een Smidsknecht
een Boerenmeid,
60.000
TooneelYOorstellinfiBii
Slifil k Sim.
Schager Kermis.
le soor
Ansichtkaarten
van Schagen
DADS1DZIEK
lü üfliiipr Kermis. 1901
Dansen.
Paling.
D. VISSER
Purmerenfler Metworst,
gerookte Paling
extra
een Schildersknecht,
VOLKSVOORSTELLING,
Laatsten Zondag
Hel graotstc sim tan den dag!!
De vijf Stuivers
van Lavarède.
Ia afloop der Voorstellingen
GROOT BAL.
a 2 Ct. per stuk.
J. K0ELKME1J,
Loet E 67.
„Cérès."
K. LEIJEfU,
Arrondissements Recht
bank te Alkmaar.
Adverlentièn.
Direct gevraagd
Gevraagd
Gevraagd,
Noord-Hollandsch Koffiehuis
van den Heer J. VADER Az
Buitengewone
Aanvang 8 nor.
J. VADER.
Gedurende de Kermis,
dagelijks versch verkrijgbaar
bij J. A. DE ROOIJ.
Tijdens de Kermis:
J. VADER Az.
van de Familie POLAK
van Den Helder.
Ëntrés 10 ets. Dans vrij.
W Tevens gelegenheid voor
Restauratie in de Voorzaal.
Aanbevelend,
J. VAPBH Az
Laatsten Zondag gelegenheid tot
Flink orkest.
lO ct. entrée. Dans vrtf.
■po* Gelegenheid tot het ge
bruiken van allerlei Ververschingen
op de bovenzaal.
prima kwaliteit,
tegen concurreerende
prijzen.
Iste kwaliteit
isgn allen, die met Christus gelooft ln den
eindelijken zegepraal van deogd en goedheid
gij allen, oleilcalen en nlet-olerlcalen. altru
ïsten en socialisten, ja, g? socialisten het
allermeest, helpt mij, waar ik, om der mensch-
held en om Christus' wil, naar het geestelijk
zwaard grgp, om overwinningen te behalen
voor Gods liefste kind, des mensohen ont
wikkeling Helpt mij duidelijk maken asn
olk, die ons nadert, dat alleen harten ge
wonnen kunnen worden door hen, die eerst
hun eigen hart gaven. En op harten ver
overen komt het aan. Wie niet weet te geven,
zai niet ontvangen. Wie niet geleerd heeft
te arbeiden en te dienen, dien zal de voogdij-
goliap onthouden of ontnomen wordsn. Alleen
toewijding wekt toewijding en zoo hoog kan
fa.-izeesche ijdelheld het hout van haar altaar
niet stapelen, of Gods gerechtigheid vindt
meer welbehagen In het eenvoudig offer van
Ella. H H-
Zitting van Dinsdag 20 Juni 1905.
De eerste beklaagde, die vandaag voor
het voetlicht kwam, is er eentje van die
soort, welke men met alle gerustheid tot de
meest zonderlinge mag rekenen, die er op
twee beenen rondloopen.
Cornelis Mosk, zoo heet de hier bedoelde
sinjeur, is 18 jaren oud, geboren en wonende
te Alkmaar, (alwaar hij zekerheidshalve op
Vrijdag 28 April in 't Huis vsn Bewaring
werd gestopt), en van beroep schippersknecht.
Zaterdag voor Paschen, 22 April jl. dus,
had de heer L. Trijbetz ln de Schapen Bteeg
te Alkmaar het zeer volhandlg en nam Mosk,
die als zoodanig disponibel was, voor dien
dag als loop- en winkeljongen in zijnen
dienst. Hij verrichtte In den winkel dien dag
allerlei bezigheden, ontving daarvoor zgn
loon en, wat voor hem nog 't voornaamste
bleek te zijn, hij raakte met de inrichting
van het perceel en de omgeving heel goed
thnis, zóó goed zelfs, dat hij al spoedig kans
zag in den loop van dienzelfden avond
een rijwiel stil weg te pakken en er stleknm
mee van door te gaan. 't Duurde niet lang
of de heer Trijbetz miste des anderen daags
deze fiets, doch hij daoht eerst geen kwaad
en vermoedde slechts, dat iemand er ganw
ean boodschap meê verrichttedoch toen
't rijwiel maar steeds weg bleef en hij verder
oot waarde dat de knip van de deur was,
begon de heer Trijbetz tooh onraad te
dachten, 't Eene met 't andere in verband
brengende, vond hij het dan ook maar
dienstig, zich meerdere zekerheid te ver
schaffen en eens een nader onderzoek ln te
doen stellen Hij deed daarom op dien eersten
Puaschdag aangifte van 't gevalletje bij de
politie en de agent Pieter Grondsma werd
met het opknappen van dit zaakje belast.
Het moet tot zjjD eer worden gezegd, dat
hij zich uitstekend van zijne taak heeft ge
kweten en alle bijzonderheden aan
het licht heeft gebracht. De lotgevallen van
dit rijwiel en zjjn schaker waren ongeveer
de volgende
Toen CornellB zich wederrechtelijk in het
bezit van de fiets had gesteld, begaf hij er
zich meê van Alkmaar naar Castricum.
Verduiveld jammer was 't voor hem, dat hg
niet kon fietsen, want nfi ging zijn smoesje,
als won hij er maar eens op rijden, slecht op.
Wel trachtte bij er schijn van waarheid ean
te geven, door te beweren dat hij het fietsen
wilde leeren, dooh wie hecht daar nu geloof
aan, en nog wei in den naoht Neen, het
bleek maar kl te dnldelijk, dat zijne bedoe
lingen hierin bestonden, dat hij zich de
portemonnaie wat won spekken door de
gestolen fiets hier of daar te verkoopen, om
van de opbrengst gedurende de beide feest
dagen eens terdege goeden sier te maken.
Den 28en April kreeg eerst de 21-jarlge
smidsknecht van Klaas Smit te Castricnm,
Camelia Peperkamp genaamd, een bezoek
van onzen goeden vriend, die hem de fiets
voor slechts f 16 wilde verkoopen. Hoe laag
deze prijs ook was, ze rooiden het niet en
Mosk trok verder zuidwaarts en begaf zich
naar Beverwjjk.
Hier stapte hjj bij den rijwielhandelaar
Jacob van der Welle binnen en bood dezen
het rijwiel voor f 16.te koop aan. Na
eenig loven en bieden werd de man voor
f 15.kooper, bg welke gelegenheid Corne
lis zich brutaal genoeg voor „Jan de Wild"
uitgaf, 't Duurde echter niet heel lang, of
daar kwam agent Grondsma opdagen, om bg
Van der Welle de fiets in beslag te nemen.
Ons Keesje had zijn hartewensoh om met
Paschen eens heerlijk n!t te gaan, middeler
wijl zoo spoedig mogelgk botgevierd en zich
daartoe naar Amsterdam begeven, waar hjj
zich lang niet onbetnigd liet. Toen hij genoeg
had gezwierd en de cenijes er door waren,
kwam hjj met de kous op den kop thnis en
werd zooals gezegd, weldra opgepakt, om
heden te zamen met de fiets gepresenteerd te
worden. Mosk maakte inderdaad een hoogst
ongnnstigen Indruk. De verregaande onbe
schaamdheid, die hij bg 't verhoor aan den
dag legde, moest wel ieders aandacht trekken
en de heer Offioier kon dan ook niet nalaten,
enkele aanhalingen te doen uit de onder-
acheidene grove onbeschoftheden, thaui door
Mosk tentoongespreid.
ZEG. releveerde 7erder, dat de rechtbank
het noodig had geoordeeld, omdat beklaagde
zich in vele opzichten zoo hoogst zonderling
gedroeg, oen bevoegd beoordeeiaar rapport
te laten uitbrengen over Mosk's verstand.
Dit rapport na had Mr Caoptu» met vee!
belangstelling gelezen.
Er bleken slechte plannen alt, zóó slecht,
dat Z E G. er met nadrnk op wee», dat het
zeer wenschelijk wss om er bg de mate der
straf rekening meê te honden.
Mosk stelde zich dan als ideaal voor, om
als hoofd eener dievenbende veel geld te
«telen en er met zijne makkers voortdurend
een lekker leventje van te nemen. Do heer
Officier merkte echter op, dat zulk een
loopbaan wel terdege met doornen is bezaaid
en het „lekker ieven en niets doen aan
houdend door kortere of langere verblijven
in de gevangenis zon worden afgewisseld.
De Officier vond 't dan ook alleszins ge
wenscht. dat er een flinke straf werd toege
past. Daarom reqniree; de Z E.G. wegens
dezen diefstal, een jaar gevangenisstraf. Als
toegevoegd verdediger trad Mr. Aghina, een
nog zeer jengdig Alkmaarsch advocaat, op.
Deze liet zich ook juist niet heel vleiend
over Mosk nit.
Volgens pleiter liegt en Bteelt de jongen
ten alle tgde, is nooit vriendelijk, nooit
ergens dankbaar voor en reeds op 14 jarigen
leeftijd in een rijksopvoedingsgesticht terecht
gekomen, waar hij 't smidsvak leerde. Later
keerde hij weor in de maatschappij terng
dooh zijne reeds slechte neigingen haddeu
zich langzamerhand met eentge vermeerderd.
In preventieve hechtenis zich bevindende
trok hij zich totaal nergpns Iets van aan m
staat volgens 't rapport dan ook op de
nlterste grens van toerekenbaarheid.
Mr Aghina vond, dat, waar deze jongen
eigenlijk nóch in de gevangenis, nöoh in
eene krankzinnigengesticht goed op zijn
plaats was, het wensoheigk ware, dat er
speciaal voor znlke klanten als hij nog een
aparte inriohtlng verrees Z Ed. eindigde,
met plaatsing in een krankzinnigengesticht
te verzoeken, met ontslag van alle verdere
rechtsvervolging.
De pet diep over de oogen rukkend, verliet
het njjdlge, zoo onsympathieke schippers
knechtje de zaal in gezelschap van zijn
geleider den rijksveldwachter Van Kenlen.
Gerrit Ekkelenkamp van Urk was den 22
Mei jl. door zgn ruw optreden tegen de familie
Hakvoort oorzaak, dat deze zich ging be
klagen bij den Burgemeester van 't eilandje.
Het geval zat als volgt in elkaarToen op
genoemden datnm door Gerrit aan den
ansjoviszonter Lubbert Hakvoort een partijtje j
ansjovis was geleverd, merkte deze, dat er
minder was, dan Gerrit had opgegeven en
bracht hem zulks onder het oog, waarop
deze zoo boos werd, dat hij eerst Lnbbert en
daarna diens vader, Albert Hakvoort, zóó ruw
tegen den grond smeet, dat laatstgenoemde
dacht, dat al zijn ribben stnk waren en dat
zijn zoon wel morsdood zon zijn. De O v. J.
verlangde niet eens alle getuigen te hooren,
doch achtte het bewjjs voldoende geleverd en
eischte wegens deze 2 maal gepleegde mis
handeling f 10 boete of 10 dagen hechtenis.
De 18-jarige Jaoob Bes, een arbeidertje nit 1
Heer Hngowaard, stelde nog eens ongeveinsd
belang in zijn strafzaakje. Te Hensbroek was
2den. Paasohavond na afloop eener uitvoering
danspartij in Dirk Kool's herberg, alwaar
ook de 19-jarige Kees Geel, afkomstig uit
Schagen, thans kaasknecht aan de Krell
(Barsicgsrhorn) present was.
Kees had daar nl. een oogje op een lief
meisken, waar hij werkelijk nogal eenig
succes hadhij was er dan ook al eens een
paar keeren „'weest", doch zgn succes
maakte hem gehaat bij verschillende Hens-
broeker jongens, die zeer jaloersch werden
en afspraken, eens wraak le nemen. Dit ge
baarde na dien avond. Bes, Bommezjj, Naaste-
pad en nog eenige Jongelui, gingen in
den loop van den avond, 't was zoowat een
nur of 10, half elf, vlak bij Geel zitten en j
plaagden hem zonder ophonden, zóó lang, dat
hg boos werd en er rnzte ontstond Toen
waren de heeren klaarBes sloeg Geel met
een drankglaasje zoo ruw tegen het hoofd,
jnist ter hoogte van den slaap, dat hg alleen j
den voet in den hand hield, terwijl er be
grijpelijkerwijze een lang niet zninig bloe
dende wond ontstond, 't Was geen wonder,
dat Geel aangifte van 't geval deed, en de
heer Officier eischte, mede met het oog op
het gevaarlijke der mishandeling, 8 weken
gevangenisstraf.
Het was d'r op den 20sten Mei te Hoorn
j ook alweer zoodanig te doen, dat er een
reohtbankzaakjs van meest worden gefabri
ceerd. Jan Kansen, een 40-jarig veedrijver en
Piet Meilink, een 24-jarig arbeider, belden
van Hem, gem. Venhuizen, waren toen in die
stad elk met een partijtje lammerenHangen
had er tevens wat schapen tnssohen en wilde,
meenende dat de lammeren, die Meilink op
dit oogenblik onder beheer had (hoewel ze
Juist dit had zjj verwacht. Wolt zag er
uit, alsof hg loog.
„Waarom liegt hg vroeg zg met
moeite.
„Ach, om duizenderlei redenen. Wanneer
het in zgn kraam te pas komt. Natuurlijk
het meest wanneer hg domheden heeft
uitgehaald en zgn vader hem er voor straffen
wil. Maar laten wg daar niet verder over
praten, we zullen een paar gezellige uurtjes
met elkaar doorbrengen. Heb je je koffie
nog niet uitgedronken Ik zal nog eens
schellen. Nu, vertel mg ook eens wat van
jouw leven, arme muis We hebben genoeg
over ons gepraat en nu kom jg aan de
beurt. Ach, wat heb jg toch een verschrik
kelijk leven. Wat beklaag ik je. Maar jg
was ook altgd zooveel anders Kan je het
daar nog uithouden Geef je het niet
spoedig op Papa zeide de laatste maal
toen hg hier was, dat hg hoopte dat jou
dat ziekenoppassen spoedig zou tegen
staan."
Anne deed haar best, aan Lu's verlangen
tegemoet te komen en alles zoo getrouw
mogelgk te biechten. Het viel haar anders
soo moeilgk, want steeds dwaalden haar
gedachten maar weder af. Haar hart was
vol treurigheid.
Ook voor Lu zelf vreesde Anne hoe lan
ger hoe meer. Zou zg nog eenige jaren
kunnen leven Anne geloofde het niet.
Ei tntn) had niets gezegd, meende
alleen maar, dat Lu erg teer was.
Maar sterven als de krachten om
verder te leven op zgn uitgaan, wanneer
de olie is opgebrand dat is toch niet
het ergste. Dat is de oude, harde, maar
ook de juiste weg der natuur, die een
liefdezuster niet zoo ongewoon moet toe
schijnen.
Het ergste is, een hoog aangelegd men-
schenkind verloren te zien gaan.
Door al de gesprekken en indrukken
heen, weerklonk maar steeds de sterke
vraagmoet dan Wolf ten onder gaan
Het liet haar ook geen rust, ze moester
nog eens met Lu over spreken.
„Ach,laat dat toch,Anne. Herinner mg daar
niet meer aan. Je kunt het in die paar
uur dat je hier bent, toch ook niet meer
veranderen. Het is zoö iets verschrikkelijks,
dat het mg' bepaald in het graf zal brengen.
Ach, menigmaal denk ik met Lutherhet
ware bgna beter, dat het kind was gestor
ven, dan dat het zich nu zóó ontwikkelt.
Denk eenseen leugenaar 1 Hg kan wel,
God weet welke dwaasheden doen, hg staat
voor niets. En een leugenaar is iets ge
meens, lats, onwaardigs
Anne werd bleek bg deze woorden. Al
leen om een eind aan dien woordenstroom
te maken, vroeg zg haastig:
„Hoe staat Gunther hier tegenover
„Ach, die is ook vertwijfeld. Hg heeft
al het mogelgke gedaan hem vermasnd,
gestraft, tot bloedens toe geslagen
niets helpt."
Anne zweeg doodsbleek.
„Ach, Anne, nu houdt jg ook niet meer
van Wolt I" riep Lu klagend. „Neen, dat
bedoelde ik er niet mede Hg is nog een
kind. Zoo iets verandert wel met de jaren.
Wanneer hg maar eerst wat meer verstand
krggt, dan zal hg het liegen vanzelf wel
laten. Menigmaal troost ik mg met deze
gedachte. Niet waar, Anne, dat is ook jouw
meening, dat tenslotte alles nog wel terecht
overigens aan een veehouder toebehoorden en
door MelliDk's kameraad eigenlijk moesten
worden gedreven) afzonderlek bleven en niet
door zgn (Hansen's) lammeren en schapen ge
raakten, daar hg meende, dat ze precies het
zelfde merk hadden en de beesten, eenmaal
door elkaar, lastig zgn te scheiden.
Meilink had echter heel andere plannen.
De beesten waren inderdaad verschillend
gemerkt en hij wilde gaarne vóórdan
zonden de schapen van Hansen door hnn
blaten zijne lammeren niet tot zich kannen
lokken, wat natuurlijk wèl gebeu.de. als
Meilink fof eigenlijk zgn kameraad dan],
achter Hansen kwam. De boer, die eigenaar
der lammeren was waarschuwde daD ook
Meilink, zich te haasten om vóór te zgn. Dit
mislukte echter en nu meende MelllDk, dat
het 't beste was, de lammeren maar met opzet
onder Hansen's beesten te voeger dat zon
nog 't gemakkelijkst drijvenEn 't merk was
toch vetschiiler.dHierover nu ontstonden
woorden en hg, die Meilink ker.t zal bet rijpen,
dat daar heel gauw daden nit volgden.
Hansen kreeg dan cok met den veedrijvers-
stok lang niet zninig hoor Hij nam echter
madame Justitie bij haren machtigen arm, om
zich genoegdoening te versshsffnn. Hoewol
Meilink heei wat had tegen te pruttelen en
de aankiacht een „onware lengen" noemde,
vond de Officier allen grond, om wegons deze
mishandeling een week gevangenisstraf te
eischen.
Wilitm Ondhuis, 31 jaren geleden geboren
te Zu'd-Schnrwende, en Kees Bruin, 26 jaren
oud, geboren te Heiloo, thans belden arbeiders
te Oudkarspel, gedroegen zich den 25en Mei
j 1., nadat ze zich knapjes beschonken hadden
gelurkt, dan al zoo miserabel mogelijk.
Toen ze n.1. voorbij hnn ambt- en dorpsgenoot
Jan Huigen kwamen, waar de 50-jarlge
groentenkoopman Piet Rol In huls was, terwijl
zijn met honden bespannen wagen op straat
stond, ontzagen ze zich niet, die beesten zonder
eenige aanleiding vreeseiijk te sohoppen en
te trappen. En toen Rol kwam en daar,
zooals te begrijpen is, het zijne van zei, kreeg
hij ook van beiden slaag Ondhnis zei, dat ze
heel erg veel berouw hadden en bij Rol
geweest waren, heel deemoedig, om 't af te
maken, zie je. Maar ze konden met de tang
krijgen 1Das bg deze zending, [de „nareceptle"
zoohIs de heeren beklaagden zeiden bereikten
ze hnn doel niet. Trouwens, het is niet te
verwonderen, dat Bol bij hnn bezoek slecht
te spreken was en tegen beiden een aanklacht
indiende. Men moest wel meer dan mensch
zijn, om zooiets geheel met den zondagschen
mantel der liefde te bedekken De O. v. J.
eischte tegen eiken beklaagde wegens deze
mishandeling, met toepassing van art. 300
van het Wetb. v. Strafr., een week gevang.
Johannes Hermans was als beklaagde abser f.
14 Mei j l kwam hij te Callantsoog en stoc f
daar een keet binnen, waarin zich de grond
werker G J. Warmoeskerken bevond [met
wien hij een poosje te voren een onbeduidende
woordenwisseling had gehad] met vrouw en
kinderen. Onder allergselijkste vloeken ea
scheldwoorden zwaaide hg zijn scherpe schop
en sloeg er Warmoeskerker, diens vronw en
ook de beide dochtertjes terdege mee raak,
zoodat een aanklacht volgde. De rnwe snuiter
is 'm daarna gesmeerd en schijnt na In
Dnttschland te vertoeven. De O. v. J eischte
10 dagen gevangenisstraf.
Uitspraken zgn allemaal op aanstaanden
Dinsdag bepaald
voor vast werk, bij G. SCHUT Cz
Koegras, Helder.
of vergevorderd Leerling, bij H. van
LINT, 8chagen
zoo spoedig mogelijk,
bij J. DE GRA\F, Koegras
beschikbaar als hypotheek, liefst op
boederijen en land. Elk bedrag be
schikbaar, lage rente voor jaren vast
Br. fr. lett G, Bureau v. d. blad
zal komen Ach, en Ellen is mgu troost
en zonneschgn
Anne keek haar strak in het gelaat.
Haar oproerige gevoelens legde zg het
zwggen op. Wie kon nu ook in het gericht
treden met eene, die van het leven hier be
neden niet veel meer heeft te verwachten
Kon en mocht zg haar ter verantwoording
roepen voor de gevolgen van haar tekort
komingen en verzuimen
Hier was alleen plicht liefhebben en
opbeuren, zooals men iemand die voor
goed vertrekt, liefheeft en opbeurt.
Toen Gunther kwam, werd Lu zeer
vroolgk. Hoe greep deze gedwongen vroo-
Ujkheid Anne in het hart. Hoe kon men
zich daardoor op een dwaalspoor laten
leiden Hg nam Lu, die hem tegemoet
snelde, in zgn armen en kuste haar.
Uit deze beweging zag Anne, dat bg
zichzelf over Lu's toestand geen illusies
maakte.
Tot Anne sprak hg niet veel. Toen de
kinderen naar bed waren, ging Anne de
bekende tuinkamer eens opzoeken.
Anne had reeds eerder verlangd, om
daar weer eens heen te gaan, maar Lu
wilde niet. En het was immers nergens
goed voorl De kinderen kwamen er lang
zooveel niet meer. Wolf liep het meest
buiten rond en was in den paardenstal of
bg de jagers
En Ellen was genoeg bg haar moeder.
Tante Anne bad spoedig al de heerlijk
heden van de kleine meid gezien, alle
poppen moest tante Anne bewonderen.
In de tuinkamer vond zg alles veran
derd. Daar sliep Ellen nu met haar juf
frouw.
door het Gezelschap
Zaterdag1 24 .Juni,
tegen verminderden prijs
II
Beroemd drama in 8 tafereelen,
van Xavier de Vfontépin.
Jean Vaubaron, (De Man met de
Wassenbeelden), de Heer M. Spree
Zondag 3G Juni:
Successtuk met zang en dans. in
7 tafereelen, van M. Spree.
Miss Aurett Murlyton
Mevr. Jeanne Spree-Mönch.
Spree als A rmand Lavarède, journalist.
Prijzen der plaatsen
Zaterdag 24 Juni Volksvoorstelling,
f 0 50. Zondag 25 Juni f 1
Plaatsen vanaf heden te bespreken
a 10 cent extrakunnen ook per
briefkaart besproken worden.
lederen avond na afloop der
voorstelling extra- TBotor-
vaart naar Kolhorn Laatsten Zon
dag meermalen extra-trammen
tot Opmeer j zullen nader bekend
gemaakt worden
Entrée 10 ets. Dansen vrij.
Orkest van de Familie POLAK.
Aanbevelend,
Aanbevelend,
Muziekhandel
„Waar is Wolt dan vroeg zg.
„Die slaapt boven met zgn buisleeraar."
„Maar Lu, zou ver weg? Is dat trappen-
loopcn dan niet lastig voor je
„Voor mg?" vroeg Lu verbaasd.
Anne keek haar een oogenblik strak aan,
toen begreep zg, wat de moeder bedoelde.
Wolf was er aan gewoon geraakt, zonder
goeden nacht te gaan slapen.
Toen zg de eikenhouten trap opliep, dacht
zg over al die dingen na.
Haar was het, als ging zg nu weer naar den
jongen van vier jaar, die zoozeer aan haar
had gehangen en niet wilde inslapen of zg
moest aan zgn bed zitten.
Was hg niet aan haar verwant, deze
knaap Was ook hg niet. in den
diepsten zin van het woord moederloos
En plotseling werd haar zwaar hart
lichter.
Vertel alle zonden en allen smaad en alle
boosheid van een kinderziel, gjj menschen.
Wg behoeven dat alles niet te gelooven,
zoolang het kind de moederliefde ont
breekt
Dan is het een ongeluk, dat van buiten
kwam, maar niet iets, dat met het ware
innerlgke in gemeenschap staat.
Ach gij, verstandige menschen, wan
neer zult ge nu eens zoo verstandig wor
den, dat ge uw kinderen zult verstaan?
Wolf lag in zgn bedje heel alleen. Op
een stoel daarvoor in groote wanorde zgn
kleeren. Een licht stond nog brandend
naast zgn bed.
„Ik kom je nog even wel te rusten
zeggen, Wolf. Morgenoohtend vroeg ga ik
weer weg."
„Adieu." Een kleine, voile hand werd
Aanbevelend,
R. K A A N.
Weder op de Kermis te Schagen
de bekende
Door het drukke debiet alle dagen
versche aanvoer.
Standplaats tegenover den WelEd
Heer J. M KOELMAN.
Uw Dw. Dr.,
S». 1'IMKB.
Ondergeteekende bericht aijn ge
achte begunstigers,dat hij evenals vorige
jaren weer ruim is voorzien van
e n
Standplaats tegenover het NOORD-
HOLLANDSCH KOFFIEHUIS.
Aanbevelend,
Winkel.
haar van onder het dek toegestoken.
Zg lachte, terwgl zg de hand vasthield
en deze bekeek. Wasch jg je 's avonds niet,
mgn jongen
Hg had reeds weer dien onzekeren blik in
zgn oogen en trok vrg barsch de hand terng.
„Je moet het bepaald wel doen, maar je
doet het liever niet vroeg zg op vrien-
delgken toon, terwgl haar hart sidderde,
hoe het antwoord zou zgn.
Maar hg keek haar maar een paar se
conden aan, dan wierp hg het hoofd on
willig in het kussen en zeide„Ja-"
Zg verheugde zich daarover en zette zich
op den rand van zgn bed „Herinnert go
ji mg eigenlgk nog wel, Wolf?"
Hg deed den mond even open„Ken
beetje," klonk het vrg onverschillig.
„Vroeger kon je mg zoo liefhebben, mgo
jongen, kunt ge dat nog, Wolf?"
Daarop gaf hg geen antwoord. Hg glD8
op zgn zgde liggen en trok het dek over
de ooren, een duidelgk teeken, dat hg dl
onderhoud als geëindigd beschouwde.
Maar voor Anne's geest doken
vroeger tgden op. Zoo had bij vroetfer
gedaan, deze kleine trotskop, als WJ
gevoelens niet meester kon bljjven.
ja, vroeger had zgn gezichtje D
niet die harde uitdrukking vbd nu.
Haar hart sloeg luid. Zjj moest zich
dwiogen, om niet over hem heen te buig
en zgn voorhoofd te kussen Wantdaths^
hg misschien zeer kwaljjk genomen.
met zachte hand streek zjj over het voo
hoofd en over zgn blonde lokken Wat
die jongen een mooi voorhoofd, spreke
zijn vader „n
WORDT VERVOLGD.