Gemengd Nieuws. Binnenlandse!) Nieuws. I li Als 'tnou nog ereis een met fluweel bekleede divan wasMaar zoo'n hard houten ding nee hoor l Ze was op 24 September jj. geen meester meer van hare aandoeningen, toen zij hare met feilen haat gehate vijandin Trijntje Smit, de vrouw van Willem Hooft; ontwaarde, die juist bezig was, gras voor konijntjes, geitjes en dergelijke, tot haren veestal behoorenae beestjes, te plukken. Er is over een onopgehelderd gebleven punt tusschen deze beide leden der zwakke sekse al reeds lang een eerste-klas-buren-ruzie hangende en Neel kwam dan ook zonder pardon aangestapt en bulderde onder zeer onvrouwelijke bewoordingen de veel oudere Trijn heel onrustbarende plannen toe, haar meteen in d'r lurven nemende. Trijn, óók niet verkleumd, vloekte de hoogste deunen, maar, onriar an rwiVken, zynda,-üaa hare,b&strudsterT kon ze 't toch niet halen. Dokter moest haar na afloop van het „duel" zelfs weer wat opknappen en Trijntje Schuit de weduwe van Dirk Kapitein had ook yrel gezien, dat het er erg geforceerd naar toegegaan was, maar één troost bleef Trijn, al leed ze de nederlaag, toch nog over. Dit was madame „Justitie.". Die zou haar wel ver- hooren! En alzoo geschiodde na de noodige voorbe reiding. De behandeling van het relletje gaf aan het openbare gedeelte der zitting'heusch goen onvermakelijk slot. Trijn, door Mr. van Tienhoven gewaarschuwd het niet erger en niet minder dan het is, te maken, maar precies der waarheid getrouw te blijven en het: „ge denk den eed" toe te passen, volgde al die wenken stiptelijk op en had op hare beurt de voldoening, den heer Officier f10 boete of 10 dagen hechtenis tegen de hardhandige Neel te hooren eischen. Ziezoo wie 't laatste lacht, lacht is best, Trijn! Met gesloten deuren. De zaak van Gerrit Rezelman van Nieuwe Niedorp. waarin als getuige een klein meisje, optrad, werd op 'sheeren Officier's verzoek met het oog op de goede zeden met gesloten deuren behandeld. Ingerukt, marsch Op verboden terrein. Nog even gingen de deuren daarna open, ter behan deling van een zaakje, waarin drie jeugdige beklaagden optraden en wel: Klaas Bouman, 17 jaar, E. Belier, 18 jaar en C. Loots, 16 jaar. Door den leeftijd van den 18 jarigen Belier, werd 't geval in 't openbaar behandeld, hoewel zijne twee maats „onder de kinderwetten vielen". Het had trou wens niet veel om 't lijf. Een peren diefstalle je, door het drietal te zamen 'en in vereeniging gepleegd ten nadeele van hunnen te Enkhuizen wonenden stadgenoot Maarten Maartens Senior, den 61-jarigen bezitter van een blijkbaar ze8r welvoorzienen boomgaard op den lioek van Westerstraat en Romynstraat. Het drietal werd, druk bezig zijnde zich te vermeien in dezen aantrekkelijken lusthof, waar ze zich, zoowel aan sappige peren als roodwangige appeltjes te goed deden, in deze hoogst aangename verpoozing spoedig gestoord, want des eigenaars buurmeisje, de 21 jarige Agatha Blomberg, had het spelletje waargenomen en buurman handig „waargeschouwd". £>ie heengerend en jawel, hij was zoo gelukkig „kennis" te zien. Nu verzeilde het zaakje zooals men kan denken, spoedig naar de rechtbank waar deO.v.J., het feit bewezen achtende, wegens strooporij door drie personen in vereeniging gepleegd, tegen elk hunner het zijns inziens rechtmatige strafaandeel eischte, volgender- wijze tegen Belier f5 boete, subs. 5 dagen hechtenis en tegen de beide anderen ieder f5 boete subsidiair 1 week opzending tuchtschool. De vader van Loots en de respectieve moeders van de twee andere lieve jongens verklaarden desgevraagd, dat de kinderen „anders best oppasten Mr. Prins verdediger refereerde zich aan 'foor deel van het EdelAchtbare college en maakte 'tzich al niet heel moeilijk. f Nog een stuk of drie Kinderwdttenzaakjes waarbij zooals bekend geen verslaggevers werden toegelaten, tot slot en Bom afgeloopen A.s. Dinsdag uitspraken. Gemeenschapsmiddelen bij natuurvolken. Het Archiv für Post und Telegraphie deelt eenige interessante bijzonderheden mede over gemeenschaps middelen in de verte bij natuurvolken, waaraan het volgende wordt ontleend. De inboorlingen van Zuid- Afrika hebben door middel van groote, dof klinkende trommels een soort „trommeltelegrafle" ingericht, waar door zü belangrijke gebeurtenissen binnen korten tijd over groote afstanden bekend maken. Deze trommel telegrafle is niet alleen in Afrika, doch ook bij de Papoeas op de Zuidzee eilanden to vinden, die sterke boomstammen uitbranden en stukken van de aldus ontstane holten afsnijden. Op deze „trommels" zonder door aansiaan buitengewoon schappen over een afstand van 90 K.M., gezien en be grepen werden. Spiraalvormige rooksignalen worden öf door kringvormige opstapeling van de brandstof öf ook daardoor opgewekt, dat twee zwarten vellen over het vuur kringvormig bewegen en den opstijgenden rook bij iedere omwenteling in hellend vlak snijden. Verder gebruiken de inboorlingen kozelsignalen, evenwijdige rookkolommen, door bepaalde bijmengsels groen, geel of "roodgekleurde signalen, enz. Dil geheele hoogontwikkelde gemeenschapsmiddel over verre afstanden is uit de dringende noodzakelijkheid voortgekomen, in de verbazend uitgestrekte woeste nijen met elkander in verbinding te blijven en weder- keerig te helpen. Ligt een zwarte ziek in het struik gewas of dreigt hij van dorst om te komen, dan roept een rooksignaal onfeilbaar hulp nabij. Waarheen de inhnm-ling ook komt nveral-iuihnl hij zijn: ►pffl'J uien boemerang en een brandend stuk hout of in ieder geval de harsspaan mede. De Squatters, farmers of greiisrijders. die lang in hel binnenland, ver van ste den en dorpen leven, leeren de belangrijkste signalen kennen en bedienen zich ook daarvan; de mededeeongein komen toch op deze wijze sneller door 'liet land dm de snelste ruiter het zou vermogen te doen. Vóór eenige jaren werd een rijke squalter, Lowen, door een spoorwegongeluk gedood: nog op denzelfden dag brach ten zwarten door rooksignalen het bericht naai' Lo- wen's hoeve. Hel personeel schonk daaraan geen ge loof; eerst den volgenden middag kwam de bevestiging door een rijdenden bode van het 90 K.M. verwijderd telegraafstation. Middelerwijl hadden de inboorlingen de mededeeling verder verzonden en reeds na 48 uren was de mare te Brisbane, 750 K.M. van de plaats des ongeluks verwijderd. vel kunnen de zwarten veel geluiden te voorschijn brengen, die verbazend ver maar te hooren zijn. De gouverneur van Duitsch Nieuw Guinea vertelt over een geval, dat zulk een trommel maag. Buiten drentelden de buurtjes rond dienst deed, het volgende. Eens kwam het bericht, dat op een eiland niet ver van Neu-Meckleuburg door een stamhoofd onmenscheHjke daden begaan waren. Ik be gaf mij dadelijk met het gouvernementsstoomschip daarheen, om recht te doen en nam een jeugdigen zwarte en een der trommels mede. Het stamhoofd had ons natuurlijk zien komen en zich in het dichte struik- wijkagent 4 1 j h aUGLai/4 nnvi d a»i a att a ia n n n I rl r Wal baartjes voorspelden! DÖode ziel. .Op een bank in 't plantsoen zaten ze met hun beiden. De oude man keek suffig voor zich uit, met de ellebogen steunend op z'n knieön. 't Was een gure dag, en hij huiverde nu en dan onder het dunne, verkleurde jasje, dat hy over z'n boezeroen droeg Hij kauwde op den pruim tabak, waar de jongen naast 'm op getracteerd had. Toen Kees 'm het zakje voor hield, had vader eerst even geaarzeld. Z'n vingers tastten naar de versnapering, die hij een dag of drie had moeten missen Thuis was 't misère. Moeder lag in het gasthuis. En Sien, de vijftienjarige dochter, verdiende in haar dag-betrekkinkje net-genoeg om niet van honger te sterven Vader was op zjjn manier nog „grootsch van aard", zooals ze in de buurt zeien. Kwam niet graag uit voor z'n ellende. Ging 'sochtends vroeg het pad op weer of geen weer net of-ie bezigheden, werk had. En een buurtje, dat anders nog wel 's morgens wat gebracht zou hebben, vertikte 't nouEens was ze bij Scharroo gekomen met een lekker potje soep, dat van 'a middags over was „Mensch," vertelde zij aan een van d'r kennissen, „wil je gelooven dat menigeen er naar gesnakt zou hebbenSoep van heerlijke beentjes En nog een stukkie spek d'r bij's Morgens had 'k gemerkt, hoe bleek en ellendig Sien d!r uitzag, toen ze naar d'r dienst ging. Ik denk: de stakkers verkwijnen van be roerdigheid en armoei. Ik met m'n kostelijke soep naar ze toe. Wat denk-je dat de vent tegen me zegt?... Juffrouw, 't is erg vriendelijk van u, maar we hebben net gegeten!Wel bedankt! Als 'k mij niet had ingehouden, 'k zou den kerelEn de woorden lagen mij op de lippen: 't Is ook niet voor jou, maar voor dat wurm van 'n Sien, die zich voor jou moet kapot- werken... Maar 'k liep gauw naai huis... Zoo'n kerel is in staat om je, voor je gulligheid nog... Wat zegt u nou, juffie?" De bunrtjes knikten dat zij 't heelemaal met d'r eens waren. Schudden de hoofden in groote verontwaardi ging. Begonnen toen te fluisteren. De gezichten kregen heel-ernstige uitdrukking van minachting en wan trouwen Van dien dag af was Scharroo 'n eenzame in de buurt. Men groette hem nauwelijks, 's Morgens half- acht, als Sientje naar d'r betrekking stapje, keek een of ander vrouwtje, dat bezig was d'r stoep te schrobben of zoo, haar wel eens na met zekere deernis. En het meisje zag er zoo schraal uit, haar wangen zoo vaal en haar oogen stonden zoo treurig, kwijnend, vermoeid, dat er niet eens veel teerhartigheid voor noodig was om 't „stakkerig" te vinden. Een halfuurtje later volgde vader... De handen in de broekzakken, voor de leus een bundeltje goed of een mandje by zich't Moest dan schijnen of ie naar z'n werk gingSoms ver diende de oude bij een baas, waar-ie vroeger geweest was, 'n paar kwartjes. Dan potte hij het op tot er weer iets noemenswaards lag in de oude tabaksdoos om wat van de huur af te betalen En 't gebeurde dat, hij 's avonds, in het donkere kamertje, als Sieu naar bed was gekropen van ver moeidheid en om licht uit te sparenDat vader dan zat te kauwen, te mummelen met de slappe kleurlooze lippen, net of-ie een pruim tabak achter de kiezen had, "t zat er niet aan; hij kon geen drie centen voor n halfonsje uitgeven De aonger schroeide in z'n Hij voel de dat ze probeerden om door de ramen te loeren In zijn hoekje beefde vader dan van woede en van schaamte. Hij wist best wat ze met elkaar befluister den... Dat 't bij Scharroo altijd donker bleef... Je moet denken, na die geschiedenis met Kees! God weet wat daar, in 't huisje, gebrouwen werd De hadden mmm ze er a' oens bijgehaald. Maar gewas op een heuvel in de nabijheid van den oever dié haalde z'n schouders op. Zei, dat, zoolang er „geen verborgen. Wij lagen door de branding ongeveer 4K.M. termen" waren... 't Was een agent van deftige soort... van den oever verwijderd, toen zond onze boy een Geen bepaalde „termen", hy „hier niet kon optreden" vraag in de trommelspraak over dadelijk kwam het antwoord terug en er ontwikkelde zich een interessant tweegesprek, waarvan de uitslag was, de onderwerping van het stamhoofd en betaling van een boete. Nog merkwaardiger is de telefonie der Australische negers door middel van hunne rooksignalen. Al is het onderhouden der gemeenschap door vuur, op bergen ontstoken, zoo oud als het menschengeslacht, zoo is de rook telegrafie van de Australische inboorlingen toch van zulk een eigenaardige soort, dat zij in zekerheid der uitwerking, verbreiding en veelzijdigheid zonder gelijke is. Iedere mededeeling, iedere uitnoodiging, iedere gevoelsuiting wordt door haar to.t uitdrukking gebracht; waarschuwing, verwelkoming, oproep tot een gemeenschappelijke jacht, bekendmaking van smart, vreugde, rouw, mectedeeling van de geboorte van een kind of van den dood van de vrouw, het vinden van een waterbron, alles wat anders de spraak slechts van mond tot mond mededeelen kan. Het geheim der sigaalgeving wordt buitengewoon zorgvuldig bewaard; de stam-oudsten bewaren, zelfs tegenover de jongere mannen van het eigen ras, zorg vuldig hunne overleveringen en de bijzondere aan hunne hoede toevertrouwde geheimen en kunsten. De middelen voor zulke boodschappen heeft de Australiër overal by' de hand in de hom omgevende plantenwereld. Lange ervaringen en voortdurende oefening doen hem nooit mistasten. Een lichte, heldere rookkolom wordt door droge eucalyptusbladon, spinifex, dor gras en hout opgeweat; dit signaal wordt op korte afstanden gegeven en beteekent, volgens de herhalingen en de tijd van den dag: „hier ligt iemand ziek, zendt hulp" of „wy EeBgoiy qgii_jongen man, om hem in het stamrecht in Dat alles en nog meer als-ie in zijn eentje zat te soezen. En ten slotte kroop hy ook maar naar bed, soms uren lang wakker liggend in de schamele vodden, die over-waren van wat eenmaal, in betere dagen, een proper en behoorlijk bed was geweestMaar moeder, met d'r kanker, lag nu al veertien weken in het gasthuis. Sien was, als ze 's avonds thuis kwam, te bek-af van 't sjouwen en wurmen in haar dienstje van menschen, die 't zelf zoo krap hadden Zoo was alles gaandeweg verwaarloosd, bedorven, verslonsd geworden... En centen om zich eenige hplp, al was 't maar een paar uren in de week schaffen, die had vader niet... handen branderig-warm, zoodat ie ze tegen het y'zer van Sien d'r ledikant hield om af te koelen.Hy tuur de naar het witte gezicht van de zieke, met vurige plekjes onder de oogen. Hy luisterde naar 't zagende, kreunende geluld van haar ademhaling. Hy keek naar de kom, waar ze een uur of wat geleden in gespuwd had... Roode, draderige lijnen waren in het water te bekennen.Hy gaf er niets om. Met zeker welbehagen luisterde hy naar het voortschrijden van de kwaal, die hy zoo goed kon onderscheiden in het hygen van die borst.Precies als by z'n andere, oudere dochter; bij Jans, die nu vier jaar geleden gegaan was aan de tering.Een boom van 'n deern.Op d'r achttiende jaar gestorven. Hy vond 't goed, vader, dat Sien ook maar zou gaan.Beter dan te leven in al die ellende... Hy voelde geen spoor van verdriet by de gedachte, dat SjentjE. idood.'^oru zijn;j43pé-eerder hoe beter..-.. Aldq? met verkillende, verstervende ziel; overrompeld door den" jammer van afmatting en ontbering.zoo had Kees hem, dien dag, gevonden. Het geld de zilveren guldens rinkelden op de tafel. Er sto: d een flesch wyn. Er lag een hoopje eieren in een schaaltje. Er was brood en boterAis door aanraking met een tooverstaf was alles veranderd. Sien rilde niet meer van kouKees had gezorgd voor vuur in 't kacheltje. Hy wist nog wel iemand, in de buurt, die zou willen komen, om naar Sien te ky- ken... 'tGing alles om vader heen. Die liet Kees begaan. Van zyn plan om geen cent, geen rooie-duit aan te nemen van het geld, datDat in de cel ver diend wasOf van dat andere Waar Kees niet eerljjk aan kon gekomen zyn, schoon ze hem die centen hadden moeten teruggeven Van al die plannen was niks-meer over. Kees had voor vader een groot glas wyn ingeschonkenFijne waarVan zestig cents de flesch eventjesDe oude dronk 't werktuigelijkVoelde zich toen wonderlijk vroolyk. Grinnikte zelfs om een mop, die Kees tapte om 'm wat op te beuren Liet zich - toen de vrouw, die Kees gehaald had, goed en wel by Sien zat op te passen door Kees meenemen. .,Kom, ouwe," had de jonge gezegd „je mot d'r eens uit. Een loopje maken. Dat zal-je opknappen. En dan naar bed, hoor! Lekker maffen!" i Kees had em op den schouder geklopt. Hem aange- keken met z'n harde, brutale oogen van jongen ban diet. met die vreemde oogen, waar soms zoo'n deernis, zoo'n echt medelijden in kon zijn.... Dat wist vader nog wel, van toen Kees heel jong was.... Van toen Kees nog nietMaar hij zette gedwee z'n pet op en liep met den ander mee. Den weg op't Plantsoen in. De frissehe lucht deed hem goed. En zij streken op 't bankje neer. En Kees stak dan vader het zakje met pruimtabak toe Dal verkwikte den oude. Hij kauwde met echte genieting op de lekkere, scherpe tabak. Dat deed goed' Heel-eventjes was, straks, weer in hem opgeko men die afkeer van de centen, in de cel verdiend, had-ie geaarzeld om van Kees een pruim aan te nemenMaar nu kauwde hij met innig welbehagen. Kwam-ic langzamerhand hij. Luisterde-ie naar wat Kees verteldeVan allerlei. Toen slapten ze op. Vader dacht aan de buurtjesWat die nu wel zou den fluisteren en de koppen bijeen steken. Allemaal over Kees, die „thuis gekomen" wasHoe zij hem over de tong zouden laten gaanDe jongen, die ge komen was. dien ochtend, als een weldoener, een redder. Vader zoog op de lekkere pruimtabaksmakte met de tong als-ie dacht aan het glaasje wijn van daar-slraks. De honger was nu weg. Er straalde heer lijke, koesterende warmle door z'n lichaam. Alles toch maai' aan Kees te dankenAan den boef, den schooier, zooals zij hem noemden Harder gloeide de koorts in zijn bloed, maar hij genoot van de warmte. Z'n oogen tintelden, glansden, alsof-ie een jonge kerei was. Hij luisterde verder naar KeesZooals vader nooit gedaan had. in de laatste jarenGing met hem mee, naar een kroeg ergens in een verre achterbuurt. Daar had Kees allemaal kennissen. Ze ontvingen 'm met een hoeraatje Er werden rondjes gepresenteerd. De „ouwe" van Kees werd getracteerd En den avond van dien dag moest de wijkagent in de buurt van de Scharroo's voor 't eerst toegeven, dat t „toih niet pluis" wasDe vader, die zich altijd zoo geheimzinnig had gedragende man van de donkere avondruiten, kwam, arm in arm, waggelend, zoo goed als smoordronken, met zijn zoon, met Kees, eenige uren tevoren uit de gevangenis losgebroken aan z'n woning. Kees had moeite genoeg om 'm „met fatsoen" bin nen te krijgen.... De buurtjes vormden kringetjeIn de kamer stond een dokterToen-ie den dronken ouden man zag, kwam er felle minachting op zijn gezicht. Zei hij tegen Scharroo „Schaam-je 'je niet kerel, om in zóón toestand.... Terwijl je dochter lig! te sterven En 't was waar. Onderwijl vader, met 't ver sufte, vuurroode, opgezwollen gelaat zat te grijnzen naar den wijn. die, in de flesch op tafel nog over was, zwoegde, door de kamer, 't kermende, doods-, benauwde geluid van! de uitgeputte longen, die door eene nieuwe bloedspuwing den laatsten knak hadden gekregen Was Kees, de boef, de eenige, die, toen de dokter hem aanzag, de oogen van schaamte neersloeg, terwijl zijn wangen vuurrood werden gekleurd.... Heel lang hebben Kees en z'n vrienden den ouden man niet kunnen gebruiken voor sommige dinge tjes..... Als 't op waehl staan, enkele boodschappen overbrengen en zoo meer.... Vooreerst was de oude Scharroo nooit heelemaal nuchter. En als-ie eens, wonder boven wonder, niet „in de olie" lag, dan kwa men er bij hem boven van die malle denkbeelden.... Van dat-ie niks meer met den boel wou te maken Toen Kees weer thuiskwam na z'n straftijd van anderhalf jaar wegens poging tot inbraak 'n kleinig heid was 't niette hebben uitgezetenwas de nood op z'n hoogst by' de Scharroo's. Sien was den dag te voren ziek thuis gekomen. Een hoestbui gehad. Bloed opgegeven. De dokter van de juffrouw, by wie ze haar dagdienstje had, was erby gehaald. Zei, dat ze direct naar huis moest worden vervoerd... Juffrouw, na een gesprek met dokter inde andere kamer zoo wit als een doek te voorschijn geko men Doodsbang dat Sien, als ze nog een uur wachtte, by haar in huis zou moeten blijven, had een rijtuig laten komen. Met den koetsier een driftige kibbelarij gevoerd over een dubbeltje minderMaar toen de koetsier, die toch al van het vrachtie niks-hebben-most, de zweep over het paard wou leggen, had de j'uffrouw voelde, besefte, vader hebbenDat-ie geen inbreker, geen dief, geen schooier En ten slotte kroop was..... Etui fatsoenlijk man. hoor!Die genoemd mocht wordenZe namen 't hem niet kwalijk. Ze wisten 't wel, Kees z'n vader was niet heelemaal.... Enfin, wanneer-ie een stuk of wat borreltjes op had, dan veranderde dat wel. Maar toch, 't was om Kees plezier Ie doen, maar anders zouden ze den oude 't Duurde kort, zooals gezegd. Hij werd gesnapt. Sinds den dag toen Kees was „thuis gekomen", hield de politie trouwens den vader óók scherp in de gaten.. De buren hadden tóch gelijk. Eindelijk attrappeerdeu aan* ter z® h«nTerwijl hij „op den uitkijk" slond, greep plotseling een forsche knuist zijn arm 't Rare was, dal Kees zii vader niet-eens schrok Dat 't net-was of hij 't geweten, gevoeld had, dal 't komen zou't Mannetje dat 'm gearresteerd had. hield de „braceletten" klaar, want hij: dacht dal de oude zich hevig verzetten zou. Maar dat gebeurde nietVolstrekt niet! Gewillig sjokte, slofte de arres tant mee. In zijn roes grijnzend... Blij, dat 't nu uit was. Dof, onverschillig voor alles.... Precies, als toen hij zat te grinniken bij Sien d'r sterfbed.... Mensch, in wien de ziel, het begrip, vernield is door 's levens overgroote ellende MAÏTRE CORBEAU. h'ie**--*v#t gaantpp^chti! %n. Roeïpg^en Zuchtqjgi; yqjeklagend, groote, doch heldere rookvlag beteekent: „Een zwarte 't „vrachtje" betaald. den gulden voor ts gestorven." De wilde maakt zich uit een tezamen gedraaide hoeveelheid gras een soort zundsnoer, bteekt deze met afgewend gedicht aan en verwijdert zich dan snel van de vuurplaats, omdat anders de doode hem zou zien en kunnen straffen. Een niet zware, donkere rookkolom wordt opgewekt door porcupinegras en myalltakken en beteekent: „Komt tot ons, wy willen met u onderhandelen" of „Een bode komt met een klachtEen groote, dichte en donkere kolom wordt tevoorschijn geroepen door vochtig materieel en groene acaciatakken; het is een signaal voor groote afstanden, daar de rook by stil weder tot 1000 meter opstijgt. De mededeeling luidt: „Een groote stam nadert" of „Hier is veel water en wild, wy willen een oorlogsdans doen." De reiziger Powell deed de ontdekking, dat deze bood- Zoo was Sien thuis gebracht. Dien nacht had vader bij d'r gewaakt. Wat er nog „weg te brengen" was, naar den lommerd gebracht om 't allernoodigste te hebben. De ochtend brak aan. Het knarsende, moeizame kreunen der zieke longen van het meisje zaagde vader al-maar in de ooren. 't Waken klemde hem schrijnende pijn in de lendenen... Z'n oogen gloeiden van afmat ting In zijn maag groefde de honger erger dan ooit... Sinds gistermorgen had de oude niks gebruikt dan een homp droog roggebrood. En doffe onverschilligheid kwam over hem.De gedachten vervaagden, in z'n afgeleefd en moe gefolterd hoofd, tot ijle schaduwen.Zotte ideeën, die hy nooit gekend had, kwamen in 'm op. De koorts joeg hem rillingen over den rug en maakte z'n Ktiercnkeuriugeii De Provinciale Commissie ter bevordering der Vee fokkerij in Noordholland heeft besloten van de keu ringen, Ie houden in 1909 uil te sluiten éénjarige stieren met losse zwarte vlekjes in '1 wit der onder- beenen en die welke zoogenaamd valschharig zijn. Moord In een kroeg te Veendam is een man doodgestoken. De dader, vader van 8 kinderen, is gearresteerd. Wel op het Arbeidscontract. De St.-Cl. no 254 beval een Kon. Besl. van den 21en Oclober (Staatsblad no. 324), waarlin wordt be paald. dat de wet van den 13en Juli 1907 (Staatsblad no. 193), tot wijziging en aanvulling van de bepalingen in het Burgerlijk Wetboek omtrent huur van dienstboden en werklieden en daarmede samenhangende artikelen in dal wetboek, alsmede in de Wetboeken van Koop handel en van Burgerlijke Rechtsvordering in de wet op de Rechterlijke Organisatie en het Beleid der Justitie, en in de FaillissementsWet; en de wet den 2Óen Juni 1908 (Staatsblad no 207 houder»?! bepaling, dal, ten aanzien van de rechterlijke hevr,fT,e heid en van de rechtsvordering, de regelen, geldemi' ten tijde der inleidende dagvaarding, van toepas*; blijven op rechtsgedingen betrekkelijk tol eene arbeid8 overeenkomst, welke aanhangig waren bij het in xv' king treden der wel van den 13en Juli 1907 Staat blad no. 193), houdende wijziging en aanvulling v» de bepalingen in het Burgerlijk Wetboek omtrent hui i van dienstboden en werklieden en daarmede sameiT I hangende artikelen in dat wetboek, alsmede in j Wetboeken van KoophaMel en van Burgerlijke Rechr vordering, in de Wet of) de Rechterliji.e O.ganisati en het Beleid der Justitie, en in de Faillissement^.'e zullen in werking treden op den eersten Februa ;n$g»i)tienhonderd en negen. Kamerverkiezing Sneek. In de heden te Sneek gehouden vergadering v antir. kiesvereenigingen werd met ruim 40 steriuw tot candidaat voor de Tweede Kamer gekozen (tussehei!1 tijdsche verkiezing) de heer H. Pollema, lid van Ged 'f van Friesland, schoolopziener in hef arrondissentpó Weidum. Van den gekozene eischte men staande h vergadering, dat hij zich in 1909 niet weer verkicZ baar zou stellen. Op mr. C. Croles. advocaat te Leeu warden, werden 20 stemmen uitgebracht. Verstikking door gas te Amsterdam Zaterdagavond om zeven uur verliet de heer J y zijne woning. Midden Klooster 3 om nog eenige *eri zaamheden te verrichten in zijn fietsenzaak 'aan Lijnbaansgracht 201. Toen hij Zondagmorgen 7 y,,1 nog niet thuis was. ging zijn zoon naar de Lijnbaan gracht, omdat gevreesd werd dat den vader een on' geluk was overkomen. Bij het doorzoeken van <u'f werkplaats vond men den heer Y. bewusteloos in moffelkast liggen. Een onmiddellijk ontboden genets I heer kon slechts den dood. door gasverstikking enn I stateeren. 6' De Passie spelen te Apeldoorn verboden. Volgens ad verterit icn in de plaatselijke bladen zou. den te Apeldoorn op de kermis ook worden opgevoerd de „passie-spelen van Ober-Ammergau", waarbij |lf' hlttrU i?\eni <lfï ,,e£rafe'lis V£m Christus inlevende beelden op het doek zouden worden gebracht be». leid met muziek en pianospel. Daartegen is door de anti-kermisvergaderingen. di> preddranten der Ned. Herv. kerk en parlicuS piolesteerd. Daarna nam de kerkeraad der Geref kerk liet besluit den burgemeester, den heer H. P .1 Tutein i te verbieden.6 Ve''ZOeken d<> °PV0™ng dier passiespelen f Volgens hel antirev. weekblad de „Veluwe" heeft de burgemeester daaraan gehoor gegeven en de voor- i genomen opvoering verboden. ScbagerbriiK L itslag openbare verkooping. gehouden ten over- t staan van notaris Vrijburg te Zijpe. d.d. 28 Oct 1908 I m het lokaal Het wapen v. d. Zijpe" aan de Sohager I brug. van de boerenplaals genaamd „Steeds Zorg' I beslaande ml eene huismanswoning, met schuur erf wei- en bouwland en boseh. groot 24.81.20 H A staan' de en gelegen nabij de Schagerbrug. Kooper de heer A. Brak Az. op 1 olke, onder Sehagen, voor t'25416 R E C""L~JTm E S. Blijvend genezen. Het is dikwijls gemakkelijk genoeg om gedurende een koi ten tijd iets in orde te doen zijn, zoowrel in zaken, als voor de gezondheid. Dat, waarnaar wij str.-| ven, is echter om het goed te houden. Dat is ook! de groote kracht van Foster's Rugpijn Nieren Pillen dat zij blijvende baat verschaffen. Hier is het bewijs ervari in de woorden van een inwoner van Den Helder. De Keer D_ Klut, Vlamingstraat 64 te Den Helder, meldt ons. „Het is reeds veertien jaren, dat ik aaj de nieren geleden had. Doorloopend had ik als gevolA niervan onuitstaanbare pijn in het smalle gedeelte van' den rug en deze pijn kroop soms op tot in de schou derbladen. Slechts met de grootste moeite kon ik mijn werk verrichten, want ik was aanhoudend vermoeid en lusteloos, vooral s morgens bij het opstaan en wanneer ik mij bukken' moest, kon ik mij door de hevige pijn haast niet meer oprichten. Ik had veei hinder van duizelingen en schemeringen voor de oomh en gevoelde mij zeer droefgeestig en temeergeslaM, oen mijn aandacht getrokken werd door de genezingen door Foster's Rugpijn Nieren Pillen verkregen. Ik liet dadelijk een doosje komen en ben blij U Ie kun nen berichten, dat ik na het gebruik van twee doosjes enorme verlichling bekomen heb. De pijn in den rug was bijna geheel verdwenen en mijn geheele gestel was verkwikt Om zeker te zijn geheel te worden genezen, zal ik Iharis nog een doosje pillen innemen, en-bij voorkomende gelegenheden zal ik ze met vertrouwen aanbevelen. 1 wee jaren later deelde de heer Klul ons mede: „Dat Foster's Rugpijn Nieren Pillen een heil- zaain en afdoend middel zijn, hebben zij volkomen bewezen, tk ben nu zoo gezond als een visoh en kan niet anders zeggen dan (lat ik U zeer dankbaar ben voor Uw prachtige pillen. Waar ik kom. zal ik ben roemen, (w. g.) D. Klut. Hoedt u voor namaak en slaat acht op den iuisten naam: Foster's Rugpijn Nieren Pillen. Zij zijn te behagen verkrijgbaar bij den lieer J. Rotgans. Toezen- j nig geschiedt franco na ontvangst van postwissel J| f 175 voor één, of f 10.- voor zes doozen. O Kracht komt uit goed verteerd voedsel. De kracht om helder te denken, flink te werken ®°ir-,e |K" en tlel 'evcn genieten hangt hoold zakelijk af van den toestand der Spijsverteringsorganer. ,W f ol deze in s,aal zi.in kracht en voediof te trekken uit het voedsel dat ge tot F neemt. War neei de Spijsvertering gebrekkig is, zooals in gevallij van dyspepsia en indigestie, hongert het lichaam ui onverschillig hoeveel ge ook eet. bovendien wordt I» voedsel dat ge tot U neemt in Uw lichaam vergift! i Vi° ,e!, 8e opneemt in de maag zonder w het behoorlijk verteerd wordt, brengt vergiftige g;issf looit, die, wanneer zij in hel bloed opgenomen wor den en dus tot elk deel van Uw lichaam doordringen w zenuwgestel verwoesten, den geest afmatten, ziek' ten veroorzaken, zooals hoofdpijn, een gevoel van n# heul dat langzaam lot kwijnen overgaat, verlies va" eetlust, hartkloppingen, gilachtigheid gepaard met zu" oprispingen en andere stoornis van Tiet bloed en zenuwen. anneer maag, lever en nieren hunne functies iu* behoorlijk verrichten is er geen geneesmiddel dat 3* spoedig de gezondheid en de levenskracht terugg* als Moeder Seigel s Tabletten. Als een tonisch geni'f- nnddcl voor Maag en spijsverterings organen zijn 2; ongeëvenaardduizenden getuigen zulks. e|' E Laugkruis, wonende Goudse"' Wagenstraat 36 te Rotterdam, verklaart: Jdc teed <b' jaren SfJlJkWl-lilltS^ti^rd '»e' \erscniikkelijke pijn in de maag en in de lenden^1; ooi (durend was ik galachtig en had ik last van zu^ oprispingen. Ik had niet den minsten trek in eten F geen enkel geneesmiddel dat ik probeerde hielp ook maai- in het minst. Totdat ik ten laatste mijn vlucht nam tot Moeder Seigel s Tabletten en ge i mijne verrassing voorstellen, toen ik na slechts t» fleschjes gebruikt te hebben, mij weer volkomen slaat voelde mijn dagelijksch werk te doen. De P'J1' zijn totaal verdwenen en mijn eetlust is weder lef11» gekomen." Moeder Seigel's Tabletten zijn verkrijgbaar bij ''.j, Drogisten en bij de voornaamste Apothekers. f F.iö per tleschje. Te Schagen verkrijgbaar „a jeii den lieer J. Rotgans en te Anna Paulowna by heer D. Zon.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1908 | | pagina 18