vermij dt BURGERS' E. N. R L. J. ROGGEVEEN, Ci- Gazelle-Rijwielen Banden en Onderdooien. ZOMERARTIKELEN De Stoomtabaksfabriek .DE STEENEN PIJP" GOLDEN Rjjwielen. Voor degelijke, soliede Molenstraat, behagen. Hoeden, Pelten en Baretten l F u nr 1 s t afiuntiyuiiuers puike geurige STROOMER, is je adres. Horloges, Klokken, Barometers, Wekkers. rr™.'95 Ontvangen: de nieuwe Pendules. oude Portorico Maryland-tabak. W. H. ROGGEVEEN, GOLD, ZILVER, DIAMANT, Inkoop tegen hoogste waarde. Ad. RAKKER, - ADVERTENTIEN. HELDER. KEIZERSTRAAT onkosten en ongemak van herstellingen aan uw g3 Rijwiel, wanneer gij een is het beste adres bij lnterc. telephoon No. 13. Eenige Engelsehe Rijwielen, Bristol, L. GROENEWOUD, De nieuwste modellen der nog voorradige Dames- en Kinderhoeden, Sierspelden, Linten, Veeren, Voiles, tegen veel verminderde prijzen. Des Zondags niet gesloten. THEE KOFFIE CACAO De voordeeligste in 't gebruik. De besparendste in het huisgezin. Bewaar uw bonnen, zij hebben groole waarde. lil W. H. ROGGEVEEN. ""km™- schagen. Beslist, voordeeligst adres voor Wederverkoopers. Hoek Laan, SCHAGEN met 3 Versnellingsnaven, freewheel en 2 Velg- Agentschap der llierkleur- Gruno- Vitas- HERSTELPLAATS voor Rijwielen en Motoren. Emailleeren. Vernikkelen. Gebruikte Rijwielen worden tegen de hoogste waarde ingeruild. 93 o'so aanschaft. Vraagt Prijscouranten Schaycn. Finitia Wed. J. Heddes» Paarden- en Varkenssnijder, ALKMAAR, Laagzijde 75, SCHAGEN. BORDEAUX-WIJNEN p. flesch f0.45 CH. MARUEAU „0.65 SaMOS (Grieksche w(jn) 0.70 BERGERAC (zoete Franschew.)„ .0.80 ROODE PORT WITTE MADERA MEDICINALE TOKAYER YERMOUTH PALESTINA PORT, onder voortdurende scheikundige contröle MALAGA VIEUX VRUCHTEN SIROPEN zon- der alcohol, zuivere suiker en vruchtensap WITTE BESSENWIJN, oogst 1905 By 45 flesschen franco naastbjjzijnd station of boot. Ongeschonden flesschen kunnen mits franco weder worden teruggezonden. ,0.75 HELD E R Hoofd-DepAt Continental Bodega W^nen. worden op verlangen geleverd met gewoon freewheel, remnaaf, twee versnellingen, remnaaf en drie versnellingen zijn be slist liehtloopend, billijk in prijs en ge monteerd met Gazelle-banden. nikkel velgen, twee velgremmen, free-1 wheel, frame gebiest, compleet 45 gulden. Enorme voorraad Vraag Catalogussen. Beleefd aanbevelend, llondsry wiel hersteller, WINKEL. van ui m«MiOêP: Beleefdaanbevelend, levert doen berioht, dat zij, evenals vorige jaren, weer in teelt hebben te geven, thans voor den oogBt 1909, KOOLRAPEN of ZWEED8CHE RAPEN, HERFST- of YOERKNOLLEN, te zaaien op stoppelland en daarop te overwinteren, zaaitijd Augustus—September, en RAMMENAS, zaaitijd laatste helft Juli en Augustus. Men wende zich om inlichtingen en prijsopgave uitsluitend tot hunnen Vertegenwoordiger N. GROOT Pz., te Grootebroek of hunne plaat selijke Agenten. Verkrijgbaar bfl Wed. S. KRUIJER, J. SLIKKER. J. KOSSEM, 8. WIJN. Aanbevelend, voorheen L. DE WAARD EN Aanbevelend, „IRIS-Rij wielen GISTEL. Nu zij in de bark zat, werkte Venetië heel anders op haar in dan dienzelfden morgen. Een paar maal kneep zij Erich van verrukking in den arm, toen gondel op gondel haar voorbijschoten en alles leven en beweging werd. En toen zij uitstegen deed zij dat met zulk een koenen sprong, dat Erich zeer ontsteld uitriep: „Voorzichtig Sidi, pas op!" Na tuurlijk had ze toen reeds den vasten grond onder de voeten. Het liefst had zij geantwoord: „dat weet jij, op hel tooneel heb ik nog menig anderen sprong moeien maken." Maar ze wist het, 'hij hield er niet van dat ze hem aan haar vroegere loopbaan herin nerde. Fizijans hemelvaart! Erich stond langen tijd in diepe gedachten zwijgend voor dit heerlijke wonderwerk. Dan werd hij plotseling bezield om uit te spreken, wat hij gevoelde. Hij moest haar zeggen wat hem betoover- dehet wonder aller wonderen, Maria in stralende schoonheid, die begeesterde apostelfiguren, dat koor van engelen en daarboven de heerlijke schitterende kleuren pracht, zonder gelijke. Hij moest het haar zeggen. Zij moest deel hebben aan elk genot dat zijn jonge ziel in ontroering bracht. Het werd een kleine voordracht op fluisterenden toon. Geduldig luisterde zij toe. Een paar maal vroeg hij met groote warmte: „Begrijp je?" „Pakt het jou ook zoo? „Is het niet heerlijk, niet groot?" Dan knikte zij ernstig met het hoofd. Het was bepaald ook wel mooi, want een ieder vond het immers zoo mooi, maar die hoed, dien die slanke Amerikaansche droeg die daar gansch in gedachten verzonken in den hoek leunde, die zwarte hoed met die rijke witte veeren, die hoed was ook mooi. Bepaald uit Parijs. Ten slotte was zij zoo blij als een kind, toen Erich eindelijk verder ging. Zij haakte bij hem in en zeide vleiend„Ik heb een zeer wijzen man." Op dat oogenblik keek hij haar aan en zag hoe haar ziel mijlen ver weg was en dat haar oogen hadden gekeken zonder dat haar ziel het had verstaan. Dat deed hem leed. Hij beet zich op de lippen en liep zwijgend verder, van schilderij tot schilderij, van zaal tot zaal. Het hielp niemendal, als zeide hij tot zichzelf: „Wees niet onrechtvaardig vijftig neen negentig misschien van de honderd nemen niet anders van deze plaats mee dan het bewustzijn, er geweest te zijn; dikwijls zijn zeer fijn opgevoeden de oogen ont zegd een waar gezicht te hebben op deze kunstpro- dukten en had hij in plaats van met Sidi, met Mary Prach voor deze kunstwonderen gestaan, zij had waar schijnlijk gegeeuwd. Maar het hielp niemendal, het was en bleef een teleurstelling. En Sidi voelde dat zij iets had goed te maken. Maar de levendige bewondering die zij nu aan den dag begon te leggen, deed hem eerst recht pijn. En ten slotte zwegen zij beiden. Maar op eenmaal kwam er leven in Sidi In de verte had zij een schilderij in het oog gekregen en zij snelde op het beeld toe: „Kereltje, dat ben jij! Kijk maar eens En ditmaal was het duidelijk te merken zuivere he la ngstelling. Een heilige Sebastiaan aan den martelpaal gebon den, door vele jiijlen doorboord. Het was een goed schilderij, maar van een meester van den derden of vierden rang; het loonde niet eens om er den cata logus op 'na te zien. Houterig en stijf stond de heilige daar. Alleen het gelaat was met ware meesterschap geschilderd. Wat ter wereld moest Sidi juist in dit beeld zien? Zij werd een weinig verlegen, toen hij het vroeg, en dat stond haar zoo bekoorlijk, dat hij alle ontstemming vergat. Zij werd vuurrood, sloeg de oogen neer als een jong meisje en stotterde domme woordjes. Eindelijk kwam het eruit. „Ventje. weet je.... in het museum te Berlijn hangt een schilderij precies als dit.... heel precies maar ik geloof veel mooier. En weet je maar je moogt me niet uitlachen toen ik het eens gezien heb toevallig bij een ritje na een vervelende repetitie het was toen ik jou pas had leeren kennen. Maar je moogt nipt lachen maar jij geleek sprekend op dat beeld. Zie je ik was er geheel van onder den indruk Het schilderij verdween voor zijn oogen. De kren king die hij daar straks had ondergaan, werd als weg gevaagd. De ontroering greep hem aan. Wat beteekende het eigenlijk, of Sidi iets meer of minder kunstzin had? Iets meer of minder verstand van deze mooie schilderijen. Haar liefde was het, die hem gelukkig maakte. Haar liefde, die zich hier juist zoo roerend en naief openbaarde. Lang had zij hem reeds lief gehad, Lang voordat hij om haar hand had gevraagd, of zij had kunnen weten, dat dit ooit zijne bedoeling zou zijn. En hij nam heimelijk haar hand en hield die in de zijne: „Sidi.... lieve Sidi, je hebt mij zoo gelukkig gemaakt in dit uur." Al haar humor had zij weergekregen, die daar tus- schen al die kunstgewrochten schéén bevroren te zijn. Zij triomfeerde een weinig: dat was nu nog eens een gelukkig toeval geweest met dat schilderij van den heiligen Sebastiaan! En een gelukkige inval boven dien. Of ook eigenlijk geen inval want eerst was het werkelijke vreugde geweest, over het weerzien van den schoonen knaap aan den martelpaal en dan later ja toen had ze een weinig komedie gespeeld. Dat ging nog best, dat was ze nog niet ver leerd. En het was nu eenmaal niet anders, maar wat komedie willen de mannen nu eenmaal hebben. Deze lieve man ook die heilige Sebastiaan. Het maakte, hem gelukkig, waarom zal men het dan niet doen! Al haar humor en vroolijkheid had zij weergevonden. De donkere oogen lachten, de roode lippen lachten en fluisterden Erich de meest dwaze en teederste dingen in het oor. Heerlijk en verrukkelijk dat Venetië! Op het Markusplein stond ze lang stil en voederde de duiven en liet zich het graan van schouders en armen pikken en wist maar al te goed hoe bekoorlijk zij er daarbij uitzag. Voor Florian zat ze en dronk cho colade en at een half dozijn biscuits daarbij: en amu seerde zich dol met een luitenant met donkerbruin gezicht en grooten snor, die als razend op en neer liep, totdat hij eindelijk een plaatsje vlak tegenover haar had veroverd. En dan kwam de schemering Het electrische licht werd ontstoken. Verschillende torens en gebouwen teekenden zich fantastisch af tegen den blauwen avondhemel. Het groote plein vulde zich Mu ziek weerklonk! „Schat, Dat is hier alles als op het tooneel. Dat kon de beste regisseur niet beter inrichten." Zij aten niet in het hotel. Zij hadden beiden geen lust om nog toilet te moeten maken. Hij bracht haar naar een achterkamer van Capello Nero; zij spijsden op Italiaansche manier, dronken een flesch sekt, en babbelden als verliefde kinderen; gingen nog eenmaal naar het Markusplein, liepen arm in arm langs de Schitterend verlichte winkelramen hier en daar staan blijvend en een kleinigheid koopend; namen aan de Piazetta een bark en voeren in den verrukkelijken maneschijn naar huis. Toen zij, vrij laat in hun salon kwamen, stond er een groot bloemstuk op tafel. Sidi jubelde luid. „Ventje dat is nu nog eens heel erg hef van je." Erich schudde evenwel het hoofd. Daar had zij ook al reeds het kaartje gevonden dat erbij lag: Graaf Prach en een regel daaronder, in groote, massieve letters: „de mooiste vrouw van Venetië." Weder jubelde Sidi: „Zie toch eens! Ik heb waar achtig een verovering gemaakt. Lees toch eens de mooiste vrouw van Venetië." -„filioh Weid zwijgend het kaartje in de hand. Dan draaide hij het langzaam om en lachte bitter. „Gegroet met handkus en hartelijk adieu. Wij moe ten morgenochtend, als de Venetiaansche bakkersjongens de zemelen uitzoeken reeds op en vertrekken." Sidi had meegelezen. „Jammer!" zeide zij. „Ik had je neef gaarne zelf bedankt. Waarom nu ook zoo plotseling te vertrekken?" Hij antwoordde niet. Hij verscheurde het kaartje in kleine stukjes, zooals hij vanmorgen den brief van Marga had gedaan. Sidi had haar neusje reeds weer in de bloemen mand gestoken. Zoo terloops vroeg zij nog eenmaal „Waarom nou zoo plotseling vertrokken?" „Mary's migraine zal het noodzakelijk gemaakt heb ben," gaf hij ten antwoord. Maar zij lette piet op zijn spottenden toon. „Dat ouwe spook Een huid als geel leer en de blauwe oogen steeds vol tranen. En die hoed! En dan dat gezicht eronder!" Zij keek op en lachte Erich toe! Ventje, een beetje anders ben ik toch wel! Nietwaar? Ik ben niet zoon leelijke vogelverschrikster?" En met een paar uitgebreide armen snelde zij op hem toe. Zij waren vroeger den weg naar huis ingeslagen, dan eerst hun plan was. Met bijna ziekelijke heftig heid was bij Erich het verlangen naar zijn thuis tol uitbarsting gekomen en ook het verlangen naar een geregelden werkkring. Dat luie ronddwalen dat hij zich in Venetië zoo heerlijk had voorgesteld, stond hem na acht dagen reeds vreeselijk tegen. Voor ernstige studie in de kunst, waaraan hij ook wel had gedacht, vond hij tot zijn eigen verbazing in de omgeving waarin hij leefde niet den minsten lust en gelegenheid. Hij zag (hit Sidi het mooie neusje erg in de hoogte trok, als hij met boeken en foto's kwam aandragen, of wan neer hij in de eene of andere kerk haar geduld wat al te veel op de proef stelde. En bovendien werd het gloeiend warm in Venetië en hoe mooi en koel zou het nu niet zijn in de wouden bij Waldow. bi kwam voor de eerste maal in hun jong huwe lijksleven een kleine strijd. Maar een strijd waar weer vlug een sluiten van vrede op volgde. Sidi gaf heel spoedig toe, toen ze bemerkte, dat zij dadelijk op een beslisten wil stuitte. En Erich was zeer gelukkig over de bereidwilligheid, waarmede zij toegaf. In Berlijn hadden zij halt gemaakt Voor Waldow, waar sedert jaren geen meesteres had geresideerd, moesten allerlei inkoopen worden gedaan en Sidi maakte van deze uitnemende gelegenheid tevens ge bruik om het een en ander aan te schaffen voor haar toilet, 't Was voor haar een hemelsch genot in kanten en linten rond te scharrelen en steeds maar weer nieuwe japonnen aan te passen. En het maakte haar mei weinig trotsch, wanneer zij overal met „mevrouw de barones weid toegesproken. Wanneer het maar even mogelijk was, vergezelde haar man haar. Maar dat kon evenwel niet altijd. Erich had ook zaken. Men sprak dan af, op een bepaald uur, daar of daar te verschijnen. Ook nu was dat het geval en zou de ontmoeting in het hotel Bristol plaats hebben. Hij kwam van de bank, waar hij geld had opgenomen. Hij kwam de Wilhelmstraat uit sloeg den kant naar Onder de Linden in, toen hij in een auto Sidi herkende. Hij was «er verrast, zij zat naast een zeer opvallend gekleede dame die hij niet kende. De auto moest op den hoek oogenblik stoppen. Hij wenkte, maar in het volgt^ oogenblik yloog het rijtuig in snel tempo weer vo®' waarts in de richting van de Brandenburger Food Sidi had hein blijkbaar dus niet gezien. Heel veel gewicht hechtte hij aan deze ontmoeting niet. Sidi had bepaald een kennis aangetroffen eenige onaangename was, dat dit dametje een theater- dametje leek te zijn. En in een auto had Sidi ni® met zulk een opzichtig wezentje moeten gaan rijden Maar menigmaal is een dergelijke ontmoeting niet te vermijden en hij nam zich voor zijn vrouw voom tot voorzichtigheid aan te manen. Zij was veel te ver standig om niet direct met zulk een wensch rekening te houden. Hij slenterde langzaam naar het hotel en liep direct naar de eetzaal, overtuigd dat Sidi ook direct wel z°ü verschijnen. De zaal was nog bijna geheel onbezet en hij von< een prettig hoekje 0111 zoo aanstonds warm te eten Maar Sidi kwam niet. Er verliep een kwartier en nog een. Hij hiad de wijnkaart reeds tweemaal van voor naar achter en van achter naar voor doorgeloopeI1, en begon werkelijk wat zenuwachtig te worden Dan eindelijk - daar was zij zij keek in 'H zaal rond en snelde op hem toe. zich direct op Ie*®" dige wijze verontschuldigend „Wees niet boos, scha^ ik kom juist van Gerson, ik lu b een beetje mijn UI" verpraat en nergens een rijtuig te vinden - ik heb een honger kereltje laat vlug wat kome" anders bezwijk ik nog Sidi loog Zijn vrouw loog Erich was bij haar binnenkomen opgestaan en st<>'" nog immer Als versteend was hij en daarbij voeiu hij dat een ijzige kilte hem in den nek opsteeg Zijn vrouw loog hem voor, met lachende oogen. 1» lachende lippen. (Wordt vervolgd.)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1908 | | pagina 6