DE INKTVISCH.
53ste Jaargang. No. 4450.
INGEZONDEN.
Binnenlandse!) Nieuws.
FEUILLETON.
Bekendmakingen
Donderdag II Februari 1909
Aldiiii Nieuws-
Dit blad verschijnt viermaal per week: Dinsdag-, Woensdag-,
Donderdag- en Zaterdagavond. Bij inzending tot 's morgens 9
JT®. worden ADVEKTENTIËN in het eerstuitkomend nummer geülaatst.
INGEZONDEN STUKKEN één dag vroeger.
CODRA
Adveruntie- LuttmUii
rufs&tpjHtnMm mam mnauammuMm
Bureau SCHJ&GEüi Laan $3 4»
luiere. Teleplioon No. 30.
Uitgevers s YKJfcPUMM Co,
Prijs per jaar f 3.—. Franco per post f 3 60.
Afzonderlijke nummers 5 Cent.
ADVERTENTIËN van 1 tot 5 regels f 0.25: iedere regel meer 5 Cent.
Groote letters worden naar plaatsruimte berekend.
u «B»WB3racma^xïmf5Mmmwie$fia
Dit nummer bestaat uit ticee bladen.
Geinecnlc SCIIAGEN.
o—
Openbare vergadering van dbn Raad der gemepnte
Schagen, op Dinsdag den 16 Februari 1909, des voor
middags ten 10 ure.
De onderwerpen van beraaadslaging zijp:
1. Ingekomen stukken.
2. Verzoek om ontslag van onderwijzers.
3. Benoeming van een onderwijzer.
4. Benoeming van een lid der Plaats. Schoolcom
missie.
5. Voorstel lot het verleen en van een gratificatie
aan den Rijksveldwachter.
6. Machtiging tot aanbesteding van het vervoer van
kaas.
7. Voorstel lot het aangaan eener geldleening ten
behoeve der Noorderstoomtram en die van Schagen—
van Ewijicksluis.
8. Adres der N. V. Sportterrein „Wilhelmina" be
treffende gebruik van gemeente-eigendom.
9. Adres G. Beers e. a. betreffende bestrating en
rioleering van den Stationsweg.
10. Reclames Hoofd Omslag, dienst 1908 en het
geen verder zal worden voorgedragen.
behagen, den 11 Februari 1909.
De Burgemeester,
H. J. POT.
Mijnheer de Redacteur!
Gaarne zou ik eenige ruimte vragen voor eene
kleine bijvoeging aan mijn verslag van de Witte Kruis
vergadering alhier van Vrijdag j.1., opgenomen in de
courant van 6 Februari j.1.:
Daarin heb ik geschreven, dat na het rapport van
de rekening van den pennigmeester opgemerkt werd,
dat de kosten van 't verven van ligtenten enorm hoog
waren.
Dit, zonder meer, kan aanleiding geven tot de op
vatting dat de schilders daarvoor te veel hebben ge
noteerd.
En daar het niet de bedoeling van de vergadering
is geweest en ook niet van mij, om dit begrip te wek
ken, is eenige toelichting zeker wenschelijk.
De opmerking gold |n.l. niet de schildersrekening,
doch wel de omstandigheid, dat de ligtent werd ge
verfd, zoodanig, dat de rapporteur vond, dat het wel
minder kon. Éénmaal schilderen vond hiji in den ver
volge voldoende, daar de tenten toch telkens na ge
bruik wéér worden geschilderd.
Dankend voor de verleende ruimte,
De Verslaggever.
Alkmaar, 10 Februari 1909.
In de hedenmiddag gehouden zitting van den ge
meenteraad werd medegedeeld, dat de heffing van wik-
en weegloonen tot een bedrag van 50 centen per 100
K.G. gewogen kaas. tot 1 Januari a.s. de Koninklijke
goedkeuring heeft verkregen.
Door B. en W. was voorgesteld te willen besluiten
tot het stichten van een gebouw, waarin de kantoren
van de hypotheken, het kadaster en de registratie zul
len worden gevestigd, overeenkomstig de door den Mi
nister van Financiën goedgekeurde plannen, waarvan
de bouwkosten en de kosten van grondaankoop te
zamen f 51830 zouden bedragen en daarbij genoemd
college te machtigen een overeenkomst aan te gaan,
waarbij de gemeente zich verbindt voor 30 jaren aan
het Rijk te verhuren bedoeld gebouw voor eene huur-
som van f 2754, berekend naar 4 pet. van de koopsom
voor den grond en 5.8 pet. der stichtingskosten.
I Verschillende sprekers voerden over dit voorstel 't
woord, waarbij al spoedig de weinige gezindheid bleek
om van gemeentewege tot den bouw over te gaan. In-
dien er behoefte aan een dergelijk kantoor is, behoor
de het rijk zelf tot den bouw over te gaan. Het voor-
stel van B. en W. werd dan ook met op 2 na al-
gemeene stemmen, die der beide wethouders, ver-
worpen. Hetzelfde lot (verwerping met 11 tegen 6
stemmen) onderging een amendement van den heer
Van Buysen, om de huur voorzooveel de stichtings-
i kosten betreft, te bepalen naar een rentevoet van 6,5
I pet., huurprijs f 3019. In verband met de opzegging
I van het kosteloos gebruik van het telegraafkantoor in
het pand der waag, zal nu het Rijk, waar het kantoor
van het kadaster en de hypotheken noodwendig zal
moeten worden verplaatst om tot eene noodzakelijke
uitbreiding van het postkantoor te kunnen overgaan,
zeer waarschijnlijk zelf tot den bouw van kantoor
lokalen moeten overgaan.
Aan den heer Boelmans ter Spill werd op zijn ver
zoek ontslag verleend als lid van het college van cura-t
toren over het gymnasium, onder dankbetuiging voor de
in deze betrekking aan de gemeente bewezen diensten.
Ofschoon de heer Boelmans ter Spill niet aangaf de
redenen, waarom hij ontslag vroeg, is de onderstelling
niet gewaagd, dat zij verband houden met de benoe
ming in de vorige zitting van een leeraar in de oude
talen, waar nr. 1 der aanbeveling van het curatorium
werd gepasseerd.
In de verordening tot aanwijzing van de plaatsen,
die jaarlijks gedurende de kermis worden verpacht,
werden eenige wijzigingen gebracht, o. a. zal voortaan
ook de plaats voor een tobogan of glijbaan worden
verpacht.
De door B. en W. aangeboden verordeningen tot
regeling der belooningen van het onderwijzend perso
neel aan de Burgeravondschool, de Avondschool voor
de handwerkslieden en den Handelsavondcursus voor
handels- en kantoorbedienden, werden goedgekeurd.
Aan de orde was daarna het voorstel van den heer.
Van den Bosch om te besluiten tot den bouw van een
nieuwe rij brug tegenover de Emmastraat, waarvan de
kosten niet hooger dan f 18000 zullen bedragen. Mem
zal zich herinneren, dat dit voorstel een gevolg was
van de verwerping van het vorig jaar, om over te
gaan tot eene vernieuwing en verbreeding van de Hei-
loërbrug, tot welke verbreeding reeds in de maand
Juni in beginsel was besloten, nadat een voorstel van
B. en W., om twee nieuwe bruggen te maken en wel
de beide bruggen in kwestie, was verworpen. De voor
steller heeft de noodzakelijkheid van de nieuwe brug,
hoven de vernieuwing van det bestaande Heiloërbrug
met warmte bepleit; vermeerdering van toegangswegen
van de buitenwijken naar de oude stad is een alge-
meen belang, 'twelk zich vooral doet gevoelen voor het
belangrijk en zich steeds uitbreidend stadskwartier als
de terreinen van Rijnecom en zijne omgeving zijn; de
nieuwe brug zal bovendien het verkeer over de Hei
loërbrug zeer ontlasten, waardoor verbreeding van de
laatste voorshands niet noodzakelijk zal zijn, terwijl
vele neringdoenden, die nu met handwagens en voer-
tuigen steeds een omweg moeten maken, er belangrijk
door zullen worden gebaat. Het spreekt wel van zelf,
dat de argumenten van 's voorstellers betoog geene
instemming konden vinden bij die leden, die nog altijd
de voorkeur blijven geven aan de Heiloërbrug, terwijl
I
de zuinigheidsmanie, bij de behandeling der begrooting
in toepassing gebracht, ook nu haar invloed deed geldei
Een bedrag van f 18000 was den heer De Groot veel
te duur. We meenden hem te hooren spreken van een
12 Meter nieuwe rijbrug voor f 6000..., maar niet dit
jaar, ten aanzien van 'twelk in alle opzichten zuinig
heid is aanbevolen. Na eene uitvoerige discussie, waar
uit we slechts een enkelen greep deden, werd het voor
stel van den Bosch verworpen, Zes leden verklaarden
er zich voor, 11 tegen. Daarmede is de bruggenbouw
voorshands van de baan. Doch het afstel zal slechts
uitstel kunnen zijn, omdat de voortdurende toeneming
van het verkeer voorziening in de naaste toekomst noo-
dig zal maken.
Vervolgens werden met slechts een enkele wijziging,
vastgesteld nieuwe verordeningen op het heffen en in
vorderen van begrafenisreehten, een reglement op liet
begraven op de algemeene begraafplaats en ins.ri c-
tiën voor den opzichter en den doodgraver. Goedgekeurd
werd de begrooting van het gemeenteslachthuis in
ontvangsten en uitgaven op f 26602.44 (dus zonder er-
moedelijk nadeelig slot), terwijl eene tweede supple-
tcure gemeentebegrooting werd vastgesteld in ontvang
sten en uitgaven op f 40279.51, in verband met aankoop
van rentegevende onroerende goederen.
Aan het slot der vergadering stelde de heer Uiten-
bosch, naar aanleiding van het aan den heer Boelmans
ter Spill als curator over het gymnasium verleende eer
vol ontslag de volgende motie voor:
De Raad, van oordeel, dat het belang van een goe
den gang van het onderwijs aan het Gymnasium te
dezer stede in hooge mate medebrengt de wenschelijk-
heid, dat er een goede verstandhouding besta tus-
scben Rector en leeraren onderling, spreekt met het
oog op de onlangs door den Raad gedane benoeming
van den heer Dr. Boas tot leeraar, het verlangen uit,
dat eene goede verstandhouding blijve bestendigd en
gaat over tot de orde van den dag.
Met het oog op de bedenkingen van den heer van
der Feen de Lille tegen den gekozen vorm, bleef de
motie buiten behandeling, maar deed de voorsteller
de toezegging tot het indienen van eene nieuwe mo
tie tijdig voor den aanvang der volgende vergadering.
Aanbesteding Valkoog.
Woensdag had te Valkoog bij den kastelein P. Wit,
de aanbesteding plaats van het bouwen van een woon
huis met wagenhuis en pakhuis, te Groenveld, voor
rekening van den heer Slot.
Ingeschreven werd als volgt
GeJbr. Boekei, 't Veld, f 7038; J. R. Vlaming, Scha
gen, f 7217; L. Visser en P. de Vries, Haremkarspel,
f 7407; M. Groen, Schagerbrug, f 7600; P. de Geus
en J. Veuger, St. Maarten, f 7875; P. Voorman, Scha
gen, f 7900; J. Levendig, Dirkshorn, 1 7900; A. Eriks,
Burgerbrug, f 8157; H. Schuit, Burgerbrug, f 8160; D.
Gelder, Oudkarspel, f 8400; S. Overtoom, Schagen,
1 9000; A. Groen, Alkmaar, f 9439; J. Smit, Noord-
Scharwoude, f 9500; K. Keetman, Schoorl, 10699.
De begrooling van den Bouwkundige, den "neer C.
Smit, van Zuidscharwoude, bedroeg f 7600.
Anna Paulowna.
Naar we vernemen is het bergloon voor de aan
gespoelde balken en het wrakhout, afkomstig van het
in November j.1. vergane schoenerschip „Roma" thans
ana de verschillende bergers uitbetaald. Dit loon be
droeg in het geheel de niet geringe som van f 3184.85,
waarvan aan inwoners dezer gemeente een bedrag van
f 2236.195 ten goede kwam, terwijl de rest doorHel-
derschen werd genoten,.
Begrafenisfonds te Zijpe.
Het bestuur van het Zijper Fonds vergaderde 9 Fe
bruari 1909. Nadat door den Voorzitter de vergadering
was geopend, volgde lezing en goedkeuring der no
tulen van de vorige vergadering.
Hierna Wordt het woord verleend aan den heer Bak
ker, als rapporteur der Commissie, belast met het na
zien der rekeningen over 1908. Uit dat rapport blijkt,
dat alle stukken en beseheiden der rekening in de
beste orde bevonden zijn, en dat de rekening sluit
met een saldo van f 3635.30;. het saldo 1907 bedroeg
f 2180.925, alzoo een vooruitgang in 1908 van f 1454.376
en dat de totaal bezittingen van het Fonds bedragen
f 25207.80. Hij constateert den zeer gunstigen toestand
van 't Fonds, dat in 9 jaar ruim f 10000 vooruit
ging.
In haar geheel wordt de rekening goedgekeurd en
op voorstel van de Commissie van rapporteurs be
sloten behalve voor de oud-leden, die reeds f 10 bo
ven de uitkeering ontvangen (leden van Voor 1 April
1865) voor de leden, die 20 jaar lang de volle con
tributie betaald hebben, na 1 April 1909 de uitkee
ring met f 10 te verhoogen.
Na de rondvraag die weinig opleverde, sluit de Voor
zitter met een «eresaluut aan Prof. Dr. de Boer, die
in 1900 het Fonds reorganiseerde, de vergadering.
Gekochte „winste".
Hoe zeer do clericalen zich dezen zomer zullen in
spannen om bij de verkiezingen een Kamermeerderheid
te halen, moge blijken uit de volgende, aan als anii-
revolutionnair bekend staande personen toegezonden
Zwartsluis, Febr. 1909.
L. S.
Het Bestuur der Antirevolutionnaire Kiesvereeni-
ging „Nederland en Oranje" te Zwartsluis verzoekt
U dringend even na te gaan of uwf bedrijfsbelas
ting 19071908 te Zwartsluis is betaald en zoo
niet, wees dan zoo goed dit biljet vóór den lOen
Februari even te zenden aan den heer H. J. Kroeze,
voorzitter der kiesvereeniging.
Liefst vóór den lOen, doch uiterlijk den ,14en
Februari.
Namens de Kiesvereeniging.
Het Bestuur
Dat kan den heeren centen kosten, een kiezerskwCek
op die manier! zegt „Het Volk", waarin we dit stukje
vinden.
Langereis.
Wegens misstelling in de desbetreffende advertentie,
wijzen wij er op, dat de lezing van den heer Beaufort
over „de Pluimveeteelt en de V. P. N." niet is op
Zondagavond, maar op Zaterdagavond 7 uur.
Dobbelen
De schrijver der Haagsohe brieven in de Zaanland-
sche Courant wijlst op een pas in practijk gekomen
soort van beursspel, dat, onder den naam van „dol
lar-ticket", de menigte verlokt tot weddenschappen, op
de wij!ze van den totalisator bij onze wedrennen. Men
zet op een bepaalde soort van Yankeewaarden, vol
gens een lijst van daartoe in aanmerking komende,
aan zeer greote wisselvalligheid van koers onderhe
vige fondsen, een rijksdaalder (de eenheid van inzet).
)Op de 12 of 15 verschillende fondsen zijn nu op een
zelfden dag, laat ons zeggen 140 inzetten gedaan, dus
f 350 verwed. Het fonds dat het sterkste rijst op de
Londensche of ook de New-Yorksche beurs,
wint; precies als 't paard op de renbaan, dat het eerst
aan de eindpaal is. Waaneer dat nu b.v. de Erie's
zijn en er zijn 10 inzetten op dat fonds geweest, dan
krijgt men voor elke f 2.50, die men „gewed" heeft
een tiende van de ingezette f 350, na aftrek van 20
p.Ct. voor den „bookmaker", f 70; de f 280 worden
alzoo onder de 10 winners verdeeld en! elk krijgt voor
zijn rijksdaalder f 28 terug.
De correspondent betoogt terecht dat 'dit dollar-ticket-
dobbelen hazardspel is van de ergste soort, een ver
momde bookmakerij met Ameiikaansche spoorweg-
fondsen.
Door
ERNST VON WILDENBRUCH.
6.
Plotseling viel de vrouw des huizes, tijdens het be
leefdheidsbezoek van Peter Aichschnitzer wat In.
„Wil mijnheer ook niet zijn opwachting maken aan
andere dames?"
„Die zullen bij dit mooie weer wel uit wandelen
zijn."
„Vele van haar; maar eenige zijn thuis gebleven."
En nu gaf zij hem nog een stootje.
„Bijvoorbeeld juffrouw Schneideband, die zit eigen
lijk den ganschen dag over de boeken gebogen."
Op deze woorden volgde geen antwoord, alleen maar
een blik. Zijn blik ontmoette den haren. Beide men-
schen begrepen elkaar.
„Dat is de dame" eigenlijk was het slechts een
verlegenheidsvraag, wanneer hij het zoo zeide „in
het zwart, die u mij laatst hebt voorgesteld?"
„De dame in het zwart, ja die was het." En nadat
het gesprek een paar minuten had gestokt, liep de
pensionsmoeder als 't ware af. De reden waarom Iduna
zich in het zwart kleedde, haar geheele levensgeschie
denis kreeg Peter te hooren, zoodat hij in den kortst
mogelijken tijd van al haar omstandigheden volledig
was onderricht.
Datgene, wat hij te hooren kreeg, was eigenlijk een
bevestiging van hetgeen hij zoo in stilte zelf had ge
dacht. Bevestiging en nadere bijzonderheden. Een
ding was hem nieuw, dat het meisje reeds een huwe-
hjksaanzoek had gehad. In den eenvoud van haar ver
houwen zoekend hart had Iduna haar geestesvriendin
•dies verteld; een landgoedbezitter, een met alle voor-
h'effelijkheden toegeruste, jonge man, als ruiter en
Six>rtsman in den omtrek beroemd, had haar tot zijn
Vr°uw begeerd.
„En Zij?"
"Zij heeft hem een blauwtje laten loopen."
Bijna triomfeerend liet de dame deze woorden hoo
ren.
„Omdat zij niet let op het uiterlijk," voegde zij
er met een veejbeteekenenden oogopslag bij, „maar
slechts op den geest."
Na deze woorden, die hem ongeveer smaakten als
een meloen met peper, stond de bezoeker op. Tegelij-
kertijd vloog de dame des huizes van haar stoel
op. Rood als een pioen stond zij voor hem.
„Professor," zeide zij met een zucht, die haar ronden
i boezem als een reuzenkogel deed opzwellen. „O God,
mijnheer de professor
Daarbij stak zij haar hand uit en de druk waarmee
zij de zijne vatte was zoo, als wanneer zij hem den
inhoud van haar heide brieven, als eeuwig aandenken
in de hand wilde drukken.
Peter Aichschnitzer ging naar huis. Wel niet dade
lijk, maar langs een omweg, waarbij hij tot het don
ker werd zoo ongeveer het geheele westen van Berlijn
afbeende. De geschiedenis was werkelijk merkwaardig;
ja fabelachtig merkwaardig. Een jong, rijk, voornaam,
mooi meisje maar halt daar verbeterde hij zijn
gedachtengang ïnooi niet neen maar jong,
rijk, -voornaam, ja wijst een prachtrollen vrijer de
deur, die misschien even, voornaam en rijk was als
zij, en hem den armen duivel, den man van lage af
komst, den half vergroeiden, mismaakten kleinen ke
rel, dien riep zij 'een „binnen" toe! Waarom? Omdat
zij zich slechts kon verlieven op geest en zich op
den zijnen verliefd had.
Onwillekeurig, terwijl deze gedachten door zijn hoofd
spookten, was Peter in zijn woning voor den spiegel
gaan staan en schudde het hoofd.
Hier was nu eens iets, dat hij absoluut niet be
greep.
Ofschoon hij zich meestal met geestelijke dingen
bezig hield, was hij niet een van die menschen, die
alleen en per se op geest letten. Integendeel hij was
een zinnelijke, bijna brutaal materieele kerel. Ziele-
leven zonder zinnelijk tegelijk te zijn, daarvoor ont
brak hem bepaald elk orgaan. Een vrouw die er zoo
had uitgezien, als hij het als man deed, zou hij zich
daarop ooit hebben kunnen verlieven? En al was het
Fythia op den orakelstoel geweest, of het grootste won
der van wijsheid, het zou eenvoudig om te lachen zijn
geweest. En hier was een natuur, die zoo gansch an
ders was dan de zijne. Een vrouw, zoo zonder zinne
lijkheid, dat zij het onmogelijke mogelijk maakte en
zich over alle uiterlijke leelijkheden heen op hem ver
liefde.
Edele naturen, die in personen die zij ontmoeten,
bekwaamheden en eigenschappen opmerken, die hun
ontbreken, buigen zich; anderen kijken er naar, criti-
seeren, en anders lachen zij. Peter Aichschnitzer cri-
tiseerde en sloeg scherp gade het lachen zou mis
schien later nog komen.
Het resultaat van zijn opmerkingen was, dat deze
dame in het zwart, deze Iduna Schneideband een on
gezond aangelegde, in de landelijke eenzaamheid geheel
verschrompelde, hysterische oude juffer was.
En wanneer het zoo stond, wat bleef er dan te doen
over? Eenvoudig op tijd nog rechtsomkeert te maken.
„Leef gelukkig, schoone jonkvrouw en adieu"!
Maar op het oogenblik, dat hij dezen draai wilde
nemen, was het alsof er iemand voor hem kwam te
staan, die hem bij de schouders pakte „Halt!" En
aan dat halt begreep hij eerst goed, dat de zaak die
hij tot dusver vrijwel als een grap had beschouwd,
dat niet meer was, maar dat het volle ernst was ge
worden. Het leven, het gemakkelijke leven, waarvan
hij gister had gedroomd, dat rondgrabbelen in de
geldkist van zijn rijke vrouw, hoe zou dat mogelijk
worden, als hij dit meisje den rug toedraaide? Dat
hij een vrouw zou hebben, die hem als een meid zou
dienen, op wie hij bepaalde studiën zou kunnen maken,
die hem in zijn schrijversloopbaan veel stof zoude leve
ren, waar bleef dat, ja waar bleef dat? En de juffrouw
zelf, zou zij daarmee tevreden zijn geweest, wanneer
hij rechtsomkeert zou hebben gemaakt? Integendeel.
Dus weg met al die mistroostige bedenkingen! En
vanaf dat oogenblik waren de dingen aan een punt
gekomen, waar niet meer de menschen de zaken, maar
de zaken de menschen regeeren.
Want in het pension was intusschen ook iets ge
wichtigs gebeurd. Hier was de pensionsmoeder na het
vertrek van Peter in een toestand achtergebleven,
die het noodig maakte dat haar gemoedsvenster werd
opengezet. Anders was bepaald een ontploffing het
gevolg geweest. Het was een ware begeestering, waar
aan de goede vrouw ten prooi was. En bij al die heer
lijkheid de gedachte, dat zij het zou zijn, die dezen
grooten en beroemden schrijver aan een vrouw zou heb
ben geholpen. Zij was er trotsch op, dat zij de geestes
vriendin was van haar, die hij zich tot levensgezellin
uitkoos. En een reclame voor haar pension, van ge
weld al die gedachten schuimden als champagne
door haar hoofd.
Zoodra de bezoeker de deur achter zich had toege
maakt, stormde zij met een haast, die nauwelijks nog
iets van haar gewone waardigheid deed overblijven,
de gang in, aan welker einde de kamer van Iduna
lag, en zij had werkelijk het laatste greintje van haar
zelfbeheersching noodig dat zij nog aanklopte; het
liefst was zij zoo zonder meer naar binnen gerend.
Ook nu nog, ofschoon Iduna aan het kloppen dadelijk
bemerkte, wie het was, die binnengelaten wilde wor
den, werkte haar verschijning zoo verrassend, dat Idu
na verschrikt omhoog sprong, toen zij de eigenares van
het pension binnentreden zag.
Met een hoogrood gekleurd gelaat, wijdopengesperde
oogen, half geopenden mond, alsof zij naar lucht hapte,
stond de dikke dame voor haar. Plotseling breidde zij
beide armen uit, en met een half juichenden, half snik-
kenden kreet: „Hij komt!" viel zij haar geestesvrien
din om den hals.
Iduna's lippen werden als krijt zoo stroomde het
bloed haar naar het hart.
„Wie komt?"
De pensionsmoeder legde beide handen op haar
schouders en hield haar met uitgestrekte armen van
zich verwijderd en dan weerklonk er een jubelend,
juister gezegd, gillend lachen.
„Juffrouw Schneideband juffrouw Iduna juf
frouw Iduna geliefde vriendin plotseling lag Idu
na aan haar borst gedrukt, en haar wangen werden
vochtig van de tranen harer vriendin, die eensklaps
van haar lachen in weenen was overgegaan. „De man
brandt, ja! Je bent machtig, Iduna. Je bent machtig,
Iduna! Een groot en heerlijk werk zult ge volbrengent
Een groot, heerlijk werk de eenzame en verwaar
loosde man zal niet meer eenzaam zijn. Een gezellin
zal hij bezitten, een vriendin, een verpleegster, een
beschermster, die voor hem zal zorgen, zijn leven
lang. Harmonisch zal het worden, harmonisch alles wat
hij schrijft en dat zal jouw verdienste zijn liefste,
eenigste, dierbaarste!"
Zij greep Iduna bij de handen, trok haar op een
stoel, zette zich naast haar neer: „Laat mij je alles
nu eens bedaard vertellen."
Wordt vervolgd.
