Gemengd Nieuws. Uit en voor de pers. Bezoek Eerste Kamerleden. Evenals ten vorigen jare, zal ook dit jaar een groep leden van de Eerste Kamer der Staten-Generaal, verge zeld door den griffier der Kamer, een deel des lands be zoeken. Ditmaal zal de tocht in de 2e helft dezer maand door de provincie Zeeland gedaan worden. Het plan bestaat o a. te bezoekenMiddelburg, voor de gebouwen van geschie denis en kunst; Vlissingen, voor de havenwerken; Ter Neuzen, voor het kanaal en nog enkele andere plaatsen in verband met de polderinrichting en waterstaatswer ken. Slapte. Aan alle wevers der naamlooze vennootschap Ramen Union, te Lonneker, is wegens slapte het werk met 14 dagen opgezegd. Droevi*. Een droevig ongeluk is er Maandagavond te Lekker- kerk gebeurd. De vrouw van C. B. zou over een hekje in de buitendeur stappen. Zij bleef haken, viel en werd met gebroken hals opgenomen. De dood trad spoedig daarna in. Wegens belasting ontduiken? De Haagsche Kroniekschrijver van de rN. Gr. Ct. vermeldt nog het volgende over het Koninklijk bezoek aan Zaandam, om een feit, dat zich daarbij heeft ^oor- gedaan, in het juiste licht te plaatsen. „Ik doe dat, zoo zegt hij, „omdat men er een onjuiste voorstelling van gegeven heeft en niet geschroomd heeft het te doen voorkomen alsof daarbij een zekere antipathie der Koningin van min of meer religieuzen aard in t spel zou znn geweest. Niets is minder waar. De zaak is deze. In het plan der bezoeken, hoor H. M. aan verschillende instellingen van liefdadigheid, kunst en nijverheid in de hoofdstad en aan de Zaan te brengen, was oorspronkelijk ook een bezichtiging opgenomen aan een fabriek, waaraan het bezoek achter wege bleef. Ik duid om niemand onaangenaam te zyn, noch de inrichting, noch zelfs de plaats van vesti ging aan. Men heeft de verandering van programma zeer ten onrechte toegeschreven aan minder nobele invloeden het nalaten van het bezoek was zeker voor de fabrikan ten en hun personeel een groote teleurstelling, maar wat was de oorzaak Toen bekend werd dat de Koningin en Prins 't plan hadden de fabriek in quaestie te bezoeken, ging er in den kring van de vakgenooten een kreet van verontwaardiging op, omdat vrij a'8e' meen bekend was dat de firma, die voor de eer van het Koninklijk bezoek was in aanmerking gebracht, zich sedert jaren, met meer dan groote waarschijnlijkheid, aan belastingontduikingen schuldig maakte, zonder dat de fiscus wat op haar had, maar zeer ten schade van de eerlijke concurrenten. Deze laatsten kwamen bij de autoriteiten, die in deze invloed konden uitoefe nen, tegen 't voornemen der Koningin op. Er werd bjj de bevoegde belasting-ambtenaren onderzoek ingesteld en deze verklaarden dat zij, hoewel het bewijs niet te leveren was, de vaste overtuiging hadden van de waarheid der geuite beschuldiging. Daarop besloot de Koningin om het voorgenomen bezoek niet te brengen. Ik vind dat volkomen correct en een welverdiende les voor hen, die maar al te vaak ongestraft het land te korl doen." „Sjouwtjes." Aan de Heldersche en Tesselsche vletterlieden, die hulp hebben verleend bij de stranding van de stoom schepen „Bencliff" en „Perseveranza", onlangs op de Noorderhaaks gestrand, is daarvoor uitbetaald resp. f13.000 en f12.000, te zamen f26.000. Hoewel deze be dragen over een groot aantal hoofden moeten worden verdeeld, zoo zijn deze „sjouwtjes", zooals ze worden genoemd, een aardig buitenkansje en zeer welkom in deze dagen, nu door hen met de visscherij zoo weinig valt te verdienen. Doodeljjk ongeluk. Te De Lutte nabij Oldenzaal reed Vrijdagnamiddag de landbouwer J. Oude Nijhuis een zwaar beladen wagen met hout huiswaarts, toen eensklaps de paarden op hol sloegen. De man die vóór op den wagen zat, stortte op den grond en werd een eindje bij de leidsels meegesleurd, toen de paarden een andere richting namen en hem de wielen over hoofd en borst gingen. Vreeselijk verminkt werd de ongelukkige dood opge nomen. Een knaap, die achter op den wagen zat, kwam met den schrik vrij. De paarden werden op verren af stand van de plaats waar het ongeluk voorviel, tot staan gebracht. De man was gehuwd en ongeveer 55 jaren oud. Een raar heer. In een niet-rook soupé derde-klasse van een trein uit Winterswijk naar Amsterdam zat een man zijn pijpje te rook en. Twee medereizigers maakten hem opmerk zaam, dat dit niet mocht. De man stopte nu zijn pijp weg, maar stak uit wraak eenige papieren in brand, waardoor de gordijntjes vlam vatten en het houtwerk begon te schroeien. De mede-reizigers maakten nu gebruik van de nood rem, waarna het vuur met eenige emmers water werd gebluscht. De rooker zal nu vermoedelijk wel eerlang „een lee- lijke pijp" rooken. Alles naar Diiitschland. Door den commissaris der Koningin in Gelderland werden in April 700 bewijzen van Nederlanderschap afgegeven, bijna alle aan personen, die in Duitschland zijn gaan werken. In de eerste drie maanden van dit jaar werden in Gelderland 1800 bewijzen van Neder landerschap uitgereikt, ook voor 't groote meerendeel aan in Duitschland verbljjvenden. Een moord. Men meldt uit Rotterdam Zondagmiddag heeft de 23-jarige bootwerker C. Q. in een café aan de Lange Torenstraat 10 alhier, de 30jarige Petronella v. d. A., een gescheiden vrouw, die een slecht leven leidde, in de beruchte Wijde Broedersteeg met 11 messteken als het ware afgemaakt. Q. had liefde voor haar opgevat en wilde haar mee nemen naar zijn woning aan de Hartmanstraat, waar zij vroeger een jaar als huishoudster bij hem had inge woond. Zij was evenwel niet van hem gediend, waarop hij Zondagmiddag in een aanval van razernij de vrouw doodstak. Verschillende steken troffen haar in het hart en de longen. De dood volgde onmiddellijk. Een politie-agent, die uit het nabij zijnde politiebureau kwam toesnellen, arresteerde den moordenaar. De man legde een volledige bekentenis af. Het verminkte lijk werd naar de sectiekamer in het Ziekenhuis gebracht om geschouwd te worden. De dader is naar het Huis van Bewaring overgebracht. Gevaarlijk snoepgoed. Te Midwolda werden twee kinderen, na het gebruik van snoepgoed, ongesteld. Een hunner is overleden. Een schaking. De vader van het weeshuis der Hervormde Diaconie te Assen die zich 19 April met een 17-jarige verpleegde verwijderde, is Zondagavond met dat meisje op den Beiier weg aangehouden.Hij is in arrest gesteld en zij in „Ons Huis" opgenomen. Wethouders-pensioen. De socialistische raadsleden Duijs en Prins te Zaandam hebben een voorstel ingediend om aan de weduwe van den overleden wethouder Windhouwer gedurende 10 jaar een toelage van f300 uit de gemeentekas te ver- leenen. De overige raadsleden hebben daarna het voorstel ingezonden om die toelage te bepalen op f500 per jaar en haar levenslang te verleenen. Dat staat er slecht voor. Het staat er in de lage veenderen te Nijehorne (Fr.) slecht voor. De klijntrekkers en turfgravers houden streng vast aan het geëschte loon van 5 ets. per 16 vierkante Meter, meer dan de verveners boden. Van toegeven is bjj hen geen sprake en ook de verveners willen de verhooging niet geven. Door een enkelen arbei der wordt gewerkt; de massa staakt. En de tjjd gaat zijn gang. In de andere lage venen te Beets, Oldeouwer, Stobbegat wordt reeds eenige weken druk goveend en de verveners te Nijehorne beginnen te vreezen, dat vait hunne vervening dit vooijaar of niets of heel weinig komen zal. De stakers zyn zoo kalm mogelijk, éénmaal per week vergaderen zjj en gaan dan weer huiswaarts, om het besluit der verveners af te wachten. De omstandigheden dat de turfmakers met de klijn trekkers ééne lyn trekken, maakt de positie der verve ners nog moeilijker. Een levensgevaarlijke weg. Dat is, als de duisternis is aangebroken, de groote weg van Amsterdam naar Haarlem, en de schuld hier van draagt de electrische tram. Men weet, dat reeds menigmaal personen door de tram zijn overreden, die daarbij veelal slachtoffer waren van eigen onvoorzichtigheid, doordat zij op de trambaan lie pen of zelfs lagen. Om dit te voorkomen liet de direc tie der tram de motorwagens voorzien van electrische schijnwerpers, installaties, die een alles verblindend licht wel 500 meter voor zich uitwerpen en de bestuurdersin I i staat stellen, om op zoo voldoenden afstand het terrein vóór zich te overzien, dat zjj tjjdig kunnen stoppen, als zjj onraad bemerken. Wetend, hoe alles verblindend die schijnwerpers zijn, hadden in den beginne de bestuurders de gewoonte om bjj de nadering van een automobiel den lichtbundel even stop te zetten, zoodat de chauffeur den weg kon blijven waarnemen. In den laatsten tjjd gebeurt dit echter niet en het gevolg is, dat als een automobiel komt in zoo'n lichtstraal, de chauffeur dermate verblind wordt, dat hjj niets meer ziet, en zjjn wagen niet meer kan besturen. Reeds een paar maal heeft het geen haar gescheeld, of er was een ernstig ongeluk geschied, tengevolge van dit teveel aan licht. Naar wjj vernemen, zal thans van de zijde der auto mobilisten een adres gericht worden aan Gedeputeerde Staten dezer provincie, met het verzoek, maatregelen te treffen, die verhinderen, dat de electrische tram den weg onveilig maakt, vóórdat ernstiger ongevallen er door worden veroorzaakt. (N. v. N.) Nedcrlandsche Kaarden fokkerij. De fokkers uit de Neder-Betuwe dooien mede: Onze oostelijke nabuur blijft een flink afnemer onzer paarden. Dat hij hier en in de omgeving een goede keuze vindt, blijkt uit de groote aankoopen op de markten en het herhaald bezoek van handelaars. Zoo hield einde der vorige week de bekende groothandelaar Franz-Augustin op verschillende c> ntra van paarden fokkerij groote monsteringen tot het werven van paar den voor de groote jaarljjksche tentoonstelling te Dresden. De heer Hertz zal eveneens een groot transport paarden van bovenlandsch ras aankoopen, geschikt voor Duitschland, van 4—10-jarigen leeftijd, goed bevleesd, niet mager en onverschillig welke kleur, in prjjzen van f400—700 en hooger. In het welbegrepen belang van landbouwers en paar denfokkers ligt het, met deugdelpe paarden deze monsteringen flink te steunen. Moedig blijf ik derhalve de steeds door mjj aanbevolen kruising volhouden. Of komen deze handelaars niet uit landen, waar wedrennen enz. gehouden worden vraagt de heer W. G. v. d. Wal te Heemstede in de „Nid. Sport." Vliegen. De Parjjsche berichtgever van het Hbld. schrijft: Zaterdag zouden de twee felle concurrenten of liever convolanten als men correct wil zjjn F.orman en Del&grange met hunne gelijke en gelijkvormige op vliegers een aanval doen op den prjjs-Armengaud van 10.000 francs, uitgeloofd voor den luchtschipp»r die voor het eersteen kwartier met de wielen van den grond zou bljjven. Het is hun niet gelukt, maar dat en de val van Delagrange, die hem zijn geheele machine kostte, is niet hun eigen schuld, maar die van het buitengewoon lastige en ongezeggelyke publiek. Officieel staat de toegang tot het manoeuvreveld te Issy slechts open aan de journalisten, voorzien van een coupe file, en aan de leden der Automobiel Club de France. Maar de gendarmes, die de toegangen tot het grootë veld te bewaken hebben, zijn eenerzijds te gering in aantal en aan den anderen kant véél te gevoelig voor een vriendelijk woord en een zilverling. Zoo waren er naar schatting een tienduizendtal toeschouwers aanwezig, die het den luchtschippers èn door hun aan tal en door hun ongewoonte om met de noodige kalmte proefvluchten van verre te volgen, bijzonder lastig maakten. Forman gaf dan ook al gauw zijn pogingen op, omdat hij bang was voor ongelukken. Delagrange echter bleef doorzetten, en het gevolg was dat hij op een gegeven oegenblik, bij een mislukte poging om een bocht te beschrijven, een aantal lastige toeschouwers dreigde te verpletteren. In zijn angst gaf hij een plot- selingen draai aan zijn stuur, die wel het leven der bedreigden redde, maar tengevolge had dat zij n machine tegen een auto, die in de buurt stond en daarna tegen den grond te pletter sloeg. Hij kwam er zelf goed af, maar zal eenige weken moetan wachten en eenige dui zenden francs moeten uitgeven eer hij nieuwe proef nemingen kan doen. Men dringt er nu op aan,dat het toezicht op het toe laten van toeschouwers zeer zal worden verscherpt, of dat de luchtschippers een ander grooter terrein tot hun beschikking krijgen. Het is te hopen dat aan die eischen door de autoriteiten zal worden voldaan vóór het kalf verdronken is, in casu vóór eenige onvoorzichtigen hun nieuwsgierigheid met den dood bekoopen. Uit Kusland. De gevangenissen in Rusland zijn overvol. Er worden op 't oogenblik 51000 meer in de gevangenissen gebor gen dan er plaats is. Dat komt gedeeltelijk, omdat men in de gevangenissen eenige duizenden tot dwangarbeid in Siberië veroordeelden heeft opgesloten, die wachten op hun bestemming. Het verblijf van die ballingen in de gevangenissen in benauwde hokken met veel te weinig ruimte, waar gebrek is aan licht en lucht beide, is bijna ondragelijk en voortdurend klagen de directeu ren der gevangenissen, dat men de tot ballingschap veroordeelden zoolang op hun bestemming laat wachten. Ook de betrokken gevangenen zeiven klagen ei over. Het komt meermalen voor, dat die gevangenen den directeur smeeken hen toch naar Siberië te laten gaan, daar het verblijf in de gevangenissen voor hen een] onduldbare marteling is. Doch de directeuren zijn'' zeiven machteloos en kunnen aan den onhoudbaren toestand weinig veranderen. Het eenige wat zjj doen kunnen, is vertoogen sturen naar St. Petersburg, maar het duurt door den bureaukratischen rompslomp in Rusland dikwijls heel lang eer zulk een stuk ter be- voegder plaatse is aangeland, laat staan beantwoord. Brave dokters. Het „Musée Social" deelt in het Maartnummer eenige gevallen mede van uoktoren, die er hun werk van nlaakten, ongelukken te exploiteëren, er les in te ge ven, ja zelfs te verwekken. Van een dier gevallen wordt hier het voornaamste medegedeeld. Een bouwondernemer zond twee volmaakt gezonde werklieden naar één dokter, die vermoed werd, derge lijke ignobele practijken te bedrijven. Een der werklie den verklaarde„De dokter gaf mij den raad naar huis te gaan, den conciërge te trakteeren en hem te vragen, wanneer iemand naar mij kwam zien, te antwoorden, dat ik ziek te bed lag en de dokter dagelijks kwam kijken. Over 14 dagen moet gij terugkomen, dan zal de dokter der verzekeringsmaatschappij u onderzoeken. Vervolgens vroeg hij mij, of ik kameraden had op de werkplaats, en op mijn bevestigend antwoord zeide hij: gij moet hen uitleggen, hoe men vallen kan, wat hjj daarop voordeed, en hun zeggen, mij als dokter te ne men. lederen keer, dat gij mij een patiënt brengt, krijgt gij 5 francs." Zoover is het gelukkig bij ons, met onze Ongevallen wet, ondanks alle klachten, niet gekomen. Ten minste, de verslagen der Rijksverzekeringsbank deelen zulke krasse staaltjes van misbruik niet mede. (Soc. Weekbl.) De Zoiner. Ook in Engeland is het Vrijdag een heerlijke dag ge weest, de schoonste lste Mei, zegt een Londensch blad, die er in jaren is geweest, en te meer genoten, nu het enkele dagen tevoren nog winter was. In de schaduw is het te Londen 75 gr. F. geweest, dat is 33 gr. meer dan een week geleden. Des nachts om 1 uur, tussche Vrijdag en Zaterdag, was 't nog 63 gr. In heel 1907 zyn er slechts 38 dagen geweest al deze opgaven gelden Londen dat de thermometer 70 gr. of meer aanwees. Den 12en Mei was 't de heetste van 't jaar, met i9 gr. in de schaduw. Het Londensche blad, waaraan we deze gegevens ontleenen, schrijft ook, dat in de parken in enkele uren het aanzien van boomen, grasvelden en perken veranderd was. Een onbekend beest. Maandag is te Londen een „onbekend beest" verkocht. Het is onlangs in Engeland aangevoerd. Men houdt het voor het welp van de kruising van een leeuw met een luipaard, of, in het bizondtr, met een tsjita, een soort luipaard van Z.W. Azië op Noord-Afrika. Dat is een beest, dat gemakkelijk getemd wordt en afgericht, om wild te vangen. De eigenaar van een beestenspel kocht het dier gisteren voor niet minder dan i 12.378. Jeugdige duellisten. De Makassaarsche correspondent van het „Soer. Hbld." schrijft, dat dezer dagen twee jeugdige Boegi- neezen daar ter plaatse, die reeds lang ruzie hadden, besloten hun veete met een duel uit te vechten. Het waren een knaap van 10 en een jongeling van circa 18 jaar. Beiden namen een geweer en gingen naar het strand. Zy stelden zich 10 pas van elkaar op, met ge laden geweer by den voet. De leider van het gevecht riep: schiet opl en daar werden de geweren vliegens vlug in den aanslag gebracht en vlogen twee kogels elkaar tegemoet. De eene trof den knaap in de borst, de andere doorboorde het onderlijf van den jongeling. De laatste was dadelijk dood; de knaap overleefde het gevecht. Het vechten en ruziemaken schijnt overigens te Mai- kassar in de lucht te zitten. Ieder loopt er met een mes, en als er een w> ek lang niemand doodgestoken is, is het een wonder, zegt het blad. Het martelaarschap der Duchoboren. Men weet, dat de sekte der Duchoboren, die wegens haar inderdaad wat wonderlijke levenswijze door de Russische regeering niet werden geduld, na bemiddeling van Tolstoi naar Kanada gingen. Ook daar bezorgen ze de overheid nog wel eens last. Gedurende den afge- loopen winter trok een groote troep leden van de sekte van Paskatsjwan naar Port Arthur in Ontario. Het is een tocht van ongeveer 1000 mijlen. Ze brachten er den winter door en leverden zich, uit louter godsvrucht, over aan allerlei martelingen. Zoo wandelden ze voort durend spiernaakt rond Een tijdlang ging dat goed, maar het aantal lieden, dat zich aan deze merkwaardige boetedoeningen stootte, werd hoe langer hoe grooter, totdat de regeering wel verplicht was, zich in de zaak te mengen. De Duchoboren werden eenvoudig beetge pakt en in Spoorwagens gelaten, die werden dichtge sloten. Zoo ging het naar Saskatsjwan, de legitieme verblijfplaats van de zwervers. Zoo kwam het, dat 't merkwaardig tooneel werd vertoond, van tientallen menschenkinderen, die naakt in spoorwagens zaten, en zich met onuitputtelijk geduld in dien toestand schikten. Een keizerlijke knoopeiigescliiedeuis. De Berlijnsche correspondent van de „Piccolo" weet een aardig historietje uit bet gezinsleven van het Duitsche keizerhuis te vertellen. Kort voor het vertrek naar Korfoe werd voor het prinsesje, waarschijnlijk voor de reis, een matrozenpak besteld. Het aanvallige dochtertje van keizer Wilhelm was in de wolken over haar mooie nieuwe pakje, maar één ding beviel haar niet: de knoopen. „Zou dat niet veranderd kunnen worden vroeg ze aan de modiste. „Welzeker, Koninklijke Hoogheid," antwoordde deze, „niets is gemakkelijker. Ik heb thuis een prachtige collectie knoopen, die uitmuntend zullen voldoen." „Maar waarom heeft u er die dan eigenlijk niet dadelijk aangemaakt?" „Waarom? Ja, iedere knoop kost een Mark." Het prinsesje vond dat eigenlijk heel erg duur. Maar de verzoeking was zeer sterk, en na eenige aarzeling zei ze: „Goed, ik zal het na den eten aan papa vragen, en 't u komen zeggen." Na het diner wachtte de modiste het besluit af. En met een pruilend gezichtje kwam de kleine prinses zeggen „Neen, papa vindt 't niet goed. Hij zegt, dat een Mark voor een knoop te duur is, en dat men 't geld maar niet zoo uit het raam kan gooien Een ti c in-diefstal. Den len Mei is in de Vereenigde Staten een brutale treindiefstal gepleegd. Zooiets is in Amerika lang niet zeldzaam, ja men zou haast zeggenhet behoort er tot de ailedaagsche gebeurtenissen. Maar ditmaal is er in de berooving van den trein toch wei iets zeer opmerke lijks. Het feit werd lil. niet gepleegd in het Verre Westen, maar in etn der staten van het dichtbevolkte Oosten, en nog wel bijna onder den rook eener groote industriestadPitLsburg, een nijverheidscentrum dat meer inwoners telt dan b.v. Rotterdam. De trein in quaestie was een sneltrein van de Pennsyivania-My. tusschen New York en St. Louis, van welkm gemeen lijk wordt gebruik gemaakt voor het verzenden van belangrijke geldsommen uit New York naar het Westen. De bandieten bevonden zich in den trein, overvielen den dienstdoenden postbeambte, bonden hem, trokken aan de noodrem en brachten daardoor den trein tot s aan op nog geen 16 K M. van Pittsburg. Zij verdwenen met medeneming van vier postzakken metaangeteeken- de brieven en pakketten met geldswaardigen inhoud. Treurige toestanden, Petersburgsche bladen dielen mede, dat eenigen tijd geleden in het district Koesnez (goevernement Saratof) 200 meisjes van 13 tot 17 jaar die aan Turken verkocht werden, die in Tasjkeud en Samarkand een uitgebreid afzetgebied voor deze levende koopwaar hebben. Daar deze handel en gros nogal sensatie wekte, hebben de kooplieden thans een nieuwe tactiek bedacht, waarte genover de autoriteiten machteloos staan. De handelaar trouwt namelijk met het gekochte meisje en verkoopt haar later. Nu zou men ook dezen verkoop kunnen straffen, doch daar de handelaar zich onmiddellijk, nadat 't contract afgesloten wordt, uit de voeten maakt, brengt dit velerlei moePykheden met zich. Dan komi er ,iog bij dat de Mohammedaansche meis jes over het geheel genomen, verbazend dom zyn, en dut er onder de Midd< 1 Aziatische inboorlirgen een hoogst eigenaardige opvatting o/er vrouwelijke eer heerscht, Een meisje dat in oen publiek huis 300 of 400 roebel verdiende, kan gemakkelijk een echtgenoot vinden, terwijl haar zo ter, voer wie de toekomstige heer-gemaal kalymm (oiu isgeld) moet betalen zoogoed als geen kans heeft. Een arme muzelman vindt het een buitenkansje een vrouw le kunnen trouwen die in het bezit is van een paar honderd roebels. Hoe ze er aan komt, kan hem niet schelen. Zoolang dit standpunt ge handhaafd blijft, kunnen er tegen don handel in blanke slavinnen daar te lande weinig of geen maatregelen genomen worden. Sport en gezondheid. De bewering wordt dikwijls vernomen, dat sport, en vooral het deelnemen aan wedstrijden, een schade aan de gezondheid doet, die dikwijls pas in het latere leven blijkt Een Engelsche arts he' ft, zich daarom geroepen gevoeld, de lotgevallen na te gaan van vroegere race roeiers, van 1829 tot 1869. De meesten verklaarden, dat zij van de beoefening der sport alleen profijt voor hun gezondheid hebben gehad. Sommigen echter klaagden over hartzwakte en digestie stoornissen. Dezen bleven echter bepaald in de minderheid. De geheele uitkomst was zeer ten gunste van do s >ort. Van de 403 antwoor den gaven 216 eigenlijk geen bijzonder eflfect aan, 167 een verbetering van den gezondhe.dstoestand en slechts 20 een achteruitgang. Japanners op reis Wij hebben eenigen tijd guleden moogedecld, dat oen gezelschap Japanners een reis om do wereld ging ma ken, om in landen, waar zij vonden, dat het er *.p aan kwam, een goeden indruk van het Japansche volk te ge ven. Het plan ging uit van een Tokioé«-he krant.de Asahi Sjimboen of Morgenster. Het gezelschap, 53 ht eren en 3 dames, is Zaterdagavond te Londen aangekomen, opge togen, hoet het, over hot verblyf in de Vereen igde Sta ten. Van Engeland gaan zij naar Parys en dan verder Italië, Duitschland, Rusland, Siberië, Japan Ontwikkeling der Chineesche meisjes. Over het algemeen zyn de Chineesche me sjes, tenzij zy van zeer voorname familie zyn of uit een Mandsjoe. geslacht stammen, niet voor haar pleizier op de wereld Om vele redenen is een meisje by de geboorte niet welkom. Terwijl de zoon in staat is, zyn ouders wan. neer zy oud zijn te ondersteunen, en hun eer aandoen door zyn loopbaan, gaat de dochter by haar huwel^ over naar do faniilio van haar man. Zij wordt dus roods by haar geboorte beschouwd als eon indringster in het gezin, waarvan zij later immers voor goed afscheid neemt. Bovendien mag volgens de godsdienstige voor. schriften alleen de zoon na den dood van den vader de voorgeschreven offers aan de voorouders brengen. Zoodra bet meisje eenigszins tot oordeelen in staat is, hoort en ziet zij reeds uit de vernederende wyzo, waar- op haar oudere zusters, schoonzusters, ja zelfs haar moeder door de mannelijke familieleden behandeld worden, wat ook haar later wacht. Wordt zy wat grooter, dan moet zy in huis blijven, en mag slechts op straat komen in gezelschap van volwassenen, en de angst om belasterd te worden, doet, vooral in kleine gemeenten, vele Chineesche meisjes zelfmoord plegen. Het te vondeling leggen en dooden van pasgeboren meisjes komt nog slechts in zeer enkele gevallen in het Zuiden van China voor. Wel worden zy dikwijls reeds zeer jong verkocht aan rijke kooplieden of hoog. geplaatste ambtenaais. In den regel wordt een meisje zoodra zij kan werken, in huis bezig gehouden met naaien en weven, of met de verzorging der zijderupsen. Zy moet haar moeder behulpzaam zijn in de keukenen haar vader in de werkplaats, indien hij een handwerk beoefent. Niemand denkt erover, een meisje lezen of schrijven te laten leeren of haar eenige ontwikkeling by te brengen. Daarvoor moet de familie maar zorgen, waartoe zij na haar huwelijk zal behooren. Doch vaas krijgt de jonge vrouw het daar nog erger dan thuis, waar allicht vader of moeder nog eenige ouderlijke liefde voor haar gevoelen. Ongehuwde Mandsjoe meisjes hebben het van het begin af veel beter. Wel is ook bjj de Mandsjoe-famil 6n meer blijdschap bjj de geboorte van een zoon, dan bjj die van een dochter, in verband met de offers aan de voorouders te brengen, doch voor de wet is haar pos i e in het gezin gelijk aan die van haar broeders. Zjj staat in rang boven de aangetrouwde zuster?, ja zelfs bo\en haar moeder, wanneer die uit „ander bloed" stamt. Zoolang zjj niet gehuwd is, heeft zjj ten allen tijde het recht, bjj haar broeder in huis te komen, en daar te doen wat zjj verkiest. Wanneer zjj htt noodig oor deelt, kan zy zelfs zijn bedienden wegzenden, en haar schoonzuster bevelen geven omtrent huishouding en op voeding. In Mandsjoe familien mag de vador niet zonder haar toeslemming beschikken over vermogen of eigendom van zjjn oudste dochter, en haar niet tegen haar wil uithuwelijken, evenmin als zjjn andere kinderen, wat de Mandsjoe meisjes ver boven haar Chineesche zusters vi r- heft. Zy mogen ook vóór haar huwelijk vrjj uit- en ingaan. Op het oogenblik worden er door de regeering pogin gen aangewend, om aan de Chineesche meisjes een betere opvoeding te bezorgen, en tevens het onderschei J tusschen Mandsjoers en Chinoezen op te heffen. Slaagt zy hierin, dan zal er zeker verbetering komen, ook in het lot der Chineesche meisjes, want het is niet aan te nemen, dat de Mandsjoedochter, met haar krachtig ont wikkeld gevoel van eigenwaarde, zich ook zal schikken in het vernederende leven der Chineesche meisjes. (Hdbl.) Eenheid boven alles. De Nederlander merkt op. dal in den laatsten tijd wederom van verschillende zijden de klacht is ver nomen, dat De Standaard vaak geheel onjuist het ge voelen harer bestrijders meedeelt, of elke tegenspraak stelselmatig verzwijgt en in doodzwijgen haar heil zoekt. Het blad klaagt daarover thans niet meer, omdat het heeft keren inzien, dat die méthode van strijd- voeren onverbreekbaar samenhangt met de taktiek, waar van, in de oogen van dr. Kuyper, de toekomst van Nederland afhangt. Dr. Kuyper gelooft in de kracht der eenheid. Aan de'eenheid der partij, zonder welke geen succes bereikbaar is, hangt alles: daarvoor moet alles zwichten, wat of wie het ook zij. Tot verkrijging van zulk eene eenheid op politiek gebied zijn noodig: lo. een leider, dien men onvoor waardelijk volgt als zijn aanvoerder; 2o. een organisatie, die de leider geheel in zijn hand heeft. Het leiderschap heeft hij in de eerste plaats ver kregen, door zich tot tolk te maken van Zekere gods dienstige overtuigingen, die diep geworteld zijn in een vrij talrijk, en zeker niet het minst goede en ernstige deel van ons volk, 't welk zeer zeker in staat is met groote zelfstandigheid over die godsdienstige vraag stukken een eigen oordeel te vormen. In de tweede plaats veroverde dr. Kuyper het door hem begeerde vertrouwen door zijn persoonlijke gaven. Deze leider schiep een organisatie, die niet enkel ten doel had de kiezers bij het kiezen van Kamer-, Staten- of Gemeenteraadsleden behulpzaam te zijn, maar tevens toL vaststelling en verbreiding van zekere begin selen en van zekere inzichten op staatkundig gebied. Voor dit laatste was voortdurende leiding dei' geesten noodig, en den leider stond de gelegenheid open. om in een dagblad, waarover hij alleen de beschikking had, de Jeiding te geven die hij zelf goedvond. In 1879 en volgende jaren brandde de sehoolquaestie in al haar felheid. Over d i e quaestie, zoo zegt De Nederlander verder, kan het volk, dat Christelijke beginselen is toegedaan, zeer goed oordeelen; die quaestie toch hangt samen met den godsdienst. Maai' hoe nu over al die andere quaeslics te oor deelen, die op staatkundig gebied om oplossing vragen? Daarover konden eenige algemeenheden misschien een weinig licht verspreiden, maar op verre na niet vol doende. Immers is daarvoor noodig, wat in de jongste Stan daard-litteratuur is aangediend onder den term re- flexie Op politiek gebied komt het allereerst op reflexie aan; immers geldt het daar de oplossing van zeer samengestelde vraagstukken; oplossingen, die in hare, voor den minder scherpziende verborgen gevol gen hoogst verderfelijk kunnen zijn. De Standaard beweert dal die „reflexie" van minder belang is, en stelt het voor alsof in plaats daarvan het „instinctieve" kan dienst doen. Zij beroept zich daarbij o. a. op Groen van P., die hetzelfde zou geleerd hebben. Volkomen terecht, voor zoover onder of achter een politiek vraagstuk het religieuze verborgen is. Meer staat in het door haar aahganialde citaat van Groen dan ook niet. Diens woorden stemmen geheel overeen met wat hij, tot aan zijn dood toe, steeds heeft beweerd „Ook op het oordeel van den geringste naar de wereld moet worden gelet, omtrent vragen welke met hart en geweten, met geloof en ehris- telijke plichtsbetrachting in verband staan." Zelfs werd daaraan nóg een beperking toege voegd „Ook van den gerings ten naar de wereld, d i e zij n levenswijsheid in de Heilige Schrift zoek L" Dr. Kuyper zelf, aldus gaat hel blad voort, hecht aan „reflexie' dan ook heel wat meer waarde dan aan „instinctief leven", zoodra de staatkundige quaestie met godsdienstige overtuiging niet onmiddellijk samen hangt. Zin) ging hij, bij Taks kies wet voorstel, in tegen den „distinctieven tegenzin, tegen algemeen kiesrecht, die in t algemeen tot dien tijd toe Hij ons volk bestond. Eveneens tegen de „instinctieve" overtuiging van zeer vele antirevolutionnairen, dat verzekering „uit den booze" is. Hij schreef zelf te harer bestrijding een lang betoog, en ook nu nog kan men niet zeggen, dat in 't alge meen verzekering bij het antirevolutionaire volksdeel geliefd is. t Zelfde geldt van verzekeringsplicht, iets dal mis schien op motieven aan de reflexie ontleend wel ver dedigbaar is, maar, als sterk riekend naar staatsalmücht met antirevolutionaire „instincten" weinig iu harmo nie is.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1908 | | pagina 6