Be Meren van niijnlieer
Donderdag 30 Augustus 1906.
50ste Jaargang No. 4182
Bureau irHAOKN, Laan, I) 4.
Interc. Telephoon Xo. 20.
UitgeversTRAPMAN Co.
EERSTE
BLAD.
Gemengd
Nieuws.
FEUILLETON.
Uit Rusland.
De aanslag op Minister Stolypin.
SCH
Nitus-,
COURANT.
AiTtruitiB- Liilluviiii
Dit blad verschijnt tweemaal per week Woensdag- en
Zaterdagavond. Bij inaending tot morgens 9 ure, worden
ADVERTKNTIEN in het eerstuitkomend nummer geplaatst.
INGEZONDEN STUKKEN één dag vroeger.
Prijs per jsar f 8,Franco per post f 8.00.
Afzonderlijke nummers 5 Cent.
ADVERTENTIEN van 1 tot 5 regels f 0.25 iedere regel meer 5 tl.
Groote letters worden naar plaatsruimte berekend.
Dit nummer bestaat uit twee bladen.
RAMP TE CHILI.
Ruim duizend lijken, die van onder de
bouwvallen te Valparaiso zijn weggehaald,
rgn reeds begraven, maar nog steeds stuit
men op de overblijfselen van nieuwe slacht
offers. Ook rijn er gevallen dat mannen en
vrouwen nog levend van onder de puin-
hoopen rgn te voorschijn gehaald, waar re
vjjf dagen ronder eten of drinken hadden
doorgebracht. Een groot deel van de stad
heeft men nog niet kunnen doorroeken. Men
meent wel vjjf jaar noodig te rullen heb
ben om de stad te herbouwen.
Een telegram uit Qalveston inTcxisaan
de „New-York Times" meldt, dat de aard
beving in Chili opmerkelijke veranderingen
heeft teweeggebracht in de petroleumbron-
nen van I(ais. Een nieuwe vloeistof van
mindere diohtheid vult de putten.
Aardkundigen hebben verklaard dat sich
door de aardbeving waarschjjnljjk nieuwe
kanalen hebben gevormd, waarvan vermoe
delijk het snel uitdrogen van alle petro-
leumbronnen binnen een afstand van 100
kilometer van de kust het gevolg ral rgn.
Een schandaal van «eer
bgronderen aard is te New-York aan het
licht gekomen. Het bureaa van volks
telling heeft ontdekt, dat minstens een
vijfde van de talrijke sedert 20 jaar te
New-York uitgesproken echtscheidingen
van onwaarde rgn, d. w. r. dat 20 pCt.
van de hertrouwde geecheidenen tweemaal
gehuwd rgn, terwijl de kinderen uit hun
tweede huweljjk allen onecht rijn.
Men vraagt natuurlijk, hoe ruik een
toestand rich heeft kunnen voordoen. Dat
is aldus in rgn werk gegaan
Volgens de wet te New-York is geen
enkele echtscheiding van waarde, dan
wanneer na het uitspreken een stuk door
den rechter geteekend is, wat den belang
hebbenden 260 gulden kost.
Oewoonlgk dragen de geecheidenen deze
formaliteit aan hun advocaten op. Nu
hadden tal van advocaten, na hun cliënten
te hebben laten betalen, dit stuk niet
door den rechter latei teekenen, om het
geld zelf te houden, terwjjl de echtgenoo-
ten, die hun huweljjk ontbonden waanden,
veelal een nieuw aangingen.
Er ral nu een onderroek ingesteld worden,
om zooveel mogelijk de schuldige advocaten
te ontdekken en in de toekomst dergelijke
misleidingen met roo verstrekkende gevol
gen te voorkomen.
Te Beaconsfield in Enge-
land werd Vrijdagavond tueschen 9 en 10
uur het lijk begraven van een werkman,
die een aanval bad gedaan op de vrouw
van zijn patroon en daarna zelfmoord had
gepleegd Overeenkomstig de voorschriften
van de Kerk van Engeland, waartoe hjj
8. o
Bernhard met zjjn perkament gezicht, was
moe en kon somwijlen een geeuwen nauwe
lijks verbergen. Maar telkenmaal deed hjj als
of hjj een pjjn-aanval in zjjn zieke beenen
kreeg en glimlachte matjes, alsof hjj wilde
„het gaat mg slecht, maar ik wil
jelui niet storen 1" Het stond hem niet
goed, dat gemaakte, verbeten lachen.
«Dat mjj dat vroeger nooit is opgevallen,"
■Vecht Egbert, „hjj heeft iets loerends en
berekenends in zjjn .ogen oogen."
Martha luisterde met gespannen opmerk
zaamheid toe. Dat was steeds hare manier
geweest, en steeds had Egbert het als iets
aangenaams en prettigs ondervonden, wan-
®eer hjj haar roo luisterend voor rich rag,
hootd een weinig naar rechts geneigd.
°°gleden neergeslagentotdat deze zich
f -jUeling wjj,j openden en de vertellende
de oogen het verzoek moest leren„ver-
*ar mjj aog ver(jer; dat interesreert
®Ml! hooi a&rdig, mooi was het, wat ge
d»*r zeidet." -
VVat was zjj irV^pke momenten mooi.
Uan verdween ncholieke uitdruk
king van haar ge^ W en haar oogen
eat«n en sch -eerden dan. Zoo had zjj er
Q"gezien, toe- •ijj haar mooie boeken voorlas.
sist die herinnering kwam nu bjj hem
behoorde, gebeurde de begrafenis 's avonds
en mocht de geestelijke, die er bjj
was, niet ds gebruikelijke gebeden lezen.
Hjj was slechts een rwjjgend begeleider
van den stoet, die alleen door een lantaarn
voorgelicht werd. Toen de kist in de
groeve daalde, riep een zuster van de
begravene: „Moge God zjjn ziel genadiger
wezen dan de menschen voor hem geweest
zjjn I" „Hoor, hoorl" riep iemand be
vestigend. „Heeft u niets te zeggen?"
vroeg een heer den geeeteljjke. „Niets,"
rei de geestelijke. De vrager gaf er
rgn verontwaardiging over te kennen. En
later schreef hjj nog aan den geesteijjke,
dat hjj dezen niets verweet, want hjj vol
voerde slechts wat de kerk voor de be
grafenis van een zelfmoordenaar bepaalt,
maar als lid van die kerk sprak hjj schande
over hare harteloosheid. Aan een verslag
gever zeide de gessteljjke, dat vroeger
(nog geen eeuw geleden) in Engeland een
zelfmoordenaar aan een kruisweg begraven
en er dan een staak door het ljjk werd
gedreven. Dan is er nu tenminste voor
uitgang.
Een niet onvermakelijk
staaltje van bureaucratische onwetendheid
meldt de Tijliche Rundschau. Ia een
fabrieksstad in de Rijnprovincie, had het
gewone onderzoek van de stoomketels plaats
gehad. Bjj een vrjj nieuwen ketel consta
teerde de ingenieur bet voor den fabrikant
heugelijk feit, dat er zich nog geen ketel
steen had vastgezet en hjj zette dan ook
in zjjn rapport„Ketelsteen was niet
aanwezig". Niet zonder verbazing en ver
maak ontving de directie eenige dagen
daarop een oifLiëel schrjjven der inspectie
met het bevel: „De ontbrekende ketelsteen
moet binnen acht dagen aanwezig zjjn 1"
Er is een onfeilbaar mid-
del om menschen te leeren kennen tot nu
toe de moeiljjkste aller kunsten. De gulden
tjjd voor hen, die anderen bjj den neus
leidden is voorbjj. Want juist uit den vorm
van den neus leidt men tegenwoordig de
eigenschappen der menschen af. De afme
ting van dit sieraad des men schel jj ken
gelaats, vooral de wjjdte der neusgaten,
staat in verband met de ontwikkeling der
longen en den borstdaarenboven geeft
de meer of mindere ruimte der neusholten
een daaraan geëvenredigden omvang aan
de stem.
Eorst op den rjjperen leeftijd, verkrijgt
de neus zjjn vasten vorm Indien hjj altjjd
als die eens kinds bljjft en weinig vooruit
springt, kan men er zeker van wezen, dat
de respectieve drager of draagster een alles
behalve flink karakter bezit. Een wel ont
wikkelde neus wjjst daarentegen op flink
heid, bedachtzaamheid, diepte.
De vorm van den neus bjj verschillende
volken hangt al, oi ten minste samen met
den graad van ontwikkeling dier volken. Bjj
de wilde stammen is dit orgaan meestal een
vormloos klompje, vergelijkbaar bjj den
snuit van dieren, terwjjl bjj de volken, die
in de voorste rjj staan der beschaving, de
neus fjjn gevormd is. De necs kan dus als
beschavings-meter van rassen en volken
dienst doen.
Bjj de Grieken de vertegenwoordigers
van het artistieke genie en den goeden smaak
had de nens een rechten vorm; bjj de
Romeinen vertegenwoordigers van de
kracht en de rede was hg meestal ge
bogen.
Ziehier eenige regels
„Listig en slim zjjn de lieden met een
klein wipneusje.
„Smaak en takt vindt men bjj hen, die
een rechten, fjjn gevormden neus bezitten.
„Zjj, die bedeeld werden met een gebogen
neus bezitten, oordeel, verstand en zjjn
aelf zuchtig.
„Grofheid en gebrek azn tact mag men
toeechrjjven aan dragers van een groveu,
slecht gevormden neus."
De loopende termijn.
Ean boert|e uit de (treek van Mi yen inde
Rijnprovincie had voor de rechtbank te Ko-
blena een procea verloren. Hij wiet niet goed
wat bg nu doen moest om la hooger beroep
te gaan en ging daarom naar den school
meester van zjjn dorp. Dia wizt 't ook niet
eu deze verwees hem naar den In het naburige
M.r in wonenden zaakwaarnemer, In de wan
deling ale „der Farokelatecher", de blggen-
elachter, bekend. Na, die wiet er meer van en
hjj gaf boert!e den raad, naar den preeident
van het Hof te Keulen te gaan, die zon de
saak wel ln orde brengeD. „Maar," zei hg er
met een gewichtig gezioht bg, de „termgn is
al aan het loopen en ja moet Je doe haasten I"
Verduveld, dacht het boertje, die nooit van
soo'n loopend ding had gehoord, is die ter
mgn aan het loopen, dan ga ik sporen- Zoo
gezegd zoo gedaan, en hg gaat met L'es, agn
vrouw, op de spoor sltten. Om den president
goed te stemmen neemt L'.es verder nog een
mand met vertche „elgengelegde" eieren mee
en ln Ken en aangekomen, informeeren iq waar
de president woont en gaan naar agn hui».
Maar ellacie, men vertelt hnn, dat de presi
dent met verlof op reis ia en dat :g zich op
de grlffir ln het Paleli van Justitie op den
Appeihofplatz moeten aanmelden. Boertje en
boerinnetje zoeken het wat al laat ge
worden een herberg op, maar van alapeD
kwam niet veel. Za hadden 't er maar over
of die leelgke termgn ook 'a nachts door zon
loopen of mlazchlen zelfa de trein zon hebben
genomen net als eg.
Ochtends om vgf uur ataan se dan ook
al voor het Paleis van Jastitle. Daar de
deuren dicht waren, trokken ze aan de
nachtbel en elndelgk komt mepperend en
half gekleed de portier kgken. Wat of ze
wilden? Ja, kgk eens hier, zegt boertji In
zgn gezellig dialect, wg hebben met een
termgn te doen, die aan het loopen ie en als
we ons niet haasten, dan haalt die oni in.
De termgn is toch al niet hier geweest
Het kostte de slaperige portier eenige
moeite om er wat van te begigpeo, maar
elndelgk begint het ln zgn brein te dagen
ze moeten om 9 aar terugkomen, dan is de
grif fis open.
Onnoodlg te zeggen, dat het landelgk paar
klokalag 9 weer voor de deur stondse
worden naar de griffie gebracht, waar de
portier den ambtenaar het verhaal natnnrigk
reeda verteld had en deze neemt nota van
boertjes klaarblijkelijke begeerte om in
hooger beroep te gaan- Maar hg kon toch
niet nalaten ondeugend te zeggen„No,
jelui hebben geigk, hoor, Ik heb juist be-
richt gekregen dat de termgn In de stad ia
gekomen en binnenkort hier zal zgn. Maar
hg komt nu toch te laat 1"
Uit dankbaarheid bood Lies den ambtenaar
de mand met eieren aan, die vrlendelgk
werd afgewezen. „Kom den ten minste met
de kermis, zei L et, dat cal je wel bevallen
en we bakken dan een prnimentaart zoo
heb Je d'r nog geen gegeten".
Maar boertje dacht nog zuchtend aan dien
termgn, die had toch wel verduveld hard
geloopen I
Een oplichter.
Een slimme oplichter ia de vorige week te
Hamborg gevangen genomen, „baron Von
Drowalski-Donnaramarck", ioo«l* hg agn naam
opgaf toen hg voor eenige maanden te Manillo
met een tgke Amsrikaansche ln het huweigk
trad. Zg had aan boord van een ichip kennis
gemaakt met den „baron", die boelend wist
te verhalen van ifln lotgevallen ln den
Rnealech Japanichen oorlog. Onder generaal
S Srsel had hg een hoogen rang bekleed en
wat kort vóór den val van Port Arthor
ooteaapt met een aoblp, dat later schipbreuk
leed hg waf de eenige die gered waa. Hg
had echter nagenoeg al zgn bezittingen ver
loren, maar dat deerde hem weinig, want hg
zon de eenige, eifgenaam zgn van sgu oom,
den mlllionalr Van Donneremarck en boven
dien was hg een der voornaamste aandeel
houder! in Marconi't Maatschappg. De
Amerlkaaneche dame liet zich door deze
verhalen inpalmen en te Manilla aan
gekomen, reikte tg htm hare hand. De
huweigksrels ging over Hongkong met een
boot van da N.-D- Llcjrl naar Europa. De
„baron" greep diep ln de beurs van tgne
vrouw, die tich liet wga maken dat zgn oom
10 000 fri. bg een bank te Napela voor hem
had beschikbaar gesteld en dat sgn eigen
vermogen te Chlcsgo bg een bank ln bewaring
wet, waar hg persoonlgk het moest afhalen.
Te Martellle ging het paar van boord, en
terwgi de eom alt Napels per brief word
opgevraagd, spoorde men altgd voor het
geld der vrouw naar Parg* en nam daar
Intrek in het Grandhotel. Dienselfden avond
wachtte de baronet tevergeefs op den terug
keer van den „baron". Met hare Juweelen
was hg verdwenen, en toen aangifte was
gedaan, bleek het, dat hg te Bremen, waar
heen de vgf koffsr* waren gezonden, deze op
het bagageblljet had opgevraagd en mee naar
Hamburg had genomen. Daar werd hg door
de politie, die gewaarschuwd was, aan
gehouden, maar trad zoo hooghartig als
„baron" en ale „vriend van print Helnrlch" j
op, dat men, nit vree* voor een vergissing,
hem weder vrg liet. Op nadere inlichtingen
werd hg echter vier dagen later, kort vóórdat
hg naar Berlgn wilde vertrekken, wederom
gevangen genomen, nadat hg in een penelon
een groot deel der kleeren ageer vrouw had
te gelde gemaakt en voor zichzelf kg 6en
groot heerenmagatgn voor 8000 mark bestel
lingen had gedaan. Nu hielp geen ontkennen rn
veinien meer. De baron bleek Conrad te heeten
en een imidsknecht nit Amstaidam te zgn,
geen Nederlander echter, rraar volgens zgn
opgaaf in Australië uit Doltsche ouders
geboren.
boven. Maar er mengde sich ook nu eau
bitterheid iu dat sjj sich juist evenveel
scheen te interesseeren voor het geklets
van dien ouden dwaas.
En dan verwonderde, bevreemdde hem
nog iets andere Hg had Martha nog nooit
zien lachen Vanavond lachte zjj zoo dik-
wjjla Reeds in den gang toen hjj haar
den kus had willen ontstelen, had ajj ge
lachen. Nu jubelde sjj bjj elk aardigheidje
van den ouden Gramberg. En dit lachen
was even zoo weinig echt, als het grinnik
ten van den broeder.
Hem keek zjj nauwelijks aan. Of wan
neer haar blik nog eens naar hem afdwaalde,
dan wendde zjj de oogen weer snel af.
Da&rbjj was sjj zeer opgewonden. Al de
stille rust, die zoo goed bg haar schoonheid
paste, was verdwenen. Zjj speelde bgna
onophoudelijk met de handen, verschoof tel
kens wat aan haar kleeding Op eenmaal
stond ajj op, nam eon roes uit den vaas en
stak die in haar ceintuur.
„Bravo t" riep Gramberg, midden in njjn
j gebabbel, zichzelf in de rede vallend.
Tenslotte kon Egbert het uiet meer ver
dragen Met een haastig besluit stond hjj
op„Ik moet nu gaan," zeide hjj kort,
bijna boos.
Niemand wedersprak hem, of noodigde
hem tot bljjven uit Eu hjj had trots alles,
j toch een vraag tot bljjven verwacht.
Martha was de eerste, die na hem op
stond. Dan zichtbaar tegen zjjn zin
ook Gramberg. „Ik ga met je mee
natuarljjk bengeltje.
Het huis was reeds gesloten. Martha
moest de hoeren de trap afbrengen. Zjj
saelde voor hen uit. Gramberg volgde,
langzaam kwam Kgbert naar beneden
Beneden in het portaal, hoorde hjj een
halfluid: „morgen morgen Het verdere
kon bjj niet verstaan. Daarna reikte Martha
hem de hand. „Goeden nacht." zeide zjj.
Toen steunde bjj zwaar. Zjj keek hem
aan en ondanks dat er maar een klein
lichtje flikkerde, zag hjj het heel goed, dat
sjj hem gelaten en kalm aankeek en
daarna een weinig de schouders omhoog
trok. Het was bjjna als wilds sjj aan
duiden „Wat wil je toch eigen ljjk van mjj?
Je hebt het immers niet anders gewild
Eu dan fluisterde ajj„Lieve Egbert
goeden nacht."
De oude heer stond reeds buiten. „Nu
Egbert.
„Ja oom
Naast elkaar liepen sjj de straat langs.
Zonder een woord te spreken. Ieder met
zgn gedachten bezig.
Het was Egbert een cogenblik te moede,
ale moest hjj zjjn oom naar de keel sprin
gen, hem wurgen. Of moest hjj hem mor
gen, volgens alle regelen, een uitdaging op
het pistool zenden Öf of of En
hjj vond het rechte woord maar niet om
sgn gevoelens te uiten.
Het kookte en woelde in zjjn ziel. Zjjn
oom was een oud man, hjj moest eerbied
hebben voor zjjn ouderdom, hjj was zjjn
meerdere, had veel voor hem gedaan,
maar daar was ook de haat de wal
ging,
„Nu ja zeide eindeljjk Gramberg.
„Het zal je wel wat verbaasd hebben."
Egbert bleef staan. Hjj moest spreken
Dat is ontwrong sich aan zjjn
keel. „Datis misbruik maken van vertrou
wen."
Ook Gramberg was sa bljjven staan,
De eene aanslag la in Rualacd weer niet
gebeurd, of een andere, nog vreeselqker volgt.
De aanslag die nu op minister Stolypin ia
gepleegd, atelt door sgn ontzettende gevolgen
alle rndaren In den schaduw.
De volgende bgsonderheden worden over
den aanslag meegedeeld:
De villa, waar Stolypin de zomermaanden
doorbracht, ligt op het eg. Apothfkeraelland
aan de kleine Newa, een geliefkoosd wandel
oord voor de Peterborgache groote wereld.
Zg le eigendom van den etaat, en speciaal
voor de minister* van bfnnenlandsehe aakeo
ale zomerverb'.gf Ingericht.
Stolypin placht Zaterdag* te ontvangen.
Even na drieën verscheen er op Aptskaraky-
Oitrof een open landaner met twee paarden,
die voor de villa van den minister stilhield.
De portier weigerde de Inzittenden den
toegang, omdat sg geen kaart voor de andlentle
hadden, maar de heeren van wie er een de
uniform van gendarmerie-officier droeg,
trachtten tooh door te dringen In de woning.
Nu ontstond er een woriteling, totdat plot
seling de pseudo gendarmerie-officier agn pet
liet vallen
In een oogwenk lag alle* In puin ln de
antichambre, ln de kamer daarnaast en ge-
deelteigk In de ontvangstzaal. De hoofdingang,
de etoep en het balkon aan de tweede ver
dieping waren ook vernield. Stolypin bevend
sich op het oogenbllk der ontploffing ln afin
werkkamer, waar hg ontving, met twee adels-
maarichmlken, die later verklaarden twee of
drie slagen gehoord te hebben. De eerste
vraag, die Stolypin deed, toen hg spreken
kon, was naar zgn gezin. Mevrouw 8to!ypln
bleek ongedeerd, maar de belde kinderen, die
op het balkon hadden gestaan, lagen jammer-
lgk verminkt onder het pain. Het dochtertje
waren de beenen weggeslagenhet ditcjtrlg
zoontje had een sware hoofdwond Zg werden
dadelgk naar het hospitaal gebrachtbet
meisje heette Zaterdag reedt overledendit
wordt alsnog wel gelogenstraft, maar ver-
moedeigk aal tg niet in 't leven blgven. De
moeder Is met haar man naar het paleia
Fontanka het winterverbigf der Stolypln'a te
Petereburg, teruggekeerd
Wg leiden boven reeds, dat ds verwondin
gen in 't algemeen erg, ten deele afziehteigk
zgn. Overal lagen ledematen van dooden
en levenden verspreidvele lgken *gn ten
eenenmale onherkenbaar. Alle lgken werden,
slvorect naar Petereburg te worden vervoerd,
ter herkenning In een nabnrig paviljoen op
een rg gelegdde beenen, armen en ander*
ledematen zooveel mogeigk er bg gezocht.
Onder de dooden bevinden zich, generaal
Samjatin [lecretarls van 'den minister];
Woronin, ceremoniemeester, wien het hoofd
is afgeslagen Kowostof [oud gonverntnr van
PennJ; prins Nakeajldze; de kapitein der
gendarmerie Fedoiof, ena.
Er inkten aanstonds, d. w. a. na ren half
nar of 100, smbnlaccewsgens nit Peteraburg
aan met talrgke dokters en verpleger*. De
■waaritgek wet aten worden ln de naburige
villa's verpleegdhun vervoer zou hun het
leven hebben gekoet. Onder de zwaar gewonden
behoort prins Nikolaas Sjakofsky, vroeger
hoofd der opperste pereoeniaur; liont gewond
Ia graaf Reutern, lid van den BQkaraad. Deze
vertelt, dat bg op het oogenbllk der ontplof
fing met een keizerlijk kamerheer stond ta
praten de alag wss verachrlkkelqk. Hg moest,
nit de geteisterde woning vluohtende, bedekt
met bloed, over ïea of reven lgken stsppen.
De brandweer bloschte'een begin van brand.
Na hoadt het Moskofsky-regimcbt de villa
omsingeld met een aantal manichsppen van
het regiment gardegrenadiere. Niemand mag
ln de nabgheld komen van de plek der doode-
Ijjke audiëntie. Omdat na de ontploffing eenige
lieden gewond ign weggevlucht, agn alle
hospitalen, apothekers en drogisten aange
schreven van leder pereoon rapport te maken,
die sich met verwondingen, hoe licht ook,
aanmeldt om hnlp.
Van andere tgde wordt nog gemeld
Het zomerverbigf van Stolypin li een grgs-
kleurig houten gebouw van twee verdiepingen.
De eerete verdieping bevat partlcullars
„Hoe?" ïeide bjj. „Wat? Ik begrjjp je niet
recht Het moest norsch klinken, maar
er klonk toch iets onzekers uit, iets schuld
bewusts.
„Oom Gramberg oom Gramberg
u zoudt voor mjj onderzoek doen en
nu ik kan er geen andere uitdrukking
voor vinden nu bebt ge mjjn vertrou
wen misbruikt u hebt zelfs
De oude had de stok voor aich neerge-
plant en steunde er met beide handen op.
Hjj stond als een boom, de beenen breed
uiteen. Het ronde gelaat, lichtte van onder
den witten panamahoed, in het schjjnsel van
de lantaarn als een ronde kogel.
Toen Egbert zjjn zin niet voleindigde,maar
met een boos gezicht zweeg, antwoordde
hjj niet dadelgk. Hg zuchtte een paar maal.
Een vervloekte geschiedenis," zeide hjj
dan. „Ik aal geen leugentje opdisschen voor
jou mjjn jongen. De duivel mag me halen.
En wanneer het niet anders kan, Egbert,
dan neem je mjj voor het pistool. Een
mooie geschiedenis voor de couranten.
Juist iets voor den komkommertijd en
beter als de grootste wonderslang."
„Ja hjj zuchtte weder, stiet luid met
den stok op den grond „Een mensch
bljjft toch maar een mensch.
Daar is men nu reeds drie en zestig
jaar oud geworden eu moet nu nog
verliefd worden. Wanneer de meid nu
maar niet zoo verduveld mooi was."
„Spreek niet zoo oom."
„Ach, laat dat oom toch buiten spel.
Denk je dat ik daar als een oude dwaas
wil fungeeren Neen Egbert ditmaal
staan wjj man tegenover man.
„Oom Gramberg, je maakt mjj en Mar
tha ongelukkig 1"
„Jou I Ik weet het niet, misschien juist
het tegendeel doch dat zult ge wel
niet willen begrijpen. Dat is ook niet te
verlangen. Bjj God niet. En ajj neen
mjjn goede Egbert neen wat jjj denkt
dat is niet Hjj liet met de rechter
hand den stok los, haalde de zakdoek uit
den zak, veegde zich het zweet van het
voorhoofd. „Kom, loop door, daar ginds
staan er een paar ons te bespionneeren en
jg bent in uniform. Ja dit eene kan
ik je eerljjk en oprecht zeggen, Egbert I
En ik kan bet met een zuiver geweten
in mjjn doodsuur herhalentoen ik haar
nog geen twee uren kende voor aoht
dagen ongeveer teen had ik het reeds
te pakken
„En haar liefde voor jou nu die was
niet zoo sterk. Het had haar misschien
meening geweest met jou, onder andere
omstandigheden, maar niet zooals nu.
Zucht en steun nu toch zoo niet, mjjn jon
gen doe mg dat genoegen
Maar hg steunde zelf eveneens. Het klonk
als een halt gebrul, het klonk zoo wan-
hop'g, zoo hulpeloos.
j* mjjn jongen, je hebt haar door
beslagen glazen gadegeslagen."
Maar het vorwjjt was er niet ovortuigecd
en beslissend uitgekomen. En toen zjj sa
men verder liepen, zwijgend en stil, toen
klonken Egbert de woorden van den schil
der nogmaals in de ooren„Die Martha
speelt hoog spel."
WORDT VERVOLGD