C. SMIT,
lier
Mm m Kalveren
(tl lilt BUIS Kt li
vier
5
Indische |enhrassen.
Bouwkundige
Boerenknecht,
Moleaar
vast Werkman,
Dienstbode,
fderd Broodbakkersleerling,
Uroodbaltlimlmfitht,
Boerenknecht
Persoon,
ter-nji^kitties
Haver,
Aakscheepje,
«KgmastsS
GEVONDEN
NI. BOOD,
Tuin-, Bloem
en Landbouwzaken
te Zuid-Scharwoude.
en Lea-insteken der Koeien.
SACKS-PLOEGFN.
XL vin
ADVERTENTIÈN.
Wordt gevraagd
tegen 1 Maart, een flinke
tegen hoog loon, goed kunnende
melken.
Zich te vervoegen per brief of in
persoon bij P. de BEURS,
Koegras, gem, Helder.
Het adres voor een
Ml
Sollicitanten naar de met 1 Mei a.s
vacant komende betrekking van
bij voornoemd waterschap, in den
molen thans bewoonddoorH MIDDEL
BEEK, bij het dorp, worden uitge-
noodigd hunne op zegel geschreven
verzoekschriften in te zenden bij den
Voorzitter van den Kaagpolder
J. RIJKES, TÓór den 1 Maart 1904.
Wordt gevraagd
tegen 1 Maart, een
tegen hoog loon, goed kunnende
melken,
bij J. v. d. VEER,
Koegras, gem. Helder.
Er biedt zich aan
Gevraagd,
tegen 1 April, een
wegens huwelijk der tegenwoordige,
bij J. BAKKER,
Veerweg, Anna Paulowna.
Gevraagd,
tegen 1 Mei,
bij K. DISSEL, Kolksluis, nabij 'tZand.
Wordt gevraagd
een bekwaam
goed kunnende melken, tegen hoog
loon, P.G.
Brieven franco onder lett. A bureau
van dit blad.
arevraBiPft, die goed kan melken,
tegen 1 Maart,
bij A. HOOG8CHAGEN Cz
Koegras, Helder.
1
PORTO RICO» fijn en grof,
vanaf 40 Ct. per 5 Ons.
Wie goed en goedkoop wil rooken,
vrage
Kaag's Kwartjestabak,
25 Ct per 5 Ons.
van goede getuigschriften voorzien, om
desverkiezende terstond in dienst te
treden-, liefst op eene groote Boerderij
in Noord-Hol land. Hij is bekwaam
voor alle in het Boerenbedrijf voor
komende werkzaamheden
Br. onder motto Boerderij aan de
Uitgevers Van Mastrigt en Verhoeven
te Arnhem.
een onderstuk van een insigne van
Apollo te Wieringerwaard.
Terug te bekomen tegen betaling der
advertentiekosten, bij J. C. KOS8EN,
Buurtje, Schasjerbrug.
8&H3ESPS@ÈBaIL3iS@£l9.
YY. F. Stoei Zoon, Alkmaar.
De ondergeteekende beveelt zich
beleefd aan tot het
voor hand- en paardekracht,
kunnen gebruikt worden voor
fijne en grove zaden.
Best werkende, lichte en zware
Harder's Water- en Gierpompen,
onovertrefbaar.
Leveren 800 Liter per minuut,
en ledigen de vergaarbakken volkomen,
verstoppen niet,
daar alles wordt medegevoerd.
en Herstellen van uu
enz. beveelt zich beleefd aan***
H.VisserLz,v.h.Wed Joh,
mr Sollede en billijk, -Ti
N.'B. Op kleine reparatiëy I
gewacht worden. 5 I
De ondergeteeKenden, alIëiTl 'l
gebruikers in den Weere-polder n j I
WINKEL, geven te kennen, dat I
.vanaf den 1 Haart 1904
GEEN
Zwanen, danser
en Eenden
meer op hunne
zuilen
8. PLUISTEIi.
K. BOEKEL.
8. OVER.
Jb. SPAANS.
P. PLUISTER Jbz.
W. KOOIJMAN.
Wed. G. SPAANS
P. KOOIJMAN Pz
D. BRUGMAN.
erven en land
D. POOL.
D. FLUISTER
P. PIJPER.
Jn. SMIT Gz,
D. DE GRAAF
Jb. HOMAN.
M. WURKUï
K. BAKKER
/~\ndergeteekende bericht aan de
vJ ingezetenen van Anna Pau
lowna, dat hij zich aldaar gaat
vestigen als
Schilder en Behanger,
hopende door goed en degelijk werk
een ieders gunst waardig te worden.
Voorloopig adres bij den Heer
HARINGHUIZEN, Spoorbuurt.
Aanbevelend,
P GEUZEBROEK
Uit de hand te koop
of te huur:
met 75 snees best Bouwland.
Te bevragen bij K. NIEUWLAND,
Zuid-Zijpe, Burgerbrug
Te koop
zeer geschikt voor den zaai, tegen
f 3.50 per 50 Kilo. Adres K. HOOG
SCHAGEN te Koegras.
Langereis, gem. Hoogwoud,
G1100TE VOORRAAD
1EGSHS 4F3GHAFFING TE KOOP:
voorts Landbouwwerktuigen,
bij C. C. GROOT,
aan de Langereis, gem. N. Niedorp.
Wederverkoopers flink rabat.
Vraagt prijsopgaaf.
L.BEIJNEYELD,Winkel.
TE KOOP:
een in aanbouw zijnd stalen Langedijker
inooi model, zeer solied en net werk.
W. F. STOEL ZOON, Scheeps
werf „N icolaas Witsen," Alkmaar.
uit de Kalkfabrieken van
VV. F. STOEL ZOON,
Agent: D. Klijn, Helder,
Binnenhaven 82.
HANDEL IN
ie soort Gras-, Klaver
en Voerbietenzaad,^
C. P. H FIBER I'S,
Kneesweg, Anna Paulowna
te koop,
bij Jn. JONKER Cz,
Westdeel, Zandvaart, Anna Paulowna,
inlichtingen bij f), de Botfi
Doodgraver, inde Hoep,teSCHAGH-
Auteursrecht uitdrukkelijk voorbehouden.
We werden zeer hartelijk ontvangen hier
op Depok en hebben tot nog toe geen be
rouw over onf uitstapje naar beneden.
Papa en Mama Loen vertelden ons reeds
zóóveel bijzonderheden van dit merkwaardige
plaatsje, dat ik nog moeite zal hebben, ailes
behoorlijk in één PenkraB veer te geven.
Laat ons beginnen met het begin.
In 1705 woonde hier een vroom Lid van
den Raad van Indië, C. Chastelein genaamd,
die het land Depok van de Oost-Indieche-
Compagnie in eigendom had gekregen. Deze
heer had, volgens het gebruik dier dagen,
vele slaven in zijn bezit, en toen hij na i' -
1714 overleed, hoorden die zwartjes tot hnn
blijdschap, dat de „baas" hnn niet alleen de
vrijheid terugschonk, doch hun bovendien net
land Depok in communaal bezit afstond,
mits zij zich eerst tot Christenen lie.en
doopen.
Nu, 't waren practische menschen die slaven,
en ze volgden daarom bet verheven voorbeeld
van den Franschen Koning Henri IV: ze
veranderden van geloof ter wille van bet
zoo prachtige aanbodOf ze toen dadelijk
ook overtnigde Christenen geweest zullen
zijn. valt m. i. wel wet te betwyfelen, vooral
als men weet, dat de Islam het toestaat om,
zoo noodig, voor den vorm een andere religie
te belijden, mits men in zijn hart maar 'n
trouw volgeling van Mohammed blijft
Ook bepaalde de heer Chastelein, dat er
zich op Depok geen Chineezen mochten
vestigen en dat er nooit of te nimmer opium
zou mogen worden verkocht.
Honderd-twintig slaven omhelsden toen
het Christendom en werden de stamvaders
van de z. g. Depoksche gemeente.
Ze kregen, behalve het gemeenschappelijk
grondbezit, nog 't beheer over 800 koeien, 2
gamelan8pelen, 50 mooie statielaDsen met
zilveren beslag en 16 Rijksdaalders per gezin
aan contanten.
Wel een practische manier van kerstenen,
zou ik denken, want al waren die eerste
„bekeerden" nog van weinig waarde, hnn
nakomelingen, thans pl. m. 500 zielen tellende,
zijn Protestanten van streng rechtzinnige
opvatting, ik zou haast zeggen nog vaster
in 't geloof, dan menige anti-revolutionnair in
Holland.
Depok is op 't oog een stil leelijk plaatsje
met slecht onderhouden wegen. Overal ziet
men er vette varkens rondsnuffelen, een gru
wel in de oogen van de Mohammedanen,
waaruit de meerderheid der bevolking hier
toch nog steeds bestaat
't Is merkwaardig om op te merken, hoe
die menschen door de Christenen met eene
zekere minachting worden bejegend, terwijl
ze o. a. heel grappig van „Inlanders" spreken,
net alsof zij dat zélf niet zijn
Ze trachten in kleeding enz. den blanda na
te bootsen en onder de jongeren treft men
zelfs echte fatjes aan, keuriger gekleed dan
menig volbloed Europeaan hier te lauda.
Nog één leelijk ding hebben de Depokkers
van ons blanken afgekeken, dat is het drin
ken van jenever en andere alcoholische dran
ken, doch overigens is 't wel een goed slag
van menschen, dat zeer aan ons Gouverne
ment gehecht is.
Depok houdt er een soort van Gemeente
bestuur op na, thans onder Voorzitterschap
van Adam Jacobs, terwijl Felix Laurens
Secretaris is.
De broer van mijn gastheer, de Inlander
H. Loen, Is de politieman, de tjamat, en
heeft gelukkig maar een schimmetje te doen.
Wel zijn de Depokkers eenige weken ge
leden verontrust door een brief van den
beruchten rooverhoofdman Gantang, die
thans met zijn benden nog steeds de residentie
Batavia onveilig maakt. Die sinjeur, welke,
dank zij ons zwak optreden, de schrik is van
Europeaan, Inlander, Chinees en Arabier,
heeft beloofd Depok met een bezoek te ver
eeren. Ik vertrouw, dat de ingezetenen hem
en zijn rotgenooten niet al te Christelijk
zullen ontvangen. Ze hebben hier gelnkkig
goede wapens in overvloed en zijn vast be
sloten zich flink te verdedigen.
Fraaie toestanden toch in deze residentie,
die notabene drie flinke garnizoenen telt.
't Lijkt wel, of we in Turkye zijn, in plaats van
in eene beschaafde kolonie
Doch om op dat Gemeentebestuur terug
te komen, het wordt bijgestaan of misschien
ook wel eens tegengewerkt, door een raad
van vijven, eene vertegenwoordiging der
ChriBten-ingezetenen, gekozen door alle
meerderjarigen, waaronder ook de weduwen,
hoofden van gezinnen. Dit laatste geef ik
ook den Vrijen Dames in Holland in overwe
ging en wel als geleidelijke overgang naar 't
vrouwenkiesrecht. De fiere kampvechtsters
voor het reveil van het zwakke geslacht,
zullen zeker ook met belangstelling vernemen,
dat er wel eens een Depoksch weenwtje in
den Raad is toegelaten, voor de gezelligheid
zeker, als ze er ten minste nog toonbaar
heeft uitgezien.
heffing der menschen in een verbetering
van den materiëelen toestand. Had die man
toch geljjk
Hoe heerljjk ontwikkelden zich hier, onder
zorgvolle verpleging en oppassing, deze
heerlijke menschenknoppen. 'En zyn arme
Wüstenkaltheimers waren reeds ziek in
de kiem.
Maar wat hielp het De armoede wis
niet uit de wereld te helpen. Daarom moest
zij geadeld en geheiligd worden. Dat had
Christus met zyn goddelijke erkenning
ervan ook gedaan, en dat alleen was de
opdracht, die zyn dienstknechten hadden te
vervullen.
Wat had hij daarom onder deze genots-
menschen te zoeken Niets.
Hij nam dan ook afscheid zoodra het maar
eenigszins met goed fatsoen kon.
HOOFDSTUK XHI.
De lange Mei-middag was voor Gunne
Hóllen als een feestgeschenk. Dien had zy
nu eens geheel vrjj. Haar vader was dadelijk
na tafel naar Milsfeld gereden en moeder
moest naar Dieterhausen op de thee, maar
men zou mama bepaald ook wel te dineeren
vragen.
Voor het huis stond het rijtuig, en de
beide bruintjes trappelden ongeduldig.
Nathalie kon weer onmogelijk klaarkomen.
Adam, de koetsier, zat in zjjn volle
waardigheid op den bok. Hjj wist het, dat
het bij de barones altijd een aardig poosje
duurde.
Nathalie wist. dat haar man er niet
van hield, dat zy de paarden wachten liet
en zij had het ook gaarne vermeden, maar
het gelukte haar niet. Steeds op het laatste
^ogenblik viel het haar in, dat zy nog iets
Die raad dan vergadert elke maand in het
Raadhuis, de Kompoelan geheeten, en de
leden worden er netjes voor betaald.
Natuurlijk heeft zoo'n républiekje z'n eigen
inkomsten en uitgaven.
Waarvoor snders een Raad met Bestuur
En zoo brengen de Christenen dan */i» van
huD rijstgewas op aan de kas der gemeente,
terwijl de Mohammedanen */s moeteD afstaan
en bovendien nog verplicht zijn, om ééns i:i de
week hceren dierst te verrichten, oftewel onbe-
taalden arbeid aan de wegen, waterleidingen
op de rijstvelden enz. Dat slavenwerkje kan
voor twee dubbeltjes per dag worden afge
kocht. Als men nu weet, dat er (hier pl.m.
3000 Mohammedanen worden aangetroffen
en dat er toch nooit eeDig verzet tegen deze
willekeur heeft plaats gehad, dan moet men
toegeven, dat 't geduld en de lijdzaamheid in
Indië groot zijn.
Als hoofd van het land Depok, als officiéél
hoofd namelijk, wordt door den assistent-resi
dent van Buitenzorg een djoeragan aangesteld
en wel op voordracht van meergenoemden
gemeenteraad.
Tot zoover de mededeelingen van de fa
milie Loen.
Nadat we lekker gegeten en gedronken
hadden, stelde de onde heer een rijtoertje
voor. Een van de gemeenteleden bood zijn
werkelijk net wagentje met vurig paard ter
beschikking en toen reden we't plaatsje rond,
overal vriendelijk toegeknikt. Alleraardigste
jongens en meisjes speelden op de wegen en
hun hartelijk: „dag mijnheerrrdag mijn-
heerrr!" klonk zeer sympathiek.
Er komen hier maar weinig vreemdelingen
kijken en dus is een bezoek van buiten altijd
iets van beteekenis in deze plaats
Ten slotte bezochten we het Seminarie,
waar we verwelkomd werden door broeder
Hennemann, een eerwaardig oud man met
langen apostolischen baard en een ernstig,
doch vriendelijk voorkomen. Hij is een Duit-
scher, die in 1866 per zeilschip naar het
Zonneland kwam en zijn geheeie leven ge
wijd heeft aan de prediking van Jezus' leer
onder de heidenen. Hij begon zijn zending te
Koeala Kapoeas onder de Dajaksche koppen
snellers van de Zuider- en Ooster-Af deeling
van Borneo
Eenige nren brachten we op het Seminarie
door en over deze merkwaardige stichting
zullen wij het das de volgende maal hebben.
Lt. Clockener Beousson, b. d.
Depok.
Verlengstukken zijr. mede verkrijgbaar.
A. SLOT, KOLHO RN.
Horloger, Byoutier I
Hoogsifde, - j
dolden,
n
vergeten had. Eerst was het haar zakdoek,
dan haar portemonnaie, die zy maar zelden
noodig had, maar toch by zich wilde heb
ben. Nu was zy weer besluiteloos, of zy
niet in plaats van haar parasol, haar para-
pluie zou meenemen. Maar de parasol paste
by haar voorjaarstoilet en haar hoed.
Radeloos liep zij heen en weer.
„Wanneer ik het nu maar wist."
Gunne, die druk aan het naaien en knip
pen was, hoorde mama zuchten.
„Kan ik u ook helpen, moedertje
riep zij.
„Ach neen. Ja toch. Wanneer ik het maar
wist
„Wat
„Ot ik myn parasol, of myn parapluie
zal meenemen."
„Neem beide meê, moedertje. U heeft
immers toch het rytuig."
„Je hebt eigenlijk gelijk."
Na een poosje verscheen Nathalie nog
eenmaal in de kamer.
„Kyk eens, zit myn hoed recht?"
„Ja, best. Heeft Lore u by het aankleeden
geholpen
„Ja zeker. Maar die Hilmar is zoo ver
bazend wild. Hy heeft my zoo stormachtig
omhelsd by het goedendag-zeggen."
„De paarden zyn zeer ongeduldig moeder.
Zij roepen u."
„Ach hemel ja, dadelijk. Jaag mij nu
alsjeblieft niet, kind. Je weet, dat kan ik
niet verdragen. Dan begin ik dadelyk
zenuwachtig te worden, en dan is het uit."
Met een hopelooze uitdrukking op het
gelaat, liet Nathalie zich in een stoel
vallen.
„Adam 1" riep Gunne, „ryd een paar maal
om het grasperk heen. Moeder is nog niet
geheel klaar."
Dat maakte Nathalie weer kalm.
„Hoor eens, Gunne, je zorgt er voor, de
kinderen op tyd naar bed te brengeD,
wanneer ik wat langer mocht wegblijven.
Men moet het dienstmeisje een beetje achter
de vodden zitten. Kaatje om acht uur en
Hilmar om negen naar bed."
„Ja."
„Wanneer ik om half acht nog niet thuis
ben, dan maar aan tafel gaan. Je weet de
consignes. Maar vergeet niet, om bier uit
den kelder te halen voor mijnheer Biensaam.
Zult ge aan alles denken?"
„Ja, moedertje."
„Maar bepaald ook
„Ja, ja, moedertje."
Eindelijk tot finale nog een kleine scène
met Kaatje, die gaarne met moeder
mede wilde toen reed Nathalie eindelijk
weg.
Gunne, die met haar naaiwerk bjjna
klaar was, haastte zich. Kaatje huilde ver
bazend. Mama had haar beloofd, dat zy
mee mocht naar de nichtjes. Nu voelde zy
zich erg teleurgesteld.
Maar Gunne wist te troosten.
„Wanneer je flink loopen wilt, neem ik
je meê op een mooie wandeling. Maar het
is ver."
Het kind droogde vlug haar tranen.
„Ik zal zeer goed loopen, Gunne."
„Wy gaan Meizwammen zoeken. Ja
„O ja 1 Meizwammen die zoek ik zoo
gaarne."
Gunne had een onderzoekingstocht op
het oog, dien zy reeds lang van plan was
geweest te ondernemen. Zy was liever alleen
gegaan, omdat zy den weg nog niet kende
en het beslist voor de kleinen wel wat ver
zou zijn. Maar zij zouden zich
thuis zoo ongelukkig gevoelen. De kinderen
waren krachtig ea loopen gewoonmen
kon wel wat van hen vergen.
Gunne ging daarom aan mijnheer Bien
saam zeggen, dat zij de kinderen meenam
op een wandeling.
De jonge man zweefde in hooger sferen
en hij zag het jonge meisje aan zonder
recht te begrijpen wie zy was.
„Ik wilde u zeggen, mynheer Biensaam,
dat ik de kinderen op een lange wandeling
meêneem. Wy zullen wel niet voor zes uur
thuiskomen eerder later."
Hy begreep toch, dat dit voor hem een
zeer welkome mededeeling was; het betee-
kende voor hem eenige uren van onge
stoord alleen zyn.
Vroolijk knikte hij haar toe. „Mooi, heel
mooi. t is my zeer aangenaam."
„Wanneer u soms met ons mede wilt?"
vroeg Gunne plagend.
Dat weerde hy ontzet af,
„Onmogelijk,"
De frissche, vroolijke Gunne met haar
zachte teint en de lachende donkere oogen
was, terwyl zy m de deur stond, een meime
dat alle mannenharten in verrukking zoU
brengen. Maar voor Biensaam had «v^
goed de oude Liesbeth uit het armhuis er
kunnen staan. Hem zweefden alleen ideaal -
gestalten van riddervrouwen uit het Sr
vyfhonderd voor oogen.
HOOFDSTUK XIV.
over den schouder, zocht link» en rechts
.A. ZLiJOyC A. ~R,
is van gegarandeerd goede kwalite:
en billijk in prijs
van D. J. VAN DER HAVE, -
onder o. k. c. van het R. P. S. te Wageningec.
GEEN BEOROG.
Raadpleeg üctr. van Zekert
Pillen, onder welken naam die ooi
verkocht worden, treffen geen doe
Spreekuur dagelijks van 10 tot 2 uw
Jacob Catskade 11, Amsterdam.
naar allerlei planten.
„Zie, daar zyn wy reeds aan den daaive-"
akker," zeide Gunne.
„Waarom heet het daar de duivelsakkw
„Omdat die akker eenmaal, voor lange:
tyd terug, toen de kloosterhof nog681
monnikenklooster was, door een vaa-
kloosterbroeders aan den duivel -
verkocht."
„Wat heeft die daarvoor betaald
„Die heelt een buidel vol geld betaal8
die nooit leeg werd."
„Is dat waar j I
„Het is een oud sprookje Nie**"* I
weet nauwkeurig, hoe het werkelijk S®*
gaan is," j
-Wat heeft de duivel met dien akk®®
gedaan vroeg Hilmar. ig
„Hy heeft die planten daar gepland
hem het best bevielendistels en
Kijk maar, het staat er nu nog v°l ®e
En ènders groeit er niets op Maar da
kloosterbroeders daar vroeger g®P
hebben, kan men nog wel aan den 8®°
zien."
Hilmar liep een eind den
akker op. „Ja, men kan het nog hee
delyk zien riep hy gewichtig.
„Wat is er ten laatste geworden va
buidel, die nooit leeg kon vroeg
terugkeerend.
De monnik kreeg later berouw en
boete gedaan, en den buidel hfl®^
verbrand,"
„Heeft de
lieve God den
is geschonken vroeg Kaatje
,Ja. Wie ernstig berouw heeft, o
giffenis
„Ja.
geeft de lieve God altyd.
WORDT VERVOL^'
vei'