Nieuwe Abonné's Vrijdag 11 Juni 1909. 53ste Jaargang. No. 4519. op dit blad ontvangen van lieden af tot 1 Juli a.s. de courant gratis. Binnenlandse!) Nieuws. llltitii Nieuws- Ataitit.il!- LulliiTllai Dit blad verschijnt viermaal per weekDinsdag-, Woensdag-, Donderdag- en Zaterdagavond. Bij inzending tot 's morgens 9 ure, worden ADVERTENTIEN in het eerstuitkomend nummer geplaatst. INGEZONDEN STUKKEN één dag vroeger. B&areaM SCHROEF laam SS 4, In (ere. Telephoom No. 20. Us&gewers s TÉSAPE3RWI Co, Prijs per jaar f 3.—. Franco per post f 3.60. Afzonderlijke nummers 5 Cent. ADVERTENTIEN van 1 tot 5 regels f 0.25: iedere regel meer 5 Cent. Groote letters worden naar plaatsruimte berekend. -mbbwibwiksi Dit nummer beslaat uit een blad. exevin. IV. DE TRAGI-COMED1E DER AMSTER DAMMERS. HET ETENSUUR. „En maeckt aen tafel geen gedruijsch, Al waert gliij in uw eijgen huijs." „Tafelwetten". Cats. Zes uur in den namiddag 's winters kun je ,,'s avonds" zeggen is het officieele etensuur van Am sterdam. Dan zijn de meeste paard-menschen afge spannen; de enkelen misschien de vele enkelen die nog in 't gareel blijven, worden voor 'n wijle afgelost of krijgen in 'n keet, 'n wachthuisje, om 'n hoek van 'n straat, 'n moment gelegenheid, om hun blikje met hooi en water is 't veel anders? naar binnen te slaan. Maar de meerdere rest van 't Arasterdamsche schepselendom is „vrij" en gaat op voedsel uit. Wanneer ik alle soorten van mangeurs, dineurs, gas- tronomes, Luculles, alle soorten van vegetariërs, halt en heel gematigden moest gaan beschrijven; waar zou 't begin en waar zou het einde wezen? Indien ik aioest gaan spreken over de voorbereidende maatre- selen, die aan 'n diner hij Couturier, Zomerdijk Bus- sink en dergelijken verbonden zijn, dan kwam ik in tweemaal drie kolommen van deze courant ruimte te kort. Daar komt de halve stad aan te pas: Druk kers, zetters, smoutwerkers voor invitatiekaarten, ce remoniemeesters, commissarissen van ontvangst, com missarissen van orde, stalhouders, koetsiers, palfre- Biers, lakeien, tafelknechts, koks en keukenknechts. Daar slaat de kleermaker en de naaister een slaatje uit. Nieuwe handschoenen, nieuwe dassen, nieuwe vesten, nieuwe schoenen, nieuwe hoeden worden aan geschaft. Bloemen, wijnen, witte dassen, lakiaarzen, enzoovoorts tienmaal. Daar zoudt ge dames zien, zóo ernstig gedécolleteerd, dat u den uitroep van „Beel deken" uit „Arme Menschen", door Cyriel Buyse zou ontsnappen; daar zoudt ge andere dames zien kun nen, zóo „hoog dicht", dat de opmerking door haar zusteren gemaakt kon worden: ,,'t Is wonder, dat ze d'r wintermantel niet aangetrokken heeft"; zoo- uts dat voorkwam bij den doop van Prinses Juliana, waar „hoog gesloten" aan dames voorgeschreven was. Daar zoudt ge den opzet kunnen ontwaren van wat Bien in Joodsche kringen „roddelen" noemt, en wat in alle standen behalve in fatsoenlijke en beschaaf de gezelschappen voorkomt. Ge weet immers wel wat „roddelen" is? „Rodde len" Is kwaadspreken, lasteren, alle menschen over den hekel halen; alle menschen beschuldigen, dat ze a kwaad gedaan hebben; aile menschen beschuldi gen, dat ze schrokkig, onbeleefd, ondankbaar, venijnig valsch, kwaadsprekend zijn; alle menschen beloeren, •f ze misschien 'n koekje meer krijgen en aannemen dan wij; „roddelen" wil zeggen: den schijn aannemen van rijk aan liefde en hulpvaardigheid te zijn, klaar t« staan om zieken en gezonden van dienst te wezen •n er later over te gaan „roddelen", en daarmee dan te bewijzen, dat ge heelemaal niet rijk aan liefde of kulpvaardig zijt; maar dat 't u alleen om praatjes, praatjes en nog eens praatjes te doen was, die ieder ergeren en niemand gelooft. Roddelen" eischt 'n brief 5 part, n 'brief van hon derd kolommen, want 't-is de oorzaak van onze on derlinge verbittering; en waar ik machteloos sta, om ze uit te roeien, daar zal ik toch peinzen op zulke hard-mogclijke woorden, om er mijn afschuw over uit te spreken. Maar 't is 'n ziekic, die heerscht in alle kringen, in hooge en lage; en als de mensehen maar altijd wis ten hij wie zc ten eten of te logeeren gingen, wien ze ten eten of te logeeren vroegen, dan zouden zc daar, als ze 'n greintje karakter hadden, heel dik wijls' hoffelijk, maar beslist voor bedanken. Het verheugt mij, hier en passant ,te mogen mee- deelen. met zekerheid te weten, dat aan ons Hof en aan dat van Engeland, al wat op „roddelen" gelijkt niet voorkomt. Dit is geen ctikette, maar voorschrift: er mag door niemand over aanwezige of afwezige per sonen in afkeurenden zin gesproken worden. Wijlen Koningin Victoria ontsloeg er twee kamerdames voor, en van Koning Willem 111 is bekend dat hij n boseh- wachter „stijf" vloekte, en toen 'n ander, om plas dank en om bij den Koning in 'n goed blaadje 1© komen, „roddelde" over dien boschwachter, hij dien ander 'op staanden voet zijn. congé gaf. Dit is 'n afdwaling, zooals er in mijn brieven wel meer voorkomen. Ik was aan Me verschillende wijzen vdn éten bezig en ga daar nu weer mee voort. Up 't „roddelen" kom ik later ïlog wel eens lciug. Na do vorstelijke restauraties want Couturier en Zomerdijk Bussinlc koken voor het Hof, als t nici 'S. komen de ietwat Lagere: „Doelen", „de lEurope „Amstel-Hotel", waar ook soms vorsten hun intreK nemenkeizerin Elizabeth logeerde in „Bracks Doe len", zooals verleden week de beruchte prins Geoige van .Servië er logeerde; zooals Margaritha van liane drie jaar geleden in „de 1'Europo" haar kameis had; zooals in t „Amstel-Hotel" prinsen van allerlei kleur en waardigheid, vorslen. eener vrouwe man of 111 't bezit van 'n harem zich lijdelijk ophouden. De Sliah van Perzië beging er zonde legen gordijnen en etikette, zooals hij die beging in de Kaiverstraat en °P 't havenbootje; de koning en de koningin van Si- ani speelden er tric-trac met hun kinderen. Daar lo geeren en dineeren gezanten en rijkskanseliers, jnb- n is ters generaals koninklijke kamerheeren, Commis sarissen'der Koningin, en andere groolwaardigheidbo klcoders. die 't betalen kunnen. Daar logeeren Li-IIung- Chang, evenals Paul Kruger, en beiden peinsden er met hun listige oogjes, hoe ze zich 't best en 't ge makkelijkst van zooveel' mogelijk Hollandsche dubbel tjes konden meesier maken. Daar logeeren en dineeren alleen menschen, die niet behoeven te vragen of de snijboonen vijf centen of 'n gulden 't pond kosten, cn die 't met Kerstmis in hun hoofd mogen krij gen, om aan 't dessert aardbeien te verlangen, 'n Di neetje van f 2.50 of f 3 is daar beneden waardeerings- peil. Dan moet de wijn '1 goed maken. Beneden de zes, zeven gulden weg te komen, 'n kunst. Stroom- berg in Rotterdam ,die diners aan huis bezorgt af7.50 't couvert, wordt er geprezen. Volgen: „Kras", „Palais Royal", „Mille Colonnes", „Do Kroon", "Parkzicht", „American", met 11 beetje heel veel door de vingers zien; ook: 't „Paleis". In al die gelegenheden betaalt ge voor 'n diner f 1.50. „Kras" verlangt, dat ge T bij drinkt de winst waar op de kosten moeten goedmaken; „Parkzicht" en „Ame rican" (hebben 't ook 'n poosje geprobeerd, maar '1 ging niet, en hebben daarna 't drinken weer „ad li- bitum" verklaard. „De Kroon' en „Mille Colonnes" eischen boven de kosten van 't diner 'n vertering van twintig centen of 'n kwartje, wat in „Polen", „Neuf", „Suisse" niet noodig schijnt. De gewone diners be staan daar, met soep en dessert mee, uit zes, zeven schotels. Op den geboortedag der Prinses kregen we in „De Kroon" voor onzen daalder, plus 'het noodig- 1 geachte kwartje, het volgende: „Consommé Royal Petites bouchées 5 ia Reine Turbot Sc© hollandaise pommes nature Pièce de boeuf la Couronne. Chapon de Mecklenbourg roti Compote Glacé Princesse i Patisserie Fruits." Hollandsch kennen we hier niet. tenzij met 'n Am- slerdamsch accent, maar dat verstaan fatsoenlijke men schen weer niet; en daarom praten we maar Fransch, dat we geen van allen verstaan. Op die manier blij ven de aanmerkingen achterwege. Maar de dineur ver gist er zich wei eens mee. Zoo zag 'n brilledragectje, die eens snijboonen wilde eten, en wiens initialen wel eens in deze courant voorkomen, op de spijslijst ge annonceerd: „Des haricots couronné a l'impératriee" Hij bestelde ze en kreeg: '11 schaaltje snijboonen met 'n schijfje Geldersche worst er op. Zoo gaat 't, als men net doet, alsof men Fransch kent. Maar hij durfde zijn teleurstelling en vergissing niet te laten merken aan den kellncr, die polyglotte en van alle markten weer gekomen is. Getroost en zwijgend at hij rijn snij boontjes op, en liet 't schijfje worst liggen, wijl rijn spijswetten en zijn nadenken hem het eten van alle worst verbieden. Maar over 't geheel zijn die diners van 1 1.50 plus de onontwijkbare opcenten, prachtig; en menschen van mijn stand en mijn wisselend fortuin d. w. z. tusschen geen rooie cent en 'n bankje van tien gaan er zich graag ter gelegener tijd eens b.v. den eersten van de maand - aan te buiten. In de meeste der bovengenoemde restauraties is 't goed eten. Niet alleen waar 't diners geldt, veel- tallig van schaal en wijsgeerig van toebereiding, maar ook waar 't de afzonderlijke schotels betreft, die af zonderlijk besteld kunnen worden, en beneden de helft van den prijs der diners kunnen blijven. Dit is de reden, waarom ieder, die 'n beetje knap in de kleeren zit en 'n gulden wisselen kan maar voor 't overige geen fondsen of kapitalen ter zijner beschikking heeft er kan binnengaan, de punt van 'n servet tusschen zijn vest kan steken of „latest fashion" 't op zijn knieën kan uitspannen, en om de spijslijst vragen. Voor oinme-en-bij de zestig centen eet ge 'n „Hors d'ceuvre varié", dat met kruiden, olie en azijn toe bereid, 'n bitter beetje blijkt, maar goed smaakt; 'n „Haché Parmentier" of 'n „Ragout de boeuf" is meer. 'n „Poitrine de veau paysanne" of 'n „Blan- quette de veau Indienne" zeer aan te bevelen, wijl ze toch altijd nog maar de helft van 'n volslagen „di ner" kosten. Er zijn ook afzonderlijke schotels, die meer kosten dan 'n diner, b.v. 'n schotel „tongen" of „Saumon du Rhin, beurre fondu", en die zich wel staanshalve moeilijk zonder 'n flesch „Bergerac", „Lu nel", of „Graves Barsac" laten gebruiken. Bij Pohl- mann eet men enkel „h la carte", en wie voor 'n beetje zich rond wil eten, is daar aan 'n verkeerd adres. Maar aan de andere opgenoemde adressen vindt ieder, die nog aan zijn laatsten rijksdaalder of des noods aan zijn laatsten gulden beginnen moet, zijn gading, 'n Pannekoek bij „Kras" veertig centen, in „De Kroon" dertig; 'n „cotelette de porc", met pi- quante sauce zestig centen of iets duurder; 'n „cote lette de veau" In gelei 'n kleine gulden, enz. enz., alles veelnamig en afwisselend van prijs. In die restauraties komen clubjes van vier, vijf, tien, twintig personen eten, ter gelegenheid, dat zij don pot verteren van hun kaartclubje; clubjes van 1 menschen, die 'n dag uit zijn en zich soms vergalop- peeren tot zelfs in de keuze hunner spijzen, pudding voor purée aanzien, en den kellner met „meneer" aanspreken. Er komen ook menschen, die rijk gewor den zijn en niet op 'n rijksdaalder zien; ook echte rijken, van huize uit, die in hun kinderjaren al met zilver aten, verschillende sauces kunnen beoordeelen en die weten hoe wijn behoort gedronken te worden. Er zijn er, die dadelijk bewijzen, dat hun moeder hen leerde, hoe mes en vork dienen gehanteerd te wor den; die weten, dat zij eerst hun lippen behooren af te vegen, eer ze 'r 'n glas aanbrengen, en, zon der eenige aanstellerij of in 't oogloopende deftig- doenerij, alle tafelwetten eerbiedigen en betrachten. Voor zulken is dit uur het glorie-uur van den dag. Aan tafel komt men te weten, hoe iemands opvoe ding was; aan tafel legt ieder getuigenis af van zijn beschaving en karakter. De dartelheden van 'n des sert zijn onsmakelijk zoolang 't diner duurt; en wie ze zich veroorlooft straft zichzelven door thuis te mogen blijven, wanneer meer eenvoudigen opnieuw genoodigd worden. Maar in 'n publieke restauratie komt van alles. Zoo als de menschen naar de kerk gaan, groot en klein, geleerd en ongeleerd, verstandig en onverstandig, be schaafd en onbeschaafd, door elkaar, zoo loopen ze ook 'n restauratie binnen, om op 'n andere wijze dan in de kerk, „den inwendlgen mensch" te versterken. Er zijn er,'knappe burgers, fatsoenlijke kooplui, win keliers, potten- en pannenverkoopers, houtkoopers, fa brikanten, enz. enz., die van al die larlefarie van tafel wetten geen weet hebben. „Of je nou met je rech ter- of met je linkerhand je eten naar je mond brengt, dat zal toch wel 'tzelfde wezen!" „Wie zegt dat, dat je eerst je mond moet leeg-eten, vóórdat je drinkt?" „Als je 't maar naar binnen krijgt, das 't voor naamste!Menschen, wien door wezenlijk deftige lui geen enkele „faux pas" ten kwade wordt geduid, om dat zij weten, dat heel hun maatschappelijk leven van zorg en arbeid, door wel ernstiger dingen in beslag genomen wordt, dan door den vormelijken ernst van 'n goeden maaltijd. Maarochoch, wat is 't ongelukkig, dat 'n mensch bij 't beschrijven van 'n straat ook de vuilnis bakken noemen moet!... er zijn er soms ook, die men met bord en kluiven 'n slag om d'r ooren zou geven; wien men mes en vork afnemen en zeggen zou: „Ga maar vast op de mat liggen; ik zal je bord wel brengen." Schoften, ploerten, schooiers, die ik toonbeeld van lankmoedigheid van mijn tafel zou trappen, omdat zij 't er op toe schijnen te leggen, zoo onbeschoft mogelijk te doen. Die smekken, slurpen, rochelen, lawaaien met handen en armen, en wier over- of nevenbuurman altijd gevaar loopt 'n jus-kom over zijn kleeren te krijgen, of n vet stuk bout, dat ze met 'r ongewasschen vlerken van elkaar trachten te trekken, 'n Onbekeerd en on- bekeerlijk geslacht, dat voor geen reden vatbaar is, en er 'n eer in stelt zoo ongelikt, ongepoetst, onbe schoft mogelijk te doen. Als Cats opnieuw ter we reld kwam, en weer „Tafelwetten" zou schrijven, dan mocht hij het huidige getal van negentien wel met enkele vermeerderen; want de meest elementaire be grippen van behoorlijk aan tafel te zitten, zijn zul ken totaal onbekend. Heet dit overdrijving? Als 'n moeder haar kind leert, zich behoorlijk te wasschen, te kammen, te klee den; als ze hem leert behoorlijk te groeten, en zich in gezelschap behoorlijk te gedragen, sluit dit dan ook: niet in, dat ze hem leert behoorlijk aan tafel te zitten en behoorlijk te eten? Ik neem 't 'n schipper niet kwalijk, die, eenmaal onder zeil, zijn roer niet durft loslaten of 't aan anderen toevertrouwen, en zegt: „Geef mij maar 'n stuk brood hier; jk kan niet van 't roer af!" En 't dan, misschien wei met teer aan zijn vingers, staat op te peuzelen. Ik neem 't 'n molenaar niet kwalijk, die zijn vrachtje naar de stad brengt, en dan, ver van huls, met zijn paard gelijk dineert uit hetzelfde mandje van hetzelfde brood. Ik neem niemand iets kwalijk, waar hij ver plicht is van den nood 'n deugd te maken.. Nood breekt wet. Zoo schrijf en ontbijt ik tegelijk; zoo wordt deze brief misschien wel al twaalf-urende ge zet; zoo werken vele kantoormenschen wier boter hammen gewoonlijk niet te vet gesmeerd of belegd zijn -al etende voort. Zoo koopt de collectant, die koffie-drinken-over moet blijven collecteeren langs de huizen voor watersnood of winterbedeeling bij den bakker, waar hij 'n dubbeltje kreeg in zijn open schaal, voor twee centen 'n kadetje, en werkt het tusschen „dankje-meneers" en „dankje- me- vrouws" naar binnen. Kwalijk nemen?! Van niet a quatre épingles tiré te zijn, als er gewerkt moet wor den?! Van niet volgens alle Cats' wetten aan tafel te zitten, als er werk aan den winkel is?! Als 't zeil op 't overslaan staat?! Als de groote wasch nog heelemaal gedaan moet worden?! Als zusje doodziek ligt?! Als er brand uitbreekt?! Neen, zoo verdwaasd van zinnen zijn we goddank nog niet. Ik ga nog ver der en zeg: als die schipper, die molenaar, die schrij ver, die zetter, die klerk, die collectant goeie manie ren heeft en begrip van behoorlijk en onbehoorlijk, hij dan zijn twaalf-uurtje of zijn middagmaal mag etep zoo hij wil, en dat geen enkel wei-opgevoed mensch er zich aan stooten zal. Maar hij zelf moet 'n bewustheid hebben van tact en 'n zeker begrip van mogen en niet-mogen, en niet bijv. terwijl hij eet, in zijn neus of ooren zitten peuteren. Evenmin als 'n kwasi-meneer mag denken: „Ik mag doen wat ik wil, want ik ben In mijn eigen huis", of in 'n res taurant: „Ik betaal toch." Meer dan eens heb ik 't waargenomen, dat 'n buffetchef of 'n zaalchef zoo'n bezoeker met zijn oogen zou vermoord hebben, als hij 't maar gekund had Een mensch is verplicht zich behoorlijk te gedra gen. Althans in 't publiek. Althans wanneer hij in 't publiek eet. En al die „flinkerts", die dit niet willen of kunnen inzien, omdat ze te onopgevoed of te grof aangelegd zijn, mogen weten, dat hun manier van zitten en doen aan tafel zwaarder weegt in de waar deering van fatsoenlijke menschen, dan hun kostbare jnweelen ring of hun dure, veel te dure dasspeld. Ie mands gedragingen, iemands doen en laten, zijn be wegingen, zijn bescheiden of onbescheiden optreden zullen de thermometer zijn, waarnaar hij door zijn gelijken, zijn meerderen en minderen beoordeeld wordt Dat is de evenaar van zijn verstand, zijn menschen- keunis, zijn wereldwijsheid. Toen de koningin van Scheba Zijne Israëlietische Majesteit, Koning Salomo, 'n bezoek bracht, „de spijzen zag op zijn tafel, het zitten zijner knechten en 't staan zijner dienaren, hun kleeding, en zijn schenkers", toen zeide zij tot den koning: „Het woord is waarheid geweest, dat ik in mijn land gehoord heb van uwe zaken en van uwe wijsheid; en ik heb die woorden niet geloofd, totdat ik gekomen ben en mijn oogen dat gezien hebben: cn zie, de helft is mij niet aangezegd; gij hebt met wijsheid en goed overtroffen het gerucht, dat ik van u gehoord heb." (I Koningen X.) Maar Salomo was dan ook begonnen met groote bescheidenheid. Toen hij bij den dood zijns vaders geroepen werd tot den troon, beklom hij dien aarze lend en klaagde het gevoel zijner kleinheid uit in do woorden: „Ik ben 'n klein jongeling; ik weet niet uit te gaan noch iu te gaan." „Geef daarom, o Heer, uw knecht 'n verstandig hart." (I Koningen IJl.) Zou deze bewustheid van zijn kleinheid misschien niet de grondslag geweest zijn van zijn wereldbe- roemd-geworden wijsheid, die ook invloed had op „de plaatsing zijner spijzen", „het staan van zijn knechten" en „het zitten zijner dienaren"? Ik herhaal het: Naar uw gedrag aan tafel zal uw wijsheid gewogen worden. II. d. H. BEGRIJPEJLIJIfE VERONTWAARDIGING. Een conducteur van de gemeentetram te Amsterdam had Woensdag een vrijen dag cn ging met vrouw cn kinderen buiten doorbrengen. Hel jongste kind, een meisje van vier jaar, moest echter thuisblijven en werd, opdat zij niet weg zou loopen en nergens aan zou komen, in „het privaat" ppgeslolen. Toen do familie vertrokken was, begon het meisje ai spoedig te schreien en te schreeuwen; dit hoorden de buren, die het kind wisten te bevrijdden en bij een van hen onder brachten. Toen de familie weer thuis kwam werd rij door eenigo_ buren opgewacht en vooral de moeder, de va der wist zich spoedig in de woning terug te trekken, moest het ontgelden; zij werd uitgescholden en gesla,' gen; op 't laatst liep het zoo erg, dat vijf agenten noo dig waren om de vrouw te beschermen tegen haar' buren en rij voor eigen veiligheid naar het bureau op het Leidscheplein werd gebracht. Wieringen. Op Dinsdag 29 Juni zal alhier een verkiezing plaats hebben voor twee léden van den Gemeenteraad, wegens periodieke aftreding van de heeren P. Koorn en A. Peereboom. KINDERMOORD. Omtrent den kindermoord te Haaften meldt men nader Het kind, dat de ongehuwde moeder A. D„ wier ouders te Haaften wonen, om het leven bracht, was reeds 6 weken oud. De ouders van A. D. weiger den haar reeds voor maanden den toegang tot de woning. De ongelukkige is daarop naar Utrecht ge trokken, vanwaar rij nu met haar kind tot de ouders terugkeerde. Daar zij het meisje met het wicht niet wilden toelaten, '.heeft de arme. ten einde raad, het kind onder Haaften in een sloot verdronken. GROOTE BRAND TE NEEDE. De fabriek van de firma A. J. ten Hoopen en Zoon (weverij en bleekerij) stond Woensdagavond acht uur in lichterlaaie. Een zwakke Noordenwind wakkerde het vuur aan en blies rook en brandende stukjes goed over het beangste dorp. Er was groot gebrek aan wa ter, daar geen brandputten aanwezig waren. Den stoom uit den stoomketel had men gelukkig tij dig laten ontsnappen. Vermoedelijk zijn 3 h 400 werklieden broodeloos. Er zijn echter gelukkig geen menschenlévens te be treuren. De boeken zijn in veiligheid gébracht. Den geheelen nacht brandde alles nog. DIAMANTEN AVEG. Een gerucht wil dat een Amsterdamsche commissi onair in diamanten te Antwerpen een aanzienlijk be drag aan diamanten zou hebben verloren. Bij onder zoek bleek, dat de commissionair te Antwerpen plot seling ongesteld is geworden en daarom ter verpleging overgebracht werd naar Godesberg. De familie kwam toen tot de ontdekking, dat een portefeuille werd ver mist, inhoudende een bedrag aan diamanten. Een der bestuursleden van Casino deelde mede, dat het hier geen groot bedrag gold en weinig personen te Am sterdam er bij zijn betrokken. Het is vooralsnog on bekend of deze portefeuille ontstolen is, dan wel of men met een gewone vermissing te doen heeft. Het is niet buitengesloten, dat de bewuste portefeuille in een safe te Antwerpen in bewaring is gegeven, zonder dat dit de familie bekend was. Van andere zijde verna men wij' nog, dat het bedrag eenige honderdduizenden francs zou beloopen. (IïbL) LIMBURGSCHE VERKIEZINGEN. Hoe 't in het uiterste zuiden van ons land toegaat, blijkt weer uit de volgende staaltjes, geknipt uit ©eni ge vergaderingsverslagen in de Limb. Koerier: In een bericht uit Heerlen betreffende een daar ge houden vergadering, waar de heer Brouwers zijn ean- didatuur verdedigde, vertelde de presient van de R. K. Kiesvereeniging, die h.et aftredende lid jhr. Ruys de Beerenbrouck had gesteld, hoe voor de candida- tuur-Brouwers gewerkt wordt met grof gefd, 2.50. 5, 10, 15 gulden en meer nog waren aangeboden door een onbekend persoon aan een herbergier, niet om op Brouwers te stemmen, alleen maar om op z'n ge zondheid te drinken. Justitieel is hier niets tegen te doen. Een massa geld zal bij deze verkiezing weer rollen. In een vergadering gehouden te Spekholzerheido, waarschuwde een der sprekers tegen liet verkoopen van stemmen voor bier, sigaren of geld. En is. naar hem was medegedeeld, nu reeds aan caféhouders in Kerkrad© 200 en 250 mark geboden. Te Houthem, waar de candidaat Brouwers een kort woord lot de kiezers had gesproken, wilden de ver dedigers van do candidalüur-Ruys debatteeren, heigeen door den voorzitter werd belet, op grond, dat hij het lokaal1 had gehuurd. Hierop begaven laatstgenoemden zich naar buiten, waar zij ondier veel gejoel1 met moeite konden zeggen wat' hun op het hart lag. Een Houtemsch werkman, die legen de candidatuur- j Brouwers sprak, werd met boe-boe's Dij zijn vertrek achtervolgd. Wegens de eigenaardige houding van een deel der I buitenstaanders achtte men het raadzaam de heeren uit Valkenburg per rijtuig naar huis te laten brengen. Steenworpen raakten ©en der inzittenden en het rij tuig, zoodat men het veilig oordeelde voor het be houd van do vehikels, te Valkenburg dé marechaussée Ie waarschuwen. Toen Iwee manschappen, arriveerden, bedaarde Ihtet rumoer, en keerden de bezoekers uit Maastricht cn Limmel in twee rijtuigen naar hunne woonplaatsen terug. PRINSES JULIANA. Naar wij uit goede bron vernemen, zal de lijfarts van H. M. do Koningin, dr. Rocssingh, zich in ver binding stellen met den speciaal voor kinderziekten practiseercnden geneesheer-directeur van het kinder ziekenhuis te Utrecht, dr. Ilavcrschinidt, om in overleg mef dezen geneesheer de belangen te behartigen van do gezondheid van de jonggeboren Prinses Juliana, welke gezondheid in alle opzichten reden tot tevre denheid hl ijlt geven. EEN KIND IN BRAND. Woensdagmiddag had aan liet Zuid-Einde te Delft een droevig ongeluk plaats. Terwijl de moeder af wezig was scliraple haar pl.m. 2-jarig kind een luci fer aan. De kleertjes vatten vlam en de kleine werd met brandwonden overdekt. Direct werd het kind naar 't gasthuis vervoerd; het is daar aan do beko men verwondingen overleden. D. Ct. DAT WAS AVAT ANDERS. "Men meldt 'uit Haarlem '"Voor de candidatuur-Van Styrum liet een comité Maandagavond reclame maken van binnen uit op de ruit van het bioscope-theater aan de Groote Markt. Allés dus binnenshuis. De politie verbood dit en

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1909 | | pagina 1