilo. Adres K. HOOG- feCHAGEN te Koegras. ffiuSTJUS d"h' d"dokl«'"'j» Door het vertrek van den woordige, wordt 1 Mei VRAAGD: een in de Fabriek .Nooit GedacïtV' Anna Paulowna. 1 t( Sollicitatiën worden ingew»„u 22 Februari e.k. bij F. A Meerweg, Anna Paulowna. Door vertrek van den tegenwo0rrf wordt sre ra» «rd: een k, maker, in de Fabriek aan de gereis, om met 2 Mei in dienst* treden. Sollicitatiën worden j wacht Zondag 31 Januari, verv0]s! Woensdags en Zondags tot en 14 Februari ten huize van P yy Kastelein, a.d. Langereis, 's namidj van 1 tot 4 nur. Te koop gevraagd: Aanbiedingen (ook van rijtuig e- tuig gewenscht) onder lett R( fe. het bureau van dit blad Uit de hand te koop; met 3/4 H. A. f. A Te bevragen bij den Makel» P. BERKHOUWER te Schagen. HANDEL IN le soort Gras-, Klaver- en Voerbietenzaadp C. I». lIFlBERn Kneesweg, Anna Paulowna Puik GROENE ERWTEN 11 cent p«st \pe GRAUWE ERWTEN 18 cent per kot, CITROEN BQONEN 14 ct. per kop, 5 kop a 18ct. BRUINE BOONEN 15 cent per kop. WITTE BOONEN 14 ct. per kop, 5 kop a 13 ct, HOLLAND8CH 8PEK 25 ct per pond, 5 pond a 24 cl. GRUTTEMEEL 8 ct. per pond, bij 7« 25 ct, Aanbevelend, C8 KOSSEN. DAM ES-MODETIJ DSCH KIFT. Een nieuw kwartaal begint binnen kort. Abonnementen worden aangenomen Hij F. TRAPMAN, Joh. van Woezik nit de Zijpe, die nogal vaak erels dronken ie. drinkt een „kwaje drank" In zulk een toestand heeft hg op 24 Dec. j.1. den 28-jarigen J. T. van Dnin van •t Zand mishandeld. Het misdrijf vond plaats bü de Bnrgervlotbrug en bezorgde den bekl., die in 1903 al eens voor wederspannigheid is veroordeeld, een eiech van 10 dagen gevang. De 24-jarige Petra» Veldhui» uit Heems kerk is ook 'n mooie jongen, die zich op 7 Jan j.1. tegen den Rijksveldwachter J. Rap te Uitgeest wederspannig betoonde, redenen waarom de heer Officier heden 8 dagen gev. tegen hem eischte. Heemskerk leverde vandaag nog meer moois op. n.1. de vreeselijk lange tniniere- kn». ht Jacob Beentjes. Deze beklaagde heeft verzet en mishandeling gepleegd te Uitgeest op 7 Januari j.1. tegenover den rijksveldw. J. Rap. We hoorden spreken van een zeer groote massa volks, groote herrie, jjsstokkeD die aan stukken en brokken werden geslagen, etc. Alles in onderling verband en samen hang beschouwd: een mooie rommel De beid van deze historie, Beentjes dos, wenschte na 't verrichten zijner heldendaden, op zijne lauweren te gaan rusten. Te dien einde ging hij heel deftig, hij was geheel nuchter zegt hij, in een tuin zitten[Lekker met strenge vorst op 7 Januari !j De heer Officier vond het hier noodig, uitstel te verleenener moe ten nog eenige getuigen worden gehoord, waarvan er thans een ziek is. Over 14 dagen zal de behandeling dezer zaak worden hervat. Jan Epke. afkomstig van Hoogkarspel en thans wonende te Venhuizen, is een goede bekende, of althans een oude bekende in de rechtszaal. Noch de E A. heeren rechters, noch de snbst. 0. v J noch wij, persmns- kieten, noch zelfs de baliekluiver» keken dan ook vreemd op, toen Jan voor 't voetlicht kwam. Hij had bij Abram Bakker te Hoog karspel op 6 Jan'. J.1.,tot groote ontsteltenis van diens vrouw, 2 ruiten in het winkelraam stukgeslagen. De heer Off. wilde zoo'n „goeds klant" eens recht royaal bedienen en eischte, [of het maar „niks" was,] 14 dagen gevang, wegens vernieling. Z.E.D. verklaarde, Epke zoo goed te kennen, dat hem niet» cadeau moet worden gedaan. Over 14 dagen komt Jan, [hij raakt hier nn zoo zoetjes-an „thuis"J nog eens, terwijl we dan als „corpus delicti' een heele partij eenden en zwanen in de rechtszaal zullen zien. [Heeren Poeliers komt, ziet en overtuigt n, of Jan „wat eels" gegapt heeft De beestjes hebben zich zeker erg tot Jan aangetrokken gevoeld, of Jan tot hen De eene oude bekende was niet weg, of de andere kwam weer. De eene hoogst aange name verrassing voor ons volgde de andere steeds op. Daar kregen we zoowaar eerst die brave Jaap Meilink van Broekerhaven, gem. Bovenkarspel, als beklaagde te zien, [die misschien nog niet eens 25 keer in de rechts zaal is geweestj en na- hem kwam, heel net jes als getuige, de ongeveer even „brave" en deugdzame Jan Deen, uit dezelfde plaats, als getuige aangestapt, want hij was er bij tegenwoordig, toen Jaap op 28 December j.1. een ki entenbrood uit den onbeheerd aan den weg staanden bakkerswagen van W.-Zwaan, broodbakker bij hen ter woonplaatse, weg nam. Jaap poogde Jan Deen, heel vriend schappelijk, ook nog een deel van de schuld te geven, hij was „niks schrokkig" of in halig, maar de O. van J. verlangde die goedheid niet en wilde Meilink de schuld zoo goed als alleen laten honden. Nn, beiden moesten 't maar uit maken, ik zeg niet „uitvechten", met die schuld, besloot Mr. Cnopius, en eischte tegen Jaap 8 dagen ge vangenisstraf. We hebben vandaag, als we dat zoo eens nagaaD. nogal wat verre uitstapjes gemaakt hé Naar Texel, naar Den Helder [bij uit zondering naar Uitgeest, Boveükarspel, Egmond, Wijdenes, enz., dat we znllen nn maar eens wat dichter „bij honk" beslatten en veilig en wel de haven binnenzeilen te Dirkshorn, alwaar ons slottooneel speelt. Daar wonen in stillen vrede de gebroeders Hnibers, van wie één vandaag als beklaagde fungeerde in de rechtszaal. Zoolang de moe der van deze lnidjes nog leefde, [deze is nog niet zoo heel lang geleden gestorven], ging het nog zoowat met hen, maar naderhand, toen de mannen met elkaar „kluisden", toen werd het langzamerhand zenren. Beiden zijn „nogal dorstig" en vooral Albert, onze beklaagde, schijnt dikwijls een glaasje te ledigen. Hoewel hij daarin ijverig is, lijkt hij voor de rest het werken voor de dommen te vinden, althans, hij werd ons meer dan eens als lui en vadsig geschilderd. Kren tenbrood, [we merkten 't in de vorige zaak,] Is een begeerlijk iets ook Albertns lnst het graag. Alles heeft hg er voor veilzijn vrij heid inclnls. Op 11 Januari j.1., 's avonds 6 uur onge veer, had de bakker Pieter Kossen [van Dirkshorn,] aldaar zijn met honden bespan nen broodwagen, al ventende, een poosje Onbeheerd gelaten, vlak bjj 't brandspuit- huisje. Na een 10 minuten terugkomende, waren de „krenten-schootjes" gevlogen We kwamen nit des bakkers eigen mond te weten, dat hg ze van verschillende prijzen [voor verschillende gelegenheden waarschijn lijk] vervaardigd; deze waren, als we ons niet vergiBsen, precies 20 cents per stuk, verkoopprijs De bakker Koeson^had al zeer gauw vermoeden en we! op „Ab", zooals hij hem zeer vriendschappelijk noemde. Een vakgenoot van Kossen heeft ook al eens brood vermist en toen was er reeds vermoeden op Ab, das nu is 't volstrekt geen wonder, dat de bakker naar aanleiding van dat feit nn ook op Ab vermoeden kreeg. De Pres. zei vandaag, dat Kossen wellicht goed had gedaan, om voor de securigheid een slot aan z'n broodwagen te laten maken, maar deze vond, dat zulks zoo verbazend omslachtig zon zjjn met 't venten, zoo telkens dien wagen ontsluiten en vastslniten, zoodat we stellig verwachten, dat hg den wei ge- meenden en zeer voorzichtigen raad van den heer Praeses in den wind zal slaan en toch nog bg voortduring met een ongesloten wagen aal blijven doorventen Enfin 1 Kossen moet 't zelf dan maar weten berouw komt na de zondeen als „Ab hem dan later weer eens een paar „kreDte-schoot- jes" den wagen doet uit-vliegen, wel, dan is het des bakkers eigen schuld! Inmiddels had onze cadetjes-producent met loffelijken gver het venten gedaan gemaakt, en daarna was hij zelf in hoogst eigen per soon naar den Dirkshorner veldwachter Jb. Homan gesneld, om 't „an te geven". Toen volgde een onderzoek bg de Huibertsen. Er werden ten hnize van beklaagde 2 krenten- 1 brooden gevonden, 't eene nog heel in eene kast, 't andere aan plakjes gesneden in een steenen pot met een deksel d'r op, zeker voor morgen of overmorgen bestemd De 0. v. J. achtte de bewijzen geleverd en eischte tegeD „Ab", met toepassing van art. 310 van 't W. v. 8., 14 dagen gevang. Alle uitspraken over 14 dagen, behalve in de zaak van Corn. de Haas, waarin op Don derdag 11 Febr uitspraak wordt gedaan. A s. week vacantie. Schagen, 6 Februari 1904 Dat er in Schagen nog velen gevonden worden, die blijkbaar niet veel voelen voor ons „Witte Kruis", of althans niet beseffen dat, wil 't zijn taak steeds beter vervullen, het den steun van allen noodig heeft, dat bewjjst onze Ledenlijst. Daarop toch komt een voor Schagen, in verhouding tot zijn zielental, veel te gering getal namen voor en worden namen gemist van personen, van wie men redelijkerwijze mocht verwachten, dat zij hun steun aan onze Vereeniging niet zouden onthouden. Dat is jammer! De der tigjarige werkzaamheid der VereenigiDg in onze Provincie, met de uitnemende vruchten, die zg heeft afgeworpen, en de ongeveer tien jarige werkzaamheid van onze afdeeling in de eigen gemeente, met de geriefelijkheden en voordeelen, die zij in dagen van ziekte in menig gezin gebracht heeft en waarvan men anders verstoken zon zijn geweest, bewijzen hare hooge waarde en doen zien, welk een beteekenis zij heeft in ons samenleven en aar hoe velerlei behoeften zij op zekere tijden voldoet. De samenwerking, die de Vereeniging be oogt tot het afweren en beteugelen van be smettelijke ziekten, tot het verleenen van hulp bij epidemieën en tot 't helpen bevorde ren van de algomeene gezondheidsbelangen en die zij in den loop der laatste jaren in steeds wijder kring tot stand mocht brengen, in den vorm van een net van afdeelingen, dat zich over de gansche Provincie uitbreidt eischt nochtans in iedere afdeeling den geldelijken steun, de toetreding van ieder, die dezen maar even geven kan. Geld toch, te dien einde, kan zij geenszins ontberen, in tegendeel hoe grooter haar financiëele kracht is, des te meer zal zg in staat zijn datgene te doen, wat zij zich ten doel heeft gesteld en dikwerf misschien niet bij machte om te voorkomen nochtans in het bewustzijn harer kracht elke gebeurlijkheid rnstig kannen tegenzien. Onze Provincie is in de laatste dertigjaren door geen epidemie van groote beteekenis geteisterd (is het een overmoedige onderstel ling, dat haar optreden en werken daaraan niet ten eenenmale vreemd is geweest wat de toekomst ons zal knnnen brengen, niemand die 't weetdit staat echter vastin zulke tijden moet de Vereeniging als geheel finan- ciëel krachtig zijn, om in de afdeelingen op afdoende wijze te kannen bijspringen, als 't blijkt dat de alsdan te stellen eischen de geldelijke kracht der afdeelingen te boven gaan. En dat zij dit gedaan heeft, heeft reeds menige afdeellDg ervaren. Maar ook voor iedere afdeeling als onder deel is 't wenschelijk, dat hare kas van dien aard is, dat zij over betrekkelijke ruimte van middelen beschikt. Afgezien van den zwaren eisch, dien een plotseling uitgebroken epidemie haar zon knnnen stellen, is datgene, wa bö firewone ziektegevallen als noodig en g riefelijk onder het bereik harer leden brengt, een tamelijk kostbaar iets, dat niet a uitgaven eischt voor eens, maar uitgaven, die telkens terngkeeren. IJshut en gsmac i nes, verplegingsmateriaal en de plaats waar 't wordt bewaard, ontsmettingstoestel en ou smetting zelve, brancard, badgelegenheid, om van verpleging in huis en op Heide- heuvel niet te spreken 't kost a.les geld, 't onderhond ervan kost geld. de vernieu wing en aanvulling ervan kosten geld, terwijl de ondervinding telken» weer de wenschelgk- heid aan de hand doet van de aanschainng van iets, dat tot nog toe aan de verzameling had ontbroken. Wil men dit inzien, dan zal men toestemmen, dat 't jammer is, dat er tot na toe nog zoovelen buiten onze V ereeni- ging gebleven zijn, die haar gemakkelijk had den kannen steunen, en dat het beslist rem mend op haar werkt, wanneer men doet, zooals sommigen doen, n.1. een afwachtende houding aannemen, om eerst din lid te wor den, als de nood aan den man is en de ge neesheer b.v. de noodzakelijkheid van t aanwenden van ijs, of de venschelijkheid van het gebruik van eenig voorwerp van het ver plegingsmateriaal betoogt. Zij had dan ook veel meer kannen doen, dan zij reeds heeft gedaan. Dat zij geen al te slecht figuur maakt tegenover andere afdeelingen, komt ook daar door, dat zij men zie 't niet voorbij door een gelnkkigen samenloop van omstan digheden geen geld behoefde nit te geven voor een bewaarplaats van 't verplegings materiaal, dat aan andere afdeelingen een aanzienlijk bedrag gekost beeft. Maar als afdeeling in verhouding tot het zielental der gemeente, onderscheidt zij zich bepaald on gunstig van anderen. De afdeeling der kleine gemeente St. Maarten, met een bevolking van 1000 zielen, telt 180 leden en 3 dona teurs onze afdeeling, op een bevolking van ruim 2800 zielen, 223 leden en 1 donateur. Welk een verhouding 1 En nu zal 't misschien wel waar zijn, dat St. Maarten ten deze een zeer gunstige verhouding te zien geeft, ook met andere gemeenten vergeleken kan onze afdeeling een vergelijking niet doorstaan. Wat zonden wij gaarne zien, dat dit andere werd en ook onze afdeeling een ledental aan wees, in bevredigende evenredigheid, evenals elders, tot het zielestal onzer gemeente 1 Reeds een paar jaien geleden deed 't Bestuur een poging daartoe, een poging die wel eenig gevolg heeft gehad, maar toch verre beneden de verwachting is gebleven. Wij willen 't thans opnieaw beproeven. Aan den bode onzer afd. is opgedragen, zich te vervoegen ten hnize van hen, die naar 't oordeel van het Bestnnr tot de Vereeniging knnnen toetreden en haar geldelijk steunen. Met een kaart een be wijs van lidmaatschap bij zich, door secre taris en penningmeester geteekend en waarop de naam reeds is ingevuld, kan n d i t bij bereidverklaring oogenblikkelijk worden ter hand gesteld. Wij zijn niet geheel zonder hoop, dat wij ditmaal gelukkiger zullen zijn. Moge het blijken, dat de opwekking doel heeft i getroffen en de uitkomst ons niet telenrstelle. Het Bestuur der afdeeling Schagen van de N.-H. Vereeniging „Het Witte Kruis", A. W. VAN KLUIJVE, Voorz. G. MUIJS. Secretaris. H. FEISSER, Penningm. A. C. MELCHIOR. W. OUDENHOVEN. moest onder de tegenwoordige omstandig heden als de gevaarlijkste tegenstandster worden beschouwd. Z\j wilde bepaald beslag leggen op de nalatenschap, om dan de eerste de beste, die het noodig bleek te hebben, daarmede te gerijven. Liesbeth en de huismoeder meenden echter, dat zij de erfgenamen waren, als de weldoensters en vriendinnen van de doode. Zij hadden samen reeds een plannetje uitgedacht. Zus ter Christina wenschte, dat alles spoedig gewasschen en gelucht en gezuiverd zou worden. Dat konden de vrouwen op de lange baan schuiven met de bewering, dat zjj het van zichzelf zoo druk hadden. Zg zouden de Zuster, die tegenwoordig maar zelden kwam, ontwijkende antwoorden geven, net zoo lang tot zij het moe zou worden en de zaak vergeten. Dat alles had Bacha van Zuster Chris tina vernomen, want die keek de beide bondgenooteo in de kaart meer dan deze beide vrouwen wel bevroedden. Hij begreep, dat bij deze allerarmste men- schen de begeerte naar dit armzalige bezit, al was het nóg zoo gering, groot moest zjjn. Een winterjapon en een bed waren voor haar reeds z*er kostbare dingen Maar dat deze beide vrouwen zich als naast- bestaanden voelden, zoodra er wat te halen was, maar niet wanneer het gold haar de laatste eer te bewijzen, dat verdroot hem zeer. Wat moest hij doen. om zulk een gevoelloosheid eens te bestraffen Terwijl hg in Wüstenkaltheim dag bg dag grond won, kon hij in Dieterhausen niet recht voet krijgen. Zijne Wiistenkalt- heimers waren wel door bittere armoede in kommer en ellende gedompeld, maar zg waren in den harden strijd tegen den nood en tegen het ruwe klimaat hunner bergen ernstig geworden en vatbaar gebleven voor goede woorden. De Dieterhausers hadden de eigenschap, dat zij het zich zoo gemak kelijk mogelijk maakten. Ontbrak het hun ergens aan, men wendde zich maar tot den slotheer en die gaf met milde hand, zon der onderzoek of overleg. Het dorp was klein, en dat steeds geholpen worden als het nog maar halt noodig was, had het karakter van de dorpelingen bedorven. Ook was het Bacha steeds gemakkelijker, met ruwe mannen klaar te komen, dan met slimme vrouwen. Want de mannen droegen hun ruwheid als 't ware op hun gelaat en werden grof als men hen hard aanpakte, zoodat hij naar den aard eens met hen strgden kon. De vrouwen toonden zich steeds onderdanig en berouwhebbend en zeiden op alles ja. Maar zijn woorden klon ken haar aan het oor, doch zg namen ze niet in werkelijkheid op. En het allerergste waren nog wel de oudjes. Over deze dingen dacht bg na op weg naar het armenhuis, en geen enkele zijner gedachten bleef bij Gunne en Biensaam. Maar terwijl hg de afschrikwekkend leelijke Liesbeth en de huismoeder met scherpe woorden het leelijke van haar doen onder het oog bracht, omzweefde hem het beeld van het jonge meisje op het kerkhof als een visioen van jeugd, reinheid en goedheid van harte. HOOFDSTUK IX. Ondertusschen gingen Gunne en Bien saam onder hunne parapluies naar het slot. Zg hadden niet den naasten weg geno men, dwars door het park, maar waren langs de dorpsstraat gegaan. In stilzwijgende overeenstemming hadden zg dat gedaan, om misschien Bacha nog eenmaal te zien, want deze ontoegankelijke mijnheer, die zoo mooi en heerlijk had gesproken, ver vulde nog beider gedachten. Wanneer de arme Gunne voorheen be hekst geweest ware, dan was ze nu eerst récht betooverd. Zij bewonderde Bacha. Zij verlangde naar zijne nabjjheid Zg be minde hem. Ja, zij wist het plotseling, dat zij hem liefhad en dat het tot niets zou leiden, als zij zich daartegen verzette. O God, wat was dat voor een gebeurte nis! Van nu af aan moest haar gansche leven een weg gaan, die tot hém voerde, dat voelde zij diep. Haar hart was wakker geworden en had zijn doel gevonden. Te denken, dat men reeds gedurende een half jaar zoo dicht bg elkaar had geleefd, en het niet te* hebben geweten In haar hoofd warrelden allerlei ge dachten dooreen. „Ik wil alleen maar even zien, of Lies naar mama is, en Gabrielle even goedendag zeggen,- merkte Gunne op. Biensaam had het koud. „Als we maar een goed kop koffie krijgen, dat zou iang niet kwaad zjjn," zeide hij. „Op Dietersburg drinkt nlen 's middags geen koffie, wel om vjjf uur thee." Biensaam schudde het hoofd „Vervelende Engelsche mode." In den slottuin was Lorenz bezig, de paarden uit te spannen. „19 mgn zuster reeds weg vroeg Gunne hem. „Mevrouw de gravin is niet uitgegaan." „Zoo 1" riep Gunne verwonderd. „Ja, de gravinnetjes waren vandaag niet heel wel." De kinderen1" Gunne vergat op dat oogenblik Bacha. Zij snelde rechtstreeks Daar de kinderka mer, terwjjl Biensaam naar den salon werd geleid. Gunne vond haar zuster in groote ver twijfeling. In tranen badend, zat de aardige kleine vrouw daar en jammerde en uitte allerlei toornige uilroepen. Het meest on gehoorde was gesehied op de engelblonde kopjes had men een vertegenwoordiger van hot gilde „passeer langzaam" gevonden. Gisteravond had men die vreeselijke ont dekking gedaan. In het gansche dorp sprak men vandaag over niets anders. Wat was bij zulk een ongeval de be grafenis eener oude vrouw I Men had do kinderen gewasschen, gebaad, met zalf ingesmeerd, zoodat de fijne lokjes op de kleine kopjes zaten vastgeplakt. „En vandaag waren er weer van die vieze dierenjammerde Lies. „Het is ontzettend." ^MJlar.--,Li68' dat 18 nu tooh niet8 ver schrikkelijks,meende Gunne. „Toen ik „Neen, ik vind het hemeltergend. Miin metedeeVe hüder6n' die °PSep*8t worden als tf°°tete Tg 63 die ik zo° steeds ato mgn oogappelen behoed. Ik zou wel di?nest"Daar t6rUg Willen' Ik haAt De jongste sliep heel vredig in haar heel hï* ,°P GUDQe 8 den die m! °V6r de ^tensporighe- Namens 't Be»tm - - van D. J. VAN DER HAVE, - -; onder o. k. c. van het R. P. S. te Wageninget Profiteer van deze gelegenheid vet kopje tegen tegen Gunne's borst. „Je moet wat bedaard big ven ter van de kleintjes, zeide Gunne zacht. Lies staarde met haar oogen vol tra naar het oudste meisje en draaide weer heftig het hoofd af. „Neen, ik kan haar niet aanzien." „Lies, wees niet kinderachtig." „Ach, wat weet jjj van het gevoel een® moeder, Gunne. Heb zelf eerst maar s"1- kinderen." De vrouw, die op de kinderen mengde zich in het gesprek. „Mevrouw meentde kleintjes hebben »e van de kinderen van den tuinman, met zij gister gespeeld hebben." „Ja, en stel je eens voor," vervolgde W „die man was grenzenloos beleedigd. w kinderen hadden geen ontuig op bet ho® Hij was als razend, omdat hg denkt, jj het heele dorp nu schande van be® spreken. Vanmorgen is de man zelfs s' Milsfeld geweest, om zjjn meisje3 dokter Philipp te laten onderzoeken 33 laten verklaren, dat alles leugen is- vrtóg ik jehoe komen die kinderen anders aan? In het dorp zeggen z®id3 kleintjes^ behekst zjjn." tjjf „Dat is ook zoo, mevrouw de gravin, z I de vrouw. „Hoe zou het ook anders Ijjk zjjn „Onzin. Er zijn geen heksen." „Gabrielle is naar Eisenach en onde zou zg mama berichten, wat er gebeu Die arme mama verwachtte ons.'' je „Ik was in jouw plaats rus^8 [jet kinderen naar moeder gegaan. W» I nu nog niet doen WOEDT VBBV0böp

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1904 | | pagina 6