Van dit en van dat.
[&TJ
melsblauwe dingetjes in dat koppetje!Neen, Loes
is mijn braaf, zoet wijfje!'' En hij liet haar dansen op
z'n knieën; zoeken, in al z'n zakken, naar wat va nu
weer voor zijn Loesjc had meegebracht...
Dien avond keek hij zijne vrouw aan met de doffe
oogen van sinds dat verschrikkelijke uurv waarin moe
der de smart zag gloeien, zag branden.
Hij liet haar begaan. Hem z'n zwarte jas aantrekken.
Luisterde naar haar fluisteren.... Ze kende hem im
mers zoo goed; was zoo bang dat. wanneer-ie te-
aenover Henri zou staanDaarstraks...
„Denk aan Loes!" zei ze nog, „anders is alles ver
loren."
En zwijgend ging hij. Ze liep met hem mee tot aan
de straatdeur toe. Hij keerde zich even omZag
Kaar aan zonder dat ze begreep wat hij bedoelde
Greep toen. tersvijl-ie de tranen, die opwelden, ver
beet een van haar dorre, afgetobde handen.... Moe
der schrók ervan.... Zoo'n hartelijkheid had vader haar
gelegen punt, op den hoek van een steegje, stond te
praten met een dame, nog jong. maar met hcel-ver-
lepte trekken; een laag rijstpoeder op de wangen en
geverfde wenkbrauwen... Dame, die hevig-geparfumeerd
was.... En telkens met bezorgdheid rondkeek or nie
mand zag dat ze met dien viezen, ouden schooier
stond te praten.
Dame. die den door alcohol en smarl-ellende ont
zenuwden man, - die eiken dag meer nadert degiens
van stompzinnigheid - een geldstuk in de hand stopt.
Daarna gauw-gauw wegtippelt.... Denkend. Ze moesten,
tt>eh eens weten dat 't mijn vadei....
er zijn geen olifanten te koop; althans geen levende.
Ge kunt er geen ijsbergen machtig worden, anders
dan van noga of gekristalliseerde suiker. Geen leeu
wen, geen walvisschen. (Hagenbeek ontbreekt.) Geen
rutschbanen, geen driemasters in vereisehte grootte
om zee te bouwen. Maar is er nu nog iets te be
denken, wat daar niet te vinden is? Hoe heeft men
dat alles, van alles wat, in zoo'n klein bestek, zoo
keurig gerangschikt, zoo alles in de ruimt© en vol
doende van afmeting, bij elkaar weten te brengen?
Toen ik 'n jaar of wat geleden zie een van mijn
eerste brieven aan Wertheim in Berlin '11 bezoek
„iel in lange,.lange jaren betoond.... En h* ^owtje op weg naar zijn kroegje
I uai 1 A r»zv/-l enlirni^n
lijk heeft schiïdt de arm, die door boroerte-aanvn
na verlamd is.... En ééns moet 1 gebeurd zijn, dat
zich door de haast-verniclde hersens van den man iets
wist te horen nog, van smart- en schaamte-bcwustzijn
schreide van dankbaarheid over die erkenning van w.,|ua, --j ------
ze vooral in de laatste weken, voor den stuggen, nor- andere dan jenever-tranen aeed^chune^i. C0RBEAU
schen man was geweest... 1 1
Hij had zijn stok. met bcciien-knop bij zich gehou
den en al een paar malen hadden zijne vingers gekne-
pen in het hout, in t been van den rotting dat 't ding,
ware 't minder solide geweest, gekraakt zou zijn
Maar de man, die over hein, zat, bleef beeld van
koele onverschilligheid. Wipte mot z'n rietstoeltje op
cn neer. Liet dan een van z'n loeren muilen dan
sen wiegelen aan de teenen van een voet. Blies wolk
jes uit z'n cigarette naar den zolder, had, zelfs, al
eens op z'n horloge gekeken.
Eén oogenblik werd 't Willem Hopmans te har... 1
Bloed vloog hem, als een gloed-warme stroom naar
de slapen. „Maar voel-je... Begrijp-je dan niet..... viel
hij uit, en de rauwe commando-toon waarin
veile haat trilde, vervulde de kamer....
de
CCI.
I
MIDDENSTANDSTENTOONSTELLING.
JuniAugustus 100!).
Paleis voor Volksvlijt Amsterdam.
II.
En toen had Henri de cigarette uit den mond ge
nomen; zéér Langzaam, zéér omzichtig de asch op t
hakje gelipt... Hem, bezoeker, aangezien met een kij
ken van de koude, staalblauwe spotoogen.... De ijzige.
de trotsche. de egoïstische-genotzieke. de dreigoogen
van cynicus.
Dat vader de doodsangst om 't hart sloeg....
Om Gods wil, Henri!" smeekte hij, want forscher,
machtiger dan él 't andere, in vader, was zijn liefde voor
Loes; zijn vrees dat die ander, dat Henri haar, zijn
kind zou verlaten.... Dat over Loes zou komen de
schande, in vaders oog schrikkelijker dan do gevange
nis, dan het schavot.... Erger dan de dood.... De schan
de waar al wat streng vooroordeel in hem had doen
vastroesten, tegen vechten, tegen worstelen zou zoo
lang er nog een droppel bloed in z n aderen over
was
Om Gcds wil, Henri!" smeekte hij.
Oo!" liet de ander hooren.... Met toontje van:
,'kWou zeggen... Als-je soms van plan bent om on
gezellig te worden.... Dan...
En hij redeneerde over 't geval alsof 't gold een
zaakje van gewonen handel; van opbod en speculatie...
Aanstrijkend lucifertje voor nieuwe cigarette. Z'n pra
ten onderbrekend door het aanpijpen van het versche
papierrolletje... Niet lettend op de wanhoop, die brand
de in de oogen van den oude, daar tegenover hem....
Zich behagelijk uitstrekkend in zijn wipstoeltje, en
al-maar turend 'naar het plafond.... Alsof hij een mo
'11 Inleiding, die er niets mee te maken heeft.
De omstandigheden zouden er bijna toe kunnen
leiden, dat deze Middenstandstentoonstellingsbeschrij-
ving, evenals de „Tragi-comedie der Amsterdam
mers" tijdelijk werd afgebroken. De daverende
onthullingen van Mr. Tideman en „Het Volk" in zake
de ridderorde van den Heer E. A. Lehmann, de be
moeiingen daarin van Mejuffrouw Westmeijer, de bijna
failliet-verklaring van '11 Bloemendaalschen bleeker,
de briefjes van Mejuffrouw H. Kuyper over 'n ver
vallen hospitaal te Smyrna en ontredderde graven
op Groenland intieme, huishoudelijke briefjes, zoo,
eventjes maar, als terloops op last van haar vadei
geschreven en eindelijk het briefje van ,,K. zelf,
geschreven uit het .Departement van Binnenlandsche
Zaken", hebben het courantenlezend publiek doen
Beschuldiging op beschuldiging
bij- Paleis overkomen. Ge kunt hier koopen en bestellen:
toehtramen, schoenen, tapijten, meubelen, passemen
ten, weegwerktulgen, waschmachlnes, wringmachines,
karnmachines, brood, koek, comestibles, koffie, thee,
kaas en boter. Ge kunt er krijgen: koortsdroppen,
kinapillen, migraine-stiften; advocaat, Goudsche sprits
Edammer-kaas, reiskoffers, beugeltasschen, schoen
smeer, klompen, zijden- en wollen stoffen, schrijfma
chines, inkt, stoelen, heele ameublementen. En de
vervaardiging van vele dingen, de werking van bijna
alle machines geschiedt voor uw oogen. Hier ziet ge
koffie-branden, het zagen van jaloezieën, het weven
van zijden, het maken van schoenen, snijden en pen
nen inbegrepen. Hier kunt ge uw schoenen laten re-
pareeren en ze wel tienmaal met verschillende crè
mes laten poetsen. Schrijfmachines, van allerlei naam
én vinding, zijn hier in werking te zien; '11 „Adler"
voor f 225, 'n „Mignon" voor f SO te koop. Lintza
gen, boor- en figuurzagen brengen hun wonderen te
voorschijn. De Eirma Roos van de Rozengracht ver
vaardigt er zijn passementerieën, en omsluit zich gere
geld door 'n cordon van toeschouwers, om het won
der van de door elkander rollende klosjes te zien ge
beuren. De Hilversumsche tapijtfabriek vervaardigt
er haar tapijten; 'n Berlijnsche firma laat er haar
typografische zetmachine werken, stopt den bezoe
kers gloeiende staafjes bedrukt lood in de handen
en verklapt het geheim, om spoedig rijk te worden,
wat nu nog alleen uitgevers weten.Hier werken machi
nes voor luchtverversching en vertoont de N. V. Han-
del-Maatschappij van Resink te Haarlem, in 'n eeu
wig werkende machine, de gemakkelijke transport voor
alle industrieën. Hier kunt ge Victoria-water drinken
en versche taartjes eten. Hier staan Ferry's handkof
fers, als 'n vepr zoo licht. Stoflooze kamerbezems
.Milwaukee dustless Brush Company". Hier
van de
opschrikken. Beschuldiging op bescnuiaigmg, waar gelukkie daar kwamen we immers voor'
geen woord Fransch" bij is, zijn den „grooten man" zun ooK, geluKKig oaar kwamen we immers voor.
Het aannemen van groote LlPs brandkasten. Nu kan ik ten minste voortaan
voor de voeten geworpen,
sommen, zoogenaamd voor „verkiezingsdoeleinden'
maar in werkelijkheid voor het bezorgen van 'n riddei
orde, is hem publiek verweten.
Wie het artikel gelezen heeft in het Ochtendblad
van het Handelsblad van 27 Juni 11., heeft gezien met
welk een consideratie de heer Piet Tideman gezwe
gen heeft over het hem bekende feit, ter oorzake der
ophanden zijnde verkiezingen, om daarop geen invloed
uit te oefenen. Of hij daarin verkeerd of goed gedaan
heeft, is 'n kwestie van waardeering. Er zou ge
vraagd kunnen worden: Waarom dan nii gesproken?
Nu de kogel toch door de kerk is! Kan deze open
baarmaking ook nü nog 's lands belang dienen? Zal
de Koningin bij 't straks eventueel benoemen van 'n
rustig slapen en rustig op reis gaan; want elke gauw
dief en inbreker weet, zoodra hij den naam ziet, dat
ze bij Lips sloten verkoopen, die h ij niet open
kana krijgen
Hier is van alles. Wat is er niet'? Maai' het plan,
door mij verleden week nog gekoesterd, om mét 11 '11
omwandeling te doen door de zalen en nevenzalen
van 't Paleis, is mij 'n onmogelijkheid gebleken. Ik
ben zelfs niet in staat u alles te noemen wat er te
zien is. Ge kunt hier billard spelen op 'n billard uit
de fabriek „Wilhelmina". Er is "n gewone, sterke eet
tafel. die door te drukken op 'n veer in 'n billard wordt
herschapen; 'n empire-billard. 'n wonder van .pracht,
die f 1200 kost. Ge kunt er 'n geluidlooze telefooncel
noloogje hield tegen de gipsen poppetjes, die daar ge- ancjeren Premier, met dit publiek burgerlijk schan- beproeven; u laten inwijden in de geheimen der de-
groepeerd waren om 't cirkeltje van het gpsornament... I daauje rekening houden? Verwacht men, dat Dr. Kuy- coratieplaslieku laten verklaren hoe n „1 erzinola
u._,per nu bakzeil zal halen? Dat hij uit 't politieke leven werkt.^dto joor ^p; mT uw e_Lgen piano wordt aan-
zal treden? Dat de bevoorrechting van „bekeerde"
bakkers- en brouwersknechts nu zal ophouden? Dat
er nu in Den Haag en aan de Ministeries niet meer
geknoeid zal worden? Verwacht men dit alles? Ik
niet.
Of Mr. Tideman en „Het Volk" en de heele pers
dan had moeten zwijgen?
Ja en neen ,'t Is nu mosterd na den maaltijd. Mis
schien was de allerbeste weg geweest, dat de heer
Tideman, die evenals wij de overwinning der libe
ralen bij den uitslag der verkiezing wenschte in
correspondentie was getreden met Dr. Kuyper, of
naar hem toe was gegaan, en onomwonden hem al
wat hij aangaande dit zaakje wist, had medegedeeld.
Wat tal van mogelijkheden hadden er dan bestaan,
dat de invloed, en zooals nu alweer voor de zoo-
veelste maal blijkt: de verderfelijke invloed van
Dr. Kuyper op de werking onzer staatsmachine, ge- 1 wai njci wem, cl. w. z. om te waarschuwen, iin zoo J Zoo'11 „daimio" prins - zit dan in 'n kamer,
broken ware geworden. Maar nu zie ik er geen heil dwaalt ge maai ïond, uw hoofd ten slotte \asthou- em j<j omringd door '11 aantal meisjes, die gedurig den
in. Nu is 't een persoonlijk schandaal; meer met; dend, hier en daar n aanteekening makend, hier cn leerling en den leermeester alles, wat zij noodig heb-
waarbij alleen Dr. Kuyper verliest, en geen sterveling,, daai^ n inlichting \iagend. totdat ge niet meer kunt hen. komen brengen. De een lost de Oosi-Indische inkt
geen andere partij 'n zier wint. Dr. Kuyper treedt, en 111 n hoekje of in den tuin '11 stoel verovert, om I 0,j j,{ n kostbnre\om'11 ander strijkt het papier glad,
toch niet af, en getrouw aan de voorstelling in de j even tot uzelf te komen. I dat >IX dcrde in -n mooicn helder gekleurden, evlinder-
„caricatuur" zal hij -zoolang hij zelf nog geen Pre-1 En»dan, gaat ge maai weer 'eidei, zaal^ in zaél J vormigen koker heefl aangebracht; 'n vierde is druk
bezig .met hare vingers 'n spitse punt te maken aan
Zooals ik u zeg, met beertjes beginnen. daar
bedank ik voor. En je dient toch behoorlijk in je meu
beltjes te zitten,... .Waarom anders getrouwd, hè'? 't
Hoeft niet overdadig... Niet weelderig!, welnee.... Geen
kwestie van, waarde heer. Ik heb 't uw vrouw toch
ook al gezegd. Twaalfhonderd pop.... Zeg twaalfhon
derd vijftig.. Ja, dat is toch wel het minimum!.... Min
der ka:n 't niet!... Waarachtig niet. En vijfhonderd voor
m'n beertjes. En vijf om een beetje te installeeren
Toch al minnetjes!... lleel minnetjes... Maar afijn,
u ziet, ik ben schikkelijk. Je dient toch ook te begin
nen met een beetje contanten..."
Henri richtte zich plots op in z'n wipsloeL Keek
meneer Hopmans strak, scherp aan met z'n ijskoude
spotoogen. Stond nu midden in de kamer...
„Zeggen we vijftienhonderd. Dan komt alles in orde!
Èu hij geeuwde eens... Rekte zich uit, als word het
praten over dat zaakje hem taai... Keek weer eens op
z'n horloge... Lette niet op wat er te lezen viel op
het gezicht van dien man met den witten haard en
de smartlijnen .die in de laatste weken dieper gegroefd
•waren.... Hoe 't stormde in de ziel van den oude, die
.zijn grooten, eenjgen schat op aarde geven moest aan
dien ander... Die smeeken moest, dat die ander haar
tot zich zo" nemen... Omdat anders...
„Sapristi!" zei Henri, ,,'t is waarachtig al bij half
negen. Nou... hoe is 't?" De hand naar den oude
uitstrekkend, want wie scherper had kunnen opmer
ken dan de vader van arme Loes zou wel bespeurd
hebben hoe bang-ie was dat de vijftien-honderd pop
Iiem zou ontglippen... En die trouwerij, nou ja,
dat zou wel terecht komen. Hij wist ook wel, wat-
ie aan Loes Hopmans had... Die nam de aardsche din
gen zoo zwaar niet op... Dat huwelijksjuk maakte me
neer Henri niet bang... Kwam best op z'n pootjes
terecht....
„Nou!?" vroeg hij, de hand naar den oude uit
strekkend
gebracht; en waarop gijzelf de prachtigste muziek spe
len kunt, al had ge 'r nog minder verstand van dan
ik. De koningin, die er ook niet al te bedreven in
schijnt, schafte zich zoo'n Perzina-vleugel aan. Hier
is 'n étalage van Alphon.se Theissing, waar de heer
lijkste gordijnen te pronk hangen. De firma Schouten
trekt er de aandacht met gekleurde glas-reclameplaten;
de firma Kirchner met haar zagen voor allerlei doel,
haar machines voor elke beweegkracht, te veel om
op te noemen. Een leek kijkt de wonderen aan, schudt
zijn hoofd en gaat maar weer verder. Hier is licht van
allerlei sterkte, en belichting van allerlei gloed: Phi-
lips-lampen. Osramlampen. Nernst-lampen, teveel 0111
op te noemen, 'n Klein boekenstalletje verkoopt taal
boekjes en „practische wenken voor den modernen koop
man", waarschuwt er in 'n kleine brochure van 'n
RUSSISCH E K HOON J l' W E E LEN.
Onlangs cavtln Russisch© bladen n opsomming
'11 beschrijving van de Russische Kroonjuveeleu
van de teekenen van keizerlijke waardigheid, die tel
kens wanneer er '11 nieuwe Gzaar op den troon ko
van Sint Pelcrsburg naar Moskou worden gezonden. J{
voornaamste van alles is de kroon, vervaaidigd
Byzantijnsch model en geschat op '11 waarde van
dan vijf millioen francs. Zij bestaat uit twee ged^j
ten. die een zinnebeeldige voorstelling geven van Vu-
Oostelijk en Westelijk keizerrijk. In liet midden ver.
heft zich '11 peervormige robijn, waaraan vijf dianian.
ten zijn gehecht en met elkander '11 kruis vormen
Behalve deze robijn en deze diamanten, bevat de krooj
nog vier en vijftig paaiden.
Dit merkwaardig kunstgewrocht werd gemaakt r
last van Calharina II; de keizerlijke juwelier, die
werk ten Uitvoer bracht, was '11 burger van Genève
en heette Jeremias Pauczie.
De sehepter. welken Gzaar Paul voor zijn ki
llet maken, is nog merkwaardiger. De waarde ervan
ligt voornamelijk in den diamant, bekend onder den
naam van ..Lasaref" of „Orlof". Deze edelsteen hoed
'11 wonderlijke geschiedenis.
De „Lasaref" en de ,,Koh-i-noor'een der Engel-
seho kroondiamanten, vormen beide de oogen van Üen
gouden leeuw, die den troon bewaakte van den Groo-
ten Mogol van Delhi. De „Lasaref' ging langen tijj
door voor 'n eenvoudig stuk glas.
Op zekeren dag kwam '11 Armenfsch koopman, Lj
sarei genaamd, die er de onnoemelijke waarde vaj
scheen te kennen, cn kocht voor '11 altijd geheim m.
hieven prijs, den steen van den Mogol. Met levere».
vaar bracht Lasaref den steen naar St. Petersbur<> en
bood hem Calharina II te koop aan. Maar de Czarina
vond den door Lasaref gestelden prijs wel wat 1
en kocht den steen niet. De Armenische koopman ver-
trok daarna ermee naar Amsterdam, toen "reeds het
middelpunt van den diamanthandel. Calharina II
regeerde van 17G2 tot 1796. Daar kocht graat'
Alexis Orlof den sleen voor meer dan twee millioen
francs. Deze liet hem slijpen en zond hem daarop ten
geschenke aan Calharina II. De steen kreeg den imam
„Orlof", ofschoon hij vóórdien steeds „Lasaref genoemd
was, cn weegt 1993/4 karaat, dus acht-11/16 karaat meer
dan do „Kon-i-Noor" (Berg van Licht).
Bij zoo'n kroning gaat ook de Rijksappel naar Mos-
kou. Deze is vervaardigd voor de kroning van Keizer
Paul. Hij is van goud. omgeven door drie rijen bril
janten. in wier midden 'n ana.andelvormige diamant is
aangebracht. Een band van edelsteenen vormt de kam,
waarop 'n groote sapliir het uit diamanten bestaande
kruis draagt.
PRINSELIJK ONDERWIJS.
Nu de Japansch-Keizerlijke Prins cn Prinses Kuni
in Amsterdam geweest zijn, gereden licblien langs
onze straten, gegeten hebben met den burgemeester,
gezien hebben onze musea, en lekker hebben geslapen
in ons bloed-eigen Koninklijk paleis in 't Noordeinde;
nu er over en weer toch gepraat cn onderhandeld is
geworden, hoe men met zulke menschen, die men niet
verstaan kon. om moest springen, Wie kent er hier
Japansrh? nu de Koningin (ie schuld or> haar kindje
kon schuiven, toen Zij zei, dat Ze de Keizerlijke fa
milie niet ontvangen kon, en de Koningin-Moeder
grootmoeder te wezen is 'n lastig vak cn de Ko
ningin-Moeder de kastanjes van de Nederlandsche eer1
uit 't vuur moest halen, en, als 't dan niet hooger 0(1
kon. die paar d wergachtige halfgoden wel ontvangen
moest, nu zijn er plotseling weer heel wat vertellingen
opgehaald uit bet rijk der Duizend eilanden, uit hé
land der chrizanten en kersen, waar de meisjes lieve'
en zachtmoediger zijn dan in eenig ander land ter we
reld; natuuriijk uitgenomen Nederland.
Al die vertellingen te gaan vertalen is onbegonnen
werk. In Fransche bladen kunt ge 'r eenige van vin
den: 'n Japansch onderdaan in Parijs vertoevende, schrijf!
ze. Wat mij 't meest interesseerde was de medcdeeling.
hoe zoo'n prins schrijven leert. Ik zal 't getrouw na
vertellen
Dat leeren schrijven geschiedt evenals bij ons, in
dubbeltje tegen de Berlitz-niethode van t talen leeren, de vroege jeugd, als de leerling zes of zeven jaren "telt
wat tijd werd, d. w. z. om te waarschuwen. En zool ■- t
Heemskerk blijven souffleeren, die weluit. Hemelsche goedheid! Zijn we nog altijd in dal-
„'n geboren komiek is, maar toch altijd teveel op den
souffleur speelt."
De openbaarmaking van heel de ridderorde-knoeie
rij had vóór de verkiezing misschien, zelfs zeer waar
schijnlijk, groote beteekenis kunnen hebben, al
was dan ook de tijd voor de tegenpartij, om zich te
wapenen, wat kort geweest; al was zelfs 't woord
„unfair" wel eens gehoord geworden; men had van
den nood 'n deugd moeten maken, men had niet an
ders gekund, en voor eigen geweten was men vrij
uit gegaan maar nu? Neen, bij den hemel, ik zie
er 't nut niet van in. En behalve de aangroeiende
Vader nam de hand aan... En drukte die lang, ste-kjap over juffrouwen, die om huishoudgeld verlegen
vig. Henri glimlachte erover. Hij1 en Loes hadden dikwijls
gelachen over pa z'n sentimentaliteit.
„Hij is zoo kwaad niet", zei ze eens, „as-je hem
maar 'weet te pakken. Voor mij do-et-ie 't best! Je
zeg' anders maar dat we met minder duiten niet kun
nen trouwen.... Al vroeg-je het dubbele.,.. Vader zou
wel maken dat 't er was.... Nu-ie alles weet... En
gauw ook! Let maar op'-"' Toen Henri in den kring
van zijn speciale-kennissen vertelde van wat Loes ge
zegd had. riep een van hen uit:
,.'t Is toch een canaille van '11 meid!"
„Dat is ze ook", bevestigde Henri, heelemaal niet
gekrenkt door deze woorden over zijn bruidje, „dat
is ze ook. Maar dat komt ervan als je kinderen vertroe
telt, amice. Papa Hopmans krijgt z'n verdiende loon!...
En ik mijn duiten!"
„Of jé gelijk hebt, kerel?" vleide een andere spe-
ciale-kennis hem, „zóó mot-je tegenwoordig toen om
door de wereld te komen."
„O, zoo!" riep Henri vroolijk. en in het vooruit
zicht van de aandrijvende „zilvervloot", tikte hij, be
reid om een „rondje" te presenteeren....
I11 de Jrukste uren van den middag kon men,
in 't hartje van de groote stad een vrij-havcloozen
man zien rondsloffen. Z'n eene hand is door de
gevolgen van een beroerte in aanhoudende bibbe-
ring. En het opgezwollen, wit-bolle gezicht, waar vurige
plekjes op zijn afgeteekend, kondigt den drinkebroer
aan....
Hoe bij eigenlijk z'n ellendig bestaan voortsleepte,
begrijpt niet niemand. Er wordt over gefluisterd.... De
politie houdt een oogje op hem....
Want hij heeft iets op zijn kerfstok.
Om te maken dat zijne dochter kon trouwen
wat voor haar „reputatie" noodig was heeft hij'
indertijd, gestolen. De schoonzoon vertikte het om naar
het stadhuis te gaan zeggen ze als Willem Hop
mans niet „opdokte". Vijftien-honderd pop moest 't we
zen; op z'n minst....
Het geld kwam ook. Maar Hopmans wiens zaken
bitter-slecht stonden had zich aan valschheid in ge
schrifte schuldig gemaakt... Maanden duurde 't voor
dat 't gelukte.
Toen kreeg hij achttien maanden...
Bleef, na zijn ontslag in de stad rondzwerven zon
der te bedelen; als een van de havelooze zwcrvelin-
aeo. van wie niemand weet hoe zij. van den ecnen
dag op don anderen 111 het leven Wijven vasthaken...
neggen dat Willem Hopmans van diezen cn
?Wn' w,i IUSSCn iUlt vr<>eft<''' TiT die met hem te
doen hebben -- „douceurtjes" krijgt toegestopt....
En een heeft gezien, dat-ic ergens op oen stil, af
zitten; over bleelcers, die failliet dreigen te gaan;
over zwakhoofdigen, die naar 'n lintje verlangen;
over ministers van staat, die altijd geld kunnen ge
bruiken, ben ik benieuwd wat dit nu nog verder uit
zal werken. Als 't alleen de „daghelixe clap" gaande
zai houden, had 't gezwegen kunnen worden. Daar
zitten we niet om verlegen.
Ik wil Kuyper niet in bescherming nemen. Heele
maal niet! Ik heb nooit veel opgehad met zijn „re-
geeringsbeleid", zijn „vroomheid" en zijn manier van
afmaken alias „weerleggen" van tegenstanders;
en als 't de bedoeling van den heer Tideman is hem
zijn politieken nek te breken, dan kan ik niet an
ders dan hopen, dat hem dit gelukt. Maar gelooven,
dat dit mogelijk is, doe ik voorloopig niet. Eens heb
ik van Dr. Kuyper gezegd, dat ik hem listiger achtte
dan al het gedierte des velds, en daar blijf ik bij.
De heer Tideman en heel de pers zal ondervinden,
dat ik mij hierin niet vergis
De overweging, medegedeeld in het genoemde num
mer van 't Handelsblad, „om met de openbaarmaking
te wachten, ten einde den schijn te vermijden verkie
zingsmateriaal bij te brengen, zonder dat voldoende
tijd was voor de tegenpartij zich daaromtrent met
feiten en bewijzen te verklaren", is 'n overweging,
die door Kuyper zelf nooit zou zijn betracht.
Die strekt Mr. Tideman tot eere, maar... hij heeft
daardoor den tijd des oogstes voorbij laten gaan. Het
eenige wat nu al die openbaarmakingen nog zullen
vermogen, is Dr. Kuyper nog zwarter te maken dan
hij al is, en dat is niet wel mogelijk.
Als hopen bidden is, laat ons dan hopen, dat Dr
zelfde Paleis? Hoe groot is 't dan toch wel? Ik dacht
't te kennen in al zijn bij- en nevenzalen, cn nu
ontdek ik, dat nog geen tiende ervan mij bekend was.
Alweer maar nieuwe machines, nieuwe eetwaren,
nieuwe voorwerpen .nieuwe kunst. Zie de inzending
van de teekenschool te Schoonhoven. Zie de uizen
ding cn het werk van den heer F. A. Hoogendijk
aldaar, en verbeeld u niet, dat gij die koperen vazen,
die zilveren servetring; die bonbonière voor tien, twin
tig, dertig, honderd gulden mee kunt krijgen. Ilier,
in deze bescheiden vitrine herleeft de oud-Egyptische
de oud-Assyrische kunst. Hier denkt men aan 't geduki
van het oude Fenicië, dat ijzer en koper waagde te
kneden als weeke was.
Hier werd met weeken hamer op, koper geflaneerd.
Hier is in 't schemeruur met malsche vedelsnaren
Een hartsgeheimpje, dat natuur den kunst'naar
Toevertrouwde, in erts gefantaseerd."
Hier en bij nog 'n enkle andre van die stille, rustige
uitstallingen., zonder pretentie zonder lawaai^ neerge
zet om zwijgend voo'r zichzelf te spreken^ komt vóór
de vraag liet antwoord erop in u boven: Waar zoo'n
tentoonstelling eigenlijk wel toe dient. En dat antwoord
is kort en duidelijk: „Om te vergelijken". Als 't er om
le doen was, wie 't hardst schreeuwen kon, wie 't
meeste leven kon maken, dan wonnen het die beroer
de gramofonen. Maar dit is zoo niet. 't Is hier 0111 't
innerlijke te doen om de soliditeit en de wezenlijke
waarde, die 'n ding bezit, 't Is er hier' om begonnen,
om bij open doek en met opgetrokken gordijnen het
publiek te laten zien, hoe er gewerkt wordt en welke
.ingrediënten daartoe dienen. De laboratoria zullen u
inlichten omtrent de verschillende gehalten; en de Ut-
rechtsche handelsverecniging zond de spreuk in, die
elk koopman en elk winkelier in zijn kantoor of winkel
mag ophangen:
Een bedriegelijke weegschaal is den Heer een gru
wel; maar '11 volkomen weegsteen is Zijn welgevallen."
Spreuken van Salomo: XII.
Déarom is 't bij zoo'n tentoonstelling te doen: om
't publiek le vrijwaren tegen diefstal en l>edrog; tegen
lade-lichten en beurzensmjden naar de wijze van on
betrouwbare kooplui- die u schoenen leveren van pa-
picr-maché, kazen van kaarsvet, koper van blik, leer
het penseel, enz.
Op 't bepaalde oogenblik komt de leermeester bin
nen, deftig nadert hij den „daimio". maar zoo stil, alsof
hij over het witte tapijt, waarmee de vloer bedekt is.
zweeft.
Geen geluid kondigt zijn komst aan; zijn mond is
met 'n wit servet liedekt, opdat zijn adem niet met het
gelaat van den prins in aanraking zou komen.
Na 'n lange reeks van zwijgende begroetingen, hurkt
de schrijfmeester neer en begint met 'n ivoren pen
rechte strepen op 'tt papier te trekken. Als de leerling
die heeft nageschreven, behoort het tot de taak van
den leermeester zijn groote bewondering en verrukking
daarover te kennen te geven.
Hij moet diep getroffen schijnen door het wonder
lijk talent, dat de knaap aan den dag legt, maar
uiterlijke betuiging van zijn gevoel bepaalt zich tot
gebaren, ,\vant het is hem niet vergund .tot den prins
te spreken. Maar hij mag een der" meisjes, die in d«
kamer dienst doen, en gedurende het les-uur stil e"
zwijgend langs den wand zitten, tot zich roepen, e»
haar ver genoeg van den prins verwijderd op
dragen, bij zijn verheven leerling de tolk te zijn vat
zijn vurige bewondering voor diens calligrafisch ta
lent.
Zoo heeft prins Kumi nu die naar ieders oor
deel veel te klein van gestalte was schrijven geleerd-
t. 4
HET MOORDPROCES BECKERT.
Wij hebben onlangs reeds gemeld, dat Beckert, -n
kanselier van het Duitsche gezantschap in Santiag'
(Chili), die den portier van het gezantschap ver
moordde, het lijk verbrandde, en het gezantschaps
gebouw in brand stak, ter dood veroordeeld werd.
De Chileensche bladen geven thans talrijke bijzon-
derheden over het proces, \yelke alle aantoonen, ®el
welk een geraffineerdheid Beckert te werk ging, die
zooals men zich zal herinneren het lijk van den P°r
tier zijn eigen kleeding aantrok, om het te doen voor
komen, of hij zelf vermoord was, en op die wijze rus
tig te kunnen gebruik maken van de door hem °n„
vreemde gelden. Zoo niet prof. Basterruca door
ontdekking, dat het gebit van den vermoorde gehe®
gaaf was, op de gedachte was gekomen, dat het nis
Kuyper spoedig daar mag wezen, waar hij zijn plaats vaH (ijnnen van papier met stijfsel. En de knoei- i Beckert kon zijn, zou het bedrog niet'zijn uitgek"
bereid weet, nl. in den hemel. I)an zijn wc althans grage exposanten, die dil nog niet weten, komen straks men- Eerst deed Beckert het voorkomen of hij 'f'
hier van hèm en zijn politiek geknoei af. lnoj do kousen op 't hoofd thuis, rood van schaamte, zelfverdediging den portier had vermoord, maar te®'
hier van hèm en zijn politiek geknoei af.
Evenwel: De Middenstandstentoonstelling!
Misschien deed ik 't beet, wanneer ik zei: Kom
over! Koop een retourtje Amsterdam, betaal twee
kwartjes entrée en bekijk zelf de entourage; want
't is bijna onmogelijk, om 'n beschrijving, laten we
zeggen: 'n opnoeming van alles te geven, en geen
onrecht te plegen door dezen en dien over 't hoofd
te zien of niet te noemen. Ge hebt 't woord „Mid
denstand" hooren noemen, en in uw fantasie al zoo
een en ander u voorgesteld wat ge zien zult; maal
ais ge de groote zaal zijt binnen gegaan een
voorportaal nog maar van 't geheel dan wordt ge
u aanstond bewust, dat ge beland zijt op 'n soort
van wereldkennis, waar wel is waar, niet gehost of
gezongen wordt, maar toch, evenals op 'n kermis, van
daar ls' V er iets to bedenken, wat ge
daar niet koopen o£ bestellen kunt? ,1a, 't is waar
scheldend op bezoekers cn jury, die,,
„Indien ongeoorloofde praktijken worden uitgeoe
fend ten nadeele van schatkist en burger, handel en
fabrieken, en zooals 't schijnt tot dusverre buiten 't
bereik der wetten, dan is tentoonstelling plicht en
heilzaam.
slotte bleek, dat het een moord was met voorbedach
ten rade. De brand in het gezantschap geschiedt
opzettelijk, om het bewijs van zijn geldverduisteri®
gen en vervalsching van boeken, te doen verdwijn®"
Tot voorbereiding van de misdaad, had Beckert 1
[voren verschillende anonyme brieven aan den Duit
(Ingez. spreuk door de Utr. Ilandelsverocniging.) 18<;ken gezant en aan zichzelf gericht, waarin w®r'
En tegen die „ongeoorloofde practijken", die vallen 1 schBlende 'eetnf»611 V10,0,"1 e.n de brandstichting. V®
„buiten het bereik der wetten"" zal de jury wak^ teudetoefwM^v!" beYe8tiSd' 'lat de verk^
in der wetten plaats, en zooveel zij vermag schatkist zijn inkomsten nlet kon samengaan
en burger vrijwaren tegen nadeel en bedrog. 1 WauwM^mi.
Zoudt Ge niet eens komen kijken, lezers, naar onze worden mL 1? bet doodvonnis niet voltrokk
„Middenstandstentoonsteïling?" De kosten van hei reis- wol niot t,„ Reckcrt zal de Chileensche gevange
geld en de moeile van 't aanteckeningen-maken zult e-enB a e,1(* verlaten- Want hij is niet alleen
Ge U niet beklagen. °en ®0?rd ter dood veroordeeld, maar ook #e
kt is brandstichting tot levenslange gevangenisstra'
H. d. II ®n bovendien wegens ontvreemding van gelden en ve>
aisching van een pas tot 25 jaar gevangenisstraf-
