HiiBiei mm[$-
Toch onschuldig.
Donderdag 5 November 11)01).
53ste Jaargang. No. 4(>02.
Bureau SCHAGEN, Laan O 4.
Uitgevers i TRAPMAN Co«
B ek endmakingpen
Binnenlandsch Nieuws.
Roman van Hoeker.
Aiwttitic-
Dit blad verschijnt viermaal per week: Dinsdag-, Woensdag-,
Donderdag- en Zaterdagavond. Bij inzending tot 's morgens 9
tivvbtwwttkn in het eerstuitkomend nummer geplaatst.
latere. Telephson No. 20.
1 u O 1 U d K Oll - -
ure worden ADVERTENTIEN in het eerstuitkomend
INGEZONDEN STUKKEN één dag vroeger
Dit nummer bestaat u een blad.
E M E E N T E 8 C II A E IV.
SCHORSING KAASMARKT.
Burgemeester en Wethouders der gemeente Scha-
gen, brengen ter algemeene kennis, dat de wekelijk- c]c Rechtbank vast, dat onder de woorden godsdiensttig-
sche kaasmarkt, gedurende het tijdvak van 18 No- gezindheid, in dat artikel voorkomende, met is te yer-
vember 1909 tot en met 13 April 1910 zal geschorst s(aan een persoonlijke meening, maar een kerkelijke
worden en alzoo de eerste kaasmarkt in het jaar gemeenschap. Al moge het waar zijn, dat tengevolge
1910 zal worden gehouden op 20 April. der nieuwe denkbeelden het aantal vrijzinnige belijders
Schagen, 29 October 1909. do verschiLlende kerken is toegenomen, tijdens de
Burgemeester en Wethouders voornoemd, totstandkoming van, het artikel in 1815 was het aan-
De lo.-Burgemeester, tal personen, niet tot een godsdienstige gezindheid be-
P. BUIS Jz. j hoorende, zeer sering. Het artikel toch zou anders een
De Secretaris, m - n».
Prijs per jaar f 3.—. Franco per post f 3.60.
Afzonderlijke nummers 5 Cent.
ADVERTENTIEN van l tot 5 regels f 0.25: iedere regel meer 5 Cent.
Groote letters worden naar plaatsruimte berekend.
getuige
woorden, is «n ««fcrzock
"0.odi™1' d<-'n geschiedkundigen achtergrond van art. j Wpmpilt pn ;hln,rdl m
161 Wetb. van Strafvordering. ler-
Op gesdiiedkundigo cm taalkundige gronden nu stelt
logement en huurde er een kamer.
Na verblijf van een 10-tal dagen verdween hij
spoorloos, zijn koffer met reisbenoodigdheden achter
latende .Edoch, er kwam bij den logementhouder be
richt, den koffer over te zenden aan zijn adres in In
Duitschland. Aan het verzoek werd gevolg gegeven Broek op Langendijk aangevoerd: 291 zak aardap
en een tweede bericht, nu aan de politie, luidde, dat Pelen. 127.400 bos wortelen, 597.100 stuks bloem
de koffer geopend was ontvangen en er een kistje, k°°l. 1-062.300 stuks roode kool, 331.500 stuks gele
TTon Rn nnn kool, 487.100 stuks witte kool, 200 stuks koolrapen.
groot
in de mooie school door het gezelschap doorgebracht.
Dinsdagmiddag werden de schoolkinderen, die hun
ouderwijzer een gouden horloge aanboden, ruim ont
haald en vierden zoo het feest van meester Blad!
GROENTENHANDEL.
In de maand October werd aan de afslagmarkt te
ROGGEVEEN.
o—
GROOTE NAJAARSVEEMARKTEN.
1 iajvyi enfy A o* -
dwangmaatregel zijh geweest, aangezien art. IJ van ae
I Grondwet van 1798 vrijheid van godsdienst waarborgde.
waarin zich aan papieren eene waarde van 60.000
Mark moest bevinden, mankeerde.
3866 balen zilveruien en nep, 7819 balen uien, 48450
jPT1 stuks bieten, 32.100 stuks rammenas, 5500 stuks au-
Bij onderzoek vond men het kistje op de gurken, 1188 balen wortelen, 726 halen roode kool,
Duitscher gehuurde kamer onder eene bedstede.
Daar het kistje gesloten was, weet men niet, of er
werkelijk zich zulke papieren in bevinden.
Zy'pe.
In de Woensdag gehouden vergadering van Kerk
voogden en Notabelen der Ned. Herv. Gemeente van
Noord- en Zuid-Zijpe is met algemeene stemmen als
129.500 stuks slaboonen en 6 wagons witte kool a
10.000 K.G.
Van de laadplaats aldaar werden in die maand
verzonden 460 wagonladingen, groenten.
EPIDEMISCHE KINDERVERLAMMING.
De Leidsche artsen, dr. J. E. G. van Emden en
I Verder wordt overwogen, dat het eenige in 1815 tic-
staande kerkelijk genootschap, dat het afleggen van den
Burgemeester en Wethouders der gemeente SCHA- °°d. verboog dc als kerkgenootschap erkende Doops-
GEN brengen ter algemeene kennis, dat eene buiten- §ezmde gemeente was en dak ar het woord gods
gewone keuring zal plaats hebben van het vee be- gezindheid alleen betrekking op den eéd had,
stemd voor de markten op m het ontwerp van 1814 achter het woord „zweren
ook ingevoerd werd het woord „beioven", blijkbaar
11, 18, en 25 NOt EMBER a.s. om rekening te houden met de gemoedsbezwaren dér I C1UC1
welke keuring zal aanvangen des morgens te zes Doopsgezinden. L e,, ,0S ,.V^" aanleg en aansluiting zul-
ure en alsdan vóór genoemd uur geen vee ter markt De Rechtbank meent dus dat door den wetgever °or het verlichten der kerk te Burgerbrug
KPiPf(o. of Woen alleen I acetyleengas. In een volgende vergadering zal ter gekomen of en welk specifiek microürganisme dez«
^iolrto vornnrooolrl VanHair o-r„ntP mnoiliilzhoirl on
kerkvoogd herbenoemd de heer H. Jimmink te Het dr. E. Gorter deelen in het Tijdschrift v. Soc. Hyg.
Zand.
Verder is een voorstel aangenomen om te onder
hun bevindingen mede over het verloop der Heine-
Medin'sche ziekte of acute epidemische kinderverlam
ming te Leiden.
Zoals men weet, is de wetenschap er nog niet ach-
zal worden toegelaten.
bij het vrijheid geven om de belofte af te leggen alleen
Schagen, den 19 October 1909. i is gedacht aan de Doopsgezinden en niet aan per-
Wethouders voornoemd, sonen, die bezwaren tegen den eed luidden en tot geen
Burgemeester en
De Burgemeester.
H. J. POT.
De Secretarie,
ROGGEVEEN.
EEDSWEIGERING.
kerkgenootschap behoorden.
De wetgever heeft derhalve, den eed of de belofte
voorschrijvende, alleen op het oog gehad personen die
tot een kerkgenootschap behooren of Doopsgezind zijn.
Geen personen, als bekl.. die tegen het uitspreken
van den eed gemoedsbezwaren hebben en niet tot een
kerkgenootschap behooren.
Onder de huidige wetgeving dergelijke personen te
verplichten tot het verrichten van een godsdienstige
handeling zou in strijd zijn met de Grondwet van
deze zaak dan verder worden behandeld.
ziekte veroorzaakt. Vandaar groote moeilijkheid en
2. c. veelal tasten in het duister om de epidemie te be
strijden. Zoo zijn de pogingen van voornoemde artsen,
om na te gaan hoe de ziekte Leiden is binnengedron
gen vruchteloos gebleven en kan ook niet met zeker-
Gisteren deed de 5e Kamer der Rechtbank te Am- i-o.
i uitspraak in de bekende zaak van den 31- 18f°- huldigende het beginsel dat ieder volkomen vrij-
jarigen schilder C. Kriller uit Haarlem, die terecht- de'd van godsdienst geniet.
-- Mitsdien is bekL. niet strafbaar en moet hij wor-
sterdam uitspraak in de bekende zaak van
jarigen schilder C. Kriller uit Haarlem, di<
gestaan heeft wegens eedsweigering, toen hij op 17 Juni luiisuieu u> mu puaiuaaji w*
1.1. als getuige voor de 4e Kamer der Rechtbank moest den ontslagen van rechtsvervolging,
verschijnen in de procedure tegen den voorzitter van ontslag van reclltsvervolging w
het Landelijk Comité der Internationale Anü-Militaris- gesproken.
erd daarna uit-
tisch© Vereeniging J. Wi. Smit. aangeklaagd wegens op-
ruiïg in den Soldatmalmanak.
Zooals men weet, weigerde Kriller den eed af te leg
gen, omdat hij niet aan een God gelooft en zijn ge
weten. niet wiLde bezwaren door een verklaring te ge
ren onder aanroeping van een God, aan wien hij niet
gelooft. En niettegenstaande zijn in-gijzeling-stelling ge
last werd, bleef hij weigeren.
In de dagvaarding werd hem ten laste gelegd, dat
liij heeft „geweigerd en nagelaten om als getuige onder
het opsteken van de beide voorste vingers der rechter
hand en het uitspreken der woorden: „zoo waarlijk
helpe mij God almachtig", den eed af te leggen van
de geheele waarheid en niets dan de geheeté waar
heid te zullen zeggen, zulks hoewel hij: niet behoorde
tot eenig kerkgenootschap, althans niet tot een kerk
genootschap, welks regelen het afleggen vah een eed.
of van een eed in dien vorm verboden."
6 October stond hij terecht en het O. M. easchte
zijn reroordeeling tot een week gevangenisstraf.
20 October gelastte de Rechtbank hervatting van het
onderzoek op 27 October, en toen bleek, dat bekl.,
die opgegeven had tot geen kerkgenootschap te behoo
ren, gedoopt en aangenomen was in de Nedd. Herv. Kerk,
doch indertijd hij' vermoedt vóór zijn meerderja
righeid aan ds. De Boer een brief had geschreven,
waarbij hij zijn lidmaatschap opzegde.
De Rechtbank overwoog dat wettig en overtuigend
is bewezen, dat bekL. den eed weigerde, zulks terwijl
BLOEDVERGIFTIGING.
De 36-jarige H. F. van H., meesterknecht van de
stoomververij van de firma Hoeksema, te Sneek, had
de vorige week een puistje aan zijn lip, waarna hij
zich liet scheren.
Waarschijnlijk is toen bloedvergiftiging ontstaan, al
TWEE FAMILIëN.
Het echtpaar W. Oosterhaan en D. Prins te Mon
nikendam zal den 13en November zijn gouden brui- heid gezegd worden dat er bij deze epidemie een
loftsfeest vieren. Vier kinderen zijn uit dit huwelijk duidelijk verband met de scholen aan den dag is ge-
gesproten, een dochter en drie zoons. komen. Wel kan de school niet onschuldig worden
Het echtpaar K. Molenaar en G. Timmerman te verklaard, maar bewijzen voor de schuld zijn even-
Edam viert dienzelfden dag eveneens zijn 50-jarig hu- min gevonden.
welijksfeest. Ook uit dit huwelijk zijn vier kinderen Het eenige wat met zekerheid waargenomen is kun-
voortgekomen, nl. drie dochters en een zoon. nen worden, is het overbrengen van de ziekte door
De kinderen van het echtpaar Oosterbaan zijn ge- een zelf al of niet geheel gezond tusschenpersoon.
huwd met die uit de familie Molenaar. Zoo iets zal Van die gevallen worden eenige sterk sprekende voor-
wel heel weinig voorkomen. beelden meegedeeld.
lT-irenl--ir«nol Dat door melkboeren of andere handelaars in
l" I levensmiddelen iets tot de verspreiding was bijgedra-
Maandag jl. was het feest aan de Kerkbuurt De kon niet WQrden vastgestel'd
heer A. Blad namehjk vierde zqn zilveren jubileum De maatregelen, zeggen de beide artsen, die tegen
als Hoofd der School aldaar en voor de bevolking j» u„; i. 6
was dit een geleeenheid te schoon om ongemerkt te verbreiding van de Heine Medin sche ziekte kunnen
was ait een geiegenneia te scnoon om ongemeiKt te wor(ien genomen, zijn bij onze onwetendheid aangaan-
beiangrijk^te "ft 'k
voor haTrIewedestweasWat me6Stel' tot het ^perkt: Schoten,Var zekere'ge-
voor naar „eweest was. I vallen waren voorgekomen, zijn gedesinfecteerd, Aan
thans zijn hoofd begon op te zwellen, en men riep VeVgen, daWrs gewone werkplaats VB V *W wZartn"C r°"dschrijven ^ric"
toen geneeskundige hulp in. nu eeng een geschiet feestlokaal zou zijn, en toenh °P v6
Na een smartelijk lijden van eenige dagen is de de jubilaris daar heen
was geleid, zag hij daar groen i ^'enS(bel'jktleid om in dezen tijd alle kinderen, die
man overleden. en vlaggedoek en met opschriften versierde schilden
WESTFR1ESCHE WATERLEIDING. op kwistige wijze aangebracht.
Hoorn, 2 Nov. In tiö heden^ ^houdeai^R: De eerste die den jubilaris kwam complimentee
ren, was de heer Brugmans, Arrond.-schoolopziener,
en terwijl deze nog aanwezig was, verscheen een com
missie uit de burgerij, wier voorzitter, pastoor Nix,
den jubilaris een prachtig cadeau, aanbood, het kerk
bestuur der Ned. Herv. gemeente, waarvan de heer
Blad voorzanger is, dat hem bij monde van Dominee
Damsté een couvert aanbood, het Dag. Bestuur der
Gemeente, welks voorzitter den jubilaris insgelijks
een stoffelijk blijk van belangstelling overhandigde,
en te midden van en onder die allen kwamen een
tallooze menigte menschen, oud en jong, den heer
Blad met zijn familie de hand drukken, kwam het
R.-K. Kerkkoor hem een lied toezingen en werden
hem door d/j burgerij een paar toepasselijke liederen
gewijd.
Van de vroegere onderwijzers (essen) te Kerkebuurt
dering was onder de ingekomen stukken een schrijven
van de waterleidingicommissie, met bijgevoegde rap
porten van de ingenieurs Schotel en De Bruijn, waarin
de vvenschelijkheid wordt uitgesproken om nog een
proefboring te doen op het land, toebehoorende aan
do Ned. Herv. Kerk alhier en gelegen aan het Keern
hoek Geldelooze weg. Hiervoor wordt door genoemde
commissie alsnog een suppletoir krediet van f 250 aan
gevraagd.
Behalve dat de waterleiding-commissie dus machti
ging kreeg met eigen boringen verder te arbeiden, werd
op verzoek van verschillende leden door B. en W.
toezegging gedaan, dat zij het initiatief zullen nemen
tot een vergadering, waarin het groote plan tot aan
leg van een Westfriesche waterleiding nader zal wor
den besproken. Tot deze vergadering zullen worden
uitgenoodigd alle leden van den Raad der 41 gemeen-
Feuilleton.
24.
HOOFDSTUK XIX.
De voorjaarsstormen loeiden allesbehalve vriende
lijk en lentebelovend om het kasteel Wolfenstein en
graaf Wolf zat bibberend en huiverend in zijn prach
tig woonvertrek. Hij zat daar als een beeld van
zedelijk verval, de vermagerde ledematen onder een
kostbare Perzische deken verborgen. In den haard
vlamde een vroolijk vuur en verspreidde een beha-
gelijko warmte door het vertrek en toch trok de
oude man bij elke windvlaag de schouders in de
hoogte. De graaf was dan ook alles behalve hoopvol
en vriendelijk te moede. Hij voelde hoe het met zijn
krachten ten einde liep en hij wist zeer goed dat hij
de volgende lente niet zou zien. Nog een korte tijd,
gedurende de zachte zomermaanden, maar als straks
de ruwe herfst dan weer kwam, dan zou hij wel
niet meer de noodige kracht hebben om weerstand
te bieden. Hij mocht er dus heusch wel eens aan
denken om afscheid te nemen van deze schoone we
reld.
Reeds op zichzelf stemmen zulke gedachten niet
opwekkend en den moedigsten mensch bekruipt dan
onwillekeurig een huivering, wanneer hij het uur
voelt naderen dat hem het einde brengen zal.
Geen uur verstreek er op een dag of de majoraats
heer dacht aan dat uur van heengaan en vol verbit
tering dacht hij dan tevens aan het verleden. Wat
was er overgebleven van de beelden van trotsch ge
luk, hoopvolle liefde, die hij zich in zijn Jeugd had
voorgespiegeld en ter wille waarvan hij een vreese-
lijke gewetensschuld op zich had geladen!
Dit laatste drukte nu al gedurende een menschen-
leeftijd in al zijn zwaarte op zijn ziel en had zijn
gansche leven verbitterd. De liefde en het geluk, ter-
wille waarvan hij had gezondigd, zij waren van hem
geweken, hij had niets bereikt met al zijn misdaden
dan zichzelf en anderen daardoor diep ellendig en on
gelukkig gemaakt.
i) r: D IV-i Jj/i
Wanneer graaf Wolf zoover gekomen was, dat hij
overal den dood zag en de gedachte aan een weder
vergelding hiernamaals bij hem opkwam, dan overviel
hem een verbijsterende, ontzettende angst. Dan had
hij wel willen vluchten, ver, ver weg. Dan richtte
hij zich woest op, om in het volgende oogenblik luid
kreunend weer ineen te zakken. Dwaas, die hij was,
om te willen vluchten voor het noodlot, terwijl hij
niet in staat was een gewoon menscli te ontvluch
ten.
Dikwijls verlangde graaf Wolf er naar, zijn gewe
ten te ontlasten en boetvaardig te bekennen, welke
schuld hem zoo ter neder drukte. Maar het is zoo
ontzettend moeilijk te moeten zeggen, dat men zijn
geheele leven lang niet anders is geweest, dan een
ellendige comediant, wiens gansche bestaan éen leu
gen is geweest. Zoo door zijn zielelijden en lichame
lijke ellen,de gefolterd en geplaagd, was graaf Wolf
een diep ongelukkig mensch, waarmede zelfs de men-
schelijke gerechtigheid medelijden moest hebben.
Het grievendste voor den lijder was, dat hij zijn
kamerdienaar in zijn nabijheid moest dulden.
Hoezeer was niet het gedrag van Frans den ka
merdienaar veranderd. Zooals de satan door verlok
kingen een arme ziel aan zich weet te hinden, zoo
als deze in den beginne verschijnt in een schoone
en verleidelijke gedaante, om later, wanneer de zon
daar reddeloos in zijn handen is gevallen, het mas
ker van het duivelachtige gelaat te rukken en zich
in zijn vreeselijke naaktheid te vertoonen, zoo hield
Frans het nu ook niet meer voor noodig zijn ware
karakter voor den majoraatsheer te verbergen.
Voor de wereld was hij wel is waar evenals vroe
ger de onderdanige dienaar, ofschoon de graaf maar
al tö goed het beleedlgende sarcasme gevoelde waar
mee hij werd behandeld en dat in de onderdanige hou
ding van Frans lag verscholen. Maar wanneer heer
en dienaar zich met elkaar alleen bevonden, en
dat gebeurde tegenwoordig het grootste gedeelte van
den dag dan werden de rollen omgekeerd, dan
werd de majoraatsheer de onderdanige dienaar, die
zich afhankelijk wist van den driest en brutaal op
tredenden kamerdienaar. Het was tevergeefs, dat de
zieke man al zijn energie bijeenzamelde en den las-
tlgen vent van zich trachtte af te schudden. Knarse
tandend en met de wanhoop in het hart moest graaf
Wolf steeds weer het onmogelijke daarvan erken-
- no*«v,PM van hPt woord:
ook maar eenigszins den indruk maken van onwel te
zijn, onverwijld naar huis te zenden. Men hoopte zoo
met al deze naar huis gezondenen ook alle abortief-
gevallen van de ziekte van school te verwijderen.
Deze zullen door de schoolarsten worden onderzocht.
De leermiddelen zouden zooveel mogelijk gescheiden,
worden gehouden, zoodat elk kind zijn eigen boek
of lei kreeg. Ook werd gezorgd, dat huisgenooten
van patiënten met typische poliomyelitis de school
niet bleven bezoeken en dat ook de kinderen die
naast dit kind op school zaten, thuis bleven.
De intredende koude doet gewoonlijk deze epide
mieën een spoedig einde nemen, maar veelal ziet men
zu dan den volgenden zomer weder in soms heviger
mate opnieuw optreden. Het is gebleken, dat niet
alleen tot enkele plaatsen van ons land dit jaar de
epidemie is beperkt gebleven, daar zeer veel gevallen
ook uit den omtrek vna Leiden en zeer veel gevallen
uit de andere steden ter onzer kennis zijn gekomen.
trouwen als hij het wel liet voorkomen.
Hij was een zeer goed meuschenkenner en dus
wist hij, dat er bij zijn wankelmoedig geworden mees
ter maar een kleinigheid voor noodig was om dezen
volkómen te vernietigen. Dan velde de majoraats
heer wel is waar zijn eigen vonnis, maar daarmee
ging ook de toekomst van den kamerdienaar te loor
Niet voor niet had Frans den graaf ter zijde gestaan
en hem geholpen om allerlei misdaden te begaan,
daarvoor wenschte hij beloond te worden. Den man,
gesproten uit de heffe des volks, zweefde een
verlokkende en verleidelijke toekomst voor oogen.
Gravin Clothilde was nog steeds een zeer schoone
vrouw, al liepen er reeds eenige grijze draden door
haar ravenzwart haar. De vermetele dienaar had al I
sedert jaren de geheime begeerte naar haar bezit
in zic-b omgedragen en nu achtte hij het oogenblik
gekomen om den begeerden oogst binnen te halen.
zeer sléchten nacht gehad, en was eerst tegen den
morgen van afmatting en angst in slaap gevallen. Het
waren weer onduldbare pijnen geweest, die hij had
moeten lijden en toen dan ook de dag aanbrak,
scheen het wel of de majoraatsheer een vast besluit
had genomen.
Hij wilde zich nu nog met het leven verzoenen, tot
eiken prijs, zelfs ten koste van al zijn aardsche groot-
heid en weelde.
„Ik wil dadelijk den geestelijke van het dorp spre
ken," zeide hij tot Frans, „je zult er voor zorgen,
dat hij dadelijk hier ontboden wordt."
Op het gladgeschoren gelaat van den kamerdienaar
was niet de minste ontsteltenis te bespeuren. „Wer
kelijk?" vroeg hij, terwijl hij de armen over de borst
kruiste en met vernietigenden spot op zijn meester
neerkeek.
Graaf Wolf keek zijn kamerdienaar met oogen aan,
Wanneer graaf Wolf dood was en den dood waaruit de haat duidelijk sprak.' „Dat zal je maar
een handje helpen, daarvoor deinsde Frans niet terug i spoedig genoeg aan je eigen lijf ontdekken." knarse-
dan wilde hij niets ontziende, voor de weduwe tre- tandde hij.
den en haar zijn voorwaarden stellen, of door onthul- j Be kamerdienaar haalde lachend de schouders op.
lingen van het geheim van den graaf, het voor haar i zo°» 6e oude geschiedenis. Mijnheer de graaf
zóo maken, dat zij met schande beladen uit het slot heeft weer, eens last gehad van eenige zwakheden
zou worden gejaagd. Zij moest of als een bedelares
de pcort uit, of zijn vrouw worden. Deze even ver
metele als dolle gedachte was het, die den schurk
gelijk een bedriegelijk dwaallicht gedurende al die
jaren voor oogen had geschenen.
Nu zat hij daar en had niets meer te wachten dan
het einde. De huilende, woedende wind, hij vertelde
het hem, het hoogopvlaiamend vuur, het sprulc hem bcuuiu, """.UV. acbuweti moet.
er van, overal waarhoen hij koek, grijnsdo die droeve en dat het a S t zQ0 voj koop ea ver-
waarbt an. Maar trans was «w
Woir sieeua WOCl uwh v_w
nen en begreep nu eerst de waarheid van het woord:
dat zelfs de liefde niet zoo nauw verbindt als de
schuld, als een geheim, gemeenschappelijk gedragen
-i-ik.,WTA^ wrnat
van het geWeten moet de eerwaarde dadelijk hier
komen, zegt u?"
„Ja, ja," riep de zieke man uit.
De dienaar deed alsof hij werkelijk het bevel van
icu —o—ozdn meester wilde uitvoeren, maar midden in de
De zich in zijn aanstaande overwinning reeds ver- j kamer bleef hij staan en keek den graaf strak aan.
heugende kamerdienaar was van oordeel met den „Sta mij éen vraag toe, wat wilt u eigenlijk den
majoraatsheer geen rekening meer behoeven te hou- geestelijke bekennen?"
den, hij behandelde dezen met beleedigende minach- j „Alles," was het antwoord.
ting, die den ouden graaf steeds in blinde woede „Dai is een zeer prijzenswaardig voornemen
deed uitbarsten. j docb wat zal dat berouw u baten? Was het niet ver-
Met duivelachtigen wellust vermaakte Frans zich nu standiger, zoo ge u ter beschikking van het gerecht
in de ziefsfolteringen die zijn woorden den zieke be- steldet?"
reidden. Het was voor hem iets genotvols om den 1 Een oogenblik kromp de graaf van schrik ineen,
majoraatsheer onder het gewicht zijner woorden zich Daarop keek hij zijn plaaggeest aan. „Juich niet te
te zien krommen als onder zweepslagen. Maar in zijn vroeg," mompelde hij dreigend. „Ik ben nu je onbe-
overmoed bedacht hij niet, dat een al te strak ge- schaamdheid moede, boet ik. Jij zult met mij hoe
spannen boog springt en een te scherp gepunte j ten, want jij bent de demon, die mij zoover heeft
pijl naar den schutter wordt teruggesllngerd. Wel be- gebracht, dat ik nu de achting voor mijzelf heb ver-
spaurde Frans duidelijk den feilen haat van zijn heer loren."
tegenover hem, maar wat kon die ziekelijke, afgeleefde „Ach, dat zijn van die holle woorden, niets meer,"
man, voor wien de poorten van het doodenrljk reeds zeide i^rans schouderophalend. „Je wilt zeker zeg
waren geopend, uitrichten tegen hem, die nog in den gen, dat ik de wrekende gerechtigheid heb te vree
besten mannelijken leeftijd stond, een henijdenswaar- zen."
dlgé'gezondheid bezat, en de schoönste hoop zijns „En wanneer dat zoo ware?" riep de graaf drei-
levens in da naaste toekomst meende verwezenlijkt gend.
te zien? Wordt vervolgd.
Op zekeren dag had d« majoraatsheer weer -y
v
