Donderdag 8 Augustus 1907.
51ste Jaargasg No. 4280
Pit blad verschijnt tweemaal per week Woensdag- en
Zaterdagavond. Bij inzending tot 's morgens 9 ure, worden
A l) VERTEN TIEN in het eerstuitkomend nummer geplaatst.
INGEZONDEN STUKKEN één dag vroeger.
SSureau8CHAÖSSI. liaan, O 4.
Interc. Telephoon No. 20,
UitgeversTRAPMAN Co.
Prijs per jaar f 3,Franco per post f 3.60.
Afzonderlijke nummers 5 Cent.
ADVERTENTIEN van 1 tot 5 regels f 0.25 iedere regel meer5 ct.
Groote letters worden naar plaatsruimte berekend.
EERSTE BLAD.
Buitenlandscli Nieuws.
Binnenlandsch Nieuws.
O O
PIET.
si rtmir.' ft wi
SGHAGER
AliËieeo lisiss-,
CMBAllfT.
Aiintie-
Dit nummer bestaat uit ho ?e bladen
GEMEENTE SCÜAGEN.
Bekendmakingen.
-(O)-
NATIONALE MILITIE.
Oproeping verlofgangers in werkelijken dienst.
De BURGEMEESTER der gemeente SCHAGEN maakt
bekend, dat do in deze gemeente gevestigde verlofganger
Latere berichten melden, dal met de ontscheping
der troepen is begonnen. Het Marokkaansche kwartier
van de stad Casablanca wordt nu gebombardeerd. D?
landingstroepen hebben de consulaten bezet en reeds
160 inboorlingen met de bajonet neergeveld.
Het bombardement door de oorlogsschepen hield den
geheelen dag aan, eenige honderden inlanders werden
gedood en de dorpen om de stad verwoest.
Volgens de laatste berichten, door de Matin uit Tu
rijn ontvangen, wint de anti-clericale beweging in Ita
lië hoe. langer hoe meer veld.
Te Sampierdarena beproefde een troep arbeiders in
het knapeninstiluut der Salesianen binnen te dringen
en sloegen de ruiten in. Van de carabiniers, die tegen
de arbeiders optraden, werden verscheidene gewond.
UtJKtfflU, UHIUH 111 urv.w KCÜlit'CIlLC KOVtföUgUÜ Vtl JLUfcicll IKtM" r? i n
JOSEPHUS REGNERUS VLAMING der lichting 1903,£'c.mSe arbeiders werden in hechtenis genomen. De
behoorende tot het 10de Regiment Infanterie, op den 26 siancr monniken schoten met revolvers uit de ven-
Augustus 1907, des namiddags vóór 4 uur, bjj zfjn korps stels-
te Helder aanwezig moet zjjn, ten einde voor herhalings
oefeningen in werkeltiken dienst te worden gesteld.
Vóór zijn vertrek moot hij zich ter secretarie dezer
gemeente aanmelden, voorzien van zijnen verlofpas.
Schagen, den 6 Augustus 1907.
De Burgemeester voornoemd,
H. J. POT.
)o(
Do BURGEMEESTER der gemeente SCHAGEN, brengt
bjj deze ter kennis van de ingezetenen dier gemeente,
dat het kohier der belasting op bedrjjfs- en andere in
komsten, No. 2, dienst 1907—1908, op den 3 Augustus
1907 door den heer Directeur dor Directe Belastingen te
Amsterdam is executoir verklaard en op heden aan den
heer Ontvanger der directe belastingon binnen deze ge
meente ter invordering is overgegeven.
Ieder ingezetene, welke daarbij belang heeft, wordt
al zoo
behoorlijk
volgingen, welke uit nalatigheid zouden voortvloeien,
te ontgaan.
Schagen, den 6 Augustus 1907.
De Burgemeester voornoemd,
H. J. POT.
Te Spezzia heeft een opgewonden volksmenigte ge
tracht de Antoniuskerk in brand te steken. Het ge
lukte der brandweer echter den brand te blusschen
Volgens de socialistische te Milaan verschijnende Tem
po hebben 46 mariniers geweigerd tegen het volk op
te treden.
De Ronieinsche correspondent der Frankf. Ztg. seint,
dat de Paus zich ernstig bezorgd maakt over de anti-
clericale beweging in den lande. Hij heeft
een conferentie belegd met verschillende kardinalen en
daar de vrees geuit,- dat Frankrijks kerkelijke politiek
naar ltalic zou overslaan.
Onpartijdige ernstige politici, zegt genoemde corres
pondent, betreuren niet alleen de overdrijvingen aan
weerskanten, maar ook de publicaties deri sensatie-
bevende pers, die er blijkbaar al te zeer op uit is
de in kloosterasyls gepleegde immoreele handelingen
tot in alle finesses uit te pluizen. Deze ernstige politici
den lande
hopen ook, dat de gansehe opwinding in dei
vermaand op de voldoening Yan JF slechts een voorbijgaand intermezzo moge zijn.
lijk acht te Reven, teneinde al\e g^echtelukejer Een hooaeeDlaatst eeesteliike aan het Vatieaa
Een hooggeplaatst geestelijke aan het Vaticaan heeft
tegen den Homeinschen correspondent der Neue Freie
Presse h et volgende gezegd
„Met betrekking tot de, tot viering van het pauselijk
jubileum, beraamde feesten en pelgrimstochten is nog
niets besloten. Maar het lijdt geen twijfel, dat bij voort
during der tegenwoordige beweging, de pelgrimstoch
ten zullen worden afgezegd, daar men de kans niet
mag loopen, dat pelgrims door het gepeupel worden
gehoond en mishandeld iets wat, met het oog op
having van den algemeenen vrede. De ontmoeting van
beide keizers, de gcdachtenwisseling der beide minis
ters kunnen in geen enkel opzicht verandering bren
gen in de allMntiebetrekkingen van Duitschland en
Rusland met andere mogendheden, maar zullen het
hare bijdragen tot versterking van de traditioneele
vriendschap van Rusland en Duitschland als goede na
buren.
De ontmoeting te Swinemünde is een nieuwe be
krachtiging van de op oude traditie berustende vriend
schappelijke betrekkingen tusschen de heide vorsten en een
bewijs voor de overeenstemming tusschen de leidende
staatslieden der beide rijken. Er heeft een vertrouwe
lijke bespreking plaats gehad over alle vragen van den
dag, waaruit het heugelijke fflt bleek, dat er overeenstem
ming heerscht en dat beiderzijds de wensch wordt ge
koesterd den vrede en de rust op de wereld te hand
haven. Aan de bestaande door hondgenootschappen ge
regelde betrekkingen met andere mogendheden wordt
door de ontmoeting noch ten opzichte van Rusland noch
van Duitschland iets veranderd; het is te verwachten,
dat de jongste gebeurtenissen in Marokko geen poli
tieke verwikkelingen ten gevolge zullen hebben, voor
al daar minister Pichon aan prins .Kadolin bevredi
gende (verklaringen heeft gegeven en alle mogendhe
den vast besloten zijn zich te houden aan de akte van
Algeeiras.
Zoo is de hoop gewettigd, dat de ontmoeting te Swine
münde pr toe zal bijdragen om overal het vertrou
wen in de li andhaving van den vrede te versterken.
Bij deze ééne samenkomst blijft het niet. Op 14
Augustus samenkomst van Keizer Wilhelm met den
Engelschen koning Edward en daarna nog van Ed-
ward met den keizer van Oostenrijk, Frans Jozef.
Wat er voor werkelijks uit al deze samenkomsten zal
voortvloeien zal wel in de toekomst worden geopen
baard. Eén van de vele profeten zal zijn profetie wel
zien uitkomen als de ware.
Nog een verwikkeling dreigt er in het Oosten. ,De
Turken hebben een inval gedaan in Perzië. Maandag
werd uit Teheran gemeld
Een 6000 man sterke Turksche legerafdeeling .met
artillerie overschreed bij Sadoedsh in Boelak, een dis
trict aan de Turksch-Perzische grens, het Turksche
gebied en sloeg op het gebied van den shah de Per
zische troepen na een kort verzet op de vlucht.
Daar de Perzische regeering door het herhaaldelijk
,l„ M.-f. hniiHino der overheid niet onmoeeliik zoii overschrijden van de Perzische grenzen door de Turk
De toestand in Marokko begint nog steeds ernstiger Wellicht zal cr spoedig verbetering komen in den sche troepen verontrust is en zich niet hij machte
te worden. De heele beweging schijnt alleen tegen ue 1j~. >- voelt, weerstand te bieden, heeft ze zich om hulp tot
Rusland en Engeland gewend.
Er komt dus weer nieuw werk aan den winkel.
Franschen eericht te zijn toestand. De curie is overtuigd, dat de tegen de gees-
Zooals gemeld zijn er door Frankrijk en Spanje oor- lelijke opvoedingsinstituten ingebrachte beschuldigingen
logsschepen -heengezonden, maar de troepen konden .ongegrond zijn en dat dit spoedig zal bewezen wor-
üct aan land gezet worden, daar men voor een nieuw den Dan zal ook aan het licht komen welk karakter
bloedbad vreesde. Eerst na meer versterking is deAan- de huichgc
ding (mogelijk. Wel een bewijs hoe het er spookt, j vene de aansticnters ei van te goeder
ding (mogelijk. Wel een bewijs
Te Tanger zijn 350 vluchtelingen uit Casablanca,
grootendeels Joden, aangekomen. Ze deelden mede, dat
het Europeesche kerkhof door het gepeupel was ver
nield. De eisch der consuls, dat de weg naar de ha
ven afgezet zou worden, is vervuld. Maar nog steeds
houdt zich een massa gepeupel op bij den vernielden
havenspoorweg. Het schijnt intusschen, dat de notabe
len te Casablanca al hunne krachten inspannen
hebben en in hoe-
ouw zijn.
De ontmoeting van de Iwee keizers, die van Rus
land en Duitschland te Swinemünde midden op zee,
trekt overal de aandacht. De beroeps politiekers ver
binden aan deze ontmoeting allerlei mogelijkheden. Vel
len papier worden er over vol geschreven en allerlei
bondgenootschappen worden van deze samenkomst als
gevolg (geprofeteerd.
dT vèüiaTeTd"'^ Europeanen, maar desniettegenstaande Het telegraafagentschap Reuter weet mede te dee-
at Yemgneiu uct p Mnza- Rn, over deze ontmoeting, dat Maandagmorgen kei-
verlaten dezen in menigte de stad. Ook cl^ .Wilhelm den Tzaar heeft afgehaald van het Rus-
gan wonende Europeanen,, zi n alles behalve gerust, ze ze1 r j\\ ïlhelm^den Izaai heett afhaakt vanfte^ nus^
Weilanden met 'n steenen vloer.
Men .schrijft uit den Vleutenschen poider:
Een van mijn dierbaarste kennissen ligt bestendig
over. Maar we doen 't ook wel eens radicaal en dan
blijft er niemendal over. Wat bakbaar is nemen «de
vletters in hun schuiten mee en de rest staat onder
water, of als 't niet onder water staat, is 't toch te
raar om 't aan te kijken.
Tegenwoordig weten we daar evenwel ook al raad
op. De mannetjes die klei komen halen brengen oude
steenen mee van den steenoven, stukken en brokken,
waar geen mensch 'n cent voor geeft. Daarmee worden
de kuilen vol water aangevuld en je krijgt op die ma
nier 'n heele nette steenen vloer. Dat is het eerste
bedrijf. In dat stadium ziet zoo'n land er wel leuk uit.
Je ben in dubio of 't 'n dansvloer worden moet of 'n
macadamweg. Dat 't weer ooit land worden kan, waar
iets op groeien wil, daar geloof je natuurlijk niemen
dal van. Dat komt voort uit de onbekendheid met de
nieuwere methode van landfabricatie. Als je midden
in (den polder woont, zooals ik en 't land waar je
dagelijks op zit te kijken is van 'n steenbakker, dan
lach je om de onnoozelheid van 'n stadsmensch, die
nog niet ,weet dat je van allés land maken kan, als
je maar ouwe steenen genoeg hebt. In het tweede be
drijf komen 'n paar kereltjes en die kruien de aarde,
te voorschijn gekomen toen de vaart tot wegvoering van
de yette klei gegraven werd, over den steenen vloer,
't Is 'n raar goedje, dat wel wat op grijs zand gelijkt.
Steenen waren er niet van te bakken, want dan had
den de lui uit het eerste bedrijf het wel meegenomen.
Ileel dik is die laag aard eniet, maar de nieuwe akker
lijkt nu toch al iets op 'n woestijn, vooral wanneer 'n
paar distels het in hun hoofd krijgen zich daar ,te
vestigen. Nu komt het derde bedrijf. Schippers imet
schuiten vol vuilnis van de stadsbelt arriveeren in de
vaart en bedekken de woestijn met schoenzolen, cham-
pagnekurken, sardineblikken, versleten tandenborstels,
oude rekeningen en soms brokstukken van minnebrie
ven. Het nieuwe land is nu in z'n geurperiode, maar
't is niet het parfum van welriekende postvelletjes. 't Is
'n benauwend stankje en je begrijpt niet, dat lieve
briefjes in het laatst hunner dagen daaraan mee kun
nen doen. Het doet je weemoedig aan, als je op klom
pen, ipnder schoeisel is af te raden, tusschen (deze
resten der beschaving wandelend 'n snipper papier te
genkomt met „Lieve Karei" er op. En je peinst pr
over, Wie dat wel aan dien lieven Karei geschreven,
zou hebben. Wanneer je verder gaat merk je, dat je
al dien tijd met je rechter klomp op „je eeuwig toege
negen (Willemien gestaan hebt. D'r moet echter iets
groeizaams in deze dingen zitten, want de mannetjes die
eerst dat grijze aardsoortje over den steenen vloer heb
ben Uitgespreid, komen nu in het vierde bedrijf te
rug en strooien graszaad over Karei en Willemien en
zie de met kurken, schoenzolen en roestige blikjes be
zaaide woestijn, die huisvesting gevonden had op den
steenen vloer des pienteren steenbakkers, begint te
groenen en wordt weiland, 'n Maand of zoo later be
gint (het vijfde bedrijf, 'n Boer met koeiey verschijnt
op het tooneel. De boer af. De koeien kijken hem uit
haar idroomerige oogen na en wandelen logjes naar
'n verder gelegen wei, die vroeger op gelijke wijze
behandeld, onder de knuisten van een werkgragen boer
'n knap stuk grasland geworden is.
Geen voorbijfietsend stadsmensch heeft er 'n flauw
met me overhoop, omdat ik berichten schrijf uit den -
Vleutenschen polder, 't Zijn niet de berichten, die hem vermoeden van, dat er 'n solide steenen vloer onder
hinderen, maar 't is de benaming „Vleutensche Pol- die koeien ligt en hij weet evenmin dat zoo de Vleu-
der." Deze dierbare beweert namelijk, dat de Vleuten- tensche polder gemaakt wordt.
de plaats hunner inwoning een schip te zenden.
De Soaansche regeering schijnt, ondanks de pr.
land" {iet tweede ontbijt gebruikt bij prins Heinrieh,
waarna de Tsaar, terwijl alle schepen saluutschoten
losten, door den Keizer naar de „Standart" terug ge
leid werd.
De samenkomst der beide keizers werd gekenmerkt
door groote 'hartelijkheid. De besprekingen tusschen
prins Bülow en minister Iswolky, die sedert geruimen
tijd reeds in vriendschappelijke betrekking tot elkaar
staan, liepen over verschillende, den tegenwoordigen
Het aebeurde zal nu waarschijnlijk althans dit goede toestand betreffende kwesties, maar vervolgden geen
oevola hebben dat met meer kracht de uilvoering van bijzonder doel. Beiderzijds werd geconstateerd, dat noch
de ibeDalingen der acte van Algeeiras zal worden ter m Europa noch in China de vrede wordt bedreigd en
l and genomen en dat nu eindelijk de organisatie der dat de jongste gebeurtenissen in Marokko geen reden
De Spaansche regeering schijnt, onüuiKs ae protes
ten van een gedeelte der pers, vastbeslolen samen inet
de Fransche op tetreden ter bescherming der Euro
peanen in Marokko. Ze bewaart echter het stilzwijgen
over dc maatregelen, die ze zal nemen. Maar er is
reeds uitgelekt, dat behalve de reeds vroeger genoem
de schepen ook de kruiser „Rio de la Plata" spoe
dig hel anker zal lichten en dar in een kamp, dicht
bij Gibraltar, troepen bijeen worden getrokken. staan, liepen over verschillen
ttpt oeheurde zal nu waarschijnlijk althans dit goede toestand betreffende kwesties
*---1 - J -i l
O o
politie zal tot stand komen. Was men hiermee «wat
vlugger ,en doortastender geweest, dan zou, geeft de
„Temps" te verstaan, de moordpartij te Casablanca
zeer (.waarschijnlijk zijn voorkomen.
geven tot ongerustheid.
Erkend werd, dat de conventie tusschen Rusland en
Japan en de overeenkomst tusschen Rusland en Enge
land Islechts bevorderlijk kunnen zijn aan de hand-
feuilleton.
Y A N
16.
MAX DREYER.
XXV.
ZAZX I
Joem en Jim vierden heden hun geboortedag. Toen
het lijstje werd opgemaakt, van degenen, die uitgc-
noodigd zouden worden, hadden de jongens gevraagd
geen andere gasten te nooden, dan oom Piet en Ellen.
Deze wensch was opzettelijk gericht tegen Ewald,
die anders nooit, wanneer hij met vacantie thuis was,
op dezen feestdag had ontbroken. Waren de twee
lingen nooit bijzonder gesteld geweest op Ewald's ge
zelschap, fcedert deze nu Ellens uitverkoren speelge
noot was, hadden de gebroeders een zekere vijand
schap voor hem opgevat.
In de knoestige gemoederen der knapen was een
gqlieime, schuwe plant ontsproten, van wier bestaan
zij £ich eigenlijk zeiven nog niets bewust waren. De
plant, jaloerschheid geheeten, had in hun ge
moed wortel geschoten, en als gewoonlijk verborgen j
do gebroeders hunne leclijke karakterhoedanigheden j
angstvallig .voor elkander. Zoo ging het ook nu. Men
speelde wederkeerig verstoppertje.
Daardoor kwam het, dat Ellen van een zachtere
gemoedsaandoening bij hen niet het minste gewaarwerd.
De laatste malen, dat zij les kwam nemen, waren de
beide jongens steeds thuis en voor en na dc les wa
ren zij altijd in den tuin maar Ellen vermoedde j
niet, dat zulks haar gold. En ook ging de strekking
verloren .van hetgeen als een bijzondere attentie had i
moeten gelden. Zoo, wanneer de ccne een bloem plukte
*- (beiden elkaar dau aankeken zich van elkaar
afwendden elkaar weer aanstaarden en zij dan
de ibloemen, instede van ze aan het doel té doen
beantwoorden elkaar nijdig naar het hoofd wier
pen terwijl ze toch voor Ellen bestemd waren ge
weest.
Intusschen bleef als een uiterlijk waarneembaar feit,
dat zij beiden Ewald niet meer konden uitstaan, en
al de ouderlijke invloed was wel noodig, om in strijd
I met de tot heden gevolgde gewoonte, de uitnoodiging
te doen doorgaan.
Het eigenaardige van den feestdag, met zijn geuren
van verschillend gebak, de Zondagsche Wee
ding, jde nieuwe kragen en dassen en vooral de voor
dezen dag opzettelijk ofschoon geheel mislukte
aangebrachte scheiding in het hoofdhaar hield dc
ware gevoelens der jongens evenwel in zooverre in
bedwang, dat de begroeting van Ewald, toen hij met
Ellen in de pastorie verscheen, wel het karakter van
eene berusting droeg, doch niet in een bijten ont
aardde. Ellen begroetten zij evenwel met een zachl
geknor en gebrom, hunne vierkante hoofden eenigszins
in de schouders gedoken. En als zij toen elkaar aan
keken. de een precies een copie van den ander, proest
ten* zij het uit van het lachen en schenen zij elkaar
in 'het haar te willen vliegen. Maar als zij eikaars
feestelijke haarscheiding zagen, trokken zij de handen
terug, en de kwellingen hunner zielen begroeven zij
onder koffie en koek.
Mama Brigitte had midden op het grasveld, onder
den grooten appelboom, dc tafel gedekt. Hier zat zij
bij de kinderen en praatte luid en opgewekt met hen.
Later kwam ook oom Piet.
De heide kleine helden van den dag begroetten hem
koffie, koek en Zondagsch tenue vergetende als
gewoonlijk met veel misbaar.
„U ziet er vandaag ongelooflijk eerbiedwaardig uit.
Pieter Brand!" meende Brigitte, toen hij aan dc koffie
tafel h ad plaats genomen.
„Geen wonder. Ik kom ook zoo direct van de gc-
ineentcraadszitliug."
sche Polder geen polder is. 't Gekste van de zaak
is, dat de man eigenlijk gelijk heeft en ik ook. Dit
zit zoo in elkaar: We hebben molens, die het water
wegmalen, zelfs 'n stoomgemaal. Zooiets komt alleen
in n polder te pas. Maar we hebben ook nog landerijen
die geen bemaling noodig hebben, omdat ze nooit onder
water gaan. Hoelang die landerijen nog boven water
zullen blijven weet ik niet precies, maar mettertijd
gaan ze
zijn na
Goede Verkeerswegen.
In geen enkele der Overijselsche plattelandsgemeen
ten twas het tot nog toe met de verkeerswegen zoo
treurig gesteld als in de gemeente Wecrselo; een ge
meente met een nijvere en over het algemeen ook wel
varende landbouwende bevolking van nagenoeg vijfdui
zend zielen. Deze gemeente met zes openbare scholen,
e er secuur onder. Dat lappen we m zelf. Wc een vijftal kerken, miste tot nu toe eiken straatweg,
melijk al sinds onheuglijke tijden aan 't vlotten Groot ongerief en schade ondervond hiervan de he
en we blijven maar voortdurend aan den gang, totdat volking, die haar vee en landbouwproducten naar de
we 't laatste spitje klei weghebben. W© graven de klei centra der bevolking: Enschede, Hengelo, Almelo en
af, vette klei, waar granen, boonen en aardappels op Oldenzaal moest ter markt brengen over zandwegen,
groeien en de steenbakker bakt er steenen van. ltonder- (]je Jjjj regenachtig weer gemeenlijk in modderpoelen
den huizen in Amsterdam komen uit onzen polder, waren herschapen. Gelukkig zal cr thans aan dien treu-
heelp. nnnpr- 1 1
Als we eigenaar zijn, verkoopen we de heele opper- rigen toestand een einde komen. Met behulp van Rijks
vlakte van ons land en anders doet de landheer liet. en provinciale subsidie heeft men thans een begin ge-
Sommigen willen er nog niet aan, hebben geen geld maakt met den aanleg van een drietal straatwegen in
noodig, maar 'n volgend geslacht, de gelukkige erf- verschillende richtingen door die gemeente, waarvan
genamen, beginnen er toch mee. Zoo is het altijd ge- de kosten circa f 150.009 bedragen. Eerlang zal men
gaan. Soms doen we dat afgraven netjes, we halen 0ok daar dus in de zegeningen van den
er niet al te veel af en dan blijft er fatsoenlijk weiland kunnen (deelen.
vooruitgang
„Alle respect! Zal mijnheer het raadslid ook een
stuk koek gebruiken?"
„Dank u!"
„Ja, ja! De politiek bederft niet alleen iemands ka
rakter, maar ook zijn eetlust."
„Zij ihebben toch allen uw voorstel met geestdrift
toegejuicht?" vroeg Ellen, die van de punten van be
handeling vooraf van oom Piet een en ander ;had
vernomen, met gloeiende deelneming.
„Met geestdrift toegejuicht! mama Brigitte! Onze
visschers! Neen, mijn lieve kind. Zij waren volstrekt
niet geestdriftig en toegejuicht hebben ze ine nog min
der."
„Wat was dat dan?" vroeg Brigitte nieuwsgierig.
„Een zaak, die mij lang heeft bezig gehouden. Onze
visscherij is hierwel vrijwel verloopen. Loonend was
in de laatste jaren eigenlijk alleen de vangst van schol,
bot en zeetong. Somtijds werd er zelfs zooveel
gevangen dat men ze verre beneden de waarde
van de hand moest doen. Dat bracht mij op de gedachte,
ze te bewaren tot een gunstiger tijd. In bassins. Ze
laar tc voederen. Men kan ze daar zelfs kweeken.
Proefnemingen, welke ik in het klein heb genomen,
daagden boven verwachting. Dus een onderneming,
welke (inderdaad het beste belooft."
„En zij willen niet?"
„Willen niet."
„Die domooren!" riep Ellen in eerlijken toorn uit.
Daar aller blikken zich nu op haar richtten, beet zij
ich op de tong en hevig blozende, boog zij het hoofd.
„Hebben de mensehen het wel goed begrepen, ,wat
ge 'wildetvroeg Brigitte.
„Lieve Kemel, een wicht in de wieg begrijpt het.
Ik (heb me sedert lang niet met een zaak zooveel
moeite getroost. Een bundel teekeningen heb ik hen
voorgelegd. De meest nauwgezette kosten-raming jieb
ik hen uitgelegd. En wij hebben hier juist aan ons
zuider strand de meest geschikte plaats ter wereld daar
voor. Dat moest hen toch overtuigen. Ieder voor zich
is overtuigd van het doelmatige der zaak. En als het
op een stemmen gaat, zegt Johan Kliesow, de burge-
meester: „De zaak is zeer mooi, maar ze is te mooi
voor ons gewone visschersmenschenEn toen stem
den lallen tegen."
„O wee, d'aar zal Frits Kliesow morgen voor bloe
den!" schreeuwde Jim in grimmig fanatisme, en Joem
sloeg op tafel, dat de kopjes rinkelden.
Mevrouw Brigitte wierp een zeer weisprekenden blik
naar de heethoofden, waardoor dit vuur van hun jeug
dig gemoed merkelijk doofde. Daarna wendde zij zien
tot Pieter. „Ja, ja, het is de oude geschiedenis, per
er 'van gemeentewege iets gebeurt
„Een oogenblik heb ik er aan gedacht, het alleen
te doen!"
„Doe dat nog!"
„Het geld krijg ik wel bij elkaar. En wanneer de
aanleg er eerst maar is eerst verzetten zij zich
natuurlijk uit gewoon menschclijkc kortzichtigheid en
lamlendigheid maar later komen zij van zelf!"
„Welnu
„Neen. neen. Vroeger zou ik het misschien gedaan
hebben. Maar nu zeg ik: waarvoor? Men moet 'geen
mensch dwingen naar zijn geluk. En wie een oud man
is, heeft zijn rust noodig!" Daarmede leunde hij ach
terover in zijn stoel.
Mevrouw Brigitte trachtte hem evenwel nog lot be
tere (gedachten te brengen: dat was nu toch werkelijk
een taak voor hem, en zoo iets ontbrak hem juist.
Maar hij schudde het hoofd. „Dat was slechts mijn
laatste poging. Wat maakt ook cenc ontnuchtering meer
of minder uit."
„Zoo moet je niet redeneeren, Pieter Brand!"
„Dc zaak is nu al te ver van mij gerukt. Ziet ge,
daar loopt ze al over den berg. Ze is blijde, dat ze
van me af is en ik ben het ook."
Hij nam een stuk koek, luisterde naar geen beloog
meer en maakte grappen met Joem en Jim.
(Wordt vervolgd.)
