Binnenlandsch Nieuws.
Gemengd Nieuws.
vriendelijke woorden zijn copij lenig en mocht ze hou
den. .Die medewerker nu had wel '11 hard hoofd,
maar hij, begreep toch, dat die vriendelijke praatjes
hij die terug ontvangen copij, maar larie waren, en
hij; nam zich voor in 'i vervolg eens na te
denken, eer hij, iets begon. Maar hij erkende het goed
verstand van dien zetter en de rechtmatige boosheid
van dien uitgever en schaamde zich terwijl hij boos
was op zichzelfKan je 't bijhouden, zetter?
Ja. meneer! Uitstekend!
Zoo'n zelfde geval deed zich toen ook voor in
hoogcr gelegen kringen. Toon gebeurde 't ook, dat 'n
lieve, rijke, verstandige Koningin, uit 'n soort van
verplichte beleefdheid moest luisteren naar 'l malle ge-
zwatel van vele harer onderdanen, die haar beroof
den van haar tijd en haar geduld. Toen Zij dit laatste
eindelijk geheel verloren had, zei Ze evenals die
zetter ,,'t Is nu welletjes. Ga jullie nu met je
malligheden maar eens naar '11. ander". Zoo bedoel
de die Koningin 't althans; maar Zij zei het in hof
felijker woorden. Doch die dames, want 't waren
voor ,1 meerendeel dames nog stugger van begrip
dan zoo"n krantensehrijver, al is dit bijna niet te
geloovcn verstonden de Koningin niet, of hielden
zich zoo, en gingen voort te idiotiseeren. Toen werd
't die Koningin toch wat al te har, en Zij. zei haar
meening wat duidelijker en wat krasser dan den eer
sten keer.
Ja, meneer, dat heb ik: ...„dan den eersten keer
Dat heb ik, meneer! Wat verder?
Nou jongen, en toen was 't uit. Toen werden
die dames boos en gevoelden zich door die Koningin
beleedigd, en deden net of haar 'n groot onrecht was
aangedaan.
Is dat alles, meneer?
Ja, dat is alles. De stumperds gaan nu met
neergeslagen vlerkjes naar huis, en hegrijpen maat
niet, dat '11 Koningin in majesteitelijke eenzaamheid
wil zijn; óók in haar blijdschap, en dat Zij liever die
heide tot berstens toe zou opkroppen en verbergen,
dan ze te deelen als soeur-compagnonne met freu
les en mangelvrouwen, wier standsverschil Haar on
bekend is. Maar dat moet je maar niet zetten. Och,
vrouwen hebben 't tegenwoordig toch al hard genoeg.
Zeg je iets?
Neen, meneer! Ikke kuchte maar even. Maar
w-at ik vragen wou, meneer: Is u getrouwd?
Neen vent, gelukkig-helaas niet. Ben-jijl ge
trouwd?
Ja, meneer.
Zoozoo! En ook gelukkig?
Ja, meneer! Dat wil zeggen: Ik ben getrouwd,
en mijn vrouw is gelukkig.
Ja man, dat gaat meer zoo. Enfintot de vol
gende wteek.
Vereeniging „Het Kaascontrolestation Noord-Hol
land".
De algemeene vergadering van bovengenoemde Ver
eeniging zal plaats hebben op Maandag 22 Februari
1909, in „De Witte Engel" te Hoorn.
De agenda bevat de volgende punten:
Ingekomen stukken; MededeelingenVaststelling
huishoudelijk reglement; Jaarverslag van de Vereeni
ging, uit te brengen door den Secretaris; Jaarverslag
van den directeur; Rekening over 1908; Regrooting
voor 1909; Verkiezing van één bestuurslid uit de leden,
in plaats van den heer J. Koster Pz. te Berkhout,
die 1 Jan. 1910 moet aftreden. Benoeming van een
commissie van 3 leden, voor het nazien der rekening
over 1909 én der begrooting voor 1910; Rondvraag.
Bij de Vereeniging: Het Kaascontrolestation zijn de
volgende fabrieken en zuivelbereiders aangesloten, die
hunne kaas onder contröle hebben gesteld:
A. Kaasfabrieken.
De Hom, Avenhorn; De Eendracht, Zuid-Schermer;
De Toekomst, Hoek Rijper- en Neckerweg Roemster;
Beemster, Jisperweg, Reemster; De Ster, Baarsdorper-
meer; Wjlhelmina, Berkhout (Oosteinde); Hoogkarspel,
Hoogkarspel; Nieuwe Niedorper Ver. tot bereiding van
kaas, Nieuwe Niedorp; Scheilinkbout, Schellinkhout;
De Prinses, Noord-Schermeer;- De Volharding, Hem;
De Eendracht, WarmenhuizenEureka,. Binnen wijzend;
Aurora, WieringerwaardDe Volharding, Wieringer-
waard.
B. Veehouders-Zuivelbereiders.
P. Koster Jr., Avenhorn; A. Peereboom C,zn., Ab-
bekerk; Joh. Stam, AbbekerkII. Veenboer, Assen
delft; D. Wit Czn.. Joh. Stapel Czn., J. Kamp, J.
Koster Pzn., I). Nobel Wzn., (Bobeldijk), V. Nobel
Jnz., (Bobeldijk), allen te Berkhout; A. H. van Dijk,
Berkum (bij Zwolle); J. Zweed, Beemster (Hob reder
Wieg), A. Met Jnz.. Egmondermeer; C. Stam Dzn.,
Hoogkarspel (den Hout); Vereeniging tot Exploitatie
©ener Proefzuivelboerderij; te Hoorn, HoornG. Bruin,
St. Maarten; K. Bos Pzn., Opmeer; J. Bakker Pzn.,
Ooster-Blokker (Blokdijk); J. Jonker Lzn., Sijbecarspel;
II. Deken, Venhuizen (Hem); J. Sjerps, Venhuizen
(Hem); M. de Haan, Venhuizen; Jb. Swani Hzn., War
menhuizen; C. Schuurman, Wcrvershoof; Wed. Wee-
der, Wognum; E. Koster Pzn., Wognum.
Het garantie-merk voor kaas, welke minstens 40 p.Ct.
vet in hare droge stof bevat, is de letter V in zes
hoek.
toch drommels. Met de onverstoórbaarste onver
schilligheid op het gelaat, als wanneer hij haar had
verzocht, hem even een scaotel over te reiken, 700
wendde hij zich tot zijn buurvrouw aan zijn rechter
hand:
„Juffrouw Schneideband? Heb >k dat goed ver
staan?"
Hij had 't heel zacht gevraagd en deze fluisterende
toon had op de vrouw des huizes den invloed als
een donderslag. Zij wipte haast van haar stoel op.
„Ja, Schneideband! Iduna Schneideband."
„Juffrouw?"
„Juffrouw." Het kwam er als een gesmoorde juich
kreet uit.
Peter Aichschnitzer wendde zich van haar af en keek
den anderen kant uit. Iduna wat een smakelooze
naam! Hij stelde voor zichzelf vast dat een mensch im
mer wat gemeen heeft met zijn naam, en de naam
wat met den mensch die hem draagt. Dan evenwel,
omdat hij bemerkte, dat er niet meer zoo luid werd
gelachen als zooeven, greep hem de behoefte aan, om
weer eens wat leven in de brouwerij te brengen. Met
groote handigheid liet hij een paar opmerkingen los,
die dadelijk een algemeen gelach als belooning kre
gen Voldaan van spijs en drank, meer dan voldaan
over zijn succes, en met het bewustzijn dat hij dezen
avond weer zeer veel had bereikt, dat misschien nog
grootere gevolgen zou hebben, gaf hij de vrouw des
huizes te verstaan, dat het tijd werd de tafel op te
heffen, want hij voelde zich al reeds zoo goed als
heer des huizes. En toen dan de koffie gebruikt was
en een sigaret was gerookt, nam hij afscheid evenals
de vorige maal, nadat de derde voordracht wesr was
vastgesteld tot over acht dagen.
Niet zoo rustig en kalm als de vorige maal ging- hij
nu naar huis. Trots, alles ging maar steeds de ge
dachte aan die zwarte hem door het hoofd. Het was
nog een gedachte zonder eenigen vasten- vorm.
In de volgende dagen gebeurde het, dat hij zich
meermalen in den spiegel bekeek en vaststelde dat zijn
zeer zorgvuldig behandelde haar nog in 't minst niet
vergrijsd was.
Drie dagen daarna kwam er weer een brief uit het
pension en weder geschreven door dezelfde hand als
Kolhorn.
De heer Ds. H. J. Engelkes te Kolhorn is beroe
pen bij tic Ned. Ilerv. Gemeente te Oudeschikl op
iessel.
Dirkshorn.
Het Comité dat jzich hier gevormd heeft tot het
bijeenbrengen van gelden voor het huldeblijk aan
H. M. do Koningin, en dal beslaat uit de dames C.
J. Swan-Planteijdt, K. Slot-Frans en M. I ronk-Mul,
heeft aan hel Comité te Alkmaar afgedragen de som
van f G5.20.
Dirkshorn.
De afdoeling Harenkarspel van den Bond voor
Staatspensionneering, zal de volgende week Woensdag
avond alhier een propaganda-avond houden. De rede
rijkerskamer „De Eendracht enhei zangkooi „Excel
sior" zullen daarbij, medewerking verbenen.
Landverhuizers.
Gedurende het jaar 1908 zijn uit hriesland 673 per
sonen als landverhuizers vertrokken, waarvan 108 hoof
den van huisgezinnen, vergezeld van 84 vrouwen en
206 kinderen, en 179 vrijgezellen. Van de genoemde
108 hoofden en 179 vrijgezellen waren 181 Ned. Herv.,
58 Gereformeerd, 19 R.-K., 2 Israëliet en behoorden
17 tol andere gezindten en 10 tot geen kerkgenoot
schap, en waren 26 welgesteld, 231 mingegoed en 30
behoeftig. Er vertrokken 163 naar Noord-Amerika, 101
naar Duitschland, de overigen naar andere landen,
j Het geheele getal vertrokkenen w;as 622 minder dan
i in 1907.
Oost-Indische Kers.
Uit Hollands Noorderkwartier meldt men:
Door den grooten voorraad Oost-Indische kers, die
er nog van den vorigen oogst aanwezig is, en dooi
den belangrijk lagercn prijs, zal de teelt van Oosl-
indisch© kers dit jaar belangrijk ingekrompen wor
den. Bouwers, die andere jaren 1 5 lVa H A. ver
bouwden, zulten voor 1909 slechts een zevende of een
tiende H.A. kunnen aankweeken. De Oostindische kers
wordt in deze streek hoofdzakelijk voor rekening van
een paar groote zaadfirma's geteeld.
Een ijsvlet.
Naar aanleiding van het ongeval met de achttien
visschers te Elburg, heeft zich daar de wenschelijk-
heid geopenbaard die hulpmiddelen aan te schaffen
welke in een visschersplaats slechts noode gemist
kunnen worden. Er heeft zich een commissie ge
vormd, welke zich, doof het inroepen der publieke
liefdadigheid, voorstelt een ijsvlet aan te koopen en
van het overige in te komen geld de visschers scha
deloos te stellen voor hun thans verloren netton.
De aanschaffing van een ijsvlet gaat echter met
groote onkosten gepaard, terwiji ook de netten een
groot kapitaal vertegenwoordigen. Tijdens het onge-
val toch stonden voor circa 5 a 6 duizend gulden
netten in zee, welke slechts gedeeltelijk terug zijn
gevonden.
Een oude vader verlost.
j Een oude man te Katwijk aan Zee, die alleen woon
de, werd hulpbehoevend en kon onmogelijk alleen blij
ven wonen. Zijn kinderen hielden toen familieraad om
te beraadslagen wie van hen den vader in huis zou
i willen .nemen. Daar niemand er zioh uit zich zelf toe ge
neigd toonde, werd besloten het lot te doen beslis
sen. En _zoo kwam de oude vader bij! wijze van ver
loting bij een zijner kinderen onder dak.
Vergiftiging?
I Te Terwispel (Fr.) werden Woensdagochtend de
echtelieden B. in diepen rouw' gedompeld, door het
dood te bed vinden van hunne twee knaapjes (twee
lingen), die Dinsdagavond gezond en wel te bed waren
gebracht en in den nacht zelfs nog voedsel hadden ge
nuttigd. De politie stelt een onderzoek in en heeft
daartoe het overgebleven voedsel (sago, aangemengd
met karnemelk) in beslag genomen.
Een buitenkansje.
Een bakkersknecht te Lochem vond Zaterdag een
beurs met ruim dertig gulden, toebehoorende aan een
villabewoonster van den Nieuwen weg. De eerlijke vin
der kreeg als belooning vijf heele oenten!
Wognum.
In het lokaal van den heer M. Aardema alhier, werd
Maandagmiddag een vergadering gehouden van het
Hoofdbestuur der Vereeniging tot bevordering van het
vakonderwijs in W.-Friesland.
De Voorzitter deelde bij de opening mee, dat deze
vergadering was belegd om eenige zaken te bespre
ken, die in de volgende bijeenkomst, waarbij de In
specteur van het middelbaar onderwijs (vakonderwijs)
de heer H. J. de Groot van 's-Gravenhage tegenwoor
dig zal zijn, en die voorloopig op 20 Februari bepaald
werd, ter tafel zullen worden gebracht.
Het belangrijkste punt was de bespreking om de af-
deelingen meer zelfstandig werkzaam te doen zijn en
niet, zooals tot heden geschiedde, de geheele contribu
tie maar slechts een gedeelte daarvan alsook van de
subsidiën aan de Vereeniging af te dragen. Na eene
vrij langdurige discussie, werd door de meerderheid der
Hoofdbestuursleden de wenschelijkheid van meer zelf
standig optreden der afdeelingen erkend. Voorts werd
besloten aan elke afdeeling te verzoeken zoo spoedig
mogelijk, in elk geval niet later dan den 15en dezer,
een begrooting van ontvangsten en uitgaven van hunne
afdeeling op te maken en aan den Algemeenen Secre
taris op te zenden. Nadat nog verschillende vragen ge
daan en beantwoord werden, sloot de voorzitter de bij
eenkomst.
Westwoud.
De Secretaris der Vereeniging ter bevordering van
het vakonderwijs in West-Friesland ontving uit Am
sterdam de aangename mededeeling, dat cle Nuts-Com-
missie van Onderwijs in hare vergadering van 30 Janu
ari jl. besloten heeft aan genoemde Vereeniging een
jaarlijksche subsidie van 200 toe te kennen.
Gestoorde bruiloft.
In de beruchte Pieter Jacobstraat, te Amsterdam,
vierde gisteren een bewoner zijn huwelijksfeest. Twee
1 der gasten kregen op de avondpartij twist, die zoo hoog
liep, dat de een den ander ernstige wonden met een
mes toebracht. Op het hulpgeroep kwamen spoedig
1 eenige politieagenten van het bureau Pietershal toe-
i snellen, die met getrokken sabel het huis binnengin
gen. Na hevig verzet werden de strijdenden gearres
teerd en naar het politiebureau geleid. Een hunner was
zoo toegetakeld, dat het bloed hem langs het gezicht
stroomde.
Vreeselijk ongeluk.
Te Gilze had een vreeselijk ongeluk plaats. Terwijl
men Dij G. Vermeulen bezig was liet eerbiet-reservoir
voor cle verlichting te vullen, ontplofte dit eensklaps
met zulk eene kracht, dat het geheele gebouwtje, waar
in het geplaatst \\Us, uiteen vloog en een der aan
wezigen, Hcrmanus Oprins, werd weggeslingerd, met
het treurige gevolg, dat bijl na korten tijd onder he
vige pijnon aan de bekomen verwonding overleed. De
beide Gehr. Vermeulen hadden geweldige brandwon
den in het aangezicht, terwijl Marie Vermeulen, die
in de keuken werkzaam was, door een naar bin
nen geslagen raam zoodanig werd verwond, dat haai
de H. Sacramenten moesten worden toegediend Het
levensgevaar schijnt thans echter te zijn geweken. Het
huis van den heer Vermeulen js aan den achterkant
erg beschadigd.
Met welke kracht de ontploffing plaats had, kan
men zich denken, als men ziet dat op 50 meter uf-
stan, ruiten werden verbrijzeld.
Onvoorzichtigheid schijnt de oorzaak te zijn.
De geheele gemeente verkeert onder den indruk van
het gebeurde. („D. v. N.)
Kolendamp.
Ten gevolge van kolendamp, die zich door liet niet
goed afstuiten der vulkachel verspreidde, zijn de wed.
Belt en haar zoon te Boskoop des morgens bewuste
loos in hunne woning gevonden. Door spoedig verleen
de geneeskundige hulp ds het mogen gelukken hei
den in het leven te behouden.
Ernstige mishandeling.
Donderdagmorgen omstreeks half zes heefl op liet
perron van liet station te Haarlem een ernstige mis
handeling plaats gehad. De 39-jarige Cornelis Koper
van Zandvoord, stond aan het buffet van de 3de klasse
wachtkamer, toen zijn 25-jarige broer op hem kwam
toeloopen, zeggende: „wat ben jij toch een echte lam
meling". De twee broers liepen naar het perron, on
derweg eenige onvriendelijke woorden wisselend; zoo
zei de oudste: „ik wéét wel dat je* een mes in je
zak heb." Op 't perron gekomen, haalde de jongste
een groot mes te voorschijn en gaf zijn broer Cor
nelis, zonder iets te zeggen, een steek in de rechter
borst. Dadelijk schoten eenige personen toe, die den
vluchtenden steker grepen en den getroffene in een
wachtlokaal brachten, waar een i'eiziger met 'behulp
van de verbandsmiddelen in het station aanwezig, een
voorloopig verband legde. Dr. Oortmar, die even later
aankwam, heeft den getroffene daarop verbonden en
gelastte zijn overbrenging naar het gasthuis, wat per
politic-brancard geschiedde.
Politie-agenten van het hulpbureau in het station
namen den steker in hechtenis, terwijl de inspecteur
Van der Laan een voorloopig onderzoek instelde.i
i De broers werden geconfronteerd, waarbij de steker
zijn misdrijf bekende en in tranen uitbarstte. Huise
lijke oneenigheden van onbelangrijken aard moeten
de motieven voor deze mishandeling (zijn.
De toestand van den getroffene is wel ernstig, maar
niet levensgevaarlijk.
Gearresteerd.
i Donderdagmorgen is naar Utrecht getransporteerd
een jongmensch, werkzaam aan de drukkerij van de
firma V. en Co. te Zeist. Deze ongeveer 17-jarige knaap
had zich uit 't kantoor van zijn patroon eene porte
feuille met bankpapier en specie toegeëigend. De heer
V., in de meening dat hij het geld (ongeveer f 400)
verloren had, had reeds in enkele bladen geadverteerd,
natuurlijk zonder gevolg.
Woensdag werd de heer V. gewaarschuwd, dat deze
knaap buitengewone verteringen maakte. Geroepen, be
kende hij eindelijk en overhandigde den heer V. de
nog res toerende pl.m. f 350. De politie wérd nu ge
roepen en deze leidde nu verder het onderzoek.
De knaap had het geld verstopt in de papierschuur,
die Woensdag werd schoongemaakt, en daar de dader
hieraan moest medehelpen, had hij; het geld bij zich
gestoken. De portefeuille had hij, in struikgewas ge-
worpen, waar deze ook gevonden werd.
Voor het nog vermiste geld gaf hij; op sigaren, snoe
perijen, een paar schaatsen en een horloge met ket
ting te hebben gekocht. Dit laatste was wel betaald,
maar nog niet afgeleverd, zoodat deze f 23 ook te
recht komen.
Zuidscharwoude.
Door de afdeeling Zuidscharwoude van de ^„amlooze
Tuinbouw- en Handelsvereniging aan den Langedtjk
is aanbesteed de levering van 418 aardappelmanden
Kr waren 3 inschrijvers. De levering weid gegund aan
den heer A. van Dalman te Broek op Langendijk voor
38 cent per stuk.
Zuidscharwoude.
Door de afd. Heerhugowaard en Omstreken van den
Bond van Ned. Onderwijzers is aan den gemeenteraad
,-an Zuidscharwoude een adres gericht met uitvoerige
memorie van toelichting naar aanleiding van het besluit
ten opzichte van den onderwijzer Van der I oom geno
men. De afd. noemt het besluit, indertijd in dit blad
meegedeeld, onrechtvaardig en verzoekt mitsdien het
m te trekken. Vooral wordt er de nadruk op gelegd,
dat in het besluit aan geïncrimineerde woorden een
'beteekenis is gegeven, lijnrecht in strijd met de gang-
bare en eenig geldende, en die daarin nog nader moes
ten worden gepreciseerd. Ook wordt er tegen opgeko
men, dat de gemeenteraad een vernederend bestuit nam,
zonder dat de beschuldigde was gehoord of hem op het,
huns inziens, verkeerde was gewezen.
Als commissie, die adres en memorie van toelich
ting samenstelde, was door de vergadering benoemd en
bestaat uit: Mej. N. Buurs te Zuidscharwoude en de
heeren J. du Burck aldaar en S. Brugman te Heer
hugowaard.
Sneeuwstormen.
Uit verschillende deelen van Beieren worden hevige
sneeuwstormen gemeld, die het spoorwegverkeer in de
war hebben gestuurd. De lijn MunchenRegensbuig is
bij Neufahrn door een sneeuwbanlc versperd, zoodat
de treinen van en naar Berlijn een'omweg over Ingol-
stadt moeten maken. Er zijn soldaten uitgezonden, om
ruim baan te maken.
Op de lijn Augsburg—Weilheim zat, volgens een be
richt van gisteren, sedert den vorigen avond een trein
in de sneeuw vast. In het Beiersche Woud staat alle
verkeer stil. De exprestrein van Weenen naar Oosten
de, die over Passau en Regensburg gaat, heeft een
grooten omweg over Salzburg, Munchen. en Ansbach
moeten maken. Op sommige buurtspoorwegen is liet
heele verkeer gestremd.
Schoonbcidswedstrijd.
Men zal zich herinneren, dat de directeur van een
Londenschen schouwburg, uit wiens gezelschap vele
vrouwen een rijk of deftig huwelijk hadden gedaan,
om af te komen van de overstelpende aanvragen om
bij zijn troep te worden geplaatst, al was 't maar
als figurapte, besloot een schoonheidswedstrijd uit te
schrijven. Dat was meteen een prachtige reclame
voor zijn schouwburg. Dat spreekt. Hij nam de Daily
Express in den arm en bood in dat blad aan twaalf
schoonen aan om voor drie jaar bij zijn troep aan
gesteld te worden op een salaris van f 60, f 48, of
f36 in de week, naar gelang van haar schoonheid. Ge
durende veertien dagen in November mocht al wie meen
de op schoonheid te bogen haar portret inzenden. Vol
gens de Daily Express kwamen er een zesduizend in,
uit alle standen. Na schifting op schifting bleven er
250 over. Daaruit hebben de lezers van de Daily Ex
press er 50 gekozen. Die vijftig werden toen uitgenoo-
digd te Londen te komen, en de schouwburgdirecteur
haalde er het dozijn uit, wier portretten de Daily Ex
press gisteren, helaas in een slordigen afdruk, weer
gaf.
O zoo!
De luitenant van de week komt onverwacht de com
pagnieskeuken binnen, waar twee miliciens met den
soepketel sjouwen.
„Halt!" commandeert hij, „laat me 'ns proeven
wat jullie d'r vandaag weer van terecht hebben ge-
bracht."
De luitenant proeft en spuwt het vocht weder uit.,
„Ben jullie stapel! willen jullie dat soms soep
noemen?"
„Nee, luint, 't is vuil water, waarmee we dei)
soepketel juist hadden omgespoeld,"
Een winstgevende sport.
De ex-wereldkampioen bokser Jim Jeffries heeft ziet
al boksende een flink kapitaaltje bijeengebracht, waarj
door hij thans kalm een welverdiende rust kan geniet
ten. Dit is echter niet n^ar den zin der Amerikanen!
die hem gaarne nog eens aan het werk zouden zier!
en ze trachten hem daarom over te halen nog eem
tegen den wereldkampioen Johnson in het strijdperi
te treden, waarvoor een prijs van 120.000 (zegge hou
derd twintig duizend gulden) werd uitgeloofd. Jim had
echter hierin niet veel lust, maar na heel wat onder
handelen is hij ten slotte toch voor een schitteren!
aanbod bezweken.
Een Amerikaansche club zegde hem een bedrag va:
7200 gulden per weel^ toe, indien hij voor den strijc
in training wilde gaan en dan z'n oefeningen in he
openbaar houden. Rekent men, dat Jeffries minsten;
een jaar moet oefenen, wil hij weer in conditie zij:
voor een belangrijken kamp, als die om het wereld
kampioenschap, dan ziet men, dat hij in die perioA
alleen reeds 'n kleine half millioen ontvangt, terwijl
hij bovendien nog kans heeft op den prijs van f 120/""
En dan klaagt men nog over slechte tijden!
de beide vorige. En toen hij ditmaal het schrijven
las, gebeurde het zonder lachen. De inhoud van den
brief, waaraan andermaal de onderteekening ontbrak,
luidde:
„Juffrouw, juffrouw, juffrouw is zij! daarbij voor
naam en van adel! daarbij rijk en vrijgevig, vrijgevig
in hooge mate! Dat het pension zich het genot
heeft kunnen gunien, den grooten man in familiekring
te laten voorlezen, is het werk en de verdienste van
maar neen, dat zal ik niet zeggen, discretie
is heilig.
I „Groote man, wat hebt gij gedaan!
„Vuur, vuur, vuur hebt ge doen omhoogslaan! in
het vuur verbrandt de arme ziel. Is het mogelijk, dat
zulk een groot man zoo gruwelijk wreed kan zijn?
Een ziel, die anders is dan alle anderen, die niet let
op uiterlijke verschijning, maar alleen ziet den geest,
den geest, den geest! ik eindig! jk zeg niets meer.
De groote geest verstaat mij, wanneer hij mij ver
staan wil, Zal hij willen? O groote geest ja, niet
waar?"
Ditmaal bleef, nadat Peter den brief had gelezen, in
de kamer alles stil. Geen daverend gelach, zooals na
den eersten brief. Belachelijk, ja in hooge mate was
deze brief, even als die andere. Bespottelijk door en
door. Daarenboven stonden er domheden in, waarvan
de schrijfster bepaald niet zal hebben begrepen, dat
zij Peter Aichschnitzer zouden ergeren, en geen klein
beetje ook.
„Een ziel die niet let op de uiterlijke verschijning,
maar alleen op den geest." Woedend stond Peter van
zijn stoel op en met een grimmig gezicht liep hij
do kamer op en neer. Natuurlijk die andere, die mooie,
i elegante vrouwen naar wie hij verlangde, die keken
alleen hoe hij er uitzag', zagen dat hij een kleine,
mismaakte kerel was; daarom mochten zij hem niet.
j En diegene die slechts zijn geest zag en zich op zijn
j geest en kennis had verliefd, die kon hem geen zier
scheien. Maar drommels, ondanks al die onaangename
gevoelens, dacht hij toch aan iets, dat hem vroeger
nog nooit in de hersens was gekomen: trouwen.
I Nauwelijks had hij er aan durven denken, omdat
hij steeds maar al te goed had begrepen, dat zoo
eene als hij graag wilde hebben, hem niet mocht. En
nu kon hij er eene krijgen. Als op een presenteer
blaadje werd zij hem aangeboden.
Jawel niet eene precies naar zijn aard en begeeron.
Maar toch al was het dan ook geen duif, maar een
sperwer moest hij dan toch wachten tot de duif
van het dak hem in den mond gevlogen was? Dan had
hij lang kunnen wachten. En wanneer hij van dat De-
geerde soort er dan toch geen bekwam, moest hij
daarom ongetrouwd blijven? Zijn leven lang? Van l uis
uit zonder vermogen, was hij er op aangewezen ge
weest voor zijn levensonderhoud te werken. Hij werkte
gaarne en verdiende veel. Maar wie gaf hem de zeker
heid, dat zijn kracht en kunnen hem niet eenmaal in
den steek zou laten? Eigenlijk was het toch een ellen
dig leven, dat steeds werken en nog eens werken, van
den vroegen morgen tot den laten avond, zonder op
houden, soms zelfs zonder op te kijken. j
Hij maakte halt in zijn kamerwandeling; hij rekte
de armen en het gansche lichaam eens uit eens uit
te rusten, eens te mogen rammelen met het geld, dat
een rijke vrouw hem thuis bracht ah En geld
had zij, dat stond immers in den brief. Het geld
voor de voordrachten had zij immers gegeven. Een
onaangenaam lachje gleed hem ovgr het gelaat. Het 1
leek wel alsof zij zijn geest had willen koopen, zoo j
zag het er waarachtig bijna uit. En aan deze gedachten I
sloten zich andere aan, die ook niet heel mooi waren.
Bij al de andere vrouwen had hij moeten bedelen, 1
hier werd bij hem gebedeld, hij was degeen die gaf. I
Het zou een genade en barmhartigheid zijn, wanneer
hij, de kleine, gebrekkige kerel, er toe inwilligde, dat
een voornaam, adellijk, rijk meisje zijn vrouw werd.
I-Iij lachte lachte eigenlijk jammer, dat hij geem
romans meer schreef, dat was nu -eens stof geweest,
voor een roman, voor een comische. Een vrouw, die
men op deze manier tot vrouw krijgt welnu dan
blijft men heer en meester 111 huis, men kan over
haar beschikken, zoo ongeveer als over een meid. Daar
toe had zij ook aanleg. Had hij haar niet voor een
dienstmeid gehouden toen zij zoo deemoedig voor hem
had gestaan met het kussen in de handen?
Alzoo was het eind van het lied, dat hij besloot
de zwarte bij de volgende voordracht nog wat nauwkeu
riger op te nemen. Waarom zou hij niet? De heele
geschiedenis was immers toch een bespotting. Gevaa
dat hij verliefd op haar zou raken? Belachelijk oi
zoo iets te denken. Maar misschien gevaar dat
juffer zijn gadeslaan zou opvatten als belangstelliii
om zich zoodoende nog immer doller op hem te ver
lieven? Dat was haar zaak en haar- schuld. Voor hes
was het een eenvoudige studie en nietwaar, wetet
schap houdt rekening mét niets.
Merkwaardig was het toch dat vanaf dat oogenblik
zijn eigen rust naar de maan was. Hij begon zicb ge
heel bezig te houden met zijn trouwplannen, en 0
neemt men de zaak heel verstandig op, zooals' tri het
deed, het blijft in alle geval toch een ernstige zaai:
Voor de eerste maal in zijn leven werd het hem
zijn kamer, alleen met zijn inktpotte stil en
eng. Hij had Iemand noodig om eens mee te praten.
Op een goeden dag schelde hij op het bezoetf
aan het pension aan. Mijnheer Peter AichschnitzC
kwam de vrouw des huizes zijn opwachting mak»
Dat half uur, dat zij met elkaar doorbrachten, w*
een van die bespottelijke gesprekken, waarbij
elkaar veel en toch niets zegt, omdat men niet spreek
over datgene, waarover men juist eens en alleen
willen spreken.
Zij had toch onmogelijk over den brief kunnen sp"
ken. Of hij dien gelezen had? Natuurlijk.
Of hij daarom hier kwam? Waarschijnlijk.
M ei is waar liet hij dat niet merken, maar
hij kwam, dat was toch reeds veel, zeer veel. w
zou hem anders hierheen brengen? Zou hij er t'
over beginnen?
Wanneer hij zelf maar had geweten, hoe erover
beginnen. Maar de anders zoo besliste man was t
verlegen. Eens een onderzoek instellen, dat was
doel geweest waarmee hij naar het pension was
komen. Maar hij bemerkte dat het moeilijker was d»
hij eerst had geloofd.
Hoe verlegener haar bezoeker werd, (les te ven?
noegder werd de dame des huizes. De brieven h0011
gewerkt, beslist.
Wordt vervolgd-
d
