Liefdesmart. Donderdag 18 Mei 1905 49ste Jaargang No. 4045, Biareata•CHAÖISflï, JLaass, IJ 4. UitgeverP. T R A P M A NS. MedewerkerJ. W1\K E L. EERSTE BLAD. FEUILLETON. Uit en voor de Pers. Getrapte subsidie. Vergaderen op Zondag. Mr. Sybrandy, leugenaar! Binnenlandsch Nieuws. SGHA COURANT. Atmteitis- k Liiünvllil Dit blad verschijnt tweemaal per week Woensdag- en Zaterdagavond. Bij inzending tot 's morgens 9 ure, worden ADVERTKNTIEN in het eerstuitkomend nummer geplaatst. INGEZONDEN STUKKEN één dag vroeger. Prijs per jaar f 3.Franco per post f 3.60. Afzonderlijke nummers 5 Cent. ADVERTKNTIEN van 1 tot 5 regels f 0.25 iedere regel meer 5 ct. Groote letters worden naar plaatsruimte berekend. Dit nummer bestaat uit twee bladen. emeeulc ^chageii. BEKENDMAKINGEN. MARKTEN TE SCHAGEN. Burgemeester en Wethouders yan Schsgen brengen ter algemeene kennis, dat: wegens het invallen van dei Hemelvaartsdag op 1 Juni a.8, de gewone DonderdagBche markt aldaar in die week zal wo-den gehouden op Woensdag 31 Mei a.8. en dat de alsdan gehouden wordende kaas markt op den gewonen tijd zal aanvangen. Het wegen op de waag van ande-e goederen dan kaas zal op genoemden datum 31 Mei, niet langer knnnen plaats hebben dan tot des voormiddags half elf nnr. Schsgen, den 16 Mei 1905. Burgemeester en Wethouders voornoemd, H. J POT De Secretaris, ROGGEVEEN. oo Ia het No. van 9 Mei van Staalman'» „Extra Tijding" ia het Kamerlid voor Den Helder op zijn gewone wijze weer aan 't uit pakken geweest. Men kent die wijze van uitpakken vaiden heer Staalman. Na kan het wel niet anders, wanneer men zich altijd en eeuwig zelf ligt op ta kammen, en voor die eigen-opkammerij z'n kracht zoekt in hst, verkoopen van grof heden, die met 't belang van „Nederland" zoomin als van „Oranje" ook maar iets te maken hebben, en die den kie eis al e3n niet bizonder hoogen dnnk verschaffen van een parlementslid of men gaat te vermen loopt in de gaten. Zoo is het met den heer Staalman gegaan In z'n „Extra Tijding" van 9 Mei. In het artikel „Vrijzinnige stakkers ia de verdrukking", haait deze Christelijk-demo- oratigche heer zfch niet meer ontzien, laster voor feiten aan den man te brengen. Dat geheele artikel wijst er op, hoe de heer Staalman een loopje neemt met het gezond verstand van zijn kiezershoe hij den durf voor heel z'n geschrijf put uit z ij n e veronderstelling ten opzichte van de kiezers: „dat ze er toch niemendal var, snappen Dat ligt er bepaald bovenop Hoe is het andera te vsrklaren, dat iemand, wiens geheele optreden a's 't ware bestaat in „persoonlijk aanvallen en verdacht maken", den martelaar gaat spelen, wanneer men hem dat onder het oog brengtwanneer men hem dat verwijtHoe is het anders aan te nemen, dat iemand, die zelf te voor zichtig, misschien wel te vreesachtig is, beginsel-kwesties aan te roaren, aoh en wee roept, wanneer men in d9 polemiek tegen hem in de lijn van zijn gesohrijf blijft! Dat lijkt niet, maar dat is wel degelijk boerenbedrog. Dat moet wel berusten op 'n minne veronderstelling, die de heer Staalman er ten opzichte van het geestelijk gehalte van z ij n kiezers op nahoudt. Het moge een krasse bewering zija, het is er niettemin eene, die voor de hand ligt. „Ziet," zegt de heer Staalman, „de Vrij zinnigen zijn zóó slecht en zóó onbeschaamd, dat ze mij darvon betichten, van den heer Gerritsen te hebben verteld, dat deze om de eene of andere min-eervolle reden zijn zetel als Wethouder of als Kamerlid zou hebben verloren. En ik heb er nog niet eens met geen enkel woord op gezinspeeld." Verschrikkelijke miskenningAlleen heeft Geschiedenis van een vrouwenhart, door MARIE DIERS. o— 8. Anne had nu óók moeten opleven en vrooljjk zjjn. Maar er was nog iets anders, dat als druk werkte, dat aan het geluk en den Vf,edevoor dit huis, waarvan toch ontzegde160 °pen stonden' den toe8aBK 'D een open kloof had Anne het or van haar jonge vreugde geworpen en ok wilde die kloof zich maar niet sluiten. Gikwyls stond zy voor haar vader met e gansche hartelijkheid van haar jong ,ev®n>. evenals het kind met den fakkel, in donkere gangen het licht wil binnendragen. Maar de ingang bleef gesloten. In de duizend kleinigheden van den dag oofde y.y ziek balf onbewust af, om die einielyke kloof te overbruggen. Maar geen ceaerhedou, geen zorgen, g6en dienen, niets ts L voclde het zwaar zonder het l ^grijpen in hun innerljjke werkeljjk- kwamen zjj niet tot elkander, bleven elkaar vreemd. Het kwelde haar en zjj gaf haar eigen de heer Staalman eene beschouwing gegeven over het vlinderachtige in het ver leden van den heer Gerritsen hoe deze door de Leeuwarder Vrijzinnigen niet was herkozen, en hoe hij was afgetreden als Wethouder van Amsterdam, terwijl er do nadruk op ge legd werd, dat de Amsterdc.msche Vrijzinnigen hem niet moeten a's candidaat voor de Kamer. Dat zijn eenvoudig feiten. En dat alles, die feiten, heeft de heer Staalman verteld ten voordeele van den heer Gerritsen en niet zooals die booze Vrij zinnigen het willen doen voorkomenmet min-edele bedoelingen. Staalman is immers een C h r i s f e u-demoor*at, die zelfs zijn linkerwang toekeert, wanneer men hem op do rechter slaat Gevoelt men de lafheid, die er ligt in het vertellen, ia het constateeren van die zg. feiten Zeker, de woorden„min-eervolle reden" heeft de heer Staalman niet gebezigd, maar hij geeft ze z'n lezers „voor het grijpen". Dkt is de lafheid Waarom niet open en rond voor den dag gekomen met de redenen, om welke de heer Gerritsen als Wethouder van Amste:dam is afgetreden Waarom niet dat vlinder achtige, dat wispeltn rige nader en broeder omschreven Zijn die insinuaties r.iet erg, is die laster niet grof genoeg, om nader te worden uit eengezet Of begreep de heer Staalman, dat hij dan z'n doel zou missen, dat dan zijn verdachtmaking niet tot haar recht zou komen Het kan den heer Staalman immers niet onbekend zijn, dat de heer Gerritsen als Wet- honder van Amsterdam is afgetreden, omdat hij de groote verantwoordelijkheid, aan deze betrekking verbonden, niet langer wenschte te dragen, omdat z'n collega, die tevens lid van de Tweede Kamer was, naar zijn oordeel niet naar behooren daarbij da betrekking van Wethouder kon waarnemen. Getuigt dat van wispelturigheid, van vlinderachtlghetd. of veeleer van een gosde, e3rlijke opvatting van zijn taak Evenzeer moet het dan hoer Staalman be kend zijn, dat dan heer Gerritsen in Araster dam wèl ean candidatnur is aangeboden, nl. in district IX De hoer Gerritsen hoeft voor deze candidatnur bedaakt. Eu wat is er van aan, dat de Vrijzinnigen in het district Laeuwarden den heer Gerritsen niet langer wilden Heelemsal niets. De ziak is zóóin het district Leeuwarden heeft geen enkele poli tieke partij de meerderheid. Toen nn in 1897 de heer Gerritsen stond tegenover den hoer Troelstra, hing de uitslag geheel af van de anti-revolntiocnalre stemmen. En die stemmen der Christeiijken werden uitgebracht schrik niet, lezer op Troel stra, den leider der sociaal-democraten. De Vrijzinnigen brachten hun stem uit op doch heer Gerritsen. De Vrijzinnigen boden daarop, toen Troelstra gekozen werd doch voorT'.etjerksteradeel zittirg nam, da candidatnur weer den heer Gerritsen aan, doch deze weigerde. Behoeven we nog te zeggen, wat er over blijft van Staalman's lasterlijke verzinsels, van Staalman's grove, misselijke verdacht makingen Behoeven we nog te herhalen, hoe de heer Staalman zijn lezers en daarmee ook zijn kiezers bij den neus neemt Hoe hij hun dingen vertelt, die kant noch wal raken Hoe hij hnn leugens voor feiten in de maag duwt Wordt op zulk eene wijze de politieke strijd hoog gehonden ongeschiktheid de schuld. Want tot haar geluk kon zjj de groote waarheid nog niet verstaandat van haar, het reine kind met haar zeker, trotsch instinct, geen brug voerde naar den man, wiens persoonlijkheid verwoest, wiens instinct verhard, wiens reinheid van hart voor eeuwig verloren waren. Eu omdat zjj bovendien zeer weinig punten van aanknooping hadden, bleven zjj ook voor het uiterljjke vreemd. Al de zachtheid en achting, die hjj haar bewees, al de moeite die zjj zich voor hem getroostte, konden aan het feit, dat hjj zjjn genoegen buiten de deur ging zoeken, niets veranderen. Toen Anne dit bemerkte, streed zjj een wanhopigen strjjd tegen deze wendiDg, want zjj gevoelde, hoe dat, wat hjj buiten nam, slechter was, dan wat hem thuis werd geboden, en dat het hem niet beter maakte. Zjj maskte het hem thuis zoo gezellig en vertrouwe'jjk als het haar maar eenigszins mogeljjk was. Met haar klein, mager stemmetje leerde zjj heimeljjk eenigo van zjjn liederen en overwon met helden moed hare groote schuchterheid. Zjj had een stormachtig succes al te veel. Went haar vader wilde nu, dat zjj het in het openbaar zou doen, hjj wilde haar opleiden, met haar prradeeren. Zjj was toen pas 15 jaar, maar er leefde een vroegrjjpe wil in haar. Zjj keek hem slechts aan en schudde met hst hoofd toen liet hjj haar met rust. Spoedig daarop verveelde hem ook haar zingen. Haar voorleden verveelde hem eveneens, ook baar gebabbel en haar steeds versierde avonddisch. Al deze dingen, die op haar nog macht hadden, op haar nog bekoring uitoefen- De Nieuwe Courant schrijft: In De Heraut, het orgaan der Gereformeerde Kerken, mat welker redactie dr. Koyper nog in betrekking staat, leest men „De zware lasten, die op het christen volk drnkken met 't oog op 't onderwijs der kinderen, worden nn voor een groot deel door de regeericg van de ouders overgenomen. „Wie zoo aan de eene zijde verlicht wordt, kan aap de andere zijde meer doen. En de 7raag mag wel met ernst overwogen worden, of de tijd thans niet gekomen is, om 09 tractementen onzer predikanten, voor zoover dit noodig is, op hooger peil te brengen." Men zon zooala men van getrapt9 ver kiezing spreekt de onderwjjs novelle dus kunnen noemen eea getrapte rijkssubsidie aan de gereformeerde kerken. De Staat geeft het geld aan het kerkelijk onderwijs, de kerk econom'.saert op dat onderwijs en geeft het bezuinigde as.n haar predikanten. Tooh mag er niet van clericalisme gesproken worden o— Men schrijft aan de N. R Cs. Onze Courant, het antlrevolntionnaire or gaan voor Overijsel en Drente, deelde in haar jongste nommer onder de rubriek Plaalseljjk Nieuws, het volgende mede „Op Zondag 28 Mei zullen de Vrjjz. Prop. vereenigiagen alhier [te Zwolle], in de Harmonie een algemeene bondsver gadering geven. Daar we dien dag ter kerk gaan, zullen we geen moeite doen, er een verslaggever heen te zenden." Het laatste is natuurlijk bedoeld als een steek onder water. Na wil eohter het toeval, dat er op Zondag 14 dezer in de Baiten-soc'ëteit te Zwolle eene vergadering van katholieke werklieden werd gshoudsn (de Bondsdag van R-K. werkliedenvereeni- gicgen in het bisdom Utrecht), en in deze vergadering waren nog wel onderscheiden geestelijken aanwezig. Er zjjn er dus nog anderen dan leden van vrijzinnige propagaada-vereenigingen, die op Zondag vergaderen, als de heeren van Onze Courant naar de kerk gaan. Zelfs werklieden en geestelijken, die op denzelfden wortel dos geloofs stoelen met de redactie van die courant. o— Men meldt nit Amersfoort aan de „Nieuwe Courant" Mr. Sybrandy hield voor een eivolle zaal een politieke lezing. Hierbij viel, evenals de vorige maal, eeD incident voor. Da heer Dny>, uit Amsterdam, kwam terug op het gesprokene van mr. Sybrandy in een vorige vergadering te dezer stede, waarin deze, om de partijdigheid bij benoemingen door de liberalen te bewijzen, beweerde dat er in geheel Noord-Brabant slechts 8 katho- lieko notarissen warenEen der aanwezigen riep toen: in Bergen op Zoom zijn er al 2, waarop mr. Sybrandy gevat antwoordde dat kan wel, er zal er dan ergens nog wel één zijn. Daarmede was toen die q iaeatie van de ba3D, niemand had gegevens. De heer Duys had nn bij zich het jaar boekje der notarissen van 1901, en bewees, dat de heer Sybrandy onwaarheid had ge sproken, en qaabficeercie hem in zeer scherpe bewoordingen als leugenaar. De groote meerderheid der notarigson in Noord-Brabant is katholiek (plm. 70 in getal). Alleen voor het district 'g-Hertogenbosch is de verhouding als 37 14. Ten sterkste laakte de heer Duya een der gelijke argumentatie, geheel tegen beter weten in, alleen ten doel hebbende, de gcê-gemeente zand in de oogsn te strooien. De aanwezigen wachtten in spanning het antwoord van mr. Sybrandy. Toen hij even wel aan het einde van zijn repliek was ge komen en de brandende qnaestie nog niet had aangeroerd, riep men „En de drie no tarissen waarop mr. Sybrandy antwoordde: „Hierop ga ik niet in; het is buiten de orde." Nauwelijks waren deze woorden hem over de lippen, of als bij afspraak stond meer dan 3/4 der vergadering op, en verliet onder gejoel de zaal, laid protesteerende. Ook vele geest verwanten van den heer Sybrandy zag men onder de vertrekkenden. Zondag 14 Mei trad in „Veer- bnrg" op de heer Jean Klein als jongleur, equilibrist en muzikale clown, terwijl boven dien een gedresseerd hondje, een aardige does, hem terzijde stond bij het geven zijner voorstelling, en al was deze in de eerste plaats voor kinderen bedoeld, ook grooteren toonden door hunne opkomst nieuwsgierig te wezen en niemand heeft het zich beklaagd, vooral de kinderen niet, want heer Jean Klein heeft allen aangenaam weten bezig te honden en maakte het door zijn eigenaardig optreden den kinderen zeer sma kelijk. Ze hebben hartelijk gelachen. Wij willen het programma van den heer Klein niet op den voet volgen hij zal in Hollands Noorden wel meer optreden en ieder zal dan in de gelegenheid zijn, het met eigen oogen te volgen. Maar op een enkele zaak wijzen wij met nadruk, n m. op zijne zoogenaamde krachttoeren. Dezen verdienden werke lijk dien naamwant, om maar een eDkel voorbeeld te noemen, om 6 A 7 stoelen plus een tafel, op elkander gestapeld, op te beuren, vereischt spiersterkte en dit stelle je te laten rusten op bet voorhoofd, [boe krijg ja het er daarvoor mbet je schedel ingericht zijn. Alles bijeen genomen, knnnen wij den heer Jean Klein gernst aanbevelenhij zal niet tegenvallen. De g o m e e n t e ANNA PAULOWNA is weder eene vereeniging rijker! Z-ter dag 18 Mei waren er 20 personen opgekomen in het Café van den heer M Klok, ter bijwoning eener vergadering, die aldaar zon gehonden worden Doel was de oprichting eener hatd- draverij-voreecigiBg, zeer zeker eene vereeni ging, die in den polder thuis behoort. De heer A. Boy, die als Voorzitter fungeerde, deelde mede dat de harddraverij, die verleden jaar was gehouden, goed van stapel was ge- loopen. Het initiatief hiertoe was toen uitge gaan van eenige personen, maar door velen werd het nn wenschelijk geacht, dat eene vereeniging hiervoor in 't leven werd geroe pen. Het bleek, dat alle aanwezigen hiermede instemden en al aanstonds werd overgegaan tot het kiezen van bestuursleden en com missarissen. De nitslag hiervan was, dat het bestnnr in handen van de volgende heeren werd gelegd, n.m. A. Bny, Voorz P. Nieuw- land, Secr.R Sohouwviieger, Penn P. van IJzendoorn, A. Noordermeer, W. Raap, C. 1 Rol en K. Wende!. Tot commissarissen werden i benoemd de heerenJb. van Stipriaan, F. den, hadden voor hem reeds alle prikkeling verloren. HOOFDSTUK V. In eb en vloed, in hoop en teleurstelling, in de opgewondenheid van een woelig leven, groeide Anne op. En in al die stormen had zjj bjjna vergeten, naar Kemp- tenhof te verlangen. Doch na lange jaren kwam weer eens een briefje van daar met een uitnoodiging om te komen. Heinz zou naar de academie gaan en dat wilde men feestelijk vieren. Het was April en buiten, voor het venster in den achtertuin, braken de jonge kastanje blaadjes uit de knoppen. Anne stond met den brief in de hand en ademde de heerlijke lentelucht in. Een zacht windje speelde met heur haar om do slapen. Haar was het, als riep de lente zelf. Waar was zjj zoo laüg geweest In duister nis en verdriet 1 En zjj wist het zonder nadenken, zonder overgang zjj moest naar Kernptenbof. Een poos nog stond zjj daar. Al de iente8temmen uit het tuintje, die zg nog Dooit gehoord had, hoorde zjj nu. Door al haar aderen stroomde het geloof aan een groot, ongekend geluk. Zjj draaide zich om en vloog den gang langs. Het was haar plotseling, als had zjj iets te doen wat geen uitstel kon velen en dat alle anderen zalig en gelukkig zou maken als haarzelf. Mine, met een strijkijzer in de hand, kwam in de keukendeur staan, bjjna had Anne haar omver gerend. „Juffrouw Anneke, wat is er Anne riep terug en haar stem klonk helder van vreugde en geluk„Ik ga naar Kemptenhof." „Heerejé 1" De oude zette het strjjkjjzer neer. „Nu dat is nog eens een ver standig woord.v Ga jij maar, hoor Anne. Het koken Anne hoorde het reeds lang niet meer. Deur open, deur toe, daar stond zij voor haar vader. „Vader, ik zou graag naar Kemptenhof willen 1 Kan ik Voor acht dagen maar. Heinz is student geworden. Zeg vader, kan ik gaan Door het middenvenster kwam een breede zonnestraal. Daar middenin stond Anne. Paul Dönitz keek van zjjn sohrjjftafel op. Het haar schemerde rossig in het gou den zonlicht. En die oogen I „Anne 1" Hjj legde de pen neer. Bjjna vreemd scheen zjj hem. Wat was zjj gegroeid „Verheugt j9 dat zoozeer, Anne?" „Ja zeer." Hjj leunde achterover ii zjjn stoel. De kunstenaar in hem begon bekoring te voelen in het beeld voor hem, hjj genoot van die lichtende vreugde, die als mensch geworden daar voor hem stond. „Ik maak een opera over jou zeide hjj beslist. „Over mjj Maar vader I" In haar hsr- teljjk lachen vervlogen zjjn illusiën. Neen, dat was geen eprookjestee, dat was zjjn lovend kind, zjjn klein meisje. Zij kwam naderbij. „Zeg mjj liever, of ik gaan mag I U zult mjj wel kunnen missen, ja?" Bjjna verbaasde hjj zich Sedert jaren was dit de eerste werkeljjke wensch, die Langedijk, Hoogland en A. Vogelenzang. De vereeniging werd gedoopt„Vooruit gang zij ons streven" Ieder inwoner kan lid worden tegen eene contributie van f 1.per jaar en de wensch werd uitgesproken dat zich velen hiertoe zonden opgeven, of als donateur of donatrice het jonge kind zonden helpen in zijn groei. Er werd besloten, de eerste harddraverij te honden op Maandag van kermis en wel op hetzelfde terrein als verleden jaar, te weten bij den heer Klok. De vergadering toonde wel zin te hebben in eene harddraverij met aangespannen paarden, die nog nimmer een prijs hadden gewonnenevenwel hield het bestunr dit pnnt aan tot eene volgende ver gadering, wanneer men hoopte, dat er meer leden aanwezig zouden zijn. Het is te hopen, dat vele Inwoners van Anna Paulowna zich geroepen znllen gevoelen, deze vereeniging in een of ander opzicht te steunen, want zjj verdient dit wel, wijl zjj zoo goed past in deze gemeente. Dat de jonge plant welig opwasce Zaterdag 13 Mei hield de afdee- ling ANNA PAULOWNA van den Bond voor Staatspensionneering eene vergadering in het lokaal van den heer J. J. v. d. Goes. Nadat de Voorzitter met een woord vaD wel kom de bijeenkomst had geopend, werden de notulen gelezen en goedgekeurd. Allereerst kwam aan de orde Rekening en Verantwoor ding van den Penningmeester. Ontvangen was f 121.07 en uitgegeven f 114.15, zoodat de rekening met een batig saldo van f 6.92 sloot. Daartoe door den Voorzitter nitgenoodigd, verklaarden zich de heeren Jb. Bakker en H. Tiessen bereid, een en ander na te zien en eerstgenoemde bracht hierna een gunstig rapport nit en den heer H. Miiller dank voor zijn accuraat beheer. De Voorzitter sloot zich bij deze woorden aan. Hierna had wegens de periodieke aftreding van den heer Penne- kamp, die niet herkiesbaar was, eene verkie zing plaats voor lid van hot Bestuur, waar toe gekozen werd de heer B. Sehreurg, die zich de keuze list welgevallen. De behande ling van don beschrijvingsbrief duurde vrij lang en onderhield zoo nu en dan een prettig debat. Het einde was, dat in 't geheel over eenkomstig de voorstellen van het bestuur werd besloten. Ten slotte werden tot afge vaardigde en plaatsvervangend afgevaardigde naar de algemeene vergadering op 23 Mei te Assen gekozen de heeren K. L. van Gorkom en Jb. Bakker, die beiden deze functie aan namen. Daar de rondvraag niets opleverde, sloot de Voorzitter met een woord van dank voor de opkomst der leden de vergadering. Men meldt uit IERSEKE Zaterdagmiddag verspreidde zich hier de mare van een allerdroevigst ongeluk, waar door verscheiden gezinnen in rouw gedompeld zijn. Des voormiddags was een vaartuig, met mosselen en oesters geladen en door drie broeders, jonge mannen van 29, 25 en 23 jaar bemand, van hier naar de Zandkreek ver trokken, waar de lading moest uitgezaaid worden. Het woei stevig en het open vaartuigje lag vrjj diep. Ter hoogte van Kattendijke, niet ver van het Goesche Sas, waar het vaarwater door het samentreffen van twee stroomingen diep is, schijnt het door een stort zee overstelpt te zjjn geworden, althans de bemanning van een ander Ierseksch vaartuig, dat zich op eenfgen afstand bevond, zag het zinken. Zij snelde terstond ter hulp, doch op de plaats des onheils gekomen, was alles reeds sfgelocpen. De verongelukten' waren flinke, brave man nen. Twee hunner wareD getrouwd. alleen haarzelf gold, haar-alleen. En die zoo-waar ging ten zjjnen koste Sedert jaren was dat de eerste uitbarsting van jeugd en levenslust. Dat stemde hem een beetje gemeljjk. „Noodig hebben nu. dat weet je ik kan niet meer zonder jou, muis." „Maar u staat het mij toch toe, niet waar Mine kookt nog beter dan ik. En ik kom weer spoedig terug. Niet waar, papa, u staat het toch toe „Net als een klein kind 1" zeide hjj' met een zuur lachje. Zjj nam dit antwoord zonder mear als een toestemming, kuste hem en snelde naar buiten. Hjj keek haar na. Een klein kind? Neen, dat was niet waar 1 Anne was volwassen 1 Zoo ging zjj naar Kemptenhof. Als eene door de lente wakker gekuste ziel. Zjj bad, door al het leed dat zjj had moeten dragen, ouder moeten zjjn dan haar jaren aangaven, maar nu was zjj plotseling jonger, een zalig kind nog, zij de zeventienjarige. In de pastorie was het een groote drukte. Het heele huis rook naar pasgebakken koeken. Tante liep rond, rood en warm, en rekende op haar vingers uit, hoeveel vreemde magen of er morgen gespjjzigd moesten worden. „Tante Emma, zal ik helpen Ik kan reeds heel goed koken riep Anne, toen zjj eerigsziDS op de hoogte was gesteld van alles wat er nog gebeuren moest WORDT VERVOLGD.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1905 | | pagina 1