pe oude bediende.
De Onderwijswet.
Binnenlandsch Nieuws.
Arrondissement^ Recht
bank te Alkmaar.
Muller zijn fooien had opgestreken
het f'e*' lu zijn eenvoudige woning iu
'fjt: de baitenwijken der stad. Dan heersch-
er vreugde en vroolijkheid in het kleine
waarin een groote man met opgeala-
anuwen zong, danste en plezier maakte
r B kleiner, dlkwangigen wereldburger
\n\.VW- terwijl een jonge, vlugge vrouw,
li, er
de»
i de'.
gllo bedienden der hoofdstad was
voornaamst. Hij droeg de begte
e#a» de geschiktste en bezat een vaar-
jfJ"om met vierentwintig glazeD
^Jp een blad tnaacLe 1 een miuister en
uiug t:u oon emasavone L_i j j
Eu waar wilt ge eigen- he* n°g f ^der
1 Op vele plaatsen.
botter <d°or te schuiven. Hg was steeds
f' -ig bg bigde en dioevige gelegenheden,
jatte bg di laatste naar de omstan-
Ijde" ge'aBt in de plooi en meeude,
''"hij bij de eerste met gerost geweten een
flawchen wijn in zga zak kon steken.
gnlden voor een diner, twee gulden
eea eouper, weg zijn tarief en het was
totaal onverschillig, of hij het jnbilé
een regeeringspresident, dan wel de
i(!ft eener bakkergdochter vierde. Als
r"* bruiloft of begrafenis sfgeloopen wa-
pt*
Ci'
site,
en
nu eens den ouden, dan weer
Muller lachend ea met liefde-
"Tlen'blik aanstaarde.
2011 bat met Gods hulp verder bren-
..v dan zijn vader, Hans moest gtudeeren.
Leen genot zou het zgn, als hij Hans la-
3 eens als rechter of ad rocaat zag, die
,||e voorname heeren op hua diners of
^jerg werd u'.tgrnoodigd!
jjioi studeerde en dit kostte veel geld.
;^j9r Muller moest nog mser moeite doen
drie galden voor een diner en twee gul-
voor een Bouper en behoor'gk fooien
krijgen.
Vj verloop van don gestelden tijl deed
gini zijn examen en hij liep met gelakte
iirzen en hij droeg zijn breed-geranden hoed
j,t een bevallige losheid, sis ware zijo vader
-jarscbalk of minister geweest. Natuurlijk
jjj hij onder da gegeven omstandigheden
iet bij zgn vader inwonen, doch zija bezoeken
iiren voor zijn ouders steeds een groot feest.
j[g hij kwam, zette zijn vader lederen keer
ijn bril op en bezichtigde zijn geleerden zoon
ra gteede kwam hij tot het besluit, dat er
«en fijner j ongeheer te vinden wag. Moeder
streelde lietkoozend met haar kleine, hard
~verkte hand over zgn prachtige frak en
jg den drager zacht in het frisgche, jonge
Het wag zoo verschrikkelijk ver naar de
-jtenwijk in het Zuideinde en Hans kreeg
verloop van tijd hoe langer hoe meer te
bende bezoeken bij zijn ouders werden
zeldzamer en korter. Toen hij er eens
langen tijd niet geweest was, ging de
:jde bediende Muller hem in zijn eigen woning
Moeken. Dit gebeurde echter maar ééns,
tint Hans had juist bezoek van twee deftige
rabtenaren ea had een zeer verlegen gezicht
toen zijn vader plotseling was binnen
gekomen.
Op Kerstavond kwam Hang echter sutüd
m oogenblikdan was hij weer de oude
Hans, die zgn vader zoo hartelijk de hand
Irukte en zijn moeder zoo innig omhelsde.
Haar den laatsten Kerstavond was hij niet
Zijn moeder had tot laat in den
ik weet niet hoe het kwam, het ging zoo
8 nel en
iMaak n over ons niet bezorgd, beste
jongen. Moge de goede God geven, dat gij
even gelukkig wordt als uw vader en ik,
zeide zijn moeder goedig.
Dat hoop ik te worden, antwoordde
Hans, die zijn blik eeniggzing geringschattend
door de kleine kamer en haar bescheiden
inrichting liet gaan. Zgn vader raadde zga
gedachten en zeide
Meen niet, mijn jongen, dat het geluk
van een groote woning en een smaakvolle
inrichting afhangt,
lijk van leven
Wij krijgen jaarlijks ean toelage van
achtduizend galden van mgu schoonvader.
Dat is werke'iik zeer vrijgevig van
mijnheer Falk.
Ook wilde ik u zeggen, dat ik vanmid
dag m9t mijn bruid zal komen, om haar aan
u voor te stellen.
O, mijn brave, goede Hans, hoe goed
doet gg daaraan. Denkt gg ook, dat 7ij het
gaarne doet vroeg de oude moeder bezorgd.
Wil zij niet, dan kan zij wegblijven,
bromde de oude.
Ja, zeker wil zij, gg moet ook niet zoo
onvriendelijk zijn, vader. Gij wilt toch het
geluk van nw zoon niet verstoren
Dat wilde vader Muller natuurlgk ook
niet. Des namiddags kwam Hans met zgn
bruid zijn ouders bezoeken. Zij ontvingen
het bruidspaar met koifi i. De jonge bruid
moeit de eerste schoenen en de eerste stu-
lentenklak van haar Hans zien, die moeder
Mulltr in dezelfde kast bewaarde, waarin
haar verwelkte bruidskrans lag.
Z ilt gg altijd van onzen Hans hou
den, jaff oaw? vroeg de oude moeder, toen
zg zich gereed maakten om heen te gaan.
Gij moet Emma zeggen, moeder, zeide
Hans.
Dat was wel goed opgemerkt, doch in
den grond van de zaak bleef het hetzelfde,
daar mat dit bezoek alle verkear tnssohan
hen en den griffier Muller een einde nam.
Op zekeren dag bediende de oude man
bij een rijke, oude dame. Aanvankelijk
heerschte er onder de gasten ernst onder
defcig zwijgen. Vervolgens begon men, zoo
als gewoonlijk gaat, de zaken van de naasten
te bespreken.
Na, die bankier Filk heeft het er ook
verwezenlijking van dit denkbeeld toch
zou eene meerdere jaarlijksche uitgave
thans reeds gevorderd zijn van ruim 20 en
een balf millioen guldens. m6t een jaarljjk-
sche klimming vermoedelijk van f 7U0.000."
Toen we dit lazen, dachten we zoo bij
oos zelt't Is toch maar goed, dat de
heeren eeas aan de regeeringstaiel zitten.
Wat hebben ze vroeger gescholden cp de
liberalen over dat dure onderwgs. Eu
nu ze zelt aaD de regeering komen, wordt
waar vroeger maar
ééu school bestond, zullen er ia de toekomst
twee en soms zelrs drie ontsfsen. Een
kind toch zal begrijpen, dat twee kleine
schooltjes meer zuilen ko3ter, dan één
groote.
Wij zullen dit nog met een voorbeeld
duidelijk maken. Voor een school met 190
leerlingen heeft msn noodig ééi gebouw
met vier lokalen en vier onderwijzers.
Wordt deze gesplitst in twee met elk 95
kinderen, dan krijgt men twee gebouwen
met samen zes lokalen en zes onder
wijzers. Van vele zaken, zooals kaarten,
platen en aau3chouwirgsmiddelen, die men
in een kleine school evengoed noodig heeft
a'a in een groote, zullen we verder maar
zwggen.
De „kleurlooze midderslof" onder de
kiezers, die alleen vraagt naar de goed
koopste regeering, mag op dergeljjke
diDgea wol eens attent worden gemaakt.
Toch kannen wij ens voorstellen, dat
men iu vele gemeenten, waar men zucht
onder den druk van den Hoofdeljjkon
Omslag, gejuicht heeft bg het optreden
van Dr. Kuyper.
Wij kennen ia deze omgaving gemeenten,
die van. den geheelea hoofdelgken omslag
verlost zouden worden, als het R jk de
minima der onderwgzersjaarwedden voor
zga rekening nam.
Minister Kuyper neemt werkeljjk den
schija aan, alsof hg de gemeenten wil Hulk" passeerde, van Hoorn op weg naar
helpen. Lees miar, w t bg iu de memorie Elam zijnde, verzuimde Blokdijk,die blijkbaar
B L„„„J I van toelichting zegt. Daar lezea we: „Het iu "iju wachtposthuisje, no. 25, leeljjk zat te
slecht afgebracht: 5X 000 galden schuld ea wetsontwerp stelt zich ten doel uitkeeriag «uff m, en de bel, die den naderenden trein
H J. Kracht, hnUvr. van F. Koruis, Dan
Helder, idem, f 15.boste of 10 d. hecht.
E. v. Hagen, kulsvr. van H. C van Sohie,
Den Heider, idem, f 15.— boete of 10 dagen
hecht.
J. C. A. Brugman, Den Helder, diefstal,
ontslagen van alle rechtsvervolgirg, met last
tot plaatsing in een rijks-opvoedingsgesticht
tot zijn 181e j rar.
H. Bleeker, hulsvr. van D. Berkhout, Medem-
bllk, het opzettelijk uitgeven, van v&'sche
muntspecie, nadat de vaischheid haar bekend
was, (art. 218 W. v. Strafr.), f20.- boete ol
10 d. hecht., met lsgt tot vernietiging van
den valse her. rijksdaalder.
Fioris Schuit, Hoorn, overtr. v. de plaatse!,
belast, (op de hondjes), niet bewpzen, vrijge
sproken. W. Snel, Hoorn, id., f 6.— of 1 d
L Gorter, Hoorn, id., niet bewezen, vrijgespr.
Jantje Schorsman, Hoorn, id., f 6.of 1 d.
Johanna Pijl, Hoorn, idf 6.of 1 d. Jo-
hanna de Boer, Hoorn, id., f 6.— of 1 d
F. S. Woesthof, Hoorn, id., niet bewezen,
vrggespr. D. Zeegers, Hoorn, id., f 5.of
1 d. P. v. d. Vliet, Hoorn, ld., niet bewezen
vrggespr. J. Kloet, Hoorn, id., id. C. Spits
bergen, Hoorn, ld., f6 boete of 1 d.
De behandeling van de eerste en tevens
Verreweg de langdurigste strafzaak, leidde
ons terug naar eene werkelijk droevige
historie, dezen zomer te Berkhout afgespeeld,
die echter, alles in aanmerking genomen, nog
veel treuiiger had kunnen zijn en best eenige
menscbenlerens gekost zou kannen hebben.
Hcewel er na (en dat mag wei een wonder
heetea niemand het hacbja bij 't hier be
doelde ongeval heeft ingeschoten, valt toch
de nonchalsnce van den schuldige maar slecht
te verontschuldigen, iets waartoe bekl. dan
trouwens ook niet veel pogingen deed. Deze,
Arend Blokdijk geheeten en nu zoo
wat 41 jaren geledon geboren te Venhuizen,
wonende te Berkhout, alwaar hij in dienst
der Spoorweg-Mij. schiider en hulpwachter is,
was In die laatste kwaliteit op Zondag J4
Aug j 1. in zijue woonplaats In functie.
Sleoht bleek hij echter zijn zoo groote verant
woordelijkheid met zich brengenden post waar
te nemen. Toen 's avonds te 9 ara ongeveer
een rijtuig met 6 pirsouen den overweg „de
ïvond nog gehoopt, dat hij komen zou en
rijn vader was ongeduldig uit en in geloopen,
maar men had vergeefs gewacht.
Don volgenden morgen kwam er een brief,
waarin Hirs zijn ouders een zalig feest
wewchte. Het was hem niet mogelijk ge
went, te komen, daar hij den geheelen dag
j den wethouder B was geweest.
Op zekeren dag vroeg een vriend en col
lega, die ongesteld was, aan Maller, hem te
willen vervangen op een feest, dat bij zeke
ren bankier Falk zou gegeven worden. Muller
waa nog nooit in dat huis geweest. Toen
hij met hst presenteerblad in de hand de zaal
Binnentrad, zag hij zijn zoon Hans, die met
ie dochter des huizes aan de piano stond.
Hare zag op en werd rood. Niemand ver
moedde, dat de knappe jonge man de zoon
tan den ouden bediende was en toendeonde
zijn presenteerblad voorhield, tl nis ter de
deze onopgemerktStil,vertrek geen spier. De
oude Muller voelde met het bekende instinct
>an bedienden, dat er dien avond iets bijzon
ders op til was, doch wat, wist hij niet.
De heer des huizes was reeds meermalen in
de eetzaal geweest en had in ziohzelven ge
sproken, alsof hij een toespraak beBtndeerde.
Bij het souper kwam het aan het licht.
Bankier Falk hief zijn glas omhoog en deelde
zijn gasten de verloving mee van zijn dochter
met den griffier Maller. Hans zag naar zijn
'ader; de champagne geeft moed. Aan de
zijde zijner bruid kwam hg op hem toe en
d® gelukkige bruidegom was een oogonblik
k beraad, om het gezelschap mede te deelen,
hoe na de onde bediende aan den held van
h«t feest verwant was, toen hij een hand
°P zgn schouders voelde.
Als Falk's oom is het mij zeker wel
ÜMorloofd, nader met zijn geëerden schoon
zoon, mijn toekomstigen bloedverwant, kennis
te maken. Op de vriendschap, mijn jongen.
Hartelijk dank, geachte oom. Ik gevoel
11 ii zeer vereerd hm.
Het was niet mogelijk, den ouden bediende
zgn vader voor te stellen, daar hij zoo-
hadQ me' 6611 £eneraftl vriendschap gesloten
Ce onde Maller beschouw de de jonge bruid,
schoondochter. Zg had een vriendelijk
Mcht en het gelnk blonk uit haar oogeD,
"wijl zij aan gen Brm van haar verloofde
°or de zaal giDg. Wat een zachte hand
«tk'u op ^en 8rm van zÜn Hanshoe ver-
wlde die van de ruwe, grofgewerkte hand
zijn oude moeder thuis.
l.~~. Hoede God, zegen ze en maak ze geluk-
8 Halsterde de oude bediende. De laatste
tuf'61! Waun vertiokken en Muller stond
8^ altijd in gedachten bij het buffet.
Wieci06'e6' '3en u 8°HQlHig voor uw
Ce oude schrokde heer des huizes stelde
vja&g Muller was weer bediende.
dertig duizend bezit hij't is verschrikkelijk.
Ja, en wat zal nu om 's hemels wil
zijn schoonzoon Maller beginnen? De jon
gelui hebben geheel van don ouden Falk
-eleafl.
Dat Is waar. Ik ontmoette Maller,
toen ik hierheen kwam, hij zag er bedrukt
uit. Op zijn geheelen boedel moet gisteren
wegens een wgurekeaing beslag gelegd
zijn.
De glazen rinkelden op het presenteer
blad dat de oude Muller ronddroeg.
Zoo spoedig hij kon, snelde hij naar de
woning van zijn zoon. Toen hij aanbelde,
deed de jonge vrouw zelve open zij zag er
bleek, treurig en beweend uit.
O, zijt gij het, mijnheer Mul
vader. Hans is niet thnlswilt ge maar
binnenkomen
Ja, dank u, gaarne. O, wat een mooi
kereltjehoe oud is hij eigenlijk Vijfden
maanden Ja, zie hier, ik heb wat schoons
voor n medegebracht. Het smaakt heerlijk
hebt gij geen goeden grootvader, mijn jon
gen
Onder daze woorden van den oude was
Hans de kamer ongemerkt binnengekomen.
Gij hier, vader
Ja, ik wildo eens zien, hoe gij het
maakt en waar gij eigenlijk woonde.
Ach, het gaat ons niet goed, hebt gij
van het ongeluk gehoord.
Ja, Ik heb van het ongeluk van uw
schoonvader gehoord
Mijn bestaan is vernietigd, op onzen
inboedel is beslag gelegd. Alles is verloren.
Hoe groot zijn nw schulden
O, dat is niet zoo erg. Emma heeft
alles van thuis gekregen, wat wij hadden
waarschijnlijk drie, vier daizend galden. Maar
waarvan zullen wij In de toekomst leven?
Misschien kan de onde bediende hier
wel een beetje helpen.
Gij, vader
Ja, als de eene schoonvader te kort
schiet, moet de ander bijspringen, maar ik
kan natuurlgk niet zooveel goven als de
vader van nw vrouw Emma's vader.
Uw inboedel kunt gij echter behouden en een
twee duizend galden per jaar kan ik u ook
geven, totdat gij bevorderd zijt Nu, zie
eens, daar heeft mij de kleine bengel bijna
het geheele stuk chocolade opgegeten. Daar,
daar hebt ge er nog een stukje bij. Smul
er nu maar op los, kleine schelm.
Vader, hoe kunt gij dat doen
Ja, ik ben rijker dan gij wel denkt, al
was mijn tarief matigdrie galden voor een
diner, twee gulden voor een souper.
door het R jk aan de gemeenten en de
besturen der bgzondere scholen, van de
wettelijke minima-jaarwed len
Deze gulhartigheid is niets dan schijn,
want dadelgk laat de minister er op volgen:
„De som, die aan de gemeenten dienten
gevolge over 1906 meer zal worden uitge
keerd, dan volgens de vigeerende wet
over dat jaar zou verschuldigd zgn, zal
over 19J6 en volgende jaren w rden in
gehouden op de uitkeering aan de gemeen
ten krachtens de wat van 24 Mei 1897
(Staatsblad no. 156
Voor sommige lezers eischt dit misschien
eenige toelichting.
Volgens de wet van 24 Mei 1897 is
vastgesteld, wat de gemeenten, ook voor
andere zaken dan het onderwgs,
jaarlgks van het Rgk ontvangen.
„Welnu," zegt de minister, „wat de
gemeenten meer zouden ontvangen, als
ze da geheele jaarwedden kregen uit 's Rjjks
sohitkist, wordt afgetrokken van het bedrag,
dat ze andors voor andere zaken, ook bui
ten het onderwgs, ontvangen."
M. a. w,, de gemeentelasten blijven
dezelfde, als dezo wet wordt aangenomen.
De heer Smeenge is dus volkomen in
zgn recht, als bij zegt, dat het wetsontwerp
een eenzijdige toepassing geelt van de
motie Kuyper c 8.
aankondigde, Dlet hoorde, om de boomen van
den Overweg tijdig te sluiten, 't Paard en het
voorgedeelte van het rij'ulg, waar de koetsier
en de Edammer groenteuventer P. Leek ge
zeten waren, (de laatste met zijn zoontje op
schoot) waren reeds de rails gepasseerd, toen
ook de trein ter plaatse was en 't achter
gedeelte van 't rijtuig greep en verbrijzelde,
terwijl de rij tuig kip en vrousv Leek met
haar oudste dochter en jongste zoontje (die
achter in 't rijtuig zaten, 120 meter ver met
de locomotief werden mr êgesleept, waarna de
rampspoedige reizigers, (de trein was inmid
dels tot stilstand gebracht, want er werd
direct geremd) in bewusteloozen toestand,
alle zes, de een minder, de ander meer ge-
knensd, werden geholpen, om vervolgens in
een bagagewagen plaats te vinden, om zoo
goed mogelijk de reis voort te zetten naar
Purmerend, ten einde daar in een gasthuis ter
verpleging te worden opgenomen.
De koetsier Willem Regter kwam er nog
niet 'c slechtst af en kan althans nu weer
goed lóopen, wat niet gezegd kan worden
van 't echtpaar Leek, die nog niét hersteld
zijn, wat duidelijk was w«ar te nemer),
't Paard kwam er ongeveer met den schrik
af en viel, zooals do koetsier zei, terwijl
deze in gezelschap van Leek en zijn zoontje
aan den berm van den weg niet ver van 't
paard terecht kwam
De oudste dochter was er nog 't ergst aan
toe en heden nog niet in staat als getuige
de reis te ondernemen, terwijl de twee zoon
tjes thans weer hersteld zgn en ter school
A'leen de besturen der bijzondere scholen K*ttn- Leek brak een rib, kreeg een beenbreuk
- en heelt wei een week of tien In een gips
verband geloopen.
Dokter Jolgersma
zullen er van prifiteeren.
Zij krggen zelfs meer dan bedoelde motie
vroeg, want behalve vergoeding der jaar
wedden, stelt het wetsontwerp zich ook
patiënten in het
behandeld, gaf
van Parm erend, die de
gasthnis te Por merend had
als getnige-desknndige een
ten doel: „verheogieg van de bijdrage aan zeer uitvoerige verklaring van een en arder,
de
rn ~"v» nw» UI-UIVL "V.
-twee gulden per couvert, mijnheer Falk.
g, en, Vc»igenden morgen zeer vroeg kwam
ns tB*BtJg bij zgn ouders binnen.
Ce
fc. ou<k vrouw was treurig en vader zag
£at etieng aan.
du.,, -i moet in het vervolg niet meer be-
vader.
Ütn hebt3?* 8l'CP' Wat uw cuders te zeg"
dat ,LteD- wilde u cm vergtvirg vrtget,
heb u verlcvirg niet eerder btkend
ktrEfn10 t- Natnnrlgk wilde ik wel tot n
maar ik werd verhinderd en dan
H.
De vierde stelling van den heer Smeenge
op de vergadering van Volksonderwijs
luidde
„Het wets ontwerp geeft eene eenzijdige
toepassing van de motie Kuyper e s.im
mers, volgens die motie zouden de gemeente
besturen evenveel meer krijgen, als de
bijzondere scholen, terwgl nu hetgeen de
gemeentebesturen meer zullen krggen, hun
langs een omweg weer wordt ontnomen."
In de vorige Kamerperiode, toen de
kerkelgke partgen nog in de minderheid
waren, is door de heeren Kuyper, Mscksy,
Da Sivorniu Lohman, Van Alphen en
De Visser de volgende motie ingediend
„De Kamer, van oordeel, dat het ge-
we'nscht is, de door de wet vastgestelde
minima van de jaarwedden der onder-
wgzers aan de openbare en aan de bgzon
dere lagere school, alsmede de wettelijke
verhoogingen van die jaarwedden, ten laste
van het Rijk te brengen, gaat over tot de
orde van den dag."
Wg kunnen hier meteen bijvoegen, dat
in het bekende Unie-rapport der
anti-revolutionnairen gesproken wordt van
het brengen van alle koeten van het
onderwgs aan het Rijk. Ia de memorie
van toelichting zegt de minister dan ook,
dat tenslotte de algeheele oplossing van
dat vraagstuk in die richtirg zal te zoeken
"-D0 nderwgs Rgkszaak, wat de
financiëele verhouding betreft, is dus het
ideaal van Dr. Kuyïer.
Matr zegt minister Kuyper: „Van elke
noeirg'cm thars reeds tot zco radicalen
maatregel over te gaan, meet reeds met
hst C02 CP de ficarcien van het Rgk
*o,den ./««ie». Toe, d.
bgzondere scholen, om in de beboette
aan schoollokalen te voorzien."
.- r j
Tot dusver hebben de voorstanders van
het bgzonder onderwgs steen en been ge-
klaagd over de liberale verdrukking, die
ze dwong, het openbaar onderwijs te helpen
betalen, terwgl ze geheel moesten zorgen
voor hun eigen, kerkelgk gekleurd onder
wijs.
Wordt het aanhangige wetsontwerp aan
genomen, dan mogen de liberalen dubbel
betalen, tenminste in sommige gemeenten.
Krggt Dr. Kuyper zijn zin, dan zullen
voortaan in den vorm van R \j k s lasten
alle burgers hebben te betalen voor het
b ij zonder onderwgs. Het openbaar
onderwijs blgft evenwel ten laste der ge
meenten, waar het gegeven wordt.
Waren nu de voorstanders van beide
vormen van onderwijs geljjkelgk over het
land verdeeld, dan zon dat niets hinderen.
Maar dit is niet het geval. Wij kennen
gemeenten, wanr de openbare school zoo
goed als verdwenen is, ot verdwgnen zal.
Welnu, hier hebben de burgers voortaan
alleen in den vorjn ven Rjjks lasten bg
te dragen voor het onderwgs.
Wij kennen ook gemeenten, waar in bet
geheel geen kerkelgk gekleurde scholen j
doch wilde toch niet met zekerheid uitmaken,
of de patiënten (die ra ruim een week ver
pleegd te zijn, 't gasthuis weer verlieten) in
levensgevaar hadden verkeerd of niet. Zwaar
lichame'ijk letsel was echter door B.okdgk's
onvoorzichtigheid veroorzaakt, evenals ge
vaar voor verkeer door s'oom vermogen, dssr
de stukken van 't vernielde rij'nig volgons
't oordeel der bevoegde getuigen licht eene
ontsporing zonden hebben kannen veroor
zaken.
Nadat 't tiental opgaroepen getnigen was
gehoord, hield de heer Officier zijn nqiisitoir
en wees bekl. met nadruk op 't lakenswaar
dige van zijn onachtzaamheid, terwgl ZEG
hoopte, dat zoo iemand niet meer als wach
ter op een post zou worden gezet, al kon hij
naar sprekers meening als schilder zeer goed
dienst blijven doen. De eisch luidde ten s'otte
wegens 't door schuld veroorzakena. van
zwaar lichamelijk letsel (met toepassing van
art. 308 W. v. Sen b. van gevaar voor
verkeer door stoomveimogen (.rt. 165 W. v.
S.)3 maanden hecht.
Gij8brecht Jacobus Roza, die In Noord-
Brabants hootdstad 'a-Bosch 't eerste
levenslicht aanschouwde, en thans zich als
een der meest wellevende, hoogst beschaafde
cd zachtzinnigste gasten uit 's Rijks krenten
tuin te Hoorn doet kannen, is waarlijk niet
zoo'n beroerde vent als ze wel zeggenneen,
hij is nog veel beroerder
Hoewel hij je niet d a d e 1 ij k dood slaat,
dan ook netjes de baas, hoe hij zich ook
verweerde.
Roza hoorde voor zgn fraaie manier van
optreden, die in artikel 180 van het W. v. S.
als wederspannigheld wordt beschreven, een
week gevang, eischen.
Gerbrand Kaag, geboren In 't jaar onzes
Heeren 1881 te Schermerhom, waar sinjeur
nog altijd verblgf houdt wgdde zich op Zater
dag 16 Oct j L aan 't uitschelden van een
lid van 't Alkmaarsche politieagenten-corps,
Heuzy geheeten, bg gelegenheid van eene
on:moetiDg met dezen dienaar van den H.
Hermandad, waarbij aan 't licht kwam dat
Kaag zonder licht op zijn fiets reed en toen
waren de poppetjes aan het dansen.
't Slotaccoord, dat Gerbrand, die In gezel
schap was van nog zoo'n avondfiguurtje (die
snurker hzd trouwens wèl licht op) zong,
was dat hij den agent hoogstgaorne met het
rijwiel om zgn ooren zou willen slaan, die
die enfia, 't is genoeg Heuzy vond,
dat zulks wel wat veel van Kasg's krachten
zon vergen en drong dus niet aan op 't ge
nieten van de eer, om op deze minder zacht
zinnige wijze met b8ki.'s fi lts in aanraking
te komen veeleer gaf de agent er de voor
keur aaD, om sinjeur Gerbrand netjes wegens
beleediging op te kalken. De gevolgen bleven
niet uitGerbrand, die stiekem achter de
schermen was gebieveB, werd door den heer
Off. als een onrustig kereltje beschreven en
ZEG' zag er dan ook volstrekt geen bezwaar
In, om tegen hem wegens beleediging van een
dienstdoend ambtenaar met toepassing der
artt. 266-267 van 't W. v. S., f 10— boete
of 10 dagen hecht, te eischen.
De 19-jarige visscher Anthonius Selle, die
helaas, ook sl gansch geen nieuweling is voor
deze rechtbank, heeft in gezelschap van zgn
vriend Engel, op 1 Oct. j.1. in 't bierhuis van
den ouden heer J. T. W. L'gthart te Hoorn
den boel leelijk opgeschept. L'gthart, die
zich 't spek om den drommel niet van zijn
brood laat eten, wou machtig gr iag aan het
woord, en toen de President aan bekl. den
naam vroeg, schreeuwde de kastelein met
ongeëvenaarde kracht van longen, die vrij
8olied verstaald schijnen ta zga „Llgthsrt",
doch aan dit stemmetje, dat men op zijn ge
mak in de Langestraat had kannen hooren,
werd onmiddellijk het zwijgen opgelegd, want
z g n e beurt was 't niet. Eerst moest Selie
een explicatie geven van het gebenrde, maar
dat ging niet op zeer duldelgke wijze. Meer
kwamen we te weten, toen L'gthart met
zijn machtig orgaan de historie begon te ont
wikkelen, wsarna zijne dochter, JohanDa Maria
Columbla, die tegen den Praesus zei „Meneer
je moet dnidelijker spreken, 'k ben doof!"
(vandaar papa's balderen zeker), ook nog 'n
duit in 't zakje deed. 't Geval kwam hierop
neer, dat Selie en zgn Engel-achtige vriend,
na een partgije of wat te hebben gespeeld
op 't biljart, onder 't ledigen van 'n glaasje,
niet wenschten te betalen. Engel vertrok en
Selle begon wat te zwetsen en won ook dol
graag afmarcheeren, doch dat gelnkte niet
best en toen smeet hij een vol glas bier te
pletter op een der tafeltjes, waardoor 't blad
vrij belangrijk werd beschadigd, daarna aan
biedende, „de heele keet" in eikander te slaan,
wat echter bij de aanbieding >8 gebleven.
Selie noemde d9 getuigenverklaringen wel
„grante lengea" en ontkende zoo mooi als hij
't maar geleerd had, doch de heer Officier
kende hem zóó goed, dat Toon zich dra kon
verkneuteren in den eisch, waarbg Toontje
wegens vernieling geïnviteerd wordt tot 8
daagjes gevang.
Evert Smit, een nóg 14 Jarig jongmensch,
dat echter overmorgen plechtiglijk zijn 16a
levensjaar hoopt ta vieren, is een zeer
dapper slagersknecht js hij ontzag zich althans
niet om den 20-jarigen Isrsëlletischen koopman
Asse Snijder, die een stadgenoot van den te
Eakhuizen wonenden jongeheer Smit is, op
25 October jJ. met de vlakke hand, zoowel
als met een grooten, ouden, leelijken, harden
schoen af te trommelen, welk een bd ander
Snijder niet verzuimde bij de bevoegde auto
riteiten aan te geven. De stamper is waar
lijk de snuggerste niet en ziet er vrij sukkel
achtig uit, maar dit verontschuldigt Smit's
handelingen niet en de O. v. J. eischte dan
ook heel netjes wegens mishandeling, gepleegd
door iemand die nog niet den leeftijd van 16
jaren heeft bereikt, doch meer dan 10 jaren
telt, met toepassing van artikel 300 van 't
W. v. Str, f3boete, subs. 3 dagen hecht.
Dat lrad Evertje er nu vanHad hij
excuus gevraagd, de zaak ware niet voor den
strafrechter gekomen, doch't hoofdje gaf
i dat niet op.
Tot slot negen hondenzaakjes.
Uitspraken allemaal over 8 dagen.
zijn ot komen zullen. Hier zullen de bur- als je niet direct aan zijn zeer moeilijk In te
gers even goed hebben bg te dragen inde 1
Rgks lesten voor het bgzonder onderwgs,
terwijl ze bovendien in den vorm van
gemeente lasten zullen moeten betalen
voor het openbaar onderwgs, cf in allen
gevalle voor „de som die ingehouden wordt
op de uitkeering aan de gemeenten krach
tens de wet van 24 Mei 1897,"
X
Zitting van Dinsdag 22 November 1904.
UITSPRAKEN
F. L Steltenpchl, Wervershoof, j cht- en
visscherijwet-overtredingen (verzttzask), de
vorDissen bekrachtigd 14 d. h. en 2 maal
14 d. hecht., plus uitlevering van gebezigd
viscbnet.
F. L. Steltenpohl, Weivershocf, eenvoudige
beleed, van een d.d. ambt. 14 dagen gevsng.
(Ziezoo, nu heeft Frans vooreerst meer dan
genoeg
J. G. v. E'st, Alkmear, verduistering, 1 mnd.
geveng. met hst tc-t teruggave van de bij
h<m bevonden f 44 645 san W. Bakker.
G. Zor, fcu svr. van J. Brouwer, Den Hel
der. tenv. beleed., f 16.boete snfcs. 10 d.
hecht.
willigen wenschen voldoet, laat hij zijne
medemenschen in znlke oogenblikken van
ontevredenheid toch lsrg niet ongemoeid.
Daar kan ook de 25 j irige Hoornsche rijks
veldwachter Tennis Prins van mee
praten.
Deze ambtenaar genoot op 4 Oct. de waar
lijk niet al te benijdenswaardige eer, om
Gijsjelief, die In zgn geboorteplaats nog even
voor 't Kantongerecht moest verschijnen om
een van zijn heldendaden wat nader toe te
lichten, derwaarts te lelden totUtrecht, waar
een UDder met de verdere expeditie werd
belast. Sirjenr, die nog maar negen keer voor
wederapanDigheid, grootere en kleinere onder
scheidingen genoot [in den vorm van even-
zoovele hechtenissen] begon nu al te bulde
ren, vóórdat het reisje was aangevangen
Zoo gauw toch kwamen de onmisbare boeien
niet voor den dag of mijnheer de krenten-
iuitsbewerker snauwde: „De boelen? Als ja
me die aandoet, dan ga ik niet meê, dan ga
ik niet verder dan de ,/rappies" en
inderdaadplofdaar lag de verpersoonlijkte
onwilNadat hij zich had laten vallen, begon
bij ie schoppen, te trappen en meer dergelijke
kunstjes te vertoonen, doch rijksveldwachter
Prins rrquireerde hulp, want hij hield die
fratsen terecht voor een list van Roza, om
orgebceid meê te komen, teneinde dan van
de eerste de beate gelegenheid tot ontvlnch-
tir.g gebruik te kunnen maken.
Een paar agenten van politie kwamen dra
toesnellen en men bleef het lastige mannetje
Steeds hooger.
Men scbijft nit Friesland
Voor eenige dager werd gemeld, dat een
buiten de provincie Friesland wonend groot
landbezitter in d'e provincie zijn hnnrders,
wier pachttijd met 12 Mei a.s. eindigt, voor
de keuze gesteld had, meer pacht te betalen,
óf de boerderijen zonden publiek verpacht
worden. De verhooging beliep voor sommige
boerdergen f 1000 per jaar. De pachters heb
ben gepoogd, den landheer te bewegen op
zijn beslnit terug te komen, dat geen resul
taat had. „De hnnrders hebben na met de
voorgestelde verhooging genoegen genomen",
zoo wordt thans gemeld.
Zich maar bedacht.
Een jong mer ach, dat de vorige week voor
het kantongerecht ta MIDDELBURG ge
tuigenis moest f fl-'ggen, weigerde znlks te
doen. Alle pogingen om hem aan het spreken
te krggen, mislukten. Hij werd toen in gijze
ling gezet. Dezer dagen werd hij opnieuw
gehoord. Nu hield hij zich niet stom meer
en we;d dan ook, na zijn verklaringen te
hebben afgelegd, op vrije voeten gelaten.
Aan de school te B AVEL v e r-
zuimde een U-jarige leerling, omdat hij ais
drijver ter jacht ging met een lid der
commissie tot wering van schoolverzuim
(Bred. Ct.)
Geknipt uit de 's-H e r t. C t.
Men vroeg dezer dagen aan een jong Bosch
rneifje, meer gverig en bekeDd met huishou
den en winkel, dan met de fauna der Noord
poolstreken of zij ooit ijsberen gezien had.
Neen, meneer, antwoordde ze schuchter
ik kom zoo weinig op straat
(Historisch.)
Op de Woensdag te ALKMAAR
gehouden scheimarkt waren aangevoerd 952
stnks vee. De handel was trekkend. De
prijzen varieerden tusschen f 60 en f 250.
Aan de O. H. C. wordt uit
KROMMENIE gemeld, dat de notaris Van
Wtrmcskerken voortvluchtig is. De notaris
is Diisdagavond vertrokken met den trein
van 8 uur en lij zon hebben medegenomen
het vermogen zijner tweede vrouw en vaa
haar minderjarigen zoon.
