II e v o 1 o I i e
DODI.
in Rusland.
FEüILLET O N.
Donderdag 9 November 1905.
49ste Jaargang No. 4095
SCHA
BÜRANT.
Dit blad verschijnt tweemaal per week: Woensdag- en
Zaterdagavond. Bij inzending tot 's morgeus 9 ure, worden
ADV ERTENTIEN in het eerstuitkomend nummer geplaatst.
INGEZONDEN STUKKEN één dag vroeger.
Burcanf^aasi, 4-.
Uitgeyer t P. TRAPMAN.
Prijs per j ar f 3 l'ranco per post f 3.60.
fzorderlijke nummers 5 Cent.
ADVERTENTIEN van 1 tot 5 rege's f 0 25 iedere regel meer 5 ct
Groote letters worden naar plaatsruimte berekend.
Dit nummer bestaat uit twee bladen.
EERSTE BLAD.
Gemeente Hehaarers.
BEKENDMAKINGEN.
POLITIE.
Ter Secretarie dezer gemeente worden inlichtingen
ve'Z"cht omtrent een zwarte po trmonnaie inhoudende
f0>5^b terwijl inlichtingen zijn te bekomen omtrent
twee op de markt van 2 Nmmbsr j.1. achtergeble
ven graskalveren.
oo
li en velt j ssa vonden.
Da Burgemeester a i. der Gemeente Schagen,
Ve zoekt l>g deze den ingezetenen der gemeente om
kunne medewerking tot het voorkomen van het aan
leggen van vuurtje. en het a's'.ekeD van vuurwerk op
St. Maarten of de zoogenaamde keuveltjesavonden
op 11 en 12 November as., opdat deze avonden uit
sturend feestavonden big ven'voor de kinde-en.
Schagen, den 8 November 1S05.
De Burgemeester a. i.,
(getP. BUIS Jz.
Hst roods geopperde vermoeien, zigt hst
Hbld., dat van da zijda dor bureaucratie,
en van haar voornaamste leiders, da club-
Trepof Boe'yghin, en van het opperbestuur
der Heilige Orthodtxo Synode pogingen zou-
dan vordsn aangewend, om da concessies, In
da Keizerlijke oakasa toegestaan, te beknib
belen, wordt vaa verschillende zijden beves
tigd.
Da Manch Gtuardian zegt er van„Dit
dankbeeld zal het land drenken mst bloed,
de socialisten en liberalen drijven tot repre
sailles, en dan ten slotte graaf Witte weg
vagen en aanleiding geven tot het optreden
van een man met ijzeren hand, om da orde
te herstellen, die de reactionnniren hebban
verstoord".
Veel waards hecht het blad voor het
oogenblik Diet aan het politieke leven van
graaf Witte.
Da reactionnairen slniten zich aan bq Tre-
pof, die geheel en al het air aanneemt van
een dictator. Witte verklaarde, dat de
„vrijheid van het woord", in de oekase be
doeld, ook op de pers batrekking had, dat
dns de censnnr zou worden afgeschaft, tot
dat de Doema oen nisnwe perswet had vast
gesteld. In dien zin vaardigde hij een be
sluit uit.
Onmiddellijk liet T epof hierop oen be
sluit volgen, waarbij de censuur weer wordt
ingevoerd.
Een delegatie van redacteuren der Petars-
burgsche bladen begaf z'eh naar Witte, om
hem te vregen hoe hot er nu eigenlqk made
stond. Volgens de officleele verklaring en
volgens da gezonde opvatting moest de
keizerlijks oekase perRviqheld tengevolge
hebben, maanden do redacteuren.
O-raaf Witte echter, zoo verhaalt de
Tlmas-correspondent, wes riet in staat te
zeggen, of de censuur was afgeschaft of niet.
Toen de redacteuren dit antwoord verna
men, vroegen zij hem, met onverholen sar
casme, of het manifest al dan niet de invoe
ring van een constitutie bedoelde, en of die
constitutie ernstig moest worden opgevat.
„Wij wecschen dit nu wel eens duidelijk
uiteengezet te zien," zoo verklaarden zij,
„opdat wij tenminste weten, welken grond
slag wij kunnen aannemen bij de bespre-
Roman
van
PAUL OSKAR HÖCKER.
o—
28.
„Mjjn gedachten vooral bjj elkaar gehou
den," zeide Mia tot zichzelf. „Ik h9b eigen
lijk niets anders noodig dan 'n spoorboekje."
haar teenen liep zjj naar de deur.
baarbij ontdekte zij plotseling toen zij
Z|chzelf in den spiegel zag dat zij niet
66y9.aatl(?ekleed was.
zocht naar haar kleeren, maar vond
19 n'0t. Steeds meer opgewonden, schar-
™<*e zg in de kast rond, opende alle laden
lat) 8Ranc'e z'ch 200 int dat zij met een
d 6 in haar handen op den grond zoDk.
- zweet brak haar uit en met moeite stond
zo dP'
Daarbij draaide alles met haar rond,
Wl 'n wanb°°P en anR8f met beide
den naar haar hoofd greep.
h9t Reschuif en gestommel van Mia werd
®®ret door Elisabeth vernomen.
jjJ 'Ükt wol in Mia's kamer I"
in (j18''*! Eep zij naar den corridor. Reeds
Wao <jf?.UIj bemerkte zjj, dat er licht op
®°brikt -'a kam"r' Toen zij binnenkwam,
Fond 8 van den rommel, dien zij daar
znate'r 6n Van k®' van haar schoon-
^'®r ^iaj waa ia eri wat gebeurt
Mia J- 0e<? Z« de zieke 8
8">g uitgeput op den rand van haar
king van het keizerlijk manifest In onze
bladen."
Opnieuw zeide Witte dut hij niet in staat
was op die vraag te antwoorden.
„Dan zullen wij ons onthouden van de
geringste bespreking, en dier Uwe Excel
lentie to kannen geef-, dit de beloofde pers
vrijheid niet da afsoh&ffi ig d3r censuur ten
gevolge heeft, kunnen wij het manifest niet
als ernstig bedoeld opvatten."
„Is het dan te verwonderen", vraagt de
„Times"-correspondent, „dat de Rooden vas
ter dan ooit besloten zqn, de beweging voort
te zetten, totdat zij hervormingen verkiijgen,
efgekondigd door da vertegenwoordigers der
natie, en met vertrouwbare waarborgen voor
ds standvastigheid ervan
Van si la kanten komen cog tijdingen
over de verschrikkelijkste gruwelen.
De Rooekeje Slowo bevestigt in eon tele
gram nit Oitsi., dat de moorden en plunde
ringen voortduren. Er verscbijaen geen bla
den meer. Een menigte vagebonden hebban
da ergste uitspattingen begaan. Zij dooden
da kinderen aan da borst en scheuren za in
stukken. Zij werpen de macschen door de
vensters van dorda en vierde verdiepingen-
Zij hebben verscheidene ganscshe9ren, zusters,
geestelijken enz. gedood in 'c bijrijn van ver-
kleeda politie-sganten. Al die misdaden wor
den gepleegd op opstoken der politie.
Het gespuis der Bioboka en Romanowka
heeft de joden vervolgd ea er 20 gedood, die
in een huis waren gevlucht, 16 in een ander
huis, ea sloeg er twee dood die op straat ge
vlucht waren. De moordpartijen duurden een
heeïen nacht.
Eon orthodex priester zatte zijae gsloofs-
genooten san, de kerken te beschermen, die, zoo
zat hjj, bedreigd werden door da joden. Hij
luidde de nocdklok om het volk op te rospen.
150 Joden waren op het kerkhof verborgen.
Da menigte vernam dit ea deelde aan eene
patrouille moe, dat de jodan zich gereed maak
ten cm de Rassen te overvallen. De soldaten
schoten toen op de vluchtelingen, van wie
er velen gedood weiden.
De Olezeatoho correspondent van de Dal'y
Mail verhaalt ook de ongeloof.ijkato gruwelen.
Da zwarte bande verminkte de vermoorde
joden op afgrijselijke wijze, door hun ia 't
gezicht te trappoa. Sommigen dreven hun
slachuffjrs spijkers ia 't hoofd, steken han
oogen uit, sneden ooren af, rukten hen de
tong met tangen uit en haalden vrouwen de
ingewanden uit 't lijf. „De politie hielp de
woestelingen aldoor-"
Het geheels aantal slachtoffers te Olessa
alleen wordt geschat op 8000 dooden ea ge-
woeden.
Eon ar?dar bericht meldt:
Men zou kolommen kunnen vallen met de
beschrijving van de te Oiessa gepleegde gruwe
len. Twee dokters zqn bezig geweest,hea! alleen,
met meer dan driehonderd kinderen te ver
zorgen die vrceselijka sabelhouwen over hst
hoofd en de schouders hadden. Ia een ge
sticht worden 2500 uitgehongerde joodsche
kinderen verpleegd.
De burgerlijke gouverneur heeft na de
moordpartqea dan geinkk'gan inval gehad,
om den burgers te vragen, 260.000 galden
bijeen te willen brengen, opdat het maende-
iijksche salaris van de politig voor ditmaal
mst 75 gulden verhoogd- zou kunnen worden.
Men rasmt de stoffelijke schade alleen op
12 millioea gulden Men zou meenen, dat
sommige wijken van de stad door barbaren
vernield waren.
Ds gebouwen van da hoogeschool zijn in
drieën verdeeld De troepen houden er twee
gedeelten van bezet, de studenten hebben
van het derde hun vesilpg gemrakt. In dat
fort schuilen honderden joodsche vrouwen
cn kinderen, die door de studenten verzorgd
cn gevoed worden.
De Moskoneche correspondent van de Da! y
Express meldt over de zwarte bende:
Do monarchistische partij, die gesteund
wordt door gehuurde bandieten, de leden van
da „zwarte bende", heeft een manifest uitge
vaardigd, verklarende dat zq van plan zqn
om met alle middelen „de rutocratie in Rus
land te herstellen en te handhaven". De inwo
ners van Moskou zijn zoodoende in twee ver
schillende partijen verdeeld, en deze hebben
elkander den oorlog tot het uiterste verklaard.
Het zal onmogelijk zijn hier de orde te her
stellen, anders dan met troepen en georga
niseerde militie, zooals in enkele steden ge
daan is-
De zwarte bende werkt te Moekou met
volkomen vergunning, cfsohoon zij niet zoo
ver Is curven gaan ais ds monarchistische
pariij in Twer. Daar is de zwarte berde
oppermachtig.
Hat is vest en zeker bewezen, dat de bende
door de politie betaald wordt. Zij Is in af-
deelingen gesplitst, met districtscommandan
ten, en de leden zijn gewapend met revolvers
knodsen en messen.
De laatste wandaad Donderdagavond
geschied na da begrafenis van den revolution-
nairen patriot Banmann. Terwijl de lijkstoet
Ia volmaakte orde terugkeerde, verscholen
zich 600 leden van de zwarte bende, die van
te voren blootshoofds, onder het zingen van
het volkslied, door ds stad waren getrokken,
in het plein dat begrensd wotdt door de ma
nege, de kozakken-kazerne en de hoogeschool.
Dit plein is opz3ttelijk donker gelaten, of
schoon de stad nu weer verlicht is.
Da leden van da bande stelden zich op in
de schaduw achter de manege, en toen de
stoet over het plein voorbijtrok, opende zij
een geregeld geweervuur, schietende met de
jaisthsid van geoefende schutters
De verschrikte menechsn renden naar de
gesloten poo.-ten van do hoogsschool, door
ds leden der bende met stokken ea revolvers
vervolgd. Terwijl enkele studenten de geslo
ten poorten inbeukten, gingen onderen
die gewapezd waren, achteruit, om het vuur
van de l( y disten te beantwoorden.
TwaaJt menschsn warden gedood en twin
tig gewond.
De overheid zegt, dat zij da lcy.Hstan niet
ia bedwang kan houden, diar die „handelen
in een opwelling van vaderlandsliefde."
Donderdag heeft te Tonisk een vreeselijk
drama plaats gehad. Hat ontstond uit esn
botsing fusschen eau stoet, die het poAret
des Keizers droag, en 4000 personen, die fn
den schouwburg vergaderd waren geweest en
onder het lossen vaa revolverschoten bulten
kwamen.
Tijdens het gevecht waren 600 vrouwen en
kinderen gevlucht in een groot huis, behoo-
rende aan den spoorweg. Zij werden daar bele
gerd door de betoogers Weldra slaagden dazen
er in door de verbrijzelde vensters naar biDnen
te dringen. Zij goten petroleum uit eo sta
ken die in brand, om de belegerden te dwin
gen zich over te geven. Weldra deelde het
vuur zich mtê aan den nabnrigen schouw
burg en terwijl de twee gebouwen brandden,
sloegen da troepen en 't publiek onbewogen
de belegerden gade. die var. verditpicg tot ver
dieping vluchtten, naarmate de vlammen klom
men en die, op 't dak gekomen, op de menigle
schoten, aldus hun leven daar verkoopende.
Velen sprongen door da vensters, anderen
Heten zich afglijden langs de goter.
Hunne vijanden lieten hen echter niet ont
snappen. Zij overmanden en vermoordden hen
en beletten zelfs de brandwear de vlammen
te dooven. Er zqn een hondardtsl slachtrffjrs.
ledikant zittan. „Ik wil weg Dodi halen
Mex moet dadeljjh terugkomen hjj
heeft geen tjjd, het schip vertrekt maar
ja mig er je man geen woord van
zeggen
„Om 'shamels wii je jjlt."
Da zieke stond het zweet op het voor
hoofd. Toen Elisabeth zacht geweld wilde
aanwenden, om haar weer in bed te
brengen, verzette zjj zich angstig, maar
mst klem. Zij sprak verward en greep
voortdurend met haar banden naar het
hoofd. Er was geen twjjfel aan, of zjj
was ziek.
Dadeijjk kleedde Alwin zich aan, om
den dokter te halen.
Ia zijne afwezigheid hield Elisabeth aan
het bed van Hi3, die daar mst veel moeite
ingebracht was, de wacht. Steeds weer
wilde zjj er uitspringen. De voor de helft
gepakte kcfiar stond nog midden in de
kamer.
Met afgematte stem smookte de zieke,
haar toch niet vaat te houden, zjj moest
weg, zjj moest Dodi halen, die in een boot
buiten op zee ronddreef Ia haar
koortsfantasieën verwarde zjj do gewich
tigste gebeurtenissen van haar leven met
elkaar.
Toen de dokter kwam, constateerde hij
hooge koorts en zeer zwakke polsslag. Dat
het ze3r ernstig zou worden, verzweeg de
oude hoer niet. Hjj gat order voor koude
omslagen en nog d&daljjk moest er jjs
gebaald worden.
De kwellende onrust van de ljjderos
hield tot den morgen aan. Nog ver
scheidene malen poogde ze uit bed to
komen. „Zjj miest dadeljjk, dadeljjk Dodi
halen 1" aan deze voorstelling hield zjj
maar vast, ook toen haar fantasieën nog
verwarder en haar spraak bjjna onver
staanbaar werd.
Woelend lag zjj in haar bed, steeds met
de beide handen naar haar slapen of
ooren tastend.
Voedsel kon do zieke niet meer tot
zich nemen en nadat sterke brskiagen
waren gevolgd, werd zjj zeer stil en zwak.
Toen de juBtitieraad kwam, dien man
eveneens door een der meisjes een bood
schap had gezonden, hield de dokter zjjn
meening over de zieke in 't geheel niet
meer verborgen. Het was hersenontsteking.
„Maar levensgevaar is er t ch niet bjj
vroeg Alwin.
Gssn antwoord volgde slechts een
schouderophalen.
Deze nieuwe wending in da zaak maakte
het vertrek van den justitieraad naar
Flensburg direct noodig. De dokter hield
het voor vanzelfsprekend, dat Dodi aan
het ziekbed van haar moeder zou komen.
Over den gescheiden echtgenoot werd door
de Mangelsdoiffa enden justitieraad met
geen woord meer gesproken.
Midden in don nacht kwam oom Diöso
met zija reisgezellin weer in Kiel aan.
Onderweg had hjj Dodi het een en ander
willen meêdeelen over de berichten, die er
over haar vader waren io gekomen maar
do opgewondenheid van hot moisje, haar
steeds groeiende angst, dat zjj haar moeder I
niet meer onder de levenden zou aantref! -n,
was zoo angstwekkend, dat de oude heer
geen woorden kon vinden om het jonge
meisje in te wijden in den strjjd, die er
tusschen haar ouders gevoerd was.
Dodi vond een stervende.
Vela onge'u'ïklgen, die ontsnappen wilden,
werden door de belegeraars ln de vlammen
teruggedreven en kwamen zoo om.
Utt Bakoe 6D T fl s komoa ook berichten
over moordpart^en. In de eerste plaats zqu
20, in de tweede 4 personen gedood.
Een triffmd beeld van de ellende die het
plunderend plebi over Rusland brengt, geeft
ondereiaande brief uit Reval aan iemand in
Rotterdam, die daarvan aan de N. Rott. Crt.
inzage gaf. Deze dame sohreef
„Allen, die belang ln ons stellen, wil 'k in
der haast het volgende laten weteu, dat een
zaekapitein mee naar Dnitech'.acd zal nemen.
De laatste dagen deden vreeselijka geruch
ten de ronde, maar wijl dit reeds zoo vaak
is voorgekomen, sloeg niemand er geloof
aan. Gisteren echter de brief is van 25
Oatober zitten wjj om halfzes aan onze
kof fis, toen wij esn merkwaardig gegons
hooren. Plotseling gaan alle gasvlammen
nit; men hoort een joelende menigte nade
ren. O. [de echtgenoot] snelt naar beneden
om de huisdeur te sluiton ik vlieg de ach
tertrap af en sluit de deur van de binnen
plaats. Op hetzelfde oogenblik klinken zware
slagen van breekijzers, enz. daartegen
't was juist op tijd. Ik snel terug naar bo
ven, breng de kinderen achter in huis ln
veiligheid, grijp naar een revolver om hem
aan O te brengen, die alleen met den onden
portier alle deuren van het kantoor afgren
delt. Daar weerklinkt een'klaps een ont-
pioffi ig, zoodat ik haast neersloeg. Rake
lings vloog langs O. ean ijzeren pq'p heen,
ongeveer 70 c. M. lang, door het raam ia de
voorkamer, een gat in da tafel slaande en
vergezeld van eon regen van glasscherven
Nu begon het. Het was een oogenblik van
ontzetting. Schoten vielen in onze vensters
met brokken ijzer en stacnenlangs de go
ten klommen kerels omhoog laags het huis
7an N. [9en familielid] en schoten toen door
de ramen, zooals ik met eigen oogsn zag.
AnderhsSven meier beneden mij viel een schot,
dat een fontein van vuur gafoen aader viel
dicht bij G. on do vrouw des huizes. Wij
waren ia God's hand, het was een wonder
dat wij ongedeerd bleven- De menigte ge
droeg zich als beestenzoo trok zij verder,
allei verwoestend, o a. eon Russisch heiligen
beeld doorborend, tot aan de Groenmarkt,
waar een wiukel van het brandewijemono-
polie In vlammen opging. Dit gebeurde mst
alle monopolie winkelsde Langestraat en
de Smidsstraat zija patnhoopen van scher
ven, eoz, en talrjjke winkels zijn totaal leeg
geplunderd. Alle wapenwlukels zqn leeg ge
roofd. Verschrikkelijk ziet alles eruit, ln
H.'s kantoor drongen zij binnen en ver
scheurden de boeken. Dan word de stad in
purper gebald: onze schouwburg, het mooie
groote Iaterfms theater, was een vlammen
zee da vonk3n vlog8a tot aan de haven.
Daar een groot deel van onze soldaten naar
Petersbnrg zija gezonden, zijn wij nagenoeg
onbeschermd, der beestachtige menigte ten
prijs. Afgesneden van post en telegraaf, ver-
keeren wij bovendien in onzekerhr id. Df
straten zien zwart van grijnzende kerels de
overige menschheid ziet er sschgranw uit
en draagt da sporen van nachtwaak. Wii
zqn verslagen ieder tracht den ander moed
In te spreken. E?alg8 haeren, die wij kennen
zijn op straat geslaa-en en verwond Mrgelijk
vlnchfn wq naar Finland
Ia Fmland zija eerlang nog ernstige ge
beurtenissen te wschten. De berichten nit
dit deel van hst Russische Rijk zijn zeer
schaarrch, doch van ver strekkend belang.
De „Vosaiache Zsitung" verneemt, dat te
St.-Petersbnrg bericht is gekomen, dat de
republiek daar alreeds Is uitgeroepen. De
nationale garde in Uelsingfors telt reeds 4000
HOOFDSTUK X.
Mia's oogen waren zoo gevoelig gewor
den voor het minste ea geringste lichtschijn
sel, dat men de kamer geheel donker had
moeten maken. Op den gang waren dikke
tapijten neergelegd, die de voetstappan
dempten, ea geen luid woord werd er ge
sproken. Felix moest mat de bonne naar
de villa van dan justjtieraad, bjj het minste,
of geringste gedruisch deed d9r zieke het
hoofd zoo'n pijn, dat zjj telkens iaeea-
kromp als de kamerdeur maar openging
of een fluisterend woord in haar cabjjheid
werd gesproken.
Dodi was ia groote opgewondenheid
de kamer binnengestormd, zoo lat tante
Elisabeth met afwerend opgeheven handen
haar tegemoet trad.
Met groote, angstige oogon staarde
Dodi haar moeder aan, over wier gaasche
gestalte esn rilling liep, toen zjj haar
□aderde.
Weenead zonk Dodi naast het bed op
haar knieën.
Vaa tijd tot tjjd had Mia een helder
oogenblik. L'.ng bleef Dodi voor het bed
geknield Hggon en eiadeljjk wendde Mia
plotseling het hoofd om ea sloeg de'oogen
op. Het was oen vrooljjke oogopslag
een lachje dat er over haar gelaat gleed
zjj herkende haar dochter.
Dodi flnsterdo met eea door tranen ver
stikte stem: „raoedertjj moeder 1"
Hoe lang of zjj elkaar zoo hadden aan
gekeken Dodi wist het later niet meer
te zeggen. Maar zjj herinnerde zich nog
heel goed den stroom van gedachten en
gevoelens, die daaraan gepaard gegaan
was. En zg wist ook nog, welk een anget
man en hondt dagelijks schietoefeningen
het land is geopend voor den invoer van
wapenen. De stbkers te St.-Petersbnrg hebben
een voortzetting van de werkstaking gepro
clameerd om de regeering te beletten troepen
naar Finland te zetten.
De Rassische soldaten te üleabnrg zijn
ontwapend, hetgeen met de gendarmerie door
het geheele land is geschied. Uit Tnsby, een
station dicht bij Helslngfors, werden 100 man
infanterie met kanonnen gezonden, doch
dezen weigerden op de Finnen te schieten,
terwijl de officieren en de soldaten te Swea-
borg zich bij de burgers hebben aangesloten
en in Kotka, Fredsriksham, Wiborg, Lovisa
en Borga zqn soldaten en burgers overeen
gekomen, het vaderland tegen Rnslacd te
verdedigen.
Wel heeft de Tsaar groote concessies ge
daan en het schreeuwend onrecht van 1899
Ingetrokken, het berechte manifest van 15
Februari 1899 opgeheven, waarbij de Tsaar
verklaarde, dat hij „wesrens dan engen samen
hang van da meeste Fmsoha qaaesties van
wetgeving met de algemeene rijksbelangen,
besloten heefc nieuwt grondslagen voor het
uitwerken, onderzoeken en uitvaardigen van
algemeene Rijkswetten te geven," d.w.z. dat
de Tsaar da wetten decreteerde wannear zij
„algemeene rijksbelangen aangaan of met de
wetgeving van het keizerrijk samenhangen."
Wat toen eon petitie met meer dan 500.000
handteskeningen niet vermocht, noch het
verzoek tot dan Tsaar gericht door meer dan
1000 van de voornaamste mannen van Enropa
dat heeft nu de revolutie gewrocht.
Doch tegelijk met dsze concessies hsaft de
regeering wat nog aan oorlogsschepen over
was in de Oostzee, naar Helsingfors gezon
den Rassische troepen zijn reeds ovor die
stad verdeeld, soodat esn bloedige botsing
in Heisingf jrs eik oogenblik te wachten staat.
Rrsds vóórdat man van de aankomst van
deze vloot wist, werd geseind, dat eea oom-
psgnie Russischs troepen, die op Uelsingfors
aanrukte, misschien wel de bovenvermelde
100 man, door de nationale garde was aan
gehouden en zich toen terugtrok zonder een
gevecht te beginnen. Thans kan dit gevecht
elk oogenblik verwacht wordsn, althans
wanneer de Rassische regesrlag op haar
matrozen en soldaten kan vertrouwen.
Naar de Dafy M«ll nit Roemenië verneemt
blijkt nit do verhalen van de menschen die
uit Bcssarabië komen, dat de onlusten aldaar
nog steeds erger worden. Benden schavuiten
gaau overal plunderend en moordend rond.
Be jodan vluchten ln kelders, en ster van Jaar
van honger, omdat zij hun schuilplaats niet
dnrven verlaten. Te Klijtnef hadden de woes
telingen het vooral op de joodsche kinderen
voorzien, overal werd er jaoht op gemaakt,
en da kindaren, dia m9a vond, werden mae-
doogenloos vermoord. Dronken brandspuit
gasten hielpen bij 't in brand steken van de
hnizan.
Ta Bandar is een afdealing rniterq op het
gepaupal ingegaan. Er werdan 42 rAanschan
gedood en 114 gewond.
Koata's, 7 Nov. Hat Petersbnrgscho Tele-
graafagentschap meldt, dat in hat district
Osoerge'y het districtshoofd, de vredarechter
met zijn vroaw en een groot aantal k izakken
door bommen zqn gedood.
Volgens ean te Lubeck loopend gerucht,
zijn daar vier Russische grootvorsten incog
nito met een stoomschip nit Petersbnrg aan
gekomen, om naar Parijs te gaan.
De Patersbnrgscha berichtgever van de
Voeslsahe Z g. meldt: Men is van meening
dat da regeering de beweging wil laten dood
bloeden, om daarna weer echt reacPonnalr op
te treden. Anders zon, zooals in 1863 gebenrd
is, reeds de afzattlng van vele ambtenaren
zij had gehad, dat die oogen zich weer
hadden gesloten zonder dat zjj zich
tegen elkander hadden uitgesproken, zonder
dat zjj zich dat alles, wat hen had bewogen,
hadden toevertrouwd.
Ea nu zoebt Dodi naar woorden maar
haar keel was als dichtgeschroefd. Duizend
berinneringen drongen zich aan haar op
maar zjj kon ze maar niet grjjpen. En toch
was het haar, als had zjj haar moeder nog
oneindig veel te zeggen.
Do zieke uitte eea paar zwakke klanken
dan was het, als wilde zjj spreken
haar borst verhief zich, zjj zuchtte zwaar.
He®! duideljjk zag Dodi, dat zjj haar'
lippen bewoog. De heete, droge mond kon
geen woord meer vormen het was slechts
een zucht geljjk.
Ea toch varetood Dodi het. Min ver
staat een moeder, ook al spreekt za nog
zoo zacht.
adertje Ja, zoo had het gekloakea,
zeker ea bepaald.
T ilkens weer kuete Dodi de zenuwachtig
zoekende hand harer moeder, Daarbjj her
haalde zjj het woord snikkend, Baarmoeder
lachte haar toe Het was een zalig lachje,
dat Dodi haar gansohe leven door niet meer
vergat, zoo mild, zoo moe was het en zoo
verlangend, zoo smachtend vorlangend.
Daarna herkende de stervende niemand
meer uit hare omgeving.
Onrustig begonnen de handen over het
dek te strijken. Msnigmaal liep er een
rilling door haar gansche lichaam. Van tjjd
tot tjjd vernam men een steunen,
WORDT VERVOLGD.
