tafl.
leriigerwaard.
CONCERT
Groot Volksconcert
P. STROOIER,
De LA1BÖUWKALK
een Werkman,
feite Hiettst&flde,
Watermolen.
WOONHUIS,
Boerderij
CONCERT,
Stligti'i lirioiiekipel,
Gebrs. Martron
Abram de Winter Jr.
„Die Schöpfung,"
meer n
Harmonie „A.-P."
en MenssnijÉ
Geld aangeboden,
een net Meisje,
een flinke Dienstbode,
een Boerenknecht,
een vast Werkman,
W. F. STOEI ZOON te Altaar
ALKMAAR, Stationsweg.
Gevraagd
Gevraagd
Er biedt zich aan:
Gevraagd
Gevraagd,
Te koop
makke Paarden
Uit de hand te koop,
Te koop
Advertentië n. J
Wordt gevraagd,
Gevraagd,
te koop aangeboden,
TE HUUR:
JTfl,
op Zondag 10 Deo. 1905,
ie S C H A G E N.
Na afloop Bal.
Zondag 10 December '05,
en
met nieuw repertoire.
NA AFLOOP BAL.
Donderdag 14 Dec. 1905,
Oratorium
Mej. Alida Lutkeman,
de Heer Jac. van Kempen,
de Heer A. van der Stap,
Veredeling
Pooiaardappelen.
De betooverde Schilderij
op Zondag 10 Dec. '05,
R. WAIBOER, Moerbeek
mijn adres is
Overal te ontbieden.
Pierrot-Brief sclirij ver.
Te koop
met alle kracht rechtstreek» aanstaart op
een billijke verdeeling van den maatschappe-
lijken rijkdom niet slecht» alles bereikt, wat
ook de sooiaal-democratie met den besten
wil van de wereld op het oogenblik soa
kinnen bereiken, maar tevens op die wpe
de toekomst der arbeiders niet in de waag
schaal stelt door een dolzinnig streven naar
een ordening der maatschappij, waarvan
de bestaanbaarheid zelfs niet bigkt en welker
noodzakelijkheid evenmin is aangetoond voor
een op rechtvaardigheid gegronde samen
leving. V'
XXI.
Zaterdagavond i
Is van oudsher de uitgaansavond bij
uitstek voor de Amstcrdamsche kleine burgers
en werklieden. Dan is de weektaak teneinde
en met het pas ontvangen loon in de zakken,
gaan vaders en moeders, jongens en meisjes
alt om te winkelen, inkoopen te doen, zich
artikelen aan te schaffen, waarbij het qzer
moet gsmeed worden als het heet is, m. a
w. waarvoor men alleen Zaterdagsavonds
maar geld heeft,terwijl verder in de week de
kans daarvoor verkeken is. Zaterdagavond
is de avond van lnxe, van weelde voor den
kleinen man, dan gunt hij zich den rijkdom
van een potje bier bg Schiller, of een glaasje
Maastrichts met suiker in een der MaaBtrioht-
sche bierhuizen, dan gaat hg naar den barbier
en dat het vol iB kan hem niet schelen,want
al wordt het tgdstlp van slapen gaan ook met
een paar uurtjes verlengd, morgen (Zondag)
kan hij toch uitslapen, tenminste als hij niet
van plan is te gaan vlsschen of den „Joden
hoek" te bezoeken,
Eenige jaren geleden was de grootste
drnkte geconcentreerd bij en op het middel
punt van Amsterdam, de Nieuwmarkt. Een
Zaterdagavond zonder genlenwmarkt te heb
ben, was voor velen een reis naar Rome
zonder bezoek aan den Paus. Het kon er
dan ook heel leuk, burgerlijk leuk zijn. De
walmende toortsen, zooals ons nageslacht er
nog zal zien schijnen op de schilderijen van
Rembrandt, pasten uitnemend bg de antieke
Waag (nn een Museum) en de ouderwetsche
geveltjes. De toortsen beschenen de stalletjes,
waarbij de „zonen van het oude volk" hun
koopwaar aan den man, of nog meer aan de
vrouw brachten. Bont was de verscheiden
heid van ten verkoop geëxposeerde artikelen
oude schoenen, onde kleeren, lappen katoen
en stukken veterband, harde en Engelsche
bokking, complete boekwerken en romans,
waaraan doelen ontbraken,half verroeste ijzer
waren, gereedschap, diamanten om glas te
snijden, fleschjes verguldsel, kitlijm, waarbij
de koopman een zwarcn keisteen aan een
gelijmd dekseltje bevestigd had, om zijn
clientèle van de prima kwaliteit van zgn
artikelen te overtuigen.
Midden op de Markt stond Jaapie met zgn
boterhammen koek. Hg zong. Droevig-mono-
toon galmde hij de onovertrefbaarheid van
zgn 6 cents artikel uit en tussohen hef
Oostersch-aandoend wijsje door verzekerde
hg zich door grove grappen een breed audi
torium, waaronder zich altijd velen bevonden,
die voor de aardigheid ook wat meê wilden
nemen. De mannen echter lnisterden liever
naar de scherpe kwasie-hatelijkheden, die de
sigarenhandelaars elkaar naar het hoofd
wierpen. „Prima sigaren, Java met Braziel
en een Delt-dekblad, tien voor een dubbeltje,
één toe, van wegens de ooncnrrentie en één
omdat het voor den werkman Is", schreeuwt
één der marktventers. Maar zie, daar klinkt
een trompet, het Is een concurrent, die er
blijkens zgn speech nog één meer toe zal
geven, omdat het Zaterdag is
Woede, prachtig nagemaakte woede bij
koopman No. I. Hg is vakman, sigarenmaker.
Hg wil den werkman niet vergiftigen door
hem allerlei vuil in de maag te stoppen;
maar hg daar, en hg maakt eene be
weging naar den trompetter-majoor, hg is
een slijper zonder werk, die allerlei afval
met typhusbacillen heeft opgekocht en er
geen been in ziet een heele epidemie onder
zgn mede-arbeiders te veroorzaken. De slgper
blgft het antwoord niet schuldig, tot groot
vermaak van den steeds dichter wordenden
kring van omstanders en het einde is, dat
alle kooplieden masselematten [goede negotie]
hebben gemaakt. Een gedeelte van het publiek,
vooral dat, wat ook denBacchusdienstniet heeft
vergeten, profiteert ook van de aanwezigheid
der zuurkramen, waar men voor één cent
een prik mag doen uit de schalen komkom
mers, maatjesharing, augurken en andere
heerlijkheden. En voor de flauwigheid pikken
zjj er nog een eitje bg. De ordentelijke huis
vaders koopen in het kraampje daarnaast
een paar centen oliekoeken voor de kinderen
en wat verder een bosje gerookte aaltjes van
een stuiver of drie voor moeder de vrouw
Die tijden zijn voorbij. De Nieuwmarkt heeft
haar roem overleefd en geen der jongere
Amsterdammers zal er nog aan denken, deze
speciaal in zijn Zaterdagavond-wandeling op
te nemen.
Later had de laatste avond der week het
rumoerigerde gemoedelijkheid ging er nlt.
De menschen gingen aan politiek doen, d.w.z.
wg waren toen in den bloeitgd der gociaiis-
tische colportage. Hermans ventte toen met
straatsucces De roode Duivel, Cornelissen
Richt voor Allen, Manke Bram de Amstcrdam
sche Lantaarn. Amsterdammer», die altijd en
onder BÜe omstandigheden van drnkte honden,
onverschillig waaraan zij haar ontstaan te
danken heeft, gingen kijken naar de relletjes
in de Damstraat. Want de politie was toen nog
wat losBer van hand dan nn en nit wrijving
van gedachten ontstaat de waarheid, of liever
komen Bllerlel klop en hakpar jjtjesvoort,waai-
van vele rustige burgers nooit verzuimden aan
de kantjes getuige te zijn. De straatpolitie- j
ke harsttochtten zijn gekalmeerd, de men
schen luchen du om het malle gedoe van de
jongens.Want de socialistischecolportage is niet
alleen gebleven, maar er zgn zelfs vele andere
ondernemingen bijgekomen, zoodat de soep
voor de diverse exploitanten zeker wel wat i
gedund zal zgn. Nog hoort men allerlei strijd
kreten des Zaterdagsavonds, maar het slag
veld is nu naar Kalverstraat en Nieuwendijk
verplaatst. In bonte groepen kan men ze zien
voorbijtrekken, de mannelijke en vrouwelijke
soldaten van het Leger des Hells, die met j
onverstoorbare kalmte den Strijdkreet ooi- i
portoeren.
Dèn de jongelieden der vrije socialistische
propagandaclnbs, waarvan één, met snijdende
schreeuwstem begaafd, die ons weer aan de
Nieuwmarkt van weleer doet denken en die
een of andere ten hemel schreiende onrecht
vaardigheid uit onze moderne samenleving, der
autoriteit, in casu den hem als ljjfwacht
escorteerenden politle-agent In de ooren bul
dert. Daar achter de Christen-Democraten, j
veelal bleek uitziende jonge mannin, die aan
bakkers doen denken. Maar een pas of wat
verder zgn „heeren" aan het colporteeren,
heeren met hoeden, die uit protest tegen de
paganistische laagheden, den roem van Groen
van Prinsterer verkondigen.
En na een paar kooplieden met prenten
boeken, een cadeau voor een kind, horloge
voor een dubbeltje, die nooit stil blijven
staan, „zoolang je er mee in den zak blgft
loopen," komt er weer iets anders.
Jongeheeren en Jongejuffrouwen met het
bekende onderwijzers-type, die op hun wjjze de
straatcolportage voor het algemeen belang
benutten. „Koopt u Rein Leven als 't u blieft."
„Wilt u Rein Leven vraagt een bakvischje
van een jaar of zeventien aan een dikke,
breede, veertigjarige juffrouw uit deJordaan.
De blik. dien de schommel, ongetwijfeld moe
der van een talrijk kroost, het geëmancipeerde
dingetje toewerpt, maakt dat zij niet op het
antwoord heeft te waohten. Het slenterend
zgn tijd zoekbrecgend publiek volgt de
rumoermakende groepjes, Kalverstraat in,
Dam over, Nieuwendijk op. Aan de Oudebrug
houdt het oentrum en dus ook de centrale
drukte op.
Zaterdagavonddrukte met een tikje van wat
aan groote steden doet denken, vindt men het
meest op het Rembrandtspleln. „Kroon" en
andere groote oafe's trekken tot sluitingsuur
bezoekers en steeds worden er nienwe café's
opgericht, het één nog mooier en moderner
dan het andere. En de aanwezigheid van het
Rembrandttheater met de Rembrandtknil
zorgt, dat hier steeds de costumes, robes,
mantels en hoeden aanschouwd kunnen wor
den, die ons een oogenblik In den waan
zouden kunnen brengen, dat we ons in Brus
sel of Parijs bevonden. Doch van het Rem
brandtspleln, het nieuwe middelpunt van
Amsterdam, zullen we bij gelegenheid eens
een apart kiekje nemen.
goed kunnende melken, tegen Maart
as bij D. SLEUTEL, Koegras, Helder.
om met Kerstmis in dienst te treden,
bij K. TEUN CIS Jr„ Burgerbrug.
om de3 Donderdags te bedienen, en
verder bij andere gelegenheden be
hulpzaam te zijn
Br fr. lett G, Bureau v. d Blad
om 2 Febr in dienst te treden, bij
Jb. KWANTE8, Kaasfabriek „de
Hoop," Zuiderweg, Beemster
met Kerstmis,
bij A. HOOI.J, Oudesluis.
een zoo goed als nieuwe
Aan hetzelfde adres, wegens ver
kleining der boerderij,
TE KOOP.
M. JIMMINK G.WzKoegras,
Helder, plaats „de Schooten."
te Lutjewinkel, een zoo goed als
nieuw gebouwd
met Erf, berging voor hooi, en stalling
voor 6 koeienen een perceel uit
muntend WEI- en BOUWLAND
samen groot 1 05.60 H A.
Te bevragen bij den eigenaar
A. BROFR3
vader vertelde, wat zg had gedaan, keek
zg meermalen angstig om.
Tenslotte haalde zg de brieven uit haar
koffer, dien Peter den dienstman had afge
nomen en bg de deur had neergezet, de
brieven die zeven jaar noodig hadden
gehad om in handen van de geadresseerde
te geraken.
Olfers was aan het venster gaan zitten,
het hootd in de rechterhand steunend.
In een weemoedige stemming las hg nu
weer, wat hg had neergeschreven in dagen
van zieleleed, vol hartstochtelijke hoop, vol
bittere teleurstelling.
Met angstig gelaat, de handen ineenge
slagen, keek Dodi naar haar vader, terwgl
hg den tweeden brief las, die welken hg
aan haar moeder had geschreven.
Haar bloedverwanten hadden haar ge
dreigd, dat hg langzamerhand al haar
lieide voor haar moeder uit haar hart zou
rukken.
Zg wist, dat er nu een smartelijk en
moeilgk woord tusschen hen beiden zou
moeten worden gesproken; zg wist, dat nu
het moeilijkste oogenblik haars levens
kwam.
Langzaam stond Olfers op, nadat hg
den brief tot het eind toe had gelezen. Hg
streek zich met de hand over de oogen en
liep dan de kamer op en neer. Eindeljjk
stond hg stil en haalde diep adem.
„Dodizeide hg zacht, „zeg mg eens, zou
jg zgn gekomen toenmaals, wanneer ik
zoo verlangend aan je geroepen had als
toen aan mgn arme Mia
„Ja, vadertje 1" fluisterde zg. En plotse
ling drong zich onder snikken over haar
lippen„Vadertje ik weet hetmoeder
heeft niet goed gedaan
Hg schrok. „Stil, Dodi, stil 1" vermaande
hg haar. Hg sloot haar in zgn armen en
drukte haar kopje tegen zich aan. Hg
met Februari of eerder,
goed kunnende melken en P G., bij
C. KOOIJ Kz„ Moerbeek, N. Niedorp
tegen 1 Mei,
goad kunnende melken, liefst met
klein gezin, bij P. KOOMEN Tz te
Kolhorn.
was ten prooi aan een groote ontroering.
Zgn borst ging langzaam op en neer, alsof
hij moeilgk ademhaalde. „Stil, stil," zeide
hg dan nog eenmaal, zacht, bgna fluisterend.
„Stil, Dodi, wg tweeën, wjj willen niet
oordeelen
Lang stonden die twee menschen naast
elkaar. Zg spraken slechts fluisterend. Dodi
had de oogen gesloten. Een wonderlijke
zaligheid was er in haar, terwijl zg naar
de woorden van haar vader luisterde. De
tgd en het leed en het medelijden
hadden den strijder in hem bedwongen.
Hg klaagde Mia niet meer aan bg haar
doohter hg zocht haar zwakte en weinige
zelfstandigheid uit de omstandigheden te
verklaren en te verontschuldigen, In plaats
van haat, klonk er uit zjjne woorden een
milde vergiffenis.
„Het is mg zoo ongekend plechtig te
moede, kindlief. Alle boosheid is uit mgn
hart geweken. Omdat ik jou nu weer heb,
mgn kleine Dodi. Neen, wees maar kalm,
het goede beeld, dat jij in je hart draagt
van je moeder, zal ik nooit verzwakken.
Ziet ge, het leven heeft mjj een mooie
wijsheid geleerdgelijk hebben is mooi
maar goed handelen is beter."
Hg liet haar eindelijk los en zg gingen
samen aan het venster zitten.
„Daarom willen wg, over haar graf, ook
met haar familie geen oorlog meer voeren,"
voegde hjj er na een kleine poos van zwij
gen aan toe. „Zg mogen hun eigen weg
gaan wg zullen den onze er niet meer
door laten verbitteren. Is je dat zoo
goed, Dodi
Zg begreep wel, ondanks haar jeugd,
hoeveel zelfoverwinning hem een dergelijke
uitspraak had gekost nu ontzegde hjj zich,
ondanks al de ondergane vernedering
en ontbering,den triomf, dien hjj nu eindelijk
tegenover Alwin en de zijnen kon laten gel
J
bij H. VAN 8TIPRIAAN, Slager,
Anna Psulowna
wegens stil gaan leven van den eigenaar.
Br. fr Bureau v. d blad, lett. K.
te geven door
onder directie van den Heer
L A. SCHOUTEN,
in «Ie Concertzaal van den Heer
J. VADER /z
Entree voor VreemdelingenHeer
f 0.50, Dame f 0 25, H.H. Leden van
Harmonie- en Fanfarecorpsen f 0 25.
Kunstlievende leden volgens Regle
ment
Aanvang 8 uur precies.
in het lokaal van Mej. de Wed.
J. BOON,
optreden van:
Entree 50 cent.
op
in „CASINO,"
om 8 uur precies
UITVOERING van het
van HAYDN.
Solisten:
Sopraan, Amsterdam,
Tenor, Bloemendaal,
Bas, Delft.
Toegangsprijs voor niet-plaatsge-
nooten f 1.per persoon
Tekstboekjes met Duitschen en
Hollandschen tekst worden in de zaal
verkrijgbaar gesteld.
Namens het Bestuur,
De Secretaris,
KI F. OORTGIJS1N.
Ü0
en de verdere dagen om één Uïir
vertrekt uit Schagen,
L>. STEEN,
Wieringerwaard Vrachtrijder.
Prachtijce Xeeuwsehe
blauwe Pooiaardappelen,
rechtstreeks uit Zeeland ontvangen,
IN HET bied ik aan, voor den winter afgehaald,
Concertgebouw „VEERBURG". o' der f 2'SO Per K«G'
directie van den Heer Jb. ter Hall.
Daarna:
Groot Succes Groot Succes
Pantomime in één bedrijf
TE GEVEN DOOR DE
Muziekvereeniging
O F
Geheel verlicht door schitterend|
vuurwerk
BAL TsTA.
Entrée 80 Ct Aanvsng 8 uur
Kinderen beneden de 16 jaar beslist
geen toegang. i liefst als le Hypotheek, ook wel ge-
Na de pauze wordt memand meer negen a]/^2e Hypotheek uitte
toegelaten,
Namens het Bestuur,
J. C. EVENWEL, Voorzitter.
N NAP, Secretaris
zetter. Conditiën nader overeen te
komen Br. fr Bureau v d. blad,
lett. F.
te aanvaarden 1 Jan. 1906.
Te bevragen bij J. SMIT Cz.,
Anna Paulowna
den. Maar zjj voelde dadeljjk, dat zjj hem
nu nog meer liefhad daarom.
„Vadertje I" fluisterde zg vol dankbaar
heid.
En plotseling boog zjj zich voorover en
drukte een eerbiedigen kus op zgn rechter
hand.
Voor beiden kwamen nu dagen van in
nerlijke genezing. Het was een ontwaken
van de reinste en beste gevoelens.
Van partij kiezen was nauwelijks meer
sprake tusschen hen, ofschoon de familie
niets onbeproefd liet, om op Dodi invloed
uit te oefenen. In een langen brief hield
oom Alwin zjjn nicht alles nog eens goed
voor, wees haar op de gevolgen van haar stap.
De gelden, die Olfers in den loop der
jaren voor Dodi's opvoeding had gezonden,
en die voor haar bewaard gebleven waren,
waren haar eenig bezit. Veel was het niet,
en het was niet eens voldoende om Dodi
dure scholen te kunnen laten bezoeken.
Haar onderwijzeres-examen moest zjj bepaald
doen. En het studeeren thuis vorderde
dubbele vljjt en veel energie.
„Beide heb ik, vadertje, wees dus maar
niet bevreesd voor mjj 1 zeide zjj met schit
terende oogen.
Als goed voorbeeld kon haar Peter gel
den, de oude zeeroover, met wien zjj nu
opnieuw vriendschap had gesloten. Hoe
zwaar ook de arbeid overdag, zjjn avonden
behoorden aan zjjn studie. Daaraan hield
hjj met ijzeren wil vast.
Dikwjjls onderhield Oliers zich onder het
werk met hem over het een of ander, dat
de jongeman voor zjjn examen noodig had.
Prees Oltera Peter, dan zeide Dodi steeds
„Wat hjj kan, kan ik ook. Ik ben een zee
manskind, zoo goed als hjj."
De eerste wandeling, die vader en doch
ter op een Zondag deden, was naar het
uit de Kalklabrieken van i u" T IVI i 1
Waardpolder, Kolhorn
is van gegarandeerd goede Bestellingen worden ook bij Jb.
kwaliteit en billijk in prijs. BREET, Touwslager, aangenomen
kerkhof. Hand in hand stonden zjj op deze
stille plaats Gr en van beiden sprak. Maar
er ging een storm door beider ziel. Ook op
den weg naar luis bleven beiden zwjjgen.
Eerst toen zjj weer in de kleine huiskamer
zaten, zeide Oltirs: „Wanneer zjj ons nu
eens zoo hier zag of zjj dan niet zou
verlangen, bg ons te zjjn
Dodi hield zjjn hand in de hare. „Vader
tje 1" zeide zij plechtig, „ik geloof, dat zjj
steeds bjj ors is."
Zwjjgend knikte hjj daarop. Ja, zjj had
gelijk, zjjn kleine Dodi. Met haar hart was
zg bepaald steeds bjj hem geweest, zjjn
arme Mia.
„Ach Dodi I"1 zeide hjj dan plotseling.
„Jij moet een groot, trotsch, vrjj mensch
worden Ja, het zal mijn levensdoel zjjn,
je daarbjj te helpen. Je zult de wereld
trotsch en flink je vuisten toonen, wanneer
men je wil vernederen. Maar er moet ook
zonneschijn genoeg in je ziel zijn, om licht
en warmte te verspreiden, waar lieide en
verlangen je verwachten."
„Vadertje ik verheug mjj nu zoo over
het leven zeide zjj, haar armen om zjjn
hals slaande.
Vijf weken na Dodi's komst in het
vaderlgk huis kon de eerste boot aan de
firma te Stettin worden afgeleverd.
De eerste knecht vond het van-stapel-
loopen van een boot niets bijzonders dat
was al reeds zoovele malen geschied. Maar
voor Oliers en zjjn dochter was het een
leest, en ook voor Peter, die in alles vurig
belangstelde, wat Olfers en Dodi maar
eenigszins aanging.
Olfers moest zich nog steeds in acht
nemen en daarom had hjj zich nog niet op
het water gewaagd en moest hjj het over
brengen van de boot aan Peter overlaten.
Dodi wilde zoo graag mee en eindelgk
stond Olfers het toe.
Toen dan het kleine, versierde vaart ai 8
te water gelaten zou worden, riep P® e
vrooljjk „Maar, mijnheer Olfers, het ding
moet nog een naam hebben."
„Ja, hoe zal het heeten vroeg Do
die van ijver en opgewondenheid een pa
roode wangen had gekregen. i .je
„De Hoop zullen we het doopen'16
01terb' a. twee
„Hoera 1 De Hoop 1" riepen de
anderen als uit één mond.
Peter zwaaide met de muts en 0Pr
midden in de boot. Zjj schommelde
bazend. Maar toe de zeeroover haar la®
aankeek, volgde Dodi hem zonder aart
Vrees had zjj nooit gekend.
De Hoop zeilde dan met een
wind naar de Kieler haven.
Oliers stond nog langen tgd aan den
van de werf en keek de boot na.
Een nieuwe toekomst effende aan
van De Hoop daar buiten op het cbii15,
water haar baan, in vrooljjken ïonD?L6n,
Zou hg nog lang genoeg in lev®n -Ln
om zg'n kind richting en weg te vi.
Hoe zou haar lot zgn? Was het ml9(jezen
geen toeval, dat juist vandaag, °P jo(je
beteekenievollen dag, die de laatste j> 0p
inleidde van zjjn stormachtig leven
aarde, deze wakkere jongeling m
grooten eerzucht, dien trotschen viD
jeugd en dat teedere hart, aan he r e0
zjjn Hoop zat Wenschen en yerte
trokken door zjjn ziel. Ja, ^e»
zag hjj het versierde zeil trotsoh
ingaan de Hoop was aan zjjn d°® B«,r
Toen draaide Olfers zich om, 1? «n
de werkplaats, greep den hamer el|eji
schouder aan schouder met z0n
nam hg vrooljjk den arbeid wede
EINDE.
