eerste blad.
Zondag 6 November 1904.
48ötft .laarg&ag No, 3990.
Bureau: @CHA(*l£Af, ILaan, 11 4.
UitgeverP. TRAPMAN,
üedewerkerJ. \X I X R E L,
bekendmakingen.
Keuveltjesavonden.
INGEZONDEN.
Onlusten in Rusland.
Buitenlandse!! Nieuws.
Politiek overzicht der week.
Rusland en Japan.
Atieriemifr k Liiiliullal
blad verschijnt tweemaal per week Woensdag- en
terdagavond. Bij inzending tot 's morgens 9 are, worden
.nVBRTJiNTIEN in het eerstuitkomend nummer geplaatst.
iSGEZ0NDEN STUKKEN één dag vroeger.
Prijs per jaar f 3.Franco per post f 3.60.
Afzonderlijke nummers 5 Cent.
ADVERTENTIEN van 1 tot 5 regels t 0.25 iedere regel meer 5 ct
Groote letters worden naar plaatsruimte berekend.
ninimer
beslaat uit drie bladen.
ijeioeente Schasjen.
POLITIE.
Ter secretarie dezer gemeente zijn in-
r htioaen te bekomen omtrent eene op de
iLatstgeböuden weekmarkt onbeheerd ach-
■irebleven koe en een op de weekmarkt
rJn Donderdag den 27 October onbeheerd
Ihtergebleven giaskalt.
Overeenkomstig het bepaalde bij artikel
36 der algemeece politie-verordening dezer
emeente, zal bovengenoemd kalt, bij niet-
Lordering door den eigenaar of recht
hebbende, op nader ter algemeene kennis
ie brengen dag, plaats en uur in het open
baar worden verkocht
o—o
O
De Burgemeester der Gemeente Sehagen
Verzoekt bij deze den ingezetenen der
gemeente om hunne medewerking tot het
voorkomen van het aanleggen van vuurtjes
n het afsteken van vuurwerk op St. Maarten
of de zoogenaamde keuveltjesavonden,
op 11 en 12 November e.k., opdat deze
avonden uitsluitend feestavonden blijven
voor de kinderen.
Sehagen, den 4 November 1904.
Da Burgemeester,
H. J. POT.
1904.
Leeuwarden, 31 Oct.
Mijnheer de Redacteur
ViaAtó door mij van het ingezonden 9tuk
van den heer Droog, voorkomende in U w
blad dato 27 October, als antwoord op het
door mij ingezonden schrijven dato 20 Oc
tober, werd kennis genomen, wilde het mij
in het begin voorkomen, dat 't misschien
beter ware, dezen heer niet verder van
repliek te dienen, daar het mg thans meer
en meer bljjkt, dat „Jaloesie de Métier"
dezen heer, volgens mjjn bescheiden mee-
ning, parten gaat spelen en ik de lezers
van Uw blad niet wensch te onthalen op
een „concurrentenstrijd."
Daar echter pijpwellsn etc. niet het
voorrecht genieten, van algemeene bekend
heid te zjjn, en 't voor leeken moeilijk is,
hierover een gezond oordeel te vellen, ter
wijl deze zaak mijns inzieas voor Schcgen's
ingezetenen van veel gewicht is, zal ik nog
éénmaal op deze zaak terugkomen, om de
eventueel dwalende meeningen nader toe
te lichten, doch stel mij voor, zeer kort
te zijn.
In de eerste plaats, Mijnheer de Redac
teur, wensch ik Uwe aandacht te vestigen
op de inconsequente redeneering van den
heer Droog, waar hij schrjjft„dat het
water, wanneer eenige uren tot stilstand
gekomen, in de wel zoude gaan stinken,"
Indien dit waar was, vraag ik U,
Mijnheer de Redacteur, welken reuk het
water zoude aannemen, indien het systeem
va& den heer Droog in toepassing werd
gebracht, en het water werd verzameld
in een reservoir, waarin het in
e e 1 grooter quantum aanwezig
moet zijn en dng ook veel langer tot stil
stand zal gedoemd wezen.
Tan tweede wensch ik er de aandacht
°P te vestigen, dit slechts in weinige
streken van ons land de waterstand van
het diep grondwater hooger is dan het
maailand Dat zal toch zeker den heer
Droog wel bekend zjjn en zal hjj dus
moeten toegeven, dat zijne redeneering
®'et opgaat, daar men, zoo de heer
Droog waarheid sprak, slechts in zeer
Weinige streken van ons land zoude kunnen
P'ofiseeren van het water uit de diepe
grondlagen en zou dus het diepwelwater
hm eenenmale ongeschikt bij ken.
Om hierover een onpartijdig oordeel ten
h^te te geven, wensch ik een paar aan
gingen te doen uit het verslag over het
w®d, Congres van Openbare Gezondheids-
regelen, waarin o.m, staat„Naarmate de
«overtuiging veld wint, dat de „opper-
«'lakt e-wateren en de o n diepe pjjpwel-
«len niet volkomen vertrouwbaar drink-
«Water leveren, en dat bjj het verzamelen
»v&n regenwater voor dit doel, groote
«voorzorgsmaatregelen moeten worden ge-
«oomen, gaat men ook op het platteland
«or meer en meer toe over, betrouw-
«baar drinkwater in de diepere
Vgon van den bodem tezoe-
ni waar het dikwjjls te vinden is."
a dat dit Congres geen bezwaar heeft
"®en ®en stilstand van water in pypwel-
Di blijkt nog uit hetgeen men verder
«est: „Wel mag men in het algemeen
nSantemen, ^at in duin- en heidegronden,
hooge gronden, op meerdere of
•^mdere diepte, en verder in een groot
teg,
„gedeelte van Noord- en Zuid'
„Holland, Utrecht, enz., water van
„voldoende hoedanigheid zal
„worden gevonden."
En hiermede, Mijnheer de Redacteur,
sluit ik van mijn kant het debat, na nog
maals aan het bestuur van Algemeen
Belang en de Gemeente Sehagen de ver
zekering te hebben gegeven, dat Schagen's
ingezetenen kunnen krijgen Een diepwel
voortbrengende de benoodigde hoeveelheid
water, hetwelk door middel van een hand
pomp direct uit de wel kan worden opge
pompt. Achter de kwaliteit van het
water moet ik voorloopig nog een zetten,
omdat dit pas nu proefboring zal kunnen
bij ken.
U, Mijnheer de Redacteur, beleefd dan
kende voor de verleende plaatsruimte,
Hoogachtend,
UEd, Dw. Du.
J. de BOER.
In het gouvernement Kiëf heerscht een
hevige gisting onder de boerenbevolking
naar aanleiding van de mobiliseering der reserve.
Op talrijke plaatsen kwam het tot onlnBten.
In Bognslaf en Maselkof werden landgoederen
geplunderd. In Mironofka drongen ongeveer
250 reseivisten een suikerfabriek binnen en
vielen de werklieden met messaa aan, dood
den er verscheidenen en kwetsten er nog
meer.
In Kaniof ging het nog erger toedaar
werd een kleine afdeeling Infanterie door
verscheiden duizenden reservisten aangevallen
en niettegenstaande de soldaten van hun
vuurwapenen gebrnlk maakten, op de vlncht
gejaagd.
In Kiëf regent het telegrammen om mili
taire assistentie, doch. er zijn geen voldoende
soldaten aanwezig. Veel l&ndheeren vluchten
naar ie hoofdstad.
Ook de onlusten te Bychowa zijn vee',
ernstiger geweest, dan de eerste berichten
deden vermoeden. Het aantal reservisten
bedroeg daar 8300 man. Na forceering der
brandewijnwinkels, hadden in de geheele stad
plunderingen piaats. De met knodsen en
oreekijzers gewapende menigte planderde 75
winkels, stak eeDige huizen en talrijke win
kels in brand en werd bij deze wandaden
braaf geholpen door de omwonende boeren
bevolking. Zij waren juist op het punt, de
nog ongedeerde eigendommen van Israëlieten
aan te vallen en de bewoners daarvan dood
te slaan, toen de soldaten uit een stad in de
baart aankwamen en de orde herstelden.
28 October had een botsing plaats taascheo
politie en kazakken en manifestanten te Wola,
waar men protesteerde tegen het bevel van
den gouverneur-generaal Tsjertkof, dat de
soldaten, indien zij met steenen werden ge
worpen, niet eerst in de lucht, maar dadelijk
op het volk moesten schieten. Er volgde
een lang gevecht, waarbij aan beide zijden
talrijke gewonden vielen.
Ean correspondent van het „Berl. Tagebl."
in Mohilew schrijft een en ander over de
plnnderiDg, door de ïesarvisten, van hnizen,
winkels enz., van ongelukkige Joodsche inge
zetenen. Ook van de armste lieden onder
hen werd de weinige have of koopwaar, die
zij bezaten, door het woedend gepeupel, dat
brullend en krijschend door de straten trok,
vernield. In Mohilew alleen deelt de cor
respondent meê liggen meer dan twintig
gewonden in de gasthuizen, meer dan hon
derd in hnnne woningen.
Bij deze anti-semietische opstootjes hebben
zich twee verschijnselen voorgedaaD, waar
men de aandacht vooral op vestigtde auto
riteiten hebben niet de minste moeite gedaan
om het gepenpei tegen te houden [de reser
visten had men vooraf in de kazerne kannen
brengen en dan is het opmerkelijk, dat
voor het meerendeel reservisten, d;e bij de
mobilisatie waren aangekomen, tot plunderen
oversloegen.
Uit Thorn wordt aan het Berl. Tagebl. ge
schreven, hoe het in het Russische grensstadje
Altxmdrowa toeging bij het bericht van het
plotseling mobiliseeren der bevolking. Hon
derden mannen kregen een oproepingsbevel,
werden meteen 's nachts uit het bed gehaald
en op gereedstaande wagens naar Kowal ge-
braent, vanwaar zij na een korten oefentijd
naar het Verre Oosten moesten vertrekken
Een transport van 50 mannen ging dadelijk
per spoor naar Kowal. De vrouwen en kin
deren hieven een hartverscheurend geschrei
aan, toen hun verzorgers vertrokken en hen
in hoogst armoedige omstandigheden achter
lieten. Alle ambtenaren der posterijen, spoor
wegen, enz., die eenigszins gemist konden
worden, moesten eveneens nit Alexrndrowa
naar het oorlogsterrein vertrekken. Esnige
handelskantoren sloten bij gebrek aan arbeids
krachten.
Overal elders in de Russische grensdistricten
ging men op gelijke wyze te werk, waarschijn
lijk om de reservisten te verhinderen, op da
vlucht te gaan. Zoo werd nit de Russische
dorpen Rakowka, Wisgury, Lisjtieme, Boble
en Widgvikl gemeld, dat 's nachts te 12 uur
Russische militairen in de hulzen der to voren
aangewezen dorpen binnendrongen en de reser
visten nit hun bed haalden. Natuurlijk speelden
zich hierbij hartverscheurende tooneelen af
daar de achterblijvende bloedverwanten niet
rekenden op een mogelijken terugkeer van de
hun zco plotseling ontrukte mannen, zonen
en broeders.
Deze mededeellngen zijn belangrijk In ver-
land met de berichten van opstootjes onder
de reservisten.
Welk een ellende deze arme jongens tege
moet gaan, vertellen ons verschillende be
richten.
De oorlogscorrespondent van de „Novoye
Vremyd" hangt een beeld op van de ontbe
ringen, die de Rnssische troepen aan het
front hebben alt te staan. Overdag is de
konde nog niet hevig, maar 's nachts daalt
de thermometer 8 graden onder nul. Al het
hont uit den omtrek is reeds gekapt en op
gebrand en de soldaten weten na niet meer,
hoe aan brandhout te komen. De manschap
pen bij de voorposten en in de bergen graven
zich nu 's nachts als het ware ingroote
kallen en holen maken ze en zoo W6ten za
da hevigste konde balten te honden. Zelfs
vertelt men van generaal Ogonowsky, dat hg
de laatste drie weken ln een rotsspelonk zijn
nachtkwartieren heeft opgeslagen.
„Woeste feestgelagen en de stem van den
dood, gezang van vrooljjke soldaten in den
avond en de hartverscheurende doodskreten
van dezelfde zangers den volgenden dag, als
zij gewond liggen op de velden van Mant-
sjoerije en vergeefs roepen om hulp," dat
zijn, aldns schrijft de Petersbnrger correspon
dent van de „Daliy Telegraph," da belde
stadiën van den grimmlgen doodendans in het
Verre Oosten
Offlcieele berichten schilderen wel de sol
daten af als begeerig naar den strijd, maar
door den rook van het slagveld heen ziet
men andere beelden, ziet men de ellende van
den oorlog en het eindelooze lijden der strij
denden in de Mantsjoerijsche hel.
Esn vermoeiende reis van verscheiden
weken in de verpestende lucht van oen spoor
wegwagen, dan worden de soldaten te Char-
bin uitgeladen Gezonde, vroolijke, oonvondlge
jongens. Iu Charbin rasten zij en bereiden
zich voor. Drank, kaartspel en het meest
grove pleizier is de voorbereiding der mees-
ten tot den oorloghun leus is„Eet, drinkt
en weest vroolijk, want morgen moeten wij
sterven."
„Dronken soldaten," zrgt generaal Walkow
ln een dagorder, „treft men overal, zoowel in
de straten als aan het station. Velen van hen
gedragen zich brntaal en ongehoorzaam en
moeten den krijgsraad overgeleverd worden."
Leng wordt den mannen geen tijd gelaten,
spoedig gaat het voorwaartB naar hettooneel
van den oorlog.
Over heuvels en bergen marcheeren zij,
struikelend en vallend gaat het langzaam
voorwaarts. Des nachts slaapt men op de
helling van een berg, die zoo steil is, dat de
mannen steenen voor hun voeten ophoopen
om zich te behoeden voor oen afglijden in de
diepte. Een wolkbreuk komt over het land
en de soidaten worden nat tot op de hnid.
Als zij '8 avonds afgemat en met gewonde
voeten neerzitten bij het legervuur, wordt
hnn medegedeeld, dat het levensmiddelen
transport niet aangekomen is. Dan gaan zij,
hongerig, in hnn mantel gehuld, op den grond
liggen, om zich door een korten slaap te
verkwikken. Daar blijven de dapperste,
stevigste mannen dikwijls liggen, zonder ooit
den vijand gezien te hebben.
„De dooden, die op het slagveld sneuvelen,
hebben hst goed", schrijft esn of fUler, „want
den gewonden wachten de pijnen der hel." Zij
mieten soms aren lang liggen zonder ge
vonden te worden. De duisternis, eenzaamheid
ea stilte, slechts onderbroken door hartver
scheurend gesteun, omringen ben. Den dorst,
de vreeselijkste pijnen, het gevoel van alge-
heele hulpeloosheid, de vrees voor waanzin
en langzamen dood, kan slechts hg beseffen
die dit alles heeft doorgemaakt. Ook ln de
hospitalen moeten afgrijselijke toestanden
heerschen.
Brieven en documenten hebben in de
politiek altijd eene merkwaardige rol ge
speeld. W\j weten nog, welk succes graaf
Bismarck had met het publiceeren van
Fransche brieven bij 't uitbreken van den
oorlog in 1870. Aan de veroveringspolitiek
van Napoleon III, die daaruit bleek, was
het voornamelijk te danken, dat de groote
mogendheden, met name Engeland, neutraal
bleven.
In den verkiezingsstrijd, die thans in de
Vereenigde Staten al feller en feller begint
te worden, wordt een brief van president
Roosevelt nu als een krachtig wapen tegen
hem gebruikt.
Deze brief is gericht aan zekeren invloed
rijken persoon in Panama en er blijkt uit,
dat de Unie in de revolutie der republiek
Panama, die tot de afscheuring van Cjlumbia
leidde, de hand heeft, gehad. Dat werd dan
ook reeds in het begin van den opstand
geloofd. Het sprak harst vanzelf, dat het
kleine Panama nooit in verzet gekomen
zou zijn, indien het niet op de hulp van
een machtigen staat had kunnen rekenen.
De Vereenigde Staten hadden een te
groot belang bjj de schepping van het
Panam&kanaai, om neutraal te kunnen blijven
in het geschil tusachen Panama en Coium-
bia en daarom werd aan Panama de noo-
dige hulp beloofd. Ieder vermoedde zulks
in Amerika, doch nu er aan de inmenging
publiciteit wordt gegeven, wordt het bordje
verhangen. Velen loopen hoog met de
moraliteit der Unie-politiek, zij het ook, dat
bjj de meeeten die eerlijkheid meer uit
woorden, dan uit daden blijkt.
Zoo komt het dan, dat in ernst aan de
regeering nooit rekenschap is gevraagd
van hetgeen zij tegen Columbia heeft uit
gevoerd, Nu zulks in 't openbaar wordt
gezegd en met bewijzen gestaafd, moet er
een slachtoffer zijn, en het zon best kun
nen zijn, dat president Roosevelt viel om
eene handeling, die in stilte door iedereen
wordt goedgekeurd, 't Is goed, zoolaDg het
stil blijft, doch gevloekt, als 't bekend
wordt, ziedaar de imperialistische Ameri-
ka&nsche moraliteit.
Doch er is me9r, dat de openbare mee
ning naar de zijde van den candidaat Par
ker drijft. De tiuste, de machtige geld-
organisaties, die de opbrengst van bodem
en nijverheid volkomen beheerschen en
inpalmen, zjja den kleinen luiden een doorn
in het oog.
Door de trusts, en niet minder door
hooge tarieven, is eene vrije concurrentie
zoo goed als onmogelijk. Da grootste druk
daarvan gevoelt de onbemiddelde verbrui
ker. Ook is de overvloed van werk in
alle takken van bedrjjt langzamerhand tot
zeer bescheiden afmetingen teruggebracht.
Ei we weten heteen' algemeene achter
uitgang in zaken wordt vaak geweten aan
de regeering, waaronder die economische
malaise ontstaat.
Voor een vergadering van 15000 toe
hoorders ia de zaal en nog wel 20000
daar buiten, zette Parker Maandag j 1. zijn
programma nogmaals uiteen. Hg wees de
vergadering op het gevaar dor imperialis
tische politiek van president R josevelt od
op de noodzakelijkheid, om de tariefwetten
te herzien. Zijne rede werd uitbundig
toegej uicht. Toch gelooven wjj niet dat
hij Roosevelt een beentje zal lichten.
Vertrouwelijke brieven en geheime aan-
teekeningen worden thans ook in Frankrjjk
gebruikt, om de positie van het kabinet
Gombes te ondermijnen. Aan hot ministerie
van oorlog wordt de dienstrol der officie
ren van zekere aanteekeningen voorzien, die
op de promotie der officieren grooten invloed
uitoefenen.In dit werk moet het Groot Oosten
(vrijmetselaars) geen vreemdeling zijn.
Bij verschillende regimenten van allerlei
wapens werd onderzoek naar de politieke
gevoelens der officieren gedaan. De secre
taris der vrijmetselaarsorde bracht dan
rapport uit aan het ministerie van oorlog.
De meer ot minder clericale en royalistische
gezindheid der officieren, of hunne bekend
heid als oprechte republikeinen, had dan
verder op hunne bevordering een grooten
invloed. Esn der beambten van de orde
heelt belangrijke papieren, hierop betrek
king hebbende, uit de brandkast ontvreemd
ea deze documenten ter beschikking van
de vijanden der Republiek gesteld. Met
deze gevaarlijke wapens te harer be
schikking, denkt de tegenpartij opnieuw
een aanval op het Kabinet te doen. De
censervatief Guyon de Villeneuve is den
aanval begonnen met eene interpellatie tot
den Minister van Oorlog over de geheime
rapporten, door den secretaris van het
Groot Oosten over Fransche officieren uit
gebracht. De strgd is heftig van de stem
ming haDgt het wel en wee van 't Kabinet
at, en het is reeds gebleken, boe weinig of
het scheelde, of minister André was uit den
zadel gelicht.
Wordt het Kabinet met eene kleine meer
derheid geslagen, dan gaat de scheiding van
Kerk en Staat voorloopig ia den doofpot. Ea
tijd gewonnen, is veel gewonnen. De
Fransche kiezers zjjn zoo wispelturig. Wie
weet. of, wie heden onder ligt, morgen niet
de overwinnaar zal zgn. Zeker is het, dat
het leven van het ministerie Combes aan
een zjjden draadje hangt.
In de Kamerzitting van Vrjjdag j 1. heeft
het geducht gespookt. Generaal Aadré recht
vaardigde het instellen van het bureau van
onderzoek, omdat zoodoende onrechtvaardig
heden kannen worden hersteld, w&arvan
eenige republikeicsche officieren vroeger
het slachtoffer werden.
Jaurèj hielp den minister André.
De algevaardigde Vazalie stelt eindelijk
een motie voor, om over te gaan tot de
orde van den dag.
Minister Combes antwoordde m8t de
besliste verklaring, dat hij slechts de door
Jauièj voorgestelde motie aanvaardt.
De motie om over te gaan tot de orde
van den dag, wordt verworpen met 279
tegen 277 stemmen.
De prioriteit wordt gevraagd voor de
motie-Jauiès c s., bepalende, dat de Kamer,
overtuigd dat het de p'.ieht van den Staat
is de trouwe dienaren van het land te be
schermen tegen den geest van klassenonder
scheid in g en reactie en door alle geoorloofde
contiöie-maatregelenen rekent op de
regeering om de bevordering van de offi
cieren te verzekeren, enz.
De prioriteit wordt aangenomen met 286
tegen 276 stemmen.
Op het oogecblik dat het eerste gedeelte
ras de motie instemming gebraeht wordt,
nadert de afgevaardigde Syveton den mi
nister van oorlog, geeft hem een klap in het
gezicht en neemt daarna de vlucht op de
bovenste banken achter de reehterzjjde.
De uiterste linkerzijde roept„Lafaard I"
en werpt zich in den open halven cirkel in
het midden van de zaal. Maar de reehter
zgde verspert haar den weg. Men raakt
handgemeen.
De voorzitter Brisson verlaat zijn fauteuil.
De zitting wordt hervat. De tjjdelijke
verwgdering wordt bevolen van Syveton,
die weigert de zaal te verlaten.
De zitting wordt opnieuw geschorst om
de troepen in de gelegenheid te stellen
Syveton te verwijderen.
Do motie-Jaurèr c. s. wordt ten slotte
aangenomen met 343 tegen 236 stemmen.
De zitting wordt te 11 uur 's avonds
opgeheven onder levendige opwinding en
verdaagd tot Maandag. -
Van het Engelsche ministerie, aan de
overzijde van 't Kanaal, wordt ook gemeld,
dat zijn ondergang nabjj is geweest. De
protectionistische conservatieven moeten
zeer verbolgen op Balfour zgn. Zijn hinken
op twee gedachten, zgn weifelen tusschen
de kool en de geit, beschouwen zg als de
oorzaak van den tegenspoed bjj de laatste
verkiezingen.
Nu moeten de hoofdmannen overeen
gekomen, zijn om Balfour op zijde te plaat
sen, en hun man bjj uitnemendheid, de
groote Caamberlain, aan 't hoofd van het
bewind te stellen. Wanneer een krachtig
man de teugels in handen heeft, dan hopen
zg, dat de bostaande meerderheid niet
alleen behouden zal big ven. doch versterkt
zal worden, zoodat hun tarievenwet er door
kan gaan.
Gelukkig heeft „de zeeslag bjj Doggers-
bank" het ministerie Balfour het leven
gered, Ieder begrgpt, dat het ernstige
geschil met Rusland door het bestaande
kabinet in 't reine gebracht moet worden.
In geen geval mag de afwikkeling aan
Chamberlain opgedragen worden. De ge-
Wezen minister van koloniën heeft door zgn
onbehouwen aanvallen op het Czarenrijk
zich bg Rusland onmogeljjk gemaakt.
CüamberJain moet dus wachten tot het tijd
is, en men fluistert, dat minister Balfour
zich niet zal haasten, om dit oogenblik te
doen aanbreken. Intnsschen zet de vrjj-
hkndelspartjj haar zegetocht bjj de ver
kiezingen voort. In het district, dat wjjlen
de heer Sir William Harcourt naar het
Parlement atvaardigde, is met eene meer
derheid van 4635 stemmen een vrjjhande-
laar gekozen. De dalende populariteit van
het kabinet, hoe gewenscht in menig opzicht,
is evenwel niet van gevaar ontbloot. Want
als het ministerie, om wat afleiding voor
de ontevredenheid te zoeken, een oorlog
met Rusland aanging, zou het op aller steun
kunnen rekenen en bepaald een lang minis-
teriëel leven hebben. A's bjj Tromp en
Blake, kan één ongelukkig schot den krjjg
doen ontbranden. Beide vloten zijn tot
den strjjd gereed. Wie zegt, dat dit schot
niet zal vallen
Uit alle berichten blijkt, dat de toestand
van Port-Arthur steeds hachelijker wordt.
De Daily Telegraph weet te vertellen dat
het vechten hoe langer hoe onmenschelijker
wordt. Ten minste 6000 onbegraven lijkon
liggen op de berghellingen in den omtrek,
vele al sedert weken. De toestand der ge
wonden is ellendig. Er is gebrek aan instru
menten en aan verdoovende middelen. De
Japanners zeggen, dat zij nog e8ns een alge
meene bestorming zullen beproeven. Mislukt
die, geljjk zij verwachten, dan zullen zg erken
nen dat Port Arthnr stormenderhand niet te
nemen is, en zich bepalen tot een geregeld
beleg.
De Japanners hebben te Port Arthnr wetr
twee divisies versterking ontvangen.
Verschillende telegrammen luiden al zeer
somber over den toestand van de vesting.
Dat generaal Stössel in een zijner jongste
verslagen om den zegen van den Czaar eu de
Russische keizerinnen h6eft gevraagd, acht
men al een zeer veeg teeken. Intusscliea
dringen de Japanners steeds meer naar voren,
naar de binnenste verdedigingswerken. Hoe
zij stap voor stap terrein winnen, dat blijkt
uit de jongste telegrammen over de opera-
tiën bg de Mantsjoerijsche vesting.
De „Berl. Lokal-Anzeiger" verneemt v&n
1 haar Loadenschen correspondent, hoe men
algemeen van oordeel Is, dat Port Arthur's
val thans met rassehe schreden nadert. Het
garnizoen moet inderdaad alle hoop hebben
prijsgegeven. Stössel blijft echter onwrik
baar en moet gezegd hebben, dat hij vechten
zal zoolang er nog één stok geschat kan
bediend worden,
i Van de Rnssische schepen, die aan het
vijvndeigk vuur zijn blootgesteld, Is vooral de
„Retvisan" er deerlijk aan toe.
Te Petersburg verzekert men, dat het ge
tal der bruikbare verdedigers te Port Arhur,
zooais Stössel den Czaar gemeend heeft,
schrikbarend klein is. De sterfte in de hos-
I pitalen moet 40 zgn. De geleden ontbering,
vooral het gebrek aan water, heeft ook de
