lo iie Éiira hu een sierili
Een Gemeenteraadslid door
de Abdijsiroop genezen.
R E c L H M E S.
s smelten is
gevaarlijk®
Gemengd Nieuws.
WAAROM PETER OP SCHOOL SUFTE.
Als historisch lezen wij in de L. K. het volgende,
dat uit Heer), wordt gemeld:
Pientere eter, brokje „spes patriae" der kolonie
„Mushemi.;;' -lie de eerste „Buchslaben'' slikte in
het land van „Schulzwang und Prügelstrafe", zit on
der de les te slapen.
Meester komt zachtjes naderbij.
's Goedhartig makkertjes dienststomp doet Peter
ontwaken.
„Heb je geslapen, vriendje?" vraagt meester.
Peter wrijft zich de oogen en kijkt beduusd voor
zich uit.
„Heb je vannacht niet goed geslapen?" vraagt
meewarend de onderwijzer.
„Jawel, meester," is het antwoord.
Meester zitherinnerend, Peter vaker 's middags
te hebben zien ïl'l'en, wil nu het zijne ervan heb
ben en gaat v<- Ier:. „Hebt ge soms bier gedronken,
ventje?"
„Jawel, meèster," is Peter's antwoord.
„Hebt je vóel bier gedronken?" vraagt meester
verder.
„Neen, meeste antwoordt Peter overtuigd.
„Hoeve< 'bt je vanmiddag dan wel gedron
ken?" vraagx ue onderwijzer eindelijk, terwijl hij ver
trouwelijk de h ind op' Peter's hoofd legt
De meeste: -vangt Peter's eerlijken blik en hoort
met verbazing... „Zes glazen, meester."
BURGEMEESTER VAN LEEUWEN.
In Amsterdam wordt alle moeite aangewend om
Mr. Van Leeuwen als burgemeester te behouden. Ook
zal een adres worden aangeboden, waarin dit aanblij
ven zal worden verzocht.
Tot nu hebben reeds 21.500 meerderjarige ingezete
nen daarop geteekend.
HET DONKERE ZUIDEN.
Do correspondent der Tel. te Breda schrijft dd. 18
November
Gaven wij eenigc maanden geleden een beschrij
ving van de barbaarsche toestanden, welke in zeker
deel van Noord Brabant heerschten, speciaal in dat
deel der provincie, tusschen Breda en Bergen op Zoom
en door de buurtgenooten „Het Heike" genoemd;
thans kunnen wij met genoegen mededeelen, dat, dank
zij het actieve optreden van den kapitein der mare
chaussee Thomson en zijn versterkt© brigade in dat don
ker deel van ons land eenig licht begint te schijnen.
De marechaussee jhebben dan ook hard werk gehad!,
maar het mocht hun tocli gelukken, de ergste bel
hamels achter slot en grendel te brengen, D© drie
grootste schavuiten zijn gisteren gepakt,, na rden moei
lijke vervolging. Men was hen op het spoor gekomen,
naar aanleiding van een diefstal te Woufw,<'barbij- eèn
paar arme oudjes op hun stoelen warèii vastgebon
den Maandagnacht werd het (èiTeir voorWl in de rich
ting Steenbergen, HaLstdren.teri Wouw atgóldéjtèft, on
der leiding van kapilei» rfThenuwn -jjeff,» tèriirij-1 de
patrouille.,eondet' brigadier- Helmans o.n. in de rich
ting van, hel dorp Nispen zou werken.:'0Odr het aan
leggen vani-oen jjruvrtjcv 'waarbij 'dè als laridfööpers ver-
kieate::m&rechaitó$<fc'^lEgörd ware», hebbek zij de die
ven; tot -zich-; .gelokt. Drie personen kwamen op hen
aiodwaftrvaa, ifefflb Belg; D-e Ha-eter, onmiddellijk
wósih#8P9k4}( dor-dwié attderem:sloegen op de vlucht;
eepjftorejigjach+fcnEi'igezoPcleifi^sehot trof één hunner,
die, triöttqBpn;twistste ontsnappen. Dinsdag en Woens
dag is, naaivdde. ovhrólrieMgew-i^zöölft. met medewer
king vim tjeehecriheurs iuit 'Antwerpen. 's Middags ver-
don.zij.te Aittwia-pen gepakt Hel bleken beruchte in-
djviduen tp; zijn, de beide v gebroeders Maas, iiit Ber
gen op Zdoite t Dit- drietah heeft reeds bekend, aan
ettelijke diefstallen der Matste maanden schuldig te zijn,
zoodat deze aanhouding met recht een goede vangst
mag worden genoemd: De uitlevering der gebrs. Maas
is reeds flair de Belgische regeering verzocht.
BERLIJN IN SNEEUW,
De Rgrlijnsyjiccorrespondent van het Hdbld. schrijft,
tyL l-^.";Ng^)jyȎ5-i9W
Sedert Dinsdagavond vijf. uur het is nu juist
eènetmaal ia;ter 7- sneeuwf, het.onafgebroken in Ber
lijn. In den nacht wqel een flinke Noord-oosterstorm,
eri de vlokken klein en kernig als hagel ble
ven na een w^sjp, ,d\yap-plmg„ liggen, stapelden zich
tot een dichtst, '.wollig; massa.
Öp den dag ^ging \^4''..ljigen'.-..fjn nu baggert
men in Jïót drukke -ceidrurri, van Berlijn in sneeuw
en modder, en worden in de iniitenwijkeu zwart-gore
paden geschept en geschoffeld tusschen nat-witte wal-
fettV „sjchfTBiaasuiiaJedi eriteffiv bav i I
En' inhisschgn blijft de sneeuw .verwoed vallen uit
een donkere loocjgrijze. lucht.
.yhp'jfc' daken kvvak'ken (desduiiyeq .sneeuw
,n9ii9>i
rep zopepneeuwv» j nu
amaab ttoo c9 sltoima
Wï-JWk9P!;W®?. Mwl lUfifMgoj Van eeal;
^rkj)d)'ep ygeljkoinen-. Heb
bcppiiW^.^ipV:,loL deJtpofdlijnena «aapje»,
piet-bolwerken. -De
ayte'ê. ftêdsJMR* t «nxldersnoeu^ - yqier-pspr naar fcadet
™wkn,iM*torm*i>-aKTt *1 IHJ
nïèypm verder»:teagge-
iPOKbftüich^
<jM' sqfeocmgÉaeegd/ raöet,
I|}L'>MfBtffin9i/^k.hTOfe^15iShpadcWa53HieA'do()rwaadd
Baar voor V0^ïl|Bg|?6M 9b aaa j(90si9V9i:aia 1199 nar
0ffefeH8fol%M4l4 l«bB-nmarbdB/ii?cgpn.JlH'm<ieil
beidsloozen de thans willige pati
Jlfik
pen, om de Berlijners zoo vlug mogelijk te verlosset*
uit i'Mt modderbad.
De eerste tien duizenden marken van de hondud-
duizenden, die Berlijn jaarlijks uittrekt v<mr sneeuw
ruimen, zullen dan worden uitbetaald aan lui kg
van werkloozen. „„„nv,
DE ORDELIEVENDE ENGELSCHI'N.
Vermindert de ziri voor orde en wet onder de 1.1-
geLschen? Als het zoo vocrlgaat zulten zij althans spoe
dig hun reputatie op dat gebied verhezen. u wet
wordt gemeld, dat (het den lieer Ure, den loui-advo
caat die te llorlcy een redevoering zou houden, on
mogelijk werd gemaakt te spreken, liet rumoer was
in do vergadering al dadelijk zoo erg, dat de voorzate 1
het noodig aclitte de bijeenkomst te sluiten, eei de
heer Ure kon beginnen. De ruiten waren toen al in
geworpen, vrouwen waren al flauw gevallen, en de
heer Ruckle, de liberale agent, was reeds legen den
«rond geslagen. En zakkenrollers hadden intusschen.
gelegenheid gevonden, ©enige liberale zakken te ledi-
«1011
Het rumoer kwam in hoofdzaak van lieden van
buiten een groot aantal van deze reisde in den-
zelfden trein als de lieer Ure naar Londen terug.
Dit doet vermoeden, dat men hier met een complotje
te doen had.
TOESTANDEN IN GRIEKENLAND.
De Grieksche Kamer heeft een wet aangenomen,
waardoor alle achterstallige belastingen, die voor 189E
betaald hadden moeten worden, doch niet betaald
werden, oninbaar worden verklaard. Dit wetje werd
ingediend onder voorgeven, dat daardoor de arme be
volking van een gedeelte der achterstallige belastin
gen zou worden ontheven. Debat had niet plaats, zoo
dat het wetje zonder „viel Federlesen" werd aange
nomen.
Thans komt echter een der staatsontvangers, Papa-
thanassopoelos, verklaren, dat de uitvoeringsbepalin
gen dier wet zoo slecht zijn, dat aan verschillende
gropte kloosters daardoor millioenen, die zij niet aan
belasting hebben betaald, worden geschonken, en dat
eveneens een aantal zeer vermogende personen, on
der welke twee afgevaardigden, rijke maatschappijen
en instellingen, groote geldelijke voordeelen verkrij
gen ten koste van den staat. Zorbas, aan wien de
staatsontvanger dit alles met de stukken aantoonde,
was daarover zeer verontwaardigd. Hij gaf onmiddel
lijk last, dat de wet niet mag worden uitgevoerd, doch
opnieuw aan de Kamer zal worden voorgelegd, om
gewijzigd te worden. Toen dit bekend werd, was de
ontstemming groot in het land. Plet ministerie van fi
nanciën achtte het derhalve geraden, de geheele quaes
tie te ontkennen. Maar de bladen blijven voortgaan,
onthullingen er over te publiceeren.
Dit is slechts een staaltje van den zonderlingen toe
stand in Griekenland. De vraag blijft echter: hoe het
mogelijk is, dat kloosters, maatschappijen en gegoede
ingezetenen, onder welke zelfs afgevaardigden, door
den fiscus niet kras worden aangesproken, wanneer
zij reeds langer dan tien jaar achterstallig zijn in
het betalen hunner belastingen?
En of de kolonel Zorbas in Griekenland over een
macht beschikt, grooter dan die van den koning, zoo
dat hij in staat is, een wet, die door de Kamer werd
aangenomen, terug te zenden en door haar te laten
wijzigen? Zonderling is dit zeker wel.
Nieuwe onlusten zijn te wachten van de zijde der
universiteiten en studenten. In de Kamer werd door
een paar afgevaardigden op krasse wijze opgetreden
tegen de universiteits-professoren, die zij voor „dom
koppen" uitscholden. Hiertegen werd zoowel van de
zijde der professoren als der studenten geprotes
teerd. De geheele Senaat ging naar den minister van
financiën, Eutaxias, en eischte het terugnemen van
het wetsontwerp tot vermindering der leerstoelen. De
minister weigerde dit ontwerp terug te nemen, waar
op de Senaat dreigde met het sluiten der universiteit.
De minister antwoordde, dat de verantwoordelijkheid
hiervoor geheel op den Senaat zou vallen.
De studenten dreigen thans met een algeméene
staking.
Een majoor van den generalen staf, Anargyson, die
de militaire academie te Berlijn bezocht, gaf op zeer
eigenaardige wijze blijk van zijn ontevredenheid met
den bestaanden toestand. Hij vroeg zijn pensioen aan,
doch bleef te Berlijn wonen en droeg het recht op
zijn pensioen over aan eengekkenhuis!
EEN ONGELUKSDIAMANT.
Eenigen lijd geleden deed liet bericht de ronde, dat
een zeldzaam mooie blauwe diamant zijn bezitter steeds
ongeluk aanbracht.
Een vroegtijdige gewelddadige dood was het lot van
ieder, die in het bezit van dit edelgesteente was gc-
'raakt, zoodat hel. wel scheen, alsof er een noodlottige
tooverkracht van uitging. Tol op hel laatst is dit juweel
zijn faam van ongeluksgesteenle getrouw gebleven. Som
mige Engelsche dagbladen melden althans, dat senor
Habib, de rijke Spanjaard, die nog niet lang geleden
<jen steen in bezit kreeg, nadat de laatste bezitter, de
Turk Kulub bey, te Konstantinopel opgehangen was,
tot.,de verongelukte passagiers van de gezonken Fran-
schc biailstoomboot „Seyne" behoort.
Bij 'dit ongeluk is althans één geluk, ook de blauwe
dianpuit is. .in de diepte verdwenen zoodat er hoog-
njpg. é^n, haai mee naar de haaien kan gaan.
GEEN REMPLACANTEX MEER IN BELGIë.
rriWoir; jjox lioo no
hxJvrxjjs bib dttagoütiftfc?. wereld in België een heele
strijd gas'csBil'jgfóK het lif&ehaffen der rompkranten en
dft,b«0>weflig'b uvaiUudsïi pcrSöOHlijken dienstplicht. Vooral
vaólueia<^tiéfo?kajh'S»lfe^'<i''l zijde werd de strijd fel
dflOTtegcrii!.nobodl giboo;;-)
xtvDS) ministeibpresidettiiriw^h^thoiiek, was een voor-
.ItflHer.ri'Xtot <k« -ipw^PriiÖijtert-idJ^slpBcht, maakte ge-
m&Rft-gaak fhehaie Tjtike^i.iden©tri-Dondepdag nam de
Kamer met 100 tegen 58 stemmen de afschaffing der
rcmplarcering aan' Tuidc werd" cFczc"uTslagTöegejuicht
J/.ioot
I)SWi eëijoplralea-nbetadld". te'zet-
YJ*ardeeicn;:9<he-.3 Kij vjbp
U;l'ji'f^jj^ndeiihebke?hdie<Bvii'Vigjp <te hecrSn, huil drift;-
ifiW .YetVktW^dnglaididfi kerel,Lteste wuiend",
ai}l\Y<^)pjldó jIa hë-yffipit)nimaalb 9d^U himlert i hior.c dom1
een eisch en elke prijs wordt u toegestaan."".ueM/sd
„Maar? pa ijn mjjnb?t2R,stkt *«fet 'ittieb'eenjpoj^r-
9Ver:':U.".eigenlijk «p!*filsi"£!mhiéiataS\henB met Jtoöfege-
Wndio^gedöltl idterfEorleuav.lfe ssprieekfb stóeüslWadr.
v4h/.iotiregoimaiigheden, die) looëteii-iWétet
feeni geliadsoa—euMaansllew; hieipèl, wati rdo®!'
c dan eigenlijk hebben plaats gehad? Denkt 1» soms
dfct d® latidstneejpukiëc')ivèrx)nthiiat«»wopdt)!dmair 'altfetlei
bogagw gnutyClslnekenlB' 1 «aia r.H mij
.b^tióor mr|'taan,lU(antteoonMei:<te: baron bedaard, „je
wéét waai' naar wij slreVcnj;. Niets möor of mini
d.er. dan dpn jegeinhioordigèrclahben uil den zadel
lichten, en ons te zetten op de plaats; die'hij ons inr
dorllfd Afitern^ohterlijk .hecflaanU^ofd. De ondeme-
mirtfcv is(;In(icdlijkaberilzialjeeii MitvpraaiiifltirfhiJs'gBSbhiftté'
medewerking uvreraijds. Tenminste kvij:<lenkon dal gij
afö riolabeiiiiteriiaind!' vaai iliiwaimecsleiÉ' wöl met alles
ftP 'd« uoogle ■zulit,'zijnl- Em i wawbni zijt: ge éigönlij'k
zoo eigen mei uw lieer? Bepaald wél. omdal ge nrcer
van zijn Leven weet, dan elk ander." nfik,-
Welnu, en als dat nu eans kdo was",';vroeu I'rans
Mretad. tim lood ïssm ob ui lain jini Ja'/,.
.ilftxZiczoo. nu. rerstaan we elkaar beter", zeidc graaf
AJUertL ^Het-. is.er om Ae Moen imijn néefi jfe ontnois-
keren, gelukt ons dat met jouw medewerking, "(kip
komt liet ons op geen honderdduizend gtildenuhan."
"iiEpana •Mohto in u 1 ach te 1 ui;1 kjOeSpix-clri 'Trerts slzoo
Mcrorlnwig'.hoer)graaf.:«lsof inial :o>ycrlA-endei"(Mjkc som
had te lv-'^iiarm^iuD.ro 91 looblio aiiGu.-ldooï niiut
aak! ïka hpdpgneft .töplTViivdh otdoLi woonden,
jHxx)t(r«»rle usbiieg ihti au. mafcnowwubbt'Jb zboi tstooEuié
la^tiOK» jpboiqz J„ .nobmaxoodni gnilloJzgnaiod ooinoo
helöil ïatMh bPb;U)B| ictenx ittét. oen veJlhekwikciaeTuhtejilWe
WAAROM TROUWEN ZOOX'EEL MOOIE V ROU
WEN MET LEELIJKE MANNEN?
De spotter, die er over klaagde, dat al de mooie
vrouwen door leelijke mannen werden weggekaapt,
had het niet zoover mis, als men oppervlakkig wel
denken zou. Het moge geen algemeene regel zijn,
toch is er menig voorbeeld van aan te wijzen; ieder
behoeft in eigen omgeving daarvoor maar even rond
zich te kijken. Met zijn eigen vrouw voor den spie- I
gel te gaan staan, is 'n proefneming, die nog nooit j
gelukt is en nog nooit iemand de waarheid van deze
(bijna) stelling heeft bewezen.
'n Jaar of wat gelezen las men in 'n Amerlkaansch
blad, dat 'n mooi meisje uit Brooklyn, en die van
goede familie was, verliefd werd op Charlie, een van
Barnums zwartste en leelijkste Zooloe's. Ze trouwde
ook met hem in weerwil van de tegenkanting harer
familie; terwijl een ander uit hetzelfde museum van
curiositeiten, -dat ook '11 jaar of wat geleden hier
onder Watergraafsmeer te zien is geweest een
Grieksch kapitein, wiens gelaat en heel zijn lichaam
afzichtelijk getatouoerd waren trouwde met 'n zeer
mooie vrouw, die zeer aan hem gehecht was.
Als de leelijke mannen de mooie vrouwen wegka
pen, moet daaruit volgen, dat leelijke vrouwen trou
wen met knappe mannen; en dat is ook zoo. Madame
Cottin was heelemaal geen schoonheid te noemen, en
toch hebben, volgens haar levensbeschrijving door
Lady Morgan, twee bewonderaars zich voor haar van
het leven beroofd. Madame De la Vallière, voor wie
Lodewijk XIV bijna alles gedaan zou hebben, was
mismaakt. De Prinses van Eboli, die door Philips II
zoo vurig bewonderd werd en Maugiron, aan wie
Hendrik III van Frankrijk zoo gehecht was, hadden
ieder '11 oog te min. Prins Pion-Pion, die tegen de
Zoeloe's sneuvelde, en 'n zeer knap jonkman moet
geweest zijn, is indertijd haast gek geworden van
verliefdheid op 'n Engelsch meisje uit 'n Londensche
achterbuurt. Toen hij met haar in Parijs kwam, dach
ten zijn vrienden dan ook, dat hij werkelijk gek was.
Zijn ideaal was gewoonweg 'n monster van leelijk-
heid. Maar de Prins bewonderde haar, en heeft kapi
talen aan haar geofferd.
Schoonheid en liefde schijnen hoegenaamd niets
met elkaar te maken te hebben, en als men goed op
merkt, schijnt er 'n zekere omgekeerde evenredigheid
tusschen die twee te bestaan. j
Een hedendaagsch romanschrijver van 'n bepaald
wetenschappelijke richting, heeft aan een zijner ka
rakters dit gezegde in den mond gelegd: „Als men
de geheele geschiedenis der menschen nagaat, zal
men zien, dat de mannen ten allen tijde voor de licht
zinnigste, de oppervlakkigste, de meest onbeduidende
vrouwen het uiterste gewaagd en gedaan hebben. Dit
is 'n hard gezegde, maar het is waar. Als 't zoo niet
was, dan zou de stelling, die wij op het oog hebben,
valsch zijn.
Om op het persoonlijk onderscheid terug te komen,
zien wij zeer dikwijls, dat 'n zeer lange, zeer kleine,
zeer dikke of zeer magere vrouw, met iemand trouwt,
die juist de tegenover gestelde eigenschappen bezit.
Die contrasten zijn soms zoo sterk, dat ze niet zelden
kluchtig zijn. Schrijver dezer regelen heeft 'n man
gekend, die majoor was bij de Infanterie en 'n lengte
had van 2 Meter en 3 duim; zijn vrouw was niet
grooter dan 1 Meter 40. Zij hadden vijf zonen en
een dochter, die allen goed geproportioneerd waren
en 'n gewone lengte hadden, en waren zeer gelukkig.
Ais zij wandelden gaf zij hem een hand of hield hem
aan zijn rok vast. Dit deden zij nog, toen zij beiden
reeds oud geworden waren. Ik heb hem nooit anders
tot haar hooren spreken dan met „kindlief".
Ook op ander gebied schijnt het contrast zijn wil
te hebben. Mevrouw Hattersby, een van de dikste
van alle dikke Engelsche dames, die ooit geleefd heb
ben, trouwde met 'n levend geraamte.
Baron Littlefinger, 'n ItaliaAnsche dwerg, die even
3 voet lang was, trouwde met een vrouw van 5 voet
en 6 duim. De Chineesche dwerg Chemat, trouwde
met 'n Engelsche dame van gewone grootte. De En
gelsche kolonel Goshen, 'n man van ongeveer 8 voet
lengte, trouwde met 'n vrouw, die ver beneden de
middenmaat was, en kolonel Baks, 'n ware reus, is
tot tweemaal toe met zeer klein vrouwen getrouwd
geweest, voordat Anna Swam, de reuzin van Nova
Scotia, zijn wederhelft werd.
Op de vraag: Waarom trouwen zooveel mooie vrou
wen met leelijke mannen? kan met reden geen ander
antwoord gegeven worden dan dit: Omdat het in den
aard ligt. Dat wil zeggen: Indien het huwelijk vrij
willig is. Indien man en vrouw beiden kiezen mogen,
die of dien zij begeeren. Wat niet altijd het geval
is. Er zijn tal van verklaringen van gegeven, maar de
ware verklaring is, dat onze natuur zich aangetrok
ken gevoelt tot haar tegenovergestelde. Het sterke
hecht zich aan het zwakke, zooals het zwakke zich
aan het sterke hecht. Wij zoeken, bewust of onbewust
vat ons ontbreekt. De beschroomde zoekt den moe
dige, de roekelooze den voorzichtige, de denker den
man of de vrouw van de daad. De aantrekkingskracht
der contrasten is 'n wet in heel de natuur. Zonder
haar zouden wij en alle levende krachten in de
schepping er alleen op bedacht zijn onze soort,
zooals die nu is, in stand te houden, maar nu is
het overleg van onze soort, ons zoo goed als onbewust
instinct, er op bedacht en toont 'n gestadige neiging
om die soort en soorten te verbeteren, al wil die
neiging tevens het algemeen karakter van het ge
slacht behouden.
Menschen, die in dit vraagstuk iets dieper door
willen dringen, raden wij aan Schopenhauer te lezen
in zijn „De Wil in de Natuur".
Als wij op dit punt gegevens genoeg hadden, zou
het waarschijnlijk blijken, dat de oorzaak der meeste
ongelukkige huwelijken rechtstreeks is na te speu
ren in 'n onvoldoend contrast van persoon en kau.iv-
ter tusschen man en vrouw.
Dikwijls maakt een nierziekte zich geheel van
lijder moester, vóórdat deze er zich in het minst
van bewust is. Jarenlang hoeft deze ziekte zich t?
schien reeds kunnen ontwikkelen, terwijl hij er
heel andere oorzaak voor zocht en er een vf
k e e r d geneesmiddel tegen gebruikte. Dan kl
zijn kwaal plotseling tot niersteen, waterzucht, leij*-
jicht en martelende urmestoornissen. Zijn nieren w*'
den gaandeweg cel na cel vernietigd cn verliezen k
kracht 0111 het bloed te filtreeren -en wanne
hel blo tl niet behoorlijk ge filtrce!
wordt. :i wordt het geheele lichai
langzam rhand vergiftigd.
Indien gij ©en nier- of blaasaaiuloeniiig hebt
gij opmerken, dat *1© urine bewolkt en zanderig
dat de loozin moeilijk geschiedt, of <lat gij geen nja(1.
meer hebt o\er het water, 's Morgens staat gij j!
een ellendi voel in uw rug op, uw oogen zijn n
gebla.' nkels gezwollen. Bij slecht weer 1
voelt gij u prikkelbaar, terneergeslagen en afgemat
kri.igt gij rheumatische pijnen in de spieren en «i
wri enten7»
Alleen een geneesmiddel,, "uitsluiton
voor de nieren, kan de nieren ge 11 ezes
Foster's Rugpijn Nieren Billen zijn uitsluitend 'V<J
nier- en blaasziekten. Zij werken rechtstreeks
nieren «.11 komen deze op een zachte wijze. |'U|"
Zij heden de nieren en geven hun gaanilcvu^ I
kracht terug om de ziekte-aanbrengende stoffen ujf jjp.
bloed !e verwijderen.
De naam Foster's Rugpijn Nieren Pillen slaat \0j
uil op iedere doos. Zij zijn te Schagen verkrijg^'
bij den heer J. Rotgans. Toezending geschiedt fraw
na ontvangst van postwissel a f 1.75 voor één, of f j«
voor zes doozen.
Houdt den KI.OOSTKIlBALSEM bjj de hnnd.
De Heer I. Hoevenaars te Bergen (Limburg) yas
bezig met was te smelten, toen deze plolseling
brand vloog en de geheele inhoud grootendeels over
zijne hand stroomde. Het gevolg was, dat zijne harA
met vreesclijkc brandwonden werd overdekt. De on-
uitstaanbare pijnen, die ik daardoor uitstond, zijn niet
te beschrijven, zcide ons de Heer Hoevenaars. He
vel was van mijne hand geschroeid en mijne ham
geleek één vurige lceschklomp.
Verschillende middelen, die ik ter genezing aar.
wendde, mochten niet baten, totdat ik overging KLOOs
TERBALSEM aan te wenden, dien ik kocht bij de.
Drogist A. v. DijkAchten, alhier.
Na den KLOOSTERBALSEM eenige dagen op d
hand te hebben gesmeerd, was deze binnen enkele
(jpgen weder volkomen gaaf cn genezen en de pijn
verdwenen.
De Klooslerbalsem, Klooster Sanota Pauio, geneest
onvoorwaardelijk oude en nieuwe wonden, brand- en
snijwonden, zweren, abcessen, builen, roven, open plek
ken, dragende wonden, zeere enkels, zeere borsten et
tepels, hu kluitslag ring-, dauw- en baardworm, hoofd
zeer en alle ziekten der hoofdhuid, puisten, Rheuma
riek. Rheumatische zenuwpijnen, verlamming Jicht, Po
dagra. Ischias, kneuzingen, stramheid in de ledemater
verstuikingen, lendenpijn, pijn in den rug, spit in der
rug spierverrekkingen, aambeien, zoowei droge, blin
de als bloedende.
Prijs per pot van 20 gram 35 ct., van 50 gram "3
ct., van 100 gram f 1.20 en van 250 gram f 2.:>0. Hoe
grooter pot, hoe voordeeliger dus!
Let op! Alleen de echle KLOOSTERBALSEM
ncest, deze is kenbaar aan een rooden band om der
P<)t. waarop de handleekening L. Akker, Rotter
dam voorkomt, alle andere is namaak. De namaak
geneest nooit!
Verkrijgbaar .bij Drogisten, Apothekers en de beken-I
de Depothouders.
De Edelachtbare Heer A. \V. Roovakkers, oud 61
jaar, lid van den Gemeenteraad van Meyel (L.ver
klaarde ons het volgende„Maanden lang leed ik aan
een long- en borstaandocning, gepaard gaande met vree-
seLijke hoestvlagen, die mij veel pijn veroorzaakten.
De slijm zat mij muurvast op de borst en niettegen
staande ik allerlei geneesmiddelen gebruikte, kwam de
zelve niet los. Nacht noch dag liet de hoest mij mei
rust .Ik was soms zoo beklemd qp de borst, dat ik
geen adem kon halen, 's Nachts kon ik geen oog toe
doen vanwege het hevige hoesten, de kriebelingen ir
de keel en liet hijgen van de borst. Ik was daardoor
's morgens altijd uitermate vermoeid. Door het vele
lezen van dankbetuigingen van menschen, die door de
Abdijsiroop genezen waren, ging ook ik tot het ge
bruik van dat geneesmiddel over cn toen ik deze twee
dagen gebruikt had, kwam de slijm gemakkelijk en
zonder pijn los, terwijl mij dat vroeger veel pijn ver
oorzaakle. Nadat ik die flacon Abdijsiroop had opge
bruikt, was ook ik van mijn kwaal verlost en voJ-
komen genezen. Volgaarne geef ik toestemming mijnr
verklaring te publiceerdn."
Do Abdijsiroop kost per flacon van 230 gram f 1
van 550 gram f 2. van 1000 gram f 3.50.
Ccntraal-DepötL. I. Akker, Van Alkmadestraat Rot
terdam.
Verkrijgbaar bij de bekende wederverkoopers, att
drogisten en de meeste apothekers.
~-.i li
-iow uos n9d nar 19 uw nsreramoisd 9J 19/0 1991.
megnejzaak inet jEen ter maken, ofschoon Eet al-
zeer somohifeljjk ;«ou zijn gevalte» hq» 'te helpen.:
-»Maax zanr telang Iftg aan tee«e;andoce/SiiMei.«i), hij
hoopte >va®. d» hebzucht dezgjr beide mannen gebruik
te kunnen maken, ctm, yoor-jzhtesK! des be^ii§seijdi^
steg; te kruinen ateau. D&arpm^cMpbftai >op
plannen jp en gimg^zQjfs zqq.. -dat, hij ,Jjet-
doocg.chemeiieïb'tfapegrhti-iijRelyim .de gaiégeq}iftj$)5w%%
ltiat ziia/ihQer'J&atig te/itealMaerX qo ijtasiaeg nedcferi
1 Doch hij verzette zich. beslist tegen alle. ophelde
ringen. Men moest de zaak niet overhaasten,, .kqmt
txjd, komthniad, Yoorlaopig moest U-ijneerst- eens ern
stig met zichzelf te rade gaan wat liet voord.x-ligst
waei^teJlehenftoOmnle h£gi)M&&. 9b9oa ne blog ioov
.Daarbij .bieeLbet qu ondanks, .oilp .bedreigingen gf;
boloften «jïner tegenpartij,:.liet hij zich.jjlet vahbf!ijft
stuk brepgen» Zü moesten teem leiqdeiyjR-.te-ten: gaan,
nahd&roi&iggn&kiatetp9te. ibebb$ftvjb®ï$&t, Qift%a y^tog-h,
hadde.0 -zij npjfeijHj^nsky'hqep Ym<' 4* tepEêbMU, y rgii»
zou nu wel spoedig wat mededeelzamer
waren al aardig bezig de hpid de verkoopen^ voojr/dat
zij den -boer (hadden, gesehoten. zy wayen,,butjen'gft-
woon in hun humeur en sprakei&.jilefhttfewjWi^g
.qvenw-g!
kujineu. raden sap den jiuar huis lerugkqereiuDj) Er^
dan zou hun., vroolijkbcid bepaald wel oen.igq. graijei)
&ÜU; gpdfteddk H9 netiis I®1&) öbnetedriaw pb nas (is
Graaf Wolf, de oudste zoo-n vaa,,cjeiji majqrhj(l£l\'e,(y:.
doolde .ia cRui lJMitsteu tijd, ais eipb drppipoto' 'fp.het
YMSSltfteAteJl rpjtf.feöi)mlgt,fpe
Pfeyartjer, neers)(u-hjjg, ;frpe!is,é)i Wj#.'
kop rwdersnaflQbeen ftiiR
best er ook toe deed, net was hej^.-^t,
W-k "ifopftte, vrpffger, Ml bóWfd ^^ojf^ife./dra-
gen. lle.t w^-^d/Ie- WtjW gföük
dtei^npt aufsqt yi'8e?©ody>,uj(Jspf4#knjf!Hi $mi^ech
ter tegemoet zieL0j i9 noaH laarg ebsaqy ".Jeow
labWakuUftdnhij. bht ïjjij9waer
iMdJat,h4)diftlitg-jf-Witte zi(jb,3^s
?xxh! *k)£9<x gn el
lm fibStfby»llKJ!s jeaelb nav
,ai anls uav Jein io9d njiai Jab .ngfeebooin Ia aiaax
Vooral sedert de onlmoeting met Martin Kalzen-
berger voelde graaf Wolf zich als verpletterd. Het
was hem te moede geweest alsof die jonge boer zyn
loj? in,; handen had. Instinctmatig gevoelde hij,
da; Mftpt-in een man was van weinig woorden, maar
y,fi(j,,d-o9i-tastende daden.
rii '^ifjeipels zegen had hy hem toegewenscht als hy
gpedjlfov Antje zou zyn, maar hem bedreigd met
styajfen, wanneer de jonge vrouw ook maar éen
PiUlfele.uirA3-11 om riem zou storten.
Wplf ^beproefde steeds tevergeefs minachtend te
ji^hyjj.j ^ls^eze bedreiging hem in de gedachten kv:
hij [Vdé'48 ,rieL hoe deze woorden van den jongen
riet hart hadden getroffen. Ook nu weer
ïtQju ljij zitjj..»iet losmaken van den indruk dien de
besliste en iriannelüke houding van Martin op hem
&ad gggia^te,
toekomst hem brengen? De raadsel-
acbrij^-^tpq^^Ijngen van zijn vader hadden de ge-
Eéefe gjenswjjzq die graaf Wolf tot dusverre de zijne
ïiaci' genoemd'omvergeworpen. Hü kwam zichzelf nu
i]Wrgalft:^svF$rPdelin& die deu weS uist kent. Wat
Rkfjri-jiSk Jm>,■jva.t moest h^ laten? De door liet
-Jon6ö™ftP «liRfiifHe bij de gedachte,
f1 ;ebrek zou moeten
ider glorieuse wq/e
^Tanneer bU eens
andenarBmd zou moeten verrrenten om voor zich
zelf en Antje hetbrqi
mms$j
UM^\i9P\m
«K'owm
Jöd leenna H
een y'zeren keten aangelegd. Hy had zich verbonde
aan een eenvoudig dorpskind, dat hem nu zoo don
onnoozel en alledaagsch voorkwam. Waar had hij toe
zyn oogen gehad, dat hy deze domme gans tot zij-
vrouw had gemaakt.
Meer en meer verbitterde een, groote wrok tege
zichzelf en Antje zijn gemoed.
Hy kon zichzelf wel kastyden, dat hy dezen don
men streek had uitgehaald. Nu haatte hü het 01
schuldige kind, dat hy de oorzaak noemde van zé
domheid. Geen andere dan Antje was er de o?1
zaak van, dacht hy bü' zichzlef, dat ik zoo die
ellendig ben en biet meer weet, wat ik doen
laten moet.
Het ligt nu eenmaal in het menschelük karakte
de schuld steeds by een ander te zoeken. Het
een gemakkelijke uitvlucht, die er een mensch voo
bewaart, dat hy blozen moet over eigen daden.
Maar alle woede en verbittering hielpen hem i"
tusschón niet uit de verlegenheid. Er moest iets ge
bei. 11, dat was zoo duidelük als glas, maar wat?
liet was dus geen wonder, dat de jonge man, <éf
inwendig dezen moeilüken strijd streed, voor het 008
oeu droomer scheen, die weinig of geen acht sloeg
op zyn omgeving.
Dikwüls had Wolf reeds meenen te bespeuren, fc0'
Frans de kamerdienaar hem argwanend aankeek-10'
dezen mensch haatte Wolf eensklaps, 7.00aelk- 3ft>
der. Ofschoon Frans hem ,op alle?
was, - Weef "bij WMfWd^$1ij$0iMl
"grié,PWMl,bUV»0rri -'
'trigheid van dezeifi ö'aS
00«,.n^fic^ «ézg9?fM 4Snit?at
geweest bij
War 9b uijira ,Hnm aebnovlIKJ^
W(fl$W4r.
inUdsanas aatlx Jsewx iari al eilaviod "i90-
aoraw aab .aaiiete 91 Jaar noliel ebeomro-, aed ^raür^am .aa-rb-ineds; alVtn re teala
