j U L E. Donderdag 19 Januari 11*05. 49ste Jaargang No. 4011. BureauaCMAOSSÜ, Laan, I) 4. UitgeverP. TRAPMAN. Medewerker J. VI 1 R K L. EERSTE liL,41). INGEZONDEN. Staatspensionneering. Binnenlandscb Nieuws. FEUILLETON. Dit blad verschijnt tweemaal per weekWoensdag- en Zaterdagavond. Bij inzending tot 's morgens 9 ure, worden A DV ËRTKNTIEN in het eerstuitkomend nummer geplaatst. INGEZONDEN STUKKEN één dag vroeger. Prijs per jaar f 3.Franco per post f 3.60. Afzonderlijke nummers 5 Cent. ADV ERTSEN TIEN van 1 tot 5 regels t 0.25 iedere regel meer 5 ct. Groote letters worden naar plaatsruimte berekend. DU nummer bestaat uit twee bladen. Geachte Redactie 1 Ook ondergeteekec de ia de meen i dj* toe- gedaan, dat men door wrijving van gedachten tot de waarheid moot komen, en daarom wenschte ook hij gaarne nog z ij n o gedachten kenbaar te maken. Ook ik heb bezwaren tegen het overgangsstelsel der Wetenschappe lijke Commissie en wel deze: Je. Het ie onrechtvaardig, en vele arbeiders zuilen van die onrechtvaardigheid de dupe worden. Ik denk daarbij aan die arbeiders, die gezamen lijk met hun patroon zorgdragen voor een pensioentje op hun enden dag, (zooals fa brieksarbeiders en dergelijken) en aan welk pensioen de patroon gaarne het zijne bijdraagt, om te voorkomen, dat de in zijn dienst ver grijsde arbeiders op hun ouden dag gebrek zullen lijden. Toch zal bjj invoering van een staatspensioen, volgens het stelsel der Weten schappelijke Commissie, zoo'n patroon zeer zeker zijne bijdrage inhouden, daar hij na tuurlijk ook moet bijdragen ter verkrijging van de 20 millioen, benoodigd voor het dan te verleenen staatspensioen. Want nooit zal en kan een patroon er in berusten, dat, wat hij uit humaniteit voor z ij n gewezen arbeiders doet, de Staat daarvan voer zich de helft toeëigent, dit althans zijn arbeiderg in mindering brengt. Want, zal zoo'n patroon zeggen, ik keer mijne bijdrage in het pensioenfonds van mijne arbeiders wel uit in het belang van m ij n e arbeiders, maar niet ten deele ook in het belang van de arbeiders in het algemeen. Niemand zal het een patroon envel kunnen duiden, dat hij er voor bedankt, om aan den Staat, (dit is de gemeenschap), een extra cadeautje te verschaffen. Alzoo znlien er die arbeiders de dnpe van worden. Hetzelfde zal ook het geval zijn in nog meerdere mate voor een groot aantal Rijks- en Burger-ambtenaren, die verplicht zijn, tbans jaarlijksch hunne premie te storten, ter verkrijging van een eigen pensioen. Ook onder hen zullen er velen zijn, die moeten bijdragen voor het staatspensioen, waarvan zij volgens het stelsel B. B. F. zelf nrct kunnen profi'.eeren. Tegenover hen is men dns al zeer o n b i 11 ij k. Tot zoover mijn eerste bezwaar. Mija tweede is, dat het ook nog te ver nederend zal werken. Dit is vooral het geval voor menschen, die oogenechijnlijk voor gegoeden doorgaan, doch dien zoogenaamden we'staDd hebben te danken aan of door het gebruik van een anderB kapitaal. En gelukkig, niet waar dat iemand, begiftigd met door zicht en energie, geen kapitaal hebbende, dit kapitaal van anderen kan krijgen, en zich daarmede een onafhankelijk bestaan en in zijne omgeving een zeker aanzien weet te verwerven. Doch hoe moet zoo iemand zich wel gevoelen, wanneer hjj, ond geworden en zgae zaken niet meer kunnende besturen, zich daaruit moet terugtrekken Dan zal hij, na aflossing van het door hem gebruikte kapitaal, hoogstwaarschijnlijk arm zijn, en wat staat zoo iemand dan anders te wachten, dan ver nedering Hij zal toch, ter verkrijging van een penaloentj a,(volgens het stelsel van de W C., al is het dan ook in de laagste klaese) zijn toestand moeten blootleggen, en hij zal in zijne omgeving niet meer de man zijn, die hij was. Hij moet das óf zich vernederen, óf stille armoede lijdenen hoeveion, met dezen gelijk staande, zonden er we! niet zijn. vooral in den zoogeoaamden midden stand j Och, hearen B. B F., is het nu juist wel zoo j noodlg, dat de Bond voor Staatspensionneering zijns statuten wijzigt ter verkrijging vaneen Pensioenwet volgens uw stelsel Mg dunkt van niet, want de Bond toch is opgericht voor den tijd van ruim 20 j »rea. Daaruit blijkt toch voldoende, dankt mij, dat door de oprichters van den Bood niet verwacht werd, dat het gevraagde zoo maar in eens zon worden verkregen, maar dat dit lang zamerhand zal moeten gebeuren. Men begreep toen ook wel, dat hot aan de Regeering moest worden overgelaten, hoe da zaak te regelen, om te komen tot den overgang van het thans stelseilooze stelsel tot een beter of afdoend stelsel. De regeering kan immers, wanneer ernstige wil tot afdoend hel pon bij haar voorstaat, (maar dit vooralsnog onuitvoerbaar acht),ook zonder dat de Bond van beginsel verandert, het stelsel van de heeren B. B. F. wel tot wet verheffen? want dan zal de rogcering, zoekende naar het be3te en tevens het goedkoopste stelsel, toch ook wel kennis genomen hebben van het stelsel B. B. F. Niemand kan meer verheugd zijn dan ik, wanneer de eerste Pensioenwet, dis in het staatsblad wordt afgedrukt, zoo ver gaat, a's m9t het stelsel der W. C. wordt beoogd. Wij znlien dan dankbaar zijn, maar niet voldaan, en de Bond zal door kunnen gaan met aan te dringen, tot wegneming ook van de hierboven genoemde en misschien nog andere bezwaren, totdat er afdoande wordt geholpen. En zal dit afdoende-helpen nu werkelijk 40 a 50 mil'.ioen moeten kosten Ja, misschien, zoo alle ouden van dagen van het hun toegekende recht gebruik maak ten, maar dit zal toch immers wel niet zoo zijn. Velen zelfs onder hen, die niet voor rijk kunnen doorgaan, zullen er geen gebruik van maken. Wanneer hun eigen inkomen hen in staat stelt, om te kunnen blijven leven in den stand waarin zij gewoon waren te verkeeren, zullen ook er voor bedanken. Be bepaling dient ge maakt, dat, wanneer men gebruik van het pensioen wenscht te maken, men slechts behoeft te bewijzen, dat man den leeftijd heeft bereikt. Meer omslag niet en dat zal toch zeker z>er geruststellend zijn, en dit zijn juist ook de voordeelen, verbonden aan het atelssl van den Bond. Men weet zich op den ouden dag voor honger geviijwaard, men weet, dat men het pans'oan kan bekomen zonder lastige en vernederende for maliteiten en dat alles is ons toch wel een cffer waard, niet waar, ook al behoeven wij er niet van te prcfLeeren? Ja, wij hopen zelfs, er niet van te moeten profiteeren, niet waar Want de becijdenswaardigen zijn nog altijd niet zij, die ontvangen. C EO UW, Kothorn. - WINKEL. Zaterdag 14 dezer vergaderde het Bestuur der Afdeeling Winkel van de Vereenigicg „Volksonderwijs," ten huize van den heer A. Wit. Behalve aan de vaststelling der agenda voor de ledenvergadering op Woens dag 15 Februari en de regeling van enkele z^ken van hnishondelijken aard, was deze bijeenkomst gewijd aan de bespreking van de vergaderiug die op Zaterdag 21 Jan. te Schogen zal worden gehouden en waar de heer A. H. Oerhard het woord zal voeren over de ingediende wet op het Lager Onderwijs. Besloten werd mede te weiken tot het welslagen der uitgeschreven meeting1 door het verstrekken van geldelqken steun;2 door het helpen verspreiden van circulaires ter bijwoning der vergadering, 3 door het bezoeken der bijeenkomst Eenige leden gaven hun voornemen te kennen per rijtuig naar Behagen te gaan, maar algemeen was men van oordeel, dat het beter was, als er een tx ra tram liep. Besloten werd, aan het uitvoerend comité te verzoeken, hiertoe pogingen aan te wenden, daar men meende, dat het bezoek groot genoeg zon zijn, om da hierdoor gemaakte kosten te kunnen dikken. Vr ij dagnacht werden do buren van vrouw B., woneode aan den Stadsblok- keuweg te ARNHEM, gewekt, doordat deze in haar bed lag te zingen en te schreeuwen. Een hunner, haar zwager, girg bij haar in huis en kwam tot de ontdekking dat zij krank zinnig was geworden. Meerdere buren wer den erbij gehaald en da vrouw werd, na ge kalmeerd te zijn, naar bed gebracht. De zwager nam den sleutel van hare woning mede en men bleef nog wat opzitten om te zic-u, hoe de vrouw het verder maken zon. In d8ii morgenstond wist de ongelukkige echter te ontsnappen, zonder dat men wist waarheen zij zich had begeven, en aanvanke lijk bestond het vermoeder, dat zij zich naar Zntphen had begeven, waar haar man in het krankzinnigengesticht wordt verpleegd. Alle nasporingen bleken echter tevergeefs, totdat des namiddags uit Oostarbeek de tijding k wam, dat het lijk eener onbekende vronw aldaar uit den Rijn was opgehaald, en bij onderzoek bleek dat dit van de vermiste vrouw B. was. Vergiftiging? Naar men meldt zijn te HALFWEG ver schillende personen uit een gezin ongesteld geworden, na het eten vbd gedroogde appelen, die te Amsterdam wsren gekocht. De politie heeft den aanwezigen voorraad appelen bij dien winkelier in beslag genomen. IJ s-o n g e 1 n k k e n. Ondanks herhaalde waarschuwingen der politie begaf een asr.t-,1 jongens zich Zondag middag op het natnu lijk nog zeer zwakke ijs van den erooten vijver in het Park Honin gen te ROTTERDAM. Plotseling brak het ijs en voor de oogen van een aantal anderen verdwenen drie knapen onder het ijs. Burgers en agenten van politie schoten van verschil lende kanten toe en met behulp van dreggen gelukte het, één jongen op den wal te breDgen. Hij werd in eene woning binnen gebracht en men slaagde er in, het bewustzijn weer op te wekken. Bewoners uit de omgeving van den groo- ten vijver hedden middelerwijl pogingen aan gewend door middel van een roeiboot den anderen jongens te hulp te komen. Zij kon den echter niet meer geholpen worden slechts hun lijken werden opgehaald. De toestand van den geredde was nog van dien aard, dat het noodzakelijk geacht werd hem gedurende den nacht te doen verblijven in de woning, waar. bij, na uit het water te zijn gehaald, werd binnengebracht. A an het hulppost- entelefoon- kantoor WARMENHUIZEN werden behan dald in December 190465 Inlager. spaarbank, bedragende f 5172 75, 16 terugbetalingen, be dragende f1694 60, 216 pakketten en 65 tele grammen. Over het geheele jaar 487 inlagen of f32200 46, 111 terugbetalingen f13953 28, 1869 pakketten, 510 telegrammen. De mazelen in deomstreken van het dorp NOORDWOLDE Fr) eischen vele cffjrs. Eiken morgen kondigt klokgelui sterfgevallen aan. Er zijn gezlDneD, waaruit tegelijk twee kinderen grafwaarts gebracht worden. Eene commissie nit de bnr-| gerij van bot Westdeel van ANNA PAU- LOWNA heeft den heer K. Kniper, die vele jaren èa als onderwijzer, èa als medebestuurder der Spaarbank van de Mij. tot Nnt van het Algemeen, Departement Anna Paulowna, zoo veler achting, waardeering en vertrouwen genoot, een blijvend aandenken geschonken. Dit aandenken bestaat uit een gouden bril in een étui met inscriptie, bene vens een kamer-ameublement. Zondag 16 Januari jl. gafhet Harmonie-gezelschap van Winkel een uitvoering in de lokaal van den heer P. Ruis te HET ZAND, welke heel goed is geslaagd. Vooral no. 7 van bet programma Snrles Montagnes van I. Werkman, no. 2 Miranda, fantasie en no. 15 Lr trimard, werden uitstekend gespeeld. Voor afwisseling kreeg men eenige voordrachten, welke zeer in den smaak van het publiek vielen en een gezellig Bal besloot den avond. De pokken heerschen opdit oogenb'ik vrij hevig in de gemeente VENLO. Door dr. J, Janknecht aldaar zijn een I zestal gevallen van pokken waargenomen, i alle in de buurt van „Stalberg". De patiënten, 5 mannelijke en 1 vronwe- j lijke, worden allen In hnn woningen ver- pleegd. HOOGWOUD. Op de voordracht voor onderwijzeres in de Weere, gem. Hoogwoud, zijn geplaatstlMej. P. S. M. van Wijk te Hoogwoud2 Mej. N. Hartland te Koedijk; 3 Mej. A. Schurink te Sreek. Men deelt mede: De echtgenooto van een landbouwer nit een onzer kleine dorpen gevoelde zich onwel. De hulp van den geneesheer werd ingeroepen. Deze komt. „Wel, wat scheelt er aan vroeg hij. „Och, dokter, mijn vronw is er naar aan toe, pijn hier, pijn daar, en kramp, ik denk dat ze de „fnvelenza" heeft. We hebben al geprobeerd met warme pappen, maar 't helpt nleis." De dokter stelt een onderzoek in. „Zoo. hmI fi renza denkt ge, warme pappen iè, je, dat is ook gced voor steen puisten, maar in dit geval zon ik liever de baker latnn halen." „De baker vraagt de man verwonderd, „de baker roept de vronw nit de bedstede haren man als een echo na. „De baker 1" roepen zij samen, nog eens. „Moet mijl vrouw dan e „Ja, ja, zeker, mijn goede man. Zorg maar gaaw voor kindergoed." Twee uur later werd tot onbeschriflijke verbazing van man en vrouw een A nke zoon geboren. „Wel, wel, je zon ncn toch zeggen, dat we daar geen van tweeën iets van gemerkt heb ben was 's mens uitroep. Toen de nieuwbakken vader de tijding aan da dorpsgenooten mededeelde, wilde niemand hem gelooven, zelfs zijn schoonvader meende, dat het een Aprilgrap was, en nsar men ver zekert, loopt de vader gednrig naar de wieg om zich te overtuigen, dat de dokter hem toch niet gsfept heeft. (N. R. C;) Onlangs werd gemeld, dat door zekeren O. P., bloemist, op een avond, toon hij zich per rijwiel van BENNEBROEK naar HAARLEM begaf, een portefenile werd verloren, inhoudende een groot bedrtg aan geld (f 9610), even te voren door hem als erfdeel ontvangen. Alle onderzoekingen bleven zonder resultaat. Thans is de porte feuille te BeDneb.-oek door een inwoner van 1 die gemeente gedeponeerd, die haar gevonden i heeft ongeveer bij het Manpad, helaas zonder geld, slechts inhoudende eene gezegelde ver klaring. [Haari. D] Wat bij den diefstal te AM STERDAM bij de firma Citroen aan de Galerij gestolen werd310 gonden ringen, 99 gouden dames- en heerenrlngen met diamanten, 106 gonden kettingen, 69 gonden armbanden, waarvan sommigen bezet met paarlen en diamanten, 29 paar gonden oor knopjes met diamant, 248 paar gonden en zilveren oorknopjes, 164 gonden broches, 132 gouden en zilven heeren-dasspelden, 171 parures (manchet- en overhemdknoopen), 38 potloodhouders doublé en goud, 16 gouden horloges, 27 zilveren horloges, 2 gonden beursjes, 9 kristallen of porseleinen flacons met goud. Een goede oogst dus Voor het examen in „M i li t ft i r e bekwaamheid en Lichamelijke geoefendheid", te Den Helder afgenomen, zijn alle deelne mers uit ANNA PAULOWNA geslaagd, n.m. de jongeliedenE Vogelenzang, P. Wilms, M. Koog, H. Cornelissen, P. de Graaf, J. Waifcoer en J. Komen. ANNA PAULOWNA. Voor den wedstrijd in militaire gymnastiek, uitgeschreven door het „Nederlannsch Gym nastiek Verbond," op Zondag 16 Januari te Hoorn gehouden, en waaraan deel mochten nemen jongelieden, die een dienstplichtig nommer voor de militie hadden getrokken en tevens lid waren eener gymnastiek-ver- eeniging, hadden zich nit verschillende plaatsen van Noord-Holland 24 personen aangegeven. Het minimum aantal punter,dat men behalen moest, was 60. Zes personen kwamen met een prijs, t.w. een diploma en een dasspeld, nit het strijdperk, waar het nogal heet was toegegaan, en het doet ons genoegen te kunnen melden, dat onze plaatsgenoot E. Vogelen zang prijs winner werd met 71 punten. Weer een valsche munter. Reeds langen tijd bestond vermoeden, dat er te KETHEL en VLAARDINGEN valsch geld werd gemaakt, althans in omloop ge bracht. De burgemeester van Kethel en do commissaris van politie te Vlaardingen hebben gezamenlijk ean onderzoek ingegteld Zaterdag jl. is deer de justitie van Rotter dam te Kethel bij zekeren W. en bij een familielid van dezsn te Rotterdam huiszoeking gedaan. Bij W. zijn een aantal valsche kwartjes en de gereedschappen, waarmede die vervaardigd werden, in beslag genomen. W. zelf is aangehouden. Ongeluk. Ztterdag had een timmerman bjj do nienw op te bouwen stoomolieslagerij „de Liefde", van den heer W. Prins te Wormerveer, het ongeluk onder een groeten oliebak te geraken. Deze viel op hem, zoodat zijn borstkas erg bezeerd werd. Bovendien braken twee ribben en zijn schouder. In bedenkelijken toestand werd hij per rijtuig Eaar zijn woning gevoerd, Die was niet op de hoogte. Voor de arrondissementsrechtbank teLEEU- WARDEN moest in een strafzaak een tot het Israëlietisch kerkgenootschap behoorend persoon als getni-e optreden. Hij maakte echter bezwaar, den eed af te leggen onder het opsteken van twee vingers, daar, ge'ijk hij zei, zijn golocf voorschreef slechts één vinger op te steken. De rechtbank liet kier- j op den opperrabbijn, den heer S. J. Rudelg- heim, aan het paleis van jnstltie komen, wiers meening in raadkamer werd gevraagd. Gelijk deze verklaarde bestond er, volgens den Israëlietischen ritus, geen bezwaar tegen het opsteken van twee vingers. De getuige I legde toen op deze wijze den eed af. Roman van CARL BUSSE. o— 19. Driemaal had Julereeda gegooid en nog had zjj het cijfer, om een prijs te winnen, niet bereikt. „Noemt gij dat geluk vroeg zij den baas van het tentje geërgerd. „Ik dacht, dat ik een gelukkige hand zou hebben." „Dan speelt u maar verder tot het komt. Verlooiden hebben steeds geluk." Zij werd boos en zette den beker drif- "eer. nlk ben niet verloofd," wilde zij roepenzjj deed het even- W maar beet zich op de lippen. „Nu? vroeg Peter, die zich met opzet had omgedraaid. En zij deed het voor de vierde maal en eindelijk won ze. Zjj mocht zelf iets uitzoeken. Zenuwachtig keek zij het heela tentje rond. Een dik buikige drinkkom met goud, groen en blauw beviel haar uitermate. „Tot aandenken stond er op. De baas prees haar den kop aan, zjj kon onmogelijk kapot, een prachtstuk voor een uitzet. „En wanneer u dan samen met uw mannetje daaruit koffie drinkt „Geet maar hier," sprak zjj vlag ea eeo diepa rimpel verscheen op haar voorhoofd. „Mooi niet?" vroeg zjj later aan Pater. „Zeer mooi," antwoordde hjj en vond den kop afschuwelijk. Maar, lieve hemel, vanwaar moest dat meisje ook een beteren smaak hebben. Van huis Hjj noemde zichzelf een ezel, dat hjj er zich over verwonderde. „En nu Zij stond voor hem in haar witte kleed, den veroverden kop in de hand, en keek hem lachend aan, als dacht zij „waarheen ge wilt." Ten slotte kwamen zjj overeen, om naar het hippodióme te gaan. Zij moesten nu het geheele plein over- loopen, om daar te komen. Het hippodröme stoDd aan den weg, waarlarg3 men in de stad kwam. Toen zjj naast elkander voort- liepen, een vroolijk gesprek voerend, kwamen zjj de lamilio Westerhausen tegen, de raadsheer zeer waardig, mevrouw vriendelijk waggelend, juffrouw Inge koel en voornaam. Een ontwijken was niet meer mogelijk. Peter groette dus diep zeer vormelijk werd do groet beantwoord Peter drukte de lippen stjjf op elkaar en wendde zich dan met dubbele vriendelijkheid tot Jule. Maar Jule Fischer had het hooid diep gebogen. De handen, die den bonten kop stjjf vasthielden, trilden. Zjj bad den nek zóó gebogen, als ver wachtte zjj oen slag Z j moest aan releren- daris Diecbmann denken zjj voelde plot seling den grooten afstand. Zrj sidderde en was beschaamd en bang, dat hij zich voor haar zou schamen. Hjj zou haar deze ontmoeting doen ontgelden, Misschien alleen door het vertrekken van zijn gelaat, een verandering van toon, een lichte ontstemd heid. Zjj vertrouwde zichzelfniet.toen hij plolse- ling bjjna nog vriendelijker werd. Het wts te ongelooflijk, dat hij nu nog met meer respect tot haar sprak. Het verdoolde haar. „Nu komt het," dacht zjj, en boog het hoofd nog dieper. Maar daar waren zij aan het hippodröme. Zij vonden met veel moeite nog twee plaatsen. Peter liet bier en spuitwater komen en zjj lachten voortdurend om de malle en dwaze bewegingen, die door de ruiters werden gemaakt. Maar terwijl Jule geheel bij de zaak scheen en hartelijk lachte, dacht zij nog steeds met verwondering aan dA'gere. wat straks was gebeurd Dikwjjls,wanneer Peter luid lachend zich vooroverboog, omdat eeo dikke groente vrouw luid gillend en schreeuwend van het paard gleed, zag zjj hem tersluiks aan, als geloofde zij bet niet, dat hij het was En yjj schrikte, wanneer hjj zich tot baar wendde en moest al haar best doen, om hem eon kalm antwoord te kunnen geven. Ia haar verbazing was een groote schuw heid en dankbaarheid. Misschien had hjj nu van haar kunnen verlarg-m. wat hij wilde. Maar juist ddd-om schoof zjj zoo ver mogelijk van hem sf, als bij de beperkte ruimte maar eenigszins mogeljjk was. Zjj werd steeds bevangener en terug houdender. Hjj voelde het. „Gij amuseert u niet," zeide hjj. „Willen wjj heengaan En dadelijk daarop ver ontschuldigde bij haar zelf. „Het is wer kelijk ook te veel verlangd, om een half uur naar dat vervelende gedraaf te kjjken, vóórdat er ceüs een aardige zandruiter is." Zoo verlieten zij de tent. Jule Fiscber keek op haar horloge. Het -Rees tien uur. „Ik moet mijn vader eens opzoeken," zoide zjj haastig „Hjj zal wel in de kegelbaan zijn." Misschien dacht zij, dit Peter Kömer dan nu wel afscheid van haar zou nemen. Maar hjj ging met haar mc naar de kegel baan. Man hoorde daar een dot rollen, het vallen der kegels, het rumoer dat elke mislukte gooi vergezelde. In dichte rijen stonden do stamgasten hier geschaard, cm eiken gooi te critiseeren. Jule met Peter drongen door de mannen heen. Mtiffelmann, de gerechtsdienaar, stond in de hemdsmouwen, juist gereed om te gooieo. Toen hjj den referendaris zag, liet ij van schrik den bal vallei), zoodat die van de hardsteenen baan in het zand rolde. „Een poedel," jubelden de toescheu iers. Maar vol waardigheid werkte hjj om stilte, stelde zich in postuur, en rirp met luider stemme,zoo gord en zoo kwaad hij het met zjjn schor geluid k--n doen „Ik bpgroet mjjnhcer den referendaris in naam mijner vereenigiiig „de Burger wacht" en in naam van de kegelcluh „G^oi raak." Groote eer voor cns. Meen jij wat anders, Wil', elm?" „In geen geval, geachte corlrater. Ik wil mjjzelf voorstellen. in het latjjn praesento ma ik heet Zühlke, Wilhelm Zühlke van het gymnasium Zeer verheugd, hooggeëerde heer referendaris." „Eveneens, eveneons," zeide Peter Kömer en drukte do hard van mijnheer Ziihibe. „Daar ben ik onder da ware broeders verzeild geraakt," dacht hjj. Maar het waa reeds te laat, cm to retour- recren Paul F s-cher, Jule's vader, had vlug zjjn uniform van „de Burgerwacht" aangetrokken en verwelkomde den referen daris eveneens. Dan kwam bakker Böhm als onttroonde majesteit voorgesteld en die uit woede over zyn nederlaag met het prijsschieten, te veel gedronken bad en dadelijk op het geweer begon te schim pen. Het regende vragen en van alle kanten, en eerst toen de kegeljongen ongeduldig werd, ging de grijze Müffelmann andermaal zijn geluk beproeven. Toen kreeg Peter wat vrijaf. Hij keek rond, waar Jule was gebleven. Hjj schrikte, toen hjj haar zag. Zjj zat naast juff ouw Böhm,die,getooid metb'eede lila keelbanden, op een stoel troonde en zichzelf met een even kleurigen zskdoek frissehe lucht zat toe te waaien. Was dat dezelfde Jule Fischer, met wie bij zootven in den draaimolen had gezefec Als was alle vreugde voor haar bedorven, zoo zat zjj daar die trotsche, ongenaak bare trek weer op haar gelaat en een diepe rimpel tussebeu baar wenkbrauwen. „Zij is weer orgenaakbaar," moest Peter onwille keurig der. ken. Hij sloot zich bjj Müffelmann aaB, die de G; mi s gezelschap wilde gaan houden. De portier van het gymnasium kwam otk spoedig. „Wel, op eenmaal zoo ernstig?" vrorg Peter zacht, toen de anderen in gesprek waren. „Ja." „Vervelend hier „De wedstrjji :s voorbij," sprak zjj even zacht als bij zooeven. Het is tjid omnaar huis te gaan. Ik wacht nog wat er gaan ook nog andoren mede." WORDT VERVOLGD.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1905 | | pagina 1