Amsterilamsclie Briefen.
derde blad.
^chten wi.nK°?Zin *6**ea kan'
Zondag Nov»
n. d. n.
Arrondissements Recht
bank te Alkmaar.
Bhmenlandsch Nieuws.
«r Cf int.
XXVI.
Ik heb 't m00r Kezien a'3 er 'n brui'
loft achter den rag is of 'n feest dan komen
de mifcères. Ik ben bang voor feestvieren.
Ats 'o men8ch gelukkig is, dan moet hg
dat stil waardeeren en zgn geluk stil ge
nieten. Gaat hg er leven over maken,
roept hg de buurt er bjj, om te deelen in
zijn vreugde, dan wordt 't mis. 'tls, alsof
er 'n booze geest op dan loer ligt, om aan
elke blgdschap die zich uit, een kwaden
trek te spelen. We moeten leeren te aan
vaarden, zonder meer. We moeten t fleeren
te bidd :n, te danken, b'jjde te wezen en
bedroefd. Als we niet hopen en niet ver
wachten, dan blijven wg voor teleurstelling
bewaard. We mogen niet haken naar dit
of dat, niet wenschen of bageeren, omdat
het noodlot daar toch niet de minste reke
ning meê houdt. Het noodlot doet al wat
het wil, zonder zich om des mec3cben geluk
of ongeluk te bekommeren, Bovendien is
het Geluk een leugenaar en 'n bsdiieger
van huize uit, die op 't onverwachtst zijn
gunsteling in den steek laat, en nooit eanige
verklaring geeft van zgn willekeurig gedrag.
Maar 't Ongeluk is eerlijkhet Ongeluk
houdt zgn woord, is trouw, leidt u nist om
dan tuin, bedriegt u niet mat mooie, leugen
achtige praatjes is te beschouwen als 'n
vriend, die u zelfs uw laatste illusie ont
neemt, uw oogen opant, ook voor 't ver
schrikkelijkste, maar u waarheid geeft en
uw karakter redt, redt van den leugen,
van de dwaling, van 't bedrog, ook van 't
zelfbedrog. Indien het Ongeluk u eenmaal
tot zijn vriend en metgezel gekozen heeft,
dan blgft hg u trouw ge kunt staat op
hem maken en op hem rekenen hij ver
laat u niet. Tanzijja, 't wordt een
fi'oaofische kwestie en er bljjkt meer in
dit vraagstuk te schuilen, dan men opper
vlakkig zeggen zou tenzij misschien
als ge hem over 't hoofd tracht te z:eu en
zgn gezelschap niet op prjjs stelt. Maar ik zeg
het zachtik dart er niet luid over spreken,
omdat geesten scherper ooren schijnen te
hebben dan menschen, en ook deze woorden
wel een3 'n ziel konden hebben van gebed,
van waardeering en doorzicht, en daarom
het berusten voortkwam uit overweging.
Ik heb eens 'n groote vrouw hooren beweren,
dat wg te lichtzinnig zijn in ons spreken en
niet galooven willen, dat voor God elke
wensch 'n gebed is. En daarom is 't ge
vaarlijk, veel ea hoopvol te spreken. Soms
Epreekt 'n mecseh zonder te bedenken wat
hij zegtsoms bidt hij gedachteloos om
een straf, een kastijding, een beproeving over
zichzelven En dat is niet goed. Een
mensch is hoe groot ook als zielewezen
te klein en te gering, om iets te kunnen
beoordeelen wat tot zijn opbouwing of
ondergang dienstig is. Ea daarom moet
hg leeren berusten, leeren zich neer te
leggen bjj 't onvermijdelijke, leeren zich te
schikken in de omstandigheden, en alle
golven van vreugde of leed over zich laten
heengaan als 'n bad van loutering en rei
niging, waaruit hij telkens weer iets wjjzer
en iets beter to voorscbgn komt. Aan
vaarden moet het levensparoal zgn,
zonder meer. Uw plicht doen, uw taak
volbrengen, doen wat uw hand vindt om
te doen, en voor de rest 't overlaten aan
Gjd of lot. Want al de torens en kasleelen,
die wg bouwen, mogen niet zelden hoog
en verheven zgn, gewoonlgk reiken ze toch
niet tot in den hemel. Daarvoor gebruiken
ws nog altijd te veel bouwmateriaal, dat
van de aarde, aardsch is, en te weinig
bi ïavloed wordt door altruïsme, zelfvergaten,
tobiliteit,
De rijksdaalders zitten ons te vaak in
den weg, de mooie kleeren, onze quasi
goede naam bij da menschen. Valsche
schaamte houdt ons te vaak terug van
esrlgk-wezen, goedhartig en oprecht. Een
goedkeurend knikje van 'n minister, of 'n
burgemeester, ot 'n ander invloedrijk man,
dien wg 'n vriendelijkheid van onwaarheid
Beiden, heeft voor velen meer waarde dan
bet onopgesmukte, trouwe woord van een
eerlgk man, die zeggen dnrttdat is niet
Waar. En door hieraan toe te geven en
Het den grooten hoop mee te gaan, graven
»jj, zonder dit te willen, een graf voor het
beste wat in ons is, een graf voor hart en
b&rakter.
En dit is zeer wel mogelijk zonder
bat één mensch zal reppen van ondergang,
öij de begrafenis van 'n karakter is 't niet
Q®taogelgk, dat 't lichaam feestviert. Ter
wijl 't, omgekeerd, ook niet onmogelijk is,
et een opstanding en 'n verrijzenis
P«afs heeft, wanneer alle uiterlijke wel-
schipbreuk lijdt en ondergaat. Wg
*uonen niet beoordeelen, wat ons ten goede
ten kwade zgn zal. Wg hebben alleen
"beiden, te aanvaarden en te berusten.
Boeddhisten staan in dit opzicht be-
de werkdadigheid van 't Christendom
nooger dan wij.
«<n daarom is misschien de overweging
a dit onderwerp óók 'a fout. Misschien
t.4'® 't beter geweest, 't heele onderwerp
W- &an te rakeH) en datgene wat er aan-
of toe g»f| heelemaal niet te bekijken
ik btfilosofeeren. Is dit zoo, dan sta
't w... 'lig tegenover mgn lezers en gaat
v&n a'8 'on professor, waar De Génestet
d&t V.6r'e"' De professor had gedoceerd,
dng0,1®'8 onmogelijk was; er zou
'a v- 8nnen bestaan een ronde kubus en
bierop'. &nt0 ba'' Génestet antwoordde
Lch V?,a*T< boe een verstandig man
Wil hg ons in zichzelf
Bat b<swÜzen, naar ik gis,
"l^k niet8 onmogelijk is."
De professor had er waarschijnlijk niet
op gerekend, dat het bewgs op hemzelven
van toepassing zou zga. Eu zoo kunnen
ook m'aa loB0rs m'g' van inconsequentie be
schuldigen, dat ik mg, na het feest van
den vorigoa briet, er over beklaag 'n veer
tien dagen lang, door hoofdpijn en koorts
en zenuwkramp <n gekweld, mgn kamer heb
moeten houden niet alleen, maar soms
wenschte dood to zgn. Och, prediken is
gemakkelijker dan doenen tien wijze
lossen uitdeden niet zoo zwaar, als één
ervan zelf betrachten.
Maar tochik hoop, dat deze regels
niet voor niet geschreven zgn. Een is er
zeker, die er profijt van toeft. Er zgn
predikers, dia, wgsheid dealend, telkens
meer te geven ovtrhouden. Hier doel ik
op den Man, die, duizenden verkwikkend
van 'n geringe hoeveelheid, nog twaalf
volle korven overhield. Ga ziet 't, wg
kunnen niet rekenen on niet beoordeelen.
Geven is soms rijker worden, on ontvangen
niet zelden schade.
En zóó, al ging 't dan ook ingebakerd
in watten en flanel, al was 't in strjjd met
hot voorschrift van den geneesheer, om
vooral alles rustig te doen en mg aan te
stellen alsof ik lui was, zóó toog ik
naar de Roodhuiden. Jawel, ik weet al,
wat ga me vragen wilt; maar zóóver gong
ik niet. Ik ben gebleven aan deze zijde
van de Delawaro, aan deze zgde van den
Atlantischen Oceaan, aaa deze zijde van
't IJ, aan deze zjjde zelfs van da stad.
Ik ben maar ééno brug overgegaan, om
ze te bareiken, en verder heeft de tram
er mg gebracht, n.1. naar 't Paleis voor
Volksvlgt.
Ik trof 't goed. Door mgn ongewoon
toilet, een doek om mgn nek, opstaanden
kraag, stevig ingeduffeld, schoot er een
ouwe kennis op me af, die toevallig reeds
in Londen kennis gemaakt had met den
impresario van 't gezelschap Roodhuiden,
dat hier nu gaëxp S3erd wordt.
Wat is d At, Hein Ban-je ziek
Ja, en erger, ik geloof dat ik dood ga.
Kom kom, je moet niet zoo opsajjen.
Doe die malle doeken is van je kop, dan
zal ik je voorstellen aan Mister Burton,
dat is de moeite waard.
De voorstelling had plaats en ik maakte
kennis met een van de sympathiekste men
schen, die ooit over 'n zee gevaren hebben,
Mr. Burton vertelde mg -- na beleefde belang
stelling getoond to hebban in mijn persoon
en ongesteldheid dat hg zelf iu The
F a r W e 8 t geboren was dat hg daar
gestudeerd had aaa 'n muziek-univorsi-
teit, en daarna zich zoozeer had aange
trokken gevoeld tot natuurlijken zang
ongeschoolden zang dat hg besloot onder
de Roodhuiden te gaan wonen. Zja vrouw
ging met hem en schonk hem in de wilder
nis twee jongens. Drie zomers en één
winter heelt hg onder hen doorgebracht,
en het einde van dit leven was, dat hg
met een veertigtal Indianen, van de stam
men der Sioux, Apachen, Ojib-
w a y s en I r o q a o i s, de reis naar
Europa aanvaardde, om ons in de gelegen
heid te stellen deze volksstammen te leeren
kennen. De heer Burton zelf is componist
en toonzette hot wereldberoemde lied van
Longlehow: The Song of Hiawatha.
Het is 'n lied, dat geheel en al speelt in
het land der Roodhuiden,
„Should you ask me, wherco these stories
Whence these legends and traditions,
With the odours of the foreet,
With the den and damp of meadows,
With the curling smoke of wigwams,
With the rushing of gre t rivers,
With their frequent rapetitions,
With their wild reverbarations,
As of thunder in the mountains
I should answer, I should seil you
Hollandsche vertaling:
„Zoudt gij mg vragen, vanwaar deze
histories
Vanwaar deze legenden en ovarleveringen,
Mat de geuren van het woud,
Met den dauw ea damp der weiden,
Met den kronkelenden rook der tenten,
Met het geruisch van groote rivieren,
Met hun telkens terugkeerende herhalingen,
En hun wilde verschoningen
(weerkaatsingen)
A's van donder in da bargen
Dan zou ik u antwoorden, dan zou ik
(u vertellen
en dan bagint Longfellow zgn aan-
doenlgk mooi lied over het leven en da
zeden en gebruiken dier stammen, waarvan
de schoonheden ons steeds verborgen zgn
gebleven.
Des hoeren Burtons bedoeling is het,
zooveel mogeljjk liederen te verzamelen der
Indianen. Hij had de goedheid er eenige
voor mg in 't oorspronkelijk over te schrij
ven en ze in 't Engalsch te vertalen, aan
gezien ik geen woord Iadiaansch ken. De
heer Barton spreekt geen andere Euro-
paesche talen dan Eagelsch, Fdansch en
een weinig Du'tsch. Maar ik geloof dat hij
wel vier Indiaansche talen kent; hg sprak
althans met de verschillende stammen in
bun eigen taal
Bjj de verschillende voorstellingen, die
het gezelschap gat, werden liederen gezon
gen. Ean liefdelied luidde aldus
„Chekabay tebik ondandiyan
Agamah sebe ondandayan."
In 't Engelsch vertaald
„In the still night
the long hours trough,
I guide uy bark canoe,
my bark canoe, my love, to you."
Iu 't Hollandsch vertaald
„In den stillen nacht
door de lange uren
Stuurde ik mgn bark cano,
mgn bark cano, mgn liefde, tot u."
Een oorlogsdans werd vergezeld van het
volgende gezang
„Dsmamena wah dahbedobl
Damamena wah dahbeduq
Nabgzd rqua wah wan weyoh w;.y
Dahbeduq, -- damamena wah dahbeduq
Engelsche vertaling
„He doesn't dare to fisjht, the coward 1
There he sits among tha womon, the coward 1
Doesn't dare to fight, the coward!"
Hollandsche vertaling
Hg durft niet te vecate', da lafaard 1
Daar zit hg tusschan da vrouwen, de lafaard 1
Durft niet te vachten, de lafaard 1"
Zoo schreef de hear Burton mjj nog meer
liederen over, lisf door hun eenvoud, lief
ook door de wijze, waarop zij gezongen
werden. Maar ik kan ze nu niet over
schrijven, omdat ik ongesteld bon en rust
noodzakelijk voor mg is.
Laat mg nog dit zeggen Wanueer
iemand uwer in de gelegenheid komt dit
gezelschap te gaan zien, dat hg 't niet
verzuime.
Zitting van Dinsdag 14 November 1905.
Voor en aleer, zooals Dinsdagmorgens
usance is, da plechtigheid bagon met het
opdreunen der uitspraken in de 8 dagen
geleden behandelde zaken, werd er heden ^erst
eene buitengewone terechtzitting voor Bur
gerlijke en HandelEz&ken uitgeroepen.
Bij deze gelegenheid werd de heer H. Feisaer,
rijksontvanger te Schagen,tevens plaatsvervan
gend Kantonrechter aldaar, opnieuw lu die
laatste qialiteit beeëdigd, met Ingang van
20 Deo. a.8.
't Zal inmiddels zoowat bij elven zijn
geweest, toen de gewone voorstelling
begon en kregen we na een zestal nitspraken
iu diverse diefstallen, den eersten beklaag
de, wiens stevige, mollig-dikke romp met
zijn kunstenaar-, althans knnstemaker-ach-
tiga kersepit een zóó eigenaardig geheel
vormde, dat man zioh onwillekeurig afvroeg:
„wie i s d&t
Het was Patras de Graaf,32-j srig koopman te
Hoorn en hiermede hebben we vooretrst van
hemzelven genoeg gezegd Ea nu zjja daden,
of lieverziju wandaden. H<j was gedagvaard
ter zake: „dat hij te Hoorn, in elk geval
iu het arrondissement Alkmaar, dan 26 Juni,
althans tusschen 25 Juni en 23Aug. j.1, een
hond van Adam Dell heaft weggenomen,
althans dat hg een hond, aan een ander
dan aan beklaagde tosbehoorende. heeft ten
verkoop aangeboden aan den melkboer Dirk
Hoogland,"— dia het beestj3 echter niet hebban
moest, omdat het zwanenpooten had. Adam,
bedroefd, dat zgn hond, ziju jzchthond, dien hij
nog wel aaD een etevigsn ketting had ge'.egd,
weg was, deed alle moeite om hem terug te
bekomen. Hij adverteerde in de Hoornsche
Courant van 28 Juni en marcheerde van 'e
redacslebureau regelrecht naar 't bureau van
politie met het gevolg, dat 4s hoofd
agent Schot jd met hem op verkenning uitging.
En jawel hcor, toen ze op aanwjjzing bij onzen
Petrus achter de woning een kijkje namen,
lag daar „Snel."
Petrus was juist niet thuis, doch zanamen
het beestje evengoed in beslag, waartegen
Petrus vandaag ean healeboel had in te
brengen. Za konden zoo alles wel weghalen
Ea bovendien, hij had den hond eerlijk
gekocht. Op 4 Jani j 1. tcoh had hij te Pur-
marend het beest betrokken vaa een onbe
kenden jongen met een grijzen broek a&n.
Later vertelde hij weer, dat hij had het beest
niet te Purmerend, maar te West-Grsftdgk
gekocht en w#l van een onbekenden om
streeks £5 jarigen jongen man met een pet
op en gekleed In een bruine j as en zwarten
broek, 't Was een Amsterdammer en de koop
werd voor f3— gesloten. 't Beeet heette
toen „Hector."
Daar deze smoesjes echter eene in hetoog-
loopende gelijkenis vertoonden met de gewone
verzinsels, werd er bitter weinig geloof aan
geslagen. De onwaarschijnlijkheid was er dan
ook duimend k opgesmeerd.
De President liet dan ook duidelijk uit
komen, dat het E A. College met znlke „pap"
niet is te lokkandis smaakt de recht
bank niet.
„Nou, as jullie ma niet gelooven wille,"
zei Da Graaf ten slotte, ernstig verstoord, op
theatralen toon, „dan mot je 't zelf weten,
maar 1 k spreek de waarheid
Veel troost gaf de heer Olflsler hom echter
ook al niet, want het bewgs werd voldoende
geleverd geacht en grëiacht werd wegeas
diefstal 14 dagen gevangenisstraf.
Johannes Petrus van Kesse1, een geweldige
tnlndersknecht van Limmen, was jammer
genoeg absent.
Wat kan die jongeheer verbazend best
ruiten kapot smijten
Zelfs met de klomp ean ander, bater
bestuurbaar projectiel was zeker op het
moment niet gauw genoeg bjj de hand
wist hjj bjj den tu'n.er A. Koppos te zijner
woonplaatse den 18 Sept. j i. oen glasruit
precies in ettelijke tientallen diveisa onder
deden to „splitsen."
Wat het motief betreft, dat Van Kaggel
had tot dezen boozen aanslag op Koppes'
woning, we znllen er ons, flaaw als het is,
niet verder in verdiepen en alleen vermelden,
dat de heer Offiiier dezen „meester van alle
(houten) wepeuen" een prijs wilde toekeDDen
In don vorm van 6 dagen gevangenisstraf
Geldboete aohtte ZEG. niet doeltn ff and voor
dit zeer ongunstig bekend staand kereltje,
daar déa niet hij, maar zjjne [de boete
betalende] ouders de straf iglteljjk zonden
voelen.
De 21 jarige Willem Loos, een Spanbroeker
schildereknecht, was den 19 September j.1.
met zijn vriend R-.ijer Mijser, zekeren Johan
van Straaten, een arbeider alt Wognam, en
nog een heele massa andere jongelui en
dames In de herberg van D. Koelemeij, tegen
over de Nad. H-jrv. Kerk te Spanbroek, waar
tjjdens het toen plaatsvindende kolffaest van
„De vier Eenen" dansmuziek werd gegeven.
Na ging het ernietzco heel kalm toe en het
duurde dan ook drommels kort, of Mijsen
vroeg Van Straaten, wat die nou wilde! De
aangesprokene uitte zjjne wenschen niet;
waarschijnlijk waren ze, hoe bescheiden ook,
toch van dien aard, dat Rdjer za niet kon
bevredigen. Rejjer had zin tn „ruzie" en
bovendien kwam vrlendWillem met bekwamen
spoed aangestoven, om eens te informeeren
hoe de zaken er bijstonden, want als Johan
aan vriend Rejjer kwam, dan zou hij eens
aan Johannerje komen I En meteen kreeg
Van Straaten een opatopper, die mes kou
tellen en weldra door meerdere gevolgd. Na
zei beklasgde wel, dat Johan hém, onder het
daisen neg wel, eerst had geschopt, maar
zwaar kon die verontschuldiging tot zgn
voordeel ook &1 niet wegen, want Willam is
zóó overbekend als een groote vechtersbaas,
dat de heer Officier verklaarde, dat hém
onder voorkomende omstandigheden absoluut
niets kon worden geschonken, in tegenstelling
met vriend Mjjssn, die niet was vervolgd
geworden, hoewel dat toch wél was verzocht.
Mr. Caopim eisohte ten slotte tegen Willem
wegens mlshandaling f 10.boete, subs.
10 dagen hechtenis.
Op de Tarfhaven te Hoorn gaf het Zon
dag den lst.sn Ootober j l. ook oen heele
drukte.
Daar was de 26 jarige „koopman" Evert
Wiilemie, een op het oog af üeel nette jongen,
bezig om met nog een paar andere boemelaars
den boel wat op te scheppen. De twee anderen
werden spoedig door den agent van politie
Sanders „onder dak" gebracht, doch Evert
Willemse gaf méér werk- Hg, de matten-
koopman, maakte het voor de agenten tot een
heele karrewel, om hem ln verzekerde bewa
ring to stellen.
Ds heer Oifioler vond hat bewijs alleszins
voldoende geleverd.
Ejd cisoh tot f 8 boete, subsidiair 8 dagen
hechtenis, vond spreker dan ook zeer gepast.
Nog waren de Hoornsche standjes echter
niet ten einde, want da volgende week, 8
Oct., was het er al weer te doen. Toen was
de stratenmaker Jan Visser, in Januari 1884
geboren te Wognam, wonende te Hoorn, meer
dan verzadigd, wat hem een allergeweldlg-
sten aanval van de gewone „verzetzlekte"
bezorgde, tengevolge waarvan bij naar alle
regelen der kunst werd opgekalkt. Beklaagde
hoewel present, hed bitter weinig ln te brengen.
De O. v. J. eiachte f7.boete of 7 dagen
hechtenis.
De 27-jarige Jan Groot en zgn 26-jarlge
kameraad Plot de Boer, balden arbeiders,
geboren en wonende te Hoogwoud, werden
thans te zamen met Antoon Ursem, een
boerenzoon, ond 21 jaar, geboren tc Obdam
en ook te Hoogwoud woonachtig, gepresen
teerd en naar het beklaagdeazeteltje verwezeD.
Waarom? Wel, omdat ze op last van hun
nen heer en gebieder Kees Ursem 12 eenden,
waarvan een aan den landbouwer C. Nannes
en 11 aan Rans Rampt toebehoorden, met
stokken hebben doodgeslagen.
Alie eendjes zwemmen in het water!....
jawel, maar dit dozijntje hield zich bij voor
keur op Ursem's land bozig, trok daar wille
kenrfga grenzen, legde er „nieuwe wegen"
aan en hield er zoo „beestachtig" huls, als
een 12-tal eenden maar kunnen doen. Eero-
nimus Hoogland, dia 't doodvonnis zag vol
trekken, „begrootte" dat zoo, dat bij wegliep
hij msende echter wel, dat de drie beklaagden
het ook wreed vonden, maar de baas had
het zald en wat er van kwam was voor
hem. Non, dan ga je toch ja gooi, nietwaar
Nu was, scheen het, Ursem's werkman, Hen
drik Heggelaar, wel bij Rcmpt geweest om
h9m namens den baas te waarschuwen voor
het iosloopen der eenden Rempt ontkende
dit echter heden. Den 27sten September j.1.
kwam vronw Heggelaar met de droeve mare
bjj Rens, dat er eenden van hem doodgeslagen
waren. R?ta en zijn zoon Louw er op af on
jawel hoor.... de,ar lagen ze rustig in het
eacdenbier, alle twaalf. Oomlddellijk den
rijksveldwachter Uittcnbrofik gewaarsohuwd,
die zei: „haal za maar." Dit gebeurde. Nan
nes kreeg ziju bontjs thuis, 4 stnks werden
voor een kwart] a por stuk verkocht en de
rest werd te Aarts woud, (waar ds heele ge
schiedenis eigenlijk gebeurde), weggegeven.
De acksde schatte Rampt op 10 gulden.
De heer Officier achtte het ten laste ge
legde bewezen, doch constateerde, dat de
eigenlijke schuldige, de lastgever Ursem,
achter de schatman zat. Daarom vond ZEG.
hier een geldboete verkieselijk. Wellicht
betaalt de boer dan zijn volk de boete terug.
De eisch wss tegen elk f 6.boete of 6
dagen hechtenis.
Dlenwartje Wijte, da ega van D. Jonkman
taSchagen, heeft inde22jaren, die verloopen
zjja sinds ze te Opmeer werd geboren, el
lang de ervaring opgedaan, dat het hier op
het aardsehe tranendal niet alles rozengeur
en maneschijn Is.
Reeds een paar jaren geleden ze was
toen nog een pes 20 jarig ongehuwd maag
del jja had za het af en toe te kwaad met
haar schoonzus, Geertje Jonker, die met d'r
broer Pieter is getrouwd. Schelden dat de
beide drmeg tóen al kondenneen maar 1
Tosn Ditnw echter later aan den arm van
haren echtgenoot de oudarljjke woning nit-
stap'e om, zooals hst behoort, haren man te
volgen, in dit geval naar Schagen,werd
do ksna ln uitzicht gesteld, dat het heel wat
beter zou gaan. Want om nu van Schagen
naar Opmaer ea terug per telephoon te
schelden, daaraan hebben de dames, hoe vin
dingrijk overigens ook, toch blijkbaar niet
gedacht.
Maarrrrr II!.... als Dienwerije bij moeder
thuis kw&m, die evenals broer Plet te Opmeer
woont, déc werd er weer voor een heel tijd
perk „afgerekend", zcodat het vrijwel het
oude iiedja bleef! Dat bleek o. a. den 17den
September j 1. ook alweer, toen zjj te Opmeer
op visite was. Geerlje ging met een sportkar,
waarin haar kind aliersoliedat was „verpakt,"
langs haar schooamoeder's woniag,waar
Dieuwertjs to vallig aan het hek stond. De
wederzijdsche groet wr.s zeer vriendelijk, dat
moet worden getuigdDlenw begon n 1. met
ln vrij duidelijke bewoordingen aaa de ras
echtheid van haar broers nakomeling, die ln
de sportkar troonde, te twijfelen, wiaroa Geert,
óók met de hedendaagsche vormen op de
hoogte, op den mooien mantel van ie eerste
spreekster wees en vertelde, op welke wjjze
zjj dacht, dat Dleuwertje daar het geld voor
had verdiend I Tableau
Voor de reohtbank maar met de vetkwik-
kelijke dialoog, natuurlijk! Heden kwam met
veel omhaal van woorden aan het licht, dat
er dien Zcndag nog heel wat meer over en
weer gescholden is.
De 85jrrige Plet Groot bad gehoord, wat
vronw Jonkman zei van Piet's kind
De O. v. J. vondt 't een onverkwikkelijke
historie, achtte 't bewijs geleverd en elaohte
tegen Dlenwertje f 6.boete of 2 d. hecht.
Jan Roebers, een gewezen politieagent te
Callantsoog, was hedsn de laatste beklaagde,
doch absent.
Hij is gernimen tjjd aldaar bjj de 82 jarige
Wed. K van Marken „«d pension" geweest,
doch staarde, hcerscbzuchtlg genoeg, zjjne
stokoude hospita zelfs bij ruw wtê.- uit om
te zijnen gerieve boodschappen te doen. Dat
dit haar verveelde is te begrijpeo endenllden
Ang. j.1. gaf ij) hem dan ook voor goed
zijn congé Toch kwam hij dien eigen dag
weer opdagen en „bleef". Jnist was de pre
dikant van Callantsoog daar op huisbezoek,
zag Jan's onwaardig gedrag en werd door
de oude vrouw aangezocht, om hem tot ver
trek aan te manen. Domiué echter 0 derdrnkte
met moeite zijne ergert li en vroeg den
juist binnenstappenden buurman Bakker om
eens te zien wat er gaande was, waarna
do piedikaat zich verwijderde, ttr.vjjl het
oude mensch bij Bakker ln huis bleef in
haren angst. Heel zachtzlnn'g moet die
Rosbere, tevens gepenslonceard mil tair, dus
Diet zijn geweest. De wetsdlenaren P. Koger
en E. Braam hadden last, hem te vertellen,
dat de Wed. Van Marken hem niet meer
ontving. Koger gicg heen enJan vertrok,
maar keerde 's avonds weer terng in de
woning, die hsm andermaal werd ontzegd.
Zco bleef hij verder (n Callantsoog roniboe-
melen, niets om handen hebbende, tot hjj ln
Octobsr j..l. weer ln ds woning zga er voor
malige kostvrouw binnenstapte, voorgevende
veel geld van haar te maetea hebben. Wel
vertrok later onze goeds vriend wiens
goederen werden ingepakt en daarna aan de
denr gazet, dooh 's avonds kwam hjj door een
poortje en 07er een^ sohnttlng de woning
aohter waar binnen. Doch na was hij in de
termen gevallen voor huisvredebreukhoewel
thans aangemaand, wilde hjj niet weg.
Procss-vsrbaal volgde natuurlijk en da O.v J.
elschte wegens overtreding van art. 188 W. v.
82 maal gepleegd, f 10.boete of 10 d.
hacht.
Uitspraken allemaal a.s. Dinsdag.
Men meldt nlt den Friesohen
Zuidoosthoek aan de Leenw. Ct.
Hoog en sommigen zeggen te hoog
worden de boerderijen thans weder opnieuw
verhuurd. Het is bekend, dat de grootte en
omvang eener „plaats" in deze streken niet
kan wedijveren tegen die van de kiel en uit
het land der merenmaar evenzaer ia het waar,
dat juist oaze kleinere boerderijtjes, ook wel
„keuteijjan" genoemd, naar rato duurder
worden ingehuurd, dan grootero landerijen
elders. Aan dezolke schijnt de meeste behoefte
te bestaan.
Zoo is er in den oosthoek van Opsterland
dezer dagen eene „Veuterjj" verhuurd voer de
som van f 435 per jaar, terwjjl de tegen
woordige pachter er f 240 betaalt. En zoo
gaat het op de rjj af, wal niet in dezelfde
verhouding, maar toch stijgen de hunrprjjzen
tot een verbazende hoogte. Op geuoemd
plaatsje worden vier koeien gemolken en
des winters, balten deze, nog een paar hok-
kelingen opgezet. Oppervlakkig zegt men,
dat de opbrengst van de zuivel da haar
moet dekken. Maar waar zal het huisgezin
dan van bestaan Dat moet de bouwgrond
en da varkensfokkerjj goed maken, en dit
laatste doet hier de deur dicht. De varkens-
fokkerij is hier voor den boer haast de voor
naamste tak van bestaan en mak3n da
woelingen in Rusland, dat de prijs van de
maïs hier reeds tot f 4 25 per 50 kilo is
gestegen, de vleeschcood ln Duitschland
herstelt weer het evenwicht. En blgkt het
nu later, dat het evenwicht van inhurlng en
„gemaak" zcodoenda niet verbroken wordt
in de benrs van onze boertjes, dan ls tevens
aangetoond, dat het bslegg6n van zijn geid
in landeigen de beste rente afwerpt.
Door de afdeeling BARSIN-
GERHORN van „Het Witte Kruis" ls aan
besteed het maken van eeue draaibare zieken-
tent, een gebonwija van 2.18 M. in het vier
kant.
Voor het timmerwerk werd ingeschreven
door K. Beek voor f 65, A. Droog voor f 66,
Jb. Rossen voor f 68 en H. Moerbes k voor
f 73. Voor het schilderwerk werd ingeschre
ven door A Kamp voor f 30, J Kooiman
voor f 31, C de Boer voor i 33, G. Grootes
voor f 34 en C. Prins voor f 35.
De begrooting was voor het timmerwerk
f 70 en voor het schilderwerk f 38
Het werk is gagund aan do laagste
inschrijvers.
Men meldt uit BRIELLE
Dan heer J. Schippars, klerk tan kantore
van den burgemeester alhier, overkwam
Woensdagmiddag op ds volgend3 wijze een
ongeluk bij het opentrekken toch van esn
llesch inkt bruiste deze vloeistof met zulk
een heftigheid uit da fi :sch, dat de geheels
inhoud iu zijn gelaat kwam en hjj er ver-
biiud door werd. Geneeskundige hulp werd
dadeljjk verleend, maar de medicus oordeelde
het noodig, dat de patiëut eoo spoedig
mogeljjk naar een oogMjdersgss'icht in Rot
terdam werd vervoerd.
Moord in de Schsveningsche
b o s c h j e s.
Het Haagsche Gerechtshof behandelde heden
het hooger beroap van het Openbaar Minis
terie tegen het vonnis van de Haegsche
rechtbank, waarbij de jeugdigs Brouwers
wegens den moord in d,e Scheveningsche
Boschjes op mevr. Krnsaman—Pot overeen
komstig den eisch van hat Openbaar Minis
terie, op grond van ontoerekenbaarheid,
van alle rechtsvervolging ward ontslagen met
kat tot zjja plaatsing in een krankzinnigen
gesticht voor den proeftijd van een jaar.
Ad vocaat- Ganereal mr. R-iUma elïchte be-
klaegdes varoordeeling wegens moord tot
vgftieu jaar gevangenisstraf.
Aanvaring Hembrng.
De Hembrng moet het tegenwoordig ont
gelden 1 Donderdagmiddag omstreeks zes nar
kwam het opvarende stoomschip „Hessen"
in aanraking met het remmlDgswerk dier
brng dit zwaar beschadigd werd.
Ook het schip bekwam aveijj, en kon eerst
te negen nar zjja reis voortzetten.
Uit AMERSFOORT wordt aan
de Ucr. Ct. het volgende gemeld:
Twee huzaren stalen, weder om aan hun
dienstverband te ontkomen, bjj een winkelier
aan de Krommestraat vier koekjes, ter waarde
van samen 48 cent.
Sint Nlcolsas.
De directeur-generaal der posterijen en
telegraphie brengt ter algsuieane kennis:
Bij gelegeche d van het aanstaande Sint
Nicolassfeest wordt de vergunning, om meer
dere prkketten aan hetzelfde adres van slechts
ééno sdreBkaart te doen verj e ;eld gaan,voor een
tgd van 2 tot en met 7 Deeembar ingetrokken
en zal derhalve, bjj elk gedurende dat tjjdvak
ter verzending aangeboden pakket, een adres
kaart behcoren te zjjn gevoegd.
Voorts wordt, ter verzekering ven eane
goede oveikomst van de pakkttten^anbevo'en
1°. zorg te dragen voor een doelmatige
en stevige verpakking van de te verzenden
voorwerpen, ln dier voege, dat dete op af
doende wjjse tegen breken of besohadlgen
verzekerd zijn
2°. zoo mogelgk de adressen op den om
slag van de pakketten te schrgveD en, waar
opplakking of aauhechtiDg van een adros
onvermjjdeljjk Is, dit zoodaDig vast te hechten,
dat voor het verloren gaan daarvrn, tjjdens
het vervoer, geen vrees behoeft te bestaan
3°. in de pakketten een tweede, los adres
te slnttsD.
De Zoeterwoudscha schat
gravers.
Over de opgraving onder ZOETERWOUDE
schrjjft men nader
Sinds door de berichten ln de couranten over
het droogmaken van den vijver, die bfl het
voormalig slot Ten Zsleten leeft'behoord,
meerdere ruchtbaarheid is gegtven is de toe
loop er heen zoo groot, dat onze werklledrn
eerst tegen entrés toegang verlaecer.. Voor het
hek van de weide stnat een jongmecsch, die
van hceren een kwartje, van toeren en targets
een dubbeltje eischt.
Men is met hst maalwcrk zoo Ver, dat de
