j U L E.
Donderdag 19 Januari 11*05.
49ste Jaargang No. 4011.
BureauaCMAOSSÜ, Laan, I) 4.
UitgeverP. TRAPMAN.
Medewerker J. VI 1 R K L.
EERSTE liL,41).
INGEZONDEN.
Staatspensionneering.
Binnenlandscb Nieuws.
FEUILLETON.
Dit blad verschijnt tweemaal per weekWoensdag- en
Zaterdagavond. Bij inzending tot 's morgens 9 ure, worden
A DV ËRTKNTIEN in het eerstuitkomend nummer geplaatst.
INGEZONDEN STUKKEN één dag vroeger.
Prijs per jaar f 3.Franco per post f 3.60.
Afzonderlijke nummers 5 Cent.
ADV ERTSEN TIEN van 1 tot 5 regels t 0.25 iedere regel meer 5 ct.
Groote letters worden naar plaatsruimte berekend.
DU nummer bestaat uit twee bladen.
Geachte Redactie 1
Ook ondergeteekec de ia de meen i dj* toe-
gedaan, dat men door wrijving van gedachten
tot de waarheid moot komen, en daarom
wenschte ook hij gaarne nog z ij n o gedachten
kenbaar te maken. Ook ik heb bezwaren
tegen het overgangsstelsel der Wetenschappe
lijke Commissie en wel deze: Je. Het ie
onrechtvaardig, en vele arbeiders zuilen van
die onrechtvaardigheid de dupe worden. Ik
denk daarbij aan die arbeiders, die gezamen
lijk met hun patroon zorgdragen voor een
pensioentje op hun enden dag, (zooals fa
brieksarbeiders en dergelijken) en aan welk
pensioen de patroon gaarne het zijne bijdraagt,
om te voorkomen, dat de in zijn dienst ver
grijsde arbeiders op hun ouden dag gebrek
zullen lijden. Toch zal bjj invoering van een
staatspensioen, volgens het stelsel der Weten
schappelijke Commissie, zoo'n patroon zeer
zeker zijne bijdrage inhouden, daar hij na
tuurlijk ook moet bijdragen ter verkrijging
van de 20 millioen, benoodigd voor het dan
te verleenen staatspensioen. Want nooit
zal en kan een patroon er in berusten, dat,
wat hij uit humaniteit voor z ij n gewezen
arbeiders doet, de Staat daarvan voer zich de
helft toeëigent, dit althans zijn arbeiderg in
mindering brengt.
Want, zal zoo'n patroon zeggen, ik keer
mijne bijdrage in het pensioenfonds van mijne
arbeiders wel uit in het belang van m ij n e
arbeiders, maar niet ten deele ook in het
belang van de arbeiders in het algemeen.
Niemand zal het een patroon envel kunnen
duiden, dat hij er voor bedankt, om aan den
Staat, (dit is de gemeenschap), een extra
cadeautje te verschaffen. Alzoo znlien er die
arbeiders de dnpe van worden.
Hetzelfde zal ook het geval zijn in nog
meerdere mate voor een groot aantal Rijks-
en Burger-ambtenaren, die verplicht
zijn, tbans jaarlijksch hunne premie te storten,
ter verkrijging van een eigen pensioen.
Ook onder hen zullen er velen zijn, die moeten
bijdragen voor het staatspensioen, waarvan
zij volgens het stelsel B. B. F. zelf nrct
kunnen profi'.eeren. Tegenover hen is men
dns al zeer o n b i 11 ij k. Tot zoover mijn
eerste bezwaar.
Mija tweede is, dat het ook nog te ver
nederend zal werken. Dit is vooral het
geval voor menschen, die oogenechijnlijk voor
gegoeden doorgaan, doch dien zoogenaamden
we'staDd hebben te danken aan of door het
gebruik van een anderB kapitaal. En gelukkig,
niet waar dat iemand, begiftigd met door
zicht en energie, geen kapitaal hebbende, dit
kapitaal van anderen kan krijgen, en zich
daarmede een onafhankelijk bestaan en in
zijne omgeving een zeker aanzien weet te
verwerven. Doch hoe moet zoo iemand zich
wel gevoelen, wanneer hjj, ond geworden en
zgae zaken niet meer kunnende besturen, zich
daaruit moet terugtrekken Dan zal hij, na
aflossing van het door hem gebruikte kapitaal,
hoogstwaarschijnlijk arm zijn, en wat staat
zoo iemand dan anders te wachten, dan ver
nedering Hij zal toch, ter verkrijging van
een penaloentj a,(volgens het stelsel van de W
C., al is het dan ook in de laagste klaese)
zijn toestand moeten blootleggen, en hij zal
in zijne omgeving niet meer de man zijn, die
hij was. Hij moet das óf zich vernederen, óf
stille armoede lijdenen hoeveion, met
dezen gelijk staande, zonden er we! niet zijn.
vooral in den zoogeoaamden midden stand j
Och, hearen B. B F., is het nu juist wel zoo j
noodlg, dat de Bond voor Staatspensionneering
zijns statuten wijzigt ter verkrijging vaneen
Pensioenwet volgens uw stelsel Mg dunkt
van niet, want de Bond toch is opgericht
voor den tijd van ruim 20 j »rea. Daaruit
blijkt toch voldoende, dankt mij, dat door de
oprichters van den Bood niet verwacht
werd, dat het gevraagde zoo maar in eens
zon worden verkregen, maar dat dit lang
zamerhand zal moeten gebeuren. Men begreep
toen ook wel, dat hot aan de Regeering
moest worden overgelaten, hoe da zaak te
regelen, om te komen tot den overgang van
het thans stelseilooze stelsel tot een beter
of afdoend stelsel. De regeering kan
immers, wanneer ernstige wil tot afdoend
hel pon bij haar voorstaat, (maar dit vooralsnog
onuitvoerbaar acht),ook zonder dat de Bond van
beginsel verandert, het stelsel van de heeren
B. B. F. wel tot wet verheffen? want dan
zal de rogcering, zoekende naar het be3te en
tevens het goedkoopste stelsel, toch ook wel
kennis genomen hebben van het stelsel B. B. F.
Niemand kan meer verheugd zijn dan ik,
wanneer de eerste Pensioenwet, dis in het
staatsblad wordt afgedrukt, zoo ver gaat,
a's m9t het stelsel der W. C. wordt beoogd.
Wij znlien dan dankbaar zijn, maar niet
voldaan, en de Bond zal door kunnen gaan
met aan te dringen, tot wegneming ook van
de hierboven genoemde en misschien nog
andere bezwaren, totdat er afdoande wordt
geholpen. En zal dit afdoende-helpen nu
werkelijk 40 a 50 mil'.ioen moeten kosten
Ja, misschien, zoo alle ouden van dagen
van het hun toegekende recht gebruik maak
ten, maar dit zal toch immers wel niet zoo
zijn. Velen zelfs onder hen, die niet voor rijk
kunnen doorgaan, zullen er geen gebruik van
maken. Wanneer hun eigen inkomen hen in staat
stelt, om te kunnen blijven leven in den stand
waarin zij gewoon waren te verkeeren, zullen
ook er voor bedanken. Be bepaling dient ge
maakt, dat, wanneer men gebruik van het
pensioen wenscht te maken, men slechts
behoeft te bewijzen, dat man den leeftijd
heeft bereikt. Meer omslag niet en dat zal
toch zeker z>er geruststellend zijn, en dit
zijn juist ook de voordeelen, verbonden
aan het atelssl van den Bond. Men weet zich
op den ouden dag voor honger geviijwaard,
men weet, dat men het pans'oan kan bekomen
zonder lastige en vernederende for
maliteiten en dat alles is ons toch wel een
cffer waard, niet waar, ook al behoeven wij
er niet van te prcfLeeren? Ja, wij hopen
zelfs, er niet van te moeten profiteeren, niet
waar Want de becijdenswaardigen zijn nog
altijd niet zij, die ontvangen.
C EO UW,
Kothorn.
- WINKEL.
Zaterdag 14 dezer vergaderde het Bestuur
der Afdeeling Winkel van de Vereenigicg
„Volksonderwijs," ten huize van den heer
A. Wit. Behalve aan de vaststelling der
agenda voor de ledenvergadering op Woens
dag 15 Februari en de regeling van enkele
z^ken van hnishondelijken aard, was deze
bijeenkomst gewijd aan de bespreking van
de vergaderiug die op Zaterdag 21 Jan. te
Schogen zal worden gehouden en waar de
heer A. H. Oerhard het woord zal voeren
over de ingediende wet op het Lager
Onderwijs.
Besloten werd mede te weiken tot het
welslagen der uitgeschreven meeting1 door
het verstrekken van geldelqken steun;2 door
het helpen verspreiden van circulaires
ter bijwoning der vergadering, 3 door het
bezoeken der bijeenkomst
Eenige leden gaven hun voornemen te
kennen per rijtuig naar Behagen te gaan,
maar algemeen was men van oordeel, dat
het beter was, als er een tx ra tram liep.
Besloten werd, aan het uitvoerend comité te
verzoeken, hiertoe pogingen aan te wenden,
daar men meende, dat het bezoek groot
genoeg zon zijn, om da hierdoor gemaakte
kosten te kunnen dikken.
Vr ij dagnacht werden do buren
van vrouw B., woneode aan den Stadsblok-
keuweg te ARNHEM, gewekt, doordat deze
in haar bed lag te zingen en te schreeuwen.
Een hunner, haar zwager, girg bij haar in
huis en kwam tot de ontdekking dat zij krank
zinnig was geworden. Meerdere buren wer
den erbij gehaald en da vrouw werd, na ge
kalmeerd te zijn, naar bed gebracht. De
zwager nam den sleutel van hare woning
mede en men bleef nog wat opzitten om te
zic-u, hoe de vrouw het verder maken zon.
In d8ii morgenstond wist de ongelukkige
echter te ontsnappen, zonder dat men wist
waarheen zij zich had begeven, en aanvanke
lijk bestond het vermoeder, dat zij zich naar
Zntphen had begeven, waar haar man in het
krankzinnigengesticht wordt verpleegd. Alle
nasporingen bleken echter tevergeefs, totdat
des namiddags uit Oostarbeek de tijding
k wam, dat het lijk eener onbekende vronw
aldaar uit den Rijn was opgehaald, en bij
onderzoek bleek dat dit van de vermiste
vrouw B. was.
Vergiftiging?
Naar men meldt zijn te HALFWEG ver
schillende personen uit een gezin ongesteld
geworden, na het eten vbd gedroogde appelen,
die te Amsterdam wsren gekocht. De politie
heeft den aanwezigen voorraad appelen bij
dien winkelier in beslag genomen.
IJ s-o n g e 1 n k k e n.
Ondanks herhaalde waarschuwingen der
politie begaf een asr.t-,1 jongens zich Zondag
middag op het natnu lijk nog zeer zwakke
ijs van den erooten vijver in het Park Honin
gen te ROTTERDAM. Plotseling brak het
ijs en voor de oogen van een aantal anderen
verdwenen drie knapen onder het ijs. Burgers
en agenten van politie schoten van verschil
lende kanten toe en met behulp van dreggen
gelukte het, één jongen op den wal te
breDgen. Hij werd in eene woning binnen
gebracht en men slaagde er in, het bewustzijn
weer op te wekken.
Bewoners uit de omgeving van den groo-
ten vijver hedden middelerwijl pogingen aan
gewend door middel van een roeiboot den
anderen jongens te hulp te komen. Zij kon
den echter niet meer geholpen worden
slechts hun lijken werden opgehaald.
De toestand van den geredde was nog van
dien aard, dat het noodzakelijk geacht werd
hem gedurende den nacht te doen verblijven
in de woning, waar. bij, na uit het water te
zijn gehaald, werd binnengebracht.
A an het hulppost- entelefoon-
kantoor WARMENHUIZEN werden behan
dald in December 190465 Inlager. spaarbank,
bedragende f 5172 75, 16 terugbetalingen, be
dragende f1694 60, 216 pakketten en 65 tele
grammen. Over het geheele jaar 487 inlagen
of f32200 46, 111 terugbetalingen f13953 28,
1869 pakketten, 510 telegrammen.
De mazelen in deomstreken
van het dorp NOORDWOLDE Fr) eischen
vele cffjrs. Eiken morgen kondigt klokgelui
sterfgevallen aan. Er zijn gezlDneD, waaruit
tegelijk twee kinderen grafwaarts gebracht
worden.
Eene commissie nit de bnr-|
gerij van bot Westdeel van ANNA PAU-
LOWNA heeft den heer K. Kniper,
die vele jaren èa als onderwijzer, èa als
medebestuurder der Spaarbank van de Mij. tot
Nnt van het Algemeen, Departement Anna
Paulowna, zoo veler achting, waardeering
en vertrouwen genoot, een blijvend aandenken
geschonken. Dit aandenken bestaat uit een
gouden bril in een étui met inscriptie, bene
vens een kamer-ameublement.
Zondag 16 Januari jl. gafhet
Harmonie-gezelschap van Winkel een
uitvoering in de lokaal van den heer P. Ruis
te HET ZAND, welke heel goed is geslaagd.
Vooral no. 7 van bet programma Snrles
Montagnes van I. Werkman, no. 2
Miranda, fantasie en no. 15 Lr trimard,
werden uitstekend gespeeld. Voor afwisseling
kreeg men eenige voordrachten, welke zeer
in den smaak van het publiek vielen en een
gezellig Bal besloot den avond.
De pokken heerschen opdit
oogenb'ik vrij hevig in de gemeente VENLO.
Door dr. J, Janknecht aldaar zijn een
I zestal gevallen van pokken waargenomen,
i alle in de buurt van „Stalberg".
De patiënten, 5 mannelijke en 1 vronwe-
j lijke, worden allen In hnn woningen ver-
pleegd.
HOOGWOUD.
Op de voordracht voor onderwijzeres in de
Weere, gem. Hoogwoud, zijn geplaatstlMej.
P. S. M. van Wijk te Hoogwoud2 Mej.
N. Hartland te Koedijk; 3 Mej. A. Schurink
te Sreek.
Men deelt mede:
De echtgenooto van een landbouwer nit
een onzer kleine dorpen gevoelde zich onwel.
De hulp van den geneesheer werd ingeroepen.
Deze komt. „Wel, wat scheelt er aan
vroeg hij. „Och, dokter, mijn vronw is er naar
aan toe, pijn hier, pijn daar, en kramp, ik
denk dat ze de „fnvelenza" heeft. We hebben
al geprobeerd met warme pappen, maar
't helpt nleis." De dokter stelt een onderzoek
in. „Zoo. hmI fi renza denkt ge, warme
pappen iè, je, dat is ook gced voor steen
puisten, maar in dit geval zon ik liever de
baker latnn halen." „De baker vraagt de
man verwonderd, „de baker roept de vronw
nit de bedstede haren man als een echo na.
„De baker 1" roepen zij samen, nog eens.
„Moet mijl vrouw dan e „Ja, ja,
zeker, mijn goede man. Zorg maar gaaw voor
kindergoed."
Twee uur later werd tot onbeschriflijke
verbazing van man en vrouw een A nke zoon
geboren.
„Wel, wel, je zon ncn toch zeggen, dat we
daar geen van tweeën iets van gemerkt heb
ben was 's mens uitroep.
Toen de nieuwbakken vader de tijding aan
da dorpsgenooten mededeelde, wilde niemand
hem gelooven, zelfs zijn schoonvader meende,
dat het een Aprilgrap was, en nsar men ver
zekert, loopt de vader gednrig naar de wieg
om zich te overtuigen, dat de dokter hem
toch niet gsfept heeft. (N. R. C;)
Onlangs werd gemeld, dat
door zekeren O. P., bloemist, op een avond,
toon hij zich per rijwiel van BENNEBROEK
naar HAARLEM begaf, een portefenile werd
verloren, inhoudende een groot bedrtg aan
geld (f 9610), even te voren door hem als
erfdeel ontvangen. Alle onderzoekingen
bleven zonder resultaat. Thans is de porte
feuille te BeDneb.-oek door een inwoner van
1 die gemeente gedeponeerd, die haar gevonden
i heeft ongeveer bij het Manpad, helaas zonder
geld, slechts inhoudende eene gezegelde ver
klaring. [Haari. D]
Wat bij den diefstal te AM
STERDAM bij de firma Citroen aan de
Galerij gestolen werd310 gonden ringen,
99 gouden dames- en heerenrlngen met
diamanten, 106 gonden kettingen, 69 gonden
armbanden, waarvan sommigen bezet met
paarlen en diamanten, 29 paar gonden oor
knopjes met diamant, 248 paar gonden en
zilveren oorknopjes, 164 gonden broches, 132
gouden en zilven heeren-dasspelden, 171
parures (manchet- en overhemdknoopen), 38
potloodhouders doublé en goud, 16 gouden
horloges, 27 zilveren horloges, 2 gonden
beursjes, 9 kristallen of porseleinen flacons
met goud. Een goede oogst dus
Voor het examen in „M i li t ft i r e
bekwaamheid en Lichamelijke geoefendheid",
te Den Helder afgenomen, zijn alle deelne
mers uit ANNA PAULOWNA geslaagd, n.m.
de jongeliedenE Vogelenzang, P. Wilms,
M. Koog, H. Cornelissen, P. de Graaf, J.
Waifcoer en J. Komen.
ANNA PAULOWNA.
Voor den wedstrijd in militaire gymnastiek,
uitgeschreven door het „Nederlannsch Gym
nastiek Verbond," op Zondag 16 Januari te
Hoorn gehouden, en waaraan deel mochten
nemen jongelieden, die een dienstplichtig
nommer voor de militie hadden getrokken
en tevens lid waren eener gymnastiek-ver-
eeniging, hadden zich nit verschillende
plaatsen van Noord-Holland 24 personen
aangegeven.
Het minimum aantal punter,dat men behalen
moest, was 60.
Zes personen kwamen met een prijs, t.w.
een diploma en een dasspeld, nit het
strijdperk, waar het nogal heet was toegegaan,
en het doet ons genoegen te kunnen melden,
dat onze plaatsgenoot E. Vogelen
zang prijs winner werd met 71 punten.
Weer een valsche munter.
Reeds langen tijd bestond vermoeden, dat
er te KETHEL en VLAARDINGEN valsch
geld werd gemaakt, althans in omloop ge
bracht. De burgemeester van Kethel en do
commissaris van politie te Vlaardingen
hebben gezamenlijk ean onderzoek ingegteld
Zaterdag jl. is deer de justitie van Rotter
dam te Kethel bij zekeren W. en bij een
familielid van dezsn te Rotterdam huiszoeking
gedaan. Bij W. zijn een aantal valsche
kwartjes en de gereedschappen, waarmede die
vervaardigd werden, in beslag genomen. W.
zelf is aangehouden.
Ongeluk.
Ztterdag had een timmerman bjj do nienw
op te bouwen stoomolieslagerij „de Liefde",
van den heer W. Prins te Wormerveer, het
ongeluk onder een groeten oliebak te geraken.
Deze viel op hem, zoodat zijn borstkas erg
bezeerd werd. Bovendien braken twee ribben
en zijn schouder. In bedenkelijken toestand
werd hij per rijtuig Eaar zijn woning gevoerd,
Die was niet op de hoogte.
Voor de arrondissementsrechtbank teLEEU-
WARDEN moest in een strafzaak een tot
het Israëlietisch kerkgenootschap behoorend
persoon als getni-e optreden. Hij maakte
echter bezwaar, den eed af te leggen onder
het opsteken van twee vingers, daar, ge'ijk
hij zei, zijn golocf voorschreef slechts één
vinger op te steken. De rechtbank liet kier-
j op den opperrabbijn, den heer S. J. Rudelg-
heim, aan het paleis van jnstltie komen,
wiers meening in raadkamer werd gevraagd.
Gelijk deze verklaarde bestond er, volgens
den Israëlietischen ritus, geen bezwaar tegen
het opsteken van twee vingers. De getuige
I legde toen op deze wijze den eed af.
Roman van
CARL BUSSE.
o—
19.
Driemaal had Julereeda gegooid en nog
had zjj het cijfer, om een prijs te winnen,
niet bereikt.
„Noemt gij dat geluk vroeg zij den
baas van het tentje geërgerd. „Ik dacht,
dat ik een gelukkige hand zou hebben."
„Dan speelt u maar verder tot het komt.
Verlooiden hebben steeds geluk."
Zij werd boos en zette den beker drif-
"eer. nlk ben niet verloofd,"
wilde zij roepenzjj deed het even-
W maar beet zich op de lippen.
„Nu? vroeg Peter, die zich met opzet
had omgedraaid.
En zij deed het voor de vierde maal en
eindelijk won ze.
Zjj mocht zelf iets uitzoeken. Zenuwachtig
keek zij het heela tentje rond. Een dik
buikige drinkkom met goud, groen en blauw
beviel haar uitermate. „Tot aandenken
stond er op.
De baas prees haar den kop aan, zjj kon
onmogelijk kapot, een prachtstuk voor een
uitzet. „En wanneer u dan samen met uw
mannetje daaruit koffie drinkt
„Geet maar hier," sprak zjj vlag ea eeo
diepa rimpel verscheen op haar voorhoofd.
„Mooi niet?" vroeg zjj later aan Pater.
„Zeer mooi," antwoordde hjj en vond den
kop afschuwelijk.
Maar, lieve hemel, vanwaar moest dat
meisje ook een beteren smaak hebben. Van
huis Hjj noemde zichzelf een ezel, dat hjj
er zich over verwonderde.
„En nu
Zij stond voor hem in haar witte kleed,
den veroverden kop in de hand, en keek
hem lachend aan, als dacht zij „waarheen
ge wilt." Ten slotte kwamen zjj overeen,
om naar het hippodióme te gaan.
Zij moesten nu het geheele plein over-
loopen, om daar te komen. Het hippodröme
stoDd aan den weg, waarlarg3 men in de
stad kwam. Toen zjj naast elkander voort-
liepen, een vroolijk gesprek voerend, kwamen
zjj de lamilio Westerhausen tegen, de
raadsheer zeer waardig, mevrouw vriendelijk
waggelend, juffrouw Inge koel en voornaam.
Een ontwijken was niet meer mogelijk.
Peter groette dus diep zeer vormelijk
werd do groet beantwoord Peter drukte
de lippen stjjf op elkaar en wendde
zich dan met dubbele vriendelijkheid tot
Jule.
Maar Jule Fischer had het hooid diep
gebogen. De handen, die den bonten kop stjjf
vasthielden, trilden.
Zjj bad den nek zóó gebogen, als ver
wachtte zjj oen slag Z j moest aan releren-
daris Diecbmann denken zjj voelde plot
seling den grooten afstand. Zrj sidderde
en was beschaamd en bang, dat hij zich
voor haar zou schamen. Hjj zou haar deze
ontmoeting doen ontgelden, Misschien alleen
door het vertrekken van zijn gelaat, een
verandering van toon, een lichte ontstemd
heid.
Zjj vertrouwde zichzelfniet.toen hij plolse-
ling bjjna nog vriendelijker werd. Het wts
te ongelooflijk, dat hij nu nog met meer
respect tot haar sprak. Het verdoolde
haar.
„Nu komt het," dacht zjj, en boog het
hoofd nog dieper.
Maar daar waren zij aan het hippodröme.
Zij vonden met veel moeite nog twee
plaatsen. Peter liet bier en spuitwater
komen en zjj lachten voortdurend om de
malle en dwaze bewegingen, die door de
ruiters werden gemaakt.
Maar terwijl Jule geheel bij de zaak scheen
en hartelijk lachte, dacht zij nog steeds met
verwondering aan dA'gere. wat straks was
gebeurd Dikwjjls,wanneer Peter luid lachend
zich vooroverboog, omdat eeo dikke groente
vrouw luid gillend en schreeuwend van het
paard gleed, zag zjj hem tersluiks aan, als
geloofde zij bet niet, dat hij het was En
yjj schrikte, wanneer hjj zich tot baar
wendde en moest al haar best doen,
om hem eon kalm antwoord te kunnen
geven.
Ia haar verbazing was een groote schuw
heid en dankbaarheid. Misschien had hjj
nu van haar kunnen verlarg-m. wat hij
wilde. Maar juist ddd-om schoof zjj zoo ver
mogelijk van hem sf, als bij de beperkte
ruimte maar eenigszins mogeljjk was.
Zjj werd steeds bevangener en terug
houdender.
Hjj voelde het.
„Gij amuseert u niet," zeide hjj. „Willen
wjj heengaan En dadelijk daarop ver
ontschuldigde bij haar zelf. „Het is wer
kelijk ook te veel verlangd, om een half
uur naar dat vervelende gedraaf te kjjken,
vóórdat er ceüs een aardige zandruiter is."
Zoo verlieten zij de tent. Jule Fiscber
keek op haar horloge. Het -Rees tien uur.
„Ik moet mijn vader eens opzoeken," zoide
zjj haastig „Hjj zal wel in de kegelbaan zijn."
Misschien dacht zij, dit Peter Kömer
dan nu wel afscheid van haar zou nemen.
Maar hjj ging met haar mc naar de kegel
baan. Man hoorde daar een dot rollen,
het vallen der kegels, het rumoer dat elke
mislukte gooi vergezelde. In dichte rijen
stonden do stamgasten hier geschaard, cm
eiken gooi te critiseeren.
Jule met Peter drongen door de mannen
heen.
Mtiffelmann, de gerechtsdienaar, stond in
de hemdsmouwen, juist gereed om te gooieo.
Toen hjj den referendaris zag, liet ij van
schrik den bal vallei), zoodat die
van de hardsteenen baan in het zand
rolde.
„Een poedel," jubelden de toescheu iers.
Maar vol waardigheid werkte hjj om
stilte, stelde zich in postuur, en rirp met
luider stemme,zoo gord en zoo kwaad hij het
met zjjn schor geluid k--n doen
„Ik bpgroet mjjnhcer den referendaris
in naam mijner vereenigiiig „de Burger
wacht" en in naam van de kegelcluh
„G^oi raak." Groote eer voor cns. Meen jij
wat anders, Wil', elm?"
„In geen geval, geachte corlrater. Ik
wil mjjzelf voorstellen. in het latjjn
praesento ma ik heet Zühlke, Wilhelm
Zühlke van het gymnasium Zeer verheugd,
hooggeëerde heer referendaris."
„Eveneens, eveneons," zeide Peter Kömer
en drukte do hard van mijnheer Ziihibe.
„Daar ben ik onder da ware broeders
verzeild geraakt," dacht hjj.
Maar het waa reeds te laat, cm to retour-
recren Paul F s-cher, Jule's vader, had
vlug zjjn uniform van „de Burgerwacht"
aangetrokken en verwelkomde den referen
daris eveneens. Dan kwam bakker Böhm
als onttroonde majesteit voorgesteld en die
uit woede over zyn nederlaag met het
prijsschieten, te veel gedronken bad en
dadelijk op het geweer begon te schim
pen. Het regende vragen en van alle kanten,
en eerst toen de kegeljongen ongeduldig
werd, ging de grijze Müffelmann andermaal
zijn geluk beproeven.
Toen kreeg Peter wat vrijaf. Hij keek
rond, waar Jule was gebleven.
Hjj schrikte, toen hjj haar zag. Zjj zat
naast juff ouw Böhm,die,getooid metb'eede
lila keelbanden, op een stoel troonde en
zichzelf met een even kleurigen zskdoek
frissehe lucht zat toe te waaien.
Was dat dezelfde Jule Fischer, met wie
bij zootven in den draaimolen had gezefec
Als was alle vreugde voor haar bedorven,
zoo zat zjj daar die trotsche, ongenaak
bare trek weer op haar gelaat en een diepe
rimpel tussebeu baar wenkbrauwen. „Zij is
weer orgenaakbaar," moest Peter onwille
keurig der. ken.
Hij sloot zich bjj Müffelmann aaB, die de
G; mi s gezelschap wilde gaan houden. De
portier van het gymnasium kwam otk
spoedig.
„Wel, op eenmaal zoo ernstig?" vrorg
Peter zacht, toen de anderen in gesprek
waren.
„Ja."
„Vervelend hier
„De wedstrjji :s voorbij," sprak zjj even
zacht als bij zooeven. Het is tjid omnaar
huis te gaan. Ik wacht nog wat er
gaan ook nog andoren mede."
WORDT VERVOLGD.