Gemengd Nieuws.
Uit en voor de pers.
Bezoek Eerste Kamerleden.
Evenals ten vorigen jare, zal ook dit jaar een groep
leden van de Eerste Kamer der Staten-Generaal, verge
zeld door den griffier der Kamer, een deel des lands be
zoeken.
Ditmaal zal de tocht in de 2e helft dezer maand door de
provincie Zeeland gedaan worden. Het plan bestaat o a.
te bezoekenMiddelburg, voor de gebouwen van geschie
denis en kunst; Vlissingen, voor de havenwerken; Ter
Neuzen, voor het kanaal en nog enkele andere plaatsen
in verband met de polderinrichting en waterstaatswer
ken.
Slapte.
Aan alle wevers der naamlooze vennootschap Ramen
Union, te Lonneker, is wegens slapte het werk met 14
dagen opgezegd.
Droevi*.
Een droevig ongeluk is er Maandagavond te Lekker-
kerk gebeurd. De vrouw van C. B. zou over een hekje
in de buitendeur stappen. Zij bleef haken, viel en werd
met gebroken hals opgenomen. De dood trad spoedig
daarna in.
Wegens belasting ontduiken?
De Haagsche Kroniekschrijver van de rN. Gr. Ct.
vermeldt nog het volgende over het Koninklijk bezoek
aan Zaandam, om een feit, dat zich daarbij heeft ^oor-
gedaan, in het juiste licht te plaatsen. „Ik doe dat,
zoo zegt hij, „omdat men er een onjuiste voorstelling
van gegeven heeft en niet geschroomd heeft het te
doen voorkomen alsof daarbij een zekere antipathie der
Koningin van min of meer religieuzen aard in t spel
zou znn geweest. Niets is minder waar.
De zaak is deze. In het plan der bezoeken, hoor
H. M. aan verschillende instellingen van liefdadigheid,
kunst en nijverheid in de hoofdstad en aan de Zaan
te brengen, was oorspronkelijk ook een bezichtiging
opgenomen aan een fabriek, waaraan het bezoek achter
wege bleef. Ik duid om niemand onaangenaam te
zyn, noch de inrichting, noch zelfs de plaats van vesti
ging aan.
Men heeft de verandering van programma zeer ten
onrechte toegeschreven aan minder nobele invloeden
het nalaten van het bezoek was zeker voor de fabrikan
ten en hun personeel een groote teleurstelling, maar
wat was de oorzaak Toen bekend werd dat de
Koningin en Prins 't plan hadden de fabriek in quaestie
te bezoeken, ging er in den kring van de vakgenooten
een kreet van verontwaardiging op, omdat vrij a'8e'
meen bekend was dat de firma, die voor de eer van het
Koninklijk bezoek was in aanmerking gebracht, zich
sedert jaren, met meer dan groote waarschijnlijkheid,
aan belastingontduikingen schuldig maakte, zonder
dat de fiscus wat op haar had, maar zeer ten schade
van de eerlijke concurrenten. Deze laatsten kwamen
bij de autoriteiten, die in deze invloed konden uitoefe
nen, tegen 't voornemen der Koningin op. Er werd bjj
de bevoegde belasting-ambtenaren onderzoek ingesteld
en deze verklaarden dat zij, hoewel het bewijs niet te
leveren was, de vaste overtuiging hadden van de
waarheid der geuite beschuldiging. Daarop besloot de
Koningin om het voorgenomen bezoek niet te brengen.
Ik vind dat volkomen correct en een welverdiende les
voor hen, die maar al te vaak ongestraft het land te
korl doen."
„Sjouwtjes."
Aan de Heldersche en Tesselsche vletterlieden, die
hulp hebben verleend bij de stranding van de stoom
schepen „Bencliff" en „Perseveranza", onlangs op de
Noorderhaaks gestrand, is daarvoor uitbetaald resp.
f13.000 en f12.000, te zamen f26.000. Hoewel deze be
dragen over een groot aantal hoofden moeten worden
verdeeld, zoo zijn deze „sjouwtjes", zooals ze worden
genoemd, een aardig buitenkansje en zeer welkom in
deze dagen, nu door hen met de visscherij zoo weinig
valt te verdienen.
Doodeljjk ongeluk.
Te De Lutte nabij Oldenzaal reed Vrijdagnamiddag
de landbouwer J. Oude Nijhuis een zwaar beladen
wagen met hout huiswaarts, toen eensklaps de paarden
op hol sloegen. De man die vóór op den wagen zat,
stortte op den grond en werd een eindje bij de leidsels
meegesleurd, toen de paarden een andere richting
namen en hem de wielen over hoofd en borst gingen.
Vreeselijk verminkt werd de ongelukkige dood opge
nomen. Een knaap, die achter op den wagen zat, kwam
met den schrik vrij. De paarden werden op verren af
stand van de plaats waar het ongeluk voorviel, tot
staan gebracht. De man was gehuwd en ongeveer 55
jaren oud.
Een raar heer.
In een niet-rook soupé derde-klasse van een trein uit
Winterswijk naar Amsterdam zat een man zijn pijpje
te rook en. Twee medereizigers maakten hem opmerk
zaam, dat dit niet mocht. De man stopte nu zijn pijp
weg, maar stak uit wraak eenige papieren in brand,
waardoor de gordijntjes vlam vatten en het houtwerk
begon te schroeien.
De mede-reizigers maakten nu gebruik van de nood
rem, waarna het vuur met eenige emmers water werd
gebluscht.
De rooker zal nu vermoedelijk wel eerlang „een lee-
lijke pijp" rooken.
Alles naar Diiitschland.
Door den commissaris der Koningin in Gelderland
werden in April 700 bewijzen van Nederlanderschap
afgegeven, bijna alle aan personen, die in Duitschland
zijn gaan werken. In de eerste drie maanden van dit
jaar werden in Gelderland 1800 bewijzen van Neder
landerschap uitgereikt, ook voor 't groote meerendeel
aan in Duitschland verbljjvenden.
Een moord.
Men meldt uit Rotterdam
Zondagmiddag heeft de 23-jarige bootwerker C. Q. in
een café aan de Lange Torenstraat 10 alhier, de 30jarige
Petronella v. d. A., een gescheiden vrouw, die een
slecht leven leidde, in de beruchte Wijde Broedersteeg
met 11 messteken als het ware afgemaakt.
Q. had liefde voor haar opgevat en wilde haar mee
nemen naar zijn woning aan de Hartmanstraat, waar
zij vroeger een jaar als huishoudster bij hem had inge
woond. Zij was evenwel niet van hem gediend,
waarop hij Zondagmiddag in een aanval van razernij de
vrouw doodstak.
Verschillende steken troffen haar in het hart en de
longen. De dood volgde onmiddellijk.
Een politie-agent, die uit het nabij zijnde politiebureau
kwam toesnellen, arresteerde den moordenaar. De man
legde een volledige bekentenis af. Het verminkte lijk
werd naar de sectiekamer in het Ziekenhuis gebracht
om geschouwd te worden. De dader is naar het Huis
van Bewaring overgebracht.
Gevaarlijk snoepgoed.
Te Midwolda werden twee kinderen, na het gebruik
van snoepgoed, ongesteld. Een hunner is overleden.
Een schaking.
De vader van het weeshuis der Hervormde Diaconie
te Assen die zich 19 April met een 17-jarige verpleegde
verwijderde, is Zondagavond met dat meisje op den
Beiier weg aangehouden.Hij is in arrest gesteld en zij
in „Ons Huis" opgenomen.
Wethouders-pensioen.
De socialistische raadsleden Duijs en Prins te Zaandam
hebben een voorstel ingediend om aan de weduwe van
den overleden wethouder Windhouwer gedurende 10
jaar een toelage van f300 uit de gemeentekas te ver-
leenen.
De overige raadsleden hebben daarna het voorstel
ingezonden om die toelage te bepalen op f500 per jaar
en haar levenslang te verleenen.
Dat staat er slecht voor.
Het staat er in de lage veenderen te Nijehorne (Fr.)
slecht voor. De klijntrekkers en turfgravers houden
streng vast aan het geëschte loon van 5 ets. per 16
vierkante Meter, meer dan de verveners boden. Van
toegeven is bjj hen geen sprake en ook de verveners
willen de verhooging niet geven. Door een enkelen arbei
der wordt gewerkt; de massa staakt. En de tjjd gaat zijn
gang. In de andere lage venen te Beets, Oldeouwer,
Stobbegat wordt reeds eenige weken druk goveend en
de verveners te Nijehorne beginnen te vreezen, dat vait
hunne vervening dit vooijaar of niets of heel weinig
komen zal.
De stakers zyn zoo kalm mogelijk, éénmaal per week
vergaderen zjj en gaan dan weer huiswaarts, om het
besluit der verveners af te wachten.
De omstandigheden dat de turfmakers met de klijn
trekkers ééne lyn trekken, maakt de positie der verve
ners nog moeilijker.
Een levensgevaarlijke weg.
Dat is, als de duisternis is aangebroken, de groote
weg van Amsterdam naar Haarlem, en de schuld hier
van draagt de electrische tram.
Men weet, dat reeds menigmaal personen door de tram
zijn overreden, die daarbij veelal slachtoffer waren van
eigen onvoorzichtigheid, doordat zij op de trambaan lie
pen of zelfs lagen. Om dit te voorkomen liet de direc
tie der tram de motorwagens voorzien van electrische
schijnwerpers, installaties, die een alles verblindend licht
wel 500 meter voor zich uitwerpen en de bestuurdersin I
i staat stellen, om op zoo voldoenden afstand het terrein
vóór zich te overzien, dat zjj tjjdig kunnen stoppen, als
zjj onraad bemerken.
Wetend, hoe alles verblindend die schijnwerpers zijn,
hadden in den beginne de bestuurders de gewoonte om
bjj de nadering van een automobiel den lichtbundel even
stop te zetten, zoodat de chauffeur den weg kon blijven
waarnemen. In den laatsten tjjd gebeurt dit echter niet
en het gevolg is, dat als een automobiel komt in zoo'n
lichtstraal, de chauffeur dermate verblind wordt, dat hjj
niets meer ziet, en zjjn wagen niet meer kan besturen.
Reeds een paar maal heeft het geen haar gescheeld,
of er was een ernstig ongeluk geschied, tengevolge van
dit teveel aan licht.
Naar wjj vernemen, zal thans van de zijde der auto
mobilisten een adres gericht worden aan Gedeputeerde
Staten dezer provincie, met het verzoek, maatregelen te
treffen, die verhinderen, dat de electrische tram den weg
onveilig maakt, vóórdat ernstiger ongevallen er door
worden veroorzaakt. (N. v. N.)
Nedcrlandsche Kaarden fokkerij.
De fokkers uit de Neder-Betuwe dooien mede:
Onze oostelijke nabuur blijft een flink afnemer onzer
paarden. Dat hij hier en in de omgeving een goede
keuze vindt, blijkt uit de groote aankoopen op de
markten en het herhaald bezoek van handelaars. Zoo
hield einde der vorige week de bekende groothandelaar
Franz-Augustin op verschillende c> ntra van paarden
fokkerij groote monsteringen tot het werven van paar
den voor de groote jaarljjksche tentoonstelling te
Dresden. De heer Hertz zal eveneens een groot transport
paarden van bovenlandsch ras aankoopen, geschikt voor
Duitschland, van 4—10-jarigen leeftijd, goed bevleesd,
niet mager en onverschillig welke kleur, in prjjzen van
f400—700 en hooger.
In het welbegrepen belang van landbouwers en paar
denfokkers ligt het, met deugdelpe paarden deze
monsteringen flink te steunen. Moedig blijf ik derhalve
de steeds door mjj aanbevolen kruising volhouden. Of
komen deze handelaars niet uit landen, waar wedrennen
enz. gehouden worden vraagt de heer W. G. v. d. Wal
te Heemstede in de „Nid. Sport."
Vliegen.
De Parjjsche berichtgever van het Hbld. schrijft:
Zaterdag zouden de twee felle concurrenten of
liever convolanten als men correct wil zjjn F.orman
en Del&grange met hunne gelijke en gelijkvormige op
vliegers een aanval doen op den prjjs-Armengaud van
10.000 francs, uitgeloofd voor den luchtschipp»r die voor
het eersteen kwartier met de wielen van den grond
zou bljjven. Het is hun niet gelukt, maar dat en de
val van Delagrange, die hem zijn geheele machine
kostte, is niet hun eigen schuld, maar die van het
buitengewoon lastige en ongezeggelyke publiek.
Officieel staat de toegang tot het manoeuvreveld te Issy
slechts open aan de journalisten, voorzien van een coupe
file, en aan de leden der Automobiel Club de France.
Maar de gendarmes, die de toegangen tot het grootë
veld te bewaken hebben, zijn eenerzijds te gering in
aantal en aan den anderen kant véél te gevoelig voor
een vriendelijk woord en een zilverling. Zoo waren er
naar schatting een tienduizendtal toeschouwers
aanwezig, die het den luchtschippers èn door hun aan
tal en door hun ongewoonte om met de noodige kalmte
proefvluchten van verre te volgen, bijzonder lastig
maakten. Forman gaf dan ook al gauw zijn pogingen
op, omdat hij bang was voor ongelukken. Delagrange
echter bleef doorzetten, en het gevolg was dat hij op
een gegeven oegenblik, bij een mislukte poging om een
bocht te beschrijven, een aantal lastige toeschouwers
dreigde te verpletteren. In zijn angst gaf hij een plot-
selingen draai aan zijn stuur, die wel het leven der
bedreigden redde, maar tengevolge had dat zij n machine
tegen een auto, die in de buurt stond en daarna tegen
den grond te pletter sloeg. Hij kwam er zelf goed af,
maar zal eenige weken moetan wachten en eenige dui
zenden francs moeten uitgeven eer hij nieuwe proef
nemingen kan doen.
Men dringt er nu op aan,dat het toezicht op het toe
laten van toeschouwers zeer zal worden verscherpt, of
dat de luchtschippers een ander grooter terrein tot hun
beschikking krijgen. Het is te hopen dat aan die eischen
door de autoriteiten zal worden voldaan vóór het kalf
verdronken is, in casu vóór eenige onvoorzichtigen hun
nieuwsgierigheid met den dood bekoopen.
Uit Kusland.
De gevangenissen in Rusland zijn overvol. Er worden
op 't oogenblik 51000 meer in de gevangenissen gebor
gen dan er plaats is. Dat komt gedeeltelijk, omdat men
in de gevangenissen eenige duizenden tot dwangarbeid
in Siberië veroordeelden heeft opgesloten, die wachten
op hun bestemming. Het verblijf van die ballingen in
de gevangenissen in benauwde hokken met veel te
weinig ruimte, waar gebrek is aan licht en lucht beide,
is bijna ondragelijk en voortdurend klagen de directeu
ren der gevangenissen, dat men de tot ballingschap
veroordeelden zoolang op hun bestemming laat wachten.
Ook de betrokken gevangenen zeiven klagen ei over.
Het komt meermalen voor, dat die gevangenen den
directeur smeeken hen toch naar Siberië te laten gaan,
daar het verblijf in de gevangenissen voor hen een]
onduldbare marteling is. Doch de directeuren zijn''
zeiven machteloos en kunnen aan den onhoudbaren
toestand weinig veranderen. Het eenige wat zjj doen
kunnen, is vertoogen sturen naar St. Petersburg, maar
het duurt door den bureaukratischen rompslomp in
Rusland dikwijls heel lang eer zulk een stuk ter be-
voegder plaatse is aangeland, laat staan beantwoord.
Brave dokters.
Het „Musée Social" deelt in het Maartnummer eenige
gevallen mede van uoktoren, die er hun werk van
nlaakten, ongelukken te exploiteëren, er les in te ge
ven, ja zelfs te verwekken. Van een dier gevallen wordt
hier het voornaamste medegedeeld.
Een bouwondernemer zond twee volmaakt gezonde
werklieden naar één dokter, die vermoed werd, derge
lijke ignobele practijken te bedrijven. Een der werklie
den verklaarde„De dokter gaf mij den raad naar huis
te gaan, den conciërge te trakteeren en hem te vragen,
wanneer iemand naar mij kwam zien, te antwoorden,
dat ik ziek te bed lag en de dokter dagelijks kwam
kijken. Over 14 dagen moet gij terugkomen, dan zal de
dokter der verzekeringsmaatschappij u onderzoeken.
Vervolgens vroeg hij mij, of ik kameraden had op de
werkplaats, en op mijn bevestigend antwoord zeide hij:
gij moet hen uitleggen, hoe men vallen kan, wat hjj
daarop voordeed, en hun zeggen, mij als dokter te ne
men. lederen keer, dat gij mij een patiënt brengt, krijgt
gij 5 francs."
Zoover is het gelukkig bij ons, met onze Ongevallen
wet, ondanks alle klachten, niet gekomen. Ten minste,
de verslagen der Rijksverzekeringsbank deelen zulke
krasse staaltjes van misbruik niet mede.
(Soc. Weekbl.)
De Zoiner.
Ook in Engeland is het Vrijdag een heerlijke dag ge
weest, de schoonste lste Mei, zegt een Londensch blad,
die er in jaren is geweest, en te meer genoten, nu het
enkele dagen tevoren nog winter was. In de schaduw
is het te Londen 75 gr. F. geweest, dat is 33 gr. meer
dan een week geleden. Des nachts om 1 uur, tussche
Vrijdag en Zaterdag, was 't nog 63 gr. In heel 1907 zyn
er slechts 38 dagen geweest al deze opgaven gelden
Londen dat de thermometer 70 gr. of meer aanwees.
Den 12en Mei was 't de heetste van 't jaar, met i9 gr.
in de schaduw. Het Londensche blad, waaraan we deze
gegevens ontleenen, schrijft ook, dat in de parken in
enkele uren het aanzien van boomen, grasvelden en
perken veranderd was.
Een onbekend beest.
Maandag is te Londen een „onbekend beest" verkocht.
Het is onlangs in Engeland aangevoerd. Men houdt het
voor het welp van de kruising van een leeuw met een
luipaard, of, in het bizondtr, met een tsjita, een soort
luipaard van Z.W. Azië op Noord-Afrika. Dat is een
beest, dat gemakkelijk getemd wordt en afgericht, om
wild te vangen. De eigenaar van een beestenspel kocht
het dier gisteren voor niet minder dan i 12.378.
Jeugdige duellisten.
De Makassaarsche correspondent van het „Soer.
Hbld." schrijft, dat dezer dagen twee jeugdige Boegi-
neezen daar ter plaatse, die reeds lang ruzie hadden,
besloten hun veete met een duel uit te vechten. Het
waren een knaap van 10 en een jongeling van circa 18
jaar. Beiden namen een geweer en gingen naar het
strand. Zy stelden zich 10 pas van elkaar op, met ge
laden geweer by den voet. De leider van het gevecht
riep: schiet opl en daar werden de geweren vliegens
vlug in den aanslag gebracht en vlogen twee kogels
elkaar tegemoet. De eene trof den knaap in de borst,
de andere doorboorde het onderlijf van den jongeling.
De laatste was dadelijk dood; de knaap overleefde
het gevecht.
Het vechten en ruziemaken schijnt overigens te Mai-
kassar in de lucht te zitten. Ieder loopt er met een
mes, en als er een w> ek lang niemand doodgestoken
is, is het een wonder, zegt het blad.
Het martelaarschap der Duchoboren.
Men weet, dat de sekte der Duchoboren, die wegens
haar inderdaad wat wonderlijke levenswijze door de
Russische regeering niet werden geduld, na bemiddeling
van Tolstoi naar Kanada gingen. Ook daar bezorgen ze
de overheid nog wel eens last. Gedurende den afge-
loopen winter trok een groote troep leden van de sekte
van Paskatsjwan naar Port Arthur in Ontario. Het is
een tocht van ongeveer 1000 mijlen. Ze brachten er den
winter door en leverden zich, uit louter godsvrucht,
over aan allerlei martelingen. Zoo wandelden ze voort
durend spiernaakt rond Een tijdlang ging dat goed,
maar het aantal lieden, dat zich aan deze merkwaardige
boetedoeningen stootte, werd hoe langer hoe grooter,
totdat de regeering wel verplicht was, zich in de zaak
te mengen. De Duchoboren werden eenvoudig beetge
pakt en in Spoorwagens gelaten, die werden dichtge
sloten. Zoo ging het naar Saskatsjwan, de legitieme
verblijfplaats van de zwervers.
Zoo kwam het, dat 't merkwaardig tooneel werd
vertoond, van tientallen menschenkinderen, die naakt
in spoorwagens zaten, en zich met onuitputtelijk geduld
in dien toestand schikten.
Een keizerlijke knoopeiigescliiedeuis.
De Berlijnsche correspondent van de „Piccolo" weet
een aardig historietje uit bet gezinsleven van het
Duitsche keizerhuis te vertellen.
Kort voor het vertrek naar Korfoe werd voor het
prinsesje, waarschijnlijk voor de reis, een matrozenpak
besteld. Het aanvallige dochtertje van keizer Wilhelm
was in de wolken over haar mooie nieuwe pakje, maar
één ding beviel haar niet: de knoopen.
„Zou dat niet veranderd kunnen worden vroeg ze
aan de modiste. „Welzeker, Koninklijke Hoogheid,"
antwoordde deze, „niets is gemakkelijker. Ik heb thuis
een prachtige collectie knoopen, die uitmuntend zullen
voldoen."
„Maar waarom heeft u er die dan eigenlijk niet
dadelijk aangemaakt?"
„Waarom? Ja, iedere knoop kost een Mark."
Het prinsesje vond dat eigenlijk heel erg duur. Maar
de verzoeking was zeer sterk, en na eenige aarzeling
zei ze: „Goed, ik zal het na den eten aan papa vragen,
en 't u komen zeggen." Na het diner wachtte de modiste
het besluit af.
En met een pruilend gezichtje kwam de kleine
prinses zeggen „Neen, papa vindt 't niet goed. Hij
zegt, dat een Mark voor een knoop te duur is, en dat
men 't geld maar niet zoo uit het raam kan gooien
Een ti c in-diefstal.
Den len Mei is in de Vereenigde Staten een brutale
treindiefstal gepleegd. Zooiets is in Amerika lang niet
zeldzaam, ja men zou haast zeggenhet behoort er tot
de ailedaagsche gebeurtenissen. Maar ditmaal is er in
de berooving van den trein toch wei iets zeer opmerke
lijks. Het feit werd lil. niet gepleegd in het Verre
Westen, maar in etn der staten van het dichtbevolkte
Oosten, en nog wel bijna onder den rook eener groote
industriestadPitLsburg, een nijverheidscentrum dat
meer inwoners telt dan b.v. Rotterdam. De trein in
quaestie was een sneltrein van de Pennsyivania-My.
tusschen New York en St. Louis, van welkm gemeen
lijk wordt gebruik gemaakt voor het verzenden van
belangrijke geldsommen uit New York naar het Westen.
De bandieten bevonden zich in den trein, overvielen
den dienstdoenden postbeambte, bonden hem, trokken
aan de noodrem en brachten daardoor den trein tot
s aan op nog geen 16 K M. van Pittsburg. Zij verdwenen
met medeneming van vier postzakken metaangeteeken-
de brieven en pakketten met geldswaardigen inhoud.
Treurige toestanden,
Petersburgsche bladen dielen mede, dat eenigen tijd
geleden in het district Koesnez (goevernement Saratof)
200 meisjes van 13 tot 17 jaar die aan Turken verkocht
werden, die in Tasjkeud en Samarkand een uitgebreid
afzetgebied voor deze levende koopwaar hebben. Daar
deze handel en gros nogal sensatie wekte, hebben de
kooplieden thans een nieuwe tactiek bedacht, waarte
genover de autoriteiten machteloos staan. De handelaar
trouwt namelijk met het gekochte meisje en verkoopt
haar later. Nu zou men ook dezen verkoop kunnen
straffen, doch daar de handelaar zich onmiddellijk, nadat
't contract afgesloten wordt, uit de voeten maakt,
brengt dit velerlei moePykheden met zich.
Dan komi er ,iog bij dat de Mohammedaansche meis
jes over het geheel genomen, verbazend dom zyn, en
dut er onder de Midd< 1 Aziatische inboorlirgen een
hoogst eigenaardige opvatting o/er vrouwelijke eer
heerscht, Een meisje dat in oen publiek huis 300 of
400 roebel verdiende, kan gemakkelijk een echtgenoot
vinden, terwijl haar zo ter, voer wie de toekomstige
heer-gemaal kalymm (oiu isgeld) moet betalen zoogoed
als geen kans heeft. Een arme muzelman vindt het een
buitenkansje een vrouw le kunnen trouwen die in het
bezit is van een paar honderd roebels. Hoe ze er aan
komt, kan hem niet schelen. Zoolang dit standpunt ge
handhaafd blijft, kunnen er tegen don handel in blanke
slavinnen daar te lande weinig of geen maatregelen
genomen worden.
Sport en gezondheid.
De bewering wordt dikwijls vernomen, dat sport, en
vooral het deelnemen aan wedstrijden, een schade aan
de gezondheid doet, die dikwijls pas in het latere leven
blijkt Een Engelsche arts he' ft, zich daarom geroepen
gevoeld, de lotgevallen na te gaan van vroegere race
roeiers, van 1829 tot 1869. De meesten verklaarden, dat
zij van de beoefening der sport alleen profijt voor hun
gezondheid hebben gehad. Sommigen echter klaagden
over hartzwakte en digestie stoornissen. Dezen bleven
echter bepaald in de minderheid. De geheele uitkomst
was zeer ten gunste van do s >ort. Van de 403 antwoor
den gaven 216 eigenlijk geen bijzonder eflfect aan, 167
een verbetering van den gezondhe.dstoestand en slechts
20 een achteruitgang.
Japanners op reis
Wij hebben eenigen tijd guleden moogedecld, dat oen
gezelschap Japanners een reis om do wereld ging ma
ken, om in landen, waar zij vonden, dat het er *.p aan
kwam, een goeden indruk van het Japansche volk te ge
ven. Het plan ging uit van een Tokioé«-he krant.de Asahi
Sjimboen of Morgenster. Het gezelschap, 53 ht eren en 3
dames, is Zaterdagavond te Londen aangekomen, opge
togen, hoet het, over hot verblyf in de Vereen igde Sta
ten. Van Engeland gaan zij naar Parys en dan verder
Italië, Duitschland, Rusland, Siberië, Japan
Ontwikkeling der Chineesche meisjes.
Over het algemeen zyn de Chineesche me sjes, tenzij
zy van zeer voorname familie zyn of uit een Mandsjoe.
geslacht stammen, niet voor haar pleizier op de wereld
Om vele redenen is een meisje by de geboorte niet
welkom. Terwijl de zoon in staat is, zyn ouders wan.
neer zy oud zijn te ondersteunen, en hun eer aandoen
door zyn loopbaan, gaat de dochter by haar huwel^
over naar do faniilio van haar man. Zij wordt dus roods
by haar geboorte beschouwd als eon indringster in het
gezin, waarvan zij later immers voor goed afscheid
neemt. Bovendien mag volgens de godsdienstige voor.
schriften alleen de zoon na den dood van den vader de
voorgeschreven offers aan de voorouders brengen.
Zoodra bet meisje eenigszins tot oordeelen in staat is,
hoort en ziet zij reeds uit de vernederende wyzo, waar-
op haar oudere zusters, schoonzusters, ja zelfs haar
moeder door de mannelijke familieleden behandeld
worden, wat ook haar later wacht. Wordt zy wat
grooter, dan moet zy in huis blijven, en mag slechts
op straat komen in gezelschap van volwassenen, en de
angst om belasterd te worden, doet, vooral in kleine
gemeenten, vele Chineesche meisjes zelfmoord plegen.
Het te vondeling leggen en dooden van pasgeboren
meisjes komt nog slechts in zeer enkele gevallen in
het Zuiden van China voor. Wel worden zy dikwijls
reeds zeer jong verkocht aan rijke kooplieden of hoog.
geplaatste ambtenaais. In den regel wordt een meisje
zoodra zij kan werken, in huis bezig gehouden met
naaien en weven, of met de verzorging der zijderupsen.
Zy moet haar moeder behulpzaam zijn in de keukenen
haar vader in de werkplaats, indien hij een handwerk
beoefent. Niemand denkt erover, een meisje lezen of
schrijven te laten leeren of haar eenige ontwikkeling
by te brengen. Daarvoor moet de familie maar zorgen,
waartoe zij na haar huwelijk zal behooren. Doch vaas
krijgt de jonge vrouw het daar nog erger dan thuis,
waar allicht vader of moeder nog eenige ouderlijke
liefde voor haar gevoelen.
Ongehuwde Mandsjoe meisjes hebben het van het
begin af veel beter. Wel is ook bjj de Mandsjoe-famil 6n
meer blijdschap bjj de geboorte van een zoon, dan bjj
die van een dochter, in verband met de offers aan de
voorouders te brengen, doch voor de wet is haar pos i e
in het gezin gelijk aan die van haar broeders. Zjj staat
in rang boven de aangetrouwde zuster?, ja zelfs bo\en
haar moeder, wanneer die uit „ander bloed" stamt.
Zoolang zjj niet gehuwd is, heeft zjj ten allen tijde
het recht, bjj haar broeder in huis te komen, en daar
te doen wat zjj verkiest. Wanneer zjj htt noodig oor
deelt, kan zy zelfs zijn bedienden wegzenden, en haar
schoonzuster bevelen geven omtrent huishouding en op
voeding.
In Mandsjoe familien mag de vador niet zonder haar
toeslemming beschikken over vermogen of eigendom
van zjjn oudste dochter, en haar niet tegen haar wil
uithuwelijken, evenmin als zjjn andere kinderen, wat de
Mandsjoe meisjes ver boven haar Chineesche zusters vi r-
heft. Zy mogen ook vóór haar huwelijk vrjj uit- en
ingaan.
Op het oogenblik worden er door de regeering pogin
gen aangewend, om aan de Chineesche meisjes een
betere opvoeding te bezorgen, en tevens het onderschei J
tusschen Mandsjoers en Chinoezen op te heffen. Slaagt
zy hierin, dan zal er zeker verbetering komen, ook in
het lot der Chineesche meisjes, want het is niet aan te
nemen, dat de Mandsjoedochter, met haar krachtig ont
wikkeld gevoel van eigenwaarde, zich ook zal schikken
in het vernederende leven der Chineesche meisjes.
(Hdbl.)
Eenheid boven alles.
De Nederlander merkt op. dal in den laatsten tijd
wederom van verschillende zijden de klacht is ver
nomen, dat De Standaard vaak geheel onjuist het ge
voelen harer bestrijders meedeelt, of elke tegenspraak
stelselmatig verzwijgt en in doodzwijgen haar heil zoekt.
Het blad klaagt daarover thans niet meer, omdat
het heeft keren inzien, dat die méthode van strijd-
voeren onverbreekbaar samenhangt met de taktiek, waar
van, in de oogen van dr. Kuyper, de toekomst van
Nederland afhangt.
Dr. Kuyper gelooft in de kracht der eenheid.
Aan de'eenheid der partij, zonder welke geen succes
bereikbaar is, hangt alles: daarvoor moet alles zwichten,
wat of wie het ook zij.
Tot verkrijging van zulk eene eenheid op politiek
gebied zijn noodig: lo. een leider, dien men onvoor
waardelijk volgt als zijn aanvoerder; 2o. een organisatie,
die de leider geheel in zijn hand heeft.
Het leiderschap heeft hij in de eerste plaats ver
kregen, door zich tot tolk te maken van Zekere gods
dienstige overtuigingen, die diep geworteld zijn in een
vrij talrijk, en zeker niet het minst goede en ernstige
deel van ons volk, 't welk zeer zeker in staat is met
groote zelfstandigheid over die godsdienstige vraag
stukken een eigen oordeel te vormen.
In de tweede plaats veroverde dr. Kuyper het door
hem begeerde vertrouwen door zijn persoonlijke gaven.
Deze leider schiep een organisatie, die niet enkel
ten doel had de kiezers bij het kiezen van Kamer-,
Staten- of Gemeenteraadsleden behulpzaam te zijn, maar
tevens toL vaststelling en verbreiding van zekere begin
selen en van zekere inzichten op staatkundig gebied.
Voor dit laatste was voortdurende leiding dei' geesten
noodig, en den leider stond de gelegenheid open. om
in een dagblad, waarover hij alleen de beschikking
had, de Jeiding te geven die hij zelf goedvond.
In 1879 en volgende jaren brandde de sehoolquaestie
in al haar felheid.
Over d i e quaestie, zoo zegt De Nederlander verder,
kan het volk, dat Christelijke beginselen is toegedaan,
zeer goed oordeelen; die quaestie toch hangt samen
met den godsdienst.
Maai' hoe nu over al die andere quaeslics te oor
deelen, die op staatkundig gebied om oplossing vragen?
Daarover konden eenige algemeenheden misschien een
weinig licht verspreiden, maar op verre na niet vol
doende.
Immers is daarvoor noodig, wat in de jongste Stan
daard-litteratuur is aangediend onder den term re-
flexie Op politiek gebied komt het allereerst op
reflexie aan; immers geldt het daar de oplossing van
zeer samengestelde vraagstukken; oplossingen, die in
hare, voor den minder scherpziende verborgen gevol
gen hoogst verderfelijk kunnen zijn.
De Standaard beweert dal die „reflexie" van minder
belang is, en stelt het voor alsof in plaats daarvan het
„instinctieve" kan dienst doen. Zij beroept zich daarbij
o. a. op Groen van P., die hetzelfde zou geleerd hebben.
Volkomen terecht, voor zoover onder of achter
een politiek vraagstuk het religieuze verborgen is. Meer
staat in het door haar aahganialde citaat van Groen
dan ook niet. Diens woorden stemmen geheel overeen
met wat hij, tot aan zijn dood toe, steeds heeft beweerd
„Ook op het oordeel van den geringste naar de
wereld moet worden gelet, omtrent vragen welke
met hart en geweten, met geloof en ehris-
telijke plichtsbetrachting in verband
staan." Zelfs werd daaraan nóg een beperking toege
voegd „Ook van den gerings ten naar de wereld, d i e
zij n levenswijsheid in de Heilige Schrift
zoek L"
Dr. Kuyper zelf, aldus gaat hel blad voort, hecht
aan „reflexie' dan ook heel wat meer waarde dan
aan „instinctief leven", zoodra de staatkundige quaestie
met godsdienstige overtuiging niet onmiddellijk samen
hangt.
Zin) ging hij, bij Taks kies wet voorstel, in tegen den
„distinctieven tegenzin, tegen algemeen kiesrecht, die
in t algemeen tot dien tijd toe Hij ons volk bestond.
Eveneens tegen de „instinctieve" overtuiging van zeer
vele antirevolutionnairen, dat verzekering „uit den booze"
is. Hij schreef zelf te harer bestrijding een lang betoog,
en ook nu nog kan men niet zeggen, dat in 't alge
meen verzekering bij het antirevolutionaire volksdeel
geliefd is.
t Zelfde geldt van verzekeringsplicht, iets dal mis
schien op motieven aan de reflexie ontleend wel ver
dedigbaar is, maar, als sterk riekend naar staatsalmücht
met antirevolutionaire „instincten" weinig iu harmo
nie is.