Een fataal geval.
Dinsdag 11 Januari 1910.
54ste Jaargang. No. 4(>98.
Bureau: 8DKHGE§jl, Laan Q4.
Uitgevers i TSAPiSfiM Co,
Biiinenlandsch Nieuws.
ilieicei
I
Dit blad verschijnt viermaal per week: Dinsdag-, Woensdag-,
Donderdag- en Zaterdagavond. Bij inzending tot 's morgens 9
ure worden aDVERTENTIEN in het eerstuitkomend nummer geplaatst.
NGEZO NDEN STUKKEN één dag vroager.
Interc. Telephoon No. 20.
Prijs per jaar f 3.—. Franco per post f 3.60.
Afzonderlijke nummers 6 Cent.
ADVERTENTIEN van 1 tot 5 regels f 0.25: iedere regel meer 5
Groote letters worden naar plaatsruimte berekend.
Cent.
Dit nummer bestaat uit een blad
Slot.
En dan dacht Herbert ook aan zijnen vriend, die
op de „New-York" noordwaarts naai' de Fransche kust
stevende, niet minder jammerlijk uit den koers, dan
hij zelf. Hoe mocht het den armen Richard wel te
moede zijn. die zijne bruid wachtende wist te New-
York, en die nu op den tot de bruiloft bestemden
dag 'niet kon aankomen, zelfs geen bericht van zijn
uitblijven zenden konZijne ongelukkige vriend
Herbert ja, die zou aan wal stappen uit het schip,
waarmede Louise haren bruidegom verwachtte. Maar
zij zouden elkander niet eens "kennen zij zouden
als vreemden langs elkander heengaan.
Herbert had echter in zijn zakboekje het adres van
Louise's familie, en tot Mar zou zijn eerste en ook
wel zijn éénige gang te New-York hem heenvoeren.
Hij had ook Richard's koffer, die op dit schip was
bezorgd, daar af te geven. En dan met de eerstvol
gende boot terug naar Hamburg!.... Maar welk eene
oeuwigjheid lag daar tusschen! Aan den eersten dag
reeds wilde geen einde komen. Hoe zouden dan de
negen dagen omkomen, zonder dat hij letterlijk van
ongeduld stierf?
Nog had Herbert gehoopt op een uit het westen
komend vaartuig, dat hem zou kunnen opnemen etn
naar Europa terugbrengen. Maar behalve een paar
kleine zeilschepen was er geen vaartuig te zien. Op
den tweeden dag kwam uit het noorden een groote
Engelsche stoomer, een Oostinjevaarder; en verder1
niets meer niets moer over de eindelooze wateren.
Geen schip, dat hem zou hebben kunnen verlossen,
naar huis zou hebben kunnen brengen. Niets en nog
maals niets! Hij moest aan boord blijven van de
..Maichuster
het rijtuig te zien stappenDe straatjongens en sociaal terrein, die de landbouw cm i-o» tuinbe-
Ja, ja! Het was zijn boekhouder uit Hamburg.... schreeuwden tegen den neger, 't rijtuig stopte voor drijf hem zullen stellen. Hierbij wordt nog de aan-
In' het eerste oogenblik meende Herbert dat de man 't stadhuisbordes. Dicht opeen gepakt stonden de dacht gevestigd op de moeilijkheid, die dezen hoogen
hem was nagereisd. Maar in het tweede oogenblik m -nschen te kijken naar den officier in keurigen ambtenaar niet gespaard kan blijven, om nl. zijne i«-
reeds meende hij iets anders. Want Maischuster, toen blauw-met-goud uniform, echt Oostersch type met zichten op eene gelukkige wijze ingang te doen vin
hij eensklaps zijnen chef voor zich zag, schrok he- gebruind gelaat, waarboven de roode fez typisch deed; den bij den verantwoordelijken Minister van Land-
vie en verbleekte. Vervolgens sprong hij op en nikte naar de echt-Hollandsche bruid ernaast, die in 't bouw, Nijverheid en Handel; eene moeilijkheid die
hoed en overjas van den kapstok. Herbert echter stond rose met een grooten witten bruidssluier getooid, in verzwaard wordt door het feit, dat de land- en tuia-
bij de deur greep den man bij den arm en zeide ge- Hollandsche blondheid naast haar kleurigen Ooster-
demptschen bruidegom liep. Behalve familie en getuigen
Maischuster wat is dat?"' van de bruid wandelden twee ook-befezte Turken er-
De boekhouder viel onmiddellijk door de man i nij achter, mee de trap op. En daarachter
meende namelijk dat Herbert hem uit Hamburg Daarachter vlogen nieuwsgierigen naar boven, duw-
nagereisd en dat voor de deur de politie stond, oin deu elkaar opzij op de trap, vermeesterden de beste
hem te vatten. Inderdaad zag men door het venster plaatsjes in de trouwzaal.
een paar agenten. De plechtigheid geschiedde ,,ganz einfach", bruid
Herbert begreep nu hoe de vork in den steel zat. en bruidegom beantwoordden de vragen „jae" zei
,1" hebt gestolen, mijnheer Maischuster!" de Turk met een Haagseh accentje de getuigen
los! Laat mij los of..." Hij trachtte met eene
hand in de jaszak te komen. De beide mannen worstel
den, stielen een paar stoelen om, totdat er kellners,
portier en politiemannen toeschoten, die den defrau-
dant in verzekerde bewaring namen.
Herbert opende het pakket en vond aan banknoten
en effecten eene waarde van tweehonderd-cn-dertigdui-
zend mark.
En nu wist i\ij 't. Nu meende hij 't te weten, wat
het telegram „fataal geval" beteekende. Zijn vertrouw
de boekhouder, de brave heer Maischuster, was uit
Hamburg met de kas op den '"op gegaan. En nu
zag hij ook in, waartoe zijn ongewilde en gedwongen
reisje naar Amerika goed was geweest. Ware hij tc
Lissabon niet op het verkeerde schip verdwaald
geraakt, dan zou de schavuit van een boekhouder over
vloedig tijd hebben gehad om met het gestolen geld
zich verder uit de voeten te maken en finaal te ont-
.Hier hebt u 't! Hier hebt u 'ti ik geef u alles teekenden, er werd gefeliciteerd... toen was 't afge-
tenig!" stamelde de boekhouder en haalde van onder j loopen. Weer onder algemeene belangstelling ver
zijn vest een pakket. „Ik zou het u in elk geval trokken bruigom en bruid met den neger, die den sleep
hebben teruggegeven. Ik Wilde enkel... Laat mij toch droeg, met getuigen, familieleden.
-■ Buiten stonden de slagersjongen, de Utrechtschei
„gaimins" en straatterrier klaar om den terugtocht
mee te aanvaarden
Nederland heeft weer een nieuwe buitenlandsche
connectie. Utr. Dgbl.
EEN ONTPLOFFING.
Vrijdagavond ontstond te Arnhem in villa „Boe-
doean" aan de Kernheimstraat bij den Velperweg, in
den kelder waar werklieden bij petroleumlicht bezig
waren, een gasontploffing, waardoor eenige ruiten
werden verbrijzeld. De oorzaak was het breken van
een gasbuis in den pas gerioleerden weg. Het gas
stroomde langs de buis in den kelder. Een gasfitter,
die het lek herstelde, viel door het gas bedwelmd,
bewusteloos neer, doch kon in de heerschende duis
ternis, toevallig opgemerkt, intijds worden bijgebracht
EEN DIEVENBENDE.
De zes leden van de dievenbende, te Velp in woon
wagens gevonden, zijn allen aangehouden en gaan
naar het huis van bewaring. Dit kan omdat een deel
..Brost" zijne ziel bezitten in lijdzaamheid en geduldig
laten .geschieden wat het noodlot over hem bescho- snappen
Ten hjjjd 1 Den voortvluchtige werd nog een zakje met goud- ^J| g|g
Zoo zat hij dan op het dek, steeds alleen, en pie- 0el<J. en een revolver afgenomen, en daarna werd hij gOU(jen sieraden gestolen bleek bij de juweliers-
kerde. Zijne medepassagiers er waren ook eenige achter slot en grendel gebracht. firma P. F. Manikus te Arnhem. Het onderzoek naar
Duitschers bij zochten toenadering tot hem, om Zoodra nu Herbert het op zoo wonderbare wijze te- <je herkomst van het overige wordt voortgezet in Brus
hem wat Ie verstrooien. Maar hij ging er niet op i ruggevondene kapitaal in veiligheid liad gesteld, ging
-,-r .-i ii i i v _i j- 1-i-ii 11 i f zvm vtr/~»n i n ni van rliv Kuiiiri 7iinQ VTii>riiric
in. Voortdurend broedde hij slechts over die ééne ge- j hij u", om de woning van de bruid zijns vriends
dachte: steeds al verder weg steeds al verder weg! °P *e zoeten
En dit juist was het ontzettende, het ondragelijke. Het O, wat vond hij ditzelfde New-xork nu schoon.
was eene onuitsprekelijke foltering!Hij nam zich l Enkel de bedroefdheid van juffrouw Louise vreesde
dan ook voor, wanneer hij zijne dierbaren mocht we- hij nog wanneer er, in plaats van den vurig verwach-
derzien, dan zou hij hen nooit meer verlaten niet 'en bruidegom, een vreemde man verschijnen zou, om
voor eene week, niet voor twee dagen meer!.... Maar melden dat Richard met een verkeerd schip was
hij zou hen immers niet wederzien zekerlijk meegevaren en eerst over zes of acht dagen hier zou
althans hen allen nietDag en nacht waren zijne kunnen aankomen.
gedachten te Hamburg, in zijn huis. Hij zag niets dan 1 Hij ging. In het Wildpark, verwijderd van het slads-
rookende puinhoopen, lijkkoetsen, opengebroken brand- geraas, stond een deftig huis. Hooge dennen, zooals
kasten en bankroete firma's. j Herbert er sedert zijne wandeling in de Pyreneeën
Op den vijfden of zesden dag werd hij iets kalmer. "iet meer had gezien, staken boven den gevel uit.
Zijne martelende zenuwspanning nam af, en er kwam i 'n den tuin zongen allerlei vogels,
over hem een begin van berusting. Het voedsel, dat Het een beklemd gemoed drukte Herbert op hel
hij anders slechts met weerzin genuttigd had, begon schelknopje. De deur ging open en vóór hem stond
hem te smaken en zijn slaap werd rustiger, verkwik- j Richard. Die was zooeven, nog geen uur geleden,
kender. Hoe meer hij de Amerikaansche kust nader- aangekomen. Eene Amerikaansehe snelboot, welke zijn
de, des te vaster werd in hem het voorgevoel, dat hij liaar Brest varende schip had gekruist, had hem aan
daar iets bijzonders zou beleven. En met den eersten boord genomen en hierheen gebracht,
voetstap, dien hij 'zetten zou op het naar Duitsch- Luid lachend vielen de beide vrienden elkaar in de
land vertrekkende schip, zou hij zich reeds half als armen, en Herbert vertelde heel in 't kort, en heel
Uiuis bevinden want elke seconde zou nem dan vroolijk, hoe hij in de weinige uren van zijn ver-
sel, waarheen portretten van het zestal gezonden zijn.
Dp goederen waren niet afkomstig uit Breda, Gorin-
cfiem, Rotterdam of Den, Haag. In de wagens zijn, i Burgerbrug geven
bouw den directeur te recht zullen blijven beschouwen
als de „auctor intellectualis" van de gedragingen van
de Regeering, die betrekking hebben op de genoem
de bedrijven.
Ten slotte wordt in het artikel met klem aange
drongen op een spoedige keuze voor de vervulling
van deze allerbelangrijkste vacature.
Dat het de Regeering moge gelukken iemand te
vinden wiens verleden reden geeft om aan te nemen
dat hij die hoedanigheden bezit. Gewis is zulk een
persoon niet de eerste de beste! Namen zijn reeds
genoemd; maar het is alleszins begrijpelijk, dat de
Regeering eenigen tijd neemt om haar keuze te vesti
gen, wellicht een enkele wijziging in organisatie, mis
schien wat meer geld noodig acht.
Toch zou het niet verstandig zijn, al te lang te
wachten. Dan immers loopt de eenheid, die noodzake
lijk bij een instelling als de Directie van den Land
bouw moet bestaan, eenigermate gevaar. De Minis
ter heeft, ais hoofd van het departement van Land
bouw, Nijverheid en Handel, toch al een zeer omvang
rijke taak te vervullen; hij kan de man niet zijn, die
het noodige verband legt tusschen maatregelen, uit
gaande van verschillende afdeelingen van het Land-
bouw-departement en daarvan In werkelijkheid de
chef is. De Directie van den Landbouw is zoo onge
veer een half ministerie geworden, wat omvang en
beteekenis aangaat, en eischt voortdurend werkkracht
en de toewijding van den vollen man.
BURGERBRUG.
Met het uitzetten van de spoorbaan Alkmaar
ZijpeSchagen is men reeds gevorderd tot nabjj Bur
gerbrug. Deze eerste verrichtingen tot het verkrijgen
van een zoo noodige verbinding dezer streken met
het. centrum van het wereldverkeer, worden met be
langstelling gadegeslagen.
BURGERBRUG.
Naar wij vernemen zal in het begin van Februari
de heer Schinkel met zijn biograaf voorstellingen te
behalve f 1000 aan vreemd en Hollandsch geld, wa
pens en ammunitie gevonden. Tot de bende behooren
Belgische deserteurs en acrobaten. Twee der vrou
wen hebben ieder vijf maanden gevangenissrtaf te on
dergaan.
POLITIEREVOLUTIE TE SITTARD.
Men schrijft uit Sittard aan de L. K:
Hoe het eigenlijk kwam, en wat de aanleiding ervai
is geweest, hebben we tevergeefs trachten te weten
te komen, doch een feit is het, en het valt te betreu
ren, dat er in den laten avond van Driekoningendag
in onze goede stad iets is voorgevallen „noch nie da-
gewesen'"
De gemeenteveldwachters Kleijnjans en Gruisen
hadden 't aan den stok met deu inspecteur van poli
tie, en waarlijk niet op malsche wijze, te oordeelen
naar de niet erg lief klinkende woorden en doffe sla
gen op de tafel, die van uit de wacht tot het Markt
plein doordrong
De bezoekers van de omliggende café's en, tal van
1 i,,.., - x- i7 -i i i_.- i i wandelaars kwamen weldra op het rumoer af, terwijl
vliegend nader brengen tot de plek, waar hij zou moe- blijf t© New-ïork reeds eeen prachtigen slag geslagen eenigen der meest nieuwsgierigen tot onder de ven
ten helpen en troosten. had.
Ja. hij was nu reeds veel kalmer. Zóó erg toch Toen, beneden aan de L p nog, werd de bruid voor- w
kon het in geen geval wezen, als hij het zich in den I gesteld een frisch ciï ir ui, zwartoogig meisje, dat niaar men hoorde toch dat het er hevig toeging. Men Paarden en
geest had voorgesteld. Want hij had alle mogelijke zonder een zweem van nuffigheid den vriend van ha- vertelde ons, dat de inspecteur eensklaps op de wa- v ette Kalve
-ml. - 'ren Richard stevig de hand schudde.
Tegen den avond van denzelfden dag kwam het
verlangd© telegram uit Hamburg met opheldeiing. Het
„fatale geval" bestond hierin, dat de boekhouder Mai
PROV. STATEN VAN NOORD-HOLLAND.
De Commissaris der Koningin in Noord-Holland
heeft de leden der Provinciale Staten bijeengeroepen
in buitengewone zitting, op Dinsdag 25 Januari, des
voormiddags elf uur. Dan zal aan de orde worden
gesteld de verkiezing van een lid van de Eerste Ka
mer der Staten-Generaal, ter voorziening in de vaca
ture, ontstaan door het overlijden van den heer Mr.
S. A. Vening Meinesz.
ONTSPORING.
Men seint uit Bergen-op-Zoom:
Gistermorgen is een varkenstram van Zandvliet naar
Antwerpen (op de stoomtramlijn Bergen-op-Zoom—
Antwerpen) bij het stoomtramstation Eekeren op Bel
gisch gebied ontspoord. Eenige werklieden, die zich
in den trein bevonden, welke overvol was, werden
gekwetst, van wie twee zeer ernstig.
ALKMAAR.
Gedurende het jaar 1909 werden de wekelijk-
sehe veemarkten aangevoerd:
Maandagsche Zaterdagsche
Markt.
ongelukken in zijne verbeelding doorleefd, en in
werkelijkheid zou het er toch slechts één zijn geweest...
Fataal geval... Deze uitdrukking joeg hem nu zulk een
schrik niet meer aan. Want wat is fataal? Eene
kwestie van opvatting. Wat de een fataal noemt, dat schuster eene groote oplichterij had begaan, voortvluch-
noemt de ander eene nietigheid. En vrouwen hou- 1 tig geworden en tot dusver nog steeds niet opgespoord
den nu eenmaal van groote woorden, van overdrii ;ng... was. Aan het slot stond
Misschien had Mama wel opzettelijk ulk eene krasse
uitdrukking gebezigd, om den schoon. >on, die anders
op de terugreis wel eens een weinig placht ie treu
zelen, tot wat meer spoed aan te zetten?... Ja, misschien
was er aan de gansche geschiedenis niets werkelijk
fataak, dan de verwisseling der schepen te Lissabon...
Maar wie wist 't? God alleen, wiens leiding on
naspeurbaar is. Ja, berusting, berusting in het onver
anderlijke dat was de éénige toevlucht.... En toch
toch was het zoo hard!.... Ach, hoe kostelijk zou
deze zeereis hebben kunnen zijn bij een kalm gemoed!
En nu was zij zulk eene foltering geworden zoo
iets vreeselijks ak hij nog nooit tevoren had beleefd!....
Richard nu ja, dat was een ander geval. Eene brui
loft laat zich uiktellen. Daaraan k zooveel niet ver
loren. Maar thuk eene zieke eene stervende misschien,
die wachtte vergeekf... dat was het ontzetténdste
van alles!.... f j f
In den vroegen morgen van den tienden dag kreeg
men het 'Vrijheidsbeeld te zien, dat prijkt voor de
haven van New-York. In de stralen der opkomende
zon gloeide het rood, ak ijzer in den smeltoven. En
toen dook de avontuurlijke heerlijke stad op.
Met klokslag zeven betrad Herbert den bodem van
Amerika. Daar was hij op dit oogenblik zijn eigen
ongeluk geheel vergeten zóó levendig stormde de
Nieuwe Wereld op zijne zinnen aan. Hij voelde zich
nog slechts reiziger, ontdekker bij dezen eersten
aanblik van al dit nieuwe. Hij was jong hij was levens-
lustig, hij had phantasie, en kortom, de indrukken,
die hij hier ontving bedwelmde hem.
Den koffer van zijnen vriend kreeg hij niet uit
geleverd; deze werd in het pakhuis gebracht, om daar
te worden bewaard tot de eigenaar hem zou opekchen.
Het eerste, wat Herbert zocht, was het kantoor van
de Hamburg-Amerikalijn en een telegraafkantoor. Tot
zijne groote vreugde zou er dienzelfden dag nog
's avonds om tien uur, een Duikche Lloydstoomer naar
Southampton en Bremen vertrekken. Zoo zou hij dan
in zes-en-een-halven dag thuk zijn!En nu eerst
ontbijten
Hij ging naar het nabij de haven gelegen Hotel
Grodin. Maar de bodem wankelde nog 'onder zijne
voeten. Hij had op de ongewisse dekpbnken het loo
pen verleerd.
In het groote hotel betrad hij eene der eetzalen.
Daar was net aangenaam rustig Een eenzame heer
zat in een hoek te eten. Hij keek van zijn bord niet
op en sloeg geen acht op don binnentredende. Deze
echter gaf een schreeuw:
„Anders alles wel. Je Susanna".
„Ziedaar dan nu!" riep Richard. „Dat k dus eene
zorg uit de wereldEu nu zal je ook bij onze
bruiloft zijn
„Dat spreekt van zelf. Ik moet maar eventjes weg
om aan mijne familie te telegrafeeren, dat wij ham
te pakken hebben."
N. R. Crt.
sters vooruitschoven, natuurlijk om er het fijne van
te vernemen. Enfin, wat er van zij, men zag wel niets, Koeien en vaarzen
veulens
Kalveren
penkast moet zijn toegesprongen, een revolver heb- Nuchtere Kalveren
ben gegrepen en daarmede hebben gedreigd. Schapen
Een bode liep ijlings naar den burgemeester die Lammeren
weldra ter plaatse verscheen en allen In zijn kabinet Bokken en Geiten
aan een verhoor onderwierp. Jonge Bokjes
Onder deze bedrijven was het aantal nieuwsgierigen Vette Varkens
daar buiten tot eenige honderden aangegroeid, terwijl Magere Varkens
van alle kanteen op 't gejoel en geschreeuw, het gesis Biggen
en gefluit, het geknal der donderbussen en voetzoe- ROOMSCHE DRIJVERIJ AA.: DEN LINGEDIJK
kers, het. volk kwam toesnellen. De toestand wordt er hier niet beter on P- stoor
„Revo.utie willen we hebben!" zoo werd er geroe- Willenborg is opnieuw vertoornd op de Redactie van
pen. „Er uit met hem, N. Langed. Crt. wegens het plaatsen van een
aoor KwinKsiagen weer aen stukske Doezip over do R<mmenhn
447
2438
494
5033
3242
4111
28132
8914
5935
2
660
250
12889
3
1421
2854
8149
anderen, terwijl eenigen aoor Kwinnsiagen weer aen stukske poëzie over de Roomsche'neitênfokkerH "ra
beDoodigden humor er in brachten. Of 't lukte? Wel- Teterineen en het Rnnmoeh^ v -ra n a i-J
dra weergalmde uit een 500-tal kelen het lustige re- geen ook in de Schr D Voetbalbondslied, het-
frein „Och het Chefke is getrouwd, hè zit in de mi- Een actb zaf dan nnk Sl" PSenomen geworden,
sère" et ,°°k vermoedelijk wel tegen deze
EEN INTERNATIONAAL HUWELIJK.
Half-een in den namiddag.
Op de treden van 't stadhuis-bordes te Utrecht ligt
de „trouwlooper", de deuren staan wijd open, boden
met hun zwaar vergulde onderscheidingsteekenen loo
pen af en aan... Trouwen, wat is er voor bijzonders
aan? Dat gebeurt wel meer.
't I s deze keer iets bijzonders. Dat zegt u d-
massa publiek buiten, voortgezet in een breede haa:
die binnen in de hal langs den looper opgesteld staat.
Wat er aan 't handje is?
Er gaat een Turk trouwen niet minder dan een
echte Turk. En dat met een Hollandsche juffrouw!
Hoe de menschen 't te weten zijn gekomen snap-Je
niet maar ze zijn er. Dat moeten ze allemaal zien.
Binnen en buiten neemt de belangstelling steeds toe,
tegen half-éen staat 't langs den looper propvol van
Juffrouwen, die 't toilet van de bruid willen zien en
becritiseeren. Alles wacht, en babbelt.
Hoe „zij" eigenlijk heet? me. van Bijle.L. "it
Vleuten- En hij?
„Djemal heet-ie," zei een oud mannetje naast ons,
en hij is officier bij de Turken en nou> met verlof
hier."
't Oude mannetje vertelde meer, hij was best op
de hoogte van alles, zei-d-ie, en een kennis van hem
was in Konstantinopel geweest en die had de „gul-
dentine" in werking gezien
't Gesprek links en rechts werd onderbroken. Om
den hoek van de Ganzenmarkt kwam een slagersjon
gen per fiets in volle vaart aan, daarna nog een, en
nog een toen vier rennende straatjongens en een
keffende „straatterrier" onmiskenbare teekenen,
dat de stoet naderde. Dat was ook zoo.
Vlak achter den terrier zwaaide 't trouwrijtuig
loopen^1^ t6gen haU tWaaU WaS h6t Verh°°r
wa^terKlefnnjLrrSChijnt buiteDdeUr veid" met'n^g" em:UbUd!ndafwe"^^!"'^ zlker wïen,'zai
Luide b^vosklinken den wakkeren, in den dienst Z'Jit
vergrijsden politieman tegemoet. Wenkt publiek toe, oeert ge.u a.h.
treedt terug naar binnen. Dat niet alle Katholieken aan den Langediik
Veldwachter Gruisen verschijnt even aan de deur. meegaand meer zijn, als het wel scheen bfükt
Mederom geweldige bravo's. Wenkt met de hand tot uit verschillende zaken. De voorzitter van de Procv
scilte; treedt dan terug. ganda-Club, die werkzaam zal zijn om de neutrale
Even vóór twaalf betreden genoemde veldwachters pers uit de Katholieke gezinnen te weren heeft be
in gezelschap van twee agenten van politie het markt- dankt omdat hij geen termen vindt in te gaan tegen
plein het volk toesprekende, sussende, aanmanend tot de Nieuwe Langedijker Courant, waaraan hij werk-
kwamegeen k°akmrae ilT °PgeWOnden; er ^\ia' «et ^abonneerden vermindert niet,
Kwam geen kalmte in. iteiwijl het in gesprekken blijkt, dat velen vinden
"ethad;,urde vr" la"g eer de Politiemannen zich een dat Pastoor „nu toch maar eens moest ophouden"
weg hadden gebaand door dien menschendrom. Zij Daar komt bij, dat onder de Katholieken vrii veel
verdwenen in de straten, verrichtend hun nacht- armoe heerscht, die niet afdoende worden geholpen,
wachtdienst. Protestanten, die tot nu toe vaak hielpen, achten zich
Het volk wachtte nog steeds op het buitenkomen nu ontslagen hulp te verleenen. Zoo wijzen verschil-
van den inspecteur, tevergeefs. 1
De burgemeester ging, na een korte wandeling tus
schen het volk, in gezelschap van een agent van
politie, naar huis.
De menschenmassa verminderde nu snel. Toch ble
ven er velen wachten tot de inspecteur zou buitenko
men, doch deze was en bleef onzichtbaar.
De doffe slagen van het middernachtelijk uur
brachten da stille rust weer mee.
HET DIRECTEUR-GENERAALSCHAP VAN LAND
BOUW.
Het hoofdartikel van de Nieuwe Courant van 7
d - 's gewijd aan het directeur-generaalschap van
d>. -and' Na een hulde aan de uitnemende wijze
waarop do "ge titularis zich van zijn gewichtige
taak 1: >'t
3 Vei
lende omstandigheden er op, dat Pastoor van zijn
wind-zaaien, storm zal oogsten.
„JACOB KWAST" TE WOGNUM.
De bekende Zangvereeniging „Jacob Kwast" te Wog-
num is uitgenoodigd in den aanstaanden zomer tij
dens de wereldtentoonstelling te Brussel concert te
geven, waaraan waarschijnlijk door de Wognummers
zal worden gevolg gegeven.
VREESELIJKE MOORD.
We lezen In de L. Ct. omtrent den moord te Beet
gumermolen het volgende:
Aan de Langestraat, den weg, die even ten westen
van Beetgumermolen rechts afbuigt naar Het Bildt
woonden sedert een tiental jaren de wed. J. Andrin-
ga en haar 32-jarige docht->r Antje, Het waren bedaar
een beschouwing voor over de, rustige menschen, dio net eerlijken arbeid hun
den hoek om. 'n Neger met roode fez op den bok de - .i Vti~- -oruelijkheid, die den nieuwen, nog brood verdienden. Natuur jk kwam het zwaarste deel
naast den koetsier net alsof 't 5 December was. te bv -oemen, directeur van den Landbouw zal wach- voor rekening van Antje wie echter voor haar moe
En onwillekeurig dacht Je 'n imitatle-Sinterklaae nlt ten door de hooge en talrijke eischen op economisch der, wier eenige dochter zij nog was nadat haar vijf
