IToch onschuldig.
Donderdag 9 December 1909.
53ste «Jaargang. No. 4(5*22.
Buir«i"JSCHflGEH, Las.!, E 4.
Arrondissements Rechtbank
te Alkmaar.
Binnenlandsch JSieuws.
illtuti Nitsis-
COUR
AMtit- Liiüinllil
Dit blad verschijnt viermaal per week: Dinsdag-, Woensdag-,
Ponderdag- en Zaterdagavond. Bij inzending tot 's morgens 9
ure worden ADVERTENTIEN in het eerstuitkomend nummer geplaatst.
INGEZONDEN STUKKEN één dag vroeger
Interc Tt-lcphonii \o. jft
ösiReversï TRAPMAN Co,
Prijs per jaar f 3.—. Franco per post f 3.60.
Afzonderlijke nummers 5 Cent.
ADVERTENTIEN van 1 tot 5 regels f 0.2Biedere regel meer 5 Cent.
Groote letters worden naar plaatsruimte berekend.
Dit nummer bestaat uit een blad
een bepaald misdadigen aanleg, volgens de Officier, dat éen hunner en wel Willem Voorthuisen, niet kon
Onder meer wezen ook eenige andere zaakjes van komen, wat den heer Officier zéér verbaasde van
diefstal, waaronder met braak, op beklaagdes aanleg, iemand, die w e 1 tot 's nachts 2 uur kon blijven dan-
ader wou voor Herman, die zulke goede beloften seu om daarna met zijne uitverkorene naar huis te
aflegde, graag een genadige straf zien toegepast. drentelen.
De maatschappelijke belangen eischen echter een Enfin, Z.E.G. troostte zich in 't gemis aan de ver
niet te lichte straf, al wordt men tot lichtere straf klaring van Wim en had als remplagante zijn meisje,
gestemd, bij de gedachte dat beiden nog beginne- Ko Rentenaar als getuige laten aanrukken. H&ar ge
lingen zijn. Den gulden middenweg bewandelen, komt noegen nu was niet geheel onverdeeld bij de thuisreis
spreker intusschen het meest juist voor. En hij op 24 Octóber, want, op weg met Wim en zekeren
eischt tegen elk der boosdoeners 6 maanden gevan- Kooi, raakte zij door den hooggaanden twist waarvan
genisstraf. zij nu heel wat minder wist dan vroeger, voor de
Mr. Dorbeck was Wim's pleiter, en deze beveelt politie, van 't geleide van eerstgenoemden versto-
aan: plaatsing in een tuchtschool; maximum 1 jaar. ken en mocht hoogstens in Kooi's gezelschap huis-
Mr. Cohen Stuart, die voor Hermanus optrad, vroeg waarts stappen,
een lichtere straf. - Inmiddels ging 't er op straat ruw toe tusschen
EEN NIEUWE ZAAK MET EENZELFDEN HF- Wim en Dirk' Herhaaldelijk ruzie, waarbij Tiessen, de
SCHULDIGDE. rijksveldwachter, gewaarschuwd wordende, flink op-
't Zaakje waarvoor Herman zich nu moet presen- trad om de twistenden te scheiden. Maar toen Dirk
teeren is, wat de ontvreemde artikelen ten opzichte den eenen en W im met Maarten Cornelissen den
van hunne waarde betreft, niet zeer belangrijk Bij anderen kant opging, scheen 't afgeloopen en ging
den van N. Niedorp afkomstigen grossier in koloniale ieder, ongestoord zijns weegs. Edoch, Dirk, die vol
„„Trmiir, d«t-vpi> i wareH Teunis Nieuweboer, thans te Alkmaar woonach- wraakplannen, liefst met een geopend zakmes, dat
EEN BRUTALE KAKKER. I tig> waar hjj in het vijvertje droog en wel hoor! ..vaststond", rondliep, keerde op zijn schreden terug
De nu volgende sinjeur is 32 jaren geleden te een pakhuis heeft had Herman ingebroken op een en zocIlt opnieuw twist met Willem. Cornelissen kwam
Zwartsluis geboren en thans niet veel meer dan een der laatste Octoberavondeu héél laat Enkele kope- tusscbenbeide, doch kreeg van Blauboer (feitelijk zijn
zwervende, werkelooze bootwerker, Thomas Holvoet ren gewichten benevens»wat chocoladerepen tablet- vriend) met het geopende mes een por in zijn dij, die
genaamd. teilj e(.c_ waren zjja prooi. Tezamen een luttele waar- £educht raak was. Tiessen, opnieuw gewaarschuwd,
Hij was den 4den November op zijne zwerftochten de- Hij deelde er royaal van mee aan zijn kameraad sP°edde zich andermaal naar de twistenden en requi-
te Medemblik de Oosterhaven ingezeild in- en uit- uit het vorige zaakje Wim van 't Veer reerde, na den toestand in oogenschouw te hebben
wendig best nat. Naar hem dacht de beste toestand Maar wat" het leelijker maakte is dat de diefstal Senomen, geneeskundige hulp voor den getroffene,
om 't medelijden bij de te bezoeken luidjes op te Van inbraak vergezeld ging. Het mes> het 90rPus delicti, werd later gevonden
wekken. Hij klopte eerst maar eens aan bij Deurwaar- De o. v. J. "meende hier een zwaarderen eisch door den machinist Swierts van Wieringen en werd
der Anna Jans van Schoten, vergezeld van Kees te moeten instellen en vroeg 1 jaar gevangenisstraf naderhand door diens zwager J. Kooi aan den Bur-
Nükerk. tegen Herman. Mr. Cohen Stuart vond deze straf even feester van Anna Paulowna ter hand gesteld. Ver-
Bedelende staken zij de hand naar den heer Anne ais de 6 maanden van zooeven te hoog en vroeg ook baal volgde en de O. v. J. vond het feit zwaar genoeg
Jans uit, maar deze gaf geen aalmoes. Maar daar nu minder straf, de clementie der rechtbank voor 0P ®ea TriJ zware straf, nl. twee maanden gevange
waren Holvoet en Co. niet mee tevreden. Ze wilden zdn cüënt inroepende. nisstraf, tegen Blauboer te eischen.
niet vertrekken en werden zoo brutaal, dat de deur-
waarder snel een van zijn rapste spruiten naar den ve^olsens was het* voor'ons weggelegd kennis te
eersten den besten politieman stuurde. Weldra kwa- vervolgens was net voor ons weggeiega Kennis te
A uur, mogen maken met den 22-jangen landbouwer Freek
men er een paar aangerend, Veldmeier en Van Rijn. g„houtpll „pborptl tp ohdam of te Onmeer dat was nlJ waa ue" laa,-c"-e" j>- «x-j
ixv.o<tHon tim heel wat moeite met het v,„« zeischap van 'n stuk of drie andere snuiters zekeren
beestachtig.
De eerste beklaagde is iemand die op 1 Nov. jl.
te Alkmaar een ernstig vergrijp tegen de zeden pleeg
de. Hij heet Jan de Vet, is 24 jaren oud en visscher
te Warmenhuizen.
In gezelschap van een kameraad begaf hij zich naar
de woning van een te Alkmaar woonachtigen kennis,
die ziek was en bij wiens vrouw ze voorgaven te
mogen overnachten, volgens verlof van haar man. Ze
wekten echter achterdocht bij de vrouw en zij spoedde
zieh naar een nabijwonenden zwager in plaats van
bier te halen, zooals het tweetal haar gelastte. In
haar afwezigheid vergat De Vet zich tegenover de
11-jarige Rika Ligthart.
De deuren gingen vandaag dicht. Mr. J. P. Bos
man trad als verdediger op.
EEN FLINKE STRAF WAS HIER AVEL NOODIG.
De 28-jarige Gerbrand Kaaij, een arbeider uit Ur-
sem, was als beklaagde present.
Hij was den laatsten October jl. zoo vrij om in ge-
GASBEDAVELMIN G.
De dochter van een 50-jarige bewoonster der Al-
bert Cuypstraat te Amsterdam vond, toen ze gister
middag van pianoles thuis kwam, tot haar grooten
schrik haar moeder, die alleen thuis was geweest
bewusteloos in de keuken liggen. Politie en genees
kundige dienst werden gewaarschuwd en uit het in
gestelde onderzoek bleek, dat de vrouw door het in
ademen van gas bewusteloos was geworden. Zij had
in de keuken aardappelen zitten schillen en de kraan
van het gaskomfoor opengezet, met de bedoeling dit
aan te steken, 't Laatste verzuimde zij, het gas ont
snapte, doch de vrouw rook niets doordat ?ij verkou
den was. Door het gas bedwelmd is zij toen, van haar
stoel op den vloer gevallen. Met behulp van het zuur
stofapparaat van het bijkantoor der gasfabriek in de
Albert Cuypstraat mocht het vrij spoedig gelukken
de vrouw weder bij te brengen. Zij werd per rijwiel
brancard naar het Binnen-Gasthuis vervoerd.
TELEGRAMMEN.
In de maand November werden aan het telefoon
kantoor te Broek op Langendijk 985 telegrammen be
handeld, terwijl bovendien nog 400 gesprekken per
telefoon werden gevoerd.
GROENTENHANDEL.
Aan onderhands verkochte tuinbouwproducten, wer<
in de maanden October en November, aan de betaal-
kantoren te Broek op Langendijk en Noordscharwou-
de verhandeld een bedrag groot f 73.639,44.
ONDER WATER.
Men schrijft uit Brielle:
In het Brielsche land zijn ook al de gevolgen van
de regenbuien der laatste dagen waarneembaar. Trou
wens daar is het dan ook eigenlijk het land der Wa
tergeuzen voor. Toch is het voor een meer vredelie
vend en de rustige velden bebouwend nageslacht
minder aangenaam als enkele polderwegen onder wa
ter komen te staan. De stoomgemalen doen al hun
best, hier en daar wordt er al een de Zondagsrust
ontzegd, waartegenover staat, dat een ander, nl. in
den Nieuw-Helvoetschen polder door een gedwongen
rust werd veroordeeld. Doch hoeveel er ook uit dit
echte polderland geloosd moge worden om de breede
rivieren op en zoo naar zee gestuurd te worden, die
altijd nog wat water velen kan, de koppig volhouden
de regenbuien blijven lustig het waterverlies weder-
Maar zelfs zij hadden nog heel wat moeite met het ^TaVheel m^*il?k uit*ïe"maken"na« het 'scheen. z™aP van a o,
tweetal. Maar wat mpt meer zekerheid te constateeren viel H" C" Janssen- dle met Z1JP vrouw een kuiertje maak-
Maar ten slotte lukte het. Vandaag kregen we te -v - a te> Hefst met een stok wat af te ranselen. Daar er,
TT x is dat rm te GrooteDroek woont, waar nu den 20sten - 1
hooren welk een exemplaar Holvoet was en ten slot- otb glasruit stuksméet in de woning van getuigen genoeg waren, was een strafzaakje gauw ge-
te. toen het zaakje voldoende was uitgeplozen, eisch- jaa°v7am wa hem e" hter duTr te staan kan komen organiseerd-
te de heer Officier 2 maanden gevangenisstraf en f - b t f da„en De heer Officier releveerde, dat het beestenmarkt om aanvullen. Totdat eindelijk de wind eens uit het
12 dagen hechtenis tegen den beschuldigde. hechtenis requireerde was geweest en dat er beestachtig hier was apgetre- Noorden zal gaan waaien
EN ZIJN COMPAGNON den ook'
Nu krijgen we Keesie Nijkerk, die te Harlingen *OG ZOO'N GEVAL. Tegen beklaagde werd wegens mishandeling ge-
geboren is en ook bij Van Schoten aanbelde in zijn N'colaas Hoogendjjk van Den Helder had een eischt: 6 weken gevangenisstraf,
zichtbare qualiteit als bedelaar, zonder succes te heb- soortgelijk gevalletje aan de hand, alleen met dit VERZET TEGEN DE POLITIE,
ben, waarna hij, als geëmployeerde van Holvoet en verschil dat hij den 15den October al bezig was en piet molenaar vaa Warmenhuizen was den 7den
Co. zijn compagnon hielp den boel opscheppen. t®en ia den tapperijgevel van Van der Hoeven alle November jl. dronken te Bergen en pleegde daar te-
De Officier eischte tegen hem 12 dagen hechtenis. glasruiten op éen na deed sneuvelen. En nog wel in gen E_ van Broekhuizen, den brigadier uit Alkmaar,
vu ninnrv .-Iv.r,t.I,c den nackt- Liefst met een paal waarmee je evengoed verzet een echt ouderwetsch en koppig verzet,
ZIJ HADDEN LAAGK r T vent van 100 kilo aan pap slaan kunt. waarvoor de O. v. J. 2 weken gevangenisstraf eischte.
Willem van t Veer en Hermanus Johannes van t j)e q y j streek er hier anders over en vroeg A s dinsdag uitspraken.
Hof mochten zoo ,,on familie" op 't bokkebankje 2 weken gevangenisstraf,
zitten. Wim is 17 jaar en hotelbediende en de_ander ZQQ OPVLIEGEND!
Outlesluis.
Het damspel wordt hier thans meer en meer be
is schildersknecht en 22 jaar oud. Een paar gesjoch- „r.
te jongetjes, die hun handen naar andermans goed Hirk Blauboer, een 23-jarige geboren Wieringerwaar-
uitstaken woonacllt1g te Anna Paulownat was op 24 Oct.
In den'nacht van 30 op 31 October jl. gingen ze JJ- k^aad- toen ter gelegenheid van de kermis aan
zich eenige paren schoenen „rijker" maken, maar de Van Ewucksluis, zqne vroegere verloofde Jacoba oefend Hield de heer Koster u- paulowna
een half jaar te voren, ultimo April, waren het een Rentenaar, met een anderen jongen, Willem Voort- hjer
een simultaan séance ongeveer een 14 dagen
paar fietsen, waarop 'n begeerig oog werd geslagen huisen genaamd, „ui gmS-geleden, nu a.s. Zondag zal de heer Battefeld uit
en werd listiglijk de afgifte der begeerde karretjes Er werd m t café van Ho g ed g g n e Amsterdam een simultaan séance geven in het lokaal
bewerkstelligd oveF Begeven voor 'n kuiten-fl kkertje of n meer heep glikker Rz
rji AHp fiotqpn hp- moderne Pas de Patineurs. En als Wim dan in beval-
leend FBnSaTt bil EKlomp Er ligen zwier met de lieve brunette Dirk voorbijzwier- GEVOLGEN VAN HET VESTIGINGSVERDRAG,
werd „n^n^vanJen en de^lombaMbriefjes wer- de, dan steeg zijn bloed 3 volle duimen boven Am- 1 Een geval dat zich vroeger al eens elders heeft vooi
werd f 15 op ontvangen en de lombardDrierjes ^wsterdamsch peil. gedaan, is naar de Goessche Ct. meldt ook
- - - npAwo-Qwollon
na den storm.
Een bewoner van Makkum merkt in De Leeuw. Ct.
op:
Bij haastig opkomenden storm is de route Harlin
gen—Stavoren zoo lang en een goede vluchthaven ont
breekt. Hoeveel onheilen hebben daar al niet plaats
gehad! Van vroeger herinneren we aan het lot van de
familie Schoonhoven en van Getsen, welke met hun
groote gezinnen allen den dood in de golven vonden.
Van den laatsten tijd weet ieder nog, hoe het gezin
van De Jong uit doodsnood werd gered en welken
bangen nacht schipper Dros en zijn knecht in den
mast doorbrachten en zoo zouden we meer kunnen
noemen.
De vraag is echter: Is er langs de kust wel mate
riaal aanwezig om bij een zee als jl. Vrijdag schipbreu
kelingen te redden? Aan stoere mannen ontbreekt het
hier en langs de kust niet. Een visscher uit Gaast
beweerde, dat indien zij een hunner jollen over de
hooge palen hadden kunnen krijgen (waarom is er
niet een eindje glooiing te Gaast?) zij het hadden
gewaagd omstreeks drie uur des namiddags, het schip
waarop men menschen meende te zien, te trachten te
bereiken.
Zouden de autoriteiten van de betrokken gemeen-
den"verscheurd. Voor"den eersten beklaagde,die meer "geen verbazing wekken, dat Dirk al in te Goes voorgevallen
meekomen. Hij was immers 17 jaar nog maar vejdwacbjer xiesen wist het onweer mei "",7 n, i-- -
meer deling, zou men hem pver de grens willen^ zetten^ j dijjgsvaartuig te stationneeren?
iurd. voor oen b00f(izakelijk 't Zal dus geen verbaz g mede- Maandagmorgen werd een Oostenrijker, die daar ge-ten Hindeloopen, Workum en AVonseradeel zich niet
da rol van dief vervulde, e j moeder nog 't café woorden -en daden. riiks- vangenisstraf had ondergaan, in vrijheid gesteld. Wijl verbinding kunnen stellen met een reddingsmaat-
voor heler speelde, moest no a - „opr minnaar. Edoch, de politie in aBbans men den man beschouwt als een ongewenschten vreem j gchappij> ten einde op een of meer plaatsen een red-
'n kind!
■n"~vT nffix-ior vond 't intusschen zóo'n erg kind voorbij te doen drijven. ^aay fnik'^uu'r6zoover ge- doch volgens het vestigingsverdrag moet daarover! r^en tjjde dat de schelpvisschersvloot hier nog be-
De heer Officier vond t in_ volwassenen die- gevaar Eind el:qk.was es t worden Ie- eerst met de Oostenrijksche regeering worden onder-stond> hebben
we meer dan eens gezien, wat men
rn over n. ,n handeld. Hiermee kunnen nog maanden verloopen en j vermag met een sterk gebouwde blazerschuit, bemand
met koppen die wat durven en wat kunnen. Naar het
spreekwoord te oordeelen is het gebeurd, dat iemand
een put dempte om te voorkomen dat zijn tweede
niet meer of de strafmaatregel, voor volwassenen a - vorderdj dat over naar huisgaan m
nenrio iron ook wel op hem worden toegep
nfob-ficonrrl
nende, kon ook wel op hem woraen Loegepai»u ktiseerd.
I zeker, ze hadden mooie berouwvolle brieven naar f t
Entoen naar
°ttCl, ZiC uauuvu ".w
hunne ouders geschreven en bovendien de patroons
van V^an 't Veer getuigden gunstig voor dezen. Maar len we aanstonds even nagaan. Eerst vertellen we
Van 't Hof had in tegenstelling met zijn confrère dat er een viertal getuigen moesten opkomen, maar zetting.
Wnt dflfir opbeurde zul- intusschen is de man overgebracht naar het huis van
buiten. Wat dé bewaring te Middelburg, in afwachting van zijne uit-
Feuilleton.
Roman wan Höcket*.
32.
Ik had het moeten weten, dat hij dien ik aanbad, „Vader!"
door den speelduivel tot waanzin toe verblind was!" „Dat is de koopprijs," herhaalde Almenrode, op elli
„Waarlijk nu is mij het duidelijk en kan ik het ver- woord den nadruk leggend. „Geloof kind, ik heb
l-|qtv„i n/>k dat hii met zulk een vertwijfeling aan liem alles voorgesteld, kijk mij toch niet zoo vreese-
1U /9 vi rloi
liet lijoofd der troepen den vijand is tegemoet gegaan, lijk strak aan. Ik kan er toch niets aan doen, dat
Het was niet de dapperheid van den krijgsman, die je broer een schurk is geweestIk heb hem ge-
hem den dood deed trotseeren, maar de gewetens- smeekt, den jongen graaf, op mijn knieën heb ik
ji- -i- dut hii dit. allervreeseliikste niet zou
„Angelika," ging de oude baron wanhopend voort, °:r -
e x.- het VOor de grootste hlJ dcze vreeseüjkd schande voor mij en mij
lat je broer d-" »">i- lleeft onmogelijk gemaakt."
sterven... ko
geprezen is
wijsheid dezen
snellen en s
de heeft bew;
Het meisje* keek haar vader ontzet enjersen^.. n(?g
wroeging en wanhoop van den misdadiger, die als hem gesmeekt, dat hij dit allervreeselijkste niet zou
laatste redmiddel het pistool tegen zichzelf zou heb- verlangen. Ik heb hem meegedeeld dat jij zijn broe-
ben gericht, als niet een modelijdende vijandelijke ko- der Erioh lief hadt, en dat gij vandaag met elkaar
gel erbarmen met hem had gehad. Goddank, dat waart verloofd. Hij bleef onverschillig voor alles, on-
vnxu- mü Pn mijn huis verzettelijk als een rots, waartegen elk menschelijk
/I-v Ivnt
gevoel afstuit. Ik moet blijven aandringen op het.
n ï.-.-i.Q» A,irfn,liL-n vroeger door u gegeven woord, was alles wat hij mij
Maar hoe is dat dan mogelijk I vioeg Angelika. öf u schenkt mij de hand van Angelika,
"""I O*- o
..tot op dit oogenblik heb ik het voor de
smart mijns levens gehouden, dat je broer
dendood op het slagveld moest sterven... kortzichtig „Maar noe is um u«u
mensch die ik ben geweest, - geprezen is de Heer „Hoe kan men u heden nog wissels van Gur too- an
in den hemel dat Hij in Zijn wijsheid dezen dwazen nen? Hij rast reeds drie jaar lang m zyn graf, óf
en onmondigén knaap door een snellen en smartloo- rHdJ/e waar vervallen papieren „Of.- fluisterde het jonge meisje met doodsbleeke
zen dood voor smaad en schande heeft bewaard." antwoordde de baron, terwijl juj het nog steeds ver- lippen.
ontzet en verschrikt meed zijn dochter aan te zien „Maar voor een man „Of L.
van hebben zii nou steeds dezelfde waarde, als op de de oude man. huiverend. „Angelika het was mij
1 1v ^..lirol in mpnsphpnp*edaant.e voor
Of ik verspeel de eer van mijn huis," voleindig-
de oude man. huiverend. „Angelika het was mij
het te moede, alsof de duivel in menschengedaante voor
nel meisje Keen. _o„ Van vb -
aan. „U spreekt toch over Curt, mijn broeder? d afgiltc. iloe het komt dat zij niel op het te moede, aisoi ue uuivei m -
„Juist van Curt," antwoordde de baron weemoe- ,?0<>r de berechtigde personen zijn in- mij stond. Ik had wel een der pistolen van den wand
dig. „Wie had het ooit gedacht, dat ons aller lieveling J aücn Ü1 lialldcn zijn geraakt van Wolf willen nemen en den kerel voor den kop schieten,
en hartelap, voor wien geen offer mij te groot is ge- Wolfcnstein, dat moge een ander begrijpen, Slechts met moeite en uit bitteren nood gehikte
weest, die zelfs jouw erfdeel op onverantwoordelijke k he't w Düch <lut bLij[t Voor de zaak het mij mijn zinnen b« elkaar te houden... Wolf,
Wijze heeft verkwist dat deze jongeman in den feit blijft bestaan, met eigen oogen zag zeide ik tot hem, bedenk, dat het uw eigen broeder
zwijmel van hartstocht en genot, een dief, een bedrie- "etZ^'ejfien eerüjken naam vervalscht, zag ik een is, wiens levensgeluk gij gaat verwoesten Wat kan
ger is geworden." L 7 e schuldbekentenissen, welke ik op dit oogen- voor u een vrouw beteekenen, die u niet bemint, die
„Vader!" gilde Angelika, „spreekt u zoo over uw moniffebetak,u allcs geschrevm door den u dus alleen uit dwang, maar niet uit vrijen wil naar
zoon?" 7lX miin zoon dien ik meer heb lief gehad het altaar zal volgen.... Zult gij met een dergelijke
..Vloek hem, o, dat ik hem nooit had gekend, dien Cf^jj^ven. vroufw aw gel^ bevestl6e»?"" Wef
verrader van mijn eer. Weet je wat er is gebeurd? dan erSchrikkelijk, vader." verstandig, Wolf, smeekte ik hem en gaf hem te
Wet is hem niet genoeg geweest, zijn ouden vader in "\ueen door een wonder kan het gebeurd zijn, kennen, dat uw broeders misdadige lichtzinnigheid
geldelijke zorg te dompelen, op mijn grijze haren, die "A'7eer van ons huis tot nu toe niet is bezoedeld u reeds van uw erfdeel had beroofd en gu dus niet
zorg-or, i„„,i hohhpii tredraeen. heeft hij smaad d erbber zai dat het geval zijn, wanneer de rijke erfdochter waart, waarvoor gij algemeen
1 wordt gehouden."
„En hij, vader?" vroeg het meisje.
„Hij haalde de schouders op. Wel was hij eerst
bleek geworden, ik zag aan hem dat de laatste mede-
deeling hem zeer verrast had. „Ik blijf bij mijn ver
zoek," zeide hij koud en gelatenen ik Ange
lika, IkDe oude man liet het hoofd op de borst
zakken, en zuchtte diep. „Wat zou ik doen? Ik zag
onzen val, schande en vernedering ln handen van
dien knaap... Toen dacht ik aan jouw groot, edelmoe
gf den weerloozen doode in zijn graf niet beschim ter win» r...
'Q--- hij zou zich rechtvaardigen, zich verdedigen,! Het jonge meisje hu v
a,a hij leefde." deze Wolf
ht.i'7 ls geen rechtvaardiging meer mogelijk," was' "H®4 ls pü onbegrijpelijk, vanwaar li a eze pa
w„ d°ffe antwoord, terwijl dé baron zijn gelaat af- pieren, die zulk een ontzette a t
dat m6 "Wat )k met mijn eigen oogen heb gezien, digen, in handen heeft gek eg bben zicb
lijken10881 miJ wel overigen. Niet alleen mijn eer- hetzelfde, hij heeft ze, mijn e ig g eruKKevell
ook i n^am heeft de lichtzinnige vervalscht, maar 1 daarvan kunnen overtuigen, hij
e handteekeningen van enkelen zijner vrienden, maar de koopsom is... Jouw hand,
dig hart, dacht er aan, dat gij het niet te boven zoudt
kunnen komen, dat het in eere vergrijsde hoofd van
je vader, zich zou moeten buigen onder het juk der
schande, en toen beging ik de fout, eigenmachtig
over je te beschikken, mijn kind... Maar je zult
niet gebonden zijn," liet hij er driftig op volgen,
terwijl hij van zijn stoel opsprong. „Mijn kind, ik
kan het vreeselijke mijzelf nog niet voorstellen
maar dat weet ik toch heel zeker, dat ik je niet zal
dwingen of overreden... En toch, lieveling, ik ge
voel liet, het is mijn dood, wanneer deze schurk
ernst maakt met zijn bedreigingen... Ik ben in eere
grijs geworden en zou het niet kunnen overleven,
wanneer ik aan de schande en den smaad zou zijn
prijsgegeven."
Angelika was doodsbleek geworden. Zij knikte
alleen met het hoofd, alsof zij wilde zeggen, dat het
nu gedaan was, met haar droom van liefde en geluk.
Plotseling door hartstocht overmand, boog zij zich
over de hand van haar vader en drukte deze aan de
lippen.
„Ik zal gehoorzamen," zeide zij zacht. „Waar het
de eer van ons huis, het aanzien van uw naam
geldt, door twijfel ik geen oogenblik wat mij te
doen staat. Erich is nog in den tuin beneden, gij
zult het hem moeten vertellen vader... ik... ik kan
dat nu niet doen."
„Angelika!" riep de oude baron, zijn trillende han
den naar haar uitstekend. „Mijn kind, je wilt je
ouden vader dit offer brengen, en de vrouw van
dien schurk worden? Waak ik, of droom ik? Neen,
neen, ik kan, ik mag het niet aannemen wat gij daar
zegt."
Een weemoedig lachje speelde er om de lippen van
het meisje. „Ik zal doen, wat plicht en eer mij voor
schrijven, lieve vader," antwoordde zij. „Maar ik zal
er onder sterven en ik had zoo gelukkig, zoo onbe
schrijflijk gelukkig kunnen zijn."
De oude baron durfde niets zeggen, hier was een
smart, die, dat begreep hij, niet getroost of verlicht
kon worden door woorden, alleen de tijd misschien
kon hier heling brengen. Toen hij na een poos van
stilzwijgen weer opkeek was Angelika verdwenen...
zij was naar haar kamer gevlucht om daar met haar
oproerig hart te worstelen. (Wordt vervolgd.)
