MARIANNE DENIER. Donderdag J4 Mei 1908. 52e Jaargang. No. 4360. TWEEDE BLAD. 387ste Staatsloterij. !8K:«S 15711 Uit en voor de pers. FEUILLETON. 1 4d6 K L S 8 E'h00GE PRIJZEN 1 3000 20095. i WO" 12077' 182°7' 19425 late T R E K K I N G Prijzen van f 65. 24 2605 5663 8012 10825 13960 16269 18523 44 677 699 24 828 988 274 593 152 702 720 148 831 14039 328 596 159 724 762 216 855 65 380 605 163 759 772 255 863 143 389 725 193 802 787 338 947 331 419 754 211 833 794 342 975 353 139 778 224 849 827 352 995 375 440 883 307 898 829 377 11026 383 473 889 320 901 909 432 40 394 510 929 345 959 931 513 193 410 521 19003 155 906 978 525 242 463 530 77 459 973 990 586 296 483 580 343 168 3055 6024 592 342 503 596 378 473 137 29 611 350 553 612 439 519 158 62 746 419 556 676 149 556 234 114 882 447 563 831 477 600 290 117 899 448 672 856 558 651 314 129 970 497 704 920 588 680 315 320 976 605 794 938 615 696 377 329 981 661 860 973 642 701 439 379 9013 700 890 17021 675 736 446 447 132 720 964 82 792 753 160 479 214 721 15022 210 834 764 520 584 244 770 75 216 891 785 575 652 340 791 147 247 969 809 582 680 352 809 195 287 995 980 773 742 367 816 209 322 988 1043 788 714 421 819 228 348 20075 128 802 818 435 833 298 353 96 175 836 847 472 911 317 374 115 206 924 939 478 12025 378 414 133 228 959 968 572 74 459 447 173 347 981 7009 615 86 480 491 187 384 996 12 636 169 498 529 237 392 4015 15 698 181 533 553 328 426 106 25 860 188 540 599 348 441 116 186 923 212 548 604 354 449 201 246 934 299 614 617 383 515 320 285 961 308 628 684 409 524 331 302 970 373 639 808 459 561 408 316 10050 500 675 693 460 567 112 334 82 582 692 810 487 608 437 368 109 604 708 815 591 746 580 404 111 652 736 836 629 787 583 434 168 748 751 911 653 857 593 441 179 775 754 928 695 868 622 451 188 793 775 971 722 877 768 482 213 819 801 991 791 2013 820 614 251 917 821 18035 831 121 841 620 416 13199 864 57 834 295 874 621 433 258 933 67 835 336 896 642 437 381 16013 123 881 378 5118 702 515 395 19 167 837 415 170 713 597 424 21 236 957 444 230 714 693 553 62 254 989 463 261 765 727 588 124 255 490 388 816 765 636 148 318 522 475 885 769 662 169 325 528 535 895 771 739 177 384 535 605 946 772 820 207 445 552 661 963 820 937 267 462 De Standaard en het Kabinet. De Nieuwe Courant schrijft: De Standaard zal er nu maar niets meer van zeggen. Het blad is verkeerd begrepen; men heeft zijn arti kelen onjuist geresumeerd, zijn bedoelingen miskend en nu het wil uitleggen wat het altijd bedoeld heeft, roept men: „hij haalt bakzeil." Voor als nu blijft het onze overtuiging, dat wie niet met personen, maar met beginselen rekent, niet anders kan zeggen, dan wat wij steeds schreven en onveranderd volhouden„Nu hebben we een ongewoon of abnormaal Kabinet, en als in 1909 de meerderheid rechts gaat, moet het gereconstrueerd in een princi pieel Kabinet, wat 't nu niet is." Het ongeluk heeft gewild, dat men de uitdrukking „gereconstrueerd" in den gebruikelijken zin heeft op gevat en gemeend hoeft dat hieronder moest worden verstaan dat sommige ministers bij die gelegenheid door andere zouden moeten vervangen worden. Laatstelijk EENE VERTELLING VAN KUNST ZAHN. O 9. Denier wiegde zich heen en weei op zijn stoel, als zocht hjj de deur, waardoor hjj naar buiten wilde. Wat zfc zeide, scheen hjj nauwelijks te hooren. Plotseling hield h\j op. Zijn hals stak hij weer vor naar voren. „Hebt ge hem reeds gezien vroeg hyHij sprak zoo maar recht voor zich uit, maar draaide dan het hoofd plotseling naar haar toe. Het was hem aan te zien, hoe gierig hij op een antwoord wachtte. „Wien!" vroeg Marianne. Het bloed steeg naar heur gelaat. Denier lachte grimmig. „Natuurlijk Michel", zeide hij. „Ik heb nog niemand anders gezien dan jou", ant woordde Marianne. Zijn wantrouwen was haar onver draaglijk, maar niet zooals vroeger, alleen omdat zij zich bespied gevoelde, maar omdat zij wist, dat hij in den grond van de zaak gelijk had. Uit het eerbaar huis haars vaders komend, schaamde zij zich. Zij beefde, zoo schaamde zij zich. Maar Denier ging op denzelfden toon voort: „De duivel mag weten, wat er in hem is gevaren. Hij is zoo raar en geeft my geen enkel goed antwoord. Hij zoekt twist, Zü°dra hjj maar in de kamer komt" „Stuur hem dan weg", zeide Mariann9 luid. Een plotseling besluit legde haar dit woord op de tong. Zg stond op en het hoofd wierp zij in den nek, zoo beslist was plotseling haar genomen besluit. Denier draaide zich langzaam nog meer naar haar om, alsof hij zich ervan vergewissen wilde, dat hij haar goed had verstaan en alsof hij ondanks zijn doode oogen, de gedachten wilde lezen, die zp achter haar woorden verborg. „Het zal ook wel zonder hem gaan", zeide Marianne nu weer. Haar stem klonk nog scherper. „Ik ben wel zoo ver, dat ik nu hier alles alleen kan drijven." Denier rukte op zijn stoel heen en weer. Hij was ver- Wr\_' n'6ti wat hij ervan denken moest. Up dit oogenblik bracht Aloisia de koffie binnen. bleek echter dat De Standaard gaarne zou zien, ja het als vanzelfsprekende beschouwt, dat het tegenwoor dige ministerie, in geval der zijn in geval van een overwinning reuhtsehe partijen bij de stembus van 1909 geheel aanblijft. Onder „reconstructie is dus te verstaan dat in het gestelde geval het kabinet-Heemskerk van abnormaal principieel zal worden. Onjuiste resumptie bracht alzoo den indruk teweeg dat De Standaard het aanvankelijk anders bedoelde, hn om dit misverstand is, in de rechtsehe pers, weken lang gepolemiseerd, en De Std. heeft het op z n beloop gelaten. Nu evenwel heeft het blad gezegd wat het bedoelde en is de zaak gezond. Clair comme du chocolat. De Nieuwe Tilburgsche Courant, het orgaan van het Kamerlid Arts, zegt er thans niets meer van te be grijpen. Op 24 Februari jl. schreef de Standaard over het kabinet Heemskerk „Men mag aan dit Kabinet niet dezelfde eischen stellen, die uiteraard aan een principieel Kabinet van Hechts niet gespaard zouden mogen worden. Niemand mag van dit Kabinet het onmogelijke vergen. Indien het deze anderhalf jaar ons door de branding helpt, zal het zich verdienstelijk jegèus het land heboen ge maakt" Na dien tijd werd in verschillende katholieke bla- 1 den gezegd, dat zij er anders over dachten; dat zij vvenscbten, dat wanneer in 1909 de meerderheid der Tweede Kamer ndur rechts werd verplaatst, hel mi nisterie-Heemskerk zou aanblijven. Ondertusschen werd de antirevolutionaire broeder strijd gevoerd en werd professor F&bius op de bekende wijze achtervolgd. De kansen van een winnen der rechterzijde in 1909 werden daar niet grooter op. Vooral niet omdat, wat dien hier en daar in anti revolutionaire kringen scheen te wenschen, dat per se dr. kuyper in plaats van den heer Heemskerk zou moeten treden, onzerzijds als niet wenschelijk hoorde verklaren. Niet omdat men iels tegen dr. Kuyper had, maar omdat het goed gaat, zooals het gaat en men het ook niet prettig achtte de tegenwoordige ministers kruiersdieaisten te laten verrichten. Toen kwam de Standaard in een driestar vertellen, dat wanneer in 1909 links zou winnen, „ieder nu reeds weet, dat de tegenwoordige ministers heengaan. Maar (dat) ook om gekeerd een ieder overtuigd is, dat (wanneer) in 1909 rechts wint, dc tegenwoordige ministers blijven." De Nieuwe Tilburgsche Courant verheugde zich over die „duidelijke taal". En het werd, zegt zij, er nog beter op, toen De Standaard verontwaardigd tegen De Tijd uitviel en de vraag stelde, „waar de redactie van De Tijd de voorstelling vandaan had gehaald, dat de anti-revolutionairen in 1909 de tegenwoordige minis ters verjagen wilden." Maar nu komt het mooiste van de zaak! De Standaard, welke eerst de hoop liet koesteren, dat het ministerie Heemskerk toch ook naar zijn mee ning na 1909 zou aanblijven, slaat die hoop nu weder den bodem in. Duidelijker dan het blad eerst schreef, dat, wanneer in 1909 de christelijke partijen het zouden winnen, het huidig kabinet zou aanblijven, schrijft het nu, dat j het ministerie Heemskerk ten deele weg zal moeten, j Reconstructie van dit kabinet in een volgens De Standaard „principieel" kabinet zal niet gaan, of som migen der ministers zullen moeten verdwijnen. Het is pleizierig voor de heeren, zulks reeds aan gekondigd te zien! Of m(an dat nu algemeen maar goed zal moeten vinden Wat De Standaard tegen het Kabinet-Heemskerk doet, noemt men in Noord-Brabant „wringen". Dat is direct kwaad, maar ook geen goed. Twee heeren begaven zich naar den uitgang en ont- raoe'ten elkander op de stoop. „He, bonjour K., ga je al hoori „Ja, ik moet even naar het kantongerecht, ten be- mel ar|ders dan hoeve eener nicht van me in den zesden graad. Haar man is wegens zielsziekte in een sanatorium geplaatst, gen lïï het vaste vertrouwen, dat hij weldra zijn roes zou hebben uitgeslapen, t Mocht echter niet zoo zjjn, toen des avonds de dokter werd gehaald, kon deze Tii»i den dood constateeren. Ken verhtpartg. o_tTe Westerbork heeft Zondagavond een vechtpartij zit kan de "zaak niet voortzetten en wil graag d°en in ven- plaats gehad, met het treurig gevolg dat een jongeling taris aan kant doen. De wet eischt nu, dat vier man- van 17 jaar zoodanig over den ann werd gesneden, dat liike familieleden hieraan hun goedkeuring hechten, oen oogenblik later de dood intrad. Ongelukkig behoort ze tot een echte vrouwenfamilie, De vermoedelijke dader is direct door de gemeente- goen broers, geen ooms, geen neven aanwezig en ten en rijksveldwacht in arrest genomen en heden door einde raad heeft ze mjj te hulp ge oepen en ik kan die die politie naar Assen haarniet weigeren". „Welnu, dan gaan we samen, want ik ga voor dezelfde zaak naar het kantongerecht". „Jij maar je bent toch geen familie „Neen, maar ik ben te Winschoten lid van dezelfde kegelclub als haar mans neef, die door haar als hande lend familielid was opgegeven en daar deze wel wist, dat ik eiken Dinsdag naar Groningen ga, heeft hfj mij verzocht als zijn gevolmachtigde dit zaakje op te knappen". Ze kwamen aan het kantongerecht, waar als gevol machtigden van de boide andere familieleden twee kler ken der griffie optraden. De kantonrechter stelde de gebruikelijke vragen en de vier heeren, die nauwelijks wisten, voor wie en waarvoor ze hier eigenlijk kwamen, verklaarden met een gewichtig gezicht, dat ze er geen bezwaar in hadden, dat de inventaris verkocht werd, waarna ze vertrokken, bun partijtje biljart speelden en niet meor dachten aan de vrouw, voor wie ze zoo even een beslissing hadden genomen. En thuis zat de vrouw, omringd door haar moeder en drie zusters en deze, aan wie de wet geen zeggings kracht toetend, beraadslaagden met elkaar, hoe in deze treurige omstandigheden moest gehandeld worden en bij het woord voegden ze de daad. Door vrouwenhanden geschraagd, kon de zwaar be proefde zich oprichten, met moed de taak aanvaarden, Jle haar was opgelegd on aan haar gezin een zekere mate van welvaart verschaffen, zooals ze die vroeger nooit had gekend! C. M. MULLER-Ter Huizen. Groningen. Door den schrik. Zondagavond had op den Stationsweg te Sliedrecbt eon ongeval plaats. Een drietal meisjes, dat daar liep te wandelen schrok voor een paar jongens die ter zijde van den weg in het gras lagen, en stoven uiteen. De 15-jarigo Cornelia van Wijngaarden bleef op eens staan, draaide zich om en viel. Een onmiddellijk ontboden geneesheer kon slechts den dood constateeren. Kind verbiand. Op de Hooge-Vuursche is een vierjarig kind verbrand. Naar men vermoedt, heeft het kind in de schuur bij de ouderlijke woning eon vuurtje gostookt tengevolge waarvan deze in vlammen opging. Nadat de biand was gebluscht vond men het lijkje onder de puin- boopen. Gestikt in de modder bg het duiken. Bij den Ringdijk is Maandagmiddag het gehoel naakte lijk van een man gevonden, stekende mot het hoofd in de modder. De kleederen lagen aan den kant. Ver moedelijk is hij bij het duiken in de modder terecht gekomen en gestikt. Het lijk is naar het posthuis Wa- tei graafsmeer overgebracht. Met vrouw en kinderen de kazerne in. Toen te Amersfoort het 19e Landwoerdistrict onder de wapenen moest verschijnen, kwam eensklaps een in uniform gekleed landweerman de kazerne binnenrennen met een hondekar, waarop hij vrouw en vijf kinderen had geladen. De schildwacht, die hem wilde tegenhou- ilan iitaw/I de genomen overgebracht. Ass. CL, waaraan dit ontleend jaar oud. geen 6.n ,v^erc?. genegeerd, de landsverdediger ijlde door tot hy zijn chef bereikt had, bij wien hij zich meldde. de officieele voorstelling plaats, vrouw en kinderen. En die had hij nu Ja, dat Uit de Haagsohe Kroniek van de N. Gron. Ct. H. M. de Koningin heeft van Haar aanwezigheid in de hofstad ook weder gebruik gemaakt om verschil lende Ministers in audiëntie te ontvangen. Of er iets bijzonders te wachten is weet ik niet, maar in de staatkundige kringen fluistert men over groote dingen, plannen om een reorganisatie te brengen in de in deeling van de takken van bestuur, door uitbreiding van het getal ministerieele Departementen met één en men noemt den nieuwen titularis zelfs, die dan in 't Kabinet zou optredenGij raadt zijn naam. Het is echter de vraag nog of, zoo er iets van dien aard in de lucht hangt, of het reeds zeer spoedig zal gebeuren. Misschien zal men de algemecne verkiezin gen van 1909 wel afwachten om, bij het behoud van een rechtsch Kabinet, door een parlementaire meer derheid gesteund, laan de moeilijkheden te ontkomen door het bovenvermelde middel 'aan te grijpen ter be vrediging van zekere begeerten van een groot deel van ons christenvolk. Vrouwenkiesrecht. (Ingezonden.) Het voorloopig bostuur van de Afdceling Schagen van de Vereeniging voor Vrouwenkiesrecht, propaganda makende voor hare beginselen brengt het volgende onder de aandacht 't Was Dinsdag, marktdag te Groningen. In de Korenbeurs heorschte groote drukte, gewirwar van koo- pers til verkcopers. Daarop had waren zjjn maar meegebracht, want zij zouden door zijn landweer plicht broodeloos worden en hij zou het niet kunnen dul den, dat hij, als dienend in Harer Majesteits leger, wèl e, zij niet den kost hadden. Alzoo had hij de verza meling maar opgeladen en meegebracht. Men bracht den snuggeren bol aan het verstand, dat de gemeente een voorschot op de aan hem van Rijkswege toegekende geldelijke ondersteuning zeker wel geven zou. Niks er van, Sinjeur wilde beslist weten, dat zijn vrouw en kroost een goed onderkomen zouden hebben plus te eten en anders. De politie, welke gewaarschuwd werd, zorgde voor een geleide en zoo ging het konvooi bestaande uit mama, vjjf spruiten en één hondekar naar 't stadhuis, waar de uitkeering werd verstrekt. De hond is toen mot zijn last naar huis toe gehijgd. En de landsverdediger heeft geëxerceerd, dat er blauwe vlekken in de lucht kwamen. Hij was nu ver antwoord (Tijd). Amsterdamse b. Een onderwijzeres van een onzer Amsterdamsche volksscholen, zag dezer dagen een harer leerlingen met een kapje op 't hoofd de klasse inkomen. „WeL, Mientje, waarom moet je je mutsje ophouden?" En 't antwoord, letterlijk opgeschreven, luidde: „Omtottemaureplaehaselle." Door den drank. Te Scheemda waren Vrijdag een paar jongelui in den echt verbonden. Den volgenden dag werden de lieden, werkzaam op de boerderij, rijkelijk onthaald, 't Duurde niet lang, of ze kwamen geheel in de macht van „Koning Alcohol", met het treurig gevolg, dat een jonge, oppassende man van pf. m. 30 jaar, een zekere Meerman van Midwolda, bewusteloos werd weggedra- Nader verneemt is, o. a. nog: De verslagene heet Roelof Kinds en is 17 De verdachte, Hendrik B., is 16 jaar, maar ziet er veel ouder uit. Er schijnt tusschen de betrokken per sonen .een wrok bestaan te hebben. Bij een ruzie bracht K. aan B. een slag tegen 't hoofd toe, waardoor deze verwond werd. B. trok het mes (een gewoon zakmes) en sloeg woest in 't ronde, en raakte K. in den linker bovenarm, aan den achterkant, waardoor een diejie wond ontstond en de slagader getroffen en doorgesneden werd. Inbraak te 's-Gravenhage. In een lijdelijk onbewoond huis in de Zeestraat is in den nacht van Zaterdag op Zondag ingebroken. Toen de huisknecht Zondagmorgen vroeg in de woning kwam, vond hij alles overhoop gehaald en een grooten voorraad tafelzilver en andere waardevolle" voorwerpen, een vrij aanzienlijk bedrag vertegenwoordigend, uit verschillende kaslen gehaald, bijeengelegd. Hij waarschuwde ijlings de politie, die bij haar komst de gouden en zilveren voorwerpen ingepakt vond, doch de vogels waren gevlogen. Zij waren door een dakraam over de daken ontvlucht, en hadden zich, zooals later bleek, aan de achterzijde van oen 'huis aan de Laan van Meerdervoort langs de pijp van de dakgoot laten afglijden, waren zoo op oen serre terechtgekomen en van daar in de gang van oen pakhuis, waaruit zij op straat kwamen. De politie liet enkele individuen, die zij van de inbraak verdacht, aanhouden en twee hunner, recidi visten en dus oude bekenden der justitie, werden her- j kend door een dienstbode, die hen in de bovenbedoelde gang was tegengekomen. Ook een heer, die van zijn kamer uit de vluchtende inbrekers had gezien, her kende het tweetal. Zij zijn vermoedelijk door een brandgang in de Bazarstraat in den tuin van het huis gekomen, heblien een ruit verbrijzeld, konden toen de kruk van een spanjolet naar beneden drukken en zich aldus toe gang tot de woning verschaffen. De aangehoudenen zijn na verhoor naar het Iluis van Bewaring overgebracht en daar ter beschikking van de justitie gesteld. Gasontploffing. Zondagmorgen heeft te Hengelo tengevolge van een lek in de leiding ten huize van den heer Kamphuis aan den Ouden Molenweg een gasontploffing plaats ge had. De ruiten en roeden werden uit de ramen gesla gen en een binnenmuur van het huis stortte in. De hoer Kamphuis kreeg brandwonden aan handen en gelaat. Betreffende de gasontploffing te Hengelo meldt men aan het Hdbld. nog nader, dat de instortende binnen inuur juist viel in het ledikant, waarin de vrouw des huizes lag. Als door een wonder kwam zij ongedeerd van onder de steenmassa te voorschijn. Ook een buitenmuur is door den slag uitgeweken, terwijl zolder en dak op verschillende plaatsen zijn beschadigd; bovendien werd veel schade aangericht aan de aanwe zige meubelen. Tot op verren afstand fing hoorbaar. Achter haar kwamen Melk en Hendrika binnen. De eerste hoog voor Marianne nog dieper dan gewoonlijk. Hendrika was zeer bleek en in het anders zoo uitdruk kingloze gezicht stond een eigenaardige trek van scherpte of zorg „Is u weer thuis vrouw?" vroeg Melk terwijl zijging zitten. Marianne stond in haar zwart kleed breed voor de tafel en sneed van het groote, harde brood dikke sne den af. Bü iedere kom logde zjj een snee neer. Toen ook zij plaats had genomen, kwam Michel binnen en groette morrend. Hij droeg een ruwen linnen stalkiel, de hals kwam rood en kort uit het hemd te voorschijn. „-■»-» «au «as uac r- vroeg Denier. Hij leunde Zijn bruin gelaat met den flinken neus had steeds nog de zoo zwaar in zgn stoel voorover, dat deze een eindje uitdrukking,dien Marianne daar het laatst op had gezien, voortschoof. Onrust ep inwendige boosheid kon men er duidelijk van „Je vrouw vrij laten, jij!" schreeuwde Michel hem toe. aflezen. Hij was zelf de verpersoonlijking van hetgeen „Bloedzuiger, giftalder. Omdat jou een ongeluk is over- hem daar binnen hinderde. Hij was ervan overtuigd komen, houdt je een ander mensch naast je in het on- dat die lamme daar z'n vrouw niet verdiende, dat om- geluk vast. Omdat jjj niets meer van het leven eischen gekoerd de vrouw niet aan de zijde van dien halfdoode kunt, laat je een ander naast je omkomen! Ik heb je mocht verkommeren. Deze overtuiging was hem zóóin vroeger voor etn man gehouden maai- oor. o„i vlee&ch en bloed doorgedrongen, dat hij bereid was, haar JJ, een stusken ondor de huid. „Wie is het, wil ik nu weten!" herhaalde hij. Nu begreep zij, waarheen hij wilde. „Ben je gek, Michel 1" zeide zij. Hjj hield de deur toe en keek hoonend naar de twee, daar in den anderen hoek van de kamer. De gedachte, dat hij hen in zijn macht had, gaf hem vreugde. „Moet ib zwijgen, omdat hij daar hoort, wat ik zeg?" ant woordde "hij tot Marianne. „Wat bekommert het mij, wat die daar hoort! Wan neer hij een vonkje eergevoel in zijn lichaam had, had hij reeds lang geweten wat plicht was." Wat wat was dat was de ontpl of- Droevig geval. Zondagmorgen juist midden onder de vroegmis, wer den de geloovigen te Zevenaar opgeschrikt door een hevig gebons op de kerkdeuren, gevolgd door een vreeselijk geschreeuw. Een en ander werd veroorzaakt door onzen burgemeester, A. baron van Hugenpoth tot Aerdt, die in een vlaag van waanzin, in ambtsgewaad gekleed, den volke kond wilde doen, dat allen Roomseh moesten worden. Met veel moeite maakte men zich van den ongelukkige meester en bracht hem per auto naai" 't St. Elisabethsgesticht te Arnhem. Overspanning van zenuwen schijnt oorzaak te zijn van dit treurig incident Vrouwenkiesrecht. Men meldt aan de N. Rott CL: Mts. Carrie Chapman Catt, de presidente van den Wereldbond voor Vrouwenkiesrecht, is te Amsterdam aangekomen om in persoon de voorbereiding van het internationaal congres voor vrouwenkiesrecht, dat van 15—20 Juni te Amsterdam zal worden gehouden, te leiden en de organisatie daarvan op zich te nemen. Mrs. Catt wordt vergezeld door mrs. Husted Harper, journaliste, verslaggeefster van verschillende groote Ame- rikaansche bladen, schrijfster van de biografie van Susan B. Anthony. Kievitseieren. Het getal, dat in het afgeloopen seizoen in Fries land is gevonden, wordt geschat op 100,000 120,000, wat, tegen een gemiddelden prijs van 18 cent per stuk, een bedrag maakt van ruim f 19.000 alléén aan arbeids loon, ongerekend nog het groot getal eieren van griet, tjirk, snip, kemphaan enz., welke niet zoo bepaald ge zocht, doch in het voorbijgaan medegenomen werden. Niet meer dan een derde van den voorraad eieren bleef in het land, de overige werden naar het buiten land verzonden en ter markt gebracht, voornamelijk naar Engeland, Frankrijk en België. UVM JXJ etn man gehouden, maar een schavuit ben U „Nu is het genoeg Michel." zeide Marianne. Door haar gevoel gedreven, trad zg achter don stoel woord Molk de knecht keek heimelijk met nieuwsgierige i van den blinde en legde haar hand op de leuning. Haar bhkken naar Michel en de vrouw. Hendrika keek strak oogen die anders veelal onder de wimpers schuil mn™ met al zgn kracht en ongetoomde drift te veroveren. De maaltijd was spoedig voorbij. Niet één sprak een op haar bord en scheen zich niet om de anderen te bekommeren; Aloisia echter zat mot gebogen hoofd en bad lang, toen zij met het eten klaar was. De ondergeschikten stonden allen gelijktijdig op. Michel alleen bleef zitten, hij sneed zich, nadat de anderen met eten waren opgehouden, plotseling nog een stuk brood af. „Wie is daar nog vroeg Denier. Ik ben nog hier", gaf Michel ten antwoord. Daarna stond hij op Den laatsten hap brood gooide hij op tafel, zoodat de kruimels rondom stoven, liep naar de deur en greep den knop. Marianne stond juist klaar hem te volgen. Zij deed het nu evenwel niet. Michel, die als 6en stier, hot hoofd gebogen voor de deur stond, draaide het hoofd naar haar om en vroeg Nul Wat is er nu?" Zij begreep niet wat hij meende. Maar zij keek hem toornig aan. Het maakte haar boos, dat hij haar het leven nog lastiger maakte. Daar versperde hij met den rug de deur. De eene hand legde hij achter den rug om op den knop. Zijn schouders waren breed, zijn beenen stram en sterk en op zijn armen lagen de spierbundels als ruwe graniet- hooren, dat hg telkens bleef staan, alsof hg zich bezon. Marianne verliet de plaats waar zg stond en trad op de kast toe, waar Denier zijn geld borg. Zij kreeg daar een boek uit. Dan begon ze met den blinde te onder handelen. Dat en dat had Michel nog te goed. Wat ze hem moest uitbetalen. Denier gaf op een half verwarde en half wantrouwen de wijze bescheid. Het was, alsof hg steeds nog wachtte wat komen zou. Maar over dat, wat gebeurd was, sprak hg geen woord. HOOFDSTUK X. Marianne zond Aloisia met een papier waarop de afrekening stond en met geld naar Michel, die in zijn kamer was. Aloisia keek haar ongeloovig aan. Maar zij ging toch. Na een poos kwam zij met het papier terug. Michel had er met vaste letters opgeschreven„met voel dank voor het mooie geld, Michel Denier." Marianne zag hem voor zich, hoe hij toornig naar pen en inkt greep. Er scheen haar een bedreiging in deze woorden te liggen, en zg wachtte er den ganschen avond op, hoe hg deze bedreiging tot werkelijkheid zou maken. Zij geloofde er niet aan, dat Michel goed willig het huis uit zou gaan. Den ganschen avond bleef zg op haar verdediging voorbereid. Zij liep met luide schreden heen en weer, gaf op on- {a„>1aI:MJ - - - - vv>vu uuoii oii wüür, geil op OD* vriendolgken toon bescheid aan de ondergeschikten of aan Denier en gaf zich allen schijn, alsof de zaak met Michel haar reeds uit de gedachten was. Maar zij zag »l Alï O F .-1 <- - 1 het w guvtuuutyii wiiSi maar zy nog steeds de loerende spanning, die op het gelaat van den blinde stond en al hare ged?"1-" lit eene„Hij moet h ij, zoo spoedig als moge rtrok dien avond niet. Hij verliet nog laat huis en Marianne maar zgn D T' stonden groot open, on de opgewondenheid van het oogenblik deed haar gelaat zenuwachtig trekken. Michel aarzelde. Haar volle, vrouwelijke gestalte scheen zich te hebben opgericht, en hij had haar nog nooit op dien toon hooren spreken. „Stel je toch niet gericht op dit eene„Hg moet het huis uit, Michel 1 zoo aan," ging hij dan voort, zich tot haar wendend. Weg moet hg, zoo spoedig als mogelgk is." „Wees eerlijk en zeg htm, bij wien je behoort, bg hem Michel vertrok dien avond niet. Hii verli of bg mg." w-| M li Van zgn rechten zeker, verbaasde het hem, dat zg nog steeds 'naast haar man bleef staan. Hij liet den knop van de deur los en kwam naderbij. „Hahaha!" lachte hij. „Je bent bang voor hem. Ik zal je wel helptn. Ik zal je wel van hem wegbrengen 1" Hij stak de hand uit en wilde haar arm grijpen. Toen leunde Marianne over den stoel van Denier, om hem te ontwijken. Zij was zoo bleek, alsof zg het volgende oogenblik in onmacht zou vallen. En plotseling viel zg uit: „Ga, pak je rommel Michel, wg zullen je betalen." Michel trok de uitgestoken hand terug, keek haar aan, slikte een paar maal, keek haar weer aan en vertrok zijn gelaat tot een grijns. Hg spuwde haar Ha vnoton or» V.TT - ^wll, TOUltJU IlUg en Marianne hoorde de huisdeur dichtslaan P koffor was nog op zijn kamer toen zij daar keek. Denier vroeg, of hij gegaan was. Daarop gaf ze he lheid, dat hg nog wel eenmaal terug zou komen en oegde er aan toe: „Hij zal niet maken, dat de politie hem buiten de deur zal moeten brengen pat woord stak baar als «n w gugaau WüS, JJtic scheid, dat hij nog wel eenmaal terug zou komen en voegde er aan toe: Wi; 1 r baar als een mes, toen ze het zeide, maar ze wilde het zeggen. Zg had op dit oogenblik zelf met de vuisten Michel ingiet gelaat 'kunnen slaan. Daar kwam de nacht. Hendrika ging slapen. Melk de .„„Li i voor - w 6'VUO. JJ.1I auuw e? JeiL!.n Het ^8 niet met zgn fermen —vuo. AAouuru knecht kwam binnen, zeide met een half nieuwsgierigen, half onderworpen blik „goeden nacht", en ging naar zijn slaapplaats Marianne bracht haar man te bed, waarbij kei woord met elkaar spraken. Eindelijk zg geen enkel M ..-„.v mot uixaar spraken. Eindelijk slofte Aloisia de trap op naar haar kamertje. Een kras- uiou rnoL zgn iermen sen klonk nog door het huis, toen zg de deur sloot. flinken stap, dat hg zich verwijderde. Het was goed tg Toen werd alles heel stil. (Wordt vervolgd).

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1908 | | pagina 5