Schager Kermis. Dansen. Kermis te Schagen 1908, rei van Vleesch VOORSTELLINGEN J. A. DE ROOIJ, Laatsten ZONDAG voor In HEERLIJK van J. BAAS ZOON, Zeist. van Koffie. Ch. H. Th. Schmalz, Firma P. v. d. Brul. MAAIER Dansmuziek lifü. Sthager hm. 1918. „C r s." n Puik smakend en krachtig. Neemt proef en overtuigt l C. BAKKER, Kinderpakjes, Munt (D HmoÉoi ïlle soorten lolpmdéili RECLAMES. tersth mi rijg baar. J. VADEK Az. J; A. DE ROOIJ, R. Kaan. hm „ficrès" Ij. ADVERTENTIEN. H. D. NIEUWENHUIJZEN Donderdag 25 Juni, van 1 lot laar: Groote Kinder- en Famile-Voorstelling Schager Kermis Kaarten 25 eenl. Prijzen beneden alle concurrentie. Schagen, Molenstraat 3. Laagzijde B 66, Schagen, een Grasmaaimaehine. F. KLAVER, Het onderwerp van alle gesprek ken te Alkmaar van de Familie POLAK van Den Helder. Entrée 10 ets. Dans vrij. K5S* Tevens gelegenheid voor Restauratie in de Voorzaal. J. VAOBR Atl Maandag en laatsten Zondag gelegenheid tot FLINK ORKEST, 10 ct. entrée. Dans vr|). van den Heer R. KAAN. Woensdag 24, Donder dag 25, Vrijdag 26 en Zaterdag 27 Juni is bij mij, evenals vorige jaren, dagelijks versch verkrijgbaar Ie kwaliteit Openbare Verkooping op Zaterdag 20 Juni a.s., Laagzijde, Schagen. Entrée 10 ct. Dans vrij. G. MOOIJ. Kersenlikeuren,p.fl. 30 ct. j Frambozenlikeuren, Citroen Vanille Verkrijgbaar bij W. PURMER te Schagen. met de Koffie a 37^ cent en a 45 cent per 5 ons. Per 5 pond 2% cent minder. BRT 8talen worden op aanvraag onmiddellijk franco toegezonden. Ch. H. Th. SCHMALZ. Op Zon- en Feestdagen des avonds na zeven uur gesloten. KantoorVoormeer. e Prijzen uiterst scherp. Indien verlangd gratis advies. Vertegenwoordigd eiken Marktdag te Alk maar in het Café „de Jager" en Donderdags te Schagen in „de Posthoorn". Wij beschouwen de inwoners van Alkmaar zoo te zeggen als onze buren en wat voor hen belangrijk is, zal ons eveneens interesseeren Het volgende wordt thans aldaar druk besproken: De heer W. van Koot, Compagnie straat te Alkmaar, deelt ons mede Ik kan me het oogenblik niet her inneren, dat ik niet leed aan hevige pijn in den rug en de lendenen, waarschijnlijk het gevolg eener nierziekte, waarmede ik reeds vele jaren opgescheept was. Te vens had ik al dien tijd zware hoofdpijn gepaard met duizelingen. Al het mogelijke was met mij geprobeerd, om mij te ge nezen van die ziekte, doch ik kwam niet veel verder met alle voorgeschreven medicijnen. Ik was immer zeer vermoeid en lusteloos en wist werkelijk niet, wat ik moest gaan aanvangen, daar al de aan mij bestede goede zorgen tevergeefs bleken. Ik was juist erg ziek, toen men mij aanraadde de zoo gunstig bekende Foster's Rugpijn Nieren Pillen te pro- beeren en dit was mijn redding, want na vier dagen bemerkte ik een groote ver lichting ik ging geregeld verder met Uw pillen en ik ben zeer gelukkig te kunnen melden, dat ik twee weken later volkomen hersteld was, en niets meer van de vroegere symptomen mijner ziekte kon bemerken. Ik voel mij tegenover andere lijders verplicht, publiciteit te geven aan mijne genezing, want daardoor zullen de oogen van veel personen opengaan. Ik ondergeteekende verklaar, dat het bovenstaande waar is en machtig U het publiek te maken op elke wijze, die U goeddunkt. Een welbekend geneesheer verklaarde, dat de ziekte der nieren de ergste is aller ziekten, met uitzondering van tuber culose. De reden hiervan is dat men meestal geen notitie neemt van de ver schijnselen der nierziekte, of dat deze verschijnselen verward worden met andere ziekten, terwijl de nierziekte zich meer en meer uitbreidt en zich onopgemerkt complicaties voordoen, totdat zij zich diep in het gestel geworteld heeft. Let dus op de eerste verschijnselen van pijn in de zij, neem Uw maatregelen nog heden, want morgen is het misschien te laat. Verzeker U dat men U de echte Foster's Rugpijn Nieren Pillen geeft, de zelfde die de heer Koot gehad Jheeft. Wjj waarschuwen tegen namaak en ma ken koopers er op attent, dat op iedere doos de handteekening van James Foster voor komt. Ze zijn te Schagen verkrijgbaar bg den heer J. Rotgans. Toezending ge schiedt franco na ontvangst van post wissel k fl.75 voor één, of f10.voor zes doozen. Eiken dag, te beginnen met den eersten Lft&gzijdC} ScilRgCD. Zondag uitgezonderd alleen Vrijdags, Aanbevelend, Gelegenheid tot het ge- bruiken van allerlei Verver- schinge; op de bovenzaal. Aanbevelend, CAFÉ-CONCERT-, SPE* Aanbevelend, Schitterende CIALITEITEN- en OPERETTE- 's avonds 8 uur precies, in het Lokaal „Céiès" van den Heer R. KAAN te SCHAGEN. Het Bestuur van het Schager Veever zekering»fonds door het alhier zoo gerenommeerde Ge zelschap van den Heer uit ROTTERDAM. Let wel! door het geheele Gezelschap. Zie verder groote en kleine Biljetten. Er biedt zich aan: VAN Aanbevelend, Marktplaat, SCHAGEN ZIJN DE Buifenpwone AanliBüm Aanbevelend, bericht hiermede de ontvangst der nieuwst® alsmede uit de bekende Magazijnen der De Eerste coupeur der Firma is Donderdags tot maatnemen en passen aanwezig en ook aan huis te ontbieden. Elegante coupe en prima afwerking in alle opzichten gegarandeerd. PRIJZEN in verhouding tot de kwaliteit BK9LI8T BILLIJK. Aanbevelend, 3 L voor vast, om terstond in dienst te tre den, die goed kan melken en met paar den kan omgaan, waarvan de viouw ook goed kan melken. Br. fr. lett. Z Z, Bnrean v. d. Blad. De Ondergeteekende beleefd aan ala beveelt WINKEL. L O T5 dag niemand in die niet met een getrooste rust naar huis ging, omdat de gedachte aan zijn eigen dood, of aan den dood van deze of gene, dien men lief had, in dat uur veel van zijn verschrikking had verloren. Maar niet slechts voor vele ouden kwam het sterven. Er waren door het slechte weer vele zieken, en vooral maakte de sehooljeugd een gevaarlijke epidemie door. zoodat de dood aan twee einden der menschheid teerde. Op een en denzelfden dag werden de beide kinderen in de pastorie ziek. De dokter die geroepen werd, trok pen ernstig gezicht. De nood der stad was ook over deze twee kinderen gekomen. Nu kwam er een zware eu droeve tijd. Hesz en zijn vrouw weken nauwe lijks van de bedden der kleinen. Mevrouw Hedwig toonde die kracht weer, die haar voor jaren toen haar vader stierf tot de eenige kalme in haar huis had ge maakt. Het was wonderlijk met welk een vreugde zij eik offer bracht en over welk een volhoudingsvermogen' zij beschikte. Zij Liet aan niemand de verpleging der kinderen over, had nauwelijks rust noodig eu gunde het zichzelf dan ook niet. Wat in gewone dagen hoekig heid en onbeholpenheid was, werd nu in deze dagen tot een strengheid, die haar, de lichamelijk sterke, goed stond. Zij had een meerderheid over haar om geving, die Hesz menigmaal met verbazing vervulde. De overtuiging gewerd hem, dat hem niets te doen overbleef, de zieken kregen een verpleging, die boven eiken lof verheven was. Toen martelde hem de ge dachte weer, hoe het toch kwam, dat hij den weg tot Hedwig niet vinden kon, daar zij bij gebreken toch zoovele deugden had. Maar de dagen kwamen en toon den hem opnieuw en steeds duidelijker haar gebrek aan ware levenswijsheid en hij kwam haar niet nader. Bij de kinderen kwam hij het Liefst, als hij zijn \touw bezig wist. Dan zat hij met blij geduld aan hun bedjes. Hij zag, dat Else zijn dochtertje, hem niet ontbeerde. Zij sprak steeds van moeder, verlangde altijd naar haar en was steeds ongeduldig tot deze terugkwam. De kleine Johan Jacob, die minder leven dig was en met zijn groote oogen naar den zolder kijkend, dikwijls lang rustig daar liggen kon, verheugde zich niet slechts vluchtig als zijn zuster over vaders komen, maar hield wanneer hij bij het bed zat zijn hand vast en sprak niets, maai- was tevreden en kon nooit vlugger den slaap vinden, dan wanneer Hesz' hand de zijne drukte. Ook Angelika zat bij de kinderen en zij kenden haar tred en wilden haar niet meer laten gaan. wan neer zij kwam. Omdat zij een zeldzamer gast was, lag er voor de kleintjes iets feestelijks in haar komst. Na weken en weken genazen de kinderen. Toen de dokter beweerde dat het gevaar geweken was, kwamen grootmoeder Reimann en oom Karei, die reeds dik- jvijls een groote bezorgdheid hadden getoond, dikwijls naar de patiënten kijken. Karei Reimann toonde zijn gansche plomp-ruwe goedmoedigheid en kwam nooit in de kamer der kinderen of hij had een verrassing voor hen, een stuk speelgoed of iets dergelijks. Ook Hedwigs moeder deed alle moeite om de kleintjes een genoegen te doen. Spoedig vulden dezen met Hedwig de zieke- kamer met een luide vroolijkheid. Menigmaal overkwam Hesz, wanneer hij in zijn kamer de luide stemmen der anderen vernam, een zachte bitterheid, als had den zij daar een overwinning behaald, die hem ver drong uit zijn liefste bezit. Eene was er in deze dagen niet gekomenHesz' moeder. Zij wist van de zware ziekte der kinderen. Dikwijls schreef zij aan haar zoon en liet zich door hem tijding zenden: „Maar,'' liet zij hem weten, „hoe zeer ik ook naar de kinderen verlang, het is beter, dat ik je nu niet bezoek." En Ludwig Hesz wist, dat zij ver bleef, opdat haar schoondochter haar komen niet als een inmenging in haar verpleging zou be schouwen. Toen de kinderen reeds weer uit bed en nog slechts aan de kamer gebonden waren, bemerkte Angelika, dat Hesz zwaar hoestte. Hij had zeer drukke dagen achter den rug, was veel uit huis op ziekenbezoek geweest en had zichzelf niet ontzien. Zijn verkoudheid werd geen ziekte, maar toch wilde die hoest maar niet op houden. Het duurde dagen voor mevrouw Hedwig zijn onwel-zijn gewaar werd. Zij mopperde, dat hij niet voorzichtiger was, maar meende dan tot Angelikaten slotte beteekent het niet veel. De geheele slad was verkouden deze dagen. Angelika was enkele dagen later met Hesz alleen. Andermaal overviel hem zoo'n fluitende hoestbui. Zij zag, wat zij sedert dagen wist, dat er een groote ver andering met hem plaats greep. Zijn oogen schitter den en stonden diep in hun kassen. Toen steeg het warm in haai- binnenste op en ontnam haar den adem, zoodat zij slechts op zachten toon de woorden zeggen kon: „U is ziek, dominé. U u moet den dokter wanneer uw moeder het wist." Hij wendde zich tot haar om en keek haar aan. L it haar moeilijk uitgebrachte woorden klonk iets, wat deze bezorgdheid onderscheidde van die van mevrouw Hedwig. Toen had hij gelachen, maar nu werd het hem wonderlijk warm te moede. Hij zeide: zeker ik zal een dokter vragen. Hij verborg niets, gaf met deze woorden kalm toe. dat hijzelf het beste wist, hoe hoog hij hulp noodig had. Hij liet ook geen dag veriaopen, voor hij zijn be- d 'e vervu'de. Toen werd ook Hedwig opmerkzaam. Bliksemend schoot een groote angst haar door de ziel. „Je ziet er slecht uit," zeide zij tot Hesz. „Wat zeide de dokter? Moet je bezorgd zijn?" Wanneer hij het nog niet geweten had dan had hij het nu kunnen zien, hoe lief ze hem had. Er was iets als hulpeloosheid aan haai-, als voelde zij op dit oogenblik eerst den afstand die er was tusschesn hem en haar, daar hare vaste gezondheid haar uiterlijk tot een ruwer mensch had gemaakt dan hem, den lijdende. Zij voelde zijn lijden als iets nieuws voor haar, als iets waarover ze geen oordeel had en dat haar daar om met vrees vervulde. Dan kwam weer het onge duld: „Je moet meer om jezelf denken, je meer ont zien." Hij naderde haar met zijn stille meerderheid, klopte haar op den schouder en zeide„het zal wel weer spoedig beter worden. Wees zonder zorg." Daarmee werd van zijn onwel-zijn afgestapt. De twee vrouwen, Angelika en Hedwig, sloegen hem vanaf dat oogenblik gade, eLk op haar wijze, elk met steeds grooter wordende zorg Mevrouw Hedwig liet echter uit deze zorg een bittere ontevredenheid groeien, een boosheid tegenover allen, die met haar leefden, als hadden zij schuld eraan, wat haar kommer en zorg veroorzaakte. Zoo weinig was zij gewoon zichzelf in toom te houden, dat zij de ziekte van haar man ondervond als een om-echt dat haar werd aangedaan, daarom morrend in huis rondliep en door allerlei uitdrukkingen in huis haar ontevredenheid lucht gaf. Angelika sidderde menigmaal voor haar luide woorden en was doodsbang dat Hesz die zou hooren, want ze wist, dat dit hem meer zou deren en dat de twijfe! dien hij met zich omdroeg, misschien hem meer achter- uitzette, dan de liehameLijke ongesteldheid. Zijzelf, An gelika, was stil en ernstig en opmerkzaam. Stil schreed zij door de kamers van de pastorie, was niemand in den weg en overal vond men toch de spx>ren van haar kleine weldaden. Met zeldzame fijngevoeligheid wist zij ook de liefde van Hedwig, die zij in den aanvang had gewonnen te behouden. In de oogen van Ludwig Hesz was nog meer een zinnende uitdrukking dan anders. Zijn blik had iets eigenaardigs, alsof hij keek in een donkere, verre toe komst. Ook volgde hij met de ocgen evenals Ange lika, zijn vtouw en zijn kinderen dikwijls en lang. Onder zijn helder voorhoofd ko nmen de gedachten zien arbeiden in zulk een tijd. Hij legde in zijn ge dachten de toekomst voor zich, niet die voor hem zelf, maar voor diegenen, die bij hem 'behoorden. En zijn blik schitterde en had een smartelijk licht, wan neer hij naar den kleinen Johan Jacob keek. In deze dagen begon het. dat zijn gemeente opmerk zaam werd op zijn ziekte. Wat klonk zijn stem vandaag toch heeseh. zeiden enkelen 11a een preek des Zon dags. Dan wist deze en gene reeds uitkomst te geven, dat dominé Hesz reeds lang lijdende was. Een derde kende zijn dokter en deze voegde er geheimzinnig aan toe, dat den patiënt weinig hoop gegeven werd. Nu kwamen de stemmen des medelijdens. De vrouwen waren daar het eerst mee klaar. Spoedig en voor dagen tong was de ziekte van den domiué het onderwerp van aller gesprek Evenals mooie en heerlijke bloemen gloeien op verschillenden grond, zoo bloeide ook de liefde van zijn gemeente voor hem weer op die hij een poos-lang had moeten missen De pastorie zag vele jonge en oude mensehen die naar den toestand van den dominé kwamen informee- ren. Reeds had Hesz moeite om Zondags zijn nreek tot het emd te brengen. Eenmaal moest hij zijn collea-i Schwarzmann, met wien hij koel-beleefd omging ver zoeken, hem te helpen. Toen zegende hij het huwelijk ui van een paar leerlingen van hem en den volgenden Zondag kon hij weer niet optreden, want zijn stem had allen klank verloren. Weken lang moest hij rust hebben. Dan geschiedde het, dat de eenige zoon stierf van een hem bevriende familie en met geen stok was hij te bewegen om thuis te blijven. Ff ij m0est en zou de lijkrede houden. Op dezen dag stond hij voor de laatste maal in zijn hooge oude kerk. De kerk was geheel met rouw behangen. Uit de kleine deur der consistoriekamer trad dominé Hesz in zijn toga voor de treurende gemeente, onder wie ook Hedwig en Angelika waren. Hesz sprak met een bewogen, diepe stem, schoone en vredige woorden, die van een groo- ten geest getuigden. Somwijlen lag er een smartelijke trek 0111 zijn mond. Velen, die hem dezen dag zagen vergaten zijn beeld niet meer. Zijn gelaal en handen waren wit de wangen waren ingevallen en de oogen stonden hol en diep. Maar zij hadden nog hun grooten glans en groote rust. In de gansche houding van den jongen man, in de wijze waarop de handen werden gevouwen, in alles lag een weldoende overgave, lusschen Hedwig en Angelika liep hij, nadat de S Slr 1, ^-dden verlaten- over Johamies- ptoats naar huis. Hij moest langzaam gaan en zijn adem was kort en moeilijk. Mevrouw Ldwig bSd H® ,arm- opdat. h'J faarop zou kunnen leunen, ttij deed dit en menigmaal stonden ze stil opdat hij de? h?idpn' keek Wj afwisselend naar het gelaat dei beide vrouwen, die naast hem liepen en Iprak lachiiwtflt h!i J3S' alsof h'J haar 'Jeide.i met het f °?Fn had- m°ed insprak. Niels \an .dat \vat hem kwelde, geen schijn van innerlijke vervreemding van hem en lijn vrouw vwted hij in L1 H'J. was '«-'gen beiden vol groote goedheid en geduld. Zijn stem klonk ook niet zachter of warmer, wanneer hij zich tot Angelika wendde. Slechts wanneer hij haar had aangekeken, keek hij als droomend voor zich uit. (Wordt vervolgd.)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1908 | | pagina 6