UITVOERING,
Speciaal adres voor COSTUMIERES.
„De Toekomst''
<e K0EGRAS-
r
GOLDEN
I. John Alman
M. Meijer Zoon,
CONCERT,
te behagen.
Nouveauté's Winterseizoen.
C. H. SCHNLIDERS,
J. A. DE ROOIJ, SCHAGEN.
Land varkens,
„IcnilraÉ maakt M',
te 't ZAND.
8T. NICOLAAS.
- itlMI.ll toplnil M ti BI IMUIM.
B. en W. van Schagen
raÉr Uil en Ml
Schagen's Mannenkoor
te Sint Maartensbrug.
Stoom Plisseer- en Uitslaan-lnrichting.
J H. KINSBERGEN,
AD'ERTKNTIKN.
Haar lianil «as (inbiuikbaar.
I ot fin I All0611 de echte
Lt/l Up Kloosterbalsem
geneestdeze is kenbaar aan een
rooden band om den pot,
waarop de handteekening L. I
AKKER, Rotterdam, voorkomt, alle
andere is namaak.
op Zondag 17 Nov. '07,
Bal na.
Openbare
op Zondag 17 Nov. '07,,
Aanïang ?-2 uur. Entrée II Cent,
Na afloop vrij Bal.
Muziek- en Tooneel-
„CONCORD1 A",
op Zondag 24 Nov. '07,
Na afloop BAL.
Zijde, Fluweel, Galon, Kantstof, Tresse, enz.
Grootst mogelijke sorteering.
Stalen en zichtzending op aanvrage.
Mient 5, ALKMAAR.
Rundveefok- en
Controle-Vereeniging
Wilp (Gelderland)
om contanten,
op Zondag 17 November,
lij J. BIERSTEKER, Burgerbrug-
Na afloop BAL.
Woensdag 20 Nov. e.k.
THEE
K O F F IE
CACAO
De voordeeligste in 't gebruik.
De besparendste in het huisgezin.
Bewaar uw bonnen, zij hebben groote waarde.
door de Rederijkerskamer
op Zondag 24 Nov. '07,
II. Terugkomst van den
Pieiziertrein uit
Amsterdam,
Na afloop BAL.
Den lieer Jb. Kuiper
te OUDKARSPEL.
VOOR
Jb. OTSEN Kz.
nieuwe Dames- en Kindermantels, Mantelcos-
tuums, Costuumrokken, Japonstoffen en Pelterijen
voor het Winterseizoen.
Keil ledig doosje kon zij niet optillen.
De KLOOSTERBALSEM genas haar.
Mej. L. VAJS DEK ÜAVE te
Zwijndrecht schrijft ons het volgende
Voor twee jaar geleden heb ik
mijn hand gebroken, waardoor mijne
hand en schouderspieren verlamd
waren geworden. Ik kon mijn hand
niet optillen. Dagelijks stond ik
vreeselijke pijnen uit en daar ik
reeds veel middelen ter genezing
beproefd had zonder zelfs verlich
ting te mogen ondervinden, dacht ik
niet anders of ik zou mijn geheele
leven zoo door moeten sukkelen. Ik
kwam op de gelukkige gedachte het
eens met den K'oosterbalsem, Kloos
ter Sancta Paulo te beproeven. Dat
dit werkelijk een gelukkige gedachte
geweest is, blijkt nu, want na 4
potjes Kloosterbalsem gebruikt te
hebben, ben ik totaal genezen en
kan ik mijn hand weer evengoed
gebruiken als vroeger. Pijn heb ik
in het geheel niet meer. Ik ben
dan ook zeer dankbaar voor mijne
genezing, en geef U het recht dit te
publiceeren.
De Kloo sterbalsem Klooster Sancta
Paulo geneest oude en nieuwe wonden
brand- en snijwonden, rheumatiek,
rheumatische ZenuwpijnenJicht,
Podagra, Ischiaskneuzingenstram
heid in de ledematenverstuikingen
lendenpijnpijn in den rug, spier-
verrekkingenwinterhanden en winter
voeten.
Pr ij s per pot
35 ct., 75 ct., f 1.20 en f 2.50.
Verkrijgbaar bij: Te SCHAGEN,
J. Rotgans; St. MAARTENSBRUG,
A. de Leeuw; WIERINGERWAARD,
J.Vos-. WA.RMENHUIZEN, C. Backum-
Pastoors; OUDKARSPEL, H. v. Ree;
ALKMAAR, Firma J. Schouten &Co.,
Firma C. Keg, Ni erop Slothouber;
HELDER, A. Baarens. H. de Bie-Bierste-
ker; HOOGWOUD, P. Bos; 't ZAND,
K. Tesselaar; St. MAARTENSVLOT
BRUG, J. Bood;PETTEN,K.KossenCz.;
BURGERBRUG, Bregman; St. M A AR-
TEN, R. Zwaan; NIEUWE NIEDORP,
J. GoedWINKEL, Wed.J. Butter ;WIE-
RINGEN, Wed. Wigbout, (Hippolytus-
boef), M. Kok, (Haukusstrand), Joh.
Takes, (Westerland), Art. Egeman,
(DenOever); EWIJCKSLUIS, K.de Graat;
ANNA PAULOWNA, KI. Sluis, H. Jes,
Gebr. de Jongen D. ZonWestdeel, P. de
Jong; Stoom weg, H. den Engelse;
AARTS WOUD, P. KoornKOLHORN,
Strook, P. Krap en W. PoolBERGEN,
Wed. J. Prins; SCHOORL, J. Louter;
KOEDIJK, P. Visser; BUURTJE, Scha-
gerbrug, J. C. Kossen; HARINGHUI
ZEN, M. Kooij; HELDER, J. Singeling,
Langestraat 5
te geven door
„EUTERPE",
Directeur de heer G. H. HULSMAN,
met medewerking van Mej. M. ROG
GEVEEN en de Heeren SAM SWAAP,
Solo-Violist aan het Conservatorium te
Amsterdam, en A. KOOGER, Pianist te
Alkmaar,
in de Concertzaal van den Heer J. Vader
AANVANG 8 uur 's avonds.
ENTREE voor niet-kunst-
lievende leden 50 Cents.
Na de pauze wordt geen toegang meer
verleend.
UITVOERIN
te Dirkshora,
door de Rederijkerskamer
,/DE EENDRACHT" aldaar,
in het lokaal van den Hr. BROMMER,
door het Harmonie-gezelschap
van Oudesluis,
Directeur de Heer J. M. JANSEN,
in de zaal van den Heer W. Swarthof
Entree 50 cent. Aanvang 7£ uur.
Besproken plaatsen 5 10 cents extra
aan liet lokaal.
De entrée h verschuldigd voor de
geheele localiteit
Veehouders, die wenschen lid te
worden van genoemde Vereeniging,
kunnen zich aanmelden vóór 1 De
cember a.s
Namens het Bestuur,
G MATERS,
Secretaris
van B. LH8THOBST Zonen,
is thans wederom verkrijgbaar bij den Heer
Daar wij onze fabriek vrijwillig onder dagelijksche contróle hebban gesteld
van den Heer GERRIT JOHAN EGGINK, Rijksveearts en Gemeente-keurmees
ter van vee en vleesch voor Wilp, zijn de gebruikers gewaarborgd, dat onze
Vleeschwaren enWorst80orten,GelderscheRookwor8t,Saucis deBoulogne,Ham enRook-
vleesch, voorzien van het hierbovenstaand wettig gedeponeerd handelsmerk, aan
de strengste eischen der Hygiëne voldoen.
des nam IJ uur-
De Penningmeester, verhinderd de
zitting op Maandag 18 November te
houdan, zal die houden op
C. BIJPOST,
Penningmeester.
Harenkarspel, 15 Nov 1907
Verkrijgbaar bjj Wed. S. KRU IER J. SLIKKER, J. KOSSEN, S. WIJN.
Te koop: 10 zeer beste
bij J. HOOG VORST, Kolk bij Aartswoud.
in het lokaal van den heer P. RUIS,
Op te voeren stukken
oorspronkelijk drama in 4 Tafereelen,
met voorspel„DE KINDERROOF",
door RAMIRO
Komische Ensemble-scène
Aanvang 8 nur. Entrée 50 cent.
Besproken plaatsen 10 cent extra.
Met genoegen kunnen wij mededeelen,
dat de A cetyleenverlich-
tingr, door UEd. in 1806 in onze tent
geplaatst, in alle opzichten uitstekend
voldoet. Wij kunnen uw toestel ten
zeerste aan ieder aanbevelen.
Amsterdam.
Ruim gesorteerd in Zakdoeken
met luxe verpakking vanaf t 0 45
tot f 1 75 de doos.
Kinderdoeken vanaf f 0.20 tot
f 2 50.
C hal es vanaf f 0.90 tot f 2 75
Wantjes f 0.1772
Handschoenen met bant f0 50
Tusschenrokken vanaf t 0 40
tot f 4 50.
Boezelfars in alle soorten. Ka
pertjes voor f 0.35, enz.
Beleefd aanbevelend,
Kolhorn
-Berichten de ontvangst van de
zouden bekend kunnen maken, dat het beste en meest voordeelige adres is
JOR. IHERZ - Hoogzijde, Schagen.
Zeer uitgebreide collectie Kinderspeelgoed, Galanterieën, zoowel luxe- als huishoude-
delijke, Koffers, Tasschen, Portemonnaies, Portefeuilles, Sigarenkokers, Reisneces-
saires en wat verder tot Lederwerk behoort. Dam- en Schaakspelen en -borden,
Nikkel en Alboïd van Holl. fabrikanten onder volkomen garantie. Doublé- en Ko
peren Artikelen. Groote sorteering Gas- en Petroleumlampen en Onderdeelen,
Parapluie's, En-tont-cas, Wandelstokken, Messen, Scharen, Lepels, Vorken, Wand
versiering, Theebladen f0.30 tot f8.—, Glas, Kristal, Porselein enz. enz. -
Voor hen, die bet nog niet wetende echte Stokpaardje s-L e 1 i e n-
m e 1 k z e e p van Bergmann Co.,, Radebeu], met Fabrieksmerk Stokpaardje",
wordt bij mij al sinds een half jaar verkocht f 0,38 per stuk. -
Waarom is hij niet den dood van een rechtvaardige
gestorven? Is hij niet in zijn bed en een natuurlijken
dood gestorven? Omdat hij niet gebiecht heeft? De
Heer is barmhartig en zijn weegschaal weegt de goede
en slechte daden beter, dan wij die wegen kunnen."
Annesa liep in en uit en hoorde ook de woorden
van den ouden heer. Wanneer zij had kunnen lachen,
zij, die niet geloofde aan God en aan een godde
lijke rechtvaardigheid, zou gelachen hebben, maar zij
dacht aan iets anders.
Inlusschen antwoordde Paulu:
„Mijne woorden kunnen den doode niet meer hin
deren, maar ik geloof, dat de goddelijke weegschaal
dan wel den heelen voorraad barmhartigheid van den
Heer zql noodig hebben, om
„Zoon van den heiligen Antonio," viel oom Cosi-
mu hem heftig in de rede, „heb je nog niet begre
pen, dal het je niet betaamt, zoo te spreken? Neem
je in acht!"
„Wat heb ik dan ten slotte te vreezen?" barstte
Paulu los. „Ik hoop toch, dat gij niet wilt beweren, dat
ik hem gedood zou hebben!?"
„Ja, dat zou men toch kunnen zeggen," antwoord
de de oudt, op fluisterenden toon. „Doch daarom gaat
het nu niet. Het is hier nu te doen om te bidden
ofstil te zijn."
„En dan! En dan!" zeide Don Simone, hevig met
do handen gesticuleerende. „Hij was toch niet zoo
slecht, neen. Hij wilde ons goed doen. Misschien heb
ben wij er geen slag van gehad, met hem om te
gaan, hebben wij hem niet begrepen. Wij hebben hem
alleen gelaten, wij hebben alleen aan hem gedacht, als
wij hem noodig hadden. Ja," voegde hij er kalmer aan
toe, „wij hebben niet van hem gehouden, gelijk hij
het waarschijnlijk verdiende. En hijnu mag ik hel
zeggen, hij wilde ons goed doen hij had pastoor
Virdis opgedragen, het huis en de Tanka te koopen."
Driftig nief Paulu het hoofd op, hij zag Annesa, die
achter in de keuken stond en staroogend naar Don
Simone keek. Zij zag er uit als een stecnen beeld.
„Genoeg. Laat ons bidden," eindigde de oude edel
man; „oordeelen wij nooit over onze naasten, voor wij
hen goed kennen."
Maar Paulu haatte ook nog den dooden oom Zua;
mij veel verdriet kunnen besparen. Hij had mij kun
nen besparen den geheelen omtrek af te loopen, hij
zonnehitte en regenen mij te vernederen voor alle
woekeraars, voor alle gemeene vrouwen, voor alle grove
kerels, die ik ontmoet heb. U wilt, dat ik niet zal
spreken, maar ik kan niet zwijgen. Slechts nog teen
paar woorden. Gisteren nacht ben ik laat thuis ge
komen, ik wilde u niet wekken. Luistert! Ik heb geld
gekregen, maar onder welk een vernedering! Van eene
weduwe van twijfelachtig allooi heb ik het moeten
leenenen ik heb het genomen. Wat moest ik doen
voegde "'h ij er aan toe, als wilde hij zich beveiligen
tegen de verwijten, waaraan de ouden evenwel in het
geheel niet dachten. „Het water stond mij aan de
lippen. Het scheelde niet veel of ik was verdronken."
Annesa daarentegen, nadat zij had gehoord, dat de
'ouwe de familie had willen helpen, was nog droeviger,
neg stiller, nog gedrukter geworden.
Donna Rachele intusschen vervulde de rouwgebrui-
ken met een soort godsdienstige vervoering; zij bad
en zuchtte en verscheidene malen fluisterde zij„Zoo
is hij gestorven! Annesa, zoo is hij gestorven!"
Maar dit verwijt maakte op Annesa niet den min
sten indruk, Zij zweeg, en toen het lijk gekleed en
bedekt was met een geel geworden damast-laken,
toen het groenachtige morgenlicht; dat door het tuin
venster drong, zich vermengde met het rossig schijn
sel der kaarsen, die op oude vergulde. luchters ston
den te branden, zag haar strak gelaat er als een
masker van was uit.
aan zijne
ouden
hij hield het oogenblik voor geschikt, om aai
grootvaders te zeggen, dat hij de hulp van den
gierigaard niet meer noodig had.
„Laten wij hem rusten," zeide hij, „maar wanneer
hij ons werkelijk van dienst had willen zijn, had hij
„Wat beteekent dat? Wat gaat u de twijfelachtige
roep dier weduwe aan, als ge het geld terugbetaalt?"
„Zeker zal ik het terug betalen, en, denkt niet van
de nalatenschap van den doode. Neen. Ik zal
u nog iels zeggen. Ik heb eene bezigheid gevonden.
Ik ga naar het bergwerk
De beide grootvaders keken elkaar aan. Don Simone
schudde 't hoofd, ook oom Cosimu, trots zijn aangebo
ren goedheid en terughoudendheid, maakte een onge-
loovige beweging. Hij geloofde niet aan de woorden
van den kleinzoon.
Maar Paulu zette zijne mededeelingen niet verder
voort, hüj had gezegd, wat de grootvaders moesten
weten, en toen deze weder begonnen te bidden, .liet
hij het hoofd op de hand rusten en verzonk in ge
peins. Eigenlijk maakte h et aanschouwen van den dood,
ofschoon dit niet nieuw voor hem was, hem neerslach
tig, en duizend vragen, waarvan het leven steeds ide
oplossing vraagt, hielden zijn geest bezig.
Eindigt alles met den dood? Hebben wij werkelijk
een onsterfelijke ziel? Waar blijft de ziel nadien dood?
Waar is de ziel van den ouwe? Leeft hij werkelijk,
do God onzer vaderen, op wolken tronende, de oude,
rechtvaardige, de vreeselijke God, ae God met de weeg
schaal, die door de grootvaders zoo zeer bemind en
geëerd werd
Paulu dacht aan den dood van zijn eigen vader,
aan dien zijner vrouwtoenmaals hadden vertwijfeling
en smart geen ruimte gelaten voor zulke vragen. Nu
bevend hij zich in een geheel andere gemoedsstemming;
hij voelde zich jong, sterk en vol goede voornemens.
De toekomst kwam hem zelfs rooskleurig voor, en
hij voelde neiging, te gelooven aan het bestaan van
een God, aan diens oordeel en gerechtigheid.
ZEVENDE HOOFDSTUK.
Nauwelijks was het dag geworden, of Annesa ging
uit, om pastoor Virdis te halen. Hij verstelde de vroeg
mis en snelde naar het huis, waar de dood was bin
nengetreden.
„Annesa heeft mij verleiddat gij allen er bij
tegenwoordig waart, toen Zua stierf. Ach, heilige en
gelen, waarom hebt ge niet om mij gestuurd? Hoe
verkeerd hebt ge nu toch gehandeld."
Donna Rachele legde een pakje op de tafel en hield
zich, ofschoon met weerzin, toch aan Annesa's leu
gen-
„Hij had bijna eiken avond zulke aanvallen," zeide
zij„de arts had een kalmeerend middel voorgeschre
ven. dat altijd nog een goede uitwerking had gehad.
Docli heden nacht is het lijden zoo plotseling en zoo
hevig gekomen, dat Annesa niet eens den tijd had,
hét geneesmiddel in het glas te gieten. Dit pakje li eb
ben wij onder het matras gevonden, wij hebben Jiet
niet (geopend, wij wachtten op u."
„Opent het maar," zeide de pastoor. „Hij heeft mij
zijne papieren en zijn testament in bewaring gegeven."
„Dan is alles in goede handen," fluisterde Donna
Rachele, terwijl zij het gevonden pakje opende.
Maar Paulu geraakte in hevigen toorn.
„Wat!" stiet hij woedend uit; „hij heeft het testa
ment uit het huis gegeven? Hij achtte mij dus jn
staal, liet to vervalschcn?! Voor zulk ©en ellendeling
heeft hij mij gehouden. Ook gij, pastoor Virdis, ook
gij hebt mij tot zulk oen laagheid, in staat geacht."
„Denken wij aan iets anders, antwoordde de pries
ter. „Ik heb zijn wensch vervuld, dat is alles. Den
ken wij er nu aan, hem te begraven. Gij Paulu, moet
den burgemeester bericht brengen. Ik zal de begra
fenis -regelen."
„Ik!?" schreeuwde Paulu, terwijl hij zich met de
handen op d© borst sloeg. „Ik blijf niet hier. Gisteren
avond heeft niemand mij hier zien komen, niemand
zal mij missen. Neen, ik blijf niet. De oud© beleedigt
mij niog na zijn dood."
„Paulu, wij hebben aan andere dingen te denken!"
bracht Donna Rachele in het midden.
Maar Paulu gevoelde zich diep gekrenkt, en de ge
coachte, ter wille der menschen ©en verdriet te hui
chelen, hetwelk hij niet gevoelde, vermeerderde nog zijne
opgewondenheid.
„Ik ga," riep hij.
„Ga maar, ga, slechte christen, gaDe vos verliest
wel zijn haren maar niet zijn streken. Ga, ga," zeide
de pastoor en waaide met zijn zakdoek, als wilde hij
vliegen verjagen.
En Paulu ging; en liet zich evenmin terughouden
door het gesmeek van Annesa, die hem achterna was
gesneld.
„Ga niet hoen, Paulu! Wat zullen de menschen wel
zeggen!"
„Als ik iemand ontmoet, kom ik terug," beloofde hij.
„Laat me nu gaan!"
Hij ging en kwam niet terug. En nu geraakte het
huis vol menschenburen, bloedverwanten, vrienden
kwamen. Ook de beide oude broeders kwamen, die
den vorigen dag nog hadden deelgenomen aan het ar-
men-eten. En ae vriend van den gestorvene zeide
„Wat kan men toch onverwacht sterven! Gisteren
was Zua nog vol leven
En daarna kwam de timmerman met de doodkist,
wparin de doode met zijne medaille en met het zwarte
crucifix werd nedergelegd.
Een bejaarde bloedverwant sloeg voor, ter eere van
den doode een klaagzang aan te heffen, maar Don
Simone verzette zich hiertegen. Hij was ongetwijfeld
een ouderwelsch man, hij hing aan oude gebruiken,
maar hij zag toch in, dat zekere ceremoniën haar tijd
gehad hadden, en hij beval Annesa, het middagmaal
gereed te maken, ofschoon men gewoonlijk in de hui
zen, in welk een doode ligt, geen vuur ontsteekt.
Ilct meisje trok zich in haar hoek terug, blijde,
de opmerkzaamheid der nieuwsgierigen te kunnen ont
vluchten, die uit en inliepen onder het voorwendsel,
Dcnna Rachele en de grootvaders hun deelneming te
betuigen.
CWordt vervolgd.)
