Zonnestofjes.
Do.üderdag 31 Januari 1907.
51ste Jaargang No. 4226.
EERSTE BLAD.
INGEZONDEN.
FEUILLETON.
BinïieniaueLcb Nieuw;>.
Dit blad varschijnt tweemaal per week Woensdag- en
a'ordagavond. Bij inzending tot 's morgens 9 ure, worden
A D V ERTENTIEN in het eerstuitkomend nummer geplaatst
INGEZONDEN STUKKEN één dag vroeger.
Prija per jaar f 3,Franco per post f 3.60.
Afzonderlijke nummers 5 Cent.
ADVERTENTIEN van 1 tot 5 regels f 0.25 iedere regel meer 5ct
Groote letters worden naar plaatsruimte berekend.
Rijkskeuring Dakheng ten
ABT.
wteiiie- Lulliivllil
BureauSHD1I Laan, 4.
Ïïiterc. Tekphoon No. 20.
TRAPMAN Co.
Dit 'lurnmnr bestaat uit ticc bladen
GEMEENTE SCHAGEN.
Bekendmakingen.
l'olitic.
Ter secretarie dezer gemeente worden
inlichtingen verzocht omtrent een verloren
zilveren horloge, een rooden granaten hals
ketting en een portemonnaie, inhoudende
eenig geld.
o—o—
Burgemeester en Wethouders tïd Schagen, b ecgen
te" aigemeene kennis:
lo. dal de gewone Rijks voorja*rakea -bgeo v*v
tot dekkiug bastemde hengsjen in 1907, voorzooyetsJ
deee provincie betreft, zullen gehouden worden
Haarlem, op 19 Februari
2o. dat de eigenaar of bouder? die ee hesgot te
keuring wenscht aan te bieden veplich" is daarvan
tenminste drie weken vóór de keuring vachtvrij eene
schriftelyke en ondeneekende aangii e te zenden aan
den Secretaris der provinciale egelingscommis-ie, (den
Heer W. Teengs te Alkmaar), mei opgave vau
a. naam en woonplaats van den eigenaar en houde*
b. nasm? ouderdom, ras, kleur en byzondere ken
teekenen van den hengst, benevens, indien deze
in eeD stamboek is ingeschreven, stamboek en
stamboeknummer
c. zoo mogelijk afstamming van den hengst, zoo
wel van vaders als m« ederszijde. en na^m er
woonplaats van deu fokker
3o. dat een hengst, na bovenvermelden te.mij;
aangegeven, van de keuring is uitgesloten, tenzij de
Commissie geen bozwaar tegtn toelating heeft en de
eigenaar of houder vóóf u»n dag der keuring ee»e
som van tien gulden by voornoemden Secretaris
stort
4o. dat inscbrijving^Mlje ten voor de ken- .nger-
op vrachtv jja ech ïiielijke en onde'toeken ie aanv-a^g
van eigena&vs o( houde s van hengsten, doo ciei?
Secretaris der regelingscommissie voornoemd «nlEn
worden verstrekt.
Schagen? den 30 Januari 1907.
Burgemeester en We'bonders voornoemd:
H. J. POT
De Secre'aris:
ROGGEVEEN.
„Bti overtreding mogen zoodanige honden
„door of op last van de politie worden
„afgemaakt."
Bovendien zal overtreding van dit artikel
worden gestraft met een geldboete van ten
hoogste f 25.— of hechtenis van ten hoogste
6 dagen.
Schagen, den 25 Januari 1907.
Burgemeester en Wethouders,
H. J. POT.
De Secretaris
KOGGEVEEN.
Be Burgemeester de' Gemeente Schagen, brengt by
deze ter kennis ren de ingezetenen die. gemeente dat
het kohier no. 1 der Grondbelasticg op de Gebouwde
en Ongebouwde eigen lommen over het jaar 1907, o|
den 26 Januari 1907 door den Heer Directeur de-
Directe Belastingen te Ams erdam i« executoir ver
kl»ard en op heden aan den Heer Ontvanger de>
directe belastingen binnen deze gemeente ter invotde-
ring ia ovetgegeven.
Ieder ingezetene, welke da» bij belang beeft, wordt
alzoo vermaand op de vo.doecing van zijnen aanahg
behooriyk acht te geven, teneinde alle gerechtelijke
vervolgingen, welke uit nalatigheid zouden voort
vloeien, te ontgaan,
Scbagen, den 29 Januari 1907.
De Burgemefiter voornoemd:
H J. POT.
O—O—
Vasthouden van honden.
Burgemeester on Wethouders der ge
meente Schagen, brengen in herinnering
het bepaalde by art. 28 der aigemeene
politieverordening voor die gemeente, lui
dende als volgt:
„Tenzy geleid aan touw, ketting of koord,
„of gespannen voor voertuigen, is ieder
„eigenaar of houder van honden verplicht
„er voor te zorgen, dat die honden zich niet
„op openbare straten of wegen of andere
„voor algemeen gebruik bestemde plaatsen
„binnen de gemeente bevinden.
Mynheei de Redacteur!
Mag ik nogmaals beleefd verzoeken om
een klein plaatsje in uw veelgelezen blad,
en wel naar aanleiding van bet door den
beer Wissekerke ingezonden stukje?
Verbaasd en verschrikt stond ik, na het
te hebben gelezen. Ik wil bet bekennen,
bet doed my denken aan een uitbarsting van
den Vesuvius. Niet waar? ook de Vesuvius
neemt in zijn lavastroom alles mee, wat
by op zyn wog ontmoet, zonder te weten
wat ontheilen er door worden aangericht.
Geachte beerIk moet u zeggengy
maakt er veel meer van dan behoeft. Gy
beschuldigt my van opgewondenheid, maar
ik geloof waarlyk, dat gy op het kookpunt
stondt, toen gij dat alles neerschreeft. Batik
geen lid meer ben van „Visschersbelangen"
weet ik zeer goed; maar de convocatiebil
jetten der vereeniging zijn toch ook aan
niet-leden toegezonden, niet-waar? Dus is
bet toch zeker een vergadering geweest,
waar ieder vrijen toegang bad Of was voor
my alleen soms de deur gesloten geweest,
omdat ik geen lid meer ben
Dat er tegenwoordig aan de ansjovis wordt
verdiend, sehynt u nog al zwaar te vallen,
tenminste alweer die hoogdravende woorden
daarover. Zou het u misschien soms spy ten
dat gy zelf geen handelaar in ansjovis zyt?
het lykt my zoo een beetje toe.
schrijft, dat fooien door u niet worden
gerekend. Zoudt u beusch denken, waarde
beer, dat bet fooien zijn Nu, ik beschouw
bet wel degelijk onder den marktprijs, en
dus, als gy bet eens kalm en tevens-ver
standig overdenkt, geloof ik, dat gij tot
dezelfde slotsom zult komen. Of gelooft
gy dat de visschers, van nature een kranig
volkje, een fooi zouden aannemen? Neen
myn vriend, ik denk dat niet, op dat punt
staan bij my de .visschers nog te hoog aan
geschreven.
En nu zou ik u, als het niet te onbeschei
den was, wel willen vragen, of bet misschien
in uw bovenkamer niet pluis is Immors,
gy wilt bet doen voorkomen, of gij met
hart en ziel de visschers zyt toegedaan, en
voor hen met dubbelen ijver werkt, maar
gy beschuldigt hen van geen goede waar
te leveren, en gooit ben met koppen en
staarten en graten om de ooren. Ik hoop
voor u, dat dit niet in uw nadeel door hen
zal worden opgenomen.
En nu het gewichtsstelsel; ge draaft door
Hoe komt gij er toe te beweren, dat ik
tegen dat stelsel ben Dat punt heb ik in
myn vorig stukje niet aangeroerd. Ik begin
zoo zoetjes-aan te begrijpen, dat gy bedeeld
ik, na een paar maal ter vorgadering te zyn
geweest, en myn meoning ergens over wil-
lende zeggen, op de meest onheusche wyze,
direct door den voorzitter werd beleedigd,
1 en ik het dus 't beste achtte, my daar verder
voor te wachten en my terug te trekken,
j Het overige van bet ingezondene zal ik maar
aan onkunde van den Voorzitter van „V.B."
toeschrijven; bet is toch te vergeven dat, al is
hy op het aambeeld uitstekend thuis, hy
van ieders zaken niet evenveel verstand kan
hebben.
Gy verzoekt my ook nog op honigzoeten
toon, weer lid te worden der Vereeniging,
maar met alle sympathie, die ik gevoel
voor de vereeniging, kan ik er, zoolang er
een Voorzitter met zoo'n klein mondje aan
het roer staat, niet toe besluiten. En nu,
geachte heer, wil ik u nog een paar raadjes
aan do hand doenwilt gij in een courant
een zaak verdedigen, goed, maar klop er
dan ten eerste niet de halve wereld by, en
vooral, haal niet op do meest onkiesche
wyze menseben door bet slijk, die niets mot
die zaak hebben uit te staan.
En hiermee heb ik genoeg gezegd, basta!
Nogmaals u, M. de R., beleefd dankend
voor uw verleende plaatsruimte, teeken ik,
K. ENGEL,
Ansjovis-inzouter, Kolborn. I
M. de R.
Mag ik II naar aanleiding van bet inge
zonden stuk van een buiten-abonné nog even
om een klein plaatsje lastig vallen
Waarde buiten-abonné! Wy zyn bet ge-
deeltélyk eens, nl. daar, waar U meent dat
de stalletjes op de plaats waar ze thans
staan, den af- en toevoer der markt belem
meren. 'tWas dan ook daarom, dat ik op
de laatste vergadering der Winkeliers-ver-
eeniging het voorstel heb gedaan, te beproeven
de stalletjes verplaatst te krijgen, van weste
lijk van de Laan naar oostelijk van de Laan,
op de Gedempte Gracht. Dit zal voor de
stalletjes geen schade doen, onze Donderdag
zal er niet onder lijden en daar er minstens
de helft van bet vee de Laan opgaat en
afkomt, zal bet voor den af- en aanvoer der
markt zeer veel verbeteren.
Mochten er meerdere binnen- of buiten-
abonnés zyn, die hiermee sympatbiseeren,
men zende my zyn kaartje en daarmee ge
wapend, zal ik my tot „Algemeen Belang"
wenden, met het verzoek in die richting te
willen werkzaam zyn.
t.t.
I f
ik zal uwe wenken niet opvolgen, ik acht
het 't beste, om den beer Raat maar in zyn
waarde te laten.
Nog dit aan diegenen, die meenden, om
bet laatste schrijven van den heer Raat, als
lid dor Winkeliersvereeniging te [moeten
bedanken. Dit laatste ingezonden stuk van
den heer Raat was niet in zyn kwaliteit
van voorzitter der Winkeliersvereeniging
onderteekend; men kan dus hiervan noch
bet bestuur, noch de Winkeliersvereeniging
een verwijt maken.
JOH. MERZ.
ROMAN
van
OTTO VAN LEITGEB.
13. o
Gaston Hauszmann boog zich na dit
antwoord diep over Elinore's hand en
kuste die herhaaldelijk.
„Dank, dank, dank 1" zeide hy daarbij
haastig. „Ik hoop dat uw vader zyn toe
stemming zal geven. Maar zeg er nog
niets van, morgen is het onze groote dag.
U zult my begrypen, als ik u zeg, dat ik
niet meer in staat ben roetig met n te
praten. Vindt ge het niet vreemd?
maar ik ben zoo opgewonden en ik ga
nu dadelijk. Vaarwel, Elinore. Tot morgen 1"
Nog eenmaal kuste hij haar de hand en
ging,
Ook Elinore verliet de kamer.
Daar zag zij bij de deur den ouden
Braunemann, die juist van plan scheen te
beginnen opruimen. Misschien was hy
nu eerst binnengetreden.
„Braunemann zeide zy werktuigelyk
toen zij hem voorbij ging-
De oude dienaar boog het hoofd en keek
haar toen na.
„Jamompelde by, schudde het hooid
en ging voort met opruimen. Hy was
tegen zyn wil getuige geweest, hoe mijn
heer Hauszmann het ktrd zyn meesters
zyt met een groote dosis fantasie. Hoe meer
de visschers voor bun viscb krygeri, boe
liever ik het heb, bet is met my goddank
nog niet zoover gekomen, dat ik een ander
zyn verdiensten misgun.
En nu wat bet bedanken als lid der ver
eeniging „Visschersbelangen" betreft, kan ik
u zeggen, dat de reden hierin bestaat, dat
tot vrouw had govraagd, Maar de zaak
scheen hem heel erg te verwonderen.
„Andere menschen," zeide hy tot zich-
zeli. „Heel andere menschen."
Elinore ging naar haar kamer en keek
naar de donkere straat, liep toen ver
schillende kamers door, kwam zelfs in de
werkkamer van haar vader, waar deze
thuis placht te werken. Zy was onrustig
en wist niet recht, wat met haar tyd aan
te vangen.
En dan weer naar haar eigen kamer. Daar
kwamen zeer vele gedachten. Maar eene
die sterker was dan al de andere, ont
sprong aan de heldere bron. Het leven
kon niet steeds zoo effen, maar doelloos
voortglijden.
Zy voelde kracht in zich, om iets te
doen, om plichten te vervallen, in een
werkkring geplaatst te worden. Got hu
welijk moest haar dat alles brengen. Zy
dacht aan Gaston Hauszmann en dat ook
hy gelnk in het huwelyk zou vinden, wan
neer zy zooveel voor hem was, dat hy haar
tot zyn vrouw begeerde. Zjj dacht aan
haar vader. Zij dacht er ook aan, dat,
zoolang zij zich herinnerde er geen vriend
schap tusschen hem en den ouden Hausz
mann had bestaan.
Maar de meeste harer gedachten waren
onpersoonlijk. Op eenmaal scheen het leven
zich wyd te openen. Daarop werd 't haar
ernstig,by'na plechtig te moede,zonder week te
worden en kinderachtig in haar gevoelens.
De handelsraad bleef den volgenden
voormiddag thuis, tengevolge van een
brief, dien hjj reeds vroeg had ontvangen.
Dan ontving hij bezoek van advocaat
Boring en hsd een zeer lang onderhoud
met dezon. Met Boring had Winter niet
JOH. MERZ.
P.S. Mag ik deze gelegenheid tevens te
baat nemen om myn dank uit te spreken
aan diegenen, die my eenige wenken meen
den te moeten geven, om tegen bet schrij
ven van den beer Raat op te komen Spe
ciaal aan den anoniemen briefschrijver.
Myn beste beer, ge vindt bet schrijven
van den heer Raat laag, dom, enz., enz.,
en toch moedigt U my aan op dezelfde
manier te antwoorden. Maar men zou dan
met recht van myn schrijven betzelfde kun
nen zeggen, met alleen deze verzachtende
omstandigheid, dat ik daartoe gekomen was
door het schrijven bovenbedoeld. Daarbij
komt nog, dat ik steeds de vurige hoop
koester, nog eens lid van den gemeenteraad
Van bet zestal candidaten voor diaken
der Doopsgez. Gemeente Barsingerhorn c.a.
zijn gekozen de heeren:
B. Bosman, Scbagen en P. Kater te Bar
singerhorn. Tevens zyn de beeren C. Blaau-
boer Jz., Wieringerwaard en A. Slikker te
Schagen als commissieleden gekozen tot na
zien der rekening over bet boekjaar 1906.
Slechtbchuisdeii.
Men schrijft uit Vleuten aan het Hdbl.
liet noodlot is gruwelijk humoristisch, go-
loof ik, tenminste bier in den polder. We
hebben twee uitersten vlak bij elkaar staan.
Het eene is de machtige feodale burcht De
Haei, met honderdon zalen en kamers, met
torens en ophaalbruggen, met 'n lekkere
moderne stoomverwarming. De muren van
dat kasteel zyn meters dik, do warmte kan
er niet uit. Het andere is een tent, waarin
menschen wonen. En nog niet eens 'n dichte
tent. Een wand van deze monschenwoning
wordt gevormd door 'n kast. De tweede
wand is 'n zeil met planken en takkenbossen
aan den buitenkant. De derde wand is 'n
bouten schot met 'n gat er in voor de kachel
pijp. De gevel van dit wonderlijk armzalige
gebouw is van 't zelfde materiaal, 't Beetje
huisraad staat voor 'n deel buiten in regen
en wind, want daar binnen als je by zoo
iets nog van „binnen" kunt spreken is
gebrek aan ruimte.
D'r staat 'n fornuis en 'n tafel en overdag
nog 'n paar stoelen. Die moeten 's avonds
naar buiten, want dan moet bet bed in de
hut gebaald worden. Er is geen ruimte voor 1
de bewoners en bun bed, als ze er niet op
liggen. Als 't regent, moeten de menschen
telkens uit den drop gaan zitten, 't Dak is
niet overdiebt. Hoe ze 't in 't begin der
vorige week uitgehouden hebben met die
Siberische kou, is onbegrijpelijk. De scherpe
Oostenwind had 't fornuis uitgewaaid.
Zoo hebben deze paria's al 'n half jaartje
gehuisd. Ze waren uit hun woning gezet,
arrestantenhok. Voor 't overige trekt niemand
zich bet lot van deze ten onder gaande men
schen aan.
Vergadering van den Raad der gemeente
Winkel, gehouden op Dinsdag 29 Januari
1907, 's nam. 3 uur.
Afwezig de heer Breebaart met kennis
geving. Tegenwoordig zyn tevens de heer
Arrondissements-schoolopziener en het Hoofd
der school te Groetpolder.
De Voorzitter opent de vergadering en
deelt aanstonds mede, dat Burgemeester en
Wethouders in overleg met denSchoolopziener
en het Hoofd der school, een voordracht
hebben opgemaakt uit de 13 sollicitanten
naar de betrekking van onderwijzeres aan
de school te Groetpolder.
Deze voordracht is opgemaakt als volgt:
No. 1. mej. M.Maas, onderwyzeres te Hoorn,
no. 2. mej. G. Bakker, onderwyzeres te
Alkmaar, no. 3. mej. W. Krul, onderwyzeres
te Helder, no. 4. mej. C. G. de Gelder, onder
wyzeres te Stompetoren.
Deze dames hebben alle proefles gegeven.
Tot stemming overgaande, wordt met 4
stemmen tot onderwyzeres benoemd mej. M.
Maas.
Mej. Krul en mej. Bakker bekwamen elk
1 stem.
Door Voorz. wordt nu ter tafel gebracht een
ontwerp-contract omtrent den verhuur van
bot Post- en Telegraafkantoor door de ge
meente aan bet Ryk.
In verband hiermede deelt Voorz. mede,
dat, zooals den Raad bekend was, de huur-
som na de verbouwing door het Ryk was
bepaald op f 600 per jaar.
Tengevolge van het niet bepaald mede-
vallen van de kosten der verbouwing, hadden
Burgemeester en Wethouders evenwel ge
meend pogingen te moeten aanwenden om
de huursom nog iets verhoogd te krygen.
Dit is met een gunstigen uitslag bekroond,
en is de buur thans bepaald op f700 per
jaar.
De leden nomen met genoegen kennis van
deze mededeeling.
Hierna worden gelezen de bepalingen in
bet ontw: rp opgenomen, betreffende den huur
en verhuur van genoemd gebouw, welke
zal worden aangegaan voor den tyd
5 jaren.
Tegen de daarin vervatte bepalingen bly-
ken geen bezwaren te bestaan en wordt
aan bet ontwerp de aigebeele goedkeuring
gehecht.
Overigens niets te behandelen, wordt de
vergadering na rondvraag door den Voorz.
gesloten.
Het departement Anna Paulowna
der Maatschappij tot Nut van 't Algemeen
wyl ze geen buur betaalden en niemand j hield Maandag 28 Januari eene vergadering
wilde hen aan 'n woning helpen, omdat er j met dames in „Veerburg". In langen tyd
toch nooit'n duit van de huur terechtkwam, i had men zulk eene groote opkomst niet
De man was schipper en de vrouw had 'n 1 gezien, maar... bet programma beloofde dan
bierkroegje. Samen dronken ze jenever, heel j ook veel. Met oen toepasselijk woord van
gezellig en bielden geen cent over voor watden Voorzitter, den beer J. Oostra, werd de
anders. Toen zaten ze op straat en bouwden j vergadering geopend en had allereerst bal-
aan 'n hoekje van don weg hun luchtig I lotage plaats van de hoeren A. van Gijn en
verblijf. A. Blaauboer. Beide heeren werden tot
Een poosje hebben ze by 'n boer in de j buitengewone leden van het departement
buurt 's nachts in den stal goslapen. Maar toegelaten. Hierna werden de notulen gele-
alhier te worden, en nu ben ik er bang,
voor, dat als ik ging schrijven op de manier
van den beer Raat, elke kiezer my voor te
onopgevoed zou houden, om lid van don
raad te worden. En dan, nietwaar, bad ik
daarvoor in 't geheel geen kans, al presen
teerde ik ook een halve koe voor mijne
candidaatstelling. Neen, myn beste anonymus,
gaarne te doenmaar bet was in dit
geval zeer natuurlijk, dat Gaston Hausz
mann niemand anders met zijn opdracht
zond. Boring was immers de vertrouwde
der familie. Noch vader, noch zoon Hausz
mann haddon ooit iets gewichtigs gedaan,
of zy hadden eerst den raad van Boring
ingewonnen.
Het trof juist, dat Elinore de trap at-
kwam, toen Boring eindelijk heenging. Hy
maakte een diepe buiging, hield zyn hoed
in de b&nd en glimlachte, keek haar door
zyn dikke brillen glazen welwillend aan
en zeide: „Ik ben Dr. Boring, mejuffrouw!
Ik kan niet van u verlangen, dat u zich
mijner zoo zonder meer zult herinneren
U beeft zich zooeven mat myn voortrtfie-
lyken jongen vriend Hauszmann verloofd.
Het maakt my werkelijk gelukkig, dat
ik de eerste ben, die u kan gelukwen-
schen
Hy maakte nogmaa's een buiging, groette
met zyn hoed en ging heen.
Elinore snelde nu naar boven en ging
zonder eenige aarzeling de kamer van haar
vader binnen.
De handelsraad stond san het venster,
draaide zich om, en kwam zyn dochter
vlug tegemoet. Zy zag, dat zyn anders
zoo bleek gelast, hoog rood gekleurd was. j
Hy legde haar de banden op de schouders,
keek haar vast in de oogen en zeide
„Myn liaf kind, daar hebt go my tot myn
bezinning gebracht, dat ik ean volwassen
dochter had en dat ge nu van my wilt
heengaan. Maar ge hebt my fi:oal over
rompeld
Hy werd een weinig bewogen, lachte,
nam Elinore in zyne armen en kuste haar
veie malen.
't vee moest op stal en bet drinkende echt
paar ging op bivouak. 't Eenige dat zo ten
minste nog hebben, is 'n prachtig uitzicht.
„Riant", zou je in 'n advertentie kunnen
zeggen.
De burgemeester van Vleuten heeft dezen
verworpelingen 'n verblyf in den Vleutenscben
toren aangeboden. Daar zou tenminste 't
fornuis niet uitgewaaid zyn. Maar ze verkozen
bun tochtige tent boven bet sombere
„God zegen je jelui beiden Je
zult gelukkig worden, gelukkig I En ver
geet nooit, dat ge de dochter zyt van
Theodoor Winter."
Zy bestreed haar ontroering met alle kracht.
De uitdrukking van het gelaat van haar
vader, zyn bewogen, ernstige stem, de blik
zjjner oogen, en zyne laatste woorden
groeven zich diep in baar gedachten. Zy
voelde op eenmaal zoo duidelijk, wat hjj
daarmede wilde zeggende dochter van
Theodoor Winter. Als in ean groot en diep
gevoelsmoment, vereonigde zich in haar
binnenste alles wat haar vader manr hoog
hield, wat haar edel, vast, bswonderens-
waard, groot en sterk in hem had toege
schenen, en dat hy haar dit nu deelachtig
wilde doen worden en haar als zjjes gelijke
naast xich plaatste.
Zy kuste zyn hand.
De handelsraad schuwde elk buitenge
woon bewys van gevoel en hy meende,
dat het nu voor het ooganbük genoog was.
En hy zeide lachend„Ik heb je myn
geheolen voormiddag moeten schenken.
Wat zal men in Winterfeldcn wel denken 1
Je moet my ou laten heengaan, Elinore."
„En Gaston Haussmann vroeg zy,
„is die ook reeds by u geweest?"
„Nsen, neen, hy zelf nog niet," antwoordde
haar vader. „Alleen Boring was hier, zon
der wien de heeren Hauszmann nietsdoen.
Hy kwam met een opdracht. Wy hebben
alles geregeld
Gaston's oudera moest Elisoro schrijven,
Men had nog zooveel te beraadslagen en to
overleggen. Eindelyk was men het over
de hoofdzaken eens. Ia September zou de
bruiloft plaats vinden, dan zouden zy gaan
reizen, en in het voorjaar zou het jonge
j zen en goedgekeurd. De heer K. A. Kaan
las voor eene schets van F.Rompel, getiteld:
„Korstmis in oorlogstyd," waarvan de inhoud
zeer aangrijpend was: een Transvaalsche
i vrouw had bericht ontvangen van haar voor
het Vaderland strijdenden echtgenoot, dat hij
de kerstdagen te buis zou komen doorbren
gen en in plaats hiervan, kwam kort vóór
hot feest bericht, dat hy was gesneuveld.
Ieder begrijpt, boe de aanwezigen onderden
paar zyn intocht op Wied houden. Want
Wied zou hua eigenlyk thuis worden. In
de stad ruimde de handelsraad hen een
ruime woning in. Zoo werd alles vastgesteld
0.tk daarin toonde Gaston kalmte en overleg.
Om Wied behoorlijk in te richten had man
veel tyd noodig. By- beweerdebet waa tot
dusverre maar een jonggesellenwoning ge
weest. Dat gaf veel arbeid en zyn vriend
Evolaar, die zoo practisch was en veel goeden
smaak bad, kon hem by alles helpen.
Gaston vroeg verder, of Elinore haar ge
heim nog een poosje wilde bewaren. Hier
bij word een zeer beteekenisvol gezicht
gezet en beweerd, dit haar nog een ver
rassing wachtte.
Op donzelfdon dag, d&t advocaat Boring
om de band van Elinore had gevraagd,
meldde by zich tevens aan by den minister
Sturz, die dan advocaat dadeljjk ontving.
Boring wierp zyn hoed op een etoe), wreef
zich de handen alsof hy het zeer kond had,
of zich uitbundig verheugde, en viel den
minister direct met het volgende op het
lyf:
„Zeg my nu eens. ex :ellentie, waar blytt
voor den drommel de ükte zoolang, waarin
een algemeen erkend en verdienstelijk man
als Haustm»nu tot dan adelstand wordt
verheven
„Geöerde heer," antwoordde de minister
met moeilijk in te houden onwil „u verlangt
soms heuscb te veel van my."
WORDT VERVOLGD,
