Naar Zwitserland.
De kiiÉrei van mijnheer
Zondüjk, 9 SepL (Hj.
50e Jaargang. No. 4185.
TWEEDE BLAD.
FEUILLETON.
Binneulandsch Nieuws.
LIL
D« tjjd van 't Jaar w.oria wjj Itvea, wordt
genoemd de itilie iqd. En niet b| journa
listen alleen. Op elk gebied Ie gedurende
de heele maand Angcitue en 'n groot deel
ven September 'n eekere behoefte merkbaar
aen eotnalitelt. I« 't. omdat de menschen,
die geld hebben, naar bniten tgn, en bjj afwe
zigheid van hnnne portemonnaiee waarin
mlaachlen de beweegkracht van het leven
fobnilt de aarde minder hard draalt Ik
weet 't niet. Haar de ettlte ie er. Mgn
vader noemde deren 'gd den komkommertijd,
en later hoorde Ik lo da Joarnaiiateowereld
p.'fckea van .den tQd van de Zeeslang";
omdat uitgever* ec hoofd redactearen bg
gebrek aan „waar" nieuw», In deien tjjd
■ome hnn toevlucht nemen tot het nlenwe
hunner fantasie, en daar allicht let* van
ka bouten en meerminnen In te vinden la
En eenmaal in die richting ontmoet men
allicht 'n aeealang. die deiaooda eeven kop
pen eo tien a'aar ten babbeu mag. Halver
wege de maa' d Aa<n*tn« I I. heeft dan ook
het H mdelablad ;yn lenen op 'o dergeljjke
vertelling onthaald De Telegraaf nam het
over, en het N. v. N. nam het over, en iu al
de ooaranteo. die Ik lo handen kreeg, heb ik
het gevonden. En zoo'n teealang verandert
«om* plotaeling van gedaante en wordt In
minder dan gren tijd 'n Damkweatle. Heb
Ik ioo terloop* verleden week niet geaegd,
dat de heele Vjjgaadam en coowat 'n
roniate deel van de N'« onteigend aon wor
den Ja, niewaar Welnn, dat waa coo'n
„aeealang." Alt er niet* gebeurt wat 't ver
melden waard la, dan I* 'n verslaggever wel
verplicht *ijn fantasie aan 't werk te aetten
ii)n tractement niet os'Jema en
«ijn omgeving vertrouwen kan, dan hoogitena
'o paar Ecgeliche bedienden wlen de eerbied
voor Koningen In de her* en gnlagen i>
en se op d*t pont ontoerekenbaar maakt
Eu nu la Stolypln aan 't woord, d. w t
nn heeft die het hoofd en het hart van den
Caaar in handen genomer, om se te kneden
als weeke wee. Haar ove- Rusland sprekend,
kan men niet meer seggeo wat „u n" ge
«chledt. Als deze brief sfeh niet haaat om
gedrnkt te worden, dan raapt men miaachlen
„n n" op 't een of ander plein sjjn botje* al
•amen eo 'n paar bebloed* lapjee var. «ijn
tenn». omdat geachonden recht en misdadige
overheer.chtng zich «om* niet andera weet
nit ie klagen dan In 't geweld v n 'n bom
Dat kneden van d- Alletnheeracher is al
door yelen geiculed. PotJedor.«w»ky, Mtan,
Van Piefcwe, Wsnj rljsrlaky, Tropoi, ea nu
Stolypin. Waar dan toen het Keizerlijke
hoofd en hart Waar I* dan toch de Kelser,
die beloofde een „Vader" voor agn volk te
tjjr, Indien er één vorat in Earopa regeert,
dis zjjn volk, zqn gar.ache volk, nis 'n munt
rondom tlch had kannen alen, dan la hjj het
Nioolaa* II. wlen het volk aanbad at* 'n
levende feti*j, tot wlen het opsag als tegen
'b „Vadertje", die ai de nooden van agn
otk kende en se had knonen lenigen. I* dit
nn de volle bloei vau zjjn legendarische tee-
derheid, wr-.rvaa de conranten gewaagden,
toen hij nog 'n jongeling w*e De gaachle
den heef: alecht bsantwoo.-d aan de ver
wachtingen, die men vau Othomir, door
Cosperai in *jjn „Hajeatelt" getee-
kesd, mocht koesteren. De jonge prins, die-
schreide bij het aten vau bloed, die zgn hart
nitklaagd- bjj 't piegeu van gewald en snikte,
dat men die messen toch weg ion doen, la
'n ben! geworden, een formeele beul, die
't menschen-slachten op grooter schaal tot
sijn handwerk heeft gemaakt, dan ooit eenlg
Oostersch vorst, lo de gruwelijke voldoening
aau ajjo perverse neigingen, ooit beproefde
Ne o m«g gekroond worden als 'n kind in
de boosheid. Wat nn gebeurt maakt alles wat
in vroeger een wen voorviel aan grnwel en
misdaad, tot niet*. Het bestuur van Al *a over
ds Nederlanden Is er 'n spatje bijde Bar-
tholomeusnacht behoeft niet meer te worden
genoemd; Paos Slztns V, die tongen liet
uittrekken en handen liet af kapper, wordt
bij dit alle» vergeleken 'n fatsoenlijk mensch.
Het geslacht der Borghia's komt in eere. De
oamarilla Is aan 't woord en de rechten der
volken worden met voeten getreden.
In drie Jaren tjjd* waren meer dan een
millloen. tweemaalhonderddnlsend joden
gedwongen Ruslatsd te veriaten, om overal
eldera, behalve in Holland, zasr onvriendelijk
woordtgen generaal adindant. 8 o p h I e P e-
rovskt nam deel aen den aansla?, wsarbjj
Alrzaoder II het leven verloor. Jesse
Helffmann en 8onja Kowalewske
gav*n blgmoedlg haar leven (n den strijd
voor de rechten van haar volk W a r w a r a
Nlcolajewna Prins e, dochter var 'a
loltenact generaal In Warschau pleegde vier
weken geleden een aanslag op het leven van
generaal Kaalbara. Een jong mrltje echoot
vjjf kogels nlt 'n revoiver cp generaal Mlrn,
en zg beefde niet toen rjj hem doodde
Dat doet de terrenr Dat doet het beleedigda
rechtsgevoel.
Warneer zal het nnr voor Nicolaa* slaan
Laat hg rijo soep maar laten vóó-proevtn,
laat bü zjjo kam ra maar l uster met dubbele
grendels, 't Is toch te ia»-. Zgn vonnis Is
geteekecd, en hg zelf teekende 'x met ijjr
eigen hand. Waar hjj «ijn voet zet, daar
liggen klemmen waar hij sjjn oogen wendt,
■pookt het gevaar
Reddeloos, reddeloosGausch Rostand.
De staatkunde van Van Plebwe, 8'pjrg'n,
Goremyklu. nn voortgeset door Stoiyplu,
heeft nooit nog 'n laad kannen redden.
Volgehouden geweld kan alleen beantwoord
worden met geweld De beloften van Stoly
pin tijn lengen*. aelfbedrog, Ieagena tegenover
het volk en den Csear.
Csaar Nico laas een kind met een baard,
'n klad met 'n sabel, 'c kind met 'n
k.-oon. onder 't gewicht waarvan hjj betwjjkt,
Is door sijn geheele hofkliek onmondig ver
klaard ea wordt als «oodanlg behandeld. In
leder
g tjjn. dis altsteken In kennis en In braafheid
van hart; daarom sal Ik trachten mgn kennis
te vermeerderenwant tg is niet soo groot
als Ik wenschteen Ik heb wel de brasfheld
lief, msar d'kwjjls bespeur Ik, dst er In mgn
gemoed fouten zjjn, die de braafheid over-
echadnwen en daaraan den groei benemen;
want gjj weet, hoe de groote boom den kleins
verdringt en doodt"
Daarom was 't mg goed voor 'n wgle
onder n te verkeeren, en „daarom sal ik
trachten beter te worden dan ik ben
„Ik groet n allen seer."
H d H.
De Mont-BIanc.
IV.
Negen-en-tachcig kilometers vsn Genéve
ligt het dal van Chamonlz met den Mont-
Blanc.
Per trein en electrische baan dnnrt de tocht
daarheen klein vgf oren.
Hoe verder op weg, hoe woester het land
schap, maar ook hoe grootsoher.
Stout gebouwde viaducten, waarvan één
soo hoog als de Sohager toren met bogen
van 26 meter spanning overbruggen op onder-
1 scheldene plaatsen het dst met de razend
snel stroomende Arve.
Watervallen klateren van de kale rechte
goochel kunstje stelt hg vertrouwen, al bergwanden, esnwen gevoed reeds door de
hg krggt
wie dan ook aan de Telegraaf den len April
die slang van dat varken heeft uitgebroed, te worden ontvangen. Iatnsscuan werd Kls-
heeft eer van tgn werk gehad. Er sgn er jinaf met nog eenlge andere dorpen en steden
hsel wat geweest, die de schepping van zgn uitgemoord. Het hangen en worgen
fantasie voor werkelijkheid hebben gehonden.
And yet de Engelschman zegtF a c t
Is stranger tb is fiotlon: de
dingen die gebeuren zgn vreem
der dgn fantasie, Ea wie na rond-
kgkt in df wereld van tgn eigen omgeving,
of over de grensec van zgn land, wie slet
wat er gebeort overal waar mensohen wonen,
die weet ook, dat hg niet sgn toevlnoht be
hoeft te nemen tot fantasie, als hg belsDg-
rgke dingen vertellen wil.
Het woord van G o e t h e blgft waarheid
„Greift nnr hinein ins volle
[Henschenlebenl
Und wo ihr's paokt, da ist's
[Interessant."
Wat niet letterlgk vertaald zeggen
w|l Gg kunt h't leven nangrgpeD waar gg
wilt, maar waar gg 't ook grgpt, daar tal
't van groote beteekenls van groot belang
Rusland staat op 't oogenbltk bovenaan
om laders aandacht tot zich te trekken. Een
land van woorden en ook van daden, maar
de eane met de andere in volkomen tegen
spraak. De Vredevorst bg uitnemendheid
Nloolaas de Zachtmoedige, de
Vredelievende staat aan het hoofd
van 'n troep leeuwen en tjjgera, die verwoed
naar vrleDd en vgtnd bqter, traohteo
te verscheuren en verscheuren ook, en hnn
aanvoerder, voorganger, leidsman, Csaar
opdringen, en dwingen voort te gaan op den
weg van enkel bloed en misdaad. Wat alt
vertellinkje, als deel van 'n tooversprookje,
door niemand geloofd zon worden, gebenrt
daar in werkelgkheld. Het gebeurde met
Anna Smlrnof op 10 Ang. 1.1. te St.
Peterabnrg is ongelooflik
Het duivelachtig gedrag van Generaal
Hlcc op 22 Januari 1906 Is voor 'n gewoon
mensch niet te begrgpen De knieiers en
smeekers um doodgewoon recht, werden op
sgn Instigatie neergeschoten. Zgn bezoldiging
Ie anderhalf jaar te laat gekomen. Hen
had hem het loon, dat hem dq rnlm twee
weken geleden ter hand gesteld werd, dade
lgk moeten betalen Toen waren da kogels
niet duurder dan nn Haar de Csaar belastte
hem met de bewaking voor Zgn persoonlgke
veiligheid. Wie gaf hem dien raad? De
Csaar Ie ar erger aan toe, dsn 'n onmond ge
erger dan 'o gevangene, omdat hg toch, in
weerwil van alle maatregelen niemand van
Het hangen en wnrgen, aan
klagen en afmaken wordt voortgezet op groote
schaal, en En< opa waarvan het slnnebeeld
isaen vreedzaam weidende koe ziet dit
alles kslm aan. De Koning ven Engeland
soant zgn neef Wilhelm, den Dnltschen
Kaleer, op belde wangen, praat wel 'n heelen
dag met hem, maar niet over Rnsland, niet
over 't arme Rnsslsche volk, dat iDtuaaohec
uitgemoord wordt.
En di ar aan stoot zich niemand. De hoogere
politiek God beter 't I verbiedt elke
inmenging van vreemden. De gelgkenis van
den barmhartigen Samaritaan, die den ver
slagend ter hnlp kwam, Is 'n liaf verhaaltje
geworden, maar is niet meer de groote
levensles, die zg moest sgn naar de bedoeling
des grooten Dichters. Voor het belang van
één worden de belangen van m 1111 o e n e n
vertreden. De „KAlnfsche Zoitong" is schaam
teioos genoeg om sgn lesers aldns te
doornen:
„Indien ons goedbegrepan nationaal eigen
belang ons reeds van Inmenging In Rnsslsche
aangelegenheden moet terughouden, aan den
anderen kant verbiedt ons het be
lang van het Rnsslsohe vorsten
hals elke tnsschenkomst."
Kan het dnidaijjker „Als nw broers en
zusters achter uw hals worden vermoord, dan
is 't ten eerste voor uzelf gevaarlgk om u
daarmee te bemoeien, en ten tweede zon 't
mrgelgk tgn, dat gg die moordenaars over
hoop staakt. Eu dat soa heel onaangenaam voor
die moordenaars tgn."
Of staat er dat niet W jet Iemand een
jnlstere vertaling
Ha<r laat Earopa gewaarschuwd zgn!
Liat Rustami en zgn verdelgers gs waarsohawd
zgaZulke toestanden does halden en hel
dinnen ontwaken. De namen van vorsten
worden tot lasterwoorden: Nero Is 'n brand
merk gewordea, He.o Ie* geeu eernaam, Alva
'n scheldwoord. Eu de namen v»n anderen,
die tegenover deaen stonden, zgn geworden
als vaandels, dis de braafsten ouder de
braven volgen. Charlotte Corday
wordt nooit vergeten. Eu in Rnsland staan
de helden en heldinneu, de een na den ander,
op, en nemen geen leven zonder hnn eigen
leven te geven. Vrouwen gaan mannen voor
ln heldenmoed, zelfvergeten en doodsverach
ting. De daad ven luitenan t 8 o h m I d t
staat ciet alleen. Vera 8aasoellt«j
deed den 6den Februari 1878 'n aanslag cp
generaal Trepcf, den vader van den tegen-
wat men hem voorspiegelt ea voorliegt,
gelooft hg. Als men hem de kaart wilde
leggen, zon hg 't goedvinden. Prentjes van
heiligen zgn hem dierbaarder dan du levens
van zgn onderdanen. Tolstoi heeft geluk
gekregen„bg den naam Romancff
schudt 'n verstandig mensch hat hoofd".
Nioolaza hoort de ptar verstandige woorden
wel, die soms tot hem doordringen, maar
die se uitspreken worden door hem behan
deld als dieven. Tien langen* van vleierg
■gn hem meer waard, dan honderd woorden
van waarheid en getond verstand. En waar
hg te lammenadig is, om 'n hoofd te doen
vallen, dan redt hg zich mst 't kunstje, dat
Festas toepaste tegenover Panlns. Dat deed
hg tegenover Tolstoi en tegenover Witte
Haar de toekomst sal hem ook de waarheid
van Panlns' antwoord geven en hem bewgzen,
dat groote geleerdheid niet tot razereg brengt.
Al wat in Rnsland voorviel is ook daar „in
geen hoek geschied" Ook daarin „wist ds
Koning vsn alle dese dingen"maar de
Koning heeft niet gelet op de teekenen der
tgden, en in zgn verblinding zgn laad en
volk, sgn familie en eichzelven prgs gegeven
aan 'n troep speculatieve dieven en moorde
naar*.
Al gebaarde, wat 'n week geleden door
het Handelsblad gewenscht werd, dat de
Russische regeering eindelgk zon gaan han-
delen naar het woord van GUdrtone, 't is
nn te laat. Gladstona voegde de Engelsche
Tory's toe: „I beseech yon to be
wiss. and above all things to
be wise in time": „Ik smeek n,
wees wgs, en boven alle dingen,
wees wgs in t g d s." 't Is te laatde
tgd Is voorbg Wonderen kunnen 'n mensch
redden, nooit 'n heel volk.
Wat er geschied zal zgn eer dese brief
hfgedrnkt is, west ik niet. 't* Ergste kan
ons nn niet meer bevreemden Als er geen
Jndlth opstaat, blgft toch da geest van
Lodewgk XVI waven, en als die verschrikt
is heengegaan dan begint de alachterg op
nog uitgebreider schaal. En dan aal len we
maar hop n op 'n Napoleon, die zgn
grooten geest nitzncht In 't hart vsn dit
arme vertrapte volk.
Ik ben moe, en mgn hart is bedroefd tot
schreien* toe. Want Ik heb niet alles neer
geschreven, niet allf* neer kannen sohrg-
ven, wat ar in mg omging, toen ik 'i boven
staande schreef- Zoo hoog vermag liefde
haar hont niet te stapelen, of hooger toch
slaat liefdes vlammentong De klank van
blgdsohap is maar 'n onvolkomen vertolking
van wat er ln 'n big hart omgaat. Ds kreet
van droefenis kan niet meer dan de aan
wezigheid van drosfheld kenbaar maken.
Nooit 'n aandoening ln haar geheel, nooit
volkomen zooals zg 1*. Daarom 1* elke blgd
schap Inniger dan wg haar waarnemen; daarom
la elke smart erger dan wg haar geloovzn.
Daarom ia elke onverschilligheid 'n groote
zonde, en elk overhesn stappen 'n bzwgs van
gebrek aan e.'gen Inneijgke waarachtigheid.
Zullen de Sahager* 't mg vergaven, dat
dit weer 'n wonderlijk soort van „A m s t e r
damsche Brief" Is? Ik verwaoht het,
omdat Ik in nw midden vertoefde, eo n van
aangezicht tot aangestoht leerde kennen.
Ik koq 'n U altatnlUansche zie „H ax
Havelaar" toespraak koenen gaan
honden en zeggen: dat 't mg verblgdda onder
n verkeerd te hebben, en te hebban opge
merkt, dat uwe velden zwaar stonden van
rgpen oogst, eo dat er welvaart waa In
nwa dlstrioten. „Ik weet na, dat er onder
ontzaglgke sneeuwmassa's op de bergkruinen,
de toppun en de hellingen.
Tannei* van houderden meters lengte voeren
den trein naar hoogten, waar man duizelig
wordt van het zien naar de diep beneden
pglanel giende bergwateren.
Ds taak van de zwaar zuchtende locomotief
wordt te Ls Fayet-8t Gervais overgenomen
door de electrlzctie baan, die hare wagons
tot eene hoogte van 1041 meter* opvoert.
Daar ligt het dal van Chamonlz.
Overweldlgtnd is de aanblik van de bergen
bg den ingang van dit dal.
Reusachtige gsstroomen, neerdalend van de
hoogten waar de sneenw nooit smelt en hoog
ligt opgetast, hebben sioh eene baan gebroken
tnssohen steile hellingen door, tot den voet
vau den keten, die het wondere dal omlgat.
De Arve stroomt hier langs den voet der
ateenrenaen en neemt het gskonde water tot
zich, dat de gletsohsr* langsaam. maar altgd
door toch, loslaten. Renzenrotskilppen stggen
voor het oog op tot meer dan 4000 meter, als
trachtten ze, nagvsrig, de hoogte te bereiken
van den machtlgsten berg van Earopa, den
Hont-Blanc. 4810 Heter verheft zioh dese
boven dsn waterspiegel der zee.
Witte berg Is sgn naam en terecht.
Als zilver schittert zgn krnin ln het zonne
licht, als een geweldig groote rens nlgkwé
overdekt da sneen w verder om hem heen den
maohtigen bergketen, die sgn naam draagt.
Waar de aueenw overgaat tot smelten vor
men slch cascaden, die hare wateren honder
den meters diep met bliksemsnelheid en
donderend geweld naar beneden werpen.
Ais een uitgezette Nenrenberger speelgoed
doos ligt het dorp Chamonlz in het midden
van het dal, omringd van lonter rensen.
We hebben een schoonen tocht gemaakt
op den Hont-Blanc.
Geleld door een gids en zgn jongen brach
ten ons mnlidieren, aan bergklimaten gewoon,
lang* lange slg-zag-padan door en langs en
om hoog of laag geboomte in een nor of drie
op het plateau van een bergvoorsprong vsn
den Hont-Blanc, op Hontanvert.
Bgna tweeduizend meter hoog ligt dit
platean.
Onbeachrgfigk is hst gezicht vsn dese
hoogte op de omgeving en la het dal.
Afgestegen van onze muildieren, die weer
naar beneden werden gebracht, om ons straks
aan de andere zg van dan gletsoher, dien we
zonden oversteken, weer af te halen, werd
een oogenblikje gepantserd ln het hótel
Hontanvert, dat een geliefd verblgf is voor
her, die hoog-toeren willen maken.
De gids gaf het sein tot vertrek.
Klauterende over en om en tnsschen groote
steenblokken door, dan rechts, dan links, dan
op, dan neer, kwamen we op den rensen-
gietscherMer de Glacé.
Over de 1000 meter breed is hier de gletacher
en too ongeveer 800 meter d k.
Van staanbigven op het korrelige, glibberige
ge op de gewone schoenen is geen sprake.
Burgschoenen met pnntige spgkers, of sok
kea over de gewone schoenen maken het
'ataan en gaan alleen mogelgk.
Wg werden voorsten van de laatste en zoo
gewapend om niet te vallen en met de man
tels om ais wering tegen de kon, werd de
tocht onder leiding van den gids aanvaard.
Hier ea daar waren, om over de gsbrok-
keu te komen, treden in het gs gehakt, die
glibberig en nat waren geworden van de zon
eu ons de voorzorg van het sokken aan trek
ken deden prgsen.
Het droppelt over dag ln den gletachur en
het knapt en rommelt erin van vallende
steenen en het rnlscht er in
stroompjes.
En hg ziet er uit, de gletscher, als een
krimp gesneden renzenkabeljauw, blauw
jcignend tnsschen de geweldige mooten.
Hg Ie ruw ea hobbeilg en brokkelig en vol
kerven en spleten, en dlkwgls bedekt met
korrelig sneeuw.
Grootsch is sgne omgeving van steile
spitsen besneeuwde bsrgspleten ea losgescheur
de rotsblokken.
Ale gesaald liggen de steenen, als sen
huls zoo groot soms, op hst midden en aan
de sgden van den gletscher, die se vsn nog
waer hooger oorden heeft meegevoerd op
sgn rug, of heeft losgescheurd vsn de bergen.
Onweerstaanbaar trok ons het gezicht
rondom op den gsstroom san.
Aan de overig wachtte ocs weer een
kllmpartg als bg het begin en een afdaling
langs een smal bergpad, voor da veiligheid goed
van gieren stangen voortien.
Grooter en geweldiger waterval dan bg
dit pad hebben we cergena aanschouwd.
Van eene gtiogwekkende hoogte stortte
het water naar beneden, «tuitte half
weg op een rotsplatean, dst het tot een
kom had uitgehold, sprong meters hoog
over den rand der kom weer verder naar
omlaag, waar het onder onze voeten door
met razend geweld naar den gletscher glde.
Regen, wind en donder wsi het In de
n»bghnid van desen rensenval.
Hoeveel eeuwen zon dit wonder al onafge
broken hebben doorgewerkt I
Een onweer In de bergen aan de overzg
bezorgde ons een flinke bal op den verderen
terngweg per maildler.
Dralpnat keurden we na een tooht van in
het geheel zeven k acht aren in ons hotel
terag, waar een flink maal en een heerlgke
nachtrust ons en een warme oven onzen klee-
ren wel ten goede kwamen.
Den volgenden dag werd eene wandeling
gemaakt door en om Chamonlz.
We bewonderden het prachtige standbeeld
van De Saassnre, den eersten wetenschappe-
lgken onderzoeker van den Hont-Blano, met
den beroemden gids Balmat, den eersten
beetgger vsn dien bergrens.
Wg troffun het, dat jnist door een viertal
menschen de Hont-Blanc beklommen werd.
Het groote kgkers, bg elk hotel voor de
gasten opgesteld, konden we het gezelschap
tot den top volgen.
Zoo'n beklimming dnnrt drie dagen, twee
om te stggsn en één om te dalen-
Da kosten van coo'n nitatapje tgn met een
paar bankjes van 100 franken niet te betelen.
Bg het bnrean voor het aanvragen van
gidsen, midden in het dorp, stonden vele
menschen drnk te spreken over het noodlottig
einde van dsn gids Tonrnier, die den vorlgen
dag bg de afdaling van den Hont-Blano ver
ongelukt waa.
Eene insohrgviog was sr geopend voor de
nagelaten betrekkingen van den toen nog
niet weergevondene, die zgn leven als soo
vele sgner vakbroeders op soo trenrlge wgze
had verloran.
Een ons later nagazonden blad bevatte de
geschiedenis van Tonrclsr en de oorsaak van
het ongeluk.
Het zon ons ts ver voeren, dat alles hisr
in te lasschen.
In de nabgheld van het gldsen-bnrean staat
du Engelsche kerk met een kerkhof er om
heen, dat ons in tal van gedenkteekenen en
inscripties vertelde, hoe vel* levens de bergen
wel vragen. Ook voor een Hollandsche familie,
verongelukt door het instorten vsn een weg,
vonden we een monument en van een Engel
sche dame een, die dit had doen plaatsen op
het graf van een gida, die zelf was omgeko
men bg het ieddeD van den zoon dier dame.
Ja, aohoon zgn de bergen en grootsch,
maar ook gevaarlgk.
's Avonds, op de thnisrels naar Genéve,
zagen we dea Hont-Blano In da avondson
gloeien.
Scherp teekende zich toen de figonr af van
den grooten Napoleon, treffend jnist gevormd
door de afdalende lgnen van den kolossus.
Het is, of de maohtlge kelser op de helling
van den berg ligt te slapen, vermoeid van
sgn zwaren levenzstrgd.
Zóó jnist als tosn was het onsen Zwltser-
sohen vrienden nog niet gelgkt dit beeld aan
te wgzen op foto's en prentbriefkaarten.
De weg door Savog* de vallei van
Chamonlz de groote witte berg de
gletscher het beeld van Napoleon nooit
snllen se ons nit het geheugen gaan.
riea-
Men achrgft nit F
land:
In GAASTERLAND ia men thana weer
drnk bezig zich voor te bereiden tot de
lgatervzngat in den aanstaanden herfat,
een bedrjji dat met name ea vooral in die
gemeente doorgaans met zooveel auccea
wordt nitgeoeiend en dat veelal belangrijke
voordeeion aiwerpt.
Heel wat werkzaamheden zgn er noodig
van water- voor deze voorbereiding, waarmee men dan
ll'.-Kt. :i ie a-w-Tiè-a--'
Lx-igiaarn schoven zg door het gedrang.
Walde mar voorop, aan eiken kant een
bagagedrager.
Plotseling bleef Hilde staan. .Maar eveo
mocht ik de gravin toch nog wel adien
»«8Ren I
„Ik bid je, houd ona nn niet op
Waldemar had bet gehoord en draaide
zich met r-eo a! keurend hoofdschudden
°B> „Dat gaat hier niet
Ditmaal kreeg hfl een scherp antwoord
Waarom dan niet? Neem jjj Q art ie
maar voor je rekening, bg het rgtnig
"Dtmoeten w'j elkaar weer. Miaechien kan
Kgbert de gravin nog een handje helpen."
Daarhg bad zg reeds haare broeders arm
KeRrepea ea hem tucê teruggetrokken
„Welke gravin?" vroeg Egbert.
„Och Heli Waddin Herinner je maar
e<ri:8 Zg stapte in Eisenach in, heel alleen,
zaten met elkaar in den eetwagen.
Dl*r ie z^j reeds „Heli, mgn broer zal
*^>r je bagage zorgen. Egbert, hier, diaag
Cus tèscU. Waar ie het re^n voor je bagage
Egbert had. terwgl ng voor een zeer
8'anke, maar gedistingeerde dam* boog,
slechts een zwakke herinnering, wie deze
Jonge dame waa Hg had haar eenige
Jaren geleden, toen hg nog vaandrig was,
bepaald eena thuis ontmoet, ot op de
kurpromenade, steeds naast een reuzen-
grooten vader, die wat eigenaardig teeder
met zgn dochter was geweest.
Deze gravin Heli interesseerde hem
verkelgk niet Maar het was een dweep-
s.ak van Hilde en daarom die dwaasheid,
nem in uniform een taschje in de hand
ts duwen. Maar er was ten minste aan
stonds wel een pakjesdrager.
„Ach neen I" hoorde hg nu een stem
„C kunt in uniform mgn ta9oh toch niet
dragen, mgnheer Von Harthaosen." Ean
zeer heldere en weeke stem was het.
„Onze bediende heeft reeds mgn re9U, ik
dank u allerhartelijkst."
Nu keek hg haar tceh wat nauwkeuriger
aan. Niets geen bgzonders, maar zeer net.
Slank, blond, wat Engalsch. In het beste
geval zeer aanneinalgk, met mooie tanden,
en heldere, vriendelgke blauwe oogen
Vrienielgk was ook het gelaat en de
klank harer stem
Daarmeê was zgn belaogstelling even wei
uitgeput. Heel vluchtig dacht hg slechts
nog, terwgl hg naast de gravin voortstapte:
„Sprak Hilde niet eens over deze Heli
Weddin? Dat sg deze voor onsen Walde
had uitgezocht Een komisch idéé
Daarna stonden zg reeds bjj het rgtuig.
De gravin reikte Egbert de hand. „Het
was zeer vriendelgk van u, mgnheer Von
Harthausen." Alles met de onbevangenheid
van de groote dame, die gewoon is kleine
opmerkzaamheden als iets heel gewoons
te ontvangen, iaaar den dank nooit zon
verzuimen.
Toen de gravin instapte, bemerkte hg
toch, hoe buigzaam en elegant haar figuur
was, en boe smal haar voet.
Terwgl zg naar huo rgtnig gingen, waar
Walde reeds ongeduldig op en neer liep,
vroeg Egbert zgn zuster: „Je deedt alsot
deze gravin hoe heet ze ook weer
een klein wonderdiertje was Z(j is toch
niet iemand naar jonw aard Wat trekt je
dan soo sterk in haar aan
Dat zg een prachtmensch is,"
antwoordde Hilde kort.
„Dat verheugt mg voor jou En in
net volgecde oogenblik had hg de gravin
vergeten.
Z'j zaten, nadat de dames zich wat
hadden opgeknapt van de reis, in het
hotel-reatanrant, en Egbert moest over
ziohzelf lachen, dat hg zgn schoonzuster
straks met bezorgds oogen had gemonsterd.
Zg was weer frisch en uitgelaten vroolgk,
plaagde Walde en scheen het aardig te
vinden, als hjj een weinig bromde. Neen,
om Gartie behoefde men zich werkeljjk
niet bezorgd te maken. Maar Hilde zag
er ellendig uit en dat niet slechts van de
reiszjj zag er uit ale een mensch, die
zich overwerkt had Daarb.j dwóng zjj
zich beslist tot kalmte. Wanneer zjj een
glas of een kopje naar den mond bracht,
beefde baar hand
Breeds in het rjjtuig had Walde heel
diepzinnig uiteengezet, welk een offer
hjj zgn oudere en Hilde met deze reis
bracht. „Je beboert je niet krjjgsb&ftig
te toonen, lieve zuster als ik van een
offer spreek, dan is het natuurljjk, dat ik
het gaarne bracht en Gertie o veneend
„Voor mjj was het juist het tegendeel van
een offer," riep Gertie lachend uit.
„Je moogt jezelf niet verkleinen. Geer-
trude Het is werkeljjk niet iets gerings,
bjj dese hitte een behaagljjk thuis te ver
laten. Ik haat dat vliegen met den spoor
trein. Ja, wanneer men nog eens als
Goethe gemakkeljjk en zonder haast kon
reizen
Gertie, zoowel ale Hilde, protesteerden
levendig. Voor de poösie van de poet
koets hadden zjj geen begrip.
Maar Walde liet zich niet storen en
doceerde verder en was op den besten
weg, Sohiller's en Lotte's reis naar Berljjn
in de kleinste bjjzonderheden te schilderen,
toen Hilde hem energiek het woord ont
nam: „Dat zjj geen dag verzuimen wilde.
01 Egbert dus voor een passend pension
had gezorgd
Dat gaf uitkomst. Buiten, in Charlotten-
buig Pension Telmann, eigenares een
oude, eerwaardige weduwe, vlak bjj de hooge
school, en daar Egbert den volgenden
morgen dienst had, zou Walde met haar
meê
Maar daar trok Walde een zeer beden-
koljjk gezicht, zette den bril wat vaster op
dea neus en verklaardeHet doet mg
l^ed. Morgen ben ik werkeljjk den ganschen
dag bezet. Ik moet vroeg naar het
pr jateacAbinet, ik heb dat met een collega
sckrilteljjk afgesproken, die mjj een gemeen-
schappelgk onderzoek naar verschillende
dingen voorsloeg. Die conferentie aal uren
io beslag nemen papa stelt ook zeer
vsel belang ia ons plan. Waarachtig
zooals ge zelf zult inzien, ik kan on-
mogeljjk."
Er ontstond een kleine, pjjnijjke paaze.
Ei als Egbert met een vlnchtigen blik
G-rtie's gezicht zag, meende hjj weer den
moeden trek om haar mond te aien en
da ar bjj een weerspannige uitdrukking in
haar oogen,
Eenmaal opende zg de lippen een weinig,
als om een verwjjt te laten hooren, maar
zjj sprak het niet uit.
Dan lachte Hilde evenwel plotseling
„Je hebt geljjk, Walde, overdrjjf je offer
vaardigheid niet. Ik kom ook alleen wel
klaar."
„Natuurljjk ga ik met je mei, Hilde,"
zeide Gertie lachend
„Ja er zal wel niet anders voor ons
07erbljjven, daar Walde soo druk met zjjn
werk is. Of meent ge soms, groote broer,
dat Gertie hier in het hotel bljjven moet,
aan de eenzaamheid en droefheid ten prooi
„Ja De professor streek langzaam
over zjjn stjjfgeetreken overhemd. „Mgn
vroow is veel te verstandig en takt vol,
dan dat zjj zich in den weg zou stellen van
de plichten van haar man Maar tegen
den toon, waarop jjj spreekt, Hilde, zou ik
gaarne protest aanteekenec
„Wel ja, geneer je niet, ik hond je niet
tegen", riep Hilde lachend uit, op haar
manier, die Walde's geduld zoo menigmaal
reeds als jongen thuis aan de uiterste
grens had gebracht. Gertie zat er stom
bjj, maar nu scheen het Egbert toe, alsof het
laatste schjjntje vrooljjkheid uit haar gelaat
was verdwenen. Hjj trachtte snel als
bemiddelaar op te treden. Misschien kon
hjj zich van eli uur af wel vrjj maken, en
dan was hjj ter beschikking van de
dames.
Dat was heel goed, meende Walde.
„Jelui soldaten hebt het maar niet goed
Een paar uur dienst, wanneer de dauw
nog op het gras ligt, en dan ben jelni
vrjj, terwjjl wjj den ganBchen dag aas ons
werk kunnen bljjven. Niet waar, lieve
Gertie
