Ai^rtEDtifi- Lailliiillil aar ik teil! Donderdag 10 Maart 19(H. 48hLe Jaargang No. 3921. Dit blad verschijnt tweemaal per week Woensdag- en 1 a t e r d a g a v o n d. Bij inzending tot 's morgens 9 ure, worden i nVERTENTIEN in het eerstuitkomend nummer geplaatst. INGEZONDEN STUKKEN één dag vroeger. Bureau ICHAÖK1Ï, liaan, D 4. UitgeverP. TRAPMAN. Medewerker s J. I V k F L. Prijs per jaar f 3.Franco per post f 3.60. Afzonderliike nummers 5 Cent. ADVERTENTIEN van 1 tot 5 regels f 0.26 iedere regél meer 6 ct Groote letters worden naar plaatsruimte berekend. Uit en voor de Pers. De Tarief-wet. Binnenlandscli Nieuws. FEUILLETON. CHA ODRANT. Bij dit nummer behoort een bijvoegsel. }cmcca te behagen. BEKENDMAKINGEN. Bu-gemeester en Wethouders van Schagen, 1 t od att. 264 der Gemeentewet; Wncen ter kennis van oelanghebbenden, Want om menige reden lijkt ons het stel Aat lipt door Heeren Gedeputeerde Staten op geij <jat minister Harte hier te lande wil in o jjgait 1904 goedgekeurde supp.etoir ia-;rJen, een verderfelijk stelsel. k hier'voor de belasting op de honden, dienst Naar de eigen erkentenis van minister j 903 gedurende vijf maanden ter Secretarie Kuyper bij de begrootingsdebatten in 1901, ter van financiën niet bewezen), dan moet worden aangetoond, dat zij niet langs ande ren weg men denke aan de directe belas tingen en aan het successierecht. te ver krijgen zijn. Wij voor ons zouden aan het dieper boren van de hier genoemde putten ten dienste van 's rijks schatkist beslist de voorkeur geven. goede gunsten mogen beroemen. Allen te beschermen immers is hem onmogelijk. Het is met name de uitgebreide groep van hen, die leven van vaste inkomens, welke door den fiscus onmogelijk kan worden tevreden gesteld. Hun inkomen blijft het- gratifleatie te verleenen ad f 10, voor het opnemen der paarden voor het leger. De heer Peeroboom vraagt, wiens werk dat is. Voorzitter zegt't staat niet in de wet wel hoort 't op de secretarie thnis, doch de zelfdein geld, maar hun reëel inkomen Secretaris is niet verplicht 't te doen. daalt, doordat zij hnn inkoopen duurder moeten betalen. Aan dit euvel bevoorrechting te zijn van den een ten koste van den ander ontkomt geen stelsel van bescherming ooit. Eu dit nadeel partijdigheid binnen te De heer Kunt vraagtwien komt dat werk dan toe De heer Obreen zegt, dat b.v. de houders van paarden verplicht zijn met hnnne paarden bij de secretarie te komen, om ze te laten meten, doch dit kost dien menschen heel wat der 'gemeente voor een ieder ter lezing is heeft de vrije handel aan Nederland welvaart loodsen in het Staatsbestuur weegt alleen tijd, en daarom hebben B. en W. gemeend, bezwaren tegen don aanslag kunnen bin nen 3 maanden na den dag der uitreiking can het aanslagbiljet, bij den Raad, op onge- 7eeeld papier, worden ingebracht. Schagen den 8 Maart 1904. Rnreemeester en Wethouders voornoemd, g H. J. POT. De Secretaris, ROGGEVEEN. Het ontwerp van bovenstaande wet, door dit Ministerie ingediend, heeft een stroom van artikelen en ingezonden stukken ten ge volge, waarin bet ontwerp om verschillende fouten en onbillijkheden wordt veroordeeld. De Haagsche Courant zegt: „Wie in 1901 meende, dat de vrijzinnige Ministers hem pinkten, wordt nu door den protectionist-conservatiefgeschoren. „Want deze eischt nn niet 1 per 1000 van effecten enz., d. 1. zoowat '/,o van de rente, maar een rijksdaalder van de naaister, die voor f 50 een naaimachine moet. koopen voor haar armzalig levensonderhoud, 3 centen van een kilo aardappelmeel, 16 cen ten op een paar schoenen van 3 gulden, 6 centen meer op eiken gulden voor naai garen, 5 centen op den gulden band, 7 pCt. prijsverhooging op confectiekleeren en 7 pCt. op gewone glaswaren, 5 centen op 't kilo koiffe, enz. „Inderdaad, nietwaar 't doet denken aan Lafontaine's fabel van de kikvorschen, die een koning verlangden en toen hun vijand den ooievaar als zoodanig kregen." Het Vaderland zegt ervan: dat het wets ontwerp van den minister van financiën „tot vaststelling eener nieuwe Tariefwet" zich van andere voorstellen tot belastingheffing hierin onderscheidt, dat het wél een kwaad, maar niet noodzakelijk is, daar het de lijn onzer handelspolitiek, die in de laatste halve eeuw zich voortdurend in de richting van tariefs verlaging bewoog, ombuigt naar boven, in de richting van tariefsverhooging, met de uitge sproken bedoeling van bescherming onzer nationale nijverheid en arbeid. Het Kabinet, zoo schrijft het blad verder, wil de Nederiandsche verbruikers ten bate van de schatkist en ten bate van sommige takken van voortbrenging, een kleine tien millioen aan indirecte belastingen méér laten betalen. Dat dit een kwaad is, is duidelijk. De vraag, die antwoord vergt, is dus deze of tegenover dit kwaad grooter goed staat, dat met het kwaad verzoenen kan. Zijn die kleine tien millioen noodig voor de schatkist? Wij willen niet ontkennen, dat zij althans binnen niet te lang tijdsverloop noodig kun nen zijn. Blijkt dit het geval te wezen [dat het reeds het geval is, wordt door den minis- gebracht. Wat nochtans dar regeering geen bezwaar j blijkt, dit beproefd systeem van handelspoli- j tiek den rug toe te keeren. Zoetjes-aan, weliswaar. Het is geen protec tie, zooals naburige rijken baar kennen, die nn wordt voorgedragen. Het is maar een slappe protectie, niet hooger dan op zijn ergst 12 pCt., die de minister van financiën ons voorshands wil doen slikken. Maar een loslaten van het vrijhandeisbe- ginsel is het dan toch, een principiëele wijzi ging in onze belastingpolitiek. Het is duide- lyk, waartoe deze eerste schrede leidon moet. Zoodra nieuwe tekorten dreigen, zal men verder gaan op dezen weg, waarop van een eindstation weinig valt te bespeuren. Het vraagstuk, dat mat dit ontwerp van wet aan de orde is gesteld, is dus dit: of bet stelsel van bescherming de voorkeur verdient boven dat van den vrijen handel. Er is naar ons inzien geen ander, dan ont kennend antwoord te geven. Het Vaderland betoogt, dat, indien bescher mende rechten hun doel niet missen, voor de beschermde artikelen stijging van prijzen intreedt. Die stijging van prijzen is een nadeel voor al degenen, die verbruikers zijn van het be schermde artikel. Zij worden in hun koop kracht geschaad. Dit beduidt, dat zij hun inkoopen van andere goederen zullen vermin- krijsen. reeds zwaar genoeg, om den ban en den ach terban der vrijzinnige partijen in bet geweer te roapen tegen het wetsvoorstel „tot vast stelling eener Dleuwe Tariefwet." Vergadering van den Raad der gemeente "WIERINGEN, gehouden op Maandag 7 Maart 1904, des nam. 2 nur. Aanwezig alle leden. Na opening door den Voorzitter, den heer Cavaljé, werden door den Secretaris, den heer W. J. Brunl, de notulen der vorige vergadering gelezen en onveranderd goed gekeurd. Wordt medegedeeld, dat door den heer Betaalmeester te Amsterdam aan den Gem.- ontvanger is betaald de som van f 350. dat van heeren Ged. Staten goedgekeurd terugontvangen is de gewijzigde verordening op het Herhallngs onderwjjs. Voorzitter deelt mede, dat het Huis van Bewaring te Den Helder is opgeheven Dit huis is gebouwd voor rekening der verschil lende gemeenten, welke onder het Helder behooren. Uit de hierop betrekking hebbende stukken is gebleken, dat deze gemeente [na aftrek der rijkssubsidie] haar om dit te voorkomen, dat bovengenoemde heeren bij hen rond zonden gaan. De heer Tijsen meende, dat men dit dan vóórdat de heeren zijn rondgegaan, had moeten behandelen. De heer Obreen zegt, dat de uitvoering aan B. en W. was opgedragen, en nn meenden zij, voor dit reuzenwerk den heeren ter secretarie een kleine tegemoetkoming te moe ten geveD, waarvoor het besluit vi n den Raad noodig is. -*■ Algemeene stemmen aangenomen. plakken, met het verzoek met die baldadig heid op te honden. Voorzitter zegt, dat de politie reeds een waakzaam oog op verschillende punten houdt. Aanplakking achtte Voorz. ook wen- schelijk en hij zou er dus voor zorgen. Het kohier van den Hoofdelijken Omslag werd vastgesteld tot een bedrag van f 6766.10 en dat der Hondenbelasting tot een bedrag van f 313. Hierna slnlting. - HAEINGCARSPEL, 7Maart 't Was heden een kwart eeuw geleden, dat de heer J. Swan voor 't eerst als burgemees ter dezer gemeente optrad, en de ingezetenen meenden, dat deze dag niet onopgemerkt mocht voorbijgaan. Reeds vroeg in den morgen wapperden allerwege vlaggen en wie kon, had het werk er aan gegeven en 't feestpak aangetrokken. Vooral te Dirkshora, de woonplaats van den jubilaris, was het woeliger dan gewoonlijk, I in afwachting van de dingen, die komen zouden, en 't was natuurlijk, dat de woning des burgemeesters met haar omgeving het Worden ter tafel gebracht de noodige stuk- middelpunt der drnkte was: daar toch was ken van het tramplan Scbagen-Wleringen. De Secretaris leest deze stukken voor, waaruit blijkt, dat men van daze gemeente een sub sidie vraagt groot f 10 000, de helft als aandeelen-kapitaal en de andere helft als 1 renteloos voorschot. De heer Tijsen zegt, niet veel heil in die beweging te zien. reeds voor het aanbreken van den dag door welwillende handen een sierlijke eereboog opgericht, langs een haag van groen en bloemen toegang gevende tot die woning. Om negen uur bracht het fanfarecorps den jubilaris een aubade, hiermede het feest van den dag openende. Toen de laatste tonen van dezen morgen- De heer Obreen vindt, dat er een fout in I groet waren weggestorven, trad een commis- het opschrift staat, want volgens zijne mee ning is het niet Hchagen—Wieringen, maar Sohagen—Van Ewijeksluis. De Van Ewijck- slnis is van hier niet altijd op vaste uren te bereiken en een tram vertrekt geregeld op kanton tijd. Wel is indertijd door den Voorzitter van het tramplan gezegd, dat, mocht het plan tot stand komen, dan misschien door de hooge Regeering verbetering in dm thans Roman van FRIEDA VRIJVROUWE VON BULOW. 19. -000 deren, wat wederom een nadeel is voor hen, die deze andere goederen voortbrengen. Boven dien is de prijsstijging der beschermde arti kelen het tegendeel van een voordeel voor al diegenen, die het beschermde artikel als grondstof noodig hebben. Hieruit volgt, dat beschermende rechten, mogen zij al op de eene plaats winst doen maken, elders een verlies veroorzaken, dat tegen die winst nauwkeurig opweegt. Tegenover de vermeer derde koopkracht van den een staat de ver minderde koopkracht van den ander, tegenover vooruitgang hier, achteruitgang ginds. Op deze plaats wordt werk verschaft, op gene wordt werkloosheid in het leven geroepen. Voorts heeft bescherming, naar de meening van Het Vaderland, de neiging, zich nit te breiden als een olievlek. Want natuurlijk, schrijft zij, wekt bescher ming van sommigen .de begeerlijkheid en den naijver van alle anderen. Zij willen ook be schermd worden, hetzij omdat zij geen reden zien waarom hun wordt onthouden wat anderen gegeven wordt, hetzij omdat zij aan eigen lijf de positieve nadeelen gevoelen van de protectie, die anderen ten bate kwam. Dit geeft een ge-intrigeer en een gehengel naar de gunsten van den fiscus, dat op de moraliteit van het openbare leven een hoogst ongunstigen invloed moet oefenen. En de fiscus zal voor de keuze komen te staan, den een te weigeren wat hij den ander toestond, partijdig te zijn in. a. w., öf allen tevreden te stellen, die zich bij hem aanmelden en aan wier wenschen hij gevolg kan geven. Maar al doet hij dit laatste, dan nog zal hij zich niet op onpartijdige nit deeling van zyn landgoed te besturen. Nu kon hij dus goed een vrouw gebruiken, die aan het landleven de voorkeur gat. Zoo een als Gunne, die als 't ware leefde voor de boerderij. En daarom stond het sedert gisteravond by hem vast, dat geen ander dan Gunne de opvolgster van zijn moeder zou zijn. Gunne merkte niets. Zjj was te zeer met Bacha bezig „Hoor eens, Naatje", zeide Hollen, toen te eischen aandeel, groot f 451.26, kanterug- bestaanden toestand aan de Van Ewijeksluis zou worden gebracht, doch dit is nog in 't onzekere, en spr. ziet hier ook geen nut in. De heer Kunt vindt, dat alleen enkele pas sagiers van een tram zouden kunnen gebruik maken, en daar men op 't oogenblik voor 't vervoer van vee en stukgoederen een goede verbinding heeft met de Schager markt, [want b.v. dat overladen uit het schip in de tram is voor 't vee niet wenschelijk], ziet ook spr. er geen voordeel In. Da heer Peereboom zou er sterk voor zijn, mits tegelijkertijd vanaf de Van Ewijeksluis naar Wieringen een groote brug werd gelegd, wat zijns inziens wel kon gebeuren Voorzitter brengt het verzoek om snbfidie in omvraag, en met algemeene stemmen wordt 't verworpen RondvraagDe heer Tijsen zegt, dat het hek van den tnin bij de onderw.-woning te Westerland noodig gerepareerd moet worden. Voorz. belooft een onderzoek. De heer Peereboom brengt in 't midden, dat de jongelui des Zondagsnachts geregeld de hekken der weilanden op den weg wer pen, ja zelfs rechtop tegen elkander zetten. De ongelukken hierdoor zouden soms niet te overzien zijn. Rijtuigen, welke 's morgens vroeg hnn passag ers naar de postboot brach ten, ondervonden reeds heel wat vertragiDg, doordat de paarden schrikten en in de kan ten van den weg sprongen. Mocht het voor komen, dat men des nachts den dokter of vroedvrouw ging halen, dan stonden onschul dige menschen aan groote gevaren bloot. Gaarne zag de heer Peereboom, dat hier strenge maatregelen tegen werden genomen Wordt gelezen het verslag van de Com missie tot wering van Schoolverzuim over 1903 Hieruit stippen wij aan, dat de Commissie het wenschelijk achtte, voor de opoffering van tijd pre8entie-gelden toe te kennen. Naar aanleiding hiervan stellen B. en W. voor, de presentie-gelden te bepalen voor de geheele Commissie op f 20, en voor den Secretaris op f 10. Aangenomen met 6 stemmende heer Hermans hield zich buiten Btemming. Ter inzage wordt aangeboden de staat der zeegras-exploitatie over Januari 1904. Was ingekomen een verzoek van drie bur gers, wonende aan 't plein achter de Herv. Kerk, om verbetering van 't plein. B. en W. stellen voor, 't midden van dat plein te beharden met oude klin kersteenen, welke bij 't herstellen der Nieuwstraat worden uitgegraven. De heer Kunt ziet daar geen verbetering in 't plein is nog goed. De heer Tijsen vindt 't beter, een straatje langs die huizen te makenin 't midden is 't plein vrij goed, maar de laagten zijn wat papperig. De beer Peereboom vindt, dat 't voor die 3 huizen niet zoo noodig iser zijn wel andere plaatsen waar verbetering meer noodig is, b.v. in do Belt, voor de boerderij van den heer J. Poel. De heer Kunt acht 't beter, 't verzoek aan te houden tot een' volgenden keer, opdat men zich eerst eens kan overtuigen hoeveel klin kers er overschieten. Aangenomen. B. en W. stellen voor, aan den Gem,- secretaris en Gem.-veldwachter ieder een Hollen had tot Gunne willen zeggen „Je bent nog een recht kind." Maar hy hij later met zijn vrouw alleen was, „het i best, haar man daarvan te overtuigen, om sie uit de ingezetenen naar voor, om den jubilaris aan te bieden het huldeblijk der burgerij, bestaande in een gouden gedenk penning en een albnm met standaard, bevat tende de namen van do 481 inwoners van Haringcarspel, die daartoe hnn bydrage had den geschonken. Deze gedenkpenning vertoont aan de eene zijde het wapen der gemeente en aan de keerzijde de woorden „Ter herinnering aan 7 Maart 1879—1904", omsloten door een krans't een en ander en relis-f Het album, in bruin Russisch lederen band, heeft mede aan de voorzijde in zilver het wapen van Haringcarspe!, omgeven door lauwertakken, met zilveren hoeken en sluiting. De heer F. J. Gielen te schagen calligrspheerde op hoogst verdienstelijke wijze de Damen in dit album. Te half tien kwam de schooljeugd van Dirkshorn, die evenals die te Kerkbuurt en Waarland, door den jubilaris zou getrakteerd worden, den feestvierende een liedje toezin gen, waarna zij op de tonen der mnziek van 't fanfarecorps naar de school terugkeerden om zich daar te vergasten op krentebrood en chocolade, terwijl de mnziek nog gedurende eenigen tijd in het gebouw haar opwekkende deuntjes deed hooien Later verscheen een goochelaar, om1 den kinderen zijn handvaardig heid te toonen. De muzikanten waren toen naar 't Waarland vertroskan, om daar het schoolfeest op te vroolijken, vanwaar zij met gelijk doel naar de Kerkbuurt togen, waar 't feest na den middag zou gevierd worden. Ook daar lnisterde de goochelaar het feest op door zijn toeren. In de ochtenduren kwamen de raadsleden met den Secretaris den Burgemeester compli- menteeren en boden hem een kostbaar ge schenk in zilver aan. Ongetwijfeld zal deze dag voor den heer Swan steeds in aangename herinnering blij ven, wegens de blijken van aanhankelijkheid, hem zoo van alle zijden bij zijn jnbileum getoond. Eu mag de jengd van Haringcarspel dezen en hij achtte het wenschelijk, op verschillende dag tellen bij zooveel andere, waarop haar plaatsen van 't eiland publicaties aan te de gelegenheid geschonken wordt zich eens niet. Daarvoor ben ik dan nog te goed." Zij liep weg. waarde van den arbeid!" Nathalie zelf werkte bijna nooit. Maar zij las veel, ook ernstige boeken, over opvoeding en zoo meev, allen boeken die Biensaam haar gaf. Wanneer de richting in 't algemeen haar aanstond, nam zij de bijzonderheden ervan zonder eenige critiek dachten k&lm onder woorden te brengen, in zich op ea uitte het als iets van zich- dat wist zy. „Maar hy kon toch wel wat zelf, totdat iets nieuws dat andere ver- rekening met haar houden", meende zij drong. Maar zij voelde zich als een belezen, boos. denkende vrouw, en deed somwijlen haar Zoo Maar niet zoo genadig, zoo nederbuigend, als huishouding, en daarom wil ik, datje vanaf uit medelijdenJouw modelijden behoef ik morgen de huishouding hier overneemt." „O mama, hoe heerlijk Gunne had reeds lang met de keuken- Wanneer zij zich gekrenkt gevoelde, i meid het huishouden gevoerd, maar zij had had zij niet meer de macht om haar ge bracht die woorden niet over zijn lippen Hij zag het duidelykzij had opgehouden het vroolijke, onbekommerde kind te zijn. Spoedig daarop luidde de bel voor het ontbijt. Neet Max, een zeer geziene gast, vergrootte vandaag den familiekring. Graaf Max kwam, doordat het landgoed zyner ouders een paar uur van den Kloos terhof af lag, veel bij oom Höllen. steeds zijn nichtje Hy had gemaakt, wat Lies gaarne had. Hij was aardig, vriendelijk mensch, dien allen graag mochten lijden, zelfs Biecsaam. Maar terwyl hij zich met zijn gewone opgewektheid nu met dezen, dan met gene bezighield, bleet zijn blik by voorkeur op Gunne gevestigd. Met die had hjj steeds gekibbeld en haar geplaagd, evenals zy hem, maar dat kon hij thans op eenmaal niet meer. En hij kon haar ook niet zulke oppervlakkige compli mentjes maken, zooals hij Lies had gedaan. 'Sedert gisterenavond hield hjj zich in zijn gedachten steeds met Gunne bezig, zoo neer, dat het hem bijna zijn onbevangenheid hostte. Max had den militairen dienst verlaten en zy q zieke! ijken, ouden vader geholpen zou mij zeer aangenaam zyn, wanneer je Gunne eens geducht aan het werk zette maar het moet wat ziju, dat geheel haar gedachten in beslag neemt, en dat haar tevens wat genoegen geeft." „Hoe kom jij daar zoo ineens op?" meende Nathalie. „Gunne is werkelijk zeer vlijtig. Moet zy dan den gacschen dag werken Gister heeft zy voor Werner en Lies het hof Dietrich nog een dozijn hemden geknipt." Höllen voelde zich verdrietig gestemd. Een ernstige aangelegenheid met Nathalie te bespreken, was bijna onmogelijk. Nu ge voelde zij zich dadelijk weer gekrenkt, omdat hij een bijzonderen wensch te kennen gat, zonder dat zy hem begreep. En eigen lijk was zij ook in haar recht. Maar had hij haar zyn zorgen meêgedeeld, dan zou zij zich verbazend overstuur hebben ge maakt en het heele huisgezin noodeloos hebben gekweld. Want de wil en de kracht om haar gevoelens te beheerschen, ontbraken haar volkomen. „Ik vind het bovendien onnoodig", ging zij voort, „dat haar werk altyd aangenaam moet zyn- Ik vind dat in principe niet goed. Want waar blyft dan de plicht Dat is toch immers de opvoedkundige eindigden de gesprekken tusschen Heinrich Höllen en Nathalie steeds. HOOFDSTUK XIX. Nathalie Höllen hield ervan, om man tegen te spreken, om zich zoodoende voor te doen als had zij een eigen oordeel. Maar later deed zij toch bijna geloof Biensaam, die bij haar meer tege-steeds, wat haar man verlangde, moetkoming ontmoette dan bij den baron, „Gunne", zeide zy nog op denzeifden haar versterkte. dag tot haar dochter, „je bent nu een „Het komt alleen aan op den ernst, volwassen jonge dame en wy moeten er dat hij haar blijkbaar in zijn verstokten mannenhoogmoed onderschatte. Hij had veel meer energie en kracht, maar in gods dienstige en opvoedkundige vragen of andere ernstige dingen, geloofde zij zich zelf verre boven hem verheven, in welk waarmede de arbeid wordt verricht, myn lieve", antwoordde Höllen op haar opmerkingen over de zedeiyke waarde van begeert." den arbeid. Hij keek daarbij verstrooid j Nathalie had namelyk een interessante voor zich heen. I ontdekking gedaan, niet bij Gunne, maar „Ik verwonder er mij over, dat ik mij bij neet Max. nog de moeite geef, met je te praten", zeide steeds eiken sleutel uit het sleutelmandje van haar moeder moeten halen, en zoodoende had mama overal haar meening over gezegd, en ook had zij al haar uitgaven in mama's huishoudboek moeten schrijven en dat steeds in mama's bijzijn. Zoodoende had zij wel de moeite gehad, maar zonder het recht te hebben alles in t8 richten zooals zij het gaarne wilde en ook zonder de verant- haar woordelijkheid Nathalie's inval bracht dus veel vereenvoudiging en dan het bewustzijn der verantwoording, wat voor elk ijverig mecsckenkind een aansporing is om zijn best te doen. Gunne bezat sedert gister nog een andere, veel sterker aansporing, maar dat was haar geheim. 's Avonds gaf haar moeder haar plechtig Nathalie. „Gunne kan het domste zeggen en je luistert er naar, als naar een orakel spreuk. Maar wanneer ik spreek, geet je je niet eens de moeite, meer om naar my te luisteren." „Kom Naatje", zeide hy goedmoedig en vriendelijk, „wij zullen je meening met alle oplettendheid behandelen, wanneer je dat wilt." Zij wendde zich met tranen in de oogen af. dus op voorbereid zijn, dat over korter of langer tyd er een komt, die je tot vrouw huishoudboek, sleutelmand en portemonnaie over. Trotsch en gelukkig droeg Gune dit alles naar haar kamertje. Zy was zeer gelukkig, maar ook zeer ongerust, want zij verwachtte eigenlyk elk elk uur een boodschap van Bacha, die tech nog eerst eens met haar wilde spre ken, vóór hy met haar ouders sprak. Maar buiten regende het onophoudelijk, zoodat Gunne dacht: hij zal eerst den regen laten voorbijgaan. Maar zij verlengde zoo n-<-:.r hem, als zy niet geloofd had dat zij ooit naar iemand „Wanneer i k wil J y moet willen, te kry^ Schager brug. Gunne wérd by deze onverwachte moe derlijke toespraak rood tot achter de ooren. „Ik wou graag, dat jjj je eens afwetdde om by elke gelegenheid rood te worden," zeide Nathalie. „Dat staat zoo kinder achtig." „Ik erger ei my zelf genoeg over, maar ik kan er niets aan deen." „Nu, ik heb bij my zelf zoo eezs ge- zou kunnen verlangen, dacht," ging Nrvth»Du uori. „dat het nuttig Den volgenden dag voor je ksoi'e bevragen bij JiL"èigheid harder, regende het nog WORDT VERVOLGD.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1904 | | pagina 1