I.H. Politetirta!
V eesnijder.
Een Cïto- ofGazelle-
11
Bloembollen.
Verloren
Costuumnaaister.
licrijnÉ llrificn van Jaap,
Attentie
pi best Klarerbooi i 11.75
puik best fit Hooi i Hit
KIJWIEL
ontvangt men GRATIS.
Bakkum Kabel,
C. J. de BES,
Rijneiken Vijzelspil,
Bloedmiddei.
Arrondissements Recht
bank te Alkmaar.
Advertentiën.
Cs. Moeliker te Kolhorn
niet
J. KUIPER,
Steeds verkrijgbaar
L. GROENEWOUD,
Stalen SCHOEPEN,
aanleggen en onderhonden van tninen,
Heold-Agent J. ZOI, Woerden
Smederij te Mieu«B*een,
Heb ik eigenlijk wel genoeg gesproken
over 't eigenlijke vraagstuk van knoopen
aanzetten en kousen stoppen, wat jongens
ook moeten kunnen, als 't te pas komt?
Ik geloof bjjna van niet. Nou, jongens, die
dit lezen mocht, leert 't. Leert je zeiven
redden, neemt moedor wat uit de handen
en vooral, poets zelf je schoenen. In den
laatsten tijd doe ik 't niet, omdat 't niet
bepaald noodig is; maar als 't noodig was,
zou ik weer, zooals ik vroeger jaren en jaren
lang gedaan heb, schoenen poetsen, kool
snijën, biefstuk bakken, en weer honderd
andere dingen doen, die ik nu maar niet
zeggen zal, maar die ik je met pleizier eens
vertellen wil, als we mekaar eens ontmoeten.
Saluut
H. d. H.
die als boerenknecht in Hollands Noorder
kwartier is gaan dienen, aan zijn
broer Klaas, die in de Zaan
streek gebléven is.
XIX.
Buurman Gerrit van der Plas
(Zestig jaar, maar nog heel kras,)
Komt vaak bij ons praten,
En het slot van elk betoog
Dat hij voert, dit springt in 't oog
Is (hü kan 't niet laten
„Apenkooi
Als de baas, die voor zijn land
Houdt van lagen waterstand,
Spreekt van stoombemaling,
Dan zegt buurman van der Plas:
„Ik dacht dat jij wijzer was:
En 't klinkt bij herhaling:
„Apenkooi
Komt het praatje op de tram.
Zegt de baas: ,,'k wou dat ie kwam,
Buurman haat die sporen,
Al die rommel l^ost veel geld,
Maakt een leven van geweld,
't Is niet aan te hooren
„Apenkooi 1"
Als men over kunstmest spreekt,
Waar de baas een lans voor breekt,
Buurman vindt het zonde
Dat zoo menigeen ze koopt
Tot hun land er door verloopt;
Hij roept opgewonden:
„Apenkooi
„Jongens naar de Landbouwschool
„'t Is de grootste apenkooi
„'k Zal dat volk nooit zetten,
„Geef je blagen graaf en schop
„Jaag z' er meê den akker op,
„Boeren met manchetten
„Apenkooi 1"
Als een weg wordt aangelegd
Waarvan ieder ander zegt:
„Ja, die weg was noodig,
Dan zegt buurman van der Plas
Of hij een orakel was:
„Totaal overbodig:
„Apenkooi
Als men straatverlichting vraagt
En elk burger zich beklaagt
Over duist're paden
Dan is buurman als een spin,
„Straatverlichting heeft geen zin,
„Brengt maar schand' en schade:
„Apenkooi 1"
„Maar vindt gij dan ook niet schoon
„Telegraaf en telefoon?.."
Zegt de baas toch even.
Buurman antwoordt: „stuk voor stuk
„Yoeren zü tot ongeluk
„Ongeluk in 't leven
„Apenkooi
„Volksgezondheid, woningwet;
„Alle sociale pret,
„Leerplicht en dien rommel
„Wat beduidt die nieuwigheid?
„Larievarie, slecht beleid,
'k Noem het, voor den drommel:
„Apenkooi 1"
Zoo praat buurman van der Plas,
(Zestig jaren en nog kras)
Levend in 'tverleden;
Zijn ideeën zijn verroest;
Ouwe suffer, hou je koest
Wat je zegt, is heden
„Apenkooi 1"
JAAP.
Zitting, van Dinsdag 15 Januari 1907.
Mochten we bij wijze van preludium anders
den laatsten tijd nogal eens worden vergast
niets zou merken aan de houding van
Gaston tegenover haar. Maar zg vergiste zich
en dat maakte haar verward. Niet het
geringste kon zü aan Hauszmann's optreden
merken. Trots dat zg het bjjna had ge-
wenscht. Zg voelde zich beschaamd en
tevens verplicht tegenover hem.
De naoht bracht haar tienvoudige pijni
ging. Zij kon maar niet slapen. Nu dacht
zg aan niets anders, dan dat Ecker gewond
was en dat hg een oude moeder had, Zg
voelde afschuw voor het bloed, dat ge
vloeid was, en zooveel te meer nu er een
in werkelijk levensgevaar verkeerde.
Daar ginds in de benedenkamer lag hg,
zg kon het van uit haar venster zien, Zij
sprong uit bed en liep naar het venster,
schoot de gordijnen wat ter zijde en keek
naar buiten. De sohgn van een straat
lantaarn viel op het witte gordijn van
Ecker's vensteren daaruit scheen een
roodachtig licht naar buiten te dringen,
als van een lamp, waarbij iemand waakt.
Elinore's hart sloeg zwaar, langzaam ging
zg weer naar haar bed terug.
Op het bal had zg hem verteld, dat zg
vlak tegenover hem woonde. Misschien
dacht hg daar nu aan. Dan denkt hg ook.
dat zg zich niet om hem bekommert, dat hg
haar onverschillig is.
Den volgenden morgen liet zg juffrouw
Fftrber bg zich ontbieden, om te vernemen
hoe het Ecker ging. Eiken morgen en eiken
namiddag moest juffrouw Fkrber nu komen.
Toen echter mejuffrouw Elinore eindelijk
iets onverwachts van haar verlangde, was
juffrouw Fkrber radeloos en sprakeloos.
Dat was toch niet mogelijk I Het was wel
waar, zg meest dat toegeven, dat hg
go buiten gevaar was en ook opzat, Do
op een kinderwettenzaakje, waar we niet by
mochten zfin, vandaag konden we naar
welgevallen ons hart eens ophalen aan een
stuk of wat oude kliekjes van 't vorige jaar.
Vooruit dan maar met die geit 1No.
I één voert ons een flinken visschersgezel in de
armen, een kranigen knappen Bunschoter ha-
I rinkies-trekker in groot Bunschoter gala ge-
j kleed, Johannes Blokhuis genaamd, die in
den avond van den lsten April j.1., zooals
onze goedgunstige lezers zich wellicht kunnen
herinneren, bfi een te Enkhuizen gehouden
vechtpartijtje tusschen een aantal min of
1 meer beschonken visschers een niet onbe-
langrijke rol speelde. Hoewel voor mis-
I handeling terechtgestaan hebbende, wist bfi
het er destijds door te halen, daar het noodige
bewijs ontbrak.
Dat vroolyke avondje had ook nog ten ge
volge, dat zekere R. de Boer, een Enkhuizer
visscher, wegens meineed moest terechtstaan.
En beklaagde no. een, de visscher K. de Graaf
uit Bunschoten, mocht voor hetzelfde feit
vandaag terecht staan en beweerde bij kris
en kras, dat Johannes onschuldig was.
Klaas Simons echter, een visscherman te
Enkhuizen woonachtig, beweerde met groote
beslistheid dat hg door Johannes Blokhuis
was verwond geworden.
Wel gelijkt diens broer Peter Blokhuis
veel op den forschen Hannes, maar ook de
andere getuigen waren 't met Simons volko
men eens en stonden heel vast in hunne
verklaringen. En met al zijn halsstarrigheid
haalde Klaas de Graaf het niet.
Een der getuigen verdacht hem, dat hjj
zfin schipper (onzen Johannes) wenschte
voor te spreken en uitte dit zfin vermoeden
in vrfi krasse bewoordingen. Maar Klaas
hield, kalm alsof er niets gebeurde, vol dat
„Annes" onschuldig was en dat er zelfs in
den nacht van 1—2 April niets bijzonders
te Enkhuizen was voorgevallen. Deze
klaarblijkelijke (al was het dan nog niet
direct gebleken) meineed, reeds aan den dag
gelegd op de rechtszitting van 29 Mei jl.,
toen dit welbekende zaakje diende, bracht
hem heden echter leelfik in de benauwd
heid, maar we zullen het reeds een paar
malen behandelde gevalletje niet verder
opnieuw uitkammen en maar eens hooren,
wat mfinheer de Officier er van zegt. Deze
ambtenaar voerde verschillende omstandig
heden aan, die op de mogelijkheid van de
schuld van J. Blokhuis aan de Simons toe
gebrachte mishandeling duidelijk wezen.
K. de Graaf liegt 't, dat Joh. Blokhuis de
dader niet kan zfin, vond Mr. Cnopius, maar
nog veel harder liegt Klaas, dat er niets
bfizonders voorgevallen is.
Moge het eenigszins tot verzachting strek
ken, dat het zoo lang geleden is, dat het feit
plaats vond, spreker vond niettemin allen
grond om wegens meineed met toepassing
van artikel 207 Wetb. v. Str. tegen den
beklaagde 6 maanden gevang, te eischen.
Vervolgens moest Nicolaas Wilhelmus
Bom, brievenbesteller te Den Helder, er een
paar malen aan gelooven.
Vooreerst omdat hfi, zooals hem bij dag
vaarding ten laste was gelegd, den hulpbe
steller Jacob Raar „te na" was geweest. Een
nader onderzoek te dien opzichte inge
steld, leverde het bewijs op, dat niet
bewezen kon worden, dat Born Baar heeft
geschopt.
De Officier toch zag er absoluut geen
kans toe, om daarvoor Born er tusschen te
krijgen en stelde voor, af te zien van het
verhoor van de laatste vrouwelijke getuige,
terwfil Z.E.G. voor beklaagde vrijspraak
vroeg. De rechtbank zag van dat verhoor
af en nu ging men over tot het tweede
bedrfif van het sensatie verwekkende stuk
waarin de heldendaden van Born, luisterrijk
beschenen door de onovertreffelfike ge
meentelijke gasverlichting van 't café
Central te Den Helder, zeer yoordeelig uit?
komen.
De tooneelschikking is geheel onveranderd
gebleven, daar ook dit tafereel jn „Central"
speelt,
't Reeds eerder besproken feestavondje
aldaar, waar zeker aardig „gepeerd" is, had
Born zoodanig verliefd doen worden op
zfin vakgenoot Standaard, dat hfi zfine
gevoelens niet langer onder zich kon houden,
maar die op voel- en tastbare wfize ging
uiten.
Zóó hardhandig waren zfine liefdes-uitin
gen echter, dat de „Standaard" zich van
zfin eigen waardigheid volkomen bewust,
want hfi heeft nogal wat van zeker goedje
voorradig in zfin behoorlijk ontwikkeld
reukorgaan het „uitgeversrecht" van
Born ging aantasten en hem er doodgewoon
bfilapte wegens mishandeling.
Ook wilde hfi f3 schadevergoeding van
Born hebben, omdat deze door de ruwe
mishandeling hem had genoodzaakt zich
onder geneeskundige behandeling te stellen.
Geplaatst voor de keu?e, om bfi den deur?
waarder of bfi de griffie domicilie te kiezen j
in deze, was mfinheer wel zoo galant aan
de griffie de voorkeur te geven.
Born had dan al een heel flauw
smoesje ter verdediging bfi mekaar geprak-
kizeerd, maar hfi vertelde, dat hfi Standaai u
wegens dronkenschap met n zacht lijntje
er uit wilde transporteeren. De O. v. .1. was
dan ook zoo vrfi, niets van des heeren Born s
zelfverdediging- te gelooven en eischte tegen
hem wegens mishandeling, met toepassing
van art. 300 W. v. Strafr., 10 dagen gevan
genisstraf.
Monsieur Gangelhof Knevel, een nogal
hardhandig en excentriek Harderwijker vis-
schertje, was nu aan de beurt van beklaagde.
Zfin zaakje was overigens ook al weer wat
men noemt „oud zeer" en reeds op 17 Juli
gedeeltelijk behandeld, doch daar de getui
genverklaringen toen niet verschaften, wat
de rechtbank wenschte, werd de zaak tot
„later" verdaagd. Dat „later" was nu geko
men. Knevel heeft den 27sten Mei te Enk
huizen, zooals we destijds uitvoerig hebben
uiteengezet, eene mishandeling gepleegd,
waardoor de 26-jarige visscher Johan Peterse
bloedend werd verwond. Mr. Lagerwefi, de
nogal altijd krasse rechter-commissaris nam,
omdat hfi óók op 17 Juli presideerde, het
presidium voor deze zaak van Mr. Umbgrove
over, we kregen een anderen assessor voor
Mr. De Savornin Lobman en klaar waren we.
Wel had nu de getuige Dapper geen moed
genoeg om te komen waarvan de O. v. J.
zoo „en passant" aanteekening op 't audién-
tieblad verzocht maar Z.E.G. vond overi
gens het bewijs voor de mishandeling die
Knevel Peterse aandeed, bewezen en daar
Knevel al meer zulke gevaarlijke praktijken
heeft uitgeoefend "liep hfi er als recidivist
aardig in, want Mr. Cnopius eischte wel
drie maanden gevangenisstraf tegen hem.
Een behoorlijke"1" Warmenhuizer schoone
vroeg nu onze volle aandacht. En wel
was die keurige Hebe-figuur eenig attentie
waardig, hoewel we ons maar niet aan eene
breedvoerige persoonsbeschrijving zullen
wagen. Liever willen we melden, dat ze
Antje Bakker heetste Spierdijk nu 29 jaren
geleden werd geboren en nu in zoete een
dracht en stillen vrede met haren echtge
noot Pieter Scheidt geniet wat er te War-
menhuizen te genieten valt.
We spraken van stillen vrede onder het
dak van Scheidtmaar dat dak strekt
zich óók uit over de woning van Gerbrand
Stet, waar het voorloopig nog wel geen
uitgestorven boel zal wezen, zou men zoo
zeggen.
Maar de vrede tusschen de geburen strekt
zich niet zoover uit. Dat werd glashelder
bewezen door een vreeselfik beleedigende
monoloog door Antje den 17den December
aangevangen en den 18den dier maand
beëindigd, staande op haren wél onderhou
den droogzolder. „Lel", klonk het stemmetje
van liebstes Antchen om 'n beetje op dreef
te komen; -- „tót", zei ze, eenmaal den
„goeden toon" te pakken hebbendemet
gróóte voorliefde voor die woorden, welke
nóg goed zfin, al komen ze je in der haast
achterste-voor uit den mond. „Ploert",
klonk het nog een toontje hooger en Leentje
Bakker, de 23-jarige vrouw Stet, begreep,
dat er nog vooreerst wel geen eind zou zfin
en liep op hooge beenen naar Warmenhuizen's
burgervader. Z.E.A. beduidende, dat, wilde
hfi hare wenschen bevredigen, hfi dan een
aanklacht op door haar aan te geven gron
den moest samenstellen. Alzoo geschiedde.
Voor de rechtbank bekende Antje de
beide eerste woorden te hebben geuit, maar
Leentjé had 't er, zoo erg naar
geniaalst en toen was haar gemoed zóó vol
geworden dat 't overliep.
't Is nogal vaak „hommeles" met die
beide welbespraakte dames. En zooals Leen
vertelde, ié het hujs erg „hoorig." Welnu,
welk ander met de buren wel eens twis
tend huismoedertje zal het onder zulke om
standigheden verbazen, dat Leen en Ant af
en toe deres „hassebassen"
Beklaagde meende wel, dat ze veilig raak
mopperen kon op haar zolder, maar èn
buurvrouw beneden, èn Jaap Frans in de
boet hadden haar minstens drie octaven
omvattend scheldorgaan met gemak kun
nen hooren. „Joón, hoe ken je 't zegge,
dat je 't hoort hewwe," riep Antje voor de
vierschaar nfidig tegen Jaap, maar 't gaf
haar niets, want de O. v. J. had blijkbaar
„zin an heur", wel te verstaan om haar
gestraft te zien, want niettegenstaande
Antje Leen als een ware Xantippe beschreef,
die al meer buren zoo verjaagd had, en
Antje wil ook „vort", uit dat huis
vandaan, wat de President haar óók aan-
r.aadde -- niettegenstaande al die ophelde
ringen, zeggen we, eischte Z. E. G, wegens
eenvoudige beleédiging f 6 of 4 dagen
hechtenis tegep. Ant.
Jaap Hoekmeier 'uit Alkmaar, die daar
thans voor wat anders gevangenisstraf onder
gaat, had in den avond van 5 December in
de oude Victoriestad hfi 't Sint-Nicolaasavond-
vieren Jan Admiraal uit Heiloo mishandeld,
redenen waarom de O. v. J. een maand ge
vangenisstraf vorderde,
Jozof Keesié, een Alkmaarsch koopman,
had bfi diezelfde gelegenheid een Lnnmer
tuinknecht, Jan van der Peet genaamd, ge-
slagen, en waarvoor de heer Officier hem met
oen eisch tot 't zelfde quantum, n.1. ook een
maand gevangenisstraf, opknapte.
j H. C. Snijders en A. Geel, ook Alkmaar-
dors, hebben op Sint-Nicolaasavond bei-
den te hunner woonstede verzet tegen de
politie gepleegd. Tegen Snfiders werd deswege
drie maanden en tegen Geel 1 maand ge
vangenisstraf geöischt.
A.s. Dinsdag uitspraken.
In verband met de in het vorig
No. van dit Blad voorkomende ad
vertentie van
bericht ik bij deze aan mijne geachte be-
gunstigers.dat ik het Hoorns-opknappen
aan hem heb overgedragen, doch mij
hiermede zal bl|jV4<Tl belasten
Die advertentie berust op een
mSaverPtand en daarom blijf
ik mij aanbevelen bij alle Veehouders,
die ik tot dusver mocht bedienen
Kolhorn.
i
De ONDERGETEEKENDE
beveelt zich beleefd aan als
IVI. ROQZING Pz.
Petten.
Leermeester Jb. van Wonderen Pz.
oer 100 pond, en Stroo f 11.50 per
1000 pond, geperst in balen, bij
3. OTSEN, Kolhorn en bij J. KOOIJ
Vieuwesluis, gem Wieringerwaard.
voorzien van Gazelle-banden
welke men brandt met Amerikaansche
arbid en men kan per Rijwiel de
geheele Provincie doorrijden, zonder
iefecten.en zonder vermoeid te worden.
Onderricht
/raag Catalogus en Handeiaarsprijs
Beleefd aanbevelend,
Conds-Rijwielhersteller, Winkel.
raagt p r ij s o p g a a f van Talpan
et(\, aan
loembollenkweekers en Handelaren,
UITQfSBST.
koorts was zoo goed als verdwanen. Maar
wat soa de arme jongen er door ontstellen,
als mejuffrouw Winter zoo eensklaps bg
hem kwam en dat mocht juffrouw
Fkrber toch niet op hare verantwoording
nemen. Neen, dat wou zg beslist niet,
voor geen geld ter wereld I Maar
Elinore zeide„Neen, er is niets tegen
in te brengen, het is eenvoudig besloten."
Dit besluit had zg genomen. Hg zou
het tenminste niet kunnen verwerpenhg
zou daaruit begrgpen, dat zg zioh niet
voor iets beters, iets voornamers hield. En
nu werd zg kalmer.
Het sneeuwde zacht. Groote, natte
sneeuwvlokken dwarrelden door de lucht
en daalden langzaam op de straten neder,
waar zg op den vochtigen grond weg
smolten.
De student wandelde in zgn kamer
heen en weder. Men had zgn dikke hoofd
haar weggeschoren, en hg droeg een ver
band om het hootd, Het zag er grappig
uit. Voor den spiegel wilde bg zgn
studentenmuts opzetten, maar dat stond
niet. Zgn gelaat was bleek en smal ge
worden. De kamer doorwandelende, zette
hg hier en daar een meubel op zgn plaats
terecht, schoof de boeken op de tafel
regelmatig naast elkaar, hing een jas in de
kast. Daarna tuurde bg uit het venster, zon
der zioh zei ven bloot te geven. Hg keek naar
het groote huis, tegenover hem. Dus daar
waren de vensters van hare kamers 1 Maar
dan kon zg toch in zgne kamer zien t
Ecker gevoelde zioh nog zeer zwak,
zwak en prikkelbaar. Hg had maar op de
sofa moeten bljjven liggen. Maar de aan
kondiging van dit bizondere bezoek had
hem toch opgejaagd en liet hem geen rust.
Heden zou Elinore Winter hem komen
bezoeken. Hg kon zich eigenlijk niet
goed in deze vreemde positie verplaatsen.
Iets dergelfiks was hem nog nooit over
komen, Het maakte hem zelts verlegen.
Maar hg hield zich ook voor, welk
eene verplichting het hem oplegde. Zgne
gejaagdheid sproot wel voort uit het pliohts-
gevoel, dat hg zich zoo ridderlijk mogelijk
jegens haar had te gedragen. Want eigen
lijk maakte de belangstelling dier jonge
dame hem beschaamd. In den beginne had
hg er zich woedend over gemaakt, dat er
nog iemand iets vernomen had van deze
onzinnige geschiedenis. Want hg kon
zichzelven in geen enkel opzioht veront
schuldigen.
Nu nam hg den lederen stoel weg van
het venster en schoof dien bg do tafel,
denkende, dat hg haar zoo dien zetel
mocht aanbieden. Maar zg zoo wel niet
willen gaan zitten. Hg bleef midden in
de kamer staan en keek rond. Het was
wel een eenvoudig, klein en nuchter ver
trek. Een paar oleographieën en een
wapenrek met twee batons, een masker,
vechthandschoenen en een massa cotillon-
orden en linten, dat was de versiering.
Op tafel hadden twee photographieën ge
staan een jong meisje gekleed in een
japon met zeer laag uitgesneden hals
en een oude vrouw met de weduwenmuts
op. Het meisjesportret had hg weggeno
men de oude vrouw was zgn moeder
dit portret liet hg staan. Ja, zgn kamer zag
er zeer eenvoudig uit; maar daar gat hg
al bitter weinig om; niet iedereen kon er
een salon op nahouden Maar hg wilde
haar toch ontvangen als in een salon.
Hg hoorde nu de huisbel overgaan.
Het bloed schoot hem in de warden en hg
moest een oogerblik zgn adem inhouden.
Daar werd er aan zgn deur getikt, wer
kelijk zij trad binnen mejuffrouw
Elinore Winter.
Ecker maakte een diepe buigiDg. Daarna
keek hg haar aan en glimlachte verleges.
Zg zag er zeer schoon uit. Zg droeg een
lioht rood-bruin kleed en nauwsluitend,
met bont omzoomd jacquet, een grgzen,
breed geranden hoed met sluier. Terwjjl
zg haar voile opsloeg, keek zg hem scherp
met hare groote oogen aan en zeide, niet
zonder verwijt
„Waarom hebt gjj dat toeh gedaan,
mijnheer Ecker Ik had een fout be
gaan en haastte mg, die zoo goed mogelijk
te herstellen. Het was toch niet goed van
u. daarna toch nog een gevecht uit te
lokken 1 En luister nu, ik houd van de
waarheid bovenal 1 Ik stel er prijs op dat,
gg zult weten, dat mgnheer Hauszmann
geen vermoeden had van de fout, welke
ik beging, niet het minste vermoeden
zelfs. Niet waar I"
Hg werd verlegen,
„Het is moeilijk, met dames over derge
lijke zaken te sproken
Zg viel hem onmiddellijk in de rede
„Ach, dat zou ik denken 1 - Maar ik
wilde, dat gg het zoudt weten. Dus stel
u voor, iemand, die niets van de zaak af
weet, is op eens in zulk een hatelijke
geschiedenis gewikkeld. Tenslotte hebt
gg alleen den vrijen teugel gelaten aan den
toorn, dien ik had wakker geroepen. En
omdat ik u dat wilde zeggen en het niet
nnders kon, daarom ben ik eenvoudig hier-
h.®®? Rekomen' Maar ook, opdat gy toch
emcelgk zult weten en gelooven, dat het
Doet Uw voordeel, om Uwe houten
Vijzelbeschoepingen te vervangen door
die nimmer eenige reparatie behoeven.
Voordeelige prijzen en beste
constructie.
Uitstekende resultaten van geleverde
werken zijn te bekomen bij
bij Alphoa a- d- Rijft-
Aan bovenstaand ADRES te
koop: een zoo goed als nieuwe
met een beste stalen bescuoeping, op
gewenschte maat te leveren.
Maat der Vijzelspil is7.10 M.
lang, zwaar over diameter 52 bij 52
cMlengte beschoeping 5.20 M., met
bovenkroon en onderijzer, met metalen
pot en kussen. Alles zoo goed als nieuw.
Ondergeteekende, JACOB
MOLLEVANGER, heeft
de eer te berichten, dat hij zich primo
Maart a.s. alhier zal vestigen en beveelt
zich beleefd aan tot het
ook bekend met bet snoeien van alle
soorten vruehtboomen.
Tevens beveelt hij zich beleefd aan
tot het leveren van alle soorten hees
ters, boomen en planten.
N. Niedorp, Januari '07.
J. MOLLEVANGER.
ÖOHMMÖPJK. tusschen
Oude Niedorp en Nieuwe Niedorp.
Te bezorgen bij F. LIEFHEBBER
te Oude Niedorp.
Ondergeteekende beveelt zich
beleefd aan als
Beleefd aanbevelend,
NI. van Twuijver Ad.,
Noord, Schagen.
Belangrijk nieuws voor Varkenshouders
is hetgeen de Heer N.
VAN EIJK, Varkenskoopman
te Waddingsveen, mij schrijft
M.
Ik ben zeer tevreden over uw Bloed-
middel, dat ik haalde in den drogistwinkel
van A. v. d. HEIJDEN te Waddingsveen'
Ik had een koppel varkens die zwaar
in de brand zaten; door uw Bloedmiddel
zijn ze echter totaal genezen, zoodat ik
dit middel met vertrouwen aan iederen
varkenshouder kan aanbevelen.
(w. g.) N. VAN EIJK,
V ar kenskoopman
Waddingsveen, Aug. '05.
Per flac. 65 Ct., 6 fl. h 60 Ct.
Verkrijgbaar bij den
en bij JO. ZON, Kleine Sluis te
ANNA PAULOWNA.
Overal soliede wederverkoopers
gevraagd.
mg leed doet, en opdat ik ook zelve kan
zien, hoe het met u gaat
Zij had nu, zonder dat hg haar daartoe
eerst bad uitgenoodigd, in den stoel plaats
genomen, dien hjj van te voren bg de
tafel geschoven had. Nu evenwel, nadat
zg dit offar hem had gebracht, hal zg op
hem een voorsprong en een weinig wilde
zg hem dat nu toch ook eens doen gevoe
len, Dat zg tot hem was gekomen, gaf
haar het recht te spreken, zonder nu een
blad voor den mond te nemen. Zg was
nu zelfe eerigeimate prikkelbaar. Zij had
opgemerkt dat kg er wel wat smaller, maar
niet slecht uitzag. Toen zg hem nu aan
keek viel haar blik op zgn hootd. En
omdat hg een verlegen gezicht zette, had
den het afschuwelijke verband en het ge-
bc oren haar niet meer zooveel angst ver
wekkende over zich. Onwillekeurig moest
zg er zelfs even om glimlachen.
Hg merkte dit, lachte insgelijks en
antwoorddeGg zult wel geen ongelijk
hebben, mejuffrouw I Ik vraag u dorhalva
om verschooning I"
Zg knikte en bloosde.
„Goed", zeide zg. „En dan zou ik gaarne
vernemen, hoe gij u gevoelt."
treffelijk Zi6t' gMt het met voor"
„Waarom staat gg toch al dien tgd
Woeg zg ongeduldig.
Hg nam tegenover haar plaats en keek
Bet was toch zonderling 1 Zij
kwam hierheen en nam hem op bevelenden
toen dit verhoor af.
WORDT VERVOLGD.