vermij dt
BURGERS'
E. N. R
L. J. ROGGEVEEN,
Ci- Gazelle-Rijwielen
Banden en Onderdooien.
ZOMERARTIKELEN
De Stoomtabaksfabriek
.DE STEENEN PIJP"
GOLDEN
Rjjwielen.
Voor degelijke, soliede
Molenstraat,
behagen.
Hoeden, Pelten
en Baretten
l
F u nr 1 s t afiuntiyuiiuers
puike
geurige
STROOMER,
is je adres.
Horloges, Klokken,
Barometers, Wekkers. rr™.'95
Ontvangen: de nieuwe Pendules.
oude Portorico
Maryland-tabak.
W. H. ROGGEVEEN,
GOLD, ZILVER, DIAMANT,
Inkoop tegen hoogste waarde.
Ad. RAKKER,
-
ADVERTENTIEN.
HELDER.
KEIZERSTRAAT
onkosten en ongemak van herstellingen aan uw
g3 Rijwiel, wanneer gij een
is het beste adres bij
lnterc. telephoon No. 13.
Eenige Engelsehe Rijwielen, Bristol,
L. GROENEWOUD,
De nieuwste modellen
der nog voorradige
Dames- en Kinderhoeden, Sierspelden, Linten,
Veeren, Voiles,
tegen veel verminderde prijzen.
Des Zondags niet gesloten.
THEE
KOFFIE
CACAO
De voordeeligste in 't gebruik.
De besparendste in het huisgezin.
Bewaar uw bonnen, zij hebben groole waarde.
lil
W. H. ROGGEVEEN.
""km™- schagen.
Beslist, voordeeligst adres voor Wederverkoopers.
Hoek Laan, SCHAGEN
met 3 Versnellingsnaven, freewheel en 2 Velg-
Agentschap der
llierkleur-
Gruno-
Vitas-
HERSTELPLAATS voor Rijwielen en Motoren.
Emailleeren. Vernikkelen.
Gebruikte Rijwielen worden tegen de hoogste
waarde ingeruild.
93
o'so aanschaft.
Vraagt Prijscouranten
Schaycn. Finitia Wed. J. Heddes»
Paarden- en Varkenssnijder,
ALKMAAR,
Laagzijde 75,
SCHAGEN.
BORDEAUX-WIJNEN p. flesch f0.45
CH. MARUEAU „0.65
SaMOS (Grieksche w(jn) 0.70
BERGERAC (zoete Franschew.)„ .0.80
ROODE PORT
WITTE
MADERA
MEDICINALE TOKAYER
YERMOUTH
PALESTINA PORT, onder
voortdurende scheikundige
contröle
MALAGA VIEUX
VRUCHTEN SIROPEN zon-
der alcohol, zuivere suiker
en vruchtensap
WITTE BESSENWIJN, oogst
1905
By 45 flesschen franco naastbjjzijnd
station of boot.
Ongeschonden flesschen kunnen mits franco
weder worden teruggezonden.
,0.75
HELD E R
Hoofd-DepAt Continental Bodega W^nen.
worden op verlangen geleverd met gewoon
freewheel, remnaaf, twee versnellingen,
remnaaf en drie versnellingen zijn be
slist liehtloopend, billijk in prijs en ge
monteerd met Gazelle-banden.
nikkel velgen, twee velgremmen, free-1
wheel, frame gebiest, compleet 45 gulden.
Enorme voorraad
Vraag Catalogussen.
Beleefd aanbevelend,
llondsry wiel hersteller, WINKEL.
van
ui m«MiOêP:
Beleefdaanbevelend, levert
doen berioht, dat zij, evenals vorige jaren, weer in teelt hebben te geven, thans
voor den oogBt 1909, KOOLRAPEN of ZWEED8CHE RAPEN, HERFST- of
YOERKNOLLEN, te zaaien op stoppelland en daarop te overwinteren, zaaitijd
Augustus—September, en RAMMENAS, zaaitijd laatste helft Juli en Augustus.
Men wende zich om inlichtingen en prijsopgave uitsluitend tot hunnen
Vertegenwoordiger N. GROOT Pz., te Grootebroek of hunne plaat
selijke Agenten.
Verkrijgbaar bfl Wed. S. KRUIJER, J. SLIKKER. J. KOSSEM, 8. WIJN.
Aanbevelend,
voorheen L. DE WAARD
EN
Aanbevelend,
„IRIS-Rij wielen
GISTEL.
Nu zij in de bark zat, werkte Venetië heel anders
op haar in dan dienzelfden morgen.
Een paar maal kneep zij Erich van verrukking in
den arm, toen gondel op gondel haar voorbijschoten en
alles leven en beweging werd. En toen zij uitstegen
deed zij dat met zulk een koenen sprong, dat Erich
zeer ontsteld uitriep: „Voorzichtig Sidi, pas op!" Na
tuurlijk had ze toen reeds den vasten grond onder de
voeten. Het liefst had zij geantwoord: „dat weet jij,
op hel tooneel heb ik nog menig anderen sprong
moeien maken." Maar ze wist het, 'hij hield er niet
van dat ze hem aan haar vroegere loopbaan herin
nerde.
Fizijans hemelvaart! Erich stond langen tijd in diepe
gedachten zwijgend voor dit heerlijke wonderwerk. Dan
werd hij plotseling bezield om uit te spreken, wat
hij gevoelde. Hij moest haar zeggen wat hem betoover-
dehet wonder aller wonderen, Maria in stralende
schoonheid, die begeesterde apostelfiguren, dat koor van
engelen en daarboven de heerlijke schitterende kleuren
pracht, zonder gelijke. Hij moest het haar zeggen. Zij
moest deel hebben aan elk genot dat zijn jonge ziel
in ontroering bracht.
Het werd een kleine voordracht op fluisterenden
toon.
Geduldig luisterde zij toe. Een paar maal vroeg hij
met groote warmte: „Begrijp je?" „Pakt het jou ook
zoo? „Is het niet heerlijk, niet groot?" Dan knikte zij
ernstig met het hoofd. Het was bepaald ook wel mooi,
want een ieder vond het immers zoo mooi, maar die
hoed, dien die slanke Amerikaansche droeg die daar
gansch in gedachten verzonken in den hoek leunde,
die zwarte hoed met die rijke witte veeren, die hoed
was ook mooi. Bepaald uit Parijs.
Ten slotte was zij zoo blij als een kind, toen Erich
eindelijk verder ging. Zij haakte bij hem in en zeide
vleiend„Ik heb een zeer wijzen man."
Op dat oogenblik keek hij haar aan en zag hoe
haar ziel mijlen ver weg was en dat haar oogen
hadden gekeken zonder dat haar ziel het had verstaan.
Dat deed hem leed. Hij beet zich op de lippen
en liep zwijgend verder, van schilderij tot schilderij,
van zaal tot zaal. Het hielp niemendal, als zeide hij
tot zichzelf: „Wees niet onrechtvaardig vijftig neen
negentig misschien van de honderd nemen niet anders
van deze plaats mee dan het bewustzijn, er geweest
te zijn; dikwijls zijn zeer fijn opgevoeden de oogen ont
zegd een waar gezicht te hebben op deze kunstpro-
dukten en had hij in plaats van met Sidi, met Mary
Prach voor deze kunstwonderen gestaan, zij had waar
schijnlijk gegeeuwd. Maar het hielp niemendal, het was
en bleef een teleurstelling. En Sidi voelde dat zij iets
had goed te maken. Maar de levendige bewondering
die zij nu aan den dag begon te leggen, deed hem
eerst recht pijn. En ten slotte zwegen zij beiden.
Maar op eenmaal kwam er leven in Sidi In de
verte had zij een schilderij in het oog gekregen en zij
snelde op het beeld toe: „Kereltje, dat ben jij! Kijk
maar eens
En ditmaal was het duidelijk te merken zuivere he
la ngstelling.
Een heilige Sebastiaan aan den martelpaal gebon
den, door vele jiijlen doorboord. Het was een goed
schilderij, maar van een meester van den derden of
vierden rang; het loonde niet eens om er den cata
logus op 'na te zien. Houterig en stijf stond de heilige
daar. Alleen het gelaat was met ware meesterschap
geschilderd. Wat ter wereld moest Sidi juist in dit
beeld zien?
Zij werd een weinig verlegen, toen hij het vroeg, en
dat stond haar zoo bekoorlijk, dat hij alle ontstemming
vergat. Zij werd vuurrood, sloeg de oogen neer als
een jong meisje en stotterde domme woordjes.
Eindelijk kwam het eruit. „Ventje. weet je.... in
het museum te Berlijn hangt een schilderij precies als
dit.... heel precies maar ik geloof veel mooier. En
weet je maar je moogt me niet uitlachen toen
ik het eens gezien heb toevallig bij een ritje
na een vervelende repetitie het was toen ik jou
pas had leeren kennen. Maar je moogt nipt lachen
maar jij geleek sprekend op dat beeld. Zie je ik
was er geheel van onder den indruk
Het schilderij verdween voor zijn oogen. De kren
king die hij daar straks had ondergaan, werd als weg
gevaagd. De ontroering greep hem aan.
Wat beteekende het eigenlijk, of Sidi iets meer of
minder kunstzin had? Iets meer of minder verstand
van deze mooie schilderijen. Haar liefde was het, die
hem gelukkig maakte. Haar liefde, die zich hier juist
zoo roerend en naief openbaarde. Lang had zij hem
reeds lief gehad, Lang voordat hij om haar hand had
gevraagd, of zij had kunnen weten, dat dit ooit zijne
bedoeling zou zijn.
En hij nam heimelijk haar hand en hield die in
de zijne: „Sidi.... lieve Sidi, je hebt mij zoo gelukkig
gemaakt in dit uur."
Al haar humor had zij weergekregen, die daar tus-
schen al die kunstgewrochten schéén bevroren te zijn.
Zij triomfeerde een weinig: dat was nu nog eens een
gelukkig toeval geweest met dat schilderij van den
heiligen Sebastiaan! En een gelukkige inval boven
dien. Of ook eigenlijk geen inval want eerst was
het werkelijke vreugde geweest, over het weerzien van
den schoonen knaap aan den martelpaal en dan
later ja toen had ze een weinig komedie
gespeeld. Dat ging nog best, dat was ze nog niet ver
leerd. En het was nu eenmaal niet anders, maar wat
komedie willen de mannen nu eenmaal hebben. Deze
lieve man ook die heilige Sebastiaan. Het maakte,
hem gelukkig, waarom zal men het dan niet doen!
Al haar humor en vroolijkheid had zij weergevonden.
De donkere oogen lachten, de roode lippen lachten
en fluisterden Erich de meest dwaze en teederste
dingen in het oor. Heerlijk en verrukkelijk dat Venetië!
Op het Markusplein stond ze lang stil en voederde
de duiven en liet zich het graan van schouders en armen
pikken en wist maar al te goed hoe bekoorlijk zij
er daarbij uitzag. Voor Florian zat ze en dronk cho
colade en at een half dozijn biscuits daarbij: en amu
seerde zich dol met een luitenant met donkerbruin
gezicht en grooten snor, die als razend op en neer
liep, totdat hij eindelijk een plaatsje vlak tegenover
haar had veroverd. En dan kwam de schemering Het
electrische licht werd ontstoken. Verschillende torens
en gebouwen teekenden zich fantastisch af tegen den
blauwen avondhemel. Het groote plein vulde zich Mu
ziek weerklonk!
„Schat, Dat is hier alles als op het tooneel. Dat
kon de beste regisseur niet beter inrichten."
Zij aten niet in het hotel. Zij hadden beiden geen
lust om nog toilet te moeten maken. Hij bracht haar
naar een achterkamer van Capello Nero; zij spijsden
op Italiaansche manier, dronken een flesch sekt, en
babbelden als verliefde kinderen; gingen nog eenmaal
naar het Markusplein, liepen arm in arm langs de
Schitterend verlichte winkelramen hier en daar staan
blijvend en een kleinigheid koopend; namen aan de
Piazetta een bark en voeren in den verrukkelijken
maneschijn naar huis.
Toen zij, vrij laat in hun salon kwamen, stond er
een groot bloemstuk op tafel.
Sidi jubelde luid. „Ventje dat is nu nog eens heel
erg hef van je."
Erich schudde evenwel het hoofd.
Daar had zij ook al reeds het kaartje gevonden
dat erbij lag: Graaf Prach en een regel daaronder,
in groote, massieve letters: „de mooiste vrouw van
Venetië."
Weder jubelde Sidi: „Zie toch eens! Ik heb waar
achtig een verovering gemaakt. Lees toch eens de
mooiste vrouw van Venetië."
-„filioh Weid zwijgend het kaartje in de hand. Dan
draaide hij het langzaam om en lachte bitter.
„Gegroet met handkus en hartelijk adieu. Wij moe
ten morgenochtend, als de Venetiaansche bakkersjongens
de zemelen uitzoeken reeds op en vertrekken."
Sidi had meegelezen. „Jammer!" zeide zij. „Ik had
je neef gaarne zelf bedankt. Waarom nu ook zoo
plotseling te vertrekken?"
Hij antwoordde niet. Hij verscheurde het kaartje in
kleine stukjes, zooals hij vanmorgen den brief van
Marga had gedaan.
Sidi had haar neusje reeds weer in de bloemen
mand gestoken. Zoo terloops vroeg zij nog eenmaal
„Waarom nou zoo plotseling vertrokken?"
„Mary's migraine zal het noodzakelijk gemaakt heb
ben," gaf hij ten antwoord.
Maar zij lette piet op zijn spottenden toon. „Dat
ouwe spook Een huid als geel leer en de blauwe
oogen steeds vol tranen. En die hoed! En dan dat
gezicht eronder!" Zij keek op en lachte Erich toe!
Ventje, een beetje anders ben ik toch wel! Nietwaar?
Ik ben niet zoon leelijke vogelverschrikster?" En
met een paar uitgebreide armen snelde zij op hem toe.
Zij waren vroeger den weg naar huis ingeslagen,
dan eerst hun plan was. Met bijna ziekelijke heftig
heid was bij Erich het verlangen naar zijn thuis tol
uitbarsting gekomen en ook het verlangen naar een
geregelden werkkring. Dat luie ronddwalen dat hij zich
in Venetië zoo heerlijk had voorgesteld, stond hem
na acht dagen reeds vreeselijk tegen. Voor ernstige
studie in de kunst, waaraan hij ook wel had gedacht,
vond hij tot zijn eigen verbazing in de omgeving waarin
hij leefde niet den minsten lust en gelegenheid. Hij
zag (hit Sidi het mooie neusje erg in de hoogte trok,
als hij met boeken en foto's kwam aandragen, of wan
neer hij in de eene of andere kerk haar geduld wat
al te veel op de proef stelde. En bovendien werd het
gloeiend warm in Venetië en hoe mooi en koel
zou het nu niet zijn in de wouden bij Waldow.
bi kwam voor de eerste maal in hun jong huwe
lijksleven een kleine strijd. Maar een strijd waar weer
vlug een sluiten van vrede op volgde. Sidi gaf heel
spoedig toe, toen ze bemerkte, dat zij dadelijk op een
beslisten wil stuitte. En Erich was zeer gelukkig over
de bereidwilligheid, waarmede zij toegaf.
In Berlijn hadden zij halt gemaakt Voor Waldow,
waar sedert jaren geen meesteres had geresideerd,
moesten allerlei inkoopen worden gedaan en Sidi
maakte van deze uitnemende gelegenheid tevens ge
bruik om het een en ander aan te schaffen voor haar
toilet, 't Was voor haar een hemelsch genot in kanten en
linten rond te scharrelen en steeds maar weer nieuwe
japonnen aan te passen. En het maakte haar mei
weinig trotsch, wanneer zij overal met „mevrouw de
barones weid toegesproken.
Wanneer het maar even mogelijk was, vergezelde
haar man haar. Maar dat kon evenwel niet altijd. Erich
had ook zaken. Men sprak dan af, op een bepaald
uur, daar of daar te verschijnen.
Ook nu was dat het geval en zou de ontmoeting
in het hotel Bristol plaats hebben. Hij kwam van de
bank, waar hij geld had opgenomen. Hij kwam de
Wilhelmstraat uit sloeg den kant naar Onder de Linden
in, toen hij in een auto Sidi herkende. Hij was «er
verrast, zij zat naast een zeer opvallend gekleede dame
die hij niet kende. De auto moest op den hoek
oogenblik stoppen. Hij wenkte, maar in het volgt^
oogenblik yloog het rijtuig in snel tempo weer vo®'
waarts in de richting van de Brandenburger Food
Sidi had hein blijkbaar dus niet gezien.
Heel veel gewicht hechtte hij aan deze ontmoeting
niet. Sidi had bepaald een kennis aangetroffen
eenige onaangename was, dat dit dametje een theater-
dametje leek te zijn. En in een auto had Sidi ni®
met zulk een opzichtig wezentje moeten gaan rijden
Maar menigmaal is een dergelijke ontmoeting niet te
vermijden en hij nam zich voor zijn vrouw voom
tot voorzichtigheid aan te manen. Zij was veel te ver
standig om niet direct met zulk een wensch rekening
te houden.
Hij slenterde langzaam naar het hotel en liep direct
naar de eetzaal, overtuigd dat Sidi ook direct wel z°ü
verschijnen.
De zaal was nog bijna geheel onbezet en hij von<
een prettig hoekje 0111 zoo aanstonds warm te eten
Maar Sidi kwam niet. Er verliep een kwartier en nog
een. Hij hiad de wijnkaart reeds tweemaal van voor
naar achter en van achter naar voor doorgeloopeI1,
en begon werkelijk wat zenuwachtig te worden
Dan eindelijk - daar was zij zij keek in 'H
zaal rond en snelde op hem toe. zich direct op Ie*®"
dige wijze verontschuldigend „Wees niet boos, scha^
ik kom juist van Gerson, ik lu b een beetje mijn UI"
verpraat en nergens een rijtuig te vinden -
ik heb een honger kereltje laat vlug wat kome"
anders bezwijk ik nog
Sidi loog
Zijn vrouw loog
Erich was bij haar binnenkomen opgestaan en st<>'"
nog immer Als versteend was hij en daarbij voeiu
hij dat een ijzige kilte hem in den nek opsteeg
Zijn vrouw loog hem voor, met lachende oogen. 1»
lachende lippen.
(Wordt vervolgd.)