Dinsdag 28 December 1909.
53e Jaargang. No. 4631.
TWEEDE BLAD.
Binnenlandsch Nieuws.
Roman vsn Hoeker.
VEKNHUIZEN.
Aangemoedigd door het succes van het vorige jaar
heeft net zanggezel.schap alhier op den lsten Kerst
dag weder eene uitvoering gegeven. Het talrijke pu
bliek heeft weden- een aangenumen avond gehad1.
Van de meeste liederen, die ten gehoore werden ge
bracht, vielen zuiverheid van loon en goede samen
zang zeer te roemen. Vooral „Kerstlied", „Vrij en
blij ©n „Gebed in Nood bevielen in boogie mate.
Do verschillende voordrachten, waarvan zelfs „Te
rug van 't Carnaval", op verzoek nog eens werd voor
gedragen, droegen er niet weinig toe bij, om het gezellige
van den avond Ie verhoogen. Kortom, het zanggezet-
schap kan met voldoening op zijne uitvoering' terug
zien.
Winkel.
De lieer S. Bakker Hz., vroeger alhier, wegwerker
aan de stoomtram SchagcnWogiium, wordt verplaatst
naar Lutjewinkel.
WINKEL.
Bi j do laatstgehouden lezing door den heer Ilazeloop
over augurkenteelt, werd den Keer Teer, tuinman van
den proeftuin to Nieuwe Niedorp verzocht opgave te
willen doen van de uitkomsten met augurken aldaar
verkregen.
De lieer Teer is zoo welwillend geweest aan dal
verzoek Ie voldoen en deelde mede dat in 1908 de
opbrengst van eene oppervlakte van ongeveer 430 ML
was I' 17.88 en in 1909 van een veldje van ongeveer
000 M-. f 13.12. In beide jaren werden geene lus-
schengew; sen gewonnen.
Ook de heer Teer merkt op, dat 1908 voor de teelt
bij uitstek gunstig en 1909 abnormaal ongunstig was.
Ook do prijzen waren in het laatste jaar niet veel
lieter dan in 1908, hetgeen hoofdzakelijk js toe te
schrijven aan de slechte kwaliteit.
WINKEL.
De 2e wi nierbijeenkomst van de leden van het Nuts-
departement met hunne dames en ge in trodu ceerde n
zal plaats hebben op Maandag 3 Januari a.s., in de
kolfbaan van den heer A. Wit Jz. Alsdan zal op
treden mejuffrouw C, P. J. Visser van Pui-merend (Lit
teraire voord raehlen) en waarschijnlijk de dames en
de heer Egmond (muzikale voordrachten).
Winkel.
De heer E. J. Schellens, eerder volontair ter gemeente
secretarie alhier, is benoemd tot ambtenaar te Secre
tarie te Zuidlaren (D.).
WINKEL.
Voor dc jongelieden uit deze gemeente, die wenschen
deel te nemen aan het examen voor militaire getuig
schriften, zat dit examen plaats hebben op 13 Jan.
1910, voorm. 91/2 uur te Helder, binnen het fort Erf
prins.
KOLHORN.
Zoowel de rederijkerskamer D. I. U. van Oudesluis,
die optrap bij den heer Smit, aLs de kinematograaf
in de zaal van den heer Rempt, hebben zich op den
eersten Kerstavond in een vrij druk bezoek mogen
verheugen. Beide uitvoeringen trokken veel menschen.
Over de kinematograaf behoeft niet nader gesproken,
hare reputatie is hier gevestigd. De rederijkerskamer
I). I. U. hebben wij algemeen hooien prijzen, gaarne
zullen wij haar dus nog eens op ons dorp terugzien.
BURGERBRUG.
Door den tijd verroest, (de klok dateert van 't jaar
1600) is de hanger van den klepel uit de klok gebro
ken. en Ls deze zoodoende niet meer voor het ge
bruik geschikt. Daardoor moesten de kerkgangers met
Kerstmis zonder oproeping naar de kerk. Maandag is
met de herstelling een begin gemaakt. Onze ingezetenen
zullen daardoor ook de" tijdsaankondiging eenige da
gen moeten missen.
ANNA PATJLOWNA.
Vrijdag 24 December hield de afdeeling Anna Pau-
lowna der Hollandsche Maatschappij van Landbouw
eene vergadering in Veerburg. Er waren 43 leden aan
wezig. Na opening door den voorzitter, den heer J.
Waiboer, werden de notulen gelezen en goedgekeurd.
Hierna deed de voorzitter mededeelirig van eenige in
gekomen stukken, (prijscouranten, verslagen en mede
deel ingen der directie van landbouw, enz.), die geen
van allen aanleiding tot debat gaven. De heer Wij-
denes Spaans verkreeg toen het woord, om als af
gevaardigde naar de algemeen© vergadering van H. N. K.
verslag uit te brengen. Spreker meende, dat het niet
de wensch kon zijn der aanwezigen om in den waren
zin des woords 'een verslag aan te hooren, dat de
couranten reeds lang hadden gegeven. Hij achtte het
beter, gelegenheid te geven tot het stellen van vragen
en zoo' het dan in zijne macht was, zou hij ze gparne
Feuilleton.
beantwoorden. Nadat gebleken was, dat niemand in-
ichtingen wenseine, gut de voorzitter net woord aan
ucn lieer Jb. Bükkoi-, die als penningmeester tekening
ca veranlwooiduig tueed. Lr was omvangen 1 2/ibu
eu uitgegeven 1 _i8./i. De hoeren n. tfppei en V.
tvezeünan, belastten zien mei het nazien der bc-
sciieiden en Dij monde van laatstgenoemde werd ecu
guasug lappen uitgebracht, dal den voocziüer 111 staai
stelde, den penniiigmeesier te danken voor zijn ac
curaat beneer. De neer N. Kaap gat daarna liet voot-
naamste uit het vers Lag van uen monsternemer, den
neer D. Kaan, welk verstag door zijn accuratesse en
nette inkleeüing alten lol toekwam. Er waren 45
monsters getrokken over ongeveer 1/üllUO K.G. mest-
stot. Voldeden slakkemmeel, super en chiti over '1 al
gemeen goed en werden deze stoffen op liet ver-
e'sehte genaLie bevonden, niet altoos was net geweest
met amoniak-super, bijna ahe monsters bleken te kort
stikstof te bevauen. Aan sommige koopers is dienten
gevolge korting gegeven. Het bestuur stelde voor op
nieuw voor litlo een monsternetmer aan te stellen.
De vergjadering gat door applaus hare instemming
hier mede te kennen. De heer H. K. Koster trachtte
hel tekort aan gehalte bij amoniak-super te verklaren
door er op Ie wijzen, dat een deel van de amoniak
zich omzette in salpeterzuur, doch de heer Raap wees
erop, dat op stikstof werd onderzocht niet op amo
niak.
De heer Vogelenzang vroeg, of, indien partijen niet
voldeden, dan aan ue leden den uitslag van den
monsternemer wend bekend gemaakt. De voorzitter wees
erop, dat men den uilslag in het verslag kon lezen
en dat namen niet werden bekend: gemaakt. Van dc
afdeeling Schagen was een schrijven ontvangen met
de vraag, of het nuttig en mogelijk zou zijn, aan den
Landbouw-wintercursus aldaar een' zomer-cursus voor
meisjes te verbinden. Een programma van zulk een
cursus geleidde dit schrijven. De heer Van Gorkom
meende, dat zulk een cursus wel degelijk nuttig zou
zijn voor de meisjes en stelde de vraagt, als men
meerdere ontwikkeling voor jongens noodig oordeel
de, waarom 111011 die dan de meisjes zou onthouden.
De heer Jb. Bakker stemde hiermede in, maar vrees
de, dat het aan voldoende deelneming zou ontbreken.
Ook de heer H. K. Koster ging hiermede accoord,
maar twijfelde aan liet slagen. Nochtans wees hij er
op, dat ook de landbouw-wmtersehoo'1, die nu bloeide,
in den beginne ook een zwaren strijd had gestreden.'
De heer Jb. Stammes vond, dat de dochters genoeg
uitgingen en moeder moest haar maar onder leggen,
terwijl nog van andere zijde de opmerking werd ge
maakt, dat men de dochters zoo goed in 't bedrijf
kon gebruiken. Ten slotte verklaart zich de meerder
heid der vergadering voor 't nut van zulk een cur
sus, terwijL over het al of niet slagen ervan zij zich
niet meent te kunnen uiten.
Naar aanleiding van een ingekomen schrijven over
de bestrijding van den wortelhrand bij bieten," ver
klaarde liet bestuur zich bereid, proeven uit te voe
ren, indien voldoende medewerking kon worden ver
kregen. De kosten zouden gering zijn en de proeven
moesten groote uitgebreidheid hebben en op verschil
lenden bodem genomen worden, wilde men op ecnig
succes kunnen rekenen.
Toen kwam in behandeling „bespreking in verband
met aansluiting bij de Landbouw-Onderlinge."
De heer Jb. Bakker wees erop, dat het voor de
bestuursleden geen werk was, de zaak in onderdee-
len na te gaan, ze was te ingewikkeld. Hij had echter
het voorrecht gehad, verschillende vergaderingen te heb
ben bezocht, waar deskundigen aan het woord wa
ren geweest. I11 de vergadering te Schagen was in den
breede besproken hoe de zaak verder kon gebracht
worden. Het best was geoordeeld, de landbouwers thuis
te gaan bezoeken, maar dat werd door spreker on
doenlijk geacht en daarom werd in deze vergadering
gelegenheid gegeven tot bespreking. De hoofdzaak was:
„leden te werven." Na eene uiteenzetting dei- gehcelè
zaak, eindigde de heer Bakker met den wensch uit
te spreken, dat in Anna Paulowna eene afdeeling zou
worden gesticht.
De heer Vogelenzang wijst er op, dat het eigen 'be
lang der boeren eischt, in dezen zelf de handen aan
den ploeg te slaan. De voorzitter deelde mede, dat
volgens opdracht van het hoofdbestuur eene commis
sie moest worden benoemd en verzocht daarom hen,
die lid wenschten te worden, bij het eindigen der ver
gadering te blijven zitten. Volgens den heer A. de
Graaf kostte de zaak veel te veel geld. Men kon zich
redden niet minder, door in eene verzekering te gaan.
Straks als de concurrentie zou optreden, kon eene zoo
laag mogelijke premie verwacht worden. Nu het de
landbouwers goed ging, was voor deze zaak wel animo,
maar zou deze blijven bij slechtere jaren. Al bood
eene verzekering minder voordeelen voor den arbeider
aan dan de Landbouw-Onderlinge; menigeen zou zich
liever goedkooper van de zaak afhelpen. De heer Bak
ker wees er nogmaals op, dat eene maatschappij het
nooit goedkooper kon doen. Bij de Landbouw-Onder
linge kost het „wat het kost"; elders dit plus winst
voor aandeelhouders. Dit was niet weg te praten. Het
bedrag van f 1.50 per f 100 loonuitkeering was zeer
los gesteld: het kon later minder worden, niet licht
meer. Daarbij kwam, dat de arbeider bij de land-
bouw-onderlinge in veel betere conditie kwam en hier
aan moest gedacht worden. Geene maatschappij kan
tegen de Landbouw-Onderlinge op.
Bij de rondvraag kwam de heer Raap met een
vriendelijk verzoek namens de leerlingen van den land-
bouw-cursus, om financieelen steun en belangstelling,
voor den aanleg van proefvelden voor aardappelen, dien
door genoemde leerlingen zou worden op touw gezet.
Het plan was een 9-tal proefvelden aan te leggen met
3 soorten aardappels en wol, die in Groningen en
rriesland van de beste qualiteit waren en het minst
aan ziekte onderhevig1 waren. De heer Komen zou
gelden voor dit doel in ontvangst nemen. Nog werd
medegedeeld, dat men voor zijn financieelen steun het
recht kreeg op voorkoop der poters.
Daar niemand verder hel woord verlangde, sloot de
voorzitter de vergadering, na een woord van dank ge
bracht te hebben aan de heeren J. Geerligs en H.
Kaan, die als bestuursleden veel voor den bloei der
afdeeling hadden gedaan en nu aan de beurt van af
treding waren.
Na afLoop der geheime vergadering, die na de al
gemeene belegd werd door leden, die zich wenschten
aan te sluiten hij do Landbouw-Onderlinge, werd ons
medegedeeld, dat met betrekking tol deze zaak eene
commissie was benoemd van 3 leden, en wel de hee
ren Jb. Bakker, voorzitter, J. Waiboer, secretaris en
C. D. Rezelman bestuurslid. 18 Leden hadden zich
aangesloten, zoodat de afdeeling Anna Paulowna was
tot stand gekomen.
WINKEL.
Van particuliere zijde:
Zaterdag lsten Kerstdag, gaf de Rederijkerskamer
„Aurora" haar eerste uitvoering in dit seizoen, in
de zaal van den heer Jb. Vijzelaar. Voor een volle
zaal werden gegeven twee voordrachten, die uitste
kend tot haar recht kwamen en het drama De Straat
zangeres van Parijs of de Gevangene van Melun.
Dit mooie, veel afwisseling biedende drama werd
heel goed opgevoerd, er waren vele momenten waar
treffende tooneeltjes het publiek geheel meesleep
ten. Vooral aan de dames zijn moeilijke rollen
bc-paald goed toevertrouwd.
Een paar heeren is het geraden nog vaster de rol
in te studeeren, zoodat er geen oogenblikken komen
waarin het trekkende gaat.
De verzorging van het tooneel was zeer netjes en
ook het werk van den grimeur, den heer Stapel, was,
als altijd, uitstekend!
Al met al, is dit voor „Aurora" dan ook een mooi
geslaagde uitvoering geweest.
NIEDORPElt VERLAAT.
Eersten Kerstavond gaf Molière te Niedorper Ver
laat bij den heer A. Mijts aldaar eene uitvoering.
„Arme Meisjes" van Nelly HoekstraKapteijn werd
gegeven. En met ware toewijding, 't Is trouwens een
stuk waar wat in is te leggen, alle vier bedrijven
door.
Mooie, héél mooie, pakkende fragmenten groepee-
ren zich in aardige afwisseling om 't „Leitmotief".
een arm meisje, met waren zielenadel, dat zich ge
heel opoffert aan hare familie, door een rijken los
bol, dien zij haar hart, dat al heeft gesproken
niet kan geven, toch hare hand te schenken op aan
dringen van hare moeder en haren oom. En dit om
der wille van haar doodzieken broeder, wiens herstel
geld eischt.
Maar zij beminde al eerder een ook armen
jongen man, die haar in alle opzichten waardig
was en wederliefde schonk. Wat die edele ziel
Eva Mattes gevoelt in deze bij uitnemendheid ge
rangschikte reeks lijdensperioden men leeft er in
mede, wordt erdoor getroffen, geroerd, vooral in
dien het spel is als bij deze opvoering. De uitbeelding
van deze rol was zeer mooi. Een verdere uitwijding
zullen we niet geven, ofschoon er wel alle aanlei
ding toe was, want ook andere optredenden droegen
veel bij tot 'net uitstekende welslagen. Alleen hulde
nog aan den bekwamen grimeur J. J. Meier.
We feliciteeren „Molière", waarvan we al in lan
gen tijd geene uitvoeringen bijwoonden, met dezen
in waarheid zeer succesvollen avond. Tot slot „Een
half uur bij den Kapper", een aardig kluchtspel, dat
de lui even hard deed lachen als ze straks om de
„Arme Meisjes" huilden. Bal na.
BURGEMEESTER VAN EGMOND.
Naar wij vernemen zal de zaak van den Burgemees-
ter van Egmond, die door het Hof te Amsterdam tot
3 maanden is veroordeeld, aan het oordeel van den
Hoogen Raad worden onderworpen, daar mr. Kappeyne
cassatie heeft aangeteekend.
WATER AFVOER.
Men schrijft uit Barneveld
Hebben de landbouwers in deze streken dit jaar
reeds vaak van het hooge water te leiden gehad, zóó
hoog als het thans gestegen is, is het nog geen enke
len keer geweest. Tal van landerijen zijn diep onder
water gezet, terwijl heel wat boerderijen totaal geïso
leerd zijn. Op een enkele plaats ging liet water zelfs
over den Lunterschen grintweg heen. Deze telkens
weerkeerende overstroomingen worden toegeschreven
aan het steeds meer in cultuur brengen van woeste
gronden, waardoor het overtollige water naar de beek
wordt afgevoerd.' Niet minder dan vijf maal is de
groote beek dit jaar buiten haar oevers getreden.
GEVOLGEN VAN DEN DRANK.
Ofschoon twee der opvarenden te IJmuiden waren
achtergebleven zou de Engelsche stoomtrawler GY 999
Silverdale op eersten Kerstdag toch naar zee gaan.
De bemanning was echter zoo beschonken, dat zij niet
in staat was naar behooren haar arbeid te verrichten,
zoodat het vaartuig dan ook tot tweemaal toe in de
buitenhaven aan den girond liep. Met eigen kracht
kwam men vlot en in de visschershaven terug, waar
de schipper en één der matrozen elkander met de kracht
liunnti ai men kenbaar maakten dal zij op dat oogen
blik geen vrienden waren. Wie weet welke ongeluk
ken geschied zouden zijn als het schip met zulk eene
bemanning1 zee gekozen had.
HET KERSTMAAL VAN HET LEGER DES HEILS.
Al streek op dezen eersten. Kerstdag geen ijzige
wind langs de vlakte; al was het contrast tusschen
de vriezende kou buiten en de warmte der rood
gloeiende kachels binnen ook niet zoo treffend als an
dere jaren, toch werd door de* hongerigen die daar
weer gerijd zaten Langs de groent lateis, üi' de groote
zaal van het Paleis van Yolksvlijn^te Amsterdam met
even groote appetijt gesmuld van Vi'jboonen, aardap
pelen en worst; genoten van muzidk en zang, dank
baar aanvaard de sinaasappels en kerstbrooclen, die
nog thuis herinneren aan de menschKevendheid1 be
tracht door de soldaten' en officieren van heit Heilsle
ger. Tweeduizend personen van eiken leeftijd bijkans
hebben zich weer gelaafd'op den eersten Kerstdag en
gedurende den middag, dat Vj daar zaten in de groote
Paleiszaal, ouder de hoede dier weldoende schare, heb
ben zij voor enkele oogenblikken vergeten 's werelds
ellende, die straks weer dreigend gaaple.
Heerlijke zelfvoldoening voor die werkende mannen
en vrouwen! Onbaatzuchtig liefdewerk 1
Mr. VENING MEINESZ.
Op den Tweeden Kerstdag is mr. S. A. Vaning
Meinesz, oud-burgemeester van Amsterdam, op zijn
landgoed „De Heilige Berg" hij Amersfoort overleden.
Reeds lang liet zijne gezondheid te wenschen; eene
longontsteking, die hij Woensdag j.l. kreeg, maakte een
einde aan zijn leven.
In het voorjaar va ft 1901 is mr. Vening Meinesz
afgetreden als burgemeester van Amsterdam.
VECHTERSBAZEN.
Een paar weken geleden werd gemeld dat in den
laatsten trein van Amsterdam naar Zaandam vecht
partijen hadden plaats gehad en dat zelfs de hoofd
conducteur was mishandeld.
Den eersten Kerstdag kwam het weer tot een tref
fen. Reeds op het perron te Amsterdam raakte een
groep Zaandamsche jongelui aan 't kloppen met een
groep Krommeniërs, wat onder het groot aantal rei
zigers heel wat opschudding veroorzaakte; en waar
door de politie aldaar bemoeilijkt werd in tiaar op
treden. Zij moet echter met den wapenstok duchtig
de vechtlusligen tot rede gebracht hebben. Deze be
sloten toen liet gevecht te Zaandam voort te zetten,
doch de politie aldaar was gewaarschuwd en voor
kwam een nieuw treffen. Partijen riepen elkander ech
ter toe, Zondagavond 'wel verder te zullen .afrekenen.
Nieuwe Niedorp.
Mej. T. Floor van N. Niedorp kreeg, per fiets tus
schen Barsingerhorn en Schagen rijdende, niet ver van
den watermolenaar aan de korte Snevert, den lsten
Kerstdag een treurig ongeluk. Eenige met paarden be
spannen rijtuigen op haren weg ontmoetende, raakte
't meisje op den weg, die thans niet zoo héél pret
tig fietst bij' hare pogingen tot uitwijken haar stuur
kwijt. Zij viel en lang duurde het niet of zij zelf
en ook haar fiets kwamen in harde aanraking met
paard en rijtuig, zoodat eenige kwetsuren er het ge
volg van waren, plus een vermelde fiets. Dokter en lief
dezuster werden in allerijl ontboden bij de patiente,
die bij den naburigen watermolenaar was binnenge
bracht buiten bewustzijn.
Toen de omstandigheden 't veroorloofden, is juf
frouw Floor naar hare woning vervoerd, waar ze on
der behandeling van dokter Maats werd gesteld.
TEGEN DEN WOEKER.
Aan ongeveer 14.000 personen die Rijkspensioen ge
nieten, zal op 1 Januari a.s. door de Rijksbetaalmees
ters in verschillende arrondissementen eene circulaire
worden uitgereikt, uitgaande van de Nationale Ver
een iging tot Bestrijding van den Woeker, waarin het
Bestuur der Vereeniging gepensionneerden opmerk
zaam maakt op de gelegenheid, welke er onder goed
keuring van den minister van financiën wordt gege
ven tot het verkrijgen van voorschotten op pensioen
akten, tegen eene rente van ten hoogste 5 pet. per
/Jaar.
Het is nl. aan het hestuur van die vereeniging
gebleken dat nog steeds door gewetenlooze personen
misbruik wordt gemaakt van den tijdelijken nood van
sommige gepensionneerden, om tegen zeer hooge ren
te voorschotten te geven op pensioenakten en daar
tegen wil zij waarschuwen, niet natuurlijk het leo-
non bevorderen.
DE BURGEMEESTER VAN AMSTERDAM.
Naar wij met zekerheid vernemen, staat het inder
daad vast, dat mr. Van Leeuwen in ieder geval blijft
bij zijn besluit om af te treden, en is er ook geen
sprake van, dat hij nog tot 1 Mei zou blijven.
Er verluidt, dat in de eerste Januari-vergadering de
burgemeester zijn afscheidsspeech zou houden.
Het Volk.
TUINBOUW-ZADEN.
Ouder gewoonte hebben de zaadhandelaren in West-
Friesland weer met Kerstmis uitbetaling gehouden
van de ontvangen zaden en waarvan de prijzen vooraf
niet hekend zijn.
Over het algemeen vielen de prijzen mee; voor kool
zaden en verschillende boonensoorten werden hooge
prijzen uitbetaald. Ondanks de stormen en de vele
regens maken vele bouwers een goed jaar.
I"
goeding verschaffen. Zeer te stade kwam haar daarbij
Erich's liefde. Zij kon zich voor hem geen betere en
lievere vrouw denken, dan Angelika van Almenrode.
De minnenden waren dus zeker van haar zegen en
J de gravin geloofde ook de bepaald noodzakelijke toe-
Jiif* 11 B Q1 O stemming van haar man voor dit huwelijk wel te
<0 zullen krijgen, al zou dat misschien met wat strijd en
38.
HOOFDSTUK XXIX.
In den loop der jaren was al de teedere liefde, die
Clotilde van Wolfenstein vroeger voor haar man
had gevoeld, overgegaan op haar jongsten zoon en
lieveling Erich. Deze had zij lief met zulk een harts
tochtelijke teederheid, welke men bij haar niet zou
hebben gezocht en verwacht. Maar de jonge professor
vergold zijn moeder deze groote liefde ook in ruime
mate. Ook hij hing met hartstochtelijke vereering aan
Clotilde en had bovendien veel medelijden met haar
om haar droevig lot. Het was immers voor hem geen
geheim gebleven, welk een rampzalige verwijdering
er bestond tusschen zijne ouders, al was de oorzaak
daarvan voor hem tot dusverre een geheim gebleven.
Maar instinctmatig, als om zijn moeder een vei goe
ding te geven voor het verloren geluk hctw.elk zi)
tevergeefs had gezocht aan de zijde van haar man,
was Erich reeds van zijn jeugd af aan, zijn moedei
steeds trouw toegedaan geweest. Hij had haar al zijn
kleine geheimen en teleurstellingen toevertrouwd; hij
bad tiaar later ook onbeperkt vertrouwen geschon
ken, toen hij een zelfstandig man was geworden.
Zoo was het dan ook voor de teeder bezorgde moe
der geen geheim gebleven, dat haar jongste zoon, An
gelika van Almenrode hartstochtelijk beminde. Wel ts
waar droeg zij reeds gedurende lange jaren kennis
van de plannen, die haar gemaal koesterde met be
trekking tot de jonge erfgename, maar daar Clotilde
weinig meeleefde met haar echtgenoot, had zij aan
diens plannen ook weinig gewicht gehecht, doch had
zij haar eigen plannen gemaakt. Zij dacht er steeds
met weinig vreugde aan, dat Wolf, haar oudste zoon,
eenmaal het majoraatsgoed zou erven. Liever had
zij gezien, dat Erich als erfgenaam was opgetreden
en zich had mogen verheugen in een schitterende on
bezorgde toekomst in plaats van zich uit eigen kracht
en eigen middelen een levenstoekomst te moeten ver
werven Daarom wilde de trouw bezorgde moeder haai
lieveling door eeu rijk huwelijk tenminste eenige ver-
moeite gepaard gaan.
I Als een bliksemstraal trof haar temidden van al
haar hopen, het bericht dat Erich was afgewezen en
de andere broeder met het vurig begeerde meisje was
verloofd.
De gravin kon zich eerst na dagen een goed denk
beeld vormen van den veranderden toestand. Zij zag
zich eensklaps geplaatst tegenover een noodlot, dat
haar lieveling bedreigde. Zij gevoelde dat zij hier niet
veel zou kunnen uitrichten en dat bedroefde haar.
Vooral omdat zij tranen zag in de oogen van haar
zoon. Zij zag aan welk een smart hij ten prooi was.
Toen bekroop haar een groote bitterheid tegenover
haar echtgenoot, want zij wist maar al te goed, dat
deze stond achter deze verbintenis van Angelika en
Wolf. Alles in deze geschiedenis kwam haar raad
selachtig en onbegrijpelijk voor. Waarom moest haar
j lieveling, hier dadelijk het veld ruimen voor het ge
dwongen aanzoek van haar oudsten zoon? Kon hij
zich zoozeer hebben vergist in den ouden heer van
I Almenrode? Zij had hem tot dusverre voor een man
van eer gehouden, wien het geluk van zijn eenigst
kind zeer na aan het harte lag... en nu moest zij
het beleven, dat hij Angelika er toe dwong, haar ja
woord te geven aan iemand, dien zij niet liefhad. Wat
moest zij ten slotte denken van het meisje zelf, dat
zich in bijna hetzelfde oogenblik verloofde met den
uitverkorene baars harten en hem verloochende.
Clotilde van Wolfenstein begreep niemendal van dit
alles, maar zij was zoo angstig te moede, dat hetzelf
de onbekende en geheimzinnige dat over haar heele
leven een schaduw had geworpen, ook het geluk van
haar lieveling zou vernietigen.
Maar de ongelukkige vrouw was niet genegen zoo
maar zonder strijd zich gewonnen te geven, haar man
mocht het levensgeluk van haar zoon Erich niet ver
woesten.
Haar eigen mislukt bestaan had hij reeds op zijn
geweten, maar niets zou er onbeproefd blijven, om
haar echtgenoot te dwingen dat het huwelijk van
Eiich met Angelika zou plaats hebben.
In zulk een verbitterde stemming zocht Clotilde
haar man In de ziekekamer op.
De majoraatsheer keek verbaasd op, toen hij zijn
gemalin zoo onverwacht bij zich zag binnentreden.
Hij kon het in het eerste oogenblik maar niet begrij
pen, wat de gravin er toe zou hebben gedreven de
anders door haar zoo gemeden vertrekken, te betre
den. Een glimlach speelde er om de lippen van den
graaf en hij keek met welgevallen naar de nog altijd
sclioone vrouw.
„Ik heb iets met u te bespreken... hebt ge eenige
oogenblikken voor mij vrij?" zoo begon gravin Clo
tilde op gejaagden toon, nadat zij eerst beleefdheids
halve gevraagd had naar den gezondheidstoestand van
haar man en tegenover hem in een leunstoel had
plaats genomen.
„Ik heb voor alles tijd, zelfs om te sterven," ant
woordde de majoraatsheer, tërwijl er een bittere trek
om zijn lippen kwam. „Het komt zoo zelden voor, dat
go mij eens wenscht te spreken maar dat doet
ook niets ter zake. Wat is uw begeerte?"
„Ik vermoed dat ge wel zult begrijpen, wat mij
hierheen voert."
„Niet in het minst."
„Nu dan, het betreft de toekomst van uw jong
sten zoon."
Een langgprekt „Ah!" kwam er over de lippen van
den ouden man. Hij liet zich achterover vallen in
zijn leunstoel en sloeg bevend dc reisdeken om de
magere beenen. ,,Erict> is reeds bij mij geweest," ant
woordde hij na een korte poos, het vermijdend om
zijn vrouw aan te zien.
„Ik kan Erich niet helpen, hij had zich moeten
bedenken toen het nog tijd was... mijn overeenkomst
met den baron van Almenrode dagteekent niet van
vandaag of gister."
„Maar de jongelieden hebben elkander lief," riep
de gravin driftig uit, „zij kunnen niet buiten elkaar
leven, het zou de dood van het jonge meisje zijn,
wanneer
De zieke man maakte een minachtend gebaar met
de hand. „Bah, voorloopig denkt zij nog niet aan
sterven. Ge ziet, dat zij zich dadelijk aan den wil van
haar vader heeft onderworpen en zich met Wolf
heeft verloofd. Zou zij werkelijk aldus hebben gehan- j
dela, wanneer zij zulk een vurige liefde koesterde
voor jouw Erich? En bovendien," ging de graaf cp j
moedeu toon voort, „wat beteekent hartstocht? Ik
heb een man gekend, die zijn hartebloed voor zijn
vrouw zou hebben gegeven, en hij is met haar
toch diep ellendig geworden. Men moeit nooit uit
liefde trouwen, maar alleen uit verstand, een be
tere en meer passende partij had Wolf moeilijk kun
nen vinden. En daarom lieve acht ik de zaak ook
afgedaan."
„Neen dat is zij niet," viel zijne echtgenoote hem
in de rede op een toon, die beefde van inwendige
ontroering. „Ik ben hier gekomen om opheldering
van u te verlangen hoe is het mogelijk, dat gij
er u toe kondet vernederen, een verbintenis tusschen
twee menschen die elkaar liefhebben, te verwoesten,
en waarvan het bestaan voor u toch wel geen geheim
gebleven zijn zal."
De majoraatsheer zweeg een poos, hij speelde beslui
teloos met de kwasten van zijn leunstoel en staarde
in diep gepeins verzonken voor zich uit. „Wat moet
ik eigenlijk tot u zeggen?" begon hij eindelijk. „Jij
hebt het reeds lang verleerd Clotilde, mijn doen eu
laten te begrijpen,"
„En wie is daar anders de schuld van dan gij
riep de gravin uit.
De graaf zuchtte. „Laten wij dit onverkwikkelijk
gesprek als geëindigd beschouwen," zeide hij het ver
mijdende om zijn echtgenoote aan te zien. „Het is
nu eenmaal geheel anders uitgekomen, dan wij het
eenmaal voor hadden... men moet het leven dragen,
zooals de hemel het ons zendt." Wederom zuchtte
hij zwaar en daarop wendde hij zich eensklaps naar
zijn vrouw. „Jij moet inzien dat ik er voor alles op
bedacht ben geweest, den ouden roem van ons huis
hoog te houden. Erich staat op eigen voeten, en zal
zich over het verlies of eigenlijk zoover was het
nog lang niet wel troosten. Anders is dat gesteld
met Wolf hij is eveneens verliefd op de mooie
Angelika; maar afgezien daarvan, bestaan er nog dui
zend redenen, die een verbintenis van hem met dat
meisje gewenscht maken. Dat is niet alleen mijn idee,
maar ook van den baron haar vader. En tenslotte
ben ik niet degeen die beslist heeft. Wolf heeft zelf
aanzoek gedaan om de hand van Angelika en deze
is hem door den baron, maar ook door de jonge dame
zelf toegezegd geworden hij is dus in alle vormen
de verloofde van Angelika van Almenrode.
De gravin richtte zich eensklaps van haar zitplaats
op Zij kon haar ontroering niet langer bedwingen.
„Maar dat is juist de laagheid," riep zij bevend uit.
„Ik verlang van u en van uw autoriteit als vader, dat
gij in plaats van dezen laaghartigen aanslag op het
geluk van uw jongsten zoon te ondersteunen, uit
alle macht hem beschermt en bijstaat."
Wordt vervolgd.
