Nieuwe Abonné's
Vrijdag 11 Juni 1909.
53ste Jaargang. No. 4519.
op dit blad ontvangen van
lieden af tot 1 Juli a.s. de
courant
gratis.
Binnenlandse!) Nieuws.
llltitii Nieuws-
Ataitit.il!- LulliiTllai
Dit blad verschijnt viermaal per weekDinsdag-, Woensdag-,
Donderdag- en Zaterdagavond. Bij inzending tot 's morgens 9
ure, worden ADVERTENTIEN in het eerstuitkomend nummer geplaatst.
INGEZONDEN STUKKEN één dag vroeger.
B&areaM SCHROEF laam SS 4,
In (ere. Telephoom No. 20.
Us&gewers s TÉSAPE3RWI Co,
Prijs per jaar f 3.—. Franco per post f 3.60.
Afzonderlijke nummers 5 Cent.
ADVERTENTIEN van 1 tot 5 regels f 0.25: iedere regel meer 5 Cent.
Groote letters worden naar plaatsruimte berekend.
-mbbwibwiksi
Dit nummer beslaat uit een blad.
exevin.
IV. DE TRAGI-COMED1E DER AMSTER
DAMMERS. HET ETENSUUR.
„En maeckt aen tafel geen gedruijsch,
Al waert gliij in uw eijgen huijs."
„Tafelwetten". Cats.
Zes uur in den namiddag 's winters kun je ,,'s
avonds" zeggen is het officieele etensuur van Am
sterdam. Dan zijn de meeste paard-menschen afge
spannen; de enkelen misschien de vele enkelen
die nog in 't gareel blijven, worden voor 'n wijle
afgelost of krijgen in 'n keet, 'n wachthuisje, om 'n
hoek van 'n straat, 'n moment gelegenheid, om hun
blikje met hooi en water is 't veel anders?
naar binnen te slaan. Maar de meerdere rest van 't
Arasterdamsche schepselendom is „vrij" en gaat op
voedsel uit.
Wanneer ik alle soorten van mangeurs, dineurs, gas-
tronomes, Luculles, alle soorten van vegetariërs, halt
en heel gematigden moest gaan beschrijven; waar zou
't begin en waar zou het einde wezen? Indien ik
aioest gaan spreken over de voorbereidende maatre-
selen, die aan 'n diner hij Couturier, Zomerdijk Bus-
sink en dergelijken verbonden zijn, dan kwam ik in
tweemaal drie kolommen van deze courant ruimte
te kort. Daar komt de halve stad aan te pas: Druk
kers, zetters, smoutwerkers voor invitatiekaarten, ce
remoniemeesters, commissarissen van ontvangst, com
missarissen van orde, stalhouders, koetsiers, palfre-
Biers, lakeien, tafelknechts, koks en keukenknechts.
Daar slaat de kleermaker en de naaister een slaatje
uit. Nieuwe handschoenen, nieuwe dassen, nieuwe
vesten, nieuwe schoenen, nieuwe hoeden worden aan
geschaft. Bloemen, wijnen, witte dassen, lakiaarzen,
enzoovoorts tienmaal. Daar zoudt ge dames zien, zóo
ernstig gedécolleteerd, dat u den uitroep van „Beel
deken" uit „Arme Menschen", door Cyriel Buyse zou
ontsnappen; daar zoudt ge andere dames zien kun
nen, zóo „hoog dicht", dat de opmerking door haar
zusteren gemaakt kon worden: ,,'t Is wonder, dat
ze d'r wintermantel niet aangetrokken heeft"; zoo-
uts dat voorkwam bij den doop van Prinses Juliana,
waar „hoog gesloten" aan dames voorgeschreven was.
Daar zoudt ge den opzet kunnen ontwaren van wat
Bien in Joodsche kringen „roddelen" noemt, en wat
in alle standen behalve in fatsoenlijke en beschaaf
de gezelschappen voorkomt.
Ge weet immers wel wat „roddelen" is? „Rodde
len" Is kwaadspreken, lasteren, alle menschen over
den hekel halen; alle menschen beschuldigen, dat ze
a kwaad gedaan hebben; aile menschen beschuldi
gen, dat ze schrokkig, onbeleefd, ondankbaar, venijnig
valsch, kwaadsprekend zijn; alle menschen beloeren,
•f ze misschien 'n koekje meer krijgen en aannemen
dan wij; „roddelen" wil zeggen: den schijn aannemen
van rijk aan liefde en hulpvaardigheid te zijn, klaar
t« staan om zieken en gezonden van dienst te wezen
•n er later over te gaan „roddelen", en daarmee dan
te bewijzen, dat ge heelemaal niet rijk aan liefde of
kulpvaardig zijt; maar dat 't u alleen om praatjes,
praatjes en nog eens praatjes te doen was, die ieder
ergeren en niemand gelooft.
Roddelen" eischt 'n brief 5 part, n 'brief van hon
derd kolommen, want 't-is de oorzaak van onze on
derlinge verbittering; en waar ik machteloos sta, om
ze uit te roeien, daar zal ik toch peinzen op zulke
hard-mogclijke woorden, om er mijn afschuw over uit
te spreken.
Maar 't is 'n ziekic, die heerscht in alle kringen,
in hooge en lage; en als de mensehen maar altijd wis
ten hij wie zc ten eten of te logeeren gingen, wien
ze ten eten of te logeeren vroegen, dan zouden zc
daar, als ze 'n greintje karakter hadden, heel dik
wijls' hoffelijk, maar beslist voor bedanken.
Het verheugt mij, hier en passant ,te mogen mee-
deelen. met zekerheid te weten, dat aan ons Hof en
aan dat van Engeland, al wat op „roddelen" gelijkt
niet voorkomt. Dit is geen ctikette, maar voorschrift:
er mag door niemand over aanwezige of afwezige per
sonen in afkeurenden zin gesproken worden. Wijlen
Koningin Victoria ontsloeg er twee kamerdames voor,
en van Koning Willem 111 is bekend dat hij n boseh-
wachter „stijf" vloekte, en toen 'n ander, om plas
dank en om bij den Koning in 'n goed blaadje 1©
komen, „roddelde" over dien boschwachter, hij dien
ander 'op staanden voet zijn. congé gaf.
Dit is 'n afdwaling, zooals er in mijn brieven wel
meer voorkomen. Ik was aan Me verschillende wijzen
vdn éten bezig en ga daar nu weer mee voort. Up
't „roddelen" kom ik later ïlog wel eens lciug.
Na do vorstelijke restauraties want Couturier en
Zomerdijk Bussinlc koken voor het Hof, als t nici
'S. komen de ietwat Lagere: „Doelen", „de lEurope
„Amstel-Hotel", waar ook soms vorsten hun intreK
nemenkeizerin Elizabeth logeerde in „Bracks Doe
len", zooals verleden week de beruchte prins Geoige
van .Servië er logeerde; zooals Margaritha van liane
drie jaar geleden in „de 1'Europo" haar kameis had;
zooals in t „Amstel-Hotel" prinsen van allerlei kleur
en waardigheid, vorslen. eener vrouwe man of 111
't bezit van 'n harem zich lijdelijk ophouden. De
Sliah van Perzië beging er zonde legen gordijnen en
etikette, zooals hij die beging in de Kaiverstraat en
°P 't havenbootje; de koning en de koningin van Si-
ani speelden er tric-trac met hun kinderen. Daar lo
geeren en dineeren gezanten en rijkskanseliers, jnb-
n is ters generaals koninklijke kamerheeren, Commis
sarissen'der Koningin, en andere groolwaardigheidbo
klcoders. die 't betalen kunnen. Daar logeeren Li-IIung-
Chang, evenals Paul Kruger, en beiden peinsden er
met hun listige oogjes, hoe ze zich 't best en 't ge
makkelijkst van zooveel' mogelijk Hollandsche dubbel
tjes konden meesier maken. Daar logeeren en dineeren
alleen menschen, die niet behoeven te vragen of de
snijboonen vijf centen of 'n gulden 't pond kosten,
cn die 't met Kerstmis in hun hoofd mogen krij
gen, om aan 't dessert aardbeien te verlangen, 'n Di
neetje van f 2.50 of f 3 is daar beneden waardeerings-
peil. Dan moet de wijn '1 goed maken. Beneden de
zes, zeven gulden weg te komen, 'n kunst. Stroom-
berg in Rotterdam ,die diners aan huis bezorgt af7.50
't couvert, wordt er geprezen.
Volgen: „Kras", „Palais Royal", „Mille Colonnes",
„Do Kroon", "Parkzicht", „American", met 11 beetje
heel veel door de vingers zien; ook: 't „Paleis". In
al die gelegenheden betaalt ge voor 'n diner f 1.50.
„Kras" verlangt, dat ge T bij drinkt de winst waar
op de kosten moeten goedmaken; „Parkzicht" en „Ame
rican" (hebben 't ook 'n poosje geprobeerd, maar '1
ging niet, en hebben daarna 't drinken weer „ad li-
bitum" verklaard. „De Kroon' en „Mille Colonnes"
eischen boven de kosten van 't diner 'n vertering van
twintig centen of 'n kwartje, wat in „Polen", „Neuf",
„Suisse" niet noodig schijnt. De gewone diners be
staan daar, met soep en dessert mee, uit zes, zeven
schotels. Op den geboortedag der Prinses kregen we
in „De Kroon" voor onzen daalder, plus 'het noodig-
1 geachte kwartje, het volgende:
„Consommé Royal
Petites bouchées 5 ia Reine
Turbot Sc© hollandaise pommes nature
Pièce de boeuf la Couronne.
Chapon de Mecklenbourg roti
Compote
Glacé Princesse
i Patisserie
Fruits."
Hollandsch kennen we hier niet. tenzij met 'n Am-
slerdamsch accent, maar dat verstaan fatsoenlijke men
schen weer niet; en daarom praten we maar Fransch,
dat we geen van allen verstaan. Op die manier blij
ven de aanmerkingen achterwege. Maar de dineur ver
gist er zich wei eens mee. Zoo zag 'n brilledragectje,
die eens snijboonen wilde eten, en wiens initialen wel
eens in deze courant voorkomen, op de spijslijst ge
annonceerd: „Des haricots couronné a l'impératriee"
Hij bestelde ze en kreeg: '11 schaaltje snijboonen met
'n schijfje Geldersche worst er op. Zoo gaat 't, als
men net doet, alsof men Fransch kent. Maar hij durfde
zijn teleurstelling en vergissing niet te laten merken
aan den kellncr, die polyglotte en van alle markten
weer gekomen is. Getroost en zwijgend at hij rijn snij
boontjes op, en liet 't schijfje worst liggen, wijl rijn
spijswetten en zijn nadenken hem het eten van alle
worst verbieden.
Maar over 't geheel zijn die diners van 1 1.50 plus
de onontwijkbare opcenten, prachtig; en menschen
van mijn stand en mijn wisselend fortuin d. w. z.
tusschen geen rooie cent en 'n bankje van tien
gaan er zich graag ter gelegener tijd eens b.v. den
eersten van de maand - aan te buiten.
In de meeste der bovengenoemde restauraties is
't goed eten. Niet alleen waar 't diners geldt, veel-
tallig van schaal en wijsgeerig van toebereiding, maar
ook waar 't de afzonderlijke schotels betreft, die af
zonderlijk besteld kunnen worden, en beneden de helft
van den prijs der diners kunnen blijven. Dit is de
reden, waarom ieder, die 'n beetje knap in de kleeren
zit en 'n gulden wisselen kan maar voor 't overige
geen fondsen of kapitalen ter zijner beschikking heeft
er kan binnengaan, de punt van 'n servet tusschen
zijn vest kan steken of „latest fashion" 't op zijn
knieën kan uitspannen, en om de spijslijst vragen.
Voor oinme-en-bij de zestig centen eet ge 'n „Hors
d'ceuvre varié", dat met kruiden, olie en azijn toe
bereid, 'n bitter beetje blijkt, maar goed smaakt; 'n
„Haché Parmentier" of 'n „Ragout de boeuf" is
meer. 'n „Poitrine de veau paysanne" of 'n „Blan-
quette de veau Indienne" zeer aan te bevelen, wijl
ze toch altijd nog maar de helft van 'n volslagen „di
ner" kosten. Er zijn ook afzonderlijke schotels, die
meer kosten dan 'n diner, b.v. 'n schotel „tongen"
of „Saumon du Rhin, beurre fondu", en die zich wel
staanshalve moeilijk zonder 'n flesch „Bergerac", „Lu
nel", of „Graves Barsac" laten gebruiken. Bij Pohl-
mann eet men enkel „h la carte", en wie voor 'n
beetje zich rond wil eten, is daar aan 'n verkeerd
adres. Maar aan de andere opgenoemde adressen vindt
ieder, die nog aan zijn laatsten rijksdaalder of des
noods aan zijn laatsten gulden beginnen moet, zijn
gading, 'n Pannekoek bij „Kras" veertig centen, in
„De Kroon" dertig; 'n „cotelette de porc", met pi-
quante sauce zestig centen of iets duurder; 'n „cote
lette de veau" In gelei 'n kleine gulden, enz. enz.,
alles veelnamig en afwisselend van prijs.
In die restauraties komen clubjes van vier, vijf,
tien, twintig personen eten, ter gelegenheid, dat zij
don pot verteren van hun kaartclubje; clubjes van
1 menschen, die 'n dag uit zijn en zich soms vergalop-
peeren tot zelfs in de keuze hunner spijzen, pudding
voor purée aanzien, en den kellner met „meneer"
aanspreken. Er komen ook menschen, die rijk gewor
den zijn en niet op 'n rijksdaalder zien; ook echte
rijken, van huize uit, die in hun kinderjaren al met
zilver aten, verschillende sauces kunnen beoordeelen
en die weten hoe wijn behoort gedronken te worden.
Er zijn er, die dadelijk bewijzen, dat hun moeder hen
leerde, hoe mes en vork dienen gehanteerd te wor
den; die weten, dat zij eerst hun lippen behooren
af te vegen, eer ze 'r 'n glas aanbrengen, en, zon
der eenige aanstellerij of in 't oogloopende deftig-
doenerij, alle tafelwetten eerbiedigen en betrachten.
Voor zulken is dit uur het glorie-uur van den dag.
Aan tafel komt men te weten, hoe iemands opvoe
ding was; aan tafel legt ieder getuigenis af van zijn
beschaving en karakter. De dartelheden van 'n des
sert zijn onsmakelijk zoolang 't diner duurt; en wie
ze zich veroorlooft straft zichzelven door thuis te
mogen blijven, wanneer meer eenvoudigen opnieuw
genoodigd worden.
Maar in 'n publieke restauratie komt van alles. Zoo
als de menschen naar de kerk gaan, groot en klein,
geleerd en ongeleerd, verstandig en onverstandig, be
schaafd en onbeschaafd, door elkaar, zoo loopen ze
ook 'n restauratie binnen, om op 'n andere wijze dan
in de kerk, „den inwendlgen mensch" te versterken.
Er zijn er,'knappe burgers, fatsoenlijke kooplui, win
keliers, potten- en pannenverkoopers, houtkoopers, fa
brikanten, enz. enz., die van al die larlefarie van tafel
wetten geen weet hebben. „Of je nou met je rech
ter- of met je linkerhand je eten naar je mond
brengt, dat zal toch wel 'tzelfde wezen!" „Wie zegt
dat, dat je eerst je mond moet leeg-eten, vóórdat je
drinkt?" „Als je 't maar naar binnen krijgt, das 't voor
naamste!Menschen, wien door wezenlijk deftige lui
geen enkele „faux pas" ten kwade wordt geduid, om
dat zij weten, dat heel hun maatschappelijk leven van
zorg en arbeid, door wel ernstiger dingen in beslag
genomen wordt, dan door den vormelijken ernst van
'n goeden maaltijd.
Maarochoch, wat is 't ongelukkig, dat 'n
mensch bij 't beschrijven van 'n straat ook de vuilnis
bakken noemen moet!... er zijn er soms ook, die
men met bord en kluiven 'n slag om d'r ooren zou
geven; wien men mes en vork afnemen en zeggen
zou: „Ga maar vast op de mat liggen; ik zal je
bord wel brengen." Schoften, ploerten, schooiers, die
ik toonbeeld van lankmoedigheid van mijn
tafel zou trappen, omdat zij 't er op toe schijnen
te leggen, zoo onbeschoft mogelijk te doen. Die
smekken, slurpen, rochelen, lawaaien met handen en
armen, en wier over- of nevenbuurman altijd gevaar
loopt 'n jus-kom over zijn kleeren te krijgen, of n
vet stuk bout, dat ze met 'r ongewasschen vlerken
van elkaar trachten te trekken, 'n Onbekeerd en on-
bekeerlijk geslacht, dat voor geen reden vatbaar is,
en er 'n eer in stelt zoo ongelikt, ongepoetst, onbe
schoft mogelijk te doen. Als Cats opnieuw ter we
reld kwam, en weer „Tafelwetten" zou schrijven, dan
mocht hij het huidige getal van negentien wel met
enkele vermeerderen; want de meest elementaire be
grippen van behoorlijk aan tafel te zitten, zijn zul
ken totaal onbekend.
Heet dit overdrijving? Als 'n moeder haar kind
leert, zich behoorlijk te wasschen, te kammen, te klee
den; als ze hem leert behoorlijk te groeten, en zich
in gezelschap behoorlijk te gedragen, sluit dit dan
ook: niet in, dat ze hem leert behoorlijk aan tafel te
zitten en behoorlijk te eten? Ik neem 't 'n schipper
niet kwalijk, die, eenmaal onder zeil, zijn roer niet
durft loslaten of 't aan anderen toevertrouwen, en
zegt: „Geef mij maar 'n stuk brood hier; jk kan
niet van 't roer af!" En 't dan, misschien wei met
teer aan zijn vingers, staat op te peuzelen. Ik neem
't 'n molenaar niet kwalijk, die zijn vrachtje naar
de stad brengt, en dan, ver van huls, met zijn paard
gelijk dineert uit hetzelfde mandje van hetzelfde
brood. Ik neem niemand iets kwalijk, waar hij ver
plicht is van den nood 'n deugd te maken.. Nood
breekt wet. Zoo schrijf en ontbijt ik tegelijk; zoo
wordt deze brief misschien wel al twaalf-urende ge
zet; zoo werken vele kantoormenschen wier boter
hammen gewoonlijk niet te vet gesmeerd of belegd
zijn -al etende voort. Zoo koopt de collectant,
die koffie-drinken-over moet blijven collecteeren langs
de huizen voor watersnood of winterbedeeling bij
den bakker, waar hij 'n dubbeltje kreeg in zijn
open schaal, voor twee centen 'n kadetje, en
werkt het tusschen „dankje-meneers" en „dankje- me-
vrouws" naar binnen. Kwalijk nemen?! Van niet a
quatre épingles tiré te zijn, als er gewerkt moet wor
den?! Van niet volgens alle Cats' wetten aan tafel
te zitten, als er werk aan den winkel is?! Als 't
zeil op 't overslaan staat?! Als de groote wasch nog
heelemaal gedaan moet worden?! Als zusje doodziek
ligt?! Als er brand uitbreekt?! Neen, zoo verdwaasd
van zinnen zijn we goddank nog niet. Ik ga nog ver
der en zeg: als die schipper, die molenaar, die schrij
ver, die zetter, die klerk, die collectant goeie manie
ren heeft en begrip van behoorlijk en onbehoorlijk,
hij dan zijn twaalf-uurtje of zijn middagmaal mag
etep zoo hij wil, en dat geen enkel wei-opgevoed
mensch er zich aan stooten zal. Maar hij zelf moet 'n
bewustheid hebben van tact en 'n zeker begrip van
mogen en niet-mogen, en niet bijv. terwijl hij eet,
in zijn neus of ooren zitten peuteren. Evenmin als
'n kwasi-meneer mag denken: „Ik mag doen wat ik
wil, want ik ben In mijn eigen huis", of in 'n res
taurant: „Ik betaal toch." Meer dan eens heb ik 't
waargenomen, dat 'n buffetchef of 'n zaalchef zoo'n
bezoeker met zijn oogen zou vermoord hebben, als
hij 't maar gekund had
Een mensch is verplicht zich behoorlijk te gedra
gen. Althans in 't publiek. Althans wanneer hij in
't publiek eet. En al die „flinkerts", die dit niet willen
of kunnen inzien, omdat ze te onopgevoed of te grof
aangelegd zijn, mogen weten, dat hun manier van
zitten en doen aan tafel zwaarder weegt in de waar
deering van fatsoenlijke menschen, dan hun kostbare
jnweelen ring of hun dure, veel te dure dasspeld. Ie
mands gedragingen, iemands doen en laten, zijn be
wegingen, zijn bescheiden of onbescheiden optreden
zullen de thermometer zijn, waarnaar hij door zijn
gelijken, zijn meerderen en minderen beoordeeld wordt
Dat is de evenaar van zijn verstand, zijn menschen-
keunis, zijn wereldwijsheid. Toen de koningin van
Scheba Zijne Israëlietische Majesteit, Koning Salomo,
'n bezoek bracht, „de spijzen zag op zijn tafel, het
zitten zijner knechten en 't staan zijner dienaren, hun
kleeding, en zijn schenkers", toen zeide zij tot den
koning: „Het woord is waarheid geweest, dat ik in
mijn land gehoord heb van uwe zaken en van uwe
wijsheid; en ik heb die woorden niet geloofd, totdat
ik gekomen ben en mijn oogen dat gezien hebben:
cn zie, de helft is mij niet aangezegd; gij hebt met
wijsheid en goed overtroffen het gerucht, dat ik van
u gehoord heb." (I Koningen X.)
Maar Salomo was dan ook begonnen met groote
bescheidenheid. Toen hij bij den dood zijns vaders
geroepen werd tot den troon, beklom hij dien aarze
lend en klaagde het gevoel zijner kleinheid uit in
do woorden: „Ik ben 'n klein jongeling; ik weet
niet uit te gaan noch iu te gaan." „Geef daarom, o
Heer, uw knecht 'n verstandig hart." (I Koningen
IJl.)
Zou deze bewustheid van zijn kleinheid misschien
niet de grondslag geweest zijn van zijn wereldbe-
roemd-geworden wijsheid, die ook invloed had op
„de plaatsing zijner spijzen", „het staan van zijn
knechten" en „het zitten zijner dienaren"?
Ik herhaal het: Naar uw gedrag aan tafel zal uw
wijsheid gewogen worden.
II. d. H.
BEGRIJPEJLIJIfE VERONTWAARDIGING.
Een conducteur van de gemeentetram te Amsterdam
had Woensdag een vrijen dag cn ging met vrouw cn
kinderen buiten doorbrengen. Hel jongste kind, een
meisje van vier jaar, moest echter thuisblijven en
werd, opdat zij niet weg zou loopen en nergens aan
zou komen, in „het privaat" ppgeslolen.
Toen do familie vertrokken was, begon het meisje
ai spoedig te schreien en te schreeuwen; dit hoorden
de buren, die het kind wisten te bevrijdden en bij
een van hen onder brachten.
Toen de familie weer thuis kwam werd rij door
eenigo_ buren opgewacht en vooral de moeder, de va
der wist zich spoedig in de woning terug te trekken,
moest het ontgelden; zij werd uitgescholden en gesla,'
gen; op 't laatst liep het zoo erg, dat vijf agenten noo
dig waren om de vrouw te beschermen tegen haar'
buren en rij voor eigen veiligheid naar het bureau op
het Leidscheplein werd gebracht.
Wieringen.
Op Dinsdag 29 Juni zal alhier een verkiezing
plaats hebben voor twee léden van den Gemeenteraad,
wegens periodieke aftreding van de heeren P. Koorn
en A. Peereboom.
KINDERMOORD.
Omtrent den kindermoord te Haaften meldt men
nader
Het kind, dat de ongehuwde moeder A. D„ wier
ouders te Haaften wonen, om het leven bracht, was
reeds 6 weken oud. De ouders van A. D. weiger
den haar reeds voor maanden den toegang tot de
woning. De ongelukkige is daarop naar Utrecht ge
trokken, vanwaar rij nu met haar kind tot de ouders
terugkeerde. Daar zij het meisje met het wicht niet
wilden toelaten, '.heeft de arme. ten einde raad, het
kind onder Haaften in een sloot verdronken.
GROOTE BRAND TE NEEDE.
De fabriek van de firma A. J. ten Hoopen en Zoon
(weverij en bleekerij) stond Woensdagavond acht uur
in lichterlaaie. Een zwakke Noordenwind wakkerde
het vuur aan en blies rook en brandende stukjes goed
over het beangste dorp. Er was groot gebrek aan wa
ter, daar geen brandputten aanwezig waren.
Den stoom uit den stoomketel had men gelukkig tij
dig laten ontsnappen.
Vermoedelijk zijn 3 h 400 werklieden broodeloos.
Er zijn echter gelukkig geen menschenlévens te be
treuren. De boeken zijn in veiligheid gébracht. Den
geheelen nacht brandde alles nog.
DIAMANTEN AVEG.
Een gerucht wil dat een Amsterdamsche commissi
onair in diamanten te Antwerpen een aanzienlijk be
drag aan diamanten zou hebben verloren. Bij onder
zoek bleek, dat de commissionair te Antwerpen plot
seling ongesteld is geworden en daarom ter verpleging
overgebracht werd naar Godesberg. De familie kwam
toen tot de ontdekking, dat een portefeuille werd ver
mist, inhoudende een bedrag aan diamanten. Een der
bestuursleden van Casino deelde mede, dat het hier
geen groot bedrag gold en weinig personen te Am
sterdam er bij zijn betrokken. Het is vooralsnog on
bekend of deze portefeuille ontstolen is, dan wel of
men met een gewone vermissing te doen heeft. Het is
niet buitengesloten, dat de bewuste portefeuille in een
safe te Antwerpen in bewaring is gegeven, zonder dat
dit de familie bekend was. Van andere zijde verna
men wij' nog, dat het bedrag eenige honderdduizenden
francs zou beloopen. (IïbL)
LIMBURGSCHE VERKIEZINGEN.
Hoe 't in het uiterste zuiden van ons land toegaat,
blijkt weer uit de volgende staaltjes, geknipt uit ©eni
ge vergaderingsverslagen in de Limb. Koerier:
In een bericht uit Heerlen betreffende een daar ge
houden vergadering, waar de heer Brouwers zijn ean-
didatuur verdedigde, vertelde de presient van de R.
K. Kiesvereeniging, die h.et aftredende lid jhr. Ruys
de Beerenbrouck had gesteld, hoe voor de candida-
tuur-Brouwers gewerkt wordt met grof gefd, 2.50. 5,
10, 15 gulden en meer nog waren aangeboden door
een onbekend persoon aan een herbergier, niet om
op Brouwers te stemmen, alleen maar om op z'n ge
zondheid te drinken. Justitieel is hier niets tegen te
doen. Een massa geld zal bij deze verkiezing weer
rollen.
In een vergadering gehouden te Spekholzerheido,
waarschuwde een der sprekers tegen liet verkoopen
van stemmen voor bier, sigaren of geld. En is. naar
hem was medegedeeld, nu reeds aan caféhouders in
Kerkrad© 200 en 250 mark geboden.
Te Houthem, waar de candidaat Brouwers een kort
woord lot de kiezers had gesproken, wilden de ver
dedigers van do candidalüur-Ruys debatteeren, heigeen
door den voorzitter werd belet, op grond, dat hij het
lokaal1 had gehuurd. Hierop begaven laatstgenoemden
zich naar buiten, waar zij ondier veel gejoel1 met
moeite konden zeggen wat' hun op het hart lag.
Een Houtemsch werkman, die legen de candidatuur-
j Brouwers sprak, werd met boe-boe's Dij zijn vertrek
achtervolgd.
Wegens de eigenaardige houding van een deel der
I buitenstaanders achtte men het raadzaam de heeren
uit Valkenburg per rijtuig naar huis te laten brengen.
Steenworpen raakten ©en der inzittenden en het rij
tuig, zoodat men het veilig oordeelde voor het be
houd van do vehikels, te Valkenburg dé marechaussée
Ie waarschuwen. Toen Iwee manschappen, arriveerden,
bedaarde Ihtet rumoer, en keerden de bezoekers uit
Maastricht cn Limmel in twee rijtuigen naar hunne
woonplaatsen terug.
PRINSES JULIANA.
Naar wij uit goede bron vernemen, zal de lijfarts
van H. M. do Koningin, dr. Rocssingh, zich in ver
binding stellen met den speciaal voor kinderziekten
practiseercnden geneesheer-directeur van het kinder
ziekenhuis te Utrecht, dr. Ilavcrschinidt, om in overleg
mef dezen geneesheer de belangen te behartigen van
do gezondheid van de jonggeboren Prinses Juliana,
welke gezondheid in alle opzichten reden tot tevre
denheid hl ijlt geven.
EEN KIND IN BRAND.
Woensdagmiddag had aan liet Zuid-Einde te Delft
een droevig ongeluk plaats. Terwijl de moeder af
wezig was scliraple haar pl.m. 2-jarig kind een luci
fer aan. De kleertjes vatten vlam en de kleine werd
met brandwonden overdekt. Direct werd het kind
naar 't gasthuis vervoerd; het is daar aan do beko
men verwondingen overleden. D. Ct.
DAT WAS AVAT ANDERS.
"Men meldt 'uit Haarlem
'"Voor de candidatuur-Van Styrum liet een comité
Maandagavond reclame maken van binnen uit op de
ruit van het bioscope-theater aan de Groote Markt.
Allés dus binnenshuis. De politie verbood dit en
