Zonnestofjes.
feuilleton.
HEKSTE BLAD.
Biimenlandsch Nieuws.
Donderdag 21 Februari 1907.
51ste Jaargang No. 4232
Bekendmakingen.
SGHA
COURANT
fit blad verschijnt tweemaal per week Woensdag- an
Zaterdagavond. Bij inzending tot Ss morgens 9 ure, worden
AOVBRTENTIEN in het eerstuitkomend nummer geplaatst
INtiKZONDBN STUKKEN één dag vroeger.
bureau ®C*8 Laan, 8> 4.
Int- rc. Tetephoon fto, 20.
Uitgevers 5 TRAPMAN Co.
Prijs per jaar f 3 Franco per post f 3.60.
Afzonderlijke nummers 6 Cent.
AiiVKRl'KNTIEN van 1 tot 5 regels f 0.25 iedere regel meer 6ot
frroote Setters worden naar plaatsruimte berekend.
Dit nummer bestaat uil twee bladen.
GEMEENTE SCIIAGEV.
—0—0—
I» O E I T I E.
Tor Secretarie dezer gemeente worden
inlichtingen verzocht omtrent twee verloren
gouden ringen.
Aanslag op den Minister van Justitie.
Zaterdagmiddag (te laat voor die editie)
ontvingen wij het telegrafisch bericht dat op
minister Van Raalte een moordaanslag had
plaats gehad.
De nadere berichten vermelden
Zaterdagmiddag, toen do Minister van
Justitie, inr. E. E. van Raalte, van het Depar
tement kwam om huiswaarts te keeren,
kwam in de Amaliastraat nabij zijn woning-
een man naast hem loopen. Toen de Mi
nister bemerkte, dat deze persoon zich al meer
en meer aan hem opdrong, vroeg hy hem, of
hij iets te verzoeken had. In antwoord hierop
haaldo de man een revolver voor den dag,
waarmede hij vier schoten op den heer Van
Raalte loste.
Alle vier schoten misten hun doel, zoodat
de Minister wonder boven wonder ongedeerd
bloef. Twee kogels kwamen terecht m de
ramen van het huis van den Minister.
De Minister, die het wapen tegen zich zag
richten, bukte. Trouwens, de man richtte
te hoog, daar de kogels twee meter boven
de straat de ruiten van het huis doorboorden.
Een vijfde schot kon hij niet lossen, daar
het wapen weigerde.
Twee jongens, dio van hot voorval getuige
waren, ijlden naar het Paleis, om daar politie
te halen. Twee agenten arresteerden den
man, die na het lossen der schoten op den
Minister, ter plaatse was blijven staan. Al
leen de revolver had hij op straat wegge-
Zoowel over den gang van zaken mot
zijn ontslag als over het lage gagement
voelde bij zich onrechtvaardig bejegend. Hy
requestreerde eerst in de West, later bij
den Minister van Koloniën, eindelijk bjj de
Koningin, maar alles tevergeefs.
1 Toen liep hij te zinnen op andere midde
len om „recht te verkrijgen", lijj moest op
de eene of andere wjjze voor het „Hooggerechts
hof" kunnen verschijnen, om te kunnen
Zaterdag j.1. had er in de Kolfbaan van
den heer Rempt te Kolhorn een gezellige
bijeenkomst plaats van de Leden der Sociëteit
„Ons Oenoegen", elk met t.vee dames. Door
onderlinge samen-werking werd het avondje
echter herschapen in een Feestavond van
beteekenis. Door aanbrenging van vlaggen,
versiering, guirlandes, giorno-verlichting etc.,
had de zaai zelve al een bijzonder feestelijk
aanzien en toen de ruim honderd aanwezigen
zeggen wat hem op het hart lag. Den eenigen allen vis a vis plaats konden nemen, was de
uitweg hiertoe zag hy in een aanslag. illusie volkomen. Het Bestuur, dat bijzonder
i >4. xr- -
t Kan me niet schelen wie", zoo
ongeveer liet hij zich gedurende het verhoor
uit „oen Minister, de Koningin, jaIvuyper!
een aanslag moest ik doen I"
Het was louter toeval, dat de keuze juist
op Minister Yan Raalte was gevallen.
De dader toonde geenerlei spijt over hot
gebeurde en op de uitdrukkelijke vraag van
den commissaris verzekerde hy, dat het zijn
j bedoeling was geweest, zijn slachtoffer
wien ook te dooden.
Polak was uitermate kalm en de wijze
waarop hij zijn relaas deed, maakte geens
zins den indruk, als zou men hier met een
ontoerekenbare te maken hebben.
De dader ziet er niet ongunstig uit, heeft
een krullenden, gryzenden baard en knevel
en een reeds kalend hoofd. Hij droeg een
actief opgotredon was, had voor een zeer af
wisselend program gezorgd. De hoofdschotel
werd gevormd door het herhaald optreden
van den Salon- en Hof-Illusionist Giovanni
don Bosco van Amsterdam; de toespijs be
stond in een onuitputtelijk aantal bijdragen
van één, twee of drie personen, afgewisseld
door zeer schoone viool- on pianovoordrachten.
En nu 'tverloop van den avond? Steeds
ging het, wat de stemming betrof, „Excelsior".
Sommige voordrachten werden prachtig ge
costumeerd ten tooneele gebracht. De zang
bewees, dat er met zorg en onvermoeid ge
studeerd was; de instrumentale bijdragenge-
i tuigden van drukke vooroefening, kortom,
wat de leden ten beste gaven, kon den toets
der critiek glansrijk doorstaan. Er was
echter geen critiek. Alles behoorde dien
demi-saison en zag er naar kleeding als qen j avond tot de categorie „Gegeven Paarden"
heer uit. en die worden niet in den bek gezien.
Men deelt aan het Hdbld. nog over den Wat den heer Bosco betreft, zijn succes
dader mede: Hij had in 1897 in Amsterdam i was volkomen.
in de Lepelstraat een bierhuis, dat bezocht j Wat heeft deze Illusionist bij zijne ver
werd door beruchte personen. In den zomer I schillende met zorg geüozen goocheltoeren
van. dat jaar waren eenigen van die lui in j het publiek doen lachen. Met onbegrijpelijke
handigheid en verbazende vingervlugheid
worpen.
De Minister van justitie ging, natuur
lijk zeer verschrikt en ontdaan, zijn woning
binnen, maar kreeg kort daarna zijn gewone
kalmte. De burgemeester en de hoofdcom
missaris van politie, de heer Versteeg,
waren een der eersten onder de velen, die
den Minister kwamen gelukwenschon, dat
hij aan dezen aanslag ongedeerd is ontko-
De dader bleek te zijn Sitnon Polak, die
zich veel te 's-Gravenhage ophield. Hy
verklaarde de revolver te Amsterdapi te
hebben gekocht met het dooi den Minister,
dien hy niet kende, dood to schieten, om
dat hy zich gegriefd gevoelde door een
uitspraak van het Hooggerechtshof. Over
de beweegreden tot zijn misdrijf zou hij
later wel meer vertellen.
De dader was in Den Haag in den kost
in de Jan de Baenstraat. Hy is gewezen
onderkapelmeester van de infanterie in
West-Indië en was sedert een paar jaar
gegageerd met f 190 's jaars. Hij meende
daardoor benadeeld to zijn en een hooger
gagement te hebben verdiend. Po.ak ver
klaarde dan ook, gerequestreerd te hebben
bh' „Koloniën", hij de Koningin en by
anderen, maar steeds nul op het request
te hebben gekregen.
roman
van
OTTO VAN LEITGEB,
19. 0
Da jagersvrouw zag in dit oogenblik,
dat Kaepsr wytelde - of hy de bloemen
aan haar, zyne vrouw zou geven dan wel of
hö ze aan de meesteres zou aanbieden. Rn
de jagersvrouw had het gevoel, alsof zy
zooiets niet zou kunnen verdragen. Ay
trad op haar man toe, aarzelde een oogen-
blik, toen zjj vlak voor hem stond, en zeide
byna werktuigelijk„Gy hebt weer b.oe-
men voor me medegebracht, Kasper
En meteen nam zy het ruikertje uit zyn
hand.
Toen was het Elinore in eens, als riea
zy alles, wat dit tafereeltje in zich verborg.
Het was zoo iets groots en zeldzaams, dat
het als een onverwachte lichtstroom haar
eigen hart verlichtte. En dat zy
toen daarby niets zag dan haar eigen
armoede. Hare oogen brandden in haar
hoofd. Zij reikte den beiden menschen de
hand, gejaagd, als om hen in bun
samenzyn niet langer te storen,
£1JOp di geheele wandeling naar huis dacht
Elinore aan de jagersvrouw. Het wasibaa
ab had zy een blik geslagen - I#
tinnr geheel vreemde wereld
liet bierhuis en eischten drank zonder te
betalen. De bierhuishouder verzocht hun weg
te gaan en toen begon het lieveleventjenog
erger. Polak greep een geladen revolver en
loste een schot op een dier lieden, die toen
gewond werd, doch niet gevaarlijk.
Van andere zijde wijst men er ons op,
dat Polak reeds meer dan 12 jaar een wrok
koestert over beweerd aangedaan onrecht.
Hyj meent dat hij onverdiend gepasseerd is
in West-Indië.
Indertyd trachtte hy hier ter stede zich
in de arbeidersbeweging te werpen en de
werkliedenvereenigingen gunstig voor zich
te stemmen, wat hem niet gelukte.
Onder de eerste bewijzen van belangstel
ling, die do Minister van Justitie Zaterdag
na den mislukten aanslag ontving, behoorde
een schrijven van den adjudant van dienst
van de Koningin, waarbij den Minister de
gelukwenschen van H. M. met den geluk
kigen afloop werd overgebracht. Later in
den middag ontving de Minister het bezoek
van den grootmeester van het huis van de
Koningin-Moeder, jhr. De Ranitz, mede ter
betuiging van Harer Majosteits belangstel
ling.
Na den aanslag op den minister van
justitie is nog gebleken, dat de dader zich
eenige dagen te voren op het stadhuis te
's-Gravenhage had vervoegd en verzocht den
burgemeester te^preken, toneinde het hoofd
der gemeente over een persoon beklag te
doen. Daar de werkzaamheden van baron
Sweerts op dat uur geen oogenblik storing
toelieten, deed hy Polak, die zich onder zyn
naam had laten aandienen, weten dat hy hem
thans onmogelijk kon ontvangen.
Het hoofdbestuur der Gezinsverpleging
in de classis Alkmaar heeft in de plaats van
zuster Varangot, die wegens haar aanstaand
huwelijk eervol ontslag heeft gevraagd en
gekregen, benoemd zuster Buter, uit het
Sophiaziekenhuis te Zwolle, om in dienst te
treden op 1 Mei a.s. te Nieuwe Xiedurp en
de andere dorpen van Kring IV.
Toen zy thuis kwam, daalde de zon
reeds ter kimme. Op het terras zat Gaston
met Evelaar en mijnheer Yon fieim, die
uit da stad gekomen waren.
Helm mopperde, dat hy dit jaar nog
geen verlof had gekregen en later wilde
hy niet meer weg. Maar spoedig zouden
de kennissen wel weer fcomeu opdagen,
Gode zy dank De Senkbach's waren de
eerstenzjj moesten het nog een paar
dag-in bij hun erftante uithouden.
„Je kunt tegen alle vrienden zeggen,
dat wy ons over eiken gast zeer zuilen
verheugen," zeide Grston, „Komt toch
allen zoo dikwijls je kunt en wilt. Vergeet
dat niet aan Senkbach te zeggen. Ik zal
bot hem dadelijk schrijven Zy moeten hun
boeltje maar bjj elkaar pakken en een poos
hier blijven. Het is niet om uit te houden
van verveling, als men een week lang
geen meeschen ziet
Heim wks zich ervan bewust, dat hy zeer
fjjn voelde, vooral als er vrouwen by in
't spel kwamen. En hjj dacht dat deze
uiting van Hauszmann in tegenwoordigheid
van Elinore, zeer grot was.
Evelaar had de laatste dagen zich de
gewoonte eigen gemaakt, Elinore hot hof
te maken. Sinds eenigen tjjd was hjj
zeer opmerkzaam geworden. Hjj zocht
haar te naderen. Maar hy deed het niet
0p de sentimenteele en hoogdravende
manier van Heim, dio steeds als in zyn
schoonste idealen rondzwom. Evelaar sprak
meer over het leven en de menschen, Hy
uitte scherpe, onomwonden oordeelen. Hy
was dikwijls stroef, wanneer mon een
vriendelijkheid verwachtte. en byna brusk
watneer een ander beleefd zou zjjn geweest.
Mot Gaston bijvoorbeeld verkeerde hjj op
deod hy de verwonderlijkste toeren. Daar
zijn optreden bijzonder bescheiden was en
de mond slechts sober de handen ter hulp
kwam, werden zyne werkzaamheden met
des te meer aandacht en verbazing gevolgd
en telkens werd een daverend applaus of
algemeene hilariteit zijn deel. Niemand der
Feestgenooten had er berouw van zjjn naam
op het program geplaatst te zien. Ten slotte
had het Bestuur nog een aangename ver
rassing voor do bezoekers weg gelegd in den
vorm van een Tombola. Een twintigtal
prijzen waren uitgestald en in den loop van
den avond werd door het lot uitgewezen,
wie de gelukkige eigenaars van al dit moois
zouden worden. Alles met elkander werd
het een avondje met een staartje, maar de
bijzondere gezelligheid en de gestadige af
wisseling een dansje werd ook niet ver
geten deden het vervliegen der uren niet
opmerken en iedereen sprak ten slotte den
wenscli uit, dat dergelijke feestavondjos der
sociëteit jaarlijks mogen wederkomen.
Arrondisscmcnts-Rechtbank te Alkmaar.
Uitspraken van Dinsdag.
Leendert K., Egmond aan Zee, hooger be
roepszaak kantongerecht; verzet niet ont
vankelijk verklaard.
Nicolaas de V., Medemblik, kinderwetten-
zaak, diefslai, zal ter beschikking der regee
ring gesteld worden zonder toepassing van
eenige straf.
Aafje M., Don Helder, kinderwettenzaak,
diefstal, zal ter beschikking der regeering
gesteld worden, zonder toepassing van eenige
straf.
Gerrit S., Hoorn, diefstal van een horloge,
12 maanden gevangenisstraf.
Willem Z., Egmond aan Zee, mishandeling,
2 maal gepleegd, en beleediging, 2 maanden
gevangenisstraf.
Jan S., Oudcarspel, vernieling, f3 boete,
subsidiair 3 dagen hechtenis.
Jacobus Theodorus K., Enkhuizen, vernie
ling, f5 boete, subsidiair 5 dagen hechtenis.
Johannes M., Beverwijk, mishandeling, 14
dagen gevangenisstraf.
üirksliorit.
Zaterdagmiddag waagde eon jongetje van
een jaar of acht zich nog op 't drijvend ijs
in de ringsloot alhier en zakte al spoedig er
doorheen. Met behulp van ladders enz.
wisten enkele mannen, die ter hulp geroepen
wet, gevraagd werd den naam van God aan
te roepen alvorens zijn getuigenis af te leg
gen, was, dat hy zichzelven de vraag stelda
of dan iemand het recht had te moenen, dat
hy zonder die aanroeping de waarheid niet
zou zeggen, en hy beantwoordde die vraag
ontkennend. En toen anderen hem inlichtten,
dat deze handeling hoofdzakelijk geschiedde
met het oog op menschen, voor wie zulk
werden, het zinkende knaapjo nog bijtijds eene aar)t"0eping van Gods naam wèl noodig
- - - - was om hen tot waarheidspreken te brengen,
kreeg hy den indruk, dat die eedsformule
dan in zijn geval een zinledige vorm zou
zyn, waartoe hy Gods naam niet wilde ge
bruiken. Vandaar zyne weigering om den
eed af te leggen.
Dat hij dit niettemin later toch deed, ver
klaart hy ongeveer aldusEen gesprek met
een zijner vrienden had hem doen inzien,
dat hy, door het stellen van zyn eerste be
denking, toegegeven had aan eene hoogmoe
dige dwaling, en dat de menschelijke rechter
evengoed van hem als van ieder ander die
opzettelijke aanroeping mocht verlangen.
Alzoo het kleed der nederigheid aantrekkend,
en doende wat van hem verlangd was, blijft
hy echter van meening, dat hy liever Gods
hulp inroept in de binnenkamer, dan in hot
openbaar, en liever overal elders dan op die
plaats en in die omgeving. Wyl echter zyn
hoofdbezwaar was weggenomen, had hy de
woorden van den eed gesproken, waarin hy
nu geon ontheiliging van Gods naam behoefde
te zien.
te redden, dat inmiddels geheel bewusteloos
was geworden. Lang schonen do aanhoudende
pogingen om het knaapje weer tot bewust
zijn te brengen, vruchteloos te zullen blijven,
doch na een inspannenden arbeid van een
paar uur kon men zeggen het gered te heb
ben. Eere aan hen, die zoo hun moeite be
loond vonden
Het jongske is nog niet geheel hersteld.
Op de voordracht voor onderwijzeres te
Kerkbuurt gem. Ilarenkarspel,zyn geplaatst
rnoj. B. E. Hoogbruin, waarn. onderwijzeres
aldaar, mej. J. J. Hoitingh te Kuinre, mej.
H. Meijns te Raalte en mej. IL. S. I. Hey
Mecima te Spijkenisse.
Naar wy vernemen hobben zich voor de
openvallende betrekking van gemeente-genees-
heer te Harenkarspel acht sollicitanten aan
gemeld.
Van particuliere zyde meldt men ons
uit Nieuwe Nieilorp:
Voor een blad als het Uwe, dat al het
nieuws van Schagen en omliggende dorpen
behoort te vermelden, is het in dezen tijd
van concerten en voorstellingen her en der
moeilijk, aan elk dier dingen de noodige
aandacht te wijden. Toch verzoek ik U
melding te willen maken van hot concert
dat 17 Februari j.1. gegeven is in de „Roode
Eenhoorn" te Nieuwe Niedorp, door het
Harmoniegezolschap „Excelsior" aldaar, on
der leiding van den heer Groen, muziek
meester te Medemblik en met medewerking
van den heer P. Prangor, solo-pistonist te
Hoogwoud.
Excelsior" blies correct en frisch. Vooral
de nummers 2, 8 en 9 voldeden zeer. Het
corps gaat snel vooruit en zal het onder
de leiding van den yverigen en bekwamen
Directeur tot een hoogte brengen, schaars
door dorpsmuziekgezelschappen bereikt.
Meesterlijk bespeelde de heer Prangor
zijn piston. Vooral het 2e nommer was
schoon. Hiertoe werkte zeer mede de
keurige pianobegeleiding door den heer
Groen. Toonde deze zich in dat accompag
nement „den Meestor", in de drie nommers
voor pianosolo a. Hochzeitslag auf Trold-
hanger, b. Am Frühlirig, c. Norwegischer
Brautzug im Vorübeiziehen, alle van Grieg,
gaf hy zich geheel. Do piano zong en sprak
en de eigenaardige Noorsche muziek trof
ons in de ziel.
Medemblik kan trotsch zyn op zijn
muziekmeester; wy zyn het op onzen Direc
teur van „Excelsior.
Het nastukjo: „de Automatensalon" is
een kolossale grap. De directeur,
K. A. Sieswerda, wist met de automaten
uitstekend om te springen.
De eeds-quaestie.
Ds. Sevenster, Ned. Hervormd predikant
Brandstichting.
Het is te Beerta in de laatste dagen niet
rustig. Er zyn zelfs een paar maal pogingen
gedaan om boerderijen in brand te steken.
De correspondent van het Hdbld. schrijft
daarover
Eerst werd brand ontdekt in een hoop
aardappoiloof, onmiddellijk by de byschuur
van den heer L. P. Dykema, wiens boerderij
door den westenwind, evenals hetgemeente-
buis en de openbare lagere school, eenigen
tijd groot gevaar haddbn.
Verondersteld wordt, dat petroleum is ge
bruikt, om het door zijn poreusheid op 't
oogenblik zoo vochtige aardappelloof zóó fel
te doen branden. Doordat de brand bijtijds
werd gezien, was het mogelijk verder woeke
ren te voorkomen.
Ongeveer terzelfder tjjd, tien uur, is er
brand gesticht in het privaat, achter in d«
boerderij van den heer H. E. Dykema, onge
veer 200 M. van de andere verwijderd. Door
een draaibaar raam werden stroodotten in
het privaat geduwd, naar de asch geoordeeld
een vry groote hoeveelheid.
Dit stroo is in brand gestoken, maar door
dat de deur van het privaat goed sloot, was
er gebrek aan toevoer van lucht. Toen het
stroo was verbrand, verstikte het vuur. De
bewoners ontdekten omstreeks tien uur een
brandlucht en zochten de oorzaak, welke zy
vonden in het privaat. Er was toen geen
vuur meer. Door de groote hoeveelheid pak-
stroo, in de schuur aanwezig, had ook deze
brand een grooten omvang kunnen aanne-
men.
De daders hebben een aantal menschenen
dieren aan een zeer groot gevaar blootgesteld.
Wat kan de beweegreden zyn voor derge-
te Heorenveen, die onlangs als getuige voor lijke brandstichting We hebben dat gevraagd
de Rechtbank aldaar weigerde den eed af te
leggen, maar later op raad van andeien
daarin toch bewilligde, heeft thans in een
uitvoerig artikel in de „Drachtster Courant"
de redenen medegedeeld, welke hem tot die
beide handelingen noopten. Die redenen
komen in 't kort hierop nedor:
Zyn eerste indruk, toon hem door men
schen en in naam van eene menschelyke
aan menschen, die het weten kunnen en
het antwoord luidt kort: ontevredenheid. De
één stookt den ander op.
Er is dit jaar meer verdiend dan in vorige
jaron. Levensmiddelen zjjn er genoeg, kun
nen er althans genoeg zyn. Velen hebben
een of moer varkens op 't hok.
i Geldgebrek mogen enkelen hebben, maar
hun aantal is klein.
-nm n-nnTjr ""WTnnnni m i m i i mn m i
een korte, afgepast© wyze, en dio manier
maakte indruk op Hauszmann.
Maar tegenover dames was hy wat
zachter. Ea er waren menschen, die achter
het hoogmoedig!) wezen van Evelaar een
bijzondere inborst vermoedden. Hy had
donkere, ernstige, ©enigszins harde oogen,
en hy lachte zelden.
Het gesprek vermoeido Elinore, want
men raakte alleen de oppervlakte der
dingen aan, men trachtte geestig te zyn
en er werden geen andere oordeelvellingen
gehoord dan die, welke men hier of daar
had gelezsn of opgevargen.
Later, toen mt.n in hu's ging, bleet
Elinore midden in de vestibule staan en
zoide tot Heim„Myn neef P&nl beeft
een zeer goeden smaak. Ik zal eens met
hem bespreken, hoe men deze ruimte wat
vriendelijker kan inrichten."
Gaston lachte gedwongen.
„Elinore hecht namelüh ongemeen veel
aan het oordeel van Paul. Men zou
gaan meenen, dat hy bjj rondere gaven
bezit"
Zy antwoordde niets.
Dat is waar, Paul heelt een zeer
goeden amaok," zeide Evelaar.
Ea Elinore voelde zich dankbaar ge
stemd tegenover hem, dat hy dat had
gezegd.
Denzelfden dag had Gsston het weer
ovor de Essenbach's. Aan tnfal begon hg
over hen te spreken. „Ja, Paul die alles
zoo voortreffelijk verstaat, Mon moest
maar eens zien, welk een vernuftige
inrichting fcjj in 't loven had geroepen
met dio pannenbukkery. Het was alsof hij
zyn laatsten center wilde doorbrengen. Die
mozscken hadden immers niets meer te
wagen, Als men zoo krap zat, peste toch
geen spsculeeren meer.
Het bloed steeg Elinore naar do wangen.
Er w»s iets oneindig goeds in Paul, dat
vertrouwen wekte, Zy werd in haar toorn
levendig en warm en br&k een lans voor
Paul.
Kvelasr liet daar direct op volgen, dot
hy Paul zeer hoog achtte dat hy was een van
de meest achtenswaardige karakters die hy
kende, Evelaar zeide dit, zich wondend
tot Elinore. 't Was alsof hy haar daar
mede een dienst wilde bewijzen.
„Ja, da industrie," zeide Gaston, „daar
mee is het tegenwoordig merkwaardig.
Er is een koortsachtige ontwikkeling by
de gansche industrie, Esnvoudig wonder
baarlijk
En Elinore hoorde met haar scherp oor,
hoo Gaston zich boven dat alles verheven
gevoelde.
Zoodoende was het geen opgewekte toon
aan tafel.
En eindelijk moestan de gasten opbreken
en raden naar het station.
Elinore liep nog wel oen uur op het
terras heen en wear. Zy mocht dit gaarne
doen, voor zy naar bed ging. Hst was,
vooral op dit zeer late uur, zoo heerlijk
rustig daarbuiten. Zoo stil en eenzaam leg
daar het meer. Het wond on da heuvels
toekenden al» donkere schaduwen zich tegen
den hemel af.
Zy dacht aan het jagershuis. Daar slie
pen zy nu. En de oudo, die geen nacht
meer kon slapen, sedert hem het groote
ongeluk was overkomen beschermde hun
slaap. En mocigraa»! bewogen zyn lippen
zich zacht en hy momp -Ido als oer. zegen
zijn spreuk; „Do vrede zy met u allen!"
Hoofdstuk IX.
Zy werd opgewonden en verbitterd togen
haar eigen leven. Elke dag gaf een roeks van
kleine, hardnekkige gevechten, tegen het
wreede, heldere oordeel, waartoe zy vele
malen als instinctmatig werd gedreven.
En als gevolg daarvan, uron van droefgees
tige, machtloozo opwindingen om over het
ondervondene heen te komen Zich er zelf over
verbazerd, duldde zy de kleine plagerijen,
wsarin Gaston zich in zekeren zin uitte,
van die armzalige, kleine vijandelijkheden,
waartoe hy zich liet verleiden, alsof hy
zich daardoor wilde schadeloosstellen voor
de meerderheid, dio zy door haar persoon
en karakter boven hem bezat, Dan waren
er ook uren, waarop zy hoonend terugriep
do herinnering aan het uur, waarin zy zich
aaa elkaar hadden verbondon, Zoo verba
zend eenvoudig, zoo zonder hartstocht of
opwinding, wna het gebeurd. Diep be
schaamd dacht zy dasrsan Daarom was
haar de samenkomst met haar vader zoo
pijnlijk. Dat hjj alles wist, zag zy aan
zyn oogen Het mocht niet gebeuren, dat
hjj. evenals Pau! onomwonden vroeg, of zjj
niet gelukkig was. Paul mocht het dan in
godsnaam weten, Dat was nu eenmaal
niet te veranderen. Misschien was het
ook noodig, althans voor één mencoh den
trots terzjjde te stellen, dien men onfeilbaar
heette.
WORDT VERVOLGD.
