JULE.
Donderdag 2 Februari 1005
49ste Jaargang No. 4015.
9
Bureau i BCHAGISJB, ÈLacUt, P 4.
Uitgever i P. TRAPMAN.
Medewerker J. W I X Bi E L.
EERSTE BLAD.
Gemeente Sohageo.
BEKENDMAKINGEN.
Arbeidswet.
Spaan ol Betoiiers vaa Faaiisa.
INGEZONDEN.
FEUILLETON.
Binnenlandsch Nieuws.
S ij H A G E R
COURANT
Dit blad verschijnt tweemaal per week Woensdag- en
Zaterdagavond. Bij inzending tot 's morgens 9 ure, worden
A DVKRTKNTIEN in het eerstuitkomend nummer geplaatst.
INGEZONDEN STUKKEN één dag vroeger.
Prijs per jaar f 3,Franco per post f 3.60.
Afzonderliike nummers 5 Cent.
A D VERTEN TIEN van 1 tot 5 regels 1 0.26 iedere regel meer 6 ct.
Groote letters worden naar plaatsruimte berekend.
Dit nummer beslaat uit twee bladen
POLITIE.
Ter Secretarie deier Gemeente zjjn inlichtingen te
bekomen omtrent een op Donderdag j 1gevonden
ring met sleutels.
—oo
De Burgemeester der Gemeente Schagen brengt
belanghebbenden in berinnering de volgende bepalingen
der Arbeidswet;
„Het hoofd of de bestunrder van een bedrijf of
eene onderneming, waarin of waarvoor een persoon
beneden 16 jaren arbeid verricht in fabrieken en
werkplaatsen, moet in het bezit zyn van eene kosteloos
verkrijgbare kaart.
„Binnen tweemaal 24 nren na het eindigen van de
arbeid»betrekking tusschen den jeugdigen persoon en
hem, die d.-zen arbeid deed ve-richten, is laatstge
noemde verplicht die betrekkelijke kaart, na daarop
den dag van opneming en van ontslag te hebben
vermeld, terng te bezorgen bjj den Burgemeester.
„Overtreding wordt gestraft met hechtenis van ten
hoogste 14 dagen of geldboete van ten hoogste 15
gulden."
Schagen, den 27 Januari 1935.
De Burgemeester voornoemd,
H. J. POT.
ALPHABETISCHE LIJST
van de in deze Gemeente metterwoon gevestigde
Burgemeester en Wethonders der Gemeente SchageD
brengen ter algemeens kennis, dat de, ingevolge art.
17 van het Koninklijk besluit van 16 December 1902
(Staatsblad No. 222), opgemaakte alphabetische Ijst,
bevattende de namen der in deze Gemeente metterwoon
gevestigde eigenaars of beheerders van één of meer
ter vordering aan te bieden paarden, gedurende de
maand Februari voor een ieder op de Secretarie dezer
Gemeente ter inzage ia nedergelegd.
Schagen, den 1 Februari 1905.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
De Burgemeester,
H. J. POT.
De Secretaris,
ROGGEVEEN.
Ofschoon meneer X het wil doen voor
komen, alsof hij zich verdienstelijk maakt
door verbruikers van hulpmsststcff ,n „VOOR
TE LICHTEN" en te „WAARSCHUWEN
tegen het koopen van Vischguano, blijkt
meneer X evenwel gegronde reden te hebben,
om zich schuil te houden.
Ik ken menschen, die steeds gelegenheid
zoeken, en ook vinden, om met grijnslach op
het gelaat den goeden naam van anderen
door het slijk te scheuren. Bij een klein deel
van het publiek zullen zij tijdelijk hun doel
bereiken, succes hebben, doch bij het beste
deel zeker nimmer, is de uitwerking van
hun venijn juist tegenovergesteld aan hunne
bedoeling, m. a. w. het beste en het grootste
deel van het publiek doorziet hun laagheid.
Door de gunstige conditie, waarin het
Landbouwkantoor „Noord-Holland" staat ten
opzichte van den inkoop van hulpmeststoffen
en door het berekenen van zeer matige winst,
leveren wij die waar tegen zeer voordeelige
Roman van
CARL J3USSE.
o—
23.
Peter'e oogen schitterden. Dat zou
een nieuw wonder voor Jule zgn. En
vergenoegd stak hg het uurwerk in zgn
zak.
Daar kwam, met opstaande ooren en den
staart tusschen de pooten, Satan aanstuiven.
Na eenige zweepslagen en het gewone ge
jank, kreeg hg het koud geworden eten,
dat het dier gretig naar binnen werkte.
Toen was het ook hoog tgd om op te
breken. In groote vreugde-sprongen rende
Satan vooruit en spoedig was Peter op de
afgesproken plaats.
Jule was er nog niet. Hij ging op een
mijlsteen zitten en wachtte.
Na niet te lang zitten, spitste de hond
de
ooren en bromde. Het dier had
naderende schreden gehoord.
„Ho-hi-hol" jodelde Peter
Zwakker kwam het antwoord terug en
spoedig kwam Jule zelf. Door de struiken
schemerde haar witte japon. In sprongen
hepen èn heer èa hond haar tegemoet.
Z\j schrikte en bleef staan, want de dog
sprong tegen haar op. E9n bevel van Peter
riep het dier terug.
.Hij
is nog wilder dan jn nog wilder,"
prijzen en conditiën. Wij doen onze zaken
op nette en fatsoenlijke wijze. Dit weten
mijne kennissen en verzeker ik aan anderen.
En hiermede basta. Ia geen geval zal ik
verder ingaan op ploertige insinuaties en
beleedigingen, van een persoon, die zich laf
hartig veilig waant onder een pseudoniem.
Emdelijk wensch ik iets mede te dealen
omtrent bewuste geschiedenis van de
VISCHGÜANO.
Toen in het najaar 1904 tot directeuren
van de fabriek voor Traan en Vischguano te
Maassluis de heeren Molenberg en Dekker
waren aangesteld, achtten genoemde direc
teuren het wenschelijk, om alle in opslag
liggende goederen, w. o. Vischguano, te
verkoopen. Eu wel omdat de zaken betref
fende de fabriek opnieuw moesten worden
geregeld.
Asd verscheidene handelaren in hulpmest-
stoffen werd toen de guano aangeboden; ook
aan mij. Aangezien men echter geen analyse
van het artikel kon overleggen, ried ik der
directie aan, om da waar te laten analyseeren
aan één der Rijkslandbouwproefstations
Dit gebeurde. Eu over de partij, waarmfê
ik had te maken voor Noord-Holland, wees
het proefstation te Hoorn een gehalte aan
van 8 85% stikstof, 4 4% phosphorznur, 0.3%
kali.
Na ontvangst van dezen aua'yiebrief begaf
ik mij persoonlijk naar den WelEdeiZ >er-
Geleerden Heer Dr. Van der Zaada en vroeg
diens oordeel over het artikel in verhouding
tot den prijs, waarvoor het werd aangeboden
enz. Dr. v. d. Z. achtte de waarde der stik
stof in Vischguano per procent tets minder
dan de stikstof in obilisalpeter. Op mijne
vraag, of ZEd. een cijfer wilde noemen ton
opzichte van dat prijsverschil, beweerde ZEI.
zulks slechts betrekkelijk te kunnen doen,
doch zou meenen, zoo ongeveer 10 centsdus
dat de waarde der stikstof in Vischguano
per procent 10 cent lager moet berekend
worden, dan de stikstof in Chilisalpeter.
Verder kan ik nog verklaren, dat Dr. Van
der Zaude in de maand November 1904 een
schrijven richtte aan oen der afnemers, die
eveneens advies over Vischguano had verzocht.
Ia dat sohrijven noemde ZEd. een waarde van
70 cent per procent stikstof.
Sedert dien tgd zijn de prijzen van destik-
stofaoudende meststoffen nog hooger geworden
en mag men dus ook voor de stikstof, die voor
komt in vischguano, een prijs rekenen, nog
iets hooger dan 70 cent. Berekenen wij de stik
stof 10 ct.lager dan ln chilisalpeter, dan komen
wij op een bedrag van 80 cent rekenen
wij echter niet het hoogste, doch nemen
voorlooplg aan, dat de waarde per procent
stikstok, die voorkomt fn vischguano, 75 cent
bedraagt, dan krijgen we de volgende uit
komst
8.85 stikstof maal 75 cent is f 6 63,
4 4 phosphorznur maal 13 ct. is f 0.67,
0 3 kali maal 17 cent
Waarde der vischguano f7.20 per 100 K.G.
In één adem voeg ik hier echter bij, dat
dit niet geheel als juist mag worden aange
nomen.
De praktijk moet nog spreken. Eerst dén
zal blijken, of bovenstaande berekening te
gnnstig of misschien nog te ongunstig voor
het artikel is.
Ongeveer zestig, bijna zonder uitzondering
flinke landbouwers in Noord-Holland zijn met
het nemen van één of meer proeven met
vischguano bezig. Er 1b dus aanstaanden
zomer rijkelijk gelegenheid, om de werking
ervan te observeoren. Blijkt het dan, dat de
vischguano niet aan te bevelen te duur
in het gebruik is, welnu, dan gebruiken we
het eenvoudig niet meer. Maar blijkt het
daarentegen, dat het artikel uitnemend goede
zeide z(j stralend, toen hg haar in zgn
armen sloot.
Zg had vandaag een andere witte japon
aan met laag uitgesneden hals. En
om den hals droeg zg een bloedkoralen
ketting.
Dat vond hjj zoo mooi. Wie ter wereld
droeg nu nog koralen Maar hjj boog het
hoofdje achterover en kuste op de bleek-
roode koralen.
„Hoe lief is dat," zeide hjj slechts.
Zg was zeer gelukkig, dat hem dit
beviel.
„Het is niet modernzeide zg, „maar
Toen aarzelde ze. „Ik had niets anders,"
had zg er aan willen toevoegen. Zg deed
het evenwel niet, uit plotselinge schuwheid.
Maar toch was zjj innig big, dat hg den
ketting mooi vond, nu zou ze hem altjjd
dragen.
„Heb je lang moeten wachten? Wat is
het een heerlgke dag. Ik wil nu vroolgk
en gelukkig zjjn Zg had geen ant
woord van hem noodig en wachtte er ook
niet op. Zg droeg een klein pakje in de
hand, dat hjj haar wilde ainemen.
„Neen, neen, neen," weerde zij af en
deed zeer geheimzinnig. „Neen, laat mij
dat zelt dragen. En nu moet ik eeist Satan
begroeten."
De hond was een heel eind vooruit, maar
in galop kwam hij aangerend. Hjj kwispel
staartte en gaf pooten.
„Mooi zoo, mjjn ouwe joDgen. Dat is
vrouwtje vrouwtje moet je lief hebben
vrouwtje moet je gehoorzamen."
Zoo sprak Peter tot het dier en hjj zag
heelemaal niet, hoe Jule's gezicht donker
rood zich kleurde, toen hjj het woord
eigenschappen bezit, (zooals wel wordt be
weerd), die het gebruik in Noord-Holland
wenschelijk maken eb den landbouwers ten
voordeele komen, dan zal het artikel zeker
zijn weg vinden, ondanks alle soorten van
tegenwerking door sommige bekende of
onbekende specialiteiten, die zulks liever niet
zien.
JOH. C. DE WIT.
Uit RINSUMAGEE3T schrijft
men aan het Nbl. v. Dokkum
Sedert gernimen tijd staat aan het westeinde
van da bnurt alhier een woonwagen, waarin
een gezin van zes personen verblijf houdt,
man, vrouw en vier nog jeugdige kinderen.
Ombelet, de vader van het gezin, is verlakker
en was Zaterdag op reis gegaan naar Leeu
warden, vanwaar hij Dinsdagmiddag terug
keerde. In den tijd, dat hij afwezig was,
gebeurde er in ziju gezin iets vreeselijksde
beide joagste meisjes, tweelingen van ander
half jaar, stierven in éénen nacht, den nacht
van Maandag op Dinsdag. Maar dagavond
waren ze, zegt de moeder, nog gezond en
wel; Dinsdagmorgen stond de vrouw huilen
de bij den wagen en gaf op de vrasg esner
in de nabijheid wonende vronw „wat er aan
scheelde," ten antwoord„Mijn beide kin
dertjes zijn dood." En helaas, dit was maar
al te waar
Dit plotselinge overlijden van twee kinderen
tegelijk gaf natuurlijk aanleiding tot allerlei
gissingen en veronderstellingen. De dokter,
met de doodschouw belast, verklaarde geen
doodsoorzaak te kannen opgeven, wat tenge
volge bad, dat de jnetitie zich met de zaak
ging bemoeien, om zoo mogelijk klaarheid
in deze duistere zaak te brengen. Dienten
gevolge waren Woensdag te Rinsuruageest
aanwedg de offiiier van justitie, de rechter
commissaris, de burgemeester en een paar
rijksveldwachters, terwijl de doktoren Van
Eden van Leeuwarden en Van der Sluis van
Akkerwoude e8n onderzoek instelden naar de
doodsoorzaak. Wat dat onderzoek aan het
licht heeft gebracht, is nog niet bekend, doch
we vernamen, dat er geen uiterlijke teskenen
van geweld aanwezig waren.
Men vermoedt echter, dat de verraderlijke
kolendamp hier weder deze noodlottige uit
werking heeft gehad. De moeder der onge
lukkige slachtoffertjes althans heeft den
avond te voren van een bukker een partij
doove kolen gekregen, om da&rmtê haar
wagen, waarin niet anders dan een petrolenm-
kacheltje werd gestookt, wat in de koude
der laatste dagen niet voldoende was, te ver
warmen,
Hoewel een gerechtelijk onderzoek Ia een
zaak als deze daarover steeds een schijn van
kwaad vermoeden werpt, is toch de algemeens
volksopinie, dat men hier niet te doen heeft
met een misdaad, maar met een ongeluk.
Men meldt uit ZAANDAM:
De anarchist Kloosterman verkocht Zater
dagavond hier op de markt. pepermun
tjes tegen 3 cent per stuk, en gaf dan als
emballage toe een geschriftje, getiteld: „De
commissaris naar Meerenberg." Zijn debiet
was vrij groot, maar na eenigea tijd werd
hij door de politie weder van de markt ver
wijderd en onder grooten toeloop naar het
burean overgebracht, alwaar weder proces
verbaal tegen hem is opgemaakt.
Daarop viel Kloosterman uit zijn rol van
gemoedelijkheid en begon de politie nit te
schelden en op andere wijze te beleedigen. Daar
mede maakte hij de zaak niet beter, en het
publiek, dat niet kon begrijpen, waarom K.
nu weder gearresteerd werd, trachtte hem
door opdringen en rukken en duwen te ont
zetten. Daarop volgde een charge met de
blanke sabel en dientengevolge raakten enkelen
onder den voet. K. kreeg proces verbaal en
werd daarop in vrijheid gelaten.
Nog werd een burger gearresteerd, die het
publiek aanraadde, de agenten te water te
werpen.
Toen Kloosterman uit zijn arrest ontslagen
werd, volgde hem een vrij groote menigte,
zingende socialistische liedereD. Op het Rus
tenburg hield K. halt, klom op de leuning
eener brug en sprak de menigte toe. Hij
raadde ze aan, huiswaarts te keeren, maar de
volgende week terug te komen, om hem
opnieuw te steunen en te toonen, dat men
niet duldde, dat de vrijheid van drukpers en
het woord werd gebreideld door een paar
Ziandamsche winkeliers en de Zaandamsche
politie. Hijzelf beloofde bij goed wedor vast
terug te komen.
HOORN, 28 Januari. De Kamer
van Koophandel had zich gewend tot B. en
W. dezer gemeente in zake deu achteruit
gang van de kaasmarkt alhier. Bijna alle
kaasfabrikanten gaan naar Alkmaar markten,
ofschoon ze zich grootere fiaanciëele opoffe
ringen moeten getroosten wegens den verde
ren afstand. De reden is1. Te Alkmaar
is de onverkochte kaas vrij van marktgeld.
2. Op de Alkmaarsche markt is meer con-
ourrentia en worden daardoor hooger prijzen
gemaaktmeermalen is 't gebeurd, dat de
hoogste prijs te Hoorn 1 gld lager was
dan die te Alkmaar. 3, Op dia markt wordt
veel naar fabriekskaas gevraagd, terwijl deze
in Hoorn slechts bijzaak Isalleen prima
fabriekskaas wordt hier gekocht. 4 Hst
aantal koopers te Alkmaar ia meer dan het
dubbele te Hoorn. 5. Kaas, die te Hoorn niet
verkocht wordt, is vaak te Alkmaar den
volgenden dag f2 meer in prijs.
Ia 't belang der Hoornsche markt moet,
volgens het oordeel der Kamer, punt 1 ook
hier gelden. Bovendien moeten geweerd
worden de talrijke, niet gewenschte hulp
aanbieders, die door het vragen van fooien
den boeren veel last veroorzaken.
Nog wordt maer medewerking gevraagd
van de Hoornsche kooplieden.
OfschooD bedoelde missive reeds lang ver
zonden is, is nog geen antwoord van de
autoriteiten ingekomen.
Dood verklaard.
Eenige jaren geleden vervoegde zich bij de
politie te WAGENINGEN zekere J. T., die
uit het signalement van een te Rotterdam
verdronken persoon opmaakte, dat dit zijn
broeder Marinus moest zijn. Ten einde zich
daaromtrent te vergewissen, werd de reis
naar Rotterdam aanvaard, waar echter het
lijk, wagens den verregaanden staat van ont
binding waarin het verkeerde, reeds ter aarde
was besteld- Aangezien echter het signale
ment overeenkwam en J. T. otk de kleederen
herkende, werd de overlijdensakte opgemaakt.
Men kan zich de verbazing en ontsteltenis
d8r familie voorstellen, toan Marinus Maandag
p'otseling de woning van ziju broeder te
Wagening8n binnentrad
Het lagere personeal bij
post en telegraaf.
Om meer luist op de hoogte te komen van
den maatscheppelijken toestand van het lagere
personeel der posterijen en telegraphie, is
door het hoofdbestuur van dezen tak van
dienst een onderzoek ingesteld omtrent het
zuiver weekloon, gehuwd of ongehuwd zijn,
het aantal kinderen des beambten, woning-
haar, belasting, schoolgeld, resteerend bedrag
voor levensonderhoud, duurte der levens
middelen en bijkomende bijzonderheden.
Dit onderzoek strekt zich nit tot adsisten-
ten, conduoteuTS, hoofdbestellers, kantoor-
vrouwtje uitsprak.
Om dat voor hem te verbergen, boog
zg zich diep voorover en nam den grooten
kop van den hond in haar handen, zg
streelde hem en sprak zoete woordjes in
Satan's oor.
„Zeg, zeg," plaagde Peter, „maak mij
niet ijverzuchtig. Heb je nu reeds
geheimpjes
Zij werd weer vrjjer en lachte.
„Ja, zwarte Peter, domme Peter, ik heb
hem gezegd, dat hij van mg moet houden.
Ik heb hem gezegd, dat hg zijn heer
moest vragen, dat deze goed, zeer goed
voor mg bleef."
Toen sloeg hg zijn arm om haar schou
der en zoo liepen zg door de eenzaamheid
van het woud.
Hg had de rozen boven op zgn hoed
gestoken, om de handen vrg te hebben en
nu had hij heelemaal de rozen vergeten. Zjj
echter keek zoo nu en dan schuin naar
boven en lachte, en wilde er niet naar
vragen.
„Ben jij zóó de stad doorgeloopen
vroeg zij eindelijk. „Ja? en niemand heeft
om je gelachen
Daarbjj nam zjj hem den stroohoed af, zjj
moest zich daarbjj wat uitrekken en hield j
hem met een plagend gezicht de bloemen
voor den neus.
„Ik wed, dat die rozen voor een dame
zgn. Voor eene, die ik misschien niet eens j
kon. Je bent ook zoo'n echte domme j
Peter."
„Ja, dat ben ik," knikte hg vroolgk. „Ik
zal ze dadelijk aan mjjn dame geven. Moe
ten ze hier, of een knocp locger?"
Zjj bleef staan, totdat de rozen op haar
boezem zaten.
„Nu moet ge mjj ook weer den hoed
opzetten."
Maar toen zjj op haar teenen voor hem
stond, kuste hij haar en drukte haar tegen
zich aan: „Mjjn Ju!"
„Bezeer de rozen niet," verzocht zij en
maakte zich van hem les.
„Hoe zullen wjj aan het eind van onze
wandeling komen, wanneer ge steeds gaat
kussen
„Dus alle honderd schreden eea ku3,
ja
Zg lachte. „Alle tweeduizend op zijn
hoogst."
Maar hg bleef aandringen, dat zjj de helit
moest laten vallen.
„Goed. Duizend. Wil jij tellen Dat zal
me een vervelende wandeling worden."
„Neen," antwoordde hij. Bij straalde
reeds. „Daarvoor heb ik eea vriend mcê-
gebracht. Daarvoor heb ik dit hier."
Hjj haalde het uurwerk uit z'jn zak Hij
hing het met een metalen haak in een
knoopsgat.
„Dit ding telt, terwjjl wjj praten. Ia
Tyrol heb ik het gebruikt. Op den eersten
dag hob ik daar 50.000 schreden gemaakt.
Heel aardig fcè
Zij geloofde het niet. Hij moest haar het
werk in de hand geven, hij moost baar
verklaren, boe het was ingericht en werkte
Zjj schudde slechts het hoofd, een na
denkende ernst lag op haar gezichtje.
„Wat bezit gij veel," zeide zij hall
treurig, half bewonderend en verbaasd.
Hij hoorde slechts de verbazing en
bewondering. Hg vond, dat er ge?n grooter
geluk bestond, dan een mecscb, van wie
kneohts, bestellers, zaalwachters, stokers, lijn-
wachters, monteurs, instrumentmakers en
vaste werklieden bij posterijen en telegraphie.
(„N- Ct.")
Treurig ongeluk.
Te HAARLEM had Zaterdagavond in de
Laidschestraat een treurig ongeluk plaats.
Daarover meldt de Oprechte Haarlemmer
Courant
Hermanus van der Veldt is Zaterdagavond
omstreeks 9 uur mat een oud voorlaadgeweer
onder den arm in de Leidschestraat gekomen.
Hij had 't gekocht vaa zekeren P. van Diest.
Waarschijnlijk wilde hij er mee gaan stroo
pen. De kastelein Joh. van den Nienwenhof,
die naast p ar ceel 49a woont, waar het onge
luk plaats heeft gehad, zei tegen den jongen
man „Jonge, Hnib, wat moet je met dat
rotding doenHij zei„Ik ga er mee naar
Kraantje Lek."
Nadat hij nog eenigen tijd met het geweer
in de Leidschestraat had „geschilderd" en
het o. a. uit de grap al eens op Van den
Nienwenhof had aangelegd, is hij naar boven
gegaan, waar de „grappan" met het vuur
wapen werden voortgezet. Hij richtte hst
o. a' op de 14j9rige Anna, een der drie
kinderen van zijn kostjnffiouw en zei„Zal
ik je eens doodschieten?" „Als je niet op
houdt ga ik naar de politie", zeide het kind,
waarop de moeder antwoordde: „Wees maar
niet bang. 't Is toch niet geladen."
Hermanus was deze meening ook toege
daan. Hij dacht, dat er geen kruit inzat en
de vronw van den verkooper dacht dit ook.
Van Diest zelf wist wèl, dat er een schot op
zat, maar toen Hermanus het geweer haalde,
was hij zelf niet thuis anders zou deze den
koooer ongetwijfeld hebben gewaarschuwd.
Men was juist bezig met de avondboterham
en er werd gesproken over den oorlog tus
schen de Japanners en de Russen en dat
daar zooveel meuschen doodgeschoten weiden,
toen, volgens da verklaring van zekere vrouw
Wijkhuizen, die ook in de kamer aanwezig
was, Hermanus ze!„Nu zal ik het eens
laten ketsen, en eon slaghoedje opzetten." Hg
richtte het geweer op zijn kostjaffroaw, die
bij de deur stond en trok af
De uitwerking was verschrikkelijk. De vrouw
viel, aan het hoofd bloedend, op den vloer. Van
der Veldt, vrouw Wijkhuizen en de drie kinde
ren, ze snelden allen, over de in haar bloed
badende vrouw heen, de trap af naar buiten.
Voor da deur was het een gegil van belang.
De meergenoemde kastelein Van den Nitu-
wenbof, die het schot en het gegil had ge
hoord, kwam aansnellen en vroeg„Huib,
wat is er toch gebeurd Dez9 was geheel,
van streek en riep „D'r is 'n moord gebeurd.
Zi hebben geschoten. Ik bloed ook." De kas
telein is naar boven geg3an en vond daar de
vronw, getroffen aan de zij van het hoofd.
Ze was dood.
Van der Veldt begaf zich naar het politie
bureau op het Leidscheplein, waar hij v r-
telde wat er gebeurd was.
In de Standaard lezen we
het volgende berichtje:
„Tot troost. De liberale leden van de Eerste
Kamer bieden heden een maaltijd aan hun
oud-medeleden aan, die, tengevolge van de
veranderingen in de politieke samenstelling
der Provinciale Staten, in hot vorige en daar
aan voorafgaande j »ar niet worden herkozen."
Hst hoofdorgtan van Dr. Knyper koestert
leedvermaak 1 Wat edel, niet waar, lezers?
WIERINGERWAARD.
Door onbekende oorzaak geraakte In den
nacht van Maandag op Dinsdag het werk-
manshnis, bewoond door Nienwenburg en
Doorn, in brar.d. Eecig meubilair wist men
nog te redden. Volgens zeggen was D. niet
verzekerd. Het poreeel brandde geheel nit.
men hield, iets nieuws te toonen.
„Eu ge z'jt ook ia Tyrol geweest?"
Als kiaderen van twee elkaar vreemde
werelden stonden zg tegenover elkaar.'t Was,
alsof zg beiden uit kringen kwamen, die
nog nooit met e'kaar in aanraking waren
geweest. Heerlgk, heerlijk, om wederzgds
elkaar dan in dien kring binnen te
leiden.
Eerst langzamerhand week het ernstige
bij haar. Zg" wilde dien afstandsmeter nu
ook probceren. Zij hield hem hoog in de
hand en liep voort, maar was zeer teleur
gesteld, als de wgzer op zgn plaats bleef.
Toon hij haar verklaarde, dat het uurwerk
vrg hangen moest, om de beweging van de
schreden meê te maken, bleef zg staan.
Toen hing hij het uurwerk aan den
smullen ketting dien zij droeg en waaraan
haar grootste schat, haar gouden horloge,
verbonden zat.
„Loop nu, Ju 1"
„Het gaat, het gaat!" juichte zg reeds
na een paar schreden. Zg telde met gloeiende
wangen. Elk oogenblik constateerde zg, of
alles wel precies klopte. Driehonderd
vgfuonderd achthonderd.
Zg had in het geheel geen oogen meer
voor Peter.
„Duizendriep zjj dan vroolgk van
verre.
„Duizend en één," zeide hij, en tilde
haar in de hoogte. „Bijt je weêr, Ju
„Neen," antwoordde zg onduidelgk,
want hg had haar tegelgk hartelgk ge
kust.
WORDT VERVOLGD.