C. SMIT, lier Mm m Kalveren (tl lilt BUIS Kt li vier 5 Indische |enhrassen. Bouwkundige Boerenknecht, Moleaar vast Werkman, Dienstbode, fderd Broodbakkersleerling, Uroodbaltlimlmfitht, Boerenknecht Persoon, ter-nji^kitties Haver, Aakscheepje, «KgmastsS GEVONDEN NI. BOOD, Tuin-, Bloem en Landbouwzaken te Zuid-Scharwoude. en Lea-insteken der Koeien. SACKS-PLOEGFN. XL vin ADVERTENTIÈN. Wordt gevraagd tegen 1 Maart, een flinke tegen hoog loon, goed kunnende melken. Zich te vervoegen per brief of in persoon bij P. de BEURS, Koegras, gem, Helder. Het adres voor een Ml Sollicitanten naar de met 1 Mei a.s vacant komende betrekking van bij voornoemd waterschap, in den molen thans bewoonddoorH MIDDEL BEEK, bij het dorp, worden uitge- noodigd hunne op zegel geschreven verzoekschriften in te zenden bij den Voorzitter van den Kaagpolder J. RIJKES, TÓór den 1 Maart 1904. Wordt gevraagd tegen 1 Maart, een tegen hoog loon, goed kunnende melken, bij J. v. d. VEER, Koegras, gem. Helder. Er biedt zich aan Gevraagd, tegen 1 April, een wegens huwelijk der tegenwoordige, bij J. BAKKER, Veerweg, Anna Paulowna. Gevraagd, tegen 1 Mei, bij K. DISSEL, Kolksluis, nabij 'tZand. Wordt gevraagd een bekwaam goed kunnende melken, tegen hoog loon, P.G. Brieven franco onder lett. A bureau van dit blad. arevraBiPft, die goed kan melken, tegen 1 Maart, bij A. HOOG8CHAGEN Cz Koegras, Helder. 1 PORTO RICO» fijn en grof, vanaf 40 Ct. per 5 Ons. Wie goed en goedkoop wil rooken, vrage Kaag's Kwartjestabak, 25 Ct per 5 Ons. van goede getuigschriften voorzien, om desverkiezende terstond in dienst te treden-, liefst op eene groote Boerderij in Noord-Hol land. Hij is bekwaam voor alle in het Boerenbedrijf voor komende werkzaamheden Br. onder motto Boerderij aan de Uitgevers Van Mastrigt en Verhoeven te Arnhem. een onderstuk van een insigne van Apollo te Wieringerwaard. Terug te bekomen tegen betaling der advertentiekosten, bij J. C. KOS8EN, Buurtje, Schasjerbrug. 8&H3ESPS@ÈBaIL3iS@£l9. YY. F. Stoei Zoon, Alkmaar. De ondergeteekende beveelt zich beleefd aan tot het voor hand- en paardekracht, kunnen gebruikt worden voor fijne en grove zaden. Best werkende, lichte en zware Harder's Water- en Gierpompen, onovertrefbaar. Leveren 800 Liter per minuut, en ledigen de vergaarbakken volkomen, verstoppen niet, daar alles wordt medegevoerd. en Herstellen van uu enz. beveelt zich beleefd aan*** H.VisserLz,v.h.Wed Joh, mr Sollede en billijk, -Ti N.'B. Op kleine reparatiëy I gewacht worden. 5 I De ondergeteeKenden, alIëiTl 'l gebruikers in den Weere-polder n j I WINKEL, geven te kennen, dat I .vanaf den 1 Haart 1904 GEEN Zwanen, danser en Eenden meer op hunne zuilen 8. PLUISTEIi. K. BOEKEL. 8. OVER. Jb. SPAANS. P. PLUISTER Jbz. W. KOOIJMAN. Wed. G. SPAANS P. KOOIJMAN Pz D. BRUGMAN. erven en land D. POOL. D. FLUISTER P. PIJPER. Jn. SMIT Gz, D. DE GRAAF Jb. HOMAN. M. WURKUï K. BAKKER /~\ndergeteekende bericht aan de vJ ingezetenen van Anna Pau lowna, dat hij zich aldaar gaat vestigen als Schilder en Behanger, hopende door goed en degelijk werk een ieders gunst waardig te worden. Voorloopig adres bij den Heer HARINGHUIZEN, Spoorbuurt. Aanbevelend, P GEUZEBROEK Uit de hand te koop of te huur: met 75 snees best Bouwland. Te bevragen bij K. NIEUWLAND, Zuid-Zijpe, Burgerbrug Te koop zeer geschikt voor den zaai, tegen f 3.50 per 50 Kilo. Adres K. HOOG SCHAGEN te Koegras. Langereis, gem. Hoogwoud, G1100TE VOORRAAD 1EGSHS 4F3GHAFFING TE KOOP: voorts Landbouwwerktuigen, bij C. C. GROOT, aan de Langereis, gem. N. Niedorp. Wederverkoopers flink rabat. Vraagt prijsopgaaf. L.BEIJNEYELD,Winkel. TE KOOP: een in aanbouw zijnd stalen Langedijker inooi model, zeer solied en net werk. W. F. STOEL ZOON, Scheeps werf „N icolaas Witsen," Alkmaar. uit de Kalkfabrieken van VV. F. STOEL ZOON, Agent: D. Klijn, Helder, Binnenhaven 82. HANDEL IN ie soort Gras-, Klaver en Voerbietenzaad,^ C. P. H FIBER I'S, Kneesweg, Anna Paulowna te koop, bij Jn. JONKER Cz, Westdeel, Zandvaart, Anna Paulowna, inlichtingen bij f), de Botfi Doodgraver, inde Hoep,teSCHAGH- Auteursrecht uitdrukkelijk voorbehouden. We werden zeer hartelijk ontvangen hier op Depok en hebben tot nog toe geen be rouw over onf uitstapje naar beneden. Papa en Mama Loen vertelden ons reeds zóóveel bijzonderheden van dit merkwaardige plaatsje, dat ik nog moeite zal hebben, ailes behoorlijk in één PenkraB veer te geven. Laat ons beginnen met het begin. In 1705 woonde hier een vroom Lid van den Raad van Indië, C. Chastelein genaamd, die het land Depok van de Oost-Indieche- Compagnie in eigendom had gekregen. Deze heer had, volgens het gebruik dier dagen, vele slaven in zijn bezit, en toen hij na i' - 1714 overleed, hoorden die zwartjes tot hnn blijdschap, dat de „baas" hnn niet alleen de vrijheid terugschonk, doch hun bovendien net land Depok in communaal bezit afstond, mits zij zich eerst tot Christenen lie.en doopen. Nu, 't waren practische menschen die slaven, en ze volgden daarom bet verheven voorbeeld van den Franschen Koning Henri IV: ze veranderden van geloof ter wille van bet zoo prachtige aanbodOf ze toen dadelijk ook overtnigde Christenen geweest zullen zijn. valt m. i. wel wet te betwyfelen, vooral als men weet, dat de Islam het toestaat om, zoo noodig, voor den vorm een andere religie te belijden, mits men in zijn hart maar 'n trouw volgeling van Mohammed blijft Ook bepaalde de heer Chastelein, dat er zich op Depok geen Chineezen mochten vestigen en dat er nooit of te nimmer opium zou mogen worden verkocht. Honderd-twintig slaven omhelsden toen het Christendom en werden de stamvaders van de z. g. Depoksche gemeente. Ze kregen, behalve het gemeenschappelijk grondbezit, nog 't beheer over 800 koeien, 2 gamelan8pelen, 50 mooie statielaDsen met zilveren beslag en 16 Rijksdaalders per gezin aan contanten. Wel een practische manier van kerstenen, zou ik denken, want al waren die eerste „bekeerden" nog van weinig waarde, hnn nakomelingen, thans pl. m. 500 zielen tellende, zijn Protestanten van streng rechtzinnige opvatting, ik zou haast zeggen nog vaster in 't geloof, dan menige anti-revolutionnair in Holland. Depok is op 't oog een stil leelijk plaatsje met slecht onderhouden wegen. Overal ziet men er vette varkens rondsnuffelen, een gru wel in de oogen van de Mohammedanen, waaruit de meerderheid der bevolking hier toch nog steeds bestaat 't Is merkwaardig om op te merken, hoe die menschen door de Christenen met eene zekere minachting worden bejegend, terwijl ze o. a. heel grappig van „Inlanders" spreken, net alsof zij dat zélf niet zijn Ze trachten in kleeding enz. den blanda na te bootsen en onder de jongeren treft men zelfs echte fatjes aan, keuriger gekleed dan menig volbloed Europeaan hier te lauda. Nog één leelijk ding hebben de Depokkers van ons blanken afgekeken, dat is het drin ken van jenever en andere alcoholische dran ken, doch overigens is 't wel een goed slag van menschen, dat zeer aan ons Gouverne ment gehecht is. Depok houdt er een soort van Gemeente bestuur op na, thans onder Voorzitterschap van Adam Jacobs, terwijl Felix Laurens Secretaris is. De broer van mijn gastheer, de Inlander H. Loen, Is de politieman, de tjamat, en heeft gelukkig maar een schimmetje te doen. Wel zijn de Depokkers eenige weken ge leden verontrust door een brief van den beruchten rooverhoofdman Gantang, die thans met zijn benden nog steeds de residentie Batavia onveilig maakt. Die sinjeur, welke, dank zij ons zwak optreden, de schrik is van Europeaan, Inlander, Chinees en Arabier, heeft beloofd Depok met een bezoek te ver eeren. Ik vertrouw, dat de ingezetenen hem en zijn rotgenooten niet al te Christelijk zullen ontvangen. Ze hebben hier gelnkkig goede wapens in overvloed en zijn vast be sloten zich flink te verdedigen. Fraaie toestanden toch in deze residentie, die notabene drie flinke garnizoenen telt. 't Lijkt wel, of we in Turkye zijn, in plaats van in eene beschaafde kolonie Doch om op dat Gemeentebestuur terug te komen, het wordt bijgestaan of misschien ook wel eens tegengewerkt, door een raad van vijven, eene vertegenwoordiging der ChriBten-ingezetenen, gekozen door alle meerderjarigen, waaronder ook de weduwen, hoofden van gezinnen. Dit laatste geef ik ook den Vrijen Dames in Holland in overwe ging en wel als geleidelijke overgang naar 't vrouwenkiesrecht. De fiere kampvechtsters voor het reveil van het zwakke geslacht, zullen zeker ook met belangstelling vernemen, dat er wel eens een Depoksch weenwtje in den Raad is toegelaten, voor de gezelligheid zeker, als ze er ten minste nog toonbaar heeft uitgezien. heffing der menschen in een verbetering van den materiëelen toestand. Had die man toch geljjk Hoe heerljjk ontwikkelden zich hier, onder zorgvolle verpleging en oppassing, deze heerlijke menschenknoppen. 'En zyn arme Wüstenkaltheimers waren reeds ziek in de kiem. Maar wat hielp het De armoede wis niet uit de wereld te helpen. Daarom moest zij geadeld en geheiligd worden. Dat had Christus met zyn goddelijke erkenning ervan ook gedaan, en dat alleen was de opdracht, die zyn dienstknechten hadden te vervullen. Wat had hij daarom onder deze genots- menschen te zoeken Niets. Hij nam dan ook afscheid zoodra het maar eenigszins met goed fatsoen kon. HOOFDSTUK XHI. De lange Mei-middag was voor Gunne Hóllen als een feestgeschenk. Dien had zy nu eens geheel vrjj. Haar vader was dadelijk na tafel naar Milsfeld gereden en moeder moest naar Dieterhausen op de thee, maar men zou mama bepaald ook wel te dineeren vragen. Voor het huis stond het rijtuig, en de beide bruintjes trappelden ongeduldig. Nathalie kon weer onmogelijk klaarkomen. Adam, de koetsier, zat in zjjn volle waardigheid op den bok. Hjj wist het, dat het bij de barones altijd een aardig poosje duurde. Nathalie wist. dat haar man er niet van hield, dat zy de paarden wachten liet en zij had het ook gaarne vermeden, maar het gelukte haar niet. Steeds op het laatste ^ogenblik viel het haar in, dat zy nog iets Die raad dan vergadert elke maand in het Raadhuis, de Kompoelan geheeten, en de leden worden er netjes voor betaald. Natuurlijk heeft zoo'n républiekje z'n eigen inkomsten en uitgaven. Waarvoor snders een Raad met Bestuur En zoo brengen de Christenen dan */i» van huD rijstgewas op aan de kas der gemeente, terwijl de Mohammedanen */s moeteD afstaan en bovendien nog verplicht zijn, om ééns i:i de week hceren dierst te verrichten, oftewel onbe- taalden arbeid aan de wegen, waterleidingen op de rijstvelden enz. Dat slavenwerkje kan voor twee dubbeltjes per dag worden afge kocht. Als men nu weet, dat er (hier pl.m. 3000 Mohammedanen worden aangetroffen en dat er toch nooit eeDig verzet tegen deze willekeur heeft plaats gehad, dan moet men toegeven, dat 't geduld en de lijdzaamheid in Indië groot zijn. Als hoofd van het land Depok, als officiéél hoofd namelijk, wordt door den assistent-resi dent van Buitenzorg een djoeragan aangesteld en wel op voordracht van meergenoemden gemeenteraad. Tot zoover de mededeelingen van de fa milie Loen. Nadat we lekker gegeten en gedronken hadden, stelde de onde heer een rijtoertje voor. Een van de gemeenteleden bood zijn werkelijk net wagentje met vurig paard ter beschikking en toen reden we't plaatsje rond, overal vriendelijk toegeknikt. Alleraardigste jongens en meisjes speelden op de wegen en hun hartelijk: „dag mijnheerrrdag mijn- heerrr!" klonk zeer sympathiek. Er komen hier maar weinig vreemdelingen kijken en dus is een bezoek van buiten altijd iets van beteekenis in deze plaats Ten slotte bezochten we het Seminarie, waar we verwelkomd werden door broeder Hennemann, een eerwaardig oud man met langen apostolischen baard en een ernstig, doch vriendelijk voorkomen. Hij is een Duit- scher, die in 1866 per zeilschip naar het Zonneland kwam en zijn geheeie leven ge wijd heeft aan de prediking van Jezus' leer onder de heidenen. Hij begon zijn zending te Koeala Kapoeas onder de Dajaksche koppen snellers van de Zuider- en Ooster-Af deeling van Borneo Eenige nren brachten we op het Seminarie door en over deze merkwaardige stichting zullen wij het das de volgende maal hebben. Lt. Clockener Beousson, b. d. Depok. Verlengstukken zijr. mede verkrijgbaar. A. SLOT, KOLHO RN. Horloger, Byoutier I Hoogsifde, - j dolden, n vergeten had. Eerst was het haar zakdoek, dan haar portemonnaie, die zy maar zelden noodig had, maar toch by zich wilde heb ben. Nu was zy weer besluiteloos, of zy niet in plaats van haar parasol, haar para- pluie zou meenemen. Maar de parasol paste by haar voorjaarstoilet en haar hoed. Radeloos liep zij heen en weer. „Wanneer ik het nu maar wist." Gunne, die druk aan het naaien en knip pen was, hoorde mama zuchten. „Kan ik u ook helpen, moedertje riep zij. „Ach neen. Ja toch. Wanneer ik het maar wist „Wat „Ot ik myn parasol, of myn parapluie zal meenemen." „Neem beide meê, moedertje. U heeft immers toch het rytuig." „Je hebt eigenlijk gelijk." Na een poosje verscheen Nathalie nog eenmaal in de kamer. „Kyk eens, zit myn hoed recht?" „Ja, best. Heeft Lore u by het aankleeden geholpen „Ja zeker. Maar die Hilmar is zoo ver bazend wild. Hy heeft my zoo stormachtig omhelsd by het goedendag-zeggen." „De paarden zyn zeer ongeduldig moeder. Zij roepen u." „Ach hemel ja, dadelijk. Jaag mij nu alsjeblieft niet, kind. Je weet, dat kan ik niet verdragen. Dan begin ik dadelyk zenuwachtig te worden, en dan is het uit." Met een hopelooze uitdrukking op het gelaat, liet Nathalie zich in een stoel vallen. „Adam 1" riep Gunne, „ryd een paar maal om het grasperk heen. Moeder is nog niet geheel klaar." Dat maakte Nathalie weer kalm. „Hoor eens, Gunne, je zorgt er voor, de kinderen op tyd naar bed te brengeD, wanneer ik wat langer mocht wegblijven. Men moet het dienstmeisje een beetje achter de vodden zitten. Kaatje om acht uur en Hilmar om negen naar bed." „Ja." „Wanneer ik om half acht nog niet thuis ben, dan maar aan tafel gaan. Je weet de consignes. Maar vergeet niet, om bier uit den kelder te halen voor mijnheer Biensaam. Zult ge aan alles denken?" „Ja, moedertje." „Maar bepaald ook „Ja, ja, moedertje." Eindelijk tot finale nog een kleine scène met Kaatje, die gaarne met moeder mede wilde toen reed Nathalie eindelijk weg. Gunne, die met haar naaiwerk bjjna klaar was, haastte zich. Kaatje huilde ver bazend. Mama had haar beloofd, dat zy mee mocht naar de nichtjes. Nu voelde zy zich erg teleurgesteld. Maar Gunne wist te troosten. „Wanneer je flink loopen wilt, neem ik je meê op een mooie wandeling. Maar het is ver." Het kind droogde vlug haar tranen. „Ik zal zeer goed loopen, Gunne." „Wy gaan Meizwammen zoeken. Ja „O ja 1 Meizwammen die zoek ik zoo gaarne." Gunne had een onderzoekingstocht op het oog, dien zy reeds lang van plan was geweest te ondernemen. Zy was liever alleen gegaan, omdat zy den weg nog niet kende en het beslist voor de kleinen wel wat ver zou zijn. Maar zij zouden zich thuis zoo ongelukkig gevoelen. De kinderen waren krachtig ea loopen gewoonmen kon wel wat van hen vergen. Gunne ging daarom aan mijnheer Bien saam zeggen, dat zij de kinderen meenam op een wandeling. De jonge man zweefde in hooger sferen en hij zag het jonge meisje aan zonder recht te begrijpen wie zy was. „Ik wilde u zeggen, mynheer Biensaam, dat ik de kinderen op een lange wandeling meêneem. Wy zullen wel niet voor zes uur thuiskomen eerder later." Hy begreep toch, dat dit voor hem een zeer welkome mededeeling was; het betee- kende voor hem eenige uren van onge stoord alleen zyn. Vroolijk knikte hij haar toe. „Mooi, heel mooi. t is my zeer aangenaam." „Wanneer u soms met ons mede wilt?" vroeg Gunne plagend. Dat weerde hy ontzet af, „Onmogelijk," De frissche, vroolijke Gunne met haar zachte teint en de lachende donkere oogen was, terwyl zy m de deur stond, een meime dat alle mannenharten in verrukking zoU brengen. Maar voor Biensaam had «v^ goed de oude Liesbeth uit het armhuis er kunnen staan. Hem zweefden alleen ideaal - gestalten van riddervrouwen uit het Sr vyfhonderd voor oogen. HOOFDSTUK XIV. over den schouder, zocht link» en rechts .A. ZLiJOyC A. ~R, is van gegarandeerd goede kwalite: en billijk in prijs van D. J. VAN DER HAVE, - onder o. k. c. van het R. P. S. te Wageningec. GEEN BEOROG. Raadpleeg üctr. van Zekert Pillen, onder welken naam die ooi verkocht worden, treffen geen doe Spreekuur dagelijks van 10 tot 2 uw Jacob Catskade 11, Amsterdam. naar allerlei planten. „Zie, daar zyn wy reeds aan den daaive-" akker," zeide Gunne. „Waarom heet het daar de duivelsakkw „Omdat die akker eenmaal, voor lange: tyd terug, toen de kloosterhof nog681 monnikenklooster was, door een vaa- kloosterbroeders aan den duivel - verkocht." „Wat heeft die daarvoor betaald „Die heelt een buidel vol geld betaal8 die nooit leeg werd." „Is dat waar j I „Het is een oud sprookje Nie**"* I weet nauwkeurig, hoe het werkelijk S®* gaan is," j -Wat heeft de duivel met dien akk®® gedaan vroeg Hilmar. ig „Hy heeft die planten daar gepland hem het best bevielendistels en Kijk maar, het staat er nu nog v°l ®e En ènders groeit er niets op Maar da kloosterbroeders daar vroeger g®P hebben, kan men nog wel aan den 8®° zien." Hilmar liep een eind den akker op. „Ja, men kan het nog hee delyk zien riep hy gewichtig. „Wat is er ten laatste geworden va buidel, die nooit leeg kon vroeg terugkeerend. De monnik kreeg later berouw en boete gedaan, en den buidel hfl®^ verbrand," „Heeft de lieve God den is geschonken vroeg Kaatje ,Ja. Wie ernstig berouw heeft, o giffenis „Ja. geeft de lieve God altyd. WORDT VERVOL^' vei'

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1904 | | pagina 6