ttjcs 01 ils BoËsiai. RIJ WIELEN, Llllffl HYPOTHEEK KIESPIJN. Gefleposeerö MrAmA rr.c i Koedekken, Landdekken, Koetouwen, 0|)rechfe Haarlemmerolie 111H9, ll»l!l. te HOORftl. L. GROENE WOUD, Zondag 1 Oct. '05. DERDE BLAD. Arrondissements Recht bank te Alkmaar. AO VERTENTiN Cursus tot opleiding voor het Warwick, Cito, Gloria, Fovvler en Luxus De der Firma T. Crok, Koog a.d. Zaan, Joh. v. d. Steen, Afdoend middel. extra sterk, bestand voor den gelieelen staltijd. e&ciyncvcïc), ^IVin fic l. C. DS KOOTG TILLY, XII. Als men na de nieuwe brug gepasseerd te ziia die het Wc3teinde met de Van Woustraat verbiedt, in rechte richting de Stadhouderskade langs gaat, mei kt men al spoedig op den hoek der Nioolaas Berchem- gtraat een wal moderr, maar lang-en-foei- les'ijk stijlloos gebouw op, dat, gedeeltelijk achter een blerbottelaijj omloopende, nog achternltsicht heeft op het doodsche einde der öerard Donstraat. Dit gebouw, velen Amsterdammers maar al te goed bekend, verleende oorspronkelijk ouderdak aan een hoogst nattige instelling, de Rijkspostspaar bank. Doch de Fee van den vooruitgang zeide, dat zoo'n mooie onderneming niet in zoo'n leeljjk omhulsel mooht 'olijven, en zij stichtte voor haar het Spaarbankpslels bij het Suasso- Masenm, thans een der monumentale sieraden van het weelde-kwartier. In het oude, lego gebouw kwam wat anders. Het kon natuurlijk niet blijven leeg staan. Maar toch daagt de tijd weer, waarop het óf afgebroken zal mosten worden, öfsen andere bestemming zal krjjgen. De nieuwe bewoonster krijgt niet, evenals de Spaarbank, een nieuw „home", haar kan geen fee de hand reiken, want gaandeweg zijn de krachten van de oude dame afgenomen en de dokters hebben het met de meeste zekerheid gezegd: vóór het jaar 1936 ten einde is, zal ze het tijdige met het eeuwige hebben verwisseld. Of er groote droefenis zal zijn bij haar verscheiden Of het volk te hoop zal loopen, als de klokken bim-bammen (we hebben wel geen doodsklokken meer in Am sterdam, maar het beeld is te mooi om het ongebrnikt te laten), om op den docdenakker een zllten traan te plengen bij de geopende groeve? Eerijjk gezegd: ik twijfel er sterk ean 1 Maar nog ergerin vertrouwen wil ik U vertellen, dat er honderden Amsterdam mers en meer zijn, voor wie dat doodgaan veel te lang duurt, dia door een geheimen degen stoot k la Neverse, gaarne het lijden van het oudje zouden wilen verkorten. Mijn lezers en vooral mijne lezeressen, die waarschijnlijk gfïtnpressionneerd zijn door de bloedige moordverhalen der laatste dagen, door alle couranten in kolommenweelde ver spreid, denken natuurlijk aan een erftante. Want de liefde kan gegeven het predikaat „oudje" hiert ij niet in het spel zijn. En toch, ook dat is niet het geval. Van de be jaarde juffar is niets te erven, alleen een partij „moppen", geen Wsespermoppen, dis gegeten worden, maar „moppen" die men tapt aan de bittertafel, in huiselijken kring, op de planken Maar hoe heet dan die moppige tante Wel, haar naamkaartje, zrs voet lang en miustens twee voet hoog, prijkt boven d8 deur van haar onvriendelijke woning: BUREAU der- Dienstdoende Schatterij. Ja, do schutterjj ligt op sterven, en de hntdige f anctionnarissen mogen het prettig vinden of niet, de rouw over haar dood zal wel te drsg8n zijn. En mocht iemand op het lumineuss denkbeeld komen, in haar graf steen ean spreuk te beitelen, dan ware misschien niets toepasselijker dan de woorden van Uilenspiegel: „De mensohen hebben het land aan mij, maar ik heb het er ook naar gemaakt". De schatterij was en is tenminste in Am sterdam, (over andere plaatsen mag ik niet oordeelen,) in de hoogste mate impopulair. Op zichzelf zegt dit niets. De burgers, die het hardst schreeuwen voor hunne rechten, voelen zich gewoonlijk het zwaarst gedrukt door hunne plichten. Belasting, politie, militie, ja, zelfs leerplicht, moeten h6t nog weieens ontgelden, dikwijls ten onrechte. Maar op de onde rammelende diligence van het schntte- rijwezen had de kritiek, de spot al bijzonder veel vat en met leedvermaak wordt de dag dan ook tegemoetgezien, waarop de ento der landweer op den rechten weg van den voornitgang het logge voertuig zal stukrijden. De schutterij maakte wel eens van 'kron kelende achterwegen gebruik, maar hierover later De houding van officieren, die zelf de handgrepen niet kenden onwillige schutters, dio in hun pogiEg om den boel in de war te schoppen, weinig belemmering ondervonden bloempjes uit de rethoriek van het kader, ga ik stilzwijgend voorbjj. Ze zijn niet te cou- troleeren. Ook de vraag, of de schutterij- oefeningen nog eenig nnt afwerpen voor de landsverdediging, dan wel uitsluitend een plagerij zjjn, waarvan de last het zwsarst op den kleinen middenstand drnkt, wil ik onbe antwoord laten. Mijn critlek zal slechts de middelen treffjn, waarvan de „dienstdoende" in de hoofdstad zich bedlsnt, om hEar pres tige te handhaven. Ik zal daarom hieronder een verhaal gaven, voor de waarheid waarvan ik in alle bijzonderheden kan instaan en dat, als één nlt de vele, eenigszins de antipathie begrijpelijk zal maken, die hier tegen de dienstdoende schutterij bestaat. Zekere meneer Jansen, een gehuwd man, reeds bjj de schutterij ingelijfd, moest door verandering van werkkring onverwachts In de maand April naar een provlnoiestad ver trekken. Gedarende eenige weken bleef zijn huisgezin nog te Amsterdam. Juist om alle onaangenaamheden met schutterijautoriteiten ts vermijder, gaf hjj zich in zjjn nieuwe woonplaats, reeds eenige dagen na zjjn ves ting, aan bjj den wijkmeester. Bovendien K&f hjj beleefdheidshalve schriftelijk kennis aan zijn compagniescommandant. De dlenst- doerde bleef echter doorgaan boetebriefjes, °prcepingen etc. te bezorgen aan het adres *aar Jansen's vrouw woonde, entoen deze, "adat de compagniescommandant nogmaals Was aangeschreven en het spelletje toch voortduurde, weigerde do paperassen In ontvangst te nemen, werden zjj eenvoudig ln het portaal geworpen. Eindelijk hield het OP- Laat mij hier nog bijvoegen, dat de «phutter een paar weken voor zijn vertrek '1° wapens had moeten inleveren. Een poos later woont Jansen weer in ntsterdam, krijgt op zekeren dag bezoek n een als heer gekleed persoon, die hem verrassende mededeeling doet, dat hij de n°K f 18~ schuldig is voorschnt- terrjboeten. „Maar dat is onmogelijk! Van &ee,r f1 dan 'Ön Bij nader inzien bet L i J'-* verschillende data van Woonder fk draK«D- «Hot vorige jsar daarvan tJ X ®n „Hebt U kapteir," t Du Eogeven Zeker aan den a, antwoordt de bezoeker, die het ambt van sergeant-majoor bij de „dienst doende" vervalt, „dan is het bepaald een abuis. Maar, zou U, om dit nit de wereld te maker, morgen voor 1 uur, niet even bij dan aaditaur willen komen op het bnresa. Dan hebben wij er geen last meer mtde en U ook niet." Jansen is ïoc dom, dezen truc niet te vatten. Hij pakt dm volgenden dag even de tram mar de Stadhouderskade. Op het bureau gekomen, vraagt hij naar den auditeur; men kijkt hem een beetje vreemd aan en brengt hem naar eec kamer, waarin zich wel niet een audltenr, maar toch een autoriteit bevindt dezelfde sergeant-mejoor, die hem in den valstrik heeft gelokt. „Zoo, schutter Janse, kom ja boete batalen zegt hij op een toon, die heel wat afwijkt van dien, welken hij den vorlgen dag bezigde. „Boete betalen viaagt Jansen verbaasd. „En ik zou den auditeur spreken over het abuis „Allemaal gekheid Als je verhuisde nsar een andere gemeente, hadt je je zakboekje moeten laten afteekenen door den sergeant- majoor van Je compagnie. Dat heb je ver zuimd en dat kost je je lood!" En wat Jansen nu verder vertelde, was alles aan doovemansooren gesproken. Hoo- ger beroep onmogelijk, het zinspelen op het immoreele van da wijze, waarop hem geld werd afgeprest, het gaf alles niets „Heb jij achttien galden bij je?" „Neen," „Dan ben je gevangene!" En ondenks zijn protest, werd Jansen gefouilleerd als een inbreker en in het caohot opgesloten, waar uit hij 20 minuten iater werd verlost, toen op zijn telefonisch verzoek do 18 gulden gebracht waren plus 76 oent voor arrtstaiie- kosten Commentaar overbodig Maar begrijpelijk is het zeker wel, dat Jansen na dien deg zijn tenten in het schutterij-vrije Watergraafsmeer heeft opgeslagen en tegen April en Mei in onze volksbladen tegen betrekkelijk flinken prijs woningen aan de Baarsjes [gem. Sloten] worden aangebodenzuiver en vrij van Schutterij. o_o Volgers de door den Minister van Finan ciën uitgesproken rrilllocnenredc sluit de daarop aangeboden Staatsbegrooting met een geraamd tekort van orgeveer 11 mlllioen gulden. De uitgaven zijn geraamd op ongeveer 181, de iakomsten op 170 millioen. Gaat men nu na,dat nog voor 1903 dus slechts 3 jaar geleden de uitgaven bedroegen 168 en de inkomsten 166 millioen, dan ziet men dat de stijging der uitgaven in die drie jaren ongeveer heeft bedragen 18 millioen of onge veer 6 millioen 's jaars. Voegt m»n daarbij, dat voor onderwijs en sociale wetgeving nog grooter uitgaven in het verschiet zijn, dan kan men nagaan, hoe onze begrooting er over eenige jaren zal uitzien. Voor marine is op deze begrooting f 513.000 meer uitgetrokken dan ten vorigen jsro, voor oorlog f 138.140. maar zal het daarbij blijven Mag men het Utrechtsche Dagblad gelooven, dan zeker voor de zeemacht niet. He* blad toch door het Duitsche voor beeld aancestoken, schrijft „Het N sdarlacdsche volk moet omtrent het belang eener sterke marine krachtiger worden voorgelicht, het moet er warm voor worden gemaakt. „De wijze waarop dat kan geschieden, is niet nieuwin Dultschiand hebben vader landslievende mannen ons het voorbeeld ge geven wij moeten oprichten een Nedorland- scha vlootvereeniging. „Deze Vereeniglng zou mosten samengesteld zijn nit mannen van alle politieke partijen, slechts gebonden door dien ééaen band de llefdo voor de onafhankelijkheid van het ge meenschappelijk vaderland. „Haar task zon niet moeten zijn, een enkel schip aan onze Regeering aan te bieden dat werkt toch niets nit. „Maar zij behoort zich uitsluitend ten doel te stellende propaganda. „Voordrechten moet zij laten honden met lichtbeelden, betreffende de geschiedenis onzer vloot en betreffende het heden en de toekomst. „Plastische demonstraties moeten de belang stelling prikkelen. „Een persbureau moet zich belasten met het opstellen van vliegende blaadjes, op het voetspoor der Vereeniglng Het Vrije Rail verkeer, kort, pakkend, populair, maar teikens terugkeerend en telkens om gastvrijheid in onze pers aankloppend. „Adressen moeten gericht worden aan de Regeering, brieven aan de Kamerleden, mee tings en betoogingen moeten worden geor ganiseerd. „Dat zon de weg zijn. „Zal het Nederlandsche volk wakker wor den en dien weg bewandelen „Zoolang wij nl6t moedeloos het hoofd in don schoot willen leggen voor elk gevaar, maar ons door vijand of bondgenoot willen doen eerbiedigen, is een vloot, zoo sterk ais onze nationale ffsancieele kracht het toelaat, een gebiedende eisch tot handhaving van Nederland's onafhankelijkheid." Het schijnt, dat het slot van deze aanha ling in zonderlinge tegenspraak is met het begin. Immers, wanneer wjj slechte een vloot behoeven te hebben, „zoo sterk als onze nationale financieels kracht het toelaat", dan zjjh wij al over de schreef wellicht zelfs een heel eind en zon er eer van inkrim ping, dan van uitbreiding sprake moeten zijn. Maar waarom dan een vlootvereeniging Waarom dan die propaganda Inderdaad, het geheele advies is eenigszins wonderlijk in het licht niet alleen van de mededeelingen van den Minister van Financiën, maar ook in dat van de geschiedenis van den jongsten tijd. Herinneren wij ons niet meer de geschie denis van het Spaacsche eskader In den Spaansch-Amerikaanschen oorlog, of die van de belde RusBlsche vloten in de Japansche wateren, die dan toch veel sterker waren dan wij ooit een eskader bjj een zonden kun nen brengen? Is voor het Ucrechtsche Dagblad het schouwspel verloren gegaan van de Brit6che vloot voor IJmuiden, toen onze Evertsex, vergeleken bij de ontzagljjkc zeekasteolen van Engeland, volgens een deskundige wel een schoorsteen geleek op een plankje? Maak eens een vuist, als je geen vingers hebt, zegt het Hollandsche spreekwoord en in de spreekwoorden ligt de wjjsheid der volken. Wij knnnen nu eenmAal geen vloten bou wen, die het op kunnen nemen tegen de machtige vloten van Duitschland, Frankrjjk en Engeland, laten wij dan ook niets doeD wat er op geljjkt, want dit zal onze financiën ruïneeren, zonder ons de noodigo weerkracht te waarborgen een volkomen nnttelooze nitgaef dos. Gelukkig hebben de dasknndigen zich doen hooren, en hebben ook zij het na-apen der groote mogendheden ontreden, dat tcch zon der eenig succns moet blijven. Verdediging van onze zeegaten hier en in Indië door ver sperringen en snelle torpedo-booten raden zj] aan en aanbouw van eenige vluggo schepen voor Indië, om daar vooral aan iulandsche vijanden ontzag ln te boezemen. Dat is een verstandige raad. Dergelijke versterking onzer maritieme middelen kan worden verkregen zonder ons uit te putten en voldoet aan de gestelde eischen zonder do bemanning aan een zekeren dood bloot te stellen bij bet eerste triffan. Men denke aan Rodjeitvenskl's vloot. Maar ;Ook op het hoofdstuk van oor log zal moeten bezuinigd worden. Da legerwetten van Eland zijn waargchjjn- ljjk wel wat erg militaristisch uitgevoerd, maar ook indien zii geheel volgens hare bedoeling waren giï .terpreteerd, zouden zij te duur zijn geweest voor ons land te duur in tweeërlei opzicht. Zij eisehen te veel van onze financiën cn te veel van onze jonge man nen. Wat ln economitoh opzicht jaarlijks aan oorlog wordt geofferd, overtreft waar schijnlijk nog wel het begrootingscjjfer. Nu schijnt do Regeering voornemens, aan deze economische verkwisting paal en perk te gaan stellen, maar ook aan de groote eischen, die het departement van oorlog aan onze fioanciën stelt, moet een rem worden aangelegd, evengoed als overal zal moeten bezninlgd worden. De stijging der uitgaven kii niet blijven doorgaan als tot dusver. Zes millioen meer per jaar Is op den duur onhoudbaar. Wel kan de bolastingechroef nog wat worden aangedraaid, maar ook dRar is een grenswanneer de belasting der bevolking te zwaar gaat worden, begint niet alleen de nationale welvaart te kwijnen, maar zint het volk op ontdnlking, zoodat de op brengst vermindert in stede van te vermeer deren. Er moet derhalve bezninigd worden. Op de tractementen zal dit moeilijk gaan, want de Nederlandsche staat is ten aanzien van de jaarwedden der smbteraren steeds het tegendeel van royaal geweest. Op de organieatiën zal het dus gevonden moeten worden en wel in de eerste plaats op die van oorlog en marine. Is men daarin geslaagd, dan zal zeker een reusachtig bedrag vrijvallen, waardoor de be grooting althans zooveel zhI ontlast worden, dat in een dsel van de te verwachten uit gaven voorzien kan worden. Is deze eisch van bezniniging onvaderlands lievend Immers neen, want zelfs het Utrechtsch Dagblad wil de marine beperkt zien door 's lande fisancieele draagkracht, waardoor ten slotte in elk behoorlijk geregeerd land de sterkte van leger en vloot dan toch ook be paald moet worden: het is alleen maar jam mer, dat elke mogendheid steeds iets over de sohreef gaat waarvan het eenige resultaat is, dat de fiaanciën !n da war raken. Er kan zeer zeker nog meer worden gedaan. Er moet getracht worden om de bestaande ambtenaarskader» zoodanig in te richten, dat alles beter inééa grijpt, zoodat overbodige arbeid uitgeschakeld wordt. De bekwame mannen, ean wie thans de Regeering is toevertrouwd, zullen den dank ven het land verdienen, indien zij daarin slagen. Waar onderscheidene dor Ministers een lange ambtelijke loopbaan achter zich hebben, mag men van hen verwachten, dat zij in den Kabinetsraad daartoe den weg zullen wijzen. Dat men er dan echter nog lang riet is, spreekt wel vanzelf. Steeds zullen nieuwe eischen tot den staat gericht worden, telkens zullen nieuwe altgavan noodzakelijk worden. Nauwlettend behoort er daartegenover ge waakt te worden, dat bedrijven, die Bitteraard monopoliën zijn, of bij wier ixploitatie de maatschappij een overwegend belang heeft, niet nit hauden worden gegeven, maar in eigen exploitatie genomen. Het praatjs, dat de overheid niet kar exploiteeren, is reeds lang door ds feiten gelogenstraft. In deze richting gaande, znllen wij mis schien wat minder militaristisch, maar zeker wat meer welvarend worden. En de sterkste weerkracht van een volk is toch zeker wel de tevredenheid, die binnen zijne landpalen heerscht. V.-D. Zitting van Dinsdag 26 September 1905. Wel was de zittÏDg van heden eeno extra-buitengewone. Niet zoozeer, cmdat er slechts een tweetal strafzaken op de rol voorkwamen, waar er anders gewoonlijk minstens op een half dozijntje kan worden gerekend, ook niet bepaald, omdat het heele stelletje dat heden voor moest komon, van a tot z uit Den Helder moest arrivee- ren,maar in hoofdzaak,daar de Heldersche beklaagde, die het eerst voor moeat komen, nu eens gees opgedirkte, sterk naar muskus riekende, scheldende of gescholden hebbende 1 „dame" was, doch een journalist, redacteur- uitgever van „Het Anker," een weekblad, sedart een 5-tal jaren gewijd aan de be langen van het mindere Marine-psrsoneel, bureau Weststraat no. 88. De journalist heet Meqer, 27 jaar oud, te Groningen geboren. Hij is sedert een paar jaren in de redactie van „Het Anker" en heeft in die qualiteit in het no. van 15 April j 1. plaatsing verleend aan een inge zonden stuk van den volgenden inhoud „Is dat een behandeling „Op den morgen van den Sden April „wilde de Commandant van Haier Msrjes- „teits schoener „Zeehond," de heer J. „Kuijl, laten schijfschieten. „Er stond een flinke zee en er liep esn „zevenmjjlsstroom op de Vliereê. „De schijf wer(* opgetuigd, uitgeroeid en „voor dreg gelegd door een joel met 4 „roeiers, een onder-officier en een officier. „De scbjjt werd geheechen, doch de hoele „zaak ging onderste boven, Met veel moeite „weer opgezet, woei ze kort daarna weer „omver. Nu werd zjj op order van den „officier afgetuigd en naar boord gebracht, „alwaar de Commandant de jol ontving „met de woorden„Stroom en wind zjjn „tegen me, maar de menschen kunnen met „me zjjn. De schjjf wordt weer opgetuigd en „jullie moeten haar weer uitroeien, ik laat „me niet dwingen." „De heele (qaipage daarentegen was van „oordeel, dat de schjjf met zulk weer niet „bon b!jjven staan. „De schjjf werd wederom uitgeroeid, „doch ze woei natuurljjk weer omver. Weer „aan booid gekomen, moest ze opnieuw op- „getuigd worden, waar bjj de jol moest „helpen en zoodoende voor de schjjf kwam „te liggen. „Inplaats van nu behoorljjk te wachten „totdat dat werk was afgeloopen, zette de „Commandant de telegraat op „volle kracht „vooruit." „Door het vieren van de vanglijn kwam „de jol halfdwars voor de scbjjl te zitten, „wat natuurlijk uiterst gevaarlijk is Van „het geroep om te 8topp3n trok do heer „Kujjl zich al heel weinig aan, hjj bleef „grjjnslachend naar de jol staan kjjken. „Eerst nadat er herhaalde malen een bood schap naar de brug was gezonden, voldoet „hjj aan dat verzoek. Nu vraag ik maar „waarvoor is het noodig, om al dien men- „schen den schrik op hun ljjl te jagen, „waar het geheel overbodig was om volle „kracht vooruit te stoomen Dit is verre gaand roekeloos omspringen met menscben- „levens. Maar och, het zjjn geen menscher, „nietwaar mjinheer Kujjl Het zjjn maar „koebeesten! dat zjjn z'n eigen woorden, „Hjj behandelt niet alleen het volk van „vooruit zoo hondsch, ook de officieren be handelt hjj zoo. „Ik was o.a, getuige van een geval, „waarin hjj den officier van de wacht uit schold voor stommerik en een kwajongen. „Begrijpt de heer Kujjl dan niet, wat „voor indruk dat maakt op het volk „vooruit „Weet hij niet, dat hjj de krjjgstucht „op die manier ondermijnt En dat hjj „zich daardoor vernedert in de ocgen van „zjjn minderen „Ik hoop dan ook, dat de heer Kujjl dit „ter harte zal nemen en voo&taan minder „honds en roekeloos met zjjn volk om zal „springen. Foleor." Zooals zich gemakkelijk laat begrijpen, achtte de heer Kujjl, die als abonté van bedoeld blad dit stukje heel spoedig onder de cogen kreeg, zich aiet weinig beleedigd erdoor en diende heel model eene klacht in, tengevolge waarvan de redacteur den deurwaarder thuis kreeg, die een stuk aan hem beteekende, dat er rechtsingang tegen hem was verleend. Mejjer moest voor den rechtercommissaris, Mr. Lagerwejj, komen, vervolgens werd een bevelschrift van ver wijzing naar de strafzitting uitgevaardigd, onze beklaagde voorzag zich van een rechts kundig raadsman in dan persoon van dan Amsterdamschen advocaat Mr. Philips, die een 8-tal getuigen k décharge opschom- meldo en de benoodigde ingrediënten voor de plechtigheid van heden waren ikir. Het liet zich aanzien, tot 12 uur toe hadden de O. v. J. en Mr. Pnilips tegen elkaar gedebatteerd, zonder dat er, behalve klager, nog één van de vier getuigen k j charge was gehoord dat deze betrek- I keljjk weinig amusante strafzaak nog uren I in beslag zou nemen, doch dat kwam toch nogal gelukkig af. De rechtbank ging van 12—1 uur in raadkamer en de President vertelde na opening der geschorste zitting, dat de straf zaak naar de meening van hst E.A college hst karakter had van overtreding van art. 418 wetboek van strafrecht. Dat vereen voudigde de zaak verbazend, want zoo doende was het aan den beklaagde niet geoorloofd, aan te toonen, dat hjj in 't algemeen belang had gehandeld, zooals dat in art. 263 en 264 wordt aaDgeduid, De zaak werd nu heel wat eenvoudiger en liep boven verwachting spoedig af. 't Verhoor dar getuigen k charge ging van eea leien dakje, terwjjl de getuigen k décharge nu, zonder gehoord te zjjn, heel zoet naar moeder konden gaan. Mejjer wilde noch voor den rechtercom missaris, ondanks diens overredingskracht, noch op de zitting, den echrjjver van het ingezonden stuk bakend maken. Wel vertelde hjj, dat het een matroos was, wat juist een der redenen voor zijne weigering vormde, want nu hjj (Mejjer) alle verantwoordelijkheid der plaatsing op zich nam, werd de zaak voor 't burgerljjk rechtscollege gebracht, terwjjl, werd de matroos als schrjjver van het bewuste stuk aangewezen, deze dan voor den militairen rechter zou moeten verschjjnen, en Mejjer verklaarde, meer vertrouwen in den straf rechter te hebben, een complimentje dat voor den laatste niet anders dan vleiend kan worden genoemd. Het einde van da zaak was, dat de O. v, J. in zjjn requisitoir eerst even aanhaalde, hoe het vorig jaar naar aanleiding van hetzelfde „Anker" een procedure hier bjj de rechtbank aanhangig werd gemaakt en bjj die gelegenheid eene vervolging tegen den Matrozenbond werd ingesteld vervolgens Mejjer een aardig duwtje gaf, oordeelende dat deze door zoo'n stuk de krjjgstucht gacsch niet dienen zal en eindeljjk tegen beklaagde met toe passing van art. 418 W. v. Str. f 25.— of 10 dagen hecht, eischte. Wel nam Mr. Philips als veidediger neg het woord, ten einde het r< quisitoir van den heer O ficier hier en daar zco'n beetjo toe te takeleD, doch op don eisch had pleiter toch overigens nists at te dingen en toen hjj geëindigd had, konden ook wjj zeggen„AmenDoch ba- klaagde Mejjer had nog een heelen boel te vertellen en beweerde, volstrekt niet de bedoeling te hebben gehad, met dat publi- ceeren den heer Kujjl [tegen wien hjj ver klaarde geen grieven te hebbei] onaan genaam te zjjn. Hjj weigerde bovendien wel stukken, waarin nog heel andere noten gekraakt werden Toch kon onze journalist tiet nalaten, te verklaren dat hjj, die vroeger ook matroos is geweest en otder den heer Kujjl heeft gediend, is gedeserteerd van het schip, omdat deze heer [tegen wien hij dan geen grieven hoefthem het leven zoo ondrageijjk maakte. Wel vleiend 1 Het tweede en laatste zaakje was tegen i de in Den Helder wonende en aldaar zoo- wel als bjj de rechtbank overbekende juffrouw Buurtje Takema, huisvrouw van den heer J, Roomeier, welke dame echter als beklaagde abtent was. Haar zaakje j heeft 18 Juli j 1. ook al gediend doch toen was de getuige Helena Post, (buiten wie het niet gesteld kon wordec) ziek, zoodat de historie voor on bepaalden tjjd van de baan werd geschoven. Thans was Leentje hersteld en zag er even bloeiend en frisch uit als voorheen. Do heer Olficier vond de „eenvoudige", overigens minstens „zesvou dige", beleediging (want Leentje was ge ducht uitgescholden), haar aangedaan, dan ook zóó ongehoord, dat Z.E.G. op „staan- den voet" zittende mag de heer O ficier voornoemd dat niet doen,f 6.— boete of S dagen hechtenis eischte. Uitspraken in beide zaken heden over 8 dagen. ItüFi Inlichtingen worden gaarne verstrekt door N. A. T. TAVERNE, Apoiheker, Gr Noord, en J C. KLOPPEN BURG, Apotheker, KI. Noord 25, Hoorn. met freewiel en terugtraprem. Sturen met 1 en 2 remmen op ieder rijwiel aan te brengen. 30 verschillende Lantaarns. Aanbevelend, Bondsrij wielhprsteller, Winkel. P. S. Eenige Dames R ij w i e- 1 e n voor oud te koop of in ruil gevraagd zuivere, murwe J 104 stuks 104 kilogram, z ij n b ij m ij v o r k r ij g b a a r. W ieringerwaard. Molenaar. Een ieder heeft toegang tot de fabriek en pakhuizen, om zich van de zuiverheid te overtuigen. tegen 4 ronfe beschikbaar. Eigenaar is genegen om het. indien dit gewenscht wordt, voor vele jaren vast te geven. Bri»ven fr. lett. B, Bureau van dit Blad. De KIESPIJNWATJES vd. fiuxta B EOOM to Almelo helpen reeds in enkele oogonblikkon. In busjes van 10 stuks k f 0.30. Verkrijgbaar to S c h a g e n bij H. REZELMAN. Inlichtingen bij «Je Hoer, DorvT^rt rsT W do Hoq«j t* ■DHAO*!1*. Ter voorkoming van «e****» misleiding deel ik U mede, iii de éénigo Fabriek van I «inds ruim 209 jaren gevertigd is Men wachte zich voor elke namaak Reizigers of Vertegenwoor- Id'grs wordei niet uitgezonden Eenige wettige erfgenaam des Uitvinders.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1905 | | pagina 9