SU1AGBIV.
Haarlnscl Tooneel,
MEA CULPA,
hul
„De Westfries,"
leer ei Mevr. ÉIS,
telling,
Jiiiii en iaria taillé,"
te Koe^ras.
Onderneming,
le Sl. Maartensbrug,
re mum
te SCHAREN,
Tooneeluitvoering
mst.
te k o 1 h o r ii,
I. luÉbpèÉp Spiaiiiiti).
Buitengewone -
- - - Uitvoering.
Mbanflel A. Mi
Louis Bouwmeester.
Gymnastiekvereniging
Rederijkerskamer
Rederijkerskamer
het goed recht der
Openbare School en de
Onderwijsnovelle.
Bond voor
Staatspensionneering,
No. 3 De mislukte Visite.
II. HOOGMOED,
III. Artisten-Revue,
Winkels Harmonie,
Ia afloop vrij besloten Bal.
I „Theresia"
in liet loonl-lloll. Koffiehuis
m Amsterdam
II „Mijn doel bereikt!
Het overige komt vau zeil!"
op Zondag, den Mn Januari II,
te Het Zand.
Iö. 2. Hij moet er uit en zal er uit.
te 't Zand.
ingelegde Visch:
Advertentiên.
DIRECTIE
Dinsdag 17 Januari 1905,
opvoering: van
Tooneelspel van Jhr. A. W. G. VAN
RIEMSDIJK
Met uitbundig Bucces opgevoerd
te Amsterdam, Haarlem, Den Haag,
Rotterdam, Groningen, Nijmegen,
Deventer,Leeuwarden, A1 melo, Arnhem,
enz. enz. rV
Entrée f 1.
Besproken plaatsen a 10 ct. extra
kan ook per briefkaart geschieden.
BAL NA.
Na afloop der voorstelling zal er
een extr«i-tram tot N Niedorp
loopen, vertrek 12.15, gewone tijd
Bezoekers uit de richting Helder
kunnen nog met den laatsten trein
vertrekken
op Zondag 22 Jan 1905,
in het lokaal van den heer P. SCHE
RING A te Barsingerhorn.
Optreden v n den
beroemde Dnettiiten uit
Amsterdam.
Opgeluisterd door muziek van
(Dir. J. KOELKMEIJ)
Aanvang hall acht.
Entrée 50 cent.
op Zondag 22 Jan. 1905,
in 't lokaal van den Heer D MAREE8-
Aanvang 71/, WUT.
Entrée 50 Cent.
BAL VRIJ.
op Zondag 29 Jan. 1905,
in do kolfbaan van den Heer W.
8W \RTHOE aldaar.
Pogramma:
of het Weeskind van G e n v e, H
tooneelspel inSbedrijven van M. Victor, H. li«
op Zaterdag 21 Jan. ID05
des avonds ten 7 ure,
ter bespreking van
INLEIDER: de Heer
door P. van Sluis de Quack.
Blijspel in één bedrijf door H. 8.
Entrée 50 cent.
aanvang 7 nur.
Plaatsen kunnen vanaf heden aan
het lokaal worden besproken a 10
extra, wat bij de bespreking moet
worden voldaan
Na afloop Bal.
Rederijkerskamer
Entrée vrij. Debat vrij,
Het Comité,
Afdeeling WINKEL.
des avonds 7 uur, in een der lokalen
van den heer C. Kiept te Winkel,
brijen toegang voor mannen en vrouwet
boven den achttienjarigen leeftijd.
Spreekster:
op Zondag 22 Jan. 1905,
ten huize van Mej. de wed C A.deWIT,
Op te voeren stukken
No. 1. INCOGNITO.
(Kluchtspel in een bedrijf.)
(Blijspel in een bedrijf)
(Komische Sréne voor acht lleereu.)
Aanvang 8 UDr.
Entrée 50 cent.
Besproken plaatsen 10 cents extra.
Na afloop vrij Bal.
op Zondag 22 Jan. 1905.
Tooneelspel in 3 bedrijven van
L o u i s e Btratenus.
Komische Scène door Johan
Aanvang 7 uur.
Entrée 50 Cftllt.
Besproken plaatsen 10 cents extra
VRIJ BAL.
™r.
Onderwerp:
„Heeft ili> vrouw heJaas
by lfaa'»j)en»tioen
De Secretaris,
E. K LUI I VER
op Zondag 15 Jan. 1905,
in het lokaal van den hoer P. Kuis
Na afloop vrij BaU
invang: 8 uur. Entrée 50 ct
Laan D 25, Schagen.
Noordpool-Zalm, Paling in gelei.
Gekr. en gei Ansjovis, Appetit
Cild Pardines, Pekelharing
Cibils-Fxtract, Gember, Jams, Zuur
Groenten in bussen, Spoors Mosterd,
etc etc
Aanbevelend,
Ger' die tevergeefs ruzie trachtte te krijgen,
niet ei benepen en boden hem drank aan
om maar g^n' „mot" te kragen we k aan
bod Gert echter norscb weigerde. Blgkbaar
had de Baaiter zin in 't mooie Truitje want
toen 't viertal besloot naar haia te^aan,
omdat het gezellige er toch gladl aiwas,
en Trijntje Bierman van het tooneel
afstapte, wilde het toeval jniet, dat de vedels
begonnen te krasser., en vroeg hghaar en
dana Trijntje, die niet zoo verhefd was op
hem. als hij op haar scheen te zijn, weigerde
en toen waren de poppen asn het dansen.
Een vriend van Gert, we zullen hem, evenals
alle onbekende grootheden, maar X noemen,
scheurde Pels, dia zich nog op het tooneel
bavond, daarvan af en toen gaf Schouten
hem 'n gedachten opstopper in het gelaat.
Er kwamen verscheidene pootige knapen bij,
die partij kozen en er ontstond weldra een
verschrikkelijke vechtpartij Pels gaf eenter
de bevoegde autoriteiten kennis van t voor
gevallene en Schouten had zich over zijne
wandaden te verantwoorden, wat hem zeer
moeilijk viel. De heer Officier toch vond de
verklaringen der getuigen a charge zoó dui
delijk, dat het feit als volkomen bewezen kon
worden aangemerkt, en eischte wegens mis
handeling, terwijl nog geen 6 jaren wegens
een vroegere veroordeeling deswege waren
verloopen, tegen dezen recidivist 10 dagen
gevang.
Nummer 2 had er den brnl van gegeven
om heel van Texel af te komen als be
klaagde die reiskosten, zoo redeneerde hg
zeker, worden mij toch niet vergoed. Enfin,
hoe nieuwsgierig wc allemaal ook waren, om
Simon Boon ereis te bekijken, we moesten
dat genot derven en ons tevreden stellen met
't aanhooren van zijn verbazende helden-
feiten.
En die waren niet gering. Sinjeur bevond
zich op 6 December j.1 te Ondeschild in
't café „de Zeven Provinciën" en speelde
daar niet op een muziekinstrument om
de lui te verlustigen, doch speelde daar
„den baas," speelde geweldig „op z'n poot,
om de andere aanwezigen 't land aan te jagen.
Hij vocht daar zoo dapper, dat „al de zeven
Provinciën," wat de inwendige rust betreft,
zeer veel hadden te lijden en 't meubilair er
ook in groot gevaar verkeerde. De rijks
veldwachter Borst kreeg in de gaten, hoe
leelijk Boontje „doende" was, en met behulp
van nog een paar politiemannen was Simon
na veel moeite op straat gesjord.
Borst maakte begrijpelijker wijze een proces
verbaal op, dat klonk ais een klok, en Boon
werd wegens wederspannigheld bedacht met
een eisch van een week gevang.
Jan Delver uit de Zijpe, won onlangs ereis
wat „paaltjes bai z'n hekkle slaan." 't Kwam
mooi van pas, dat er te Petten wat hout aan
't strand gespoeld was, want toen kon Jan,
den lsten December van 't vorig jaar aldaar
aankomende, mooi meenemen wat hij coodig
had. Hij vond er een paar kolossale „jnffers"
liggen hoe sterk de 40-jarige landman ook
is, kon hij toch zoo'n vrachtje niet torsen, en
ging heen om een zaag te halen, teneinde te
nemen wat hij noodig had en niet meer. Jan
wist 4 stukken op de vereischte lengte van
de juffers af te zagen en toog met zijn schat
huiswaarts. Ongelukkig voor hem kwam
aldra nit, wat er gebeurd was, toen de
30-jarige arbeider, Maarten Breed, op last
van den burgemeester-standvonder Eriks, met
een wagen naar 't strand ging om de aan
gespoelde goederen weg ts halen en ter
bestemder plaatse te deponeeren.
Jan raakte op 't bokkeplankie. Hij was
vandaag wei bijna een half uur te laat, maar
hij waa er toch en bekende alles volmondig.
De heer Officier achtte het een ernstig feit
en eischte wegens diefstal 8 dagen gevang.
Jan won liever geldboete 1
Thans volgde een drama, een geschiedenis
van jniat niet zeer komiachen aard, integen
deel: een familie-schandaaltje.
Als beklaagde compareerde Petrus Her-
mannB van Niekerken, ala aanklaagster zijn
schoonmoeder Aagtje Groot, Wed. Aldert
Bregman van Alkmaar. Beklaagde is 31
jaar en vroeger matroos geweest, later met
mej. Bregman Jr. gehuwd en thans vader
van eenige kinderen.
Een allerongelukkigst huwelijksleven had
tengevolge, dat 8 Ootober j.1. zijne vrouw met
hare kinderen van hem wegliep en zich bij
hare moeder ging vestigen.
Op 29 November d.a.v. begaf Van Nieker
ken zich derwaarts, om zijne kinderen eens te
zien. Ongelukkigerwijze was schoonmoeder
thuis, wat tengevolge had, dat 't er al ganw
geweldig spande. Mama Bregman, die er
tnsschen twee haakjes lang niet zachtzinnig
nitziet, trad, toen haar dochter haren man ten
antwoord stond, tnsschenbeide, en gelastte
haar, onmiddellijk meê naar binnen te gaan.
Van Niekerken atond een oogenblik ver
slagen, doch alras maakte een opbruisende
toorn zich van hem meester en onder 't uiten
van ganach niet vleiende woorden, gaf hij
mama een opstopper, die haar vier dagen het
bed heeft doen houden en geneeskundige
hulp noodig maakte. Een aangifte volgde en
d« Officier eischte heden wegens mishandeling
oene boete van f 16, te vervangen door 14
dagen hechthopende dat beidepartgenui
dit geval zullen learen, dat zulke handelln
gen ben niets dan schade en schande berok
kenen.
Ook Willem La Coultre uit Enkhuizen
had zich voor iets dergelijks te verantwoor
den, daar hij zijne handen niet thuis kon
houden. Toch lag aan het hem ten laste
gelegde iets geheel anders ten grondslag.
Hp toch had een ontmoeting in de Wester
straat aldaar met een 18 jarigen viescher, die
met een handkar hem bijna aanreed. He
Coultre, die absent was, verdacht den visscher
van ongepaste grappen en gaf hem een ge
weldigen tik om zijn ooren. Het visschertje
diende echter een aanklacht In en de heer
Officier vond het vrg ongemotiveerd, om
Iemand een klap te geven voor een hande
ling die hem heelemaal geen letsel had be-
I zorgd eD eischte wegens mishandeling tegen
WiHem, die het blijkens de door Z.EG.
ingewonnen informatiën, zeer goed betalen
kan, f20 boete, subsidiair 6 dagen hech
tenis.
Den Helder zette 't jaar ook weer eens
terdege goed in. Wel, wel, wat was me dat
een fgne historie, die strafzaak daarvandaan,
vandaag behandeld
Verbeeld je, op 19 November des vorigen
jaars zaten in 't miniatuur-bierhuiaje van
Wilhelmina van Steensel, een 29-jarige
schoone, eenige heeren, n.l, Jan Slotemaker,
29 jaar, gedomioüiëerd te Helder, thans zon
der vaste woonplaats, Maarten Kramer, 28
jaar, wonende te Heldor, beiden visschers,on
Kees Leien, een kleermaker uit IJmuiden.
Slotemaker werd „zoo maar" razend op
Leien, doch meer nog op Wilhelmina en trok
een mes, van ontzagwekkende afmeting.
Dat vervaarlijke wapen in de hand van den
razenden en zeer krachtigen visscherman, deed
de zaak een hoog ernstig aanzien krijgen.
Kees Leien liep dan ook, wat hij loopen
kon, om de politie Toen hij die eindelijk met
een anelheid van 100 Kilometer in 't uur had
begaan, was 't inderdaad hoog tijd. Slote
maker tooh had juffrouw Van Steensel eerst
volgens de nieuwste mode behandeld, door
haar met een kacheldeksel af te ranselen,
en dreigde haar vervolgens met zijn groot
mes, dat zij hem poogde te ontnemen, maar wat
haar niet gelukte. De agent J. F. Jacques
beval de afgifte van 't mes, wat beklaagde
beslist weigerde en eerst toen Jacques zijn
geladen revolver vertoonde, was Slotemaker
wal zoo vriendelijk, hem zijn aard appelen jasser
te overhandigen.
Da heer Officier vond 't ook een allesbe
halve mooie historie en al had juffrouw
Wilhelmina na niet zelf de politie laten ont
bieden, Z.E G. vond niettemin 't optreden
daarvan in dit geval bepaald noodig.
Z E.G. constateerde verder een merkwaar
dig gebr6k aan herinneringsvermogen bij al
de inidjes, In dit zaakje voorkomende, en
elsohte ten slotte wegens mishandeling en
wederspannigheld, 4 weken gevang.
Het laatste tafereeltje is nit Enkhuizen af
komstig en voert ons een viertal beklaagden
„en corps" ten tooceele, volgenderwijze
le. Hermanus Marinus Broekhuizen, 36
jaren geleden geboren te Zwolle, alwaar hij
gedomiciliëerd ia, thans zonder vaste woon
plaats, 2a. Frans Scheffer, 29 jaar, geboren
en wonende te 'a-Bosch, 38. Johsn Moesker
81 jaar, geboren te Zwolle, ge-
domlcileërd te Amsterdam, en 4e. Jan van
Dijk, geboren ts Kampen, gedomiciliëerd te j
Schagen, allen van beroep handelaren in
potlood, zeep, „geweren voor de korte jacht", j
en wat dies meer zij.
Den laatsten tijd kon de heer De Haan ln
„de drie Kronen" zich in deze deftige cliën-
tèle verhengen, doch hij had hen aangezegd
geregelder te leven en 'a avonds eerder
„binnen" te zijn, wjjl hg anders het viertal
opbonsjonrde.
De heeren stoorden er zich echter in het
minst niet aan en kwamen 11 December j.1.
na den lnwendlgen mensch ln de ruimste
mate te hebben besproeid, aanzeilen, Scheffer
nota bene op krakken. De Haan weigerde
open te doen en toen maakten de heeren met
behulp van nog een vijfden soortgenoot zoo'n
geweldig spektakel, dat er spoediger dan zij
verlangden, een drietal politie-agenten ter
plaatse waren, om die lui op te brengen
Broekhuizen, de grootste belhamel, werd het
eerst aangepakt, doch verzette zich hevig,
door zijn kameraden dapper bijgestaan.
De heele dronkemanabende werd ten slotte
toch opgepakt en tegen hen proces-verbaal
opgemaakt.
Ze logen vandaag om 't hardst en ontken
den halsstarrig, maar de heer Officier was
t e goed op de hoogte cm hen te gelooven.
Behoudens een nitzondering, zijn allen al
meermalen veroordeeld. De elach lnidde nu
tegen Broekhuizen en Scheffer elk 2 maan
den, tegen Moeaker 14 dagen en tegen Van
Dijk een maand gevangenisstraf.
niiuiM'ii nuillluiiiu,
J. VADER Ai.,
der
greep zij naar een paar veeren, die vrooljjke
jongelui spelend in haar gezicht waaiden.
In het volgende oogenblik waa de gondel
reeds voorbij bjjna te laat had de
referendaris gegroet. Hfi moest wachten tot
dat zjj opnieuw voorbijkwam.
Maar het sprak op dat oogenblik zoo
duidelijk tot hem, onder al die menschen,
al dat lawaaihoe mooi zjj was 1 En een
seconde lang was het stil, heel stil in zijn
binnenste. Hjj had haar nog nooit in een
wit japonnetje gezien. Hij had ook nog
nooit die uitdrukking op haar gelaat be-
merktdie eener verwachtende vreugde j
Hare lippen waren even geopend, alsof zjj
dorst had en drinken wilde.
Boven alle denken en verwachten was I
zjj veranderd,—of schéén het maar zoo? Was
dat alles door die witte japon Had zjj haar
gewone trotschheid afgelegd
En waarom? Omdat voor haar, het stads
kind, het schuttersieest de mooiste dag van
het jaar was Omdat zjj zich dan vrjj gaf,
zooals zjj werkeljjk was
Of had een groot geluk haar bevrjjd
Waren deze lippen geopend geworden door
een ander
Peter Körner schrikte zelf van deze ge
dachte. Het was al te dwaas hjj dacht
te veel Proppie had geljjk. Het denken
deugde niet.
En hjj drong nog meer naar voren, tot
in de eerste rjj. Hjj had zich juist een
plaats veroverd, toen de zwaan en de gon
del weer voorbijkwamen. Ditmaal in wat
laDgzatoer vaart.
Weder kittelden de veeren en Peter
wilde ook met de zijne de kin van Jule
streelen. Hjj moest zich ver voorover buigen.
J&jj keken elkaar aan,
Uitspraken alle over 8 dagen.
Jule had als beschermend de handen
opgeheven. In haar oogen was nooit grooter
vrooljjkheidook de zacht vragende vrees,
of hjj het niet euvel zou duiden, dat zjj
zich zoo aan de vreugde overgaf een
vraag om verontschuldiginghet is immers
schuttersfeest I
En toen zij zag, dat ook hjj zjjn pauwe-
veer naar haar uitstrekte, toen werd het
schitteren in haar oogen nog helderder en
als moest zich alles in haar vrijmaken, zoo
greep zjj naar de pauweveer en wilde
die breken. Hij voelde de lichte kracht,
waarmede zjj trok, en hjj trok toen eveneens.
Daar brak het teere ding en triomfeerend
keek Jule in het verder gaan naar hem
terug.
Toen de draaimolen stil hield, was Peter
de eerste, die op de treêplank sprong. Zjjn
oogen lachten, hjj had alles afgeschud en
was overmoedig als een jongen,
Besluiteloos, of zjj nog meer zou draaien,
had Jule zich half opgericht.
„Mag ik eveneens gebruik maken van
dezen gondel?"
Zjj schrikte, ofschoon zjj niet anders had
verwacht. Zjj bloosde nog sterker,
„Hier mag een elk zjjn plaats naar eigen
keuze uitzoeken," zeide zij.
Hjj nam het op als toestemmend verlof.
„Dank u."
Zjj moest haar japon wat naar zich toe
halen, opdat hij voldoende plaats zou heb
ben. Nog steeds was zjj onzeker, of zjj niet
liever zou uitstappen. Op eenmaal overviel
haar de schaamte iets als berouw en
bitterheid.
Zjj dacht aan hun wandeling van den
brand zjj wilde weer door hem ge
respecteerd worden als de „dame" en
door de
door de
r
door de
het schoot haar door het hootd „wat denkt
hij nu van mjj
Toen richtte zjj zich geheel op.
„Ik wil maar liever uitstappen."
Zjj moest hem voorbij, de ruimte
was te klein, zjj haalde haar japon nog dich
ter naar zich toe.
„Maar, geachte juffrouw," riep hjj uit, en
sprong op. Dan wjjk ik natuurljjk. Had ik
geweten, dat mjjn tegenwoordigheid u zoo
onaangenaam was ik bid u duizendmaal
om vergiffenis."
„Toch niet zoo is het niet gemeend.
Heusoh niet bljjlt u nu maar zitten."
„Eerst dén, als u bet ook doet. Daar gaan
wjj aanstonds al. U komt er niet meer
uit."
„Maar eigenljjk Zjj keek hem groot
en vragend aan en beet zich op de
onderlip.
In hetzelfde oogenblik zette de draai
molen zich in beweging. Dat gaf een ruk,
en met een uitroep van schrik viel Jule
juist tegen zjjn knie. Onwillekeurig hief hjj
de armen op, om haar vast te houden, of
op te vangen, maar het was te laat, zjj
zat op zijn schoot.
In een enkele seconde werd dat afge
speeld, nauweljjks werd het opgemerkt,
daarvoor had men het algemeen te druk.
In het volgende oogenblik was Jule Fisoher,
gloeiend rood, weer opgesprongen. Haar
lippen trilden, zjj mompelde wat en zette
zich schuw naast hem zoo ver mogeljjk
van hem af.
Ook Peter was verlegen. Met een bevan
gen lachje vroeg hjj pardon, als had hjj
schuld aan deze ontmoeting.
„Het was een Gods-oordeel. Gjj mocht
niet uitstappen, gjj moest bljjven zitten."
van
Handel in
versche Noordzeevisch.
Eerste Qualiteit
A. Humut.
Zjj waagde het niet, hem aan te zien,
zjj staarde strak de menigte in. Hjj zag,
hoe bewogen zjj adem ha al de, hoe alles in haar
in opstand en spanning was. Om h ar over
het pjjnljjke van de scène heen te heipen,
zeide hjj, alsof er niets gebeurd was
„Waarom wilde u eigenljjk niet bljjven
zitten, juftrouw? Gjj hadt nog niet uitge
sproken, waarom u wilde heengaan."
Zjj was hem dankbaar.
Met een nog pjjnljjk lachje, wendde zjj
j hem haar gelaat toe.
„Als jong meisje 1 Ik doe het anders
natuurljjk ook niet."
Toen begreep hjj ongeveer, wat haar onvrjj
maakte en pjjnigde.
„O," sprak hjj luid, om boven het alarm
uit zich verstaanbaar te maken, „is u ook
zoo kleingeestig Eenmaal in een jaar mag
een mensch toch wei vrjjheid hebben, al is hjj
anders ook nóg zoo precies en vroom."
Hjj sprak steeds door, ten slotte zat hjj
te schreeuwen. Hjj bemerkte, hoe zjj hem
de woorden, trots haar uiterljjke bedaard
heid, van de lippen afkeek en in zich
opzoog. Dat dreef hem verder. Hjj sprak
I van het carnaval. Hoe hjj met zjjn nicht
had feestgevierd. Het ontging hem niet,
hoe zjj als bevrjjd ademhaalde, toen hjj van
zjjn nicht sprak. Zjj scheen nu in haar
eigen oog gerechtvaardigd. En dat gaf haar
de vreugde terug.
„Zjj wil een dame zjjn en is het niet,"
ging het Peter door het hoofd Maar hjj
schudde deze onaangename gedachte van
zich at en gaf zich aan de vrooljjkheid
over. v
Het lawaai het rumoer, de muziek, alles
werkte op hunne stemming, rit na
ri deuan zjj, Steeds meer pauweveeren
bet
greep en brak Jule. Ten slotte wsl
genoeg.
„Ik ben er duizelig van," zeide zij. e!
drukte beide handen tegen de slapen.
liep wankelend het platform langs en spr<>D8
naar beneden. 1
Peter was zoo warm, dat hg den
afnam.
„En waarboen willen wjj nu Naar bi
werptentje
„Ja," knikte zjj zalig. „Ik mag aanstond
wel eens informeeren. naar den uitslag
den wedstrjjd misschien is vader «el
koning geworden."
Duizenden van lichten beschenen het pleit
Voor alle tenten bengelden lampions
lantaarns. Steeds voller en voller werd h®'
Een heete lucht hing boven de hoofdas.
„Steeds hierheen,mjjnheer, de dame
bepaald, de dame heeft een gelukkige hs®^
de dame neemt bepaald iets mede n*®1
huis. Een mooi cadeau, een nuttig cfdes"
j een cadeau voor het leven. Iedere g°01
I 10 cent, zes gooien voor 60 oent."
Peter moest lachen.
„Zullen wjj het eens probeeren
j En spoedig stonden zjj voor de tMrj
i Een menigte porseleinen voorwerpen bWJ*
aan de achterzjjde van de tent opga8'®
j koppen, sahotels, vazen, alles en nog
Jule schudde den lederen beker m®'
drie dobbelsteenen. Zjj straalde. Ia
draaimolen had zjj geprotesteerd, toen P®
wilde betalen. Toen had hjj haar verWS#l
derd aangekeken„Pardon, ik dacht.
men daarover niet sprak En zjj hsd
kleur gekregen van schaamte.
Nu liet zjj alles maar gaan.
WORDT VERVOLG^
