ttjcs 01 ils BoËsiai.
RIJ WIELEN,
Llllffl
HYPOTHEEK
KIESPIJN.
Gefleposeerö MrAmA rr.c i
Koedekken,
Landdekken,
Koetouwen,
0|)rechfe
Haarlemmerolie
111H9, ll»l!l.
te HOORftl.
L. GROENE WOUD,
Zondag 1 Oct. '05.
DERDE BLAD.
Arrondissements Recht
bank te Alkmaar.
AO VERTENTiN
Cursus tot opleiding
voor het
Warwick, Cito, Gloria,
Fovvler en Luxus
De
der Firma T. Crok,
Koog a.d. Zaan,
Joh. v. d. Steen,
Afdoend
middel.
extra sterk, bestand voor
den gelieelen staltijd.
e&ciyncvcïc), ^IVin fic l.
C. DS KOOTG TILLY,
XII.
Als men na de nieuwe brug gepasseerd
te ziia die het Wc3teinde met de Van
Woustraat verbiedt, in rechte richting de
Stadhouderskade langs gaat, mei kt men al
spoedig op den hoek der Nioolaas Berchem-
gtraat een wal moderr, maar lang-en-foei-
les'ijk stijlloos gebouw op, dat, gedeeltelijk
achter een blerbottelaijj omloopende, nog
achternltsicht heeft op het doodsche einde
der öerard Donstraat. Dit gebouw, velen
Amsterdammers maar al te goed bekend,
verleende oorspronkelijk ouderdak aan een
hoogst nattige instelling, de Rijkspostspaar
bank. Doch de Fee van den vooruitgang zeide,
dat zoo'n mooie onderneming niet in zoo'n
leeljjk omhulsel mooht 'olijven, en zij stichtte
voor haar het Spaarbankpslels bij het Suasso-
Masenm, thans een der monumentale sieraden
van het weelde-kwartier.
In het oude, lego gebouw kwam wat
anders. Het kon natuurlijk niet blijven leeg
staan. Maar toch daagt de tijd weer, waarop
het óf afgebroken zal mosten worden, öfsen
andere bestemming zal krjjgen. De nieuwe
bewoonster krijgt niet, evenals de Spaarbank,
een nieuw „home", haar kan geen fee de
hand reiken, want gaandeweg zijn de krachten
van de oude dame afgenomen en de
dokters hebben het met de meeste zekerheid
gezegd: vóór het jaar 1936 ten einde is,
zal ze het tijdige met het eeuwige hebben
verwisseld. Of er groote droefenis zal zijn bij
haar verscheiden Of het volk te hoop zal
loopen, als de klokken bim-bammen (we
hebben wel geen doodsklokken meer in Am
sterdam, maar het beeld is te mooi om het
ongebrnikt te laten), om op den docdenakker
een zllten traan te plengen bij de geopende
groeve? Eerijjk gezegd: ik twijfel er sterk
ean 1 Maar nog ergerin vertrouwen wil
ik U vertellen, dat er honderden Amsterdam
mers en meer zijn, voor wie dat doodgaan veel
te lang duurt, dia door een geheimen degen
stoot k la Neverse, gaarne het lijden van het
oudje zouden wilen verkorten.
Mijn lezers en vooral mijne lezeressen, die
waarschijnlijk gfïtnpressionneerd zijn door de
bloedige moordverhalen der laatste dagen,
door alle couranten in kolommenweelde ver
spreid, denken natuurlijk aan een erftante.
Want de liefde kan gegeven het predikaat
„oudje" hiert ij niet in het spel zijn. En
toch, ook dat is niet het geval. Van de be
jaarde juffar is niets te erven, alleen een
partij „moppen", geen Wsespermoppen, dis
gegeten worden, maar „moppen" die men
tapt aan de bittertafel, in huiselijken kring,
op de planken
Maar hoe heet dan die moppige tante
Wel, haar naamkaartje, zrs voet lang en
miustens twee voet hoog, prijkt boven d8
deur van haar onvriendelijke woning:
BUREAU
der-
Dienstdoende Schatterij.
Ja, do schutterjj ligt op sterven, en de
hntdige f anctionnarissen mogen het prettig
vinden of niet, de rouw over haar dood zal
wel te drsg8n zijn. En mocht iemand op het
lumineuss denkbeeld komen, in haar graf
steen ean spreuk te beitelen, dan ware
misschien niets toepasselijker dan de woorden
van Uilenspiegel: „De mensohen hebben het
land aan mij, maar ik heb het er ook naar
gemaakt".
De schatterij was en is tenminste in Am
sterdam, (over andere plaatsen mag ik niet
oordeelen,) in de hoogste mate impopulair.
Op zichzelf zegt dit niets. De burgers, die
het hardst schreeuwen voor hunne rechten,
voelen zich gewoonlijk het zwaarst gedrukt
door hunne plichten. Belasting, politie, militie,
ja, zelfs leerplicht, moeten h6t nog weieens
ontgelden, dikwijls ten onrechte. Maar op de
onde rammelende diligence van het schntte-
rijwezen had de kritiek, de spot al bijzonder
veel vat en met leedvermaak wordt de dag dan
ook tegemoetgezien, waarop de ento der
landweer op den rechten weg van den
voornitgang het logge voertuig zal stukrijden.
De schutterij maakte wel eens van 'kron
kelende achterwegen gebruik, maar hierover
later
De houding van officieren, die zelf de
handgrepen niet kenden onwillige schutters,
dio in hun pogiEg om den boel in de war te
schoppen, weinig belemmering ondervonden
bloempjes uit de rethoriek van het kader, ga
ik stilzwijgend voorbjj. Ze zijn niet te cou-
troleeren. Ook de vraag, of de schutterij-
oefeningen nog eenig nnt afwerpen voor de
landsverdediging, dan wel uitsluitend een
plagerij zjjn, waarvan de last het zwsarst op
den kleinen middenstand drnkt, wil ik onbe
antwoord laten. Mijn critlek zal slechts de
middelen treffjn, waarvan de „dienstdoende"
in de hoofdstad zich bedlsnt, om hEar pres
tige te handhaven. Ik zal daarom hieronder
een verhaal gaven, voor de waarheid waarvan
ik in alle bijzonderheden kan instaan en dat,
als één nlt de vele, eenigszins de antipathie
begrijpelijk zal maken, die hier tegen de
dienstdoende schutterij bestaat.
Zekere meneer Jansen, een gehuwd man,
reeds bjj de schutterij ingelijfd, moest door
verandering van werkkring onverwachts In
de maand April naar een provlnoiestad ver
trekken. Gedarende eenige weken bleef zijn
huisgezin nog te Amsterdam. Juist om alle
onaangenaamheden met schutterijautoriteiten
ts vermijder, gaf hjj zich in zjjn nieuwe
woonplaats, reeds eenige dagen na zjjn ves
ting, aan bjj den wijkmeester. Bovendien
K&f hjj beleefdheidshalve schriftelijk kennis
aan zijn compagniescommandant. De dlenst-
doerde bleef echter doorgaan boetebriefjes,
°prcepingen etc. te bezorgen aan het adres
*aar Jansen's vrouw woonde, entoen deze,
"adat de compagniescommandant nogmaals
Was aangeschreven en het spelletje toch
voortduurde, weigerde do paperassen In
ontvangst te nemen, werden zjj eenvoudig
ln het portaal geworpen. Eindelijk hield het
OP- Laat mij hier nog bijvoegen, dat de
«phutter een paar weken voor zijn vertrek
'1° wapens had moeten inleveren.
Een poos later woont Jansen weer in
ntsterdam, krijgt op zekeren dag bezoek
n een als heer gekleed persoon, die hem
verrassende mededeeling doet, dat hij de
n°K f 18~ schuldig is voorschnt-
terrjboeten. „Maar dat is onmogelijk! Van
&ee,r f1 dan 'Ön Bij nader inzien
bet L i J'-* verschillende data van
Woonder fk draK«D- «Hot vorige jsar
daarvan tJ X ®n „Hebt U
kapteir," t Du Eogeven Zeker aan den
a, antwoordt de bezoeker, die
het ambt van sergeant-majoor bij de „dienst
doende" vervalt, „dan is het bepaald een
abuis. Maar, zou U, om dit nit de wereld
te maker, morgen voor 1 uur, niet even bij
dan aaditaur willen komen op het bnresa.
Dan hebben wij er geen last meer mtde en
U ook niet."
Jansen is ïoc dom, dezen truc niet te vatten.
Hij pakt dm volgenden dag even de tram
mar de Stadhouderskade. Op het bureau
gekomen, vraagt hij naar den auditeur; men
kijkt hem een beetje vreemd aan en brengt
hem naar eec kamer, waarin zich wel niet
een audltenr, maar toch een autoriteit bevindt
dezelfde sergeant-mejoor, die hem in den
valstrik heeft gelokt.
„Zoo, schutter Janse, kom ja boete batalen
zegt hij op een toon, die heel wat afwijkt
van dien, welken hij den vorlgen dag bezigde.
„Boete betalen viaagt Jansen verbaasd. „En
ik zou den auditeur spreken over het abuis
„Allemaal gekheid Als je verhuisde nsar
een andere gemeente, hadt je je zakboekje
moeten laten afteekenen door den sergeant-
majoor van Je compagnie. Dat heb je ver
zuimd en dat kost je je lood!"
En wat Jansen nu verder vertelde, was
alles aan doovemansooren gesproken. Hoo-
ger beroep onmogelijk, het zinspelen op het
immoreele van da wijze, waarop hem geld
werd afgeprest, het gaf alles niets
„Heb jij achttien galden bij je?"
„Neen,"
„Dan ben je gevangene!" En ondenks zijn
protest, werd Jansen gefouilleerd als een
inbreker en in het caohot opgesloten, waar
uit hij 20 minuten iater werd verlost, toen
op zijn telefonisch verzoek do 18 gulden
gebracht waren plus 76 oent voor arrtstaiie-
kosten
Commentaar overbodig Maar begrijpelijk is
het zeker wel, dat Jansen na dien deg zijn
tenten in het schutterij-vrije Watergraafsmeer
heeft opgeslagen en tegen April en Mei in
onze volksbladen tegen betrekkelijk flinken
prijs woningen aan de Baarsjes [gem. Sloten]
worden aangebodenzuiver en vrij van
Schutterij.
o_o
Volgers de door den Minister van Finan
ciën uitgesproken rrilllocnenredc sluit de daarop
aangeboden Staatsbegrooting met een geraamd
tekort van orgeveer 11 mlllioen gulden.
De uitgaven zijn geraamd op ongeveer 181,
de iakomsten op 170 millioen.
Gaat men nu na,dat nog voor 1903 dus
slechts 3 jaar geleden de uitgaven bedroegen
168 en de inkomsten 166 millioen, dan ziet men
dat de stijging der uitgaven in die drie jaren
ongeveer heeft bedragen 18 millioen of onge
veer 6 millioen 's jaars. Voegt m»n daarbij,
dat voor onderwijs en sociale wetgeving nog
grooter uitgaven in het verschiet zijn, dan
kan men nagaan, hoe onze begrooting er over
eenige jaren zal uitzien.
Voor marine is op deze begrooting f 513.000
meer uitgetrokken dan ten vorigen jsro, voor
oorlog f 138.140. maar zal het daarbij blijven
Mag men het Utrechtsche Dagblad gelooven,
dan zeker voor de zeemacht niet.
He* blad toch door het Duitsche voor
beeld aancestoken, schrijft
„Het N sdarlacdsche volk moet omtrent
het belang eener sterke marine krachtiger
worden voorgelicht, het moet er warm voor
worden gemaakt.
„De wijze waarop dat kan geschieden, is
niet nieuwin Dultschiand hebben vader
landslievende mannen ons het voorbeeld ge
geven wij moeten oprichten een Nedorland-
scha vlootvereeniging.
„Deze Vereeniglng zou mosten samengesteld
zijn nit mannen van alle politieke partijen,
slechts gebonden door dien ééaen band de
llefdo voor de onafhankelijkheid van het ge
meenschappelijk vaderland.
„Haar task zon niet moeten zijn, een enkel
schip aan onze Regeering aan te bieden dat
werkt toch niets nit.
„Maar zij behoort zich uitsluitend ten doel
te stellende propaganda.
„Voordrechten moet zij laten honden met
lichtbeelden, betreffende de geschiedenis
onzer vloot en betreffende het heden en de
toekomst.
„Plastische demonstraties moeten de belang
stelling prikkelen.
„Een persbureau moet zich belasten met
het opstellen van vliegende blaadjes, op het
voetspoor der Vereeniglng Het Vrije Rail
verkeer, kort, pakkend, populair, maar teikens
terugkeerend en telkens om gastvrijheid in
onze pers aankloppend.
„Adressen moeten gericht worden aan de
Regeering, brieven aan de Kamerleden, mee
tings en betoogingen moeten worden geor
ganiseerd.
„Dat zon de weg zijn.
„Zal het Nederlandsche volk wakker wor
den en dien weg bewandelen
„Zoolang wij nl6t moedeloos het hoofd in
don schoot willen leggen voor elk gevaar,
maar ons door vijand of bondgenoot willen
doen eerbiedigen, is een vloot, zoo sterk ais
onze nationale ffsancieele kracht het toelaat,
een gebiedende eisch tot handhaving van
Nederland's onafhankelijkheid."
Het schijnt, dat het slot van deze aanha
ling in zonderlinge tegenspraak is met het
begin. Immers, wanneer wjj slechte een vloot
behoeven te hebben, „zoo sterk als onze
nationale financieels kracht het toelaat", dan
zjjh wij al over de schreef wellicht zelfs
een heel eind en zon er eer van inkrim
ping, dan van uitbreiding sprake moeten zijn.
Maar waarom dan een vlootvereeniging
Waarom dan die propaganda Inderdaad, het
geheele advies is eenigszins wonderlijk in het
licht niet alleen van de mededeelingen van den
Minister van Financiën, maar ook in dat van
de geschiedenis van den jongsten tijd.
Herinneren wij ons niet meer de geschie
denis van het Spaacsche eskader In den
Spaansch-Amerikaanschen oorlog, of die van
de belde RusBlsche vloten in de Japansche
wateren, die dan toch veel sterker waren
dan wij ooit een eskader bjj een zonden kun
nen brengen?
Is voor het Ucrechtsche Dagblad het
schouwspel verloren gegaan van de Brit6che
vloot voor IJmuiden, toen onze Evertsex,
vergeleken bij de ontzagljjkc zeekasteolen van
Engeland, volgens een deskundige wel een
schoorsteen geleek op een plankje?
Maak eens een vuist, als je geen vingers
hebt, zegt het Hollandsche spreekwoord en
in de spreekwoorden ligt de wjjsheid der
volken.
Wij knnnen nu eenmAal geen vloten bou
wen, die het op kunnen nemen tegen de
machtige vloten van Duitschland, Frankrjjk
en Engeland, laten wij dan ook niets doeD
wat er op geljjkt, want dit zal onze financiën
ruïneeren, zonder ons de noodigo weerkracht
te waarborgen een volkomen nnttelooze
nitgaef dos.
Gelukkig hebben de dasknndigen zich doen
hooren, en hebben ook zij het na-apen der
groote mogendheden ontreden, dat tcch zon
der eenig succns moet blijven. Verdediging
van onze zeegaten hier en in Indië door ver
sperringen en snelle torpedo-booten raden zj]
aan en aanbouw van eenige vluggo schepen
voor Indië, om daar vooral aan iulandsche
vijanden ontzag ln te boezemen. Dat is een
verstandige raad. Dergelijke versterking onzer
maritieme middelen kan worden verkregen
zonder ons uit te putten en voldoet aan de
gestelde eischen zonder do bemanning
aan een zekeren dood bloot te stellen bij bet
eerste triffan. Men denke aan Rodjeitvenskl's
vloot.
Maar ;Ook op het hoofdstuk van oor
log zal moeten bezuinigd worden.
Da legerwetten van Eland zijn waargchjjn-
ljjk wel wat erg militaristisch uitgevoerd,
maar ook indien zii geheel volgens hare
bedoeling waren giï .terpreteerd, zouden zij
te duur zijn geweest voor ons land te duur
in tweeërlei opzicht. Zij eisehen te veel van
onze financiën cn te veel van onze jonge man
nen. Wat ln economitoh opzicht jaarlijks
aan oorlog wordt geofferd, overtreft waar
schijnlijk nog wel het begrootingscjjfer.
Nu schijnt do Regeering voornemens, aan
deze economische verkwisting paal en perk
te gaan stellen, maar ook aan de groote
eischen, die het departement van oorlog aan
onze fioanciën stelt, moet een rem worden
aangelegd, evengoed als overal zal moeten
bezninlgd worden. De stijging der uitgaven
kii niet blijven doorgaan als tot dusver.
Zes millioen meer per jaar Is op den duur
onhoudbaar. Wel kan de bolastingechroef
nog wat worden aangedraaid, maar ook dRar
is een grenswanneer de belasting der
bevolking te zwaar gaat worden, begint niet
alleen de nationale welvaart te kwijnen, maar
zint het volk op ontdnlking, zoodat de op
brengst vermindert in stede van te vermeer
deren.
Er moet derhalve bezninigd worden.
Op de tractementen zal dit moeilijk gaan,
want de Nederlandsche staat is ten aanzien
van de jaarwedden der smbteraren steeds
het tegendeel van royaal geweest. Op de
organieatiën zal het dus gevonden moeten
worden en wel in de eerste plaats op die van
oorlog en marine.
Is men daarin geslaagd, dan zal zeker een
reusachtig bedrag vrijvallen, waardoor de be
grooting althans zooveel zhI ontlast worden,
dat in een dsel van de te verwachten uit
gaven voorzien kan worden.
Is deze eisch van bezniniging onvaderlands
lievend
Immers neen, want zelfs het Utrechtsch
Dagblad wil de marine beperkt zien door
's lande fisancieele draagkracht, waardoor ten
slotte in elk behoorlijk geregeerd land de
sterkte van leger en vloot dan toch ook be
paald moet worden: het is alleen maar jam
mer, dat elke mogendheid steeds iets over de
sohreef gaat waarvan het eenige resultaat
is, dat de fiaanciën !n da war raken.
Er kan zeer zeker nog meer worden
gedaan.
Er moet getracht worden om de bestaande
ambtenaarskader» zoodanig in te richten, dat
alles beter inééa grijpt, zoodat overbodige
arbeid uitgeschakeld wordt.
De bekwame mannen, ean wie thans de
Regeering is toevertrouwd, zullen den dank
ven het land verdienen, indien zij daarin
slagen.
Waar onderscheidene dor Ministers een
lange ambtelijke loopbaan achter zich hebben,
mag men van hen verwachten, dat zij in den
Kabinetsraad daartoe den weg zullen wijzen.
Dat men er dan echter nog lang riet is,
spreekt wel vanzelf. Steeds zullen nieuwe
eischen tot den staat gericht worden, telkens
zullen nieuwe altgavan noodzakelijk worden.
Nauwlettend behoort er daartegenover ge
waakt te worden, dat bedrijven, die Bitteraard
monopoliën zijn, of bij wier ixploitatie de
maatschappij een overwegend belang heeft,
niet nit hauden worden gegeven, maar in
eigen exploitatie genomen. Het praatjs, dat
de overheid niet kar exploiteeren, is reeds
lang door ds feiten gelogenstraft.
In deze richting gaande, znllen wij mis
schien wat minder militaristisch, maar zeker
wat meer welvarend worden. En de sterkste
weerkracht van een volk is toch zeker wel
de tevredenheid, die binnen zijne landpalen
heerscht. V.-D.
Zitting van Dinsdag 26 September 1905.
Wel was de zittÏDg van heden eeno
extra-buitengewone. Niet zoozeer, cmdat er
slechts een tweetal strafzaken op de rol
voorkwamen, waar er anders gewoonlijk
minstens op een half dozijntje kan worden
gerekend, ook niet bepaald, omdat het
heele stelletje dat heden voor moest komon,
van a tot z uit Den Helder moest arrivee-
ren,maar in hoofdzaak,daar de Heldersche
beklaagde, die het eerst voor moeat komen,
nu eens gees opgedirkte, sterk naar muskus
riekende, scheldende of gescholden hebbende
1 „dame" was, doch een journalist, redacteur-
uitgever van „Het Anker," een weekblad,
sedart een 5-tal jaren gewijd aan de be
langen van het mindere Marine-psrsoneel,
bureau Weststraat no. 88.
De journalist heet Meqer, 27 jaar oud,
te Groningen geboren. Hij is sedert een
paar jaren in de redactie van „Het Anker"
en heeft in die qualiteit in het no. van 15
April j 1. plaatsing verleend aan een inge
zonden stuk van den volgenden inhoud
„Is dat een behandeling
„Op den morgen van den Sden April
„wilde de Commandant van Haier Msrjes-
„teits schoener „Zeehond," de heer J.
„Kuijl, laten schijfschieten.
„Er stond een flinke zee en er liep esn
„zevenmjjlsstroom op de Vliereê.
„De schijf wer(* opgetuigd, uitgeroeid en
„voor dreg gelegd door een joel met 4
„roeiers, een onder-officier en een officier.
„De scbjjt werd geheechen, doch de hoele
„zaak ging onderste boven, Met veel moeite
„weer opgezet, woei ze kort daarna weer
„omver. Nu werd zjj op order van den
„officier afgetuigd en naar boord gebracht,
„alwaar de Commandant de jol ontving
„met de woorden„Stroom en wind zjjn
„tegen me, maar de menschen kunnen met
„me zjjn. De schjjf wordt weer opgetuigd en
„jullie moeten haar weer uitroeien, ik laat
„me niet dwingen."
„De heele (qaipage daarentegen was van
„oordeel, dat de schjjf met zulk weer niet
„bon b!jjven staan.
„De schjjf werd wederom uitgeroeid,
„doch ze woei natuurljjk weer omver. Weer
„aan booid gekomen, moest ze opnieuw op-
„getuigd worden, waar bjj de jol moest
„helpen en zoodoende voor de schjjf kwam
„te liggen.
„Inplaats van nu behoorljjk te wachten
„totdat dat werk was afgeloopen, zette de
„Commandant de telegraat op „volle kracht
„vooruit."
„Door het vieren van de vanglijn kwam
„de jol halfdwars voor de scbjjl te zitten,
„wat natuurlijk uiterst gevaarlijk is Van
„het geroep om te 8topp3n trok do heer
„Kujjl zich al heel weinig aan, hjj bleef
„grjjnslachend naar de jol staan kjjken.
„Eerst nadat er herhaalde malen een bood
schap naar de brug was gezonden, voldoet
„hjj aan dat verzoek. Nu vraag ik maar
„waarvoor is het noodig, om al dien men-
„schen den schrik op hun ljjl te jagen,
„waar het geheel overbodig was om volle
„kracht vooruit te stoomen Dit is verre
gaand roekeloos omspringen met menscben-
„levens. Maar och, het zjjn geen menscher,
„nietwaar mjinheer Kujjl Het zjjn maar
„koebeesten! dat zjjn z'n eigen woorden,
„Hjj behandelt niet alleen het volk van
„vooruit zoo hondsch, ook de officieren be
handelt hjj zoo.
„Ik was o.a, getuige van een geval,
„waarin hjj den officier van de wacht uit
schold voor stommerik en een kwajongen.
„Begrijpt de heer Kujjl dan niet, wat
„voor indruk dat maakt op het volk
„vooruit
„Weet hij niet, dat hjj de krjjgstucht
„op die manier ondermijnt En dat hjj
„zich daardoor vernedert in de ocgen van
„zjjn minderen
„Ik hoop dan ook, dat de heer Kujjl dit
„ter harte zal nemen en voo&taan minder
„honds en roekeloos met zjjn volk om zal
„springen.
Foleor."
Zooals zich gemakkelijk laat begrijpen,
achtte de heer Kujjl, die als abonté van
bedoeld blad dit stukje heel spoedig onder
de cogen kreeg, zich aiet weinig beleedigd
erdoor en diende heel model eene klacht
in, tengevolge waarvan de redacteur den
deurwaarder thuis kreeg, die een stuk aan
hem beteekende, dat er rechtsingang tegen
hem was verleend. Mejjer moest voor den
rechtercommissaris, Mr. Lagerwejj, komen,
vervolgens werd een bevelschrift van ver
wijzing naar de strafzitting uitgevaardigd,
onze beklaagde voorzag zich van een rechts
kundig raadsman in dan persoon van dan
Amsterdamschen advocaat Mr. Philips, die
een 8-tal getuigen k décharge opschom-
meldo en de benoodigde ingrediënten voor
de plechtigheid van heden waren ikir.
Het liet zich aanzien, tot 12 uur toe
hadden de O. v. J. en Mr. Pnilips tegen
elkaar gedebatteerd, zonder dat er, behalve
klager, nog één van de vier getuigen k
j charge was gehoord dat deze betrek-
I keljjk weinig amusante strafzaak nog uren
I in beslag zou nemen, doch dat kwam toch
nogal gelukkig af.
De rechtbank ging van 12—1 uur in
raadkamer en de President vertelde na
opening der geschorste zitting, dat de straf
zaak naar de meening van hst E.A college
hst karakter had van overtreding van art.
418 wetboek van strafrecht. Dat vereen
voudigde de zaak verbazend, want zoo
doende was het aan den beklaagde niet
geoorloofd, aan te toonen, dat hjj in
't algemeen belang had gehandeld, zooals
dat in art. 263 en 264 wordt aaDgeduid,
De zaak werd nu heel wat eenvoudiger
en liep boven verwachting spoedig af.
't Verhoor dar getuigen k charge ging van
eea leien dakje, terwjjl de getuigen
k décharge nu, zonder gehoord te zjjn,
heel zoet naar moeder konden gaan.
Mejjer wilde noch voor den rechtercom
missaris, ondanks diens overredingskracht,
noch op de zitting, den echrjjver van het
ingezonden stuk bakend maken.
Wel vertelde hjj, dat het een matroos
was, wat juist een der redenen voor zijne
weigering vormde, want nu hjj (Mejjer)
alle verantwoordelijkheid der plaatsing op
zich nam, werd de zaak voor 't burgerljjk
rechtscollege gebracht, terwjjl, werd de
matroos als schrjjver van het bewuste stuk
aangewezen, deze dan voor den militairen
rechter zou moeten verschjjnen, en Mejjer
verklaarde, meer vertrouwen in den straf
rechter te hebben, een complimentje dat
voor den laatste niet anders dan vleiend
kan worden genoemd. Het einde van da
zaak was, dat de O. v, J. in zjjn requisitoir
eerst even aanhaalde, hoe het vorig jaar
naar aanleiding van hetzelfde „Anker" een
procedure hier bjj de rechtbank aanhangig
werd gemaakt en bjj die gelegenheid eene
vervolging tegen den Matrozenbond werd
ingesteld vervolgens Mejjer een aardig
duwtje gaf, oordeelende dat deze door zoo'n
stuk de krjjgstucht gacsch niet dienen zal
en eindeljjk tegen beklaagde met toe
passing van art. 418 W. v. Str. f 25.— of
10 dagen hecht, eischte.
Wel nam Mr. Philips als veidediger
neg het woord, ten einde het r< quisitoir
van den heer O ficier hier en daar zco'n
beetjo toe te takeleD, doch op don eisch
had pleiter toch overigens nists at te
dingen en toen hjj geëindigd had, konden
ook wjj zeggen„AmenDoch ba-
klaagde Mejjer had nog een heelen boel te
vertellen en beweerde, volstrekt niet de
bedoeling te hebben gehad, met dat publi-
ceeren den heer Kujjl [tegen wien hjj ver
klaarde geen grieven te hebbei] onaan
genaam te zjjn. Hjj weigerde bovendien
wel stukken, waarin nog heel andere noten
gekraakt werden
Toch kon onze journalist tiet nalaten,
te verklaren dat hjj, die vroeger ook
matroos is geweest en otder den heer
Kujjl heeft gediend, is gedeserteerd van
het schip, omdat deze heer [tegen wien
hij dan geen grieven hoefthem het
leven zoo ondrageijjk maakte.
Wel vleiend 1
Het tweede en laatste zaakje was tegen
i de in Den Helder wonende en aldaar zoo-
wel als bjj de rechtbank overbekende
juffrouw Buurtje Takema, huisvrouw van
den heer J, Roomeier, welke dame echter
als beklaagde abtent was. Haar zaakje
j heeft 18 Juli j 1. ook al gediend doch toen
was de getuige Helena Post, (buiten wie
het niet gesteld kon wordec) ziek, zoodat
de historie voor on bepaalden tjjd van de
baan werd geschoven. Thans was Leentje
hersteld en zag er even bloeiend en frisch
uit als voorheen. Do heer Olficier vond de
„eenvoudige", overigens minstens „zesvou
dige", beleediging (want Leentje was ge
ducht uitgescholden), haar aangedaan, dan
ook zóó ongehoord, dat Z.E.G. op „staan-
den voet" zittende mag de heer
O ficier voornoemd dat niet doen,f 6.—
boete of S dagen hechtenis eischte.
Uitspraken in beide zaken heden over
8 dagen.
ItüFi
Inlichtingen worden gaarne verstrekt
door N. A. T. TAVERNE, Apoiheker,
Gr Noord, en J C. KLOPPEN
BURG, Apotheker, KI. Noord 25,
Hoorn.
met freewiel en terugtraprem.
Sturen met 1 en 2 remmen op
ieder rijwiel aan te brengen.
30 verschillende Lantaarns.
Aanbevelend,
Bondsrij wielhprsteller, Winkel.
P. S. Eenige Dames R ij w i e-
1 e n voor oud te koop of in ruil
gevraagd
zuivere, murwe
J
104 stuks 104 kilogram,
z ij n b ij m ij v o r k r ij g b a a r.
W ieringerwaard. Molenaar.
Een ieder heeft toegang tot de
fabriek en pakhuizen, om zich van de
zuiverheid te overtuigen.
tegen 4 ronfe beschikbaar.
Eigenaar is genegen om het. indien
dit gewenscht wordt, voor vele jaren
vast te geven.
Bri»ven fr. lett. B, Bureau van dit
Blad.
De KIESPIJNWATJES
vd. fiuxta B EOOM to Almelo
helpen reeds in enkele oogonblikkon. In
busjes van 10 stuks k f 0.30.
Verkrijgbaar to S c h a g e n bij
H. REZELMAN.
Inlichtingen bij «Je Hoer,
DorvT^rt rsT W do Hoq«j t* ■DHAO*!1*.
Ter voorkoming van
«e****» misleiding deel ik U mede,
iii de éénigo Fabriek van
I «inds ruim 209 jaren gevertigd is
Men wachte zich voor elke namaak
Reizigers of Vertegenwoor-
Id'grs wordei niet uitgezonden
Eenige wettige erfgenaam des
Uitvinders.