I.H. Politetirta! V eesnijder. Een Cïto- ofGazelle- 11 Bloembollen. Verloren Costuumnaaister. licrijnÉ llrificn van Jaap, Attentie pi best Klarerbooi i 11.75 puik best fit Hooi i Hit KIJWIEL ontvangt men GRATIS. Bakkum Kabel, C. J. de BES, Rijneiken Vijzelspil, Bloedmiddei. Arrondissements Recht bank te Alkmaar. Advertentiën. Cs. Moeliker te Kolhorn niet J. KUIPER, Steeds verkrijgbaar L. GROENEWOUD, Stalen SCHOEPEN, aanleggen en onderhonden van tninen, Heold-Agent J. ZOI, Woerden Smederij te Mieu«B*een, Heb ik eigenlijk wel genoeg gesproken over 't eigenlijke vraagstuk van knoopen aanzetten en kousen stoppen, wat jongens ook moeten kunnen, als 't te pas komt? Ik geloof bjjna van niet. Nou, jongens, die dit lezen mocht, leert 't. Leert je zeiven redden, neemt moedor wat uit de handen en vooral, poets zelf je schoenen. In den laatsten tijd doe ik 't niet, omdat 't niet bepaald noodig is; maar als 't noodig was, zou ik weer, zooals ik vroeger jaren en jaren lang gedaan heb, schoenen poetsen, kool snijën, biefstuk bakken, en weer honderd andere dingen doen, die ik nu maar niet zeggen zal, maar die ik je met pleizier eens vertellen wil, als we mekaar eens ontmoeten. Saluut H. d. H. die als boerenknecht in Hollands Noorder kwartier is gaan dienen, aan zijn broer Klaas, die in de Zaan streek gebléven is. XIX. Buurman Gerrit van der Plas (Zestig jaar, maar nog heel kras,) Komt vaak bij ons praten, En het slot van elk betoog Dat hij voert, dit springt in 't oog Is (hü kan 't niet laten „Apenkooi Als de baas, die voor zijn land Houdt van lagen waterstand, Spreekt van stoombemaling, Dan zegt buurman van der Plas: „Ik dacht dat jij wijzer was: En 't klinkt bij herhaling: „Apenkooi Komt het praatje op de tram. Zegt de baas: ,,'k wou dat ie kwam, Buurman haat die sporen, Al die rommel l^ost veel geld, Maakt een leven van geweld, 't Is niet aan te hooren „Apenkooi 1" Als men over kunstmest spreekt, Waar de baas een lans voor breekt, Buurman vindt het zonde Dat zoo menigeen ze koopt Tot hun land er door verloopt; Hij roept opgewonden: „Apenkooi „Jongens naar de Landbouwschool „'t Is de grootste apenkooi „'k Zal dat volk nooit zetten, „Geef je blagen graaf en schop „Jaag z' er meê den akker op, „Boeren met manchetten „Apenkooi 1" Als een weg wordt aangelegd Waarvan ieder ander zegt: „Ja, die weg was noodig, Dan zegt buurman van der Plas Of hij een orakel was: „Totaal overbodig: „Apenkooi Als men straatverlichting vraagt En elk burger zich beklaagt Over duist're paden Dan is buurman als een spin, „Straatverlichting heeft geen zin, „Brengt maar schand' en schade: „Apenkooi 1" „Maar vindt gij dan ook niet schoon „Telegraaf en telefoon?.." Zegt de baas toch even. Buurman antwoordt: „stuk voor stuk „Yoeren zü tot ongeluk „Ongeluk in 't leven „Apenkooi „Volksgezondheid, woningwet; „Alle sociale pret, „Leerplicht en dien rommel „Wat beduidt die nieuwigheid? „Larievarie, slecht beleid, 'k Noem het, voor den drommel: „Apenkooi 1" Zoo praat buurman van der Plas, (Zestig jaren en nog kras) Levend in 'tverleden; Zijn ideeën zijn verroest; Ouwe suffer, hou je koest Wat je zegt, is heden „Apenkooi 1" JAAP. Zitting, van Dinsdag 15 Januari 1907. Mochten we bij wijze van preludium anders den laatsten tijd nogal eens worden vergast niets zou merken aan de houding van Gaston tegenover haar. Maar zg vergiste zich en dat maakte haar verward. Niet het geringste kon zü aan Hauszmann's optreden merken. Trots dat zg het bjjna had ge- wenscht. Zg voelde zich beschaamd en tevens verplicht tegenover hem. De naoht bracht haar tienvoudige pijni ging. Zij kon maar niet slapen. Nu dacht zg aan niets anders, dan dat Ecker gewond was en dat hg een oude moeder had, Zg voelde afschuw voor het bloed, dat ge vloeid was, en zooveel te meer nu er een in werkelijk levensgevaar verkeerde. Daar ginds in de benedenkamer lag hg, zg kon het van uit haar venster zien, Zij sprong uit bed en liep naar het venster, schoot de gordijnen wat ter zijde en keek naar buiten. De sohgn van een straat lantaarn viel op het witte gordijn van Ecker's vensteren daaruit scheen een roodachtig licht naar buiten te dringen, als van een lamp, waarbij iemand waakt. Elinore's hart sloeg zwaar, langzaam ging zg weer naar haar bed terug. Op het bal had zg hem verteld, dat zg vlak tegenover hem woonde. Misschien dacht hg daar nu aan. Dan denkt hg ook. dat zg zich niet om hem bekommert, dat hg haar onverschillig is. Den volgenden morgen liet zg juffrouw Fftrber bg zich ontbieden, om te vernemen hoe het Ecker ging. Eiken morgen en eiken namiddag moest juffrouw Fkrber nu komen. Toen echter mejuffrouw Elinore eindelijk iets onverwachts van haar verlangde, was juffrouw Fkrber radeloos en sprakeloos. Dat was toch niet mogelijk I Het was wel waar, zg meest dat toegeven, dat hg go buiten gevaar was en ook opzat, Do op een kinderwettenzaakje, waar we niet by mochten zfin, vandaag konden we naar welgevallen ons hart eens ophalen aan een stuk of wat oude kliekjes van 't vorige jaar. Vooruit dan maar met die geit 1No. I één voert ons een flinken visschersgezel in de armen, een kranigen knappen Bunschoter ha- I rinkies-trekker in groot Bunschoter gala ge- j kleed, Johannes Blokhuis genaamd, die in den avond van den lsten April j.1., zooals onze goedgunstige lezers zich wellicht kunnen herinneren, bfi een te Enkhuizen gehouden vechtpartijtje tusschen een aantal min of 1 meer beschonken visschers een niet onbe- langrijke rol speelde. Hoewel voor mis- I handeling terechtgestaan hebbende, wist bfi het er destijds door te halen, daar het noodige bewijs ontbrak. Dat vroolyke avondje had ook nog ten ge volge, dat zekere R. de Boer, een Enkhuizer visscher, wegens meineed moest terechtstaan. En beklaagde no. een, de visscher K. de Graaf uit Bunschoten, mocht voor hetzelfde feit vandaag terecht staan en beweerde bij kris en kras, dat Johannes onschuldig was. Klaas Simons echter, een visscherman te Enkhuizen woonachtig, beweerde met groote beslistheid dat hg door Johannes Blokhuis was verwond geworden. Wel gelijkt diens broer Peter Blokhuis veel op den forschen Hannes, maar ook de andere getuigen waren 't met Simons volko men eens en stonden heel vast in hunne verklaringen. En met al zijn halsstarrigheid haalde Klaas de Graaf het niet. Een der getuigen verdacht hem, dat hjj zfin schipper (onzen Johannes) wenschte voor te spreken en uitte dit zfin vermoeden in vrfi krasse bewoordingen. Maar Klaas hield, kalm alsof er niets gebeurde, vol dat „Annes" onschuldig was en dat er zelfs in den nacht van 1—2 April niets bijzonders te Enkhuizen was voorgevallen. Deze klaarblijkelijke (al was het dan nog niet direct gebleken) meineed, reeds aan den dag gelegd op de rechtszitting van 29 Mei jl., toen dit welbekende zaakje diende, bracht hem heden echter leelfik in de benauwd heid, maar we zullen het reeds een paar malen behandelde gevalletje niet verder opnieuw uitkammen en maar eens hooren, wat mfinheer de Officier er van zegt. Deze ambtenaar voerde verschillende omstandig heden aan, die op de mogelijkheid van de schuld van J. Blokhuis aan de Simons toe gebrachte mishandeling duidelijk wezen. K. de Graaf liegt 't, dat Joh. Blokhuis de dader niet kan zfin, vond Mr. Cnopius, maar nog veel harder liegt Klaas, dat er niets bfizonders voorgevallen is. Moge het eenigszins tot verzachting strek ken, dat het zoo lang geleden is, dat het feit plaats vond, spreker vond niettemin allen grond om wegens meineed met toepassing van artikel 207 Wetb. v. Str. tegen den beklaagde 6 maanden gevang, te eischen. Vervolgens moest Nicolaas Wilhelmus Bom, brievenbesteller te Den Helder, er een paar malen aan gelooven. Vooreerst omdat hfi, zooals hem bij dag vaarding ten laste was gelegd, den hulpbe steller Jacob Raar „te na" was geweest. Een nader onderzoek te dien opzichte inge steld, leverde het bewijs op, dat niet bewezen kon worden, dat Born Baar heeft geschopt. De Officier toch zag er absoluut geen kans toe, om daarvoor Born er tusschen te krijgen en stelde voor, af te zien van het verhoor van de laatste vrouwelijke getuige, terwfil Z.E.G. voor beklaagde vrijspraak vroeg. De rechtbank zag van dat verhoor af en nu ging men over tot het tweede bedrfif van het sensatie verwekkende stuk waarin de heldendaden van Born, luisterrijk beschenen door de onovertreffelfike ge meentelijke gasverlichting van 't café Central te Den Helder, zeer yoordeelig uit? komen. De tooneelschikking is geheel onveranderd gebleven, daar ook dit tafereel jn „Central" speelt, 't Reeds eerder besproken feestavondje aldaar, waar zeker aardig „gepeerd" is, had Born zoodanig verliefd doen worden op zfin vakgenoot Standaard, dat hfi zfine gevoelens niet langer onder zich kon houden, maar die op voel- en tastbare wfize ging uiten. Zóó hardhandig waren zfine liefdes-uitin gen echter, dat de „Standaard" zich van zfin eigen waardigheid volkomen bewust, want hfi heeft nogal wat van zeker goedje voorradig in zfin behoorlijk ontwikkeld reukorgaan het „uitgeversrecht" van Born ging aantasten en hem er doodgewoon bfilapte wegens mishandeling. Ook wilde hfi f3 schadevergoeding van Born hebben, omdat deze door de ruwe mishandeling hem had genoodzaakt zich onder geneeskundige behandeling te stellen. Geplaatst voor de keu?e, om bfi den deur? waarder of bfi de griffie domicilie te kiezen j in deze, was mfinheer wel zoo galant aan de griffie de voorkeur te geven. Born had dan al een heel flauw smoesje ter verdediging bfi mekaar geprak- kizeerd, maar hfi vertelde, dat hfi Standaai u wegens dronkenschap met n zacht lijntje er uit wilde transporteeren. De O. v. .1. was dan ook zoo vrfi, niets van des heeren Born s zelfverdediging- te gelooven en eischte tegen hem wegens mishandeling, met toepassing van art. 300 W. v. Strafr., 10 dagen gevan genisstraf. Monsieur Gangelhof Knevel, een nogal hardhandig en excentriek Harderwijker vis- schertje, was nu aan de beurt van beklaagde. Zfin zaakje was overigens ook al weer wat men noemt „oud zeer" en reeds op 17 Juli gedeeltelijk behandeld, doch daar de getui genverklaringen toen niet verschaften, wat de rechtbank wenschte, werd de zaak tot „later" verdaagd. Dat „later" was nu geko men. Knevel heeft den 27sten Mei te Enk huizen, zooals we destijds uitvoerig hebben uiteengezet, eene mishandeling gepleegd, waardoor de 26-jarige visscher Johan Peterse bloedend werd verwond. Mr. Lagerwefi, de nogal altijd krasse rechter-commissaris nam, omdat hfi óók op 17 Juli presideerde, het presidium voor deze zaak van Mr. Umbgrove over, we kregen een anderen assessor voor Mr. De Savornin Lobman en klaar waren we. Wel had nu de getuige Dapper geen moed genoeg om te komen waarvan de O. v. J. zoo „en passant" aanteekening op 't audién- tieblad verzocht maar Z.E.G. vond overi gens het bewijs voor de mishandeling die Knevel Peterse aandeed, bewezen en daar Knevel al meer zulke gevaarlijke praktijken heeft uitgeoefend "liep hfi er als recidivist aardig in, want Mr. Cnopius eischte wel drie maanden gevangenisstraf tegen hem. Een behoorlijke"1" Warmenhuizer schoone vroeg nu onze volle aandacht. En wel was die keurige Hebe-figuur eenig attentie waardig, hoewel we ons maar niet aan eene breedvoerige persoonsbeschrijving zullen wagen. Liever willen we melden, dat ze Antje Bakker heetste Spierdijk nu 29 jaren geleden werd geboren en nu in zoete een dracht en stillen vrede met haren echtge noot Pieter Scheidt geniet wat er te War- menhuizen te genieten valt. We spraken van stillen vrede onder het dak van Scheidtmaar dat dak strekt zich óók uit over de woning van Gerbrand Stet, waar het voorloopig nog wel geen uitgestorven boel zal wezen, zou men zoo zeggen. Maar de vrede tusschen de geburen strekt zich niet zoover uit. Dat werd glashelder bewezen door een vreeselfik beleedigende monoloog door Antje den 17den December aangevangen en den 18den dier maand beëindigd, staande op haren wél onderhou den droogzolder. „Lel", klonk het stemmetje van liebstes Antchen om 'n beetje op dreef te komen; -- „tót", zei ze, eenmaal den „goeden toon" te pakken hebbendemet gróóte voorliefde voor die woorden, welke nóg goed zfin, al komen ze je in der haast achterste-voor uit den mond. „Ploert", klonk het nog een toontje hooger en Leentje Bakker, de 23-jarige vrouw Stet, begreep, dat er nog vooreerst wel geen eind zou zfin en liep op hooge beenen naar Warmenhuizen's burgervader. Z.E.A. beduidende, dat, wilde hfi hare wenschen bevredigen, hfi dan een aanklacht op door haar aan te geven gron den moest samenstellen. Alzoo geschiedde. Voor de rechtbank bekende Antje de beide eerste woorden te hebben geuit, maar Leentjé had 't er, zoo erg naar geniaalst en toen was haar gemoed zóó vol geworden dat 't overliep. 't Is nogal vaak „hommeles" met die beide welbespraakte dames. En zooals Leen vertelde, ié het hujs erg „hoorig." Welnu, welk ander met de buren wel eens twis tend huismoedertje zal het onder zulke om standigheden verbazen, dat Leen en Ant af en toe deres „hassebassen" Beklaagde meende wel, dat ze veilig raak mopperen kon op haar zolder, maar èn buurvrouw beneden, èn Jaap Frans in de boet hadden haar minstens drie octaven omvattend scheldorgaan met gemak kun nen hooren. „Joón, hoe ken je 't zegge, dat je 't hoort hewwe," riep Antje voor de vierschaar nfidig tegen Jaap, maar 't gaf haar niets, want de O. v. J. had blijkbaar „zin an heur", wel te verstaan om haar gestraft te zien, want niettegenstaande Antje Leen als een ware Xantippe beschreef, die al meer buren zoo verjaagd had, en Antje wil ook „vort", uit dat huis vandaan, wat de President haar óók aan- r.aadde -- niettegenstaande al die ophelde ringen, zeggen we, eischte Z. E. G, wegens eenvoudige beleédiging f 6 of 4 dagen hechtenis tegep. Ant. Jaap Hoekmeier 'uit Alkmaar, die daar thans voor wat anders gevangenisstraf onder gaat, had in den avond van 5 December in de oude Victoriestad hfi 't Sint-Nicolaasavond- vieren Jan Admiraal uit Heiloo mishandeld, redenen waarom de O. v. J. een maand ge vangenisstraf vorderde, Jozof Keesié, een Alkmaarsch koopman, had bfi diezelfde gelegenheid een Lnnmer tuinknecht, Jan van der Peet genaamd, ge- slagen, en waarvoor de heer Officier hem met oen eisch tot 't zelfde quantum, n.1. ook een maand gevangenisstraf, opknapte. j H. C. Snijders en A. Geel, ook Alkmaar- dors, hebben op Sint-Nicolaasavond bei- den te hunner woonstede verzet tegen de politie gepleegd. Tegen Snfiders werd deswege drie maanden en tegen Geel 1 maand ge vangenisstraf geöischt. A.s. Dinsdag uitspraken. In verband met de in het vorig No. van dit Blad voorkomende ad vertentie van bericht ik bij deze aan mijne geachte be- gunstigers.dat ik het Hoorns-opknappen aan hem heb overgedragen, doch mij hiermede zal bl|jV4<Tl belasten Die advertentie berust op een mSaverPtand en daarom blijf ik mij aanbevelen bij alle Veehouders, die ik tot dusver mocht bedienen Kolhorn. i De ONDERGETEEKENDE beveelt zich beleefd aan als IVI. ROQZING Pz. Petten. Leermeester Jb. van Wonderen Pz. oer 100 pond, en Stroo f 11.50 per 1000 pond, geperst in balen, bij 3. OTSEN, Kolhorn en bij J. KOOIJ Vieuwesluis, gem Wieringerwaard. voorzien van Gazelle-banden welke men brandt met Amerikaansche arbid en men kan per Rijwiel de geheele Provincie doorrijden, zonder iefecten.en zonder vermoeid te worden. Onderricht /raag Catalogus en Handeiaarsprijs Beleefd aanbevelend, Conds-Rijwielhersteller, Winkel. raagt p r ij s o p g a a f van Talpan et(\, aan loembollenkweekers en Handelaren, UITQfSBST. koorts was zoo goed als verdwanen. Maar wat soa de arme jongen er door ontstellen, als mejuffrouw Winter zoo eensklaps bg hem kwam en dat mocht juffrouw Fkrber toch niet op hare verantwoording nemen. Neen, dat wou zg beslist niet, voor geen geld ter wereld I Maar Elinore zeide„Neen, er is niets tegen in te brengen, het is eenvoudig besloten." Dit besluit had zg genomen. Hg zou het tenminste niet kunnen verwerpenhg zou daaruit begrgpen, dat zg zioh niet voor iets beters, iets voornamers hield. En nu werd zg kalmer. Het sneeuwde zacht. Groote, natte sneeuwvlokken dwarrelden door de lucht en daalden langzaam op de straten neder, waar zg op den vochtigen grond weg smolten. De student wandelde in zgn kamer heen en weder. Men had zgn dikke hoofd haar weggeschoren, en hg droeg een ver band om het hootd, Het zag er grappig uit. Voor den spiegel wilde bg zgn studentenmuts opzetten, maar dat stond niet. Zgn gelaat was bleek en smal ge worden. De kamer doorwandelende, zette hg hier en daar een meubel op zgn plaats terecht, schoof de boeken op de tafel regelmatig naast elkaar, hing een jas in de kast. Daarna tuurde bg uit het venster, zon der zioh zei ven bloot te geven. Hg keek naar het groote huis, tegenover hem. Dus daar waren de vensters van hare kamers 1 Maar dan kon zg toch in zgne kamer zien t Ecker gevoelde zioh nog zeer zwak, zwak en prikkelbaar. Hg had maar op de sofa moeten bljjven liggen. Maar de aan kondiging van dit bizondere bezoek had hem toch opgejaagd en liet hem geen rust. Heden zou Elinore Winter hem komen bezoeken. Hg kon zich eigenlijk niet goed in deze vreemde positie verplaatsen. Iets dergelfiks was hem nog nooit over komen, Het maakte hem zelts verlegen. Maar hg hield zich ook voor, welk eene verplichting het hem oplegde. Zgne gejaagdheid sproot wel voort uit het pliohts- gevoel, dat hg zich zoo ridderlijk mogelijk jegens haar had te gedragen. Want eigen lijk maakte de belangstelling dier jonge dame hem beschaamd. In den beginne had hg er zich woedend over gemaakt, dat er nog iemand iets vernomen had van deze onzinnige geschiedenis. Want hg kon zichzelven in geen enkel opzioht veront schuldigen. Nu nam hg den lederen stoel weg van het venster en schoof dien bg do tafel, denkende, dat hg haar zoo dien zetel mocht aanbieden. Maar zg zoo wel niet willen gaan zitten. Hg bleef midden in de kamer staan en keek rond. Het was wel een eenvoudig, klein en nuchter ver trek. Een paar oleographieën en een wapenrek met twee batons, een masker, vechthandschoenen en een massa cotillon- orden en linten, dat was de versiering. Op tafel hadden twee photographieën ge staan een jong meisje gekleed in een japon met zeer laag uitgesneden hals en een oude vrouw met de weduwenmuts op. Het meisjesportret had hg weggeno men de oude vrouw was zgn moeder dit portret liet hg staan. Ja, zgn kamer zag er zeer eenvoudig uit; maar daar gat hg al bitter weinig om; niet iedereen kon er een salon op nahouden Maar hg wilde haar toch ontvangen als in een salon. Hg hoorde nu de huisbel overgaan. Het bloed schoot hem in de warden en hg moest een oogerblik zgn adem inhouden. Daar werd er aan zgn deur getikt, wer kelijk zij trad binnen mejuffrouw Elinore Winter. Ecker maakte een diepe buigiDg. Daarna keek hg haar aan en glimlachte verleges. Zg zag er zeer schoon uit. Zg droeg een lioht rood-bruin kleed en nauwsluitend, met bont omzoomd jacquet, een grgzen, breed geranden hoed met sluier. Terwjjl zg haar voile opsloeg, keek zg hem scherp met hare groote oogen aan en zeide, niet zonder verwijt „Waarom hebt gjj dat toeh gedaan, mijnheer Ecker Ik had een fout be gaan en haastte mg, die zoo goed mogelijk te herstellen. Het was toch niet goed van u. daarna toch nog een gevecht uit te lokken 1 En luister nu, ik houd van de waarheid bovenal 1 Ik stel er prijs op dat, gg zult weten, dat mgnheer Hauszmann geen vermoeden had van de fout, welke ik beging, niet het minste vermoeden zelfs. Niet waar I" Hg werd verlegen, „Het is moeilijk, met dames over derge lijke zaken te sproken Zg viel hem onmiddellijk in de rede „Ach, dat zou ik denken 1 - Maar ik wilde, dat gg het zoudt weten. Dus stel u voor, iemand, die niets van de zaak af weet, is op eens in zulk een hatelijke geschiedenis gewikkeld. Tenslotte hebt gg alleen den vrijen teugel gelaten aan den toorn, dien ik had wakker geroepen. En omdat ik u dat wilde zeggen en het niet nnders kon, daarom ben ik eenvoudig hier- h.®®? Rekomen' Maar ook, opdat gy toch emcelgk zult weten en gelooven, dat het Doet Uw voordeel, om Uwe houten Vijzelbeschoepingen te vervangen door die nimmer eenige reparatie behoeven. Voordeelige prijzen en beste constructie. Uitstekende resultaten van geleverde werken zijn te bekomen bij bij Alphoa a- d- Rijft- Aan bovenstaand ADRES te koop: een zoo goed als nieuwe met een beste stalen bescuoeping, op gewenschte maat te leveren. Maat der Vijzelspil is7.10 M. lang, zwaar over diameter 52 bij 52 cMlengte beschoeping 5.20 M., met bovenkroon en onderijzer, met metalen pot en kussen. Alles zoo goed als nieuw. Ondergeteekende, JACOB MOLLEVANGER, heeft de eer te berichten, dat hij zich primo Maart a.s. alhier zal vestigen en beveelt zich beleefd aan tot het ook bekend met bet snoeien van alle soorten vruehtboomen. Tevens beveelt hij zich beleefd aan tot het leveren van alle soorten hees ters, boomen en planten. N. Niedorp, Januari '07. J. MOLLEVANGER. ÖOHMMÖPJK. tusschen Oude Niedorp en Nieuwe Niedorp. Te bezorgen bij F. LIEFHEBBER te Oude Niedorp. Ondergeteekende beveelt zich beleefd aan als Beleefd aanbevelend, NI. van Twuijver Ad., Noord, Schagen. Belangrijk nieuws voor Varkenshouders is hetgeen de Heer N. VAN EIJK, Varkenskoopman te Waddingsveen, mij schrijft M. Ik ben zeer tevreden over uw Bloed- middel, dat ik haalde in den drogistwinkel van A. v. d. HEIJDEN te Waddingsveen' Ik had een koppel varkens die zwaar in de brand zaten; door uw Bloedmiddel zijn ze echter totaal genezen, zoodat ik dit middel met vertrouwen aan iederen varkenshouder kan aanbevelen. (w. g.) N. VAN EIJK, V ar kenskoopman Waddingsveen, Aug. '05. Per flac. 65 Ct., 6 fl. h 60 Ct. Verkrijgbaar bij den en bij JO. ZON, Kleine Sluis te ANNA PAULOWNA. Overal soliede wederverkoopers gevraagd. mg leed doet, en opdat ik ook zelve kan zien, hoe het met u gaat Zij had nu, zonder dat hg haar daartoe eerst bad uitgenoodigd, in den stoel plaats genomen, dien hjj van te voren bg de tafel geschoven had. Nu evenwel, nadat zg dit offar hem had gebracht, hal zg op hem een voorsprong en een weinig wilde zg hem dat nu toch ook eens doen gevoe len, Dat zg tot hem was gekomen, gaf haar het recht te spreken, zonder nu een blad voor den mond te nemen. Zg was nu zelfe eerigeimate prikkelbaar. Zij had opgemerkt dat kg er wel wat smaller, maar niet slecht uitzag. Toen zg hem nu aan keek viel haar blik op zgn hootd. En omdat hg een verlegen gezicht zette, had den het afschuwelijke verband en het ge- bc oren haar niet meer zooveel angst ver wekkende over zich. Onwillekeurig moest zg er zelfs even om glimlachen. Hg merkte dit, lachte insgelijks en antwoorddeGg zult wel geen ongelijk hebben, mejuffrouw I Ik vraag u dorhalva om verschooning I" Zg knikte en bloosde. „Goed", zeide zg. „En dan zou ik gaarne vernemen, hoe gij u gevoelt." treffelijk Zi6t' gMt het met voor" „Waarom staat gg toch al dien tgd Woeg zg ongeduldig. Hg nam tegenover haar plaats en keek Bet was toch zonderling 1 Zij kwam hierheen en nam hem op bevelenden toen dit verhoor af. WORDT VERVOLGD.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1907 | | pagina 6