een MBtselaarstalt, een vast Werkman, Ch. H. Th. SCHMALZ. Voor de a.s. Feesten voor !PI1! C. ROGGEVEEN Cz. Ir., lulpsiiestsfoferi Fourage-Artikelen. Gebroeders SCHENKE -- Alkmaar dn Wentels, Prima Klaverliooi, fit l Ti. SCHiALZ, leereibleediii §p Iaat, 1 BH Groote Trom Zaaihaver p Bi Milt Uit*, IJzeren Ledikanten. Nieuwe Meubelzaak Marktpiaats. Schagen Fabriek van Werken in Gewapend Beton. A. BAKKER, USSS£L!B Ontvangen: I IÉ 111 voor 111LEEK MM P. Hurkmans, Firma Wed. J. Heddes. Schoenhandel L. v. Rijswijk ADV ERTENTIEN. P. van den Brul. Te Koop Lagezijde, tó 66, SCHAGEN, bericiit de ontvangst der nieuwste stoffen voor uit de bekende Magazij nen der Firma Lampions, Guirlandes, Schilden enz. JOH. P. U£ GRAAUW, Prachtig van kleur, prima afwerking, BEERS Gz., Schipper te WINKEL t Op bestelling geregeld verkrijgbaar ssfSe sgsoirtetra Groote collectie Dap(ii«ua!i«o ft"e doeleinden, worden alle TER PLAATSE gelevei Solide bediening. Concurreerende prijzen. Zadelmaker ie Zij dewiuu Handschoenen, Voiles, Sierspelden. DamesHeer en- en Kinder-Schoei i werk. HoedenPetten en Barets. Laagzijde B 86, Schagen. 2 zware Amerikaanech greren bij G. L AAG LAND- W L S DSR U Koe- gras. DIRECT GEVRAAGD: bij H. DOORN, Mr. Metselaar, 't Zand (N.H.) GEVRAAGD met Mei a.s. die goed kan melken. Pr. br onder lett. Z, bureau van dit blad. Te Koop Een Coupeur der Firma is Donderdags weer geregeld aanwezig voor Maatnemen en passen. Solide afwerking en elegante Coupe in elk opzicht gegarandeerd. De prijzen in verhouding tot de kwali teit besl et billijk. *'*J Aanbevelend, LOS en GEPERST. Te bevragen bij B. OTSEN, Kolborn. TE KOOP of TE HUUR GEVRAAGD een gebruikte, doch in goeden staat zijnde met toebebooren, door hec bestuur van het Fanfarecorps CRESCENDO8 te Haringbuizen. De Voorzitter, K. VAN BODEGRAVEN. (Merk LIGÖWÖ en JULILEii), een fraaie groote sorteoring voorhanden bij Kanaal weg 123, Helder. VERH UURMAGAZIJN voor COSTUMES gt voor Tooneel, Optochten enz. Feestcommissies vragen prijsopgave. fêG28« en fwee-persoons. Siaald^aaslmafrassen. Steeds voorradig in de van V te verkrijgen bij aan de Havens te K a u k e s en Den O e ver, alsmede aan den poldersteiger: en legan cosrcurraefende ptijzan. kaan cz.!Firma Wed. J. HEDDES. WIEMNGKN, IIlPPOJiYTUSHöEF. bk jb- Dn»**nnholrlran ia 12 8,M>rten voorradig van 800 tot 4000 Liter inhon negenUdSClttHl Grootera maten op bestelling. DniwinnAn sterker en de helfc mioder zwaar dan gewone betonrinji rUinnyLO honderden geplaatst. neSci ViïSrb en GESTELD. - - - lerkelders, Beerputten, Stalinrichtingen io Boerderijen, enz. erz. beeft TE KOOP verschillende l6""J als; 4 gebr. Bikwagen-, waarvan 2 ge schikt voor Ka-, 2 geb Sportkarren, e«n Hitte-Brikje, een moot 4-persoo'. s Tentwage njenz. Beleefd aanbevelend, SCHAGES8, Öes Zondags niet gesloten. RUIME KEUZE Lage, doch vaste prijzen. Nette modellen en goede pasvorm. Tevens een groote sorteering Nieuwste Modellen. Mant- en Rcparaüewerk wordt binnen den kortst mogelijke» lyd afgeleverd. wagen om te lezen, want dan kon de boer mij over vallen en mij de boeken ontnemen. Ik maakte zelf uit ■talk kaarsen en 's nachts wanneer de oude menschen sliepen, sloop ik het huis uit naar een ouden stal, waar ik mijn hoeken had verborgen en las daar uren achter een." „En je dacht nog steeds, dat ge de zoon waart van dien ouden boer?" vroeg'de barones, die met ge spannen aandacht naar het verhaal van den schilder had geluisterd. „Och ja," luidde het antwoord. „Wat moest ik an ders denken. En toch herinner ik mij een- voorval uit die dagen, dat langen tijd mijn fantasie voedsel gaf en mij het duister vermoeden gaf, dat door mijn aderen niet het bloed van den boer vloeide. Ik vond op een zekeren dag in een kast van de boerin, die zij anders steeds angstvallig gesloten hield, een mooi gebedenboek waarin met sierlijke letters de naam geschreven stond „Graaf Kasimir Kalinka". De boer overviel mij toen ik in het boek las, en hij sloeg mij zoo onbarmhar tig en wreed daarom, dat in mijn hoofd de gedachte post vatte, dat er aan dit boek een geheim verbon den was. Hoe kwam dat boek in het bezit van den boer? De voornaam van den graaf was dezelfde als die van mij. Ik weet niet meer hoe alles ging, maar mijn fantasie bracht mijn persoon sedert dat oogenblik steeds in verband met dat gebedenboek en den graaf." „Dat was de stem van het bloed," riep de barones uit. „Ik weet het niet," gaf de schilder ten antwoord. „Bij mij mengen zich vele herinneringen uit die dagen dooreen, met wat mij later is verteld. Veel is er voor mij nog een raadsel. Ik denk er altoos nog over na en veel moet ik weer met geweld in mijn herinnering terugroepen. En toch hoe meer ik er over peins, hoe duisterder het voor mij wordt." Hij streek zich langzaam met de hand over het voorhoofd. „Wat er zoo al precies is gebeurd, dat zal voor mij wel een geheim blijven. Vele malen heb ik mij voor genomen niet meer aan het verledene te denken en mij krampachtig aan het tegenwoordige vast te hou den, maar het is als een rainp, als een vloek rtsi m,J" Bedachten steeds weer tot' VroogeT en eeren In de toestanden die ik u heb zesrhiidovs opgegroeid tot ik achttien jaar was. Toen kwam op zekeren dag een voornaam heer in de hut on had me de oude menschen een lang en geheim onderhoud Na afloop daarvan werd mij meegedeeld, dat ik met mijn heer Jozef Skorza naar Parijs zou gaan. En daar het leven in het bosch mij walgde, begroette ik deze verandering met luiden jubel. Ik voelde immers geen liefde voor de menschen die zich mijn ouders noem den, daarvoor hadden zij mij te ruw en liefdeloos be handeld. Ook was ik uit de boeken te weten gekomen, dat er nog een heel andere wereld was, dan waarin ik leefde. Dikwijls had ik reeds vurig begeerd die nieuwe wereld te leeren kennen. Die begeerte had mijn verbeeldingskracht nacht en dag beziggehou den en nu zou zoo spoedig mijn vurigste wenseh wor den vervuld. De mijnheer die mij meenam schee-h mij geen vreemde meer, maar een verlosser. Eerst na '©enige dagen dat wij op reis waren, gaf hij mij eenige ophelderingen over mijn geboorte en werkelijke ouders. Wat er toen in mijn gemoed omging, kan ik u met geen woorden beschrijven. Het was alsof er iets in mijn geheugen werd teruggeroepen, waarvan ik vroe ger al reeds het bewustzijn, had gehad, maar dat ik intusschen weer was vergeten. Ik was niet in staat mij ergens rekenschap van te geven. Mijn verlosser deelde mij mede, dat hij alleen van uit Parijs was gekomen, om mij te halen. Hij was met mijn vader eens zeer bevriend geweest, en weinige weken geleden was er een man bij hem geweest, dien het gelukt was uit Siberië te ontvluchten. Die man had hem een groet van zijn vroegeren vriend overgebracht en tegelijk ge vraagd te onderzoeken, of zijn zoon, dien hij als een klein kind ziek in een boerenwoning had achtergelaten, nog in leven was en wann,eer dit het geval was, of liij zich dan over dat kind wilde ontfermen. De vluch teling had hem den naam van, den boer en diens woon plaats genoemd. Van dien man had mijn weldoener vernomen, dat mijn moeder op weg naar Siberië door de vermoeienissen was bezweken. Toeri hij de laatste maal voor zijn vlucht mijn vader bad gesproken was ook deze zwaar ziek en hij geloofde niet dat hij ooit weer zou genezen, wan,t hij bevond zich toen I reeds in het laatste stadium van de tering. Deze mede- J deel in gen maakten op mij een zeer grooten indruk. Als iemand die droomt, die dronken is, kwam ik met j mijn weldoener in Parijs aan. Maar de nieuwe wereld waarin ik mij plotseling verplaatst zag, oefende even wel nog geweldiger indruk op mij uit, want het was alles nog veel grootscher en geweldiger dan ik het mij had gedroomd. „Jozef Skorza was voor mij ais een vader. Hij zorgde voor mij nam mij in zijn woning op en hield zich .in_( ra<,t m'i bezig. Hij had niets anders te dekken ,i^as öïlgehuwd 6" "ooit heb ik kunnen ont dekken, dat eenige ernstige bezigheid hem lot werken dwong. Ik ontving onderricht in verschillende vakken, ook in teekenen, en daar mijn weldoener zag, dat ik daarin talent had, heb ik mij in die richting verder kunnen ontwikkelen. In alle leeren had ik plezier en met ijver legde ik mij op alles wat men mij leerde toe, maar h-et penseel en de teekenstift waren voor mij alles. Met al de energie die ik de mijne mocht noemen, legde ik mij op teekenen en schilderen toe. En zoo ben ik later sohilder geworden. Of ik misschien nog iets anders had kunnen worden? Och misschien wel, maar ik mag niet ontevreden zijn, want ik heb de kunst hartelijk lief. Tot aan den dood van mijn weldoener bleef ik in Parijs. Toen zwierf ik de wereld rond, daar in mijn binnenste de lust was ontwaakt, nog meer van de wereld te zien. Ik trok naar Spanje en Italië, dat leven van zwerver beviel mij, maar ik begreep toch ten slotte, dat dit leven voor mijn be roep toch niet deugde. Ik kwam in Duitschland, een toeval bracht mij hier en ik bleef er. Dat is de korte schets van mijn leven, maar ik vrees dat ik die reeds te uitvoerig heb gemaakt, en u zult zioh verveeld heb ben." „Neen neen," riep de barones uit, „ik dank u voor wat ge mij hebt verteld." Zij stak hem de hand toe en hij drukte die met meer dan gewone innigheid aan zijn lippen „En hebt ge nooit eenige Zekerheid gekregen om trent den dood van uw vader?" „Neen nooit. Mijn redder heeft alle moeite aangewend om eenige zekerheid te verkrijgen, maar op zijn brie ven is nooit eenig antwoord gekomen. Wie eenmaal in Siberië is, is van de wereld afgesneden, de klachten over zijn ellefide en smart bereiken niet meer de men- sc-helijke wereld." „Hebt ge nooit eenige stappen gedaan om de ver beurdverklaarde goederen van uw vader terug te krij gen?" „Ja, dat heb ik gedaan. Maar nu ik de omstandig heden goed heb leeren kennen, spijt het mij ook maar een oogenblik eenige hoop te hebben gekoesterd," zei- de Kalinka niet zonder eenige bitterheid. „De bezittin gen zijn reeds lang weer in andere handen overgegaan en die bezitters verdedigen hun zoogenaamd eigendom. Ik heb niet eens de zekerheid kunnen krijgen of mijn vader werkelijk schuldig was, misschien heeft zijn voor naamste schuld alleen wel daarin bestaan, dat hij enorm rijk was. Hij zou tenminste niet de eenigste zijn, die door zijn rijkdom ten val is gebracht." „Ik zou het ondanks al dat falen nog eens beproe ven. In Rusland hebben nu rechtvaardiger en billijker beschouwingen ingang gevonden," raadde Charl hem aian. „Neen," antwoordde Kalinka. „Hoe zou ik iets 1 nen doen? Ik kan niet eens bewijzen dat ik in recht sta en voor vragen en smeeken, daar ben te trotsch voor. Moet ik mij soms aan een vern ring of bespotting blootstellen? U zult begrijpen al heb Ik mijn ouders niet gekend, de door hen onj vonden ellende in mij een onuitwischbaar gevoel bitterheid en haat heeft doen ontstaan." „Dat begrijp ik volkomen," antwoordde de baro „Waarom doet u afstand van den graventitel, dien mand u toch ontrooven kan, dat is toch een reek'11 geboorte?" „Omdat ik als arme graaf een zeer treurige rol moeten spelen. Misschien zou deze titel mij me!' weg hebben geëffend, maar het stuit mij tegen de b om zulk een middel te baat te nemen. Ik ben schik ben voor mijn penseel geboren en voor mijn brooi mijn kunst aangewezen en daarvan wil ik dan alleen leven en alleen mijn succes te danken l>el) aan eigen kunnen. Gelukt mij dit, dan draag ik minste het bewustzijn bij mij een kunstenaar te en aan de kunst zal Ik mij gaarne tot dankbaar» verplicht gevoelen." Deze woorden maakten een diepen Indruk oP barones. Zij richtte zich een weinig op en b»9r schitterden. n „Dat bewustzijn moet ge al reeds lang hebben. 1 zij. „Ge kunt en moogt er geen oogenblik aan t-wl) len, dat ge een groot kunstenaar zijt.. Ik z0U u_ dat gevoel kunnen benijden. Hoe arm zijn wij vroU. daarentegen. In ons leeft geen kracht, waarop wlJ gelijke wijze trotsch zouden kunnen zijn." „Tocli wel toch wel"' antwoordde Kalinka- heeft de kracht om gelukkig te maken en weefd niet duizendmaal zwaarder dan iedere bekwaamhe a een kunstenaar? Deze kracht schept werkelijk >e( zonneschijn, terwijl wij alleen een ideaal najagen, misschien door ons nooit nooit! aal worde® reikt." „Och ja, maar wat is geluk?" vroeg de baro! terwijl zij droomend om zich heenkeek. „Veeiai nabootsing der verbeelding, een schijnsel in p'3^8 J werkelijkheid. Het is als een bloemblad, dat aa" j spel van den wind is overgeleverd en nu een3 I opgezweept hoog in de lucht., om het volgende oob& blik in een modderplas neer te vallen." Wordt vervolgd

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1909 | | pagina 7