een Smidsknecht een Boerenmeid, 60.000 TooneelYOorstellinfiBii Slifil k Sim. Schager Kermis. le soor Ansichtkaarten van Schagen DADS1DZIEK lü üfliiipr Kermis. 1901 Dansen. Paling. D. VISSER Purmerenfler Metworst, gerookte Paling extra een Schildersknecht, VOLKSVOORSTELLING, Laatsten Zondag Hel graotstc sim tan den dag!! De vijf Stuivers van Lavarède. Ia afloop der Voorstellingen GROOT BAL. a 2 Ct. per stuk. J. K0ELKME1J, Loet E 67. „Cérès." K. LEIJEfU, Arrondissements Recht bank te Alkmaar. Adverlentièn. Direct gevraagd Gevraagd Gevraagd, Noord-Hollandsch Koffiehuis van den Heer J. VADER Az Buitengewone Aanvang 8 nor. J. VADER. Gedurende de Kermis, dagelijks versch verkrijgbaar bij J. A. DE ROOIJ. Tijdens de Kermis: J. VADER Az. van de Familie POLAK van Den Helder. Ëntrés 10 ets. Dans vrij. W Tevens gelegenheid voor Restauratie in de Voorzaal. Aanbevelend, J. VAPBH Az Laatsten Zondag gelegenheid tot Flink orkest. lO ct. entrée. Dans vrtf. ■po* Gelegenheid tot het ge bruiken van allerlei Ververschingen op de bovenzaal. prima kwaliteit, tegen concurreerende prijzen. Iste kwaliteit isgn allen, die met Christus gelooft ln den eindelijken zegepraal van deogd en goedheid gij allen, oleilcalen en nlet-olerlcalen. altru ïsten en socialisten, ja, g? socialisten het allermeest, helpt mij, waar ik, om der mensch- held en om Christus' wil, naar het geestelijk zwaard grgp, om overwinningen te behalen voor Gods liefste kind, des mensohen ont wikkeling Helpt mij duidelijk maken asn olk, die ons nadert, dat alleen harten ge wonnen kunnen worden door hen, die eerst hun eigen hart gaven. En op harten ver overen komt het aan. Wie niet weet te geven, zai niet ontvangen. Wie niet geleerd heeft te arbeiden en te dienen, dien zal de voogdij- goliap onthouden of ontnomen wordsn. Alleen toewijding wekt toewijding en zoo hoog kan fa.-izeesche ijdelheld het hout van haar altaar niet stapelen, of Gods gerechtigheid vindt meer welbehagen In het eenvoudig offer van Ella. H H- Zitting van Dinsdag 20 Juni 1905. De eerste beklaagde, die vandaag voor het voetlicht kwam, is er eentje van die soort, welke men met alle gerustheid tot de meest zonderlinge mag rekenen, die er op twee beenen rondloopen. Cornelis Mosk, zoo heet de hier bedoelde sinjeur, is 18 jaren oud, geboren en wonende te Alkmaar, (alwaar hij zekerheidshalve op Vrijdag 28 April in 't Huis vsn Bewaring werd gestopt), en van beroep schippersknecht. Zaterdag voor Paschen, 22 April jl. dus, had de heer L. Trijbetz ln de Schapen Bteeg te Alkmaar het zeer volhandlg en nam Mosk, die als zoodanig disponibel was, voor dien dag als loop- en winkeljongen in zijnen dienst. Hij verrichtte In den winkel dien dag allerlei bezigheden, ontving daarvoor zgn loon en, wat voor hem nog 't voornaamste bleek te zijn, hij raakte met de inrichting van het perceel en de omgeving heel goed thnis, zóó goed zelfs, dat hij al spoedig kans zag in den loop van dienzelfden avond een rijwiel stil weg te pakken en er stleknm mee van door te gaan. 't Duurde niet lang of de heer Trijbetz miste des anderen daags deze fiets, doch hij daoht eerst geen kwaad en vermoedde slechts, dat iemand er ganw ean boodschap meê verrichttedoch toen 't rijwiel maar steeds weg bleef en hij verder oot waarde dat de knip van de deur was, begon de heer Trijbetz tooh onraad te dachten, 't Eene met 't andere in verband brengende, vond hij het dan ook maar dienstig, zich meerdere zekerheid te ver schaffen en eens een nader onderzoek ln te doen stellen Hij deed daarom op dien eersten Puaschdag aangifte van 't gevalletje bij de politie en de agent Pieter Grondsma werd met het opknappen van dit zaakje belast. Het moet tot zjjD eer worden gezegd, dat hij zich uitstekend van zijne taak heeft ge kweten en alle bijzonderheden aan het licht heeft gebracht. De lotgevallen van dit rijwiel en zjjn schaker waren ongeveer de volgende Toen CornellB zich wederrechtelijk in het bezit van de fiets had gesteld, begaf hij er zich meê van Alkmaar naar Castricum. Verduiveld jammer was 't voor hem, dat hg niet kon fietsen, want nfi ging zijn smoesje, als won hij er maar eens op rijden, slecht op. Wel trachtte bij er schijn van waarheid ean te geven, door te beweren dat hij het fietsen wilde leeren, dooh wie hecht daar nu geloof aan, en nog wei in den naoht Neen, het bleek maar kl te dnldelijk, dat zijne bedoe lingen hierin bestonden, dat hij zich de portemonnaie wat won spekken door de gestolen fiets hier of daar te verkoopen, om van de opbrengst gedurende de beide feest dagen eens terdege goeden sier te maken. Den 28en April kreeg eerst de 21-jarlge smidsknecht van Klaas Smit te Castricnm, Camelia Peperkamp genaamd, een bezoek van onzen goeden vriend, die hem de fiets voor slechts f 16 wilde verkoopen. Hoe laag deze prijs ook was, ze rooiden het niet en Mosk trok verder zuidwaarts en begaf zich naar Beverwjjk. Hier stapte hjj bij den rijwielhandelaar Jacob van der Welle binnen en bood dezen het rijwiel voor f 16.te koop aan. Na eenig loven en bieden werd de man voor f 15.kooper, bg welke gelegenheid Corne lis zich brutaal genoeg voor „Jan de Wild" uitgaf, 't Duurde echter niet heel lang, of daar kwam agent Grondsma opdagen, om bg Van der Welle de fiets in beslag te nemen. Ons Keesje had zijn hartewensoh om met Paschen eens heerlijk n!t te gaan, middeler wijl zoo spoedig mogelgk botgevierd en zich daartoe naar Amsterdam begeven, waar hjj zich lang niet onbetnigd liet. Toen hij genoeg had gezwierd en de cenijes er door waren, kwam hjj met de kous op den kop thnis en werd zooals gezegd, weldra opgepakt, om heden te zamen met de fiets gepresenteerd te worden. Mosk maakte inderdaad een hoogst ongnnstigen Indruk. De verregaande onbe schaamdheid, die hij bg 't verhoor aan den dag legde, moest wel ieders aandacht trekken en de heer Offioier kon dan ook niet nalaten, enkele aanhalingen te doen uit de onder- acheidene grove onbeschoftheden, thaui door Mosk tentoongespreid. ZEG. releveerde 7erder, dat de rechtbank het noodig had geoordeeld, omdat beklaagde zich in vele opzichten zoo hoogst zonderling gedroeg, oen bevoegd beoordeeiaar rapport te laten uitbrengen over Mosk's verstand. Dit rapport na had Mr Caoptu» met vee! belangstelling gelezen. Er bleken slechte plannen alt, zóó slecht, dat Z E G. er met nadrnk op wee», dat het zeer wenschelijk wss om er bg de mate der straf rekening meê te honden. Mosk stelde zich dan als ideaal voor, om als hoofd eener dievenbende veel geld te «telen en er met zijne makkers voortdurend een lekker leventje van te nemen. Do heer Officier merkte echter op, dat zulk een loopbaan wel terdege met doornen is bezaaid en het „lekker ieven en niets doen aan houdend door kortere of langere verblijven in de gevangenis zon worden afgewisseld. De Officier vond 't dan ook alleszins ge wenscht. dat er een flinke straf werd toege past. Daarom reqniree; de Z E.G. wegens dezen diefstal, een jaar gevangenisstraf. Als toegevoegd verdediger trad Mr. Aghina, een nog zeer jengdig Alkmaarsch advocaat, op. Deze liet zich ook juist niet heel vleiend over Mosk nit. Volgens pleiter liegt en Bteelt de jongen ten alle tgde, is nooit vriendelijk, nooit ergens dankbaar voor en reeds op 14 jarigen leeftijd in een rijksopvoedingsgesticht terecht gekomen, waar hij 't smidsvak leerde. Later keerde hij weor in de maatschappij terng dooh zijne reeds slechte neigingen haddeu zich langzamerhand met eentge vermeerderd. In preventieve hechtenis zich bevindende trok hij zich totaal nergpns Iets van aan m staat volgens 't rapport dan ook op de nlterste grens van toerekenbaarheid. Mr Aghina vond, dat, waar deze jongen eigenlijk nóch in de gevangenis, nöoh in eene krankzinnigengesticht goed op zijn plaats was, het wensoheigk ware, dat er speciaal voor znlke klanten als hij nog een aparte inriohtlng verrees Z Ed. eindigde, met plaatsing in een krankzinnigengesticht te verzoeken, met ontslag van alle verdere rechtsvervolging. De pet diep over de oogen rukkend, verliet het njjdlge, zoo onsympathieke schippers knechtje de zaal in gezelschap van zijn geleider den rijksveldwachter Van Kenlen. Gerrit Ekkelenkamp van Urk was den 22 Mei jl. door zgn ruw optreden tegen de familie Hakvoort oorzaak, dat deze zich ging be klagen bij den Burgemeester van 't eilandje. Het geval zat als volgt in elkaarToen op genoemden datnm door Gerrit aan den ansjoviszonter Lubbert Hakvoort een partijtje j ansjovis was geleverd, merkte deze, dat er minder was, dan Gerrit had opgegeven en bracht hem zulks onder het oog, waarop deze zoo boos werd, dat hij eerst Lnbbert en daarna diens vader, Albert Hakvoort, zóó ruw tegen den grond smeet, dat laatstgenoemde dacht, dat al zijn ribben stnk waren en dat zijn zoon wel morsdood zon zijn. De O v. J. verlangde niet eens alle getuigen te hooren, doch achtte het bewjjs voldoende geleverd en eischte wegens deze 2 maal gepleegde mis handeling f 10 boete of 10 dagen hechtenis. De 18-jarige Jaoob Bes, een arbeidertje nit 1 Heer Hngowaard, stelde nog eens ongeveinsd belang in zijn strafzaakje. Te Hensbroek was 2den. Paasohavond na afloop eener uitvoering danspartij in Dirk Kool's herberg, alwaar ook de 19-jarige Kees Geel, afkomstig uit Schagen, thans kaasknecht aan de Krell (Barsicgsrhorn) present was. Kees had daar nl. een oogje op een lief meisken, waar hij werkelijk nogal eenig succes hadhij was er dan ook al eens een paar keeren „'weest", doch zgn succes maakte hem gehaat bij verschillende Hens- broeker jongens, die zeer jaloersch werden en afspraken, eens wraak le nemen. Dit ge baarde na dien avond. Bes, Bommezjj, Naaste- pad en nog eenige Jongelui, gingen in den loop van den avond, 't was zoowat een nur of 10, half elf, vlak bij Geel zitten en j plaagden hem zonder ophonden, zóó lang, dat hg boos werd en er rnzte ontstond Toen waren de heeren klaarBes sloeg Geel met een drankglaasje zoo ruw tegen het hoofd, jnist ter hoogte van den slaap, dat hg alleen j den voet in den hand hield, terwijl er be grijpelijkerwijze een lang niet zninig bloe dende wond ontstond, 't Was geen wonder, dat Geel aangifte van 't geval deed, en de heer Officier eischte, mede met het oog op het gevaarlijke der mishandeling, 8 weken gevangenisstraf. Het was d'r op den 20sten Mei te Hoorn j ook alweer zoodanig te doen, dat er een reohtbankzaakjs van meest worden gefabri ceerd. Jan Kansen, een 40-jarig veedrijver en Piet Meilink, een 24-jarig arbeider, belden van Hem, gem. Venhuizen, waren toen in die stad elk met een partijtje lammerenHangen had er tevens wat schapen tnssohen en wilde, meenende dat de lammeren, die Meilink op dit oogenblik onder beheer had (hoewel ze Juist dit had zjj verwacht. Wolt zag er uit, alsof hg loog. „Waarom liegt hg vroeg zg met moeite. „Ach, om duizenderlei redenen. Wanneer het in zgn kraam te pas komt. Natuurlijk het meest wanneer hg domheden heeft uitgehaald en zgn vader hem er voor straffen wil. Maar laten wg daar niet verder over praten, we zullen een paar gezellige uurtjes met elkaar doorbrengen. Heb je je koffie nog niet uitgedronken Ik zal nog eens schellen. Nu, vertel mg ook eens wat van jouw leven, arme muis We hebben genoeg over ons gepraat en nu kom jg aan de beurt. Ach, wat heb jg toch een verschrik kelijk leven. Wat beklaag ik je. Maar jg was ook altgd zooveel anders Kan je het daar nog uithouden Geef je het niet spoedig op Papa zeide de laatste maal toen hg hier was, dat hg hoopte dat jou dat ziekenoppassen spoedig zou tegen staan." Anne deed haar best, aan Lu's verlangen tegemoet te komen en alles zoo getrouw mogelgk te biechten. Het viel haar anders soo moeilgk, want steeds dwaalden haar gedachten maar weder af. Haar hart was vol treurigheid. Ook voor Lu zelf vreesde Anne hoe lan ger hoe meer. Zou zg nog eenige jaren kunnen leven Anne geloofde het niet. Ei tntn) had niets gezegd, meende alleen maar, dat Lu erg teer was. Maar sterven als de krachten om verder te leven op zgn uitgaan, wanneer de olie is opgebrand dat is toch niet het ergste. Dat is de oude, harde, maar ook de juiste weg der natuur, die een liefdezuster niet zoo ongewoon moet toe schijnen. Het ergste is, een hoog aangelegd men- schenkind verloren te zien gaan. Door al de gesprekken en indrukken heen, weerklonk maar steeds de sterke vraagmoet dan Wolf ten onder gaan Het liet haar ook geen rust, ze moester nog eens met Lu over spreken. „Ach,laat dat toch,Anne. Herinner mg daar niet meer aan. Je kunt het in die paar uur dat je hier bent, toch ook niet meer veranderen. Het is zoö iets verschrikkelijks, dat het mg' bepaald in het graf zal brengen. Ach, menigmaal denk ik met Lutherhet ware bgna beter, dat het kind was gestor ven, dan dat het zich nu zóó ontwikkelt. Denk eenseen leugenaar 1 Hg kan wel, God weet welke dwaasheden doen, hg staat voor niets. En een leugenaar is iets ge meens, lats, onwaardigs Anne werd bleek bg deze woorden. Al leen om een eind aan dien woordenstroom te maken, vroeg zg haastig: „Hoe staat Gunther hier tegenover „Ach, die is ook vertwijfeld. Hg heeft al het mogelgke gedaan hem vermasnd, gestraft, tot bloedens toe geslagen niets helpt." Anne zweeg doodsbleek. „Ach, Anne, nu houdt jg ook niet meer van Wolt I" riep Lu klagend. „Neen, dat bedoelde ik er niet mede Hg is nog een kind. Zoo iets verandert wel met de jaren. Wanneer hg maar eerst wat meer verstand krggt, dan zal hg het liegen vanzelf wel laten. Menigmaal troost ik mg met deze gedachte. Niet waar, Anne, dat is ook jouw meening, dat tenslotte alles nog wel terecht overigens aan een veehouder toebehoorden en door MelliDk's kameraad eigenlijk moesten worden gedreven) afzonderlek bleven en niet door zgn (Hansen's) lammeren en schapen ge raakten, daar hg meende, dat ze precies het zelfde merk hadden en de beesten, eenmaal door elkaar, lastig zgn te scheiden. Meilink had echter heel andere plannen. De beesten waren inderdaad verschillend gemerkt en hij wilde gaarne vóórdan zonden de schapen van Hansen door hnn blaten zijne lammeren niet tot zich kannen lokken, wat natuurlijk wèl gebeu.de. als Meilink fof eigenlijk zgn kameraad dan], achter Hansen kwam. De boer, die eigenaar der lammeren was waarschuwde daD ook Meilink, zich te haasten om vóór te zgn. Dit mislukte echter en nu meende MelllDk, dat het 't beste was, de lammeren maar met opzet onder Hansen's beesten te voeger dat zon nog 't gemakkelijkst drijvenEn 't merk was toch vetschiiler.dHierover nu ontstonden woorden en hg, die Meilink ker.t zal bet rijpen, dat daar heel gauw daden nit volgden. Hansen kreeg dan cok met den veedrijvers- stok lang niet zninig hoor Hij nam echter madame Justitie bij haren machtigen arm, om zich genoegdoening te versshsffnn. Hoewol Meilink heei wat had tegen te pruttelen en de aankiacht een „onware lengen" noemde, vond de Officier allen grond, om wegons deze mishandeling een week gevangenisstraf te eischen. Wilitm Ondhuis, 31 jaren geleden geboren te Zu'd-Schnrwende, en Kees Bruin, 26 jaren oud, geboren te Heiloo, thans belden arbeiders te Oudkarspel, gedroegen zich den 25en Mei j 1., nadat ze zich knapjes beschonken hadden gelurkt, dan al zoo miserabel mogelijk. Toen ze n.1. voorbij hnn ambt- en dorpsgenoot Jan Huigen kwamen, waar de 50-jarlge groentenkoopman Piet Rol In huls was, terwijl zijn met honden bespannen wagen op straat stond, ontzagen ze zich niet, die beesten zonder eenige aanleiding vreeseiijk te sohoppen en te trappen. En toen Rol kwam en daar, zooals te begrijpen is, het zijne van zei, kreeg hij ook van beiden slaag Ondhnis zei, dat ze heel erg veel berouw hadden en bij Rol geweest waren, heel deemoedig, om 't af te maken, zie je. Maar ze konden met de tang krijgen 1Das bg deze zending, [de „nareceptle" zoohIs de heeren beklaagden zeiden bereikten ze hnn doel niet. Trouwens, het is niet te verwonderen, dat Bol bij hnn bezoek slecht te spreken was en tegen beiden een aanklacht indiende. Men moest wel meer dan mensch zijn, om zooiets geheel met den zondagschen mantel der liefde te bedekken De O. v. J. eischte tegen eiken beklaagde wegens deze mishandeling, met toepassing van art. 300 van het Wetb. v. Strafr., een week gevang. Johannes Hermans was als beklaagde abser f. 14 Mei j l kwam hij te Callantsoog en stoc f daar een keet binnen, waarin zich de grond werker G J. Warmoeskerken bevond [met wien hij een poosje te voren een onbeduidende woordenwisseling had gehad] met vrouw en kinderen. Onder allergselijkste vloeken ea scheldwoorden zwaaide hg zijn scherpe schop en sloeg er Warmoeskerker, diens vronw en ook de beide dochtertjes terdege mee raak, zoodat een aanklacht volgde. De rnwe snuiter is 'm daarna gesmeerd en schijnt na In Dnttschland te vertoeven. De O. v. J eischte 10 dagen gevangenisstraf. Uitspraken zgn allemaal op aanstaanden Dinsdag bepaald voor vast werk, bij G. SCHUT Cz Koegras, Helder. of vergevorderd Leerling, bij H. van LINT, 8chagen zoo spoedig mogelijk, bij J. DE GRA\F, Koegras beschikbaar als hypotheek, liefst op boederijen en land. Elk bedrag be schikbaar, lage rente voor jaren vast Br. fr. lett G, Bureau v. d. blad zal komen Ach, en Ellen is mgu troost en zonneschgn Anne keek haar strak in het gelaat. Haar oproerige gevoelens legde zg het zwggen op. Wie kon nu ook in het gericht treden met eene, die van het leven hier be neden niet veel meer heeft te verwachten Kon en mocht zg haar ter verantwoording roepen voor de gevolgen van haar tekort komingen en verzuimen Hier was alleen plicht liefhebben en opbeuren, zooals men iemand die voor goed vertrekt, liefheeft en opbeurt. Toen Gunther kwam, werd Lu zeer vroolgk. Hoe greep deze gedwongen vroo- Ujkheid Anne in het hart. Hoe kon men zich daardoor op een dwaalspoor laten leiden Hg nam Lu, die hem tegemoet snelde, in zgn armen en kuste haar. Uit deze beweging zag Anne, dat bg zichzelf over Lu's toestand geen illusies maakte. Tot Anne sprak hg niet veel. Toen de kinderen naar bed waren, ging Anne de bekende tuinkamer eens opzoeken. Anne had reeds eerder verlangd, om daar weer eens heen te gaan, maar Lu wilde niet. En het was immers nergens goed voorl De kinderen kwamen er lang zooveel niet meer. Wolf liep het meest buiten rond en was in den paardenstal of bg de jagers En Ellen was genoeg bg haar moeder. Tante Anne bad spoedig al de heerlijk heden van de kleine meid gezien, alle poppen moest tante Anne bewonderen. In de tuinkamer vond zg alles veran derd. Daar sliep Ellen nu met haar juf frouw. door het Gezelschap Zaterdag1 24 .Juni, tegen verminderden prijs II Beroemd drama in 8 tafereelen, van Xavier de Vfontépin. Jean Vaubaron, (De Man met de Wassenbeelden), de Heer M. Spree Zondag 3G Juni: Successtuk met zang en dans. in 7 tafereelen, van M. Spree. Miss Aurett Murlyton Mevr. Jeanne Spree-Mönch. Spree als A rmand Lavarède, journalist. Prijzen der plaatsen Zaterdag 24 Juni Volksvoorstelling, f 0 50. Zondag 25 Juni f 1 Plaatsen vanaf heden te bespreken a 10 cent extrakunnen ook per briefkaart besproken worden. lederen avond na afloop der voorstelling extra- TBotor- vaart naar Kolhorn Laatsten Zon dag meermalen extra-trammen tot Opmeer j zullen nader bekend gemaakt worden Entrée 10 ets. Dansen vrij. Orkest van de Familie POLAK. Aanbevelend, Aanbevelend, Muziekhandel „Waar is Wolt dan vroeg zg. „Die slaapt boven met zgn buisleeraar." „Maar Lu, zou ver weg? Is dat trappen- loopcn dan niet lastig voor je „Voor mg?" vroeg Lu verbaasd. Anne keek haar een oogenblik strak aan, toen begreep zg, wat de moeder bedoelde. Wolf was er aan gewoon geraakt, zonder goeden nacht te gaan slapen. Toen zg de eikenhouten trap opliep, dacht zg over al die dingen na. Haar was het, als ging zg nu weer naar den jongen van vier jaar, die zoozeer aan haar had gehangen en niet wilde inslapen of zg moest aan zgn bed zitten. Was hg niet aan haar verwant, deze knaap Was ook hg niet. in den diepsten zin van het woord moederloos En plotseling werd haar zwaar hart lichter. Vertel alle zonden en allen smaad en alle boosheid van een kinderziel, gjj menschen. Wg behoeven dat alles niet te gelooven, zoolang het kind de moederliefde ont breekt Dan is het een ongeluk, dat van buiten kwam, maar niet iets, dat met het ware innerlgke in gemeenschap staat. Ach gij, verstandige menschen, wan neer zult ge nu eens zoo verstandig wor den, dat ge uw kinderen zult verstaan? Wolf lag in zgn bedje heel alleen. Op een stoel daarvoor in groote wanorde zgn kleeren. Een licht stond nog brandend naast zgn bed. „Ik kom je nog even wel te rusten zeggen, Wolf. Morgenoohtend vroeg ga ik weer weg." „Adieu." Een kleine, voile hand werd Aanbevelend, R. K A A N. Weder op de Kermis te Schagen de bekende Door het drukke debiet alle dagen versche aanvoer. Standplaats tegenover den WelEd Heer J. M KOELMAN. Uw Dw. Dr., S». 1'IMKB. Ondergeteekende bericht aijn ge achte begunstigers,dat hij evenals vorige jaren weer ruim is voorzien van e n Standplaats tegenover het NOORD- HOLLANDSCH KOFFIEHUIS. Aanbevelend, Winkel. haar van onder het dek toegestoken. Zg lachte, terwgl zg de hand vasthield en deze bekeek. Wasch jg je 's avonds niet, mgn jongen Hg had reeds weer dien onzekeren blik in zgn oogen en trok vrg barsch de hand terng. „Je moet het bepaald wel doen, maar je doet het liever niet vroeg zg op vrien- delgken toon, terwgl haar hart sidderde, hoe het antwoord zou zgn. Maar hg keek haar maar een paar se conden aan, dan wierp hg het hoofd on willig in het kussen en zeide„Ja-" Zg verheugde zich daarover en zette zich op den rand van zgn bed „Herinnert go ji mg eigenlgk nog wel, Wolf?" Hg deed den mond even open„Ken beetje," klonk het vrg onverschillig. „Vroeger kon je mg zoo liefhebben, mgo jongen, kunt ge dat nog, Wolf?" Daarop gaf hg geen antwoord. Hg glD8 op zgn zgde liggen en trok het dek over de ooren, een duidelgk teeken, dat hg dl onderhoud als geëindigd beschouwde. Maar voor Anne's geest doken vroeger tgden op. Zoo had bij vroetfer gedaan, deze kleine trotskop, als WJ gevoelens niet meester kon bljjven. ja, vroeger had zgn gezichtje D niet die harde uitdrukking vbd nu. Haar hart sloeg luid. Zjj moest zich dwiogen, om niet over hem heen te buig en zgn voorhoofd te kussen Wantdaths^ hg misschien zeer kwaljjk genomen. met zachte hand streek zjj over het voo hoofd en over zgn blonde lokken Wat die jongen een mooi voorhoofd, spreke zijn vader „n WORDT VERVOLGD.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1905 | | pagina 6