Verloting
i en
C. STOOP.
Fourage-Artikelen,
C. BAKKER te Behagen,
UlmarÉe Uw- i lÉiliiÉrii.
J. DENIJS Kz,
Wladimir."
P. van den Brul.
Aan de Inzenders
Op
Hulpmeststoffen
N. V. „Het Landbouwhuis
s
bij de pd. tMwier
een Tweeden Knecht j Lagezijde, b co,
Frii Ktarliaai, 1
l(
aai
Ch. H. Th. SCHMALZ.
IX „Het liiAmtaAi",
Dit spreekt voor zichzelf.
Tuinzaden, Bloemzaden,
Landbouwzaden,
Roode», Witte= en Lucerne=
Klaver.
Engelsch», Italiaansch= en
andere Graszaden.
Groene» en Grauwe Erwten,
ADVERTENTIEN.
Molenstraat 39
SCHAGEN,
Ter dekking beschikbaar
Wogmeer, SPIERDIJK.
hericiit de ontvangst der
nieuwste stoffen voor
uit de bekende Magazij
nen der Firma
afile sotsrfen
tegen corcurreersnde prijzen,
P. KAAN Cz.
Alkmaar, Zaadmarkt 79,
-a
r*SÏ. GEBRUIKT ii.
HET BESTE ADRES voor
SANGUINOSE is door honderden en duizenden beproefd be
vonden in vele gevallen van bloedarmoede en algemeene verslapping.
SANGUINOSE geneest de hardnekkigste hoofdpijnmoedeloosheid
duizeligheid gebrek aan eetlust, aan kracht en energie. En SANGUI
NOSE heeft geea schadelijke bij werkingen
VAN DAM Co.
IS
Neemt, proef en oordeelt
Koffieboonen a 37% ct. per pond
a 45 ct.
li Ai. Fabrikanten en Polderbesturen
HANDEL IN:
v.h. Wed. K. DENIJS."
srau» 5- r&rü
t? -Ï>»
Jb. YERKROOST, Broodbakker te
Zuid-Scharwoude, vraagt
IX H. TI. SCHiALZ,
of LEERLING,
om 1 Mei a.s. in dienst te treden.
Te Koop
LOS ea GEPERKT. Te bevragen bij
B. OT3EV, Kolhorn.
de bekende zwarte OJdenburger
Stamboek- en Premiehengst
99
Dekgeld 10 gulden a contant,
bij
Een Coupeur der Firma is Donderdags
weer geregeld aanweiig voor Maatncmen
en passen.
Solide afwerking en elegante Coupe in
elk opricht gegarandeerd.
De prijzen .in verhouding tot do kwali
teit beslist bil'ijk.
Aanbevelend,
OO O
Het Bestuur der „Vereeniging tot het houden van Jaarljjksche Paasch-
tentoonstellingen van Vee te Behagen" maakt bekend, dat hot voor de Verloting
uitsluitend wenscht aan te koopon degel ij k e cn soliedo voorworpen.
In het belang van de verkoopers is het voorzeker, dat zij alleen dus
danige voorwerpen ten verkoop aanbieden, daar, ingeval later blijken mocht, dat
de verkochte voorwerpen niet aan de strengste e i s c h e n te dien
opzichte voldoen, van zoodanige personen in het vervolg beslist
nimmer meer iets zal worden aangekocht.
Jb. ZIJP IIz., Voorzitter.
A. C. ROGGEVEEN, Secretaris.
aan de Havens teHaukesen Den
Oever, alsmede aan den poldersteiger:
en
Aanbevelend,
WIKRIXGEN, IIIPPOLYTUSHOEF.
heeft in voorraad: WOR'IEI.- en
8TR OOSNIJ DER S, LIJNKOEKBRE
KERS, MEELMALERS, PLOEGEN,
ZUIVELBEREIDINGS - ARTIKELEN
als; KAASMAKERS, ZETTERS,
KARN3, CENTRIFUGES voor melk
onderzoek en voor ontroeming.
Alles wordt op proef geleverd.
Vaste «locli lage prijzen.
J. WONDER Pz., Directeur
<s
«3
c
e
o.
w
-o
W ANKER- \b
V PAIN-EXPELLER s
<f) TEGEN RHEUMATIEK V
EN VERKOUDHEDEN 1
3
=1
ffl
«6
m
x
"O
Ondeistaand rchrijven wordt vriendelijk ter overweging aan
geboden aan allen die er hun voordeel mee kunnen doen.
Rotterdam, Februari 1909.
Weledele Heeren.
Aangenaam is het mij U te kunneD molden dat het gebruik Uwer
SANGUINOSE mij zeer veel goed doet. Benige jaren lang heb ik ge
leden aan hevige hoofdpijn, gevolgd door duizeligheid en vermoeidheid;
daarbij was ik zenuwachtig pd gejiagd, weardoor ik erg verzwakte.
Het was alles bloedarmoede, zvide mijn geneesheer. Heerlijk is het mij
te moede nu ik, na het gebruik van enkele fhsschen Uwer SANGUI
NOSE (die ik bij de firma Snabilié alhier gekocht heb) mij zoo ver
sterkt gevoel en weer mijne dage'ijksche werkzaamheden kan verrichten.
Hoogachtend,
Mej L F. H. WESTERMANN, Groenelaan 22.
In de meeste gevallen is het voldoende, wanneer gij tweemalen
per dag een eetlepel neemt.
SANGUINOSE wordt geleverd in groote flacons van 300 gram
inhoud en ko3t per fl. f 1.506 fl f8; 12 fl. f 15.
S*- WACÏIT U VOOR NAMAAK
De Riemerstraat 2c/4., Den Haag,
Verkrjjgbaar te Scliagen bjj G. DORBECK en bjj A. DE LEEUW te
St. Maartensbrug.
Koffie. M
w w
3
Ruim 35 jaar door millioenen Jicht-
en Rheumatieklijders mat succes gebruikt!
Weigert beslist Pain-Expeller in Duit
sehe verpakking!
Verkrijgbaar in flesschen van 50 Cts.
75 Cts. en f 1.25 bij Il.H. Apothekers
en Drogis'en.
F. Ad. RIC3T3R Co., Rotterdam.
Verkrijgbaar te Fc isgen bil J. RANKE,
Scbagerbrug bj Th. E. J. ODENDAAL
worden uitgeooadigd, dea doar ons vervaardigden
ir ra GS E.PI,
die reeds een jiar onzs fabriek drijfr, in werking te komenhsiei.
en z ch te ovonuigsn van de groote bezuiniging in koleaver-
brui'r, boven stoom.
Aanbevelend,
voor het feest, clat den bankier dan de gelegenheid
moest verschaffen om den verloofde zijner dochter
nader te leeren kennen. Hij zelf had alles nagezien
en geregeld, want deze gelegenheid moest tevens ge
bruikt worden om met zijn rijkdom en weelde te
pronken.
Noch zijn vrouw noch Toni had hij iets gezegd om
trent zijn besluit ten opzichte van de verloving en toch
stond zijn besluit reeds vast. Maar hij hield er van
zich voor te doen als de man die alles rijpelijk over
denkt en zeer voorzichtig is.
Hij zelf had alle uitnoodigingen verzonden, ook aan
Hermann Kalsbach.
Met toestemming harer moeder had Toni eenige re
gelen aan haar geliefde geschreven, waarin zij hem
verzocht iets vroeger te komen dan op het in de uit
noodiging bepaalde uur. Zij had hem sedert den avond
harer verloving niet meer gezien en haar hart sloeg
te onrustiger, hoe nader het oogenblik kwam waarop
zij hem kon verwachten.
Zij wandelde in den tuin in een dichtbegroeide laan
op en neer. Zij wilde en moest kalm zijn, maar moest
toch steeds haar hand tegen haar luid kloppend hart
drukken. Zij was angstig en toch vol hoop en ver
wachting tegelijk.
Toen Hermann haar op het bal zijn liefde bekende,
had zij hem alleen door een blik en een handdruk
te kennen kunnen geven, dat zij zijn gevoelens beant
woordde. Zij hadden elkaar wel geschreven en de ver
zekering hunner liefde herhaald, maar nu zou zij hem
ontmoeten, alleen zonder het bijzijn van lastige nieuws
gierigen. Zij was angstig, 't was haar alles zoo vreemd
en nieuw en sommige ©ogenblikken kon zij het zich
niet voorstellen hoe zij straks zich door hem zou dur
ven laten kussen.
Zij was in een snoezig toiletje, haar bewegingen wa
ren elegant en licht, zij was een bevallig meisje, dat
men met recht een schoonheid noemde. Haar gelaat
leek bij de eerste kennismaking wat koel, maar een
heldere glimlach gal' daar veel warmte en leven aan.
De bankier was niet weinig trotsch op zijn dochter l
en met de noodige aanstellerij verzekerde hij altoos,
dat zij veel op hem geleek. Niemand behalve hij zelf
natuurlijk had dat nog ooit opgemerkt, want de natuur
zij htm tegemoet komen, ''wat °ege." hem'zegden™0631
schreden van, haar verwijderd.
Het bloed was haar naar de wangen gestegen zii
trilde van het hoofd tot de voeten. Daar breidde de
jonge man de armen uit en zij snelden op elkaar toe
en hielden elkaar innig omarmd, als twee jonge ge
lukkige menschen, voor wie niets op aarde bestaat
dan hun liefde.
„Wat heerlijk, dat jij het mij mogelijk hebt gemaakt
je even voor het feest te spreken," fluisterde Her
mann, terwijl hij haar kopje tusschen, beide handen
nam en haar dronken van geluk in de schoono kijkers
keek.
Hermann Ivaisbach was een flinke jonge man, in
zijn houding lag een zekere ridderlijkheid en zelfbe
wustheid. Hij jhad een knap gelaat, een flinke snor
en heldere, dappere oogen.
„Ik verlangde zoo naar je", antwoordde Toni lachend.
„Vanavond als al die menschen erbij zijn, moeten we
ons als twee ingetogen jongelui gedragen. Wc mogen
ons hartsgeheim niet verraden."
„Toni, ik zag in de uitnoodiging van je vader, zijn
toestemming in onze verloving!, jij schreef .mij1 wel,
dat, hel zijn verlangen was mij wat nader te leeren
kennen, maar hij zou dan toch dezen weg niet hch-
bpp gekozen, als hij tegen mij was geweest.
„Ben jij dan zoo zeker van de overwinning, man
netje'?" vroeg Toni plagend.
„Ja, wanl ik hen zeker van jouw liefde. Denkt gij
dan, dat ik van jou zou afzien, al gaf je vader ons
zijn toestemming inict. Ik zon omi je strijden, al
moesten er ook nog zoo vele hindernissen uil den
weg worden geruimd, ik zou, ik moest de
ning 'behalen."
„Zijn jouw ouders reeds op de hoogte gesteld'?"
„Neen, ik weet beslist dat zij niet tegen de keus
mijns harten 'zult zijn, maar de gedachte, dat mijn
geluk nog een geheim is, heeft iets zoo hetoovcrends
en heerlijks jvoor mij, ons geheim scheen mij een
heilige zaak, dat ik er nog niet toe hen kunnen ko
men, het hen mee Ie deelen."
„Dweper", zeide Toni, terwijl zij zich gelukkig le
gen hem aanvlijde.
„Ja, ik ben een dweper. Sedert jaren draag ik
jouw beeld in mijn binnenste. De twee 'jaar die jij
op dc kostschool hebl doorgebracht, leken mij 'een
eeuwigheid. De stad scheen mij uitgestorven. Ik zou
mij hebben laten verplaatsen, als mijn vader er nicl
zoo bepaald op had aangedrongen mij hier Ie hou
den,"
gespr
•Jij hadt (och nog nooit een enkel woord met mij
iproken," riep Toni uit.
warenSVonr n0Ollie om je lief te hebben? Er
deed en jij dien groet vriendelijk teruggaf, toen begon
ik te hopen! Heb je dan werkelijk nooit vermoed, dat
ik je liefhad?"
Toni zweeg, nadenkende.
„Neen," zeide zij oprecht. „Kon ik een vriendelijken
groet voor liefde houden? Jij gingt hier met zooveel
menschen om, dat ik geloofde, dat jij je hart al raods
lang zoudt hebben weggeschonken."
Daar verscheen haar vriendin aan het eind van de
laan en gaf Toni een teeken.
„Mijn vader is thuis gekomen, ik moet weg!" nep
zij.
„Nog niet toe nog niet," vleide Hermann. Hij
hield haar vast en kuste haar nog eens.
Toni maakte zich lachend los en vluchtte.
Droomend bleef hij staan. Hij keek rondom zich, als
om de plaats waarop hij zoo gelukig was geweest in
zijn geheugen te griffen .Het scheen hem vreemd en
wonderlijk dat rondom niet overal bloemen bloeiden.
Toen hij eindelijk het huis vau den handelsraad bin
nentrad waren de meeste gasten reeds gekomen. De
gastheer ontving hen allen vriendelijk. Hij had zich tegen
over jonge, menschen een zekere hartelijke vriendelijk
heid aangewend, die hem wel goed stond en hem over
menige moeilijkheid in de conversatie heenhielp. Zoo
deed hij ook tegenover Hermann.
„Het verheugt me, dat u mijn uitnoodiging hebt aan
genomen. Ik ken u natuurlijk reeds lang, maar het
is toch wel wat dwaas dat wij elkaar nooit eens heb
ben gesproken."
Hermann, kwam er niet toe om te antwoorden, want
nieuwe gasten traden op den handelsraad toe en het
was natuurlijk diens plicht als gastheer deze welkom
te heeten .Kalsbach vond onder de heeren geen enkelen
bekende.
Toni was door verschillende dames omringd en hoe
gaarne Hermann ook naar haar was toegegaan, het
ging niet;, hij mocht hun geheim nog niet verraden.
Hij ging nu maar naar den schilder Kaiinka en lui
tenant Schoenrock die hij beiden zoo ongeveer kende.
„Ah, mijnheer de referendaris," riep de schilder uit,
„het verheugt mij verbazend u hier te zien." Hij zeide
dit half lachend, half ernstig, zoodat het voor iemand
anders dan hij zolf steeds een raadsel bleef, of wat
hij zeide gemeend werd of niet.
De luitenant begroette hem tamelijk koel.
„Mijnheer de referendaris," riep bij uit de linogte,
„wie heeft, eigenlijk in uw blad dat artikel over de
laatste rennen geschreven?"
„In mijn blad?" riep de referendaris lachend. „Ik
bezit geen blad."
„Nu ja. in het blad van uw vader."
Hermann haalde de schouders op.
„Het spijt mij zeer luitenant, u daarover geen inlich
tingen te kunnen geven."
„Ah zoo, ik dacht dat u het wist," en hiermede
draaide de luitenant Hermann den rug toe.
j „Schoenrock ergert zich over dat artikel, omdat
hij daarin berispt wordt, dat hij zijn Sabine heeft
doodgeschoten," zeide de schilder.
j „Ergeren!riep de luitenant, „nu zoo dwaas ben ik
I niet. Wat er in zulk een artikel staat, kan mij niet
ergeren. Het gaat bovendien geen mensch ter wereld
aan, wat ik met mijn eigendom gelief te doen."
i „Ik heb hei bericht over de rennen, niet gelezen",
antwoordde de referendaris. „Maai" ik geef u toe. dal
11 vrije beschikking hebt over uw eigendom cn
het paard was uw eigendom."
j Le luitenant draaide zich driftig om. Hij moest zich
i er van overtuigen of deze woorden ernstig seineend;
waren.
Maai het .gelaat van den referendaris stond zeer
kalm.
„Ik zal mijn rechten nooit en door niemand ook
maai eenigszins laten verkorten riep de luitenant,
j „Maar zooals ik daareven al heb gezegd, hel geschre-
j vene boezemt mij niet het minste belang in.
„Ontken nu maar niet, dat de bladen de openbare
meening sterk beïnvloeden", zeide Kaiinka „VN ij al-
I len staan onder liet toezicht van dc pers."
Dc luitenant wierp het hoofd in den nek, hij scheen
over de pers le willen uitvaren, doch juist werd het
feeken gegeven om aan tafel le gaan. Hij vergenoeg
de zich dus maar met hel woord„bespottelijk
HOOFDSTUK IV.
Ook dc regeling aan tafel had de handelsman zelf
bepaald. Fijne menu's met brecde randen van goud,
waarvan het meerendeel een zeer bloemrijk opschrift
droeg. Eger hield van dergelijke dingen. Hij wist wel
is waar niet van welke dichters deze woorden waren,
maar dat hinderde hem geen zier. Wat beteekenden
dichters hij hem den handelsraad Eger vergeleken. In
zijn bibliotheek stonden wel alle klassieken in de boe-
kenkasten. maar voor hem hadden alleen de mooie
banden eenige waarde en hun kennis schatte hij naar
hot aantal der door hen uitgegeven werken. Zoo kre
gen de menschen die hem niet góed kenden van zijn
beschaving een hoogen dunk, omdat hij steeds met
klem beweerde, dat Goethe als dichter grooter was
dan Schiller en dat alleen omdat er van dc werken
van den eerste moer deelen in zijn bibliotheek ston
den dan van den laatste.
(Wordt vervolgd.)
