Sneden, Kneuzingen en
Wonden.
Plaatselijk Nieuws.
lelijk niets anders dan hemden, in ruimeren zin des
woords.
WANHOOPSDAAD.
Men vrouw uit Berlijn kwam Donderdag hare twee
kinderen, een meisje van acht en een jongen van
elf. die bij vreemde mensehen te Woxfeldc worden op
gevoed, opzoeken. Zij nam de kinderen mee naar een
korenveld en trachtte ze daar dood te steken. Er ont
stond een vreeselijne worsteling tusschen de moeder
en de kinderen, waarbij de jongen erin slaagde, te ont
komen. Het meisje kreeg een diepen messteek in de
borst.
De vrouw bleek, toen mén haar in hechtenis nam,
krankzinnig te zijn van verdriet over de scheiding
van hare kinderen.
EEN HOEVE ZONDER PAARDEN.
Een paardelooze hoève, zegt De Auto is een uni
cum, dat nog slechts in Amerika gevonden wordt. In
Zuid-Dakota is nl. een groote farm, waar in t ge
heel geen paarden, ossen of muildieren voor trek-
diensten gebruikt worden, doch alles met benzinemo
toren geschiedt, welke volgens de eigenaars der farm,
voor den landbouw onontbeerlijk zijn.
Alle gebouwen worden met electriciteit verlicht,
welke door een motor geproduceerd wordt.
De karnmachines worden door motoren gedreven;
door stationnaire motorkracht wordt het stroo en
het veevoeder gehakt en gesneden.
Met een 18 pk. tracteur wordt geploegd en door
kleinere tracteurs geëgd, terwijl ook door motoren
wordt gezaaid. De maai-, bind- en dorschmachines
worden ook door motoren gedreven en alle transpor
ten geschieden per auto. De farmers verklaren op die
manier veel tijd te besparen.
EEN PAARDELOOZE ZONDAG TE LONDEN.
Wij hebben indertijd gewag gemaakt van het plan
van den heer Thomson Lyon, lid van den gemeente
raad van Westminster, en een bekend specialiteit op
het gebied van aanleg en onderhoud van wegen, om
bij wijze van proef een dag het verkeer met paarden
en rijtuigen te Westminster uit te schakelen. Z. i.
zou dan duidelijk blijken hoeveel zindelijker en ge
makkelijker het verkeer te Londen zou zijn, indien
voertuigen met paarden worden verboden.
Dit plan vindt, naar de Engelsche bladen melden,
ondersteuning. Een commissie is gevormd, om den
paardeloozen dag voor te bereiden. Dezer dagen zal
in een vergadering de heer Thomas Lyon zijn plan in
details uiteenzetten, waarna de voorloopige maatre
gelen voor de interessante proef zullen worden vast
nog altijd geweldige jagersavonturen
Verleden week
heeft hij een leeuw met prachtige manen, een leeuwin
en vier neushoorndieren neergelegd. I)c- ff
door Hoosevelt's lood midden in den
en viel, zooals hel behoort voor Roosevelts loeten
morsdood neer.
IN DE ITAHAANSCHE KAMER.
Over de onstuimige tooneelen in de Kamer^^ het
Volgende mede te deelen. Het wa;s bij
ging over het wetsontwerp betreffende de
fubfidies voor de handelsmarine. De tribunes waren
overvol Te midden der discussies riep de republikein-
sche afgevaardigde Colaganni eensklaps uit: „Men
heeft Nasi veroordeeld, omdat hij zich waarde ooze
MET ZEPPELIN NAAR DE NOORDPOOL.
een leeuwin Berlijnsche telegrammen hebben ons reeds de niede-
d deeling gebracht, dat door professor von Hergesel en
Zeppelin een vereeniging is opgericht voor i'oolon-
derzoek, waarvan het doel zijn zal met een bijzon
deren, daarvoor expresselijk vervaardigden Zeppelin-
ballon te pogen, de arctische streken te doorzoeken, winterhalfinM"'
en de Pool te bereiken. De bekende luchtreiziger, voor alle vakken tezamen flo per wintelhaUJaar;
prof. von Hergesell, was Zondag te Kiel, om met den
keizer over dit plan te overleggen; de keizer keurde
het niet alleen goed, maar trad als protector, be
schermheer der nieuwe vereeniging op.
Het denkbeeld, met een luchtballon naar de Pool
voorwerpen heeft toegeëigend. Men zou thans met
meer recht een minister en de afgevaardigden, dir
de ontwerpers zijn van de contracten met de han
delsmarine, voor het gerecht kunnen dagen. De mi
nister-president Giolitti wilde Colaganni tot de orde
roepen maar reeds had Chanzer, de niimstei van
posterijen en telegrafie, zich op Colaganni geworpen.
Het werd een algemeene vechtpartij. Chanzer, wiens
kleeren gescheurd waren, werd door zijn vrienden
weggebracht. De voorzitter liet de tribunes ontrui
men; doch daar het tumult in de Kamer aanhield,
was de voorzitter weldra genoodzaakt de zitting op
te heffen. Te midden van het lawaai was zelfs een
inktkoker geworpen naar de plaats, waar Tittoni zat.
Tal van leden brachten een ovatie aan Chanzer en om
heisden hem. Toen Colaganni, vergezeld van de leden
der uiterste linkerzijde, het gebouw verliet, werd hij
door een menigte van drie honderd personen toege
juicht. De politie moest tusschenbeide komen, om too-^,
neelen van wanorde op straat te voorkomen en Chan
zer reed in een rijtuig met den oud-minister Pantano
naar huis.
De oppositie betreurt het voorgevallene; zij vreest
dat de regeering er partij van zal weten te trekken
en een votum van vertrouwen zal uitlokken. Alle
bladen, ook die der oppositie keuren de woorden van
Colaganni af.
OOK DAAR GEEN ZOMER.
't Wil nog maar niet zomeren op de hooggelegen
plaatsen in de Appenzeller bergen. De hotels stoken
nog altijd de kachel en de heele natuur ziet er niet
veel anders uit dan in den winter. Aan het Santis-
wirtshaus zijn de ruiten geheel of voor twee derden
dichtgesneeuwd, terwijl de ijskegels van het dak han
gen.
GEHEIMZINNIGE AANSLAG.
In hét arsenaal te Toulon heeft in den nacht van
deelt uitvoerig den loop der geschiedenis mede. Zooai
bekend, is aan Rijk, Provincie 011 (.enioente subsi^'
gevraagd. De gemeente heel. al reeds f lot) toegestaan
De cursus zal gedurende 2 winterhalfjaren worden gjj
houden en 15 September a.s. beginnen. Minverino.
geilden zullen voor half geld, onvermogend en voor
niets den cursus kunnen volgen. Het leergeld bedraagt
ilcken tezamen f 15 per winterhalfjaar
voor de verplichte vakken: boekh., handelsrekeiien,
Nederlandsche taal, aardrijkskunde en gewoon rdkenen
f 12, voor één laai f 7.50. voor beide talen (Duitsch
en kngolsch) f 10.
De ontvangsten der bcgrooting wijzen do volgen^
te gaan, is reeds meer dan '30 jaar oud. Twaalf jaar posten aan: c
geleden heeft Andrée de uitvoering van dit plan aan- Subsidie ïnkehcis\ei eemging 1 _.r> Mj;
bijjc ofirovinrdieden die vaard, maar hij heeft zijn reis met een ballon van j subsidie Ruk f 350; subsidie 1 rovmcic SU >sidi0
recht een minister en Oe afgevaardigden, aie j met den dood moeten bekoo-Gemeente f 100; tezamen f roO.
ontmeten met de han- I In S1907 heeft de Amerikaan Wellman het plan
weer opgevat; maar tot dusver is het nog niet tot de
uitvoering gekomen. Thans zal de nieuwe Duitsche
vereeniging, gebruik makende van Zeppelin's uitvin
ding, den bestuurbaren ballon, pogingen aanwenden,
om het plan op anderen grondslag uit te voeren.
De voorloopige werkzaamheden voor de uitvoering
zullen in 1910 beginnen, en waarschijnlijk zal in
1911 de eerste proeftocht plaats hebben. Als uitgangs
punt is de Crossbaai op Spitsbergen uitgekozen. De
et plan is oen kleine bijdrage Ie vragen aan
gemeen Belang, daar de vereeniging zelf geen F
jaarlijks aan subsidie kan bijdragen. De ondenvijskrjcl,.
ten zijn in onze plaats te krijgen, behalve een lee,
raar voor boekhouden. De heer Deenik heeft zich be
reid verklaard als directeur der school op te treden
en les te geven iu Duitsch en Engeisch.
Daar de cursus zal beginnen 15 September a.s. en
de subsidies over het jaar 1910 zullen worden uit-
gekeerd hoopt het bestuur de kosten van het tijd-
westkust van Spitsbergen is gedurende een groot stip 15 Sept. 19091 Jan. 1910 uit de ontvangsten
dept van het jaar ijsvrij, zoodat daar een goed punt
moet kunnen worden gevonden voor de door Zeppe
lin en Hergesell bedoelde tochten. Die westkust is trou
wens nog steeds het uitgangspunt geweest voor de
tochten der Noordpoolreizigers. Daar had Andrée zijn
ïfallonhuis opgericht en steeg hij 11 Juli 1897 op
om nooit terug te keeren. Hij en zijn beide makkers,
Nils Strindberg en Knud Frankel, hebben hun onder-
zoekingsdrang betaald met hun leven.
te dekken, zoo niet dan stelt het bestuur zich per-
soonlijk borg voor het tekort. Ook zal noodig zijn
om zoogenaamd bedrijfskapitaal te hebben, een ren
teloos voorschot van f 700. Het bestuur meende dat te
plaatsen in 28 aandeelen van f25. Het bestuur had
bereids 15 aandeelen genomen.
Met algemeene stemmen wordt alles wat 't bestum
in dezen had gedaan goedgekeurd.
Eveneens wordt met algemeene stemmen goedge-
gesteld. De ontwerper van het plan is van oordeel 6 op 7 Juli een zeer geheimzinnige aanslag plaats ge-
dat Londen op het verkeer per as 10 ets. op de had. De dienstdoende gendarme Castelli, deed geheel
f 12 kan besparen, door uitsluitend mechanische kracht alleen de ronde in het gedeelte van het arsenaal, waar
aan te wenden.
SCHEPEN VAN BETON.
De uitvinding van steenen schepen moge een nieu
we overwinning zijn van de moderne techniek toch
wil de overlevering, dat reeds eenige vrome broeders
voor eeuwen en eeuwen uit Schotland den Oceaan
overstaken in bakken van steen om Amerika te
evangeliseeren.
Het moderne steenen schip zal te danken zijn aan
de uitvinding van den Italiaanschen ingenieur Ga-
bellini, die op dit eigenaardig onderdeel der scheeps
bouw techniek reeds jaren lang experimenteerde.
Zijn stelsel is de zuivere toepassing van het be
ton. Hij vervaardigde voor zijn proefschip een geraam
te van ijzer, en spande daarover een rasterwerk van
gevlochten ijzerdraad. Evenals dit geschiedt bij het
leggen van betonvloeren, verspreidde de bouwmeester
over deze laag zijn beton.
De romp van zijn schip was daarmede klaar. Heel
dik behoeft deez niet te zijn, wat aan het gewicht
ten goede komt. De afwerking is betrekkelijk eenvou
dig, aangezien men de betonlaag. overpleisteren en
zoo glad kan polijsten als marmer. Dit heeft weer het
voordeel, dat geen schelpen en andere zeedieren zich
aan den scheepswand hechten.
Het dek en de brugen zijn volgens dezelfde metho
de gebouwd.
Zoo heeft de ingenieur Gabellini een proefschip
verkregen, dat tal van voordeelen oplevert; het is
brandvrij, zijn geheele inwendige ruimte is vrij voor
kajuiten, ruimen en machineafdeeling, zonder dat er
eenige ruimte opgeofferd dient te worden aan con
structieve doeleinden. Kans op lek stooten is uitge
sloten door de hardheid van het beton; trouwens ten
overvloede is de inwendige ruimte door cementwan-
den afgescheiden. De uitvinder heeft reeds een maat
schappij tot stand gebracht, welke een aantal beton-
pontons gebouwd heeft voor den overvaartddienst op
de rivieren de Po en den Tiber. Doch hierna gaat de
maatschappij eenige steenkolentransportschepen op
stapel zetten voor de Italiaansche regeering.
Zonder dat het schip van beton in éen slag een her
vorming teweeg zal brengen in de scheepsbouwerij,
om er het hout en staal te vervangen, schijnt deze
nieuwste toepassing van het gewapend beton een
belangrijke technische toepassing.
ROOSEVELT.
Roosevelt lveefi, volgens de Amerikaansche kranten,
vroeger het bagno stond, toen hij plotseling uit den
buiten idiienst gestelden kruiser „Magenta" een in grijs
linnen gekleed matroos, die een vrij groot pak droeg,
naar beneden zag gaan. Dc man wierp dat pak in
een schuit, waarin zich twee man in burgerkleeding
bevonden. De gendarme sommeerde daarop de drie
mannen uit de schuit te komen; zij roeiden echter weg,
waarop de gendarme in een andere schuit sprong. De
onbekenden roeiden terug, overvielen hem, en een
hunner sloeg hem met een knuppel op het hoofd,
terwijl de beide anderen hem met een mes wonden
toebrachten aan den schouder en de dij. Dc gendar
me viel een oogenblik in zwijm en de aanvallers, die
dachten dat hij dood was, wierpen hem in het water.
De man kwam echter weder bij, hield zich vast aan
een -houtvlot en slaagde erin aan wal te komen hij
oen wachthuis.
Toen hij het gebeurde meedeelde, werd onmiddellijk
alarm geslagen, er werden, er werden patrouilles uit
gezonden om de boosdoeners op te sporen, echter
zonder resultaat.
Het merkwaardigste in deze geschiedenis is wel, dat
liet geheele drama werd afgespeeld, zonder dat écn
der talrijke schildwachten in het arsenaal iets hééft
gehoord. De gendarme verklaart immers om hulp te
licbben geroepen en in de. stilte van 'den nacht moet
toch ook een plomp zijn gehoord, toen hij in het
water werd geworpen. Bovendien is het vreemd, dat
de gendarme geen gebruik heeft gemaakt van zijn
revolver. Was dit geschied, dan moest het de aan
dacht van de schildwachten hebben getrokken. Vice-
admiraal Marquis heeft een zeer nauwlettend onder
zoek in deze geheimzinnige zaak gelast.*
AMERIKAANSCHE ZEDEN.
Een der rijkste erfdochters uit Atlanta (Vereeuig-
de Staten van Noord-Amerika) een echte dollarprin
ses, Silvey Speer genaamd, ging er verledeu jaar Oc-
tober in een onbewaakt oogenblik met haar chauffeur
van door, waarna deze nog bet tweede buitenkansje
had met de rijke en bekoorlijke Amerikaansche te
trouwen. Deze week is de jeugdige Silvey alweer van
haar man gescheiden. Zij had een eisch tot echtschei
ding ingediend op grond, dat haar bedwelmende mid
delen waren toegediénd en zij niet wist wat zij deed.
Het gescheiden mevrouwtje, die nog slechts achttien
zomers telt, is terstond nadat de echtscheiding was
uitgesproken, onder de hoede van haar moeder naar
Europa op reis gegaan.
Op ongeveer dezelfde plaats heeft ook Wellman zijn keurd het bestuursvoorstel om voor een voormiddag,
ballonhuis opgeslagen, maar tot een opstijging heeft j harddraverij op den dag der groote harddraverij f5
hij het niet gebracht. Na de voorloopige proefnemin- subsidie te geven. Algemeen werd dit idee der voor
gen in 1906 heeft hij in 1907 en 1908 gepoogd op middagharddraverij toegejuicht. De geldmiddelen der
te stijgen, maar zonder succes. Thans is zijn ballon- vereeniging gedoogen evenwel geen grootere bijdrage
huis door den stormwind vernield, zoodat hij dit jaar te geven.
waarschijnlijk niet eens zal kunnen komen tot waar- De voorzitter wekte alle winkeliers nog op, om zoo
nemingen en proefnemingen. veel als in hun vermogen was op den feestdag van
De Crossbaai, waar Hergesell en Zeppelin hun hal- onze Harmoniekapel, dat feest luister bij te zetten,
lonhuis willen oprichten, ligt ten zuiden van het D8.- Verder werd de aandacht gevestigd op het Incasso-
nen-eiland. De baai is goed beschut door een eilanden- bureau.
groep die westelijke winden opvangt, en Konig-Jacob- De vergadering werd bijgewoond door 26 leden.
land, dat ten zuid-oosten van de baai gelegen is. De
topografische gesteldheid wordt door de beide koene
mannen als buitengewoon gunstig beschouwd. De bal
lon zal waarschijnlijk in het volgende jaar over Noor
wegen naar Spitsbergen worden gebracht.
Hierna sluiting.
SCHAGER HANDELDRIJVENDE- EN INDL'STRI-
EELE MIDDENSTANDSVEREEMGING.
in het lokaal van den heer W. Roggeveen vergader
de Donderdagavond de bovengenoemde vereeniging.
De voorzitter, de heer P. Raat, opende met een har-
lelijk woord van welkom de vergadering, daarbij tevens
uitvoerig stilstaande bij de actie, die tegenwoordig van
den Middenstand uitgaat, herinnerend aan de Midden-
standstentoonstelling die thans te Amsterdam wordt ge
houden. Indertijd had een minister gezegd, dat de
Middenstand eerst moest toon-en zelf iets te kunnen,
dan eerst kon zij aanspraak maken op steun der re
geering. Welnu, de voorzitter van den Bond. de heer
Meeuwsen, had met trots hij de opening de- tentoon
stelling gezegd, dat nu de Middenstand had getoond iets
te kunnen, daar zonder eenigen steun van rijk, provin
cie of gemeente deze groote tentoonstelling was tot
stand gekomen. Minister Heemskerk had die meening
onderschreven en de medewerking van het Rijk aan
den Middenstand toegezegd. Spr. eindigde met een
warme opwekking, dat, al is het dan in het klein,
ook wij allen aan do actie die van den Middenstand
uitgaat, zouden deelnemen.
De heer J. II. Schone leest daarna de uitvoerige
notulen, die onveranderd worden goedgekeurd.
Algemeen werd goedgevonden, dat het bestuur voor
een huldeblijk aan den Bondsvoorzitter, f 5 had Bijge
dragen.
Voorzitter deelt mede, dat de enquête over de Ne
ring verzekering weinig resultaat heeft opgeleverd, om
dat de leden de hen toegezonden vragenlijsten slecht
of in 't geheel niet hadden ingevuld. Het bestuur had
deze zaak nu evenwel op andere wijze aangepakt, per
soonlijk de leden bezocht en nu wees alles er op,
dal ook spoedig deze zaak haar beslag zou krijgen
en een onderlinge neringverzekering levensvatbaarheid
zou blijken te bezitten.
De heeren N. Wilhelm en P. Meurs Pz., werden
met algemeene stemmen als leden aangenomen.
De beschrijvingsbrief voor het Bondseongres, waar
als hoofdpunt het credietvraagstuk en de middenstand
op stond vermeld, gaf geen aanleiding tot bespreking.
Tot afgevaardigden werden gekozen de heeren C. Rog
geveen Cz. en Jb. Koster. i
Aan de orde was nu het punthet oprichten eener
j Handelsavondschool met 2-jarigen cursus. Voorzitter
RECLAMES.
O—
Dc lilooslcrbulKcm.
Dc Heer Johannes Coruelis Adriaans, landbouwer
te Westerhoven N.B., zeide ons:
„Ik kan bewijzen dat de Ivloosterbalsein een
uitmuntende balsem is voor sneden, kneuzingen en
wonden.
Op zekeren dag voor tijdverdrijf aan het hout hak
ken zijnde, bezeerde ik mijn linkerhand zoodanig, dat
de knokkels vaneen gespleten, en de beentjes zicht
baar waren. De vreeselijke pijnen die ik uitstond, zijn
niet te,beschrijven. Natuurlijk kon ik mijne werkzaam
heden niet verrichten en was ik genoodzaakt thuis te
blijven. Ik herinnerde mij dikwijls vair de goede wer
king van den Mloostcrbalseiit. Klooster SanctaPau-
lo, te hebben vernomen en besloot ook dezen aan
te wenden. Ik kocht bij den winkelier Van den Dun-
gen een potje li loost crbalsem en smeerde dezen
op de wonden. Het resultaat was, dat de pijnen min
der werden en meer dragelijk. Na 14 dagen den Kloos-
terbalsom te hebben aangewend, was mijn band
geheel genezen en kon ik weer geregeld mijne werk
zaamheden verrichten. Als ik den Kloosterbalseui
niet had aangewend, had ik zeker mijn leven lang
een stijve hand moeten houden. Gij moogt dit vrijelijk
puliliceeren".
De Kloosterbalsem, welke alle wonden geneest en
dé pijn onmiddellijk verzacht, mag in geen enkele
huishouding ontbreken, teneinde bij de zoo dikwijls
voorkomende kleinere en grootere ongelukjes steeds
onmiddellijk bij de hand te zijn.
Prijs per pot van 20 gram 35 ct., van 50 gram
75 ct., van 100 gram f 1.20 en van 250 gram f 2.50.
Hoe grooter pot. hoe voordeeliger dus
Verkrijgbaar bij Drogisten, Apothekers en de beken
de depothouders.
het midden van het vertrek was een hanglamp, maar
ook deze verlichtte het vertrek uiterst spaarzaam.
De drukkersjongen kwam alle Kwartieren om de
gereed-zijnde copy in ontvangst te nemen.
Ook nu werd er weer aan de deur geklopt.
„Binnen," riep Kalsbach en schreef zonder naar
den binnentredende om te zien ijverig voort.
De bezoeker bleef evenwel aan de deur staan.
„Hier," zeide Kalsbach, diff bepaald in de meening
verkeerde dat het een drukkersjongen was en hij
legde een vel beschreven papier neer, dat de jongen
moest meenemen. „Het slot kan je binnen vijf mi
nuten halen."
De bezoeker bewoog zich niet.
„Nu, hoor je me niet," riep Kalsbach ongeduldig
en keek om.
Doch in datzelfde oogenblik staarde hij naar de
deur. Wat was dat? Toen sprong hij vlug op.
„Albrecht Albrecht!" riep de bezoeker uit eu
snelde met uitgebreide armen op hem toe. Het was
de overste.
De beide broeders omarmden elkander dit voor
de eerste maal sinds lange jaren.
„Kom Feodoor, kom," zeide Kalsbach, terwijl liij
zijn broeders hand vatte en hem naar de kleine sofa
trok.
„Albrecht, ge hebt mij gered," riep de overste be
wogen uit. „Dezen dezen dienst zal ik je nimmer
kunnen vergelden, al zou ik dat nog zoo graag willen.
Elk woord van dank dat ik je zou kunnen zeggen,
lijkt mij nietig tegenover hetgeen je voor mij hebt
gedaan."
„Houd op," riep Albrecht. „Toen we nog jongens
waren, nam ieder van ons de hem door den ander
bewezen diensten op, als iets dat vanzelf sprak, en
dan waren geen woorden van dank noodig. En dat
gij nu tot mij gekomen zijt, vat ik zoo op, dat alles
wat ons sedert den jongelingstijd gescheiden heeft,
nu is uitgewischt."
De overste drukte de hand van zijn broeder in de
zijne.
„Wanneer dat mogelijk zou zijn," zeide hij met
een diepen zucht.
„Het is mogelijk! Waarom zouden niet twee tegen
standers, die elkander dapper en eerlijk bevochten,
wanneer de vrede is gesloten, elkaar de hand reiken?
Wij willen in vrede met elkaar leécn. Wat ons heeft
gescheiden onze meeningen blijven dezelfde, maar
wij hebben punten van aanraking en overeenstemming
genoeg, onze oude goede moeder, hetzelfde bloed dat
ons in de aderen vloeit, beiden een eerlijke overtui
ging, om met elkaar te kunnen blijven leven Alles
wat er is geschied ligt achter ons en we willen ons
alleen met de toekomst bezighouden
mi®schi?n gemakkelijker vallen dan
mij, zeide de overste. „Ik ben zeer gestreng opgetre
den tegen je zoon, maar
„Feodoor, het gebeurde ligt achter ons," viel Al
brecht hem in de rede.
„We zullen dat begraven, maar vooraf moet ik
j alles meedeelen. Het zal mijn hart verlichten. Al
brecht, ik zal u wel niet behoeven te zeggen, dat ik
u niet heb willen krenken, en meende alles wat ik
deed aan mijn overtuiging en eerlijkheid verplicht
te zijn. De eer van mijn stand was ook de mijne en
die heeft al mijn handelingen geleid; eerst in den
laatsten tijd, toen het noodlot mij zwaar zeer
zwaar bezocht, is bij mij de twijfel ontstaan, of ik
niet te ver ben gegaan. Dat drukt mij heel zwaar,
Ik heb uw zoon diep gekrenkt, maar ik geloofde al
leen mijn plicht te gehoorzamen."
„Halt Feodoor," riep Albrecht uit, „het heeft Her-
mann en mij diep getroffen toen hij uit den officiers
rang werd verbannen. Ik was toen werkelijk boos op
je, vooral omdat ik het gevoelen van Hermann over
het duel volkomen deel, vandaag ben ik er ;u
dankbaar voor, want het is het geluk van mijn zóón
geweest. Hij zou met de dochter van Eger nimmer
gelukkig geworden zijn, dat bekent hij zelf, nu het
meisje zich met zijn vijand heeft verloofd. De ver
houding tusschen Eger en mij, was trouwens reeds
zeer gespannen en zou op den duur ondraaglijk zijn
geworden. De man hoopte, dat ik als schoonvader zij
ner dochter, zijn bedriegelijke ondernemingen zou
steunen, hij beloofde mij zelfs een aandeel in de
winst, en toen ik dat alles zeer beslist van de hand
wees, toen ik hem zeide, dat ik in mijn courant nim
mer een woord tegen mijn betere overtuiging in zou
neerschrijven, heeft hij mij vanaf dat uur gehaat, nog
meer dan tevoren. Ook dit heeft Hermann ingezien.
En nog op een andere wijze heeft het gebeurde gun
stig op hem gewerkt. Het verkeer met zijn colle
ga's, die bijna allen reserve-officieren zijn, bezorgde
hem menige moeilijkheid. Daarom heeft hij zijn rech
terlijke loopbaan vaarwel gezegd en is toegetreden tot
de redactie van mijn courant. Daarmede heeft hij een
mijner vurigste wenschen vervuld, want Hermann kan
nu eenmaal het blad, dat mij zooveel geluk heeft ge
geven, hooger opvoeren. En hij gevoelt zich gelukkig
in zijn nieuwen werkkring. Zie, zoo is alles geloopen
en wij zijn er zeer tevreden over. Doch wij zitten hier
in dit onvriendelijke vertrek, ga mee naar mijn huis,
ik heb in jaren niet aan mijn vrouw en Hermann zulk
een welkomen gast meegebracht."
„Vandaag niet," zeide de overste. „Ik ben te ont
roerd, ik zou mij niet goed kunnen houden als ik
Hermann ontmoette en ik wil hem met eerlijke vreug
de de hand reiken. Laat mij tijd. De dag van heden
heeft mij zooveel verdriet en vreugde gebracht, dat ik
liet mijzelf alles nog niet kan verklaren. Mijn vrouw
en mijn dochter weten nog van niets ik heb al-
i leen alles gedragen en doorleefd. Morgen kom ik
«U ie om jo vrouw en Hermann te begroeten en
•hier is mijn hand ik ben daar blij over."
Kalsbach hield de hand van zijn broeder vast.
„Je hebt gelijk, het is beter zoo. De mijnen zou
den u misschien toch wat beschroomd ontvangen,
daar zij nog niets vermoeden."
Feodoor, ik heb heden hetzelfde gevoel, dat ik
eens had vele jaren geleden toen ge als knaap vooi
de eerste maal met vacantie van de cadettenschool
thuis kwaamt. Al je vroeger speelgoed had ik netjes
opgepoetst en wat ei; gebroken was, had ik uit het
mijne aangevuld; ik kon het oogenblik van je komst
onmogelijk afwachten. "Wij hadden als jongens dik
wijls gevochten en gekibbeld, maar daaraan dacht ik
niet meer. Wij zouden in éen kamer slapen, jouw bed
was reeds den vorigen dag in orde gebracht, en des
avonds toen ik ging slapen, kon ik de verzoeking
niet weerstaan om in jouw bed te kruipen en daarin
te slapen. Ik kreeg daarvoor den volgenden morgen
een geducht standje, maar verdroeg dat zeer gedul
dig, want ik schaamde mij er voor te bekennen, dat
ik het had gedaan uit blijdschap over jouw terug
komst; ik geloofde dichter bij je te zijn, wanneer ik
in je bed sliep. Ik heb sedert dien tijd er niet meer
aan gedacht, maar nu staat het mij weer glashelder
voor den geest."
Zwijgend had de overste naar zijn broer geluis
terd. Hij was diep ontroerd. Nog een hartelijke en
krachtige handdruk en daarop verwijderde hij zich
snel.
Dr. Kalsbach hield hem niet terug. Een tevreden
lachje gleed er over zijn gelaat, hij wist nu, dat de
hardste korst, die sedert jaren om het hart van zijn
broeder was gekomen, eindelijk verbroken en ge
smolten was.
Bruno was weer uit de badplaats teruggekomen,
men achtte hem geheel genezen. Maar dat was toch'
niet het geval. De frischheid en de kracht der jeugd
schenen geweken. Zijn oogen waren groot en dof en
op zijn gelaat lag een trek van droefheid, een stille
klacht tegen dengene, die hem zijn gezondheid had
ontroofd.
Kalsbach liet hem door Dr. Borchers onderzoeken,
en het resultaat was bedroevend.
„Wanneer hij zich zeer ontziet en elke lichamelijke
Inspanning vermijdt, dan bestaat de mogelijkheid, dat i
na verloop van jaren zijn gezondheid terugkeert,'' zoo
heette het. „Zijn borst zal steeds wel zeer zwak blij- I
ven. Hij mag zijn studie in de chemie dan ook niet
voortzetten, want daarbij moet hij te veel schadelijke
gassen en dampen inademen en deze zouden voor zijn
zwakke en zieke borst in de hoogste mate gevaarlijk
zijn."
Kalsbach schrikte niet weinig. Door de ruwheid
van dien luitenant was een geheel menschenleven ver
nietigd, en de straf die de schuldige daarvoor had
ontvangen, had slechts bestaan in een veertien da
gen kamerarrest. Kalsbach peinsde er over hoe er
nu het best voor Bruno zou kunnen worden gezorgd.
Hij liet diens vader, zijn ouden corrector in zijn
kamer komen.
„Soltau, wat ben je besloten te doen met het oog
op de toekomst van je zoon?" vroeg hij.
„Nog niets," antwoordde deze. „Ik wilde hem voor
eerst den tijd laten om volkomen te herstellen, want
hij is nog zeer zwak; daarna zou hij zijn studie voort
zetten, wanneer hij zich daartoe krachtig genoeg
gevoelt."
„Wat heeft dokter Borchers je gezegd?"
„Dat Bruno zich zeer moet ontzien."
„Verder niets?"
„Neen."
Kalsbach zweeg een oogenblik.
„Je moet de volle waarheid weten," zeide hij toen.
„Borchers heeft mij gezegd, dat je zoon zijn studie
niet mag voortzetten, omdat dit voor hem te gevaar
lijk is."
De corrector staaarde voor zich heen, deze woe
den schenen hem zeer te treffen.
„Het is zijn lievelingswensch, en het zal hem zeer
hard vallen er van af te zien," antwoordde hij-
„En toch moet het," zeide Kalsbach. „Gij moogt
hem dat wel is waar niet zeggen, maar ik heb er
toch al reeds eens over nagedacht, wat ik voor hem
zou kunnen doen. Ik heb al eens gedacht, als we
jouw taak eens wat vergemakkelijkten en Bruno als
tweeden corrector aanstelden? Ofschoon het ls lang
geen aangenaam beroep om steeds de correcties te
moeten lezen."
„Neen, ik bid u, doe dat niet," riep Soltau uit,
„ik heb mijn beroep uit nood gekozen, ik heb er mij
ingewerkt en er mij langzamerhand aan gewend. Ik
heb nooit geklaagd maar dikwijls overviel mij een
drukkend gevoel, dat ik niet meer dan een machine
ben. Ik ben het ook, ja een uurwerk, dat eiken dag
denzelfden tijd aanwijst en dezelfde uren slaat. Ik
ben er aan gewend, maar Bruno's geest is te leven
dig, hij heeft andere wenschen gekoesterd, en het
zou hem onbeschrijflijk moeilijk vallen, al zijn jonge-
lingsidealen te moeten opgeven, al zljn vroolijke ge
dachten die hij van het leven had, in deze kleine
ruimte te moeten beperken. Ik heb nog geen behoef
te aan rust, want ik gevoel mij nog ten voile v°0f,
mijn taak berekend. En wanneer Bruno verzorgd #°r
heb ik het reeds gemakkelijker
d^/nn™/61^" Zfide Kalsbach. „Laat dan je *t>o»
deel uitmaken van de redactie. Ik geloof dat hij de
bekwaamheden bezit, een flink redacteur te worden,
en ik ben er ook van overtuigd dat hli iu dezen
kennU zai schePPen, wanneer hij er eenmaal
kennis mede heeft gemaaakt. Hij kan het tmroer®
tractemenf T Z&1 hem zelfB V00r diou l>roettiJ'
halen Hot f 611' Ze® hem dit, weet hem over te
mijn aanbod aanneemt, maar verzwijg
nem vooral wat dokter Borchers heeft gezegd. n-
Wordtvervolgd.
