Schager Kermis.
Dansen.
Kermis te Schagen 1908,
rei
van Vleesch
VOORSTELLINGEN
J. A. DE ROOIJ,
Laatsten ZONDAG
voor In
HEERLIJK
van J. BAAS ZOON, Zeist.
van Koffie.
Ch. H. Th. Schmalz,
Firma P. v. d. Brul.
MAAIER
Dansmuziek
lifü. Sthager hm. 1918.
„C r s."
n
Puik smakend en krachtig.
Neemt proef en overtuigt l
C. BAKKER,
Kinderpakjes,
Munt (D HmoÉoi
ïlle soorten lolpmdéili
RECLAMES.
tersth mi rijg baar.
J. VADEK Az. J; A. DE ROOIJ,
R. Kaan.
hm „ficrès"
Ij.
ADVERTENTIEN.
H. D. NIEUWENHUIJZEN
Donderdag 25 Juni, van 1 lot laar:
Groote Kinder- en
Famile-Voorstelling
Schager Kermis
Kaarten 25 eenl.
Prijzen beneden alle concurrentie.
Schagen, Molenstraat 3.
Laagzijde B 66, Schagen,
een Grasmaaimaehine.
F. KLAVER,
Het onderwerp van alle gesprek
ken te Alkmaar
van de Familie POLAK
van Den Helder.
Entrée 10 ets. Dans vrij.
K5S* Tevens gelegenheid voor
Restauratie in de Voorzaal.
J. VAOBR Atl
Maandag en laatsten
Zondag gelegenheid tot
FLINK ORKEST,
10 ct. entrée. Dans vr|).
van den Heer R. KAAN.
Woensdag 24, Donder
dag 25, Vrijdag 26 en
Zaterdag 27 Juni
is bij mij, evenals vorige
jaren, dagelijks versch
verkrijgbaar
Ie kwaliteit
Openbare Verkooping
op Zaterdag 20 Juni a.s.,
Laagzijde, Schagen.
Entrée 10 ct. Dans vrij.
G. MOOIJ.
Kersenlikeuren,p.fl. 30 ct. j
Frambozenlikeuren,
Citroen
Vanille
Verkrijgbaar bij W. PURMER
te Schagen.
met de Koffie a 37^ cent en a 45 cent per 5 ons.
Per 5 pond 2% cent minder.
BRT 8talen worden op aanvraag
onmiddellijk franco toegezonden.
Ch. H. Th. SCHMALZ.
Op Zon- en Feestdagen des avonds na zeven uur gesloten.
KantoorVoormeer.
e
Prijzen uiterst scherp.
Indien verlangd gratis advies.
Vertegenwoordigd eiken Marktdag te Alk
maar in het Café „de Jager" en Donderdags
te Schagen in „de Posthoorn".
Wij beschouwen de inwoners van
Alkmaar zoo te zeggen als onze buren
en wat voor hen belangrijk is, zal ons
eveneens interesseeren Het volgende
wordt thans aldaar druk besproken:
De heer W. van Koot, Compagnie
straat te Alkmaar, deelt ons mede
Ik kan me het oogenblik niet her
inneren, dat ik niet leed aan hevige pijn
in den rug en de lendenen, waarschijnlijk
het gevolg eener nierziekte, waarmede
ik reeds vele jaren opgescheept was. Te
vens had ik al dien tijd zware hoofdpijn
gepaard met duizelingen. Al het mogelijke
was met mij geprobeerd, om mij te ge
nezen van die ziekte, doch ik kwam niet
veel verder met alle voorgeschreven
medicijnen. Ik was immer zeer vermoeid
en lusteloos en wist werkelijk niet, wat
ik moest gaan aanvangen, daar al de
aan mij bestede goede zorgen tevergeefs
bleken. Ik was juist erg ziek, toen men
mij aanraadde de zoo gunstig bekende
Foster's Rugpijn Nieren Pillen te pro-
beeren en dit was mijn redding, want na
vier dagen bemerkte ik een groote ver
lichting ik ging geregeld verder met
Uw pillen en ik ben zeer gelukkig te
kunnen melden, dat ik twee weken later
volkomen hersteld was, en niets meer
van de vroegere symptomen mijner ziekte
kon bemerken. Ik voel mij tegenover
andere lijders verplicht, publiciteit te
geven aan mijne genezing, want daardoor
zullen de oogen van veel personen
opengaan.
Ik ondergeteekende verklaar, dat het
bovenstaande waar is en machtig U het
publiek te maken op elke wijze, die U
goeddunkt.
Een welbekend geneesheer verklaarde,
dat de ziekte der nieren de ergste is
aller ziekten, met uitzondering van tuber
culose. De reden hiervan is dat men
meestal geen notitie neemt van de ver
schijnselen der nierziekte, of dat deze
verschijnselen verward worden met andere
ziekten, terwijl de nierziekte zich meer
en meer uitbreidt en zich onopgemerkt
complicaties voordoen, totdat zij zich diep
in het gestel geworteld heeft. Let dus
op de eerste verschijnselen van pijn in de
zij, neem Uw maatregelen nog heden,
want morgen is het misschien te laat.
Verzeker U dat men U de echte
Foster's Rugpijn Nieren Pillen geeft, de
zelfde die de heer Koot gehad Jheeft.
Wjj waarschuwen tegen namaak en ma
ken koopers er op attent, dat op iedere doos
de handteekening van James Foster voor
komt. Ze zijn te Schagen verkrijgbaar bg
den heer J. Rotgans. Toezending ge
schiedt franco na ontvangst van post
wissel k fl.75 voor één, of f10.voor
zes doozen.
Eiken dag, te beginnen met den eersten Lft&gzijdC} ScilRgCD.
Zondag uitgezonderd alleen Vrijdags,
Aanbevelend,
Gelegenheid tot het ge-
bruiken van allerlei Verver-
schinge; op de bovenzaal.
Aanbevelend,
CAFÉ-CONCERT-, SPE*
Aanbevelend,
Schitterende
CIALITEITEN-
en OPERETTE-
's avonds 8 uur precies,
in het Lokaal „Céiès"
van den Heer R. KAAN
te SCHAGEN.
Het Bestuur van het
Schager Veever zekering»fonds
door het alhier zoo gerenommeerde Ge
zelschap van den Heer
uit ROTTERDAM.
Let wel!
door het geheele Gezelschap.
Zie verder groote en kleine Biljetten.
Er biedt zich aan:
VAN
Aanbevelend,
Marktplaat, SCHAGEN
ZIJN DE
Buifenpwone AanliBüm
Aanbevelend,
bericht hiermede de ontvangst der nieuwst®
alsmede
uit de bekende Magazijnen der
De Eerste coupeur der Firma is Donderdags
tot maatnemen en passen aanwezig en ook
aan huis te ontbieden. Elegante coupe
en prima afwerking in alle opzichten
gegarandeerd. PRIJZEN in verhouding
tot de kwaliteit BK9LI8T BILLIJK.
Aanbevelend,
3
L
voor vast, om terstond in dienst te tre
den, die goed kan melken en met paar
den kan omgaan, waarvan de viouw ook
goed kan melken.
Br. fr. lett. Z Z, Bnrean v. d. Blad.
De Ondergeteekende
beleefd aan ala
beveelt
WINKEL.
L
O
T5
dag niemand in die niet met een getrooste rust naar
huis ging, omdat de gedachte aan zijn eigen dood,
of aan den dood van deze of gene, dien men lief had,
in dat uur veel van zijn verschrikking had verloren.
Maar niet slechts voor vele ouden kwam het sterven.
Er waren door het slechte weer vele zieken, en vooral
maakte de sehooljeugd een gevaarlijke epidemie door.
zoodat de dood aan twee einden der menschheid teerde.
Op een en denzelfden dag werden de beide kinderen
in de pastorie ziek. De dokter die geroepen werd,
trok pen ernstig gezicht. De nood der stad was ook
over deze twee kinderen gekomen. Nu kwam er een
zware eu droeve tijd. Hesz en zijn vrouw weken nauwe
lijks van de bedden der kleinen. Mevrouw Hedwig
toonde die kracht weer, die haar voor jaren toen haar
vader stierf tot de eenige kalme in haar huis had ge
maakt. Het was wonderlijk met welk een vreugde zij
eik offer bracht en over welk een volhoudingsvermogen'
zij beschikte. Zij Liet aan niemand de verpleging der
kinderen over, had nauwelijks rust noodig eu gunde
het zichzelf dan ook niet. Wat in gewone dagen hoekig
heid en onbeholpenheid was, werd nu in deze dagen
tot een strengheid, die haar, de lichamelijk sterke,
goed stond. Zij had een meerderheid over haar om
geving, die Hesz menigmaal met verbazing vervulde.
De overtuiging gewerd hem, dat hem niets te doen
overbleef, de zieken kregen een verpleging, die boven
eiken lof verheven was. Toen martelde hem de ge
dachte weer, hoe het toch kwam, dat hij den weg
tot Hedwig niet vinden kon, daar zij bij gebreken toch
zoovele deugden had. Maar de dagen kwamen en toon
den hem opnieuw en steeds duidelijker haar gebrek
aan ware levenswijsheid en hij kwam haar niet nader.
Bij de kinderen kwam hij het Liefst, als hij zijn
\touw bezig wist. Dan zat hij met blij geduld aan
hun bedjes. Hij zag, dat Else zijn dochtertje, hem
niet ontbeerde. Zij sprak steeds van moeder, verlangde
altijd naar haar en was steeds ongeduldig tot deze
terugkwam. De kleine Johan Jacob, die minder leven
dig was en met zijn groote oogen naar den zolder
kijkend, dikwijls lang rustig daar liggen kon, verheugde
zich niet slechts vluchtig als zijn zuster over vaders
komen, maar hield wanneer hij bij het bed zat zijn
hand vast en sprak niets, maai- was tevreden en kon
nooit vlugger den slaap vinden, dan wanneer Hesz'
hand de zijne drukte.
Ook Angelika zat bij de kinderen en zij kenden
haar tred en wilden haar niet meer laten gaan. wan
neer zij kwam. Omdat zij een zeldzamer gast was,
lag er voor de kleintjes iets feestelijks in haar komst.
Na weken en weken genazen de kinderen. Toen de
dokter beweerde dat het gevaar geweken was, kwamen
grootmoeder Reimann en oom Karei, die reeds dik-
jvijls een groote bezorgdheid hadden getoond, dikwijls
naar de patiënten kijken. Karei Reimann toonde zijn
gansche plomp-ruwe goedmoedigheid en kwam nooit
in de kamer der kinderen of hij had een verrassing voor
hen, een stuk speelgoed of iets dergelijks. Ook Hedwigs
moeder deed alle moeite om de kleintjes een genoegen
te doen. Spoedig vulden dezen met Hedwig de zieke-
kamer met een luide vroolijkheid. Menigmaal overkwam
Hesz, wanneer hij in zijn kamer de luide stemmen
der anderen vernam, een zachte bitterheid, als had
den zij daar een overwinning behaald, die hem ver
drong uit zijn liefste bezit.
Eene was er in deze dagen niet gekomenHesz'
moeder. Zij wist van de zware ziekte der kinderen.
Dikwijls schreef zij aan haar zoon en liet zich door
hem tijding zenden: „Maar,'' liet zij hem weten, „hoe
zeer ik ook naar de kinderen verlang, het is beter,
dat ik je nu niet bezoek." En Ludwig Hesz wist, dat
zij ver bleef, opdat haar schoondochter haar komen
niet als een inmenging in haar verpleging zou be
schouwen.
Toen de kinderen reeds weer uit bed en nog slechts
aan de kamer gebonden waren, bemerkte Angelika, dat
Hesz zwaar hoestte. Hij had zeer drukke dagen achter
den rug, was veel uit huis op ziekenbezoek geweest
en had zichzelf niet ontzien. Zijn verkoudheid werd
geen ziekte, maar toch wilde die hoest maar niet op
houden. Het duurde dagen voor mevrouw Hedwig zijn
onwel-zijn gewaar werd. Zij mopperde, dat hij niet
voorzichtiger was, maar meende dan tot Angelikaten
slotte beteekent het niet veel. De geheele slad was
verkouden deze dagen.
Angelika was enkele dagen later met Hesz alleen.
Andermaal overviel hem zoo'n fluitende hoestbui. Zij
zag, wat zij sedert dagen wist, dat er een groote ver
andering met hem plaats greep. Zijn oogen schitter
den en stonden diep in hun kassen. Toen steeg het
warm in haai- binnenste op en ontnam haar den
adem, zoodat zij slechts op zachten toon de woorden
zeggen kon: „U is ziek, dominé. U u moet den
dokter wanneer uw moeder het wist."
Hij wendde zich tot haar om en keek haar aan.
L it haar moeilijk uitgebrachte woorden klonk iets, wat
deze bezorgdheid onderscheidde van die van mevrouw
Hedwig. Toen had hij gelachen, maar nu werd het
hem wonderlijk warm te moede. Hij zeide: zeker ik
zal een dokter vragen. Hij verborg niets, gaf met deze
woorden kalm toe. dat hijzelf het beste wist, hoe hoog
hij hulp noodig had.
Hij liet ook geen dag veriaopen, voor hij zijn be-
d 'e vervu'de. Toen werd ook Hedwig opmerkzaam.
Bliksemend schoot een groote angst haar door de ziel.
„Je ziet er slecht uit," zeide zij tot Hesz. „Wat zeide
de dokter? Moet je bezorgd zijn?"
Wanneer hij het nog niet geweten had dan had
hij het nu kunnen zien, hoe lief ze hem had. Er was
iets als hulpeloosheid aan haai-, als voelde zij op dit
oogenblik eerst den afstand die er was tusschesn hem
en haar, daar hare vaste gezondheid haar uiterlijk tot
een ruwer mensch had gemaakt dan hem, den lijdende.
Zij voelde zijn lijden als iets nieuws voor haar, als
iets waarover ze geen oordeel had en dat haar daar
om met vrees vervulde. Dan kwam weer het onge
duld: „Je moet meer om jezelf denken, je meer ont
zien."
Hij naderde haar met zijn stille meerderheid, klopte
haar op den schouder en zeide„het zal wel weer
spoedig beter worden. Wees zonder zorg." Daarmee
werd van zijn onwel-zijn afgestapt.
De twee vrouwen, Angelika en Hedwig, sloegen hem
vanaf dat oogenblik gade, eLk op haar wijze, elk met
steeds grooter wordende zorg Mevrouw Hedwig liet
echter uit deze zorg een bittere ontevredenheid groeien,
een boosheid tegenover allen, die met haar leefden,
als hadden zij schuld eraan, wat haar kommer en
zorg veroorzaakte. Zoo weinig was zij gewoon zichzelf
in toom te houden, dat zij de ziekte van haar man
ondervond als een om-echt dat haar werd aangedaan,
daarom morrend in huis rondliep en door allerlei
uitdrukkingen in huis haar ontevredenheid lucht gaf.
Angelika sidderde menigmaal voor haar luide woorden
en was doodsbang dat Hesz die zou hooren, want
ze wist, dat dit hem meer zou deren en dat de twijfe!
dien hij met zich omdroeg, misschien hem meer achter-
uitzette, dan de liehameLijke ongesteldheid. Zijzelf, An
gelika, was stil en ernstig en opmerkzaam.
Stil schreed zij door de kamers van de pastorie,
was niemand in den weg en overal vond men toch
de spx>ren van haar kleine weldaden. Met zeldzame
fijngevoeligheid wist zij ook de liefde van Hedwig, die
zij in den aanvang had gewonnen te behouden.
In de oogen van Ludwig Hesz was nog meer een
zinnende uitdrukking dan anders. Zijn blik had iets
eigenaardigs, alsof hij keek in een donkere, verre toe
komst. Ook volgde hij met de ocgen evenals Ange
lika, zijn vtouw en zijn kinderen dikwijls en lang.
Onder zijn helder voorhoofd ko nmen de gedachten
zien arbeiden in zulk een tijd. Hij legde in zijn ge
dachten de toekomst voor zich, niet die voor hem
zelf, maar voor diegenen, die bij hem 'behoorden. En
zijn blik schitterde en had een smartelijk licht, wan
neer hij naar den kleinen Johan Jacob keek.
In deze dagen begon het. dat zijn gemeente opmerk
zaam werd op zijn ziekte. Wat klonk zijn stem vandaag
toch heeseh. zeiden enkelen 11a een preek des Zon
dags. Dan wist deze en gene reeds uitkomst te geven,
dat dominé Hesz reeds lang lijdende was. Een derde
kende zijn dokter en deze voegde er geheimzinnig aan
toe, dat den patiënt weinig hoop gegeven werd. Nu
kwamen de stemmen des medelijdens. De vrouwen
waren daar het eerst mee klaar. Spoedig en voor dagen
tong was de ziekte van den domiué het onderwerp
van aller gesprek Evenals mooie en heerlijke bloemen
gloeien op verschillenden grond, zoo bloeide ook de
liefde van zijn gemeente voor hem weer op die hij
een poos-lang had moeten missen
De pastorie zag vele jonge en oude mensehen die
naar den toestand van den dominé kwamen informee-
ren. Reeds had Hesz moeite om Zondags zijn nreek
tot het emd te brengen. Eenmaal moest hij zijn collea-i
Schwarzmann, met wien hij koel-beleefd omging ver
zoeken, hem te helpen. Toen zegende hij het huwelijk
ui van een paar leerlingen van hem en den volgenden
Zondag kon hij weer niet optreden, want zijn stem
had allen klank verloren. Weken lang moest hij rust
hebben. Dan geschiedde het, dat de eenige zoon stierf
van een hem bevriende familie en met geen stok was
hij te bewegen om thuis te blijven. Ff ij m0est en
zou de lijkrede houden. Op dezen dag stond hij voor
de laatste maal in zijn hooge oude kerk. De kerk was
geheel met rouw behangen. Uit de kleine deur der
consistoriekamer trad dominé Hesz in zijn toga voor
de treurende gemeente, onder wie ook Hedwig en
Angelika waren. Hesz sprak met een bewogen, diepe
stem, schoone en vredige woorden, die van een groo-
ten geest getuigden. Somwijlen lag er een smartelijke
trek 0111 zijn mond. Velen, die hem dezen dag zagen
vergaten zijn beeld niet meer. Zijn gelaal en handen
waren wit de wangen waren ingevallen en de oogen
stonden hol en diep. Maar zij hadden nog hun grooten
glans en groote rust. In de gansche houding van den
jongen man, in de wijze waarop de handen werden
gevouwen, in alles lag een weldoende overgave,
lusschen Hedwig en Angelika liep hij, nadat de
S Slr 1, ^-dden verlaten- over Johamies-
ptoats naar huis. Hij moest langzaam gaan en zijn
adem was kort en moeilijk. Mevrouw Ldwig bSd
H® ,arm- opdat. h'J faarop zou kunnen leunen,
ttij deed dit en menigmaal stonden ze stil opdat hij
de? h?idpn' keek Wj afwisselend naar het gelaat
dei beide vrouwen, die naast hem liepen en Iprak
lachiiwtflt h!i J3S' alsof h'J haar 'Jeide.i met het
f °?Fn had- m°ed insprak. Niels
\an .dat \vat hem kwelde, geen schijn van innerlijke
vervreemding van hem en lijn vrouw vwted hij in
L1 H'J. was '«-'gen beiden vol groote
goedheid en geduld. Zijn stem klonk ook niet zachter
of warmer, wanneer hij zich tot Angelika wendde.
Slechts wanneer hij haar had aangekeken, keek hij als
droomend voor zich uit.
(Wordt vervolgd.)