JULE. Donderdag 2 Februari 1005 49ste Jaargang No. 4015. 9 Bureau i BCHAGISJB, ÈLacUt, P 4. Uitgever i P. TRAPMAN. Medewerker J. W I X Bi E L. EERSTE BLAD. Gemeente Sohageo. BEKENDMAKINGEN. Arbeidswet. Spaan ol Betoiiers vaa Faaiisa. INGEZONDEN. FEUILLETON. Binnenlandsch Nieuws. S ij H A G E R COURANT Dit blad verschijnt tweemaal per week Woensdag- en Zaterdagavond. Bij inzending tot 's morgens 9 ure, worden A DVKRTKNTIEN in het eerstuitkomend nummer geplaatst. INGEZONDEN STUKKEN één dag vroeger. Prijs per jaar f 3,Franco per post f 3.60. Afzonderliike nummers 5 Cent. A D VERTEN TIEN van 1 tot 5 regels 1 0.26 iedere regel meer 6 ct. Groote letters worden naar plaatsruimte berekend. Dit nummer beslaat uit twee bladen POLITIE. Ter Secretarie deier Gemeente zjjn inlichtingen te bekomen omtrent een op Donderdag j 1gevonden ring met sleutels. —oo De Burgemeester der Gemeente Schagen brengt belanghebbenden in berinnering de volgende bepalingen der Arbeidswet; „Het hoofd of de bestunrder van een bedrijf of eene onderneming, waarin of waarvoor een persoon beneden 16 jaren arbeid verricht in fabrieken en werkplaatsen, moet in het bezit zyn van eene kosteloos verkrijgbare kaart. „Binnen tweemaal 24 nren na het eindigen van de arbeid»betrekking tusschen den jeugdigen persoon en hem, die d.-zen arbeid deed ve-richten, is laatstge noemde verplicht die betrekkelijke kaart, na daarop den dag van opneming en van ontslag te hebben vermeld, terng te bezorgen bjj den Burgemeester. „Overtreding wordt gestraft met hechtenis van ten hoogste 14 dagen of geldboete van ten hoogste 15 gulden." Schagen, den 27 Januari 1935. De Burgemeester voornoemd, H. J. POT. ALPHABETISCHE LIJST van de in deze Gemeente metterwoon gevestigde Burgemeester en Wethonders der Gemeente SchageD brengen ter algemeens kennis, dat de, ingevolge art. 17 van het Koninklijk besluit van 16 December 1902 (Staatsblad No. 222), opgemaakte alphabetische Ijst, bevattende de namen der in deze Gemeente metterwoon gevestigde eigenaars of beheerders van één of meer ter vordering aan te bieden paarden, gedurende de maand Februari voor een ieder op de Secretarie dezer Gemeente ter inzage ia nedergelegd. Schagen, den 1 Februari 1905. Burgemeester en Wethouders voornoemd, De Burgemeester, H. J. POT. De Secretaris, ROGGEVEEN. Ofschoon meneer X het wil doen voor komen, alsof hij zich verdienstelijk maakt door verbruikers van hulpmsststcff ,n „VOOR TE LICHTEN" en te „WAARSCHUWEN tegen het koopen van Vischguano, blijkt meneer X evenwel gegronde reden te hebben, om zich schuil te houden. Ik ken menschen, die steeds gelegenheid zoeken, en ook vinden, om met grijnslach op het gelaat den goeden naam van anderen door het slijk te scheuren. Bij een klein deel van het publiek zullen zij tijdelijk hun doel bereiken, succes hebben, doch bij het beste deel zeker nimmer, is de uitwerking van hun venijn juist tegenovergesteld aan hunne bedoeling, m. a. w. het beste en het grootste deel van het publiek doorziet hun laagheid. Door de gunstige conditie, waarin het Landbouwkantoor „Noord-Holland" staat ten opzichte van den inkoop van hulpmeststoffen en door het berekenen van zeer matige winst, leveren wij die waar tegen zeer voordeelige Roman van CARL J3USSE. o— 23. Peter'e oogen schitterden. Dat zou een nieuw wonder voor Jule zgn. En vergenoegd stak hg het uurwerk in zgn zak. Daar kwam, met opstaande ooren en den staart tusschen de pooten, Satan aanstuiven. Na eenige zweepslagen en het gewone ge jank, kreeg hg het koud geworden eten, dat het dier gretig naar binnen werkte. Toen was het ook hoog tgd om op te breken. In groote vreugde-sprongen rende Satan vooruit en spoedig was Peter op de afgesproken plaats. Jule was er nog niet. Hij ging op een mijlsteen zitten en wachtte. Na niet te lang zitten, spitste de hond de ooren en bromde. Het dier had naderende schreden gehoord. „Ho-hi-hol" jodelde Peter Zwakker kwam het antwoord terug en spoedig kwam Jule zelf. Door de struiken schemerde haar witte japon. In sprongen hepen èn heer èa hond haar tegemoet. Z\j schrikte en bleef staan, want de dog sprong tegen haar op. E9n bevel van Peter riep het dier terug. .Hij is nog wilder dan jn nog wilder," prijzen en conditiën. Wij doen onze zaken op nette en fatsoenlijke wijze. Dit weten mijne kennissen en verzeker ik aan anderen. En hiermede basta. Ia geen geval zal ik verder ingaan op ploertige insinuaties en beleedigingen, van een persoon, die zich laf hartig veilig waant onder een pseudoniem. Emdelijk wensch ik iets mede te dealen omtrent bewuste geschiedenis van de VISCHGÜANO. Toen in het najaar 1904 tot directeuren van de fabriek voor Traan en Vischguano te Maassluis de heeren Molenberg en Dekker waren aangesteld, achtten genoemde direc teuren het wenschelijk, om alle in opslag liggende goederen, w. o. Vischguano, te verkoopen. Eu wel omdat de zaken betref fende de fabriek opnieuw moesten worden geregeld. Asd verscheidene handelaren in hulpmest- stoffen werd toen de guano aangeboden; ook aan mij. Aangezien men echter geen analyse van het artikel kon overleggen, ried ik der directie aan, om da waar te laten analyseeren aan één der Rijkslandbouwproefstations Dit gebeurde. Eu over de partij, waarmfê ik had te maken voor Noord-Holland, wees het proefstation te Hoorn een gehalte aan van 8 85% stikstof, 4 4% phosphorznur, 0.3% kali. Na ontvangst van dezen aua'yiebrief begaf ik mij persoonlijk naar den WelEdeiZ >er- Geleerden Heer Dr. Van der Zaada en vroeg diens oordeel over het artikel in verhouding tot den prijs, waarvoor het werd aangeboden enz. Dr. v. d. Z. achtte de waarde der stik stof in Vischguano per procent tets minder dan de stikstof in obilisalpeter. Op mijne vraag, of ZEd. een cijfer wilde noemen ton opzichte van dat prijsverschil, beweerde ZEI. zulks slechts betrekkelijk te kunnen doen, doch zou meenen, zoo ongeveer 10 centsdus dat de waarde der stikstof in Vischguano per procent 10 cent lager moet berekend worden, dan de stikstof in Chilisalpeter. Verder kan ik nog verklaren, dat Dr. Van der Zaude in de maand November 1904 een schrijven richtte aan oen der afnemers, die eveneens advies over Vischguano had verzocht. Ia dat sohrijven noemde ZEd. een waarde van 70 cent per procent stikstof. Sedert dien tgd zijn de prijzen van destik- stofaoudende meststoffen nog hooger geworden en mag men dus ook voor de stikstof, die voor komt in vischguano, een prijs rekenen, nog iets hooger dan 70 cent. Berekenen wij de stik stof 10 ct.lager dan ln chilisalpeter, dan komen wij op een bedrag van 80 cent rekenen wij echter niet het hoogste, doch nemen voorlooplg aan, dat de waarde per procent stikstok, die voorkomt fn vischguano, 75 cent bedraagt, dan krijgen we de volgende uit komst 8.85 stikstof maal 75 cent is f 6 63, 4 4 phosphorznur maal 13 ct. is f 0.67, 0 3 kali maal 17 cent Waarde der vischguano f7.20 per 100 K.G. In één adem voeg ik hier echter bij, dat dit niet geheel als juist mag worden aange nomen. De praktijk moet nog spreken. Eerst dén zal blijken, of bovenstaande berekening te gnnstig of misschien nog te ongunstig voor het artikel is. Ongeveer zestig, bijna zonder uitzondering flinke landbouwers in Noord-Holland zijn met het nemen van één of meer proeven met vischguano bezig. Er 1b dus aanstaanden zomer rijkelijk gelegenheid, om de werking ervan te observeoren. Blijkt het dan, dat de vischguano niet aan te bevelen te duur in het gebruik is, welnu, dan gebruiken we het eenvoudig niet meer. Maar blijkt het daarentegen, dat het artikel uitnemend goede zeide z(j stralend, toen hg haar in zgn armen sloot. Zg had vandaag een andere witte japon aan met laag uitgesneden hals. En om den hals droeg zg een bloedkoralen ketting. Dat vond hjj zoo mooi. Wie ter wereld droeg nu nog koralen Maar hjj boog het hoofdje achterover en kuste op de bleek- roode koralen. „Hoe lief is dat," zeide hjj slechts. Zg was zeer gelukkig, dat hem dit beviel. „Het is niet modernzeide zg, „maar Toen aarzelde ze. „Ik had niets anders," had zg er aan willen toevoegen. Zg deed het evenwel niet, uit plotselinge schuwheid. Maar toch was zjj innig big, dat hg den ketting mooi vond, nu zou ze hem altjjd dragen. „Heb je lang moeten wachten? Wat is het een heerlgke dag. Ik wil nu vroolgk en gelukkig zjjn Zg had geen ant woord van hem noodig en wachtte er ook niet op. Zg droeg een klein pakje in de hand, dat hjj haar wilde ainemen. „Neen, neen, neen," weerde zij af en deed zeer geheimzinnig. „Neen, laat mij dat zelt dragen. En nu moet ik eeist Satan begroeten." De hond was een heel eind vooruit, maar in galop kwam hij aangerend. Hjj kwispel staartte en gaf pooten. „Mooi zoo, mjjn ouwe joDgen. Dat is vrouwtje vrouwtje moet je lief hebben vrouwtje moet je gehoorzamen." Zoo sprak Peter tot het dier en hjj zag heelemaal niet, hoe Jule's gezicht donker rood zich kleurde, toen hjj het woord eigenschappen bezit, (zooals wel wordt be weerd), die het gebruik in Noord-Holland wenschelijk maken eb den landbouwers ten voordeele komen, dan zal het artikel zeker zijn weg vinden, ondanks alle soorten van tegenwerking door sommige bekende of onbekende specialiteiten, die zulks liever niet zien. JOH. C. DE WIT. Uit RINSUMAGEE3T schrijft men aan het Nbl. v. Dokkum Sedert gernimen tijd staat aan het westeinde van da bnurt alhier een woonwagen, waarin een gezin van zes personen verblijf houdt, man, vrouw en vier nog jeugdige kinderen. Ombelet, de vader van het gezin, is verlakker en was Zaterdag op reis gegaan naar Leeu warden, vanwaar hij Dinsdagmiddag terug keerde. In den tijd, dat hij afwezig was, gebeurde er in ziju gezin iets vreeselijksde beide joagste meisjes, tweelingen van ander half jaar, stierven in éénen nacht, den nacht van Maandag op Dinsdag. Maar dagavond waren ze, zegt de moeder, nog gezond en wel; Dinsdagmorgen stond de vrouw huilen de bij den wagen en gaf op de vrasg esner in de nabijheid wonende vronw „wat er aan scheelde," ten antwoord„Mijn beide kin dertjes zijn dood." En helaas, dit was maar al te waar Dit plotselinge overlijden van twee kinderen tegelijk gaf natuurlijk aanleiding tot allerlei gissingen en veronderstellingen. De dokter, met de doodschouw belast, verklaarde geen doodsoorzaak te kannen opgeven, wat tenge volge bad, dat de jnetitie zich met de zaak ging bemoeien, om zoo mogelijk klaarheid in deze duistere zaak te brengen. Dienten gevolge waren Woensdag te Rinsuruageest aanwedg de offiiier van justitie, de rechter commissaris, de burgemeester en een paar rijksveldwachters, terwijl de doktoren Van Eden van Leeuwarden en Van der Sluis van Akkerwoude e8n onderzoek instelden naar de doodsoorzaak. Wat dat onderzoek aan het licht heeft gebracht, is nog niet bekend, doch we vernamen, dat er geen uiterlijke teskenen van geweld aanwezig waren. Men vermoedt echter, dat de verraderlijke kolendamp hier weder deze noodlottige uit werking heeft gehad. De moeder der onge lukkige slachtoffertjes althans heeft den avond te voren van een bukker een partij doove kolen gekregen, om da&rmtê haar wagen, waarin niet anders dan een petrolenm- kacheltje werd gestookt, wat in de koude der laatste dagen niet voldoende was, te ver warmen, Hoewel een gerechtelijk onderzoek Ia een zaak als deze daarover steeds een schijn van kwaad vermoeden werpt, is toch de algemeens volksopinie, dat men hier niet te doen heeft met een misdaad, maar met een ongeluk. Men meldt uit ZAANDAM: De anarchist Kloosterman verkocht Zater dagavond hier op de markt. pepermun tjes tegen 3 cent per stuk, en gaf dan als emballage toe een geschriftje, getiteld: „De commissaris naar Meerenberg." Zijn debiet was vrij groot, maar na eenigea tijd werd hij door de politie weder van de markt ver wijderd en onder grooten toeloop naar het burean overgebracht, alwaar weder proces verbaal tegen hem is opgemaakt. Daarop viel Kloosterman uit zijn rol van gemoedelijkheid en begon de politie nit te schelden en op andere wijze te beleedigen. Daar mede maakte hij de zaak niet beter, en het publiek, dat niet kon begrijpen, waarom K. nu weder gearresteerd werd, trachtte hem door opdringen en rukken en duwen te ont zetten. Daarop volgde een charge met de blanke sabel en dientengevolge raakten enkelen onder den voet. K. kreeg proces verbaal en werd daarop in vrijheid gelaten. Nog werd een burger gearresteerd, die het publiek aanraadde, de agenten te water te werpen. Toen Kloosterman uit zijn arrest ontslagen werd, volgde hem een vrij groote menigte, zingende socialistische liedereD. Op het Rus tenburg hield K. halt, klom op de leuning eener brug en sprak de menigte toe. Hij raadde ze aan, huiswaarts te keeren, maar de volgende week terug te komen, om hem opnieuw te steunen en te toonen, dat men niet duldde, dat de vrijheid van drukpers en het woord werd gebreideld door een paar Ziandamsche winkeliers en de Zaandamsche politie. Hijzelf beloofde bij goed wedor vast terug te komen. HOORN, 28 Januari. De Kamer van Koophandel had zich gewend tot B. en W. dezer gemeente in zake deu achteruit gang van de kaasmarkt alhier. Bijna alle kaasfabrikanten gaan naar Alkmaar markten, ofschoon ze zich grootere fiaanciëele opoffe ringen moeten getroosten wegens den verde ren afstand. De reden is1. Te Alkmaar is de onverkochte kaas vrij van marktgeld. 2. Op de Alkmaarsche markt is meer con- ourrentia en worden daardoor hooger prijzen gemaaktmeermalen is 't gebeurd, dat de hoogste prijs te Hoorn 1 gld lager was dan die te Alkmaar. 3, Op dia markt wordt veel naar fabriekskaas gevraagd, terwijl deze in Hoorn slechts bijzaak Isalleen prima fabriekskaas wordt hier gekocht. 4 Hst aantal koopers te Alkmaar ia meer dan het dubbele te Hoorn. 5. Kaas, die te Hoorn niet verkocht wordt, is vaak te Alkmaar den volgenden dag f2 meer in prijs. Ia 't belang der Hoornsche markt moet, volgens het oordeel der Kamer, punt 1 ook hier gelden. Bovendien moeten geweerd worden de talrijke, niet gewenschte hulp aanbieders, die door het vragen van fooien den boeren veel last veroorzaken. Nog wordt maer medewerking gevraagd van de Hoornsche kooplieden. OfschooD bedoelde missive reeds lang ver zonden is, is nog geen antwoord van de autoriteiten ingekomen. Dood verklaard. Eenige jaren geleden vervoegde zich bij de politie te WAGENINGEN zekere J. T., die uit het signalement van een te Rotterdam verdronken persoon opmaakte, dat dit zijn broeder Marinus moest zijn. Ten einde zich daaromtrent te vergewissen, werd de reis naar Rotterdam aanvaard, waar echter het lijk, wagens den verregaanden staat van ont binding waarin het verkeerde, reeds ter aarde was besteld- Aangezien echter het signale ment overeenkwam en J. T. otk de kleederen herkende, werd de overlijdensakte opgemaakt. Men kan zich de verbazing en ontsteltenis d8r familie voorstellen, toan Marinus Maandag p'otseling de woning van ziju broeder te Wagening8n binnentrad Het lagere personeal bij post en telegraaf. Om meer luist op de hoogte te komen van den maatscheppelijken toestand van het lagere personeel der posterijen en telegraphie, is door het hoofdbestuur van dezen tak van dienst een onderzoek ingesteld omtrent het zuiver weekloon, gehuwd of ongehuwd zijn, het aantal kinderen des beambten, woning- haar, belasting, schoolgeld, resteerend bedrag voor levensonderhoud, duurte der levens middelen en bijkomende bijzonderheden. Dit onderzoek strekt zich nit tot adsisten- ten, conduoteuTS, hoofdbestellers, kantoor- vrouwtje uitsprak. Om dat voor hem te verbergen, boog zg zich diep voorover en nam den grooten kop van den hond in haar handen, zg streelde hem en sprak zoete woordjes in Satan's oor. „Zeg, zeg," plaagde Peter, „maak mij niet ijverzuchtig. Heb je nu reeds geheimpjes Zij werd weer vrjjer en lachte. „Ja, zwarte Peter, domme Peter, ik heb hem gezegd, dat hij van mg moet houden. Ik heb hem gezegd, dat hg zijn heer moest vragen, dat deze goed, zeer goed voor mg bleef." Toen sloeg hg zijn arm om haar schou der en zoo liepen zg door de eenzaamheid van het woud. Hg had de rozen boven op zgn hoed gestoken, om de handen vrg te hebben en nu had hij heelemaal de rozen vergeten. Zjj echter keek zoo nu en dan schuin naar boven en lachte, en wilde er niet naar vragen. „Ben jij zóó de stad doorgeloopen vroeg zij eindelijk. „Ja? en niemand heeft om je gelachen Daarbjj nam zjj hem den stroohoed af, zjj moest zich daarbjj wat uitrekken en hield j hem met een plagend gezicht de bloemen voor den neus. „Ik wed, dat die rozen voor een dame zgn. Voor eene, die ik misschien niet eens j kon. Je bent ook zoo'n echte domme j Peter." „Ja, dat ben ik," knikte hg vroolgk. „Ik zal ze dadelijk aan mjjn dame geven. Moe ten ze hier, of een knocp locger?" Zjj bleef staan, totdat de rozen op haar boezem zaten. „Nu moet ge mjj ook weer den hoed opzetten." Maar toen zjj op haar teenen voor hem stond, kuste hij haar en drukte haar tegen zich aan: „Mjjn Ju!" „Bezeer de rozen niet," verzocht zij en maakte zich van hem les. „Hoe zullen wjj aan het eind van onze wandeling komen, wanneer ge steeds gaat kussen „Dus alle honderd schreden eea ku3, ja Zg lachte. „Alle tweeduizend op zijn hoogst." Maar hg bleef aandringen, dat zjj de helit moest laten vallen. „Goed. Duizend. Wil jij tellen Dat zal me een vervelende wandeling worden." „Neen," antwoordde hij. Bij straalde reeds. „Daarvoor heb ik eea vriend mcê- gebracht. Daarvoor heb ik dit hier." Hjj haalde het uurwerk uit z'jn zak Hij hing het met een metalen haak in een knoopsgat. „Dit ding telt, terwjjl wjj praten. Ia Tyrol heb ik het gebruikt. Op den eersten dag hob ik daar 50.000 schreden gemaakt. Heel aardig fcè Zij geloofde het niet. Hij moest haar het werk in de hand geven, hij moost baar verklaren, boe het was ingericht en werkte Zjj schudde slechts het hoofd, een na denkende ernst lag op haar gezichtje. „Wat bezit gij veel," zeide zij hall treurig, half bewonderend en verbaasd. Hij hoorde slechts de verbazing en bewondering. Hg vond, dat er ge?n grooter geluk bestond, dan een mecscb, van wie kneohts, bestellers, zaalwachters, stokers, lijn- wachters, monteurs, instrumentmakers en vaste werklieden bij posterijen en telegraphie. („N- Ct.") Treurig ongeluk. Te HAARLEM had Zaterdagavond in de Laidschestraat een treurig ongeluk plaats. Daarover meldt de Oprechte Haarlemmer Courant Hermanus van der Veldt is Zaterdagavond omstreeks 9 uur mat een oud voorlaadgeweer onder den arm in de Leidschestraat gekomen. Hij had 't gekocht vaa zekeren P. van Diest. Waarschijnlijk wilde hij er mee gaan stroo pen. De kastelein Joh. van den Nienwenhof, die naast p ar ceel 49a woont, waar het onge luk plaats heeft gehad, zei tegen den jongen man „Jonge, Hnib, wat moet je met dat rotding doenHij zei„Ik ga er mee naar Kraantje Lek." Nadat hij nog eenigen tijd met het geweer in de Leidschestraat had „geschilderd" en het o. a. uit de grap al eens op Van den Nienwenhof had aangelegd, is hij naar boven gegaan, waar de „grappan" met het vuur wapen werden voortgezet. Hij richtte hst o. a' op de 14j9rige Anna, een der drie kinderen van zijn kostjnffiouw en zei„Zal ik je eens doodschieten?" „Als je niet op houdt ga ik naar de politie", zeide het kind, waarop de moeder antwoordde: „Wees maar niet bang. 't Is toch niet geladen." Hermanus was deze meening ook toege daan. Hij dacht, dat er geen kruit inzat en de vronw van den verkooper dacht dit ook. Van Diest zelf wist wèl, dat er een schot op zat, maar toen Hermanus het geweer haalde, was hij zelf niet thuis anders zou deze den koooer ongetwijfeld hebben gewaarschuwd. Men was juist bezig met de avondboterham en er werd gesproken over den oorlog tus schen de Japanners en de Russen en dat daar zooveel meuschen doodgeschoten weiden, toen, volgens da verklaring van zekere vrouw Wijkhuizen, die ook in de kamer aanwezig was, Hermanus ze!„Nu zal ik het eens laten ketsen, en eon slaghoedje opzetten." Hg richtte het geweer op zijn kostjaffroaw, die bij de deur stond en trok af De uitwerking was verschrikkelijk. De vrouw viel, aan het hoofd bloedend, op den vloer. Van der Veldt, vrouw Wijkhuizen en de drie kinde ren, ze snelden allen, over de in haar bloed badende vrouw heen, de trap af naar buiten. Voor da deur was het een gegil van belang. De meergenoemde kastelein Van den Nitu- wenbof, die het schot en het gegil had ge hoord, kwam aansnellen en vroeg„Huib, wat is er toch gebeurd Dez9 was geheel, van streek en riep „D'r is 'n moord gebeurd. Zi hebben geschoten. Ik bloed ook." De kas telein is naar boven geg3an en vond daar de vronw, getroffen aan de zij van het hoofd. Ze was dood. Van der Veldt begaf zich naar het politie bureau op het Leidscheplein, waar hij v r- telde wat er gebeurd was. In de Standaard lezen we het volgende berichtje: „Tot troost. De liberale leden van de Eerste Kamer bieden heden een maaltijd aan hun oud-medeleden aan, die, tengevolge van de veranderingen in de politieke samenstelling der Provinciale Staten, in hot vorige en daar aan voorafgaande j »ar niet worden herkozen." Hst hoofdorgtan van Dr. Knyper koestert leedvermaak 1 Wat edel, niet waar, lezers? WIERINGERWAARD. Door onbekende oorzaak geraakte In den nacht van Maandag op Dinsdag het werk- manshnis, bewoond door Nienwenburg en Doorn, in brar.d. Eecig meubilair wist men nog te redden. Volgens zeggen was D. niet verzekerd. Het poreeel brandde geheel nit. men hield, iets nieuws te toonen. „Eu ge z'jt ook ia Tyrol geweest?" Als kiaderen van twee elkaar vreemde werelden stonden zg tegenover elkaar.'t Was, alsof zg beiden uit kringen kwamen, die nog nooit met e'kaar in aanraking waren geweest. Heerlgk, heerlijk, om wederzgds elkaar dan in dien kring binnen te leiden. Eerst langzamerhand week het ernstige bij haar. Zg" wilde dien afstandsmeter nu ook probceren. Zij hield hem hoog in de hand en liep voort, maar was zeer teleur gesteld, als de wgzer op zgn plaats bleef. Toon hij haar verklaarde, dat het uurwerk vrg hangen moest, om de beweging van de schreden meê te maken, bleef zg staan. Toen hing hij het uurwerk aan den smullen ketting dien zij droeg en waaraan haar grootste schat, haar gouden horloge, verbonden zat. „Loop nu, Ju 1" „Het gaat, het gaat!" juichte zg reeds na een paar schreden. Zg telde met gloeiende wangen. Elk oogenblik constateerde zg, of alles wel precies klopte. Driehonderd vgfuonderd achthonderd. Zg had in het geheel geen oogen meer voor Peter. „Duizendriep zjj dan vroolgk van verre. „Duizend en één," zeide hij, en tilde haar in de hoogte. „Bijt je weêr, Ju „Neen," antwoordde zg onduidelgk, want hg had haar tegelgk hartelgk ge kust. WORDT VERVOLGD.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1905 | | pagina 1